นวนิยายสั้น เกาะมหัศจรรย์ ตอนที่ 10 ลาจาก..แว่น..By..areja..(ซ่อนเนื้อหา)

[areja]

.......... ..... .นวนิยายสั้น เกาะมหัศจรรย์ ตอนที่ 10 ลาจาก..แว่น..By..areja..

            ..........อ้าว 10 ตอนแล้วนิ ขอใจทุกคนขอบคุณทุกท่าน ที่แวะอ่านผลงาน ของ แว่น นะจ๊ะ..ไวยากรณ์ไม่ต้อง พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน ก็ขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วยนะจ๊ะ ข้อมูลใดไม่ถูกต้องคลาดเคลื่อน สะกิดบอกกันได้นะจ๊ะ ถือว่า แชร์ความรู้ที่ถูกต้องกันๆ..

.................//.......................//.............. ..................././( 13/4/2558 )/./.............. ............/ /.............................//..

ตอนที่ 10 ลาจาก

                         28


          เสียงกรีดร้องครวญครางของเด็กสาวดังออกมาจากกระโจมบนยอดไม้ไม่ขาด ตลอดทั้งค่ำคืน ทำเอาเชลยที่โดนขังในหลุมดินกระสับกระส่ายหวาดกลัวนอนกันไม่หลับแทบทั้งคืน..ส่วน แผนการของคนสองกลุ่มบนคาคบที่ร่วมมือกันก็ถูกจัดว่างไว้จนเข้าใจ พวกที่ตามมาถูกสั่งให้หลบซ่อนบนต้นไม่รอบๆ ธารน้ำสายนั้น นอกจากคนขี่กบยักษ์ ที่ต้องนอนบนหลังกบ อ๊อบ..อบ..โทมัส อาสา ทอมกลับไปบอกข่าวแก่ พวกที่รอบนต้นไม้เพื่อให้ตามมารวมกันที่นี้ โดยมีคนของบารอน ติดตามไปด้วย 2 คน..

สองหนุ่มสาว ก็กอดกันนอนพับหลับไปเพราะ ความเพลีย..เพราะ ตลอดยามที่อยู่ทั้งคู่จัดกันจน เบญเสร็จนับไม่ถ้วนแต่ กริชจบที่ 3 น้ำพอเรียกคนที่อยู่ต้นไม่อีกต้นตื่นมารับเวร ซึ่งพวกนั้นก็ไม่ได้นอนกันทั้งหมดมีแอนนา ที่หลับไปก่อนแต่หัววัน ตั้งแต่ละหลังพวกที่มาฆ่าชนเผ่าเถื่อนต่อหน้านั้นไปแล้ว เพราะอยู่คนละกิ่งคบ กับ สองสาวจึงฝืนหลับไปได้..ปลา,แก้วทั้งสองได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันลอยมาจนพาทั้งคู่เสร็จตามนิ้วที่แหย่ให้กัน และโยงฉิ่งนาบฉาบบดตีกันรัวอีลุงตุงนังจนน้ำเล็ดน้ำแตกเปียกชุ่มแฉะรวมแล้วเสร็จตามไปคนละ 3 ที..พอรับช่วงยามต่อเลยหลับๆ ตื่นๆ กันซะ..

          ด้าน อาณานิคมเผ่ารูแสบเวอร์ ได้จัดคนตามที่เตรียมการ คัดแต่มือฉมังเพื่อให้เกิดการสูญเสียน้อยที่สุด ถ้าเอากำลังคนที่ไม่หัวกะทิแนวหน้ามารบ เพื่อชิงตัวประกันสำคัญเช่น นาเนียร์ บุตรสาวของหัวหน้าเผ่า อาจพลาดแพ้ และเสียงานใหญ่ได้...มีสิ่งหนึ่ง ที่แม้แต่ บารอน เองก็ไม่เคยบอกแก่ นาเนียร์ นั้นคือเธอ ไม่ใช่น้องแท้ๆ ของบารอน..และ ครูสโต เคยขอไว้เมื่อ นาเนียร์ 18 ปีเต็มจะบอกความจริง และแต่งตั้งให้นางครองคู่กับ บารอน..

ชุดสุดท้ายที่จะตามมาสมทบรบด้วยภายหลังอีก 20 คนไม่นับคนขี่กบ 6 คน  6 ตัว..และมีพวกเผ่าชะเม ขี่แมลงปอยักษ์เป็นพาหะนะทำน่าที่หาของป่าสมุนไพรรักษาโรคได้อาสามาเข้าร่วมด้วย 10 คนแมลงปอ 10 ตัว จะสนับสนุนก่อกวนทางอากาศ เมื่อจะโจมตีเผ่าจมมิ..ฝูงบินแมลงปอ บินตีคู่มาด้วยตลอดทางแล้วได้ส่วนทางกับ พวกที่นำคนโดนจับ 3 คนที่เหลือรอดไปส่งในเผ่า และได้รับแจ้งบอกข่าวที่ บารอนบอกไว้ถึงจุดนัดพบทั้งหมดเร่งเดินทางต่อ..จนเวลาตอนนั้นครึ่งคืนเหลื่อมแล้วนิดๆ ได้เดินทางมาถึงริมธารน้ำจุดที่ คณะผู้ผจญกับภัย อยู่..

" นั่นใคร ..".. สะปาโลัะ หัวหน้านักรบจากเผ่ารุแสบเวอร์ร้องถาม ไปที่ยอดไม้หลัง.. ตะเอ่ ผู้นำเผ่าชะเม บินนำมาก่อนแล้ว และได้วนไปบอกไว้ล่วงหน้าให้ระวังตัวเมื่อถึงจุดนี้..เพราะ มีคนแอบอยู่บนต้นไม้ไม่ทราบจำนวน จึงให้นักรบที่มาด้วยลอบขึ้นไปควบคุมตัว..
" อุ๊บ !!..เอ๊ะ! อะไรกัน.."..แอนนา ที่สุ่มเล็งปืนตามคนพูดไว้ก่อนหน้าร้อง เมื่อมีใครคนหนึ่ง จ่อคมหอกปลายแหลมมาจรดจี้ที่คอ เธอจำต้องลดปืนลงข้างลำตัว..
" เอ้ย! อะไรกันวะ..ว้ายยย.ยยย.ยย.ย ว้าย..อะไรพวกแกเป็นใคร.."..เสียงร้องจากสองสาว ไม่รู้ใครโวยวายก่อน-หลัง..ดังมาจากที่กิ่งไม้ใกล้ๆ สภาพทั้งคู่ยังงัวเงีย เพราะสะดุ้งตื่น..

