พายุฤดูร้อน by sinnano

[sinnano]

 มาอีกละ ...เรื่องนี้จิ้นเอาตัวเองไปร่วมเย็ดเป็นเรื่องแรกครับ


[s:258]  เริ่มเลยครับ



เรื่องนี้เกิดขึ้น สมัยผมเรียนอยู่มหาลัยปี 3 ซึ่งอยู่ในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน
ผมกลับไปเที่ยวบ้านที่ต่างจังหวัด ...มีอยู่คืนหนึ่งฝนตกหนักมาก ....
....
ซ่า...ซ่า...ซ่า ...เปรี่ยง!!  เสียงอัสนีบาตดังลือลั่นท้องทุ่ง ผ่านไปชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า...
ฝนยังคงกระหน่ำลงมาไม่มีท่าทีว่าจะหยุด...
นี่สินะ...พายุฤดูร้อน....
......
ผม และอาเสริฐ นั่งตั่งวงกินเล้าสาโท ที่บ้านของชัยเพื่อนสนิทสมัยประถม...
สาโทที่เราดื่มกันอยู่นี้ เป็นสาโทที่พวกเราลองหมักกันขึ้นมาเอง...  
หมักจาก ข้าวเหนียวใหม่นึ้งสุกผึ่งแห้ง ส่าเหล้าสาโท และรากสมอ ใส่เพื่อให้ชุ่มคอ...
จากนั้นใส่ไหฝังดินไว้หนึ่งอาทิตย์กว่าๆ
... พวกเรานั่งกินกันตั้งแต่ก่อนสามทุ่มที่ยังไม่มีฝน...จนกระทั่งฝนห่าใหญ่เทลงมา...
ตอนนี้มันก็ล่วงเลยมาจนตีสี่แล้ว ฝนเริ่มซาลง เมียของชัยเธอเดินออกมาจากห้อง พร้อมถามชัยว่า "ยาไม่กละกานอิหรอ"
ผมหันไปมอง พร้อมตอบคำถามแบบยียวนประสาคนเมา...."ยางม่ายกลาบกานหลอกก"
เธอมองค้อนพร้อมหันขวับเดินเข้าไปในครัว...
พวกผมสามคนต่างหัวเราะครืน ในท่าทีของเธอ...
ในขณะที่หัวเราะอยู่นั้น สายตาของผมกลับละจากทรวดทรงองเอวของเธอไม่ได้ ผมเหม่อมองตามหลังของเธออย่างลืมตัว...สะโพกของเธออวบอั๋นราวกับสะโพกม้า ยามเธอเดินเยื้อนย่างต่างบิดซ้ายบิดขวาตามจังหวะจะโคลน...
เพี๊ยะ....ผมสดุ้งเฮือก พร้อมหันมาทางฝั่งที่มีมือมาตบหัวเข่า....
อาเสริฐมองผมด้วยสายตาถมึงทึง เป็นเชิงห้ามปราม...และผมก็เข้าใจ ในสายตาที่อาเสริฐกำลังพยายามบอกผม...
ผมได้แต่รำพึงในใจว่า "นั่นสินะ...เธอเป็นเมียของเพื่อนรักเรา เราจะคิดเกินเลยกับเธอได้อย่างไร"
คิดแล้วผมได้แต่ ก้มหน้ายิ้มเล็กๆ เพราะสมเพชตัวเอง...
เมียของชัยคนนี้...เธอชื่อ มะเย(น้ำ) เป็นสาวชาวพม่า ที่เข้ามาทำงานในไทย จากนั้นเธอได้เสียกับชัย จนตั้งท้อง เธอจึงย้ายมาอยู่กินกับชัยที่ประเทศไทย จนปีนี้ย่างเข้าปีที่สามแล้ว....เธอเป็นคนขยัน หน้าตาพอใช้ นัยตาโต ผิวเหลือง หุ่นดีมาก
ข้อเสียของเธอคือ เธอพูดไทยไม่ชัดเท่าไร...
