ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ก้อย final season ep 3 By ukisa

เริ่มโดย godgod610, สิงหาคม 03, 2011, 03:15:06 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

godgod610

[table=auto][tr][td]เช้านี้ก็ยังคงดูปรกติเหมือนทุกวัน ผมเริ่มคิดว่านี่มันใกล้ถึงเวลาที่ผมจะเริ่มมีครอบครัวมีลูกซัก 2-3 คน แล้วอยู่กับเมียผมทั้งสามคนอย่างมีความสุข ขณะที่ผมกำลังคิดว่าจะทำให้เมียผมคนให้ท้องป่องก่อนดีโทรศัพท์มือถือผมก็ดังขึ้น

"พี่บีว่างไหมค่ะ" จูน
ผมอยากจะบอกว่าไม่ว่างแต่ก็สงสารน้องจูนเลยต้องตอบไปว่าว่าง
"ว่างครับ น้องจูนมีอะไรหรือเปล่า"
"จูนอยากเจอพี่ค่ะ วันนี้พี่มาหาจูนได้ไหม" จูน
"ได้ซิครับ อืม งั้นเที่ยงพี่ไปรับแล้วเราไปทานข้าวเที่ยงกันนะ จูนติดเรียนบ่ายหรือเปล่า"
"บ่ายจูนไม่มีเรียนค่ะ พี่บีมานะค่ะจูนจะรอ" จูน
"ครับแล้วเจอกันนะ"
"ค่ะพี่" จูน

สิบเอ็ดโมงเช้าผมก็เก็บของแล้วเดินออกจากห้องทำงาน ผมสังเกตเห็นว่าน้องหงส์มีสีหน้าเหมือนกำลังไม่สบายใจผมเลยหยุดทักเธอ

"เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมทำหน้าแบบนั้นหละ"
"เปล่าค่ะไม่มีอะไร" หงส์

หงส์พยายามหลบตาผม ผมเลยเรียกเธอกลับเข้าไปคุยในห้องทำงานผมด้วยกัน

"เป็นอะไรทำไมเอาแต่ก้มหน้า" 
ผมเอื้อมมือไปจับแก้มหงส์แล้วเปิดผมที่ตกมาปิดหน้าเธอออก มีรอยช้ำเหมือนถูกทำร้าย
"นี่รอยอะไร ใครทำ รุชทำงั้นหรอ แบบนี้ต่อให้เป็นหลานผู้ถือหุ้นพี่ก็ไม่เอาไว้หรอกนะ" ผมหยิบโทรศัพท์จะโทรตามรุชมาคุยเรื่องนี้
"อย่าค่ะพี่บี ไม่ใช่คุณรุชหรอกค่ะ" หงส์เริ่มตาแดงๆ เหมือนจะร้องไห้
"ไม่ใช่รุชแล้วใครทำ"
"คุณซินดี้ค่ะ" หงส์
"นางแบบที่เราเจอกินข้าวกับรุชวันนั้นหรอ"
"ค่ะ" หงส์
"แล้วเค้าทำอะไรหงส์บ้างเนี่ย มาให้พี่ดูซิ"

ผมลุกขึ้นเดินมาข้างหงส์แล้วจับแก้มค่อยเปิดผมที่หงส์พยายามเอาลงมาปกปิดรอยช้ำออก หน้าหงส์มีรอยถูกทำร้ายจนช้ำหลายที่ รวมไปถึงหัวไหล่และต้นแขนด้วย

"ไม่ได้แล้วพี่ต้องคุยกับรุชให้รู้เรื่องปล่อยให้ซินดี้มาทำร้ายหงส์แบบนี้ได้ไง"

แต่ไม่ทันที่ผมจะทำอะไรได้หงส์ก็เอามือมาจับมือผมไปแนบแก้มแล้วเริ่มร้องไห้ ผมเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่หงส์เจออยู่ตอนนี้สาเหตุมันไม่ใช่มาจากรุช แต่มันเกิดจากผมมากกว่า เกิดจากที่ผมอยากจะทิ้งเธอ ทำให้เธอต้องเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้ ผมลูบหัวหงส์เบาๆ

"เอาหละช่วงนี้ถ้าไม่สบายใจไปอยู่กับแนนซักพักดีไหมพี่จะบอกให้แนนมารับนะวันนี้"

ผมไม่กล้าพูดตรงๆ ว่าอยากให้หงส์กลับไปอยู่กับผมเพราะตอนนี้เธอก็มีแฟนใหม่แล้ว แต่ผมคิดว่าหงส์ต้องเข้าใจว่าที่จริงผมอยากชวนเธอกลับไปอยู่ด้วย 

หงส์พยักหน้ารับช้าๆ ผมเลยค่อยดึงให้เธอลุกขึ้นแล้วกอดไว้หงส์กอดผมตอบ

"ไม่ต้องร้องแล้วนะเดี๋ยวเย็นนี้ให้แนนพาไปเอาเสื้อผ้า"
"หงส์คงไม่กล้ารบกวนพี่บีนานๆ หรอกค่ะ คงไม่ต้องกลับไปเอาเสื้อผ้าหรอกค่ะ" หงส์
"อย่าคิดมากซิ ครั้งนี้พี่จะไม่ไล่หงส์อีกแล้ว หงส์อยากอยู่แค่ไหนก็ได้"
"จริงๆ นะค่ะ" หงส์

หงส์เริ่มร้องไห้สะอื้นออกมา ผมเลยกอดเธอแน่นขึ้นแล้วก้มไปหอมที่หน้าผาเธอ

"จริงซิ เลิกร้องไห้ได้แล้วเดี๋ยวเย็นนี้ไอ้ตัวเล็กมารับเห็นหงส์ตาช้ำ เดี๋ยวเค้าจะมาเล่นงานพี่หาว่าแกล้งหงส์อีก"
"หงส์ขออยู่แบบนี้อีกซักพักได้ไหมค่ะ" หงส์

