🧡 XONLY 🧡

ตอนที่ 6

ในขณะที่ผมได้หลับใหลจากการครุ่นคิดในคืนวันเกิดของฝนนั้น ใช่ผมไม่รู้เลยซะนิดว่า ในวันนี้ คนที่ผมรอคอยนั้นจะกลับมา...พี่สาวที่ถูกชายโฉดพาไปถึง 3 เดือน....

หญิงสาวที่ยืนมองชายหนุ่มที่หลับใหลอยู่บนเตียงอย่างยิ้มแย้ม ก่อนที่เธอจะขยับกายเดินเข้าไปหาและเข้าขึ้นคร่อมบนร่างที่หลับใหลนั้น และนั้นจึงทำให้ชายหนุ่มค่อยๆรู้สึกตัวขึ้น...

" อะ อืออ..." เสียงของชายหนุ่มที่ค่อยๆรู้สึกตัวตื่น ดวงตาที่ค่อยๆลืมขึ้น ก่อนจะเบิกโพล่งอย่างตกใจ เมื่อเห็นหญิงสาวที่คร่อมอยู่บนร่างของเขา...

หญิงสาวที่เค้าคิดและเป็นห่วงในเวลานี้อยู่เหมือนกัน..

"พะ พี่แอน.." เค้าอุทานขึ้น อย่างตกใจเมื่อเห็นว่า สาวสวยที่คร่อมบนร่างของเขา คือ พี่แอนที่ถูกนายชาติพาตัวหายไปถึง 3 เดือน...

"จ๊ะ พี่เอง นัด.." เธอตอบอย่างยิ้มๆ...ก่อนจะเอยถามกลับ
"นัดสบายดีมัย.." คำถามที่เอยขึ้น ขณะที่ผมที่ตกใจถึงการปรากฎตัวของพี่แอนนั้น ก็ค่อยๆหรี่ตาลงเล็กน้อยและเอยตอบ

"ถ้าร่างนะสบายดี แต่ใจนี่สิ..." ผมที่เอยตอบอย่างมือไม้ที่ก่ำแน่น...
"ทะ ทำไมเหรอเกิดอะไรขึ้น " เสียงที่เอยถามต่ออย่างเป็นห่วง ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมรู้สึกฉุนอย่างบอกไม่ถูก..
"ยังจะถามผมอีกเหรอ? พี่แอนก็น่าจะรู้ดีกว่าใครไม่ใช่เหรอ ว่าทำอะไรกับผมไว้ ทั้งๆที่รู้ว่าผมรักฝนมากขนาดนั้น ทำไมทำกับเธออย่างงั้นด้วยละ" ผมที่เอยสวนกลับด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล ทั้งๆที่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรจะกระทำด้วยซ้ำ...ทั้งๆที่น่าจะเอยถามว่า พี่แอนเป็นยังไงบ้าง?..

แต่มันอดไม่ได้ ใช่มันคือสิ่งที่ผมอยากรู้ มาตลอด ตั้งแต่รู้จากปากของฝน ไม่จริงใช่มัยที่พี่แอน เป็นคนทำ...

คำถามของผมที่ทำให้พี่แอนชะงักก่อนจะค่อยๆเอยตอบ 

"รู้แล้วเหรอ? นัด.." เธอเอยถามอย่างช้าๆ ก่อนที่จะนึกอะไรออก
"จริงสิ จะไม่รู้ก็ไม่แปลก ก็พี่ไม่อยู่นี่นะ พี่ชาติเค้าก็เลย..." คำกล่าวของพี่แอนที่ทำให้ผมรู้สึก หงุดหงิดก่อนจะเอยถามต่อ อย่างมีอารมณ์ "ผมอยากรู้เพียงว่า จริงมัย ที่พี่แอน เป็นคนวางยา เป็นคนใส่พานถวายให้ไอ้เลวนั้น "

คำถามที่ทำให้พี่แอนจ้องมองหน้าผมก่อนจะเลื่อนหลบใบหน้าที่โกรธเกี้ยวนั้น และเอยตอบ..

"จริง ไม่ว่านัดได้ยินอะไร อย่างไรมา พี่ก็ขอบอกว่ามันคือความจริง..." คำตอบของพี่แอนที่ทำให้ผมอึ้ง..

"ทะ ทำไมถึงทำแบบนี้ละ ทำไมถึงทำกับผมอย่างงี้ละพี่แอน.." ผมที่เอยอย่างรู้สึกผิดหวัง มือไม้ที่เขย่าตัวของพี่สาวอย่างมีทีท่าสติแตก ใช่ถึงรู้มาก่อนแล้ว แต่พอได้ฟังความจริงจากปากมันก็....

คำกล่าวซ้ำๆที่ดูเหมือนทำให้พี่แอนนั้นเริ่มรู้สึกผิด แย่ ก่อนจะเอยหลุดปากออกมาว่า...

"พี่ก็ไม่อยากทำนักหรอก แต่ที่ทำไปนะ เพื่อนัดนะ..." คำกล่าวที่เอยหลุดออกมาที่ทำให้ผมชะงัก และเอยถามอย่าง งุงงง "เพื่อผม? เพื่อผมตรงไหนนะพี่แอน พี่แอนเอาคนที่ผมรักไปให้พวกมันยำยี มันเป็นการทำเพื่อผมตรงไหนบอกผมทีสิ..."

"ก็ตรงที่ ถ้าพี่ไม่ทำ มันจะฆ่านัดยังไงละ?..." พี่แอนที่เอยตอบกลับ คำตอบนั้นก็ทำให้ผมชะงัก...
"ฆะ ฆ่าผมเหรอ?" ผมที่เอยทวนอย่างน้ำเสียงที่ค่อยๆลดระดับลง...ขณะที่พี่แอนนั้นก็เริ่มร้องไห้และเอยต่อ
"ใช่ ที่พี่ไม่กล้าทำอะไร ไม่กล้าขัดขืนไม่กล้าแจ้งความ เพราะมันขู่ไว้ว่า ถ้าทำแบบนั้น คนที่จะโดนทำร้ายไม่ใช่พี่แต่เป็นนัดนะ " คำกล่าวต่อของพี่แอนนั้นก็ทำให้ผมรู้สึกชาไปทั้งตัว...

ก่อนที่ผมจะนึกได้ ถึงคำกล่าวของฝน...

