ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

สงครามสวาท ตอนที่ 4 เครดิตคุณ เดินไม่ทันคุณซุ่ม

เริ่มโดย zaaaar65, พฤศจิกายน 03, 2015, 05:06:09 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

zaaaar65

 การลักลอบสังวาสกันระหว่างนิภาผู้เป็นพี่เมียและนงนุชน้องเมียนี้ นงลักษณ์ผู้เป็นเมียของปรีชาเองหาได้ทราบระแคะระคายแม้แต่น้อย  เพราะการสังวาสสองสาวร้อนสวาทอย่างหนักหน่วงของปรีชาโดยไม่ยอมเว้นระยะหยุดพักกันเลย นี้เอง  ก็ได้ทำให้สุขภาพของเขาเสื่อมโทรมลงทุก ๆ วัน  หากโอกาสเปิดให้เขาเมื่อไรไม่ว่าจะเป็นนงนุชหรือนิภา  เขาจะไม่ยอมให้โยนีของสองพี่น้องต้องว่างเว้นไปจากท่อนลึงค์ของเขาเลย  ความบ้าโยนีอย่างไม่มีขอบเขตอันสิ้นสุดของปรีชานี้เองก็ทำให้สุขภาพของเขายิ่งทรุดโท รมลงทุกขณะ จนในที่สุดเขาก็ถึงกับล้มป่วยลงและมันเป็นการป่วยเข้าขั้นโคม่าทีเดียว เรียกว่าเป็นตายเท่ากันเพราะอวัยวะสำคัญของร่างกายคือ ไต ซึ่งมันมีหน้าที่กรองโลหิต สร้างน้ำเลี้ยงอสุจิ และกำจัดพิษร้ายออกจากร่างกายไม่ยอมทำงาน เนื่องจากเขาได้ใช้งานมันอย่างหักโหมและโอเวอร์เกินไปนั่นเอง มีผู้ชายต้องเสียชีวิตเพราะไตไม่ทำงานมาแล้วเป็นจำนวนมาก แม้แต่ท่านจอมพล ผ้าขาวม้าแดง  นักรักบันลือโลกของเราก็ต้องสิ้นชื่อไปเพราะโรคนี้ อันเป็นที่น่าเสียดายยิ่งเพราะถ้าท่านยังมีชีวิตอยู่  ข้าวของมันก็คงจะไม่แพงอย่างเป็นบ้าเป็นหลังเช่นทุกวันนี้หรอก(ชักจะออกนอกเรื่องไปแ ล้ว ขออภัยครับ)  เมื่อปรีชาผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวล้มป่วยหนักจนแทบเข้าขั้นตรีทูตเช่นนี้  ก็เป็นธรรมดาอยู่เองที่จะนำความเดือดร้อนมาสู่ครอบครัว โดยเฉพาะนงลักษณ์ผู้เป็นแม่บ้านซึ่งต้องรับผิดชอบแทนก็พลอยว้าวุ่นไปด้วย  ตามธรรมดาเงินเดือนที่ปรีชามอบให้เธอเพียงพันกว่า ๆ ก็แค่พอใช้พอสอย ไม่มีเหลือเก็บออม  เมื่อต้องมาป่วยหนักลงเป็นเดือน ๆ ก็เล่นเอาชักหน้าไม่ถึงหลัง ระยะหลัง นงลักษณ์ต้องเป็นหนี้เป็นสินเพราะได้ไปยืมเงินของเพื่อนฝูงเอามาใช้จ่ายจนหนี้สินเพิ ่มพูนมากยิ่งขึ้น วันคืนยิ่งผ่านพ้นไปความเดือดร้อนก็ทับทวีมากขึ้นจนกระทั่งบางวันนงลักษณ์เองก็ต้องถ ึงกับยอมทนกินมื้ออดมื้อ กำลังที่ใกล้จะอับจนต่อชีวิตอยู่แล้วก็เผอิญมีเพื่อนสนิทของนงลักษณ์คนหนึ่งได้มาเยี ่ยมเยือนที่บ้าน  เพื่อนผู้นี้เป็นหญิงสาวที่มีวัยไล่เลี่ยกับนงลักษณ์ ได้เคยแต่งงานมาแล้วแต่ก็ได้เลิกกับสามีเพราะทรรศนะไม่ตรงกัน หล่อนเป็นหญิงสาวที่แก่นกล้าและมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดีในวงสังคมคนหนึ่ง หล่อนเฟลิ๊ตและเปลี่ยนหน้าผู้ชายที่ควงอย่างไม่เลือกหน้าและไม่แคร์ต่อสายตาของใครๆ หล่อนถือเสียว่าความอดและความอิ่มนั้นไม่มีใครจะช่วยหล่อนได้ นอกจากตัวของหล่อนเองเท่านั้น มารศรี เป็นชื่อของหล่อนและเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของนงลักษณ์ตั้งแต่ยังเรียนหนังสือร่วมโ รงเรียนเดียวกันมา เมื่อสมัยเด็กๆ ดังนั้น การมาเยี่ยมเยียนของมารศรีในครั้งนี้นงลักษณ์จึงดีใจมาก เพราะเชื่อว่ามารศรีคงจะให้ความช่วยเหลือในยามที่ได้กำลังตกยากนี้บ้างไม่มากก็น้อย  ซึ่งความคาดหมายของนงลักษณ์ก็ดูเหมือนจะได้ผลสมความตั้งใจ  