🧡 XONLY 🧡

"แล้วแนนจะดื่มอะไรครับ..." ผมถามออกไปเพราะไม่เคยล่วงรู้เลยว่าน้องแนนดื่มเหล้าแบบไหนเป็น
"อะไรก็ได้ค่ะ..เอ่อ..เอาที่แรงๆหน่อย.."

น้องแนนตอบออกมาอย่างฉะฉาน สาวสวยที่อ่อนหวานขี้อาย เก็บเนื้อเก็บตัวไม่ชอบเที่ยวหรือออกงานสังคม ของผม
อันตธานหายไปทันทีจากคำตอบที่ผมได้ยิน ผมจึงร้องบอกพนักงานเสริฟสาวที่ยืนอยู่ห่างๆให้เอาเหล้าDry Gin มาให้

"น้องๆ..ขอสามช็อตเลยนะ.." แนนสำทับตามหลังคำพูดของผมไปทันที สักครู่เหล้ายีนจำนวนสามแก้วช็อตก็ถูกนำมาวาง
เรียงรายบนโต๊ะ ผมเห็นน้องแนนหยิบแก้วเหล้าสีขาวใสยกขึ้นกระดกรวดเดียวหมดไปจนเกลี้ยงแก้ว เพียงเหล้ายีนสีขาวใส
ผ่านลำคอขาวผ่องของแนนเข้าไปได้ครู่เดียว ใบหน้าของเธอก็เริ่มแดงสร้านขึ้น ปากบางเฉียบยังคงเม้มสนิทก่อนจะเอื้อม
มือหยิบแก้วที่สองกระดกสาดน้ำใสสีขาวตามลงไป

"เห้อ........" ผมเผลอตัวถอนหายใจออกมาดังเหือกใหญ่ สองตาเขม้นมองใบหน้าของสาวคนรักเขม็ง ในสมองมีเสียงวิ้งๆๆ
ดังอย่างต่อเนื่อง จนรู้สึกเหมือนภาพใบหน้าของน้องแนนเบลอๆ ผมจึงกระพริบตาถี่ๆสองสามครั้ง

"มีเกมส์หนึ่งที่แนนจับไพ่ได้เบอร์2..ส่วนทศจับได้ไพ่ใหญ่สุด..ทศจึงเป็นคนออกคำสั่งให้ไพ่น้อยสุดสองคนกอดจูบกัน
เป็นเวลา3นาที..แนนรู้ตัวว่าตนเองต้องโดนแน่จึงจะขอยอมแพ้..ให้โดนปรับด้วยการดื่มเหล้า แต่เผอิญยัยปุ๋ยดันทำไพ่
ในมือหล่นหงายออกมาเป็นเบอร์3..ซึ่งมันเป็นไพ่เล็กต่อจากแนน แนนจึงชะงักไม่ร้องยอมแพ้ เพราะคิดว่ายังไงเสียแนน
คงได้กอดจูบกับเพื่อนแนนแน่ๆ..แต่พอหงายไพ่ออกมากลายเป็นพี่ชาติที่จับได้เอ..ซึ่งเป็นไพ่เล็กที่สุด แนนเห็นแบบนั้น
ก็จะไม่ยอมทำตามคำสั่ง..แต่เพื่อนๆไม่ยอมบอกว่ากติกาต้องเป็นกติกา.."

น้องแนนเริ่มเล่าเรื่องราวในเกมส์ไพ่ให้ผมฟัง ในมือเธอถือแก้วยีนช็อตสุดท้ายหมุนวนคลึงไปมา ก่อนที่จะกระดกมันหาย
เข้าไปในปาก จนหมดหยดสุดท้ายเธอก็คว่ำแก้วเหล้าลงบนโต๊ะ ใบหน้าเริ่มแดงกล่ำ ดวงตาที่เหม่อเลื่อนลอยแปลเปลี่ยน
เป็นสุกใสขึ้นมาอีกครั้ง

"พี่..แนนขออีกสามช็อตได้มั๊ยคะ..เหล้านี้อร่อยจัง.."

