The witch ตอนที่1 .2 จบตอนที่1

[jingjang]

                (ต่อ)

       แสงสีขาวสว่างจ้า  เข้าล้อมรอบตัวนางกับชายหนุ่มไว้ ......
 
       โบสถ์เล็กๆ ในชนบท

     " ตื่นได้แล้วเจ้าคนขี้เกียจวันนี้เวรเจ้าให้อาหารม้านะดูรัน" เด็กหนุ่มอายุ15 ซิกฟรีด ใช้เท้าปลุกเพื่อนวัยเดียวกัน
     " อืม ขอต่ออีกหน่อยนะ คร๊อก....ฟรี้ "ดูรัน พูดทั้งที่ยังหลับตาก่อนจะหลับต่อ  .........ซ่าาา.าา.า....ซ์
     " เฮ้ย!!  เปียกหมดแล้ว" ดูรันผงกหัวที่เปียกปอนขึ้นจากเตียง  
     " ฮาฮาบทเรียนสำหรับคนตื่นสาย  ไปๆๆไปทำงานด่วนเด๋วพ่อเทศนาให้ฟังข้าไม่รู้ด้วยนะ" เด็กหนุ่มบอกก่อนจะรีบลงไปเช็ดพื้นโบสถ์ต่อ
     " ตื่นก็ตื่น" ดูรันกล่าวก่อนลุกขึ้นยืน
     (.....คิก คิ๊กก.ก..ก...... )
     " ใครอะ" ดูรันมองหาว่าต้นเสียงหัวเราะมาจากทางไหน

     "สงสัยหูแว่ว" ดูรัน พูดกับตัวเอง
     " ยังอีก จะเอาน้ำอีกถังไหมเพื่อน" ซิกฟรีดตะโกนขึ้นมาจากชั้นล่าง  
      " เออ รู้แล้วๆๆ กำลังลงไป" ดูรัน บ่นบิดตัวสลัดความเมื่อยขบ..
 
     สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของโบสถ์ ในชนบทแห่งหนึ่งของอังกฤษ  หลังจากทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน

