เล่ห์สวาทเพลิงราคะ 18 (Copy)

[bananaa]

ฐิติพรรณไม่ใช่คนโง่ ถึงแม้ว่าเธอกำลังอยู่ในช่วงแห่งความรู้สึกอิ่มเอมกับการแผนการยิงกระสุนนัดเดียวได้นกสองตัว คือทั้งช่วยไม่ให้ตัวเองต้องตกเป็นเหยื่ออารมณ์ของเด็กวัยรุ่นชั้นสวะเหล่านั้น และยังเป็นการแก้แค้นต่อรุจิราที่คอยเยาะเย้ยถากถางเธอด้วยคำพูดและสีหน้าแววตามาโดยตลอดอย่างสะใจ

แต่ภายใต้อารมณ์แห่งความสาแก่ใจกับความสำเร็จตามแผนการล่อหลอกคู่อริของเธอไปโดนรุมโทรมนั้น พริตตี้สาวรู้สึกมีอะไรบางอย่างรบกวนจิตใจ...เสียงนั้นพยายามบอกให้เธอตั้งสติใคร่ครวญ

...มีบางอย่างไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรือ...อย่างน้อยเธอเคยคิด

เหตุการณ์ที่เธอผ่านมากับตัวเองในค่ำคืนนั้นที่กลับออกมาจากผับกับศักดา

...และอีกฝ่ายรถเสียกระทันหัน...รถป้ายแดงอย่างนั้น...ไปจบลงตรงรถเมล์คันนั้นที่ตรงเข้ามารับเธอเหมือนกับไม่มีอะไรผิดปกติ

...มันไม่ใช่...มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน...มันต้องเป็นแผนที่ถูกเตรียมการเอาไว้...

ยิ่งคิดดวงตาของพริตตี้สาวก็แทบลุกเป็นไฟ เมื่อประกอบกับคำบอกเล่าของคันธรสว่าแท้ที่จริง...ศักดานั้นเป็นแค่แมงดาลวงโลก...ล่อหลอกผู้หญิงตีกินไปวันๆ

ฐิติพรรณโทรศัพท์ไปหาชิดโดยทันที...

และจากนั้นฐิติพรรณก็แทบคลั่ง เมื่อความฉุกคิดนั้นได้รับการตอกย้ำอย่างชัดเจน จาการหว่านล้อมตะล่อมถามจนอีกฝ่ายหลุดปากออกมาว่าร่วมมือกับศักดา ซึ่งความจริงหัวโจกเด็กนรกก็ไม่ได้ยี่หระอะไรนักที่จะบอกความจริงอยู่แล้ว น้ำเสียงที่เล่าให้ฐิติพรรณฟังจึงไม่มีวี่แววแห่งความรู้สึกผิดแต่อย่างใด ซ้ำยังหัวเราะร่วนให้พริตตี้สาวจนเธอแทบจะกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงด้วยความคั่งแค้น

ไอ้ศักดา...ไอ้ชาติชั่ว...มันทำลายอนาคตของเธอจนป่นปี้ด้วยเงินตอบแทนแค่ไม่กี่หมื่นบาท....

ดวงตาคู่งามของพริตตี้นั้นหลั่งไหลน้ำตาแห่งความแค้นออกมา ใบหน้าที่สวยจัดนั้นเปล่งประกายอันเหี้ยมเกรียม

มันต้องได้รับการตอบแทนจากเธออย่างสาสม...ไอ้แมงดาชาติชั่ว...

.......................