"พอเถอะแนน..เดี๋ยวเมา.." ผมปรามด้วยความหวังดี แต่น้องแนนเงยหน้าขึ้นสบตากับผม ดวงตาของเธอมันสุกใสท้าทาย
ยิ่งนัก ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าน้องแนนจะมีโมเม้นท์แบบนี้ให้ผมเห็น

"อืมมม..ก็ได้..." ผมร้องตอบพร้อมกับหันไปบอกให้พนักงานเสริฟสาว นำเหล้ามาเพิ่มแต่คราวนี้ผมไม่ได้สั่งเป็นช็อต แต่
ผมสั่งมาเป็นขวดเสียเลยทีเดียว ในเมื่อน้องแนนเธออยากเมา ผมก็จะเมาเป็นเพื่อนเธอ

"ครั้งแรกแนนจะไม่ยอมทำตามคำสั่งของทศ แต่โดนเพื่อนๆเยาะเย้ยต่อว่า...แนนก็เลยฮึด จูบก็จูบสิ ไม่เห็นเป็นไรเลย
แค่สามนาที ต่อหน้าคนอื่นๆเยอะแยะ คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก...แนนก็เลยจำใจต้องทำ ที่ชาติรีบขยับตัวเข้ามาหาแนน
สองมือเย็นเฉียบประคองจับใบหน้าของแนนไว้มั่น แล้วยื่นริมฝีปากมาจูบที่หน้าผากของแนนแผ่วเบา...แนนผิดความ
คาดหมาย คิดว่าพี่ชาติจะฉวยโอกาศจูบปากแนนแบบที่เคยเห็น แต่ริมฝีปากร้อนผ่าวที่ประทับบนโค้งหน้าผากของแนนนั้น
มันทำให้แนนรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดจนแนนต้องหลับตาพริ้มด้วยความอาย พร้อมกับใจคิดมาถึงพี่ ว่าถ้าเป็นริมฝีปาก
ของพี่แนนของมีความสุขเป็นอย่างมาก..." น้องแนนหยุดเล่าเรื่องเมื่อสาดเหล้ายีนส์เข้าปากอีกช็อตหนึ่ง

"พี่ชาติวนเวียนจูบหน้าผากของแนนจนทั่ว จนแนนได้ยินเสียงทศร้องบอกว่าให้กอดกันด้วย..พี่ชาติเลยละมือที่ประคอง
ใบหน้าของแนนเลื่อนมือทั้งสองข้างมาโอบกอดแนน ดึงตัวแนนเข้ามาประชิดจนยอดอกของแนนสัมผัสกับอกของพี่เขา
แผ่วเบา แต่ว่า..เอ้อ...การสัมผัสที่แผ่วเบานั้นมันถึงกับทำให้แนนรู้สึกวูบๆวาบๆ..ยิ่งใจแนนตวัดคิดว่ากำลังโดนพี่จูบหาใช่
พี่ชาติเป็นคนจูบ แนนเลยเคลิบเคลิ้มเผลอยื่นมือไปสวมกอดร่างพี่ชาติบ้าง..แล้วริมฝีปากร้อนๆของพี่ชาติที่วนเวียนจูบบน
หน้าผากของแนนนั้นก็ค่อยๆไล้ผ่านแก้มลงมาที่ริมหูจนแนนขนลุกเกรียว..มันเป็นความรุ้สึกที่บอกไม่ถูก ยิ่งตอนที่พี่ชาติ
เป่าลมหายใจอุ่นๆมาที่รูหูของแนนนั้น มันทำให้แนนเสียววูบจนเผลอร้องครางอืมๆในลำคอออกมาเบาๆ สองแขนของพี่ชาติ
ยิ่งกระชับรัดแน่นขึ้น จนอกของแนนเบียดอัดกับอกของเขา..เสียงทศร้องบอกว่าเหลืออีก2นาที แต่เพื่อนคนอื่นๆนั้นเงียบกริบ..
แนนก็ไม่กล้าลืมตา.."

