รสสวาทเหยี่ยวข่าวสาว ตอนที่ 2

[Airflyline]

"ออา อ๊ออา อออา อื๊อออ"

แม้แอมจะพยายามสะกดกลั้นความกระสันซ่าน แต่ในที่สุด เธอก็หลุดครางออกมาจนได้ แท่งเนื้อแข็งกร้าวทะลุทะลวงผ่านปากแคมเข้าไป ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก อย่างหนักเน้น จากที่ไม่ยินยอมพร้อมใจในตอนแรก บัดนี้ เรือนกายของสาวน้อยตอบสนองต่อการทำรักของอาจารย์หนุ่มเสียแล้ว

มือของเธอเกาะที่ต้นแขน เบือนหน้าไปด้านข้างเล็กน้อย ภาสกรจ้องมองสองแก้มเนียนที่แดงซ่าน รายไหนก็รายนั้น เขาคิดอย่างระเริงใจ นักศึกษาวัยนี้ ส่วนใหญ่มักผ่านประสบการณ์มาบ้างแล้ว และรู้ซึ้งถึงความสุขแห่งอารมณ์เพศเป็นอย่างดี ขอแค่ปลุกเร้าให้ถูกจุดก็ใจแตกทุกคนไป

"ออา อออา ซีสสส อาจารย์คะ หนู อืออ หนูเสียวว"

แอมครางบอกความรู้สึก เขาฟุบลงกอดทับตัวเธอขณะบั้นเอวยังขับเคลื่อนทำหน้าที่ป้อนความเสียวอย่างต่อเนื่อง ประกบปากสาวน้อย เธอไม่ปฏิเสธอีกต่อไป ความกระสันซ่านที่ได้รับครอบงำสติ มือจิกที่ไหล่ของเขาแล้วเคลื่อนไปกระหวัดกอดต้นคออาจารย์หนุ่ม

จริงอยู่ว่าเขาไม่ใช่คนแรกของเธอ สาวน้อยมีประสบการณ์กับแฟนหนุ่มมาแล้ว แต่เธอไม่เคยได้รับความหฤหรรษ์มากถึงเพียงนี้ ความเชี่ยวชาญของอาจารย์ภาสกรนั้นเหนือชั้นกว่าคนรักของเธอ เขาไม่ได้กระแทกใส่เธอด้วยเรี่ยวแรงอย่างทื่อมะลื่ออย่างเดียว แต่การหมุนควงสะโพกอย่างรู้จุดอ่อนของสตรีเพศก็ทำให้แอมสะท้านไปทั้งตัว

ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ อาจารย์หนุ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้นด้วยเขารู้ว่าเธอกำลังทะยานไปถึงประตูสวรรค์ชั้นสูงสุด

"ออา ออา อ๊อออา อออออา อ๊อออออา"

สาวน้อยครางเสียงดัง ลืมสิ้นทุกอย่างไปชั่วขณะ ลืมแม้แต่แฟนหนุ่มของเธอเองในเสี้ยววินาทีที่ถูกอาจารย์ภาสกรกระแทกกระทั้นหนักหน่วงจนไปถึงออร์แกสซั่ม เส้นขนลุกชันไปทั้งร่างงามขาวโพลน เสียวสุขกระสันจนแทบขาดใจ เธอโอบกอดตัวอาจารย์หนุ่มแนบแน่น

ภาสกรกัดกรามกรอดรับแรงตอดตุบ เขาไม่หยุดแต่ยังตะบันเข้าใส่เธออีกจนแอมตัวงอก่องอขิงด้วยทั้งจุกและเสียวระคนกัน ก่อนที่เขาจะกดเข้าไปสุดลำแล้วฉีดความใคร่เข้าใส่ร่องสาวที่ซึมซับไว้ทุกหยาดหยด ความรัญจวนชั่ววูบทำให้เพรียวขาขาวสล้างกระหวัดรัดบั้นเอวของเขา รับน้ำกามของอาจารย์ด้วยความเต็มใจยิ่ง

ฮี่มมม มโนภาพในศีรษะของอาจารย์หนุ่มนึกถึงสาวนักศึกษาคนนั้น เจนจิรา เขาบรรเจิดเพริศแพร้วไปว่าได้ระบายความใคร่เข้าใส่เธอคนนั้นอย่างเต็มเหนี่ยว ภาสกรกำหนดภารกิจตั้งมั่นไว้ว่าจะต้องคว้าเธอมาครอบครองให้จงใจได้โดยใช้หนูแอมคนนี้เป็นสะพานเชื่อมต่อไปให้สำเร็จ

