ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

Koy restart ep 10 โดยท่านukisa

เริ่มโดย ppp44, มกราคม 26, 2013, 07:03:10 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ppp44

                                        Koy restart ep 10                                    
                                    
« เมื่อ: มกราคม 18, 2013, 09:14:56 PM »
                                                                                                    
    อ้างถึง[/li][/list]                                                                                           กว่าหญิงจะยอมกลับบ้านก็เกือบสี่ทุ่ม หลังจากส่งหญิงที่รถผมก็รีบขับรถตรงกับบ้านทันที ถึงบ้านผมจดรถเสร็จเปิดประตูเข้าไปก็เจอแนนนอนดูทีวีอยู่กับเจ้าริว แนนหันมาค้อนใส่ผมก่อนจะกลับไปดูทีวีต่อ ผมแกล้งทำเหมือนกับว่าผมไม่ได้กลับบ้านช้า

     [    post]  "กินข้าวหรือยัง"
       แนนหันมาค้อนอีกรอบก่อนจะตอบ "ใครเค้าจะรอ กลับบ้านดึก ริวเราไปเรากันดีกว่าเบื่อคนกลับบ้านดึก"
       "อ้าวแล้วมีข้าวให้พี่กินไหมเนี่ย"
       "อยู่ในครัว ดูเองซิใครเค้าจะจัดรอกว่าจะกลับมาก็เย็นหมด"
       "เดี๋ยวซิ อย่าเพิ่งไป พี่มีขนมมาฝากด้วยนะ"
       แนนหันกลับมามอง "ขนมอะไร"
       "ขนมอร่อยเลยนะ" ผมยื่นถุงใส่กล่องขนมที่ยิปโซฝากมา
       แนนเดินมารับถุงไปแกะดูข้างใน "ริวๆ ขนมอร่อยๆ กินไหม"
       เจ้าริวเห่าตอบ

       แนนกลับไปนั่งที่โซฟาแล้วแกะกล่องขนมกินและแบ่งให้เจ้าริวกินด้วย ผมเลยขึ้นไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำ ผมถอดเสื้อผ้าเสร็จผมก็เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ระหว่างนั้นก็มีเสียงเหมือนคนเปิดประตูเข้ามาในห้อง ผมคิดว่าเป็นแนนเพราะมีเสียงเห่าของเจ้าริวดังด้วยและก็มีเสียงแนนร้องชู่ๆ ให้เจ้าริวเงียบ

       ผมอาบน้ำเสร็จกลับออกมาก็ไม่เจอแนนกับเจ้าริวแล้ว ผมเปลี่ยนชุดนอนแล้วออกจากห้อง ผมเห็นมีแสงไฟรอดออกมาจากห้องแนนเธอกับเจ้าริวคงขึ้นมานอนแล้ว ผมเลยลงไปกินข้าว ผมเข้าไปในครัวก็เจอจานข้าวและกับข้าวเตรียมรอไว้แล้ว ผมคิดในใจว่าแนนถึงจะปากร้ายแต่ก็ยังน่ารักจัดข้าวให้ผมกิน

       กินข้าวเสร็จผมขึ้นไปนอนวันรุ่งขึ้นผมก็อาบน้ำแต่งตัว จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์กระเป๋าเอกสารเพื่อเตรียมไปทำงาน ผมรู้สึกว่าโทรศัพท์ผมมันไม่ได้วางอยู่ที่เดิม แต่ผมก็ไม่สนใจผมคิดว่าผมคงจำผิด ผมลงมากินกาแฟตอนเช้า ซึ่งเจอแนนใส่ชุดนอน นอนดูทีวีอยู่ที่โซฟา

       "อ้าวมานอนอยู่ตรงนี้อีกแล้ว มาปล่อยลูกให้วิ่งเล่นหรอ"
       แนนพยักหน้า "พี่บี"
       "มีอะไรหรอ"
       "วันนี้ไปไหนบ้างเนี่ย"
       "อืมม ก็ ก็ไปทำงานซิ จะให้ไปไหนอีกหละ"
       "แล้วไปร้านขนมอีกไหม"
       "เออ คงไม่นะ ทำไมหรอ"
       "ไม่มีอะไร วันนี้แนนจะพาเจ้าริวไปเที่ยวนะ"
    "อืมก็ไปซิ จะพามันไปเที่ยวไหนหละ"
    "ก็ไม่รู้ ดูก่อน"
    "อืมตามใจ แต่กลับมาเร็วๆ หละวันนี้พี่จะกลับเร็วนะ"
    แนนมองหน้าผม "ไม่เชื่อหรอก แปล๊ะ" แนนแล๊ปลิ้นใส่ผม
    ผมเลยแกล้งขยุ่มหัวเธอเล่น
    "โอ้ยอย่าซิ ผมยุ่งหมดแล้ว เชอะไปอาบน้ำดีกว่าจะได้พาเจ้าริวไปเที่ยว"

    แนนลุกหนีแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน ส่วนผมก็ไปนั่งกินกาแฟ ระหว่างนั้นเจ้าริวก็มาเห่าเรียกเพื่อขอเข้าบ้าน ผมก็ต้องไปเปิดให้มัน พอมันเห็นผมมันก็ดีใจเพราะรู้ว่าจะขอของกินพิเศษๆ ได้เช่นไส้กรอกหรือแฮมในตู้เย็น แต่ถ้าเป็นแนนมันจะได้แต่อาหารเม็ด

    เจ้าริวเดินตามผมพร้อมกับเอาหัวถูไถขาผมและร้องครางหงิงๆ จนผมใจอ่อนเปิดตู้เย็นหยิบไส้กรอกให้มันกินสองอัน พอได้ของกินเจ้าริวมันคาบไส้กรอกไปกินที่ชามข้าวของมัน เสร็จแล้วมันก็วิ่งขึ้นชั้นบนไปหาแนน ผมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ซักพักแนนก็ลงมา เจ้าริวตามหลังมาติดๆ

    "จะไปแล้วหรอ"
    "ยังอะ สายๆ ค่อยไป"
    "งั้นพี่ไปก่อนนะ อย่ากลับมืดหละ"
    "รู้แล้วน่า รีบๆ ไปเลย บ่นอยู่ได้"
    ผมยืนมือไปจะลูบหัวแนน แต่เธอรู้ทันรีบลุกหนีไปก่อน
    "ริวดูซิ ผู้ชายคนนี้แกล้งแม่อีกแล้ว จัดการเลย"
    เจ้าริวเห่าใส่ผม
    "เดี๋ยวเหอะๆ เดี๋ยวต่อไปไม่ต้องมาร้องขอของกินเลยนะ" ผมดุเจ้าริว
    เจ้าริวมันก็หยุดเห่าแล้วหมอบลงกับพื้น
    "นี่เจ้าริวไม่จัดการให้แม่ เดี๋ยวไม่ต้องไปเที่ยวด้วยกันเลยนะ"
    เจ้าริวยืนขึ้นจะเห่าผมก็ชี้มันอีก เจ้าริวไม่รู้จะทำยังไงมันหมอบลงแล้วยกขาหน้าขึ้นมาปิดหัวทั้งสองข้าง แนนกับผมเห็นแล้วก็หัวเราะ