ผมลูบหัวหงส์ก่อนจะกอดเธอแน่ๆ อีกครั้งเป็นคำตอบ เรายืนกอดกันอยู่เกือบสิบนาที ผมเริ่มรู้สึกคิดถึงผิวอันนุ่มนวลของหงส์ กลิ่นกายที่เย้าย้วน รสจุบที่หวานดูดดื่ม และรสรักที่ผมเองไม่อยากลืมได้ แล้วผมก็เริ่มเผลอตัวให้มือลูบไล้แผ่นหลังของหงส์เบาๆ และมืออีกข้างเริ่มลูบที่สะโพกเธอ หงส์เงยหน้ามองผมด้วยสายตาที่เว้าวอนโหยหา แล้วอยู่ๆ เราสองคนก็ค่อยขยับหน้าเข้าหากันเหมือนมีแรงดึงดูด หงส์เผยอริมฝีปากบางๆ ในตาเป็นประกายลิ้นสีชมพูเล็กๆ กำลังขยับเหมือนรอให้ผมสัมผัสมัน แต่แล้วก็มีคนเปิดประตูเข้ามา

"ว้าย ขอโทษค่ะ" แคท

ผมกับหงส์แยกออกจากกันทันที

"แหมคู่นี้ไหนว่าพี่น้องกันแล้วไง อืมงั้นอีกซักครึ่งชั่งโมงแคทจะมาใหม่นะจะได้มีเวลาสวีทกัน" แคท
"บ้าน่าแก นี่มีอะไรว่ามาเลยพี่จะไปข้างนอกคิดว่าคงไม่เข้ามาแล้ว อืมน้องหงส์ตามที่บอกนะไปทำงานได้แล้ว เดี๋ยวมีพวกไม่รู้จักเคาะประตูเข้ามาอีก"
"ค่ะ" หงส์หน้าแดงรีบเดินหนีออกไปจากห้อง

ผมคุยกับแคทอีกจนเที่ยงถึงได้ออกไปรับจูน ผมไปถึงมหาลัยของจูนก็พบว่าจูนดูหน้าตาเศร้าๆ ไม่รู้ว่าเพราะผมไปรับเธอช้าหรือเปล่า

"เป็นอะไรทำไมทำหน้าตาแบบนี้หละ โกรธที่พี่มาช้าหรอ"
"เปล่าค่ะ จูนแค่คิดว่าพี่จะไม่มาแล้วซะอีก" จูน
"พี่ขอโทษนะ ที่จริงพี่จะออกมานานแล้วแต่ติดคุยงานเลยมารับสายไม่โกรธพี่นะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่บีต้องทำงาน จูนรอได้ค่ะ" จูน
"ไม่โกรธก็ยิ้มหน่อยซิ" 
"ค่ะ" จูนยิ้มแบบฝืนๆ
"อืมงั้นเราไปทานข้าวกันดีกว่า จูนคงหิวแย่แล้ว"

ผมพาจูนขึ้นรถแล้วพาเธอไปนั่งทานข้าวที่ห้างแห่งหนึ่งใกล้ๆ มหาลัยของจูน ไปถึงร้านจูนยังไม่สั่งอาหารเธอบอกว่าจะไม่หิวเราเลยนั่งทานน้ำแล้วคุยกัน จูนท่าทางเงียบๆ ผมรู้ว่าเธอกำลังคิดเรื่องอะไร ผมเลยต้องหาเรื่องอื่นคุยกับเธอแทน

"น้องจูนพี่มีเรื่องสงสัยนะ เรื่องหุ้นเนี่ยปรกติราคามันขึ้นลงยังไงหรอ"
"ปรกติก็ตามแรงซื้อค่ะ สมมุติว่าวันนี้หุ้น A มีคนเสนอซื้อมาก ราคาเสนอขายก็จะค่อยๆ เพิ่มขึ้นจนกว่าจะหมดแรงซื้อ" จูน
"งั้นหรอ"
"แต่ก็จะขึ้นไม่เยอะมากค่ะ อย่างหุ้นมูลค่า 10 บาท ก็อาจจะขึ้นเป็น 11-12 บาท" จูน
"งั้นหรอก็ดูไม่เยอะนะ"
"ค่ะแต่ถ้าถือหุ้นไว้ซักล้านหุ้น หุ้นขึ้น 2 บาทก็ 2 ล้านแล้วนะค่ะ" จูน
"งั้นหรอก็มากอยู่นะแต่การจะขายหุ้นให้ได้ 2 ล้านหุ้นทีเดียวมันไม่น่าจะง่ายนะ"
"ค่ะตามปรกติก็ไม่น่าจะง่าย แต่ถ้าระหว่างนั่นบริษัทที่ปล่อยขายหุ้นมีข่าวดี ก็ไม่แน่" จูน
"ข่าวดียังไงหรอ"
"ก็อย่างกำลังมีบริษัทฯ ใหญ่ๆ มาร่วมทุน หรือว่ากำลังจะมีโปรเจคใหญ่ที่จะทำให้มีผลกำไรสูง ก็จะทำให้พวกนักลงทุนระยะยาวสนใจ ซึ่งคนพวกนี้มีกำลังซื้อสูงค่ะ" จูน
"งั้นหรอ อืมแล้วถ้าพี่อยากรู้เรื่องว่าใครซื้อใครขายหุ้นของบริษัทพี่บ้าง น้องจูนพอจะแนะนำพี่ได้บ้างไหม"
"จูนไม่รู้ขนาดนั้นหรอกค่ะ จริงๆ บริษัทพี่น่าจะมีคนดูแลอยู่แล้วหละค่ะ หรือไม่พี่ก็ลองให้พี่ตวงช่วยซิค่ะ พี่ตวงน่าจะมีเส้นสายในตลาดหุ้นเยอะเช็คเครื่องแค่นี้คงไม่ลำบาก" จูน
"งั้นหรอ อืมก็ดีเหมือนกันนะ"