         ส่วน กริช กับ เบญก็มีสภาพไม่ต่างจากทุกคน คือโดนควบคุมตัวโดย ละม่อม..ทุกคนถูกให้ปีนต้นไม้ลงมา และผูกมัดเพื่อจะทำการสอบถาม..แต่ ด้วยการแต่งกายที่ผิดแปลกจากชาวเผ่าทั่วไปบนเกาะ สะปาโล้ะ จึงไม่แน่ใจว่าคนเหล่านี้ จะมาร้ายหรือ มีภัยแกพวกตนไหม?..

" พวกท่านเป็นใคร เราคือ สะปาโล้ะ ชนเผ่ารูแสบเวอร์...ท่านมาทำอะไรที่นี้.."..สะปาโล้ะ ถามด้วยเสียงหนักแน่ดุดัน สายตามองกราดไปทุกคนที่นั่งคลุกเข่าถูกมัดมือไพ่หลัง ตรงหน้า..
" เราเป็นคนจากภายนอกเกาะนี้.. เกิดอุบัติเหตุกับพาหะนะพวกเรา และหลงมาติดเกาะนี้.."..แอนนา พยายามนึกคำที่จะใช้พูดโต้ตอบ แต่ เมื่อพูดภาษาเดียวกัน ก็ไม่น่ามีอะไรเข้าใจแตกต่างกันมากนัก. .( ปมๆ ต่างเผ่าพันธุ์ แต่ พูดภาษาเดียวกันได้..)
" อื่ม เราเชื่อท่านเรื่องนี้ เพราะดูจาการแต่งตัวของ พวกท่านไม่น่าใช่คนบนเกาะนี้..แล้วมาทำอะไรบริเวณนี้ แล้วมาหลบใคร หรือรออะไรกันอยู่ที่นี้.."..สะปาโล้ะ ถามซ้ำต่อ..สายตาเหลือบไปเหมือนขอความเห็นจาก ตะเอ่ ผู้นำเผ่าชะเม..
" ฆ่าพวกมันเลยดีไหม พวกเรายังมีภาระกิจที่สำคัญกว่ารออยู่นะ..หรือมัดมันซ่อนในป่าไว้ก่อน กลับมาค่อยนำตัวไปสอบต่อ.."..ตะเอ่ แนะแนวทาง เพื่อเร่งจะทำในสิ่งที่สำคัญกว่าตอนนี้..
" ฆ่าเลยคงยังไม่ได้ เพราะท่านบารอน คงไม่ต้องการเช่นนั้นแน่..แต่ มัดไว้ก่อนตามที่ท่านว่า น่าจะเป็นการดี.."..สะปาโล้ะ หันไปบอก ผู้นำเผ่าชะเม..
" เรามาช่วยคน..พวกเรามาช่วย เพื่อนเราที่โดน พวกคนป่ากลุ่มหนึ่งจับมา.."..กริช พูดขึ้นหลัง นิ่งมองพิจารณาทุกคนพักใหญ่..เพราะ การแต่งกายคนเหล่านี้คล้ายกับพวกที่ ฆ่าเหล่าคนป่าก่อนหน้า ซึ่งน่าจะเป็นพวกเดียวกัน และน่าจะเป็นมิตร มากกว่าศัตรู..
" ช่วยคน.."..ตะเอ่ ทวนคำเสียงแหบห้าว..
" ใช่ พวกเรามาช่วยเพื่อน เรามาหยุดตรงนี้เพื่อพักรอเวลาเช้าจะหาทางเข้าไปช่วยคน.."..แอนนา ตอบตัดหน้าคนอื่น เพื่อรักษาความลับเรื่องคนที่เหลือ..
" พวกท่านมาเท่านี้นะหรือ จะมาช่วยเพื่อน.. ฮ้าฮ่า.. พวกท่านปิดบังอะไรเราหรือเปล่า.."..สะปาโล้ะ มองไปที่อีกสองสาว แววตาดุเหี้ยม..
" ช้าก่อนท่าน สะปาโล้ะ.."..เสียงหนึ่งดังจากแนวป่า..
" อ้าว หวานเย็น ท่านพาใครมาด้วยนะ.."..สะปาโล้ะ เอยทักผู้ที่เดินออกมาจากแนวป่า ริมธารน้ำ มองไปที่คนแปลกหน้าอีกหนึ่งคน..
" โทมัสสสสสสสสส.ส.."..ทั้ง 5 คณะผู้ผจญกับภัย ร้องขึ้นเสียงพร้อมเพรียงกัน..

          แล้ว สะปาโล้ะ ก็ได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมด จากผู้ที่ตาม โทมัสมาด้วยทั้งสองคน ทุกคนในคณะผู้ผจญกับภัย ต่างกอดกันไปมาด้วยความดีใจที่รอดจากชะตากรรมที่ไม่อาจคาดเดา..สะปาโล้ะ และตะเอ่ กล่าวขอโทษทุกคน.. กริช แสดงความดีใจด้วย ปลามากอดกริช และ เธอก็เบียดหนั่นโคกอัดแกนลำที่ยังไม่แข็งของ กริช มันตุงมาก เธอคิดแล้วเธอ ก็ตั้งใจ..ทั้งหมดเร่งออกเดินทางกันทันที และไปรวมกับกลุ่ม บารอนในอีกชั่วโมงต่อมา ทอมให้ทุกคนพักผ่อนเอาแรงเพื่อจะบุกตามแผนใน ช่วงก่อนตะวันขึ้น..ตะเอ่ ผู้นำเผ่าชะเม นำกำลังของตน สุ่มรอในป่าอีกแนวด้านหนึ่ง โดย บารอนให้รอสัญญาณเสียงดังของ ปืน ในตอนเช้า ก็ให้เริ่มบินก่อกวนได้ตามแผน..

กำลังทั้งหมด บารอน 12 คนรวมบารอนด้วย คนขี่กบอีก 4 คนกบยักษ์ 4 ตัว/สะปาโล้ะรวม สะปาโล้ะด้วย 20 คนคนขี่กบ 6 คน  6 ตัว/ตะเอ่ รวมตะเอ่ 10 คนแมลงปอ 10 ตัว/คณะผู้ผจญกับภัย 7 คน..เงามืดในป่าเริ่มกระจ่างแจ่ม แสงรำไรสีส้มสาดแหวกแนวไม้บังไพรต่างๆ รอดเข้ามาบริเวณกลางลาน ของชนเผ่าจมมิ..กองเถ้ากองมหึมา 2 กอง มีพวกชนเผ่าเอาฟืนมาโยนใส่เพิ่มเพื่อเตรียม ประกอบอาหารเนื้อมนุษย์ในมื้อเช้า.. เสียงเด็กสาว บนกระโจมพึ่งเงียบไป พร้อมเหล่า 5 หัวหน้าหน่วยต่างๆ ที่หมดแรงนอนแผ่กันเต็มตามมุมต่างๆ ในกระโจม หัวหน้าเผ่า..

