ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 12 (copy) (เมื่อผมมีความสุข ภาค 2 )

[~De[@]tH_[N]oTe~]

เจ้าของบทประพันธ์ Adslman เครดิต anot

ตอนที่ 12 ...เด็กคนนี้คล้ายใครหนอ?...

...จากวันนั้นถึงวันนี้...ผมคิดไตร่ตรองหลายต่อหลายเที่ยว...กี่ครั้งๆมันก็ได้ข้อ สรุปตรงกันคือ...
(ไม่อยากนับเธอเข้าไปรวมอยู่ในกลุ่มคนต้องระมัดระวังด้วย...แม่สาวหยาดฝน...แต่ ในฐานะคนใกล้ชิดพี่แคทมากยิ่งกว่าใคร...ฉันมองข้ามเธอไม่ได้!!)
"...บ่นพึมพำอะไรคนเดียว?...ไปกินข้าวกันเหอะ..."
"ไม่มีอะไรสำคัญ...ก็แค่คิดเรื่องสัพเพเหระว่ะ"
...พี่แคทนะพี่แคท...รู้มั้ยว่ากว่าผมจะง้อให้สาหายงอนเล่นเอาเหงื่อตก...ต้อง อธิบายแทบตายว่าไม่ได้ไปทำอะไรนอกจากดื่มของมึนเมากับเพื่อนๆ...(ไม่รู้ว่าจะ ปิดได้นานแค่ไหนกับการทําตัวเสเพลเรื่องผู้หญิง)...ถึงกระนั้นผมก็โดนสวดอยู่ ดีเรื่องการดื่มเหล้าเบียร์เนี่ยว่าขอให้มันเพลาๆสักหน่อย...ถูกว่าทั้งขึ้น ทั้งล่องไม่ต้องมัวโทษใครเพราะริอ่านจะเป็นหนุ่มมากรักแต่ไม่รู้จักทําอะไร ให้เด็ดขาดในทีแรกมันจึงเกิดปัญหาคาราคาซังแบบนี้...ยังไงซะส่วนดีก็มีหลง เหลืออยู่คือหลังจากวันหยุด 3 วันสาดูจะรู้สึกผ่อนคลายสบายใจมากขึ้น...ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะร่วมเดินทาง กับ 2 พี่น้องซึ่งกลับบ้านเยี่ยมพ่อแม่และพากันเที่ยวเปิดหูเปิดตาที่จว.ลำปาง...ผม ยังฝากความคิดถึงคุณอาทั้ง 2 ด้วยความเคารพรักเสมอ...
"...อ๋า!!...เจอตัวบอลแล้ว..."
...อึ๋ย!!...เมื่อใดที่เสียงเพี้ยนๆเอ๋อๆอันเป็นเอกลักษณ์ของยัยหนูแสบเจ้าเก่า ดังขึ้นก็พาลให้ขนตามเนื้อตัวลุกชัน...แขนและขาหยุดชะงักกึกอย่างไม่ต้องมีใคร ช่วยออกคำสั่ง...อยู่ๆ...ก็มีวงแขนเข้าโอบรัดคอจนแทบเซถลาล้มแต่ยังยั้งตัวอยู่ ได้...
"อุ๊ก!!!..."
...สาวแสบวิ่งเข้ามากระโดดขี่หลังกอดรัดคอผมซะแน่นเชียว...กระโปรงกระเปิงไม่ สนใจหรือไง?...ลองลมพัดมาสักวูบ...ลิงน้อยของเธอได้มีสิทธิ์โผล่แพลมออกมาข้าง นอกแน่...บรรดาเพื่อนๆผมคง
รู้สึกอิจฉาตาร้อนอยู่ไม่น้อยแต่เวลานี้ไม่มีอารมณ์จะโอ้อวดอะไรพวกมันทั้ง นั้น...ซ้ำร้ายหน้าอกหยุ่นๆนิ่มๆของฝนยังเบียดชิดแผ่นหลังชวนให้หัวใจวาบหวาม เล่นอีกด้วย...ขืนพี่แคทจอมหวงน้องสาวยิ่งกว่าใครๆมาเห็นในสภาพนี้เข้า... บรื๋อ~~...แค่คิดก็สยอง...ผมเอ็ดดุสาวน้อยซึ่งยังขี่หลังแขนโอบรัดคอแน่นไม่ยอม ปล่อย...หัวเราะคิกๆใส่ข้างหูอีกด้วย...สุขซะจริงนะเธอ...บ่นถึงก็โผล่มาทันที...
"...เฮ้ย!!...หนัก...ลงไป!..."
"...ฮ่าๆๆ!!...อย่าหวัง...เรื่องอะไรจะยอมปล่อยเล่า??...นี่ๆ...ฝนรอบอลนานแล้วไปกิน ข้าวกลางวันกัน..."
"...น้องฝนครับ...พวกพี่ๆไปด้วยนะ..."
...ไอ้เชน...ไอ้ติ...ไอ้เคย์...พวกเพื่อนมีเขาบนหัวยาวเฟื้อย(โคแก่)รีบคร่ำครวญออด อ้อนใหญ่เลย
มรึง~~...แม้สาวเขี้ยวยิงฟันแลบลิ้นใส่พวกมันก็เอาแต่ยิ้มระรื่น...
"แบร่!!...ไม่ๆๆ...ฝนจะไปกับบอล...กินข้าวกันแค่ 2 คน...อุ๊ย!!..."
...ฝนลงจากหลังผมจนได้...ตัวหนักเหมือนกันแฮะนี่กี่กิโลกันวะ?...อู้ย~~...รัดซะคอ แทบเคล็ด...แรงเยอะเหมือนกันนะนี่...แต่กลิ่นกายหอมจัง...ใช้แป้งของสานี่นาผมจำ ได้...
(ปากแดงๆจะไว้ใจได้กา...)
"...ฟิ้ว~~...พี่แคท..."
...หวึย?...ใช้ริงโทนเพลงคนอยู่ภาคเดียวกันซะด้วย?...แต่ว่าพี่แคท...ช่วงนี้พอได้ ยินชื่อนี้ทีไรใจคอไม่สู้ดีเลย...ความเชื่อในใจมากกว่าครึ่งบ่งบอกว่าหญิงสาว วัย 21 ผู้นี้อยู่ฝั่งตรงข้ามกับผม...
"...คะขา~~ค่า~~...โอ้!!...กินข้าวกับพี่หรอจ๊า??...ตอนนี้รออยู่หน้าวิลัย..."
...ฝนเหล่ดูผมขณะคุยโทรศัพท์กับพี่สาว...นี่หล่อนคงไม่ได้?...
"อ๊ะ!!...ไม่ต้องๆ...พี่ไม่ต้องมารับหรอกจ้า...หนูจะไปกับบอล..."
...นั่นปะไร!!...ให้ฉันไปกับเธอ...ได้เจอหน้าพี่แคทตีหน้าเครียดใส่น่ะสิ...ไม่เอา ด้วยนะเว้ย!!...ฝนคุยจบยืนแบมือทําหน้ายิ้มเผล่...ใครบอกสักคำหรือยังว่าจะไปกับ หล่อน?...
"...ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ช่วยไม่ได้...พี่แคทรออยู่หน้าวิลัย...มื้อนี้เรากินข้าวกับ พี่นะบอล..."
"...ทำไมฉันต้องไปเล่า??..."
"เอ้าๆ!!...เร็วๆๆ...ทำอาไรให้ว่องหน่อย..."
"บ๊ะ!!...นี่เธอฟังคนอื่นเขาพูดบ้าง..."
"พวกพี่ๆไปด้วยได้มั้ยครับ?..."
"ฮุ!!...ไม่มีใครเอาโซ่ล่ามพวกพี่ไว้สักกานิด...บอล~~...เร็วๆเด้!!...มัวชักช้า เดี๋ยวพี่ดุไม่รู้นะเออ..."
"ว้าว!!...ไอ้บอลมึงรีบรี่ไปเลย...พวกกูจะขี่รถตามติดๆ..."
...ไอ้พวกบ้าเป็นเพื่อนที่ดีกันจริงๆเห่าหอนพร้อมเพรียงดีนัก...ไปถึง...นอกจากพี่ แคทก็ยังมีรุ่นพี่ห้องเดียวกับเธอนั่งอีก 2 คนแต่ไม่เห็นเงาหัวผู้ชาย!...เฮอะ!!...แน่ละ...ถ้ามี...พี่สาวยัยหนูผีคงไม่นั่งร่วม โต๊ะแน่และนี่เพื่อนๆผมมาด้วยเธอจะทํายังไงกัน?...อู๊ย~~!?...2 คนนั่นคือพี่รหัสผมทั้งคู่แน่นอนหนึ่งในนั้นคือพี่แก้ว...ผมทักทายนักศึกษาสาว รุ่นพี่ทั้ง 3 ด้วยจิตใจตุ้มๆต่อมๆ...ฝ่ายพี่แคทเงยหน้าดูนิดหนึ่งก่อนกินข้าวต่อ...วันนี้เธอ นิ่งมากไม่แสดงทีท่าอะไรให้เห็นเมื่อมีผู้ชายมาที่นี่...เพื่อนผมทั้ง 3 ต่างยกมือนอบน้อมสวัสดี...พี่สาวคนงามตอบรับเพียงการพยักหน้าให้นิดหน่อยเท่า นั้น...ทัศนคติเกี่ยวกับผู้ชายยังไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่นิดเดียว...ไม่รู้ว่า เมื่อก่อนเธอพบเจออะไร?...หรือเป็นคําสั่งสอนของพ่อแม่...ก็ไม่น่าจะใช่เพราะ เท่าที่ผมรู้...อาศักดิ์กับอาอรไม่ได้เลี้ยงดูลูกจนเข้มงวดมากเกินไปสักหน่อย...
"...เจอก็ดี...พี่กับพี่นันกำลังคุยกันว่าจะรับแคทเข้ามาอยู่ในกลุ่มเราน่ะ...บอล จะว่ายังไง??..."
...ชักมีแววต้องยุ่งยากใจอีกล่ะสิ...พี่แก้วมอบความกดดันมาให้ผมตัดสินใจซะแล้ว แต่ก็แค่พี่รหัสไม่เห็นจะต้องกังวล...หมู่นี้ชอบคิดอะไรฟุ้งซ่านเกินจริง... เรื่องคราวก่อนเป็นเพราะตัวเราคิดเลยเถิดไปเองจนเป็นการหวาดระแวงและเริ่ม จุดต้นตอของท่าทางมีพิรุธ...ดังนั้นครั้งนี้ทำสติมั่นคงไม่หวั่นไหว...เสนออะไร มาก็จะสนองกลับไป...พี่แคทก็คือคนธรรมดาสามัญเหมือนกันหาใช่ผู้วิเศษหยั่งรู้ ทุกสิ่งทุกอย่าง...
"...ก็...ดีนี่ครับ...ผมไม่มีปัญหา..."
"...เป็นอันว่าโอเคหมดทุกคน...ตกลงตามนี้...แคทเป็นพี่รหัสของบอลอีกสักคน...นะจ๊ะ?"
...พี่แคทท่าจะอยู่ในร้านนานกว่าพี่รหัสผมทั้ง 2 เพราะทานข้าวเสร็จก่อนใคร...เธอไม่เอ่ยคำเพียงแต่พยักหน้าอีกครั้งเป็นการตอบ รับ...ตกลงพกวิญญาณมากินข้าวด้วยหรือเปล่า?...อ้อ!!...พกมาเมื่อเปิดปากพูดเป็น ครั้งแรก...นึกว่าจะเงียบอีก...
"...ไม่ว่าเรื่องเรียนหรือเรื่องอะไร...ถ้าบอลไม่เข้าใจก็มาปรึกษาได้แม้แต่ เรื่องเงินพี่ก็ยินดีช่วย...แต่ขอเพียงแค่เรื่องแฟนหรือความรักห้ามถามเด็ด ขาด ...ไม่รับปรึกษาเพราะไม่ใช่ผู้สันทัดกรณี..."
...ผมพึมพำกับตัวเอง...เรื่องนี้มันของตายอยู่แล้วครับสำหรับพี่...หึๆ...ไม่ใช่ผู้ สันทัดกรณีรึ?...
"เธอว่าอะไรนะ??..."
...พี่แคทโพล่งขณะหยิบทิชชู่เช็ดปาก...นอกจากตาไวแล้วหูยังไวอีกวุ้ยรุ่นพี่คน นี้...มันแน่อยู่แล้วใครจะกล้าถามได้...แหม่...ประโยคสุดท้ายนี่ผมพูดเบาแล้วนะ...
"ตั้งแต่สาวออกไปพี่ก็ไม่มีน้องรหัสมีแต่หลานปี 1...ทีนี้แคทมาอยู่ด้วยคงจะครึกครื้น..."
...โอ่ย~~ไม่จริง...ครึกครื้นตายเลยละพี่นัน!!...มีพี่สาวนิสัยแปลกรวมทอมซ่านิสัย ห้าวเข้าไปคงสนุกพิลึกกึกกือ...ได้ยินว่าหมู่นี้จีซ้อมกีฬาหนักไม่ค่อยได้เห็น หน้าแต่ยังไงซะอีกวัน 2 วันนี้ต้องได้คุยกันอีกแน่...ระหว่างไอ้เชนและเพื่อนอีก 2 คนไปสั่งข้าวพร้อมฝน...พี่แก้วกับพี่นันรับอาหารตามที่สั่งไว้...ผมถือโอกาสถาม พี่แคท...เธอตอบคำถามแต่จับตาดูน้องสาวและพวกเพื่อนของผมตลอดเวลา...
