The witch ตอนที่1 .1

[jingjang]

              (ต่อ)
          ในถ้ำลึกในป่า

     " เขาจะรอดไหมท่านแม่เฒ่า " หญิงสาวสวยนามว่า มีอา ถามแม่เฒ่าชรา  ซึ่งเป็นทั้งอาจารย์ และผู้เลี้ยงดูนางมา
              
     " อาการจัดว่าน่าเป็นห่วงอยู่ มีอา ชายหนุ่มผู้นี้ถูกดูดพลังชีวิตมากไปข้าเกรงว่าเขาจะมีชีวิตได้อีกไม่นานเท่าไหร่นัก" แม่เฒ่ากล่าว
     " แต่อย่างน้อยเขาก็ยังมีสภาพที่ดีอยู่นะถ้าเทียบกับเพื่อนเดินทางทั้ง 2 ของเขา" หญิงชรากล่าว
     " ถ้าเรา พาเขาไปที่บ่อวิญญาณ......" มีอา
     " ไม่ได้เด็ดขาด สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ของแม่มดแห่งแสง  ไม่ใช่สถานที่ๆๆให้ใครก็ได้เหยียบย่างเข้าไป"หญิงชรากล่าว

     " แล้วอีกอย่างไม่มีอะไรรับประกันได้ว่า พ่อหนุ่มคนนี้ หลังจากได้แช่ลงบ่อวิญญาณเขาจะสามารเปิดประตูแห่งจิตวิญญาณเพื่อเพิ่มเติมพลังแห่งธรรมชาติให้กับชีวิตของเขาได้" หญิงชรา

     " แค่เจ้ายื่นมือเข้าช่วยแค่นั้นก็เป็นการเสี่ยงต่อพวกเรามากพออยู่แล้ว ถ้าเกิดเหล่าแม่มดแห่งความมืด ล่วงรู้ถึงการมีอยู่ของพวกเราชีวิตของเรา 2 ก็คงไม่แคล้วต้องมีชะตาแบบพ่อหนุ่มคนนี้" หญิงชรา
     " แต่ข้า..." มีอา
     " พอเถอะ ไม่ต้องพูดละ เจ้าก็ทำเต็มที่ละเขาจะรอดหรือไม่ก็เป็นชะตากรรมของเขา เจ้าไม่มีสิทธิเข้าไปยุ่ง มากไปกว่านี้" หญิงชราตัดบท
..................
........
.....
          ณ โรงแรม ในหมู่บ้านข้างป่าวู๊ดเวิร์ส

     " ว่าไง ได้ข่าวอะไรจากพวกที่เข้าป่าไปเมื่อคืนไหม" นายกองอัศวินถามลูกน้องที่ออกไปสืบข่าว
     " ไม่มีเลยครับ นายกอง พวกเราจะทำยังไงกันดีครับ จะกลับไปรายงานท่านบิชอฟ ก็ไม่รู้จะรายงานอะไรจะเข้าป่าไปตาม ก็กลัวจะหายไป เหมือนท่านหัวหน้า " ลูกน้อง
     " ข้าเกรงว่าเราจะเจอปัญหาที่หนักซะแล้ว ข่าวจะรายงานท่าบิชอฟก็ไม่มีหัวหน้าก็หายตัวไปอีก  งั้นเอางี้เจ้านำข้อมูลของเด็กที่หายตัวไปที่ข้าไปคัดลอกจากตุลาการในหมู่บ้านมา เอาไปให้ท่านบิชอฟพิจารณาแล้วกันว่าจะทำการใดต่อไป แล้วแจ้งถึงเหตุการณ์หายตัวไปของท่านหัวหน้าไปตามจริง " นายกองกล่าวด้วยสีหน้าที่มีกังวล

     " ส่วนข้ากับเจ้าเราจะเข้าป่าไปหาหัวหน้ากัน " นายกอง หลังแบ่งหน้าที่กันเสร็จนายกองกับลูกน้องมือดี ก็มุ่งหน้าเข้าป่า และให้ลูกน้องอีกคน ไปแจ้งข่าวแก่บิชอฟถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
...
........
...........
                          
