ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 61 Adslman

[~De[@]tH_[N]oTe~]

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 61 "ลุ้นระทึกกลางดึก!?...เมื่อสาวสวยน่ากลัวกว่าผี!!!!"


"ก่อนที่น้องจะใช้พลังพันธนาการท่านพี่...กรุณาบอกเหตุผลที่น้องรับฟังได้...จะอธิบายว่าอย่างไรเจ้าคะ?"
"พี่ก็บอกแล้วว่ามันเป็นแค่...ผลประโยชน์ต่างตอบแทนกัน""...................................................""ไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆ""เท่านี้หรือเจ้าคะ?""อืม--...อ๊ะๆ...อย่าเชียวนะ!!...พี่มีออกตรวจตอนบ่ายอีก"
"วานให้หมอคนอื่นทำแทนก็ได้ส่วนท่านพี่จงนอนหลับอยู่แต่ภายในห้องนี้เสียเถิด...ใบหน้ายามหลับนั่นช่างงดงามยิ่งนักเจ้าค่ะ""เฮ่ยเอาจริงน่ะ!?...แน่~~...ล้อพี่เล่นใช่ม๊า?"
"...น้องกำลังโกรธอยู่นะเจ้าคะ""ไหมๆๆๆ...อย่ามัวอยู่เฉยๆช่วยฉันด้วย!!!"
"คุณหนูรองเจ้าคะ...ดิฉันว่า...""หุบปากบัดเดี๋ยวนี้!!...เจ้าก็มีความผิดที่ช่วยท่านพี่ปกปิดเรา...สงสัยอยู่แล้วเทียวว่าทำไมเจ้าถึงพาเราไปโน่นไปนี่ที่แท้ก็เป็นการถ่วงเวลา"
"...................................................""น่าๆ...อีตาผอ.มะเขือเผานั่นมันแค่การละเล่นฆ่าเวลา""น้องเบื่อจะฟังท่านพี่ที่พูดแก้ตัวเช่นนี้มามิรู้กี่ครั้ง...เอาล่ะ""?""หากยังมิเลิกข้องเกี่ยวกับเฒ่าหัวงูผู้นั้นอีกก็อย่าหาว่าน้องใจร้ายล่ะกัน""เฮ่!!"
"...................................................""โอ๊ะไม่ได้การ!!...ต้องไปออกตรวจแล้ว"
"น้องยังพูดมิจบนะเจ้าคะท่านพี่!!!"
"หนีไวจัง""คอยดูเถิดไหม...มันผู้ใดที่จะเข้าใกล้ท่านพี่ด้วยเพราะมีเจตนาสกปรกลามกต้องพบกับจุดจบที่น่าสมเพช...ท่านพี่เป็นของเรา!!!"
"คุณหนูใหญ่ก็มีเหตุผลเป็นของตัวเองเจ้าค่ะ""เหตุผลที่หาได้มีความเข้าท่าแต่อย่างใดไม่น่ะหรือ?""...................................................""เราจะไปเรียนส่วนเจ้าคอยดูแลท่านพี่""เจ้าค่ะ""...................................................""...................................................""ไหมๆ""คุณหนูใหญ่!?"
"ม่อนไปแล้วใช่มั้ย?""เพิ่งออกไปเมื่อกี้เจ้าค่ะ""เฮ้อ~~...ช่วยบอกมันด้วยว่าอย่าไปทำอะไรอีตาผอ.นั่นเลยเพราะตอนนี้แพ้ภัยตัวเองไปนอนในห้องไอซียูเรียบร้อยแล้ว"
"หา?""มีประวัติเป็นโรคหัวใจอยู่ก่อนแต่สาเหตุที่แท้จริงก็เป็นเพราะขึ้นเตียงกับฉันนั่นแหละ...เธอเองก็อย่าเอะอะไปเชียวนะ""!?"
..................................................................................................................................

"กินข้าวกลางวันมาหรือยัง?""...เรียบร้อยครับ""นั่งเป็นเพื่อนพี่ก่อน...เดี๋ยวจะไปส่งที่ห้อง"".................................................."...พี่แคทมาอยู่ที่ร้านอาหารหน้าทางเข้ามหาวิทยาลัย?...ไม่แวะก็ไม่ได้เพราะสาวเจ้าผมยาวโทรจี้เข้ามือถือ...(ไม่รู้ตั้งใจมาดักรอหรือเปล่าเพราะที่นี่มันก็ใกล้อาคารที่หล่อนเรียนอยู่เหมือนกัน!?)
"นายท่านคะ...พวกเราขอตัวกลับนะคะ""อืม"
"โอ--...แค่ไปพบกับคุณพัตราครั้งแรกในฐานะ...ว่าที่ผู้นำรุ่นสามก็ดูจะเพลินติดลมบน"
".................................................."
"หนูจ๊ะ...ข้าวได้แล้ว"...พี่แคทลุกไปหยิบอาหารที่สั่งไว้ส่วนผมเดินไปซื้อน้ำอัดลมกระป๋องโดยตั้งใจซื้อมาเผื่อเธอด้วยแต่ทว่า..."ไม่ได้สั่งสักหน่อย""งั้นผมเก็บไปฝากฝนก็ได้""..................................................""ข้าวคะน้าผัดปลาอินทรีย์""ป้าเค้าทำอร่อย""แต่ผมอยากกินอาหารฝีมือพี่มากกว่า""ห๊ะ?"...อึ้งไปเลยพี่สาวผม...หึๆ...ก็รู้อยู่แล้วว่าเธอทำอาหารไม่ได้เรื่องแต่อยากจะ(เอาคืน)แหย่เล่นเฉยๆ..."เย็นนี้พี่ทำให้ผมกินนะ""พี่ทำเป็นที่ไหน?...ไปขอให้ฝนทำโน่น""แย่จัง...ผู้หญิงที่ไม่มีฝีมือปลายจวักใครจะมาขอไปเป็นแม่บ้านแม่เรือน?...น่าขันมากถ้าใครๆรู้ว่าคุณหนูสองผู้สูงส่งแห่งวิษณุมนตรีจะไร้ความสามารถที่ผู้หญิงส่วนใหญ่พึงมี""โห~~...แล้วไงต่อ?"