...เมื่อดื่มกันไปอีก แก้ว.....
อาเสริฐ ได้หันเหหัวเรื่องชวนคุย เพื่อแก้อาการกระอักกระอ่วนใจให้ผม โดยออกความเห็นว่า "เฮ้ย...ไอ้สิน เสียง อึ่ง ดังระงมเลย พวกเราออกไปจับมาให้เมียเจ้าชัยมันต้มยำกันดีมั้ย"
ผมพยักหน้าตอบรับทันที เพราะผมเองก็รู้สึกละอายใจจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้ว...
ในขณะที่ผมกำลังจะลุก...ชัยเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่า "อ้าว แล้วฉันเล่า อา"  
อาเสริฐทำมือป้องปากกระซิบบอกชัยว่า "พวกข้า จะออกไปหาอึ่ง เอ็งก็เข้าไปหาเมียเอ็งซะ จัดให้มันซักดอก มันจะได้ไม่ด่าพวกข้าตามหลัง"
ชัยตอบว่า "คงไม่เป็นไรมั้งอา เธอไม่ว่าอะไรพวกอาหรอก อีกอย่างเมื่อวานซืนนี้ผมจัดให้แล้ว"
อาเสริฐทำท่าทางสดุ้งตกใจ แต่ถ้ามองดูดีๆแล้ว มันเป็นเพียงการแกล้งทำเท่านั้น...
"เอ็งทำการบ้านห่างกันขนาดนี้เลยหรือวะ" อาเสริฐทำท่าทางสงสัย
ชัยตอบด้วยเสียงอ่อยๆว่า "หมู่นี้ ลูกมันชอบเข้ามากวนขอนอนด้วย เลยไม่ค่อยมีเวลาน่ะจ่ะ"
"นั่นไง งั้นก็ไปจัดเลยไป" อาเสริฐบอกย้ำ... ชัยยิ้มกว้าง แล้วพูดว่า "พวกอาห้ามแอบดูนะ โดยเฉพาะเอ็ง ไอ้สิน"
"เออออ ไม่แอบดูหรอก" ผมกับอาเสริฐ ตอบรับแทบจะพร้อมกัน...
ผมกับอาเสริฐลงจากเรือน เตรียมไฟฉาย ติดหน้าผาก หมวง  สวิง และกระชอนตักปลา แล้วเดินออกไปทางหลังบ้านของชัยซึ่งเป็นทางออกสู่ท้องนา อันมีน้ำเจิ่งนอง...
ตอนนั้นฟ้ายังไม่สว่าง ผมเดินโซซัดโซเซด้วยฤทธิ์สาโท...จ๋อม จ๋อม จ๋อม ล้มลุกคลุกคลานไม่เป็นท่า
แต่อาเสริฐ ...ไม่เป็นแบบผม อาเดินลงเท้าแรง และเร็วมาก....
เพื่อให้ตามทันผมต้องกัดฟัน เอากระชอนค้ำต่างไม้เท้า รีบจ้ำอ้าวตามไป...
ปึ่ก!!... ผมชนกับอาเสริฐเข้าอย่างจัง เนื่องจากอาเสริฐเป็นคนตัวใหญ่มาก ผมจึงกระเด็นกลับมาจนก้นจ้ำเบ้า ..
จากนั้นเห็นอาเสริฐก้มลงไปกุมที่ขา พร้อมบอกว่างูกัด...
ผมตกตะลึง ทำอะไรไม่ถูกจนแทบจะสร่างเมา ...
อาเสริฐบอกผมว่า "เอ็งไปเรียกชัยมาช่วยพยุงข้าที...เอ็งคนเดียวแบกข้าไม่ไหวหรอก"
ผมมือไม้ปั่นป่วนไปหมด รีบทิ้งข้าวของเหลือเพียงไฟฉายวิ่งกลับบ้านชัยอย่างรวดเร็ว...