     " ท่านนายกองเราเดินหามาครึ่งวัน แล้ว แต่ไม่มีร่องรอยอันใดเลย "ลูกน้อง
     " อืม แปลกมาก ป่าก็เป็นป่าโล่งๆ แต่กลับไม่มีร่องรอยอะไรเลยไม่มีแม้แต่วี่แววของสัตว์ป่า เสียงนกก็ไม่มีสักตัว"
     " ครับ ท่านนายกอง มันเงียบจนน่าขนลุกเลยนะครับ" ลูกน้อง

     บรรยากาศป่าที่เงียบสงัดไร้วี่แววของสิ่งมีชีวิตทันใดนั้นได้มีเสียงดังขึ้น........
     กรี้ดดดด.ดดดด.ดดด..ดด..ด!!!!!! ช่วยด้วย ไม่!!อย่าเข้ามานะ  ไม่!!!..........
     " ท่านนายกอง เสียงจากทางนั้น " ลูกน้องพูดพร้อมชี้ไปยังทิศทางต้นเสียง
     " ไปเร็ว"  นายกองพูดพร้อมวิ่งทะยานออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
 .....
 ........  
                 [post] 
      หมาป่าตัวใหญ่ กำลังเข้าจู่โจมหญิงสาวในชุดสีเขียว
                                
     " อย่าเข้ามานะ  ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยข้าที กรี้ด"  
      ฟุ่บ ฟิ้วว.ววว.วว..ว..ฉึก!! เสียงแหวกอากาศของลูกศรจากหน้าไม้ของ อัศวินพุ่งเข้าเสียบด้านข้าง ของหมาป่า เอ๊งๆๆ.ๆ...ๆ หมาป่าวิ่งกระเผกหนีไป

     " ข้าขอบคุณมาก ท่านอัศวิน" หญิงสาวรีบลุกวิ่งเข้าสวมกอดนายกอง อย่างแนบแน่นกลิ่นกายอันหอมหวานของหญิงสาวก็เข้าแตะจมูกของนายกอง ทำให้นายกองเคลิ้บเคลิมเหมือนต้องอยู่ในมนต์สะกด  
     " ถ้าท่านอัศวินไม่ผ่านมาช่วยข้าข้าคงไม่รอดจากปากของสัตว์ร้ายตัวนั้นแน่ๆ ข้าจะตอบแทนพวกท่านอย่างไรได้บ้าง " หญิงสาวพูดพลางจ้องเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่มทั้ง 2
     " เออ ไม่ต้องหรอก ท่านหญิง พวกข้าแค่ทำไปตามหน้าที่ของอัศวินพึ่งช่วยเหลือคนอ่อนแอ  " 2 อัศวินตอบพลางกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ  
     " มานะ ให้ข้าได้ตอบแทนท่านทั้ง 2 เถอะนะ" หญิงสาวตอบพลางโอบกอดแขนของนายกองแน่นขึ้น จนเนื้อนมเบียดแน่นเข้าไปอีก  

     นายกองจ้องเข้าไปในดวงตาของหญิงสาว แล้วกลืนน้ำลายอึกใหญ่  ผิวกายขาวดั่งหิมะ  พร้อมกลิ่นกายอันหอมหวาน แทบจะทำให้นายกองและอัศวินอีกคนทนไม่ไหว อยากจะกระชากเสื้อของหญิงสาว ให้ขาด สิ่งที่นายกองและอัศวินคิดเหมือนกัน คืออยากจะตรงเข้าไปขย้ำหญิงสาวให้อยาก ...  
      ...ทำเลย...กระชากเสื้อข้าออก จูบข้า.....สัมผัสข้า........มีเสียงดังขึ้นในความคิดของ 2 อัศวิน  
       มาซิ ลูปไล้ข้า.......  อยากทำรุนแรงกับข้าก็ลงมือเลยสิ ...เสียงดังขึ้นอีก
     เหมือนเสียงที่ดังขึ้นในห้วงความคิดของ 2 อัศวิน จะไปกระตุ้นสันดานดิบของทั้ง 2 คน นายกอง เหมือนไร้สติ เกราะของ 2 อัศวินล่วงหล่นสู่พื้นเผยให้เห็นถึงกล้ามเนื้ออันแข็งแกร่งของ 2 อัศวินผู้ผ่านศึกมาอย่างโชกโชน  
 จงกระชากเสื้อข้าสิ สิ..สิ.สิสิ.สิ..สิ...... เสียงที่ดังกังวานใส ทะลุเข้ามาในจิตใจของ 2 นักรบๆเหมือนอยู่ในมนต์สะกด
     นายกองทำการกระชากเสื้อของหญิงสาวอย่างรุนแรง จนหญิงสาวสวยหล่นไปนั่งลงกะพื้นแต่แทนที่หญิงสาวจะแสดงอาการตกใจอะไร เธอกับยิ้ม พร้อมทั้งกระดิกนิ้วอันเรียวงามเรียกทั้ง 2 ให้เข้ามาใกล้เธอ นายกองหนุ่มที่บัดนี้ ขาดสติลงอยากสิ้นเชิง ก้มลงไปบนพื้น แล้วนำใบหน้าอันหยาบกร้านของชายชาตินักรบฟ้อนแฟะลงบนหน้าอกของหญิงสาว อย่างหื่นกระหาย

