สงครามสวาท ตอนที่ 5 เครดิตคุณ เดินไม่ทันคุณซุ่ม

[zaaaar65]

สงครามสวาท ตอนที่ 5 เครดิตคุณ เดินไม่ทันคุณซุ่มสงครามสวาท ตอนที่ 5 ในที่สุดปรีชาก็ลาจากโลกเส็งเคร็งนี้ไป คุณนายวิไลลักษณ์น้องสาวคนสุดท้องของมารดาของสามสาวจอมสวาทจึง ยื่นมือเข้ามาโอบอุ้ม ด้วยมีเลศนัยว่าคู่ควงของแก หม่อมเจ้าชาย อินทรจักร นุวร แสดงท่าทีสนใจสามสาวผู้อิ่มเอิบสวาท ขอแนะนำคุณนายวิไลลักษณ์ผู้นี้ หล่อนเป็นหม้าย อดีตภรรยาของขุนเสริมวรกิจ ข้าราชการผู้มั่งคั่งผู้หนึ่ง  คือภายหลังที่ศรีภรรยาของท่านขุนฯ ถึงแก่กรรม ขุนเสริมก็ได้คุณนายวิไลลักษณ์มาเป็นภรรยาน้อย  และด้วยความเป็นสาวสวยมีเสน่ห์ ทำให้ขุนเสริมหลงใหลมาก อยู่กินด้วยกันมาถึง 6 ปี ไม่มีบุตรเลย และต่อมาภายหลังขุนเสริม ต้องถึงแก่กรรมลงด้วยโรคหัวใจ ทิ้งมรดกไว้ในพินัยกรรมมากมาย  รวมทั้งตัวตึกปนไม้ชั้นครึ่งในซอยสมประสงค์นี้ด้วย คุณนายวิไลลักษณ์จึงเป็นแม่หม้ายทรงเครื่องเลอโฉมคนหนึ่ง  วัย 35 ปี เท่านั้น และมีอาชีพในทางซื้อขาย นายหน้าจำนองเกี่ยวกับที่ดิน เพชร นิล จินดาต่างๆ  และมีฐานะอันมั่งคั่งผู้หนึ่ง มีคนรู้จักทั่วมุมเมือง  โดยเฉพาะมีผู้หวังปองแม่หม้ายทรงเครื่องคนนี้มาก  แต่ส่วนมากเป็น พวกหนุ่มๆ ซึ่งหมายเล่นเงินแกมากกว่า จึงไม่มีใครทาบติด แต่ก็เห็นคุณนายชอบคบบรรดาผู้มีเงิน  มีฐานะทั้งหลายทั่วไป ทั้งไทยและต่างประเทศ โดยเฉพาะในวงการต่างประเทศนั้น  คุณนายวิไลลักษณ์คบหาสมาคมไว้มาก รวมทั้งพ่อค้าใหญ่ๆ อีกด้วย เพราะหล่อนสามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ พอรู้เรื่องทีเดียว  จนเป็นที่ปรากฏในงานสังคมทั่วๆไป และสมาคมผู้ทรงเกียรติหลายแห่ง  เป็นหลักธรรมดา และหลักธรรมชาติอันหนึ่งของปถุชนเรา ทั่วทุกตัวคน ที่เกิดมาย่อมมีความต้องการสิ่งบำบัดชีวิตให้มีความสุข  นอกเหนือไปจาก อาภรณ์ เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค สิ่งนั้นคือ กามารมณ์  ซึ่งกามารมณ์นี้เองเป็นความต้องการที่มี น้ำหนักและมีอิทธิพล ยิ่งกว่าสิ่งใด  คุณนายแกจึงมองหาผู้ชายที่จะคู่ควรมาร่วมสวาทกันอยู่เรื่อยๆ และในขณะนี้แกได้ หม่อมเจ้าชาย อินทรจักร นุวร ราชนิกุลหนุ่มใหญ่วัยร่วมห้าสิบหก มาควงคู่  หม่อมเจ้าชาย อินทรจักร นุวร ผู้นี้ก็เหมือนชายผู้ร่ำรวยคนอื่นในพระนครที่นิยมเสพกามกับสาวๆโดยจ่ายเงินออก เป็นการแลกเปลี่ยน ท่านชายในเปิดแผนอันแยบยลโดยออกปากขอให้นงนุชไปช่วยตรวจสอบเอกสารเกี่ยวกับกองเงิน กองทองของตน ซึ่งนงนุชก็ตอบตกลง  สองวันต่อมา "เมื่อวานไปจักแจงเอกสารของท่านชายอินทร์ เป็นไงบ้าง"  "อ้า..