ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

พลังจิตพิศวาส ตอนที่ 5 - เด็กในสังกัด by Assasin008

เริ่มโดย icejet, มกราคม 05, 2015, 05:09:24 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

icejet

พลังจิตพิศวาส ตอนที่ 5 - เด็กในสังกัด
.....................................................
Assasin008 2014-11-20



   แตงโมเด็กสาววัยสิบหกปีส่งเสียงครางอืมเมื่อแสงแดดยามเช้าสาดลอดผ่านหน้าต่างเข้ามากระทบกับใบหน้า เธอเบือนหน้าหนีไปทางอื่นทั้งที่ยังหลับตาอยู่ด้วยความรู้สึกขัดใจ ก่อนจะซุกหน้าลงไปบนมัดกล้ามเนื้ออบอุ่นแล้วครางอืมด้วยความรู้สึกถูกใจ

   เธอชื่นชอบความอบอุ่นและแข็งแกร่งของเขา เธอชื่นชอบกลิ่นนี้จนต้องซุกจมูกลงไปชนและใช้ริมฝีปากสีชมพูอ่อนจูบสัมผัสผิวกายของเขาด้วยความรู้สึกคลั่งไคล้ ... เธอชื่นชอบความฝันเช่นนี้ ... แต่ ... ฝันเหรอ? ... นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่ความฝันเสียหน่อย

   เด็กสาวสะดุ้งลุกพรวดขึ้นมาอยู่ในท่านั่งด้วยความตื่นตระหนก ริมฝีปากบางอ้าค้าง เมื่อดวงตากลมโตเพ่งมองเห็นร่างเปลือยของหนุ่มหล่อในฝัน หากทว่านี่ดูเหมือนจะไม่ใช่ความฝัน

   "นอนพักอีกหน่อยเถอะ จะรีบตื่นทำไม เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลยนี่นา"

   หนุ่มหล่อในฝันยิ้มให้เธอเล็กน้อยแล้วช่วยพูดยืนยันว่าเธอไม่ได้อยู่ในความฝัน แตงโมจึงค่อยสำนึกได้ว่าเรื่องราวเมื่อคืนไม่ใช่ความฝัน เธอเสียสาวเสียความบริสุทธิ์ที่เก็บไว้นานถึงสิบหกปีให้ชายแปลกหน้าคนนี้ไปแล้วจริง ๆ

   นึกได้ถึงตอนนี้เด็กสาวก็ก้มหน้าลงมองเรือนร่างเปล่าเปลือยที่เต็มไปด้วยรอยช้ำจ้ำแดงจากเกมกามเมื่อคืน แล้วส่งเสียงอุทานรีบคว้าเอาผ้าห่มที่คลุมตัวเขาอยู่ขึ้นมาปิดบังร่างเปลือยของตัวเองเอาไว้ ด้วยความไม่อยากลำบากอันใดเธอทำได้สำเร็จดังหวัง ร่างของเธอมีอะไรห่มคลุมไว้แล้ว หากทว่าเมื่อไร้ซึ่งผ้าห่มคลุมร่างท่อนล่างของเขาเอาไว้ ที่อยู่ตรงหน้าของเธอจึงกลายเป็นดุ้นเอ็นสีคล้ำอันเขื่องที่ปูดโปนยาวใหญ่น่ากลัว

   เพียงมองเห็นมันเต็มตาเพียงแวบแรก แตงโมก็รู้สึกเสียวแปล๊บในท้องน้อย เพราะดุ้นเนื้ออันนี้นี่แหละที่สร้างความปั่นป่วนเร่าร้อนจนเธอหวีดร้องไปรอบแล้วรอบเล่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้เห็นว่ามีสาวสวยผมยาวคนนึงซึ่งเคยมุดอยู่ใต้ผ้าห่ม กำลังก้มหน้าก้มตาอ้าปากกลืนกินมันเข้าไปพร้อมกับผงกหัวหงึกไม่หยุด ตอนนี้อะไรบางอย่างในตัวของเธอก็แผ่ซ่านฟุ้งกระจายออกมา ... เธอกำลังรู้สึกอิจฉาเธอคนนั้น เธออยากแตะสัมผัสครอบครองส่วนนั้นของเขา เธออยากให้ส่วนนั้นแทรกลึกเข้ามาในร่างของเธออีกสักครั้ง

   "อืมมม เบลล์ดูดเก่งขึ้นเยอะเลย เก่งมาก"