น้องแนนหยุดเล่าอีกครั้งพร้อมยกแก้วยีนขึ้นจิบเบาๆเสมือนเธอกำลังคอแห้ง ตามด้วยน้ำเย็นอีกอึก ส่วนตัวผมนั้นตั้งแต่สั่งยีน
มาเต็มขวด ผมกระดกไปแล้วกี่แก้วตนเองก็จำแทบไม่ได้

"ฝ่ามือของพี่ชาติเริ่มลูบไล้แผ่นหลังของแนนเบาๆ มันสร้างความรุ้สึกเสียวสยิวจนขนแขนแนนลุกตั้ง ริมฝีปากร้อนผ่าวของพี่
ชาติก็ไล้มาที่แก้มของแนน พรมจูบมาจนใกล้ริมฝีปาก ฝ่ามือที่ลูบไล้แผ่นหลังของแนนขยับมาตามข้างลำตัว แนนรู้สึกสยิววูบๆ
เมื่อพี่ชาติกดปลายนิ้วมาตามสีข้างลำตัวใกล้ๆกับเนินนมด้านสีข้าง..จนแนนเผลอตัวอ้าปากครางอืมมมออกมาเบาๆ..พี่ชาติก็
แนบริมฝีปากมาประกบติดกับปากแนน แม้ตอนแรกแนนจะเม้มปากไว้ได้ทัน แต่พอปลายนิ้วพี่ชาติเอื้อมกดมาใกล้เนินอกของ
แนน แนนก็อ้าปากครางอีกครั้งจนเรียวลิ้นของพี่ชาติสอดเข้ามาในปากแนนจนได้..ตอนนั้นแนนยอมรับค่ะว่ามันเป็นรสจูบแรก
ที่ให้ความรุ้สึกกับแนนอย่างมาก มันทำให้แนนเคลิบเคลิ้ม เพราะในใจดันไปคิดว่ากำลังจูบกับพี่ แนนเลยปล่อยใจไปกับรสจูบ
ของพี่ชาติ อ้าปากกว้างให้เรียวลิ้นของเขาสอดเข้ามา แล้วสอดลิ้นตอบรับ ฝ่ามือของพี่ชาติก็มาสัมผัสบีบคลึงที่อกอวบของ
แนนทันที...จนเวลา3นาทีหมดไปอย่างรวดเร็วเมื่อทศเป็นฝ่ายร้องบอก"

"แล้วยังไงต่อครับ..." ผมกระดกสาดเหล้ายีนสีขาวใสลงท้องอีกช็อต เป็นช็อตที่เท่าไหร่ก็ไม่รุ้ ผมรู้เพียงว่าบัดนี้ทั้งท้องทั้ง
หน้าอกตลอดจนใบหน้าของผมร้อนผ่าว น้องแนนหยุดเล่าพร้อมเงยหน้าส่งสายตาท้าทายมาให้ผม

"ยังจะให้แนนเล่าต่ออีกหรือคะ..." ผมพยักหน้าตอบรับแทนคำตอบ

"พอหลังจากเกมส์นั้นแนนก็โชคดีส่วนใหญ่จับได้เบอร์ใหญ่บ้าง ใหญ่สุดจนเป็นคนออกคำสั่งบ้าง...มีครั้งหนึ่งแนนสั่งให้
ทศกับแฟนพี่ชาติเปลื้องเสื้อผ้าเหลือแต่ชุดชั้นในแล้วนอนกอดจูบกัน โดยมีข้อแม้ว่าให้ทศนอนเฉยๆ..ให้แฟนพี่ชาติเป็น
ฝ่ายเล้าโลม..ตอนนั้นแนนเริ่มเมาจนแทบจะครองสติไม่อยู่ อีกทั้งโดนกระตุ้นมาจากพี่ชาติจนเอ้อ..น้องแนนฉ่ำไปหมด.."

ประโยคสุดท้ายน้องแนนโน้มตัวยื่นหน้าเข้ามากระซิบบอกผมเบาๆที่ริมหูให้ได้ยินกันเพียงสองคน แม้เสียงกระซิบจะแสน
เบา แต่มันกลับทำให้ผมตื่นเพลิด อวัยวะบางส่วนที่อยู่ในกางเกงถึงกับตั้งแข็ง ผมยกแก้วยีนกระดกเข้าปากอีกครั้ง เพื่อดับ
ความรุ้สึก แต่ดูเหมือนมันไม่สามารถช่วยได้

"เล่าต่อสิครับ..." ผมกระซิบด้วยเสียงสั่น อวัยวะส่วนนั้นคัดแข็งจนดันกางเกงแสล็คขึ้นมาเป็นรูปเป็นร่าง

