ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ก้อย final season ep 4 By ukisa

เริ่มโดย godgod610, สิงหาคม 03, 2011, 03:18:40 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

godgod610


แจ้งให้ทราบนะครับ ใครที่เคยอ่านแล้ว เนื้อเรื่องขาดเป็นบางตอน สามารถอ่านต่อจากนี่ได้นะครับ


เช้านี้เหมือนชีวิตผมกลับมาเป็นเหมือนก่อนหน้า แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น ผมก็ไม่สามารถที่จะให้หงส์นั่งรถไปทำงานพร้อมกับผมเหมือนเดิมได้ แต่อย่างน้อยก็มีคนไปส่งหงส์แทนผมได้ เช้านี้หลังกินอาหารเช้ากันเสร็จ แนนจึงเป็นคนขับรถพาหงส์ไปส่งที่ทำงานแทนผม

วันนี้ใบหน้าที่มีความสุขของหงส์ก็กลับมาเหมือนเมื่อก่อน จะติดก็อยู่เรื่องเดี๋ยวคือคุณรุชที่ดูท่าทางจะไม่พอใจที่หงส์ไม่ยอมรับโทรศัพท์ที่เขาโทรหา แต่คุณรุชก็ไม่กล้าที่จะแสดงอาการหึงห่วงอะไรหงส์มากเพราะเกรงใจผม 

ผมนั่งทำงานจน 10 โมงกว่าหงส์ก็โอนสายที่โทรเข้ามาหาผมพร้อมกับแอบหัวเราะคิกๆ พอผมรับสายก็รู้ว่าเป็นเสียงของเจน

"สวัสดีค่ะพี่บี มีคนบอกว่าตอนนี้ครอบครัวเรากลับมาเหมือนเดิมแล้วหรอค่ะ" เจน
"แหมข่าวเร็วจังนะ แต่ยังไงก็ยังไม่ครบหรอ ต้องรอเจนกลับมาด้วยถึงจะครบ"
"แล้วถ้าเจนไม่อยากกลับขึ้นมาหละค่ะ" เจนหัวเราะเบาๆ
"พี่ก็จะไปตามกลับมาเองหนะซิ พี่จะได้เจอหน้าคุณพ่อคุณแม่เจนด้วย"
"อุ้ย งั้นเจนยอมกลับมาเองดีกว่าค่ะ" เจน
"ทำไมหละ พี่จะได้ไปขอเจนกับคุณพ่อคุณแม่เลย"
"ไม่เอาอะ เจนเขินนะ พูดเรื่องอื่นดีกว่า" เจน
"อ้าว นี่เจนเปลี่ยนใจไม่อยากอยู่กับพี่แล้วหรอ"
"เปล่าค่ะ เจนรักคนอื่นไม่ได้อีกแล้ว แค่มันรู้สึกยังไงไม่รู้พอพี่พูดเรื่องนี้ ว่าแต่พี่บียอมให้พี่หงส์กลับมาอยู่ด้วยแล้วจริงๆ หรอค่ะ" เจน
"จ้า แต่ก็คงชั่วคราวนะ จนว่าหงส์เค้าจะสบายใจ แนนคงบอกเรื่องปัญหาของหงส์ให้ฟังแล้วนะ"
"ค่ะ แต่ทำไมพี่บีไม่ให้พี่หงส์อยู่ตลอดไปหละค่ะ" เจน
"พี่ก็เคยบอกให้เราฟังแล้วนี่"
"ก็แหม เจนก็รักพี่หงส์เหมือนพี่สาว เจนก็อยากให้พี่หงส์อยู่ด้วยตอนเจนกลับไป" เจน
"เรื่องนั้นเอาไว้ถึงเวลาเจนก็คงรู้เองแหละว่าพี่หงส์จะอยู่กับเราหรือเปล่านะ มัวแต่พูดเรื่องคนอื่นอยู่นั่นแหละ พี่คิดถึงเจนจัง คิดถึงแก้มยุ้ยๆ อยากจะหอมหลายๆ ฟอด"
"ว้าย ว่าเจนอ้วนหรอเนี่ยแก้มยุ้ยอะ" เจน
"เปล่า เจนหนะหรออ้วน ถ้าเจนอ้วนพี่คงอุ้มไปทั่วห้องไม่ได้หรอ"
"บ้า พี่บีเนี่ย ทะลึงอีกแล้ว" เจน
"คิดถึงจริงๆ นะ เจนไม่อยู่พี่ไม่มีใครให้อุ้มเลย"
"ก็ไปอุ้มแนนแทนซิ" เจน
"ไอ้ตัวเล็กหรอ เจ้านั้นเค้าไม่ยอมหรอก เค้าแมน"
เจนหัวเราะคิกๆ
"แล้วเจนเป็นไงบ้างสบายดีไหม พี่นี่แย่มากเลยนะ บอกก็บอกคิดถึงเจน แต่กลับไม่เคยเป็นฝ่ายโทรไปหาเจนเองเลย ยังดีนะที่เจนไม่โกรธพี่เรื่องนี้"
"เจนก็สบายดีค่ะ เรื่องโทรหาเจนพี่บีไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ เจนรู้ว่าพี่บียุ่ง แนนบอกเจนอยู่ตลอดแหละค่ะว่าพี่บีพูดถึงเจนคิดถึงเจนอยู่เสมอ แต่พี่บีก็ยุ่งจนลืม ไม่ใช่แค่เจน พี่ก้อยเองพี่บีก็ไม่ค่อยได้โทรหาเหมือนกันใช่ไหมหละค่ะ" เจน
"แหมไอ้ตัวเล็กฟ้องหละซิ"
"เปล่าหรอกค่ะ ก็แค่คุยกัน เจนเองก็ไม่ค่อยกล้าโทรมากวนพี่บีตอนทำงาน เจนเลยโทรถามแนนว่าพี่บีเป็นไงบ้าง" เจน
"ที่หลังไม่ต้องกลัวนะ เมียโทรมาทั้งที พี่จะไม่รับได้ยังไง"
"ไม่เอาแล้ว ยิ่งคุยก็ยิ่งคิดถึง เจนวางสายก่อนนะค่ะ แล้วเจนจะโทรมาหาอีก" เจน
"พี่ยังไม่หายคิดถึงเลย แล้วเจนจะกลับมาอีกเมื่อไหร่ พี่จะได้หอมแก้มเจนอีก"
"อืม เจนคิดว่าจะไม่กลับไปแล้วจนกว่าจะเรียนจบค่ะ" เจน
"ทำไมหละ เจนไม่อยากเจอพี่แล้วหรอ"
"เปล่าค่ะ แต่เจนรู้สึกว่าถ้าเจนกลับไปอีกครั้งแล้วได้อยู่กับพี่บีเหมือนก่อนหน้านี้ เจนคงไม่อยากกลับมาเรียนต่อแล้วหละ" เจน
"งั้นก็ได้ พี่ก็ไม่อยากเป็นต้นเหตุที่ทำให้เจนทิ้งความฝันนะ พี่จะรอแล้วกัน ไม่ก็จะส่งคนไปหอมแก้มแทน"
"ค่า แนนมาเมื่อไหร่เจนจะดูแลอย่างดี ก็แนนเป็นสามีอันดับสองของเจนนี่ค่ะ" เจนหัวเราะคิกๆ
"โห เรียกกันสามีเลยนะ กับพี่ไม่เคยเรียก พี่เรียกว่าเมียก็ไม่ยอมให้เรียก"
"แหมอย่าน้อยใจนะค่ะ สามีของเจน" เจน
"แบบนี้ซิค่อยน่ารักหน่อย บายนะคิดถึงมากนะ รักมากด้วย"
"ค่ะ เจนก็รักพี่มากนะค่ะ รอเจนนะค่ะ แล้วเจนจะกลับไปหา" เจน
"จะพี่จะรอ บายจ๊ะ"
"ค่ะบายค่ะ" เจน