ค่ะ" นงนุชตอบ อึกๆ อักๆ  "เอ๊ะ...ทำไมพอพูดถึงท่านชายอินทร์ หนูจึงทำหน้า ยังงั้นด้วยล่ะ.. .มีอะไรหรือ"  คุณนายวิไลลักษณ์ซักขึ้นเมื่อเห็นนงนุชพูดจาอ้ำๆ อึ้งๆ  "เปล่าค่ะ ...เปล่า อ้า...หลานจัดแล้วส่งตรวจทะเบียนที่กรมพาณิชย์  แล้วกลับมาถึงบ้านเอา 2 ทุ่มกว่าๆ อย่างที่ป้าเล็กเห็นนั่นแหละค่ะ" นงนุชตอบอ้อมแอ้ม  คุณนายวิไลลักษณ์สังเกตอากัปกริยาหลานสาวได้ชัด จึงแกล้งถามไปเรื่อยๆ  "แล้วเป็นไงบ้างจ๊ะ ท่านชายอินทร์ มีการขาดภาษี อย่างที่ท่านสงสัยหรือเปล่า"  "ยังไม่ทราบผลดอกค่ะ ต้องวันจันทร์หน้าจึงจะทราบ อ้าป้าเล็กค่ะ หนูอยากจะคุยเรื่องอะไรกับป้าเล็ก สักหน่อย  ป้าเล็กมาในห้องหนูก็ดีแล้ว "  " มีอะไรหรือหลานรัก"  "ค่ะ...หลานอยากปรึกษาอะไรกับป้าเล็ก สักเล็กน้อย เดี๋ยวก่อนนะคะ หนูไปปิดประตูก่อน"  พูดจบนงนุชก็เดินไปลงกลอนประตู กริยาเช่นนี้ คุณนายวิไลลักษณ์สังเกตไว้ โดยตลอด  เมื่อปิดแล้วหล่อนก็กลับมาที่ป้านั่งอยู่  พลางฉุดแขน มานั่งบนเตียงนอน และพูดเกือบเป็นเสียงกระซิบ  "ป้าเล็กค่ะ...ไหนๆ หนูก็เป็นลูกบุญธรรมของป้า หนูอยากจะให้ป้ารู้เรื่องอะไรของหนู แต่ป้าต้องให้อภัยหนูนะคะ  หนูไม่รู้จะไประบายเรื่องนี้ให้ใครฟัง หนูหวังว่าป้าเล็ก ต้องช่วยได้"  "ถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย ก็ช่วยได้ แต่บอกป้าก่อนได้ไหมล่ะว่าเรื่องอะไร เกี่ยวกับความรัก หรือเปล่า"  คุณนายวิไลลักษณ์ซักหลานสาวพลางดึงร่างนงนุช เข้ามาอีกแล้วกระซิบถาม แผ่วเบา  "เรื่องหนูเกี่ยวกับอะไร เรื่องแฟนของหนูนะหรือ"  "โอ๊ย...เปล่าเลยค่ะ ไม่เกี่ยวกับแฟนเลย เกี่ยวกับชีวิตหนูยิ่งกว่าแฟนอีกค่ะ"  "เอ๊ะ...ถ้าอย่างนั้นอะไรล่ะที่เกี่ยวกับชีวิตของหนู พูดไปเถอะป้าจะฟัง"  "อ้า...ง่า...ป้าต้องสัญญาก่อนนะคะ ว่าต้องให้อภัยหนูถ้าไม่พอใจ และยินดีที่จะรับฟังหนูซึ่งอ่อนโลกกว่าป้า"  "จ๊ะ...ป้ารับรอง หนูพูดออกมาซิว่าเรื่องอะไร รู้สึกหนู หวาดกลัวเอามาก พูดมาซิป้าพร้อมแล้ว" "ขอบคุณป้าเล็กมาก" นงนุชพลางเขยิบ เข้ามาชิดอีกแล้วพูดว่า  "ป้าเล็กคะ...