เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 5 ตอนที่ 5 ปากไม่ตรงกับใจเลยนะ สา by adslman(the return)

[matable2016]

เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 5

เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 5 "ปากไม่ตรงกับใจเลยนะ สาวิตรี?"
เรา 2 คนกลับมาถึงบ้าน 6โมงเย็น ขากลับได้แวะซื้อกับข้าวมาเผื่อสาด้วย เพราะบ้านเรา 6โมงถึงทุ่ม
เป็นเวลากินข้าวแล้ว พอถึงหน้าประตูผมลงจากรถไปเปิดประตูแต่ยังไม่ทันจะไปถึง สาเดินมาเปิดประตูให้ซะก่อน เธอคงจะกลับมานานแล้ว เพราะปกติเธอจะกลับบ้านตอน4โมงเย็นกว่าๆ ผมกะว่าถ้าเธอถามว่าทำไมมาด้วยกัน........ผมจะตอบตามที่ได้ซักซ้อมไว้กับ
พี่กุนตอนขากลับนี้ว่าพี่กุนเจอผมที่ป้ายรถเมล์เลยรับมาด้วย ถ้าสาถามอีกว่า ผมไปไหนจะบอกว่าไปหอเพื่อน ส่วนพี่กุนต้องบอกว่าไปดูหนังกับเพื่อน
สาจะได้ไม่สงสัย แต่พี่กุนดูจะไม่ค่อยพอใจแผนการที่ผมบอกเท่าไหร่ ซึ่งผมเข้าใจดีว่าเธอคิดอะไรอยู่แต่ตัวผมในตอนนี้ยังไม่อยากให้ใครต่อใครรู้ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าพี่น้อง......ของเรา 2คน
ผมเตรียมคำตอบทุกอย่างแล้ว แต่ผิดคาด สาไม่ได้ถามอะไรผมสักคำเธอมาเปิดประตูให้แล้วก็เดิน
กลับเข้าบ้าน ปล่อยให้ผมยืนงงอยู่ สักพักพี่กุนเดินแซงหน้าและพูดให้ผมรู้ก่อนเดินเข้าไปในบ้าน
"บอกแล้วว่าสาเขาไม่เป็นอะไรหรอก"
ขณะนั้นผมเองยังไม่เข้าใจคำพูดของพี่กุน แต่มาเข้าใจทีหลัง
......................................................................................................................