หลังจากคุยกับเจน ทำให้ผมรู้สึกว่าผมไม่ค่อยใส่ใจดูแลเมียๆ ของผมซักเท่าไหร่เลย โดยเฉพาะเจน วันปีใหม่ผมก็ไม่ได้โทรหาเธอแต่กลับเป็นแนน และผมเองก็ไม่เคยโทรหาเจนก่อนเลย ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเค้าคงคิดว่าผมไม่รักและเลิกกับผมไปแล้ว ผมนั่งคิดทบทวนแล้วก็ตัดสินใจว่าจะพยายามปรับปรุงตัวเองเพื่อไม่ให้เมียผมทั้งสามคนต้องน้อยใจ

แล้วชีวิตผมก็ดำเนินไปตามปรกติ จูนหายไปจากเดิมที่ต้องโทรมาหาผมบ้างอย่างน้อยก็สองวันครั้ง ผมรู้สึกสงสารแต่ก็ต้องทำใจปล่อยให้จูนได้มีเวลาคิดทบทวนเรื่องของตัวเองบ้าง 

ถึงวันศุกร์ก้อยจะมาค้างที่คอนโดผมตามที่นัดไว้ ตอนนี้ก้อยไม่ต้องโกหกที่บ้านว่าไปนอนบ้านเพื่อนหรือบอกว่าไปทำงานต่างจังหวัดแล้ว เพราะผมยอมรับกับคุณพ่อคุณแม่ก้อยแล้วว่าก้อยมีอะไรกับผมแล้วและผมก็ชวนเธอมาค้างด้วยบ่อยๆ ตอนนี้ก็เหลือแค่เพียงก้อยพร้อมผมก็จะขอเธอแต่งงาน แต่ไม่ว่าผมจะอ้อนยังไงก้อยก็ไม่ยอม เอาแต่บอกว่ารอเจนกลับมาก่อนแล้วค่อยคุยเรื่องแต่งงานกัน

ที่จริงวันนี้ผมจะต้องเป็นคนไปรับก้อยที่ทำงานแต่แนนมาแย่งหน้าที่ผม แล้วบอกให้ผมพาหงส์กลับคอนโดด้วย ที่แรกผมจะไม่ยอมเพราะกลัวคุณรุชจะรู้และจะคิดว่าผมแย่งแฟนเค้า แล้วมันก็จะไม่ดีกับหงส์ด้วย แต่เถียงสู้แนนไม่ได้เลยต้องยอมพาหงส์กลับบ้านด้วย โชคดีที่รุชยุ่งจนไม่ได้ตามมาดูว่าหงส์กลับบ้านยังไง 