หน...อ้า...หนู เสียทีท่านชายเสียแล้วค่ะ..." นงนุชพูดได้เท่านี้ก็หยุดชงัก  จนคุณนายวิไลลักษณ์ต้องซักอีกอย่างร้อนรน  "อะไรนะยายนง เมื่อกี้พูดว่าอะไร"  "หนู...หนู...เสียทีให้กับท่านชายเสียแล้ว...ละค่ะ" นงนุชพูดจบก็ถอนใจใหญ่  "หมายความว่าหลานของป้าเสีย...เสียตัวให้ท่านชายหรือจ๊ะนี่" คุณนายวิไลลักษณ์ระล่ำระลักถาม  "ค่ะ..หนูถูกท่านชายอินทร์. เคลมสวาทเสียแล้วค่ะ" นงนุชพูดประโยคหลังเกือบเป็นเสียงกระซิบ  คุณนายวิไลลักษณ์พูดยิ้มๆ  "อุ๊ยตาย...นี่หนูถูกท่านชายข่มขืนอย่าง นั้นหรือ"  "อ้า...ก็ไม่เชิงค่ะ.." นงนุชพูดแผ่วเบาพลางกอดพี่สาวแน่น และพูดต่อไปอีก  "ป้าเล็กขา..ไม่ทราบว่าหนูโดนอำนาจอะไร ป้าเล็กคอยฟังนะ หนูจะเล่า ให้ฟัง"  "จ๊ะ...เล่าไปเถอะ พี่อยากรู้เรื่องของหนู" คุณนายวิไลลักษณ์พูด พร้อมกับประคอง กอดหลานสาวไว้แน่น นงนุชจึงเริ่มเล่าพฤติการณ์ของหล่อนกับ หม่อมเจ้า อินทร์จักรให้พี่สาวฟัง  "ป้าเล็กขา...เมื่อวานนี้หนูไปบ้านท่านชายอินทร์นั้น เกือบๆเที่ยงแล้ว หนูก็ขึ้นไปที่ห้องชั้นบน และรีบจัดทำงานให้ท่าน ป้าเล็กขา ความที่หนูเคารพนับถือท่านมาก ด้วยเห็นว่าเป็นคู่รักของป้าเล็ก  หนูไม่ได้ระแวงสงสัยอะไร ขณะที่ชี้จุดบกพร่องในเอกสารให้ท่าน ตอนนั้นลำตัวของเราเข้าใกล้กันมาก  ท่านชายอินทร์ได้พูดขึ้นว่า หนูสวยน่ารัก หนูก็พาซื่อนึกว่า ท่านสรรพยอกตามประสาผู้ใหญ่ ท่านพูดว่า  "ท่านอยาก จะหาภรรยาใหม่สักคน สวยๆ น่ารักอย่างหนู" "ท่านพูดล้อเล่น เช่นนี้ หนูก็ล้อเล่นกับท่านว่า" "เอาหนูไม๊ล่ะ"  "หนูเองก็ไม่นึกว่า ท่านจะลามกกับเด็กที่ยอมตนเป็นหลานสาว เช่นนี้"  "แล้วท่านตอบว่าอย่างไรล่ะ" คุณนายวิไลลักษณ์ซัก  "ท่านพูดว่า ถ้าได้อย่างที่พูดก็เป็นวาสนาของท่าน ที่ได้ภรรยาอย่างหนู แล้วท่านก็หัวเราะ  ลุกขึ้นมาจากเก้อี้นวมตัวใหญ่ ป้าเล็กขาท่านคว้าดึงตัวหนูเข้าอ้อมกอดคะ"  "แล้วหนูไม่ปัดป้องดอกหรือ" "อ้า...หนูเข้าใจว่า ท่านยังล้อเล่นกับหนู ก็ไม่ได้นึกอะไร แต่ป้าเล็กขา ... พอท่านกอดหนูได้ ท่าน...ท่านจูบหนูค่ะ  ท่านไม่จูบเหมือนอย่างญาติผู้ใหญ่ จูบลูกหลานค่ะ ท่านจูบ..จูบริมฝีปาก...