"นี่เรื่องใหญ่ครับ...อย่าล้อเล่น"...เปรียบเปรยกับน้องสาว,แม่บ้านแม่เรือน,ชีวิตหลังแต่งงาน...ผมสบช่องยกมาถล่มเป็นระลอกทว่าญาติสาวผู้พี่วัย 22 นิ่งสงบกว่าที่คาดทั้งที่จี้แทงปมด้อยของหล่อนเต็มเปา...เอ๋!?...ยังก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเรอะ?...
"...ความเห็นของเธอน่าสนใจทีเดียวแต่มันไม่สำคัญสำหรับพี่""เพราะมีฝนหรือ?""ไม่ใช่...ถ้าจะไปฝึกทำอาหาร...""?""พี่ว่าเอาเวลามาคอยจับตาดูคนชอบปิดบังความผิดของตัวเอง...มันน่าสนุกกว่าเยอะเลย""!?"
"ไปเอาน้ำให้หน่อยซิ""ก็ยังมีอยู่ในแก้ว...""..................................................""ครับๆๆ""ขอบใจ...เอ้า!!...สักคำ"
"ผมไม่หิว""สุภาพบุรุษที่ดีไม่สมควรปฏิเสธคำขอของสุภาพสตรีนะจ๊ะ"".................................................."(เออๆ...กินก็ได้ฟะ!!)
"หืม?...โอ้วววววววว...เผ็ด...เผ็ดๆๆๆ...โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย"
...หลงกลพี่แคทที่แกล้งเอาพริกขี้หนูมาให้กินจนผมตาลีตาเหลือกคว้าแก้วน้ำแทบไม่ทัน..."เห็นมะ?...ดื่มหมดในอึดใจเดียวเลย""อะ...อะไรของพี่เนี่ย!?"
"พี่รู้สึกว่าเธอชักจะพูดมากก็เลยอยากให้หุบปากลงซะมั่ง""..................................................""ไปทำอะไรมาอีกล่ะ?""ทำอะไร?...ผมก็บอกแล้วว่าไปพบคุณพัตรา...หากสงสัยนักก็เชิญไปเช็คเลย""พี่ไม่ได้สงสัยประเด็นที่ว่าพบจริงหรือเปล่าแต่ไอ้การที่ขับรถผ่านหน้าบริษัทตั้งสามสี่รอบน่ะมันอะไร?""!!!"
"อย่าบอกว่าตื่นเต้นที่ไปพบผู้หลักผู้ใหญ่ครั้งแรกเลยขอเวลาเตรียมใจ""...นังปิศาจ!!"
"หึ!"
"ผมว่าพี่ๆยังจะมาหัวเราะเยาะ!!!"
"งั้นบอลก็พูดมา""แค่มันยังไม่ถึงเวลานัดหมายเลยสั่งให้ศุกร์ขับรถวนฆ่าเวลาก็เท่านั้น""ฆ่าเวลา?...ทำอะไรที่มันดูเด็กๆจัง""แล้วอะไรครับที่ดูเป็นผู้ใหญ่?...แกล้งเอาพริกให้คนอื่นกินอย่างนี้ใช่มั้ย?"(ปากท้าทายแต่ความจริงกลัวแทบหยุดหายใจ...อะไรดลใจให้เรายื่นมือไปจับคางพี่แคทกันนะ?)
"โดนยั่วว่าทำอาหารไม่เป็นเข้าหน่อยก็แอบยัดพริกขี้หนูให้ผมกิน...ใช้วิธีหน่อมแน้มนี่น่ะเหรอ?""งั้นบอลจะให้พี่เปลี่ยนไปใช้วิธีโหดๆไหม?""...............................................""...มือสั่นนะ""ผมจะไปรอที่รถ!!"
...แสดงว่ามีสาย(ลับ)แฝงตัวอยู่ในบริษัทคุณพัตราซึ่งยัยพี่สาวจอมป่วนประสาทก็คงจะบอกเลขทะเบียนรถที่ผมนั่งไป...รู้ถึงขนาดขับรถวนผ่านหน้าบริษัทถึงสามรอบแต่จะเป็นใคร?...(มีแนวโน้มสูงว่าจะเป็นยามหน้าประตูเพราะสามารถสังเกตรถทุกคันที่แล่นผ่านหรือวิ่งเข้ามา)"ยังพอมีเวลาเหลือ...พี่ขอถามอะไรหน่อย""ก็พูดมาซะตรงนี้เลยสิครับ""ที่นี่ไม่ค่อยเหมาะ"...พี่แคทเลี้ยวรถเข้าไปในถนนลูกรังสายนอกที่สามารถไปถึงอาคารที่ผมจะเรียนได้ซึ่งปกติไม่ค่อยมีใครใช้เส้นทางนี้เพราะมันเปลี่ยวกับไม่มีเสาไฟอยู่เลยโดยเฉพาะเวลากลางคืน...หญิงสาวนำรถเก๋งคู่ใจจอดชิดขอบถนนแล้วเปิดประตูออกไป...(ถึงกับต้องหยุดรถเชียว?)"...ลงมา""มีอะไรจะถามครับ?""เธอกับศิมีอะไรกันหรือยัง?(โอ้โห!?...ช่างไม่รู้จักอ้อมหรือเลี้ยวซะบ้างเลยจ้องจะพุ่งตรงอย่างเดียว!!!)
"ผมคงไม่ต้องตอบมั้งเพราะพี่จะตั้งธงไว้ในใจก่อนเสมอฉะนั้นถึงพูดไปพี่ก็ไม่เชื่อ?""ก็ลองพูดมาก่อน""มีแล้วครับ""!?"