เสียงจ้อกแจ้กจอแจดังขึ้นสับสนอยู่บริเวณหน้าอาคารใหญ่แห่งหนึ่งซึ่งเป็นจุดรวมตัวของบรรดานักศึกษาที่เข้าประกวดเวทีมีสยูนิเวอร์ซิตี้ที่กำลังจะออกเดินทางไปร่วมทำกิจกรรมเก็บตัวกับกองประกวด ข้างๆ รถบัสคันใหญ่ถึงสองคันรถที่จอคอยอยู่นั้น บัดนี้มีกลุ่มคนวุ่นวายสับสนเดินขวักไขว่ไปมา กระเป๋าโดยสารกองเป็นภูเขาย่อมๆ กำลังถูกลำเลียงขึ้นไปในรถบัส ในเวลานั้นที่มุมต่างๆ รอบบริเวณลานกว้างจะแลเห็นบรรดานักศึกษาหน้าตาดีจับกลุ่มยิ้มหัวเราะและถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะกิ๊วก๊าวดังขึ้นโดยทั่วไปเป็นระยะๆ

ท่ามบรรยากาศแห่งความรื่นเริงบันเทิงใจ บรรดาพ่อแม่พี่น้องที่มาส่งบุตรหลานไปร่วมกิจกรรมของกองประกวดต่างยิ้มแย้มแจ่มใส หน้าตาเบิกบาน มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะนั้น จะมีก็แต่เพียงเด็กสาวหน้าหวานคนเดียวเท่านั้นที่ทำตาแดงๆ ยืนกอดร่างเล็กบางของพี่สาวเอาไว้แน่น

พี่แต๋วที่ยืนอยู่ข้าง ตบอกตัวเองอย่างแข็งขัน

"น้องษาไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ...พี่แต๋วคนนี้รับรองจ้ะว่าจะดูแลพี่นุชของน้องษาแบบไม่ยอมให้ริ้นไต่ไรตอมเลย..."

อรนุชเองก็พยายามเสริมคำพูดของสตรีผู้สูงวัยกว่า และกล่าวปลอบใจน้องสาวตัวเองด้วยน้ำเสียงรื่นเริง ทั้งๆ ที่ในใจชักแป้วไปเหมือนกันที่เห็นน้องสาวคนเล็กเป็นถึงขนาดนี้ เธออดสงสัยในใจไม่ได้

...ทำไมยายษาคราวนี้ถึงได้งอแงถึงขนาดนี้นะ...

วูบหนึ่งนั้น เด็กสาวหวนนึกน้ำเสียงแปลกๆ ของพี่สาวคนโตที่โทรมาหาเธอในวันนั้น...ก่อนที่เธอเกือบจะประสบกับชะตากรรมที่สุดเลวร้าย...ถ้าไม่ได้...น้องสาวที่มีสติดี...และ...เขา..คนนั้นที่เข้ามาช่วยเอาไว้ได้ทันท่วงที

"นุช..พี่เป็นห่วง...ดูแลตัวเองดีๆ นะ...ฝากน้องด้วย..."

เสียงของพี่สาวคนโตนั้นประหนึ่งว่ายังคงดังอยู่ใกล้ๆ ทำให้ความรู้สึกอย่างหนึ่งมันตื้อขึ้นมากระทันหันจนจับไปที่ขั้วหัวใจ ร่างเล็กบางสั่นระริก ขนลุกซู่...ดวงตากลมโตของอรนุชพลอยชื้นๆ ไปด้วยน้ำตาขึ้นมาเหมือนกัน ยืนกอดน้องสาวเอาไว้แน่น...และในที่สุดต่างคนต่างน้ำตาไหลออกมา

พี่แต๋วเห็นดังนั้นแล้วทำท่าเหมือนกับจะเป็นลม รีบควักไปที่กระเป๋าหยิบซองกระดาษทิชชู่ออกมาวุ่นวาย ฉีกดึงออกมายื่นกระดาษให้กับอรนุช ส่งเสียงโอดโอย

"ตายๆๆๆ...อะไรกันเนี่ย...โอยยย...พี่แต๋วจะเป็นลม...น้องนุช....น้องษา...ไม่เอาค่ะ..ไม่เอา...โถ....ไปแค่ไม่กี่วันเองนะคะ...พี่แต๋วก็บอกแล้วไงว่าจะไม่ยอมให้น้องนุชเป็นอะไรเด็ดขาด...เอ้า...เช็ดหน้าเช็ดตาซะนะจ๊ะ"