ช่วงนี้ผมยอมรับว่าถ้ามีโอกาสอยู่สองต่อสองกับหงส์ผมต้องจัดการกับเธอทุกครั้ง วันนี้ก็เหมือนกันพอเราสองคนเข้าห้องได้ผมกับหงส์ก็แทบจะเอากันที่หน้าประตูห้องทันที ทั้งๆ ที่ผมรู้ว่ามันไม่ดี และมันจะยิ่งทำให้หงส์ตัดใจไม่ได้ แต่ผมก็ทนความน่ารักของเธอไม่ได้ ผมจัดการหงส์ไปหนึ่งยก เสื้อผ้าชุดทำงานหงส์แทบจะหล่นเป็นทางไปจนถึงห้องนอน หงส์ต้องรีบนุ่งผ้าเช็ดตัวมาเก็บเสื้อผ้าก่อนที่ก้อยกับแนนจะมาเห็น

ผมอาบน้ำใส่ชุดนอนมานั่งรอแนนกับก้อยที่โซฟาโดยมีหงส์มาค่อยนั่งนวดต้นแขนต้นขาให้ บอกตรงๆ ว่าผมเริ่มมีอารมณ์อีกครั้งแต่ก็พยายามข่มใจเก็บกระสุนไว้ยิงประตูก้อยด้วย ยิ่งเธอห่างผมไปเป็นอาทิตย์แบบนี้เธอคงสะกิดผมหลายครั้งแต่คืนนี้ แล้วไหนยังจะต้องเจอ 3 ต่อ 1 อีก คิดแล้วเอ็นผมมันก็ยิ่งแข็ง หงส์เห็นแล้วก็อมยิ้ม ทำหน้าอายๆ แต่เธอคงรู้ว่าคืนนี้ยังอีกยาว หงส์เลยไม่ได้เริ่มเกมรุกเหมือนปรกติ

ประมาณทุ่มกว่าๆ ก้อยกับแนนก็กลับมาถึงห้อง ผมรีบลุกขึ้นเพื่อจะเดินไปกอดก้อย แต่วันนี้ก้อยทำหน้างอๆ เหมือนโกรธผม แล้วแนนเองก็รีบเข้ามาขวางผมไม่ให้เดินเข้าไปกอดก้อยได้

"ไปเลยคนเจ้าชู้" แนน
"เจ้าชู้อะไร มั่วแล้วเรา"
"ไม่มั่ว ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ ทำอะไรไว้ มีคนเค้าเอาออกโทรทัศน์แล้ว" แนน
ผมเริ่มคิดทบทวน ทุกครั้งผมก็แน่ใจว่าไม่พลาดโดนถ่ายหนังไว้นี่น่า
"เงียบเลย กำลังคิดอยู่ซิว่าพลาดกับใคร" แนน
"ไม่ใช่ซะหน่อย ก็แค่ไม่อยากแก้ตัว แต่จริงๆ มันไม่มีอะไรนะ"
"อย่ามาโกหกเลยมีหลักฐานด้วยเดี๋ยวจะให้ดู" แนน
หงส์ที่ยืนฟังอยู่เริ่มคล้อยตามแนนเดินไปยืนรวมกับแนนและก้อย 
"อ้าวๆ นี่หงส์ก็เอากับเค้าด้วยหรอ พี่ไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย"
หงส์ทำหน้าตาเหมือนเริ่มงอนผมอีกคน
"ไม่มีอะไรได้ไง หลักฐานชัดเจนกอดกันกลม แถมผู้หญิงยังใส่เสื้อเชิ้ตอีก ไม่มีอะไรแล้วทำไมต้องแต่งตัวแบบนั้นด้วย" แนน
ผมเริ่มงงมากกว่าเดิม ผมไม่น่าพลาดขนาดนั้นนี่ แล้วคนที่เคยใส่เชิ้ตผมแทนชุดนอนก็มีแต่ก้อยกับแนนและเจน จะมีคนอื่นอีกได้ไง
"ไม่ยอมรับใช่มะ งั้นมาดูกัน แนนอัดใส่ CD ไว้แล้ว" แนน

ถึงจะคิดว่ามันไม่น่าจะพลาดแต่ผมก็กลัวขึ้นมาทันที แนนเดินไปเปิดเครื่องเล่นดีวีดีแล้วหยิบแผ่น cd ใส่เข้าไป ผมได้แต่ใจเต้นตุบๆ พยายามคิดว่ามันจะเป็นภาพผมกับใครกันนะ จูน หรือว่า มีนากับเมษา หรือว่าจะเป็นน้องส้ม โอ้วยังมีลิชอีก ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด จะรีบออกตัวยอมรับก็กลัวจะกลายเป็นเผยไต๋อีก

แต่พอภาพเริ่มขั้นมาผมก็รู้สึกโล่งใจ ที่แท้มันเป็น MV ที่ผมไปถ่ายให้น้องเฟรินกับเชอรี่นั้นเอง

