ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

แค่นิยาย ตอนที่ 7 I Wanna Kill You

เริ่มโดย CarNaGE, กรกฎาคม 15, 2011, 06:27:22 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

CarNaGE

 "อุยยยยยยยยย"

วิเวียนครางออกมาเล็กน้อยระหว่างกำลังนั่งทำแผลอยู่หน้ากระจก ก่อนที่เธอจะทำหน้าเซ็งๆแล้วหยิบอุปกรณ์ทำแผลเต็มที่วางอยู่รอบกายมาใช้แบบเก้ๆกังๆ อุปกรณ์เยอะไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้ของที่เรียกว่าทิงเจอร์นี่สิ เธอก็พึ่งรู้ซึ้งวันนี้นี่เองว่าพอใส่ไปในแผลแล้วมันจะแสบแค่ไหน แถมใส่ไปก็ไม่เห็นจะช่วยไรได้มากมายเลย สุดท้ายปากเธอก็ยังมีรอยแผลอยู่ดี

จริงๆจะว่าไปเธอเองก็มีวิธีรักษาที่ดีกว่านี้ สบายกว่า แผลหายเร็วกว่า และก็แสบน้อยกว่า แต่ถ้าทำแบบนั้นมันก็จะประหลาดเกินไป รถพังขนาดนั้นยังไงตัวเธอก็ควรจะมีแผลซะบ้าง และบางทีการที่เธอมีแผลเต็มตัวแบบนี้น่าจะช่วยให้อะไรๆมันง่ายกว่าเดิมอีกหน่อย

"โอเค๊~~~" เสียงของเธอดูดีขึ้นมาเล็กน้อย ตอนนี้แผลที่ปากใส่ยาเสร็จแล้ว แม้มันจะเหลือร่องรอยอยู่แต่ก็ดูดีกว่าที่เธอคิดไว้ ต่อไปนี้เธอก็ต้องรอไปสักวันสองวันเพื่อให้แผลที่ปากตกสะเก็ด แต่พูดถึงวันนี้ปากของเธอก็ได้เจอประสบการณ์ดีๆหลายอย่าง ทั้งได้กินไอ้ขนมที่เรียกว่าป๊อบคอร์น อันนี้เลี่ยนๆไปหน่อยไม่รู้ว่าอร่อยตรงไหน แต่ว่ากินระหว่างดูหนังแล้วมันเพลินดีแหะ ทั้งที่คิดว่าไม่ค่อยอร่อยแท้ๆแต่เธอกับกินคนเดียวจนหมด ต่อมาก็ไอศกรีม อืมมมมม หวานกว่าที่รู้อีกแหะ แถมตอนตักเข้าปากมันก็เย็นจี๊ดดดดดไปถึงสมองเลย แล้วสุดท้ายก็ไอ้ผักต้ม mk ไอ้ผักต้มแบบนี้ที่เธอรู้ว่าคนเขาชอบไปกินกัน ทำให้เธอเองก็อยากลองสักครั้ง แต่จะว่าไปเธอก็คิดอยู่ในใจเหมือนกันว่าไอ้ผักต้มมันจะมีอาไร๊ แต่พอได้ลองกินจริงๆ โอ้โห ... ทำไมอร่อยอย่างงี้นี่ ไม่รู้ว่ามันอร่อยแบบนี้อยู่แล้วหรือว่าเพราะนายอาร์ตเป็นคนจัดการน่ะ จริงสิ ! วันนี้เธอจูบกับเขาด้วยนี่นา

จูบที่ดุดันเร่าร้อน แต่ในขณะเดียวกันก็อ่อนโยนหอมหวาน จูบที่พาเธอล่องลอยเคลิ้มฝัน แต่ในขณะเดียวก็สัมผัสได้ว่ามันอยู่ตรงหน้า จูบที่เขาหยิบยื่นให้เธอโดยทันตั้งตัว แต่ในขณะเดียวกันเธอก็อยากให้เขาแช่ไว้นานๆ จูบที่มอบรสชาติของสเน่หาให้เธอได้รู้จักเป็นครั้งแรก เป็นจูบแรกที่เธอรู้สึกมีความสุขที่ได้รับ

"ปั้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!"

เสียงกำปั้มของวิเวียนทุบโต๊ะดังไปทั่วบริเวณ สีหน้าของเธอที่สะท้อนในกระจกตอนนี้เคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่เธอจะค่อยๆยกมือขวาขึ้นกุมหน้าผาก เธอไม่เข้าใจตัวเองจริงๆว่าทำไมปล่อยให้ความรู้สึกนี้แล่นเข้ามาในหัว หญิงสาวสะบัดหน้าไปมาเล็กน้อยเพื่อจะสลัดเรื่องฟุ้งซ่านพวกนี้ออกไป แล้วหยิบกล่องขนาดพอเหมาะสีแดงสดขึ้นมาเปิด ในนั้นมีแหวนที่ทำจากหิน 1 วง และกำไลทองคำอีก 1 หญิงสาวมองของสองสิ่งนี้อยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจนำมันออกมา

.
.
.
.
.

แสงแดดจากฟ้าที่แยงตามันอยู่ตอนนี้เป็นนาฬิกาปลุกชั้นดีที่ช่วยปลุกไอ้ปืนให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง มันค่อยๆผลุดขึ้นนั่งอย่างช้าๆแต่ก็ต้องทรุดกับไปนอนเหมือนเก่า ตอนนี้มันรู้สึกเนื้อตัวอ่อนเปลี้ยสิ้นเรี่ยวแรง ในหัวก็มึนตึ๊บไปหมด มันนอนแผ่หลาอยู่อย่างงั้นอยู่นานก่อนจะพยามลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง

ทันทีที่มันลุกขึ้นนั่งได้ สายตาก็จับภาพไปยังตรงหน้า หญิงสาว ...... ร่างเปลือยเปล่าผมดำสนิทเมื่อคืนกำลังนั่งไขว่ห้างหวีผมอยู่อย่างสบายใจ แสงแดดที่ส่องสว่างทำให้มันได้เห็นเธอเต็มๆตาครั้งแรก รูปร่างของเธอเต่งตรึงแน่นกระชับ ปราศจากไขมันส่วนเกิน นอกจากนี้ยังมีมัดกล้ามเล็กน้อยทำให้ดูเซ็กส์ซี่ แผ่นหลังก็เรียบเนียนขาวใสไร้สิวฝ้าที่ตัดกับเส้นผมหนานุ่มเงางามสีดำอย่างเด่นชัด สะโพกก็กลมสวยได้รูป ที่ตอนเธอขย่มลงบนควยเมื่อคืนก็ยิ่งเย้ายวนเป็นทวีคูน ไล่ขึ้นมาที่หน้าอกที่ตั้งชูชันที่สะท้อนให้มันเห็นจากกระจก หน้าอกขนาดใหญ่ที่นวดคลึงได้เต็มมือ หน้าอกที่ไม่ว่ามันจะขยำแรงแค่ไหน ฟัดแรงแค่ไหนแต่สุดท้ายก็กลับมาแน่นกระชับได้ดังเดิมทุกครั้งอย่างน่าประหลาด แถมตอนนี้มันก็กลับมาขาวใสเหมือนที่มันเห็นครั้งแรก รอยฟันที่มันและลูกน้องฝากไว้หายไปไหนหมด