หลังจากหมดเรื่องหุ้นเราก็เริ่มนั่งเงียบกันอีก จูนเอาแต่ก้มหน้าเธอเอาหลอดคนแก้วน้ำส้มไปเรื่อยๆ ผมเองก็ไม่รู้จะพูดอะไร ตอนนี้ผมรู้สึกว่าอยากจะให้จูนมีชีวิตของตัวเอง มีแฟนของตัวเองดีกว่ามาเป็นกิ๊กกับผม แต่ผมก็กลัวว่าถ้าพูดผิดไปจูนจะเสียใจจนทำอะไรแย่ๆ ขึ้นมา

"พี่บีค่ะ" จูนเริ่มพูดขึ้นมาก่อน
"มีอะไรหรอ"
"ระหว่างเรา เป็นแบบนี้ตลอดไปได้ไหมค่ะ" จูน
"น้องจูน" 
"จูนไม่ได้ขออะไรมากนะค่ะ จูนรู้ว่าพี่มีแฟนแล้ว จูนก็แค่ขออยู่แบบนี้ พี่คิดถึงจูนก็มาหาบ้าง แค่นี้ได้ไหมค่ะ" จูน
"พี่ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกนะจูน พี่จะให้จูนมามีชีวิตที่ต้องรอแค่พี่คิดถึงแล้วค่อยได้เจอไม่ได้หรอก จูนยังเด็ก จูนมีทางเลือกอีกเยอะ พี่เชื่อว่าอีกไม่นานจูนก็จะเจอคนที่เค้าพร้อมที่จะมาหาจูนเมื่อจูนต้องการ ไม่ใช่แบบพี่"
"แต่จูนรักพี่ค่ะ จูนยอมทุกอย่าง พี่ให้จูนไม่ได้หรอค่ะ จูนสัญญาว่าจะไม่ไปยุ่งกับชีวิตพี่ หรือแฟนพี่" จูน
"จูน ระหว่างเราสุดท้ายก็เป็นได้แค่พี่น้องกันเท่านั้นแหละ นั่นคือทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว ถึงตอนนี้จูนยังไม่พร้อม แต่ว่าวันนึงมันก็ต้องเป็นแบบนั้น เราคุยกันแล้วไม่ใช่หรอ"

ระหว่างที่เราคุยกันที่ร้านก็เปิดเพลง พี่ชายที่ (ไม่) แสนดีขึ้นมา 

พี่ชายเท่านั้น ได้เพียงแค่เท่านี้ แค่เพียงเท่านี้ 
ไม่รักกันใช่ไหม พี่ชายเท่านั้น ให้กันได้เท่านี้ 
หรือใจที่เธอเคยมี ลืมแล้วใช่ไหม 
หากว่าเธอหมดใจให้กัน อย่าทำร้าย ใจฉันด้วยคำว่าพี่ชาย 

เนื้อเพลงทำให้จูนเริ่มก้มหน้าร้องไห้ ผมเองก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัวว่ายิ่งพูดจูนจะยิ่งเสียใจ แต่อยู่ๆ ก็มีเสียงเคาะกระจกด้านข้างร้าน ผมหันไปมอง กุ้งเป็นคนเคาะก่อนที่จะทำท่าทำท่าเหมือนจะขอมานั่งในร้านด้วย จูนรีบเช็ดน้ำตา กุ้งเข้ามานั่งข้างผมก่อนจะแนะนำตัว

"ผมกุ้งครับเป็นน้องพี่ก้อยแฟนของพี่บี" กุ้งแนะนำตัวกับจูน
"ค่ะ จูนค่ะ อืม บังเอิญรู้จักกับพี่บีที่ตลาดหลักทรัพย์หนะค่ะ" จูน
"นี่ทานอะไรกันหรือยังครับ ผมกำลังหิวเลย พอดีเจอพี่บีกะว่าจะให้เลี้ยงซักหน่อย" กุ้ง
"ยังค่ะ" จูน
"น้องเค้ายังไม่หิวนะ"
"ทำไมหละครับทานอะไรซักหน่อยซิครับ ถ้าจูนไม่ทานผมก็อดทานผมก็อดให้พี่บีเลี้ยงซิครับเนี่ย" กุ้ง
"ก็ได้ค่ะ" จูน