เมื่อมาถึงผม ผมขึ้นเรื่อนผลักประประตูดัง โครม...
ชัยและ มะเย ต่างอยู่ในสภาพล่อนจ้อน กำลังเล่นท่าฤๅษีบดยาอย่างเมามัน...พอเขาทั้งคู่เห็นผม เขา..ร้องว้ายทั้งคู่...
ผมบอกชัยว่า"อาเสริฐโดนงูกัด ช่วยไปแบกกันหน่อยเร็ว...."
ชัยตกใจแต่ยังมีสติ ชัยรีบนุ่งผ้าขาวม้า พร้อมตะโกนบอกเมียให้รีบเอารถปิ๊กอัปออกมารอที่หน้าบ้าน..
จากนั้นผมและชัยต่างวิ่งมาที่ทุ่งนาหลังบ้าน...
เมื่อมาถึงจุดที่ผมทิ้งสวิง และกระชอนเอาไว้ ผมต้องตกตะลึง... เดิมที อาเสริฐ นั่งกุมขาอยู่ตรงนี้ชัดๆ
แต่ตอนนี้ เขาไม่อยู่แล้ว เขาหายไปไหน ผมคิดสงสัยอยู่ในใจ...พร้อมหันไปมองชัย...ชัยถามผมว่า
"อาเสริฐอยู่ไหนล่ะ" ... ผมหันซ้ายหันขวา พร้อมพูดว่า "แยกกันหาเถอะ เผื่อแกจะเดินกลับบ้านแกไปแล้ว"
พวกผมเดินไปดูตามพุ่มไม้อยู่ซักครู่ ผมจึงออกความเห็นว่า
"เดี๋ยวกูจะไปดูที่บ้านอาเสริฐเผื่อแกกลับไปแล้ว มึงกลับไปดูที่บ้านมึงละกัน"
ชัยกลับบอกว่า "มึงยังไม่สร่างเมาดี มึงไปบ้านกูดีกว่า เดี๋ยวกูไปดูที่บ้านอาเสริฐเอง"
ผมตอบตกลงพร้อมแยกย้ายไปคนละทาง....
...ผ่านไปราวๆสิบห้านาที เดินสำรวจมาจนถึงรั้วหลังบ้านของชัย แต่ก็ยังไม่ยังไม่เห็นวี่แววของอาเสริฐเลยซักนิด...
เมื่อเข้ามาในบริเวณบ้าน ผมมองลอดผ่านใต้ถุนบ้านชัย...ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง...
สิ่งที่ผมเห็นคือ...อาเสริฐกำลังปลุกปล้ำมะเย ที่ข้างรถปิ๊กอัป...อาเสริฐเป็นคนตัวใหญ่ มะเยไม่มีทางสู้แรงได้แน่นอน ...
อาการตกตะลึง กลัว ต่างสุมเข้ามาในจิตใจ ... ผมไม่กล้าเข้าไปช่วยเธอ เพราะอาเสริฐแกเคยเป็นโจรติดคุกมาก่อน...
ผมคิดหาแผนการ....แล้วแล้วเดินถอยหลังไปริมรั้ว แล้วทำทีเป็นตะโกนเรียกชื่ออาเสริฐ...
"อาเสริฐ"  "อาเสริฐอยู่ไหน" จากนั้นเดินทิ้งเท้าหนักๆ หวังให้อาเสริฐ ตื่นตัว แล้วหนีไป...
"อยู่นี่โว้ย สิน" ผมหันไปตามเสียง ทำทีเป็นพึ่งจะมองเห็น...อาเสริฐไม่มีทีท่าว่าจะหยุดมือเลยแม้แต่น้อย...
ถึงตอนนี้ มะเยถูกเปลื้องผ้าถุงลงมากองที่พื้น เสื้อยืดสีขาวที่สวมใส่เปียกโชกเลอะไปด้วยน้ำโคลน...