อัศวินหนุ่มอีกคนไม่รอช้ารีบเข้าร่วมวงอย่างเต็มที่  ทั้ง 2 คนเลียไปยังหัวนมของหญิงสาวอย่างหื่นกระหาย  
 
     " อ๊างงง.ง..ง.. ดูดแรงๆๆสิเจ้าโง่ เสียงของหญิงสาวดังขึ้นอีก 2 หนุ่มทำตามอย่างว่าง่าย เจ้าลงไปเลียที่เท้าข้าซิ  ค่อยไล่ขึ้นมานะ ส่วนเจ้า มาจูบข้า อืม อืมมม.ม...ม ซูดด.ดด..ด...ส์....ดีมาก.......เจ้าอย่า... .อย่าหยุด!  เลียไปอืมม.มม.ม....ดีมาก " บัดนี้หญิงสาวออกคำสั่งราวกับนักรบทั้ง 2 เป็นแค่ทาสเชื่องๆที่ต้องรีบทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด

      2 หนุ่ม คน 1 จูบปากอีกคนเลียอยู่ที่เท้าเป็นภาพที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นในป่า  มือของนักรบเข้าขย้ำนมทั้ง 2 ข้างอย่างเมามัน ผู้ชายอีกคนเลียบรรจงเลียนิ้วเท้าของหญิงสาวอย่างกับมันเป็นอาหารเลิศรส
 
 ............ห่างออกไป ผู้หญิงเสื้อแดงอีก คนจ้องมองด้วยความอาฆาตแค้นด้วยดวงตาข้างเดียวที่เหลืออยู่ ......................
 .......
 .....
 ....
          ในถ้ำลึก

     " ข้าตัดสินใจละ คำสอนของเราผู้ดำรงชีวิตวิถีแห่งธรรมชาติ ทุกชีวิตมีค่า  ยังไงข้าก็จะช่วยเจ้า" หญิงสาว ผิวขาวมีอาพูดกับนักรบหนุ่มที่บัดนี้หายใจรวยรินลงทุกที

     แต่ความจริงก็คือมีอา ได้ตกหลุมรักอัศวินหนุ่มผู้นี้อย่างหมดหัวใจ ตั้งแต่แรกเจอ  และแม้จะต้องทำผิดกฎของแม่มดขาว ก็ยอมเพื่อที่จะช่วยชายหนุ่มผู้นี้  ก่อนจะร่ายมนต์ไปที่ชายหนุ่ม ....
                  
     " จงตามข้ามาท่านอัศวิน" มีอา  

     ชายหนุ่มลุกขึ้นอย่างว่าง่ายเดินตามไป .........
  ... ......
 ........ ..
      ลึกเข้าไปในป่า  วิหารที่ถูกพรางด้วยเวทย์คาถาพรางตาหลายบทของธาตุแสง  ถ้าเป็นผู้อื่นจะไม่สามารถรับรู้ถึงบ่อน้ำแห่งนี้ได้เลย บ่อน้ำ ที่น้ำในบ่อใสมากจนมองเห็นถึงทรายสีทองระยิบระยับที่ก้นบ่อ อารักษ์ด้วยเหล่าต้นไม้มีชิวิตที่จะหยิบยื่นความตายให้กับทุกสรรพสิ่งที่ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามา

     " ผู้ใดกัน "เสียงจากต้นไม้ สะท้อนกันไปมา  
     " ข้าเองมีอา" มีอา
     " เจ้ามีธุระอันใดกัน ถึงได้เข้ามา ณ สถานที่อันบริสุทธิ์แห่งนี้โดยพาเจ้าหนุ่มผู้นี้เข้ามาด้วย" ต้นไม้โบราณ
     " ข้าต้องการช่วยชายผู้นี้ ชายผู้นี้กำลังจะตายข้าทนเห็นคนจะตายต่อหน้าโดยไม่ช่วยไม่ได้หรอก" มีอา
     " แต่เจ้าก็รู้ บ่อน้ำแห่งนี้ เป็นเหมือนประตูสู่โลกแห่งวิญญาณ  เป็นที่สิงสถิติของพลังงานธรรมชาติ เป็นสถานที่ฝึกของเหล่าแม่มดในการเปิดสัมผัสทางวิญญาณ และต้องอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของแม่มดขาวผู้อวุโส  ไม่งั้นอาจมีอันตรายได้ ถึงแม้เจ้าหนุ่มนี้จะได้ลงแช่บ่อแห่งวิญญาณนี้  แต่ก็ไม่มีอะไรรับประกันว่า เจ้าหนุ่มนี้จะดูดซับธาตุวิญญาณ ในบ่อ เพื่อเพิ่มพลังธรรมชาติ ในตัวเจ้าของหนุ่มนี่"ต้นไม้โบราณเตือนสติมีอา
     " ข้าจะเป็นคนดูแลเขาเอง "มีอาพูดอย่างมั่นใจ
     " เหอ..เหออ.ออ..อ เด็กน้อยอย่างเจ้าเนี้ยนะ ถึงแม้เจ้าจะเป็นแม่มดที่มีญาณสมาธิสูงเก่งในเรื่องอักขระโบราณ  แต่พลังของเจ้าไม่เพียงพอต่อการควบคุมวิญญาณหรอกแต่ถ้าอีกสัก 100 ปีก็ไม่แน่ 555 .." ต้นไม้โบราณถากถาง
    " ข้ายืนยัน" มีอา
    " เหออ.อ.อ..เหอ ตามใจเจ้านะเด็กน้อย  ผลที่ตามมาเจ้าต้องเป็นคนรับเอง ข้าเป็นแค่ต้นไม้ที่คอยเฝ้าไม่ให้สิ่งใดที่ไม่ใช่แม่มดมาใช้แต่ถ้าเจ้าซึ่งเป็นแม่มด ยืนยันข้าก็ไม่สามารถห้ามได้ " ต้นไม้โบราณพูดจบก็เปิดทางเข้า ให้มีอา เดินนำชายหนุ่มซึ่งขณะนี้ใบหน้าเริ่มซีดเผือดลงทุกขณะไปยังบ่อน้ำ......
.................
...........
.......
     " หือ หมดก๊อกแล้วหรือหนุ่มๆ" เสียงสาวน้อยในชุดสีเขียวสะกิดไปยังร่างเปลือยเปล่าของผู้ชายที่ขณะนี้เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก 2 คน

     " ว้ายังไม่อิ่มเลย"  สาวชุดเขียว  
     " พอได้แล้ว เจ้าเล่นมาพอแล้วนะ ซินเทีย ช่วยข้าตามหาเหยื่อที่หลุดมือไปเมื่อคืนได้แล้ว  ความเจ็บปวดนี่ที่ข้าได้รับ ข้าไม่มีวันลืมข้าจะต้องรู้ให้ได้ว่าเป็นฝีมือของใคร แล้วจะต้องให้มันได้ชดใช้แก่ข้า "สาวชุดแดงพูดอย่างโกรธแค้น
 
      " ใจเย็นๆนะ พี่สาวคนสวย มาเรียอายังไงข้าเชื่อว่าจมูกของข้าต้องตามกลิ่นมันจนเจอแน่ๆท่านก็รู้ว่าเรื่องแกะรอยนี่ข้าเก่งกว่าท่านนะท่านพี่" ซินเทียมั่นใจ
     " ให้มันจริงเถอะ" มาเรียอาพูดด้วยน้ำเสียงแดกดันเล็กน้อยเพราะรู้อยู่ว่าน้องสาวของตนเป็นแม่มดที่มีวิญญาณแห่งหมาป่าแฝงอยู่ในตัวเหมือนกัน แต่พลังการเข้าถึงวิญญาณของน้องสาวสูงมากกว่าตนจึงทำให้ดึงความสามารถของสัตว์ได้มากกว่า

( เพิ่มเติม : แม่มดในป่าวู๊ดเวิร์สนี้ ผมเน้นแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ แม่มดแห่งแสงกับ แม่มดแห่งความมืด โดยหลักใหญ่ๆๆแล้วแม่มดทั้งหมดไม่ว่าจะแสง หรือ ความมืดก็คือหญิงที่สามารถเข้าสู่โลกแห่งวิญญาณดึงพลังแห่งธรรมชาติของตัวเองจนถึงขีดสุด  จนถึงแก่นแท้แห่งวิญญาณ ว่ามีวิญญาณสัตว์ชนิดใดเป็นอารักษ์ {หรือ ก็คือประมาณเทพผู้คุ้มครองประมาณนี้ } และ สามารถนำความสามารถของสัตว์ชนิดนั้น มาใช้ได้ ยิ่งมีญาณสมาธิสูงก็ยิ่งเข้าถึงพลังแห่งสัตว์ชนิดนั้นๆๆได้
  