'ฝนรู้ว่านัดจะบอกว่าอะไร? แต่อย่าดีกว่า....และอีกอย่างมันไม่คุ้มด้วย?' อย่าบอกนะว่า ฝนก็โดนขู่แบบเดียวกัน และที่ฝนบอกว่าไม่คุ้มก็คือ ถ้าขัดขืนแล้วนั้นทำให้เกิดตัวผมเป็นอะไรไป นี่คือ ความหมายของคำว่าไม่คุ้มของฝนรึเปล่า? 

แสดงว่านี่ผมถูก พี่แอน และฝน ปกป้องตลอดเวลาสินะ ผมถูกพวกมันใช้เป็นข้อบังคับทำให้ต้องทำตามคำสั่งของพวกมันงั้นเหรอ?...

"พะ พี่แอน ตอบผมตามตรงนะ ที่ก่อนหน้านี้ที่พี่แอนปฎิเสวธไม่ให้ผมทำอะไร เพราะมันขู่ว่าจะทำร้ายผมใช่มัย?" ผมที่ได้สติก็เอยถามให้ชัดเจน คำถามที่ทำให้พี่แอนมีท่าทีลำบากใจ ก่อนเอยตอบ

"ใช่...เพราะแบบน้ำพี่ถึงไม่อยากให้นัดมายุ่งไง พี่กลัวว่าถ้าแจ้งความ พี่อาจจะหลุดพ้นจากพวกมันจริง แต่ถ้าสิ่งนั้นแลกกับการที่นัดเป็นอะไรไป พี่คง..." คำตอบของพี่แอนก็ยิ่งย้ำกับสมมติฐานของผมมากขึ้นไปอีก..และฝนก็คงเช่นกัน...

ไอ้บ้าเอ้ย...ไอ้สารเลวนั้น..... ผมสบด่า ด้วยความเคียรแค้น และที่แค้นมากที่สุดก็คือ ตัวผมเอง....

เป็นผู้ชายนะต้องปกป้องผู้หญิงนะจำเอาไว้นะลูก – คำสอนของพ่อผมที่จากไปนั้นได้ผุดขึ้น แต่ผมกลับทำไม่ได้ แต่ผมกลับถูกคนที่ผมรักทั้ง 2 คอยปกป้องโดยไม่รู้เรื่องเอาซะเลย แถมเคยด่าทอพี่แอนเพราะนึกว่าพี่แอนนั้นร่านหลงควยพวกมัน...

"พี่แอนบอกผมให้ชัดสิ ว่าพี่ที่แอนยอมนอนกับพวกมันมาตลอดไม่ใช่เพราะชอบ แต่เพราะเพื่อไม่ให้พวกมันทำอะไรกับผมนะ..." ผมถาม เหมือนจะชี้นำแต่ พี่แอนก็พยักหน้าอย่างแทบทันที...

ใช่นั้นทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดกว่าทุกครั้งเลยก็ว่าได้...

"ไอ้เลวนั้นผมจะฆ่ามัน...." ผมสบออกมาด้วยอารมณ์ที่พลุ่นพล่าน .....และขยับหมายจะไปทำอย่างที่ว่า แต่พี่แอนที่นั่งคร่อมอยู่บนร่างของผมนั้นไม่ยอมให้ผมไปทำอย่างงั้น...

"ใจเย็นก่อนสินัด นัดรู้เหรอว่า พี่ชาติเค้าอยู่ไหน และอีกอย่างรู้เหรอว่าเค้าพาฝนไปไว้ไหนนะ " คำกล่าวของพี่แอนที่ทำให้ผมที่เดือดดาลนั้นต้องชะงัก....

"ไม่รู้ครับ..." ผมเอยตอบตามตรง และยิ่งเจ็บใจในตัวเอง...ซึ่งพี่แอนก็จ้องมองผมอย่างเข้าใจ
"พี่เข้าใจนัดนะ แต่นัดต้องใจเย็นๆถ้าจะทำละก็ต้องมีแผน ถ้าขืนเข้าไปบุ๋มบามแบบนี้ ได้ตายแน่นะ ซึ่งพี่ไม่อยากให้นัดเป็นอะไรไป.." พี่แอนที่เอยกล่าวด้วยความรู้สึกที่เป็นห่วง แต่ยิ่งเป็นห่วงผมก็ยิ่งแค้นตัวเอง มากขึ้น ..

ทั้งๆที่น่าจะรู้ดีที่สุดว่าพี่แอนไม่เคยทำอะไรเพื่อตัวเอง แต่หลงคิดว่าพี่แอนติดควยพวกมัน ทั้งๆที่จริงแล้วยอมเป็นทาสเพื่อไม่ให้มันทำอะไรผมต่างหาก และ ฝนก็คงเช่นกัน....

"ผมคงต้องรอ ให้มันพาฝนกลับมาก่อนสินะ.." ผมที่เอยถาม ซึ่งพี่แอนก็เอยตอบสั้นๆ...
"ใช่ .."

"ผมนี่มันไม่ได้ความจริงๆเลยนะครับ..." ผมที่เอยขึ้นด้วยความรู้สึกที่โกรธแค้นในตัวเอง ซึ่งนั้นก็ทำให้พี่แอนนั้นรู้สึกเจ็บไปด้วย เธอที่เอยตอบปลอบผม... 

"นัดนะ ไม่ได้เป็นถึงขนาดนั้นหรอกนะ...นัดทำดีที่สุดแล้ว พี่นะดีใจนะตอนที่นัดทนที่เห็นพี่ถูกกระทำไม่ได้จนไปต่อยหน้าของพี่ชาตินะ..." (ตอนครึ่งแรกช่วงสักตอนที่ 3-4)

"แต่เพราะการกระทำของผม ก็ทำให้พี่แอนถูกพวกมันเล่นเป็นหมาไปพักหนึ่งนี่ครับ " ผมที่เอยตอบ...
"ก็จริง....แต่ถึงงั้นพี่ก็ดีใจนะ ที่นัดปกป้องพี่ ถึงจะไม่สำเร็จก็ตามที..." พี่แอนที่เอยด้วยน้ำเสียงที่เริ่มผ่อนคลายและท่าทีที่สบายๆ ซึ่งนั้นก็ทำให้บรรยากาศที่มีมาตั้งแต่ต้นเริ่มคลายลงไปด้วย....