"นี่ไงๆ ดูซิพี่ก้อยกอดกันกลมเลย" แนน
ใน MV มันเป็นภาพช่วงที่ผมสวิทกับเบลล์พอดี
"แหมก็แค่การแสดง ไอ้ตัวเล็กนี่ทำให้พี่ก้อยเค้าเข้าใจพี่ผิดอีกแล้วนะ"
"แล้วแอบไปถ่ายมาตอนไหนค่ะ ไม่เคยเห็นเล่าให้ก้อยกับแนนฟังเลย" ก้อยยิ้มเพราะทำหน้าเก็กว่าโกรธผมต่อไปไม่ไหว
"ก็สองอาทิตย์ที่แล้ว พี่ไม่เห็นว่ามันสำคัญเลยไม่ได้บอก จริงๆ แล้วก็เพราะโดนบริษัทฯ บังคับแหละพี่เลยต้องยอมถ่าย"
"กอดกันกลมเนี่ยนะโดนบังคับโกหกชัดๆ" แนน
"พอแล้วตัวเล็กเดี๋ยวให้นอนนอกห้องเลยคืนนี้"
"ใครกันแน่ต้องนอนนอกห้อง คืนนี้เค้าจะต้อนรับการกลับมาของพี่หงส์กันเนอะพี่ก้อย ผู้ชายไม่เกี่ยว" แนน
"นอนข้างนอกก็ได้แต่เมียหลวงต้องนอนข้างนอกกับพี่ด้วย"
"อุ้ยพี่บีอะ อย่าเรียกก้อยแบบนี้ซิ ฟังแล้วมันจักกะจี้ค่ะ" ก้อย
"อะไร พี่ก้อยอะ เมียหลวงแนนต่างหากเนอะ" แนนจับก้อยมาหอมแก้ม
"อ้าวๆ พี่ยังไม่ได้หอมเลย มาแย่งหอมก่อนได้ไง"
"ก็เมียแนนอะ" แนน
"พอแล้วๆ แกล้งกันพอแล้ว แนนไปอาบน้ำเถอะ พี่กับจะทำกับข้าวจะได้ทานข้าวกัน" ก้อย
"ก็ได้" แนนหอมแก้มก้อยอีกรอบ
"พอแล้ว แก้มพี่ช้ำหมด หอมมาตลอดทางยังไม่อิ่มอีกหรอ" ก้อย
"อ้าวก้อยทำไมเป็นแบบนี้หละ ปล่อยให้ช้ำก่อนพี่ได้หอมได้ยังไง"
"หึคนเจ้าชู้ไปทำกับข้าวดีกว่า น้องหงส์มาช่วยพี่ทำกับข้าวดีกว่า อย่าไปอยู่ใกล้คนเจ้าชู้เลย" ก้อยทำเป็นงอนแต่ก็อดแอบหัวเราะไม่ได้

ผมนั่งดูโทรทัศน์ต่อจนก้อยทำกับข้าวเสร็จและไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามาเรียบร้อยแล้ว หงส์มาตามผมไปทานข้าว ระหว่างทานข้าวกันก้อยก็ยังคงทำเป็นงอนไม่ยอมพูดกับผม แต่วันนี้แนนกับก้อยซื้อเหล้าผสมที่ขวดสีๆ มาด้วย แนนชวนก้อยกับหงส์ให้กิน ก้อยดื่มไปหนึ่งขวด แต่หงส์แค่จิ๊บๆ แล้วก็ไม่กินต่อ แนนเลยดื่มแทนจนหมด

ก้อยเดินเซไปเซมาสงสัยเธอจะเมา หงส์เลยทำหน้าที่เก็บโต๊ะและล้างจานเอง หลังจากนั้นแนนก็ชวนก้อยเข้าไปห้องนอนกันแต่ก้อยไม่ยอมไปบอกว่าไม่ง่วง ไม่ว่าแนนจะทำยังไงก้อยก็ไม่ยอมไปนอนแนนเลยงอนแล้วดึงหงส์เข้าห้องนอนกันสองคน

พอแนนกับหงส์เข้าไปในห้องนอนแล้วก้อยก็เดินเซมานั่งที่โซฟากับผม จากนั้นเธอก็ซบมาที่ไหล่ผม ก้อยหน้าแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์ที่เธอดื่มเข้าไป 
"อ้าวไม่งอนแล้วหรอ มาซบพี่ทำไมเนี่ย"

ก้อยมองหน้าผมก่อนจะเริ่มหอมแก้มและไซด์ซอกคอผม ผมปล่อยให้ก้อยซุกหน้าไปทางซ้ายทีขวาที จากนั้นก้อยก็มานั่งคล่อมตัวผมแล้วเริ่มทำเหมือนกำลังจะปล้ำผม 

"อ้าว เมื่อกี่ไม่ยอมให้หอม ที่นี่มาหอมพี่ทำไมหละ"
"ทำไมหละเมียจะหอมผัวเองบ้างไม่ได้หรอ" ก้อยพูดจบก็ฟัดผมหนักขึ้น
"สรุปว่าหึงใช่ไหมเนี่ย"
"หึงซิ ผัวทั้งคนปล่อยให้ไปกอดกับคนอื่นแถมยังออกทีวีอีก" ก้อย

ก้อยหยุดไซด์ซอกคอผมแล้วจับหน้าผมพร้อมกับประกบริมฝีปาก ก้อยควานลิ้นใส่ปากผม ก้อยจูบผมอย่างร้อนแรง ลิ้นและปากเธอยังมีรสแอลกอร์ฮอร์อ่อนๆ อยู่ผมเลยดูดปากกินรสมันตอบ ก้อยดูเหมือนจะชอบใจเธอครางอืมๆ พร้อมกับส่งสายตายั่วยวน ก้อยจับมือสองข้างของผมมาที่หน้าอกเธอก่อนจะผละปากจากผมแล้วพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวน

"ของก้อยใหญ่สู้ยัยนั่นได้ไหม" ก้อย
ผมแกล้งขย้ำก่อนจะตอบก้อย
"ก็ยังเล็กกว่าอยู่ดี" ผมแกล้งยั่วเธอ
ก้อยทำหน้างอ แต่ผมก็รีบขย้ำขยี้หน้าอกก้อยจนเธอซูดปาก
"เล็กกว่าแต่ขย้ำมันส์กว่าเยอะ"

ก้อยแอ่นตัวซูดปากเหมือนพอใจในคำตอบที่ผมให้และสิ่งที่ผมกำลังทำกับหน้าอกเธออยู่ จากนั้นก้อยถอดชุดนอนออกแล้วโยนมันทิ้งเผยให้เห็นหน้าอกกลมเล็กได้รูปสีแทนหัวนมสีชมพูตัดกับสีผิวน่ากิน

"แล้วนมก้อยน่ากินกว่ายัยนั่นไหม" ก้อย
"น่ากินกว่าเยอะเลย"
"งั้นก็กินให้เต็มอิ่มเลยนะ" ก้อย

ก้อยจับหัวผมกดลงซุกหน้าอกเธอ ผมรีบดูดหัวนมเธอเข้าปากแล้วดูดแรงๆ หลายครั้ง ก้อยแอ่นอกซูดปากไม่อหยุด ผมสลับดูดหน้าอกก้อยซ้ายที ขวาที ก้อยเสียวจนร้องครางไม่หยุด เธอเริ่มเอาร่องสาวมาถูกับเอ็นผมที่กำลังเริ่มแข็งตัวแล้วกระดกก้นขึ้นลง

น้ำของก้อยที่เปียกกางเกงในเธอเริ่มไหลออกมาเปียกกางเกงนอนผมจนแฉะ พอแท่งเอ็นผมแข็งตัวเต็มที่ผมก็เริ่มแอ่นแท่งเอ็นสวนการขยับก้นของก้อย มันทำให้ทั้งผมและก้อยเสียวมาก เราสองคนเอาของลับเสียดสีกันอยู่ซักพักก้อยก็ยกก้นขึ้นแล้วเลื่อนตัวลงไปนั่งที่พื้น จากนั้นเธอก็ขับกางเกงนอนผมแล้วดึงออก 

ไอ้หนูของผมมันรีบตั้งเด่โชว์ความแข็งแกรงให้ก้อยดู ก้อยเอามือจับที่ลำแท่งมันก่อนจะก้มลงห่อปากแล้วอมของผมเข้าไปจนมิดด้าม

ก้อยเริ่มดูดท่อนเอ็นผมแรงๆ จนผมต้องแอ่นเอวตาม ก้อยดูดเอ็นผมไปมือเธอก็ขย้ำไข่ผมไปด้วย ผมทั้งเสียวทั้งจุกอย่างบอกไม่ถูก ก้อยดูดเอ็นผมเหมือนอดอยากมานาน เธอทั้งดูดทั้งใช้ปากรูดจนผมทนไม่ไหว

"พอแล้วเมียจ๋า ให้ผัวแทงเถอะ"
ก้อยถอนปากจากเอ็นผม
"ทำให้เมียก่อนแล้วเมียจะยอมให้แทง" ก้อย

ผมจับก้อยยืนขึ้นแล้วดึงเอวเธอเข้ามาหาตัวผมก่อนจะซุกหน้าไปที่เนินเนื้อก้อย ผมดูดงับมันแต่ไม่ยอมถอดกางเกงในก้อยออกจนก้อนทนไม่ไหวเธอเป็นฝ่ายดึงกางเกงในลงแล้วรีบแอ่นร่องสาวใส่หน้าผม ผมเลยดึงตัวเธอให้ขึ้นมานั่งคล่อมหน้าผมโดยที่ผมนั่งพิงโซฟาอยู่ ก้อยเอามือจับโซฟาแล้วเริ่มเอาร่องสาวกระเด้าปากผม น้ำรักเธอไหลเยิ้ม ดูเหมือนก้อยจะ
สนุกการได้เป็นฝ่ายรุกแบบนี้ ผมละเลงลิ้นไปทั่วร่องสาวก้อย ทำให้ก้อยซูดปากซีดซาดตลอดเวลา ผมจับเอวก้อยแล้วดันให้ตัวเธอเลื่อนขึ้นเพื่อให้ผมเลียร่องน้อยๆ ของเธอได้ถนัดๆ ก้อยเสียวซ่านแอ่นตัวไปมาจนเกือบจะดันโซฟาล้มไปด้านหลัง ผมเลยรีบปรับพนักโซฟาให้เอนลงเป็นเตียง ก้อยเอาเนินเนื้อดันผมให้นอนลงจากนั้นเธอก็ควบหน้าผมพร้อมกับครางเสียงกระเส่า

ก้อยเอาร่องสาวควบไปมาบนหน้าผมจนผมแทบจะไม่มีโอกาสได้หายใจ ก้อยควบเอวไปมาไม่หยุดจากนั้นเธอก็เริ่มเร่งจังหวะขึ้นเรื่อย ก้อยครางซีดซาดน้ำรักเธอไหลออกมาไม่หยุดจนกระทั้งเธอร้องโอ้ยยย ยาวก่อนจะเลื่อนตัวลงมานอนทับตัวผม ก้อยนอนหายใจระรั่วใบหน้าเธอบ่งบอกว่ากำลังอิ่มเอมกับความสุขที่เพิ่งได้รับไป