คืนนั้น 4 ทุ่มกว่า พ่อกับน้ากวางกลับมาถึงบ้านพร้อมทั้งพาป้าศรีคนเก่าคนแก่ที่ผมเคารพรักมาด้วย
"ป้าศรี ป้าศรีจริงๆด้วย"
ผมอุทานแล้วรีบวิ่งเข้าไปกอดด้วยความคิดถึงทันทีที่ผมลงมารับ
อย่างที่ผมบอกไว้ก่อนแล้วว่าป้าคนนี้ ผมเคารพรักเหมือนกับแม่ของผมที่ตายไป ผมจึงดีใจเป็นพิเศษที่ได้พบแก ทั้งที่เราไม่ได้เจอกันแค่4-5เดือนนับตั้งแต่ผมอยู่บ้านของแกที่กทม.
"ไม่ได้เจอกันพักเดียว หล่อขึ้นเยอะนะบอล"
"ป้าจะกลับมาอยู่กับบอลใช่ไหมครับ"
ผมถามป้าเพราะผมเห็นแกถือกระเป๋าใบใหญ่มาด้วย
"จ๊ะ ป้าจะกลับมาอยู่ที่นี่  แล้วก็อ้อยด้วยนะ"
"หวัดดีคะ พี่บอล"
"หวัดดีจ๊ะอ้อย"
อ้อยเป็นลูกสาวคนเดียวของป้าศรี เธอกำพร้าพ่อตั้งแต่เล็ก จนอายุตอนนี้ราวๆ12-13ปี  อ้อยยังเป็นเด็กที่น่ารักเหมือนเดิม แถมอะไรๆจะดูเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่ผมไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นกับอ้อย ผมเห็นอ้อยเหมือนน้องสาวคนหนึ่งที่รู้จักเล่นหัวกันมา
"อ้อยจะย้ายมาเรียนที่นี่ บอลคอยช่วยดูแลไปรับไปส่งอ้อยได้ไหม ยังไงก็เรียนในเมืองเหมือนกัน"
"ได้ครับ พ่อ ผมยินดี.........อุ!!!!"
ผมรับคำพ่อยังไม่ทันจบ ผมก็รู้สึกเจ็บที่กลางหลัง พี่กุนนั่นเองเธอเอามือมาหยิกเนื้อผม
ผมพยายามทำหน้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนน้ากวางพาป้าศรีกับอ้อยไปพักที่ห้องว่างใกล้ๆครัว
"ป้าศรีกับอ้อยเขาจะมาช่วยงานบ้าน บอลจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก"
น้ากวางพูดกับพ่อ ส่วนผมหันไปมองพี่กุนที่ทำหน้าบึ้งอยู่ข้างหลัง ผมยิ้มแหยๆให้ โดยลืมสังเกตไปว่าสาอยู่ใกล้ๆด้วย...ตอนเช้า ผมรีบตื่นนอน ลุกมาจะทำงานบ้านแต่ผมต้องแปลกใจมากเมื่องานทุกอย่างที่ผมเคยทำก่อนไปเรียน เสร็จเกือบหมดแล้ว
"อรุณสวัสด์ค่ะพี่บอล"
"จ้ะ...อ้อยทำงานบ้านเนี่ย"
"จ้ะอ้อยกับแม่ทำเอง ตอนนี้แม่กำลังทำกับข้าวอยู่"
"โห ตื่นเช้ากว่าพี่ซะอีก"
ถึงแม้ว่าอ้อยจะยังไม่ไปเรียนตอนนี้เพราะต้องไปติดต่อกับรร.ก่อน ซึ่ง
พ่อผมจะเป็นคนจัดการให้ แต่นิสัยของเธอเป็นคนขยันไม่ชอบอยู่เฉยๆมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ดีเหมือนกันนะ เราจะได้มีเวลาอ่านหนังสือมากขึ้น ผมยิ้มพร้อมทั้งคิดในใจ
"ทำหน้ายิ้มเยาะอะไรน่ะ"
เจ้าของเสียงที่ดังข้างหลังผมคือ สา เธอมองอ้อยแวบหนึ่งและมองผม
"เปล่าสักหน่อย"
ผมรีบตอบไปอย่างร้อนตัวทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด
"ไม่มีอะไรก็ดี อย่าก่อเรื่องก่อราวให้มากไปกว่านี้ ละกันที่นายนี่ทำอยู่มันเหลือรับพอแล้วนะ...."
อะไรของหล่อนเนี่ย ผมไปทําอะไรผิดนักหรือไงในสายตาของสา ผมกับสาจะพูดกันดีๆนี่......
ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมันแทบจะนับครั้งได้เลย....และผมต้องเป็นฝ่ายถอยห่างซะส่วนใหญ่ด้วย
เพราะไม่อยากมีเรื่อง สาน่าจะเอาอย่างพี่สาวเธอบ้างนะ ขานั้นแค่ผมมองอ้อยหน่อยเดียว
หึงหวงผมซะจนออกนอกหน้า ดีนะที่พ่อกับน้ากวางไม่สงสัย......ระหว่างทานข้าว ผมสงสัยว่าทำไมพี่กุนดูสีหน้าไม่ดี แถมข้าวยังกินน้อยลง พอกินเสร็จผมกะจะไปหาที่ห้องพอดีพ่อเรียกผมมาถาม
"บอลมีธุระออกไปไหนไหมวันนี้"
"อ๋อ ไม่ครับวันนี้ผมกะจะพักผ่อน"
"งั้นพ่อวานให้เฝ้าบ้านหน่อย พ่อจะพาป้าศรีและอ้อยไปซื้อของ"
"ถ้าจะออกไปข้างนอก.......บอลก็ล็อคกุญแจบ้านให้ดีด้วยนะจ๊ะ"
"ครับ น้ากวาง"
พ่อ น้ากวาง ป้าศรี อ้อยไม่อยู่บ้าน งั้นผมอยู่กับพี่กุนแค่ 2 คนน่ะสิ.........เอ๊ะ เดี๋ยวยังมียัยสาตัวแสบ
อยู่นี่หว่า......ผมเดินไปที่ห้องพี่กุน
" พี่กุน บอลเองนะครับ"
"......เข้ามาสิจ๊ะ"
ผมเปิดประตูเข้าไปเห็นพี่กุนยังนอนบนเตียงอยู่เลย ผมตรงเข้าไปนั่งข้างๆ
"เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมกินข้าวน้อยจัง"
ผมเอามือไปแตะหน้าผากพี่กุน มือผมรู้สึกอุ่นๆ
"กุนไม่ค่อยสบาย.................สงสัยเป็นไข้"
เสียงของกุนดูแหบแห้งไป
"หา เป็นอะไรมากไหม กินยาหรือยัง"
ผมซักถามเธอด้วยความเป็นห่วง
กุนยิ้มมองหน้าผมอย่างซึ้งใจ
"ดีจังเลยนะ บอลเป็นห่วงกุนด้วยหรอ"
"ห่วงสิ ทำไมจะไม่ห่วง ไปหาหมอไหม เดี๋ยวบอลจะพาไป"
"ไม่ต้องหรอกกินยาแล้วเดี๋ยวก็หาย"
"สงสัยเป็นเพราะ ไปน้ำตกเมื่อวาน แย่จริงผมนี่ คิดอะไรพิเรนๆได้"
"ไม่เป็นไรหรอก เมื่อวานบอลมีความสุขมาก แค่นี้กุนก็พอใจแล้ว จะมากกว่านี้กุนก็ไม่ว่า"
ผมมองหน้ากุนแล้วก้มลงไปจูบอย่างตื้นตัน ผมจะหาใครมารักและห่วงใยผมเท่ากับกุนได้แล้วนี่
คงจะหายากหรือไม่มีอีกแล้วแน่.....................ยังไงผมจะไม่มีทางทอดทิ้งเธอเด็ดขาด.........
"บอลอยู่นานเดี๋ยวติดไข้ไปด้วยหรอก"
"งั้นกุนพักผ่อนนะ ถ้ามีอะไรเรียกบอลได้เลย"
"จ้ะ......."
ผมออกมานอกห้อง........สายืนกอดอกอยู่......... ผมเห็นเข้าเลยถาม
"มายืนทำอะไรหน้าห้องเนี่ย ทำไมไม่เข้าไปดูพี่กุนละ"
"ไม่ต้องละม้าง....นายถามสิ่งที่ฉันอยากจะถามไปหมดแล้วนี่และฉันก็รู้สิ่งที่ฉันอยากรู้ไปแล้วด้วย"
"อะไรกันน่ะ เธอพูดอะไร"
"เปล่า.............ไม่มีอะไรหรอก"
สาพูดแล้วหันหลังเดินกลับเข้าห้องส่วนผมได้แต่งงกับคําพูดของเธอ
...................................................................................................................