     " ว่าไงนั่งเหม่ออะไรอยู่ซิกฟรีด" ดูรันถามเพื่อนรักที่นั่งมองไปยังสุดขอบฟ้า  
     " ข้าอยากเป็นอัศวิน " ซิกฟรีดตอบ  
     " เมากลิ่นขี้ม้าหรือไงเพื่อน ถึงพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้อย่างนี้  พวกเราเป็นแค่เด็กกำพร้านะ  ถึงแม้เขาจะให้เราไปร่วมกองทัพ แต่อย่างมากเราก็เป็นได้แค่พลทหาร" ดูรันตอบพลางตบไหล่เพื่อนเพื่อปลอบใจ
     " ดูรัน แกรู้หรือไม่ ว่าชื่อว่าซิกฟรีดของข้ามาจากไหน  มันมาจากนิทานปรัมปรา ว่าด้วยเรื่องของนักรบผู้เก่งกล้าสามารถ ปราบมังกรลงได้ข้าอยากให้ทุกคนจดจำชื่อข้าไปตลอดการแบบนั้น" ซิกฟรีดกล่าวด้วยความมั่นใจ  ในแววตามีความภาคภูมิยิ่งนัก
      "เออๆๆ งั้นก่อนแกจะไปปราบมังกร แกไปปราบตัวตุ๋นที่แอบดอดมากินผักที่พวกเราาปลูกเอาไว้ให้หน่อยนะ พรุ่งนี้  ข้าไปนอนก่อนละ เหนื่อยมาทั้งวัน"ดูรันกล่าวก่อนจะลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
...................
...........
.....
     ( ถึงท่านอยู่ ท่านก็ช่วยเขาไม่ได้หรอก ......เสียงเด็กชาย...)  
      " ตายไปกี่คน" ชาวบ้าน
      " ทั้งโบสถ์เลยวะ รอดแค่คนเดียว เด็กตรงโน้น พอดีไปทำธุระให้บาทหลวงเลยรอด" ชาวบ้าน
      " โจรสมัยนี้มันโหด โบสถ์ยังไม่เว้นทั้งปล้น ฆ่า และเผาไม่เหลือซาก "ชาวบ้าน  
     " เฮ้ย.ชู้ว !!!...ไปๆๆ แยกย้ายกันกลับบ้านได้ละ  อยู่ไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ มัวแต่จับกลุ่มเมาเหล้า แล้วนินทาชาวบ้านไปวัน" ผู้เฒ่าประจำหมู่บ้าน ออกปากไล่ เพราะสงสารดูรัน
 ...
     " เจ้าไม่เป็นไรนะดูรัน มาอยู่ที่บ้านข้าก่อนก็ได้" ผู้เฒ่าพูดอย่างเห็นอกเห็นใจ  
     " ข้าไม่เป็นไรท่านผู้เฒ่า ...ข้าไม่เป็นไร " ดูรันกล่าวโดยไม่มองหน้าผู้เฒ่า
......
.............
......................
      " อ๊ากก  มันเป็นใครวะ......." หัวหน้าโจร
      " อ๊ากกก.. " โจร...เสร็จไปอีกคน  
      " พวกเราเหลืออยู่กี่คน ...." หัวหน้าโจร ถามลูกน้อง
      "............" สมุนโจร (เงียบ...ปราศจากการโต้ตอบใดๆ)
      " เฮ้ยกูถามว่าเหลือใครบ้าง...." หัวหน้าโจรพูดเสร็จก็หันไปตบไหล่ของลูกสมุน
     ตุ๊บ..บ !!! หัวของลูกสมุนตกลงสู่พื้น  
     " เฮ้ย!!! ตายห่า" หัวหน้าโจรพูด ก่อนจะรู้สึกตัว ว่ามีคมดาบกำลังแทงทะลุตัดขั้วหัวใจ ภาพสุดท้ายที่หัวหน้าโจร เห็นคือเด็กอายุ 15 คนหนึ่ง กำลังค่อยๆดึงดาบออกจากอกของตัวเอง.........ก่อนจะล้มลงสิ้นใจตายอย่างอนาจ...
...........
.................
.........
      " มั่นใจนะ วันเจ้าเด็กนั้นคือ คนที่เจ้าพูดถึง" อัศวิน ผู้มีกางเขนสีแดงบนเสื้อคลุมสีขาว  ถามไปยังชาวบ้าน ถึงเด็กหนุ่มที่กำลังขุดหลุมฝังศพของเพื่อนๆเด็กกำพร้าที่ตายเพราะถูกโจรฆ่า
                               
      " ใช่ขอรับนายท่าน" ชาวบ้านตอบอย่างนอบน้อม  
 
     อัศวินพากันมองอย่างไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ว่าเด็กหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้า จะเป็นคนเดียวกับคนที่ชาวบ้านเล่าว่าเป็นคนขึ้นไปสังหารโจรภูเขาเกือบ 20 คน ภายในคืนเดียว ...  

     " ข้าไม่กล้าปดท่านหรอก ท่านอัศวิน "ชาวบ้านย้ำคำพูดตัวเองเมื่อเห็นอัศวิน ไม่เชื่อในสิ่งที่ตนพูด ..
.....
.............
...................
     " นี่ก็ผ่านมา 5 ปีแล้วที่เจ้ามาอยู่กับข้า"อัศวินชราบอกต่อ ชายหนุ่มดูรัน ซึ่งเติบโตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อ ร่างกายกำยำสมส่วนกับที่เป็นนักรบ  
                                      
     " งานที่ข้ามอบหมายให้เจ้าไปทำเจ้าสามารถทำได้สำเร็จ ไม่ทำให้ข้าผิดหวังเลยทุกเรื่อง " อัศวินชรากล่าวอย่างชื่นชม
     " วันนี้ ที่ข้าเรียกเจ้ามา ก็เพราะข้าได้เสนอชื่อเจ้าให้เป็น หนึ่งในอัศวิน เทมพลาร์ต่อ ศาสนจักรแล้วโดยใช้ชื่อของข้ารับรองเอง ฮาฮา" อัศวินชราบอกแก่ชายหนุ่ม ผู้เป็นทั้งลูกศิษย์และเด็กรับใช้
 ..(ท่านทำความฝัน ของเพื่อนท่านสำเร็จแล้ว......ยินดีด้วย...เสียง สาววัยรุ่น )
....
...
..
  