"พี่คะ..ย้ายมานั่งกับแนนสิ..." น้องแนนพูดพร้อมขยับเบี่ยงตัวออกเพื่อให้เกิดที่ว่างบนโซฟายาวพอให้ผมแทรกตัวเข้าไป
นั่งเคียงคู่ได้อย่างสบายๆ การจัดวางโต๊ะเหล้าของร้านนี้แบ่งออกเป็นบล็อคๆ ด้านที่น้องแนนนั่งอยุ่นั้นเป็นโซฟาหนานุ่ม
นั่งได้สองคนแบบสบายๆ แต่ถ้าเป็นสามคนก็ดูจะเบียดเสียดกันสักหน่อย ด้านหลังโซฟาเป็นกระจกหนาเคลือบด้วยฟิล์ม
จนมองทะลุไปยังบล็อคข้างๆได้ไม่ชัดเจน ส่วนด้านที่ผมนั่งแต่แรกนั้นเป็นเก้าอี้ทรงสุง พนักพิงสูงขึ้นมาจนถึงศรีษะให้นั่ง
พิงได้อย่างสบายๆ ส่วนอาร์มแชร์นั้นก็ยกสูงและทึบ บุด้วยฟองน้ำหุ้มหนังแท้ ด้านขวามือของผมเป็นกระจกส่วนด้านหน้า
ของร้านที่ติดถนน แต่ในช่วงบ่ายๆแบบนี้กระจกที่ติดฟิล์มหนาทำให้คนภายนอกไม่สามารถมองเข้ามาเห็นด้านในได้

ผมขยับตัวลุกขึ้นยืนแต่จำต้องงุ้มงอตัว เพราะเกรงว่าพนักงานเสริฟสาวที่ยืนอยู่ห่างๆจะแลเห็นความผิดปรกติที่กึ่งกลางลำ
ตัวของผม แต่สำหรับน้องแนนนั้น เธอมองเห็นมันได้ชัดเจน เพราะเธอจ้องเขม็งตรงมาที่จุดนั้นเหมือนตั้งใจ

"คริคริ..." เสียงน้องแนนหัวเราะแผ่วๆ ผมรุ้ว่าเธอหัวเราะสิ่งใด ไม่ต้องเดาก็รุ้ว่าเธอกำลังหัวเราะกับความผิดปรกติในร่างกาย
ผม เมื่อผมลุกขึ้นยืนเลยได้สำรวจรอบๆร้าน ปรากฏว่ายังมีลุกค้าอยู่เพียงสองสามโต๊ะเท่านั้น ซึ่งอยู่ถัดๆในบล็อคที่ห่างจากที่
ผมนั่งอยู่

"พี่โกรธแนนมัย..."

พอผมทรุดตัวลงนั่งเคียงข้าง น้องแนนก็รีบถามความรุ้สึกจากผมทันที ผมสั่นหัวแทนคำตอบ

"แนนนึกแล้วว่าพี่ไม่ได้โกรธ..คริคริ..เพราะถ้าโกรธพี่คงไม่เป็นแบบนี้..." น้องแนนพูดพร้อมขยับมือมาวางตรงหน้าขาของ
ผม ปลายนิ้วที่หมุนวนไปมามันเฉียดใกล้กับอวัยวะที่แข็งตัวของผมยิ่งนัก จนมันลำพองตัวเต้นกระดกยวบๆขึ้นมาอย่าง
อัตโนมัติ ผมรีบเทเหล้ายีนจากขวดใส่แก้วแล้วกระดกดวาบสาดน้ำใสๆสีขาวลงคอ อย่างขัดเขิล น้องแนนก็ยกแก้วเหล้า
ของเธอที่เหลือน้ำใสๆสีขาวอยู่เพียงครึ่งช็อต กระดกเข้าปากตามผมไป พร้อมหันมาแย้มยิ้มริมฝีปากใส่ตาของผม

"อยากให้แนนเล่าต่อมั๊ยคะ.." น้องแนนพูดพร้อมขยับวนปลายนิ้วไปมา จนบางครั้งมันใกล้ปลายลำของผม จนมันสนอง
ตอบด้วยการกระดกตัวดันกางเกงแข็งนูนออกมาเป็นลำ ผมกัดฟันแน่น พยักหน้าให้น้องแนนเล่า