"หายหึงหรือยังหละ"
"ยัง" ก้อยตอบสั้นๆ
"ยังอีกหรอ ให้พี่กินของก้อยซะแทบหายใจไม่ออก ก้อยยังไม่พอใจอีกหรอ"
"ยังแค่นี้ยังไม่หายหึงหรอก" ก้อย
ก้อยจับท่อนเอ็นผมที่ผงกหัวขึ้นมา
"อันเนี่ยมันชอบซุกซนนักใช่ไหม ดีก้อยจะกัดให้ขาดเลยจะได้ไม่ไปเจ้าชูอีก" ก้อย

ผมไม่ทันจะห้ามก้อยก็แกล้งงับไปที่หัวหยักผม ทำเอาผมต้องแอ่นตัวร้องอู้ยลั่น ก้อยงับไปทั่วลำแท่งผม ฟันเธอที่ครูดกับแท่งเอ็นผมทำเอาผมทั้งเสียวทั้งแสบอย่างบอกไม่ถูก ก้อยทรมานผมด้วยการงับเอ็นของผม ผมทั้งเสียวทั้งทรมานจนในที่สุดผมก็ปล่อยน้ำกามอัดใส่ปากก้อยจนล้น ก้อยรีบดูดกินมันจนหมด จากนั้นยังพยายามรีดเอ็นผมให้คายน้ำออกมาให้หมด 

ผมร้องครางอย่างลืมตัวกับลีลาดูดเอ็นของก้อย ก้อยดูดเอ็นต่อไม่ยอมคายออกมาจนมันแข็งขึ้นมาอีกรอบ จากนั้นเธอก็ผละปากออกแล้วหย่อนร่องสาวกดเอ็นผมลงมาจนมิดด้าม ปลายท่อนเอ็นผมกระทบมดลูกเธอ เราสองคนร้องอู้ยยพร้อมกัน จากนั้นก้อยก็เริ่มควบเอวเหมือนกำลังควบม้า เธอโยกขึ้นโยกลงแรงมาก ผมต้องพยายามขยับเอวตามเพราะกลัวท่อนเอ็นจะหัก

ก้อยควบเอวอยู่นานจากนั้นเธอก็พลิกตัวให้ผมอยู่ข้างบนบ้าง

"ผัวขาเมียอยากเสร็จแล้วแทงเมียแรงๆ ทีซะค่ะ" ก้อยพูดเสียงกระเส่า

ผมรีบจับก้อยถ่างขาแล้วแท่งเอ็นเข้าไปจนมิดดาม ก้อยกับผมซูดปากพร้อมกันอีกครั้ง จากนั้นผมก็เริ่มกระแทกเอวใส่ก้อยดัง พับ พับ พับ 

"โอ้ววว ผัวขาเมียใจจะขาดแล้ว ของเมียแทงมันไหมค่ะ" ก้อย
"มันมากจะเมียจ้า ทั้งแน่นทั้งตอดเลย"
"สู้ผู้หญิงใน mv ได้ไหม" ก้อยพูดด้วยน้ำเสียงหึงหวง
"ไม่มีใครสู้ของก้อยได้หรอก อู้ยยย ของก้อยรัดจนพี่จะแตกแล้ว"
"แตกเข้ามาเลยค่ะผัวขา เมียอยากโดนน้ำผัว" ก้อย

ผมกระเด้าเอวอีกไม่กี่ทีก็เอ็นกระตุก ผมดันเอ็นเข้าลึกๆ เป็นจังหวะเดี๋ยวกับการพ่นน้ำกามที่ปลายหัวบาน ก้อยครางอู้ยย อู้ยย ตามจังหวะกระแทกของก่อนที่เราสองคนจะนอนกอดกัน

ก้อยหลับไปทันทีหลังจากผมปล่อยน้ำกามใส่เธอ ผมดูหน้าก้อยที่แดงกล่ำ สงสัยเธอคงเมามากถึงได้กล้าทำอะไรแบบนี้ ถ้าพรุ่งนี้เธอสร่างเมา เธอคงอายผมมากแน่ๆ ที่คืนนี้เธอกล้าปล้ำผมแบบนี้

ผมปล่อยให้ก่อนนอนซักพักก่อนที่จะปลุกเธอให้ไปนอนให้ห้องนอน แต่ก้อยไม่ยอมลุกเอาแต่พูดอะไรไม่รู้เหมือนคนกำลังเมา ผมเลยต้องอุ้มเธอไปในห้องนอน แนนลืมตาดูเป็นผมอุ้มก้อยมานอนที่กลางเตียง แนนก็รีบเข้ามากอดก้อย แต่ด้วยความที่ก้อยคงยังไม่สร่างเมาเธอดิ้นหนีแนน 

แนนพยายามกอดแต่ก้อยก็แกะมือแนนออก พอมากๆ เข้าก้อยก็ปีนข้ามตัวผมไปนอนริมเตียงอีกด้าน

"โอ้ย ทำไมเนี่ย กอดก็ไม่ได้งอนแล้วนะ หึ" แนน
"ก็เราให้พี่เค้ากินเหล้าเค้าก็เมาหนะซิ"
"ไม่รู้แหละ งอนแล้วอุสาห์คิดถึง ขอกอดหน่อยก็ไม่ได้" แนน