"พี่หูไม่ฝาดหรอก"
...ว่ากันว่าคนที่ฉลาดเป็นกรดมักจะไม่เชื่อคำตอบกับประโยคแรกที่อีกฝ่ายเอ่ยออกมาดังนั้นผมจึงพูด(ความจริง)ทันทีและคอยดูว่าญาติสาวผู้พี่จะมีปฏิกิริยายังไงต่อ..."เรียกไปปรนนิบัติหรือ?""ปรนนิบัติ...ก็ประมาณนั้นแต่ผมไม่บังคับและปล่อยให้ศิตัดสินใจเอาเองครับ""ต่อให้เต็มใจแต่หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ...โตป่านนี้แล้วทำอะไรไม่รู้จักคิด""ฮ้า!?"
(เฮ้ย!!!...ไหงผลมันถึงออกมาตรงกันข้าม?)
"อย่าโกหก...ฮื่อ~~...ผมรู้ว่าพี่ไม่เชื่อ"
"แต่คราวนี้ฉันเกิดอยากจะเชื่อขึ้นมาน่ะ""เหตุผลล่ะ?""แววตาที่ศิมองเธอ...""แค่นั้นเองน่ะเหรอ?""อย่าดูถูก Sense ของผู้หญิงให้มันมากนัก...พี่ไม่เคยพูดว่าตัวเองฉลาดกว่าใครแต่การสังเกตอาการคนอื่นนี่ถือเป็นเรื่องถนัดและเธอน่ะมองออกง่ายมากหรืออีกความหมายคือ...ดูปราดเดียวก็รู้"
".................................................."
...ประสาทจะกิน!!!...หวังให้สาวเจ้าวัย 22 ตกหลุมพรางเพราะความเฉลียวฉลาดของตนแต่ไปๆมาๆกลับกลายเป็นผมเสียเอง...
"งั้นที่ขับรถวนอยู่หลายรอบก็แสดงว่าเธอกับศิกำลัง...""อย่ามาเดาส่งเดช!!"
"แต่ไอ้นี่น่ะ...""โอ๊ะ!?...ปะ...ปล่อยนะ!!!!"
"อ่อนยวบยาบแบบนี้...แสดงว่ารีดพิษมันออกไปแล้วสิ?""ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่...ปัทโธ่เว้ย!!!...คิดพิเรนทร์อะไรจู่ๆก็มาจับจู๋ผม?"
"แค่ภายนอกเอง...ไม่ได้จับตรงๆสักหน่อย""จะตรงหรือจะเลี้ยวมันก็ใช่ที่ๆนึกอยากจับก็จับได้ตามใจหรือไง?""จู่ๆก็รักนวลสงวนตัวขึ้นมาซะงั้น?""หยุดแดกดันกันซะที!!"
"พี่เปล่านะ...ก็ถ้าเธอไม่ไปมีอะไรกับใครมันจะต้องแข็งตัวนี่?""มันใช่ซะที่ไหน?...กรอด!!!"
"น่า--...อย่าลืมว่าพี่นุ่งกระโปรงสั้นแล้วตอนนั่งในรถเธอก็เหลือบมองขาอ่อนพี่ตั้งหลายครั้งฉะนั้นตามความเป็นจริงเธอย่อมเกิดความรู้สึกแล้วไอ้นั่นจะต้องขยายใหญ่ขึ้นบ้างแต่นี่ไม่เลย""วิธีพิสูจน์บ้าๆแบบนี้มันไม่ได้ผลหรอก"
"เอ--...มันก็น่าจะช่วยสันนิษฐานเบื้องต้นได้ไม่ใช่รึ?"
"นี่ไม่รู้จริงหรือว่าแกล้งโง่กันแน่?...งั้นผมทำกับพี่บ้างจะเป็นยังไงล่ะ?"
"...................................................""พี่ยังไม่รู้จักผู้ชายดีพอ...เริ่มมาก็จับไอ้นั่นหมับพี่มั่นใจว่ามันจะต้องแข็งตัวทันทีงั้นเรอะ?...คิดตื้นๆ...นี่ถ้าไม่ใช่ผมล่ะก็น่ากลัวพี่โดนจับข้อหาทำอนาจารไปแล้วแน่!!!"
"งั้นเธอช่วยอธิบายหน่อยถือเป็นการประดับความรู้""...ผู้ชายน่ะต่อให้สำเร็จความใคร่มาแล้วแต่ก็ใช่ว่าอวัยวะเพศจะอ่อนยวบยาบไม่หือไม่อือไปหลายชั่วโมงอย่างที่พี่เข้าใจโดยเฉพาะหนุ่มวัยรุ่นความรู้สึกไวจะตาย...ต่อให้เอาผู้หญิงมาแล้วแต่อวัยวะเพศก็สามารถแข็งตัวได้เมื่อหัวสมองคิดกับเห็นสิ่งเร้าอารมณ์""แล้วทำไมของเธอไม่แข็งทั้งที่แอบดูขาพี่?""ใครว่า?...ผมไม่ใช่อิฐใช่ปูนแต่มันสงบใจได้ต่างหาก""สงบใจ""แบบพอได้เห็นหน้าของพี่ผมก็แทบจะหมดอารมณ์ทันที...เฮอะๆ""อะไร!?...นี่ใบหน้าฉันดูน่าเกลียดขนาดนั้นเชียว?"
"ไม่ใช่ๆ...ความหมายของผมคือพี่ชอบปั้นหน้าบึ้งใส่คนอื่นใครๆก็เลยกลัวจนหดไงครับแล้วอย่างเมื่อกี้ผมก็ตกใจด้วยที่อยู่ๆพี่แคทก็เล่นอะไรสัปดน""โอ--...หมายความว่าพี่เข้าใจผิดมาตลอด?""ตรงนั้นของผู้ชายไม่ใช่ประเภทจับปุ๊บก็โด่ปั๊บ...ไปศึกษามาใหม่เถอะพี่เป็นคนฉลาดรับรองไม่นานก็เข้าใจ""ใบหน้าที่ไร้อารมณ์ความรู้สึก...""?""ไม่มีอะไร...บอลช่วยขับรถให้ทีสิ"...อื้อหือ?...ดูคุณเธอทำหน้าเข้า...ท่าทางจะใช้ความคิดเป็นจริงเป็นจังเสียเหลือเกินจนไม่มีกะใจจะขับรถ..."ช้าๆ...ถนนแถวนี้ไม่ค่อยดี""................................................."".................................................""มองหน้าผมทำไม?""พี่ยอมรับว่ายิ้มไม่ค่อยเก่งทำตาเซ็กส์ซี่ก็ไม่เป็น...พอจะบอกได้ไหมล่ะว่าพวกเพื่อนๆของบอลเวลาเห็นพี่แล้วเขามีอาการยังไงมั่ง?""...ให้พูดจริงๆเหรอ?"อื้ม!!"