"พอแนนออกคำสั่งไปยังไม่ทันจะจบประโยค..ทศมันก็แก้ผ้ารอเลยค่ะ..ช่างหน้าด้านจริงๆ.." น้องแนนพยายามลำดับ
เหตุการณ์ให้ผมฟังช้าๆ พร้อมกับขยับนิ้วมือวนไล้มาจนถึงขอบหัวเงี่ยงบานในกางเกงของผม ผมร้องอ่ะด้วยความเสียว
ท่อนลำกระดกงืดๆ กลั่นน้ำหล่อลื่นไหลปุดออกมาตรงปลายปาก น้องแนนก้มหน้ามองลำแข็งของผมด้วยสายตาอยากรู้
อยากเห็น เมื่อเธอแลเห็นว่าตรงเป้ากางเกงของผมนั้นชื้นจนเป็นดวงกลมๆ เธอก็ยิ้มแล้วขยับปากเล่าเรื่องต่อไปช้าๆ

"ตอนที่ทศค่อยๆดึงกางเกงในออกมาจากตัว..ตรงส่วนนั้นของทศก็ดีดตัวชี้ออกมาเลยค่ะ...มันทั้งยาวทั้งใหญ่ สีดำทะมึนดู
น่ากลัวมาก..แนนเห็นยัยปุ๋ยตบมือเชียร์หัวเราะชอบใจ..ไม่มีอาการหึงหวงแฟนตนเองแม้สักนิด..พี่ชาติก็เลยเร่งให้แฟนของ
เขาถอดเสื้อผ้าแล้วเข้าไปจัดการ..แฟนพี่ชาติก็ไม่อีดออด เพียงแค่กระพริบตา เสื้อผ้าก็หลุดออกจากร่างจนเปลือยเปล่า..
เห็นพี่ชาติผอมๆบางๆอย่างนั้นนะคะ..แต่สัดส่วนของเธอหาได้ด้อยหรือน้อยไปกว่าแนนเลย อกอวบยังกลมตั้ง หน้าท้องแบบ
ราบ เนินสาวก็อวบอูมมีขนสีดำขึ้นหนาทึบ..." ถึงช่วงนี้เสียงของแนนแทบจะกระซิบ เพราะเธอเอียงหน้ามาพูดใกล้ๆใบหู
ของผม คงกลัวว่าคนอื่นๆจะได้ยินกระมัง

"พี่ชาติก็เชียร์แฟนใหญ่เลยค่ะว่าให้จัดการทศไวไว..แนนดูแล้วเหมือนเขาไม่ได้หวงแฟนเขาเลย..แล้วพี่ล่ะ..ถ้าเป็นแนน
ต้องทำแบบนั้น พี่จะหวงแนนมั๊ย..." เสียงของแนนเริ่มอ้อแอ้ด้วยความเมา เพราะตลอดเวลาที่เธอเล่าเรื่องนั้น เธอก็จิบ
เหล้ายีนเป็นระยะไม่ขาดตอน แม้จะไม่ได้กระดกหายวาบทีละช็อตแบบช่วงแรกก็ตาม

"หวงสิ...พี่คงไม่ยอมให้แฟนพี่ไปทำแบบนั้นเล่นพิเรนแบบนั้นเป็นแน่.." ผมตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น จากความรุ้สึกภาย
ในใจ ทำให้น้องแนนได้ยินถึงกับอมยิ้ม ตาเป็นประกายนิ้วมือที่วนๆลุบๆท่อนลำแข็งในกางเกงของผมจึงเน้นน้ำหนักกำเข้า
ไปเต็มๆกำมือ ผมสะดุ้งทั้งตกใจทั้งเสียวสยิว เหลียวมองรอบๆตัว เดชะบุญที่ไม่มีใครมองมาทางผมกับแนนเลยสักคน แม้
แต่พนักงานเสริฟสาวก็เดินเลี่ยงห่างออกไปบริการที่โต๊ะหนุ่มๆที่อยู่อีกด้านหนึ่ง

"แต่แนนก็ทำไปแล้ว..นี่คะ...แนนขอโทษ..พี่โกรธแนนมั๊ย.." คราวนี้เสียงของแนนดูสั่นเครือเสมือนเธอกำลังเสียใจกับเรื่อง
ที่เกิดขึ้น แต่ผมก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่ามันเกิดอะไรขึ้นและมากขนาดไหน ผมค่อยๆสอดแขนอ้อมด้านหลังของน้องแนนแล้วดึงตัว
เธอเข้ามาอิงแนบ น้องแนนก็ผ่อนตัวโอนอ่อน เอียงตัวให้อกอวบของเธอแนบกับสีข้างลำตัวผม เอื้อมแขนยาวมากอดผม
ส่วนมือข้างซ้ายนั้นเธอยังคงจับกุมท่อนลำแข็งขันของผมไม่ยอมปล่อยมือ

"พี่โกรธแนนมั๊ยคะ..." น้องแนนถามย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าผมยังไม่ได้ตอบคำถามของเธอ

"พี่ไม่รุ้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแนนแค่ไหน..แต่ไม่ว่าจะมากแค่ไหนก็ตาม พี่ไม่โกรธแนนเลยครับพี่พร้อมจะให้อภัยแนนเสมอ..."