     " ตั้งกระบวนโล่ ป้องกันการโจมตี " นายกองอัศวินออกคำสั่งแก่เหล่าอัศวินชุดเกราะทั้งหมดให้เตรียมตัวตั้งรับการเข้าโจมตี ปราสาทแห่งหนึ่ง ทางตอนเหนือของอังกฤษก่อนที่จะถูกธนูพุ่งเข้าเสียบจนล้มลงตาย .....

                    คนป่าทางเหนือ  
                    
     " บุกเข้าไปปป ฆ่าพวกมันให้หมด " หัวหน้าคนเถื่อนทางเหนือ ตะโกนสั่งเหล่าคนเถื่อน นับร้อย เข้าโจมตีปราสาท
 
     ขณะนี้เหตุการณ์ในกำแพงปราสาท มีแต่ความสับสนอลมาน  ชาวบ้านพากันวิ่งหนีความตาย ศพของทั้งทหารประจำเมือง และชาวบ้าน กระจายไปตามทางเดิน  ไฟไหม้ ไปทั้วจากธนูไฟที่ยิงข้ามกำแพงเมืองเข้ามาโจมตี
  
ห้องโถงใหญ่กลางปราสาท
    "กำลังที่เราขอไปทางศาสนจักรเป็นไงบ้าง "ลอร์ดกระชากคอทหารองครักษ์เข้ามาถามด้วยท่าทีวิตกและหวาดกลัว
    " ยังไม่ได้รับคำตอบขอรับ "องครักษ์ตอบอย่างเกรงกลัวเจ้านาย ...  
    " โธ่ เว้ย !!!  ออกไป!!! พวกเจ้าออกไปให้หมด  " ลอร์ดสบถอย่างขวัญเสีย
ทหารเสนารักษ์ วิ่งเข้ามาอย่างกระหืดกระหอบ..
  
   " ประตูปราสาทแตกแล้ว ท่านลอร์ดหนีเถอะขอรับ" ทหารเสนารักษ์เข้ามารายงาน .................
......
............
     " 555  ฆ่ามันให้หมดทุกคนผู้หญิงเก็บไว้บำเรอ ผู้ชายฆ่าทิ้งให้หมดดดดด5555"  หัวหน้าคนเถื่อนสั่งการอย่างสะใจที่เห็นประตูเมืองแตกแล้ว
     " รายงานหัวหน้า มีกองทัพอัศวินมุ่งหน้ามาทางตะวันออกของกองทัพเรา .." ลูกน้องรายงานหัวหน้าอย่างเร่งรีบ
     " มันมีจำนวนเท่าไหร่ "หัวหน้าคนเถื่อน ถามลุกน้องขณะที่เอาขวานจามไปยังหัวของอัศวินที่ถือดาบวิ่งเข้ามา
     " ประมาณ 100-200 ได้หัวหน้า " ลูกน้อง
                      
    
    " 5555  จำนวนคนขี้ประติ้วแค่นั้น  ของเรามีเกือบ 700-800ไยต้องกลัวมันด้วย ใครเข้ามาก็ฆ่ามันให้หมด" หัวหน้าคนเถื่อนสั่งการลูกน้อง
 
    " โจมตี !!!" ทหารม้าจำนวน 100กว่านาย นำโดยดูรันบุกเข้าปะทะกับกองทหารราบของข้าศึก  
    " กระบวนทะลวง" ดูรันออกคำสั่ง ไปยังทหาร  ทหารม้าทั้งหมดบังคับม้าให้อยู่เป็นแถวตรงบุกเจาะเข้ากลางทัพของศัตรู
                             