"สัญญามาก่อนว่าพี่อย่าโกรธหรือไปทำอะไรพวกมันนะ""ได้""พวกมัน...อยากมีอะไรกับพี่มากครับ"".................................................""พี่แคท?""พูดต่อ""พวก...พวกมันชอบมองตอนที่พี่นั่งกับเดินไปเดินมา...สังเกตดีๆก็จะรู้ว่าแววตางี้หื่นกระหายกันทั้งนั้น""ทำไม?""เพราะเวลานั่ง...เอ่อ--...อย่างที่เห็นๆกันว่าพี่มักจะใส่กระโปรงสั้นรัดรูป...เอ่อ...""ก็มันทำไมเล่า?""จะ...จะเห็นขอบกางเกงใน""ขอบกางเกงใน!?...ได้เห็นแค่นั้นพวกเพื่อนของเธอก็มีความสุขกันงั้นหรือเนี่ย?...แล้ว...ตอนพี่เดินล่ะ?"
"ก็...ก็บั้นท้ายของพี่ไง...ผมคงไม่ต้องอธิบายนะ""...ทะลึ่งกันจัง""นี่ยังน้อย...ทุกส่วนสัดในร่างกายพี่แคทล้วนแต่โดนพวกผู้ชายในมหาลัยเก็บเอาไปฝันกันหมดแล้ว...เชื่อมั้ยว่าแม้แต่อาจารย์ผู้ชายก็ชอบมองพี่?""หึ!!...ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จะเรียกว่าน่าหัวเราะหรือน่าสงสารดี...อืม--...จะว่าไปพี่เซคก็เคยเปรยๆไว้เหมือนกัน"
"เรียกว่าความบันเทิงใจอย่างหนึ่งจะดีกว่าครับ...พวกผู้หญิงก็ยังชอบพูดถึงร่างกายผู้ชายนี่นา?""พี่พูดอยู่หลายครั้งว่าเห็นแล้วยังไงเอาไปก็ไม่ได้ด้วย...แม้แต่หน้าอกพี่ก็เหมือนกันสิ?""ก็บอกว่าทุกส่วน""แค่เห็นยกทรงหรือกางเกงในวับๆแวมก็ชอบใจกันใหญ่""แต่ผมไม่ตื่นเต้นหรอก""เพราะเห็นอยู่บ่อยๆใช่มั้ย?""หา?""นับว่าเธอโชคดีกว่าคนอื่นเพราะไม่ได้เห็นแค่ขอบรางๆแต่มันชัดแบบเต็มตัว""แล้วนั่น...พี่...จะปลดกระดุมทำไม?""ทำแบบนี้...เธอน่าจะเกิดอารมณ์บ้าง"...พี่แคทปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาสองเม็ดเผยให้เห็นยกทรงสีชมพูอ่อนพลางมองหน้าผมไม่กระพริบ...เธอคิดอะไรอยู่กันแน่?...มันจะทำให้ผมฟุ้งซ่านจนไม่มีสมาธิขับรถต่อและอาจเกิดอันตราย...(หูยแม่คุณเอ้ย!!!...นมเต่งเป็นกระเปาะแถมมีตั้งสองเต้า...ว้ากกกกกกกกก~~...นี่ใช่เวลามาดูที่ไหนเล่า!?)
"ผม...ผมขับรถอยู่""ก็ถึงบอกให้ช้าๆไง""พี่...พี่ตั้งใจ?""อ่ะ!...ดูให้ดีๆ"
"ว้าว~~...อุ๊บ!!"
"ชอบหรือเปล่า?""ผะ...ผะ...ผม""อย่าคิดมาก...เป็นการขอโทษที่พี่ถือวิสาสะจับของเธอ"...จะไม่ให้คิดมากยังไงไหวเล่า?...สาวเจ้าผมยาวเลิกกระโปรงจีบสั้นขึ้นเกือบครึ่งจนกางเกงในสีชมพูแผลมออกมา...อู๊ย~~...ขนสีดำที่ซ่อนอยู่ด้านหลังผืนผ้าอันบางเบานั้น...บ้าจริง!!!...ตัวของผมร้อนขึ้นเรื่อยๆคล้ายกับเป็นไข้และเหงื่อเม็ดโป้งๆก็ผุดขึ้นทั่วร่างกายทั้งที่ในรถเปิดแอร์เย็นฉ่ำ...
"ใหญ่ขึ้นนี่...""อย่ามอง!!"
"เธอดูของพี่ซะตาแทบถลนแต่ทีพี่จะมองมั่งทำเป็นห้าม...เอาเปรียบ--"
"ถึง...ถึง...ถึงอาคารแล้ว...ผมลงล่ะ!!!"
(โธ่ว้อยควยแข็งปั๋งเลย!!!!...ถ้าขืนเราขับต่ออีกไม่กี่เมตรมีหวังทั้งคนทั้งรถได้ปีนขอบทางเท้าพุ่งเข้าชนประตูอาคารเรียนแหงๆ)
"แล้วก็อย่าไปบอกฝนนะ...จะหาว่าพี่ไม่เตือน""ติดกระดุมเสื้อเถอะ...อยากจะโชว์ไปถึงไหน?""พี่กะว่า...จะโชว์ให้ผู้ชายแถวๆนี้น้ำลายหกเล่นอีกสักหน่อย...ดีไหม?""................................................."...พี่แคทเอ่ยพลางมองด้วยแววตาคล้ายๆจะยิ้มเยาะผม!?...ผู้ชายแถวๆนี้ในความหมายของเธอไม่มี "ใครอื่น" หรอก...