เที่ยงวันเมื่อผมเอาข้าวต้มไปให้กุนแล้ว ผมมาอาบน้ำ พ่อ น้ากวาง ป้าศรีและอ้อยกลับมากันแล้ว
อาบน้ำเสร็จกะว่าจะไปหาเจ้าเชน แต่สาเข้ามาที่ห้องแล้วบอกกับผม
"บอล พาสาไปมหาลัยหน่อยสิ"
"มหาลัยหรอ? สาขับรถไปเองได้นี่นา ให้บอลพาไปทำไมละ"
"นายนี่  ฉันหมายถึงมหาลัยที่นายเรียนน่ะ"
"แล้วจะไปทำไมเล่า"
"อยากไปห้องสมุดที่นั้น เผื่อจะมีหนังสือที่ฉันจะหาข้อมูลทำรายงาน"
"อ้อ ก็ได้ แค่นี้ต้องให้เราพาไปด้วย"
ผมยังไม่วายบ่นพึมพำออกมาพร้อมทั้งไปหาเสื้อมาใส่เพราะผมยังใส่แค่กางเกงขายาว สายังไม่ออกจากห้องแต่เธอยังกอดอกยืนดูผม
".......มองอะไรล่ะเธอน่ะ ลงไปรอข้างล่างสิ"
"หึ หึ หึ ไม่รู้ว่านายมีอะไรดี พี่กุนเขาถึงหลงนายได้ขนาดนี้"
ประโยคนี้ทำให้ผมรีบหันหน้าไปหาสาอย่างตกใจ หรือว่าเธอรู้ความสัมพันธ์ของผมกับพี่กุนแล้ว?
"หา สาพูดอะไรน่ะ หลงเลิงอะไรกัน ฉันไม่รู้เรื่อง"
ผมพยายามทำเสียงปกติแก้ตัว
"อย่ามาทำฟอร์มหน่อยเลย นึกว่าฉันไม่รู้หรือไงสิ่งที่นายทำลงไป ...ฉันรู้ตั้งแต่วันนั้นแล้ว........."
"วันนั้นน่ะวันไหนกัน"
เสียงของผมเริ่มสั่นมากขึ้น เหงื่อมันเริ่มไหลซึมออกมาอย่างบังคับไม่ได้
".........ก็วันที่พี่กุนเข้าไปหานายในห้องไง"
โอ้ย ตายแล้ว........เธอรู้เรื่องทั้งหมดตั้งแต่แรกเลยรึนี่ มาถึงตรงนี้ คำแก้ตัวต่างๆมันไม่มีทางได้ผลอีกแน่ ผมจึงต้องเชิดหน้ายอมรับอย่างลูกผู้ชาย
"ใช่ บอลยอมรับว่าจริง แต่ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะต้องการให้พี่กุนมีความสุข........"
"งั้นหรือ แล้วบอกได้ไหมละว่าหัวใจของนายรักพี่สาวฉันจริงหรือเป็นที่แก้ขัดชั่วคราว?"
"สา เธอพูดยังงี้มันเหมือนกับดูถูกพี่สาวเธอเองนะ......"
ผมเดินไปหาสา...ตาทั้ง2ของ ผมจับจ้องที่ตากลมโตที่ต้องการคำตอบจากในใจผมของสา ต่อจากนั้นเธอมีรอยยิ้มเล็กๆเมื่อผมบอกกับเธอว่า
"เมื่อวานเรา2คนตกลงที่จะเป็นคนรักกันแล้ว มันเป็นมากกว่าแฟน มากกว่าพี่น้อง แล้วเรา2คนจะ
บอกเรื่องนี้ต่อทุกคน"
"แล้วคิดจะบอกตอนไหนล่ะ?"
"ตอนนี้ยังไม่รู้ ยังไงบอลอยากให้เรียนจบก่อน"
"...คงจะทำตามที่พูดไว้ได้นะแล้วฉันจะคอยดู"
...สาเดินออกไปจากห้องท่ามกลางความคิดทั้ง2อย่างที่มันวิ่งในหัวของผมนั่นคือความกังวลที่เธอรู้เรื่องนี้แล้วแต่ก็มีความโล่งใจที่ผมได้เผยความจริงออกไปให้สารู้ว่าผมรักพี่กุน...
.....................................................................................................................