   หนุ่มหล่อแหงนหน้านอนแผ่ส่งเสียงครางด้วยความสุขใจ สาวสวยชื่อเบลล์ที่กำลังบริการให้จึงเอียงคอหันมองดูแตงโมด้วยสายตาคล้ายยิ้มเยาะคล้ายท้าทาย แตงโมแปลความหมายได้ด้วยสัญชาตญาณผู้หญิงทันทีว่าสาวสวยคนนั้นแสดงตัวว่าเก่งกว่าเธอ ซึ่งความจริงแล้วเธอไม่เคยคิดแม้แต่น้อยว่าการทำเรื่องแบบนี้เก่งจะน่าภูมิใจตรงไหน หากทว่าน่าแปลกที่เมื่อเห็นเขาต้องร้องครางมีความสุขเพราะผู้หญิงคนอื่นแล้ว เธอกลับรู้สึกเหมือนทานทนไม่ได้อยู่บ้าง

   แตงโมหมุนตัวหมายจะลุกหนีออกไปจากที่นี่ แต่ว่าเขากลับเอื้อมมือคว้าหมับดึงร่างของเธอจนหล่นตุ้บลงไปบนร่างของเขา เธอพยายามดิ้นรนต่อต้าน หากทว่าเพียงพริบตาเดียวที่เขาบดจูบสอดลิ้นเข้ามา สมองของเธอก็กลายเป็นว่างเปล่าขาวโพลนได้แต่หลับตาพริ้มจูบตอบแลกลิ้นกับเขาด้วยความโหยหา

   ไม่ทราบว่าผ่านไปเนิ่นนานเพียงใดเขาจึงค่อยปลดปล่อยริมฝีปากที่ร้อนผ่าวของเธอออก แล้วยิ้มให้ด้วยรอยยิ้มที่แทบจะหลอมละลายหัวใจของเธอ

   "รู้จักกันไว้ก่อน ยังไงก็มีผัวคนเดียวกัน คนนี้ชื่อเบลล์ อายุยี่สิบ เป็นสาวมหาลัย ส่วนคนนี้ชื่อแตงโม อายุสิบหก เป็นสาวมัธยมปลาย อย่าลืมสนิทสนมกันให้เหมือนเมื่อคืนล่ะ"

   เขาเอ่ยแนะนำตัวสองสาวให้รู้จักกัน ทั้งที่เบลล์ยังคงผงกหัวหงึก ๆ ทำทีเหมือนไม่สนใจ ส่วนแตงโมนั้นกำลังขมวดคิ้วด้วยความงุนงง ว่าเธอไปสนิทสนมกับสาวรุ่นพี่คนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

   "สนิทสนมอะไรคะ"

   "เมื่อคืนพวกเธอสองคนเพิ่งจะกอดจูบตีฉิ่งกันจนเสร็จไปหนึ่งรอบ ไม่เรียกว่าสนิทสนมจะเรียกว่าอะไร ... อูย ดีจังเบลล์"

   เขาตอบด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะสลับกับครางด้วยความเสียว ตอนนี้แตงโมจึงค่อยนึกภาพเหตุการณ์ที่เธอคิดว่าอยู่ในฝันขึ้นมาได้ ตอนนั้นเธอกอดจูบกับผู้หญิงคนหนึ่ง และบดเบียดง่ามขาเข้าหากันจนเสร็จสมไปหนึ่งรอบ และนั่นดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่ความฝัน

   แตงโมรู้สึกเขินจนหน้าชาที่เผลอไผลสวมวิญญาณทอมดี้ไปโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว หากไม่ทันไรเขาก็รั้งร่างของเธอลงไปกอดบดจูบใหม่จนเธอหัวหมุน ลิ้นของเขาแหย่แยงกวาดคว้านเข้ามาในริมฝีปากของเธอจนถ้วนทั่ว ขณะเดียวกันทรวงอกอวบก็โดนเขาบีบขย้ำอย่างแรงจนเธอเสียวแปลบปลาบ

   เขาเริ่มครางเสียงดังขึ้น และกระทำกับเธอรุนแรงขึ้นจนน้ำรักไหลปริ่มเยิ้ม แต่เพียงครู่เดียวเขาก็ปลดปล่อยริมฝีปากของเธอออก แล้วส่งเสียงร้องคำรามด้วยความสุขสม เวลานี้เธอจึงค่อยเห็นว่าเขาตัวกระตุกเพราะถึงจุดสุดยอด โดยที่คนส่งเขาขึ้นสวรรค์ก็คือสาวสวยชื่อเบลล์ซึ่งกำลังออกแรงดูดจ๊วบจนแก้มตอบอยู่ด้านล่างนั่นเอง

   แตงโมมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกร้อนผ่าวหิวโหย ความต้องการอันร้อนแรงผลักดันให้เธอทำอะไรบางอย่างที่ไม่เคยคาดคิด เธอถลาเข้าไปผลักเบลล์ออกจนดุ้นเอ็นที่กำลังกระฉูดน้ำกามของเขาเป็นอิสระ จากนั้นก่อนที่จะทันรู้เนื้อรู้ตัว เด็กสาวก็ผวาเข้าไปอ้าปากงับและออกแรงดูดด้วยความหิวโหยราวกับนักเดินทางที่อดอยากหิวโหยขาดน้ำมานานแสนนาน