จูนสั่งอาหารก่อนจะขอตัวไปห้องน้ำ

"คนนี้กิ๊กใหม่หรอพี่บี" กุ้ง
"เปล่า จะเป็นไปได้ไง พี่สาวเรารู้เอาพี่ตายแน่"
"ผมล้อเล่นนะพี่ ถ้าไม่ใช่กิ๊กแบบนี้ผมขอจีบได้ไหม" กุ้ง
"เรายังไม่มีแฟนหรอ พี่ไม่อยากให้น้องเค้าโดนหลอกนะ"
"ไม่หรอกครับพี่ ผมยังไม่มีแฟน จูนเรียบร้อยน่ารักแบบนี้ผมชอบ สงสัยจะซิงด้วย" กุ้ง
"ซิง?" 
"ครับซิง ทำไมหรอพี่ น่ารักเรียบร้อยแบบนี้ คงไม่เคยหรอก" กุ้ง
"พี่ถามจริงๆ นะ กุ้งชอบจูนเพราะคิดว่าน้องจูนซิงหรอก แล้วถ้ามันไม่ใช่หละ"
"หือ ทำไมหละพี่" กุ้ง
"กุ้งตอบพี่มาก่อนแล้วกัน"
"ก็ไม่เชิงนะพี่แต่ได้แฟนซิงมันไม่ดีหรอ เราเป็นคนแรกไม่ต้องกลัวว่าจะผ่านใครมาบ้าง" กุ้ง
"แล้วกุ้งหละผ่านใครมาแล้วบ้าง ครั้งแรกของกุ้งมีกับใคร"
"พี่บีซีเรียสหรือเปล่าเนี่ย" กุ้ง
"ซีเรียส ตอบมาตามจริงนะ"
"ครั้งแรกของผมก็ อืม เพื่อนพาไปขึ้นครูหนะครับ" กุ้ง
"อืม"
"ผมว่ามันไม่เห็นจะแปลกเลย ผู้ชายก็แบบนี้กันทั้งนั้น ผมว่าพี่บีเองก็อาจจะเป็นเหมือนผม" กุ้ง
"ก็จริงนะกุ้งผู้ชายเสียตัวครั้งแรกก็กับผู้หญิงบริการซะส่วนใหญ่"
"เห็นไหมหละครับพี่ พอมีแฟนเราก็อยากจะได้ที่มันดีๆ ซิงๆ ซิ พี่กับพี่ก้อยก็คงเหมือนกันใช่ไหมหละครับ" กุ้ง
"กุ้งคิดว่าผู้หญิงส่วนใหญ่เสียตัวครั้งแรกกับใคร คงไม่ใช่ผู้ชายขายบริการหรอกนะ"
"บ้าซิพี่ ส่วนใหญ่ก็คงเป็นแฟนแหละ" กุ้ง
"งั้นหรอ อันนี้พี่สมมุตินะ ระหว่างผู้หญิงที่เสียตัวให้แฟนเป็นคนแรก กับผู้หญิงที่ไปเสียตัวกับผู้ชายขายบริการ กุ้งคิดว่าแบบไหนน่ารังเกียจกว่ากัน"
"ก็ต้องกับผู้ชายขายบริการซิพี่ โหมันผ่านมาแล้วตั้งไม่รู้กี่คนใช่ไหม ไปเสียตัวให้มันต่อให้ไม่ใช่ครั้งแรก ผมก็ไม่เอาหรอก" กุ้ง
"งั้นหรอ"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกันด้วยหรอพี่" กุ้ง
"ลองคิดกลับกันดูซิ"
"คิดกลับกัน" กุ้ง
"แล้วผู้หญิงเค้าจะคิดยังไงกับผู้ชายที่เสียตัวครั้งแรกให้กับผู้หญิงขายบริการ"
"โหพี่มันก็นะ ผู้ชายผู้หญิงอะมันต่างกัน" กุ้ง
"ไม่ต่างกันหรอกกุ้ง คนเหมือนกัน ถ้ากุ้งคิดตามที่พี่บอก ผู้หญิงซะอีกที่ควรจะรังเกียจผู้ชาย ผู้หญิงจะมีอะไรกับแค่คนที่ตัวรักสะส่วนใหญ่ ผิดกลับผู้ชายที่มีอะไรกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ที่ตามที่ตัวต้องการ"
"โอเคพี่ผมเข้าใจแล้ว แต่ทำไมผมถึงจะหวังไม่ได้หละพี่" กุ้ง
"พี่ก็ไม่ได้ห้ามกุ้งไม่ให้หวังนะ แต่พี่อยากจะขอว่าถ้ากุ้งหวังแบบนี้ กุ้งจีบคนอื่นดีกว่า"
"พี่บีรู้อะไรงั้นหรอ" กุ้ง
"ไม่มีอะไรหรอก พี่ก็แค่อยากให้กุ้งรับใคร รักที่ตัวเค้าเป็นไม่ใช่รักเพราะเค้าสวยหรือซิงเท่านั้น"
"ครับผมเข้าใจแล้วพี่ ผมก็แค่คิดไปเท่านั้นว่าจูนเค้าคงซิง แต่ถึงไม่ซิงผมก็ยังชอบอยู่ครับพี่" กุ้ง
"เข้าใจก็ดีแล้ว น้องเค้ากลับมาแล้วเราคุยเรื่องอื่นกันดีกว่า"
"ครับพี่บี" กุ้ง

จูนกลับมาที่โต๊ะ เราสามคนนั่งทานข้าวกันจนอิ่มแล้วจูนก็ขอตัวกลับ

"จูนขอตัวกลับก่อนนะค่ะ" จูน
"อ้าวไม่ให้พี่ไปส่งหรอ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่บีนั่งคุยกับกุ้งต่อเถอะค่ะ" จูน
"ผมเองก็จะกลับแล้วเหมือนกันครับ ผมขอตัวกลับพร้อมจูนเลยดีกว่าเผื่อพี่บีจะได้กลับไปทำงานต่อ" กุ้ง
"อ้าวไปกันหมด เอางั้นก็ได้แล้วเจอกันนะ"
"ค่ะ" จูน
"ครับพี่" กุ้ง

จูนลุกขึ้นกุ้งรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินตามไป กุ้งคงตามไปส่งจูนแทนผมแล้ว ผมก็แค่หวังว่าจูนจะทำใจได้และกุ้งคงเข้าใจที่ผมพูด ถ้าทั้งคู่คบกันจริงๆ ก็คงจะดีคงรู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง 

ผมนึกเรื่องหงส์ขึ้นมาได้เลยรีบโทรศัพท์หาแนน

"มีไรอะ" แนน
"พูดเพราะๆ ไม่เป็นหรอไง"
"ไม่เป็นไม่ใช่หญิง" แนน
"แสดงว่าอยู่ต่อหน้าสาวหรือเปล่าเนี่ยทำเป็นแมน"
"หึงหรอ" แนน
"ไม่หึงหรอก ว่างๆ ก็พามาห้องบ้างนะสาวๆ ที่เราจีบอยู่หนะ"
"ไม่ให้หรอก ว่าแต่โทรมามีอะไรกำลังยุ่งนะ" แนน
"วันนี้ไปรับพี่หงส์ที่บริษัททีซิ"
"รับพี่หงส์ ทำไมหละ พี่ห้องเค้าจะไปไหนหรอ" แนน
"พี่หงส์เค้าจะมาอยู่กับเราซักพัก"
"จริงหรอ ดีจัง แค่นี้นะจะโทรหาพี่หงส์แล้ว" แนน