อรนุชพยายามหักห้ามใจที่กำลังปั่นป่วน ยกหลังมือปาดน้ำตาตัวเองทิ้ง ปรับสีหน้าใหม่ให้สดใสร่าเริงขึ้น ยิ้มให้กับอรอุษา พลางใช้กระดาษนุ่มที่พี่แต๋วส่งให้บรรจงป้ายซับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นทางบนแก้มของน้องสาวอย่างอ่อนโยน

"ษา...ษาต้องเข้มแข็งนะจ๊ะ...พี่รับรองว่าจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุด...นะจ๊ะ..อย่าร้องไห้...คนเก่งของพี่"

อรอุษาพยักหน้ารับคำพร้อมกับพยายามกลั้นน้ำตาตนเองเอาไว้ เวลานั้นจมูกโด่งงามของเธอแดงก่ำ จนเสียงขึ้นจมูกกระท่อนกระแท่น

"ค่ะ...พี่นุช...ษาจะเข้มแข็ง...พี่นุชจะได้ไม่ต้อง...เป็นห่วงษาเหมือนกัน..."

แต่ถึงแม้อรอุษาจะพยายามหักห้ามใจสักเพียงไร แต่ในที่สุดดวงตากลมโตนั้นก็หลั่งหยาดน้ำใสๆ ออกมาอีก เมื่อเธอยืนมองรถบัสคันนั้นพาพี่สาวของเธอแล่นออกไปจากบริเวณลานจอดจนลับตา

.........................

ปานเทพเพิ่งวางหูโทรศัพท์ลงหลังจากจบการสนทนาปรึกษาหารือกับฝ่ายกฏหมายเรื่องเกี่ยวกับนำเรื่องของโรงแรมเครือปาล์มบีชขึ้นศาล เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ธนาน้องชายโผล่หน้าเข้ามา

"คุณพ่อให้มาตามพี่เทพครับ"

คนเป็นพี่เลิกคิ้วถาม

"เรื่องอะไร...แกรู้ไหม"

"คงจะเรื่องการขอประนอมหนี้ของโครงการหมู่บ้านที่คุยกันค้างอยู่คราวประชุมคณะกรรมการบริหารที่แล้วมังครับ...ได้ยินว่ามีนักการเมืองช่วยวิ่งให้...สงสัยว่าคุณพ่อคงอยากฟังความเห็นพี่เทพ"

ปานเทพผงกศีรษะ ลุกขึ้นยืนก่อนจะส่งแฟ้มเอกสารตรงหน้าให้น้องชาย

"นี่คือประวัติของโครงการโรงแรมปาล์มบีชที่ทำเรื่องการปรับโครงสร้างกับเราทั้งหมด พี่มีสรุปข้อพิจารณาของฝ่ายกฏหมายด้วย แกเอาไปอ่านดูรายละเอียดนะ...คืนนี้เสี่ยทองเขานัดเราไปเจอที่โรงแรม"

ธนาทำหน้าเบื่อ

"ผมเซ็งกับเรื่องนี้เต็มทีแล้ว...เราเองก็ทำไปตามกฏเกณฑ์ที่มีอยู่ไม่ได้หรือครับ"

"เออน่า...ไปรับฟังข้อเสนอของทางเขาดูอีกทีจะเป็นไรไป...นี่พี่ก็เพิ่งปรึกษาเรื่องกับฝ่ายกฏหมายเสร็จหยกๆ เกี่ยวกับการเอาเรื่องขึ้นศาล...เราก็เตรียมงานของทางเราไป...ทางเขาก็คงต้องดิ้นหนักหน่อยมันเป็นธรรมดาอยู่แล้ว...ถ้าไม่มีข้อเสนอที่ดีกว่าเราก็คงทำไปตามแผน"

น้องชายผงกศีรษะรับแฟ้มมาถือไว้ ก่อนที่ปานเทพจะตบบ่าธนาและขยับจะเดินออกไปจากห้องเพื่อไปพบกับบิดาของเขา...นายธวัชชัย...ผู้เป็นประธานกรรมการบริหารของบริษัทบริหารหลักทรัพย์ชื่อดังของเมืองไทยแห่งนี้

ก่อนจะพี่ชายจะเดินออกไปนั้น ธนากระตุกแขนเสื้อของพี่ชายเอาไว้ กล่าวด้วยใบหน้าขัดเขินนิดๆ

"เอ่อ ถ้าช่วงนี้ไม่มีมีตติ้งอะไรสำคัญนัก เสร็จจากคืนนี้แล้ว ผมขอตัวได้ไหมครับ..."