(ยิ้มไม่ค่อยเก่งรึ?...ทำตาเซ็กส์ซี่ไม่ค่อยเป็นรึ?...ทว่าไอ้ที่พี่ทำให้ดูเมื่อกี้นี่ถือเป็นอาวุธที่ร้ายกาจขนาดทำให้ชายหนุ่มมากมายคลั่งตายได้เลยนะ!!!!)
.....................................................................................................................................

"ตกลงมึงกับน้องฝนเป็นอะไรกันแน่?""เป็นลูกพี่ลูกน้องแน่เรอะ?""ถามอะไรไม่เข้าท่า""ก็เห็นมาคอยเฝ้าอยู่ทุกวันนี่หว่า...มึงรู้มั้ยว่าเค้าลือกันไปทั่วแล้ว?""พวกมึงก็เชื่อ?""เปล่า--...กูไม่สงสัยเหตุผลของพี่แคทแต่""ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละโว้ย!!!"
"...ทำเพื่อพี่สะใภ้อย่างงั้นเหรอ?""..............................................""พักเบรกสิบนาทีนะครับ...กลับมาอาจารย์จะทดสอบบทเรียนที่สอนไป"...ฉิบหา-แล้วไง!!...บทเรียนไม่เข้าหัวสมองเลยเพราะมัวแต่ไปคิดถึงซอตเด็ดกระชากใจของพี่แคทซ้ำไปซ้ำมาจนปวดกระดอไปหมดแล้วทีนี้จะทำประการใดดีเล่าไอ้คุณเอกคเชนทร์?...
"ลงไปเดินเล่นข้างล่างกันเถอะ""ไม่ล่ะฉันต้องทบทวนบทเรียน...เดี๋ยวจะสอบย่อย""แหงะ!!...เวลาเรียนมัวทำอะไรอยู่น่ะ?"
"ก็...""?"...อึ๋ย!!...ฟุ้ง...ผมฟุ้งซ่านใหญ่แล้ว!!!...เห็นหน้าฝนเป็นพี่แคทไปเสียได้แต่พวกเธอก็พี่น้องกันนี่หว่า...เอ๊ะผมกำลังบ่นบ้าอะไร?...
(ตั้งใจท่องหนังสือสิโว้ย!!!)
"วิ...วิธีที่นิยมใช้กันมากคือ...เฮ้ย!!"
"อะไรอ่ะ?""มานั่งใกล้ฉันทำไมเล่า?""เอ๋?...ทุกทีเค้าก็อยู่กับตัวเองตลอดนิ""ออกไปห่างๆก่อน...ฉันไม่มีสมาธิ""แปลกคนจังเลย~~"
...แต่แทนที่จะไปให้ลับสายตาล่ะก็เปล่า...สาวน้อยจอมแก่นแค่ลุกไปนั่งฝั่งตรงข้ามแล้วก็มองผมตาแป๋วแหวว...ฝนน่ะไม่รู้เรื่องรู้ราวหรอกแต่ผมนั่นแหละที่หยุดคิดไม่ได้และผลของการสอบย่อยก็คือผ่านแบบฉิวเฉียดชนิดเจียนอยู่เจียนไป..."นี่!!...ที่ตัวเองบอกว่าอยากให้เจ๊ทำคะน้าผัดปลาอินทรีย์ให้กิน...จะบ้าบิ่นไปรึป่าว?"
"แย่มากเลย?""ไม่อยากนึกภาพเชียวละ...เจ๊เค้าไร้ทักษะด้านนี้และมือก็หนักเกินไปด้วยคือคุ้นเคยกับดาบมากกว่ามีดทำครัว...ครั้งนึงเค้าเคยให้เจ๊ช่วยหั่นเนื้อแต่เพราะความที่ใช้มีดไม่ถนัดจึงยกแขนขึ้นสูงสับเอาๆจนเขียงขาดเป็นสองท่อนเลยขอบอก""ฮะๆๆ...ตลกชะมัด""ฉะนั้นอย่าเสี่ยงดีกว่า...ถ้าบอลอยากกินฝนจะทำให้"".................................................""เลิกเร็วนะ"(อุ!!...เขินจนไม่กล้ามองหน้าหญิงสาวเจ้าของยกทรงสีชมพูกับหน้าอกขาวอวบและกางเกงในสีชมพูกับเส้นขนดำขลับ...น่าเจ็บใจตัวเองจริงๆทำไมเราถึงไม่ดูให้นานกว่านี้ว๊า!?)
"เจ๊...ไปตลาดซื้อของ""อืม""ตัวเองเหม่ออะไรอีกน่ะ?...ขึ้นรถสิ""อะ...เอ้อ!!"
...........................................................................................................................................

...พวกเราแวะซื้ออาหารสดที่ตลาดนัดใกล้บ้าน...ที่นี่คนไม่เยอะพลุกพล่านและราคาก็ไม่แพงเพราะส่วนใหญ่ชาวบ้านจะเอาผลผลิตที่ปลูกเองมาขาย..."หนูเอาไข่มดแดงมั้ยจ๊ะ?""โอ้!...น่ากินจัง"
"จะไปทำยังไงล่ะ?""ก็แกงผักหวานใส่ไข่มดแดงไง""วันนี้พี่สาวไม่มาเหรอ?""มาจ้ะมา...เห็นเดินอยู่ตรงนั้น...อ้าว!?"
"หายไปไหนไม่รู้""คงจะอยู่แถวๆนี้แหละ...ลุงจ๋า~~...ผักวันนี้สวยมั้ยอ่ะ?"