    หลังจากนั้นผมก็ขับรถออกมาจากบ้านแน่นอนว่าผมไม่ได้ตรงไปออฟฟิตแน่นอน ผมต้องไปแวะหายิปโซก่อน เพื่อไม่ให้เธอคิดว่าผมฟันเธอแล้วทิ้ง ผมนั่งกินขนมกับกาแฟอีกรอบ ยิปโซปิดร้านประมาณครึ่งชั่วโมงเพื่อให้ผมกินเธอจากนั้นผมก็ไปแวะหาน้องแอนต่อเพื่อดูว่าเธอหายดีหรือยัง

    ผมปลอบน้องแอนไปหนึ่งครั้งก็ขอตัวไปทำงานกว่าผมจะเข้าออฟฟิตก็เกือบเที่ยง หญิงเลยชวนผมไปทานข้าวด้วยกัน เราไปทานข้าวที่ภัทรคารบนชั้นสูงสุดของตึกข้างๆ หลังทานข้าวเสร็จเรายังนั่งคุยกันต่อ

    "พี่บีมีอะไรเครียดหรือเปล่าค่ะ มีเรื่องอะไรบอกหญิงได้นะ หญิงช่วยได้หมดแหละ ถึงจะเป็นเรื่องของพี่ก้อยหรือน้องแนนหญิงก็ยินดีช่วยนะค่ะ"
    ผมยิ้มแล้วจับมือหญิงมากุมไว้ "ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ ขอบใจหญิงมากนะ"
    "พี่บีเป็นคนโกหกไม่เก่งเลยรู้ตัวไหมค่ะ"
    "จริงหรอ"
    "จริงซิค่ะ ปากพี่บีบอกว่าไม่มีอะไร แต่ดวงตาพี่บีก็ยังดูเศร้าอยู่ดี"
    "อืม ก็ไม่มีอะไรมากนะ มีเรื่องนิดหน่อยกับลูกนายตำรวจใหญ่ซะด้วยซิ แต่พี่ไม่อยากให้หญิงมาเดือดร้อนด้วยพี่ก็เลยไม่บอกนะ"
    "อย่าคิดว่าหญิงเป็นคนอื่นซิค่ะ ถึงยังไงเราก็" หญิงทำตาหวาน "หญิงช่วยได้นะค่ะ คุณพ่อมีเพื่อนเยอะแยะระดับรัฐมลตรีก็เยอะ นายตำรวจใหญ่แค่ไหนก็ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ"
    "ขอบใจหญิงมากนะ ที่หญิงเป็นห่วงพี่ แต่เรื่องนี้คงไม่ถึงกับต้องให้หญิงหรือคุณพ่อของหญิงเดือดร้อนหรอก"
    "พี่บีเอาแต่เกรงใจอยู่นั่นแหละ ถ้าหญิงบอกว่าเป็นเรื่องของพี่บีคุณพ่อต้องรีบช่วยแน่นอน"
    "อย่ารบกวนท่านเลยนะ เอาเป็นว่าถ้าพี่ไม่ไหวจริงๆ พี่จะบอกหญิงคนแรกนะ"
    "สัญญานะค่ะ"
    "สัญญาซิ"
    "งั้นเราไปทำสัญญากันก่อนกลับออฟฟิตนะค่ะ"

    หญิงอ้อนให้ผมพาไปโรงแรมผมต้องตามใจเธอ เพราะไม่อยากให้เธอโกรธ กว่าผมจะได้กลับมาทำงานก็เกือบบ่ายสอง หลังจากเบี้ยวงานไปวันครึ่ง ก็มีแฟ้มวางเต็มโต๊ะผมเลย ผมรีบเคลียร์งานให้จบเพื่อที่จะได้กลับบ้านเร็วตามที่บอกกับแนนไว้

    ช่วงเย็นลินก็โทรมาหาผมเพื่อบอกเรื่องของนายเพชรแฟนของน้องแอน
    "ได้ข่าวคืบหน้าแล้วหรอ"
    "ค่ะ พี่บีค่ะ เรื่องนี้มันคงใหญ่เกินคนธรรมดาจะเข้าไปยุ่งนะค่ะ ให้ตำรวจเค้าจัดการไม่ดีกว่าหรอค่ะ"
    "ทำไมหละ"
    "ก็นายเพชรเนี่ย มีประวัติโดนจับเรื่องทำร้ายร่างกาย เรื่องยาเสพติด และยังเรื่องข่มขืน แต่ไม่เคยติดคุกเลย ลินว่าเราส่งเรื่องต่อให้เจ้าหน้าเค้าจัดการกันเถอะค่ะ"
    "พี่เข้าใจนะว่าลินกลัว เรื่องนี้ลินแค่รายงานข่าวให้พี่ ลินไม่ต้องเข้ามายุ่งก็ได้"
    "ไม่ใช่นะค่ะ ลินไม่ได้กลัวแต่ลินเป็นห่วงพี่บี"
    "ไม่เป็นไรหรอก พี่คิดว่าจะปรึกษาเพื่อนที่เป็นตำรวจเพื่อจัดการเรื่องนี้ พี่คงไม่ลงมือจับมันเองหรอก"
    "แบบนั้นก็ดีค่ะ"

    ลินเล่าเรื่องที่รู้มาว่าไอ้เพชรนัดส่งยาที่ผับดังแห่งนึง ซึ่งครั้งจะเป็นล๊อตใหญ่พอที่จะทำให้มันติดคุกหัวโตได้ พอวางสายจากลินผมก็รีบโทรหาหมวดป๊อบ และบอกเรื่องนี้เพื่อปรึกษา

