ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

บทประพันธ์ในเงามืด บทที่ 3 สิ่งที่ถูกเติมเต็ม by Lustlow Zuse

เริ่มโดย mimza12348, ตุลาคม 09, 2015, 03:11:01 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

mimza12348

          หลังจากประการณ์ในช่วงเวลาอันยอดเยี่ยมเมื่อวานของผมกับน้องเก้า วันนี้ผมมีนัดที่บริษัทที่ทำช่องโทรศัพท์แถวๆ บางขุนพรหม ผมต้องเตรียมตัวพรีเซนต์บทละครโทรทัศน์ เรื่องใหม่ที่ผมพึ่งเขียนเสร็จ นี่เป็นการพรีเซนต์ครั้งแรกของผมที่บริษัทนี้ ปกติผมเป็นนักเขียนบทไร้สังกัด เขียนงานไปไม่เคยต้องพรีเซนต์บทละครเลย

     ผมเตรียมตัวไปค่อนข้างมั่นใจล่ะนะ แต่ผมไม่ทราบว่าเวลาพรีเซนต์แบบนี้เค้าจะมีใครดูบางหลังจากตัดสินใจขับรถมาเอง จนถึงที่บริษัท ผมเดินไปที่ห้องประชุมหนึ่งในตึกอันโอ่อ่าหลังจากถามยามถามแม่บ้านแล้ว

ผมมาถึงก่อนเวลาเล็กนอย ผมเดินเขาห้องไปครู่นึงบรรดาผู้จัด และดาราหนุ่มสาวในช่องก็ทยอยเขามานั่ง นี่มันการขึ้นเขียงเชือดชัดๆ คนพูดไม่เป็นแบบผมมาทำแบบนี้ ฆาตกรรม....ใช่นี่มันฆาตกรรมแล้ว ผมเหงื่อเริ่มซึม จนมองไปเห็นสาวคนนึงที่ผมคุนเคย แต้ว ณฐพร เธอเดินเขามากับสาวร่างบางอีกสองคือ มิว นิษฐา และ ออม สุชา

     ผมพยายามฟังสิ่งที่พวกเธอพูดกัน มันคงดี ถ้ามีคนคุนเคยอยู้ในห้องกว้างนี่ ผมคงเกร็งน้อยกว่านี้

" นี่สาวๆ วันนี้พี่นักเขียนมือทองจะพรีเซนต์บทละครที่เขียนให้ช่องเรื่องแรก " แต้วพูดออกมา ถึงเสียงรอบข้างจะดังเซ็งแซ่แต่ผมก็จับความรู้สึกตื่นเต้นในเสียงของเธอได้
" ใช่...มิวได้ยินว่าเคาเขียนบทดีมากเลย ถาเป็นแบบนั้นหนูก็อยากเล่นบทนั้นนะ " มิว นิษฐา พูดออกมาหน้าตายิ้มแย้ม
" ว้าว...จริงๆ เหรอ " ออมกล่าว ดูท่าเธอคงตื่นเต้นล่ะมั้ง? เหมือนเธอไม่เคยได้ยินเรื่องผมมาก่อนเลย
" เราไปหาที่นั่งดีกว่า " แต้วตัดบทแล้วเดินไปในแถวเก้าอี้แถวหนึ่ง

     การพรีเซนต์เริ่มขึ้น ผมคิดว่าผมทำไดดีในระดับนึง แม้ว่ามันยังมีจุดแปลกๆในการพรีเซนต์แต่ผมก็ขอออกตัวก่อนแล้วว่า ผมเป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง แต่เรื่องย่อบทละครในมือที่ผมทำใหผู้เข้าร่วมฟังทุกคน น่าจะตอบความต้องการได้ดีกว่าผมพูดล่ะนะ เหล่าผู้จัดฯก็ก้มหนาพยักเผยิบกัน หลังจากพรีเซนต์จบ เสียงปรบมือดังกระหึ่ม แบบนี้แปลว่าผมทำสำเร็จสินะ ใช่เปล่า?