      การเข้าสู่โลกแห่งวิญญาณ ต้องฝึกจิต มิเช่นนั้นอาจหลงมัวเมาอยู่ในโลกนั้นจนไม่สามารถกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงได้ เพราะฉะนั้นจิตของแม่มดในป่าจะแข็งแกร่งจนสามารถเข้าไปสะกดมนุษย์ธรรมดา ที่จิตใจไม่เข้มแข็งพอได้

          ขอแตกต่างระหว่างแม่มดแสง กับ ความมืด คือวิธีในการฝึกวิญญาณตนเอง
แม่มดแสง จะใช้ไอเทม ในการเข้าสู่โลกแห่งวิญญาณ เช่น บ่อน้ำวิญญาณ หรืออาจะเป็นข้าวของเครื่องใช้เครื่องประดับมีค่าที่เก็บไว้ หรือมีคุณค่ามากต่อเจ้าของที่ล่วงลับไปหรือมีความเกี่ยวพันกับความตายของผู้ครอบครอง ในการฝึกจิตเข้าสู่โลกแห่งวิญญาณ

แม่มดแห่งความมืด จะใช้ความตาย ความอยากของมนุษย์เป็นตัวเชื่อมมิติวิญญาณ ล่อลวงให้มนุษย์ไม่ว่าชายหรือหญิง ตกอยู่ในตัณหาความอยากได้ใคร่มี ความโลภ  เพื่อให้จิตวิญาณของมนุษย์ผู้นั้นสูงที่สุดก่อนจะปลิดชีพเพื่อดูดพลังชีวิตมาเสริมพลังร่างกายและดูดวิญญาณนั้นเพื่อใช้เปิดประตูเข้าสู่โลกวิญญาณ

ส่วนใหญ่แม่มดแห่งความมืดจะไม่ค่อยมีสาวแก่ เพราะได้พลังชีวิตจากหนุ่มๆๆนั้นเอง...)
.......
...............
...........................
          บ่อน้ำแห่งวิญญาณ

     " เจ้าจงลงไปในบ่อน้ำนั้นซะ " มีอา
 
     ชายหนุ่ม ดูรันซึ่งขณะนี้ ใบหน้าขาวซีดไร้สีเลือดอย่าชัดเจน  แววตาไร้แวว เลื่อนลอย ขาดชีวิตแช่ตัวลงไปในบ่อน้ำใสสีทอง น้ำในบ่อปรากฏแสงสีทอง จากก้นบ่อค่อยๆๆครอบคลุมร่างของชายหนุ่มอย่าช้าๆ  ก่อนจะที่ดับแสงลงเรื่อยๆ...
  
     " แย่แล้ว เกิดอะไรขึ้น ไม่ได้ผลงั้นหรอ ทำยังไงดีละ "มีอากล่าวอย่างตื่นตระหนกต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเบื่องหน้า  
     " ข้าว่าแล้วเจ้าต้องพาเจ้าหนุ่มคนนี้มาที่นี่ "หญิงชรากล่าวก่อนเดินเข้ามาจากปากทางเข้าเมื่อต้นไม้ขยับออก
     " ข้าบอกเจ้าแล้วใช่ไหมว่าไม่ได้ผลหรอกเจ้าหนุ่มคนนี้ เป็น นักรบครูเสด ความเชื่อของเขาต่างจากพวกเราเขานับถือในศรัทธาจอมปลอม พระเจ้าปลอมๆที่พวกมนุษย์อุปโลกน์ขึ้นเพื่อความโลภของตนเอง ซึ้งต่างจากพวกเรา พระเจ้าของเราคือจิตวิญญาณแห่งธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่  ศรัทธาของเราคือชีวิตแต่ศรัทธาของเขาคือความเชื่อ " หญิงชราพูดให้มีอาเข้าใจ
 
    " เจ้าไม่มีทางเปลี่ยนความศรัทธาของเขาได้หรอกวิญญาณแห่งธรรมชาติไม่สามารถเข้าถึงแก่นแท้ของตัวตนเขาได้ เขาจักต้องตายมันคือชะตาของเขา ยกเว้นเสียแต่........." หญิงชรากล่าวพลางมองไปยังใบหน้าของมีอา แล้วนิ่งเงียบไป
    " วิธีอะไรท่านแม่เฒ่า โปรดรีบบอก " มีอาพูดอย่างมีความหวังขึ้นมา

     หญิงชราเพ้งแววตาคมมองไปยังใบหน้าของสาวน้อยมีอาก่อนจะเอ๋ยขึ้นว่า..