หญิงสาวรับรู้ได้ถึงสายตาของไอ้ปืนที่กำลังจ้องมองมาที่เธอ แต่เธอก็ไม่สนใจอะไรยังคงหวีผมต่อ เธอจัดการรวบผมขึ้นมาเล็กน้อยทำให้ได้ปืนได้เห็นซอกคอขาวๆของเธอเป็นครั้งแรก ซอกคอขาวๆแต่กลับมารอยสักประหลาดอยู่ด้านซ้าย รอยสักที่ดูเหมือนตัวอักขระบางอย่างที่ไอ้ปืนดูไม่ออก ไอ้ปืนมองดูรอยสักตรงหน้าอย่างฉงนก่อนจะละสายตาไปยังสิ่งที่ดึงดูดใจมากกว่า ใบหน้าของเธอที่สะท้อนผ่านกระจกทำให้ไอ้ปืนถึงกับตกตะลึง ดวงตากลมโตดำสนิทดูลึกลับ จมูกก็โด่งชันได้รูป ริมฝีปากที่เรียวงาม ทั้งหมดนี้พอรวมกับแล้วทำให้เธอดูงดงาม แต่ดูลึกลับเร่าร้อน เกินกว่าใครที่ไอ้ปืนเคยเห็น ความสวยของเธอมันดูราวกับเทพธิดาบนชั้นฟ้ายังไงยังงั้น

ภาพของสาวงามสุดเซ็กส์ซี่นั่งเปลือยเปล่าตรงหน้าแบบนี้ ทำให้ใครมาเห็นเข้าก็ต้องควยลุกขึ้นมาทันทีแน่ๆ ไอ้ปืนก็เช่นกัน มันควรที่จะควยลุกน้ำเงี่ยนไหลเยิ้มไปแล้ว ถ้ามันไม่เห็นภาพอื่นเบื้องหน้า .......

ซากศพ ..... ของเด็กแวนซ์ในแก็งค์กว่า 50 คน ที่นอนทับถมกัน ทุกศพอยู่ในสภาพนอนเปลือยเปล่า ร่างกายซีดเผือก ตาพวกมันทุกคนเหลือกขึ้นอย่างหน้ากลัว สภาพของพวกมันตอนนี้ดูแล้วเหมือนศพในห้องแช่แข็งที่ถูกช่วงชิงพลังชีวิตยังไงยังงั้น

ทันทีที่เห็นกองศพตรงหน้า ความทรงจำสุดท้ายเมื่อคืนก็ผลุดขึ้นมาในหัวมันทันที หลังจากที่ไอ้ปืนรุมเย็ดหญิงสาวตรงหน้าอย่างเมามันเป็นรอบที่ 6 มันก็ต้องแยกมาทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรง ตอนนี้เนื้อตัวมันอ่อนเปลี้ยไปหมด จนแม้แรงจะลุกก็ยังไม่มี แต่ที่น่าประหลาดก็คือควยของมันยังตั้งโด่ ความเงี่ยนที่ถูกระบายออกกลับประทุขึ้นมาอีก จากทีแรกมันคิดแค่ว่าเพราะหญิงสาวตรงหน้าเย็ดได้มันส์สะใจ มันก็เลยเงี่ยนอยู่เสมอ แต่ตอนนี้มันรู้สึกตัวแล้วว่าไม่ใช่ มีอะไรบางอย่างที่คอยกระตุ้นให้มันเงี่ยนตลอดเวลาต่างหาก แต่ถึงมันจะเงี่ยนแค่ไหนร่างกายมันก็ถึงขีดจำกัดแล้ว มันทำได้แต่เพียงนั่งมองไปเบื้องหน้า

ก่อนที่มันจะขนลุกด้วยความหวาดกลัวจับใจ

เด็กแก็งค์มันกำลังรุมกระแทกอัดเข้าไปในรูของหญิงสาวพร้อมกันทั้งสามรู เสียงกระแทกดังป๊าบๆของพวกมันดังสนั่นไปทั่ว สลับกับเสียงครวญครางและหัวเราะอย่างสะใจของหญิงสาว และทันทีที่พวกมันระเบิดน้ำกามใส่เธอจนหมด พวกมันก็เนื้อตัวซีดเผือก ล้มตึงลงไปทันที แต่ทั้งที่เห็นเพื่อนขาดใจตายไปอย่างน่ากลัวตรงหน้า พวกมันก็ยังเข้าไปประเคนน้ำกามให้เธออย่างต่อเนื่อง คนไหนล้มลงนอนตายก็มีคนใหม่มาเสียบรูนั้นต่อ สภาพของพวกมันตอนนี้ราวกับต้องมนต์สะกดก็ไม่ปาน และก่อนที่มันจะสลบไป มันได้สบตากลับเธออีกครั้ง แววตอนนี้ของเธอไม่เหมือนคราวแรกอีกแล้ว มันดูน่ากลัว ขนลุก แต่ทรงอำนาจ มันเหมือนสายตาของงูร้ายยังไงยังงั้น

"ตื่นแล้วเหรอค่ะผัวขา.............." หญิงสาวตรงหน้าเอ่ยขึ้นมาเสียงใส ก่อนจะค่อยๆหันมาเผชิญหน้ากับไอ้ปืนช้าๆ"ผัวนี่อึดใช้ได้เลยน่ะค่ะ เมียจำได้ว่าโดนผัวเย็ดไปตั้ง 5-6 รอบ แต่ผัวก็ยังไม่ตายซักที"

"ไปให้พ้น อีปีศาจจจจจจจจ !" ไอ้ปืนตะโกนใส่อย่างหวาดกลัว

"ว้ายยยยยยย ทำไมผัวด่าเมียยังงั้นล่ะค่ะ เมียเสียใจน่ะ ฮือๆๆ" หญิงสาวเอามือปิดหน้าทำเป็นร้องไห้ ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะเบาๆ "เป็นไงค่ะ เมื่อคืนเมียเล่นดีไหม ผู้ชายน่ะ ไม่ว่าที่ไหนๆก็เหมือนกัน ยิ่งเห็นผู้หญิงตัวสั่นๆมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเร้าอารมณ์จริงไหมค่ะผัวขา"

"ผะ ..... ผมขอโทษ ฮือๆๆ อย่าทำอะไรผมเลย ถ้าท่านปล่อยผมน่ะ ผมจะหาคนอื่นมาให้ท่านเย็ดเยอะๆดีไหม ฮือๆๆๆ" ไอ้ปืนร้องไห้โฮอย่างสิ้นท่า ตอนนี้มันไม่ห่วงมาดอะไรแล้ว ขอแค่วันนี้มันรอดตายมันพร้อมแลกทุกอย่าง ขอเสนอที่มันหยิบยืนไปท่าทางจะได้ผล หญิงสาวหยุดนิดนึงพร้อมทำหน้าคิดไปคิดมาทันที

"อืมมมมมมม ข้อเสนอของผัวน่าสนจัง เมียจะรับไว้พิจารณา" คำตอบไว้ของหญิงสาวทำให้ไอ้ปืนยิ้มกว้าง ดีใจสุดชีวิต ยิ่งกว่าถูกหวยร้อยล้านเสียอีก

"โอเค ..... เมียพิจารณาถีถ้วนแล้ว คำตอบก็คือ no way" สิ้นเสียงของหญิงสาว เล่นเอาไว้ปืนที่กำลังยิ้มดีใจร้องเสียงหลงทันที หญิงสาวหัวเราะเล็กน้อยก็จะขยับตัวลุกขึ้นแล้วเดินมาหามันช้าๆ

"อย่าคิดว่าเมียไม่รู้สิค่ะ เมื่อคืนน่ะ ผัวเกณฑ์เด็กๆมาหมดคอกแล้วไม่ใช่เหรอ แถมเด็กๆของผัวก็ไม่ถึงใจเมียเลย แต่ล่ะคนน่ะ เย็ดเมียรอบสองรอบก็ลงไปนอนตายแล้ว แล้วอีกอย่างน่ะ .... เมียหาคนมาเย็ดเองได้ ไม่ต้องลำบากผัวหรอก"