ผมตอบเสร็จก็กระชับวงแขนรัดร่างของแนนแน่นขึ้นพร้อมก้มหัวลงไปจูบที่เรือนผมยาวสลวยของเธอเบาๆ น้องแนนเงย
หน้าขึ้นสบตากับผม ดวงตาของเธอหวานฉ่ำหยาดเยิ้ม จนผมเกือบอดใจไม่อยุ่ ถ้าไม่ได้อยู่ในที่สาธารณะเช่นนี้ ผมคงก้ม
หน้าลงไปประทับจูบที่ริมฝีปากเต็มอิ่มของเธอเป็นแน่ เมื่อแนนเห็นผมชะงักค้างไว้เพียงแค่นั้น เธอกลับเป็นฝ่ายยื่นหน้า
มาจุ๊บปลายคางของผมเบาๆ พร้อมพูดพึมพำในลำคอ มันเบาจนผมไม่สามารถได้ยินว่าแนนพูดว่ากระไร

"แนนขอเล่าข้ามตอนนี้ไปเลยดีกว่านะคะ..." น้องแนนเล่นตัดบทไปดื้อๆ เมื่อเห็นว่าผมไม่ได้ทักท้วง เธอก็เริ่มเล่าต่อไป

"สรุปคือแฟนพี่ชาติกับทศเล้าโลมกันจนแนนทนดูทนเล่นต่อไปไม่ไหว หลังจากหมดเวลา แนนก็ขอตัวเลิกเล่น แม้เพื่อนๆ
และพี่ชาติจะบ่นเสียดายว่ากำลังสนุก แต่เมื่อเห้นว่าแนนยืนยันหนักแน่นว่าขอเลิกเล่น เป็นอันว่าจบเกมส์กันไป พี่ชาติก็
พาแฟนตัวเองกลับเข้าห้อง แนนรีบเดินกลับเข้าห้องตนเองด้วยใจเต้นโครมคราม มีปุ๋ยเดินตามหลังมา ส่วนทศกับพลรับ
อาสาเคลียร์พื้นที่ แนนมาถึงเตียงก็รีบซุกตัวเข้าไปนอน"

"แล้ว..ยังไงต่อครับ..." ผมเห็นว่าแนนนั่งนิ่งไปนาน สายตาหรี่ปรือนั้นหยาดเยิ้ม เหมือนคนเมาเหล้า ส่งยิ้มมาให้ผมมีเพียง
ข้อมือสองข้างเท่านั้นที่ขยับเขยื้อน ข้างขวาจับแก้วยีนยกดื่มเป็นระยะๆ ส่วนมือซ้ายของแนนก็ขยับลูบไล้ท่อนลำในกางเกง
ของผม จนมันแข็งดันตัวออกมาแทบจะทำให้กางเกงขาดได้เลย

"ก็ไม่มีอะไรแล้วค่ะ...พอแนนเข้านอน ก็ดึงผ้าห่มมาคลุมหัว ไม่อยากรับรู้ว่าเพื่อนๆของแนนกับพี่ชาติ และแฟนจะทำอะไรกัน
ต่อ......"

