ผมมันเห็นแก่ตัวไหมครับ?(ขอระบายหน่อยครับ)

[zeraph]

ตอนนี้ผมกำลังคบกับผู้หญิงคนหนึ่งคบมาได้2ปีกับ1เดือนแล้ว เราสองคนคบกัน

โดยที่ทางบ้านของเธอไม่รู้มีแต่พี่สาวของเธอช่วยปกปิดเรื่องของเราไม่ให้พ่อแม่เธอรู้
เพราะเราสองคนห่างกันมาก ทั้งอายุทั้งฐานะทางบ้านทั้งระยะทาง
คือผมอายุ19ปี แต่แฟนอายุ25ปี ผมอยู่กรุงเทพ เธออยุ่ต่างจังหวัด(ซึ่งไกล)
พ่อเธอเป็นผู้กำกับตำรวจนครบาล แม่เธอเป็นพยาบาลขั้น4 ครอบครัวเธอ
มีธุรกิจส่วนตัวค่อนข้างมีฐานะร่ำรวย เธอเป็นครู ส่วนผม ยังเรียนอยุ่ ปวส 2 ใกล้จบแล้ว
(ทำงานไปเรียนไป )พ่อทำงานประตู แม่ขายอาหาร  ซึ่งฐานะเรา2คนห่างกันมาก
เมื่อก่อนผมไม่เคยคิดเรื่องความห่างของพวกนี้ ผมเจอเธอแค่5ครั้งภายใน2ปีที่ผ่านมา
กฏเหล็กในการคบกันของเรา2คนคือ เมื่อเธออยู่ในบ้านกับครอบครัวของเธอ
คือวันเสาอาทิตหรือวันที่เธอหยุดอยู่บ้าน ผมไม่สามารถโทหาเธอได้
เธอจะเป็นฝ่ายโทรหาผมเอง ผมไปใหนต้องบอกเธอตลอดที่ใหนอย่างไร
กับใคร กลับตอนใหน นอนตอนใหน ไปใหนต่อ ซึ่งผมทำแบบนี้มา2ปีกว่า
ซึ่งมีทะเลาะกันบ้างเพราะผมอาจลืมบ้างก็จะทะเลาะกัน ผมกับเธอทะเลาะกันบ่อยขึ้น
ช่วง1ปีที่ผ่านมาเพราะผมเข้าเรียนปวส เจอเพื่อนมากขึ้น มีเพื่อนผู้หญิงเข้ามาทักบ้าง
คุยกับผมบ้าง ซึ่งผมบอกเธอเสมอว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับใครใน ที่เรียนเลย
แต่เราก็ทะเลาะกันตลอดๆเกี่ยวกับเรื่องผู้หญิง
จนตอนนี้ผมเจอผู้หญิงคน1ที่เข้ามาในชีวิตผมไม่นาน ผมอยุ่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับเขา
ผมไปเจอเขาแล้วรุ้สึกเหมือนว่าเราก็ไม่ต่างกันมาก เราเจอกันได้ เราคุยกันได้มากขึ้น
ซึ่งตอนนี้ ผมพึ่งไปเจอเขาเมื่อวาน ไม่รุ้อะไรดลใจให้ผมไปเป็นแฟนกับเธออีกคน
แล้วผมก็พึ่งทะเลาะกันกับแฟนคนแรก ซึ่งตอนนี้ผมสับสนมากๆครับ ไม่รู้ว่า
ผมจะปล่อยแฟนคนแรกไปดีหรือไม่ เพราะผมก็กลัวจะทำเธอเจ็บช้ำไปมากกว่านี้
ตอนนี้เธอไม่รุ้ว่าผมมีใครอีกคน ซึ่งถ้าผมให้เธอไปตอนนี้มันยังจะดีกว่าที่เธอจะมารู้ทีหลังว่า
ผมมีใครอีกคนนอกจากเธอ ผมควรปล่อยเธอไปดีไหมครับ ผมสับสนจริงๆ