   เสียงจ๊วบดังขึ้นเมื่อเธอดูดมันเข้าไป จากนั้นความรู้สึกพึงพอใจก็เอ่อล้นทะลักจนอดไม่ได้ต้องออกแรงดูดกลืนกืนน้ำกามของเขาลงคอไปอย่างต่อเนื่อง ร่างของเธอร้อนขึ้นและร้อนขึ้นในขณะที่ร่องรักกลับยิ่งเปียกชื้นชุ่มฉ่ำด้วยไฟแห่งความปราถนา

   แตงโมถอดถอนริมฝีปากออกมาเมื่อดูดจนน้ำกามของเขาหมดเกลี้ยง ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด แต่ดวงตากลมโตกลับก้มลงมองดูดุ้นเอ็นที่สะอาดเอี่ยมด้วยความรู้สึกพึงพอใจราวกับว่านั่นเป็นผลงานอันน่าภาคภูมิกว่าทุกสิ่งที่เธอเคยทำมาในชีวิต

   "ขี้โกงนี่นา มาแย่งกันแบบนี้ ... แถมยังกินเลอะเทอะอีก"

   เบลล์ส่งเสียงประท้วงด้วยสีหน้าไม่พอใจนัก เธอขยับเข้าไปใกล้พลางยื่นนิ้วชี้ไปแตะกวาดผ่านริมฝีปากของแตงโม แล้วยกชูให้เห็นน้ำกามขาวข้นจำนวนหนึ่งซึ่งติดอยู่บนนิ้ว เบลล์ส่งเสียงตำหนิครั้งหนึ่งแล้วขยับนิ้วทำท่าจะเอามันเข้าปาก หากทว่าปฏิกิริยาของแตงโมกลับรวดเร็วจนแม้แต่เจ้าตัวก็ยังไม่เชื่อ แตงโมอ้าปากงับปลายนิ้วของเบลล์เพื่อดูดเลียน้ำกามน้อยนิดบนนั้น

   เบลล์แสดงสีหน้าไม่ยินยอม และตอบโต้ด้วยการประกบจูบปากกับแตงโมเป้าหมายคือการแย่งน้ำเชื้อจำนวนน้อยนิดที่อยู่ในปากหากทว่ายังไม่ถูกกลืนเข้าไป ด้านแตงโมที่เคลื่อนไหวด้วยสัญชาตญาณกลับกลายเป็นสมองว่างเปล่าอีกครั้งเพราะคาดไม่ถึง เบลล์จึงกลายเป็นฝ่ายรุกรานแหย่แยงลิ้นควานหาน้ำเชื้อในปากของแตงโม

   ร่างอวบอัดของสาวมหาลัยบดทับลงไปบนร่างอวบอัดของสาวมัธยมปลาย ความรู้สึกวาบหวิวทำให้เกิดปฏิกิริยาทางธรรมชาติขึ้นมา สองสาวบดจูบกันหนักหน่วงขึ้น หากทว่าไม่ใช่เพื่อแย่งชิงน้ำเชื้อ แต่เพื่อระบายความใคร่ให้แก่กันละกัน ทรวงอกอวบของสองสาวบดบี้กันราวกับลูกโป่งสี่ลูกที่ใกล้จะปริแตก หน้าท้องแนบสนิทชิด ง่ามขาอ้าออกบดเบียดเสียดสีเข้าหากันและกันอย่างเร่าร้อนวาบหวาม

   กลีบสวาทขยับเบียดถูไถจนชุ่มฉ่ำเยิ้มแฉะ ต่างฝ่ายต่างเร่งขยับสะโพกโยกเด้งเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงครวญครางแว่วหวานกังวาลไปทั่วห้องหอ หากทว่าการรบราฆ่าฟันนี้กลับไม่อาจรู้ผลได้ เพราะชายหนุ่มเพียงหนึ่งเดียวในห้องลุกขึ้นมาแทรกแซงเข้าเสียก่อน

   "อือออออ .... ซี้ดดดสสสส ...... อืมมมมม ... อึ๊ยยยย .... อืมมมมม ... อืออออออ"

   แตงโมผวาครางเสียงสั่นในลำคอเพราะโดนเขาจับถ่างขายัดเยียดดุ้นเอ็นยาวใหญ่อัดเข้ามาแบบพรวดเดียวมิดด้าม หากเมื่อเขาเริ่มโยกเอวกระแทกใส่แบบไม่ยั้ง โดยมีเบลล์สาวรุ่นพี่กอดจูบอยู่อีกทาง ร่างกายของเธอก็บิดเกร็งด้วยกระแสแห่งความเสียวซ่าน ความรุนแรงที่เขามอบให้ช่างเต็มไปด้วยความสุขล้นเหลือ