"พี่แอนเป็นไงมังครับ " ผมที่เอยถามขึ้น ซึ่งคำถามนี้น่าจะเป็นคำถามแรกที่น่าเอยหลังจากเจอหน้าแท้ๆ...คำถามของผมที่ทำให้พี่แอนนั้นยิ้มและเอยตอบ..

"เท่าที่เห็นพี่คิดว่าพี่เป็นยังไงละ..." พี่แอนตอบ ซึ่งผมก็จ้องมองร่างของพี่แอนอย่างสำรวจ แต่เพราะมันมืดจึงมองอะไรไม่ชัดมากเท่าไร....(ก็กลางดึกยังไม่ได้เปิดไฟมีเพียงแสงจันทร์สลัวๆที่สาดส่องมานี่นะ)...

"เท่าที่ดู ก็แข็งแรงดี และผอมลงรึเปล่าครับ.." คำคอบของผมที่ทำให้พี่แอนหัวเราะอย่างยิ้มๆ...
"อืออ นะ.." คำกล่าวตอบของเธอก่อนที่ผมจะเอยถามคำถามใหม่ขึ้น

"3 เดือนที่พี่แอนหายไป พี่แอนถูกทำอะไรบ้างครับ.." คำถามใหม่ที่ทำให้พี่แอนนั้นถึงกับนิ่งและเงียบ บรรยายกาศที่เริ่มผ่อนคลายก็กลับเหมือนจะตึงเครียดอีกครั้ง...

"อยากรู้เหรอนัด?..." พี่แอนตอบกลับด้วยคำถาม ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมจ้องมองถึงแม้จะเห้นหน้าพี่แอนลางๆไม่ชัดเท่าไรในความมืดนี่...

"ถะ ถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องก็ได้ครับ พี่แอน.." ผมตอบ ถึงแม้ผมจะได้ยินมาจากปากคำของนายชาติมาบ้างว่าพี่แอนนั้นถุฏทำอะไรบ้าง แต่ก็ยังอยากได้ยินจากปากของพี่แอนเองอยู่ดี...

"อืออ ไม่เป็นอะไรหรอก พี่ก็แค่กลัวว่าถ้าเล่าแล้ว บางทีนัดอาจจะรังเกียจพี่คนนี้ยิ่งกว่านี้นะสิ.." พี่แอนที่ส่ายหัวและเอยตอบแทบจะทันที และคำกล่าวของพี่แอนนั้นก็ทำให้ผมถึงกับอึ้งจนเอยเรียก...

"พี่แอน.." ผมเอย ขณะที่พี่แอนก็นั่งนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเอยเล่าออกมา...

"นัดก็คงรู้แล้วใช่มัย ว่าพี่นะ ถูกพาไปเป็นกระหรี่ที่พัทยานะ.."พี่แอนที่เริ่มเล่าด้วยคำถาม ซึ่งผมก็พยักหน้าและจำได้ อย่างแม่นยำ เพราะทั้งพี่แอนและไอ้ชาติต่างเป็นคนเอยบอกผมเองในตอนนั้นเอง...

และหลังจากผมพยักหน้านั้น พี่แอนก็นิ่งไปครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าเป็นพี่แอนลำบากใจที่จะเล่าหรือ ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี และไม่ทันที่ผมจะเอยปากนั้น พี่แอนก็เริ่มเอยเล่าขึ้น...

"พี่ชาติเค้าได้พาพี่ไปเป็นกระหรี่ที่พัทยาจริงๆ โดยเค้าได้เอาพี่ไปฝากไว้ที่ซ่องที่มีคนรู้จักของเขาคุมอยู่.." พี่แอนที่เอยขึ้นหลังจากนิ่งไปเพียงเล็กน้อย พร้อมกับนึกถึง ตอนในช่วงเวลานั้นที่เธอได้ถูกพาไปที่ซ่องแห่งนั้น...

"เฮ้ยนี่มึงพูดจริงเหรอวะ ไอ้ชาติ" เสียงที่เอยอย่างอุทานของ ชายหนุ่มที่มีนามว่า 'ป้อง' หลังจากที่ได้ฟังคำกล่าวของนายชาตินั้นจบ ท่ามกลางรอยยิ้มของนายชาติที่แสยะกว้าง...

"เออ พูดจริงและไม่ได้พูดเล่นด้วย" คำตอบของนายชาติที่ทำให้คนที่ถามนั้นต้องตาโตและหันไปมองหญิงสาวที่ยืนนิ่งตามคำสั่ง หญิงสาวที่มีใบหน้าและรูปร่างสวยเอาการ...

"ไม่เชื่อมึงจะไปถามน้องเค้าก็ได้นะ น้องเค้าก็รู้ว่ากูพามาเพื่ออะไร?" นายชาติที่เอยปากถาม ซึ่งนั้นทำให้นายป้องที่หันมามองอีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าไปเอยถาม สาวสวยที่ยืนรออยู่นั้น...

"น้องรู้รึเปล่า ว่าไอ้ห่านี่มันจะพาน้องมาทำไม" ชายหนุ่มที่เดินเข้าไปเอยถาม สาวสวยที่ชายคนนั้นไม่รู้เลยว่าเธอมีดีกรีเป็นถึงดาวมหาลัย แอนที่จ้องมองชายหนุ่มที่เอยถามนั้นก่อนเอยตอบช้าๆ สั้นๆ

"ทราบค่ะ พี่..." 
"ทราบแล้วเราจะทำได้เหรอ กระหรี่นะ สวยๆอย่างน้องเนี่ย ถ้าเป็นมันน่าเสียดายและอีกอย่างคงโดนไม่น้อยแน่ๆ" นายป้องที่เอยถามต่อ เหมือนมันจะเสียดายความสวยความขาวของสาวคนที่เพื่อนมันพามานั้น คำถามที่ทำให้แอนเหลือบไปมองยังนายชาติ ซึ่งนายชาติก็ใช้สายตาเหมือนบงบอกอะไรสักอย่างที่ทำให้เธอนั้นรับรู้และต้องเอยตอบ

"ระ เรื่องแบบนี้ไม่ลองไม่รู้หรอกค่ะ อีกอย่างแอนนะ เต็มใจที่จะมาเป็นกระหรี่อยู่แล้วค่ะ" คำตอบของเธอที่ทำให้ชายที่เอยถามถึงกับอึ้งรับประทาน...ใบหน้าของนายป้องที่หันไปมอง โดยมีเสียงของเพื่อนสนิทมันเอย