          กลุ่มคน ขยับเคลื่อนคืบคลานเข้ามาใกล้จนเห็นตัวคนภายในลาน ที่เริ่มเดินกันไป-มาพลุกพล่านจำนวนเริ่มหนาตาขึ้น..บนคาคบไม้รอบๆ ลานมีพวกเผ่าชาวเผ่าที่เป็นชนเผ่าผู้ชาย และ ผู้หญิงจากเผ่าอีลอย ที่โดนจับมาเป็นแม่พันธุ์ ทยอยกันทำกิจวัตรของตน ในช่วงเช้า..พวกสาวๆ ที่โดนจับมาพวกนี้ไม่ได้กินเนื้อมนุษย์ตามเผ่าจมมิ แต่จะปลูกพืชผักทำกินกัน อาหารหลักคือ หัวมันผักพืชต่างๆ จึงมีกองไฟแยกอีกกองต่างหากในมุมด้านหนึ่งของ บริเวณลานมีสาวๆ ทั้งกำลังท้อง และยังไม่ตั้งครรภ์อยู่เกือบ 100 คนตอนนี้..จำนวนหญิงสาว พวกนี้มีประมาณ 300 กว่าคน..

มีผู้ชายเผ่าจมมิ หลายกลุ่มกำลังเข้ามาเปลี่ยนเวรยามกัน..บารอน และทอมต่างรอเวลาให้สลับยามเวรของพวกเผ่าจมมิเสร็จสิ้น ทุกคนมองเล็งไปที่หลุมเหลี่ยมด้านหนึ่งมีพวกมันเกือบ 20 ตัวยืนกันออไป-มารอบๆ และมีตัวหนึ่งที่ร่างอ้วนโตนาม แม๊กจีด ถือไม้เท้าเดินร่างเกือบเปลือย เพราะมีเพียงหนังบางอย่างปิดแค่ ตรงกล้องดวงใจที่โงกโงน หนังนั้นปิดไม่มิดกำลังสั่งอะไรบางอย่างกับตัวที่ดูแล หลุมเชลย..ชนเผ่า ร่างกำยำสองคนเดินไปปากบ่อหลุมที่มีตรารางขัดเป็นซี่มุมหนึ่ง เปิดขึ้น แล้วเอาเสาไม้หย่อนลงไป พร้อมตะโกนสั่ง..

" เอาไอ้ตัวเล็กนั้นขึ้นมา และไอ้สองตัวที่เอามาใหม่ด้วย..วันนี้อาหาร ต้องปรุงให้ดี มีเลี้ยงราชินีเผ่าคนใหม่ ฮ้าอ่าฮา.."..แม๊กจีด พูดขึ้นเสียงดัง..มือยกชี้ไม้เท้าไปยัง เหยื่อหรือวัตถุดิบทำอาหารที่จะนำขึ้นมาปรุงในหม้อใบโต และย่างลมควัน ในวันนี้..
" อย่าๆ กินเรา..อย่าทำอะไรข้าเลยข้ากลัวแล้ว.. ช่วยด้วย อีพ่ออีแม่ ซอยข่อยเน่ มันซิแดกข่อยแร้วววววว..ว.."..บักธง ร้องลั่นไม่อายใคร มืออ่อนตีนอ่อนนั่งพับเพียบสิ้นแรงกับพื้น..
" จบกัน ไหนหละคนที่เจ๊าว่า จะมาช่วย..เอ่อจบกันชีวิต เครื่องบินตกไม่ตาย แต่จะมากลายเป็นอาหารพวกคนป่า กรรมเอ้ย.."..ชาญ ทรุดตัวลงทั้งยืน..
" เอาลงไปดึงมันขึ้นมา..ฮ้าฮ่าฮา..เยี่ยวแตกเลยเหรอ ไอ้ตัวเตี้ยนั้น.."..แม๊กจีด หัวเราะลั่น มีสมุนลงไปในบ่อตามคำสั่ง 2 ตัว..

          ไม่ช้าสามคนที่แม๊กจีด สั่งให้นำขึ้นมา ก็มานั่งอยู่บนปากบ่อหลุมดิน ทั้งหมดมองไปรอบๆ แล้วตื่นตกใจ กับพวกชนเผ่ามากมาย ที่เดินไปเดินมามองมาเหมือนเห็น ไก่ย่างไก่อบที่ กำลังหันหมุนบนเตาย่างส่งควันส่งกลิ่น..ชาญ และบักธง ที่ร่างเปลือยเปล่ายามนี้ แววตาเริ่มเลื่อนลอยไม่ใยดีต่อสิ่งรอบตัวอีกแล้ว ทั้งคู่ปลงในชะตา ยิ่งมองเห็นพวกนั้นบางตัวยกหม้อน้ำเดินเรียงกันไปเติมใน หม้อขนาดใหญ่ มีอีกพวกหยิบจับผักเทใส่เหมือนเตรียมต้มน้ำเครื่องเทศรอ เนื้อที่จะใส่ ใจยิ่งฝ่อเหี่ยวเข้าไปอีก..แต่ นาเนียร์ ไม่! ใช่สติมองออกไปรอบๆ บริเวณแนวป่า และเริ่มจับสิ่งใดบางอย่างได้ เด็กสาวน้องหัวหน้าเผ่ายิ้มที่มุมปากจิ้มลิ้ม..

" บุก.."..บรอน ตะโกนเสียงดังเมื่อเห็นน้องสาว ที่บริเวณปากบ่อกักกันเชลย

          ..พร๊อตตตต.ตตต.ตต.ต แพร๊ตตตต.ตตต.ตต.ต...ต ..เปรี้ยง .เปรียงเปรียงเปรี้ยงเปรียง บรึมมมม.มมม.มม....ม.บึมบึมๆๆ.ๆ.. คณะ ผู้ผจญกับภัย สาดอาวุธในมือกลาดกราว ส่ายไปตามกลุ่มพวกเผ่าจมมิยื่นอยู่เกาะกลุ่มกัน..โดย พยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้โดน ผู้หญิงเผ่าอีลอย ที่ถูกจับมา แต่นัดหนึ่งในนั้นเจาะพวงสวรรค์ แม๊กจีด หลุดไปยกพวงมันล้มดิ้นชักแง๊กๆ ดิ้นพล่านบนพื้นดินไม่กี่อึดใจ ก็สิ้นลมลาโลกไป..( คุณพี่แม๊ก เข้ามีคิวเรื่องอื่นอยู่มารับจ๊อบ แว๊บหนึ่งเรื่องนี้อะคะ ท่านผู้อ่าน..อิอิ แกล้งคนสบายใจแล้ว แว่น..)..