เพราะเมื่อหล่อนได้เล่าความคับแค้นที่กำลังเผชิญอยู่ให้ผู้เป็นเพื่อนฟัง  มารศรีก็พยักหน้าและรับฟังด้วยความเห็นใจที่สุด หล่อนเปิดกระเป๋าถือหยิบธนบัตรฉบับละร้อย ส่งให้กับเพื่อนสองฉบับ "เอาไว้ใช้ประทังไปก่อนสักสองวันพอแก้ขัด" นงลักษณ์รับธนบัตรจากเพื่อนและกล่าวคำขอบคุณ ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นในน้ำใจไมตรีของเพื่อนอย่างยิ่ง "ฉันจะไม่ลืมบุญคุณของเธอในครั้งนี้เลย มารศรี" "เรื่องเล็ก" ผู้เป็นเพื่อนหัวเราะในลำคอ  "ฉันอยากจะช่วยเธอให้ยิ่งไปกว่านี้ แต่ก็เกรงว่าเธอจะไม่กล้าเท่านั้น" "หมายความว่ายังไงหรือ มารศรี"  นงลักษณ์ถามเร็ว "หมายความว่า ถ้าเธอกล้าจะใช้ชีวิตให้ฟุ่มเฟือยเรือนกายอย่างตัวฉันบ้าง  เธอก็จะไม่ต้องมานั่งได้รับความอด ๆ อยาก ๆ อย่างนี้หรอก และเชื่อได้ด้วยว่าเธอจะเป็นต่อกว่าตัวฉันมาก  เพราะเธอมีเค้าหน้าสวยละไมและรูปร่างสูงระหงษ์ งามกว่าฉันอีกหลายเท่านัก"  เพียงได้แย้มออกมาเท่านี้ นงลักษณ์ก็เข้าใจความหมายดีว่าอะไรเป็นอะไร พวงแก้มทั้งสองข้างของนงลักษณ์แดงปลั่ง เมื่อเสียงของเพื่อนได้ขาดหายไป  ความรู้สึกของนงลักษณ์ในขณะนี้ ไม่มีใครสามารถทราบหรอกว่าตกอยู่ในลักษณะใด  แน่ละ มนุษย์เราเมื่อต้องประสบกับความเดือดร้อนลำเค็ญอย่างถึงที่สุด นอกจากจะไม่มีความกระดากอายแล้ว  ศีลธรรมอันดีงามทั้งมวลก็อาจจะปราศจากความหมายไปอีกด้วย ขอเพียงอย่างเดียวคือให้ผ่านปัญหาเฉพาะหน้าที่กำลังเผชิญอยู่ด้วยความทุกข์ทรมานไปให ้ได้เท่านั้น  อย่างแน่กว่าแช่แป้ง นงลักษณ์ก็เป็นหญิงสาวคนหนึ่งย่อมต้องมีความรู้สึกนึกคิดเช่นนี้ หล่อนนิ่งอึ้งด้วยความความคิดอันสับสนและด้วยใบหน้าอันแดงเรื่อ ผู้เป็นเพื่อนได้มองเห็นเช่นนั้น  ก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา "ในยามนี้ไม่มีใครจะช่วยเหลือเธอได้หรอก นงลักษณ์ นอกจากตัวเธอเองเท่านั้น  และความจริงเธอก็ไม่ใช่สาวบริสุทธ์อะไร จะยอมเสียไปอีกสักครั้งสองครั้งเพื่อความอยู่รอดของชีวิต จะต้องไปกลัวความสึกหรออะไรจ๊ะ  เราถือเสียว่าเราไม่ได้ไปลักขโมยหรือเบียดเบียนใครให้ได้รับความเดือดร้อนก็แล้วกัน" นงลักษณ์นิ่งอึ้ง ทรวงอกสะท้อนสะท้านด้วยความรู้สึกบางประการ  ผู้เป็นเพื่อนพอจะหยั่งรู้จิตใจของนงลักษณ์ได้ดีจึงกระซิบกระซาบต่อไป "มีผู้อำนวยการบริษัทภาพยนตร์ที่ฉันรู้จัก แกเป็นคนชอบสนุกกับผู้หญิง กล้าได้กล้าเสียและใจป้ำมาก  แกได้เคยบอกกับฉันว่าถ้ามีเพื่อนคนดี ๆ ให้พาไปหาแก  ถ้าแกชอบใจก็ยินดีจะจ่ายค่าตัวให้เป็นพันบาททันทีจ้ะ สำหรับเธอนี่ขอให้พูดตรง ๆ นะนงลักษณ์  ถ้าแกได้เห็นหน้าและรูปร่างของเธอฉันคิดว่าแกจะต้องยอม โอ เค ทันที" ใบหน้าของนงลักษณ์แดงเข้มยิ่งขึ้น ยังไม่ทันจะพูดอะไรออกมาผู้เป็นเพื่อนก็รีบกล่าวขึ้นอีกว่า "จะต้องอายและคิดอะไรมากนะ นงลักษณ์ ในเมื่อเรามีผัว ผัวก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วจะให้เราทำยังไง  ของของเราจะเสียจะหายก็ไม่ได้เอาของใครมาเสีย เวลาเราแย่ก็ไม่เห็นมีใครมาช่วยเราได้  มีแต่คอยทับถมและดูถูกเรา จริงไหมล่ะ" "จริง เธอพูดถูก มารศรี" นงลักษณ์คล้อยตามและเริ่มจะเห็นดีเห็นชอบด้วย  "จะตกลงไหมล่ะ..ถ้าตกลงเดี๋ยวฉันจะได้ไปบอกเขา" เลือดฉีดขึ้นสู่ผิวหน้าของนงลักษณ์แรงยิ่งขึ้นขณะอึกอักออกมาว่า "เอ้อ..