แนนวางกดวางสายไป ผมเลยกดโทรศัพท์หาก้อยต่อแล้วเล่าให้เธอฟังเรื่องหงส์

"ก็ดีแล้วนี่ค่ะ เมื่อก่อนน้องหงส์ก็อยู่กับเรามาตลอด ตอนนี้จะกลับมาอยู่ไม่เห็นต้องโทรมาขออนุญาตก้อยเลย" ก้อย
"ก้อยไม่หึงหรอพี่จะพาสาวเข้าบ้านนะ"
"นี่น้องหงส์นะค่ะ ก้อยไม่หึงหรอก แต่ถ้าเป็นสาวอื่นที่ก้อยยังไม่รู้หละก็ คราวนี้ ก้อยเอาตายแน่" ก้อยหัวเราะคิกคิก
"หรอ อืมแต่นานๆ กลับมาอยู่กัน 4 คน พี่คิดถึงก้อยจัง ก้อยมาค้างด้วยไหมคืนนี้จะได้ลำลึกความหลังกัน"
"บ้าอะ ไม่เอาหรอก วันนี้แนนคงคึกแน่ๆ พี่หงส์กลับมาทั้งที แล้วไหนยังจะพี่บีอีก ก้อยกลับบ้านนอนดีกว่า ไม่อยากเหนื่อย" ก้อยหัวเราะ
"โหนี่หาว่าพี่จะชวนก้อยมาเหนื่อยหรอเนี่ย แบบนี้ลางานเลยเดี๋ยวพี่ไปรับ จะพาไปเหนื่อยให้หายคิดถึง"
"ว้ายไม่เอาแล้ว เอาไว้วันศุกร์นะ ก้อยทำงานแล้ว" ก้อย
"ก็ได้วันศุกร์จะไปรับนะ แล้วไปส่วนตัวกันสองคนก่อนกลับห้อง"
"ไม่เอา เดี๋ยวแนนแซวอีก กลับไปห้องเลยเถอะ" ก้อย
"แหมไหนว่าอยู่ห้องเหนื่อยไงหละ"
"คนบ้า ไม่เอาแล้ว คิดถึงนะค่ะ บายค่ะ" ก้อย
"บายจ้า วันศุกร์เตรียมตัวไว้นะ อาบน้ำขัดตัวมาให้ดี"
"อุ้ยไม่เอาแล้วคนบ้ากาม"

ก้อยวางสายไป ผมไม่มีอะไรทำเลยไปเดินซื้อกับข้าวเพื่อให้หงส์ทำอาหารให้ทานตอนเย็น ผมซื้อของเสร็จก็กลับไปที่ห้องเพื่อรอแนนกับหงส์กลับมา

ระหว่างรอแนนกับหงส์ผมไม่มีอะไรทำเลยนั่งกินเบียร์ไปด้วย กว่าแนนกับหงส์จะกลับมาถึงผมก็กินเบียร์ไปแล้วหลายกระป๋องจนรู้สึกว่าตัวเองเมานิดๆ

ประมาณ 6 โมงกว่าแนนก็กลับมาถึงห้อง ผมลุกขึ้นไปรับแนนกับหงส์ ผมเมาพอเห็นแนนเลยรู้สึกอยากกอดเธอขึ้นมา

"มาวนี่น่า ไม่เอาอยากมากอด" แนน
"ทำไมเมาแล้วกอดแฟนไม่ได้หรอ"
"ไม่ได้"
ผมดึงหงส์มากอดแทน
"ดูซิพี่หงส์เค้ายังไม่ว่าพี่เลยเห็นเปล่า" ผมลืมตัวเพราะความเมา ลืมว่าหงส์ไม่ใช่แฟนผมแล้ว
"นี่พี่หงส์เค้ามีแฟนแล้วนะ" แนนเข้ามาแกะมือผม
"มีแฟนแล้วทำไม เมียพี่ก็เป็นเมียพี่อยู่ดีแหละ" ผมหอมแก้มหงส์ไปอีกรอบ
หงส์ได้แต่อายไม่ขัดขืน
"พอแล้ว พี่หงส์ก็อย่างเคลิ้มซิ ลืมแล้วหรอว่าใครไล่พี่ไปครั้งที่แล้ว" แนน

ผมได้ยินคำพูดแนนก็ทำให้ได้สติ ผมปล่อยหงส์ แล้วเดินไปนั่งที่โซฟา ก่อนจะบอกหงส์ว่ามีกับข้าวอยู่ในตู้เย็นให้เอาออกมาทำกินกันเย็นนี้

แนนกับหงส์เดินไปเก็บของจากนั้นหงส์ก็เอาผ้าชุบน้ำเย็นมาเช็ดหน้าให้ผม ผมมองหงส์แล้วก็สงสาร แต่ไม่ทันที่ผมได้พูดหรือทำอะไร แนนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็วิ่งมาดึงแขนหงส์

"พี่หงส์เล่นเกมกันๆ" แนน
"นี่พี่เค้าจะทำกับข้าวให้กิน จะมาชวนเล่นอะไร"
"ไม่เอาเล่นก่อนแล้วค่อยทำ" แนน
"เราเล่นไปคนเดียวก่อนไป เดี๋ยวคืนนี้ค่อยช่วยพี่เค้าเล่น"
"ยุ่งอะไรด้วยเนี่ย มาวก็นั่งเฉยๆ ไปเลย" แนน
"น้องแนนพี่ทำกับข้าวให้ทานก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวคืนนี้ค่อยเล่นกันนะ" หงส์
"ก็ได้ งั้นพี่หงส์รีบไปทำเถอะ จะได้เล่นกับแนน" แนน
"ค่ะ" หงส์ทำท่าเหมือนยังห่วงผมอยู่
"หงส์ไปทำกับข้าวเถอะเดี๋ยวพี่ให้ไอ้ตัวเล็กนี่เอาผ้าเช็ดตัวให้พี่เอง"
"ค่ะ" หงส์

