เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 25 (copy)

[kongfang]

ผมนอนกอดทาบทับซุกไซ้กับร่างของแม่กวางแม่ยายสุดเซ็กส์ของผม ...................
ผม หาเรื่องสนุกๆมาคุยเพื่อทำให้แม่ยายหายเศร้าจนคุยหัวร่อต่อกระซิกกัน............... จนได้เวลาที่จะร่วมเพศกันอีกยก ผมค่อยๆสาวควยเข้าออกช้าๆ แม่กวางนอนหลับตาเอาแขนโอบรัดตัวผม
ยกขา2ข้างรัดไว้ที่ต้นคอผม............ผมซอยได้สักพัก แม่กวางขอเปลี่ยนเป็นท่าหมา
ผม จึงตามใจและไม่รอช้ารีบจับร่างสาวใหญ่คลาน4ขา แม่กวางก้มมองผ่านหว่างขา เอานิ้วแบะช่องหีฉ่ำเยิ้มแถมส่ายก้นยั่วยวน ผมเลยแกล้งเอาไปจ่อที่รูตูด....แม่กวางร้องเสียงหลงทันที
"บ้า...... ผัวนี่ทะลึ่งจังเลย...ให้เย็ดหีนะไม่ใช่เย็ดรูตูด"
"แล้วให้ผัวเย็ดตูดได้มั้ยจ๊ะ เมียจ๋า"
"ถ้าผัวเย็ดหีได้ถูกใจจะรับไว้พิจารณา..........เอ้า........เร็วสิ........หีเมียทนไม่ไหว แล้วนะ.."
แม่ กวางสะโพกส่ายยั่วไปยั่วมาด้วยความร่านผมเองก้อทนเงี่ยนไม่ไหว.....จับแท่ง ควยจ่อตรงรูหีกดเข้าไปช้าๆเบา ๆ จนควยมุดหายเข้ารูหีแบบมิดด้าม............
"นั่น แหละ อูยยย..เย็ดเบา ๆ ก่อนนะจ๊ะลูกแม่...ควยมันชนถึงมดลูกเลยอ่ะ..... อืมมมม..อย่างนี้แหละ....ดีจัง..ผัวจ๋า...ชอบหรือเปล่าจ๊ะ....เย็ดหีเมียท่านี้ น่ะ........."
"ชอบสิจ๊ะ ..........กับกุนและสาก้อชอบให้ผัวเย็ดท่านี้"
แม่กวางเอามือเอี้ยวมาข้างหลังปิดปากผมพร้อมพูดว่า
"......อย่าพูดถึงคนอื่นสิ ตอนนี้มีผัวกับเมียกันแค่2คนนะ.."
"ได้จ๊ะได้...อาาาาา........อูยยยย......."
ผม สอดมือผ่านรักแร้แม่กวางบีบกำเต้านมทั้งสองข้างพร้อมเด้งเอวกระเด้าส่งควย เข้ารูหีช้า ๆ ผมรู้สึกได้ถึงแรงบีบกระชับในรูหีที่มันมากขึ้นเรื่อยๆ.........
"โอววว......... คับหีดีจัง .........อือออออ"
แม่กวางก้มมองทางหว่างขาจับจ้องผมพร้อมกับซีดส์ปากไม่ขาดระยะ พร้อมทั้งเรียกร้องเร่งให้ผมกระเด้าหีเธอหนักขึ้นไปอีก
ผม ไม่ขัดความต้องการจึงเร่งโยกบั้นเอวเย็ดแรงขึ้น....แรงขึ้น......น้ากวางหน้า บิดเบี้ยวฟุบหน้ากับพื้นห้องร้องครางระงมเพราะเจอควยลูกเขยและผัวสุดที่รัก ในคนเดียวกันเย็ดเข้าไปจนหีบวมเป่ง
"อูววว.....เย็ดแรง ๆ ลูกขา....ผัวจ๋า.......เมียจะเสร็จอีกแล้ว..อาาาาาา.... อูยยยยยย....... ซีดส์สสสสส..."แม่กวางร้องเร่งเร้าพร้อมขยี้นมตัวเองไปด้วย........
เสียงครวญครางของแม่กวางทำให้ผมสาวบั้นเอวส่งท่อนควยมันปลาบเย็ดรูหีฉ่ำแฉะ อย่างรุนแรง
ใน ห้องมีแต่เสียงจ๊วบบ.......เสียงแก้มก้นปะทะหน้าขาดังป๊าป ๆ และเสียงครางกระเส่าเบาๆสลับเสียงหอบหายใจถี่ของชายหนุ่มกับหญิงสาวต่างวัย ...............................
พอผมใกล้จะเสร็จสมอารมณ์หมายก้อชักควยออกมาจนหลุดจากรูหี แล้วกระแทกสวนสอด ใส่กลับเข้าไปสุดลำ........ซอยเน้นๆหนักไม่กี่ครั้งกระโปกผมเริ่มหดตัวเตรียมอัด กระสุนปืนยิงออกทางปากกระบอก.........
ฝ่ายแม่กวางก้อพยายามกลั้นเสียงสุด ชีวิต..........เมื่อเธอน้ำแตก แม่กวางเอื้อมมือสอดจับนวดลูกกระโปกผมก่อนที่รูเสียวจะขมิบรัดแท่งควยพร้อม ขับน้ำเมือกออกมาชะโลมแท่งลำจนผมรู้สึกอุ่นวาบ...ใกล้ๆกับเวลาที่ควยผมฉีดพุ่ง น้ำเงี่ยนขาวขุ่นกระฉูดเข้ารูหีจนถึงมดลูกแม่ยาย สักพักผมล้มตัวกอดทาบแผ่นหลังแม่กวางอย่างหมดแรง หายใจด้วยความเหนื่อยอ่อนกันทั้งคู่ สุขสมในความสุขที่ปรนเปรอให้ซึ่งกันและกัน.....ท่อนควยลูกเขยยังเสียบคาอยู่ใน รูหีแม่ยายอยู่พักใหญ่......
เสร็จสมอารมณ์อารมณ์หมายแล้ว...แม่ยาย....ลูกเขย...ไปขึ้นสวรรค์ชั้น 7 ซะอย่าตกลงมานะโว้ย
แต่ว่า.............ยังไงก้อหนีไม่พ้นชะตากรรมไปได้หรอก เอกคเชนทร์เอ๋ย.........................