แนนทำหน้างอก่อนจะพลิกตัวหันหน้าไปอีกด้าน ผมเป็นแนนงอนเลยอยากปลอบใจ แต่ถ้าผมแค่กอดแนนคงสะดีดสะดิ้งไม่ยอมให้ผมกอดแน่ๆ ผมเลยคว้าหมับไปที่หว่างขาแนนทางด้านหลัง แนนร้องโอ้ววว ก่อนจะโวยวายให้ผมหยุดขย้ำของเธอ

"อย่านะ ไม่เอาแล้ว จะนอน" แนน
"แหม อย่างอนไปเลยนะมาพี่ทำให้หายงานนะ"
"บ้า ไม่เอา ไม่อยาก อู้ยยย" แนนร้อง
"แหมแหย่นิ้วหน่อย ร้องเสียงดังเชียว"
"ไม่เอานะ อย่าซิ" แนน

อาการสะดีดสะดิ้งของแนนทำเอาไอ้หนูผมตื่น ผมรีบดันแนนนอนคว่ำแล้วถลกชุดนอนเธอขึ้น ก้นขาวๆ ของแนนทำเอาผมอดใจไม่ไหว ผมรีบกดตัวเธอไว้แล้วเอาท่อนเอ็นถูไถไปตามร่องก้นเธอ แต่มือก็ยังคงดันนิ้วเข้าออกร่องสาวแนนอยู่

"ไม่อยากจริงหรอ แหมขมิบใหญ่เชียว"
"บ้า ทะลึง หยุดนะ ไม่เอา โอ้วววววว" แนน

แนนร้องลั่นตอนที่ผมเอาท่อนเอ็นเสือกเข้าไปในร่องสาวเธอจนมิดด้าม จากนั้นผมก็กระเด้าเอวเน้นๆ แนนพยายามดิ้นหนีแต่ก็สู้แรงผมไม่ได้

"พี่บี โอ้ววววว พอ แนนไม่เอา อู้ยยยย" แนน
"แต่พี่อยากเอานี่"
"ไปเอาเมียพี่โน้นเลย มีตั้งสองคน แนนจะ โอ้ววววว มันเจ็บนะแทงมาชนมดลูกอะ" แนน
"พี่ก็แทงเมียอยู่เนี่ย"
"โอ้วววว อู้ยยย พี่บี แนน โอ้ววว" แนน

แนนเริ่มเคลิ้มตามความเสียวที่ได้รับ ผมเริ่มก้มลงเลียไปตามแผ่นหลังเนียนๆ ของแนน แนนครางซีดซาด ผมเลียไปจนทั่วแผ่นหลังเนียนๆ ของแนนแล้วไปหยุดที่ซอกคอ ก่อนจะกัดมันเข้าไปจนเป็นรอย แนนครางเสียงกระเส่า ผมจับมือแนนที่กำลังกำผ้าปูที่นอนไว้แน่นทั้งสองข้าง จากนั้นก็เริ่มกระเด้าเอวหนักๆ 

แนนเสียวจนครางเสียงดัง ผมเองก็เสียวจนต้องครางออกมาเหมือนกัน ผมเล่นแนนแค่ท่าเดียวแต่นานมากจนเหงื่อเราสองคนไหลท่วมตัว แล้วผมกับแนนก็ทำนบแตก 


ผมน้ำแตกไปสี่ครั้งแล้ว ผมหมดแรงที่จะเอาต่อแล้ว แต่ก่อนที่ผมจะหลับตาลงก็ดันไปเห็นดวงตาคู่นึงที่มองผมกับแนนอยู่ ดวงตาคู่นั้นทำเอาผมใจอ่อนจนต้องข้ามไปจัดการกับเธอบ้าง 

คืนนั้นพอผมจัดการหงส์อีกหนึ่งยกผมก็นอนหลับเป็นตายจนเช้า ผมตื่นมาเก้าโมงกว่ามีแค่ผมและก้อยที่ยังนอนอยู่บนเตียง ผมเลยลองปลุกก้อยดูเพราะปรกติเธอไม่เคยตื่นสายแบบนี้

"ก้อย ก้อย"
ก้อยขยี้ตาก่อนจะตอบ
"เช้าแล้วหรอค่ะ หกโมงหรือตีห้าค่ะเนี่ย" ก้อย
"ตีห้าอะไรหละก้อย นี่มันเก้าโมงกว่าแล้ว"
"ว้าย ก้อยยังไม่ได้ทำกับข้าวเลย" ก้อย
"ไม่ต้องแล้วหละ พี่ว่าหงส์คงทำแทนให้แล้วหละ"
"แย่จังเมื่อคืนก้อยคงเมาค่ะ จำอะไรไม่ได้เลย" ก้อย
"จำอะไรไม่ได้เลยซักอย่างหรอ อย่างที่โซฟาก้อย ทำอะไร" ผมลองกระตุ้นความจำก้อย
"อืม ก้อยทำอะไรหรอค่ะ อืม" ก้อยเริ่มหน้าแดง
"นึกออกแล้วใช่ไหม มาทำแบบนั้นอีกซักรอบไหมหละ"
"ว้าย ไม่เอานะ อย่าเล่าให้ใครฟังนะก้อยอาย" ก้อย
"เล่าให้แนนฟังได้ไหมหละ แนนคงชอบนะ"
"ไม่เอาค่ะ พี่บี ห้ามเลยนะ ก้อยโกรธจริงๆ ด้วย" ก้อย