..........
.......
 ....
     " ท่านหัวหน้าเราต้านไม่อยู่แล้ว พวกอัศวินมันมาถึงทัพหลังแล้ว" ลูกน้องรายงาน
     " เป็นไปได้ไง คนของเรามีมากกว่ามันตั้งเยอะ " หัวหน้าคนเถื่อนกล่าวอย่างหัวเสีย
 .....
..............
       กลางวงล้อมของทหารม้าของกองทัพอัศวิน

      " เจ้ายอมแพ้ซะเถอะ" ดูรันกล่าว พลางลงจากหลังม้าพร้อมทั้งชักดาบ 2 มือขึ้น  
      " 5555ไม่ พวกเราไม่มีคำว่ายอมแพ้ ความตายเท่านั้นคือการพักผ่อนของเรากองทัพข้าหามีคนขลาดยอมแพ้ไม่" หัวหน้าคนเถื่อนพูดพร้อมกระชับขวานยักษ์ในมือ

      พูดจบหัวหน้าคนเถื่อนเหวี่ยงขวานยักษ์ในมือเข้าใส่หัวหน้ากองอัศวินหนุ่มอย่างแรง อัศวินหนุ่มใช้ดาบด้านขวามือเบี่ยงแรงปะทะจากขวานให้ลงสู่พื้นพร้อมแทงดาบทางซ้ายมือเข้าสู่หน้าอกของ หัวหน้าคนเถื่อน   แต่ก่อนที่ดาบจะทะลวงเข้าสู่กลางหัวใจมือขวาของหัวหน้าคนเถื่อนได้ปล่อยมือจากขวานเข้าคว้าดาบไว้พร้อมทั้งเอาหัวกระแทกเข้าศรีษะ ของดูรัน

ผั๊ววว.ว..วะ ออ๊าคคค.ค..ค อัศวินหนุ่มผงะไปด้านหลังพร้อมเลือดที่ไหลออกจากทางจมูก  หัวหน้าคนเถื่อนคำราม อย่างบ้าคลั่ง ก่อนกระโจนเข้าใส่  

 (....ระวังงงง......เสียงผู้ชายแก่ร้องเตือน)
     ดูรันที่กำลังมึนเพราะโดนกระแทกที่ใบหน้าจึงรู้สึกตัว เบี่ยงออกทางซ้าย พร้อมตวัดดาบในมือขวาตัดคอของหัวหน้าคนเถื่อน ...ขลุกๆ.ๆ..ๆ ..เสียงหัวกลิ้งไปทาง ส่วนร่างกายหล่นลงกะพื้นโห่ โว้วววววว!! !!เสียงตะโกนประกาศชัยของเหล่าอัศวินบนหลังม้า และที่ถือโล่คุมเชิง รอบๆตะโกนขึ้นพร้อมกัน
 ......
............
...................
...........
     " ยินดีด้วยแด่ชัยชนะในครั้งนี้ เอ้า ดื่ม !! " เสียงท่านลอร์ดประกาศแก่แขกเหรื่อในงานเลี้ยงฉลอง ชัยชนะ
     " ท่านอัศวินรูปงาม ท่านมีคู่เต้นรำหรือยังค่ะ " เสียงจากสาวงามถามดูรัน  
     " ถ้ามาดาม จะให้เกียรติ์ ข้าก็ไม่ขัดหรอก"  ดูรัน [post]
 ....
..............
     " อ๊าา.า..า.อืม.ม..ม...... ดีจัง......".เสียงครางของหญิงสาวที่ขณะนี้เปลือยท่อนบนเรียบร้อย ชายหนุ่มกำลังลงลิ้นที่ของสงวนของหญิงสาว  
                            
 ชายหนุ่มลากลิ้นไปยังแคมที่บัดนี้เริ่มมีน้ำหล่อเลี้ยงซึมๆบ้างแล้ว

     " อ๊าาา.า อูวว..ว์ โอวว.ว.... อ้า อะ.อะ อาา.า..ว์ ..." ทุกครั้งที่ลิ้นสาๆๆของชายหนุ่มลากผ่านจุดคริสตอริสหญิงสาวก็จะแอ่นอกพร้อมทั้งร้อง อย่างมีความสุข