" ไปๆๆ..ไปๆๆ..ระวังตัวกันด้วย ไปเอาตัว พวกที่บ่อนั้นออกมาให้หมดพวกเราไปๆ ๆ.."..ทอม กด m 16 ตะโกนสั่ง..ทั้งหมดใน คณะวิ่งตรงเข้าไปที่หลุมเชลย เพื่อทำหน้าที่ช่วยตัวประกัน..ระเบิดในมือ กริช ถูกขว้างไปตามชายขอบแนว รอบบริเวณลาน ที่กำลังมีเหล่าคนเถื่อนเผ่าจมมิ กำลังเข้ามา และลงมาจากบนที่พักบนต้นไม้ จำนวนมาก..
" สาวๆ ตาม หมอมาเร็ว เกาะกลุ่มกันไว้ พยายามยิงคนที่วิ่งเข้ามา แล้วเดินไปด้วยเรื่อยๆ ..อย่าหยุด.."..แอนนา ที่อยู่ตรงกลางกลุ่มกับ อีกสามสาว แพร๊ดดด.ดดด.ดด.ด แพร๊ดๆๆ.ๆ.ๆ..บล๊อคคคคคคคอึ่ง...ฟราววววววววว.ว..........ตูม.!! .กดไกปืนส่งกระสุนออกไปเป็นระยะๆ..

              แอนนา ยิงเครื่องยิงกระสุน m 79 เมื่อปลดแมกกาซีน ถ่ายเปลี่ยนแมกกาซีนใหม่..เธอ สืบเท้ากึ่งวิ่ง ค่อยๆ เดินฝ่าไปท่ามกลางรอบตัวที่กำลังวุ่นวายอลหม่าน..พวกสาวๆ ก็ยิงปืนสั้นในมือกันออกไป เปรียงเปรียงเปรี้ยงเปรียงเปรียง..ตัวที่อยู่ใกล้ๆ ที่กำลังวิ่งชาร์ตเข้ามา หงายเงิบตามแรงปืนของ สาวๆ..

" สะปาโล้ะ กันไอ้พวกที่เข้ามาใหม่ไว้ด้วย .."..บารอน แผดเสียงสั่งพรางชี้มือที่กำดาบไปบริเวณพวกคนเถื่อนที่กำลังดิ่งเข้าไปที่บ่อเชลย..
" ได้ท่านบารอน.."..สะปาโล้ะ สับด้าบไปเบื้องหน้าเป็นระวิง..

          คมเขี้ยว ปืนกลเบา M 249 รุ่น MK I ในกล้ามแขนโทมัส สะท้านสั่นห่ากระสุนวิ่งฝ่าอากาศตัดฉีกเนื้อกลางลำตัวชนเผ่าเถื่อนหลายร่าง จนบางตัวผงะหนีทิ้งอาวุธ วิ่งเข้าป่าไป..แต่ ก็มีหลายตัวที่วิ่งดิ่งกำหอกส่วนเข้ามา แต่พอหัวกระสุนปะทะร่าง มันก็หงายเท้าลอย หัวฟาดพื้นตายเลือดท้วม..กริช ที่มีหน้าที่ขว้างระเบิดหยิบระเบิดโยนบ้างขว้างบ้างออกไปรอบทิศ พอมันตกพื้นเข็มฉนวนตอกดินปืนภายในแตก ร่างที่ดิ่งกรูเข้ามาบริเวณรอบแนวลาน ก็แหลกกระเด็น..เสียงสนั่นๆ ดังต่อเนื่องจนทั้งหมดวิ่งมาถึง ร่างทั้งสามเหนือหลุมบ่อเชลย..

ชนเผ่าจมมิแหกปากร้องโหวกเหวกวิ่งเข้ามาอีกจำนวนมากแทบทุกทิศ-ทุกทาง แต่บางตัวก็ตกใจตื่นกลัววิ่งหนีเข้าป่าไป..ร่างใหญ่ๆ ตัวหนึ่งดิ่งถือขวานตรงมาที่ กัปตันทอม แต่นั้นมันรนหาที่ชัดๆ ทอม กด m 16 ซ้ำอีกครั้งหลังกดไปก่อนหน้าหลายจังหวะ. .หวืบบบบบบบบบบบบ แกร๊กๆๆๆ.ๆ.ๆ.. เสียงขวานแหวกลมมา กับเสียง กดไกเปล่า แทบจะเวลาไล่เลี่ยกันในวินาที่นั้น..

" เอ้ย!! ชิบหายแล้ว.."..ทอม ยกตวัดด้ามปืนพร้อมเอี้ยวตัวเบี่ยงหลบเล็กน้อย..คมขวาน ที่มาทางด้านซ้ายมือ ทำให้เขา ต้องเบนตัวเอี้ยวหลบแบบเฉียดฉิว และด้ามปืนที่ตวัดหักท้ายด้ามม้วนใส่ ก็ฟาดโพ๊ละ ไปที่กะโหลดบริเวณท้ายทอย ร่างนั้นแถแถดๆ หน้าคว่ำจมฝุ่นดินตรงนั้นหลับสนิท..ทอม ไม่รอช้ารีบปลดเปลี่ยนแมกกาซีน ทันที..
" เอาทุกคนขึ้นมา เร็วๆ..เธอ คือนาเนียร์ใช่ไหมพี่เธอฝากของมาให้ด้วย.."..แอนนา ตะโกนลงไปให้พวกในหลุมที่ยัง งง ในสถานการณ์รีบขึ้นมา ไม้ที่หย่อนลงไปโดยพวกชนเผ่าเถื่อนยังไม่ได้เอาขึ้นเมื่อครู่ ทุกคนจึงรีบปีนไต่ขึ้นมา และทักเด็กสาวที่ปลอมตัวเป็นชาย พร้อมยื่นแส้ที่ บารอนฝากมาส่งให้..
" ขอบคุณมากคะ.."..นาเนียร์ รับแล้วตวัดคลายเส้นแส้ออก เดินตวัดใส่คนที่วิ่งดิ่งมาทาง เธอ..ฟวับบบบบบบบบ เผี้ยะ..มันแม่นจนเหมือนจับวาง ปลายแซ่สะบัดใส่ดวงตาสองข้างของ ไอ้ตัวนั้น จนตาแตกนอนดิ้นไปกับพื้นทันที..ปลายผมที่ขมวดมัดซ่อนความยาวหลุดออก ผมเงาสลวยแผ่กระจายยามเธอ ตวัดแส้ ผ้าคลุมที่ม้วนพันรอบคอหลุดปลิว..