หงส์ลุกขึ้นเดินไปทำกับข้าว แนนทำท่าจะเดินตามไปด้วย

"เดี๋ยวไอ้ตัวเล็ก"
"มีอะไร" แนน
"พี่เมาเห็นไหมเนี่ย มาเช็ดหน้าเช็ดตาให้พี่ก่อนซิ"
"ไม่เอา จะไปดูพี่หงส์ทำกับข้าว" แนน
"มานี่เลยดื่อนะเดี๋ยวนี้" ผมจับแขนแนนแล้วดึงมานั่งด้วย"
"ปล่อยนะ" แนนพยายามดิ้น
"นี่ถ้าดินแบบนี้พี่จะปล้ำเลยนะ ไม่อายพี่หงส์หรอ"
"ไม่เอานะ อย่า" แนน
"อายก็อย่าดื้อซิ เช็ดตัวให้พี่หน่อย" 
"เป็นอะไรเนี่ยทำเป็นมาอ้อน" แนน
"ไม่มีอะไรก็อยากให้เมียเอาใจบ้าง ไม่ได้หรอ"
"ไม่ใช่เมีย" แนน
"ดื้ออีกหรอ เดี๋ยวทำเมียตอนนี้เลยนะ"
"โอ้ยยย ก็ได้" แนน

แนนหยิบผ้าในขันใส่น้ำแข็งมาเช็ดตัวผม ผมดึงเธอมากอดไว้ด้วย ผมดูแนนเช็ดตัวผมไปผมก็รู้สึกหมั้นเคี้ยวเธอขึ้นมาเลยหยิกแก้มเธอเล่น แนนมองหน้าผมแล้วหัวเราะ ผมเองก็หัวเราะกับเธอด้วย

วันนี้เป็นหนึ่งในหลายๆ วันที่ผมกินข้าวได้เยอะมากหลังจากที่หงส์ไม่ได้มาอยู่กับผมแบบนี้ หลังจากทานข้าวแนนก็เอาเบียร์มาให้ผมกินอีกกระป๋อง 

หลังจากกินข้าวเสร็จ หงส์กับแนนช่วยกันล้างจานจากนั้นแนนก็ลากหงส์มาเล่นเกมด้วย ผมเองก็นั่งดูพวกเธอเล่นเกมกันที่โซฟา หงส์ยังคงใส่ชุดนอนบางๆ เหมือนที่เธอเคยใส่ประจำ ผมยอมรับว่าผมคิดถึงรสรักที่มีกับเธอขึ้นมาทันที แล้วท่าทางน่ารักของเธอเวลาเล่นเกมและโดนแนนแกล้ง มันยิ่งทำให้ผมอยากลุกขึ้นไปกอดเธอใจจะขาด

แนนชวนหงส์เล่นเกมอยู่จนสี่ทุ่มกว่าถึงได้เข้าไปนอน ส่วนผมที่ยังเมาๆ อยู่ก็เลยนอนดูโทรทัศน์ต่อจนหลับไป ผมรู้สึกตัวอีกทีตอนที่มีผ้าเย็นมาเช็ดหน้าและคอ ผมลืมตาดูเห็นหงส์นั่งพับเพียบจ้องมองผมพร้อมทั้งเช็ดตัวให้ผมไปด้วย

ผมมองนัยต์ตาหงส์ผมก็รู้ว่าเธอต้องการอะไร แต่ผมก็ต้องห้ามใจเพราะว่าเธอมีแฟนใหม่แล้ว จะมาทำอะไรกันเหมือนเดิมมันก็ไม่ดี[/td][/tr][/table]

"ยังไม่นอนอีกหรอ กี่ทุ่มแล้วเนี่ย"
"เที่ยงคืนแล้วค่ะ" หงส์
"หงส์ไปนอนก่อนเถอะเดี๋ยวพี่ตามไปนะ"
หงส์มองหน้าผมไม่ตอบอะไร
"อย่าดื่อซิทำเป็นไอ้ตัวเล็กไปได้"
"ก็หงส์คิดถึงพี่นี่ค่ะ" หงส์
"แต่หงส์มีแฟนแล้วนะ ทำแบบนี้มันจะไม่ดีนะ"
"หงส์ไม่ได้มีแฟนใหม่ หงส์แค่มีเพื่อนใหม่ค่ะ ก็แค่เอาไว้คุยหรือไปไหนด้วยกันตอนที่หงส์เหงาเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่น หงส์คงให้เค้าไม่ได้" หงส์
"อ้าวพี่คิดว่าหงส์กับคุณรุชเป็นแฟนกันแล้วซะอีก"
"เปล่าค่ะ เราก็แค่เพื่อนกันไม่มีอะไรมากกว่านั้น" หงส์
ผมเริ่มโล่งใจ เพราะตอนนี้ผมอยากจะกอดหงส์แทบตายแต่ก็กลัวว่าจะเป็นการทำให้หงส์เป็นผู้หญิงสองใจ
"งั้นมาให้พี่กอดหน่อยได้ไหม"

หงส์ยิ้มหวานลุกขึ้นมาแล้วนอนทับตัวผมบนโซฟา ผมกอดเอวเธอไว้

"แล้วแก้มหละพี่ยังหอมได้อยู่หรือเปล่า"

หงส์พยักหน้าแล้วเอียงแก้มพร้อมกับก้มมาหาผม ผมหอมแก้มเธอไปฟอดใหญ่ ก่อนที่หงส์จะเอียงแก้มอีกข้างมาให้หอมบ้าง เสร็จแล้วหงส์ก็มองผมพร้อมกับยิ้ม

"ยิ้มทำไมมีอะไรขำหรอ"
"พี่บีคิดถึงแค่แก้มหงส์เองหรอค่ะ" หงส์
ผมเลยตะปบไปที่ก้นทั้งสองข้างของหงส์อย่างแรงจนเธอร้องอุ้ย
"ตรงนี้พี่ก็คิดถึงอยากจะฟัดใจจะขาดแล้ว"

หงส์หน้าแดงด้วยความเขินอายผมรีบเงยหน้าขึ้นประกบปากหงส์ หงส์หลับตาพริ้มแลกลิ้นตอบทันที ผมเลยถลกชุดนอนหงส์ขึ้นมาที่เอวแล้วเอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังนิ่มๆ ของเธอ หงส์บิดตัวไปมาตามจังหวะ ผมลูบไล้ไปมาแล้วมาหยุดที่ตะขอบราที่อยู่ด้านหลังของหงส์แล้วแกะมันออก หงส์ลืมตามาดูผมพร้อมกับเอามือมาประคองหน้าอก 36 กว่าๆ ของเธอไว้ หงส์มองผมตาเยิ้ม ผมเลยเริ่มสนใจสิ่งที่เธอกำลังประคองไว้แทนลิ้นนุ่มๆ ของเธอ