รถของสาขับมาจอดที่หน้าห้องสมุดมหาลัยของผม ที่นี่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 5 กิโลเมตร มีรถเมล์รับส่งบางทีถ้าผมขี้เกียจขี่มอไซด์ไปก็อาศัยนั่งรถเมล์ไปเรียนนี่แหละ........
"บอลไปกับสาด้วยสิ สาไม่เคยมาที่นี่"
สาพาตัวออกมาพร้อมทั้งเสื้อแขนกุดสีครีมกระโปรงจีบบาน
สีเขียวอ่อนยาวแค่หัวเข่า ดูน่ารักเหมาะกับวัยที่สดใสของเธอ
"เออ เออ ไปๆ เดี๋ยวบอลบอกทางให้ แล้วรีบหาเร็วๆนะ"
"จะรีบไปไหนเล่า พี่กุนเขาสบายดีหรอกน่า ห่วงกันดีจริงเลยนะ"
"เร็วๆเข้าเถอะน่า"
ผมตอบสะบัดๆรีบเดินนำไปก่อนปล่อยให้สายืนยิ้มเยาะอยู่ข้างหลัง
ผมไปนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ส่วนสาไปหาหนังสือตามที่ผมบอกทางให้ สักพักรู้สึกง่วงนอนเลยขึ้น
ไปชั้น 3 กะจะเอนหลังสักหน่อย พอขึ้นไปดันไปจ๊ะเอ๋กับสา เธอมานั่งอ่านหนังสือที่นี่พอดี
ผมเห็นเข้าจึงจะลงไป สาเห็นเข้า
"ขึ้นมาแล้วยังจะลงไปไหนอีกเล่า แปลกคนจริงๆนะนายเนี่ย"
ผมไม่รู้จะทำไงเลยต้องไปนั่งที่โซฟา ชั้นนี้ไม่ค่อยมีใครขึ้นมาเท่าไหร่ เพราะแอร์ไม่ค่อยเย็น
แต่ผมชอบเพราะมันเงียบ สานั่งที่โต๊ะข้างหน้าโซฟาผมพอดี ตอนแรกกะจะหลับแต่ตาเจ้ากรรม
มันดันเหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่างในกระโปรงสั้นแค่เข่าสีเขียวอ่อนของสาเข้า
ผมเห็นแล้วต้องรีบเบือนหน้าหลบ เพราะกลัวสารู้ว่าผมแอบมองกางเกงในสีเหลืองอ่อนที่เธอใส่อยู่
อุแม่เจ้า นั่งแหกขาอย่างกับไม่มีใครอยู่ด้วยเลยหนอ สำรวมหน่อยสิ เป็นสาวเป็นนาง ผมภาวนาในใจ แต่อีกใจมันอยากรู้อยากเห็นตามประสาผู้ชาย ไอ้จ้อนน้อยของผมมันเริ่มลุกขึ้นมาอีกแล้ว
บังคับมันไม่ได้เลยเนี่ย เธอเป็นน้องสาวของกุนนะ เราจะมาคิดยังงี้ไม่ได้ แต่ถ้าพูดถึงรูปร่างของสาแล้ว ไม่แพ้พี่สาวเธอเลย รัศมีเนื้อก็ใกล้ๆกัน สูงไล่เลี่ยกันด้วย จะต่างกันแค่ผมของสาสั้นกว่า หน้าอกเธอเล็กกว่านิดนึง แต่ก้นใหญ่ใช้ได้เลย
ไม่ไหวขืนจ้องอยู่แบบนี้มีหวังเสียเครดิตหมดแน่ ผมเลยรีบล้มตัวนอนลงบนเบาะแล้วพลิกตัวหันหน้าเข้าพนัก ปิดบังส่วนลี้ลับที่มันเผยออกมาให้มุดกลับไปเหมือนเดิม
"ที่นี่เขาให้นอนได้ด้วยหรือ"
ผมหันขวับไปมอง สาเดินเข้ามาใกล้ผมแล้วโน้มตัวเข้ามาถาม อีรูปแบบนี้ผมจึงเห็นหน้าอกยื่นออกมาได้ชัดเจน
"ก็นอนได้แหละถ้าเจ้าหน้าที่ไม่มาเห็น"
"งั้นฉันขอนอนอ่านหนังสือตรงนี้ด้วย ที่โต๊ะมันเริ่มร้อนแล้ว"
คงจะจริงอย่างที่เธอว่าเพราะแดดมันเริ่มส่องมาแล้ว ผมดูเวลาเกือบจะบ่าย 2 แล้ว
"ไม่กลับไปนอนบ้านละ สา นี่จะเย็นแล้ว"
"จะรีบกลับไปไหนเล่า เพิ่งมาแป๊ปเดียวเอง ขับรถมันเหนื่อยนะ"
อุวะ ตามใจ จะนอนถึงค่ำก็เอา ผมส่ายหน้าบ่นในใจ ขณะที่เธอล้มตัวลงนอนอ่านหนังสือที่โซฟาใกล้ๆ ..ผมนอนต่อได้สักพัก ตกลงมาทำอะไรกันแน่เนี่ย และทำท่านอนเข้าสิ  ท่านอน....ท่านอนหรือ....ผมคิดแล้วค่อยๆลุกขึ้นนั่ง สานอนตะแคง เอาหนังสือปิดหน้าหันหัวไปคนละทางกับผม หลับหรือเปล่า??........เมื่อผมลุกขึ้นมาด้วยความที่เธอไม่ระวัง กระโปรงสั้นจีบบานที่ใส่มันจึงร่นขึ้นมาอยู่เกือบถึงต้นขาอ่อนแน่นอน ชั้นในของเธอมันต้องออกมาอวดสายตาต่อหน้าผมแน่ๆ นี่เธอตั้งใจหรือเปล่าน่ะ???...