....................................................................................................................
ผม ใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปที่ห้องตัวเอง จัดการปิดประตูห้อง ปิดไฟให้เรียบร้อย ก่อนค่อยกลับมาที่นอนค้างที่ห้องแม่กวาง.......คืนนั้นผมจัดการฟันแม่ยายอีกยกจน ควยพับควยอ่อนหมดสภาพนอนทาบทับไปกับแม่กวาง......จนรุ่งเช้า....ขณะที่ผมกำลังเอา ควยแข็งๆเย็ดหีแม่ยายอีกด้วยความติดใจนั่นเอง........เสียงเปิดประตูห้องของเรา ทั้ง 2 คนแม่ยายลูกเขยถูกเปิดขึ้น.........อ๊าาาาาาาาาา......
ผมหันไปมอง.....เป็น กุนกับสาที่ยืนอยู่ที่หน้าห้อง......พวกเธอต่างตะลึงพรึงเพริด ด้วยไม่เชื่อ สายตาตัวเอง....ที่เห็นภาพคนรักของพวกเธออยู่ในสภาพล่อนจ้อนกำลังเอาควยที่เคย ได้รับความสุขมาก่อน...............
แต่บัดนี้มันกลับสอดใส่ไปในช่องรูหีที่ให้ กำเนิดพวกเธอออกมา ........แม่กวางอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเช่นกันกำลังนอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข มือทั้ง2ของเธอจับที่แขน2ข้างของลูกเขยแน่น ขาทั้ง2ข้างก้อยกตวัดเกี่ยวรัดกับแผ่นหลังผมจนก้นงามงอนลอยเด่น..........
"บอล........" ตา2ข้างของสาเบิกโตด้วยไม่เชื่อในสิ่งที่ตนเห็น.......... ฝ่ายกุนเล่า.....
"ไม่จริง..........."น้ำตาของกุนพี่สาวเริ่มไหลออกมาอย่างทันที.........
"กุน.......สา......."ผมเองก้อตกใจจนทําอะไรไม่ถูก........
"บอลกับแม่..........ไม่จริงงงงง........."กุนหวีดร้องอย่างดังก่อนวิ่งออกไปจาก ห้องอย่างรวดเร็ว
แม่ กวางลืมตาตื่นและเธอก้อตกใจไม่แพ้ผม ........ผมรีบดึงควยออกคว้ากางเกงใส่ก่อนวิ่งไปที่ประตูเพื่อตามกุนไป แต่สายืนขวางอยู่.......ใบหน้าของสามีคราบน้ำตาไหลออกมาเช่นเดียวกับพี่สาว แต่มีแววสีหน้าที่โกรธแค้นแฝงอยู่ด้วย.......
"นายจะไปไหนไม่ได้.......บอล!!!"
"เดี๋ยวก่อนกุน....ฟังแม่อธิบายก่อน...."แม่กวางคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่มแล้ววิ่งออก ไปโดยที่สาไม่ขัดขวางแม่ของเธอเลยแม้แต่น้อย...........
พออยู่กันเหลือแค่2 คน สาเดินมาหาก่อนใช้ฝ่ามือตบหน้าผมอย่างแรงจนผมหน้าหันไปตามแรงตบรู้สึกชาไป หมดทั้งหน้า
"หลายใจ...เลว.....ต่ำทรามที่สุด....."และสาเธอก้อวิ่งออกไปทั้งน้ำตาเป็นคนสุด ท้าย.......
ผมยืนทื่อนิ่งเหมือนกับหุ่นไร้ชีวิต......ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าป้าศรีและอ้อยขึ้นมา ข้างบนตั้งแต่เมื่อไหร่
"บอล.... เธอ........."
"พี่บอล......นี่....."
ทั้ง2คนอยู่ข้างล่างได้ยินเสียงหวีดร้องของกุนและมาเห็นผมในสภาพนี้ย่อมเดา ได้ไม่ยากว่ามันเกิดอะไรขึ้น
และอ้อยก็น้ำตาไหลอีกคน เข้ามาซบกับอกและทุบตัวผม....ร้องให้พร้อมตัดพ้อผมต่างๆนาๆ....
"ฮือ.....ทำไมกัน.....แค่นี้...พี่ยังไม่พออีกหรือ....ต้องได้อีกสักกี่คนถึงจะพอใจ พี่...ฮืออออ......"
ผมมองน้องสาวและมองป้าศรี เธอมีสีหน้าที่ดูจะผิดหวังในตัวผมมากจริงๆ...........ถึงแม้จะไม่พูดอะไรออกมาก้อ ตาม.........................
โธ่....น้องรัก........น้องยังไม่รู้ว่าพี่ชายคนนี้ชั่วช้ามากแค่ไหน....ไม่ได้มี เพียงแค่นี้หรอกนะ....
น้องเอ๋ย..................................
ผมอยากจะร้องตะโกนให้ดังลั่นเพื่อให้ใครต่อใครรู้กันให้หมดถึงความชั่วช้า ของผม
กูทําไปได้ยังไงงงงงงงงงงงงงงง.....................
...................................................................................................................

ตัวอย่าง เมื่อผมมีความสุขตอนที่ 16 ความรักแปรเปลี่ยน????.......บทสรุปที่แสนเศร้า!!!!
...............................................................................................................
"ถ้าไม่มีคำแก้ตัวที่ฟังขึ้น.....บอล........เราก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีกต่อ ไป......."
"เดี๋ยวสิ .........กุน...อย่าเพิ่ง......... ฟังบอลอธิบายก่อน......"
...............................................................................................................
สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้านี่มันทำให้ผมหวาดกลัวจนถึงที่สุด จนแทบจะต้องวิ่งหนีไปให้ไกลๆเลยละ?
.................................................................................................................
"ทุก สิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะนายเป็นคนหลายใจ เจ้าชู้กับผู้หญิงอื่นไปทั่ว นี่เป็นผลกรรมที่นายต้องได้รับ....ซึ่งมันสมควรต่อความผิดของนายแล้ว......เตรียม ใจนึกถึงพ่อแก้วแม่แก้วไว้ให้ดีเถอะ!!!!"
"เธอจะทำอะไรฉัน......อย่านะ......อย่าาาาา!!!!!"
......................................................
...............................................................................................................