ผมแกล้งถามว่า "อากำลังทำอะไร"  
อาเสริฐตอบด้วยท่าทีเฉยชาว่า "ก็กำลังข่มขืนเมียไอ้ชัยไง"
"มาๆ มึงอย่าทำเป็นเล่นตัว กูเห็นมึงมองตูดเมียไอ้ชัยตาเป็นมัน มึงคงอยากเย็ดหีมันเต็มที่เลยละสิ"
ผมอ้ำๆอึ้งๆ ทำอะไรไม่ถูก...จากนั้นผมพูดขึ้นว่า "อีกซักพักชัยมันจะมาแล้วนะครับ"
"อีกอย่างถ้ามะเยเอาเรื่องนี้ไปบอกชัย ชัยมันได้ไปแจ้งตำรวจแน่เลย" ผมแจงข้อสียให้อาเสริฐฟัง
อาเสริฐค่อยๆก้มลงมองหน้ามะเย พูดว่า
"ถ้ามึงบอกผัวมึง กูฆ่า มึงทั้งแม่ทั้งลูกแน่อีสัตว์ มึงเลือเอาว่าจะสนุกกับกู หรือจะตายลอยขึ้นอืดในคลอง"
อาเสริฐทำหน้าตาโหดเหี้ยม ขู่มะเย...
มะเยปากคอสั่นระริก...แต่สิ่งที่ไม่คาดฝันกลับเกิดขึ้น เมื่อมะเยเอาริมฝีปากที่สั่นระริกนั้นบดขยี้เข้าไปที่ปากของอาเสริฐ ทั้งคู่ต่างโอบรั้งลิ้นม้วนพันกันไปมา เสียงดูดลิ้นเสียน้ำลายที่ล้นออกมาจากริมฝีปากดังระรัว...
ผม....อดใจไม่ไหวแล้ว...
ขณะนี้เวลา ตีห้า เหมือนฟ้าอากาศเป็นใจ ...ฝนเริ่มปรอยลงมาอีกครั้ง...
อาเสริฐลากมะเยไปที่เชิงบันได้ขึ้นเรือนซึ่งเป็นพื้นไม้ และมีแสงไฟส่อง จากนั้นเขาปลดชายกางเกงลง เผยให้เห็นลำควยขนาดมหึมาสมส่วนกับรูปร่าง ...
มะเยไม่รอช้า ประดุจดังม้ารู้งาน เธอผลักอาเสริฐนั่งลงที่ขั้นบันได้ แล้วคุกเข่าคลานเข้าหาดุ้นควย และใช้ลิ้นโลมเลียลำควยของอาเสริฐอย่างชำนิชำนาญ ....
ในที่สุด ...ผมก็ปลดตะขอกางเกงออกและเปลือยท่อนล่างแล้ว...
ผมไม่สนคำครหาว่าเป็นชู้อีกต่อไปแล้ว ผมหน้ามืดตามัว พร้อมที่จะดำดิ่งลงสู่ห้วงของกามารมณ์
ผมเข้ามาถึงบั้นท้ายของเธอ..พร้อมใช้สองมือลูบคลำแก้มก้นซ้ายขวาอย่างเคลิบเคลิ้ม...
ถึงแม้เธอจะยังสวมกางเกงชั้นในอยู่...แต่ทรวดทรงบั้นท้ายนี้มันกลับประทับอยู่ในดวงใจของผมอยู่ไม่คลาย...
ผมค่อยๆถลกกางเกงของเธอลงมา ...ทีละนิด ทีละนิด ทีละนิด
...ร่องก้น...ช่องหี...แคมหี...ค่อยๆเผยออกมาทีละน้อย ทีละน้อย....จนกระทั่ง รูดไปจนถึงหัวเข่า
ขนของเธอละเอียด รำไรไม่ดกหนาจนรกรุงรัง...กลีบหีของเธอส่งกลิ่นอันบางเบาพาดผ่านจมูกของผม มันไม่ใช่กลิ่นที่น่าคลื่นใส้เลย มันเป็นกลิ่นที่หอมบางๆ บ่งบอกถึงการทะนุถนอมช่องสวาทของตัวเองเป็นอย่างดี....