ผมจับตัวหงส์ให้เลื่อนขึ้นส่วนตัวผมเองก็พยายามจะเลื่อนตัวลงไปหาหน้าอกของเธอ หน้าอกหงส์ใหญ่มากมองเป็นเป็นภูเขาสองลูกกำลังย้อยลงมา ผมเริ่มซุกไซด์แขนข้างที่หงส์เอาแนบหน้าอกไว้ จนหงส์ต้องยอมเอามันออกให้ผมดูเลียหน้าอกเธอผ่านชุดนอนบางๆ ผมดูเลียจนชุดนอนเธอเปียกก่อนที่จะดึงชุดนอนเธอออกไปจากตัวพร้อมๆ กับบราสีชมพูสวย

ผมแกล้งเอาหัวลงนอนบนโซฟาแล้วดึงตัวหงส์เข้าหา หัวนมหงส์มันทิ่มลงมาหาหน้าผม ผมเลยงับมันแล้วดูดเล่น ผมปล่อยให้หงส์เป็นฝ่ายเลือกเองว่าจะหย่อนหน้าอกด้านไหนมาให้ผมดูด หงส์เองก็หย่อนอกลงมาให้ผมดูดสลับข้างไปมาจนทั่วทั้งสองข้าง

ผมเริ่มเลื่อนมือไปจับขอบกางเกงในของน้องหงส์แล้วเริ่มรูดมันออกจากเอวเธอ หงส์ช่วยขยับเอวให้มันหลุดออกไปค้างอยู่ที่หัวเข่า ก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายรูดมันต่อจนหลุดไปจากข้อเท้า ผมจับหงส์ให้นั่งแล้วเลื่อนหว่างขามาหาหน้าผม หงส์พูดแบบอายๆ ก่อนจะเขยิบเอวขึ้นมาที่หน้าผม

"ตรงนี้ก็คิดถึงด้วยหรอค่ะ" หงส์
"คิดถึงสิคิดถึงมากเลย"

พอหว่างขาหงส์มาอยู่ตรงหน้าผมก็รีบลากลิ้นละเลงไปทั่วเนินสามเลี่ยมและรอยแยกสาวของหงส์ หงส์แอ่นตัวสะบัดหัวร้องครางไม่หยุด 

จากนั้นหงส์ก็โน้มตัวลงมาจับที่พนักพิงของโซฟาแล้วเริ่มกระเด้าเอวเอาร่องสาวอัดหน้าผม ด้วยความอวบของหงส์ทำเอาผมแทบจะหายใจไม่ออกตอนที่เธอกระเด้าเอวเอาร่องสาวกดหน้าผม ผมเลียให้หงส์ท่านี้จนเธอแอ่นตัวร้องซีดน้ำรักไหลเยิ้มออกมาจนเต็มหน้าเต็มปากผม

ผมเลียกินน้ำรักหงส์จนหมดก่อนที่จะจับให้หงส์กลับมานอนทับตัวผม หงส์นอนหอบหน้าแดงซักพักก่อนที่มือเธอจะเริ่มซนล้วงไปที่ด้านในกางเกงนอนผมแล้วหยอกกับน้องชายผมที่กำลังตื่นตัว

"หงส์ก็คิดถึงอันนี้เหมือนกันค่ะ" หงส์

หงส์พูดจบก็เลื่อนตัวลงไปหาท่อนเอ็นผมอย่างเร็วก่อนจะจับมันใส่ปากเข้าไปจนมิดด้าม หงส์ผงกหัวขึ้นลงอย่างแรงจนผมเสียวไปทั่วทั้งลำแท่ง หงส์ผงกหัวซักพักก็เปลี่ยนมาเลียไปทั่วลำแท่งบ้าง ดูดไข่ผมบ้าง จากนั้นก็กลับมามาอมแค่หัวบานแล้วพยายามจะดึง ท่านี้ทำเอาผมต้องแอ่นเอวตาม 

ผมต้องซูดปากลั่นเมื่อหงส์พยายามจะเอาลิ้นดันเข้าไปในรูฉี่ผม จากนั้นเธอก็ใช้ปากและมือช่วยกันรูดเอ็นผมเหมือนพยายามจะรีดน้ำผมออกมาให้ได้ ผมได้แน่นอนกัดฟันจนในที่สุดผมก็ทนไม่ไหวปล่อยน้ำกามใส่ปากหงส์ หงส์ดูดกลืนมันเข้าไปทันทีพร้อมทั้งรูดเอ็นและขย้ำไข่ผมเหมือนจะพยายามเค้นน้ำผมออกมาให้มากที่สุด พอหงส์ทำเสร็จผมเห็นเธอแอบเลียริมฝีปากก่อนจะเลื่อนตัวมานอนซบผม

"หงส์ทำพี่แตกแบบนี้ พี่ก็หมดแรงแทงหงส์กันพอดี"

หงส์ยิ้มก่อนจะเริ่มซนกับแท่งเอ็นผมจนมันตื่นอีกครั้ง

"ไหนว่าหมดแรงไงค่ะ" หงส์หัวเราะคิกคิก

ผมทนความซนของหงส์ไม่ไหวผมรีบปรับโซฟาให้กลายเป็นที่นอนแล้วจับหงส์นอนหงาย จากนั้นผมก็เอาท่อนเอ็นไปไว้หว่างเนินอกของหงส์ หงส์รีบจับหน้าอกบีบท่อนเอ็นผมไว้ ผมเริ่มสาวเอ็นให้มันครูดกับหน้าอกนิ่มๆ ของหงส์ นอกจากหงส์จะใช้หน้าอกรัดเอ็นผมไว้แล้ว เธอยังเอาปากมารอดูดปลายหัวบานผมตอนที่ผมดันเอ็นเข้าออกร่องอกเธอด้วย 