เช้าวันที่ 12 มกราคม 2548 ที่แสนจะหม่นหมองเหลือเกิน..........
ภายในห้องรับแขก......
"เอ้า...มีอะไรจะพูดอีก..หรือไม่คิดหาคำพูดสวยหรูที่ฟังแล้วมันจะรื่นหูมาแก้ ตัวละ....บอล"
สา นั่งตาแดงด้วยผ่านการเสียน้ำตาแห่งความชอกช้ำใจมาไม่นาน....เอ่ยปากถามเพราะ เห็นผมเอาแต่นิ่งเงียบไป....แต่ผมได้อธิบายทุกสิ่งทุกอย่างไปจนหมดแล้วเมื่อ สักครู่................
สานั่งที่เก้าอี้ในห้องรับแขกคอยเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ด น้ำตา..ปลอบโยนพี่สาวที่ เอาแต่ร้องให้ด้วยความเศร้าเสียใจเพราะได้พบเห็นภาพบาดตาบาดใจที่เธอคิดว่า มันไม่น่าจะมีทางเกิดขึ้น....ผมกับแม่ของเธอต่างเปลือยกายล่อนจ้อนกำลังนอนกก กอดระเริงรักกันในห้องนอนอันรโหฐานต้อนรับวันใหม่......และต้องมาช็อคกับอีก หนึ่งความจริงว่า......ผมยังทำงามหน้าแอบไปมีสัมพันธ์สวาทกับแม่ลูก.....แต่ใช้คำ ว่าป้าและน้องสาวมาบังหน้า..........ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรต่อ.......
เสียงโทรศัพท์ในห้องรับแขกได้ดังขึ้น.....ผมนั่งอยู่ใกล้ที่สุดจึงเป็นผู้รับ ...เป็นเก๋โทรมา.....
"เก๋หรอ ....มีอะไรหรือครับ....."
.....ผม แอบมองด้วยหางตา ....สากับกุนจ้องผมเขม็งด้วยสายตาอันขุ่นเคือง......อะไรในตอนนี้มันช่างดูผิดพลาด และย่ำแย่ไปหมดในสายตาของพวกเธอ 2 คน ผู้เป็นแฟนสาวของผม............
เก๋บอกผม ว่าวันนี้จะเริ่มเรียนคาบบ่ายเพราะอาจารย์สอนคาบเช้าติดธุระแต่สั่ง งานให้ทำแล้วส่งที่โต๊ะอาจารย์..ก่อนเที่ยง.....ยังไม่ทันที่จะคุยกันต่อ...ร่าง ในชุดนักศึกษาของสาเดินมาดึงหูโทรศัพท์ไปจากมือผมก่อนพูดกรอกเสียงลงไปอย่าง ดัง.....
"เธอเป็นใคร?.........เป็นอะไรกับบอล?"
"..............................................."
อึ้กกก สาทำไมถึงกล้าขนาดนี้ เพราะพิษรักแรงหึงหรือไง..... ผมถึงกับจ้องสาตาค้าง...........
".............................................."
"งั้นหรือ......ดี...เธอ..อย่าคิดอะไรกับบอลไปมากกว่านี้.......ไม่งั้นได้เห็นดีกับ ฉันแน่...."
แล้วสาก็วางหูโครม...ก่อนเดินมานั่งกับพี่สาวที่เดิมตรงหน้าที่ผมนั่ง...สาเอียง คอนิดก่อนมองด้วยสายตาที่เย็นชาไม่น้อย...
"..........คุยธุระเสร็จแล้ว.........เอ้า...อ้ำอึ้งอยู่ทำไม....มีอะไรจะพูดก้อพูดออกมาเลย สิ........."
ผมงี้อึ้งกิมกี่เลยเจอไม้นี้ของสาเข้า.............
กุนซับน้ำตาพลาง........พูดประโยคที่ผมไม่อยากจะได้ยินออกมาจากปากของเธอเลย.......
"ถ้าไม่มีคำแก้ตัวที่ฟังขึ้น.....บอล........เราก็จบกันแค่นี้....ไม่ต้องมายุ่ง เกี่ยวกันอีกต่อไป......."
กุน ถือผ้าเช็ดตาไว้ในมือเอ่ยพูดกับผมเป็นครั้งแรกหลังจากที่เอาแต่ร้องให้มา ตลอดแต่น้ำเสียงช่างสั่นเครือและนัยน์ตาทั้ง 2 แดงก่ำเหลือเกิน......ผมไม่อาจทนเงียบได้.....
"เดี๋ยวสิ .........กุน...อย่าเพิ่ง......... ฟังบอลอธิบายก่อน......"
"จะอธิบายอะไรอีก....คิดหรือว่าอธิบายแล้วจะทำให้บอลดูดีขึ้น......เป็นสุภาพบรุ ษมากขึ้น??...."
แต่ ละคำพูดของกุนมันช่างประชดประชันเสียดแทงหัวใจผมยิ่งนัก โดยเฉพาะคำว่าสุภาพบรุษ ที่กุนและสาในตอนนี้คงจะไม่เห็นความเป็นสุภาพบรุษในตัวผมอีกต่อไปแล้ว...สาว่า ผมเสริมพี่สาวต่อ
"...นายนี่ช่างเก่งกาจเหลือเกิน....ขนาดได้ฉันกับพี่กุนไป แล้ว..ยังทำงามหน้า... แอบรวบแม่ฉัน...น้องสาวแถมยังเอาป้าของตัวเองอีก.....แล้วไม่รู้ว่าออกไปก่อเหตุ ข้างนอกบ้านหรือเปล่าด้วย....แน่มาก............แน่มากจริงๆ.....ฉันมันโง่เองที่มาหลง รักคนเจ้าชู้หลายใจอย่างนาย........."
"...พี่สาคะ..อย่าว่าพี่บอลอีกเลย...."
อ้อย นั่งพับเพียบที่พื้น......พูดอ้อนวอนสาไม่ให้ว่าผมรุนแรงไปกว่านี้....ถึง แม้น้องสาวจะโกรธหรือเสียใจกับการกระทำของผมแค่ไหนแต่เธอยัง....คอยเข้าข้าง พี่หรือ?? ....ฝ่ายสาหันขวับมามองอ้อยอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ..ก่อนตะคอกใส่น้องสาว ผม......