   เด็กสาวจิกนิ้วลงบนแผ่นหลังเรียบเนียนของเบลล์เพื่อระบายความเสียวซ่าน เธอเริ่มรู้สึกได้ถึงอาการบิดเกร็งของร่างกาย เริ่มเห็นฝั่งฝันอยู่เพียงแค่เอื้อม แต่วินาทีนั้นเขากลับกระชากดุ้นเอ็นของเขาออกจากร่องหลืบราวกับต้องการกลั่นแกล้ง ซึ่งเขาอาจจะอยากกลั่นแกล้งจริง ๆ เพราะเขาหันไปสอดใส่กระแทกเอวกับร่องรักของเบลล์ที่นอนทับเธออยู่ด้านบนแทน

   เบลล์โดนจู่โจมกระทันหันโดยไม่ทันตั้งตัว ร่างงามซึ่งกำลังรุกรานใส่สาวรุ่นน้องจึงหยุดลงเพื่อซึมซับความเสียจากชายหนุ่มสุดที่รัก แตงโมซึ่งใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มทนจึงต้องเป็นฝ่ายดิ้นรนพาตัวเองขึ้นสู่สรวงสวรรค์ เธอบดจูบแหย่ลิ้นรุกกลับเข้าไปในโพรงปากของเบลล์ พยายามแอ่นตัวบดหน้าอก บดง่ามขาเสียดสีกับเบลล์อย่างสุดชีวิต

   หากทว่านั่นยังสรรค์สร้างความเสียวได้ไม่เพียงพอให้ถึงสรวงสวรรค์ เด็กสาวจึงคว้ามือลงไปเบื้องล่างจับเอาดุ้นเอ็นที่กำลังวิ่งเข้าวิ่งออกร่องหลืบของเบลล์จนหลุดออก แล้วจับมาจ่อที่ปากร่องตัวเองราวกับกะหรี่ร่านสวาทมากประสบการณ์

   ชายหนุ่มแสดงสีหน้าประหลาดใจพลางส่งเสียงหัวเราะหึหึ เขาย่อมคาดไม่ถึงว่าเด็กสาวจะทำเช่นนี้ แต่เมื่อเธอต้องการ เขาก็ยินดีสนอง เขาจึงเร่งควงบั้นเอวกระหน่ำกระแทกใส่ร่องรักของแตงโมอย่างเมามันจนเธอแทบขาดใจ ส่วนเบลล์ที่ไม่ได้เห็นเหตุการณ์เพียงคิดว่าชายคนรักคงคิดอยากกลั่นแกล้งจึงไม่ได้คิดอะไร และหันไปบดปากปลุกอารมณ์ให้เด็กสาวรุ่นน้องต่อ

   เด็กสาววัยใสดำดิ่งลงไปในเพลิงราคะ เธอกอดจูบกับเพศเดียวกันพลางร่วมรักเสพกามกับชายแปลกหน้า นี่สมควรเป็นสิ่งน่าอายห้ามกระทำอย่างยิ่ง หากทว่าเธอกลับชื่นชอบ เธอรักมัน เธอส่ายสะโพกโยกรับรสรักราวกับสัตว์ป่าตัวเมียในฤดูผสมพันธุ์ เธอไม่ต้องการนึกถึงกฎเกณฑ์อันใดให้ปวดหัว เธอเพียงต้องการรองรับความเร่าร้อนที่เขาถ่ายทอดให้ครบทุกหยาดหยด ร่างของเธอจึงเริ่มสั่นเทิ้มกระตุกสุดแรงด้วยความหฤหรรษ์ไปพร้อมกับเขา

   เขาหยุดนิ่งเสร็จสมไปพร้อมกับเด็กสาว หากไฟรักของสาวมหาลัยกลับยังไม่ได้ดับลงเธอจึงขยับหมุนตัวผลักเขาลงไปนอนหงายบนเตียง เบลล์ก้มหน้าลงไปดูดเลียดุ้นเอ็นของเขากระตุ้นจนมันแข็งผงาดอีกครั้งอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ขยับขึ้นคร่อม จับสองมือของเขาขึ้นมาบีบขยำนม แล้วเด้งสะโพกขย่มใส่ราวกับคาวบอยสาวควบขี่ม้า

   ไม่นานนักเบลล์ก็ส่งเสียงหวีดร้องลงไปนอนกอดจูบกับชายหนุ่มด้วยความรักใคร่ แล้วทิ้งร่างซึ่งเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อลงไปบนร่างของเขา แตงโมที่อยู่วงนอกแม้จะเหน็ดเหนื่อยจนแทบหมดเรี่ยวแรง แต่เธอกลับรู้สึกทนไม่ได้ที่ต้องอยู่ห่างเขา จึงพยายามคืบคลานขึ้นไปนอนซบบนไหล่ของเขาแล้วหลับตาพริ้มหลับฝันหวานไปอีกหนึ่งตื่น

.....................................................