      หญิงสาวหงายตัวให้ชายหนุ่มได้เห็นร่างกายของหญิงสาวได้อย่างเต็มที่


       ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก่อนจะ เข้าไปดูดเม้มที่หน้าอกของหญิงสาวอย่าเมามัน

     " ให้ข้าช่วยท่านบ้างเถอะ"หญิงสาวบอกแก่ชายหนุ่มพร้อมทั้งก้มลงไปคว้ามับท่อนเอ็นอันเขื่องเข้าปากอย่างเมามัน[

      " อู้ย !  เสียวจัง อุ่นดีจังจ้าสาวน้อย"

      สาวน้อยเล่นกับเอ็นของชายหนุ่มพักใหญ่

     " ได้โปรดนำมันเข้ามาไว้ในนี้ด้วยเถิด ข้าจะไม่ไหวแล้ว"  หญิงสาวเชิญชวนชายหนุ่ม

     ไม่รอช้าชายหนุ่มประครองขาสาวสวยขึ้นพร้อมทั้งค่อยๆ ๆ ส่งลำควยเข้าสู่หีของหญิงสาวช้าๆ
  
     " อุ้ย.....โอ้ว.......คับจังแน่นหีดีจังสุดหล่อ"  สาวสวยพูดด้วยความเสียวซ่าน...

      ชายหนุ่มค่อยๆชักเข้าชักออกอย่างช้าๆ เพื่ออุ่นเครื่องสักพักก็ที่จะเริ่มกระหน่ำดัง ปั๊กๆๆ..ๆ หญิงสาวร้องสียงหลง

     " กรี้ดดด.ด..ด โอว.วว..ว..ส์ ..... เยสสส.สส..ส... เยส..  ฟักมี ..... ฟักมี พรีสส.ส...ส.....โอ๊ว..ววว.วว..ว." สาวน้อยสำลักความสุขอย่างเต็มที่
     " เปลี่ยนท่าบ้างนะคุณผู้หญิง" ดูรัน ยกตัวสาวสวยขึ้นข้างบนก่อนให้ฝ่ายหญิงเป็นคนคุมจังหวะบ้าง

      สาวสวยควบท่อนเอ็นของชายหนุ่มอย่างเมามัน  หนุ่มสาวร้องระงมอย่างสุขสม  

     " จะถึงแล้วว.วว...ว อื้ยย.ย..ย อรูยย..ย...ย อ้าาา.า..า จะถึงแล้ว......" หญิงสาวบอกแก่ชายหนุ่ม "ผมก็เหมือนกัน" ชายหนุ่มตอบก่อนที่จะเร่งเครื่องกระแทกอีก 3-4 ที ก่อนจะส่งเข้าไปสุดลำ.......
     " ว้ายยย.ย...ย ว๊าายย.ยย.ย....ย กรี้ดดด.ดด...ด โฮวววว.วว..ว์..ซู๊ดดด.ดด...ด..ส์..." หญิงสาวครางออกได้คำเดียวก็ตัวเกร็ง กระตุก  พร้อมกับชายหนุ่ม  ....น้ำสีขาวไหลทะลักออกชโลมเต็มลำควยของชายหนุ่ม
...
..
...
..... ตื่นเถอะ  ......ท่านหนีความจริง....มานานมากเกินไปละ .... ถึงแม้ท่านจะหวนย้อนกลับไปยังอดีตสักกี่ครั้งท่านก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงชะตากรรมที่เกิดขึ้นได้  ...... มันมีทั้งสิ่งเลวร้าย ...สิ่งที่ดี  ....สูญเสีย บางสิ่งไป .. .ได้บางอย่างมา.... .
 สิ่งที่ท่านเห็นที่นี่สัมผัสที่นี่ เป็นเพียงภาพตกตะกอนของเหล่าวิญญาณในโลกแห่งนี้เท่านั้นมันไม่ใช่ความจริง ท่านต้องค้นหาแก่นแท้ของตัวท่านให้เจอ...........เพื่อที่จะหลุดจากที่นี่ เวลาที่นี่เป็นนิรันดร์ แต่ถ้าท่านยังอยู่ที่นี่ท่านก็จะเป็นเพียง1ในวิญญาณ แห่งโลกนี้เท่านั้น ....หาให้เจอ..ก่อนจะสายเกินไป.............
 ....
..
     อัศวินหนุ่มผวาตื่นขึ้นมาบนเตียง ข้างกายมีหญิงสาวเปลือยท่อนบนอยู่ข้างๆๆ
                                [/post]
      " มันคืออะไร ความฝันเมื่อครู่นี้..." ดูรันคิด
แปร็ปปป!!!...... (ดูรันรู้สึกปวดหัวอย่างหนัก เหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ)
 ....
ตื่นเถิด......(เสียงหญิงสาว) .....
ตื่นเถิด....(เสียงเด็กหนุ่ม).....
ตื่นเถิด...(เสียงชายชรา)...