ท่าทางย่างก้าวช้าๆของหญิงสาว มันยิ่งทำให้ไอ้ปืนหวาดกลัวสุดๆ สภาพของเธอไม่ต่างอะไรกับงูร้ายที่กำลังเลื้อยช้าๆไปหาเหยื่อ ในขณะที่เหยื่อแม้จะหวาดกลัวแค่ไหนแต่ก็ตัวแข็งทื่อไม่อาจจะก้าวหนีได้ เหมือนกับมันตอนนี้ที่หวาดกลัวหญิงสาวตรงหน้า แต่ก็ไรเรี่ยวแรงจะวิ่งหนีได้เลย มันทำได้แต่ร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลพราก พร้อมกับอ้อนวอนของความเมตตาอย่างสิ้นลาย

ตอนนี้หญิงสาวมาหยุดอยู่ตรงหน้ามันแล้ว เธอเอาเท้าขึ้นมาลูบท่อนควยไอ้ปืนไปมา พร้อมกับเอ่ยเสียงเย็นเฉียบ "ต่อให้จบๆเถอะค่ะผัวขา เดี๋ยวเมียปลุกควยผัวก่อนน่ะ"

เธอก็หลับตาลงเพื่อตั้งสมาธิเล็กน้อย และทันทีที่เธอลืมตาขึ้น ไอสีเขียวจำนวนมากก็แผ่ออกมารอบข้างทันที ไอ้ปืนที่สัมผัสไอนี้เต็มๆถึงกับควยลุกน้ำไหลเยิ้มขึ้นมา ตอนนี้มันเข้าใจแล้วว่า ทำไมเมื่อคืนมันถึงได้เงี่ยนตลอดเวลา แต่ถึงจะมารู้ตอนนี้มันจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่ออีกไม่นานมันก็ต้องตายแล้ว ไอ้ปืนทำได้แค่เพียงเบือนหน้านอนร้องไห้แค่นั้น

"อ้าวๆๆ ทำไมผัวทำหน้าแบบนั้นล่ะค่ะ เสียใจเหรอที่เมียไม่ได้อมให้น่ะ จริงๆเมียก็อยากอมให้อยู่น่ะแต่กลัวว่าผัวจะน้ำแตกตายไปซะก่อนน่ะสิ เห็นไหม เมียเป็นห่วงผัวน่ะ" หญิงสาวยังเอ่ยหยอกเหย้าไอ้ปืนอย่างสนุกสนาน ในขณะที่ไอ้ปืนไม่มีอารมณ์มาสนุกด้วยแล้ว มันยังคงสะอึกสะอื้นไม่หยุด แต่เธอก็ไม่สนใจ เอาควยมันมาจ่อรูก้นทันที

"เนี่ย เมียเห็นว่าผัวเป็นเด็กดีน่ะ เมียเลยว่าจะให้รางวัลซะหน่อย เห็นเมื่อคืนผัวบอกว่าชอบเอาตูดเมียมากกว่าเมียก็เลยจะจัดให้" หญิงสาวค่อยๆหย่อนก้นเข้าไปทีละนิดจนหัวหยักมุดเข้าไปได้ "อืมมมม ผัวจะถามเมียก่อนไหมว่าอยากโดนเย็ดหรือยัง อิๆๆ"

"ยะ ...... อย่า ....... อุ๊กกกกก" ไอ้ปืนร้องห้ามไม่ทันไรก็จุกจนพูดไม่ออก เพราะหญิงสาวเล่นทิ้งน้ำหนักลงมาทันทีทำให้ท่อนควยมันจมหายเข้าไปในรูตูดจนมิดด้าม ส่วนตัวหญิงสาวเองก็ทำหน้านิ่วเล็กน้อยก่อนจะจัดการแช่ไว้อย่างนั้นสักพักเพื่อให้รูขอเธอได้ปรับตัว

"อ๊า ....... เอาล่ะนะคะผัวขา" และเมื่อรูตูดเธอปรับตัวได้ดีขึ้นแล้วเธอก็จัดการโยกสะโพกขึ้นลงทันที ลีลาการใช้สะโพก รูก้นที่ฟิตเปี้ยะและตอดรัดอย่างรุนแรง สิ่งเหล่านี้กระตุ้นอารมณ์เงี่ยนง่านของไอ้ปืนให้ลุกโชนทันที มันเริ่มซี๊ดปากไปมา พร้อมกับแอ่นควยมากให้ขึ้นเพื่อให้รับการกระแทกได้แบบเน้นๆ ในขณะที่เรี่ยวแรงของมันก็ค่อยๆกลับมาทีละน้อย

ตอนนี้เรี่ยวแรงของมันกลับคืนมาได้เกือบครึ่งแล้ว แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้มันหลงใหลไปกับลีลาขย่มควยของหญิงสาวตรงหน้า ไอ้ที่คิดจะหนีทีแรกหายไปจากหัวจนหมด อารมณ์ของมันกระเจิดกระเจิงในหัวมีแต่คำว่าเย็ดๆๆเท่านั้น มือทั้งสองข้างของมันลูบไล้ไปมาทั่วต้นขา ก่อนที่หญิงสาวจะจับมือมันออกแล้วมาวางบนเต้างาม

"ขยำแรงๆเลยค่ะผัวขา ..... เอาให้มันแหลกคามือไปเลยสิค่ะ" หญิงสาวร้องบอกพร้อมกับครางอย่างสะใจ ไอ้ปืนไม่รอช้าตอบสนองความต้องการของหญิงสาวทันที มันใช้มือของมันขยี้หัวนมสลับกำขยำทั้งเต้าไปมา ในขณะเดียวกันก็เด้งควยสอดรับกับจังหวะขย่มของหญิงสาว เสียงเนื้อกระทบกันดังฟั่บๆของทั้งคู่ดังก้องไปทั่วบริเวณ ก่อนที่ไอ้ปืนจะเลื่อนมือไปข้างหลัง แล้วโน้มตัวเธอลงมา

"อุยยยยยยยยยย กัดแรงๆอีก" หญิงครางเจ็บปนเสียว พร้อมกับแอ่นหน้าอกใส่ปากของไอ้ปืนทันที ไอ้ปืนเองก็ฝังเขียวลงบนเต้าทั้งคู่อย่างแรง จนเลือดไหลซึมออกมาซิบๆ ถ้าเป็นหญิงสาวคนอื่นคงร้องโวยวายพร้อมกับเอานมหนีด้วยความตื่นกลัวไปแล้ว แต่ตรงข้ามกับหญิงสาวตรงหน้า เธอกลับยิ่งแอ่นอกให้มันอีกราวกับจะท้าทายให้มันกัดหนักขึ้น ในขณะที่มือของเธอก็บิดขยี้หัวนมไอ้ปืนโต้ตอบไม่แพ้กัน

"ซี๊ดดดดดดดด เสียวโว้ย" ไอ้ปืนปล่อยปากออกจากเต้านมพร้อมกับส่งเสียงอย่างสะใจ ในขณะที่หญิงสาวเมื่อหลุดเป็นอิสระแล้วเธอก็แอ่นตัวไปข้างหลัง เอามือดันเข่าที่ตั้งฉากของไอ้ปืน จากนั้นก็เลื่อนสะโพกขึ้นลง ท่านี้ทำให้ยกสะโพกได้สูงกว่าเดิมมาก แถมความเร็วที่ยังไม่ตกเลยของหญิงสาวทำให้ท่านี้เล่นงานไอ้ปืนให้เสียวมากขึ้น บวกกับที่เธอขมิบใส่เป็นระยะๆ จนในที่สุดก็เกินว่ามันจะทนไหว