ปานเทพยิ้มกว้าง กล่าวเคล้าเสียงหัวเราะ

"จะไปหายายนุชล่ะสิ..."

น้องชายเกาศีรษะเขินๆ ก่อนจะพยักหน้า

"ครับ...หมู่นี้งานยุ่งมากจนไม่มีเวลาไปเจอน้องนุชเลย...เมื่อวันก่อนที่เธอประสบอุบัติเหตุเรื่องรถ...ผมก็ยังติดประชุมเสนอรายงานอยู่...ร้อนใจจะตายแต่จะออกไปหาก็ไม่ได้..."

ปานเทพหัวเราะเสียงดัง ผงกศีรษะ

"เอาเถอะน่า...ยัยนุชโทรมาว่าไม่เป็นอะไรมากก็โอเคแล้ว....อือม์...เอาเถอะ...พี่เห็นใจแก...เอาอย่างนี้แล้วกัน...หลังจากคุยกับเสี่ยทอง...เราก็มาสรุปแนวทางกันอีกครั้ง...จากนั้นแกก็ฟรี..."

ธนายิ้มกว้างอย่างสดชื่น ดวงตาเป็นประกาย นึกใคร่อยากจะโบยบินไปหาเด็กสาวร่างเล็กบางคนนั้นตั้งแต่เดี๋ยวนี้

......................

เกมกามที่ต่อเนื่องมาตั้งแต่เมื่อคืนยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางกระเส่าของรุจิราดังประสานกันอย่างเร่าร้อน

"อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ....ปั่บๆๆๆๆๆๆๆๆ...."

เด็กสาวแหงนหน้าเพริด อ้าปากส่งเสียงร้องออกมาอย่างสุดเสียว เมื่อร่างที่มีแต่คราบน้ำกามกำลังนั่งขย่มควยของมืดที่นอนแผ่อยู่บนเตียงนั้นกำลังสั่นระริกไปทั้งตัว เพราะความเสียวกระสันนั้นกำลังไต่ระดับจนใกล้จะถึงจุดกระสันซ่านน้ำแตกเต็มที

สองเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงแต่ทว่าแตกต่างในรายละเอียดเกิดขึ้นในรังสวาทแห่งนี้ ครั้งก่อนเป็นฐิติพรรณที่ตกอยู่ในอาการที่แก๊งเด็กนรกมอมยาเธอจนคุมสติไม่อยู่ แต่ครั้งนี้รุจิราที่เพลิดไปกับเพลิงกระสันที่ถูกป้อนให้เสพสมอย่างต่อเนื่องนั้น ชิดกับพวกไม่ได้ใช้ยากับเด็กสาวแต่อย่างใด...

ตลอดค่ำคืนอันยาวนาน กับความหื่นกระหายของสมาชิกแก๊งเด็กนรกที่ตักตวงเอาจากเรือนกายของสาวสด รุจิรานั้นสลบเหมือดไปหลายต่อหลายครั้ง และเมื่อเธอฟื้นความรู้สึกขึ้นมา ทุกครั้งจะมีร่างของวัยรุ่นสมาชิกแก๊งนรกกำลังทาบทับกระเด้าเธออยู่อย่างเมามันราวกับไม่มีที่สิ้นสุด...