       29

[post] " ลุกไหวไหมน้าชาญ พี่ธง.."..ปลา ถามขณะช่วยหิ้วปีกคนละข้างกับ แก้ว..
" เร็วรีบลุก เดียวพวกในหลุมขึ้นมาหมดเราจะถอยกันเลย.."..แอนนา คว้าใต้รักแร้ พยุงใต้ปีกยกประครองร่างของ ชาญอีกข้างมี เบญหิ้วยก..
" หมดยังขึ้นมาเร็วไปๆ เร็วๆ ขึ้นมา.."..โทมัส ตะโกนพรางสาดปืน ตรงจุดที่ยืนเหนือปากช่องทางขึ้นกราดรูดลาดต่ำไปในแนวป่าติดด้านหลุมเชลย..ที่มีชนเผ่าเถื่อนยังรุกเข้ามาบางส่วน. .พร๊อตตตตตตตตตต.ตตต.ตต .ตๆๆๆๆๆ.. พร๊อตตตตตตต.ต.ตต.ตตตตๆๆๆๆๆๆ..พร๊อต.ต.ตตตตต.ตตตต.ตตต.ตต.ตๆๆ.ๆ.ๆ
" ขึ้นมาหมดแล้ว.. โน่น พวกแมลงมากันแล้ว พวกเราเตรียมถอยเร็ว.."..กริช ตะโกนบอกเมื่อมองเห็นฝูงบินแมลงปอ..เขา หยุดโยนระเบิดหันมาจับปืนยิงไปด้านหน้าไม่ว่าใครเข้ามาเป็นโดน เปรี้ยงเปรียงเปรียง..เปรียง..
" อ้าว แล้วพี่กิ่งหละ พี่ธง,น้าชาญ.."..แก้ว มองคนที่ขึ้นมาแล้วไม่เห็นพี่สาว ก็หน้าเศร้าร้องถาม ทั้งสองคน..
" กิ่ง ไปไหนน้า.."..แอนนา ร้องถามข้างหูอีก..นิ้วมือ ก็กดส่งหัวกระสุนไปอย่างแม่นยำประณีต เป็นมีดผ่าตัด..
" กิ่ง มันอยู่บนโน้น ตรงที่พวกที่มาช่วยกำลังไต่ขึ้นไปนั้นแหละ.."..ชาญ ชี้มือ และมองไปทาง กระโจมหัวหน้าเผ่า ที่กลุ่มของ บารอนเกือบ 10 คนกำลังเดินบ้างปีนบ้างไต่ไปบนราวสะพานเชื่อมระหว่างกระโจม เข้าไปยังกระโจมหลังใหญ่สุด..

          เสียงปืนเมื่อดัง ตะเอ่ ผู้นำเผ่าชะเม ก็พาพวกบินขึ้นตรงดิ่งมายังลานของชนเผ่าจมมิ ทุกคนมีหน้าไม้ที่ประดิษฐ์เอง และเป็นอาวุธประจำเผ่า..ต่างบินโฉบฉายสาดลูกศรจากหน้าไม้อย่างฉมังแม่น เข้าใส่ร่างเผ่าคนเถื่อนจนแดดิ้นสิ้นใจไปจำนวนมาก และบินกันฝูงคนกลุ่มหนึ่งที่เป็นหญิงของเผ่าอีลอย ที่กำลังรวมตัวกันวิ่งจับกลุ่มล่าถอยตามกลุ่มคนที่เป็นเชลย ที่พึ่งถูกช่วยมา..แต่ ทั้งหมดยังอยู่ในบริเวณลานเผ่าจมมิ กบยักษ์และคนขี่บังคับต่างทำงานกันอย่างสอดคล้อง คนขี่แทงหอกยาว กบยักษ์ตวัดลิ้นกระแทกใส่ ร่างชนเผ่าที่กล้าดิ่งเข้ามารายไหนโดนตัวนั้นเดี้ยง ได้ซีโคลง หรือกระดูกหักกระดูกร้าวทุกตัว..

บารอน พาพวกเกือบสิบคนปีนขึ้นไปบนกระโจมหวังดับศึก..นั้นคือฆ่าผู้นำ แต่มันไม่ง่าย เหล่าสมุนชนเผ่าที่เห็นต่างทิ้งพวกผู้รุกรานคนอื่นๆ แล้วดิ่งมาต้านขว้างทางของ บารอน..หอกของชนเผ่ากับดาบอันคล่องแคล้วของ บารอน ประเคนใส่กันอย่างดุเดือดหลายครั้งที่ คนเถื่อนเข้ามาพร้อมกันสองตัว บารอนมือหนึ่งจับเชื่อกราวสะพานที่ทอดตรงไปยังกระโจมเป้าหมาย ตอนนี้อยู่ระยะห่างบริเวณกระโจมกลางไม่ถึง 10 เมตร..เขา กำเชือกแน่น ก่อนหลบเอี้ยวตัวหลบคมหอกแหลมที่พุ่งตรงมาที่หน้าอก ด้ามแรกผ่านมันตัวนั้นดึงหอกกลับอีกคนรอจังหวะที่ บารอนเอี้ยวตัวเสียหลังแทงความแหลมคมของหอกอีกด้ามหมายลำคอของ บารอน..

          บารอน ร่างโอนเอียงไป เพราะหลบหอกด้ามที่สอง สายตามองตัวแรกที่แทงกำลังจะซ้ำ ขณะตัวที่สองกำลังจะชักด้ามหอกกลับ..จังหวะนั้นมือ บารอนกำเชือกแน่นถีบขาดีดส่งให้ตัวพุ่งออกนอกราวเชือกในจังหวะเอี้ยวเอียง มือที่กำด้ามมีดฟันคมมีดตัดอากาศกลับออกไปสุดแรง..ได้ผลดังคิดดาบหน้ากว้างกว่า 5 นิ้วหนาเกือบ 1 เซนติเมตรคมชนิดตัดขนนกขาด ฉั๊วะ !ซึบบบบบบบบ.!.บารอน วาดตวัดตัดต้นขาตัวแรกข้างหนึ่งแล้วเฉียงคมเบี่ยงขึ้นสับกลางร่างตัวที่สองกลางลำตัว เต็มๆ..