      " อะไรที่ทำให้เจ้าอยากช่วยชายหนุ่มผู้นี้เสียเหลือเกินทั้งๆที่เขาก็เป็นแค่ผู้ชายที่เข้ามาในป่านี้เหมือนคนอื่นๆๆ เจ้าก็ไม่เห็นจะสนใจใครต่างจาก ที่เจ้าทำอยู่ขณะนี้เจ้าดูเป็นห่วงพ่อหนุ่มคนนี้เสียเหลือเกิน" หญิงชรากล่าว
     " ข้า......" ไม่มีคำอื่นใดหลุดออกจากปากของหญิงสาว  
     " เอาเถอะ ถ้าเจ้าไม่ตอบ ข้าก็ไม่มีอะไรต้องบอกเจ้าละ" หญิงชราพูดขณะที่เดินออกไปยังทางที่เข้ามา  
      " ข้ารักเขา ........ " มีอาตอบเสียงดัง ดั่งคำๆนั้นหลุดออกมาจากจิตใจ

      " ข้าก็ไม่รู้ว่าทำไม....ขะ ข้าถึงรู้สึกเช่นนั้นมันเป็นมากกว่าความรู้สึก มันลึกถึงขนาดที่วิญญาณของข้าคำนึงถึงแก่เขา" มีอาตอบอย่างเอียงอาย

     " ข้ายอมแลกชีวิตของข้าเพื่อให้เขารอด" มีอาพูดอย่างเด็ดเดี่ยว
     " เมื่อเจ้าตัดสินใจแล้ว ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูด" หญิงชรากล่าว ..ป่วยการเปล่าที่จะเกลียกล่อมนาง....หญิงชราผู้นี้รู้นิสัยของมีอาดีเพราะเป็นคนเลี้ยงดูนางมากับมือ
  
     " เจ้าต้องผูกวิญญาณของเจ้ากับเขา มันมากกว่าการสะกดเข้าไปในจิต แต่เจ้าต้องเป็นจิตและวิญญาณแทนเขา เพื่อที่เจ้าจะสามารถเปิดประตูโลกวิญญาณได้" หญิงชรากล่าวต่อศิษย์รัก
  
     " และการทำเช่นนั้น ถึงแม้เป็นตัวเจ้าที่มีวิญญาณแข็งแกร่งเท่าที่ข้าเคยพบมาในแม่มดขาวเจ้าก็ไม่สามารถที่จะแยกจากวิญญาณของชายหนุ่มผู้นี้ได้" แม่มดชรากล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
  
     " เมื่อเจ้าหลวมรวมวิญญาณเป็นหนึ่งเดียว กัน มันเป็นการยากที่จะแยกพวกเจ้าออกจากกันได้" แม่มดชรากล่าวต่อมีอาด้วยสายตาที่เอ็นดูนาง
    " ข้าพร้อมจะทำ" มีอากล่าวอย่างหนักแน่ พร้อมปลดชุดของนางเพื่อเดินลงไปนยังบ่อแห่งวิญญาณ
                
     [/post]พร้อมทั้งกระชับวงแขนสวมกอดไปยังชายหนุ่มอัศวินก่อนจะพยายามเข้าสมาธิเพื่อเข้าสู่จิตใจของชายหนุ่ม
 ..............
 .........
 ...

[xonly-776]

    สองใจไหลรวมเป็นหนึ่งเดียว เพื่อความรักที่จะได้สมปราถนาหรือไม่ เมื่ออัศวินหนุ่มฟื้นคืน จะเป็นอย่างไร คอยดูกันต่อไป

[kasor7]

แนวแบบฝรั่ง ๆ ดี  ไม่เหมือนใคร

[nonnon]

รวมร่าง รวมใจ ต้องสอดใส่ไหมนะ

ขอบคุณครับ

[scalet]

ซึ้งมีอาเลยอะ

[freedom007]

เป็นแนวแฟนตาซีที่แปลกดี อ่านแล้วลุ้นตาม

[ppherbalife]

รวมสัก 3-4ที ก่อดี ท้าจะซิงด้วย