     หลังจากการนำเสนอ ผมเดินไปที่ห้องพัก ฝ่ายประสานงานเดินมาหาผม ผมเอ่ยถาม

" พี่หนุ่มครับ...ผมต้องทำอะไรต่อรึเปล่าครับ? " ผมยัง งงๆอยู่
" สำหรับวันนี้หมดแล้วครับ แต่พรุ่งนี้จะยุ่งหน่อยนะครับ ตอนเช้าคุณต้องประชุมกับผู้จัดละครครับ แล้วก็ตอนบ่ายมีคิวบรีฟบทละครอีกเรื่องที่เราจะให้คุณเขียนครับ "

     ฝ่ายประสานงานคนนั้นพูด
" แปลว่าตอนนี้ผมต้องกลับบ้านนอนละนะครับ " ผมยิ้มออกมา
" ครับ เดินทางปลอดภัยนะครับ "
 
     หนุ่มคนนั้นพูด
" แน่นอนครับ " ผมลุกหยิบกระเป๋าเอกสารแล้วเดินออกมา

     ผมเดินออกมาจากห้องพักแล้วเดินไปที่จอดรถ ระหว่างทางผมทักทายคนรู้จักหลายคนที่ทำงานที่นี่ พวกเค้าชมเชยบทละครของผม ผมยิ้มอย่างนอบน้อมกับพวกเค้าและขอตัวออกมา ผมเดินมาถึงรถของผมระหว่างไขประตู ผมได้ยินเสียงเรียกผม ผมหันไปมองต้นเสียง เห็นแต้ว เดินมาหาผม เธออยู่ในชุดสบายๆ เสื้อยืด กระโปรงสั้น
                                
" พี่คะ...พี่จะกลับแล้วเหรอ? " แต้วถามผม
" ใช่ครับ " ผมยิ้มตอบ
" ค่ะ...ให้แต้วติดรถไปด้วยได้รึเปล่าคะ? แต้วจะไปหาเพื่อนแถวบ้านของพี่พอดีเลย " แต้วสบตาผม ยิ้มหวาน
" ได้ครับ...แต่ผมต้องไปซื้อของก่อนนะครับ " ผมย้ำเพราะไม่อยากให้เธอเสียเวลาระหว่างผมซื้อของ
" ไม่มีปัญหาค่ะ.. แต้วรอได้ " แต้วยิ้มกวางตอบมา
" งั้นก็ขึ้นรถเลยครับ " ผมผงกหัวเชิงเชิญขึ้นรถแต้วขึ้นมาบนรถผม

      โชคดีที่รถผมติดฟิลม์ดำทะมึน คนข้างนอกไม่มีทางมองเห็นคนในรถแน่นอน ไม่งั้นคงเป็นข่าวแหงๆ ผมติดเครื่องแล้วรถไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต อยู่ๆแต้วก็ค่อยๆรูดเสื้อออก เผยให้เห็นไหล่ขาวนวล ผมเหลือบไปเห็น ผมคิดว่าเธอคงร้อนล่ะนะ

" ร้อนเหรอครับ...คะ คุณแต้ว? เร่งแอร์ได้นะครับ " ผมพูดโดยพยายามให้สมาธิอยู่กับการขับรถ ไม่งั้นเกียร์ผมได้ตั้งขึ้นมาคู่กับเกียร์รถเป็นแน่
" เปล่าค่ะ...อากาศโอเคแล้ว.." เธอตอบเสียงราบเรียบผมพยายามไม่เหลือบมองไปทางเธอ แม้ว่าเนินอกกับไหล่ของดาราสาวจะขาวยั่วไปทำให้สมาธิหลุดไปบางจังหวะก็เถอะ

     และแล้วผมก็มาถึง ผมจอดรถในที่จอดรถ แล้วหันไปถามเธอ

" คุณแต้วครับ...คุณจะลงไปกับผมหรือว่าจะรอที่นี่ครับ? " ผมถาม แต่รู้อยู่แล้วล่ะ ขืนเธอลงไปกับผมได้เป็นข่าวแน่ๆ
" แต้วจะรออยู่บนรถค่ะ " เธอตอบ ที่มุมปากประดับด้วยรอยยิ้มเจือบางๆ
" แล้วคุณอยากได้อะไรเพิ่มรึเปล่าครับ? " ผมถามพลางจัดแจงตัวเอง
" ไม่ล่ะค่ะ " เธอตอบ ผมยิ้มแล้วขยับตัวออกจากรถผมเดินไปจัดการซื้อของในร้านด้วยความรวดเร็วเพราะกลัวว่าดาราสาวจะรอนาน

      ผมหิ้วของพะรุงพะรังออกจากประตูร้าน จัดการข้าวของเข้าไปท้ายกระโปรงรถ แล้วเปิดกลับไปนั่งตรงที่นั่งคนขับพร้อมกับยิ้มกวางให้เธอ