เมื่อร่างกายที่กะปลกกะเปลี้ยเริ่มมีอาการตอบสนองต่อความเสียวกระสัน และปากงามของเด็กสาวอ้าออกครางครวญ ท่อนเอ็นอวบของเด็กช่างกลที่เธอไม่เคยรู้จักก็แอ่นกระเด้ายื่นเข้ามาต่อหน้า

หลังจากที่ถูกสอนให้รู้จักรสชาติของท่อนเอ็นที่ฉุนกลบปากเป็นครั้งแรกตั้งแต่ในรถเมล์นรกเมื่อคืนก่อน รุจิราก็รู้ดีว่าต้องทำอะไรกับท่อนเนื้อที่ถูกยื่นเข้ามานั้น

ทุกประการวนเวียนไปเหมือนกับหนังฉายซ้ำ....เพลิงสวาทระลอกแล้วระลอกเล่าที่ถาโถมเข้าใส่ประสาทสัมผัสอันอ่อนไหวของเด็กสาว...ความเสียวกระสันจนถึงจุดสุดขีด ร่างกายที่สั่นเทิมร่านระริกเสียวซ่านจนแทบจะปริออกจากทุกรูขุมขน....ก่อนที่ความเหนื่อยล้าจะคืบคลานเข้ามา...ความเจ็บระบม...และอย่างช้าๆ ความเสียวระลอกใหม่ก่อเกิด...วนซ้ำจนร่างกายของเธออ่อนล้าเกินกว่าจะรับรู้อะไรได้อีก....และทุกอย่างค่อยๆ ดับมืดสนิทไปจากความรับรู้....จนกระทั่งเธอฟื้นขึ้นมาใหม่อีกรอบ....

เวลาเลยเที่ยงมาแล้วตอนที่รุจิราที่ตื่นขึ้นมาพบกับอ้วนที่กำลังทะลวงควยอวบกระซวกโพรงหลืบของเธออย่างเมามัน เสียงหัวเราะทักทายจากเด็กช่างกลร่างอ้วนที่ใบหน้ามันอูมนั้นมีรอยยิ้มอย่างกระหาย รุจิราครางออกมาอย่างเจ็บปวดร้าวระบมไปทั่วตัว แต่ทว่าอย่างช้าๆ ร่างที่กระปลกกระเปลี้ยก็ค่อยๆ สั่นสะท้านไปด้วยความเสียวซ่านรัญจวน และเด็กสาวที่นอนหงายอยู่บนฟูกก็แอ่นโคกอูมของเธอเสนอสนองตอบการกระเด้าของเด็กร่างอ้วนอย่างร้อนร่าน จนกระทั่งอ้วนกระฉูดน้ำเมือกใส่โพรงสวาทของรุจิราอย่างสุขสม

และจากนั้นก็เป็นคิวของมืด ที่จับเธอนั่งคร่อมควยของตนเองที่เด้งคอยอยู่ จนกระทั่งถึงตอนนี้ที่เด็กสาวกำลังเกร็งหน้าท้องโยกสะโพกผายของเธอควบลำเอ็นที่อัดแน่นในโพรงสวาท และรับรู้ถึงความรู้สึกเสียวกระสันที่กำลังไต่ระดับไปเรื่อยๆ อย่างรวดเร็ว ใบหน้างามของเธอแหงนเพริดปากครางกระเส่า อืออๆๆๆๆๆๆ

ขณะนั้นเองชิดเดินยิ้มกริ่มเข้ามาส่งมือถือให้รุจิรา กล่าวเสียงกลั้วหัวเราะ

"พี่หมวยคนสวย..มีคนโทรมาหา"

ใบหน้าที่กำลังเหยเกเพราะแรงกระแทกจากควยที่เธอคร่อมคาอยู่นั้น เบิกตาโพลงออกมา ยื่นมือสั่นสะท้านหยิบมารับสาย เด็กสาวพยายามกัดฟันทำเสียงให้เป็นปกติ ขณะที่ร่างของเธอสั่นกระตุกไปตามแรงกระแทกของมืด

"รุเหรอจ๊ะ.."

"ไอซ์....."