"...ไม่ได้รู้จักคนกลุ่มนั้นพอ...อีกอย่างพี่เชื่อว่าบอลน่าจะช่วยเป็นหูเป็นตา ให้ได้และไม่ทำให้พี่ผิดหวัง..."
...ปกติก็ทำตัวเปรียบเสมือนเงาของน้องสาวอยู่แล้วแต่ว่านะกลุ่มของไอ้เชนมี รุ่นพี่รุ่นน้องผู้ชายอยู่เยอะถึงไม่ไปล่ะสิพี่...รู้ทันๆ...หรือว่ายังมีสาเหตุ อื่น?...ผมนึกในใจขณะฟังพี่แคทพูดต่อ...
"...ไม่ได้หมายความแค่เฉพาะเชนที่ไม่ไว้ใจ...ผู้ชายคนไหนๆพี่ก็ไม่ไว้ใจทั้ง นั้น....."
"...รวมผมด้วยหรือเปล่าครับ??"
...ลองถามหยั่งเชิงพี่แคทซึ่งคอยดูฝนอยู่อย่างใกล้ชิด...คราวนี้สาวงามฝั่งตรง ข้ามนั่งท้าวคางหันสบตาผมเต็มๆและมีคำตอบที่คู่สนทนาฟังแล้วพอจะใจชื้นขึ้น แถมช่วยลืมความตึงเครียดเมื่อหลายวันก่อนยิ่งได้เห็นริมฝีปากงามบอบบางสี ชมพูอ่อนของเธอเผยอขยับช้าๆบวกกับแววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ...ไม่อยาก จะอวดหรอกครับว่าผมคือผู้ชายที่ใกล้ชิดกับพี่แคทมากที่สุดในเวลานี้แล้ว เพราะเราคือลูกพี่ลูกน้องกัน...
"...เธอน่ะหรือ??...ทำตัวดีๆให้พี่วางใจเข้าไว้และตัวอย่างไม่ดีอย่าไปจดจำ..."
...พี่แคทพูดแบบนี้แสดงว่าเธอยังไว้ใจญาติผู้น้องคนนี้อยู่...วางใจเถอะครับผม ไม่คิดอะไรกับฝนเหมือนพวกเพื่อนๆแน่...ก็เป็นสาวแสบ...ชอบแกล้ง...จอมยุ่ง ...??...(บรรยายไม่หมดแถมไม่ใช่
สเป็ค)...อยากรู้เหมือนกันว่าใครจะมาทนอยู่กับแม่หนูร้ายสุดขั้วคนนี้ได้...ทั้ง ที่ตอนฝนยังเด็กนิสัยเธอออกเรียบร้อยว่านอนสอนง่ายจะตาย...ไหงพอโตเป็นสาวถึง เป็นแบบนี้ไปได้ก็ไม่เข้าใจจริงๆ... 10 ปีก่อน...หือ?!...กลับมากันแล้ว...พี่รหัสนั่งข้างพี่แคท...พี่นันขยับนั่งข้างผม...ฝน เดินตามติด...
"มาแล้วๆ...ข้าวหมูทอดกระเทียมสุดอร่อย...น่ากินจังเยยๆ...ต่อให้ใครซื้อต่อร้อย นึงเก๊าะม่ายขาย..."
"...นั่งตรงนี้..."
...พี่แคทชี้นิ้วสั่งให้น้องสาวนั่งข้างๆเธอ...ไอ้เชน...ไอ้เคย์...ไอ้ติ...เดินถือจาน ข้าวมานั่งเรียงกันข้างๆตาของพวกมันยังเหลือบมองฝนและพี่แคทไม่เว้นวาง... กำลังเปรียบเทียบความสวยกันอยู่เร๊อะไง?...งั้นตกลงใครสวยกว่ากันเล่า?...
"บอลยังไม่กิน??..."
"กินข้าวผิดเวลาระวังเป็นโรคกระเพาะนะเออ~~...มัวแต่เครียดคิดอะไรฟุ้งซ่านก็ จะเป็นเหมือนกัน..."
...อุวะ!!...ยัยฝน...หยุดพูดชักนำอะไรที่จะทำให้คนอื่นสงสัยได้แล้ว...ยิ่งพี่แค ทนั่งใกล้ๆด้วย...ผมถลึงตาใส่แต่ฝนไม่สนใจทำหน้ายิ้มเยาะตอบกลับ...ถึงจะไม่รู้ เรื่องของผมแต่น่าจับมาตีก้นให้ลายซะจริงๆ...พยายามไม่แสดงพิรุธให้ปรากฏหันเห ตัวเองคุยกับเพื่อนๆซะบางทีพี่แก้วกับพี่นันถามอะไรก็จะตอบบ้าง...จนได้เวลา พี่แคทขอตัวเข้าห้องเรียนก่อนบอกว่ายังทำงานค้างไว้ส่วนฝนกินข้าวเสร็จขอตัว ไปซื้อของอะไรที่ร้านค้าใกล้ๆไม่รู้...สรุปแล้วเกือบ 30 นาทีพี่แคทไม่เคยเป็นฝ่ายชวนพวกเพื่อนผมคุยก่อนสักครั้งเดียว...
"นัน...จ่ายแทนด้วย"
"ไปแล้วหรอทำไมเป็นแบ็งค์ร้อยล่ะ?...ใจดีเลี้ยงฉันกับแก้วด้วยรึจ๊ะ?..."
"...เผื่อทุกคนน่ะ...ถ้าเกินกว่านี้ก็ออกเองล่ะกัน..."
"ขอบคุณมากครับพี่..."
"บอลฝากส่งฝนทีนะและตอนบ่าย 3 พี่จะรับเข้าห้องประชุมเอง..."
...พอพี่แคทไปแล้ว...ไอ้เคย์ก็พร่ำเพ้อให้พวกเราทั้งหมดฟังอย่างกับคนละเมอฝัน กลางวัน...
"น้องสาวน่ารักสดใส...พี่สาว ก็แสนสวย ใจดี...เฉียบขาดทั้งคู่จริงๆว่ะ...ไอ้คนไหนได้เป็นแฟนด้วยนี่...จะขอถีบหน้ามันสัก ทีเพราะกูอิจฉาโว้ย!!..."
"ตื่นๆๆ...มึงน่ะฝันไปก่อนเถอะ...พี่เขาไม่มองมึงหรอก..."
"คนเรามีสิทธ์ฝันเฟ้ย!!!...มึงมีปัญหาหรือวะ??..."