"ยังสวยสู้หนูไม่ได้ร้อก!!...ฮ่าๆๆ"
"ว้ายตายล่ะ!!...ระวังป้าเค้าได้ยินจะตีหัวแตกนะเออ~~"
"ฮะๆๆ...สำหรับสาวน้อยน่ารักอย่างหนูน่ะลุงเต็มใจ"...มาอยู่แถวนี้ยังไม่ถึงเดือนแต่บรรดาพ่อค้าแม่ค้าในตลาดต่างรู้จักฝนกันเกือบหมดแล้วเพราะความที่เจ้าหล่อนมีอัธยาศัยดีชอบพูดชอบคุยและก็ไม่ถือตัวดังนั้นเวลามาซื้อของจึงมักจะได้ของแถมกลับไปด้วย..."ซื้อปลาเนื้ออ่อนมั้ยเดี๋ยวน้าแถมให้?""อืม--...ปลายังสดใหม่...เอาไปทอดก็ดีนะบอล"
"ทำต้มยำก็อร่อย""น้าต้องแถมให้หนูจริงๆนา?""จะเพิ่มให้เป็นพิเศษเลย...ว่าแต่พี่สาวไม่มารึ?""มาจ้ะแต่อยู่ไหนไม่รู้""พี่หนูนี่ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยยิ้มกับใครเลยนะ?""เค้าเป็นแบบนั้นเองจ้ะน้า!...อย่าไปถือสา"
"แต่เธอสวยมาก...มานี่ทีไรคนก็แตกตื่นอย่างกับเห็นดารา"...เพราะเหตุผลนี้ล่ะมั้งพี่แคทถึงไม่ค่อยอยากมาเดินในตลาด...บางทีคงจะกลับไปรอที่รถแล้วก็ได้..."จะเยอะไปหรือเปล่า?""นี่ยังไม่หมดนะ...เค้ามีของจะซื้ออีก""เฮ่ย!...เอาไปทำอะไรนักหนา?...มีกันแค่สามคน"
"เผื่อป้าเอ็มจะมาบ้านไง...ฝากตัวเองไปไว้ที่รถสักรอบล่ะกัน...บอกให้เจ๊มาหาเค้าด้วย"".................................................""................................................."(นึกว่าหายไปไหนที่แท้ก็กำลังก้มๆเงยๆอยู่หน้าทางเข้า)"หาอะไรครับ?""พี่ทำหวีหล่น""หาในตลาดหรือยัง?""เมื่อกี้ไปหาดูแล้วแต่ไม่เจอ...พี่จะต้องหาให้เจอเพราะหวีอันนี้พี่เซคซื้อให้""พี่ไปหาในตลาดอีกทีเถอะส่วนผมจะช่วยหาแถวๆนี้จะได้ไปช่วยฝนถือของด้วย...ขานั้นติดลมบนจะเหมาหมดทั้งตลาดแน่มั้ง?""เข้าใจแล้ว...นี่กุญแจ""หึ!...แต่แค่หวีอันเดียวก็หาซะขนาดนั้น"
"................................................""?""ขอเวลาสักครู่จะได้ไหมขอรับ?"...เอ้ย!?...ไอ้คนนี้แต่งตัวแปลก!!!...อากาศร้อนอบอ้าวแต่ใส่ชุดคลุมยาวเกือบถึงเท้าแถมสวมถุงมือด้วย...
"...มีธุระอะไรกับผม?""ในมือซ้ายแลมือขวาของกระผมมีไพ่อยู่ 24 ใบ...คุณช่วยกรุณาเลือกสักหนึ่งใบ""อะไร?""เชิญเลือกตามใจชอบขอรับ""คุณ...เป็นหมอดูเรอะ?""................................................""ขอโทษที...ผมไม่ค่อยเชื่อถือพวกหมอดูหมอเดาเท่าไหร่นักหรอก""...คุณ...กำลังมีเรื่องกลุ้มใจอยู่สินะขอรับ?"(ฮะ!...มามุกนี้จริงๆด้วย)"แลก็น่าจะเกิดจากญาติพี่น้องของคุณเอง...ถูกต้องหรือไม่ขอรับ?"(เฮ้ย!?)"...คุณรู้ได้ยังไง?""กระผมจะตอบคำถามนั่นก็ต่อเมื่อคุณเลือกไพ่หนึ่งในยี่สิบใบนี้ขอรับ""................................................""................................................""เอ้า!!"
...หน้าตาก็ไม่เห็นเพราะใส่แว่นกันแดดกับสวมหมวกปีกกว้างและเป็นคนร้ายหรือเปล่าไม่รู้แต่ผมคอยระวังตัวอยู่แล้วอีกอย่างดูรูปการก็น่าจะเป็นผู้ชายเพราะพูดแทนตัวเองว่า "กระผม" แต่ไอ้ลงท้าย "ขอรับ" นี่มันอะไรกันฟะ?...(หลุดมาจากลิเกโรงไหน?)"คุณเกิดช่วงเวลาเจ็ดโมงถึงแปดโมงเช้าใช่หรือไม่ขอรับ?""ฮ้า!!!...ระ...รู้ได้ไง?"
"ก็คุณเลือกได้ไพ่ใบนี้""ผมขอดูหน่อย!!!!"
...ไพ่ที่ว่าไม่ใช่ของพิสดารอะไรแต่เป็นแผ่นกระดาษแข็งรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าสีขาวและเขียนเลข "7" แค่ตัวเดียวด้วยหมึกสีแดงพลิกหน้าพลิกหลังก็ไม่มีอะไรที่เป็นพิรุธหรือทำเครื่องหมายพิเศษ..."แล้วไง?...ผมเกิดตอนเจ็ดโมงเช้าจริงแต่มันก็แค่บังเอิญ""เช่นนั้นคุณลองดูไพ่ที่เหลือในมือกระผม""เลขศูนย์ถึง...เลขยี่สิบสาม...ยัง...ผมยังไม่เชื่อหรอก!!!"