จูบอย่างกะในหนัง... จนหนูรู้สึกว่าท่านจูบหนูจริงๆ จังๆ เสียแล้ว  และกอดร่างหนูไว้ในอ้อมกอดท่านแน่น อีกประการหนึ่งท่านแข็งแรงกว่าหนู ประกอบกับหนูไม่ทันระวัง ท่านรัดแน่นเชียวค่ะหนูดิ้นเท่าไรก็ไม่หลุด"  "หนูไม่ร้องดอกหรือ เมื่อรู้ตัวว่าท่านจูบหนู ด้วยความใคร่เช่นนั้น"  "ร้องไม่ออกค่ะ ได้แต่พูดว่าอย่าค่ะ...อย่าค่ะเท่านั้น เสียงมันแหบแห้ง หายไปหมด มิหนำซ้ำท่านยังเล็มเลียริมฝีปากหนูอีก ไม่เท่านั้นซิป้าเล็กขา มือของท่านยิ่งทำกับหนู อย่างบ้าระห่ำทีเดียวค่ะ" "ทำอย่างไรล่ะ เล่าไปซิ" คุณนายวิไลลักษณ์ปลอบหลานสาวแล้วซักถามต่อไป  "ท่าน..อ้า...ง่า..." นงนุชแกล้งพูดค้างไว้ไม่ยอมพูดต่อ จนคุณนายวิไลลักษณ์ต้องเร่งซักหล่อน จึงพูดต่อ  "อ้า...ท่าน...ท่าน...เอามือล้วงไปในกระโปรงหนูค่ะ หนูไม่ทันระวัง และแขนของท่านก็รัดไว้แน่น  ปากก็ระดมจูบ จนร้องไม่ออก ป้าเล็กขาท่านรวดเร็วและเก่งกาจอะไร อย่างนั้น ท่านขยุกมือเข้าไปตรงส่วนนั้นของหนูค่ะ" "ส่วนนั่นอะไรหรือ พูดมาตรงๆ ชัดๆ เลยเถอะจ้ะ"  "อย่าว่าหนูทะลึ่งนะคะ อ้า..ท่านขยุกมือเข้าไป จับโยนีหนูคะ.. . โอยท่านเคล้นคลึงโยนีของหนูนอกกางเกงในอย่างมันมือ จนหนูจั๊กจี้ พยายามดิ้นสุดแรงเกิด พูดแต่ว่า อย่าค่ะ เท่านั้น ท่านกลับประกบจูบทับปากหนูอีก ยิ่งไปกว่านั้นท่านยังควักมือ ลอดกางเกงในหนู เข้าไปจนถึงเนินคูหาของหนูจริงๆเลยค่ะ แล้วเอานิ้วแหย่  เข้าไปในรูโยนี ถูกับปุ่มแตด ที่รวมประสาท ป้าเล็กขาหนูตัวสั่น คันโยนี และอ่อนเปลี้ยทันที เหมือนถูกตะคริวจับ โอย...ท่านแหย่แยงเข้าไปในกลีบแคม แล้วเคล้าคลึงจนเหงื่อหนูซึมไปหมด  และอ่อนระทวยอยู่ใน วงแขนของ ท่านอย่างลืมตัว ใจหวิว ๆ เหมือนเป็นลม รู้สึกตัว แต่เพียงว่า  นอกจากมือท่านจะโลมเล้าแหย่แยงช่องแคมสวรรค์แล้ว ที่หน้าอกก็ถูกดูดหัวนมนมอย่างเสียวแสยง  หนูลืมตัวไปเหมือนถูกมนต์สะกดหายใจรวยริน มือท่านไม่ยอมห่าง" หล่อนเล่ามาถึงตรงนี้ก็หยุด ชะงักลง "ท่านแค่จับโคกแคมของหนูเล่นเท่านั้นเองหรือ ก็ไม่เป็นไรนี่นา" คุณนายวิไลลักษณ์พูด  "โอ๊ะ...ไม่เท่านั้นดอกค่ะป้าเล็ก ท่านดึงมือออกจาก โคกค่ะป้าเล็ก หนูเข้าใจว่าท่านเลิกจับ  ลืมตาดู เกือบช็อกแน่ค่ะ ท่านเอาไอ้...นั่น... เอ้อ กระดอ ของท่านออกมาทางซิ๊ปกางเกงค่ะ  ท่านกดหนูนอนราบกับโต๊ะทำงาน และกระซิบ ที่หนูเบาๆ ว่า "หลานนงนุชจ๋า...