"อ้าววววว..." ผมร้องออกมาด้วยความรู้สึกอึมครึม..งุนงงสงสัยเหมือนเรื่องราวมันพลิคล็อค แม้ใจจะไม่อยากเชื่อเลยว่าจะ
ไม่มีเรื่องราวอันใดต่อ แต่ในเมื่อเจ้าตัวไม่ยอมเล่าออกมา ผมก็ไม่อยากเซ้าซี้บังคับให้น้องแนนพูด ในเมื่อเธอไม่ต้องการ
เล่าเรื่อง ก็จำต้องปล่อยให้มันค้างคาไปก่อน สักวันหนึ่ง น้องแนนคงยอมเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ดอยช่างเคียนเป็นแน่
ผมมั่นใจเช่นนั้น

"ไม่มีก็ไม่มีครับ..แล้วเรื่องของเราล่ะ...เห้อ....." ผมอดถอนใจด้วยความอึดอัดออกมาไม่ได้ เมื่อตัดบทสนทนาเปลี่ยนเป็น
เรื่องอื่นด้วยอยากรู้ว่าน้องแนนจะว่าอย่างไรกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับผม

"ก็เป็นตามนั้น..ตามที่แนนโทรบอกพี่...เราเลิกกันค่ะ" ผมแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้ยินคำนี้เป็นคำรบสองจากปากของ
น้องแนน ผมไม่เข้าใจอารมณ์ของผู้หญิงคนนี้จริงๆ ทั้งที่ก่อนหน้าไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เธอยังออดอ้อนอ่อนหวาน ยวนยั่วมิหนำ
ซ้ำมือซ้ายของแนน เธอยังเกาะกุมท่อนลำแข็งโด่ในกางเกงของผม แม้ขณะพูดว่าเราเลิกกัน มือเธอก็ยังไม่ละจากมันไป
ด้วยซ้ำ

"พี่ไม่เข้าใจแนนเลยครับ...ทำไมเราต้องเลิกกันด้วย ในเมื่อตามที่แนนเล่ามา แนนไม่ได้ทำผิดอะไรกับพี่เลย ถ้าจะมีก็เรื่อง
เล็กน้อยตอนที่เล่นเกมส์เท่านั้น..แนนก็ทราบนี่ครับว่าพี่รักแนนแค่ไหน..พี่บอกแนนไปแล้วว่าไม่ว่าเกิดอะขึ้น ตอนที่แนนไป
เที่ยวพี่ก็พร้อมให้อภัย...แล้วทำไมแนนถึงยังต้องการเลิกกับพี่..."

ผมพยายามเรียบเรียงคำพูดเพื่อกล่อมให้แนนเปลี่ยนใจ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมรับฟังคำพูดของผมแม้สักนิด เสมือน
เป็นเพียงสายลมที่ผ่านเข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวาเพียงเท่านั้น

"แนนตัดสินใจแล้วค่ะพี่..เราไม่เหมาะสมกันหรอก..อีกอย่างแนน..เอ้อ...ไม่อยากคบกับพี่อีกต่อไป.." แนนพูดด้วยน้ำเสียง
ที่ดูจริงจังมั่นคง ริมฝีปากบางของเธอเม้มแน่น ดวงตาฉายแววเด็ดเดี่ยว เสร้จสิ้นคำพูดแนนก็ขยับตัวเตรียมลุกขึ้นยืน จน
ผมต้องรีบคว้าข้อมือของเธอไว้

"ปล่อยมือแนนค่ะพี่...." เสียงของแนนดูเย็นเฉียบ จนผมต้องคลายอุ้งมือที่ยึดข้อมือของแนนออก

"สักวันหนึ่ง..."

น้องแนนพูดทิ้งค้างไว้เป็นข้อความสุดท้ายก่อนที่เธอจะดึงข้อมือออกจากอุ้งมือของผม แล้วขยับตัวเดินเบี่ยงออกไปจาก
โต๊ะ แล้วก้าวเดินอย่างมั่นคงไม่หลงเหลืออาการมึนเมาแม้สักนิด ออกไปจากร้าน ผมทำได้เพียงแต่มองตามเบื้องหลังของ
แนน จนร่างของเธอหายลับออกไปทางประตูทางเข้า  พร้อมกับสติที่เลื่อนลอยงุนงงสงสัยไม่เข้าใจเธอแม้สักนิด..............

จบตอนแบบ งงๆ แต่รอติดตามอยู่นะคับ

ชะล่าใจแค่ไม่กี่วันก็ต้องเลิกกันแล้วเหรอเนี่ย ญ. นี่ยังไง

จะมีมาต่อไหม อยากอ่านต่อ   

จบแบบนี้เลยเหรอ งง?งบแบบนี้หักมุมสุดๆ

จบเอาดื้อๆอะ

เชื่อได้เลยว่าแนนโดนรุมจนใจแตกแน่ๆเลยต้องมาเลิกแบบนี้