ผมไม่แปลใจเลย ว่าทำไม ชัย ถึงได้หมกมุ้น หลงไหลกับหญิงสาวชาวพม่าคนนี้...
ตอนนี้ผมไม่รู้สึกรังเกียจอีกแล้ว ...ผมลากลิ้นผ่านกลีบหีอย่างบรรจง...เธอไม่มีความเหนียมอายเลย
เธอแอ่นหีของเธอขึ้น ทำให้รูก้น และกลีบหีเผยออกมาอย่างชัดเจน...
ผมใช้ลิ้นตวัดติ่งพร้อมทั้งดูด ทั้งเลียเป็นพัลวัน...น้ำรัก น้ำลาย ผสมกัน เนืองนองเต็มโคกแคมของเธอ
แม้ปากของเธอจะอมลำควยของอาเสริฐอยู่ ...แต่เธอก็ยังมีเสียงครวญครางอู้อี้ออกมาจากลำคอ...
ผมเลียอยู่ซักพัก ...จึงจับลำควยของผมสอดใส่เข้าไปในรูหีของมะเย...ทันทีที่หัวถอของผมชนกลีบหี....
เธอมีปฏิกิริยาตอบสนอง เหมือนกับจะหยอกล้อ...เธอขมิบก้นหรุบหีเข้าไปเหมือนจะเหนียมอายเอานาทีสุดท้าย...
ผมไม่สนใจอะไรอีกแล้ว...ผมกระทุ้งลำควยเข้าไปจนมิดด้าม.....
อ้า...ฮ่า....เธอเงยหน้าขึ้นลำแขนของเธอโอบกอดอาเสริฐ ...ทั้งๆที่ลำควยของผมยังกระแทกรูหีของเธออยู่....
ซรู๊ด...ผมสูดลมเข้าปากด้วยความเสียว ผมโยกสะโพกตามจังหวะ...ของเธอ
สุดท้ายแล้ว ...ผมไม่ได้คุมเกม ผมแค่ผู้เล่น เธอเป็นผู้คุมจังหวะ...ผมโยกไปได้ซักพัก เธอเอามือกลับหลังมาผลักที่ท้องน้อยของผม ทำให้ลำควยของผม หลุดออกจากรูหีของเธอ...เธอหันกลับมาอมลำควยให้ผม...
ปากของเธอโลมเลียตั้งแต่หัวถอก ลำควย พวงไข่ เรื่อยไปจนถึงบริเวณรูก้น...ความรู้สึกขณะนั้นมันช่างเสียวสุดยอด
เธอมีเทคนิคการใช้ปากที่ดีเหลือเกิน...
ในขณะที่เธอหมกมุ้นอยู่กับลำควยของผมอยู่นั้น.... บั้นท้ายอันผึ่งผายชองเธอเผยขึ้นเบื่องหน้าของอาเสริฐ...
อาเสริฐไม่รอช้า...อาเอาดุ้นยัดเข้าไปในรูหีของมะเยทันที...
รูหีของมะเยถูกดุ้นควยของอาเสริฐกระแทก ปรั่บ...ปรั่บ...ปรั่บ...ปรั่บ...ปรั่บ...ปรั่บ...ตามเสียงจังหวะอันหนักหน่วง....
ปากของเธอส่งเสียง ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า...ตามจังหวะการกระแทกลำควยของอาเสริฐ...
เธอเลิกโลมเลียลำควยผมแล้ว ...เธอทนความเสียวที่ได้รับจากดุ้นของอาเสริฐจนกัดฟันแน่น วงแขนเธอกอดสะโพกของผมเอาไว้เข้าเต็มรัก ...ใบหน้าของเธอซุกเข้ากับพวงไข่ทำให้ลำควยพาดขึ้นไปบนใบหน้าของเธอ
....ลมหายใจอันร้อนผ่าวของเธอราดรดพวงไข่ของผม....ผมรู้สึกเสียวสุขอย่างน่าประหลาด...