ขอให้ฉันร่วมรักสักครั้งเถอะ ฉันจะสมนาคุณ หนูอย่างดีที่สุด"  "หนูตอบว่าอย่างไรล่ะ" หล่อนถามหลานสาว  "ไม่ทันตอบค่ะ ท่านเลิกกระโปรงหนูขึ้นเสียสูงแล้ว จับดันดุ้นกระดอ ของท่านเข้ารูโยนีของหนูทันที  หนูรู้สึกว่าถูกท่านเอาเข้าแล้ว แต่กว่าจะป้องกันอะไรได้ ดุ้นของท่านก็เข้ามาครึ่งลำแล้ง  หนูได้แต่ผวากอดท่านอย่างลืมตัว" "ป้าเล็กขา ตอนท่านดันกระดอเข้าไป หนูสะดุ้งสุดตัว ด้วยความเสียวสะท้านเป็นที่สุด  ไม่นึกว่าของท่านทู๋ๆเหี่ยวๆ จะดันเข้ารูสวรรค์ไปได้ เรี่ยวแรงหนูก็ไม่รู้ว่ามันหายไปไหนหมด  เสียงก็แหบแห้ง รู้แต่เพียงว่าลำดุ้นงวง ของท่านไหลเข้าเลื่อนออกรูสวรรค์ไปๆมาๆ ยิ่งกว่านั้น  ยกทรงถูกปลดออกจนอกเปลือยขาวล่อนจ้อน แล้วท่าน ก็ก้มลงดูดหัวนม  หนูรู้สึกว่ามีน้ำเมือกทะลักออกมาจาก ผนังแคมคูหาจนแฉะ และก็รู้สึกติดๆ กันว่า ท่านทนไม่ไหว  มีน้ำอะไรออกจากดุ้นงวงของท่าน พุ่งปริ๊ดๆ ราดในช่องแคม  ทั้งๆที่ท่านพึ่งเอามันเดินไปมาเพียง 11-12 ครั้งเท่านั้น ท่านกอดรัดหนูเกร็งไปหมด ป้าเล็กขา...เพียงเท่านี้ หนูก็รู้ว่าท่านชายอินทร์ กับหนูได้ร่วมรักกันจนหลั่งน้ำรัก ออกมาด้วยกันเสียแล้ว  หนูทิ้งความเคารพคุณป้าไป  เพราะไฟราคะโดยแท้ทีเดียวค่ะ ท่านค่อยๆ ชักเจ้าท่อนดุ้นงวงออกจากรูคูหาหนูอย่าง แผ่วเบา รู้สึกว่ามันยังเกร็งแข็งอยู่  ท่านกระซิบถามหนูว่า  "หนูก็ออกใช่ไหม" หนูไม่ตอบแม้แต่คำเดียว เพราะถึงแค่ความสุขเบื้องต้น หนูผลักท่านออก ทันที...  "หนูโกรธท่านหรือเปล่า"  "ทั้งโกรธทั้งเกลียดพอตัวค่ะ" แต่ก็พูดอะไร ไม่ถูกได้แต่ร้องไห้ ท่านปลอบหนูว่า ขอให้หนูอย่าคิดอะไรมาก  ไหนๆ หนูก็เสียตัว ถูกเอาแล้ว ขอให้ฉันเอาอีกสักทีเถอะนะ  ท่านไม่ยอมให้หนูใส่เสื้อผ้าค่ะท่านดึงกระโปรงและกางเกงในของหนูออกหมด  ใช้กำลังกอด ตะหวัดรัดร่างอุ้มไปนอน บนเตียงเล็กของท่านที่อยู่ใกล้ๆ และปลุกปล้ำจะเล่นหนูอีก  แม้หนูจะพยายามอ้อนวอนท่านว่าขอให้ผ่านไป เพียงครั้งเดียวก็พอ แต่ดูเหมือนว่า ท่านจะเมามันยิ่งกว่าครั้งแรกอีก  ป้าเล็กขา ... ทีนี้หนูต้องประสบกับความปั่นป่วน เสียวสะท้านปานจะขาดใจ คือท่านก้มลงจูบ.. จูบตรงโคกกลอย อันเปลือยเปล่านั้น แล้วใช้ริมฝีปากเล็มไล้ตุ่มเม็ดแตดของหนู จนหนูต้อง  บิดตัวหลบเพราะความเสียวพิศดารที่ไม่เคยประสพมาก่อน  ขณะที่ท่านแหวกขาหนูอ้าออก แล้วซุกหน้าลงเกลือกกลิ้งอยู่บริเวณปากแคมคูหานั้น มือท่านก็ตะปบบี้เคล้นคลึงอกอูมของหนู อยู่ตลอด "ป้าเล็กคะ...