   บ่ายวันนั้นแตงโมเดินตามเบลล์สาวรุ่นพี่ออกไปที่ห้องโถงด้วยความรู้สึกแสบหน่วงที่กลางหว่างขาอยู่บ้าง เบลล์ดูจะไม่ค่อยเป็นมิตรกับเธอมากนัก เพราะนอกจากบทรักแบบเลสเบี้ยนเมื่อคืนแล้ว พวกเธอก็แทบจะไม่ได้พูดจากันเลยสักคำ แต่อย่างน้อยแตงโมก็ยังรู้สึกขอบคุณที่เบลล์ให้เธอยืมเสื้อผ้ามาใส่แทนที่เสื้อผ้าซึ่งถูกเขาฉีกขาด

   แตงโมยังเด็กกว่าจึงมีรูปร่างเล็กกว่าอยู่บ้าง เสื้อผ้าจึงหลวมไปสักหน่อย หากทว่าทรวงอกของแตงโมนั้นใหญ่ทะลักอร้าอร่ามกว่าสาวรุ่นพี่ ยกทรงสีหวานที่เธอยืมมาใส่จึงให้ความรู้สึกคับแน่นจนหายใจแทบไม่ออก แต่นั่นกลับทำให้เธอรู้สึกภูมิใจเล็ก ๆ

   "พี่เบลล์คะ ... เอ่อ ... ขอบคุณนะคะที่ให้ยืมเสื้อผ้า"

   แตงโมส่งเสียงขอบคุณ เบลล์จึงหยุดหันมามองแล้วยิ้มน้อย ๆ พร้อมกับพูดว่า

   "รู้นะว่าแอบภูมิใจล่ะซิ ที่หน้าอกโตกว่าน่ะ ยัยเด็กโคนม"

   แตงโมเหมือนโดนอ่านใจได้จึงยิ้มตอบแห้ง ๆ แล้วผงกหัวขอโทษ ท่าทีอ่อนน้อมของแตงโมจึงทำให้แววตาของเบลล์อ่อนลง เบลล์ถอนหายใจคำหนึ่งแล้วพูดเสียงอ่อนกว่าเดิม

   "เอาเถอะ พวกเราต้องสนิทสนมกันไว้นี่นะ ขอเรียกเธอว่าโมก็แล้วกันนะสั้นดี"

   "ค่ะพี่เบลล์"

   แตงโมตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเพราะดูเหมือนว่าแววตาไม่เป็นมิตรจะลดทอนลงไปไม่น้อย แต่ว่าประโยคสนทนาก็ยังคงหนีไม่พ้นเรื่องการประชันขันแข่งของเรือนร่างอยู่ดี

   "พี่สูง 166 ซม หนักห้าสิบกิโล สัดส่วน 34-24-34 หน้าอกคัพ D ของเธอเท่าไหร่?"

   "เอ่อ ... หนูสูง 160 ค่ะ หนักสี่สิบห้า สัดส่วน 36-24-36 หน้าอกน่าจะคัพ H มั้งคะ"

   แตงโมตอบด้วยความไม่แน่ใจนักเพราะกำลังอยู่ในวัยเติบโต นี่คือค่าตัวเลขที่วัดเมื่อเดือนที่แล้วตอนซื้อยกทรงใหม่ แต่นี่ก็ผ่านไปหนึ่งเดือนแล้วจนยกทรงเริ่มคับไปบ้าง

   "เอาเถอะ ถือว่าเธอได้เปรียบที่นมใหญ่กว่า แต่ว่าเมื่อคืนพี่ชนะ เพราะว่าพี่ทำให้เขาเสร็จได้แปดครั้ง ส่วนเธอแค่ห้าครั้ง"

   เบลล์ยื่นนิ้วมาจิ้มที่บริเวณปลายถันของแตงโมจนเนื้อนิ่มบุ๋มลงไปแล้วกดค้างไว้ แตงโมรู้สึกหวิว ๆ เล็กน้อยที่โดนรุกล้ำแต่ก็ไม่ได้หวาดกลัวแต่อย่างใด เพราะยังคงสัมผัสได้ถึงความเป็นมิตร เพียงแต่นี่เป็นเหมือนคู่แข่งที่เป็นมิตรมากกว่า และพวกเธอกำลังแข่งกันว่าใครจะบริการเขาได้ดีกว่ากัน