     " อ๊ากกก..กก..ก...ทำไมข้าถึงปวดหัวเช่นนี้ " ดูรันคิด  โลกรอบตัวของดูรันเริ่มเกิดการสั่นไหวๆๆ  ก่อนจะค่อยๆแตกออกกลายเป็นความมืดมิด ปราศจากสิ่งใดๆๆรอบกาย  
 ........
     " เกิดอะไรขึ้น" ดูรันสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง....
.......
................
.........................
     " น่าเศร้า...น่าเศร้าเหลือเกิน" เสียงชายแก่ถือตะเกียง
     " เสียดายนัก เสียดายนัก....นังแม่มดน้อย เจ้าถ้าจะตายฟรีแน่แท้...เสียดายๆเสียดาย"  ชายแก่พูดพลางสั่นศรีษะ  ในผ้าคลุมยาวถึงเท้า  
     " ท่านผู้เฒ่า ที่นี่ที่ไหนทำไมข้าถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วเสียดายอะไร??? ใคร???คือ แม่มดน้อย" ดูรันยิงคำถามใส่เป็นชุด
     " คำถาม ...คำถาม  555 ข้าชอบคำถาม มันเป็นหน้าที่ข้าที่จะเป็นคนตอบ" ผู้เฒ่า มองหน้าดูรันยิ้มแย้มที่ดูรันถาม

      " เจ้าคิดว่า เจ้าถามคำถามเหล่านี้ข้ามากี่ครั้งแล้วละ" ผู้เฒ่าบอกพลางเดินไปจุดเทียน ซึ่งสถานที่ที่เป็นความมืดเมื่อกี้กับกลายเป็นห้องๆๆหนึ่งในวิหารแล้วก็มีเทียนอยู่หลายหมื่นเล่ม

     " คำถามแรก ที่นี้ไม่ใช่ที่ไหน ไม่ใช่ที่ใด แต่คือที่นี่ 5555
      คำถามที่ 2 ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่  ก็เพราะเจ้าอยู่ที่นี่ เจ้าถึงอยู่ที่นี่นะสิ
      คำถามที่ 3 อันนี้เจ้าไม่เคยถามข้า แต่มันเกี่ยวกับคำถามที่ 4 งั้นข้ายกยอดไป ตอบข้อ 4 เลยนะ 555
      คำถามที่ 4 แม่มดน้อยคือผู้หญิงที่พยายามช่วยเจ้า จากความตายซึ่งมันไม่จำเป็นเลย 555ไม่จำเป็น.....
      เร็วถามมา...ถามมา ข้าพร้อมจะตอบทุกสิ่งที่เจ้าสงสัยก่อนข้าจะส่งเจ้ากลับไป..." ผู้เฒ่าตอบพลางรอคำถามจากชายหนุ่มอีกก..