"ได้ข่าวว่ารุ..ลาป่วยวันนี้...เมื่อวานมีอะไรจ๊ะ...อยู่ดีๆ...รุก็หายไปเฉยๆ...ที่สตูเขาตามให้วุ่น...ไอซ์พยายามโทรติดต่อรุไปก็ไม่รับสาย"

เสียงของฐิติพรรณดังขึ้นมาอย่างห่วงใย รุจิราที่กัดฟันแน่น เพราะแรงกระแทกที่โพรงหลืบทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านจนตัวสั่นสะท้าน พยายามใช้มือป้องไปที่โทรศัพท์พยายามปิดบังไม่ให้เสียงหนั่นเนื้อกระทบกันปั่บๆๆๆ นั้นดังลอดออกไปอีกด้าน

".พอดี...รุเปลี่ยนใจ...เลยไม่ได้ไปที่สตู...จ้ะ...คือ...รุ...รุ...ปวดหัว...เลยเปลี่ยนใจ..."

เด็กสาวส่งเสียงกระท่อนกระแท่นเต็มทีตอบไป...ยกมือปิดไปที่โทรศัพท์แน่น ขณะที่หลับตาปี๋ ขบริมฝีปาก พยายามกลบความเสียวซ่านให้ดังอยู่ในลำคอ อือ อือ อือ....ปั่บ ปั่บ ปั่บ

เสียงอีกด้านดังมาอย่างเป็นห่วง

"เหรอจ๊ะ...แหมเสียดายจัง...มิน่า..วันนี้เห็นเพื่อนรุบอกว่ารุลาป่วย....แล้วรุรู้สึกดีขึ้นหรือยัง"

"มะ..ไม่เป็นไร..แล้ว...เอ่อ...รุต้องไปล่ะ...มีธุระ..."

รุจิราเริ่มพูดเสียงระรัวเร็ว เพราะความเสียวซ่านนั้นมันกระเพื่อมแรงขึ้นๆ ทุกที จนเธอนั้นขนลุกซ่านไปทั้งตัว

"จ้ะ...อย่าลืมนะจ๊ะ...ถ้ารุมีอะไรให้ไอซ์ช่วยบอกมาได้เลย...ไอซ์ยินดีช่วยทุกอย่าง...จะให้รุช่วยนัดทางสตูให้ใหม่เอาไหมจ๊ะ..."

เสียงใสๆ นั้นดังมา รุจิรารีบตัดบท

"เอา...เอา...ไว้ก่อนแล้วกัน...รุ..รุต้อง..วางหูแล้วนะ...แค่นี้นะ"

จากนั้นเด็กสาวก็รีบปิดมือถือลง แล้วแหงนหน้าเพริดร้อง อ๊ะๆๆๆๆๆๆ อารมณ์พล่านไปตามแรงกระแทก ปั่บๆๆๆๆๆๆๆ....

มืดลากมือไปตามลอนสะโพกผายของรุจิราที่คร่อมตอของตัวเอง แสยะยิ้มกระเส่าร้อง

"พี่หมวย...เสียวซ่านไปถึงทรวงใช่ไหมล่ะ...คนสวยของมืด..."

"ชะ..ใช่....อ๊ะๆๆๆ...พี่..พี่จะ...ถึงแล้ว...อ๊ะๆๆๆๆ....เร็วๆๆๆ...อ๊ะๆๆๆๆ...."

เด็กวัยรุ่นหน้าปรุ หัวร่อร่า

"ได้สิครับ...ถ้าพี่หมวยคนสวยร้องขอ...มีหรือมืดจะให้ไม่ได้..กั๊กๆๆๆๆๆ"

สะโพกของรุจิราที่กระเด้าลงมาประสานกับแรงกระทอกของมืดที่ใบหน้าเบี้ยวด้วยความหฤหรรษ์บังเกิดเสียงดัง ปั่บๆๆๆๆๆๆๆๆ.....รุนแรงถี่ยิบต่อเนื่อง เนื้อตัวบนร่างขาวๆ ที่กำลังนั่งคร่อมตัวเต้นระริกๆ ไปจนทั่ว และในที่สุดเมื่อความเสียวกระสันนั้นพล่านไปจนถึงสุดทาง ใบหน้างามก็แหงนเพริด

