พยายามมีชีวิตอยู่ ขอกำลังใจสักหน่อย

[cwtg911]

หลายวันนี่ผมสับสนกับเรื่องราวต่างๆมากมาย  ผมเป็นคนหนึ่งนะที่มีแฟนเป็นคนจีน คนจีนแท้ๆเลยครับ  เขาเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยชนชาติกวางสี และเคยมาเรียนแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยราชภัฎอยุธยา ผมเองก็เรียนที่นี่ก็เลยได้เจอกัน แต่ตอนนี้ผมเรียนจบแล้ว เมื่อไม่นานมานี่ผมได้ไปหาเธอมาที่ประเทศจีน  ผมอยู่ที่นั่นหนึ่งเดือนเต็ม หนึ่งเดือนที่ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป  กลับมาผมสับสน ผมไม่ทำอะไร ผมไม่ไปสมัครงานทั้งๆเกรดผมก็ได้เกรดนิยมอันดับ 2 ผมโหยหาความเป็นชีวิตและความรัก  มันเป็นความรู้สึกที่ลำบากนะครับที่เรารักคนที่อยู่ไกล และลำบากเมื่อต่างคนต่างก็รักกัน  ผมอยากไปหาเธอ และผมอยากพบเจอธรรมชาติที่เคยสัมผัส  แต่สถานะตอนนี้ของผมคงต้องขี่จักรยาน ค่ำไหนนอนนั่นและยิงนกตกปลากินไป   เข้าเชียงราย – ออกเชียงแสน – เข้าลาว – ออกพงสาลี - เข้ายูนหนานของจีน  - และไปหนานหนิง  คงได้ถ่ายภาพดีๆกลับมา   ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าผมจะพาจักรยานจระเข้ของแม่ผมไปถึงจีนหรือเปล่า

ชีวิตบางครั้งก็ต้องเลือกที่จะทำอะไรซักอย่าง  ผมคิดว่าผมจะไปไวๆนี้คงต้นเดือนธันวาคม 2553 จริงอยู่ที่ความรักทำให้คนทำอะไรบ้าๆได้ แต่มันก็ทำให้เราอาจมองเห็นสิ่งสำคัญในชีวิตได้  ทุกวันนี้คนเราบูชากระดาษและตั้งเรื่องสมมุติถูกผิดขึ้นมา  แม้ต้องยอมรับในสิ่งนั้น  แต่ผมก็รักในความเป็นอยู่ ...สำหรับผมการผจญภัยก็เหมือนเกมภาษาดีๆซักเกมหนึ่ง   ...ผมรักในความเป็นชีวิตและแน่นอนผมก็รักเธอด้วยเช่นกัน  

ตอนนี้ผมเตรียมตัวเต็มที่แล้ว  วันที่ 15 เดือนหน้านี้ผมจะได้เดินทางเสียที แม้ผมจะไม่มีจักรยานเสือหมอบ ไม่มีเงินทองอะไร แค่แรงใจ จะพาผมไปถึงประเทศจีนหรือเปล่า และมันจะเปลี่ยนชีวิตผมไปซักแค่ไหน กับการเดินทางแบบไปหากินเอาเองข้างหน้าแบบนี้............

จากที่สิงอยู่ในบอดร์มานาน คงไม่ได้ออนอีกนาน และ  ผมคงคิดถึงเพื่อนๆมากมากครับ