ผมทำท่านี้กับหงส์จนเริ่มทนไม่ไหว ผมดึงเอ็นออกแล้วจับหงส์แยกขา หงส์หลับตาปี้ ผมดันท่อนเอ็นพรวดเข้าไปในร่องสาวหงส์จนมิดด้าม หงส์ร้องอู้ยยยย ลั่น ร่องหงส์มันทั้งรัดทั้งตอดเอ็นผมไม่หยุดจนผมต้องเริ่มสาวเอวใส่ดัง ตับ ตับ ตับ ผมกระแทกเอวในหงส์จนโซฟาเด้ง เราทั้งคู่ครางกันลั่น

ผมเริ่มเบื่อเท่าเดิมผมก็ถอนเอ็นออกแล้วจับหงส์โก้งโค้งก่อนจะเสียบเอ็นเข้าไปจนมิดอีกครั้ง หงส์แอ่นตัวซูดปากก่อนจะต้องสะบัดหัวไปมากจากกระแทกเอวอย่างสุดแรงของผม หงส์นี่เล่นท่าด๊อกกี๊มันส์มากก้นเธอช่วยทำให้ผมเด้งเอวใส่ได้ไม่หยุด ผมอัดเอวดังพับ พับ พับ ไม่หยุด โดยไม่รู้ว่าหงส์จะถึงไปซักกี่ครั้งแล้ว

ครั้งนี้ผมถึงยากเพราะหนึ่งเมาสองโดนรีดน้ำไปหนึ่งรอบแล้ว ผมจึงอัดท่อนเอ็นใส่หงส์แรงๆ เร็วๆ ได้โดยไม่ต้องกลัวว่าน้ำจะแตกเร็ว ผมเล่นท่าด๊อกกี้กับหงส์จนเหงื่อเราทั้งคู่ไหลท่วมตัว ผมจึงนอนลงพร้อมกับดึงให้หงส์นั่งนับเอ็นผมในท่าท่ากลับด้าน

หงส์เริ่มขยับสะโพกขึ้นลงทิ้งน้ำหนักใส่หว่างขาผมดัง ตับ ตับ ตับ ก้นเธอกระเพื่อมทุกครั้งที่ทิ้งเอวลงมา ผมนอนดูแผ่นหลังกับผมยาวสลวยของหงส์ที่สะบัดไปมา และสะโพกที่ทิ้งลงมาอย่างแรงจนมันกระเพื่อม หงส์ทำเองจนเธอถึงอีกครั้ง หงส์แอ่นตัวมาทางด้านหลังร่องสาวเธอเกร็งแน่น ด้วยความเมาผมเลยอยากแกล้งเธอผมแอ่นเอวกระเด้าเอ็นเข้าออกร่องสาวเธอต่อ

หงส์พยายามแอ่นตัวเอาร่องสาวหนีความเสียวแต่ผมก็ตามยัดเยียดให้เธอจนหงส์ล้มตัวนอนลงทับตัวผม ผมถึงทำอะไรเธอต่อไม่ได้

"พี่บีแกล้งหงส์" หงส์
"ก็หงส์อยากน่ารักทำไมหละ"
"ทำจนหงส์หายคิดถึงเลยค่ะ" หงส์
"อ้าวหงส์หายคิดพี่แล้วหรอพี่ยังไม่หายคิดถึงหงส์เลย"

ผมจับหงส์นอนคว่ำแล้วเริ่มกรเด้าเอวต่อหงส์เอามือจิกโซฟาแน่น ท่านี้ทำเอาเอ็นผมสัมผัสกับแก้มก้นด้านในของหงส์เต็ม ผมเสียวเอ็นจนต้องซูดปาก ผมจับขาหงส์ให้ชิดกันเพื่อเพิ่มความแน่น ผมกระเด้าไปเสียวไปจนเริ่มเร่งจังหวะไปเรื่อยๆ น้ำรักหงส์แตกเป็นฟองฟอดทำให้ร่องเธอยิ่งลื่น ผมเลยกระเด้าเอวใส่ไม่ยั้งก่อนจะต้องร้องโอ้ยกระตุกเอ็นปล่อยน้ำกามใส่ร่องสาวหงส์หลายครั้งจนล้น

ผมหมดแรงจริงๆ คราวนี้ ผมนอนทับตัวอวบๆ นิ่มๆ ของหงส์ไว้ ก่อนจะเปลี่ยนมานอนกอดกัน ผมกับหงส์นอนคลอเคลียกันซักพักหงส์ก็เลื่อนตัวลงไปอมให้ผมอีก ผมหลับตาพร้อมกับลูบหัวหงส์อย่างมีความสุขก่อนที่จะได้ยิ่งเสียงหงส์หงส์ร้องโอ้วว อ้าวผมยังไม่ได้เสียบหงส์ทำไมเธอครางหละ ผมลืมตาดูก็เห็นแนนกำลังกระเด้าเอวใส่หงส์ท่าด๊อกกี้ด้วยของเทียมสองด้าน แนนร้องครางไปพร้อมกับหงส์ แนนเริ่มกระแทกเอวเร็วขึ้นจนหงส์ไม่มีสมาธิอมให้ผมต่อ ผมจึงลุกขึ้นแล้วไปที่ด้านหลังแนน จากนั้นก็จับเอวเธอไว้ก่อนจะดันท่อนเอ็นเข้าประตูหลังเธอ แนนกับหงส์ร้องอู้ยยย พร้อมกัน 

ผมจึงเล่นซ้อนสามกับพวกเธอ คืนนี้ผมจึงได้แทงทั้งแนนและหงส์ทุกรูไปหลายครั้งกว่าจะได้นอน ผมแอบคิดถึงก้อยถ้าเธอมาคงแทงกันมันกว่านี้แน่นๆ อาจจะถึงขึ้นได้ลาหยุดแทงกันต่อตอนกลางวันแน่ๆ



myfino262903

ซ้อนสามระวังตำรวจจับนะครับ  ::DookDig::