"เป็นไงเชื่อกูยังละ...อีนี้มันร่านมันอยากเป็นกระหรี่เอง กูก็เสียดายนะ แต่ไหนๆมันดอกทองนะ กูเลยพามันมาสงเคราะห์ซะหน่อย " คำกล่าวของนายชาติก็ทำให้เพื่อนของมันจ้องมองอย่างไม่อยากเชื่อ ถึงแม้ตัวสาวเจ้าจะเอยอย่างงั้นก็ตามที่ 

"ว่าไงตกลงมึงจะรับเด็กกูมัยละ?" คำถามที่เอยย้ำอย่างต้องการคำตอบ ซึ่งนายป้องก็มองหน้าของเพื่อนขอบมันสลับกับหน้าของสาวสวยรายนี้อย่างไปมา ก่อนจะเอยตอบ

"ตกลง กูรับเด็กของมึงเอาไว้...ว่าแต่มึงไม่เอาอะไรแน่จริงๆเรอะ" คำถามของนายป้องที่เอยราวกับไม่ค่อยเชื่อสิ่งที่เพื่อนของตนพูดเมื่อครู่นี้ว่า จะยกสาวสวยคนนี้ให้มาทำงานในซ่องของมันฟรีๆ 2 เดือน

"เออ ก็แน่สิวะ...." นายชาติที่เอยตอบ ขณะที่อีกฝ่ายก็ลงนั่งฝั่งตรงข้ามและยังจ้องมองอย่างไม่อยากเชื่อ ก่อนที่อีกสักพัก นายชาติที่จิบเบียร์นั้นก็ค่อยๆเอยต่อ..."ถ้ามึงอึดอัดนัก งั้นก็ช่วยทำซะอย่างเป็นการตอบแทนกูก็แล้วกัน"

คำกล่าวที่ทำให้อีกฝ่ายนั้นจ้องมอง ก่อนจะเอยตอบ...

"ว่ามาสิ ว่ามึงจะให้กูทำอะไร..." คำถามที่เอย ก่อนที่คำตอบที่ออกจากปากของนายชาตินั้นจะทำให้เขาถึงกับอึ้งยกกำลัง 2 ไม่ก็ 3 เลย ใบหน้าที่แสดงถึงความอึ้ง ดวงตาที่กระพริบอย่างอึ้งๆ 

" เรื่องง่ายๆแค่นี้ ทำให้กูได้ใช่มัย? " นายชาติที่เอยปากถาม ก่อนที่อีกฝ่ายนั้นจะเอยตอบ
"ได้ สิได้...." นายป้องที่เอยตอบรับ ก่อนที่ร่างของนายชาติจะขยับลุกขึ้น

"งั้นก็เป็นอันตกลงนะ ไงขอฝากเด็กกูด้วยก็แล้วกัน ถ้ามึงเห็นว่า 2 เดือนยังน้อยไป ก็จะเอามันอยู่ต่อก็ได้นะกูไม่ว่า" คำกล่าวของนายชาติที่เอยอย่างทิ้งท้าย ก่อนที่มันจะเดินจากไป ท่ามกลางสายตาของเพื่อนมันที่จ้องมอง ก่อนจะคิดในใจว่า 'เกิน....เกินพอเลยละ ถ้าจะเอาอย่างที่มึงว่านะ '

นายป้องที่คิด ก่อนจะหันไปมองสาวสวยซึ่งก็ทำให้ชายหนุ่มคนนี้เสียดาย และก็ข้องใจเหลือเกินว่า สาวสวยคนนี้ไปทำอะไรกับเพื่อนของตนไว้ เพื่อนของตนถึงได้...

"น้อง ชื่อ 'แอน' สินะ" ป้องที่เข้าไปเอยถาม...
"ค่ะ.." 
"น้องเคยไปทำอะไรให้ไอ้ชาติมันแค้นมาก่อนรึเปล่า?" คำถามที่ทำให้หญิงสาวนั้นนิ่งไปเล็กน้อย..
"ทำไมเหรอค่ะ เค้าให้แอนทำอะไรเหรอค่ะ พี่" หญิงสาวเอยถามราวกับรู้ ซึ่งนั้นทำให้อีกฝ่ายมองอย่างคิดหนักเล็ก น้อย ก่อนเอยตอบตามตรง...

"เค้าสั่งให้พี่ใช้งานน้องให้หนักนะ.." ชายหนุ่มที่เอยตอบอย่างอ้อมๆ ซึ่งเค้าเองก็ไม่รู้เพราอะไรทั้งๆที่ตัวของเขานั้นก็บีบบังคับหญิงสาวมาขายบริการนับไม่ถ้วนแท้ๆ แต่ทำไมรู้สึกสงสารใจอ่อนกับสาวสวยรายนี้ก็ไม่ทราบ

อาจจะเพราะถูกชะตา หรือเพราะอย่างอื่น...

"ถ้านั้นละก็ แอนรู้แล้วละค่ะ พี่ชาติบอกแอนไว้แล้ว ฉะนั้นเชิญพี่ใช้งานแอนให้หนักตามที่พี่ชาติบอกได้เลยค่ะ " คำกล่าวที่ทำให้ ชายหนุ่มนั้นเอยต่ออย่างไม่ถูก ถึงแม้เธอจะเอยตอบอย่างยินยอมแต่สีหน้าของเธอนั้นก็ใช่ว่าจะยินดีไม่ ราวกับแฝงด้วยความขืนขมอะไรบางอย่าง...

"อืออ พี่เข้าใจละ" ป้องที่เอยตอบ และไม่เอยถามต่อ ว่าเพราะอะไร แต่ดูจากรูปการแล้วหล่อนคงถูก เพื่อนของเขาบีบบังคับอะไรบางอย่างแน่ๆ ถึงแม้ตัวของเขาจะสงสาร แต่ก็ไม่อยากจะขัดใจกับคำขอเพื่อนของตนด้วย...

"ตามพี่มาสิ พี่พาไปที่ห้องพักของเราให้..." นายป้องที่เอย ก่อนที่จะพาหญิงสาวไปยังห้องที่จะกลายเป็นห้องของเธอ 2 เดือนต่อจากนี้ ซึ่งนอกจากเป็นห้องของเธอแล้ว ยังเป็นห้องที่ใช้ในการรับแขกของเธออีกด้วย...