    "เรื่องนี้ป๊อบคงเข้าไปจับเองไม่ได้เพราะป๊อบไม่ใช่ ปปส และก็ไม่ใช้เขตท้องที่ของป๊อบด้วย แต่ป๊อบจะเอาเรื่องนี้ไปคุยกับเพื่อนตำรวจที่เป็น ปปส ให้นะค่ะ คุณบีไม่ต้องกลัวนะ ยังไงป๊อบจะเข้าไปร่วมจับด้วย ครั้งนี้มันไม่รอดแน่ๆ"
    "แล้วเรื่องนายตำรวจพ่อของนายคนนี้หละครับ"
    "เรื่องนั้นสบายใจได้ค่ะ ถ้าข่าวของคุณบีถูกต้องครั้งนี้มันดิ้นไม่หลุดแน่ๆ"
    "แล้วถ้ามันเกิดไม่ไปส่งเองหละครับ"
    "แบบนั้นก็แย่ค่ะ เราคงทำอะไรมันยาก"
    "งั้นผมก็คงต้องทำให้มันต้องเป็นคนไปเองซินะครับ"
    "ป๊อบว่าคุณบีอย่าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้เลยค่ะ ให้ตำรวจทำงานกันดีกว่า ป๊อบจะคุยกับหมวดสิงห์เพื่อนป๊อบที่เป็น ปปส และจะนัดคุยกับคุณบีอีกทีนะค่ะ"
    "ก็ได้ครับ"

    ผมรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าจะจับไอ้เพชรได้ ผมกลัวมันจะเปลี่ยนใจให้คนอื่นไปส่งยาแทนมากกว่ามันคงไม่โง่ส่งเอง ไม่งั้นมันคงติดคุกหัวโตไปนานแล้ว ผมเริ่มรู้สึกหงุดหงิด มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นมาพอดี จากนั้นวิก็เดินเข้ามา พอดีผมยืนคุยโทรศัพท์อยู่ที่โซฟาไม่ได้นั่งที่โต๊ะ วิเลยต้องเดินเข้ามาหา

    "คุณบีค่ะ รายงานของเดือนนี้ค่ะ"
    ผมรับรายงานมาถือ ตาผมจ้องวิ ด้วยความที่กำลังเครียดเลยทำให้ผมรู้สึกโมโหวิที่ยอมขายตัวให้กับไอ้วิบูลย์ ผมอยากให้เธอรู้สึกเจ็บปวดที่รับจ้างไอ้วิบูลย์มาทำร้ายผม ซึ่งสิ่งที่จะทำให้ผู้หญิงเจ็บปวดได้ก็คือรอยราคี ผมวางรายงานลงบนโซฟา จากนั้นผมก็เข้าไปกดวิ

    "จะทำอะไรค่ะคุณบี อย่าค่ะ อย่า"
    "จะทำอะไร ก็ทำเหมือนๆ กับผู้ชายทุกคนที่ทำกับคุณนั่นแหละ เอาเท่าไหร่หละเดี๋ยวเสร็จแล้วผมจ่ายให้"
    "อย่าค่ะ อย่าทำกับวิแบบนี้"
    "อย่าดิ้นน่า ค่าตัวคุณเท่าไหร่หละ หมื่น หรือสองหมื่น หรือว่าหลักแสน ผมมีเงินจ่ายนะ"
    "ไม่ใช่นะค่ะ อย่า"

    ผมไม่สนใจแล้ว ผมก้มลงดูดไซ้คอวิอย่างหื่นกระหาย วิถึงกับตัวอ่อนไม่มีแรง ผมเลยถือโอกาสดันเธอนอนลงบนโซฟา มือผมสองข้างพยายามถลกกระโปรงสั้นของเธอขึ้นแล้วล้วงเข้าไปด้านในเพื่อดึงกางเกงในเธอออก วิพยายามดึงรั้งมือผมไว้ ส่วนปากผมตอนนี้ก็เลื่อนขึ้นมาประกบปากวิ

    วิปิดปากสนิท แต่ผมก็พยายามจะบดปากและเอาลิ้นสอดเข้าไป มือผมก็ตอนนี้จับขอกางเกงในเธอไว้ได้และกำลังพยายามดึงมันออกโดยที่วิพยายามรั้งไว้เต็มที่ จากนั้นวิก็หันหน้าหนีจนปากผมหลุดจากปากเธอ แล้วเธอก็ร้องขอให้ผมหยุด

    "อย่าค่ะ อย่าทำวิ" เสียงเธอสะอื้นเหมือนกำลังจะร้องไห้
    ผมหยุดดึงกางเกงในวิ
    "ทำไม ผมมันน่ารังเกียจมากใช่ไหมคุณถึงไม่ยอมขายตัวให้ผม โอเค ผมเองก็ไม่อยากจะซ้ำรอย หรือใช้ของซ้ำกับไอ้คนชั่วอย่างไอ้วิบูลย์เหมือนกัน"
    วิร้องไห้ แต่เธอกลับปล่อยมือที่รั้งมือผมไว้ออกจากนั้นเธอก็ถอดกางเกงในออกจากเอวเอง
    "ทำซิค่ะ ถ้าทำแล้วคุณบีสบายใจ" วิพูดไปร้องไห้ไป

    ผมเห็นแล้วก็รู้สึกสงสารเลยลุกขึ้น วิใส่กางเกงในกลับไปแล้วลุกขึ้นมานั่งจัดเสื้อผ้า ผมกลับไปนั่งที่โต๊ะ วิจัดเสื้อผ้าเสร็จเธอก็เดินออกไปจากห้องโดยที่ไม่พูดอะไรกับผม ผมรู้สึกแปลกใจตัวเองทั้งๆ ที่อยากย้ำยีวิ แต่พอวิยอมผมกลับเปลี่ยนใจเป็นสงสารเธอแทน

    ตกเย็นผมก็รีบกลับบ้านตามที่บอกกับแนนไว้ พอถึงบ้านแนนกลับมาก่อนแล้ว และกำลังนั่งกินขนมของร้านยิปโซอยู่ ผมเห็นแล้วตกใจแต่ก็ไม่กล้าถามว่าแนนไปที่ร้านของยิปโซมาหรือเปล่า แนนเห็นผมมองเธอก็ยิ้มเหมือนมีเอาชนะผมได้ แต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจ

    "วันนี้ไปทำอะไรที่คอนโด"
    "อะไรนะ" ผมตกใจที่แนนถามแบบนี้
    "แนนถามว่าพี่บีไปทำอะไรที่คอนโด"
    "อ้อ เออ พี่ไปเอาเอกสารที่ทิ้งไว้ที่นั่น"
    "แล้วทำไมอยู่ตั้งนาน"
    "ก็ เออ อ้อ ก็จัดเก็บห้องบ้างซิไม่ได้ไปนานแล้วก็มีฝุ่นบ้าง"
    "งั้นพรุ่งนี้แนนไปทำความสะอาดให้นะ"
    "เออ ไม่ต้องๆ พี่จ้างแม่บ้านที่นั้นทำให้แล้ว"