ผมพึมพำพลางค่อยเขยิบตัวเข้าไปใกล้ๆ เป้าหมายให้มากที่สุด เพราะสานอนตะแคงเอาขาไขว้กันนี่เอง ผมจึงเห็นส่วนลี้ลับของเธอตั้งตัวเป็นรูปนูนเด่นออกมาอย่างชัดเจน ผมแอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะผมเข้าไปใกล้จนเห็นขนหมอยของสายื่นแพลมออกมานิดหนึ่งอูย อีนี่ หีใหญ่เหมือนพี่สาวเลยเนาะ ผมคิด แบบนี้เธอจงใจให้กูเห็นไหมนี่ สาน่าจะรู้ว่าผมนอน ที่นี่ด้วยและต้องเห็นของเธอแน่ เมื่อผมลุกขึ้นมา หรือว่าเธอให้ท่าผมน่ะ? .......................เมื่อคิดถึงตรงนี้ควยของผมมันแข็งอย่างที่ผมไม่เคยแข็งมาก่อน กับสานะครับ ...ผมทึกทักเอา ใช่แน่ๆ เธอให้ท่าผม...ตอนนี้ผมพยายามไม่คิดถึงหน้ากุน แต่พยายามเอามือไปแตะที่ขาอ่อนของสาเบาๆ พอแตะได้แล้วรีบชักมือกลับ กลัวสาตื่นขึ้นมาเหมือนกันครับ แต่เธอไม่ยักตื่นแฮะ ผมเลยย่ามใจค่อยๆเอานิ้วชี้ไปแตะที่ร่องหีสามเหลี่ยมเบาๆ อื้อหือ กางเกงในเนื้อนุ่มนิ่ม แถมเนื้อหีก็หยุ่นๆดีจัง...........เฮ้ย...มากกว่านี้ไม่ได้ ผมเลยหักห้ามอารมเอานิ้วออก ถ้าสาตื่นขึ้นมาได้ร้องโวยวายแน่ๆอีกอย่างผมได้รับรองแข็งขันกับสาไปแล้วว่าผมจะรักและดูแลพี่สาวของเธอ มาทำแบบนี้ผมก็เสียคนหมดสิ ผมรีบลุกออกจากโซฟาไปเข้าห้องน้ำ...ไปยิงกระต่ายนะครับ ไม่ใช่ไปทำยังงั้น................ผมวักน้ำล้างหน้าเพื่อปลุกสติกลับคืนมา
ออกมา........ ผมเห็นสานั่งที่โซฟา ผมชักใจไม่ดีเมื่อเธอบิดขี้เกียจแล้วหันหน้ามองมาทางผม
"เดี๋ยวกลับกันเถอะนะ สา"
ผมพยายามเบี่ยงเบนความคิดของตัวเองด้วยการชวนเธอกลับบ้าน
"อือ เดี๋ยวไปล้างหน้าก่อน นอนไม่หลับเลย..........."
ฉิบโผง ..ผมสะดุ้งเฮือก นี่สาไม่ได้หลับหรือนี่ งั้นๆๆ เธอก็รู้น่ะสิว่าผมทำอะไรหล่อน โอยตายๆๆๆ
ถ้าเธอบอกเรื่องนี้กับพี่กุนหรือพ่อกับน้ากวางละก็............ผมเลยรีบเข้าไปในห้องน้ำ พอสาเห็นเข้าร้องว่า
"นี่นายมาทำอะไรน่ะ นี่ห้องน้ำหญิงนะ"
"สาอย่าบอกใครนะว่าบอลทำ...เอ่อ......"
"ทำอะไรละ บอลทำอะไรหรือ"
เสียงและสีหน้าของเธอดูเหมือนจะรู้แต่เธอแกล้งซะนี่
"ก็ที่บอลจับ จับ.....เอ่อ.....จับ ..........."
ผมอึกอักไม่กล้าพูดต่อ
"จับหีของสาน่ะหรอ หึหึ"
สาทำหน้าแสยะยิ้มเยาะผม ส่วนผมน่ะรึ?หน้าชาไปหมดแล้ว
"นี่น่ะหรือ....ที่นายบอกว่ารักพี่สาวฉัน พอฉันยั่วให้หน่อยก็หน้ามืด โธ่เอ้ย ผู้ชายอย่างนายก็งี้แหละนะเก่งแต่ปาก"
......หนอยมาดูถูกกูได้ ผมรีบล็อคประตูห้องน้ำหญิงแล้วคว้าสามากอด เธอร้องเอะอะ
"นี่นายจะทำอะไรน่ะออกไปนะ อย่ามาทำแบบนี้ ฉันฟ้องพี่กุนจริงๆด้วย"
"นึกว่าฉันกลัวหรอไง ถ้ากลัวก็ไม่กล้าหรอกเว้ย........"
"อย่านะ ไหนนายบอกฉันว่าจะรักพี่กุนคนเดียวไงละ แล้วมาทำอย่างงี้ นายมันคนไม่มีสัจจะ"
สาทุบตีผมแต่มันไม่ถนัดเพราะผมโอบกอดเธออยู่ สาจึงได้แต่ทุบหลังผมเท่านั้นแต่แรงผู้หญิงมีรึจะมาทำให้ผมเจ็บได้ผมเริ่มเอามือข้างหนึ่งจับที่หน้าอกของเธอแล้วบีบเบาๆ ส่วนอีกมือเลื่อนลงต่ำลูบที่แก้มก้นกลมกลึงของสาพร้อมทั้งซุกไซร้ไปที่ซอกคอแล้วใช้ลิ้นเลียเรื่อยไปจนถึงซอกหู แล้วบอกกับเธอว่า
"สาผิดเองนะ ถ้าเธอไม่มายั่วทำให้ฉันเกิดอารม ฉันก็ไม่ทำเธอหรอก ใครใช้ให้เธอทำละ"
"ยะ...อย่า....ปล่อยสาไปเถอะ"
สาเริ่มเสียงแหบพร่า มือไม้เริ่มเคลื่อนไหวช้าลง เป็นสัญญาณเตือนที่ดีว่าเธอเริ่มไม่ขัดขืนผมแล้ว ความจริงผมกะจะไม่เอาเธอตอนนี้หรอก เพราะยังไงที่นี่มันคือห้องน้ำ......มันคงไม่โสภาเท่าไหร่ถ้าผมจะเย็ดสาที่นี่ แถมถ้าใครมาเห็นต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่ ผมจึงคิดที่จะสอนให้สาสาวน้อยผู้อ่อนโลกรับรู้ความสุขเบื้องต้นซะก่อน ให้เธอจดจำไว้จนขึ้นใจเลยเมื่อคิดได้ดังนั้นผมจึงเลิกกระโปรง เอามือลูบที่กางเกงในสีเหลืองตัวน้อยของน้องสาวพี่กุน