"พักให้เต็มที่ละ เพราะพรุ่งนี้พี่จะให้น้องเริ่มงานเลย" คำกล่าวของนายป้องที่เอยอย่างทิ้งท้าย ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินออกไปทิ้ง หญิงสาวให้อยู่ ณ. ที่ห้องแห่งนั้น...ขณะที่เธอนั้นก็ค่อยๆกวาดสายตามองห้องที่ไม่กว้างและไม่แคบจนเกินไปนัก ภายในห้องที่มีตู้เสื้อผ้า 1 ตู้ เตียง และห้องน้ำในตัว นอกนั้นก็ไม่มีอะไรเลย... 

เธอก็มองด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ใช่เธอที่เป็นถึงนักศึกษาของมหาลัยชื่อดังที่เรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 2 แถมยังเป็นถึงดาวมหาลัยกลับจะต้องมาเป็นกระหรี่ ในซ่องแห่งหนึ่งที่พัทยาแห่งนี้ ใช่มันเป็นอะไรที่ตลกร้ายพอดู แต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมาก เพราะก่อนหน้าที่จะถูกพามานั้นเธอก็ถูกนายชาติกระทำจนแทบไม่ต่างจากกระหรี่อยู่แล้ว...

" แค่ 3 เดือนเอง ทนหน่อยก็แล้วกัน" หญิงสาวที่เอยรำพึงภายในห้องของตัวเองที่ทางซ่องนั้น จัดให้โดยที่เธอนั้นไม่รู้เลยว่า สิ่งที่นายชาติได้เอยสั่งแด่เพื่อนของมันเมื่อครู่นั้น นั้นจะทำให้เธอเห็นนรกทั้งเป็น.....

"พี่แอนครับ" ผมที่เอยเรียกพี่แอนให้หลุดออกจากภวังค์ที่เธอกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น....
"อะ.." เธอที่เอยร้องและมามองผม ก่อนเอยถาม..
"พี่เล่าไปถึงไหนแล้วนะ" เธอถามอย่างยิ้มแห้งๆ ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมนั้นไม่ค่อยอยากจะเอยตอบเลย เพราะจากท่าทีแล้วมันคงเป็นอะไรที่เลวร้ายมาก...

"อ้อ ใช่ พี่ชาติเค้าพาพี่ไปฝากไว้ที่ซ่องของคนที่รู้จักสินะ และหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมาก พี่ก็ทำงานอยู่ที่นั้นนะ " เธอที่เอยกล่าวอย่างนึกออกเองด้วยน้ำเสียงและการเอยกล่าวอย่างไวๆ....

ท่าทีการเอยที่ดูเหมือนไม่มีอะไรที่เลวร้ายเกินขึ้น แต่แท้ที่จริงแล้ว....มันไม่ใช่แบบนั้นแม้แต่น้อย...

การเป็นกระหรี่หรือ อีตัวในซ่องนั้นถึงแม้จะไม่มีอะไรมาก คือการแบหีให้แขกเย็ดก็ตาม แต่แท้จริงแล้วเป็นงงานที่หนักหนาเอาการ...พวกแมงดา หรือคนคุมจะเรียกให้บรรดาอีตัวที่อยู่ในห้องนั้น ตื่นเพื่อเตรียมตัวทำงานในตอนเย็นๆ ก่อนที่พวกเธอจะเข้ามาในห้องกระจกที่เป็นห้องให้แขกมองเพื่อจะเลือกอีตัวคนไหนไปใช้บริการ...

และทันทีที่ถูกเลือกเธอก็จะออกไปจากห้องกระจกนั้นและไปรอยังที่ห้องของเธอ โดยที่อีกสักพักแขกจะมาสมทบ โดยที่แขกนั้นจะได้เวลาในการสนุกพวกเธอ ราวๆ 1-2 ชั่วโมงต่อครั้ง แต่ถ้าติดใจจะขอต่อก็ได้ และแขกสามารถมีสิทธิ์ออฟเธอไปสนุกยังที่พักได้ ซึ่งนั้นจะทำให้มีเวลาเล่นกับเธอทั้งวันเลย แน่นอนว่า ราคาเล่นที่ซ่องกับเอาออกไปข้างนอกนั้น ก็ต่างพอดูเหมือนกัน....

และเวลาทำการของพวกเธอนั้น ก็ตั้งแต่หัวค่ำ จนเกือบถึงตี 5 ก็ว่าได้...ซึ่งในช่วงหัวค่ำนั้นแขกจะไม่ค่อยมีเท่าไร แต่พอเริ่ม 4 ทุ่มขึ้นไปนั้น แขกก็เริ่มมามากขึ้น ราวกับมา จำนวนของแขกขึ้นอยู่กับความดึกของค่ำคืนนั้น..

3 วันแรก ของการอยู่ที่ซ่องของแอน ดาวมหาลัยชื่อดัง นั้นก็ยังไม่มีอะไรมาก เธอถูกเรียกไปใช้บริการเพียง 3-4 ครั้งต่อคืนเท่านั้น แต่พอหลังจากนั้น จำนวนแขกที่เธอต้องนอนด้วยต่อคืนนั้นก็ได้เพิ่มมากขึ้น จนบางคืน ก็ถึง 8 คนต่อวันเลย นี่อาจจะเป็นเพราะเสียงลือเสียงเล่าอ้างที่แพร่กระจายไปทั่วว่า ซ่องนี้มีเด็กใหม่ที่สวยและหุ่นดีเข้ามาอยู่ใหม่...

จึงทำให้มีเหล่าหนุ่มๆนั้นสนใจ...หมายจะสนุกกับเธอ แต่น่าเสียดายที่เธอนั้นไม่ค่อยรับแขกไทยซะเท่าไร ใช่เธอรับแต่ต่างชาติเท่านั้น แต่ถ้าอยากสนุกกับเธอจริงๆ ต้องจ่ายแพงซะนิด...

แต่ถึงแพงแต่ก็คุ้มเพราะมีหลายปากว่า ลีลาของเธอนั้นเยี่ยมสมราคาเอาการ ดีกว่ากระหรี่บางคนที่เอาแต่นอนแบหีเป็นท่อนไม้ก็ไม่ป่าน ใช่นั้นเป็นเพราะคำขู่ของนายชาติที่ได้เอยบอกกับเธอไว้ก่อนมา ว่า... 'ห้ามทำตัวมีปัญหาและจะต้องบริการกับแขกให้เหมือนที่บริการกับพวกกู ถ้ามึงมีลีลาและขัดใจจนเค้ามาฟ้องกูละก็ มึงอาจจะได้เป็นอีตัวในซ่องจนตายก็ได้...'