    แนนยิ้มเหมือนไม่เชื่อที่ผมพูดแต่เธอก็ไม่ได้ถามต่อ ส่วนผมก็พยายามคิดว่าทำไมแนนถึงได้รู้ว่าผมไปไหน แล้วรู้ด้วยว่าผมอยู่นานแค่ไหน ผมขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ระหว่างอาบน้ำก็มีเสียงเปิดประตูห้องมาอีกแล้ว คราวนี้ผมเลยเปิดประตูห้องน้ำออกมาดู

    "มาทำอะไรเนี่ย" ผมเห็นแนนกำลังทำเป็นย่องๆ ไปที่กระเป๋าเอกสารของผม
    "เปล่านี่"
    ครั้งนี้เจ้าริวไม่ได้เข้ามาด้วยคงโดนแนนให้รออยู่หน้าห้องเพื่อที่ผมจะไม่ได้ยินเสียงเห่าของมัน
    "แหนะแอบมาทำอะไรแน่ๆ เมื่อวานก็เข้ามานี่"
    "เปล่าซะหน่อย ก็แค่มาดูว่าเตียงเรียบร้อยไหม ก็จะมาจัดให้"
    แนนแก้เกอด้วยการนั่งลงที่เตียงแล้วทำเป็นจัดหมอนจัดผ้าห่มให้ ส่วนผมกลับคิดว่าได้โอกาสอยู่สองต่อสองโดยไม่มีไอ้ริวมาขวางแล้ว ผมแกล้งทำเป็นเดินไปด้านข้างแนน
    "หรอ อืมก็ดี เมื่อวานก็มาจัดใช่ไหม"
    "ใช่ๆ" แนนรีบตามน้ำโดยไม่รู้ว่าผมแกล้งเข้ามาใกล้เพื่อที่จะปล้ำเธอ
    "แต่วันนี้พี่ว่าอย่าเพิ่งจัดเลย"
    "ทำไมหละ เค้าจัดให้ไม่ดีหรอ ที่หลังไม่ทำแล้ว"
    "ไม่ใช่ แต่เอาไว้จัดหลังจากพี่" ผมวรรคแนนสงสัยแล้วก็กระโดดกอดแนนกดลงบนเตียง
    "ว้ายจะทำอะไรอะ"
    "ก็ปล้ำแนนไง เสร็จแล้วค่อยจัดเตียงใหม่"
    "ไม่เอานะ ริวริว ช่วยด้วยริว"
    "เรียกไปมันก็เปิดประตูเข้ามาไม่ได้หรอก ไม่ได้ปล้ำมาหลายวันแล้วคิดถึงรู้ไหม"
    "ไม่เอาไปไปหาพี่ก้อยไป"
    "ไม่เอาเหมือนกัน จะปล้ำแนนนี่แหละ"
    ผมดึงเสื้อยืดเธอขึ้นมาถึงหน้าอก ที่เนินอกเธอมีรอยแดงเหมือนเพิ่งไปฟัดกับใครมา
    "แน่ แอบไปฟัดกับใครมาเนี่ย แอบไปหาฟางมาหรอ"
    "ยุ่งน่าเรื่องของเค้า"
    "แบบนี้นี่เองถึงไม่ค่อยสนใจพี่ สงสัยพี่ต้องทำให้รู้ซะแล้วว่าชายหญิง ยังไงมันก็ต้องดีกว่าหญิงๆ"
    "บ้าทะลึง ไม่เอานะ"

    ผมไม่สนใจก้มลงซุกไปที่อกเล็กของแนนแล้วก็หอมไซ้ไปทั่ว มือผมก็เลื่อนไปที่ด้านหลังของแนนเพื่อปลดตะขอบราออก พอบราหลุดผมก็เห็นหัวนมสีชมพูอ่อนกำลังแข็งชูชันเต็มที่ ผมรีบก้มลงดู แนนร้องซี๊ดดดด และบอกให้ผมหยุด แต่ผมไม่ยอมหยุด ผมดูดนมแนนซ้ายทีขวาทีจนเธอตัวอ่อนและหยุดโวยวาย

    "ไม่เอานะพี่บี อู้ยยยยย อย่าค่ะแนนเจ็บ"
    "เจ็บหรือเสียว หรือว่าวันนี้โดนดูดนมจนระบมหรอ"
    "บ้า พี่บีทะลึงนะ อู้ยยยยย อย่า อู้ยยยยยยดูดเบาๆ ซิค่ะ อู้ยยยยยย เสียววววววว"
    "เสียวไม่ใช่เจ็บนี่ งั้นพี่ก็จะทำให้เสียวเยอะๆ นะ"
    "ไม่เอา อู้ยยยยยย อย่าค่ะ อู้ยยยยยยยย เบาๆ ซิ อู้ยยยยยยซี๊ดดดดด"

    ผมดูดนมแนนจนเธอเริ่มครางเสียวดังขึ้น จากนั้นแนนก็เป็นฝ่ายดันหัวผมให้เลื่อนต่ำลง ผมรีบแก้กางเกงขาสั้นแล้วรูดมันออกพร้อมกับกางเกงในแนนในครั้งเดียว ผมค่อยลากลิ้นต่ำลงมาที่หน้าท้องของแนนแล้วเลื่อนต่อมาที่เนินหญ้า ตรงนี้แนนจีบผลักไม่ให้ผมเลียเนินหญ้าของเธอ แต่ผมก็ฝืนไว้แล้ดูดไปที่เนินเนื้อแรงจนเส้นไหมเข้ามาในปาก

    "อู้ยยยยยยย ซูดดดดดดด อู้ยยยยยยย อู้ยยยยยยย"

    ผมดูดเม้นเนินเนื้อแนนจนเธอไม่มีแรงจะดันผมต่อ แต่ผมก็ไม่ใจร้ายกับเธอ ผมเป็นฝ่ายค่อยๆ เลื่อนต่ำลงมาที่หว่างขาของแน่น กลีบสีชมพูสวยเริ่มมีน้ำเยิ้มออกมาจนเอ่อแล้ว ผมค่อยลากลิ้นเสยเลียกินน้ำรักแนนเบาๆ แนนสยิวร่างร้องครางสุดเสียง

    ผมโลมเลียตุมเสียวของแนนและดูดเม้มกลีบสาวสลับกันไป แนนได้แต่ร้องครวนครางอย่างมีความสุขพร้อมกับเด้งเอวขึ้นลงเป็นจังหวะ จากนั้นผมก็แหวกกลีบสาวแล้วดุ้นลิ้นเข้าไปด้านใน แนนร้องอ้าพร้อมกับแอ่นเอวขึ้นครางเสียว ผมเริ่มใช้ลิ้นรุกล้ำด้านในโพรงสาวของแนนจนเธอดิ้นเร่าๆ เหมือนจะขาดใจ