...ผมซื้อข้าวแกงกลับมานั่งกินฟังไอ้เคย์กับไอ้ติเถียงกันอย่างออกรส...พี่แก้ว และพี่นันต่างนั่งอมยิ้มฟังตาม...พี่นันกระซิบ...
"แต่เคย์ก็พูดถูกนะ...สวยน่ารักทั้งพี่ทั้งน้อง...ว่ามั้ยล่ะ??..."
"นั่นสิบอล...เป็นเธอจะเลือกใครดี?...พี่หรือน้อง?..."
"เอ้ย!!!...พูดอะไรน่ะพี่แก้ว?...2 คนนั่นเป็นลูกพี่ลูกน้องผมนะครับ..."
"ชู่ว~~เบาๆซี่...เป็นเพียงลูกพี่ลูกน้องไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆสักหน่อยอีก อย่างก็สวยกันทั้งคู่...ปล่อยให้เป็นของคนอื่นน่ะน่าเสียดายแย่..."
"พี่นัน~~...ผมไม่คิดแบบนั้นกับพี่น้องคู่นี้หรอกครับ...รู้ๆกันดีพี่แคทเกลียด ผู้ชายจะตายส่วนฝนก็ซนเป็นลิงเป็นค่างไม่ถูกใจอะไรก็ชอบกลั่นแกล้งคนอื่น... ใครได้ไปเป็นแฟนมีหวังปวดหัวตายชัก..."
"โห~~...ปากร้ายจังเลยนะเราน่ะ...พูดแบบนี้แสดงว่าบอลมีแฟนอยู่แล้วหรอ??..."
"...นันก็น่าจะรู้ดีน่ะ...หลายคนซะด้วย..."
...พูดเสร็จพี่แก้วนั่งท้าวคางอมยิ้มสบตา...ทำเอาผมต้องก้มหน้าลงเพราะมันเขิน มากๆ...มือพี่นันบีบแขนเบาๆพูดเสียงอ่อนเสียงหวาน...
"อ๋อ~~...จริงสิ...คิกๆๆ...บอลเขานี่เสน่ห์แรงเหลือร้ายอ่ะ...มันเพราะอะไรกัน น้อ~~?"
...จากนั้นพี่แก้วกับพี่นันก็หัวเราะอย่างเบิกบานกัน 2 คนส่วนผมขําไม่ออกได้แต่ยิ้มแห้งๆ...พี่นันอดีตพี่รหัสของสาว...เธอคนนี้พักอยู่ หอเดียวห้องเดียวกับพี่แก้วดังนั้นเวลามาเรียนหนังสือจึงมักจะมาพร้อมกัน เสมอ...และอันนี้น่ากลัวซะด้วย...ก็พี่นันรู้ถึงพฤติกรรมคาวกามโลกีย์ของผม...พี่ แก้วอาจจะบอกหรือว่าเธอจะรู้เองก็ยังไม่รู้ชัดเจนว่าเป็นอย่างไหนแต่มันคง ไม่ใช่ผลดีถ้ามีคนมารู้ความลับเพิ่มอีก...ผมกินข้าวเสร็จก็รีบขี่รถลิ่วพาฝน กลับอาคารเรียนโดยไม่คิดจะพูดจาอะไรกับสาวเขี้ยวแหลมแม้แต่คำเดียว...ก็เอา อมยิ้มบังคับยัดเข้าปากผมหวานลงไปถึงลำคอแน่ะ...ยัยหนูนี่กินอะไรเหมือนเด็กๆ...
.............................................................................................

...เย็นนี้ผมมารับอ้อยจากโรงเรียนแทนแม่กวางเพราะติดประชุม...ที่นี่ก็ได้พบเด็ก หญิงหน้าตาหมดจดจิ้มลิ้มผิวพรรณน่ากอดน่าฟัดซึ่งเป็น 1 ใน 4 สมาชิกกลุ่ม "นางฟ้าคอซอง" (ไอ้เชนเป็นคนตั้ง) ชื่อจริงของเธอคือ "ไอริณ" หรือชื่อเล่น "จอย"...ผมคิดมาสักพักหนึ่งแล้วนะว่าเด็กคนนี้คล้ายใครบางคนแต่นึกไม่ออกสักที ...พอถามว่าอ้อยอยู่ไหนเพียงแค่นี้เท่านั้นเด็กน้อยใส่แว่นวัย 14 หรี่ตาค้อนมองขวางๆก่อนเดินหนีไป??...ถึงเป็นงงแต่ก็รีบตามเข้าในเขตโรงเรียน และอยู่ๆเธอหยุดกึกใต้ต้นไม้ใหญ่ไร้คน...
"...งึ!!...จอยงอนพี่บอลแล้ว..."
...อะไรเนี่ย?...ผมทำอะไรให้เธอไม่พอใจตั้งแต่เมื่อไหร่?...
"ก็มันน่ามั้ยคะ?...ไม่ค่อยเจอกันแต่พอพบหน้ากลับถามถึงแต่น้องสาวสุดที่รัก ...จอยก็คิดถึงพี่บอลนะคะ..."
"โอ๋ๆ~~น้องจ๋า...นึกว่าอะไรซะอีก...พี่ก็คิดถึงจอยมากเหมือนกัน..."
"ไม่เชื่อ...ต้องพิสูจน์ก่อนค่ะ..."
...จอยเวลาสวมแว่นตาช่างน่ารักสดใสราวดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าไร้ซึ่งม่านหมอก บดบังผิดกับคุณพี่ที่บ้านลิบลับ...นั่นน่ะให้ความอึดอัดอึมครึมราวกับเมฆพายุ ก่อตัวทมึน...บรรยากาศคนละเรื่องกันเลยทีเดียว...แม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คนแต่เธอ ยังกล้าพอจะเอามือนุ่มๆลูบเป้ากางเกงผม...ท่าทางมีความมั่นใจในตัวเองมากกว่า เมื่อก่อน...
"พี่บอล...เรามาช่วยกันสร้างความทรงจำดีๆอีกสักครั้งเถอะค่ะ..."
"แต่อ้อย?..."
"...อ้อยยังทำการบ้านในห้องสมุด...อย่าสนใจเลยค่ะ...เวลาต่อแต่นี้จะเป็นเวลาของ เราแค่ 2 คนเท่านั้น..."
...นึกว่าจอยจะพาผมไปไหน...ที่แท้ก็พามาหลังโรงพละศึกษาด้านหลังโรงเรียนซึ่งมี ห้องเล็กอยู่ใกล้ๆไว้สำหรับเก็บอุปกรณ์กีฬาต่างๆ...
"จอยเป็นนักกีฬาวอลเลย์อาจารย์เลยไว้ใจให้มีกุญแจสำรองค่ะ..."
...หมายความว่าเธอจะทำกิจกรรมพิเศษนอกเวลาเรียนกับผมที่นี่แต่ถ้าเกิดมีคนมา เห็นเข้า...