แต่..เอ้อ" "ทำไมหรือ"  "ผู้อำนวยการบริษัทภาพยนตร์ที่เธอพูดนี่น่ะ แก่หรือหนุ่ม" "ยังไม่แก่..เขายังหนุ่ม..อายุสามสิบเศษ ๆ เท่านั้นเอง"  "แล้วเขาจะพอใจฉันหรือเปล่าก็ไม่รู้" เสียงของนงลักษณ์สั่นตะกุกตะกักด้วยความอาย  "ฉันขอรับรองสองร้อยเปอร์เซนต์ บางทีเขาก็อาจจะขอร้องให้เธอแสดงเป็นนางเอก ประจำบริษัทภาพยนต์ของเขาเสียด้วยซ้ำน่ะซิ"  เลือดก็ได้ฉีดขึ้นสู่ผิวหน้าของนงลักษณ์อย่างแรงอีกครั้งหนึ่งเพราะคำเยินยอของเพื่อ น  "ตกลงนะ...นงลักษณ์..เดี๋ยวฉันจะโทรไปพูดกับเขา แล้วพรุ่งนี้จะแวะมาส่งข่าวอีกครั้ง"  แทนคำตอบ นงลักษณ์พยักหน้าอย่างอาย ๆ  ในตอนสายวันรุ่งขึ้น มารศรีก็ได้นั่งแท๊กซี่เจ้าประจำแวะมาหานงลักษณ์อีกครั้งหนึ่ง  พอได้เผชิญหน้ากันก็รีบละล่ำละลักบอกทันที  "ฉันได้พูดตกลงกับเขาเรียบร้อยแล้ว ไปกันเถอะนงลักษณ์ ตอนนี้เขาก็กำลังรอคอยเธออยู่ที่บังกาโลแถว ๆ ชานเมืองนี่เอง ไปสิ..ไปกับฉัน..ฉันจะพาไป" "เอ้อ..ไป..เดี๋ยวนี้..เลย..หรือ" เสียงนงลักษณ์ตะกุกตะกัก "ก็ไปเดี๋ยวนี้น่ะซิ..ไปเถอะน่า..เสียสละเวลาสักเล็กน้อย ประเดี๋ยวก็จะได้รับเงินพันบาทหวาน ๆ"  พวงแก้มทั้งสองข้างของนงลักษณ์แดงปลั่งเมื่อนึกว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างในอีกไม่กี่ช ั่วโมงข้างหน้านี้  "ไปน่า..อย่าช้าอยู่เลยจ้ำ" ผู้เป็นเพื่อนเร่งเร้า "ง่า..งั้น..ขอให้ฉันอาบน้ำก่อน" "ได้ซิจ๊ะ...ฉันจะช่วยแต่งตัวให้"  มารศรีรับคำเบา ๆ นงลักษณ์ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวประมาณครึ่งชั่วโมงก็เสร็จเรียบร้อย หล่อนอยู่ในเครื่องแต่งตัวรัดรูปตึงเปรี๊ยะ  ที่มารศรีติดมือมาให้ ชุดนั้น เป็นกระโปรงญวนแนบเนื้อ ผ่าข้างเหนือเข่าจนถึงขาอ่อน โครงบนรัดรึงหน้าอกหน้าใจ แขนกุด  ใต้คอเจาะเปิดจนเห็นร่องอก ไม่มีสาบหลัง ทำให้หล่อนมิอาจใส่ยกทรง  ชุดนี้จงใจโชว์ส่วนสัด อก เอว สะโพก และส่วนหลังอันยั่วยวนให้มองเห็นเด่นชัด ทั้งนี้เพื่อมิใช่อื่นใดแต่เพื่อช่วยตัวหล่อนเองให้สมหวังที่จะได้เงินมาเท่านั้น  แล้วมารศรีก็ได้พาเพื่อนขึ้นแท๊กซี่ซึ่งรออยู่ตรงไปยังบังกาโลที่นอกชานเมืองตามที่ไ ด้นัดหมายกับอีกฝ่ายไว้ทันที สิ้นเวลาไปอีกเกือบค่อนชั่วโมง แท๊กซี่จึงได้แล่นเรียบเข้ามาในบริเวณบังกาโลอันเงียบเชียบนอกชานเมืองแห่งนี้  หัวใจของนงลักษณ์เต้นระทึกอยู่ตลอดเวลา มารศรีได้บอกให้แท๊กซี่จอด  หลังจากจ่ายค่าโดยสารเรียบร้อยแล้วก็จูงมือนงลักษณ์เดินตรงไปยังบังกาโลหลังหนึ่งทัน ที  เมื่อได้มาหยุดอยู่ที่หน้าบังกาโลหลังนี้ ตัวมารศรีก็หันมากระซิบกระซาบให้เพื่อนรอคอยอยู่ภายนอก แล้วหล่อนก็เดินเข้าไปในบังกาโลหลังนั้น หล่อนได้หายเงียบไปชั่วครู่แล้วก็กลับเดินออกมา และกระซิบกระซาบบอกกับนงลักษณ์ว่า  "เข้าไปซิ..เขากำลังรอคอยอยู่ ไปเถอะ..ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันมีธุระกับห้องทางโน้น ประเดี๋ยวฉันจะกลับตามลำพังได้"  นงลักษณ์ยืนข่มใจอยู่ชั่วครู่จึงค่อย ๆ ก้าวเดิน หล่อนเอื้อมมืออันสั่นเทาไปผลักบานประตูออกอย่างขลาด ๆ  แล้วก็ยืนลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ที่หน้าประตู  "เข้ามาซิครับ คุณนงลักษณ์ ผมชื่อ เกียรติ" เสียงห้าว ๆ กังวานออกมาจากภายใน เมื่อได้ยินเสียงนี้ นงลักษณ์จึงค่อยก้าวเท้าเดินเข้าไปด้วยความประหม่าและตื่นเต้นอย่างสุดบรรยายได้ นงลักษณ์ไม่ใช่ผู้หญิงที่หากิน ไม่ใช่โสเภณี อาชีพของหล่อนไม่เคยผ่านเกมชีวิตอันบัดสีลามกอย่างนี้มาก่อน จึงเป็นธรรมดาอยู่เองที่จะต้องมีความกระดากอายและเคอะเขินจนสุดจะยับยั้งไว้ได้ ใบหน้าของหล่อนร้อนผ่าวระเรื่อไปด้วยสายเลือดที่ฉีดซ่านขึ้นมาอย่างแรง เมื่อมองเห็นร่างอันล่ำสันใหญ่โตของชายหนุ่มวัย ๓๐ เศษ ๆ คนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนเตียงภายในห้อง ร่างอันล่ำสันใหญ่โตของเขานั้นมีกางเกงในนุ่งอยู่เพียงตัวเดียวเท่านนั้น เมื่อนงลักษณ์ปรากฎกายเข้ามา เขาก็จ้องมองดูอย่างจริงจัง ดวงตาอันคมกริบทั้งคู่ของเขาเปล่งประกายแวววาวออกมาทันที เมื่อเขาได้กวาดมองไปจนทั่วเรือนร่างของหล่อนอย่างถี่ถ้วน ผู้อำนวยการหนุ่มใหญ่วาดโบกมือให้หล่อนหมุนตัวให้เขาตราจดูเรือนกายอันขาวผ่องสองสาม รอบ  นงลักษณ์ก็ใจเต้นระทึก เลือดฉีดแรงอยู่ตลอดเวลาที่ถูกอีกฝ่ายหนึ่งจ้องมองอย่างจริงจัง  นอกจากหล่อนจะมีความประหม่ากระดากอายแล้ว ยังเต็มไปด้วยความประหวั่นพรั่นพรึงต่อร่างกายอันล่ำสันใหญ่โต ของอีกฝ่ายด้วย  ขณะที่กำลังกระสับกระส่ายกระวนกระวายใจ เจ้าของร่างที่นงลักษณ์หวั่นเกรงก็ลุกเดินมาปิดประตูห้องใส่กลอน  และอย่างไม่มีพิธีรีตองเขาก็จับมือหล่อนจูงไปที่เตียงนอนทันที "คุณนงลักษณ์ ผมพอใจคุณ..อย่างยิ่ง..ยินดีจะจ่ายเงินค่าป่วยการให้ตามที่ได้ตกลงกับมารศรีไว้  และแถมให้คุณไว้ใช้เองอีกหนึ่งพัน" เขาพูดและได้ประคองร่างนงลักษณ์ให้ทรุดลงนั่งบนเตียงข้าง ๆ เขา และหยิบธนบัตรสีแดงปึกหนึ่งมาใส่มือหล่อน นงลักษณ์รู้สึกอายจนหน้าม้าน หัวใจเต้นโครมครามแทบอกจะพัง  หน้าแดงเข้มเกือบจะเป็นลูกตำลึงสุกเมื่อผู้อำนวยการบริษัทภาพยนตร์หนุ่มใหญ่ผู้นี้กร ะซิบบอกนงลักษณ์ว่า  "คุณสวยและมีเสน่ห์มาก ขอให้ผมได้มีความสุขกับคุณให้สมใจสักครั้งเถิด..ง่า..กรุณาถอดกระโปรงออกเสียสิครับ"  บัดนี้..วินาทีอันระทึกขวัญได้มาถึงนงลักษณ์แล้วอย่างไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้ หล่อนกวาดตาไปที่ปลายเตียงนอน  ได้มองเห็นผ้าขนหนูแขวนอยู่ที่พนักเตียงสองผืน พยายามหักห้ามความประหม่ากระดากอายให้หมดไป  นึกเสียว่าการเสียสละครั้งนี้เป็นการเสียสละเพื่อชีวิตอีกสี่ชีวิตซึ่งกำลังรอคอยควา มช่วยเหลืออยู่ ดังนั้น นงลักษณ์จึงได้ทรงกายลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่ปลายเตียงแล้วเดินหายไปในห้องน้ำซ ึ่งอยู่ติดกัน  หล่อนหายเงียบไปชั่วครู่ก็กลับออกมาพร้อมด้วยชุดชั้นในและกระโปรงที่ถอดเปลี่ยนเรียบ ร้อยแล้ว  ขณะนี้ร่างของหล่อนมีผ้าขนหนูเก่า ๆ ซึ่งทางบังกาโลจัดไว้ให้พวกผู้หญิงนุ่งกระโจมอกอยู่เพียงผืนเดียวเท่านั้น  ใบหน้าของนงลักษณ์ผะผ่าวด้วยสายเลือดที่ฉีดแรงขึ้น  เพราะในขณะเดียวกับที่เธอนุ่งผ้าจนหนูกระโจมอกเดินออกมาจากห้องน้ำ  ก็เป็นเวลาเดียวกับผู้อำการหนุ่มกำลังลุกขึ้นจากเตียงแก้กางเกงในออกจากร่าง เขาแก้ออกโดยไม่มีความอับอายต่อสายตาของนงลักษณ์ซึ่งกำลังจ้องมองดูด้วยจิตใจอันสั่น ระรัวยิ่งขึ้น  ใบหน้าของนงลักษณ์ร้อนวาบ ม่านตาทั้งสองข้างเบิกกว้างขึ้นด้วยความตื่นตะลึง ขณะที่กางเกงชั้นในของผู้อำนวยการหนุ่มได้หลุดเลื่อนออกจากร่างลงไปกองอยู่ที่พื้น  