    "พอแล้วค่ะพอแล้ว โอ้ยยยยยยยย อู้ยยยยยยย แนนไม่ไหวแล้ว พี่บี โอ้ยยยยยยยยยย"
    ผมแกล้งไม่หยุด แนนเอามือมาจับไหล่ผมพยายามดึงให้ผมเลื่อนหน้าขึ้น
    "โอ้ยยยยย พี่บี อย่าแกล้งแนน โอ้ยยยยยซี๊ดดดดดดดอู้ยยยยยย พอก่อน โอ้ยยยยยย ทำเถอะแนนไม่ไหวแล้วค่ะโอ้ยยยยยย"

    ผมแกล้งแนนจนเธอใกล้จะเสร็จผมก็ยอมหยุดให้ แต่แนนกลับเปลี่ยนใจจะให้ผมใช้ปากต่อให้เธอเสร็จ
    "โอ้ยยยย หยุดทำไมอะ โอ้ยยยยยยย อู้ยยยยยยยย พี่บีแกล้งแนนอีกแล้วนะ"
    "อ้าวเดี๋ยวให้หยุด เดี๋ยวให้ทำเอาไงแน่"
    "โอ้ยยยย พี่บีอะ เดี๋ยวโกรธเลย"
    "โอ๋ๆ ไม่โกรธนะ เดี๋ยวจะรีบทำให้เสร็จนะ"
    "เร็วๆ ด้วย"

    ผมรีบขึ้นทาบตัวแนน แนนถ่างขาออกรอ ผมประคองเอ็นจ่อที่ร่องสาวแนนแล้วค่อยๆ ดันเข้าไป น้ำรักที่ชุมฉ่ำทำให้หัวบานผมมุดเข้าไปได้ไม่ยากนัก แนนหยี่ตาทำหน้าเสียวผมเลยก้มลงประกบปากจูบ แนนจูบผมตอบพร้อมกับให้สองแขนโอบตัวผมไว้

    ผมค่อยเริ่มทำหน้าทีสามีที่ดี ผมสาวเอ็นเข้าออกช้าๆ ให้ร่องสาวแนนได้รับรูความเสียวจากการครูดของเอ็นผมกับโพรงสาวเธอ แนนเสียวจนกอดรัดผมไว้แน่น ผมก็ค่อยดันเอ็นเข้าไปจนสุดจนปลายโพรงสาวดังกึ๊ก แนนสะดุ้งสะท้านเสียวไปทั้งตัว

    ผมเริ่มเปลี่ยนมากระแทกเน้นๆ แทน แนนทนเสียวไม่ไหวหันหน้าผละปากหนีผมแล้วเริ่มร้องคราง ผมเลยก้มลงหอมไปที่ซอกคอแนนแล้วเริ่มเลียไล้ไปที่ใบหู แนนทนความเสียวสยิวไม่ไหวพยายามเอาเอาคอหนีบหัวผมไว้ไม่ให้เลียติ่งหูเธอ แต่ก็ไม่สำเร็จ ผมเลียไล่ไปจนถึงรูหูทำเอาแนนร้องลั่น

    "อู้ยยยยยยยยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดดดดดดดดด อ้ายยยยยยยยยยยยยยยย"

    จังหวะผมเริ่มเร็วขึ้น แรงกระแทกทำเอานมน้อยๆ ของแนนกระเพิ่มตาม น้ำรักแนนเริ่มแตกฟองเป็นสีขาวขุนเต็มไปทั่วเนินหญ้า ผมเร่งแรงกระแทกเพิ่มขึ้นอีกจนทุกครั้งที่ปลายหัวผมกระแทกกับด้านในสุดของแนน เธอก็จะแอ่นหน้าหลับตาปี้ทุกครั้ง

    จากนั้นผมก็เปลี่ยนท่า ผมค่อยดึงลำท่อนออกจากโพรงที่รัดแน่นของแนน แล้วบอกให้เธอพลิกกลับด้านเป็นท่าโก้งโค้ง แนนรีบทำตามอย่างว่างาน เธอแอ่นก้นรอให้ผมทำรักต่อให้เสร็จ ผมเข้าไปประกบที่ด้านหลังของแน่น เธอรีบเอื้อมมือจับดุ้นผมแล้วเอาไปจ่อที่ร่องสาวของเธอ ผมค่อยดันมันเช้าไปจนสุดลำ แนนสะท้านไปทั้งร่างอีกครั้ง

    แล้วผมก็เริ่มสาวเอ็นยาวเป็นจังหวะ คราวนี้มีเสียงดัง ตับ ตับ ตับ ตามมาด้วย ก้นน้อยๆ ของแนนเด้งเป็นคลื่น แนนสะบัดหน้าไปมาเวลาที่ปลายหัวผมชนเข้ากับปลายสุดด้านในของเธอ ผมจับสะโพกแนนรั้งเข้าหาตัวเพื่อให้ลำท่อนผมเข้าไปจนมิดลำ แนนร้องเสียวด้วยน้ำเสียงที่กำลังมีความสุขสุดๆ

    ท่านี้ทำให้หัวบานผมครูดกับด้านในของแนนตลอดเวลาที่เข้าออก นั่นทำให้ผมเองก็เสียวซ่านไม่แพ้เธอ แนนเองก็พยายามเด้งก้นขึ้นรับลำแท่งของผมที่แทงเข้าไปในโพรงสาวของเธอทุกครั้ง เราสองคนเริ่มเร้าจังหวะของกันและกัน จนกลายเป็นเสียงกระแทกดัง ปั้บ ปั้บ ปั้บ ไม่หยุด

    ถึงรู้ดีว่ายิ่งเร่งผมก็ยิ่งใกล้จะปลดปล่อยน้ำกามออกมา แต่ความเสียวมันก็เย้ายวนให้ผมเร่งกระแทกแนนเร็วขึ้น เร็วขั้น จนในที่สุดผมก็กลั้นความสุขเอาไว้ไม่อยู่ แนนร้องกรี๊ดดดดดด ตอนที่ผมเอวกระตุกส่งน้ำกามอุ่นพ่นเข้าโพรงสาวเธอ แนนเองก็เสร็จเหมือนกัน โพรงสาวเธอบีบรัดเอ็นแรงๆ หลายครั้งเหมือนจะดูดซักความรักที่ผมมอบให้จนหมดลำแท่ง