ใช่คำขู่ที่มันให้เธอเลืกว่าจะเป็นเพียงแค่ 2 เดือน หรือจะเป็นจนตาย แต่นั้นก็ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้เธอยอมบริการแขกถึงลูกถึงคนหรอกนะ มันยังมีอีก 1 เหตุผล นั้นก็คือ น้องชายของเธอ ที่เธอนั้นอดเป็นห่วงนิดๆ ว่าถ้าเขารู้ว่า ฝน แฟนสาวของเขาโดนนายชาติยำยีจนกลายเป็นทาสกามไปอีกคนแล้วนั้น จะเป็นไง..

อดเป็นห่วงไม่ได้ที่กลัวว่านัดจะทำอะไรบ้าๆ....และหวังว่านัดจะยังไม่รู้เรื่องจนกว่าเธอจะกลับออกไป..

แต่ถึงเธอจะทำใจเอาไว้แล้วก็ตาม แต่สิ่งที่เธอเจอในช่วงเวลานั้นมันเหมือนกับฝันร้ายก็ไม่ป่าน ถึงแม้เธอจะชินชากับการถูกเย็ดแบบเถื่อนๆมาก็ตาม แต่นั้นก็เทียบไม่ได้เมื่อเจอกับแขกที่มีนิสัยหลากหลายที่เข้ามาตักตวงความสุขจากเธอ มีทั้งพวกที่กระทำอย่างป่าเถื่อน ตบตีเธอในขณะที่ร่วมรักทั้งๆที่เธอไม่ได้ไปขัดใจอะไรมัน ไม่ก็เจอพวกที่ตั้งหน้าตั้งตาเย็ดหีของเธอ โดยไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บมากกว่าเสียวก็ตาม...

สิ่งเหล่านั้นฟังดูแล้วเหมือนมันจะหนักหนา เอาการ แต่ก็ต้องขอบอกว่ายังมีอะไรที่หนักกว่านี้รอเธออยู่อีก...ซึ่งนอกจากเธอยังเป็นกระหรี่ในซ่องแล้วนั้น เธอยังต้องเป็นกระหรี่ที่ไปบริการถึงที่ เมื่อมีลูกค้ามาสั่งหรือขอเช่าตัวเธอออกไปใช้บริการเต็มวัน..และมันออกเป็นอะไรที่หนักหนาเอาการสำหรับสาวไทยที่ต้องรับดุ้นฝรั่งทั้งวัน...

แถมครั้งแรกของ แอน บัณทิตสาวที่เพิ่งจบมา แถมมีดีกรีเป็นถึงดาวมหาลัย ที่ต้องออกไปบริการถึงที่พักของแขกนั้น และสิ่งที่รอเธออยู่นั้น คือ เหล่านิโกรที่กำลังแก็ผ้ารอเธอถึง 8 คน..นั้นทำให้เธอถึงซ็อคเอาการ...

เมื่อเห็นเหล่านิโกรตัวดำสนิทที่แต่ละคนนั้นมีลำควยน้องๆม้า...ซึ่งทั้ง 8 คนต่างก็จ้องมองเธอและยิ้มอย่างถูกใจในความสวย ความขาวของเธอ ขณะที่เธอนั้นก็ได้แต่อึ้ง และนั้นทำให้เธอแทบไม่มีวันลืมเลย เมื่อเธอต้องรับดุ้นของไอ้มืดทั้ง 8 ที่เข้าถล่มหี-ตูดของเธอ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าพวกมันอัดเธอไปคนละกี่ดอก...

เธอรู้อย่างเดียวว่าเกือบตาย!!...ใช่โดนเย็ดจนนอนหีบานหมดสภาพไม่เหลือเค้าบัณทิตสาว ดาวมหาลัยเลย..

และแน่นอนว่าเธอไม่ได้รับงานที่นอกซ่องเพียงครั้งนั้นครั้งเดียว แต่ยังมีอีก 2-3ครั้ง และทุกครั้งที่ออกไปนั้นแขกที่รอเธออยู่ในห้องนั้น ก็มักมีมากกว่า 3 คนขึ้นไปเสมอ...แถมทุกครั้งที่ไปรับแขกข้างนอกนั้นก็แทบไม่มีครั้งไหนที่เธอจะไม่กลับซ่องในสภาพที่แทบเกือบคลานเป็นหมากลับไป ....

มีครั้งหนึ่งที่หนักที่สุด คือเธอต้องกลับไปในสภาพที่เนื้อตัวเปรอะด้วยน้ำกามและฉี่ของแขกผู้เป็นคนกระทำเธอ 
โดยที่เธอนั้นไม่ได้ล้างเนื้อล้างตัว เพราะพื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนั้นนอนเปลือยอยู่หน้าบังกะโลของแขกแล้ว ครั้นจะทุบเรียกให้แขกเปิด เพื่อขอไปล้างเนื้อล้างตัว ก็ไม่มีปฎิกริยาตอบรับ ละ นั้นทำให้เธอต้องจำใจกลับซ่องในสภาพแบบนั้น อย่างอับอาย เอาการ.....

เพียงแค่ 1 เดือนก็ทำให้แอนนั้นรู้สึกว่ามันไม่ได้ง่ายดาย สุขสบายเหมือนที่คิดไว้แต่อย่างใด ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าการเป็นกระหรี่มันไม่ใช่เรื่องที่ดุจเหมือนสวรรค์ก็ตาม....ก่อนที่เธอจะโดนกระทำให้ตอกย้ำถึงความเลวร้ายของการเป็นกระหรี่นี่ลงไปอีก ด้วยการ....

"แค่นั้นแหละ พี่ถูกกระทำแค่นั้นแหละ.." พี่แอนที่เอยกล่าวกับผมอย่างฝืนยิ้ม ขณะที่ผมนั้นจ้องมองและฟังการเล่าของพี่แอนนั้น ก่อนเอยปากถาม... "แค่นั้นจริงๆเหรอครับ เห็นไอ้ชาติมันบอกว่า พี่แอนนะ ไปเป็นกระหรี่ให้พวกตังเกด้วยนี่จริงรึเปล่า?" 

คำถามที่ทำให้พี่แอนนั้นชะงัก....และจ้องมองหน้าของผมราวกับตกใจเอาการ ก่อนที่จะก็มหน้าเอยยอมรับ...