สิ่งที่นงลักษณ์ได้มองเห็นเด่นตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ระหว่างโคนขาอันสมบูรณ์ด้วยกล้ามเนื้อของอีกฝ่าย เห็นเจ้าลึงค์อันแข็งโด่และยาวใหญ่ รูปร่างของมันคล้ายเป็นกล้วยหอม ขณะนี้มันกำลังลุกโชน  หัวมู่ทู่เบ่งบานราวกับเห็ดโคน ที่ปลายเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำเมือก กำลังผงกหัวอยู่หงึกหงัก บ่งบอกถึงความกำหนัดกระหายอย่างรุนแรง ที่โคนลึงค์รกชัฏไปด้วยเส้นขนสีดำอันหยาบดก  และมีไข่มหึมาสองใบห้อยโตงเตงประดับอยู่  ใจคอของนงลักษณ์สั่นระริก ความรู้สึกวาบหวามสั่นระรัวเพิ่มยิ่งขึ้นเมื่อได้มองเห็นของลับของผู้อำนวยการหนุ่มผ ู้นี้  ขนาดของมันเรียวลู่ทว่ายาวกว่าของปรีชาผู้เป็นสามีของหล่อนอย่างเปรียบเทียบกันไม่ได ้  ถ้าจะเปรียบของลับของปรีชา ก็ไม่ต่างอะไรกับกล้วยน้ำว้าลูกหนึ่ง แต่ของผู้อำนวยการหนุ่มบริษัทภาพยนต์ผู้นี้  ขนาดของมันคล้ายเป็นกล้วยหอม  ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาอะไรที่จะไม่สร้างความสะทกสะท้านหวั่นเกรงให้แก่นงลักษณ์  ในขณะที่กำลังระย่อ ใจคอวาบหวามสั่นระรัวอยู่นี้ เจ้าของร่างอันล่ำสันใหญ่โตทั้งลึงค์และร่างกาย ก็ได้เดินตรงมาฉุดมือหล่อนไปที่เตียงโดยไม่พูดพล่ามทำเพลง  ลักษณะท่าทีของเขาคล้ายกับอดอยากปากแห้งในเรื่องผู้หญิงมาช้านาน  พอถึงเตียงก็ได้ผลักร่างของนงลักษณ์ให้เอนกายลงนอนแล้วก็ได้กระตุกผ้าขนหนูที่นุ่งกร ะโจมอกอยู่หลวม ๆ ให้หลุดพรืดออกไปทางปลายเท้าโดยเร็ว ความอายทำให้นงลักษณ์รีบหลับตาปี๋ลงทันที  ทรวงอกสะท้อนสะท้านกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงอย่างเหนื่อยอ่อนเพราะรู้ดีว่าในอึดใจข้ างหน้านี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง  มิใช่ว่านงลักษณ์จะไม่เคยผ่านในเรื่องการร่วมประเวณี ไม่รู้รสชาดของการสังวาสกับเพศตรงข้ามมาก่อนก็หาไม่  หล่อนผ่านการสังวาสกับปรีชามาแล้วอย่างนับไม่ถ้วน สังวาสกับผัวซึ่งมีลึงค์ขนาดใหญ่เท่ากับกล้วยน้ำว้าและยาวราว ๆ 5 นิ้วเป็นอย่างมาก แต่ในคราวนี้เธอกำลังจะต้องถูกบุคคลอื่นที่ไม่ได้เคยรู้จักมักคุ้นมาก่อนสังวาส ก็เป็นสิ่งยั่วยุให้เกิดความรู้สึกปั่นป่วนรัญจวนใจพอดูอยู่แล้ว ยิ่งมาได้เห็นท่อนลึงค์ทรงกล้วยหอมอันคึกคัก  และความยาวราว 7 นิ้วเช่นนี้ ไฉนเลยจะไม่เพิ่มความเร่าร้อนกระวนกระวายให้แก่นงลักษณ์มากยิ่งขึ้นปานใด ขณะนี้เลือดในกายของนงลักษณ์ฉีดซ่านอย่างร้อนแรงไปทั่วทุกขุมขน  ทั้งวาบหวิวสั่นระรัวและปั่นป่วนรัญจวนใจระคนกัน  เต้านมอวบใหญ่ราวกับของนางยั่วในภาพยนตร์ฝรั่ง อันขาวสล้างเต่งตึงด้วยเนื้อสาวกระเพื่อมระริกระรัวขึ้น ๆ ลง ๆ  อยู่ไม่ขาดระยะ หล่อนเองก็เผลอไผลลืมตัวพับเข่าขึ้นข้างหนึ่ง สายตาของผู้อำนวยการหนุ่มก็ได้เพ่งมองดูทรวงอกอันตูมเต่งชูชันของนงลักษณ์เป็นครู่ๆท ีเดียว ก่อนเหลือบต่ำลงมาที่โคนขาอ่อนของหญิงสาวซึ่งขณะนี้มณฑลสวาทของนงลักษณ์ก็เปลือยเปล่ าล่อนจ้อน ปราศจากสิ่งปิดบังท่ามกลางความสว่างอันเจิดจ้าจากแสงแดดยามบ่ายซึ่งสาดกระจายส่องกระ ทบร่างอย่างชัดเจน  แววตาของผู้อำนวยการหนุ่มแวววาวขึ้นทันทีเมื่อมองเห็นของดีที่หว่างขาอูมอิ่มอวบอัดข องหญิงสาว เพราะมันเป็นโคกโยนีอันโหนกนูนผุดผ่องยองใยยั่วตายั่วใจ มันเป็นโยนีที่ไร้ซึ่งขนโลมชาติ  ตึงเต่งและนูนเด่นยิ่งกว่าหลังเต่า แคมใหญ่แดงเข้มอวบอิ่มทั้งสองกลีบประกบเบียดชิดกัน จนแทบจะมองไม่เห็นรอยปริแตกของร่องเนื้อนางน้อย ดูประหนึ่งว่าหล่อนยังเป็นเด็กสาวแสนบริสุทธิ์ที่ไม่เคยมีดุ้นเขนของเพศตรงข้ามชำแรก กลีบเนื้อมาก่อนเลย  เขาไม่สามารถที่จะทนมองอยู่ได้ จึงฟุบหน้าลงจูบโคกสวาทบาดจิต นงลักษณ์สะท้านเฮือกสุดตัวเมื่อได้ถูกริมฝีปากของอีกฝ่ายรุกไล้เม็ดละมุดอย่างรุนแรง  หล่อนขมิบตูดแอ่นสยิวไปทั้งตัว พยายามเบี่ยงโคกหลบแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะมือของอีกฝ่ายตามติดไม่ยอมลดละ เขาตะปบหน้าขา ยึดโคก ล้วงนิ้ว ควานไชเข้าไปในร่องเนื้อของหล่อนอย่างย่ามใจ  นงลักษณ์สั่นพลิ้วไปหมดทั้งเรือนกาย "อุ๊ย..อย่าค่ะ..มันจะทำให้ดิฉันร่านผู้ชาย...... เหมือนเป็น..กะหรี่สิบบาท"  หล่อนรีบปัดมือของเขาออก ใบหน้าแดงสร้านด้วยความอาย ผู้อำนวยการหนุ่มหัวเราะหึ ๆ อย่างชอบใจ ตั้งตัวยืนบนพื้นห้อง แล้วลากสะโพกของหล่อนมาที่ขอบเตียงโดยเร็ว แล้วจับขาอันอวบอัดทั้งสองข้างของหล่อนแยกออกจากกันจนแคมโยนีเผยออ้าผ่าออกอย่างเต็ม ที่ ในฉับพลันนั้นเองเขาก็เบียดตัวเข้าไปในหว่างขาของนงลักษณ์ทันที เมื่อผู้อำนวยการหนุ่มได้มองเห็นกลีบเนินนางผงาบอ้าเตรียมต้อนรับเช่นนั้นก็อดใจต่อไ ปไม่ไหว รีบจับหัวหอกอันเรียวยาวบานมู่ทู่ยัดมันใส่เข้ารูโยนีของนงลักษณ์และดุนพรวดเข้าไปทั นที  ความฝืดของเนื้อปลายลำเหนี่ยวหน่วงแคมเล็กแดงเข้มของหญิงสาวให้ย่นปริออกจนดูเหมือนจ ะฉีก  นงลักษณ์สะดุ้งเฮือกสุดตัว หล่อนร้องอุทานเสียงกระเส่าออกมาอย่างน่าสงสาร "อุ๊ย..เบาๆค่ะ..แสบ..ค่ะ..อูย..ซี๊ด"  "เจ็บมากหรือครับ..โธ่..ยังไม่ทันจะเข้าไปหมดเลย" ผู้อำนวยการหนุ่มพูดพลางพร้อมกับแสยะยิ้ม ตามองดูประกับแคมโยนีที่ผงาบอ้ารัดหัวกระจังที่เข้าไปจุกแน่นอยู่ที่ปากช่องอย่างย่า มใจ ครั้นแล้ว.. โดยไม่ยอมฟังเสียงของหญิงสาว คล้ายกับว่าเขาต้องการจะตักตวงความสุขให้เต็มที่ เมื่อความรู้สึกนึกคิดอย่างเห็นแก่ตัวเช่นนี้เกิดขึ้นในหัวใจ  เขากดต้นขาทั้งสองข้างของนงลักษณ์ให้แหกแนบเบาะฟูกเตียงลงไปอีก จนแคมโยนีเล็กใหญ่ถ่างแหกอ้าอย่างเต็มที่แล้วขยิกเอวกระเด้าลึงค์เข้าไปสั้น ๆ อย่างไม่ยั้งหยุด  สองมือของผู้อำนวยการหนุ่มยึดสะโพกต้นขาของหญิงสาวไว้อย่างมั่นคงตอนส่งลำลึงค์เข้าไ ปอย่างเงี่ยนจัด แม้ช่องสังวาสจะฝืดอยู่บ้างแต่ธรรมชาติก็สร้างกลีบเนื้ออ่อนทั้งสองกลีบให้ยืดหยุ่นร ับความขรุขระของลึงค์ได้  แต่ว่า ในความรู้สึกของนงลักษณ์เมื่อต้องมาเผชิญกับสถาณการณ์อันคับขันอย่างนี้ เพราะร้างสังวาสมานาน  ตามประสาหญิงซึ่งเคยผ่านชายมา หล่อนได้พยายามต่อสู้เพื่อช่วยตัวเองอย่างสุดความสามารถ  เมื่ออีกฝ่ายออกแรงดันท่อนลึงค์เข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ความแสบแคมเพราะผิวหยาบของลึงค์ทำให้หล่อนต้องรีบคลาย ช่องคลอดตัวเองไม่ให้จับรัดตัวลึงค์ และเมื่อหูรูดปากโยนีคลายตัวก็ทำให้ฝ่ายชายได้ใจทิ่มส่งท่อนลึงค์อย่างหนักหน่วงยิ่ง ขึ้น  เมื่อรูโยนีถูกทิ่มแทงพรวด ๆ เข้าไปอย่างบ้าระห่ำเช่นนี้ นงลักษณ์ก็ทำอาการคล้ายจะพลิกตัวหลบหลีก แต่ผู้อำนวยการหนุ่มมิยินยอม ใช้มือซ้ายจับไหล่ของหล่อนไว้และใช้มือขวาลูบโลมคลึงท้องน้อยถึงเต้านม