    เราสองคนค้างอยู่ที่ท่าด๊อกกี๊พักนึงก่อนที่แนนจะค่อยๆ เลื่อนตัวลงนอนคว่ำลงบนเตียง ผมนอนลงทับตัวเธอไว้แล้วหอมแก้มหอมคอเล้าโล้ไปมาอย่างแผ่วเบา

    "เป็นไง ชาย หญิง ดีกว่า หญิง หญิงใช่ไหม"
    แนนไม่ตอนแต่เอียงหน้ามาเหล่ผมก่อนจะอมยิ้ม
    "แล้ววันนี้ไปซนที่ไหนมาฮึ"
    "หึงหรอ"
    "หึงทำไม พี่รู้ว่าแนนสนแต่สาวๆ พี่เป็นผู้ชายคนเดียวที่แนนยอมให้ทำแบบนี้ได้"
    แนนอมยิ้มทำหน้าเขิน
    "ว่าไงหละ วันนี้ไปซนไหนมา เอาเจ้าริวไปด้วยยังแอบซนได้อีกนะ"
    "อืม ก็ไปร้านเบอเกอรี่มา"
    ผมอึ้งไปเพราะมันแปลว่าแนนไปหายิปโซมา
    "อึ้งเลยหรอ มีคนฝากความคิดถึงมาให้ด้วยนะ"
    "ใครหรอ" ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้
    "แหมทำเป็นไก๋นะ ไม่ต้องเลยผู้ชายเจ้าชู้"
    "พี่เจ้าชู้อะไร"
    "ยังจะมาแก้ตัวอีก" แนนพลิกตัวมานอนหงายแล้วมองผม
    "พูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลย" ผมไม่กล้าสบตาแนน
    แนนจับหน้าผมให้มองตาเธอ "พี่ยิปโซไง"
    ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้แต่ผมก็ยังหน้าซีดเมื่อได้ยินแนนตอบ
    "เค้าฝากมาให้หอมแก้มพี่ด้วยมา" แนนหอมแก้มผมสองที
    "แค่นี้หรอ" ไหนๆ ก็ไหนๆ ผมเลยแกล้งทำใจดีสู้เสีอ
    แนนสายหน้า "คนเจ้าชู้ ไม่กลัวพี่ก้อยเค้าโกรธเอาหรอ แล้วถ้าเจนรู้เค้าจะน้อยใจเอานะ"
    "ก็กลัวซิ ว่าแต่แนนโกรธพี่หรือเปล่าหละ"
    "โกรธมาก" แนนทำเสียงดุ
    "พี่ขอโทษ"
    "โกรธมากที่ไม่ยอมแบ่งกันบ้าง"
    "เดี๋ยวเถอะดูพูดเข้า แล้วเรื่องนี้"
    "ไม่บอกพี่ก้อยกับเจนก็ได้ หรือจะบอกดีพี่ก้อยคงชวนให้พี่ยิปโซมาอยู่กับเราแน่ๆ เลย แนนจะได้มีเพื่อนด้วย"
    ผมจับจมูกบีบแล้วบิดไปบิดมา
    "อู้ยยย ทำอะไรเค้าอะ"
    "พี่ดีใจนะที่ได้แนนเป็นเมียพี่ พี่ไม่ได้คิดกับพี่ยิปโซแค่ทางผ่านหรือดอกไม้ริมทางนะ แต่แนนคงรู้นะว่าพี่ยังรู้สึกไม่พร้อมที่เราจะมีครอบครัวใหญ่ๆ กันอีกครั้ง พี่ยังรู้สึกเข็ดกับครั้งที่แล้วอยู่"
    แนนทำหน้าสงสารผมแล้วกอดหัวผมให้ลงไปซุกอกเธอ
    "แนนเข้าใจพี่ใช่ไหม"
    แนนลูบหัวผมเบาๆ "ค่ะ"

    เราซึ้งกันได้แป๊บเดียวแหละ เพราะหน้าผมมันซุกอยู่ที่หน้าอกแนน และปากผมมันก็อยู่ใกล้หัวนมเธอด้วย ผมเลยเริ่มดู แนนตีผมทีเรากำลังซึ้งกันอยู่ดีๆ ก็กลับมาทะเล้นอีก แต่ไม่นานแนนก็เครื่องร้อนเราก็ต่อกันอีกรอบ จากนั้นก็ไปล้างตัวกันในห้องน้ำ

    พอเสร็จไปสองครั้งแนนก็ยอมให้ผมกอดเอวเธอเดินออกจากห้องได้ เราเปิดประตูห้องออกมาก็เจ้าริวนอนรอแนนจนหลับไป แต่พอได้ยินเสียงเปิดประตูมันก็รีบตื่นแล้วเรามาอ้อนแนน

    "หิวแย่แล้วซิ ต้องโทษพ่อเราแหละทำแม่เสียเวลา"
    "อ้าวโทษพี่เลยหรอเนี่ย"
    "ใช่แหละ ทำชักช้าเสียเวลาดูซิ ลูกริวหิวข้าวแล้ว"
    "แหม ก็ใครไม่รู้นะ พอดูดนมไปหน่อยเดียวก็ดันพี่"
    "บ้า พอแล้วไม่พูดเลยทะลึง ไปดีกว่าเนอะริวไปกินข้าวกัน ปล่อยคนทะลึงไว้คนเดียว"

    วันนี้แนนยอมมานอนกับผม แต่ห้ามทำอะไรเพราะเจ้าริวนอนด้วย แต่ผมก็กะจะทำแหละครับเหมือนทุกๆ ครั้งคือทำแบบไม่ให้เจ้าริวได้ยิน แต่เจ้าริวดันมานอนขั้นระหว่างผมกับแนน ผมเลยทำอะไรแนนไม่ได้ ก่อนที่จะหลับเราก็คุยกันเรื่องยิปโซ แนนบอกว่าพี่ผมได้เมียเป็นทอมอีกคนแล้ว ผมงงแนนบอกว่าวันนี้แนนไม่ได้ปล้ำพี่ยิปโซ แต่พี่ยิปโซปล้ำแนน ตัวแนนถึงได้มีรอยช้ำ ผมก็ขำ เพราะนานๆ ทีแนนจะโดนผู้หญิงอื่นปล้ำ ปรกติมีแต่ปล้ำคนอื่น

    แล้วแนนก็ถามเรื่องที่คอนโด เธอรู้ว่าผมต้องแอบใครไว้แน่ๆ ผมก็เลยต้องยอมบอกว่าแอนอยู่นั้น แต่ผมไม่ได้เล่าเรื่องอื่นให้แนนฟัง แนนบอกว่าจะไปหาแอน ผมอึ้งๆ ไปแต่ก็ต้องปล่อย และก็ดีเหมือนกันแอนจะได้ไม่เหงาด้วย แนนบอกว่าตอนเช้าให้ผมเอาเบอร์แอนให้ด้วย