   "ครั้งหน้าหนูจะชนะพี่ให้ได้ค่ะ"

   แตงโมตอบแบบไม่หลบสายตา พลางเลียนแบบยื่นมือไปจิ้มหน้าอกของเบลล์แล้วกดค้างไว้เช่นกัน สองสาวจึงประสานสายตามองหน้านิ่งกันครู่ใหญ่ ก่อนที่ทั้งคู่จะระเบียดเสียงหัวเราะคิกคักแล้วโผกอดเข้าหากันฉันท์มิตร จากนั้นเบลล์ก็คลายอ้อมกอดแล้วกระซิบข้างหูของแตงโมราวกับนี่เป็นเรื่องสำคัญยิ่ง

   "จ้ะยัยโคนม ... อืม อย่าลืมล่ะ เดี๋ยวตอนออกไปเจอเพื่อน ๆ เธอต้องบอกว่าเมื่อคืนเธอโดนผู้ชายรุมโทรมจนนับไม่ไหวว่ากี่คน"

   "ทำไมล่ะคะ?"

   แตงโมหน้าเสียขึ้นมาเล็กน้อย เมื่อนึกได้ว่าเพื่อน ๆ ของเธอไม่ได้โชคดีแบบเธอที่โดนเขาทำเพียงแค่คนเดียว แต่เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกัน ว่าทำไมจึงต้องโกหกเพื่อทำให้ตัวเองดูไม่ดีแบบนั้น เพราะจะยังไงเสียการโดนผู้ชายแค่คนเดียวข่มขืนย่อมดีกว่าโดนรุมโทรมหลายคน

   "เพื่อน ๆ ของเธอน่ะ โดนยาอย่างแรง ต้องใช้ผู้ชายสี่ถึงห้าคนช่วยจัดการ แล้วถ้าเธอดันไปบอกว่าเธอโดนแค่คนเดียวแถมเป็นหนุ่มหล่อ เธอคิดว่าเพื่อนของเธอจะคิดยังไง?"

   เบลล์อธิบายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่ความหมายที่ซ่อนอยู่ทำให้แตงโมใจหายวาบ เพราะนี่ถือเป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่เธอคาดไม่ถึง หากเธอบอกความจริงออกไป เพื่อน ๆ อาจจะมองว่าแปลก ดีไม่ดีอาจจะพาลคิดไปว่าเธอเป็นต้นเรื่อง และเกลียดเธอเสียอีกต่างหาก เธอจึงต้องหันไปพยักหน้าขอบคุณสาวรุ่นพี่อีกครั้ง

   "เพื่อน ๆ ของเธอไม่เป็นอะไรหรอกไม่ต้องห่วง ไม่มีความโกรธ เกลียด หรือเสียใจ เพราะเขาจัดการลบและปรับให้หมดแล้ว แต่ว่านับตั้งแต่วันนี้พวกเธอจะต้องกลายเป็นเด็กในสังกัดของเขา ทำงานตามที่เขาสั่ง"

   "ลบอะไรคะ? แล้วเด็กในสังกัดคืออะไร?"

   แตงโมลืมตาโตถามด้วยความสงสัย แต่เบลล์กลับไม่ยอมตอบ ทั้งยังเดินไปหยิบเอาเงินแบงค์พันปึกใหญ่มูลค่าหลายหมื่นมายืนให้เธอ แตงโมจึงขมวดคิ้วตีสีหน้าด้วยความไม่พอใจ เพราะคิดว่าเธอกำลังโดนเงินฟาดหัว

   "อย่าเพิ่งโกรธ เงินแค่นี้อาจจะไม่มีค่าสำหรับเธอเท่าไหร่หรอก แต่จงรับไว้แล้วให้เพื่อนของเธอเห็น เพราะเพื่อน ๆ ของเธอหลายคนซื้อได้ด้วยเงิน และเขาคงแปลกใจถ้าเธอไม่รับเพียงคนเดียว องค์กรของเราตอบแทนตามความสามารถ อย่างเช่นวันนี้โมได้ไปหนึ่งแสน ส่วนเพื่อน ๆ ของโมที่รูปร่างหน้าตาสวยน้อยกว่าสักหน่อยก็ได้ลดหลั่นกันไป บางคนสี่หมื่น บางคนห้าหมื่น"

   อารมณ์ของแตงโมเย็นลงบ้างเมื่อได้ยินว่าเธอไม่ได้ถูกเอาเงินฟาดหัว แต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรเท่าไหร่มากนัก ไม่ทราบว่าองค์กรอะไร ทำงานอะไร และที่เบลล์พูดว่าลบหมดแล้วคือลบอะไรกันแน่