"อ๊ะๆๆๆๆ....อ๊ายยๆๆๆๆ....อ๊ายยยยยยยซซ"

รุจิราร้องลั่นสุดเสียงถึงจุดทะลักแตกไปคาควยของมืด ก่อนที่ร่างปวกเปียกของเธอนั้นจะทรุดฮวบลงไปทาบกับตัวของช่างกลหน้าปรุอย่างอ่อนแรง หน้าอกอูมของเธอที่ปลายงอนนั้นเต็มไปด้วยรอยขบกัดจนแดงเถือกบดเบียดลงไปบนหน้าอกแห้งกรังของเด็กหนุ่ม

มืดหัวเราะกระเส่าโอบรัดร่างขาวของรุจิราเอาไว้แน่น กระดกควยกระทอกใส่โพรงสวาทนั้นอย่างเมามันไม่มีหยุด เสียง ปั่บ ปั่บ ปั่บ ดังถี่ยิบ ขณะที่หน้าเปื้อนสิวนั้นระดมเบียดไซร้ไปตามหน้าขาวผ่องที่ทาบลงมาอย่างอ่อนแรง แลบลิ้นเลียไปตามวงหน้าของรุจิราอย่างอร่อยลิ้น ซ๊วบ ซ๊วบ ซ๊วบ

เนื้อขาวๆ บนร่างปวกเปียกของรุจิราที่ทาบไปบนตัวของเด็กช่างกลหน้าปรุยังเต้นระริกๆ ไปตามจังหวะกระทอกของมืด ซึ่งเร่งเร้าความแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามความเสียวกระสันของผู้เป็นเจ้าของอย่างต่อเนื่องยาวนาน จนใบหน้าบิดเบี้ยวนั้นเหยเกสุด แหกปากร้อง อู๊ซซซๆๆๆๆๆ...สุดยอด...โอววว...อูยยยยย...จะออก..แล้วโว้ย....อูซซซ...อูซซซ...โอ้ววว...อ๊าซซซซ...อ๊าซซซซซ

ร่างของมืดกระตุกพราดๆ ควยกระทอกปั่ปๆๆ กระแทกสวนโพรงหลืบที่ฉ่ำเยิ้มนั้น กระฉูดน้ำกามระลอกใหม่เข้าไปอย่างสุดๆ ใบหน้าปรุนั้นอ้าปากหอบครางอย่างสุขสม....อูววววว..อูววววว...สุดยอดดดด...พี่หมวย....

รุจิราที่ป้อแป้เต็มที่ ถูกดึงตัวพรวดออกมา โพรงหลืบนั้นหลุดจากควยของมืดดังบ๊วบใหญ่ เด็กสาวอ้าปากคราง ซี๊ดดดดดด...อย่างเสียวซ่านเมื่อลำเอ็นนั้นครูดไปตามโพรงหลืบบี้เบียดไปตรงติ่งแตดเธอเต็ม ๆ

อ๋องเป็นคนดึงร่างขาวบางของเด็กสาวขึ้นมา เด็กโค่งมองไปยังโพรงหลืบที่ตอนนั้นเฉอะแฉะ น้ำเมือกขาวขุ่นๆ เกรอะไปตามกลีบอูม น้ำกามของมืดเพื่อนร่วมแก๊งที่เพิ่งพรวดเข้าไปเมื่อครู่นี้เยิ้มย้อยออกมาเป็นทางยาวไปตามลำขาเนียนของรุจิรา

อ๋องหัวเราะหื่น ดันให้รุจิราไปยืนโก้งโค้งเอามือเกาะพนักเก้าอี้โซฟาตัวเก่า ๆ ที่ตั้งอยู่ในห้อง ก่อนที่จะเกร็งหน้าท้องสูดปาก อูซซซซซซซซ..อัดทะลวงควยเข้าไปในโพรงหลืบที่ฉ่ำแฉะนั้น

รุจิราแหงนหน้าเพริด อ้าปากคราง อื้อออออออ.....

[Terdsak_sk]

เพิ่งมาตามอ่านตอนต้นๆ สนุกมากครับ