    วันรุ่งขึ้นผมเลยไม่ได้ไปแวะไหนต้องตรงไปทำงานเลย แต่ผมก็โทรไปหายิปโซ

    "เมื่อวานนี้ แนนไปหาหลังจากพี่กลับไปแล้วหรอ"
    "อืม ค่ะ"
    "แล้ว แนนไปซนอะไร หรือไปรบกวนที่ร้านหรือเปล่า"
    "เปล่าค่ะ น้องแนนรักนักดี มาช่วยโซขายขนมจนเที่ยง โซเลยเลี้ยงข้าวแนน"
    "เลี้ยงข้าวอย่างเดียวหรอ"
    ยิปโซนิ่งไปก่อนจะถามกลับมาแบบน้ำเสียงที่อายๆ ว่า "แนนเค้าบอกด้วยหรอ"
    "อืม"
    "ว้าย แล้วแนนเค้าเล่าว่าไงบ้างค่ะ"
    "ก็ไม่มีอะไร บอกว่ายิปโซปล้ำเค้า"
    "ว้าย น้องแนนนี่บอกแล้วนะว่าอย่าเล่าให้พี่บีฟัง แย่จัง แบบนี้พี่บีจะเกลียดโซไหมเนี่ย"
    "เกลียดทำไม แล้วอีกอย่างนะแนนเค้ากะไปปล้ำแต่โดนยิปโซปล้ำแทน พี่ว่าตลกดีออก"
    "อ้าว โซไม่รู้ว่าแนนก็เป็นเหมือนโซ แบบนี้พี่บีรับได้ใช่ไหมค่ะ"
    "รับได้ซิ แหมแนนก็เป็นแบบนี้แหละ สาวๆ ของเค้าหมดและ"
    ยิปโซหัวเราะ "วันนี้แนนบอกว่าจะมาหาโซตอนเช้าอีก เดี๋ยวคงมาแล้วมั้งค่ะ"
    "หรอ อืมฝากจัดการให้หนักๆ เลยนะคนนี้ จะได้หายทอมซะที"
    "ค่ะ อิอิ"
    "จ้า แล้วว่างๆ พี่จะไปหานะ รอไอ้ตัวเล็กหายเห่อยิปโซก่อน เดี๋ยวไปเจอพร้อมกัน ยิปโซจะแย่เจอทั้งพี่ทั้งแนน"
    "แหม มาพร้อมกันก็ได้ค่ะ ก็คิดถึงทั้งคู่แหละ"
    "อ้าว ไหงคิดถึงแนนด้วยหละ แหมติดใจไอ้ตัวเล็กแล้วซิเนี่ย"
    "อืม ก็นะมันคนละแบบนี้ค่ะ เอาเป็นว่ามาพร้อมกันก็ได้มาคนก็ได้ ขอให้มาหากันบ้างก็พอ"
    "จ๊ะ แล้วจะไปนะ"

    ผมวางสายยิปโซจากนั้นก็โทรหาแอน แอนถามผมเรื่องแนนทันที ผมเลยบอกว่าแนนคือเมียคนนึงของผม

    "แนนเค้าบอกว่าจะไปหาแอนไม่ใช่หรอ แล้วแอนว่าไง ถ้าไม่สะดวกก็บอกเค้าไปได้นะ แนนเค้าไม่ว่าหรอก"
    "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนกันก็ดี เห็นว่าจะพาหมามาเล่นด้วย แอนจะได้ไม่เหงา"
    "งั้นหรอ งั้นก็ดี อืมแต่ระวังนะ แนนเค้า อืม"
    "เค้าทำไมหรอค่ะ"
    "เออจะว่าไงดี เค้าอืม เค้าชอบผู้หญิงด้วย"
    "อ้อ ค่ะ แอนพอจะทราบแล้วจากที่คุยกันดูเค้าเหมือนพูดจีบแอนด้วย"
    "แล้วแอนจะรำคาญหรือเปล่า"
    "ไม่หรอกค่ะ เราก็คงแค่คุยกันดูทีวีกินข้าวกัน อาจจะกอดกันบ้างถ้าหนาวๆ นะ"
    "หือ กอดกันแบบนี้ก็เข้าทางไอ้ตัวเล็กเลยซิเนี่ย"
    "ถ้าพี่บีหึงแอนไม่กอดก็ได้"
    "เปล่าๆ แอนมีเพื่อนไม่เหงาก็ดีแล้ว กอดกันก็ได้พี่ไม่ว่าหรอก ขืนพี่ไปห้ามไอ้ตัวเล็กกลับบ้านมาอัดพี่แน่ๆเลย"
    แอนหัวเราะ "ดีจังนะค่ะ ดูพี่บีจะมีครอบครัวที่มีความสุขแล้วนะค่ะ"
    "พี่เองก็อยากให้แอนได้มีครอบครัวที่มีความสุขเหมือนกันนะ"
    "ขอบคุณค่ะ"

    ผมคุยกบแอนต่อซักพักก่อนที่จะวางสาย วันนี้ก็เหมือนเดิมไม่มีอะไร มีแค่วิที่ทำตัวห่างๆ ผมเหมือนจะกลัวผมจะทำอะไรเธออีก เวลาเข้ามาหาก็พยายามยืนห่างๆ เวลาผมลุกขึ้นหรือเดินเข้าไปหาเธอก็จะรีบถอยหนี เสร็จธุระเธอก็จะรีบออกจากห้องผมทันที

    ตกเย็นผมตรงกลับบ้าน พอไปถึงก็เจอว่าแนนกลับบ้านมาแล้วเหมือนเดิมผมเปิดประตูเข้าแต่ก็ไม่เจอแนนที่โซฟาเหมือนปรกติ ผมเดินขึ้นไปชั้นสองเห็นเจ้าริวนอนอยู่ที่หน้าห้องแนน เจ้าริวเห็นผมมันก็รีบวิ่งมาหา ผมเลยต้องให้มันเข้ามาตากแอร์ในห้องผม

    เจ้าริวอยู่นอกห้องแบบนี้แสดงว่าแนนพาใครกลับบ้านมาแน่ๆ ผมรีบเก็บของและขังเจ้าริวไว้ในห้อง ซึ่งมันก็ไม่สนใจเพราะมันได้ตากแอร์เย็นๆ แล้ว ผมค่อยย่องไปที่หน้าประตูห้องแนน ผมลองปิดลูกดู ปรากฏว่าแนนไม่ได้ล๊อคห้อง ผมเลยค่อยๆ แง้มประตูออกดู