     " ข้า งง...และสับสนไปหมดแล้ว กลับไป... กลับไปที่ไหน" ดูรันถามผู้เฒ่าทั้งที่ยังไม่กระจ่างในคำตอบแรก
     " โว้ย!! เจ้าซื่อบือ   เจ้าต้องถามคำถามเดิมๆๆ  แบบเดิมๆๆอีกกี่ครั้งกันห๊า ...เอาเถอะช่วยไม่ได้มันเป็นหน้าที่ข้าที่จะต้องตอบ แต่ก่อนตอบข้าจะถามอะไรเจ้าหน่อยพ่อหนุ่ม เจ้าเห็นตัวเองเป็นใครหรือเป็นอะไร แต่ข้าอยากบอกใบ้เจ้าซะหน่อยนะ ว่าเจ้าไม่ใช่มนุษย์5555 "  ผู้เฒ่าตอบพร้อมทั้งยิ้มเยาะในสิ่งที่อัศวินหนุ่มคิดจะตอบ...

     " ข้าไม่ใช่มนุษย์ แล้วข้าเป็นอะไรในเมื่อข้ามีร่างกายเป็นมนุษย์ "ชายหนุ่มตอบผู้เฒ่าด้วยความงุน งง หนักกว่าเดิม
     " 555 เจ้ามาถูกทางละ พ่อหนุ่ม เจ้ามาถูกทางละเจ้าคิดว่ามีสิ่งใดบ้างที่มีร่างกายเหมือนมนุษย์แต่ไม่ใช่มนุษย์ " ผู้เฒ่าถามด้วยแววตาเหมือนเด็กได้ของเล่นถูกใจ
      " มีที่ไหนกันละข้า งง ไปหมดละท่านผู้เฒ่าข้าไม่มีเวลามาเล่นทายคำกับท่านนะ ข้ายังมีภารกิจที่ต้องทำอีก" ดูรันตอบ
      " 55555 เยี่ยม  มาถูกทางละ ภารกิจ ภารกิจอะไรเอ๋ย?? " ผู้เฒ่าตอบพลางมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับตัวของผู้เฒ่าคือน้ำเสียงที่หนุ่มขึ้นการเคลื่อนไหวที่กระชับกระเฉงขึ้น  
     " ภารกิจล่าแม่มด" ดูรันตอบพลางเหมือนนึกอะไรขึ้นได้
     " 55 ถูกแต่ไม่ใช่ทั้งหมด ไม่ใช่ทั้งหมด  555" บัดนี้ชายแก่กลายเป็นวัยรุ่นหนุ่ม หล่อสง่า เปล่งไปด้วยออร่าสีทอง  
     " ข้านึกออกแล้ว ข้านึกออกแล้ว" ฉับพลัน  ดูรันก็ตื่นขึ้นในอ้อมกอดของมีอา ........
     " เกิดอะไรขึ้น เจ้าเริ่มพิธีแล้วหรอมีอา"แม่เฒ่าแม่มดขาว งุน งง ในสิ่งที่เกิดขึ้น
     " ยัง ท่านแม่เฒ่า ข้ายังไม่ได้เริ่ม" มีอาตอบ พลางมองไปที่ใบหน้าของชายหนุ่ม
    .....ซึ่งขณะนี้ชายหนุ่มมองหน้าอกมีอา อยู่

     " ว้าย!! " มีอาร้องก่อนจะรีบขึ้นจากบ่อน้ำแห่งวิญญาณแล้วรีบเอาผ้ามาผลัดสวม
     " เกิดอะไรขึ้น ข้ายังไม่ได้ผสานวิญญาณเลย " มีอาถามแม่เฒ่า
     " ข้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ข้าคิดว่าคนที่ตอบได้ คือ ...พ่อหนุ่มคนนั้น" แม่เฒ่าพูดบอกมีอา ขณะที่มองไปที่ร่างกายกำยำของชายหนุ่มซึ้งจากตอนแรกที่ถูกสะกดให้เดินเข้ามาพร้อมกับเกิดอาการเลือดลมซูบฉีดพิกลๆ ..........

                                                    จบตอนที่1 อดีต

[nonnon]

แม่เฒ่าเลือดลมสูบฉีด แม่เฒ่าจะฟันอัศวินเลยเหรอ

ขอบคุณครับ

[scalet]

ยังมีแรงอีกเหรอแม่เฒ่า

[ppherbalife]

อ่านไปอ่านมาเริีมงง เหมือนกัน