"ไม่หรอกค่า~~...หนูจะล็อคกุญแจจากข้างในนี้...ไม่มีทางที่ใครจะเข้ามาได้หรือ ถ้าพี่ยังกังวล..."
...จอยให้ผมช่วยเธอเข็นรถเก็บอุปกรณ์กีฬาปิดทับประตูอีกชั้นซึ่งก็มีลูกบอลใส่ อยู่เต็มรถทีเดียว...ข้างในห้องมีเบาะสําหรับฝึกม้วนตัวกลับตัววางซ้อนกัน 2 – 3ชั้นดังนั้นเวลานี้มันจึงกลายสภาพเป็นเตียงรักชั่วคราวของเรากลายๆ...
"ขวัญเล่าให้หนูฟังด้วย..."
...ผมถามว่าขวัญเล่าอะไรขณะถอดเสื้อตัวเองไปพร้อมๆกับเด็กสาวซึ่งก็ปลดกระดุม เสื้อนร.โชว์เสื้อชั้นในเฟริส์บรา...ยังแทบมองไม่เห็นยอดนมเช่นเดียวกับคราว ก่อน...ยังต้องโตให้มากกว่านี้อีกนะจ๊ะน้องจอย...
"ก็คืนที่ขวัญบุกร้านของพี่ไงคะ..."
"...นั่นขวัญเธอใจกล้าเหลือเกิน...พาพี่ไปทำเสียวในห้องน้ำของร้าน...พี่กลัวแทบ แย่..."
"ฮิๆ...แต่คราวนี้จอยชนะ...ใจถึงกว่าขวัญเยอะก็เพราะพาพี่มาทำเสียวในโรงเรียน..."
...ใครมาเห็นมีหวังร่วงลงนรกสถานเดียว...ความกลัวน่ะมันมีจนใจเต้นตึกๆแต่ขนาดจอ ยเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆยังใจกล้าขนาดนี้แล้วผมเป็นผู้ชายอก 3 ศอกจะให้หลีกหนีได้ยังไง?...ร่างกายสาวน้อยเหลือเพียงกางเกงชั้นในตัวจิ๋วเท่า นั้น...อู๊ย~~...นมเล็กแต่หีโหนกฉิบ...เนื้อหนังมังสาดันเนื้อผ้าอูมเด่นเชียว...
"กระโปรงก็ต้องถอดไม่งั้นเปื้อน...คนอื่นเห็นจะสงสัย...ห้องนี้มืดไปนิดแต่ก็ อย่าแทงผิดรูนะจ๊ะพี่..."
...ผมเอื้อมมือบีบหน้าอกเด็กนร.ทั้งสองข้าง...นมจอยพอๆกับอ้อยแต่เล็กกว่าขวัญ และใหญ่กว่าโบว์(ใครอวบมากอึ๋มน้อยก็คิดกันเอาเอง) จอยปิดเปลือกตาแอ่นอกยื่นให้ผมจับขยำจนหนำใจก็ลูบไล้ตามร่างกายน้องนางเนื้อ อุ่นต่อเนื่องมันให้ความรู้สึกนุ่มเนียนฝ่ามือมากๆ...ลงมาถึงกางเกงในสีครีมปก คลุมกลุ่มขนดำอุยๆเพียงหย่อมเดียว...ต่างจากหญิงสาวนักศึกษาทั้งหลายแหล่ที่ ได้เห็นเมื่อไม่กี่วันก่อน...นั่นน่ะแต่ล่ะสาวเจ้ามีขนรกครึ้มพอดู...ซึ่งอย่าง ไหนผมก็ชอบทั้งนั้น...
"รู้สึกตรงนั้นของจอยดูชื้นๆนะ...คงไม่ใช่กลัวคนมาเห็นจนฉี่ซึมนา..."
"หืมอืม~~...อยากรู้ก็ลองดมสิคะ...จะได้รู้ว่ามันคืออะไร...แต่ดมอย่างเดียวไม่ได้ ต้องเลียด้วยนะคะ..."
...จอยตอบเสียงหวานเจี๊ยบนั่งแยกขากว้างโชว์โคกหีตัวจ้อยที่ไม่ใช่ย่อย...นิ้ว เด็กหญิงเกี่ยวขอบแพนดี้ให้เห็นรอยผ่าแยกจะๆ...ผมเข้าใกล้ก้มสูดกลิ่นหีเด็ก เข้าเต็มปอด...ความชื้นนั้นคือน้ำจากภายในช่องเพศแต่ก็มีกลิ่นฉี่เจือหน่อยๆ... ผมโชว์ฝีปากอันน่าภูมิใจจูบเนินเนื้ออย่างไม่รู้สึกรังเกียจแม้แต่นิดเดียว...
"พี่ขา...จอยอยากให้พี่เลียของหนู...ช่วยหน่อยเถอะค่ะ...อูยยยยย...อื้มมมม..."
...นิ้วผมบรรจงแหวกกลีบแคมสองข้างอย่างระวังว่าจะบอบช้ำจนอ้ากว้างด้วยความ อยากรู้เพราะไม่ได้เห็นมานานพอควรรู้สึกคิดถึงยิ่งนัก...ส่วนเสียวของจอยยัง แย้มกลีบสวยสภาพดีเยี่ยมไม่ต่างจากตอนเมษาหน้าร้อนนั้นเลย...
"จากวันนั้นถึงวันนี้จอยไม่เคยให้อะไรผ่านหี...แม้แต่ของพี่เชนเพราะหนูอยาก ให้ควยพี่บอลได้ล่วงล้ำอีกครั้งหนึ่ง..."
"งั้นคงใช้แต่นิ้วสินะจ๊ะ..."
...สาวน้อยวัย 14 อายม้วนต้วนหน้าแดงเป็นลูกตําลึงสุกงอม...เธอโอบคอผมก้มหน้าก้มตาตอบอ้อมแอ้ม ด้วยความประหม่าอาย...
"ค่ะ...จอยได้แต่นิ้วเขี่ยแตดในห้องน้ำหรือไม่ก็ห้องนอน...เล่นเสียวไปก็คิดถึง ร่างกายพี่กับนึกภาพไอ้จู๋ของพี่น่ะ..."
"น่ารักจัง...ไหน...ขอพี่เลียให้หนำใจทีเถอะ..."
...ลิ้นผมลากสัมผัสเม็ดแตดเบาๆเล่นเอาจอยบิดตัวเอนร่างเกร็งกระตุกกระสับ กระส่าย...ห่อปากดูดเนินเนื้อสดหลงไหลเวียนเฝ้าดูดเฝ้าเลียขึ้นๆลงๆแลบซ้าย เลียขวาอยู่อย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
"อือออ...อาาาาา...พี่...พี่...ค่ะ...หนูจะเป็นลม...รู้สึกหวิวๆไงไม่รู้ค่ะ..."