และตัว บารอนหมุนวนกลับตามแรงเหวี่ยงมายืนบนสะพานเชือกอีกครั้ง และตวัดคมดาบกลับตัดตัวที่ขาขาดไปก่อน คมดาบกินเนื้อที่ต้นคอ. .ฉับบบบบบบ.!!.เลือดสดแดงกระฉุดพุ่งสูงเกินคนยืนต่อตัวกัน กระจายแดง ไปเป็นละอองฝอยกระเซ็นไปทั่ว..

" บุกเข้าไปไม่ต้องห่วงข้า.."..บารอน ตะโกนบอกคนอื่นๆ ขณะขยับฟัดตัวที่ขว้างขาดกระเด็นไปที่ละตัวๆ..
" เดียวผมจะไปช่วย บารอน กับโทมัส.. ส่วนพวกคุณพาทุกคนออกไปจากบริเวณนี้ก่อน หนี้ไปตามเส้นทางที่เราเข้ามา.. ไป..รีบไป.."..ทอม สั่งเร็วปรือ และมองไปที่ โทมัสที่พยักหน้าให้ ก่อนทะยานดิ่งไปบริเวณด้านหน้า-ด้านล่างของ กระโจมใหญ่สุด..
" แก้ว ขอไปด้วย โทมัส... นั้นไงพี่กิ่ง พี่กิ่ง..พี่กิ่ง..พี่กิ่ง.งงง.งง.ง ๆๆๆ.ๆ.."..แก้ว ชี้ไปที่ร่างเปลือยที่เดิน งง ออกมายืนข้างใครคนหนึ่งที่คุ้นหน้า และกำลังยืนสั่งการสมุนเผ่าจมมิ..
" ไม่ได้..มันอันตรายเกินไป รีบไปก่อนเถอะ เดียวผมจะพยายามช่วย กิ่งออกไป... ไปเร็วหมอ ฝากด้วย.."..โทมัส บอกแก้ว..และ หันไปทางแอนนา เพื่อฝากดูแลแก้ว..พรางวิ่งตามหลัง ทอมไปยังกระโจมใหญ่สุดของเผ่า..

         แอนนา พร้อมคณะผู้ผจญกับภัย ถอยออกมาจากบริเวณลานเผ่าคนเถื่อนมี เชลยที่ไปช่วย และเหล่าผู้หญิงจำนวนมากหนีตามออกมาด้วยอีกประมาณ 50 คน ที่วิ่งกระจายหนีไปก็มาก จนพวก เผ่าจมมิ กระจายตัวกันไล่จับเป็นพัลวัน ไม่สนใจกลุ่มที่ถอยมาก เท่าเดิม.. อีกทั้ง มีกบยักษ์ติดตามคุ้มกันออกมา 5 ตัว-ทหารอีก 10 คนทั้งหมดกระเซอะกระเซิงหนีไปจนถึงธารน้ำ..แอนนา มองหาแก้ว เพราะพอเดินออกมาพ้นจากเผ่าเถื่อน เธอก็มัวยิงสกัดและแหวกพาคนหนีจึงลืมดู แก้วซึ่งบัดนี้ เธอหายไป..

" อ้าวเธอกลับเข้ามาทำไม แก้ว.โธ่มันอันตราย.."..โทมัส หันไปพูดกับแก้ว ที่ตอนนี้เข้ามาเกาะเข้าไว้ที่เสื้อด้านหลัง โทมัส สาดกระสุนดักพวกชนเผ่าที่กำลังจะขึ้นไปบนกระโจม. .แพล๊อตตต.ตตต.ตต.ต .ๆๆๆ.ๆ.ๆ..
" บารอน ถอยก่อนเถอะ พวกเราหนีไปหมดแล้ว.. พวกมัน ก็มาเยอะขึ้นเรื่อยๆ.. เดียวเราจะเสียเปรียบมันนะ.."..ทอม ตะโกนขึ้นไปที่ บารอนที่กำลังฟันสู้กับพวกชนเผ่าจมมิ..แต่ ยิ่งฟันไปเท่าไรก็เหมือนเหล่าคนเถื่อนยังทดแทนเข้ามาขวางอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย ไม่มีที่ท่าว่าจะหมด..
" พี่กิ่ง... พี่กิ่งงงงง.. แก้วอยู่นี้..แก้วอยู่นี้พี่.."..แก้ว เงยหน้าขึ้นไปตะโกนเรียกพี่สาว ที่อยู่สูงขึ้นไป และอยู่ห่างกันหลายเมตร..
" กัปตัน จะเอาอย่างไงก็รีบนะ..พวกเรา กำลังน้อยลงแล้วพวกมันก็มากัน เหมือนมดได้กลิ่นน้ำตาลเลย ผมกลัวกระสุนผมจะหมดซะก่อน จะแย่.."..โทมัส หันไปบอก ทอม..มือยังกดไกสาดกระสุนออกไปเป็นระยะ เดียวหมุนซ้ายเดียววนขวา..เหงื่อบนร่างไหลเป็นน้ำ..
" ตกลง เตรียมตัวถอย..ทุกคนถอยเร็ว.."..บารอน ตัดสิ้นใจ เพราะถ้าจะบุกต่ออาจเสียคนเพิ่ม และจำนวนพวกคนเถื่อน ก็หลั่งไหลเข้ามาในลานไม่ขาดสาย.. [/post]

                         30


         [post] คนขี่กบยักษ์ อีก 5 คนที่ยังบังคับกบ วนหมุนรับอาวุธพวกชนเผ่าเถื่อนพอได้ยินคำสั่ง ก็ตีสัญญาณบอก ตะเอ่ผู้นำเผ่าชะเม ที่บังคับฝูงบินแมลงปอ โฉบโจมตีอย่าต่อเนื่องตัดกำลังเสริม..พวกที่จะหนุนเข้ามาบริเวณลานได้เป็นจำนวนมา พอรับสัญญาณ ทั้งหมดก็บินวนกลุ่มคนกลางลาน 3 คนของคณะผู้ผจญกับภัย บารอนและพรรคพวก ก็โดดลงมาจากสะพานโยง หลังพยายามบุกครั้งสุดท้ายไม่สำเร็จ..กบยักษ์ ถูกบังคับให้ตีวงมาล้อมรอบ กลุ่มอีกชั้น..ด้านบนฝูงบินแมลงบินป้องกัน สกัดพวกที่กำลังโหมเข้ามาจากต่างทิศต่างด้าน..ทั้งหมดค่อยๆ เคลื่อนถอยออกมาทางเดิม..