"โอววววววววววววว" ไอ้ปืนแหกปากดังลั่นพร้อมกับพ่นน้ำกามเข้าร่องตูดหญิงสาวทันที น้ำเงี่ยนจำนวนมหาศาลที่ปล่อยเข้าไปกลับถูกดูดกลืนไว้จนหมดอย่างน่าอัศจรรย์ เรียกได้ว่าไม่สักหยดจะไหลย้อนกลับออกมา แต่ไอ้ปืนก็ไม่สนใจ มันกำลังดื่มด่ำกับความรู้สึกนี้อย่างเต็มที่ มันนอนหลับตาพริ้มอย่างสุขสมที่ได้ระบายความเงี่ยนกระสันออกมา

แต่ฉับพลันร่างมันก็กระตุกขึ้นเล็กน้อย มันเบิ่งตาค้างอย่างตกใจ น้ำเงี่ยนจำนวนมากยังไหลต่อเนื่องไม่มีหยุด ยิ่งไหลมาขึ้นเท่าไหร่เรี่ยวแรงมันก็ยิ่งน้อยลง ตอนนี้ร่างกายมันเริ่มซีดเซียวลงเรื่อยๆจนใกล้เหมือนศพอื่นๆเข้าไปทุกที ตอนนี้มันเข้าใจแล้ว ศพลูกน้องมันที่ซีดเผือกเป็นเพราะโดนดูดน้ำเงี่ยนจนหมดตัวนี่เอง มันพยามจะส่งเสียงร้องเป็นครั้งสุดท้ายแต่ก็ช้าเกินไป มันตาเหลือกขาดใจตายทันที

น่าเสียดายที่มันไม่มีโอกาสได้รู้ว่าสิ่งที่หญิงสาวดูดเข้ามาในร่างคืออะไร มันไม่ใช่แค่น้ำเงี่ยนเฉยๆหรอก แต่หากเป็นพลังชีวิตที่ไหลวนอยู่ในน้ำเงี่ยนต่างหาก พลังนี้มีชื่อเรียกว่าพลังมาน่า(mana) มันเป็นพลังขั้นพื้นฐานของพลังทั้งมวล ซึ่งใครที่มีพลังนี้มากก็จะสามารถเปล่งออกมาเป็นไอสีเขียวได้นั่นเอง หญิงสาวยิ้มออกมาเล็กน้อยพร้อมกับแช่ร่องก้นไว้สักพักเพื่อดูดกลืนพลังมาน่าให้หมด แต่นอกจากพลังมาน่าแล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่ไหลตามมาก็คือความทรงจำทั้งหมดของคนผู้นั้น

หญิงสาวหลับตาลงเพื่อรับเอาความทรงจำชั่วชีวิตของไอ้ปืนเข้ามาในร่าง แต่ดูๆแล้วความทรงจำของไอ้ปืนก็มีแต่เรื่องไร้สาระสำหรับเธอทั้งนั้น เธอตัดสินใจที่จะลบมันทั้งหมดออกไปทันที แต่ในขณะนั้นเองก็มีความทรงจำเรื่องหนึ่งแล่นเข้ามา

หญิงสาวลืมตาขึ้นทันที ก่อนจะลุกขึ้นยืนพร้อมกับนำแผ่น dvd ออกมาเปิดเล่น แล้วหยิบแฟ้มพลาสติกออกมาเปิดอ่านอย่างตั้งใจ ....

แผ่น dvd นั้นก็คือ หนังเอ็กซ์ที่นายอาร์ตกับน้องเกดแสดงนำ ส่วนแฟ้มทั้งหมดนั้นก็เป็นข้อมูลทั้งหมดของนายอาร์ต

เธอค่อยๆยิ้มเย็นยะเยือกออกมาช้าๆ .......

.
.
.
.
.

"อุยยยยย ไปทำอะไรมาเนี่ยวิเวียน ตกต้นไม้ที่ไหนมาเหรอ" นายอาร์ตเอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะอย่างขบขันเมื่อเห็นสภาพของหญิงสาว จริงๆเขาก็สงสารเธอน่ะแต่ว่าดูแล้วเธอก็ไม่เป็นอะไรมาก มันก็เลยกลายเป็นตลกไปมากกว่า

"ไม่ตลกเลยน่ะค่ะ" หญิงสาวค้อนใส่พร้อมกับกระทุ้งศอกใส่ชายตรงหน้าหนึ่งที ก่อนจะเดินกระโผลกกระเผลกไปนั่งอย่างงอนๆ

นายอาร์ตยังหัวเราะอีกนิดหน่อยก่อนจะตามไปนั่งง้อข้างๆ "แรงยังดีแบบนี้แปลว่าไม่เป็นอะไรมากแล้วนี่นา ว่าแต่วิเวียนยังไม่บอกอาร์ตเลยว่าไปทำอะไรมา"

"วิเวียนขับรถชนค่ะ ก็เลยได้แผลมาแบบนี้ไง" หญิงสาวหันหน้าไปทางอื่นอย่างงอนไม่หาย

"ระวังหน่อยสิครับ เห็นวิเวียนเจ็บตัวแบบนี้อาร์ตเป็นห่วงน่ะ" ชายหนุ่มเอื้อมมือไปลูบผมหญิงสาวตรงหน้าอย่างอ่อนโยน เธอยังคงหันหน้าไปอีกทางเขาก็เลยคิดว่าเธอคงงอนอยู่แน่ๆ หารู้ไม่ว่าที่เธอหันหน้าไปอีกทางเพื่อปกปิดสีหน้าเคร่งเครียดราวกับเป็นคนละคนต่างหาก

"วันนี้อาร์ตไม่มีเรียนเหรอ" หญิงสาวหันกลับมาพร้อมกับสังเกตการณ์แต่งกายของชายหนุ่ม วันนี้เขาแต่งตัวสบายๆเสื้อยืดกับกางเกงยีนแค่นั้น

"เอ้า ! วันนี้วันอังคารน่ะครับวิเวียน อาร์ตไม่มีเรียนหรอก" หญิงสาวพยักหน้ารับคำตอบนั้น ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้น "โอเค งั้นอาร์ตช่วยพาวิเวียนไปตึกเรียนหน่อยน่ะค่ะ"

ชายหนุ่มรับคำตรงเข้าประคองหญิงสาวทันที เขาเอื้อมมือซ้ายไปโอบรอบเอวหญิงสาว ก่อนจะดึงมากอดจนกระชับแน่น มือขวาที่เหลือก็ใช้รองรับน้ำหนักของวิเวียน เมื่อจัดท่าทางไม่เหมาะเจาะแล้ว เขาก็ค่อยๆพาเธอเดินไม่ยังตึกเรียนทันที

ชายหนุ่มตื่นเต้นไม่น้อย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้แนบชิดกับหญิงสาวได้ขนาดนี้ ระหว่างเดินเขาก็ยิ่งกอดรัดเธอแน่นขึ้นอีกเพื่อจะดื่มด่ำให้มากขึ้น แต่เมื่อยิ่งเขากอดรัดเธอมากเท่าไหร่เขาก็ต้องแปลกใจ เนื้อตัวหญิงสาวตรงหน้ามันกลับแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ ความแข็งแกร่งนี้ไม่น่ามาเพราะการออกกำลังกายแน่ๆ มันเหมือนเป็นร่างกายของผู้ที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีมากกว่า

แต่เมื่อกลิ่นกายหอมหวานของเธอลอยกระทบจมูก ความสงสัยต่างเมื่อครู่ก็หายไปทันที แต่มันกลับแทนที่ด้วยความเสียวกระสันอย่างรวดเร็ว เขาค่อยโน้มใบหน้าลงไปสูดดมเรือนผมของหญิงสาว ทำให้รับรู้ถึงกลิ่นหอมแสนเย้ายวนนี้อย่างเต็มที่ ตอนนี้ความหื่นกระหายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุด มือที่โอวกอดบริเวณเอวเลื่อนขึ้นมาเกาะกุมหน้าอกของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว พร้อมๆกับใบหน้าที่ซอกซ้อนเข้าไปในซอกหูของเธอ