ผมเอามือจับหัวเธอ...โยกไปโยกมาตามจังหวะ หัวถอของผมเสียดสีกับใบหน้าของเธอจนแทบทนไม่ได้....
โยกไปซักพัก เสียงอาเสริฐร้อง อร้า...ออกมาลั่น อาเสริฐแอ่นเอาลำควยอัดเข้าช่องหี แล้วค้างเอาไว้แน่น...ถึงแม้ว่ามะเยจะยังโยกตัวอยู่ก็ตาม....อาเสริฐน้ำแตกแล้ว....
ทันทีที่อาเสริฐชักควยออก...ผมอ้อมไปเอาลำควยเสียบต่อทันที....
ผมกดต้นคอของเธอลง...ทำให้เธอแอ่นหีออกมาจนโด่งเด่นชัด....
ผมกดลำควยลง ตามด้วยจังหวะการกระแทกจนเต็มเหนี่ยว....
อื่อ...อื่อ...อื่อ...อื่อ...เสียงมะเยเล็ดออกตามริมฝีปาก...
ผลั่ก...ผลั่ก...ผลั่ก...ผลั่ก...ผลั่ก...ผลั่ก...ผลั่ก...ผลั่ก...ผลั่ก...
เธอขมิบหีแน่น กัดฟัน ลำแขนเกร็ง.....น้ำอสุจิของผมทะลักหลั่งออกมาผสมปนเปกับน้ำอสุจิของอาเสริฐในรูหี....
มันปริ่มจนล้นไหลเยิ้มออกมา....พร้อมกับละอองฝนที่หยุดชะโลมพรมพื้นดิน
ฮ่า....ผมหายใจยาว....จากนั้นถามอาเสริฐ
"ต่อไหมครับ" อาเสริฐตอบ "ตะวันจะขึ้นแล้ว  รีบกลับบ้านดีกว่า"
ในขณะที่ผมฟังคำตอบของอาเสริฐ...ผมเฝ้ามองมะเยตลอด
เธอไม่สะทกสะท้าน..เธอลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำหน้าตาเฉย...เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...
พวกผมสองคนก็ใส่กางเกง...และวิ่งไปทางหลังบ้าน...
....ในที่สุกพวกเราก็แยกกันในลักษณะนี้....

เมื่อถึงกลางทางไปบ้านอาเสริฐ...ผมถามทีเล่นทีจริงว่า "วางแผนตั้งแต่ต้นแล้วใช่มั้ย"
อาเสริฐไม่ตอบ แต่หัวเราะร่า...
"แหม...แล้วทำเป็นจ้องฉันซะเขม็งเชียวนะตอนนั้น" ผมพูดหยอกถึงเรื่องที่แกมองปรามผมตอนที่ผมมองก้นของมะเย
"ที่ข้าทำหน้าดุใส่เอ็งตอนนั้นน่ะ คือให้เอ็งใจเย็นๆโว้ย ฮ้าๆ" อาเสริฐหัวเราะลั่น
"เออ จะว่าไปก็เหลือเชื่อนะ ที่ชัยมันหลงเชื่อแล้วไม่กลับมาหาเมียมันเนี้ย" ผมเปิดประเด็นเรื่องชัย
"ถ้ามันกลับมา มันก็โง่เต็มทีล่ะวะ ฮึฮึฮึ" อาเสริฐหัวเราะปิดท้ายอย่างมีเลสนัย...

ผมได้แต่เก็บข้อสงสัยนั้นไว้ แล้วแยกทางกับอาเสริฐเพื่อกลับบ้านของตัวเอง...พร้อมกับเสียงไก่ขันที่ดังลั่นทุ่ง


แต่งโดย sinnano
ผิดพลาดประการใดขออภัย[s:233]