"จอยชอบมั้ยจ๊ะ?...ถ้าชอบจะเลียจนน้องน้ำแตกเลยก็ได้..."
"อูยยยยย...งะ...งั้น...พี่ก็ไม่ได้เย็ด...ไม่เอานะ...โอววววว...จอย...ไม่ยอม..."
"ดังไปแล้วจ๊ะจอย...เบาๆหน่อย...พี่สัญญาว่าจะเย็ดน้องแน่...อืมมม...น้ำเมือกหอม หวานลิ้นจริงๆ..."
"ซีดสสสส...จอยรออยู่ทุกวัน...สมหวังแล้ว...โออออออ...เลียแตดหนักๆเถิดค่ะ...มันเสียว วว..."
...มือสาวน้อยเกร็งบีบนมตัวเองเอี้ยวบิดตัวเดี๋ยวทรุดนอนเดี๋ยวผุดลุกท้าวแขน... ไอความร้อนจากภายในห้องทำให้เหงื่อของพวกเราไหลย้อยเต็มตัว...ผมถอดเสื้อผ้าจน เกลี้ยง...กระดิกนิ้วให้เด็กสาวเข้ามาอมควย...จอยพยักหน้ารับและถอดแพนดี้ของเธอ ออกทิ้งไม่เหลืออะไรติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว...ผมนอนลงจอยทาบนอนตะแคงข้างๆนิ้ว มือเรียวนุ่มกำกระตุกชักควยจนมันแข็งโด่สู้มือเด็กน้อยน่ารัก...
"ใหญ่มาก...จอยจะอมให้พี่...ให้มันแข็งสุดๆค่ะ"
...พูดจบปากเพื่อนสนิทของอ้อยต้องอ้ากวางเพื่อแลบลิ้นเลียถอนหายใจเฮือกใหญ่ ส่วนขนตามร่างผมก็ลุกชันทั่วตัวเมื่อรู้สึกว่าอาวุธประจำกายถูกห่อหุ้มด้วย ริมฝีปากเนียนนุ่มและชุ่มชื่น...จอยปิดเปลือกตาผงกหัวค่อยกลืนแท่งเอ็นจนหมด... ทั้งมือทั้งลิ้นของเธอทำงานผสานรับกันได้เป็นอย่างดี...นอกจากใช้ลิ้นดูดท่อน รักมือก็ยังลูบคลำพวงสวรรค์ลูบไซร้ขนหมอยและขนหน้าท้องให้ผมสยิวเล่นๆ...
"อืมมมมม...จ๊วบบบบบบ...อือฮึ...อื้มมมมมม..."
...สาวน้อยลากลิ้นเล็กๆแต่ว่องไวไปทั่วบริเวณหลังจากคายควย...ความต้องการทางเพศ ในส่วนลึกของผมถูกปลูกสร้างสูงขึ้นเรื่อยๆ...จอยเร้าอารมณ์กระสันต์ให้ผมด้วย การเล้าโลมท่อนล่างอยู่เป็นเวลานานจากนั้นลิ้นของเธอขึ้นโจมตีหน้าอกผมขณะ มือข้างหนึ่งควักล้วงรูหีอีกข้างคลึงเต้านมสลับซ้ายขวา...
"อื้อออ...จอยเก่งจัง...จุ๊ๆๆ...ลีลาเหลือรับประทานนะน้อง...โอออออ"
...จอยไม่ตอบแต่หัวเราะเบาๆและส่งปลายลิ้นฉกเลียหัวนมผม...จากนั้นเธอเข้านอน เคียงข้างถ่างขาออกจับมือผมแตะลูบส่วนสำคัญในกายส่วนเธอก็กำแท่งควยไม่ปล่อย มือเช่นกัน...
"จะว่าไป...เดี๋ยวนี้ก็ยังขนลุกไม่หายนะคะตอนที่พี่กับพี่เชนรุมเย็ดหนู..."
"ถามจริงๆนะ...จอยชอบแบบนั้นหรือเปล่า?..."
"ไม่ชอบถึงขนาดยัยขวัญหรอกค่ะ...เพียงแต่จอยอยากลองว่าจะสนุกแค่ไหน..."
"งั้นสนุกแค่ไหนล่ะจ๊ะ?...รูหีกับรูตูดบานอ้าอย่างนั้น..."
...พอได้ฟังจอยก็ทุบหน้าอกผมบึกหนึ่งพลางชะม้ายชายตาค้อน...
"ถามได้...หนูก็หมดเรี่ยวหมดแรงลุกแทบไม่ขึ้นไปนานสิคะ..."
...ตอบไม่ตรงคำถามผมจึงแกล้งเอานิ้วบี้ถูเม็ดแตด...สาวน้อยหน้านิ่วคิ้วขมวดคราง อู้...
"อูยยยย...อะ...เอาเป็นว่า...จอยไม่ขัดข้องถ้าพวกพี่จะทำแบบนั้นอีกค่ะ...อืออออ...ซีด สสสสส...พอเถอะพี่ขา...หนูเสียว...โอยยยย...เสียวเหลือเกิน..."
"จอยจะเสียวมากกว่านี้ถ้าหยิบยื่นแคมหีหรือประตูหลังให้พี่กระเด้า..."
"ได้สิคะ...จอยเต็มใจให้พี่เย็ดทุกเวลา...จะเล่นท่าไหนหรือรูไหนก็ได้ค่ะ..."
...ผมยกขาจอยถ่างออกแล้วยกขึ้นพาดบ่าค่อยดันท่อนควยเข้าปากแคมซึ่งอ้ายิ้มรับ อย่างเบิกบาน...ขณะส่งมอบท่อนลึงค์ต้องหลับตาด้วยความเสียวเพราะรูหีเด็กหญิง มันกระชับรัดแน่นมากแทบไม่ต่างจากครั้งแรกเสียสาวของเธอแม้แต่น้อย...ผมกลั้น ลมหายใจชั่วขณะโถมตัวดันเข้าไปเรื่อยๆ...
"อาาา...จะ...เจ็บค่ะพี่...อูยยย...โอ้ยยยย"
...จอยคงรู้สึกเช่นเดียวกันถึงความคับตึงแน่นในรูหี...เธอหน้าเหยเกบิดเบี้ยว เพราะเจ็บปวดระคนเสียวซ่าน...จะว่าไปเด็กวัยนี้ริคิดมีเซ็กส์แบบถึงแก่นแท้มัน คงเร็วไปหน่อย...ผมไม่ผิดนะเพราะจอยเต็มใจสมยอมนี่นา...(หึ)...
"อึ๊ก!!...อุ!!...นี่ขนาดจอยเคยผ่านผู้ชายตั้ง 2 คน...โดนรุมก็เคยแล้วนะ...อื๊ออออ..."