   "เดินไปก่อน เดี๋ยวพี่ตามออกไป พยายามทำเป็นไม่รู้จักกันด้วยล่ะ"

   เบลล์หยุดพูด แล้วผลักไสให้แตงโมเดินไปทางประตูบานหนึ่ง ซึ่งแม้ว่าโมจะสงสัยแต่ก็ยังยอมเปิดประตูก้าวออกไป และเมื่อเธอเดินออกไปที่ห้องโถงใหญ่ เธอก็เบิกตากว้างส่งเสียงวี้ดว้ายแล้ววิ่งเข้าไปหากลุ่มเพื่อนซึ่งยืนอยู่กลางห้อง

   "แต้ว แพม โบว์ ทราย หมวย!!! พวกเธอปลอดภัยดีนะ"

   แตงโมโผกอดกับเพื่อนทีละคน แม้จะแปลกใจสักหน่อย แต่ก็รู้สึกดีใจที่ไม่เห็นท่าทางเจ็บปวดหรือเศร้าเสียใจจากกลุ่มเพื่อน ทั้งที่ค่ำคืนที่ผ่านมาเพื่อน ๆ ของเธอเพิ่งผ่านประสบการณ์เลวร้ายโดนวางยาปลุกเซ็กส์และรุมโทรมด้วยหนุ่มแปลกหน้าหลายคนมาหมาด ๆ ... แต่ตอนนี้เธอเริ่มแปลกใจหนักขึ้นแล้ว เพราะมันแปลกประหลาดเกินไป ที่เด็กสาวรุ่นเดียวกับเธอจะทำใจยอมรับเรื่องแบบนี้ได้ไวเช่นนี้

   "โมเธอล่ะเป็นยังไงบ้าง เธอออกมาช้าสุดเลย พวกเราเลยนึกว่าพวกเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอออกมาแล้ว"

   เพื่อนสาวคนสนิทโผกอดแตงโมจนแน่นด้วยความเป็นห่วงเป็นใย หากทว่าความเป็นห่วงนั้นดูไม่ค่อยสมกับเหตุการณ์สักเท่าไหร่ มันดูคล้ายกับว่าการโดนรุมโทรมเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น

   "ไม่เป็นอะไรหรอก ก็เอ่อ ... แค่โดนแบบเดียวกับพวกเธอนั่นแหละ พวกเธอเจ็บตรงไหนมั้ย?"

   "เจ็บเหรอ? ไม่หรอก พวกพี่เขาทำนุ่มนวลจะตายไป"

   เพื่อนสาวตอบหน้าแดงแล้วแอบชำเลืองชะม้ายชายตามองไปทางหนุ่มกล้ามใหญ่คนหนึ่ง ท่าทางคล้ายกับว่ากำลังตกหลุมรักอะไรแนวนั้น แตงโมจึงยิ่งรู้สึกงุนงงเพราะภาพการกลุ้มรุมเรียงคิวข่มขืนที่เธอเห็นเมื่อคืน มันคงไม่อาจใช้คำว่านุ่มนวลมาบรรยายได้แน่ ๆ

   "แปลกใจอะไรยะยัยโม หรือว่าเธอยังไม่รู้เรื่อง ก็เมื่อคืนน่ะพวกเราโดนพวกคนเลววางยาปลุกเซ็กส์อย่างแรง แล้วพี่ ๆ ในนี้ก็ตามไปช่วยพวกเราไว้ได้ แต่ฤทธิ์ยามันแรงถ้าไม่ระบายออกอาจจะตายได้ พี่ ๆ เค้าก็เลยพาเรามาช่วยรักษาแบบพิเศษให้ที่นี่ไงล่ะ ของชั้นโดนไปสี่คน เท่ากับยัยแพมกับโบว์ ส่วนทรายกับหมวยสวยกว่าหน่อยก็เลยโดนไปห้าคน แล้วเธอล่ะสวยสุดในกลุ่มแบบนี้โดนไปกี่คนเอ่ย?"

   เพื่อนสาวอธิบายรายละเอียดด้วยรอยยิ้มเหมือนเรื่องธรรมดา ทั้งที่เรื่องเหล่านี้มันไม่ควรจะปกติธรรมดา แตงโมจึงเริ่มสงสัยว่านี่เกี่ยวอะไรกับที่พี่เบลล์พูดว่า 'ลบและปรับ' นั่นหรือเปล่า

   "ไม่รู้ซิ ... ตอนนั้นเบลอมาก รู้แต่ว่าหลายคนจนนับไม่ไหว"