"ฉันไม่ได้พูดกับเธอ!!!....ฮึ...เธอก็เหมือนกัน...เสียแรงที่พี่กับฉันไว้ ใจ..รัก เธอเหมือนกับน้องสาวในไส้แท้ๆ......เห็นหน้าตาซื่อๆไม่คิดเลยนะว่าจะร้ายลึก... กล้าทำกับพวกฉันได้..........."
อ้อยเพิ่งจะเสียน้ำตาเป็นเผาเต่ามาหยกๆคราวนี้ เธอเริ่มน้ำตาซึมออกมาอีกแต่ ฉับพลันน้องสาวของผมกลับลุกขึ้นตรงหน้า 2 พี่น้องก่อนต่อปากต่อคำกับสาอย่างไม่เกรงกลัว.........
"...อ้อยมีสิทธิ์ในตัวพี่ บอลเหมือนกัน....จะให้หนูพูดก็ได้ค่ะ.....หนูรักพี่บอลมา ตั้งแต่ยังเด็ก..ก่อนพวกพี่ซะอีก....เมื่อก่อนพี่สายังไม่ชอบบอล.....พี่กุนก้อ คบกับแฟนเก่าอยู่....แต่หนูรักพี่บอลมาก่อนหน้านั้นนานนักนะคะ........." ปกติอ้อยจะนอบน้อมสา..แต่ตอนนี้เธอกล้าโต้ตอบเพราะความหึงหวงในตัวผม.........
"หนอย!!!......" สาลุกพรวดขึ้นเตรียมจะเอาเรื่องอ้อย...ป้าศรีรีบเข้ามาห้ามทันที...พี่กุนดึงตัว สาไว้เช่นกัน......
"พอนะอ้อย...อย่าไปเถียงพี่เขา...." ป้าศรีเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย..คราวนี้สาจึงหันมาเอาเรื่องป้าศรีบ้าง
"....หึหึ...เชอะ...แม้แต่ป้าศรียังแย่งคนรักของเรา 2 คนพี่น้อง ....นี่คงจะช่วยผลัดกันกับลูกสาวป้อนนมป้อนหีให้ถึงปากถึงควยเลยสินะ...."
สายิ่งด่าเท่าไหร่คำพูดยิ่งรุนแรงดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ..........
...ที นี้ถึงคราวอ้อยเป็นฝ่ายจะเข้าไปหาเรื่องสาบ้างเพราะสาด่าว่าแม่ของเธอ อย่างไม่เกรงอกเกรงใจ....ผมเห็นท่าไม่ดีรีบตรงเข้ากั้นกลางห้ามทั้ง 2 คนไว้.........
แม่กวางเองต้องรีบเข้ามาไกล่เกลื่ยอีกคนแต่ในยามนี้พิษรักแรง หึงของสาช่าง ร้ายกาจกว่าพี่สาวมากมายนัก...ยามนี้แม้แต่แม่แท้ๆของเธอ ...สายังไม่ยอมรับฟัง....
".....แม่ก็อีกคน....สาไม่คิดเลยว่าแม่จะกล้าหักหาญน้ำใจหนูกับพี่.....กล้าเอาตัว ลูกเขยไปนอนกก
กอดกันถึงเช้า.........นี่ถ้าพี่กับสาไม่รู้เรื่อง..คงจะแอบสมรักสมรสกันให้สนุก สนานไปเลยสินะคะ......"
แม่กวางไม่ได้ดุสาตอบเพราะคงรู้ตัวเองดีว่าตนเป็นฝ่ายผิด........
"ใช่...แม่ยอมรับว่าตัวแม่ผิด....."
".....รู้ว่าผิดแล้วทำไมแม่ยังทำอีก??.........."
สาเริ่มทนไม่ไหว เสียงเธอสั่นเครือ น้ำตาไหลซึมออกมาอีกครั้ง...
"พอเถอะ...สา..."
คราวนี้กุนยกมือห้ามน้องสาวไม่ให้พูดต่อก่อนเชิดหน้ามองผมด้วยใบหน้าที่ยัง มีคราบน้ำตาเกาะอยู่
"หึ.....แบบนี้น่ะดีแล้ว....ถ้าบอลมีผู้หญิงอื่นได้....กุนก้อจะมีผู้ชายอื่นได้ เหมือนกัน...."
"อย่านะ......กุน...บอลไม่ยอม!!!......" ผมตกใจกับคำพูดของกุนจนร้องตะโกนเสียงหลง.....
"บอล มีสิทธิ์อะไรมาห้ามกุน....ในเมื่อตัวบอลทำตัวนอกใจกุนกับสาก่อน....บอลทำได้ โดยไม่คิดว่ากุนและสาจะเสียใจแค่ไหนแต่พอกุนจะทำบ้างบอลกลับห้าม...แบบนี้มัน ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือไง?......"
ผมยืนนิ่งตาค้าง...ไม่รู้จะหาคำพูดอะไรมา ตอบกุน....ถ้ากุนทำแบบที่เธอพูดผมจะไป มีสิทธิ์ห้ามเธอได้หรือ.......ในเมื่อผมเป็นฝ่ายผิดอย่างสิ้นเชิง..หมดโอกาสแก้ ตัวจริงๆ....ความผิดของผมในครั้งนี้..........ได้แต่หวังว่าที่กุนพูดไปคงเป็นเพราะ เธอน้อยใจและต้องการพูดประชดผมเท่านั้น.....
"พี่...ไปกันเถอะ....อย่ามัวไป สนใจต่อปากกับผู้ชายใจร้าย.....ที่ไม่เคยเห็นคุณค่า ในความรักของเรา...เอาแต่หาผู้หญิงใหม่ฟันไปเรื่อยๆ...ไม่รู้จักคำว่าพอ........."สา เช็ดน้ำตาตัวเองพร้อมพูดกระแทกเสียง "พอ" ในประโยคสุดท้าย
ก่อนดึงมือพี่กุนที่ยังคงชำเลืองมองผมด้วยสายตาและจิตใจอันปวดร้าว....พาพี่ สาวเดินออกไปที่รถและขับรถออกไปมหาลัยอย่างรวดเร็ว.................
แม่กวางมองตามการกระทำของลูกสาว 2 คนและถอนหายใจออกมา....บอกผมที่ยืนทำหน้าเศร้าสลดบอกบุญไม่รับว่า.....