"ใช่...." คำตอบสั้นๆที่เอยจากปากของพี่แอนนั้นก็ทำให้ผมชะงัก ขณะที่หญิงสาวนั้นก็ครุ่นคิดอย่างนึกถึงในช่วงเวลาในตอนนั้น...ซึ่งนั้นเป็นอะไรที่เลวร้ายที่สุดของการเป็นกระหรี่ใน 3 เดือนนั้น...

หลังจากที่เธอทำการในซ่องครบ 1 เดือน นายป้อง คนคุมก็บอกว่าให้เธอได้พัก 15 วัน ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอ งง ไม่น้อย พอถามเขาก็ไม่เอยตอบอย่างละเอียดอะไรนัก นอกจากบอกให้เธอนอนพักให้มากๆ ก่อนที่จะต้องรับศึกหนัก ซึ่งในตอนนั้นเธอก็ไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นศึกหนักจริงๆ....

ใช่เป็นศึกหนักที่แทบเกือบไม่ได้กลับมา....

"หะ หา...." เธอที่แทบเอยอุทานเมื่อได้ยินจากนายป้อง คนคุมซ่องที่กำลังพาเธอไปพบแขกนั้น..หลังจากทีเธอพักจนครบ 15 วันแล้ว...

ตะ ตังเกเหรอ? เธอที่ครุ่นคิดอย่างหน้าเสีย....

" ถึงพวกนี้ออกจะเถื่อน และ หื่น แต่ แค่ 2 อาทิตย์เอง ไงน้องแอนก็ทนหน่อยนะ..." นายป้องที่เอยกล่าวต่ออย่างเป็นการปลอบ ซึ่งนั้นก็ทำให้หญิงสาวจ้องมองและไม่ทันเอยปากถามอีกฝ่ายก็เอยต่อ

"ที่จริงพี่ไม่อยากทำแบบนี้หรอก แต่มันเป็นการขอมาจากนายชาติให้เอาเราไปให้พวกตังเกได้สนุกนะ " คำกล่าวที่ทำให้แอนเลิกเอยถามเพราะเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งในทันทีเลย....

"ค่ะ แอนเข้าใจแล้ว.." เธอเอยตอบอย่างมีท่าทีเข้าใจ พร้อมกับครุ่นคิด 

'ใช่แค่ 2 อาทิตย์เองก็คงไม่มีอะไรหรอกมัง...ถ้าเทียบกับสิ่งที่เจอตลอดเดือนที่แล้ว ใช่ 2 อาทิตย์สุดท้ายและจะได้กลับไปซะที...' เธอคิดและนั้นออกเป็นความคิดที่เข้าใจผิดพอควร...

เพราะสิ่งที่เจอตอนไปเป็นกระหรี่บนเรือของพวกตังเกนั้น หนักหนากว่าสิ่งที่เธอเจอก่อนหน้านั้นทั้งสิ้น...ในตอนแรกนั้นที่ถูกพาขึ้นไปบนเรือนั้น พวกตังเกบนเรือนั้นก็ไม่ได้แสดงท่าทีโหดร้ายใดๆเลยแม้แต่น้อย..

แต่พอเรือได้แล่นออกไปสักพักหนึ่งแล้วทุกอย่างก็ดูเหมือนเผยโฉมออกมา...

"นะ นี่ อีก 2 อาทิตย์พี่คง พาหนูกลับฝั่งใช่มัยค่ะ.." หญิงสาวที่เอยถามขึ้น หลังจากเรือแล่นออกไปได้สักพัก ซึ่งเธอก็ถามขึ้นเพื่อสร้างความอุ่นใจแก่ตนเอง แต่ทว่าคำตอบที่ได้รับนั้น...

"หึๆๆ..." เหล่าตังเกบางคนที่หัวเราะ ก่อนที่จะมีคนหนึ่งในพวกมันเอยขึ้น.. 
"ใครบอกน้องจ๊ะว่า 2 อาทิตย์ พี่จะพาเรากลับนะ...." คำกล่าวตอบของตังเกคนหนึ่งที่ทำให้เธอถึงกับอึ้งซ็อค ..
"ก..ก็ พี่ป้อง คนที่พี่ติดต่อ เค้าบอกหนูอย่างงั้นนะพี่..." แอนทีเอยตอบ และนั้นทำให้ตังเกบนเรือกว่า 10 คนนั้นถึงกับหัวเราะ

"งั้นน้องก็โดนหลอกแล้วละ...สงสัยเพิ่งเป็นกระหรี่ยังไม่รู้เรื่องสิท่า.."
"ใช่ๆ ไม่รู้เรื่อง แถมดันโดนหลอกไม่พอ ดันมารับงานแบบนี้อีก น่าสงสารจังนะ " เหล่าตังเกที่เอยกล่าว และพวกมันคนอื่นก็แสยะยิ้ม ขณะที่แอนนั้นก็ยืนอย่าง งุง งง ไปหมด..

"ทำไมค่ะ ? มันหมายความว่าไงเหรอค่ะ..." เธอกลั้นใจเอยถาม...ซึ่งนั้นก็ทำให้ตังเกคนหนึ่งแสยะยิ้ม..
"จะเอาคำตอบของคำถามไหนก่อนละ อ้อ เอาเรื่องที่น้องโดนหลอกก่อนก็แล้วกัน...น้องนะไม่ได้บริการกับพวกพี่แค่ 2 อาทิตย์หรอกนะ แต่ต้องบริการจนกว่าพวกพี่จะเบื่อต่างหาก.." 

คำตอบที่ทำให้แอนถึงกับอึ้ง....

อะไรกัน.....
"อย่าว่าแต่น้องอึ้งเลย พวกพี่ก็ยังอึ้งเลยนะ จ่ายแค่ 5พันแล้วบอกว่า จะเล่นนานแค่ไหนก็ได้ ตอนแรกก็นึกว่าเป็นกระหรี่แก่ๆ ไม่ก็หน้าตาแย่ๆที่ดื้อจนซ่องไม่เอาซะอีก ที่ไหนได้ กลับเป็นน้องๆนางฟ้าซะได้..."

"นั้นสิ มึงรู้มัยแค่เห็นหน้าน้องเค้าควยกูก็แข็งหมดแล้วนะเนี่ย.." 
"อย่าว่าแต่ควยมึงเลย ควยกูก็แข็งวะ.."
"งั้นคืนนี้พวกเรามารับน้องนางฟ้าของเราอย่างเต็มที่ดีกว่านะ..."