ถ้าป้าเล็กถูกจูบเล็มเช่นนี้บ้าง จะรู้สึกเหมือนหนู ไหมคะ..."  "หนูรู้สึกอย่างไร ป้าก็รู้สึกอย่างนั้น ว่าแต่เมื่อท่านจูบเม็ดแตดหลาน หลานบอกป้าได้ไหม"  คุณนายวิไลลักษณ์กลับย้อนถามหลานสาว "บอกไม่ถูกค่ะ มันเสียวสะท้านในหัวใจ"  "หนูรู้สึกอยาก...อ้า...อยากให้ท่าน เอาอีก ใช่ไหมล่ะ" หล่อนดักคอหลานสาว  "ค่ะ แต่หนูก็ไม่กล้าบอก พอจะพูดอะไรท่านก็กระซิบ อีกว่า ขอให้หนูยอมให้ท่านเอาอีกครั้งหนึ่งเถอะนะ  หนูได้แต่ยิ้มเอียงอาย ยังไม่ทันพูดว่าอะไร ท่านก็จ่อตัวเข้าหว่างขาหนูเสียแล้ว ลำดุ้นงวงของท่านซุกซอนเข้าหว่างขา  มันแข็งและบึกบึนอย่างเดิม" "หมายความว่า หนูยอมให้ท่านเอา อีกกระนั้นหรือ"  "ยังค่ะ...ท่านเลียหน้าอก ดูดหัวนม ไซ้ซอกคอ จนหนูตัวสั่น และอ่อนเปียกไปหมด และคันในรูโยนี.....แล้ว...เอ้อ..หนูก็ยอมให้ท่านทำอะไรตามใจชอบ ไปเสียทุกอย่าง ท่านจับขาหนูถ่างออก แล้วเอาหมอนมาหนุนเข้าใต้ก้น ตัวท่านคุกเข่าไปอยู่ในหว่างขา ความเสียวสุดตัว ก็บังเกิดขึ้นอีก เมื่อท่านจับท่อนงวงของท่านจ่อตรงปากแคม และอัดตัวแนบเข้าทีเดียวครึ่งลำ  ขณะที่ผ่านเข้าไปมันสร้างความรัญจวนใจเป็นที่สุด  ครั้งนี้ท่านกระเด้าเร็วรวดตอนเข้า แต่ช้าๆเนิบๆตอนออก ป้าเล็กขา  อำนาจกามารมณ์มันมีอิทธิพลเหนือสิ่งใดหมด ทีเดียวค่ะ หนูลืมตัวลืมอายลืมหมดแม้ความเป็นสาว  และศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิง หนูเอามือตวัดโอบรอบคอท่านชายอินทร จูบปากท่านอย่างลืมตัว ท่านหัวเราะฮิ ฮิ ประคองตัวหนูขึ้นมานั่งประจัญหน้ากัน บอกให้หนูโยกเอวมารับจังหวะของท่าน  หนูทำไม่ถูกหรอกค่ะ แต่มันก็แปลกเวลาท่านกระเด้า หนูต้องเด้งตัวรับ อย่างเผลอตัวและมีความกระสันต์ เวลาท่านกระเด้ามา ถ้าหนูแอ่นหรือเด้งรับ มันเสียวปลาบ  สนุกสนาน ไม่มีอะไรปาน  หนูลืมตัวเผลอมองดูตัวเองเปลือยเปล่า นั่งยองๆ หน้าขาอ้าออกเต็มที่อย่างไม่รู้ตัว  โคกแคมแฉะไปด้วยน้ำเมือกไม่รู้มาแต่ไหน แน่นก็แน่น คันก็คัน แต่ความเสียวซ่านและอิ่มใจ  มันระคนกันปานว่าจะขาดใจ และเสียวสร้านใจ อย่างหาที่เปรียบไม่ได้  หนูน้ำตาคลอ ไม่ใช่ว่า เสียดาย เสียใจดอกค่ะ  แต่มันเป็นน้ำตาของความสุข  และอิ่มเอม ในรส...ของความกระสันต์สวาท ป้าเล็กขา...