"คงต้องรอให้อารมณ์เย็นกว่านี้ก่อน.....ตอนนี้พูดอะไรไปพวกเธอไม่ยอมรับฟัง อะไรแน่....ไว้แม่จะหาโอกาสพูดกับกุนและสาเองนะจ๊ะ...บอล"
"ครับ...แม่...และผมขอโทษแม่อีกครั้งเรื่องของอ้อยกับป้าศรีด้วย....."
".....เอาเถอะ ....บอลทำใจให้สบายแล้วไปเรียนหนังสือก่อน....กลับมาค่อยพูดคุยกัน"
ความ จริงแม่กวางน่าจะไม่พอใจอยู่ในใจที่รู้เรื่องว่าผมแอบไปมีความสัมพันธ์ กับป้าศรีและอ้อยเหมือนกัน....แต่ตัวเธอก้อเผลอตัวเผลอใจไปกับผมด้วย..จึงอาจ จะอยู่ในสภาพที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก.........
ผมรับฟังที่แม่กวางพูดก่อนที่จะเดินขึ้นไปแต่งตัวที่ห้องเพื่อไปเรียน หนังสือ............................
แม่ กวางอาสาจะพาอ้อยไปส่งที่รร.เองให้ป้าศรีเฝ้าบ้าน....ก่อนออกจากบ้านผมอยาก จะคุยอะไรกับอ้อยและแม่ของเธอแต่อ้อยกลับหลบขึ้นรถ ....ป้าศรีเดินหนีเข้าไปในครัว.........ถ้าไม่อยากคุยด้วยจะให้บังคับคงเปล่า ประโยชน์..........
ผมถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนสตารท์เครื่องยนต์ออกไปด้วยจิตใจที่สับสน...คิดอะไร ไปต่างๆนาๆ
ไป ถึงโรงอาหารก็กินข้าวเช้าได้ไม่กี่คำ....ด้วยไม่รู้สึกหิวเลยแม้แต่นิดเดียว ......ก่อนไปที่ห้องสมุดค้นคว้าหาหนังสือมาทำรายงานส่งอาจารย์ตามที่เก๋บอก ...........................
และตอนบ่ายวันนั้นผมเรียนหนังสือไม่เข้าหัวเลยสักนิดเดียว..............
ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นเพราะผมที่ไม่รู้จักควบคุมตนเองจึงต้องมานั่งทุกข์ อย่างนี้......อ๊ะ...
"ไงบอล...มีอะไรหรือเปล่า...นั่งซึมเป็นไก่อมโรคอยู่ได้คนเดียว...."
"เอ้อ...สาว...อ้าว..เก๋ด้วยหรือ...."
ตอนช่วงเช้าผมไม่ได้เจอเก๋และสาว....เพิ่งจะมาเจอกันตอนบ่ายนี้.....
"ใช่สิ....ฉันมีอะไรอยากจะคุยกับนายหน่อย..."
"อะไรละ..." ผมถามขณะที่เก๋กับสาวลงนั่งเก้าอี้ตรงหน้าผม
"ก้อเมื่อเช้าฉันโทรไปหานาย.....แต่ว่าผู้หญิงที่ตะคอกใส่ฉันน่ะเป็นใครกัน?"
"สา.........." ผมตอบโดยไม่ต้องคิด
"สาหรอ....ใช่ลูกพี่ลูกน้องบอลใช่มั้ย.......สาว"
"อื้อ บอลเคยให้เล่าให้ฟัง............."
"หึ...ถ้าเป็นอย่างนั้น...เอาละ....บอล...บอกเก๋มาตามตรงห้ามโกหก ...สาเป็นแฟนนายสินะ..."
"เก๋...ทำไมถึงรู้..."
"ผู้หญิง เหมือนกัน......แค่ฟังเสียงฉันก้อรู้แล้วว่าสาคนนั้นน่ะรักและหึงหวงนาย ขนาดไหน....คงจะไม่ได้เห็นนายเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องธรรมดาๆแต่มันต้องมากกว่า นั้น....ก็ขนาดถึงกับด่าว่าคนที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาอย่างฉัน...แถมขู่อีกว่า ห้ามคบกับนายไปมากกว่าเพื่อนเรียนด้วยกันไม่งั้นจะโดนดี.......ไม่ปกติเลยนะ....."
"สาพูดอย่างนั้นจริงๆ......."
"งั้นหรือนี่.....ถึงว่า...เวลาสาวถามอะไรเกี่ยวกับลูกสาวของน้า...บอลถึงไม่ค่อย จะบอกอะไรมาก
เพราะบอลเป็นแฟนกับสาและพี่กุนพี่สาวของสาอยู่นี่เอง...."
"หา.....บอล...นี่นายเอาทั้งพี่ทั้งน้องเลยหรอ...." เก๋รีบยื่นหน้ามากระซิบกับผม
"......เก๋ ไม่โกรธหรือที่บอลไม่บอกเรื่องนี้...แถมยัง....."ผมไม่กล้าพูดต่อไปว่าได้ ร่วมรักกับเก๋โดยไม่บอกเรื่องทางบ้านของผมให้เธอรู้...เก๋นิ่งไปพักก่อนจะพูด ว่า
"....โกรธสิ...แต่ตอนนี้ฉันสงสารนาย....สงสารสาวมากกว่า......"ผมจึงหันไปมอง...
สาว...ในตอนนี้ทำไมใบหน้าของเธอถึงได้ดูเศร้าสร้อย....นี่เป็นเพราะผมอีกแล้ว หรือ?? สาวมองหน้าผมก่อนถามผมว่า
"...สาวอยากรู้เรื่องราวทั้งหมด....บอลช่วยเล่าให้สาวฟังได้มั้ย....."
"ฉันด้วยๆ ....ฉันก้ออยากรู้เหมือนนา......ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่"
ผมนิ่งไปพักหนึ่ง...
"ดีเหมือนกัน....ผมไม่อยากจะปิดบังอะไรกับใครอีกต่อไปแล้ว....."
...................................................................................................................
ที่สวนหย่อมพักผ่อนในมหาลัย..... 2 หญิงสาวและ 1 ชายหนุ่ม นั่งเรียงเคียงกันอยู่ตรงสระน้ำ...