"ใช่จะเล่นให้เป็นนางฟ้าหีแหกซะเลย..." คำกล่าวของเหล่าตังเกทีเอยคุยกันนั้น ก็ทำให้ แอนนั้นจ้องมองอย่างพูดไม่ถุก ซึ่งเธอนั้นก็ไม่สามารถหนีออกไปจากเรือนั้นได้ เนื่องจากเรือได้แล่นออกมาค่อนข้างไกลแล้ว...

"ไม่ต้องกลัวนะ คนสวย ถ้าเราทำตัวเป็นเด็กดีละก็ พวกพี่ก็ไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก..." ตังเกคนหนึ่งที่เอยกล่าวกับเธออย่างโอบกอดไหล่ ซึ่งนั้นทำให้เธอหันไปมอง ก่อนเอยตอบรับ...

"ค..ค่ะ... " คำตอบที่เอยอย่างสั้นๆ ท่ามกลางสายตาที่จ้องมองอย่างแสยะยิ้มของเหล่าตังเกนั้น...แน่นอนว่านั้นเป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นกระหรี่อยู่บนเรือของพวกตังเกนานกว่า 1 เดือนเศษ จากที่น่าจะแค่ 2 อาทิตย์เท่านั้น..

มันเป็นอะไรที่อธิบายได้ยากมากในช่วงเวลานั้น ถึงแม้ตัวของแอนจะผ่านการถูกโทรมมาหลายครั้งก็ตามแต่การเป็นกระหรี่ให้พวกตังเกเย็ดนั้นเป็นอะไรที่สาหัสที่สุดแล้ว...เพระาพวกมันต่างใช้บริการ หี-ตูดของเธอซะเต็มที่

แค่อาทิตย์เดียว ที่อยู่บนเรือนั้น เธอก็เหมือนรู้สึกว่าตัวเองอยู่บนเรือนั้นนานเป็นปีก็ว่าได้ ทุกวันนั้นก็ได้ผ่านไปอย่างช้าๆ ด้วย โดยที่ทุกวันที่ผ่านไปนั้นเธอก็ได้พักเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ที่เหลือ คือเธอต้องทนรับควยของเหล่าตังเกบนเรือ ที่ผลัดกันเข้ามาเย็ดเธออย่างไม่มีท่าทีที่จะเบื่อหีของเธอเลย ทั้งๆที่ หีของเธอนั้นหมดสภาพไปหลังจากรับควยของพวกมันไปได้แค่ 3 วันเท่านั้น....

"วันนี้พี่มีข่าวดีมาบอกเรานะคนสวย.." ตังเกคนหนึ่งที่เข้ามาเอยบอกแก่หญิงสาวที่ในเวลานี้แทบไม่เหลือสภาพของความเป็นสาวสวยอีกแล้ว หลังจากที่เป็นกระหรี่อยู่บนเรือของมันมา กว่า 1 สัปดาห์...

ร่างของเธอที่นอนอย่างอ่อนล้า เนื้อตัวที่เปรอะด้วยน้ำควยที่แห้งเกรอะ...

"พะ พี่พา หนูกลับเข้าฝั่งแล้วใช่มัย? " หญิงสาวที่เอยถามอย่างยากลำบาก เนื่องจากคอของเธอนั้นได้เหนี่ยวหนืดเต็มไปด้วยน้ำควย...คำถามของเธอที่ทำให้ตังเกทีเอยกล่าวนั้นขบขัน..

"เสียใจด้วยนะคนสวย ไม่ใช่อย่างที่เราหวังหรอก ข่าวดีของพี่ก็คือ พรุ่งนี้เราจะได้ไปอยู่บนเรือลำใหม่แล้ว.."
คำกล่าวของมันที่ทำให้เธอที่เหนื่อยล้านั้นแทบชะงัก...

"อะ อยู่บนเรือลำใหม่ หมายความว่าไงค่ะ " เธอเอยถามกลับอย่างช้าๆ...
"ก็หมายความว่าอย่างงั้นแหละ พรุ่งนี้จะมีเรืออีกลำมารับเราไปสนุกต่อนะ..." ตังเกคนดั่งกล่าวนั้นเอยตอบ และขยายความให้อีกนิด ซึ่งนั้นก็ทำให้ สาวสวยที่มีดีกรีเป็นถึงดาวมหาลัยนั้นก็ตาโตอย่างเริ่มเข้าใจอะไรบ้างอย่าง..

ขณะที่ตังเกคนนั้นก็ยืนอย่างอมยิ้ม ก่อนจะเอยกล่าวขึ้น 

"น้องรู้มัยว่า จริงๆแล้วพวกกระหรี่นะ ไม่ค่อยอยากรับงานจากพวกพี่เท่าไรหรอก เพราะพวกพี่นะ นอกจากจะเย็ดกันหนักๆแล้ว ชอบเบี้ยวอีกต่างหาก..." คำกล่าวที่เอยขึ้น โดยที่แอนนั้นก็จ้องมอง อย่างตั้งใจฟัง

"อย่างเช่นจ้างมา 3 วัน แต่กักไว้บนเรือสักอาทิตย์ เนื่องจากพวกพี่ไม่ค่อยได้เย็ดผู้หญิงเลย พอได้เย็ดที เลยต้องเอาให้คุ้ม นอกจากชอบเบี้ยวแล้ว พวกพี่ยังชอบแบ่งปั่นให้พวกพ้องอีกด้วยนะ..."

"แบ่งปั่น?" แอนทีเอยทวนอย่างจ้องมองอย่างเหนื่อยๆ
"ใช่แบ่งปั่น เหมือนที่เราจะโดนในวันพรุ่งนี้ไงละ เหมือนมันเป็น กฎไม่ก็ธรรมเนียมกลายๆแล้วว่า ถ้าใครมีของดีต้องแบ่งปั่นกัน ถ้าอธิบายง่ายๆคือ ใครมีกระหรี่ต้องแบ่งให้ลำอื่นได้เย็ดด้วย..." คำกล่าวที่เอยตอบก็ทำให้ แอนนั้นตาโต และเริ่มเหงื่อตก เมื่อสิ่งที่เธอนั้นเข้าใจ ก่อนหน้านี้เริ่ม