อย่างแผ่วเบา และเอานิ้วกรีดที่รอยแยกจนเริ่มมีความเปียกชื้น......น้ำเสียวไหลออกมานิดๆ สาร้องครางเบาๆเอามือโอบที่คอผมไว้แหงนหน้าหลับตา
"เป็นยังไงสา แบบนี้ชอบไหม"
"ไม่ ไม่ .....บอล...เอานิ้วออ..... ออกกไปนะ...."
น้ำเสียงของสาขาดช่วง ไม่ติดต่อกันแน่ละเจอแบบนี้ ใครมันจะทนไหว เพื่อกันไม่ให้เธอร้องออกมา ผมจึงจัดการประกบริมฝีปากจูบสาแต่ไม่แลกลิ้นกลัวว่าสาจะกลัว เพราะแค่นี้เธอตัวสั่นเทาอย่างกับลูกนกแล้ว
"อือออ....อื๊อออออ..."
ไม่มีเสียงเล็ดลอดใดๆออกมา นอกจากเสียงของสาที่ครางในลำคอ เธอเอามือ2ข้างมาลูบ
ที่แผ่นหลัง...ผมถอนริมฝีปากออก.เนื้อตัวสาวน้อยร้อนผ่าว...
"บอล พอเถอะสาจะยืนไม่อยู่แล้ว"
ผมจึงพาสาไปที่ผนังแล้วก้มคุกเข่า ใบหน้าจ้องไปที่หว่างขาและ รูดกางเกงในไว้ที่หัวเข่าของสา หีที่ไม่เล็กไปกว่าพี่กุนออกมาอวดสายตาของผม มีน้ำเมือกเยิ้มออกมาจนติดตามขนหมอยดำขลับเป็นประกาย แม้ในห้องน้ำจะไม่ค่อยสว่างมากนัก แต่ผมก็มองเห็น...
กลิ่นสาปสาวที่ออกมาทำให้ผมทนไม่ได้รีบตวัดลิ้นเลียที่ปากถ้ำของน้องสาวคนสวยจนสาสะดุ้ง
"อูยย บอลทำอะไรสา เสียวจังเลยยย สาไม่ไหวแล้ว อย่าาาา บอล......."
ผมแลบลิ้นเลียแพล่บๆอย่างไม่รู้เบื่อจนหน้าผมเปรอะเปื้อนด้วยน้ำคาวของสาเต็มไปหมด เพราะ
ตัวของเธอส่ายไปส่ายมา พยายามดิ้นหนีการดูดเลียของผม
"ทนหน่อยสิจ๊ะ เดี๋ยวบอลจะส่งสาไปสวรรค์เอง สาไม่เคยหรือไงแบบนี้"
"ไม่ ...........ไม่เคย อูยยซีดสสสส พอเถอะจ๊ะ สาเสียวไปหมดแล้ว.อาาา...."
"ไม่พอหรอกน่า หีของสาน่าเลียที่สุดเลย แบบนี้บอลชอบที่สุด"
สาเริ่มบิดเอวร้องครวญครางดังขึ้น ไม่กลัวใครจะมาได้ยิน ผมเงยหน้าไปดู เธอยังเอามือมาบีบนม
ตัวเองไปด้วยเลย แถมหน้าตาของสายังบ่งบอกออกมาว่าสุดจะมีความสุข
ผมเลียหีจนเมื่อยกะจะพัก แต่สาเอามือมากดให้ผมดูดเลียต่อ เอ้านี่ จะไม่ให้กูพักเลยหรือไง ก็ได้ งั้นผมจะเลียให้น้ำหีแตกตรงนี้เลย ผมคิดแล้วพร้อมฉกลิ้นที่เร็วปานงูฉกเข้าร่องหีที่ชุ่มฉํ่าไปด้วยน้ำลายและน้ำเงี่ยนจนผสมกันเป็นมันปลาบ พร้อมทั้งเร่งความเร็วเลียเม็ดแตดที่ยื่นแพลมออกมา จนสาร้องครวญครางอย่างหฤหรรษ์
"โอ้ยย บอลจ๋า สาจะแตกแล้วว อาาาาาไม่ไหวแล้วนะ อูยยย ไม่ไม่.....แบบนี้ไม่เอา"
สิ้นเสียงลิ้นของผมรู้สึกได้ถึงแรงตอดของช่องหีพร้อมทั้งน้ำขาวขุ่นของสาไหลออกมาเข้าปากของผม ตวัดลิ้นเลียทุกหยาดหยด ร่างของสาสั่นเทาอย่างเสียวซ่านมือทั้ง2ของเธอกดที่หัวของผมแน่น
อย่างกับจะให้ผมลิ้มชิมรสชาติน้ำหล่อลื่นของเธออย่างเต็มที่ ผมเลียจนเกลี้ยงไม่เหลือหลอ แล้วก้มลงดึงกางเกงในที่หัวเข่าจะใส่ให้สา แต่สาไม่เอาเธอบอกจะล้างซะก่อน
ผมเหลือบไปดู น้ำของเธอมันไหลลงมาที่กางเกงในจนเปียกไปด้วย ผมจึงล้างหน้าล้างปากแล้วค่อยแง้มประตูว่ามีใครมาหรือเปล่า เมื่อเห็นว่าไม่มีใครจึงรีบออกมา..........
ปล่อยให้สาทำความสะอาดอยู่ภายในนั้น ระหว่างที่เดินออกมาจากห้องสมุดสาไม่ยอมพูดอะไรกับผมเลยสักคำ แน่ละ เธอต้องโกรธผมชัวร์ แต่ถึงยังไงเธอคงไม่กล้าบอกใครแน่นอน เพราะก่อนขึ้นรถผมถามว่า ชอบไหมแบบนี้ สาหน้าบึ้งหันมามองค้อนใส่ผมแล้วก็บอกว่า
"ฉันเกลียดนายที่สุด"
ผมเลยตอบกลับไป
"ถ้าสาเกลียดแล้ว สาจะยอมให้บอลเลียหีของสาหรอ ปากไม่ตรงกับใจเลยนะ"
สาไม่ตอบแต่รีบขับรถออกจากมหาลัยอย่างรวดเร็ว โดยที่ผมแอบยิ้มนิดๆอย่างสะใจ
...