เก๋ และสาวนั่งฟังเรื่องราวทั้งหมดที่ออกจากปากผมอย่างตั้งใจ.....เริ่มต้น ตั้งแต่ผมเสียความเป็นชายครั้งแรกในชีวิตให้กับพี่สาวศกุนตลาที่แสนงดงามและ ใจดี...สานต่อความสัมพันธ์รักกับน้องสาวสาวิตรี...หญิงสาวผู้มีทั้งความอ่อนโยน และแข็งกร้าว.....ตอบแทนความรักของวรรณลักษณ์..น้องสาวผู้มีหัวใจรักมั่นคงต่อ พี่ชายมาโดยตลอด....เติมเต็มความสุขในรสรักของศรีวิกาป้าผู้มีบุญคุณที่ห่าง หายไปนานหลายปี....ตอบสนองความปรารถนาในคาวโลกีย์ของกวางฤทัยแม่ยายในอนาคตแทน ผู้เป็นพ่อ....เว้นแต่เรื่องของบุศยาที่ผมไม่ได้เล่าเพราะบุศขอไว้ว่าไม่ให้ผม เอาเรื่องของเธอไปบอกใคร??
"โอ้โห...นายนี่มันแน่จริงๆเลยนะได้ฟัน 2 สาวพี่น้องยังไม่พอ แม้แต่แม่ยาย...น้องสาว...แถมป้าของตัวเองยังไม่รอดไอ้ตรงนี้ของนาย...."เก๋พูด พร้อมกับชี้นิ้วมาที่เป้ากางเกงผม
"บอลขอโทษจริงๆ........ ที่ไม่ยอมบอกให้สาวกับเก๋รู้จนเรื่องมันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้"
ผมคิดว่าคงต้องโดนสาวตบหน้าอีกฉาดหนึ่งแน่ๆ โทษฐานที่ทรยศต่อความรักของเธอที่มีให้แต่.......
"ไม่ต้องขอโทษหรอกจ๊ะ บอล ....สาวน่ะ...นึกสงสัยมานานแล้วละ" คําพูดของสาวทำให้ผมตกใจระคนแปลกใจจึงถามไป
"....สาว รู้??...แล้วทำไมถึงไม่บอกบอลตั้งแต่แรก...ยังคบกับบอลทำไมในเมื่อบอลเป็น ผู้ชายที่เลวทรามและทำลายสาวได้ลงคอ......ทั้งที่บอลน่ะรู้อยู่แก่ใจตัวเองว่ามี ผู้หญิงอื่นอยู่แล้ว....."
สาวมองใบหน้าของผม.....เธอกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะตอบคำถามของผมว่า..
".....ทั้ง ที่รู้ว่าผู้ชายมีคนรักอยู่แล้วแต่ตัวเองยังยินดีที่จะมอบทุกสิ่ง ทุกอย่างให้โดยไม่มาคิดเสียใจที หลัง...นั่นคือความรักนะ....บอล....สาวรักบอล...และสาวจะอยู่เคียงข้างเป็นกำลังใจ ให้บอลตลอดไป....."
ผมเริ่มรู้สึกมีอะไรมาจุกที่ลำคอและต่อมาน้ำตาของลูก ผู้ชายมันค่อยๆไหลลงมา อย่างห้ามไม่ได้หลังจากที่ได้ยินสาวเอื้อนเอ่ยความรักที่มีให้และยังไม่ถือ โทษโกรธเคืองผม...พร้อมทั้งจะอยู่เคียงข้างเป็นกำลังใจให้ผมอีก.......
ผมคว้าตัวสาวมากอด คราวนี้หญิงสาวก้อไม่อาจฝืนกลั้นน้ำตาของตนเองได้ต้องปล่อยให้ไหลพรั่งพรู ออกมาด้วย......
เก๋เองยังนั่งน้ำตาซึมมองพวกเราเพราะต่อมาเธอบอกกับผมว่า
"เหมือนกันน่ะแหละ....เพราะความรักของฉันกับโตก็คงจะไปด้วยกันไม่รอดแล้ว ละ.........."
"หา...เมื่อกี้เก๋ว่าอะไรนะ" ผมแทบจะรีบหันหน้าไปถามเก๋ทันทีที่ได้ยิน
"เก๋เขาจะบอกเลิกกับโตน่ะจ๊ะ...."สาวซบอกเสียงเครือบอกกับผมแทนเพื่อนสนิท.....
"........ทำไมละ?? เก๋รักโตมากไม่ใช่หรือ" เก๋ได้ยินที่ผมถาม...เธอก้มหน้านิดหนึ่งก่อนตอบ
"สำหรับคำตอบ....เก๋น่ะรักความเป็นตัวของตัวเองของโตแต่เก๋เกลียดความดื้อดึง แถมหึงหวงไม่เข้าเรื่องจนไม่มีเหตุผลของเขามากกว่า...."
".....แล้ว....ที่บอกว่าเหมือนกันนั่นละ??"
เก๋ยิ้มออกมาเหมือนกับเธอจะฝืนยิ้มก่อนตอบต่อไปว่า
"....ก็คือว่า..ความจริงเก๋แอบชอบบอลอยู่นะ...แต่ตอนนี้....เวลานี้เก๋คงจะอกหักซะ แล้ว...อ๊ะ..อย่าคิดมากเลยนะ บอล...เก๋พูดเล่น..."
พูด เสร็จเก๋ก้อรีบเบือนหน้าไปทางอื่นแต่คำพูดสุดท้ายและน้ำเสียงของเธอเริ่ม จะสั่นเครือ..ผมรู้ว่าเก๋ต้อง.....จึงเอาแขนอีกข้างโอบตัวของเก๋ไว้ ....เก๋รีบหันหน้ามาซบอกเอามือจับหัวไหล่ผมก่อนปล่อยโฮออกมาเหมือนกับเด็กๆ ..........ผมคิดว่าเก๋ยังมีเยื่อใยต่อโตมากแน่ๆแต่เพราะความไม่เข้าใจของคน 2 คนจึงต้องมานั่งเศร้าโศกเสียใจ................
สาวยื่นมือลูบหัวเก๋พร้อมร้องให้ไป กับเพื่อนรักด้วย....เหตุการณ์ตรงหน้าทำให้ ผมรู้สึกสะเทือนใจอย่างสุดจะทนกลั้นได้จึงปล่อยน้ำตาออกมาอย่างไม่อายใคร เหมือนกัน.....เรา 3 คนนั่งโอบกอดกันกลมพร้อมร้องให้ด้วยความรู้สึกเสียใจและผิดหวังในความรักที่ ไม่ลงตัวและความไม่เข้าใจกัน..ท่ามกลางสายลมในฤดูหนาวที่พัดแรงจนเหมือนกับ ว่าฟ้าเบื้องบนได้ซึมซับ....พร้อมกับเป็นพยานรับรู้ต่อความเศร้าของพวกเราไป ด้วยในสวนหย่อมของมหาลัยในเวลาบ่ายคล้อย................