"อาร์ตไม่เอาน่ะ" หญิงสาวถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ ชายหนุ่มตรงหน้านวดเฟ้นหน้าอกของเธอผ่านเสื้อนักศึกษาอย่างรุนแรง ริมฝีปากของเขาก็จูบไล้ไปมาแถมยังขบกัดเล็กๆบนติ่งหู ท่อนเอ็นของเขาก็ตั้งชันเสียดสีสะโพกของเธอไม่หยุด เธอหน้าตาตื่นตกใจเป็นอย่างมากพยามห้ามเขาแต่ก็กลัวว่าจะเสียงดังเกินไปคนรอบข้างจะรู้ ตอนนี้เธอทำได้แค่เพียงดิ้นไปมาเล็กน้อย พร้อมกับหันซ้ายขวาว่ามีใครกำลังมองหรือเปล่า โชคดีที่เวลานี้เป็นช่วงสายหน่อยๆแล้ว ในมหาลัยเลยบางตาลงไป แต่ถ้าขืนปล่อยไว้แบบนี้ไม่ดีแน่นอน

แต่ไม่ทันที่หญิงสาวจะคิดแก้ไขสถานการณ์นี้อย่างไร นายอาร์ตก็จูบไล้ลงบนซอกคอขาวๆของเธอทันที เล่นเอาวิเวียนขนลุกซู่ด้วยความเสียว "อุยยยยยยยย" เธอถึงกับเผลอตัวครางเล็กๆอย่างเสียวซ่าน พร้อมกับแนบกายเบียดชิดกับร่างชายหนุ่มทันที โชคดีที่พวกเขาอยู่ในมุมอับ บวกกับวิเวียนใช้กระเป๋าคอยบังไว้ คนภายนอกที่เดินผ่านไปมาก็คิดแค่เพียงว่าชายหนุ่มคนนั้นกำลังประคองหญิงสาว เลยไม่มีใครสนใจอะไร หญิงสาวก็เลยมีเวลาเล็กน้อยเพื่อต่อสู้กับเสียวกระสันที่ชายหนุ่มปรนเปรอ ก่อนจะตั้งสติพาตัวเองไปให้ถึงที่หมาย

และแล้วร่างของทั้งคู่ก็หยุดกึ๊กเมื่อถึงที่หมาย ทำให้นายอาร์ตละความสนใจจากสาวงามตรงหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันมองสำรวจไปรอบๆ ตอนนี้เขายืนอยู่หน้าตึกพาณิชย์เก่า มันเป็นตึก 10 ชั้นที่มหาลัยวางแผนจะทุบเร็วๆนี้ ตอนนี้มันเลยโดนปล่อยร้างไว้ แถมตัวตึกก็ห่างไกลตึกอื่นๆมาก เท่ากับว่าเขากับวิเวียนอยู่กันสองต่อสองในที่ลับตาสิน่ะ

"วิเวียนบอกจะไปตึกเรียนไม่ใช่เหรอครับ แล้วทำไมพามาที่นี่ล่ะ" เขาเอ่ยถามขึ้นมาทันที แต่หญิงสาวกับยืนนิ่งไม่ยอมตอบอะไร ชายหนุ่มก็เลยเข้าใจทันทีว่าเธอคงโกรธเขาล่ะมั้งที่ลวนลามเธอเมื่อครู่ เขาก็เลยจัดการเข้าไปออดอ้อนหญิงสาว

"วิเวียนโกรธอาร์ตเหรอ อาร์ตขอโทษน่ะ วันนี้วิเวียนน่ารักมากรู้ไหม ยิ่งตอนได้กอดวิเวียนใกล้ๆ อาร์ตก็เลยห้ามใจไม่ไหว วิเวียนอย่าโกรธอาร์ตน่ะ วิ...." ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบ วิเวียนก็หันหน้ามาพร้อมกับพ่นไอสีฟ้าใส่เขาทันที !

ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย แต่ไม่ทันที่เขาจะทำอะไรต่อ วิเวียนก็ดึงตัวเขาเข้ามาพร้อมกับประกบปากจูบอย่างดูดดื่มทันที ท่าทีของเธอที่เปลี่ยนไปแบบนี้สร้างความสงสัยแก่เขาไม่น้อย ทำไมอยู่ๆเธอถึงได้เป็นคนเริ่มน่ะ แล้วไอ้อะไรฟ้าๆเมื่อกี้มันอะไรกัน แต่ถึงเขาจะสงสัยแค่ไหน แต่หน้าที่ตอบสนองความต้องการเธอต้องมาก่อน เขาจัดการดูดดื่มลิ้นหวานๆของหญิงสาว ในขณะเดียวกันก็ใช้ลิ้นตัวเองซอกซ้อนไปมาเพื่อเร้าอารมณ์เธอให้หนักขึ้น

'ไอ้ฟ้าๆเมื่อกี้เราคงตาฟาด ที่วิเวียนกระโจนใส่เราคงเพราะโดนเราปลุกจนเงี่ยนล่ะมั้ง' คิดได้ดังนั้นอาร์ตก็ไม่สนใจแล้ว

เขากอดกระชับเธอให้แน่นขึ้นจนหน้าอก 36 ของหญิงสาวบดขยี้กับแผ่นอกเขาอย่างรุนแรง ในขณะที่บทจูบก็รุนแรงไม่แพ้กัน รุนแรงราวกับว่านี่จะเป็นจูบลาครั้งสุดท้ายของเขาและเธอ

และแล้วเพลงจูบที่เร่าร้อนของทั้งสองก็หยุดลง วิเวียนถอดปากช้าๆจากนายอาร์ตก่อนจะซบหน้าลงกับแผ่นออกของเขา ร่างบางของเธอสั่นระริกเบาๆอย่างประหลาด นายอาร์ตเองก็สงสัยกับท่าทีของเธอไม่น้อย แต่เขาก็ทำได้แค่โอบกอดเธอไว้ มืออีกข้างก็ลูบผมเธอไปมา

"วันนี้วิเวียนแปลกๆน่ะครับ มีอะไรหรือเปล่า" เขาเอ่ยถามเบาๆ ส่วนหญิงสาวก็ยังคงซบหน้าอกเขาเงียบๆก่อนจะค่อยๆตอบช้าๆ

"วิเวียนกำลังสับสนค่ะอาร์ต"

.
.

"อาร์ตค่ะ"

.
.