" โอเคครับ คุณแต้ว....ไปกันได้แล้ว " ผมขยับตัวคาดเข็มขัด
" ได้ค่ะ " น้ำเสียงเธอเปลี่ยนไป น้ำเสียงนี้ทรงเสน่ห์เซ็กซี่อย่างร้ายกาจผมเหลือบไปมองเธอช้าๆ

     ผมต้องประหลาดใจ แว๊บแรกที่เห็น ท้องน้อยผมร้อนวาบ เธอรูดเสื้อของเธอลงมากกว่าเดิม กระโปรงดูเหมือนจะถกสั้นขึ้นรึเปล่า? มันขาวกลมกลึงไปหมด ทำเอาผมตาลาย                                
                                
" เรารีบไปกันดีกว่า...เดี๋ยวคุณจะเสียเวลา " ผมกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่แล้วพยายามไม่มองผมตั้งสมาธิขับรถตรงไปยังบ้านผม

     พอถึงทางเขาหมู่บ้าน ผมเอ่ยถามเธอ

" บ้านเพื่อนอยู่ตรงไหนครับ...เดี๋ยวผมไปส่งถึงที่เลย " ผมบอกอย่างยิ้มแย้มขณะขับรถโดยไม่เหลือบตาไปด้านข้าง
" จอดที่บ้านคุณก็ได้ค่ะ...บ้านรุ่นน้องแต้วอยู่ถัดไปสอง-สามหลังเอง เดี๋ยวแต้วเดินไปเอง " เธอบอกออกมาเสียงหวานผมไม่ได้คัดค้านอะไร

     ผมขับรถไปยังที่จอดรถบ้านผม เมื่อรถจอดสนิทผมลงจากรถหยิบกระเป๋าเอกสารและเดินไปเอาถุงของที่ผมซื้อมาวางไว้หน้าบ้านก่อนแล้วเดินกลับมาที่รถเพื่อล็อคมัน ขณะนั้นแต้วเดินไปหน้ารั้วบ้านผมหยิบโทรศัพท์ขึ้น คุยอะไรบางอย่าง ผมคิดว่าผมควรไปส่งเธอ อย่างน้อยก็เดินไปส่ง ผมเดินไปหาเธอ เธอยิ้มแล้วเดินกลับมาหาผม

" ให้ผมไปส่งบ้านเพื่อนคุณนะครับ? " ผมกล่าวกับเธอ ผมสังเกตว่าเธอยังไม่รวบเสื้อไปใส่ให้เรียบร้อยเลย
" ไม่เป็นไรคะ .." เธอตอบเสียงหวานเป็นพิเศษ
 
" เดี๋ยวแต้วรอเพื่อนมารับในรั้วบ้านพี่นี่แหละ...พี่เข้าไปเก็บของก่อนเถอะ "
" ครับ " ผมรับคำ

" เดี๋ยวผมเก็บของแล้วจะมาอยู่เป็นเพื่อนรอนะครับ " ผมผายมือไปทางเก้าอี้หน้าบ้าน เชื้อเชิญให้เธอนั่งรอ

     ผมหันหลังกลับไปไขบ้านแล้วหยิบถุงของที่ซื้อมาเข้าประตูไป ผมเขามาอยู่ด้านในพยายามใช้เท้าปิดประตู มีมือยื่นมาจับขอบประตูไม่ให้มันปิด ผมฉงนเล็กนอย ผมเอียงคอดูเจ้าของมือนั่น
 
" ครับ...คุณแต้ว? " ผมส่งเสียงเชิงถาม
" พี่คะ...แต้วจะข่มขืนพี่ " เธอยิ้มมุมปากดูชั่วร้าย
" หือ?........." ผม งง ผสมประหลาดใจในสิ่งที่เธอพูดเธอผลักประตูกระแทกผม ผมเซถอยจนล้ม

     ด้วยความที่มือสองข้างเต็มไปด้วยถุงสินค้า ผมหงายหลังกระแทกพื้นอย่างแรง เธอหมุนตัวไปล็อคประตูอย่างรวดเร็ว ผมพยายามกระเสือกกระสนลุกขึ้น รู้สึกปวดแปลบที่สะโพก แต่ผมลุกไม่ได้ เธอพุ่งตัวจากประตูมาคร่อมผมด้วยความรวดเร็ว