ก่อนแยกกับ 2 สาว ผมให้กำลังใจพวกเธอให้เข้มแข็งต่อไป...เก๋และสาวก้อให้กำลังใจผมตอบ
พร้อมอวยพรให้ผมฝ่าฟันอุปสรรคครั้งนี้ไปได้..พวกเธอจะเป็นกําลังใจให้ เสมอ.........
พอผมกลับถึงบ้าน........เป็นไปตามที่คิด...กุนและสาดูจะสงบสติอารมณ์ได้มากขึ้น
แต่ มาแนวเย็นชาเงียบขรึมกันทั้งคู่....อย่างกับซ่อนทุ่นระเบิดไว้ใต้น้ำสะกิด โดนเป็นระเบิดและไม่ยอมพูดยอมคุยกับผมเลยสักคำเดียว.....หน้าผมแม้แต่จะมองยัง ไม่มอง....พอผมจะไปหาก้อลุกหนีซะแถมเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้อง........เฮ้อ.....อ้อย ก้อไม่ยอมคุยกับผมอีกคน....ฝ่ายป้าศรีคงเข้าข้างลูกสาว....เธอพูดกับผมแค่ 2-3 คำเท่านั้น...อย่าว่าแต่ผม....แม้แต่ 2 สาวพี่น้องยังไม่คุยกับป้าศรีและอ้อยเลย................มีแม่กวางคนเดียวที่คุยกับผม และให้ผมอดทนรอ......แน่นอนว่าคืนนั้นผมไม่ได้เข้าไปยุ่มย่ามกับแม่กวางในห้อง ของเธอ............บรรยากาศของบ้านเรา..ยามนี้ช่างดูหม่นหมองอึมครึมเหลือเกิน
..................................................................................................................

14 มกราคม 2548 อีก 2 วันต่อมา
ผม ขี่รถแวะจอดที่หน้าโรงเรียนของอ้อย.........รอสักพัก...อ้อยเดินมาถึงและสะกิดหัว ไหล่เพราะผมนั่งเหม่อลอยอยู่บนรถจนไม่รู้ว่าเธอเดินมาถึงแล้ว.........
".......อ้าว.......อ้อย..."
"..กลับกันเถอะคะ..พี่"
เวลา นี้อ้อยดูจะนิ่งสงบมากขึ้น....ขณะที่เมื่อวันก่อนเธอทั้งหยิกทั้งข่วน ทุบอกตัดพ้อร้องให้ด้วยความเสียใจ.....ส่วนผมแม้ตอนนั่นหรือตอนนี้ก็ไม่มีคำ พูดอะไรจะมาแก้ตัวกับน้องสาว......
...ฝ่ายอ้อยยืนถือหมวกกันน็อคมองหน้าผมก่อนที่เธอจะบอก.....
"....อ้อยขอไปเดินเล่นที่สวนหย่อมกับพี่ก่อนกลับบ้านนะคะ........."
".....ได้สิ...."
ระหว่างที่เดินด้วยกัน...อ้อยทำสีหน้าเรียบเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น......เธอ พยายามชวนผมคุย
โดย เอาเรื่องของเพื่อนเธอมาเล่าให้ฟัง....ผมเดินฟังเหมือนกับคนไม่มีสติอยู่ กับตัว...เอาแต่จำใจยิ้มนิดๆเป็นระยะ............วันนั้นที่สวนสาธารณะคนเริ่มจะมาวิ่ง ออกกำลังกายมากขึ้นเรื่อยๆ..........
สักพักอ้อยเดินนําหน้าผมก่อนหยุดยืนและหันหน้ามาหา...ก่อนเอ่ยถามผม
"พี่บอลคะ......พี่กุนกับพี่สาคงจะโกรธอ้อยกับแม่มากใช่มั้ยคะถึงไม่ยอมพูดด้วย เลย........."
"พี่......" ผมไม่รู้จะตอบน้องสาวว่ายังไงทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว.......อ้อยมองผมก่อนพูด ต่อไปว่า
"หนู ถือว่าตัวหนูรักพี่มาตั้งแต่หนูยังเด็ก ...ทั้งรักและหลงไหลในตัวพี่อย่างสุดหัวใจ...แล้วอ้อยผิดหรือที่จะแสดงความรัก ที่มีต่อผู้ชายที่หนูรักมากที่สุด........."
ผมเห็นใบหน้าของน้องสาวเริ่มมีนํ้าตาซึมออกมาจากเบ้าตา จึงเอาผ้าเช็ดหน้าบรรจงเช็ดให้........
อ้อยเข้มแข็งกว่าที่คิด....น้ำตาของเธอหยุดไหลอย่างรวดเร็วก่อนจะมีรอยยิ้มออก มาและบอกผมว่า
".....อ้อยยอมรับเลย...ว่าเมื่อวันก่อนอ้อยทั้งโกรธทั้งเสียใจมาก...แต่ตอนนี้หนู ไม่โกรธพี่แล้ว......
....อ้อยจะขออยู่กับพี่ไปตลอดชีวิต...ไม่ว่าพี่กุนกับสาจะด่าว่าหรือทุบตียังไง ..หนูยอมทุกอย่าง..."
ผมยืนตะลึงงันหลังได้รับรู้ความจริงจากใจของน้องสาว......
อีก คนแล้วหรือนี่....โอ้...หนอ...ทำไมจะต้องให้ผมเลือกด้วย?? ระหว่างผมขี่รถมาที่นี่ ตัวผมยังคิดว่าถ้าผมไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับอ้อยและป้าศรี....ไม่รู้จัก..ไม่ รักกุนและสา.....ไม่กระทำผิดต่อแม่กวาง....ผมจะต้องเลือกสาวเป็นคนรักอย่างแน่ นอน...หรือแม้แต่เก๋...ผมกล้าตอบได้เลยว่า ...ผมไม่อาจตัดใจทอดทิ้งเธอได้แน่นอนถึงเก๋จะมีคนรักอยู่ก้อตาม...............