ผมหยอกกับก้อยอยู่ซักพักหงส์ก็เขามาตามให้ไปอาบน้ำกินข้าวเช้ากัน แนนทำท่างอนใส่ก้อย เพราะเมื่อคืนก้อยไม่ยอมให้แนนกอด แต่พอกอดเข้าไปง้อและกอดแนนก็หายงอน ผมเลยพาสาวๆ ไปเที่ยวกันทั้งเสาร์และอาทิตย์

วันจันทร์ผมไปส่งก้อยส่วนแนนเป็นคนไปส่งหงส์ วันนี้ผมเห็นคุณรุชพยายามจะเข้ามาคุยกับหงส์ แต่หงส์กลับไม่ยอมพูดด้วยแล้วพยายามเดินหนี จนกระทั้งคุณรุชทนไม่ได้ต้องดึงแขนหงส์ไว้เพื่อไม่ให้เธอเดินหนี ผมเห็นหงส์ถูกดึงไว้แบบนั้นก็รู้สึกไม่พอใจเลยแกล้งบอกให้หงส์เอาเอกสารไปส่งที่แผนกอื่นให้ผม 

"พี่บีครับ ผมมีเรื่องจะต้องคุยกับหงส์นะพี่ พี่ใช้คนอื่นแทนก็ไม่ได้หรอครับ" รุช
"พี่ว่าตอนนี้หงส์เค้าคงยังไม่พร้อมจะคุยกับคุณรุชนะ พี่ว่าคุณรุชรอให้หงส์เค้าสบายใจก่อนดีกว่าไหม"
"แต่พี่" รุช
"เอางี่รุชมีเรื่องอะไรกับหงส์ เข้ามาคุยกับพี่ในห้องก่อนดีกว่าไหมเผื่อพี่จะช่วยได้"
"ก็ดีครับพี่"

คุณรุชตามผมเข้ามาในห้องทำงาน

"คุณรุชอยากจะคุยอะไรกับหงส์หรอ"
"คือ ผมอยากรู้ว่าทำไมอยู่ๆ หงส์ก็ไม่รับโทรศัพท์ผม ไม่คุยกับผม เจอหน้าก็พยายามหนี" รุช
"แล้วทำไมหงส์เค้าต้องคุย ต้องรับโทรศัพท์คุณรุชด้วยหละ พี่ไม่ได้กวนนะแต่พี่แค่อยากรู้"
"ก็ผมชอบหงส์เค้านะครับ ตอนแรกก็คุยกันดี ชวนไปเที่ยวก็ไป เหมือนจะเป็นแฟนกัน แต่อยู่ๆ ก็เปลี่ยนไป" รุช
"งั้นหรอ แล้วแฟนคุณรุชหละ คนที่เป็นนางแบบเค้ายอมหรอที่คุณรุชมาชอบคนใหม่แบบนี้"
รุชเอะๆ อะๆ ตอบไม่ได้
"อืมงั้นคุณรุชก็ยังมีแฟนอยู่ งั้นที่หงส์เค้าเปลี่ยนใจคงไม่แปลกมั้งพี่ว่า"
"แต่พี่ผมรักหงส์จริงๆ นะครับ" รุช        
"บางอยากพูดแค่ปากมันไม่ทำให้คนอื่นเชื่อได้หรอกครับ มันต้องพิสูจน์ให้เค้าเห็น"
"แล้วผมต้องทำยังไงครับพี่หงส์เค้าถึงจะเชื่อว่าผมรักเค้าจริง" รุช
"อันนี้พี่คงบอกไม่ได้นะ คุณรุชคงต้องคิดเอาเอง ถ้าเรื่องแค่นี้คุณรุชคิดไม่ได้ พี่ก็ไม่สามารถวางใจให้คุณรุชคบกับหงส์ต่อได้เหมือนกัน"
"พี่      ก็ได้ครับพี่ผมจะหาทางพิสูจน์ตัวเอง ให้ทั้งหงส์และทั้งพี่เชื่อว่าผมรักหงส์มากแค่ไหน" รุช

รุชออกไปจากห้องทำงานผม วันนี้ทั้งวันรุชพยายามไม่เข้ามาตอแยกับหงส์ทำให้ผมไม่ต้องออกไปคอยขวางเหมือนเมื่อเช้า ตกเย็นผมกลับไปเจอกับหงส์ที่คอนโด ผมรู้สึกว่าหงส์ดูมีความสุขเหมือนเธอไม่เคยนึกถึงเรื่องของเธอกับคุณรุชเลย ใบหน้าที่ยิ้มอย่างมีความสุขตลอดเวลา ทำให้ผมรู้สึกผิดที่เคยบังคับให้เธอต้องเลือกทางเดินที่เธอไม่ต้องการผมน้ำแตกใส่แนนพร้อมๆ กับที่น้ำรักแนนไหลทะลักออกมาเหมือนกัน แนนนอนหายใจระรัว ผมแอบเห็นรอยยิ้มที่มุมปากอย่างมีความสุขของเธอ

"อ้าวไหนว่าไม่อยาก ยิ้มหวานเชียวนะ"
"คนบ้า คนผีทะเล" แนน