"ตายซะเถอะค่ะ"

สิ้นเสียงประกาศของหญิงสาว แรงอัดลมจำนวนมหาศาลก็พุ่งอัดเข้าหน้าอกนายอาร์ตเต็มแรง ! แรงขนาดอัดร่างสูงใหญ่ของเขาให้กระเด็นไปไกลเกือบ 10 เมตร ร่างของเขาพุ่งเข้ากระแทกประตูหน้าตึกเข้าไปนอนกองทันที ก่อนที่เขาจะกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ การโจมตีเมื่อครู่ของหญิงสาวคืออะไรเขาก็ไม่รู้ แต่มันมาเร็วมาก มาเร็วจนเขาไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้เขาได้แต่รู้สึกถึงความเจ็บปวด หน้าอกเขา กระดูกเขา มีอะไรหักมั่งก็ไม่รู้ แต่ไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรต่อ หญิงสาวตรงหน้าก็เริ่มการโจมตีระลอกสองทันที เธอยืนมีขวาออกมา แล้วชั่วขณะนั้นเหมือนมือเธอมีแรงดูดอะไรบางอย่างเอาดูดลมอากาศที่อยู่รอบๆตัวเธอให้มารวมกัน และทันทีที่เธอรวมแรงลมเหล่านั้นมาได้ครบ

"เวทย์ธาตุลมเลเวล 3 ........ ลมปะทะ"

ตูมมมมมมมม เสียงระเบิดก้องดังสนั่น แรงลมที่โดนดูดมาเมื่อครู่โดนอัดเป็นก้อน เพื่อเพิ่มแรงโจมตีให้หนักกว่าเดิมอีกหลายเท่า ตอนนี้ความแรงของมันพอๆกับปืนอัดลมขนาดใหญ่เลยทีเดียว ทันทีที่มันโดนปล่อยเข้ากระทบเป้าหมาย เสียงระเบิดก็ดังตามมา โต๊ะเก้าอี้บริเวณนั้นโดนซัดอัดไปไกล บางตัวที่โดนใกล้ๆถึงกับแหลกละเอียดไปเลยก็มี แม้ว่านี่ยังไม่ใช่เวทย์ระดับสูงนักแต่ความรุนแรงของมันก็หนักเอาการ

แต่โชคดีที่นายอาร์ตหลบทัน ..... ชั่วเสียววินาทีที่เธอปล่อยมันออกมาเขาก็กลิ้งตัวหลบได้อย่างฉิวเฉียด แม้จะไม่โดนเต็มๆแต่แรงอัดของมันก็อัดเขาจนกลิ้งกระเด็นไปไกล นายอาร์ตพยามฝืนตัวลุกให้เร็วที่สุด ไอ้การโจมตีเมื่อครู่มันคืออะไร วิเวียนเป็นอะไร ทำไมเธอต้องทำร้ายเขา คำถามมากมายพุดขึ้นมาในหัวเขาเต็มไปหมด แต่เขาไม่มีเวลาหาคำตอบแล้ว ได้แต่กัดฟันฝืนอาการบาดเจ็บวิ่งหนีขึ้นชั้นสองทันที

วิเวียนตามเขาเข้ามาในตึกอย่างไม่รีบร้อน ตึกนี้เธอมาดูลาดเลาไว้หลายครั้งแล้ว เนื่องจากมันมีโครงการจะโดนมหาลัยทุบเร็วๆนี้ ตึกนี้จึงไม่มีใครย่างกลายเข้ามาใกล้เลย ภารกิจนี้คงไม่มีใครเข้ามาสอดกลางคันแน่ๆ และแม้ว่ามันจะมีถึง 10 ชั้น  ห้องอีกหลายห้อง แต่ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับเธอ

วิเวียนหลับตาลงพร้อมกับตั้งสมาธิทันที ทันใดนั้นภาพตำแหน่งของนายอาร์ตก็โผล่ขึ้นมาในหัว นี่เป็นเพราะไอสีฟ้าที่เธอปล่อยใส่เขาเมื่อครู่ๆ จริงๆแล้วมันก็คือเวทย์ติดตามอย่างหนึ่งนั่นเอง มันใช้สำหรับบอกที่อยู่ของเป้าหมาย ถึงตึกนี้จะมีที่ให้ซ่อนมากมายแค่ไหนก็ช่วยอะไรนายอาร์ตไม่ได้เลย

"อุยยยยยยย" นายอาร์ตคำหน้าอกแล้วร้องออกมาเล็กน้อย แม้มันจะปวดร้าวอย่างมากแต่ก็โชคดีที่อย่างน้อยมันก็ยังไม่หัก เขามองไปรอบๆเล็กน้อย ตอนนี้เขาหลบอยู่ในห้องเรียนห้องนึงบนชั้น 6 ตึกนี้มีห้องต่างๆมากมาย ทำให้เขาพอหลบซ่อนได้บ้าง ตอนนี้เขาได้แต่พยามพักฟื้นให้เร็วที่สุดเพื่อให้มีแรงหนีจากเธอโดยเร็ว แต่ว่า .... มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ทำไมเธอถึงต้องไล่ทำร้ายเขาแบบนี้

"อาร์ต ! หลบอยู่นี่เองเหรออออ" เสียงวิเวียนตะโกนดังลั่นพร้อมกับปล่อยเวทย์มนต์ใส่เขาทันที โต๊ะเรียนที่ตั้งเรียงรายถึงกับปลิวกระเด็นกระดอนไปทั่วห้อง ส่วนนายอาร์ตก็ทำได้แต่กลิ้งหลบไปหลังห้องเท่านั้น

"นี่มันอะไรกัน วิเวียน !" นายอาร์ตตะโกนตอบ แถมสงสัยในใจ อะไรกัน ทำไมเธอหาเขาเจอเร็วนัก

"ทำเรื่องนี้ให้มันจบได้แล้วล่ะอาร์ต ไม่ใช่สิ ... อาลูคาร์ด" หญิงสาวพูดจบก็รวบรวมลมอากาศไว้ที่มือทั้งสองข้างทันที "ลมปะทะ !"

ลมอากาศลูกแรกซัดใส่จุดที่นายซ่อนตัวอยู่ แต่เขาก็ยังไวอยู่ทำให้หลบได้หวุดหวิดอีกครั้ง ชายพุ่งออกนอกห้องทางประตูหลังทันที แต่ยังไม่ทันที่เขาจะก้าวออกนอกห้อง ลมอากาศอีกลูกก็ซัดใส่เขาอย่างจัง เล่นเอาเขาถึงกับปลิวไปตามความแรงพร้อมกับกระอักเลือดออกมาทันที แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามานั่งเจ็บ เขารีบยันตัวขึ้นแล้ววิ่งหนีขึ้นไปอีกชั้น

วิเวียนมองตามด้วยความแปลกใจเล็กน้อย นายอาร์ตโดนแรงกระแทกจากเวทย์ลมปะทะเข้าไปเต็มๆแท้ๆ แต่เขาก็ยังวิ่งหนีได้อีก ทั้งที่ร่างกายของเขาก็ไม่ได้ฝึกฝนจนแกร่งเหมือนพวกเธอแท้ๆ แต่หญิงสาวก็ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยพุ่งตามออกไปทันที พร้อมกับใช้เวทย์ติดตามอ่านตำแหน่งที่เขาหนีไปซ่อนตัว

วิเวียนวิ่งตามขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงดาดฟ้าของตึก ดาดฟ้านี้เป็นแค่ลานโล่งๆ มีแค่เพียงห้องเก็บของห้องนึงอยู่ข้างในเท่านั้น หญิงสาวสูดลมหายใจช้าๆ พร้อมกับค่อยๆก้าวเข้าไปในห้องอย่างระวังตัว

"หนีไม่รอดแล้วอาลูคาร์ด" วิเวียนจัดการรวมลมอากาศอีกครั้งทันที

ซ่อนชายหนุ่มที่ซ่อนอยู่ก็ต้องหน้าตาตื่นด้วยความตกใจอีกครั้ง ไม่ว่าเขาจะซ่อนที่ไหนทำไมเธอก็หาเจอได้รวดเร็วนักน่ะ ไม่เท่านั้น เธอเรียกเขาว่า อาลูคาร์ดแบบนี้มาสองครั้งแล้ว มันอะไรกัน อาลูคาร์ดนั่นน่ะ แต่เรื่องนี้เอาไว้ทีหลัง เขาจะทำยังไงเพื่อให้หนีเธอพ้นน่ะ

'ไอสีเขียว !'