ขณะ ที่ผมยืนนึกในใจ...อ้อยก้าวเท้ามาตรงหน้าผมก่อนเขย่งตัวยื่นใบหน้ามาใกล้... ริมฝีปากบางสวยสีชมพูอ่อนระเรื่อของน้องสาวจูบที่ปากผมเบาๆ....ผมสะดุ้ง....น้อง สาวคนงามสบตาหวานจ๋อยให้พี่ชาย....
"กลับบ้านกันเถอะคะพี่.....ป่านนี้แม่กับน้ากวางคงรอแย่แล้ว..."
"อ้อย???...." ผมรําพึงขณะอ้อยวิ่งนำหน้าไป....ก่อนหันมาเรียกผม
"เร็วสิค่ะ.....พี่" ใบหน้าของอ้อยมีรอยยิ้มอย่างมีความสุขอีกครั้ง.....กลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง แล้ว.....
เห็นรอยยิ้มนี้แล้ว....ผมจะต้องไม่ทำให้อ้อยต้องผิดหวังอีกแล้ว......ผมขอสัญญา......
"ครับ.........."ผมรับคำน้องสาวอย่างหนักแน่นอันสื่อความหมายไปถึงว่าจะขอดูแลอ้อย ตลอดไป
แม้ว่าความรักของผมกับกุนและสาจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีหรือไม่ดีก็ตาม ...............
รอยยิ้มและรอยประทับจูบของน้องสาวทำให้ผมรู้สึกแช่มชื่นหัวใจขึ้นมาบ้าง นิดๆ........
....................................................................................................................
"กลับ มาแล้วหรือ....พ่อหลานรักตัวดี......." ป้าศรีขมวดคิ้วยิ้มรับทันทีที่ผมกับอ้อยเปิดประตูเข้าบ้าน....เธอเองก้อมีใบ หน้าที่ยิ้มแย้มให้ผมอย่างไม่น่าเชื่อ??
"กลับมาแล้วคะ..แม่"
"ไง...ดูหน้าตาอิ่มเอิบขึ้นนะ ...ลูกแม่...ปรับความเข้าใจกันมาแล้วหรือไง..."
"ค่ะ.......หนูไม่โกรธไม่ว่าอะไรพี่แล้วละ ...แถมพี่บอลยังสัญญาว่าจะดูแลอ้อยตลอดไป....."
"เอ๋??....บอล...แล้วป้าละ...เอาไปไว้ที่ไหน?..จะไม่รักและทอดทิ้งป้าหรอ..."
"รักสิครับ....ผมรักป้ากับอ้อยทั้ง 2 คนเลย......"
ป้า กับอ้อยยิ้มให้กันก่อนเข้ามาหอมแก้มผมคนละข้าง....ทำให้หัวใจผมพองโต...นี่ หมายความว่า.......โอ้??...ผมดีใจมากที่ป้าศรีและอ้อยเข้าใจในตัวผมและยกโทษ ให้.............
ป้าช่วยถอดเสื้อกันหนาวให้ผมพร้อมบอกว่า.....
"คุณกวางช่วยพูดให้ป้าเข้าใจทุกอย่างแล้ว........คราวนี้เหลือแค่หนูกุนกับหนูสา นะจ๊ะ....."
"ผมกลัวว่ากุนกับสาจะไม่ยอมฟัง.......ไม่ยอมเข้าใจและไม่ยอมรับ........"
".....ถ้าเป็นอย่างงั้น...ป้ากับอ้อยคงจะอยู่บ้านนี้ไม่ได้อีกต่อไป........"ผมรีบ หันมากอดป้าทันที
"ไม่ครับ.....ผมไม่ให้ป้ากับอ้อยไปที่ไหนอีกแล้ว....อยู่กับผมต่อไปเถอะนะครับ ..........."
".........งั้นก้อขึ้นอยู่กับพี่บอลละค่ะว่าจะทําได้หรือไม่.........แต่หนูว่าพี่ต้องทำ ได้.." อ้อยให้กำลังใจผม
"ผมจะขอให้แม่กวางช่วยอีกคนครับ........."
ผมหันมายิ้มให้ป้ากับอ้อยก่อนเดินขึ้นไปที่ห้องแม่กวาง........
เข้าไปถึง แม่กวางกำลังเช็ดตัวหลังจากอาบน้ำในห้องน้ำเล็กๆใกล้ๆกับห้องนอนของเธอ
"อ้าว...บอล....มีอะไรหรือจ๊ะ??"
"ผมอยากขอให้แม่ช่วยพูดกับกุนและสาครับ"
"จ๊ะ...บอล ไม่ต้องห่วง....แม่ช่วยพูดให้แล้ว.....ตอนนี้ทั้ง 2 คนใจเย็นลงแล้วละ.....แต่ไหนแต่ไรกุนไม่ใช่คนไร้เหตุผลแต่เป็นเพราะครั้งนี้ ตัวเธอรับกับเหตุการณ์ไม่ทันเท่านั้น....ส่วนสาเองถึงจะเอาแต่ใจตัวเองในบาง ครั้งแต่ก้อเหมือนพี่สาว....ที่ต่างก็รักลูกมากจนไม่มีทางตัดใจจากลูกได้แน่ๆ ........เดี๋ยวก้อต้องเรียกให้บอลไปงอนง้อเองน่ะแหละ.............."
"....ถ้าเป็นอย่างที่แม่พูดก้อดีสิครับ....ไม่งั้นผมไม่กลุ้มขนาดนี้หรอก"
"แม่รู้จักลูกสาวของแม่ดี....บอลทำใจให้สบายเถอะ....แม่จะช่วยอีกแรง........."
"ขอบคุณครับแม่"
ผม ตรงเข้าไปสวมกอดแม่กวางทางข้างหลัง เรือนร่างแม่กวางในผ้าเช็ดตัวสั้นจู๋ผืนเดียวช่างดูเซ็กส์ซี่จนไอ้จ้อนอาวุธ ประจำกายมันจะลุกตื่น.......ไอ้บ้านี่...
"เวลาอย่างนี้ยังไม่วายนะ........"แม่กวางเอื้อมมือมาบีบท่อนเอ็นเบาๆก่อนขบฟัน กับริมฝีปาก...ชำเลืองค้อนผม
"เดี๋ยวเถอะ...ซนนัก...ให้จ