พลางดุนลึงค์ดัน เหมือนจับกังดันกระสอบข้าวเข้ากอง นงลักษณ์ซาบซ่านใจขนลุกวูบวาบ ทำให้หัวเงี่ยงกระดืบคืบคลานเข้าไปอย่างหนืด ๆจนได้ครึ่งท่อนลึงค์ หนุ่มใหญ่หัวเราะหึ ๆ ถอยลึงค์มากระเด้าอย่างสนุกใจไปสามสี่ผลุบ หญิงสาวเสียวสุขเผลอตัวขมิบโพรงอันคับตื้อทำให้กล้ามเนื้อในช่องสังวาสรัดตัวแน่นกระ ชับกว่าปกติ  ผู้อำนวยการหนุ่มคิดว่านงลักษณ์แกล้งบีบขวางช่องโยนี เพราะกลัวลึงค์ยาวจะเสียบเข้าไปชนมดลูก แม้กระนั้นเขาก็ไม่ละความพยายามที่จะถล่มมดลูกของนงลักษณ์ให้จงได้ เพราะความสุขตอนกระเด้าอยู่ตรงนี้ หาไม่เขาจะเสียเงินก้อนใหญ่ให้โยนีของหล่อนทำไม เขาโถมกระเด้าช้า ๆ หนัก ๆ จนรู้สึกแสบที่หัวเงี่ยงนิด ๆ มันฝืดสิ้นดี เขาพยายามโน้มตัวไปจูบปากหล่อน แต่นงลักษณ์กลับเบือนหน้าหนี ผู้อำนวยการหนุ่มเปลี่ยนแผนรบ เขาจับยกข้อพับเข่าของนงลักษณ์ให้มาเข้าร่องรักแร้ของตน  เพื่อกันไม่ให้หล่อนกระเถิบตัวหนีห่างและ ให้มีมือว่างจนใช้คลึงเคล้นเต้านมของหล่อนได้คล่อง  นงลักษณ์ต้องแอ่นร่างผวาเพราะทนความเสียวกระสันต์ต่อการเคล้นคลึงหัวนมและขยำหนั่นก้ นของเขาไม่ไหว  ขับน้ำสวาทรินไหลมา เขายิ้มอย่างผู้ชนะสิบทิศ ตอกดุนลึงค์หนักๆ เข้าไปอีกจนสุดแรงสวาท ในคราวนี้เองที่ทำให้กระบอกลึงค์จมมิดเข้าไปทั้งลำ  ในขณะนี้เธอพ่ายแพ้ต่ออำนาจของธรรมชาติ พ่ายแพ้ต่อความรู้สึกของตัวเองเสียแล้ว  และนั่นเองที่ทำให้เธอถึงสวรรค์ชั้นแรก นงลักษณ์ผวาลืมตัวตวัดขารัดเอวของคู่กาม กลีบเนื้อและโพรงโยนีของนงลักษณ์ขมิบขอดตอดรัดท่อนลำของผู้อำนวยการหนุ่มไว้แน่นเปรี ๊ยะ จนอีกฝ่ายถึงกับหน้าเบ้ด้วยความแสบและความเสียวตลอดลึงค์ ความคลั่งแค้นทำให้เขาเอื้อมไปคว้าเต้านมทั้งสองเต้าของหล่อนขยำและกระเด้าลึงค์ใส่อ ย่างเมามัน เป็นการตอบแทน  "ท่านคะ ดิฉันเยี่ยมวิมานแล้ว หยุดกระเด้าสักเดี๋ยวเถอะค่ะ " นงลักษณ์เอ่ยปากขอร้อง หนุ่มใหญ่ขมวดคิ้วสีหน้าไม่เชื่อ "ถ้าไม่เชื่อ จะหาว่าอู้งาน ผู้อำนวยการก็มาจูบปากดิฉัน รับความหวานใจยามพักเถอะค่ะ ดิฉันจะไม่เบือนหน้าหนี" "ผมเชื่อคุณ นงลักษณ์ " ผู้อำนวยการหนุ่มพูดจบก็กดปากกับริมฝีปาก ของหญิงสาวคู่สวาท เขาดูดและกวาดหาน้ำหวานในปากของนงลักษณ์จนหนำใจแล้ว ก็เริ่มยกปากออก ทว่าหล่อนกลับเอ่ยเอื้อนเสียงหวาน "ท่านคะ จูบดิฉันต่อเถอะ ดิฉันโหยหารสจูบมานานวันค่ะ  นอกจากจูบปากแล้วช่วยกรุณาจูบหัวนมของดิฉันด้วย จะสุขใจยิ่ง" หนุมใหญ่ยิ้มเต็มหน้า จูบริมฝีปากแดงงามระเรื่อ และกอบเต้านมอวบอิ่มของนงลักษณ์ขึ้นมาดูดหัวนมเต็มแรง แล้วเขาค่อยถอยตัวไปหยิบเบียร์ดำที่กินค้างไว้ "ผืนนาของคุณแล้งน้ำจังนะ" "คงเป็นเพราะดิฉันร้างลึงค์มานาน หลายเดือน" " เดี๋ยวผมจะจัดชลประทานให้" เขาราดรดน้ำเบียร์บนกลีบแคมโยนีของหล่อน ตามที่เห็นมาจากภาพยนตร์จอเล็กขนาด 8 มิลลิเมตร  ซึ่งสันติบาลเรียกว่าภาพยนตร์ลามกจกเปรต แล้วรีบก้มหน้าลงไปบนเนินโคกของนงลักษณ์ ซึ่งขณะนี้ โคกแคมใหญ่น้อยทั้งสองข้างกำลังเผยออ้าเอ่อล้นไปด้วยน้ำเมือกและพรายฟองเบียร์ หล่อนสะดุ้งแล้วสะดุ้งอีก เขาหัวเราะหึๆ มือทั้งสองของเขาจับแคมแดงใหญ๋ให้เผยออ้าออกไปมากยิ่งขึ้นจนเม็ดละมุดของหล่อนตั้งเด ่ออกมา แล้วเขาก็ใช้ลิ้นเลียไปที่แคมทั้งสองซึ่งเยิ้มด้วยเมือกพรายฟองไปมา