   แตงโมไม่ค่อยแน่ใจนัก แต่ก็เลือกโกหกตามที่พี่เบลล์แนะนำเอาไว้ และดูเหมือนว่าคำตอบนั้นจะส่งผลค่อนข้างดี เพราะทุกคนต่างก้มลงมองเงินฟ่อนใหญ่ด้วยความอิจฉาเลื่อมใส ไม่มีใครสงสัยอะไร จากนั้นก็หันไปมองดูเพื่อนแต่ละคนที่มีสีหน้ายิ้มแย้มและหันไปเล่นหูเล่นตากับหนุ่มกล้ามใหญ่บางคนที่ยืนเฝ้าอยู่ตามจุดต่าง ๆ บางคนที่มีฐานะไม่ดีนักก็กอดมัดเงินเอาไว้แนบอกคล้ายกับภาคภูมิใจที่หาเงินก้อนนี้มาได้

   "ดีจัง แตงโมสวยและเก่งเลยได้เงินเยอะเลย วันหลังสอนเราบ้างนะว่าทำยังไง"

   แต้วมองแตงโมด้วยความชื่นชม แต่คำพูดของเพื่อนสนิทกลับฟังดูแปลกประหลาดอย่างที่สุด เพราะกลุ่มเพื่อนของแตงโมนั้นแม้จะไม่ได้สวยเด่นกันทุกคน แต่ก็ถือว่าสวยกว่ามาตรฐาน มีคนจีบไม่น้อย จึงไม่ควรยอมรับการโดนรุมโทรม โดยเฉพาะทรายกับหมวยนั้นสวยพอจะเข้าวงการบันเทิงได้ไม่ยาก แต่ทำไมพวกเธอทำเหมือนว่านี่เป็นเรื่องควรทำ

   แตงโมยืนสงสัยได้ไม่นาน พวกหนุ่มชุดดำกล้ามใหญ่ทั้งหลายก็ยืนตรงแสดงความเคารพ จากนั้นพี่เบลล์ที่เพิ่งจะสนิทชิดเชื้อกับเธอก็เดินออกมาด้วยรอยยิ้มและพูดทักทาย

   "เอาล่ะวันนี้พวกเธอก็เหนื่อยกันพอสมควรแล้ว ควรจะรีบกลับบ้านเสียที อย่าลืมคำแก้ตัวที่นัดกันไว้เวลาผู้ปกครองถามถึง แล้วก็อย่าลืมว่าตอนนี้พวกเราเป็นสังกัดเดียวกัน เป็นครอบครัวเดียวกัน ถ้ามีอะไรพวกเธอจะถูกติดต่อเรียกมาช่วยงานพวกเราเอง ... และแน่นอนว่าพวกเราให้ผลตอบแทนตามผลงาน"

   พี่เบลล์พูดด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงาน ส่วนเพื่อนของแตงโมนั้นกำลังมองดูพี่เบลล์ด้วยดวงตาเป็นประกายราวกับว่าพี่เบลล์เป็นไอดอลของพวกเธอทั้งหมด แตงโมจึงยิ่งงุนงงหนักเข้าไปอีก แต่งุนงงได้ไม่นานนักก็มีรถตู้สีดำทุบคันหนึ่งวิ่งมาจอดที่หน้าประตู เพื่อนของเธอส่งเสียงพูดคุยเล่นหัวกันด้วยความสนุกสนานเดินไปขึ้นรถอย่างเป็นระเบียบราวกับเพิ่งกลับจากงานสัมมนาอะไรสักอย่าง

   ประตูรถปิดลงโดยที่เธอยังคงงุนงง แพมที่นั่งด้านหน้าเอียงคอลงไปซบไหล่ของคนขับจนเพื่อน ๆ คนอื่นส่งเสียงเป่าปากวี้ดวิ้ว แต่แทนที่แพมจะอาย เธอกลับโน้มตัวไปหอมแก้มจูบปากคนขับหน้าตาเฉย และที่ประหลาดกว่าก็คือเพื่อน ๆ ของเธอกลับส่งเสียงหยอกล้อกันหน้าตาเฉยเช่นกัน

   แตงโมจึงได้แต่เอนหลังพิงกับเบาะรถด้วยความรู้สึกสับสน หากทว่าท่ามกลางความสับสนนั้นเธอกลับรู้สึกวาบหวิวอยากกอดหนุ่มหล่อคนนั้นจนต้องหนีบสองขาเข้าหากัน ตอนนี้เธอจึงค่อยรู้สึกว่าไม่ใช่แค่เพื่อน ๆ ของเธอหรอกที่ประหลาด แม้แต่เธอเองก็ประหลาดไม่แพ้กัน ก็จะไม่ให้ประหลาดได้อย่างไร ในเมื่อถึงตอนนี้เธอเองก็เป็นเด็กในสังกัดเหมือนกัน อีกทั้งยังไม่รู้จักชื่อของหนุ่มหล่อแปลกหน้าที่เธอหลงรักด้วยซ้ำ

.....................................................