ใช่แล้ว พลังลึกลับที่ตัวเขามี พลังที่สามารถปลุกอารมณ์เพศของหญิงสาวทุกคนได้ชะงัด ถึงวิเวียนจะมีพลังอะไรก็ไม่รู้แต่สุดท้ายเธอก็เป็นผู้หญิง ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่ทนเจ้าไอนี้ได้ เมื่อนายอาร์ตคิดได้แบบนั้นเขาก็รวมพลังพร้อมกับตั้งสมาธิทันที ชั่วพริบตาเจ้าไอสีเขียวนี้ก็ฟุ้งกระจายออกมาเต็มห้องทันที

"อุยยยยยย" วิเวียนร้องอย่างตกใจพร้อมกับเอามือกุมหีทันที ร่างกายเธออยู่ๆก็เปลี่ยนแปลงขึ้นมากะทันหัน ความเงี่ยนพุ่งขึ้นไม่หยุด น้ำเงี่ยนก็ไหลเยิ้มออกมาจากรูหีทันที หน้าของเธอเริ่มมืดลงตายเริ่มพร่ามัว ไม่ช้าแข้งขาเธอก็อ่อนตัวทรุดลงไปกองพร้อมกับร้องครวญครางดังงะรมทันที

"สำเร็จ !" นายอาร์ตยิ้มอย่างดีใจที่เห็นหญิงสาวทรุดลงไปกองนอนปี้เม็ดแตดตรงหน้า จริงๆสถานการณ์แบบนี้เขาต้องเข้าไปเย็ดเธอให้หนำใจแล้ว .... แต่ว่าตอนนี้เรื่องเอาชีวิตรอดต้องมาก่อน อาศัยช่วงที่วิเวียนนอนเงี่ยนแบบนี้นี่แหละ รีบหนีออกทันที ว่าแล้วเขาก็ออกจากที่ซ่อน พร้อมกับพุ่งไปที่ประตูทันที

"เสร็จข้าล่ะ !" วิเวียนตะโกนก้องทันที เธอกระโจนพุ่งเข้าใส่นายอาร์ตอย่างรวดเร็วจนล้มลงไปด้วยกัน ก่อนที่เธอจะอาศัยจังหวะได้เปรียบปีนขึ้นนั่งค่อมชายหนุ่มทันที

"ตรึง !" เวทย์บทต่อไปถูกร่ายตามออกมา แรงอัดอากาศจำนวนมากถูกปล่อยให้อัดร่างนายอาร์ตทันที ตอนนี้ชายหนุ่มรู้สึกหนักไปทั้งตัวไม่สามารถขยับได้เลย ทำได้แต่มองหญิงสาวที่กำลังนั่งค่อมเขา

เธอหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อยแสดงให้เห็นว่าตอนนี้เธอก็รู้สึกเงี่ยนเหมือนกัน แสดงให้เห็นว่าพลังไอสีเขียวมันก็ได้ผล แต่ถ้าได้ผลจริงๆทำไมเธอยังเคลื่อนไหวราวกับไม่รู้สึกอะไรแบบนี้ได้ล่ะ

"เจ้านี่มันคือพลังมาน่า" หญิงสาวเห็นสายตาของเขาก็พอเข้าใจ เธอตอบคำถามของเขาทันทีพร้อมกับยื่นมือให้เขาดูอะไรบางอย่าง พริบตานั้นไอสีเขียวแบบเดียวกันก็แผ่ออกมาจากแขนของเธอ !

"ตลกนี่ ที่เจ้าคิดจริงๆเหรอว่าแค่พลังมาน่าจะช่วยเจ้าได้ wonderland เปลี่ยนไปมากกว่าที่เจ้ารู้จักแล้ว อาลูคาร์ด เอาละ เผยร่างจริงของเจ้าได้แล้ว ข้าไม่อยากฆ่าเจ้าในร่างมนุษย์แบบนี้"

"วิเวียน ! วิเวียนปล่อยน่ะ วิเวียนเป็นบ้าไปแล้วเหรอ" ชายหนุ่มกัดฟันฝืนแรงตอบโต้กับเธอ "อาลูคาร์ดบ้าบออะไร ผมไม่รู้เรื่อง"

"หุบปากกกกกกกกกกกกกก !" เสียงตวาดของเธอดังลั่น ขณะเดียวกันร่างของเธอก็สั่นระริกอีกครั้งด้วยความโกรธ "ยังตีหน้าซื่อทำตัวเป็นมนุษย์ธรรมดาอีกเหรอ หลอกลวง ..... เมื่อไหร่เจ้าจะเลิกหลอกลวงซะที ข้าสะอิดสะเอียนท่าทางแบบนี้ของเจ้าเต็มทีแล้ว ได้ ... ในเมื่อเจ้าไม่ยอ


Sopun Jeekkee

ทึ่งครับ ผูกเรื่องได้น่าติดตาม และแปลกใหม่

sunshine9

...​ต่อตอนที่ขาดไป....

"หุบปากกกกกกกกกกกกกก !" เสียงตวาดของเธอดังลั่น ขณะเดียวกันร่างของเธอก็สั่นระริกอีกครั้งด้วยความโกรธ "ยังตีหน้าซื่อทำตัวเป็นมนุษย์ธรรมดาอีกเหรอ หลอกลวง ..... เมื่อไหร่เจ้าจะเลิกหลอกลวงซะที ข้าสะอิดสะเอียนท่าทางแบบนี้ของเจ้าเต็มทีแล้ว ได้ ... ในเมื่อเจ้าไม่ยอมถอดหน้ากากนั่น ข้าก็จะกระชากมันออกมาเอง !"

หญิงสาววางมือไปที่ขมับของนายอาร์ต พร้อมกับร่ายเวทย์ใส่ทันที "แสกน" ทันใดนั้นแสงสีแดงก็เปล่งประกายออกมาจากมือทั้งสองข้าง ไม่นานแสงสีแดงก็ครอบคลุมไปทั่วร่างของชายหนุ่ม

"อ๊ากกกกกกกก" ชายหนุ่มร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เขาพยามจะดิ้นทุรนทุรายไปมาแต่ก็ทำไม่ได้ ได้แต่ร้องโอดโอยอยู่อย่างนั้น แสงนี่มันอะไรกัน ทำไมพอโดนแสงนี่เขาถึงได้เจ็บปวดไปทั่วร่างอย่างนี้น่ะ ในขณะที่หญิงสาวก็ไม่ได้สนใจกับเสียงร้องนั่นเลย กลับเร่งมือปล่อยแสงให้หนักขึ้น จนกระทั่ง

"ไม่จริง !" เธออุทานออกมาดังลั่น

ด้วยความตกใจ เธอจึงไม่ได้ระวังเลยว่ามีร่างของบุคคลที่สามกำลังพุ่งเข้ามาข้างหลัง แล้วทันใดนั้น ร่างเงาลึกลับนั่นก็เตะเข้าใส่ขมับของวิเวียนเต็มแรง ! "กรี๊ดดดดดดดดดดด" เธอร้องลั่นก่อนจะปลิวตามแรงเตะไปไกล ลูกเตะที่หนักหน่วงนั้นทำเอาเธอถึงกับเจ็บปวดแทบสลบ แต่เพราะร่างกายที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีจึงทำเธอยังฝืนอยู่ได้ ก่อนที่จะจับจ้องไปยังร่างลึกลับตรงหน้า

เจ้าของร่างนั้น ที่แท้ก็เป็นผู้หญิงผมดำขลับหุ่นเซ็กส์ซี่ ผู้ที่รอยสักอักขระประหลาดๆที่ต้นคอด้านซ้ายนั่นเอง .....