หนูลืมหมดค่ะ ลืมแม้กระทั่งเกียรติยศ ชื่อเสียง  ที่จะเป็นนักบัญชี ไม่ลืมอย่างเดียวคือรสสวาท หนูขนลุกซู่ ไปทั้งกายใจเพราะความสุข..."  หนูกระเด้งตัวไปมาจนถึงสวรรค์ชั้นฟ้าค่ะ แต่หนนี้ท่านชายยังไม่ยอมปล่อยน้ำมาเข้าตัวหนู  ท่านเปลี่ยนท่าให้หนูนอนหงายแผ่ แล้วท่านนอนทับ และกระเด้าต่อ ป้าขา ท่านพริ้วเอวดีจริงๆค่ะ ลำดุ้นเสียดสีผนังแคมเนื้อไปๆมาๆ หลายสิบหรือเป็นร้อยครั้ง จนหนูเสียวซ่าน ตวัดขารัดเอวท่าน "โอ๊ว หลานนงนุช ขอบใจมาก ลุงจะแย่แล้ว โอ๊ย จะออกแล้ว โอ๊ย ออกแล้ว " "หนูก็เสียวมากค่ะ ท่านลุง อ๊าาาา หนูก็ออกถึงค่ะ ท่านลุง ขา "  โอ้ มันช่างแสนสุขจริงๆค่ะ ป้าเล็กขา ร่วมรักกับท่านชายอินทรนี่ ไม่คิดเลยจริงๆค่ะ ว่าคนแก่จะมีทีเด็ดปานนี้ ท่านกระหน่ำซอยเสียจนฉีดน้ำอสุจิมาในตัวของหนู ทำให้หนูเสียวสุขกับท่านอีกครั้ง  คุณนายวิไลลักษณ์ฟังหลานสาวบรรยายเหตุการณ์  ด้วยความรันทดใจ แกมตื่นเต้น ความรู้สึกบอกกับ ตนเองว่า แม้ขณะบรรยายนั้น  หล่อนก็แสดงความรู้สึกที่ยังติดใจในอารมณ์และความรู้สึกเงี่ยนไปด้วย ท่านชายอินทร์คงร่วมสวาทเก่งไม่น้อย  คุณนายฟังแล้วยังอยากจะโดนบ้าง ทั้งคู่นิ่งอึ้งไป สักครู่ นงนุชก็เอ่ยขึ้นด้วยสำเนียง อันแผ่วเบา "ป้าเล็กขา...หนู...หนูเสียท่าให้กับ ท่านชายอินทร์เพราะความไม่เดียงสา  หรือเพราะความเผลอ สติใน ห้วงดำกฤษณาแน่คะ"  "หนูก็ไม่ใช่เด็ก" คุณนายวิไลลักษณ์ตอบหล่อน  "อายุและการศึกษาหนูก็มีอยู่ไม่น้อย ป้าเองรู้สึกเห็นใจในเหตุการณ์ของหนูมาก  และก็นึกไม่ถึงว่า ท่านชายอินทร์จะทำกับหนูได้ถึงเพียงนั้น ทั้งที่เรา เคารพนับถือท่านเป็นผู้ใหญ่นั่นเอง  จึงคาดไม่ถึงว่าท่าน จะทำหนูได้ อย่างน่าละอาย  แต่ที่พี่ทราบระแคะระคายมา  ท่านชายอินทร์ท่านชอบเรื่อง อย่างนี้มาก แม้แต่หลานสาวในไส้ของท่าน คนหนึ่งที่เรียนพยาบาล ก็ต้องมีท้องกับท่าน  ไปอย่างลับๆคนที่ชื่อปราณีไงล่ะ ได้ข่าวตอนหลังว่าไปรีดลูก ออกถึงญี่ปุ่นแน่ะ" "หรือคะ" นงนุชย้อนถาม  "แล้วอย่างหนูคงไม่ถึงกับเกิดเรื่อง อย่างนั้นหรอกนะคะ"  "หมายความว่า เรื่องมีท้องนะหรือ"  "ค่ะ..." นงนุชตอบ  "ลืมถามไป หนู..อ้า..หนูยอม ให้ท่านเย็ด 2 ครั้ง เท่านั้นหรือ"  "อีกค่ะ" นงนุชตอบอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียง ท่านเย็ด ติดๆกันนั่นเอง อีกครั้งเป็น 3 ครั้ง แต่ครั้งหลังสุด รู้สึกว่า ท่านไม่เสร็จค่ะ เพราะหนูไม่รู้สึกว่าท่านฉีดน้ำเข้าในรู..."  "หนูเองล่ะป้องกันหรือรู้วิธีแก้ไขบ้าง หรือเปล่า"  "หนูเอายาล้างช่องคลอดแล้วค่ะ เพื่อนพี่นงคราญที่ชื่อมารศรี เคยใช้ได้ผลมาแล้วค่ะ"  "ดีแล้ว...ป้าขอบใจมากที่เผยความจริงให้ทราบ เพื่อจะได้เป็นบทเรียน และเตือนสติให้ได้สังวรณ์ไว้  แล้วท่านชายอินทร์ท่านพูดกับหนูว่าอย่างไร เมื่อเสร็จกันแล้ว" คุณนายวิไลลักษณ์เปลี่ยนเรื่องมาปรารถถึงชายผู้นั้นอีก "ท่านปลอบว่าจะไม่เปิดเผยให้รู้ถึงหูที่สาม ท่านกำชับหนูว่าให้ ปกปิดเป็นความลับ  ท่านยินดีให้ค่าทำขวัญหนู 5,000 บาท และจะให้หนูใช้จ่ายเป็นค่า...อ้า...ค่าใช้ส่วนตัวปักษ์ละ 1,000 บาท แต่มีข้อแม้ค่ะ"  "ข้อแม้อะไรอีก"  "มีข้อแม้ว่าหนู...หนูต้องยอมให้ท่านเอาในทุกครั้งที่มารับเงิน" นงนุชตอบเอียงอาย  "ตายละ...หลานนง หมายความว่าหลาน ต้องไปให้ท่านชายเอา ทุกๆ เดือนๆ ละสองครั้ง.."  "ค่ะ...อย่างน้อยเดือนละสองครั้ง หรือมากกว่า แต่หนูไม่ตอบค่ะ แต่งตัวเสร็จ ก็ลากลับทันที รีบซื้อยามาล้าง  เพราะรู้ตัวว่าสนุกเสียวปากมดลูก เปิดอ้ารับน้ำกามของท่านเต็มที่ เกรงจะผ่านเข้าไปเดี๋ยวก็ท้องป่องเท่านั้น"  "มั่นใจแน่หรือว่าจะไม่มีเรื่อง"  "ค่ะ...หนูเชื่อมั่นในผลยาล้างช่องคลอด นี้มาก"  "พี่มารศรี เขานอนกับผู้ชายเกือบทุกวันไม่เห็นแกมีเรื่อง"  "เอาละ...หนูไปอาบน้ำเตรียมตัวลงไปทานข้าวเถอะ เดี๋ยวบ่ายๆจะไปเที่ยวสวนกันจะได้พักผ่อนสมองไปด้วย"  คุณนายวิไลลักษณ์พูดพลางฉุดแขนหลานสาวให้ลุกขึ้น  หล่อนเชื่อว่านงนุชคงยอมไปให้ท่านชายอินทร์ร่วมสวาทอีกเป็นแน่ มิหนำซ้ำคงต้องไปให้ท่านชายอินทร์เอาอีกทุกปักษ์  ตามที่ หลานสาวเล่า ขนาดครั้งแรกยังโดนไปตั้ง 3 ทีแล้ว ต่อไปจะโดนอีกครั้งละกี่ที  นึกแล้วคุณนายวิไลลักษณ์อดสยิวแทนหลานสาวไม่ได้ ปล่อยให้หลานสาวลุกขึ้นอาบน้ำ แต่งตัว  ส่วนเธอเองก็กลับเข้าห้องไปนอนตกเบ็ด เกี่ยวโยนี และ เล่นแตงกวา อีกสองสามยกจนน้ำแตกสบายรู เพราะเรื่องที่ฟังมาสร้างอารมณ์ ให้ดีแท้ ๆ ในจินตนาการ เป็นตัวเธอถูกท่านชายอินทร์ล่อสวาทแทนหลานสาว จนพออกพอใจ ก่อนอาบน้ำแต่งตัวต่อไป โปรดติดตามตอนต่อไป -----------------------------------------------------------------