...ไม่กี่อึดใจท่อนควยผมหายไปในรูหีจอยจนมิดดุ้น...เห็นแต่ขนกระจุกดำของสาวน้อย บดเบียดเส้นหมอยของผม...รู้ดีว่าเวลาทุกนาทีมันมีค่าผมจึงเริ่มขยับสาวเอว...2 มือขยุ้มขยำหน้าอกขนาดส้มผลย่อมๆ...จอยถ่างขาแผ่กว้างมากอีก...เท้า 2 ข้างยังมีถุงเท้านร. สวมอยู่...เนื้อสาวขาวๆสวยๆล้วนมีแต่เหงื่อไหลซึมผ่านผิวหนัง...มือผมจับบีบเท้า เด็กหญิงกัดฟันเพิ่มแรงดันท่อนควยผ่านกลีบแคมหียู่เข้ายู่ออก...
"ควยพี่ใหญ่คับรู...โอ้ววววว...พี่ขา...หนูจะหายใจไม่ออก...อ๊อยยยย...ซีดสสส...เจ็บ... จะ...เจ็บ"
...จอยนอนดิ้นพล่านพร่ำร้องอย่างน่าเวทนาจนแทบจะดึงควยออกเพราะความสงสารแต่ นี่มันคือเส้นทางที่เธอเลือกเอง...ผมสวมบทผู้กำกับกระเด้าแคมหีเธอไม่มีหยุด หย่อนผ่อนแรง...ยิ่งนานเข้าเหมือนจอยจะเบาเจ็บตึงในช่องสวาทเพราะเธอเริ่ม บรรจงแอ่นโคกหีเข้าหาภายในโพรงร่องรักตอดหนึบสู้ดุ้นเอ็น...
"พี่...จอยไม่เจ็บแล้ว...ไม่เจ็บ...ซีดสสสสส...อัดควยแรงๆ...เร็วๆเข้า...จอยกําลังมันส์ ...กําลังอร่อยหี...โอววววววว"
...ร่านเกินเด็กเกินวัยแบบนี้ต้องสนองตอบให้หนำใจ...ผมรีบชักควยออกจากรูหีฉ่ำ เยิ้มจับจอยให้คลานสี่ขาโก่งก้นโด่ง...สาวน้อยรู้ดีว่าผมจะทำอะไร...นิ้วจากมือ ซ้ายเธอช่วยแหวกแคมหีให้อ้าขยายมองลึกเข้าไปเห็นโพรงเสียวสีแดงสดและน้ำ เมือกไหลซึมเต็มปากรู...ผมจับควยประกบได้ก็สวมใส่เข้าช่องล๊อคได้พอดีเปรี๊ยะ แม้จะฝืดไปนิดหนึ่ง...ยังดีที่มีความหล่อลื่นช่วยให้องคชาตเข้าโยนีได้มิด...จอ ยก้มตัวใบหน้าแนบเบาะครางลอดไรฟันดังซี๊ดซ๊าด...
"เราจะไปถึงสวรรค์ด้วยท่านี้กันนะจ๊ะ..."
"อื้อ...อืมมมมม...ตามใจพี่เถอะ~~~...อูยยยยย...หนูให้พี่...ทุกอย่าง...โอ้วววว"
...เด็กสาวครางอู้อี้...เธอมองลอดใต้หว่างขาตัวเองคงจับตาดูท่อนควยเข้าวิ่งเข้า วิ่งออกอย่างเพลิดตาเพลินใจผมก็เห็นกลีบแคมเพื่อนสนิทของอ้อยปลิ้นเข้ายู่ ออกตามจังหวะเสือกไสและย้อนควยกลับ...จอยร้องไม่หยุดปากเด้งก้นกระแทกสวนกลับ มาหาผมก็เย่อเย็ดส่งต่อด้วยแรงเท่าที่จะมี...มันเสียวอร่อยอะไรอย่างนี้...
"อ้ากกกก...อู้วววว...จอย...หีจอยเยี่ยมจริงๆ...รัดตอดควยพี่ไม่มีหยุด...มันอุ่น จริงๆ..."
"อูยยยยย...ควยพี่ก็ยอดค่ะ...ทั้งแข็งทั้งยาว...กระแทกโดนปากมดลูกหนู...อึ๊กกก...ซีด สสสสสสส..."
...กระดอและช่องเสียวล๊อคสอดใส่เข้าหากันอย่างรุนแรง...ผมกับเธอร้องผสานแข่งกัน ส่งเสียงดังลั่นห้อง...ผมต้องเอามือโน้มปิดปากจอยเพราะยามสาวน้อยมีความสุข เมื่อถูกผู้ชายเย็ดเสียงของเธอจะดังมาก...
"อึยยยย...ท่านี้หนูชอบ...ควยมันเข้าลึกมาก...อูยยยยยย...เสียวอย่างกับฉี่จะไหลค่ะ พี่...อ๊าวววส์"
"ไม่ใช่หรอก...น้ำหีจอยต่างหาก...อูววววว...มันเยิ้มอาบควยพี่จนร้อน...ร้อนผ่าวเลย ล่ะจ๊ะ...ควยพี่ขาวไปหมดแล้ววววว...อ้ากกกก!!!...เสียวอะไรอย่างนี้โว้ยยยย...โอ้ยยย ...หีเด็กนี่มันส์สุดยอดดดด"
"จอยจะให้พี่เย็ดอีก...เย็ดให้บ่อยๆ...อิจฉาอ้อยนัก...โดนล่อท่าไหนบ้างเป็นต้อง เอามาเล่ายั่วน้ำลายให้เกิดอยาก...โอยยยยยย...ขวัญก็ชอบพูดอวด...ชอบชมว่าพี่เย็ด ดีอย่างนั้นอย่างนี้...กรอด!!...เออ...ยัยโบว์พอได้ฟังทีไรก็ชอบลุกหนีทุกที...อืม มมม...สงสัยแอบไปช่วยตัวเองแหง...โอววววว..."
"ฟังแค่เขาเล่าว่าจะไปรู้อะไร...อืมมมมมม...ต้องโดนด้วยตัวเอง...แบบนี้!!!..."
"ว้ายยยย!!!...เบาๆค่า~~...หัวควยกระแทก...มดลูกหนู...กรี๊ดดดด...เสียวรู...โอ้ยยยย...จะ ไม่ไหวแล้ววววว...พี่ขา..."
...ปากบอกไม่ไหวไม่เอาแต่การกระทำกลับตรงข้ามจอยเด้งอัดรูหีสู้ต่อกรกระบอกควย อย่างยิบตา...มีแรงเท่าไหร่เธอทุ่มหมดตัวไม่มีกั๊ก...ปากก็ร้องครวญครางไม่มี หยุดเลย...เก่งเกินวัยจริงนางฟ้าตัวน้อยๆกลุ่มนี้...