    ผมก็เห็นแอนกำลังโก้งโค้งโดยมีแนนประกบอยู่ด้านหลัง ร่องสาวของทั้งคู่เชื่อต่อกันด้วยของเทียมสองด้าน แนนจับสะโพกแอนดึงเข้ามากระแทกกับของที่โผล่หัวด้านนึงออกมาจากหว่างขาของเธอ สองสาวสะท้านกายครางเสียวทุกครั้งที่หน้าขาของแนนกระแทกเข้าไปแนบสนิทกับก้นกลมๆ ของแอน

    ผมทนดูภาพบาดใจไม่ไหวต้องรีบปิดประตูแล้วลงไปชั้นเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ ผมแวะเปิดประตูให้เจ้าริวออกมาจากห้องผมด้วย เจ้าริวตามผมลงมาชั้นล่าง ผมเปิดทีวีดู เจ้าริวก็กระโดดขึ้นมานอนบนโซฟาแล้วดูทีวีกับผม ซักพักใหญ่แนนกับแอนก็เดินจูงมือกันลงมา

    "อ้าวสั่งข้าวมาหรือยังเนี่ย หิวแล้วนะ" ผมถามแนน
    "ยังพี่บีทำไมไม่สั่งอะ"
    "อ้าวปรกติเราสั่งไม่ใช่หรอ เดี๋ยวพี่สั่งกับข้าวไม่ถูกใจก็กินน้อยอีก"
    "โอ๊ย แล้วมารอทำไมหละ หิวแล้วเหมือนกันนะ" แนนโวยวาย
    "หิวเป็นคนเดียวหรอ ริวก็หิวแล้วใช่ไหมริว"
    เจ้าริวได้ยินพูดถึงเรื่องของกินมันก็เห่ารับ
    "เดี๋ยวเถอะริว เดี๋ยวคืนนี้ให้นอนหน้าห้องเลย"
    เจ้ากลัวแนนรีบนอนหมอบลง
    "งั้นก็ไปกินที่ร้านแล้วกันนะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาให้เค้ามาส่งอีก" ผม
    "ได้ ไปกินที่ร้านเรากันนะแอน ขออร่อยๆ เยอะเลย"
    "ค่ะ"

    พวกเราเดินออกจากบ้านไปที่ร้านอาหารกัน ระหว่างทางแนนก็โทรสั่งอาหารไปด้วยเพื่อที่ไปถึงร้านจะได้ไม่ต้องรอนาน ส่วนเจ้าริวผมก็หยิบไส้กรอกในตู้เย็นมาให้มันกินประทังหิวไปก่อน ไปถึงร้านปรากฏว่าคนเต็มร้านไม่มีโต๊ะว่าง แต่พอดีผมเป็นเจ้าของก็เลยเอาโต๊ะมาตั้งเพิ่มเองได้

    "คนเยอะดีนะวันนี้" ผมถามผู้จัดการร้าน
    "ครับคุณบี คนแน่นมาเกือบอาทิตย์แล้วครับ ดีที่ยังแบ่งไปนั่งร้านเฮียได้บ้าง ไม่งั้นลูกค้าบ่นแย่เลย"
    "หรอ อืมก็ลองดูนะว่าพอจะขยายโต๊ะเพิ่มได้บ้างไหม แต่อย่าให้มันแน่นเกินแล้วกัน"
    "ครับคุณบี"
    "ก็ร้านเราอาหารอาหารอร่อยคนก็เลยเยอะอะ แค่นี้ก็ม่ายรู้"
    "เก่งจังนะเรา อยู่บ้านว่างๆ ก็ออกมาช่วยเค้าบ้างซิ"
    "มาก็ได้แต่เจ้าริวมันซนไม่รู้ด้วยนะ"
    "แหมอ้างเจ้าริวเลย ขี้เกียดหละไม่ว่า"
    "ว่าเค้าอีกแล้ว ริวจัดการผู้ชายคนนี้เลย มาแกล้งแม่อีกแล้ว"
    แอนขำที่ผมกับแนนทะเลาะกัน หลังจากคุยกับผู้จัดการร้านเสร็จ ผมก็ลุกขึ้นเพื่อจะเดินไปคุยกับเฮียร้านก๋วยเตี๋ยวข้างๆ เจ้าริวรีบวิ่งตามผม มันรู้ว่าไปร้านเฮียมันจะได้กินลูกชิ้นกุ้ง

    "สวัสดีครับเฮีย"
    "อ้าวไม่เจอนานเลยนะ"
    "ครับยุ่งๆ ครับ แล้วก็แนนเค้าสั่งข้าวเข้าไปส่งที่บ้าน ผมเลยไม่ได้ออกมาที่ร้านเลย"
    "กิจการดีนะคนแน่นทุกวันเลยเดี๋ยวนี้"
    "ครับ อืมเห็นเด็กที่ร้านบอกว่า เวลาโต๊ะเต็มลูกค้าขอมานั่งที่ร้านเฮียด้วย ผมไม่แน่ใจว่าจะเป็นการรบกวนลูกค้าร้านเฮียหรือเปล่า"
    "ไม่หรอกบี ก็แบ่งๆ กัน ลูกค้าร้านบีมานั่งเค้าก็สั่งก๋วยเตี๋ยวเฮีย สั่งน้ำร้านเฮีย ร้านเฮียแน่นกลางวัน ร้านบีแน่นกลางคืนก็ช่วยๆ กัน"
    "ขอบคุณมากนะครับเฮีย"
    "ไม่เป็นบ้านใกล้เรือนเคียงก็ต้องช่วยกัน"
    เจ้าริวเห็นว่าเฮียเอาแต่คุยกับผมไม่สนใจมันมันเลยเห่าเรียก
    "อ้าว แหมสุดหล่อก็มาหรอ เจ๊เค้าถามหาอยู่เนี่ยไม่เจอตั้งนาน เดี๋ยวตามเจ๊ให้นะ"

    เฮียให้เด

    ROCKS MAZAWA

     ::Angry:: ::Angry:: ::Fighto::เนื้อเรื่องตกหล่น หายทุกตอน ขาดช่วงตลอด อ่าน งง มาก

    win69


    chinji23


    xonly-1454

    ก็เหมือนปกติ คือได้อ่านตอนละครึ่งเสียเป็นส่วนมาก แต่ก็ขอบคุณที่มีเรื่องสนุกๆมาแบ่งปัน ได้อ่านเต็ม่ตอนบ้างครึ่งตอนบ้างก็ช่วยๆกันไปครับ