[peddo]

นายบอลเกเรจังครับ เลียแล้วหยุดนี่คนอ่านค้างเลยนะครับ ขอบคุณครับ

[midnightblusie]

น่าอิจฉานายบอลเสียจริง

[eka1325]

ต่อไปคนน้องหรอเนี้ย อยากเจอแบบนี้จัง สนุกมากครับ ขอบคุณครับ

[areja]

 
การตอบ รีพลายอย่าง พอเหมาะพอควรถ้าเจ้าของกระทู้แจ้งมา จะพิจารณา เป็นรายกรณี

ถ้าตอบ เช่น zzzzddd xxxx2222 อิอิ,ลุ้นๆ,555, ดีดี,ดี, ต่อ,ติดตาม,ty,thx,thx kub(Thx ขี้หมาThanx พิมพ์ไม่ถูก
ห้ามใช้ทุกกระดานที่ ฉันดูแล),ใจจร้า,ใจครับ,แจ่ม,เยี่ยม,สนุกดี,สุดยอด,อ่านต่อ,Good (เฉยๆ) emo เปล่าๆ
อาจเตือนเห็นอีก ถ้าเตือนไปแล้ว ผิดซ้ำซากก็จะแบนเหมือนกัน รีพลายตอบซั่วๆ ตอบแล้ว mod ไม่เข้าใจ จะโดนแบน
รีพลายมักง่ายต่างๆ จะแบนครั้งแรก 6 เดือน คราต่อไป แบนยาวขึ้น แล้วจะหายเมื่อไม่ปรับปรุง