ยิ่งร้ายกาจบาดจิตกว่าก็คือใช้ลิ้นเลียคลึงเม็ดละมุดของหญิงสาวเล่นอย่างเมามัน เมื่อมันไปกระทบกับเม็ดละมุดของหล่อนเข้า นงลักษณ์ก็แอ่นร่างสะดุ้งขึ้นอีกครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยความเสียวกระสันต์ต่อการปรนสวาทของเขา หล่อนก็ถึงวิมานแก้วแววฟ้า "ผู้อำนวยการคะ " "หยุดปากพักลิ้น เถอะค่ะ หาไม่ดิฉันคงขาดใจตายเป็นแน่"  เกียรติเงยหน้าขึ้น ปากของเขาเปียกแฉะไปด้วยน้ำเมือกของหล่อนเป็นมันปลาบ นงลักษณ์ก็พลิกกายนอนตะแคงข้างเพราะขวยเขินสะเทิ้นใจ เขาเห็นพลูกลีบเนื้อที่ลอดออกมายั่วยวนตา จึงได้ยิ้มออกมา ตรงเข้าหาหมายจะแยงสอดลำลึงค์ ใบหน้างามของเธอตอนนี้แดงระเรื่อไปหมด  เรือนผมยุ่งสยายทำให้ดูเซ็กส์ซี่มากขึ้น ผู้อำนวยการหนุ่มผู้นิยมการโลกีย์ มือหยาบใหญ่จับขาเธอถ่างอ้าออก  ข้างหนึ่งจับยืดตรงแล้ว เขาก็ขึ้นบนเตียง นั่งคุกเข่าทับเรียวขาข้างนี้  อีกข้างนั้นเล่าจับมาพาดขัดไว้บนหัวไหล่ของตน เกียรติ หนุ่มใหญ่สอดลำดุ้นเข้าไปในรูโยนีของครูสาวที่ชตากรรมบังคับให้มาขายประเวณี แล้วเริ่มกระทุ้งอีกครั้ง  "อูยยย...อูยยยย...ซี๊ดส์...ซี๊ดสสส" นงลักษณ์ที่เสียวอยู่แล้ว  พอโดนชำแรกเข้าไปใหม่ ก็ร้องครวญครางขึ้นในทันทีด้วยความเสียวที่ลึกซึ้งวิตถารยิ่งขึ้น  เกียรติ ซุกหน้าลงประกบปากกับริมฝีปากบางๆของเธออีกครั้ง  ท่อนลำของเขาเร่งซอยอย่างถี่ยิบ ด้วยว่าในรูนั้นลื่นจากฟองเบียร์และน้ำเมือก สาวสวยถึงกับตัวอ่อนระทวย มือไม้เปะปะ ลำแขนงามตวัดขึ้นรัดรอบคอของคู่กามอย่างลืมตัว  "อูยย.. .ซี๊ดส์สสส...เสียว...เสียว...อูยยย... "  "แรงไปมั้ย.คุณนง.แรงไปมั้ยครับ..."  "ไม่ค่ะ ท่าน ได้โปรด แรงอีก...แรงอีก อย่างนั้น นั่น..อย่างนั้นค่ะ .. ดี อูยยยย...ซี๊ดส์สสสส"  "เด้งตอบด้วยซิ..จะได้สนุกกันเต็มที่" นงลักษณ์หน้าแดงด้วยขวยเขิน แต่ก็ยอมเด้งสะโพกอัดเข้ากับการกระแทกของเขา  ลำดุ้นอวบใหญ่ดันเข้าๆออกๆ ยาวรี่ หล่อนกรีดร้องครวญคราง  ไถลสโพกกลมกลึงอัดสวนลำดุ้นเขาด้วยความมันส์สุดขีด "อูยยยย...เสียว...อูยยย..เด้ง.เก่งจริงๆ  .นง..คุณเสียวมั้ย...คุณนง.. เสียวมั้ย" เขาระล่ำระลักถาม อัดดุ้นกระแทกใส่ช่องสวาทของหล่อนไม่ยั้ง  "อูยยย..ซิคะ...ซี๊ดส์.. โอววว..โอวววว .ดิฉัน.แตกไปแล้วค่ะ สวรรค์กำลังจะมาอีกที "  นงลักษณ์ตอบพร้อมกับกระเด้งสะโพกโต้ตอบอย่างลืมตาย "อูยยย..ผมก็เหมือนกันครับ...ซี๊ดสส์...ซี๊ดส์.. โอววว..อูยยยย...โอวววว "  "โอวว ซีดสส์ .ถึงแล้วค่ะ ....ถึงแล้ว " ครูสาวกรีดร้อง พร้อมๆกับเสียงตะโกนของเกียรติ  "ผมก็ไม่ไหวแล้ว...รอผมด้วยนง...โอ๊ยยยย"  น้ำรักของผู้อำนวยการหนุ่มพุ่งออกไปอย่างแรง มันทำให้นงลักษณ์ถึงกับผวาเฮือก  ภายในร่องแคมของเธอตอดรัดดุ้นเขาอย่างรุนแรง  เหมือนจะพยายามดูดเอาน้ำของเขาออกไปให้หมดทุกหยด  น้ำกามของหนุ่มใหญ่ทะลักเต็มรูของนงลักษณ์จนเอ่อล้นออกมาเป็นทาง  ครูสาวผู้สวยสวาทปานนางยั่วหลับตาพริ้มอย่างดื่มด่ำนอนตัวอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของ เขา ทั้งสองมิได้หยุดยั้งเพียงยกเดียว นงลักษณ์และเกียรติได้ร่วมสวาทกันอีกสองยก ตลอดคืน เกียรตินั้นหลงใหลในรสสวาทของนงลักษณ์ จนถึงแก่มอบบทบาทนางรองในภาพยนตร์เรื่องใหม่ให้เลย ...................................................