ขณะเดียวกันนั้น ภายในรั้วมหาวิทยาลัยต้นสังกัดของอาจารย์ภาสกร ต้นไม้ใหญ่ร่มรื่นปลูกเรียงรายตามทางเดินระหว่างอาคาร นักศึกษาหลายคนที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการเรียนนั่งจับกลุ่มพูดคุยกันอยู่ตามซุ้มที่นั่ง บางส่วนยังอยู่ในห้องเรียน แสงแดดยามบ่ายแก่สอดทะลุยอดไม้เป็นเงาอยู่บนพื้นหิน

นักศึกษาสาวสองคนกำลังเดินเคียงข้างกันมา มุ่งหน้าไปยังห้องวารสารศาสตร์สำหรับเด็กที่เรียนคณะนี้ชั้นปี 3 และปี 4 ความงามของทั้งคู่สะกดสายตาของนักศึกษาชายหลายคนที่ต้องลอบมองตาม แสงแดดตกกระทบผิวที่แขนอ้อนแอ้นบอบบางและเรียวขาสวยกลมกลึง สร้างความเจิดจรัสจนชายหนุ่มนักศึกษาบางคนถึงกับต้องกลืนน้ำลายตัวเอง

ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า "เจนจิรา" กับ "วริศรา" คือดาวเด่นของสถาบันแห่งนี้ตั้งแต่ทั้งคู่ย่างเท้าก้าวเข้ามาเรียนปี 1 แม้เวลาจะล่วงเลยมาจนทั้งคู่กำลังศึกษาในปี 4 ซึ่งเป็นปีสุดท้ายแล้ว แต่ก็ยังถูกพูดถึงอยู่ไม่เสื่อมคลาย ด้วยความสวยสล้างเขย่ารวมกับบุคลิกความเป็นลูกคุณหนูที่ทั้งน่าทะนุถนอมและชวนให้ค้นหาไปพร้อมกัน

วริศราเป็นสาวน้อยขี้เล่น และมีคำพูดคำจาเปิดเผยมากกว่า "พลอย" ได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมประกวดดาวคณะตอนปี 1 และคว้ารางวัลมาได้อย่างไม่ยากเย็น การมีตำแหน่งการันตีทำให้ชื่อของเธอลอยไปถึงสถาบันอื่น จึงมีชายหนุ่มมากหน้าหลายตาแวะเวียนเข้าหา แต่ปัจจุบันเธอปิดรับใบสมัครไปแล้วเพราะกำลังคบหากับ "พี่วิทย์" แฟนหนุ่มนักธุรกิจเป็นตัวเป็นตนมานานเกือบปีแล้ว

ขณะที่เจนจิรา มักสงวนคำพูดกับเพศตรงข้าม ยกเว้นแต่ว่าจะสนิทชิดเชื้อกันในระดับหนึ่ง เธอถึงจะพูดคุยด้วยตามปกติ ขณะเดียวกัน "เจน" ไม่พิศมัยการตกเป็นเป้าสายตาคนอื่น เธอจึงปฏิเสธที่จะเข้าร่วมการประกวดดาวคณะตอนที่ยังเป็นเด็กเฟรชชี่ นั่นทำให้บางคนมักลงความเห็นเอาเองว่าเจนนั้นเป็นคนที่เข้าถึงได้ยากกว่าพลอย

ทว่า หากคนที่รู้จักตัวตนของเธอจริง ๆ แล้วจะพบว่าเจนมิใช่คนหยิ่งแม้แต่น้อย แต่ตรงกันข้ามเลยทีเดียว เธอเป็นสาวสวยที่มีความอ่อนหวานแบบผู้หญิงทุกกระเบียดนิ้วแต่ก็ซ่อนความแกร่งและเปรี้ยวไว้ภายใน เจนเป็นหนึ่งในคนที่โหวตลงคะแนนให้พลอยได้รับตำแหน่งดาวคณะ

"ตกลงแกจะทำข่าวเรื่องอะไรลง 'ข่าวนิสิต' ฉบับสุดท้ายนี้ล่ะ" พลอยถามเพื่อนโดยอ้างถึงวารสารข่าวฝึกหัดสำหรับแจกในมหาลัย