" โทมัส แล้วพี่กิ่งหละ พี่กิ่งๆๆ ๆ.."..แก้ว รั้งแขน โทมัสเพื่อถาม.."..แก้ว ร้องถามน้ำตาไหลพราวออกมา พยายามดึงแขน เพื่อจะให้ โทมัส ช่วยพี่สาวของเธอ ที่ยืนแก้ผ้าอยู่กับใครคนหนึ่งที่ เธอเหมือนเคยรู้จัก..
" เราคงทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้ไม่เช่นนั้นทุกคนจะตายกันหมด.. คงต้องถอยกันก่อนนะแก้ว.."..โทมัส บอกพร้อม จับแขน แก้วดึงให้เดินตาม..เขา กลัวเธอจะทำอะไรอย่างที่ เขาคิด..คือ วิ่งไปหาพี่ของ เธอ..
" ตามจับมันให้ได้ อย่าให้มันหนีไป .."..ศักดิ์ แหกปากตะโกนชี้มือสั่งลูกสมุนในเผ่า สีหน้าโกธรเดือดดาล..
" พ่อ นั้นเสียงพ่อแก้ว..โทมัส นั้นพ่อแก้ว พี่กิ่งอยู่กับพ่อ..แก้วจะไปหาพ่อ.."..แก้ว จำเสียงนั้นได้ชัดเจน พยายามจะวิ่งกลับเข้าไป..โทมัส ต้องล๊อค แขนเธอไว้แล้วพาเดินตามทุกคนไป เพื่อไม่ให้เป็นตัวถ่วง..
" เขา เปลี่ยนไปแล้วถ้างั้นนะแก้ว...กิ่งคงปลอดภัยที่อยู่ที่นี้ แต่ทุกคนไม่..ไปก่อนแก้ว เราต้องไปก่อนเร็ว.."..โทมัส รั้งร่างเด็กสาวเดินต่อ..เธอชะงักฝืน แต่ ก็ก้าวเท้าตามโทมัสไป สายตามองไปยัง พ่อและพี่สาวของเธอ..

          ฝูงบินแมลงปอ บินวนคุ้มกันความปลอดภัย และหลบบ่วงเชือกที่กลุ่มคนเถื่อนมัดหินที่ปลายทั้งสองด้าน จับตรงกึ่งการตอนใช้ขว้าง  หินสองก้อนจะหมุนควงไปตามแรงส่งที่ขว้าง และไปม้วนมัดวัตถุเป้าหมย..แต่ ยังไม่มีแมลงปอตัวใดเพรียงพล้ำ โดนบ่วงบาศหิน..กบยักษ์ แหวกทางหนีได้อย่างรวดเร็ว กลุ่มคนทั้งหมดอยู่ตรงกลาง ต้านปะทะกับเหล่าคนเถื่อนที่ติดตามค่อยๆ ถอยอย่างปลอดภัยออกมาทุกคน ทอม  และ โทมัสกราดยิงจนปืนร้อนฉ่า และ โทมัสก็จัดระเบิดไปอีกหลายลูกก่อนข้ามฝั่งธารน้ำ..ลัดเลาะกลับออกไปทางเดิม..

          กิ่ง พอหาย งง กับสถานการณ์ และได้ยินเสียงเรียกของแก้ว ก็ร้องเรียกกลับ แต่ ก็ทำอะไรไม่ได้มากด้วย หมดแรงที่จะทำอะไร แม้นแต่เดินมายืนเกาะขอบราวระเบียงนี้ยังรำบาก เพราะช่องเสียวเธอแสบคัดไปทั้งร่องรู..พ่อเธอนั้น ก็คงจะจำได้จึงให้พวกสมุนชนเผ่าไล่ติดตามทุกคนไป รวมทั้ง พ่อเธอ และเธอด้วย..ตอนนี้เธอ ก็บอกตัวเองไม่ได้ ว่าอยากอยู่กับพ่อที่นี้ต่อ หรืออยากหนีตามไปกับน้องสาว..

          กลุ่ม ของแอนนา พาคนทั้งหมดเดินกึ่งวิ่งเป็นระยะตาม กบยักษ์ และคนเผ่ารูแสบเวอร์ไป..สะปาโล้ะ ที่นำทางพาทุกคนดิ่งกลับไปทางเดิมจนออกไปพ้นเขตอันตรายของ เผ่าจมมิ และดิ่งตรงไปที่ แม่น้ำใหญ่อีกสายเพื่อ ขึ้นเรือที่มีพวกเผ่าไวอาก้า ชนเผ่าชาวประมงอีกเผ่าหนึ่งบนเกาะที่รวมอาณานิคม พวกนั้นมารอรับ..ลักษณะเรือ ของเผ่าทำจากรากไม้ชนิดหนึ่งที่ทุบใช้ควั่นทำเชือกเป็นตัวมัดสานกับ ไม้น้ำลำยาวเหมือนไม้ไผ่ แต่ไม่มีปล้องคุณสมบัติเบามีฟองอากาศภายในเหมือนไหลบัว ที่เมื่อมัดรวมกันแล้วถักสานมัดรัดด้วยรากไม้ ยาน้ำยางต้นไม้กันรั่วซึมที่รอยต่อ ก็สามารถใช้งานได้..

อนึ่ง ถ้าไม่เดินกลับทางทุ่งผ่ากลางเกาะเหมือนตอนมา..สายน้ำนี้ เป็นอีกเส้นหนึ่งบนเกาะที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ก่อนแตกออกไป ทางเผ่าจมมิสายหนึ่ง..ออกที่หาดที่คณะผู้ผจญกับภัยสายหนึ่ง แต่สายหลักเมนหลักนั้นจะดิ่งเลยไปทางผาของ เผ่าอีลอย..ต้นน้ำสายนี้คือ เขื่อนสร้างของเผ่ารูแสบเวอร์ที่ ครูสโต ได้เกณฑ์ให้คนเผ่าต่างๆ ร่วมมือกันสร้างเพื่อกั้นกักเก็บน้ำของ ทะเลสาบอีกชั้นหนึ่ง เพื่อไว้ใช้ในการเกษตรของ อาณานิคม..เรือที่มารับ ต้องพายทวนกระแสน้ำขึ้นไปยังท่าจอดเรือใต้เขื่อน และชนเผ่าประมงอย่าง ไวอาก้านั้น ถือว่าไม่ใช้เรื่องยากอันใด..แต่ ถ้าเผ่าจมมิ ที่จะทำตามอย่างมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แน่ จึงเป็นช่องทางหนีที่ดี-เร็ว-ปลอดภัย ที่สุด..เรือ 6 ลำ บรรทุกได้เต็มที ลำละ 20 คน.. [/post]

31


          [post] จำนวนคนที่แอนนา พามาด้วยทั้งหมด..สะปาโล้ะ เหลือคนเพียง 10 คนรวมทั้งตัวเองด้วย กบยักษ์พร้อมคนควบคุม 5 คน 5 ตัว,เชลยที่พาหนี 8 คนหนึ่งในนั้นคือ นาเนียร์..กริช,ปลา,เบญ,ชาญ,บักธง และผู้หญิงเผ่าอีลอยอีก 50 คน..ด้าน กัปตันทอม ,บารอน เหลือคน 8 คนรวมตัวเองด้วยกบยักษ์ และคนควบคุม 5 คน 5 ตัวเผ่าชะเม ตะเอ่ และฝูงบินแมลงปอ อยู่ครบทั้ง 10 คน 10 ตัวรวมตัวตะเอ่ ด้วย..โทมัส,แก้ว..กลุ่ม บารอนตามมาจนถึงฝั่งสายน้ำที่เรือจอด มีกลุ่มคนเถื่อนโหดเหี้ยม โดยการนำมาเองของ ศักดิ์ติดตาม 200 คน..