"งั้นคุณเลือกใหม่""ได้"...ผมส่งไพ่หมายเลขเจ็ดคืนจากนั้นเขาก็กางไพ่ทั้งยี่สิบสี่ใบให้ดูเพื่อพิสูจน์ว่าไม่มีลูกเล่นอะไร..."คุณจะจับได้เลขเจ็ดอีกครั้ง...อย่างแน่นอน""มั่นใจ?""ขอรับ...เพราะนั่น...คือชะตาชีวิตของคุณ"...ชายคนนี้ใช้มือซ้ายและขวาสับไพ่ทั้งหมดอย่างคล่องแคล่วซึ่งผมก็พยายามดูที่มือของเขาเป็นจุดเดียวแต่มันเร็วซะจนมองตามไม่ทันเลย!?...ฮึ!!...ท่าทางมั่นอกมั่นใจมากทีเดียวนะว่าผมจะเลือกได้ไพ่หมายเลขเจ็ดเป็นครั้งที่สอง...
"เชิญขอรับ""...จะเลือกล่ะนะ""..................................................""นี่""..................................................""ว่าไง?""กระผม...หาได้กล่าวผิดแต่อย่างใดไม่""เฮ้ยเอามาดูซิ!!!...มันเกิดอะไรขึ้นไพ่มีตั้งเยอะแยะแต่จับได้อยู่ใบเดียว?"
"กระผมก็บอกแล้วว่านี่คือชะตาชีวิตของคุณ""ขออีกครั้งๆ""หากจับได้หมายเลขเจ็ดอีกล่ะขอรับ?""มันจะไม่มีครั้งที่สามหรอก!!"
".............................................."(เร็วจริงวุ้ย!!!...ตกลงเจ้านี่มันเป็นหมอดูหรือเซียนไพ่กันแน่?)
"สิบสองใบในมือซ้ายแลสิบสองใบในมือขวา...เชิญขอรับ""คราว...คราวนี้แหละ!!!"
...ผมใช้วิธีเล็งว่าจะเลือกแต่เปลี่ยนใจไปหยิบอีกใบทันทีและทีนี้ผลมันจะต้องออกมาแตกต่างจากสองครั้งแรกแน่..."ว่าไงล่ะครับ?""...............................................""บะ...บ้าน่า!!!!"
"สามครั้งผลลัพธ์เหมือนกันทั้งหมด""ผมจะต้องเป็นคนโง่ใช่มั้ยถ้ายังดื้อไม่ยอมรับอีก?""มิได้...นั่นคือความคิดของตัวคุณเองแลกระผมก็มิได้บังคับให้เชื่อ""หาก...ใครไม่เจอกับตัวเองไม่มีทางรู้จริงๆแต่เมื่อครู่คุณพูดออกมาว่าผมมีเรื่องกลุ้มใจที่สาเหตุเกิดจากญาติพี่น้อง""ขอรับ""ผม...กำลังกลุ้มใจจริงๆ""เช่นนั้นกระผมก็อาจช่วยเหลืออะไรได้บ้าง...กระผมรับปรึกษาปัญหาต่างๆและช่วยชี้แนะแนวทางตามสมควรทว่าก็มิได้โน้มน้าวให้ผู้ใดมาเชื่อถือดอก...หากคุณสนใจใคร่รู้ก็ขอเชิญติดต่อมาตามที่เขียนไว้ให้แลกระผมจะแจ้งสถานที่กับนัดหมายวันเวลาอีกครั้ง"(นามบัตร?...ไม่ใช่...แค่กระดาษจดเบอร์มือถือเท่านั้นแต่ชื่อที่อยู่ไม่มี)"แล้วคุณชื่ออะไร?""...ตะวันอัสดง...สำนักหมอดูประจิมลิขิตขอรับ""..............................................""ถือเป็นกรณีพิเศษ...ช่วงนี้ระวังตัวไว้บ้างก็จะดีนะขอรับ""?""มันน่ากลัวขอรับ...เมื่อสาวสวยน่ากลัวกว่าผีน่ะ""สาวสวย...น่ากลัวกว่าผี?...เอ่อ--...ผมไม่เข้าใจความหมายเลย""ยิ่งเฉพาะยามวิกาล...เรียกว่าต้องลุ้นระทึกกันกลางดึกเชียว"...ลุ้นระทึกกลางดึก...เมื่อสาวสวยน่ากลัวกว่าผี...พวกหมอดูหมอเดาชอบพูดคลุมเครืออย่างนี้กันทุกคนหรือเปล่า?..............................................................................................................................................

...กลางดึกคืนนั้น..."หลับไม่เต็มตาโว้ยให้ตายซี่!!...หมอดูคนนั้นถึงจะแปลกๆแต่ก็ทำนายเวลาเกิดของเราได้แม่นยำทั้งที่ไม่เคยบอกด้วยไพ่...ไม่...เรียกว่ากระดาษแข็งทำเองถึงจะถูก"
(สับไพ่เร็วขนาดนั้นสงสัยเคยเป็นเจ้ามือที่บ่อนไหนสักแห่ง!?...ต้องใช่แหงๆ)
"..............................................""เอ้ย!?...ยัยผีแอบเข้ามานอนกับเราอีกแล้ว?"
"งั่มๆ""วา--...ท่าทางจะละเมออยู่เสียด้วย""..............................................""แต่ไม่เข้าใจสักทีว่าทำไมฝนเวลามานอนที่ห้องเราจะต้องสวมผ้าคาดตา?...จะว่าเป็นคนหลับยากก็ไม่ใช่""อือออออออออ~~"
"หึ!!...เมื่อก่อนหน้าตามอมแมมผิวดำกร้านหัวหูก็ดูแทบไม่ได้แต่พอโตเป็นสาว...ฉิบ...ฉิบหา-แล้ว!!!!"
".............................................."...จะอะไรซะอีกเล่าก็ช่วงที่คุณเธอขยับขานั้นกางเกงนอนมันหลุดร่นลงมาได้ไงไม่รู้!?...ในความมืดที่ยังพอมีแสงสลัวๆนี้ผมแลเห็นกลุ่มเส้นผมตรงนั้นเพราะญาติสาวผู้น้องไม่ได้สวมใส่กางเกงชั้นใน...