"อืม ยังไม่ได้ตัดสินใจเลย" เจนตอบ "แล้วแกล่ะ"

"อืม คงจะเป็นเรื่องเงินกู้เรียนล่ะมั้ง" พลอยบอกประเด็นข่าวที่จะทำตามความถนัด เธอได้รับมอบหมายให้ดูแลสายข่าวเศรษฐกิจของวารสารข่าวนิสิต

ว่าแต่ยัยแอมไปไหนเนี่ย พลอยเอ่ยถามเมื่อเข้ามาในห้องวารสารศาสตร์แล้วไม่เจอเพื่อนอีกคน

"เห็นว่าไปปรึกษาเรื่องผลการสอบกับอาจารย์ภาสกรนะ"

เจนตอบเพื่อนแล้วเปิดคอมพิวเตอร์แล็ปท็อปภายในห้องวารสารศาสตร์ ทั้งคู่ไม่ได้เอะใจเลยว่าเพื่อนของเธออีกคนอย่างอัมพิกาหรือ "แอม" ขณะนี้กำลังถูกอาจารย์หนุ่มจูงมือเข้าไปในห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำชำระล้างกายก่อนจะมาต่อเกมกามยกที่ 2 บนเตียง

"แล้ววันนี้ พี่ต่อมารับหรือเปล่า" พลอยเอ่ย

"อืม อีกเดี๋ยวก็มารับแล้วล่ะ" เจนตอบแล้วเหลือบมองนาฬิกาบนผนัง

เจนนั่งดูประเด็นข่าวที่เธอคัดเลือกไว้แต่ยังไม่ตัดสินใจว่าจะใช้เรื่องไหน เมื่อขึ้นชั้นปีที่ 4 ใหม่หมาดและต้องทำวารสารข่าวนิสิต เธอสมัครใจรับผิดชอบสายข่าวอาชญากรรม เธอเคยเขียนข่าวไปแล้วหลายประเด็นลงในวารสาร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการรักษาความปลอดภัยรอบรั้วมหาลัย ไฟส่องสว่างบนสะพานลอย และการดูแลนักศึกษาที่ต้องทำกิจกรรมยามค่ำคืน

ทั้งหมดนี้เธอรายงานไปหมดแล้ว ประเด็นข่าวซ้ำไปซ้ำมา เจนพยายามหาเรื่องอื่นทำบ้างเพื่อความสดใหม่และเพิ่มความน่าสนใจยิ่งขึ้น ข่าวที่เธอเขียนนั้นได้รับการเผยแพร่ทั้งแบบรูปเล่มและออนไลน์ ซึ่งทั้งหมดนี้ยังจะถูกเก็บไว้เป็นพอร์ตผลงานสำหรับการต่อยอดไปสมัครเข้าทำงานในอนาคต

"แล้วแกหาที่ฝึกงานได้หรือยัง" พลอยถามอีก "เดี๋ยวทำวารสารฉบับสุดท้ายเสร็จก็ต้องฝึกงานจริงแล้วนะ"

"อืม ก็เล็งสำนักข่าวไว้ 2-3 แห่งนะ" เจนตอบ "แล้วแกล่ะหาที่ฝึกงานได้หรือยัง"

"ชั้นได้แล้วล่ะ" พลอยตอบแล้วเอ่ยถึงบริษัทเอเจนซี่โฆษณาแห่งหนึ่ง

เจนยิ้มรับแล้วบอกดีแล้วล่ะ แต่เธอคิดว่าต้องการฝึกงานในสำนักงานข่าวมากกว่าบริษัทเอเจนซี่ที่เน้นด้านโฆษณากับประชาสัมพันธ์ ความใฝ่ฝันของเธอคือการเป็นผู้สื่อข่าว แม้หลายคนจะวิพากษ์วิจารณ์ว่ามันขัดแย้งกับรูปร่างหน้าตาและบุคลิกความเป็นลูกคุณหนูของเธอก็ตาม

ตอนแรก สาเหตุที่เจนเลือกทำข่าวสายอาชญากรรมก็เพราะเสียงครหาเหล่านี้ด้วย เธออยากพิสูจน์ตัวเองว่าไม่ใช่หญิงสาวที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ แต่ทำไปทำมา เธอหลงใหลในงานข่าวสายนี้ที่ช่วยบรรเทาทุกข์ของผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนได้ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม

พี่ต่อส่งข้อความบอกว่าจอดรถรออยู่หน้ามหาลัยแล้ว เธอบอกลาเพื่อนแล้วเดินออกมาหน้ามหาลัย ก่อนจะเข้าไปนั่งในรถสปอร์ตยุโรปคันหรู ความเตี้ยของเบาะทำให้เธอต้องขยับมือปิดชายกระโปรงอย่างระมัดระวัง แต่ก็ทำให้เอาหนุ่มนักศึกษาหลายคนที่อยู่แถวนั้นถอนหายใจเฮือกใหญ่กับผิวขาวดังหยวกของเรียวขาคู่งามที่สุดคู่หนึ่งของสถาบัน

"เรียนเป็นไงบ้าง วันนี้" ต่อพงษ์เอ่ยถามแล้วขับรถออกมา

"ดีค่ะ แต่ยังคิดประเด็นข่าวไม่ได้เลย" เจนบอกเช่นนั้น

"อืม...ต้องทำวารสารฉบับสุดท้ายแล้วนี่นะ"

ชายหนุ่มเปรยขึ้น แล้วเขาก็อยากจะเอ่ยถึงเรื่องการฝึกงานแต่ก็เปลี่ยนใจ เขาชวนเธอหลายครั้งหลายหนแล้วให้มาฝึกงานที่บริษัทของเขา แต่เจนปฏิเสธ และยืนยันว่าจะฝึกงานที่สำนักข่าวต่างประเทศที่เธอต้องการมากกว่า

สาเหตุสำคัญที่เขาอยากให้เธอฝึกงานในบริษัทที่เขาทำงานอยู่นั้น นอกจากเรื่องความสะดวกสบายกว่ามากแล้วและเส้นทางอาชีพสายธุรกิจที่เติบโตไปได้มากกว่า ต่อพงษ์ยังไม่ต้องการให้เธออยู่ไกลหูไกลตาเขามากนัก

...เพราะความที่เป็นชายหนุ่มเจ้าชู้ ต่อพงษ์ตระหนักดีว่าความสวยของเจนจิราสามารถเตะตาชายทุกวัยได้อย่างไม่ยากเย็น

ต่อพงษ์ลอบมองพวงแก้มเนียนสว่างใสของหญิงสาว แล้วลากสายตาลงต่ำมาที่หน้าอกอวบเต่งที่ดันเสื้อนักศึกษาออกมา ขอบชั้นในปรากฎบนเสื้อสีขาว ถึงแม้ขนาดของเสื้อจะพอดีตัว ไม่ได้ฟิตคับแต่อย่างใด ทว่า มองแวบเดียวก็รู้ได้ทันทีถึงความใหญ่โตเกินตัวที่ชวนให้ขยำขยี้แบบไม่ต้องกลัวว่าจะแหลกเหลว

ตลอดเกือบ 1 ปีหลังจากได้รู้จักและสนิทชิดเชื้อกับเจน ต่อพงษ์ยังไม่มีโอกาสได้สัมผัสเนื้อสาวใต้ร่มผ้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว นอกเหนือจากการจับมือถือแขนเพียงเท่านั้น แล้วแบบนี้เขาจะปล่อยให้เธอไปเป็นของชายอื่นได้อย่างไรกัน

............................

อ่านต่อได้ที่นี่เลยค่ะ

https://www.readawrite.com/?action=manage_chapter&chapter_id=595f3bab64f6472e96ced9a5c8d1998f

https://www.tunwalai.com/story/833351

https://fictionlog.co/b/67be7ce050f5f3001c4a495e

หรือจะอุดหนุนอีบุ๊กได้ที่นี่ค่ะ

https://pintobook.com/ebooks/67cf7f4ce7b350abd57f6aee

https://www.tunwalai.com/ebook/72834/info

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6ODoiMTA0MDgzNjQiO3M6NzoiYm9va19pZCI7czo2OiIzNTUyNzAiO30

พูดคุยกันได้ที่ x: @AirWriterReader

และ

facebook.com/airflyline


ขอบพระคุณมากค่าา

[Brexiprazole]

น่าติดตามครับ เจนจิราจะเสร็จใคร

[Pp]

เจนน่าจะเจอศึกหนัก