"พวกแวมไพร์ !" วิเวียนตะโกนลั่น

"ย๊ากกกกกก" แวมไพร์สาวร้องลั่นก็จะพุ่งเข้าใส่วิเวียนทันที แต่คราวนี้วิเวียนระวังตัวอยู่แล้ว ทันทีที่แวมไพร์สาวพุ่งเข้ามาเธอก็สวนด้วยเวทย์ 'ลมปะทะ' เข้าใส่ทันที ร่างของแวมไพร์สาวร้องลั่นก่อนจะปลิวไปตามแรงอัด กระเด็นออกนอกห้องไปทันที

วิเวียนไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือ เธอพุ่งตรงตามไปอย่างไม่ลดละ แต่ทันทีที่เธอออกมานอกห้องเธอก็รู้ตัวว่าพลาดท่าซะแล้ว ...... เพราะแวมไพร์สาวอาศัยจังหวะที่เธอพุ่งตามออกมาลอบเข้าไปอยู่ข้างหลังก่อนจะ เอ่ยเวทย์ที่เธอคุ้นหู

"เวทย์ธาตุลม เลเวล 3 ลมปะทะ !"

"กรี๊ดดดดดดดดด" วิเวียนร้องดังลั่น แรงอัดลมจำนวนมหาศาลพุ่งอัดใส่หลังเธอเต็มแรง ร่างของเธอลอยปลิวตามแรงอัดไปไกล จนหลุดขอบดาดฟ้าทันที

"เฮ้ยยยยยย" นายอาร์ตที่ดูเหตุการณ์นี้อยู่ถึงกับร้องลั่น ตึกนี้สูง 10 ชั้น ถ้าใครตกไปแบบนั้นไม่ตายก็สาหัสแน่ๆ แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเมื่อเห็นภาพต่อมา

"เท้าเหิร" วิเวียนร่ายเวทย์อีกบทอย่างรวดเร็ว ร่างของเธอหยุดกึ๊กกลางอากาศราวกับมีผนังที่มองไม่เห็นมารองรับเธอไว้ แต่ต่อจากนั้นเธอก็รีบหันไปยังร่างแวมไพร์สาวเพื่อจะโจมตีกลับคืนไปทันที ...... แต่เธอก็ช้าไปอีกจังหวะอีกแล้ว แวมไพร์สาวตอนนี้ใช้เวทย์ 'เท้าเหิร' แบบเดียวกันกับเธอ ลอยคว้างเหนือเธออยู่

"ลาละน่ะ คุณพรีส ............... ลมปะทะ !" แวมไพร์สาวปล่อยลมอัดใส่วิเวียนเต็มแรง แรงลมจำนวนมหาศาลที่เธอไม่อาจขัดขืนได้ มันกระแทกร่างเธอเต็มแรงจนเธอพุ่งอัดพื้นด้านล่าง "ตูมมมมมมมมมมม" เสียงระเบิดดังสนั่นก้องไปทั่ว

แต่แวมไพร์สาวก็ไม่อยู่รอดูผลงาน เธอพุ่งตรงมาที่ร่างนายอาร์ตทันที "ไป" เธอร้องลั่นก่อนจะแบกร่างของชายหนุ่มแล้วพุ่งเหาะหายไปในท้องฟ้า

.
.
.

ไอ้ตุ๋น .... มันแอบดูเหตุการณ์มาตั้งแต่แรก ตั้งแต่ตอนวิเวียนไล่ฆ่านายอาร์ตเข้าไปในตึก จนไปถึงร่างเงาลึกลับพุ่งหายไปบนฟ้า มันถึงกับกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่อย่างไม่เชื่อสายตา ก่อนที่มันจะค่อยๆออกมาจากที่ซ่อนแล้ววิ่งไปดูจุดที่วิเวียนโดนอัดกระแทก พื้นทันที

"ท่านวิเวียนๆ" มันร้องลั่น

"นายตุ๋นเหรอ" หญิงสาวค่อยๆยันกายขึ้นช้าๆท่ามกลางฝุ่นควัน เธอยังไม่บาดเจ็บอะไรมากแม้เธอจะโดนอัดเต็มแรงจนพุ่งลงมาจากตึก10ชั้นก็ตาม นั่นก็เพราะก่อนจะถึงพื้นเธอปล่อยเวทย์ 'ลมปะทะ' ออกมาลดแรงกระแทกนั่นเอง แต่ถึงจะกระดูกไม่หัก เธอก็ยังปวดช้ำไปทั่วไม่น้อยเช่นกัน

"ข้าทำพลาดซะแล้วล่ะนายตุ๋น"

.
.
.
.
.


"เพี๊ยวววววววววววววววว" ร่างของนายอาร์ตและแวมไพร์สาวพุ่งแหวกอากาศมาด้วยความเร็วสูง ไม่นานพวกเขาก็ลงมาถึงที่หมาย มันเป็นโกดังเก่าๆ ที่ถูกปล่อยทิ้งร้างแถบชานเมือง ทันทีเขาและเธอมาถึง แวมไพร์สาวก็ไม่พูดอะไรต่อ เธอเดินนำเขาเข้าไปในโกดังนั่นทันที นายอาร์ตมองไปรอบๆอย่างหวาดๆ ก่อนจะรีบเดินตามเธอเข้าไปในโกดังทันที

"ท่านเวโรนิก้า ............." เสียงโห่ร้องดังขึ้นเมื่อเขาทั้งสองเข้ามาข้างใน ในโกดังนี้ยังมีคนอยู่อีก 10 กว่าคน พวกมันต่างโห่ร้องยินดีราวกับหน่วยทหารที่เห็นแม่ทัพกับมาจากสนารบยังไงยัง งั้น

"พอๆ เลิกตะโกน มันหนวกหู เฮ้ยยยยย ข้าหิวแล้ว เอาอะไรมาให้กินหน่อยเด่ะ" หญิงสาวตะโกนสั่ง แวมไพร์ตัวหนึ่งก้มหน้ารับคำสั่งทันที มันหายไปสักพักก่อนจะพาร่างชายหนุ่มที่โดนมัดมือไว้แน่นหนาออกมา

"เฮ้ยยยยย พวกมึงเป็นใครว่ะ จับกูมาทำไม ไอ้พวกเหี้ย มึงรู้ไหมกูลูกใคร" ชายหนุ่มคนนั้นได้แต่ร้องถามชื่อพ่ออย่างตื่นกลัว แต่แวมไพร์เหล่านั้นกลับยืนหัวเราะอย่างขบขัน

"ท่านเวโรนิก้าจะเย็ดมันไหมครับ" หนึ่งในแวมไพร์เอ่ยถาม

"ไม่ล่ะ มนุษย์บนโลกนี้มันมีมาน่าน้อยเกินไป" หญิงสาวพูดตอบพร้อมกับเดินไปที่ร่างเหยื่อเคราะห์ร้าย "ข้าจะกินเลือดมันอย่างเดียวดีกว่า"

"อย่า ......." ชายหนุ่มเคราะห์ร้ายพยามดิ้นรนอย่างสุดชีวิต แต่มันก็โดนมือแข็งแรงของเวโรนิก้ายึดไว้แน่น ก่อนที่เธอจะบรรจงก้มลงกัดเข้าต้นคอของเขาทันที ร่างของเขาสะดุ้งเฮือกก่อนจะค่อยๆหยุดดิ้นอย่างหมดแรง เลือดจำนวนมหาศาลทั้งร่างถูกดูดกลืนไม่หยุด ไม่นานร่างของเขาก็แห้งเหี่ยวลงทันที

หญิงสาวที่ดูดกลืนเลือดจนหมดแล้วค่อยๆยืนพร้อมกับเดินมาที่อาร์ตอย่างช้าๆ เธอยิ้มหวานให้เขาทั้งๆที่เลือดเต็มปาก มันเป็นยิ้มที่สุดสยองที่สุดที่นายอาร์ตเคยเห็นทีเดียว

"ขอต้อนรับกลับอาณาจักรแวมไพร์ค่ะ ท่านอาลูคาร์ด"

<จบตอน>