     ผมหงายร่างหลังกระแทกพื้นอีกหน

"อั๊ก....แต้ว...คุณทำอะไรเนี่ย? " ผมถามอย่าง งงงวย
" อย่างที่บอก....แต้วจะข่มขืนคุณ...เก้าอาจจะเย็ดกับคุณได้สนุกสุดๆ แต่แต้วไม่เหมือนเก้า แต้วจะแสดงให้คุณเห็นว่าใครกันแน่เด็ดกว่ากัน เพราะฉะนั้น...ขอความร่วมมือแต้วด้วยนะคะ " เธอพูดเสียงเข้ม แต่ในประโยคสุดท้ายเธอกลับทำเสียงอ่อนหวานยั่วยวน

     ผมพยายามขัดขืน แต่ตรงหน้าผม แต้ว ณฐพร ที่สวมเสื้อเชิ้ตที่รวบลงมา เผยให้เห็นไหล่กระโปรงที่ถกขึ้นไปและนั่งคร่อมผมจนเห็นกางเกงในสีฟ้าอ่อน ขาขาวบางที่คร่อมอยู่บนหน้าอกผม ผมไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป ผมรู้สึกว่าควยผมถูกกระตุ้น มันปวดหนึบๆ

     แต้วเอนตัวไปด้านหลังใช้มือข้างหนึ่ง ลูบคลึงเป้าของผม ผมรูสึกปวดหนักกว่าเก่า

" พี่คะ...อย่าขัดขืนเลย แต้วรู้พี่ทนไม่ไหวแล้ว " เธอพูดขณะที่ใช้มือเน้นลำควยของผม ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ เอาวะ...ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว ล่อเลยแล้วกัน
" ถอดกางเกงผม...แล้วก็ชุดที่คุณใส่ด้วย " ผมทำหน้าเคร่งเครียดพูดน้ำเสียงจริงจังเหมือนออกคำสั่งแต้วยิ้มยั่วยวนออกมา แล้วหมุนตัวไปถอดกางเกงขณะที่คร่อมผมอยู่

     ควยผมดีดผึงขึ้นมา น้ำเงี่ยนน่าจะไหลซึมหัวควยผมแล้วผมรู้สึกได้ จากนั้นเธอลูบควยของผม มือเธอนุ่มนิ่มและเรียบเนียน ผมครางเบาๆในลำคอ เธอหมุนตัวกลับมาแล้วยืนขึ้นในขณะที่ยังไม่ยอมเลิกคร่อมตัวผม เธอรูดกางเกงในของเธอลงมา จากมุมที่ผมมองอยู่ผมเห็นหีของเธอชัดเจน มันเป็นกลีบสีชมพูอ่อนเกลี้ยงเกลา ดูบอบบาง ขาขาวเรียวยาวของเธอได้รูปกับก้นเล็กๆของเธอ

เธอยืนขึ้นใช้นิ้วสองนิ้วเปิดกลีบของเธอ ผมเห็นน้ำซึมออกมาจากกลีบสีชมพูนั่น เธอนั่งลงบนควยผม เธอไม่ได้ใช้มือช่วย มันเขาไปได้ครึ่งนึง ผมรู้สึกถึงโพรงหีที่บีบแน่น

" โอว...แต้ว มันแน่น " ผมครางออกมา
" อ่า...ของพี่ก็ใหญ่เหมือนกัน...แต้วจะควบพี่ให้ถึงใจเลย พี่จะได้ไม่ลืมแต้ว " เธอพูดเสียงกระเส่าขณะพยายามยัดส่วนที่เหลือเขาไปในโพรงนานๆนั่น

     แต้วเริ่มขยับตัวเองและควบควยผมอย่างช้าๆ ในช่วงแรกๆ เธอรูดมันขึ้นจนเกือบสุดแล้วกดกลับลงมาจนมิดอีกหลายครั้ง มันเป็นการควบที่มั่นคง จากนั้นเธอก็ค่อยๆเพิ่มความเร็วๆ ผมเสียววาบที่หัวควยของผมขณะที่มันอยู่ในตัวเธอ หลังจากนั้นพักนึงเธอก็บดหีของเธอแน่นกับควยของผม และผมรูสึกได้ว่าน้ำของเธอไหลฉ่ำเต็มหัวเหน่าผม