ขณะลำเลียงคนขึ้นเรือ และปล่อยกบยักษ์ลงน้ำ โดยมีเผ่าชะเม ขี่แมลงปอบินวนรักษาความปลอดภัย..เผ่าจมมิ ก็ตามมาทันตั้งแถวรอคำสั่งของ ศักดิ์ ที่เตรียมสั่งจู่โจม กิ่งตามมาด้วยโดยเหล่าหัวหน้าทั้ง 5 ให้คนหามนางมาบนคานไม้เหมือนเสลี่ยง..ทอม และ โทมัสอยู่ปิดท้ายพวกทั้งหมด และกำลังจะไปขึ้นเรือเดียวกัน กับคณะของตนในเรือลำหนึ่งที่มี คณะผู้ผจญกับภัยรวมอยู่ทั้งหมดรวมทั้ง นาเนียร์ด้วย บารอนจึงมาขึ้นเรือลำนี้ด้วย..ทุกคนอยู่บนเรือทั้งหมดแล้วกำลังถอยเรืออกจากฝั่ง..เผ่าคนเถื่อนจมมิ เขยิบเข้ามาเป็นแนวยาวอยู่ห่างฝั่งไม่ถึง 10 เมตร..พื้นที่ภูมมิศาสตร์ที่ตรงบริเวณสองฝั่งธาร เป็นที่ราบโล่งจากชายตลิ่งเกือบ 100 เมตรในแต่ ละฝั่ง..

" บุก..."..ศักดิ์ ตะโกนสั่งคนของมัน..แถวหลังพุ่งหอก ครึ่งหนึ่งของจำนวนคนที่ติดตามมาหอก 100 เล่มพุ่งตรงยังลำเรือ..ฝูงแมลงปอเผ่าชะเม ที่บินเหนือ บริเวณเรือต่างแตกฝูงบินแยกตัวออกจากวิถี่ปลายแหลมคมของหอก ที่พุ่งโค้งแหวกอากาศมา..
" ทำอะไรข้าไม่ได้แล้วโวย... ฮ้าฮ่าฮา ไอ้พวกบ้าป่าเถื่อน.."..ชาญ ที่ยืนบนเรือ ข้างบักธงตะโกนอย่าสะใจที่หนีมาอยู่บนเรือแล้วคิดว่าตัวเองรอดแล้ว เพราะเรือถอยออกมาจากตลิ่งเกือบ 10 เมตร..แต่ นั้นเขาคิดผิดระยะพุ่งโค้งของหอก ดิ่งตรงมาเสียบลงกลางหว่างอก ของชาญเต็มๆ..ทุกคนที่เห็นต่างตะลึง และรีบหมอบหลบที่ กาบเรือ..
" เอ้ยยยยยยยยยย..ย... น้าชาญ... โธ่ ไอ้หมาซี่แม่มรึงเอยยยยย...ย...."..บักธง ที่ยืนอยู่ข้างๆ ร้องเสียงหลง ก่อนหมอบลง ที่ข้างกาบเรือที่สูงเกือบ 80 เซนติเมตร..
" ระวัง ทุกคน.."..บารอน โอบน้องสาวให้มาอยู่ในอ้อมกอด ขณะล้มเพราะตัวเรือที่ทุกคนต่างกำลังจะหมอบไปที่กาบเรือด้านเดียวกันหมด ทำให้เรือโคลงเอียง..ทั้งคู่ล้มอยู่ในอ้อมกอดของ กันและกัน หอกพุ่งเลยไปปักที่กาบเรือด้านในตัวเรืออีกฟากหลายเล่ม และเลยผ่านไปหลายเล่มลงสู่ท้องน้ำ..
" บุกไปที่เรือมัน.."..ศักดิ์ สั่งคนที่พุ่งหอกไปก่อนหน้าให้ดิ่งตรงลงน้ำว่ายไปที่ลำเรือ..และหอกอีก 100 เล่มหลังก็พุ่งตามไปอีกชุด..

           โทมัส ที่พยายามจะลุกยิงปืนสวน ด้านหลังเขามีแก้ว เกาะด้านหลังอยู่.,กริช,ปลา ที่อยู่ติดๆ กันก็รอจังหวะจะลุกยิงปืนสวน กระแสน้ำค่อนข้างแรง เพราะก่อนหน้าจะมาเขื่อนปล่อยน้ำ เพื่อให้เรือเดินทางได้สะดวกไม่ติดเกาะแก่งในท้องธาร สายน้ำระหว่างทาง..ฝูงบินแมลงปอตีวงอ้อมเตรียมเข้าโจมตี พวกชนเผ่าเถื่อน..

" โทมัส ระวัง..ฉึกกกก.กกก.กก.ก....ก !!.."..แก้ว ที่เกาะหลังโทมัสอยู่ร้องเสียงดังลั่น ..จนคณะเพื่อนร่วมชะตา มองมาเป็นตาเดียว เธอหมุนตัวเองออกบังหอกเล่มหนึ่งที่พุ่งมาตรงตัว โทมัส ที่กำลังจะลุกยืนสวนยิงปืน..
" แก้ววววววววว.วว..ว.."..เสียงเพื่อนร่วมชะตาร้องพร้อมกัน..
" อ้า.....พ่ออออออออ.อ.พี่กิ่งงงงงงงงง.ง...อ๊อออ.อออ.ออ.อ..โทมัส ฉันชอบคุณนะ..นะ.นะ.. ลาก่อนทุ

[kaithai]

เนื้อหาขาดหาย

[ไม้เอก ณภัทร]

สงสารแก้วกับกิ่งนะเนี่ย 

[xmem08]

กิ่งโดนจัดเต็มเลย