พวก ก๊อปตอบ รัวๆรวดเดียวเป็น 10 กระทู้ โพสต์ละ 1 นาทีนะ เจอจะ แบน ถ้ามักง่ายเช่นนี้ ถือว่าไม่ให้เกียรติ์
คนแบ่งปัน/ คนลงงาน..พวกเปิดรัวๆ ประโยคเดียวเป็น 10 มันควรหรือ? ตอบซ้ำมาหลายครัง ในกระทู้เดียวกัน
อาจโดนพักใช้ได้เหมือนกัน และห้ามใช้ ข้อความจากระบบในการตอบรีพลายเด็ดขาด! มันมักง่ายประเภทเดียว
กับก๊อปตอบ จะแบน ครึ่งปี ครั้งต่อแบนเพิ่มขึ้นอีก และ หายจากบอร์ด          

            ผลงานที่ สมาชิกอุตสาห์นำมาลง ไม่ว่าจะเขียนเอง หรือขอมาลงล้วนได้มาด้วยการสละเวลา
            ถ้าจะตอบมามักง่ายก็ อย่าใช้ห้องนี้ เสพผลงานเลยไปหาเสพที่ใดแล้ว รีพลายตอบ นั้นได้ ก็ไป
            อย่าทะลึ่งมา เปรี้ยว มา เกรียน ลอง  สด ,เก๋า อย่าเลย จะเสียน้ำใจเสียความรู้สึกเปล่าๆ
            เพราะถึงคุณมี 100 ยูส 1000 ชื่อ ถ้ารีพลายผิดกฏ-กติกากระดานนี้ ฉัน ก็จะแบนหมด

...................................................................

ถ้าถูกแปะเตือนที่ โพสต์หรือกระทู้คุณ และส่งไปที่ pm คุณ จงรีบปรับปรุงรีพลายซะ ขอบคุง,ขอบหี,ขอบควย
ขอบหมา,ขอบแมว,ขอบคุน เตือนนะอย่าลองของ ใครโดนเตือนไปให้ปรับปรุงการรีพลายเจอ ครั้ง 2 จะลบ
ทุกกระทู้ที่ตอบ และพบถ้าอีกรอบ จะแบน 6 เดือนเหมือนโทษ ป้วนเกรียนอื่นๆ....

คำขอบคุณยังเขียนไม่ถูกความหมายมันจะถูกไหม? ที่ต้องมาเข้มงวดเรื่องนี้ เพราะชักเยอะพวกมักง่าย เยอะ
ไรต์ คนลงงาน ก็ติมาด้วย..เครนะ ขอกันดีๆ จะไม่โดนลบของเก่าทิ้ง แต่ยังรีพลายอีก ถ้าเตือน เตรียมหาที่อ่านใหม่เลย..
แว่น ยกตัวอย่างคำ ขอบคุณเขียนไม่ถูกชัดไหม?

ใคร ขอบคุณ รีพลาย เขียนไม่ถูกต้องแบนแล้วนะ ให้โอกาสเตือน 1 ครั้ง มันเป็นคำขอของ ไรต์ และ คนลงงาน
เรื่องความมักง่าย เพราะ ขอบคุณ เฉยๆก็ดูเอียนจริงๆ แต่ก็เป็นคำสากลในการตอบแทนน้ำใจ ฉะนั้น ขอเถอะเขียนให้ถูก
เมื่อต้องปรับเปลี่ยนก็ต้องคล้อยตามกัน กฏไม่ได้ใช้กับใคร? เพียงคนเดียว และไม่ยากเกินไป 
คิดว่าสร้างมาตรฐาน กันใหม่อีกสิ่ง ถ้ายากก็ไม่ต้องเข้ามาใช้ กระดานนี้ เพราะ ฉันแบนแน่.. 

อ๋อ thx ขี้หมา นี้หรือ เขียนไม่ครบ thank กระดาน แว่น ดูแลอย่าให้เห็นนะ แบน ย้ำซะขนาดนี้พิมพ์มาอีกถือว่าลอง
บางคนโวยวาย ขำ   thx ขี้หมา แค่นี้ก็แบน ถุย! ก็ตรรกะเอ็งมันมักง่ายไง เงื่อนไขง่ายๆถึงออกมาแถ มันยากนักคุณมึง
ก็ไม่ต้องเข้ามาใช้ เวปนี้ไม่ง้อ บอร์ดอยู่มาได้ไม่ต้องพึ่งคนมักง่ายใช้ตรรกะปลิง จ้องจะสูบทั้งที่ใช้ฟรี เสือกเยอะ
ไรต์เขียนมาหาข้อมูลมากว่าจะจบแต่ละตอน ไอ้ซากปลิง เข้ามา Thx  เหอะๆ เอาใช้ไปหาที่เสพที่อื่นเถอะ เวปนี้แบน

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึก ด้วยรีพลายคุณเองเลย
เขียน ขอบคุณ ให้ถูก ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,
ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .

[kaithai]

เมื่อผมมีความสุข
ตอนที่ 5 ปากไม่ตรงกับใจเลยนะ สา
December 22 2004 at 11:01 PM adsl

[kabyala]

น้ำเชื่อมสาคงจะหวานหอมน่าดูบอลถึงได้กินจนหมด ขอบคุณครับ

[missnihgs]

อยากๆเลียบ้างจังอิจฉานายบอลจัง

[ponggunyuki2527]

ฉากนี้ก็ชอบนะ จัดให้ห้องสมุด

[johnywalker]

ได้สาวมาในลิสอีกคนแล้วสินะ