หลังผมเริ่มบรรเทาความเจ็บ ผมมองภาพตรงหน้าอย่างพึงใจ ผมย้ายมือของผมขยำลงบนหน้าอกที่ยังมีเสื้อของเธอ ผมบีบคลึงอย่างมันมือ เธอครางออกมาเบาๆ ขณะที่เอวของเธอยังคงร่อนและกระแทกสลับกันไป-มาบนดุ้นเอ็นของผมพักใหญ่ๆ เธอก็ชะลอจังหวะ ในขณะที่โพรงหีของเธอบีบรัดแน่น ผมรู้ทันทีว่าเธอกำลังจะเสร็จ

ผมละมือจากหน้าอกเธอ คว้าจับไปที่สะโพกของเธอ เธอลืมตาอย่างประหลาดใจและทันใดนั้นเองผมก็กระแทกย้อนจากด้านล่างเพื่อเร่งให้เธอถึงจุดสุดยอด

     เพียงครู่เดียวเธอกรีดร้องดังลั่น ในขณะที่หีของเธอตอดควยผมอย่างบ้าคลั่ง จนผมจะทนไม่ไหว

" แต้ว....ผมจะแตกแล้ว แตกกกแล้ววว.ว..ว.." ผมร้องออกมาพยายามดันเธอออกไปเพื่อไม่ให้แตกในเธอจับมือผมออกแล้ว เร่งจังหวะสะโพกของเธออัดกับบั้นเด้าผม
" ตะ ตะ..แตกในตัวแต้ว แต่เข้ามาเลยย.ย..ย.. " เธอพูดเสียงเหนื่อยหอบอย่างต้องการ
" ตะ.....แตกแล้ว โฮกกกก..ก..ซืดด..ด ซ ซ..." ผมระเบิดน้ำเงี่ยนชุดใหญ่เขาไปในโพรงหีแน่นๆของแต้ว เธอสั่นกระตุกตามจังหวะที่ผมยิงน้ำเงี่ยนเขาไปในมดลูกเธอ

     เธอนิ่งพักนึงก่อนจะลุกขึ้นจากตัวผม ผมเห็นน้ำเงี่ยนเป็นสายบางๆออกจากหีของเธอ ดูเธอไม่สนใจเธอจัดแจงเสื้อผ้าของเธอ หยิบกางเกงในของเธอมาใส่ ผมก็ใส่กางเกงของผม เธอเดินมาตรงหน้าผม แล้วพูดบางอย่างที่ไม่น่าเชื่อ

" พี่คะ....นี่แค่เริ่มต้น แต่แต้วจะบอกไว้ก่อน เมื่อไหร่ที่ใหม่มาหาพี่....พี่ต้องข่มขืนเธอ เธอชอบจินตนาการว่ามีเธอโดนข่มขืน แต้วพูดแล้วยิ้มอย่างยั่วยวน
" อ่า...นี่ล้อเล่นใช่มั๊ย? " ผมทำหน้า งง ๆ เหงื่อกาฬไหลเต็มหน้า
" แต้วพูดจริงๆ แล้วก็ขอบคุณนะคะ..หึหึ สำหรับน้ำนี้ " เธอยิ้มแล้วเอามือลูบท้องของเธอ
" แล้วคุณจะกลับยังไง? " ผมถามเพื่อเปลี่ยนเรื่องอย่างอายๆ
" แต้วจะมาหาเพื่อนไง " เธอบอกออกมา
" บ้านเธออยู่ถัดไป สอง-สามหลัง " เธอยิ้มทิ้งท้ายแล้วเปิดประตูบ้านผมออกไป

     ผมยัง งง กับสิ่งที่เห็นตรงหน้าเลยไม่ได้เดินไปส่งเธออย่างที่บอกก่อนหน้านี้ ผมเริ่มคิดว่า ดาราในวงการนี้มันดูไม่บริสุทธิ์อย่างที่เห็นซะแล้ว ลึกลงไปในตัวพวกเธอ...มันร้อนแรงไปด้วยตัณหาราคะที่รอผม ไปเติมเต็ม...


ติดตามตอนเก่า ๆ ได้ที่นี่ครับ.....

ตอนที่ 1  http://xonly69.com/read-xonly-tid-154974-fpage-2.html
บทเสริม ตอนที่ 1.1 http://xonly69.com/read-xonly-tid-154995-fpage-2.html
ตอนที่ 2 + บทเสริม ตอนที่ 2.1 http://xonly69.com/read-xonly-tid-155087.html


แว่นครับ รบกวน ลบ กระทู้นี้ให้ทีครับ http://xonly69.com/read-xonly-tid-155094.html เพราะผมเอาตอนที่ 2.1 ไปรวมกับตอนที่ 2 เลยครับ ขอบคุณครับ