"อึบบบบบ...ตอดควยดีนัก...จะเย็ดให้หีกลวงเชียว...อูยยยยยย..."
"อ๊าาาาา...มันส์จังพี่ขา...เอาเลย...จอยเสียวหี...เย็ดให้น้ำแตกคารู...ส่งหนูขึ้น สวรรค์ที...อ๊าววววว..."
...ผมชักรู้สึกคอแห้งผากมือบีบแก้มก้นสาวน้อยแนบแน่นกระแทกกระเด้าควยเสียงดัง ป้าบบบบบ...ศรีษะจอยทิ่มลงกับเบาะกัดฟันร้องอย่างสะใจ...ภายในช่องแคมรักมันร้อน ผ่าวอย่างกับจะมอดไหม้ควยของผมให้ดับสูญ...
"โอ้ยยย...ไม่จริงงงง...จอย...จวนออกแล้ว...ไม่เอาาา...มัน...มันเสียวเหลือเกิน...จะ แตกแล้วพี่จ๋า..."
...จอยอ้าปากค้างครางลั่น...จะแตกก็ให้มันแตกซี่...ผมจิ้มนิ้วเข้ารูก้นสวยของเธอ อย่างหมั่นเขี้ยวเพราะส่ายสะบัดร่อนยั่วตายั่วใจมาตั้งนานแล้ว...จอยโดนไม้ เด็ดนี้เข้าก็ทนไม่ไหวเกร็งร่างกระแทกบั้นท้ายสวนสู้อย่างลืมโลกลืมสวรรค์... เธอร้องลั่นพร้อมๆรูหีปลดปล่อยน้ำเสียวแตกพุ่งออกมา...ผมคำรามด้วยความสะใจนัก เพราะเย็ดจนเด็กน้อยน้ำหีแตกไหลย้อยสำเร็จ...ต่อไปเธอจะต้องโหยหาติดใจควยและ ลีลาเย่อของผมไม่น้อยเช่นเดียวกับสาวคนอื่นๆ...น้ำเสียวของจอยออกมาซึมซับควย มากมายเหลือเกินทําให้ความรู้สึกตึงคับของหีเด็กผ่อนคลายลงไป...ผมพยายามอย่าง เต็มที่เพื่ออดกลั้นน้ำควยไม่ให้ไหลเพราะอยากจะให้สาวน้อยวัย 14 ถึงจุดเสียวซ่านอีกสักครั้งหนึ่งโน้มตัวจูบต้นคอเด็กหญิงอย่างพิสมัยเรื่อย ไปถึงแก้ม...ร่างจอยสั่นเทาอย่างกับลูกนกเปียกฝนรับการจุมพิตเล้าโลมพลางโก่ง ตูดบิดส่ายไปมาด้วยความเสียว...นิ้วผมชักออกจากรูก้นนานแล้ว...เหมือนเธอจะ รู้สึกขาดอะไรไปสักอย่างจึงสอดนิ้วชี้กดรูตูดตัวเอง...
"อึ๊!!!...ขวัญ...เคยบอกว่า...ชอบใช้แตงกวา 2 อัน...โอ้วววว...เพราะจะได้มันส์ทั้ง 2 รู...อูยยยย...แบบนี้จอยต้องลองบ้าง..."
"จ๊ะ...จอยต้องทำให้พี่ดูนะจ๊ะ...พี่อยากดูมาก..."
"ค่ะ...หนูจะทำตามใจพี่ทุกอย่าง...อือออออ...ไม่ว่าพี่อยากได้อะไรจากจอย...จะ...จะให้ ทุกอย่าง...โอออออ..."
...ขนาดหลั่งฉีดน้ำเมือกออกสุดกำลังหีแต่เด็กสาวยังไม่หมดฤทธิ์...เด้งตูดเด้ง ร่องเสียวสู้แรงกระแทกจากการตะบันควยไม่มีหยุดหย่อน...
"...โอยยยย...รูหีจอยขมิบแรงดีจัง.....เสียวจนควยจะระเบิด...พี่เสียวควยจะ ตาย...จะระเบิดน้ำเงี่ยนแล้ววว..."
"หนูก็เหมือนกันค่ะ...มะ...ไม่ต้องเปลี่ยนท่าแล้ว...เย็ดท่าหมากันนี่แหละ...อึ๊ยยยย ...จะฉีดน้ำ...ควยยังคะ?"
"ยัง...ยัง...พี่ยังไม่ออก...จอยอัดหีเข้าไว้...พอออกแล้วพี่จะบอก...อูยยยย..."
"ซีดสสสสส...แตกให้เต็มหี...จอยนะคะ...วันนี้หนูปลอดภัย...พี่กระฉูดเงี่ยนได้เต็ม ที่...อื้มมมมม..."
"โอออ...โอ้ววววว...ได้...จะเย็ดจนน้ำแตกท่านี้แหละ...อ้าาาาา...แน่นควยนักใช่มั้ย ?...จะกระเด้าเย็ดให้หีกลวงทีเดียวววว...ว้ากกกก..."
"...โอ้ยยยยย...Hey...co...come on...fuckme f...fuck...อ๊าาาาา..."
...จำมาจากหนังฝรั่งแน่ๆ...เรา 2 คนตกลงเปลี่ยนท่ากันอีกครั้ง...จอยเม้มฟันนั่งยองๆคร่อมจับไอ้เจี๊ยวจ่อปากรู ฝ่ามือเธอประทับแผ่นอกเพื่อช่วยในการทรงตัว...เด็กสาวก้มสลับเงยให้ปากรูหีตรง ปลายควยเมื่อทุกอย่างเข้าที่ก็กดพรืดลงไปทีเดียวมิด...ผมกับเธอผวาร้องเกือบ พร้อมๆกันเพราะความเสียววาบในท้องน้อย...เสียงกระแทกกันดังปั่บบบบผสมเสียง ร้องครวญคราง...
"...อุ...อูยยยย...พี่บีบนมจอยแรงๆที...อ๊อยยยย..."
...ระหว่างผมกำลังกระแทกกระทั้นบดควยสวนแรงดึงดูดแทงรูเสียวสาวน้อยคอซองอย่าง อร่อยควยมัวเมาหีเด็กนักเรียนอยู่นั่น เอง...
"จอย...พี่บอล...เย็ดกันที่นี่ป่าวน่ะ?..."
"...ซีดสสสส...เฮ้ยย!!!...ใครเรียกชื่อ?...คนกำลังเย็ดกันอยู่นะเฟ้ยยยย...อูวววว ...เอ๊ะ?..."
"แย่แล้ววว!!...จอย...มีคนอยู่ข้างนอก..."
"หา?..."
..............................