"ถะ...ถ้าสว่างกว่านี้สักหน่อยแม่งก็เห็นหมดเลยนะโว้ย!!!"
"อื๊ออออออออออ""ยัยขี้เซาตื่น!!"
"คิกๆ...ฮื่ออออออออออ""ยังจะละเมอหัวเราะแน่ะ!?"
"จั๊บๆๆ"...พยายามแตะตัวอยู่นานเพื่อจะให้ตื่นแต่สาวน้อยก็หลับสนิท(กัดฟันอีกต่างหาก)อย่างไม่รู้สึกรู้สาเลยต้องคว้าผ้าห่มมาปิด...ไม่...ไม่ได้!!...ผมเป็นหนุ่มสุขภาพดีคิดเรื่องลามกทุกวันนะฉะนั้นจะอยู่ใกล้เชื้อไฟคงไม่ใช่เรื่อง...ออกไปเดินเล่นสงบสติอารมณ์น่าจะดีแม้ยังรู้สึกหวาดๆ(ผี)อยู่บ้างก็เถอะ...
(แต่ขืนอยู่ในห้องต่อไปยังไงมันก็อดจะเหลือบมองไม่ได้และมีแนวโน้มที่จะก่อคดีเพราะหน้ามืด)"สบายๆนี่บ้านเราเอง...เอ๊ะพี่แคท?""................................................""ดึกดื่นป่านนี้ยังมีแก่ใจมานั่งดูทีวีอีกแน่ะ...ไฟก็ไม่เปิดด้วย...อุ๊บ!"
(คุณเธอกำลังดูหนังผีญี่ปุ่นที่ฝนซื้อมาจากตลาดนัดเมื่อช่วงเย็น...สองพี่น้องนี่ยังไงชอบดูหนังสยองขวัญทั้งคู่เลย?)"พี่ช่างเป็นคนจิตแข็งเหลือเกิน""...อย่าไปกลัวมันนักเลย""!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"................................................"(หัวใจแทบจะหยุดเต้น...ไม่...มันคงหยุดไปวินึงแล้วล่ะ)"ฮั่กๆ...ผะ...ผม...ผมเข้าใจความหมายละ!!...อูย~~...ตกใจหมด!!!!"
"เข้าใจอะไร?""เมื่อ...สาวสวยน่ากลัวกว่าผีไงครับ""เสียมารยาทที่สุด!!!...พี่ทาครีมบำรุงหน้าอยู่ต่างหาก"
...ประโยคที่หมอดูเอ่ยไว้เมื่อตอนเย็นคงจะหมายถึงพี่แคทที่เวลานี้พอกหน้าด้วยครีมบำรุงซะขาววอกไปหมดและดวงตาสองข้างของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยแต่ยังไม่เข้มขลังเท่ากับครั้งอาละวาดที่หอพักเก่า..."งั้นลูกกะตานั่นมันอะไร?...เข้าโหมดสุริยะโลหิตอีกแล้วเหรอ?""ไม่ใช่...หลับสนิทและตื่นนอนใหม่ๆมันก็แดงแบบนี้แหละ...ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็หาย...อ้อ!...ไม่เคยสงสัยบ้างรึว่าฝนใช้ผ้าคาดตาทำไม?"
(แสดงว่ายัยจอมแก่นไม่อยากให้เราเห็นดวงตาที่แดงโร่เพราะกลัวเราจะตกใจ!?)
"ตื่นนอนกลางดึกมาดูหนังสยองขวัญ...ผมเพิ่งจะเคยเห็นก็คราวนี้"
"ยกมือไหว้ซะ...สำหรับคนลามกอย่างเธอต้องหนังโป๊ล่ะมั้งถึงจะปกติ?"...ไม่จริง!!!...ถ้าผมลามกบ้ากามอย่างว่าป่านนี้น้องสาวสุดที่รักของพี่เสียความบริสุทธิ์ให้ผมไปนานแล้ว...
...........................................................................................................................................

...ส่วนอีกด้านหนึ่ง...เมื่อแน่ใจว่านายบอลออกจากห้องไปแล้วสาวเจ้าหยาดฝนก็ดึงผ้าคาดตาออกพลางพูดกับตัวเอง..."แหม~~...ใจไม่กล้าเอาซะเลยนึกว่าคืนนี้จะมีอะไรดีๆเสียอีกแต่ช่างเหอะ...ฮิๆ...อยากรู้นักว่าจะใจแข็งไปได้ถึงไหน?"
...........................................................................................................................................

...ตัวอย่างในตอนหน้า...

"เธอไปรู้เรื่องนี้มาจากไหน?""จะพูดว่าบังเอิญหรือโชคชะตานำพาก็ได้จ้า!!"
"นั่นคือความสัมพันธ์ต้องห้ามนะ"......................................................"นี่ตกลงพี่แคทไปทำอะไรมากันแน่?...แล้วจะให้ผมขับไปถึงไหน?""...น่าจะอยู่แถวๆนี้...นั่นไง!!...เลี้ยวเข้าไปเลย"
"เอ๊ะนี่มัน?...โรงแรมม่านรูด!!!!"
....................................................."แกจะมาเป็นคนดีเอาป่านนี้ฉันว่ามันสายไปซะแล้วมั้ง?...ไอ้สุภาพบุรุษจอมปลอม""ถ้าผมเป็นสุภาพบุรุษจอมปลอม...งั้นพี่ก็คือสุภาพสตรีขี้เหล้าที่ไม่มีคุณสมบัติจะไปเป็นเมียที่ดีกับแม่ที่ดี""โอ้!?...ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครบังอาจจะสบประมาทฉันได้ถึงขนาดนี้...แกกล้ามาก!!!"............................................................................................................................................

...ทีนี้เชื่อกันหรือยังว่าบางครั้งสาวงามก็น่ากลัวกว่าภูติผีหลายเท่านะ?...............................................................................................................................................


จากท่าน Adslman เหมือนเดิมแต่ก็ทำเอารอรากงอก