บทประพันธ์ในเงา บทที่ 10 แฟนคลับกับกาแฟ by Lustlow Zuse

[mimza12348]

          เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากบริการพิเศษของน้องฝนผมตื่นมาด้วยอาการงัวเงียและปวดไปทั่วทั้งตัว ผมคงใช้แรงเยอะไปหน่อยเมื่อวาน ตอนบ่ายวันนี้ผมมีนัดไปร่วมงานเปิดสาขาของร้านหนังสือแห่งหนึ่ง จากข้อความของพี่หนุ่มเมื่อวานนี้ร้านหนังสือนี้นําเข้าหนังสือต่างประเทศด้วย เป็นร้านใหญ่ทีเดียว

เหมือนผมจะเห็นบรรดาดาราทั้งหลายมากันด้วยล่ะ ผมไปนั่งอยู่โต๊ะเล็ก ๆ ตรงมุมทําหน้าที่เหมือนตอนออกบูทก่อนหน้า พบปะแฟนหนังสือ แจกลายเซ็นและตอบคําถามกับพวกเค้าเหมือนจะเห็นว่ามีบูทของละครวัยรุ่นของช่องหนึ่งที่พวกเก้ากับแพทตี้เคยเล่นด้วย ผมเหมือนจะเห็นฝนแว้บ ๆ ด้วยนะ เอาเหอะตอนนี้เราอยู่ข้างนอกน่ะนะ ทําท่าทางสนิทสนมกันมากไปคงจะไม่ดี

ระหว่างเบรคผมเดินออกไปเข้าห้องน้ํา ซึ่งมันไม่ใกล้ไม่ไกลจากร้านเท่าไหร่ เดินไปตรงหลืบหัวมุมนั่นนิดเดียว ผมเข้าห้องน้ําเสร็จเรียบร้อย ก็ออกมายืนจัดแจงเสื้อผ้าให้ดีกวาดตามองไปไกล ๆ เพื่อพักสายตา ก็รู้สึกว่าโดนสะกิดจากด้านหลัง ผมหันกลับไปมอง

     เธอเป็นคนที่เล่นซีรี่ย์กับน้องฝนรู้สึกว่าจะชื่อ ฟรัง นะ ผมหันมาเห็นเธอยืนยิ้มกว้างสดใสอยู่

" โอ้...สวัสดีครับ " ผมออกปากทักก่อน
" อ๋าาา...คุณคือพี่นักเขียน นักเขียนบทที่เก่ง ๆ ใช่มั๊ยคะ? ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ หนูชื่อ ฟรัง อยู่บูทละครถัดไปค่ะ " เธอร่ายยาว เสียงดูน่ารักสมวัย
" ครับผม " ผมยิ้มแล้วพยักหน้าให้เธอ
" ฝนเล่าเรื่องพี่ให้ฟังเยอะเลย พี่สองคนสนิทกันเหรอคะ? " เธอถามผม
" โอ้...ก็รู้จักกันในงานงานหนึ่งน่ะครับ " ผมพยักหน้าตอบยิ้ม ๆ
" ค่ะ "เธอก็ยิ้มตอบผม

     เราสองคนเดินเข้าไปในร้านหนังสือไปที่จุดที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ ตอนนี้เริ่มเย็นแล้ว ตารางกิจกรรมที่บูทต่าง ๆ ก็จะสิ้นสุดลงผมเดินไปถ่ายรูปรวมที่หน้างาน ผมคิดว่าควรกินกาแฟ ร่างจะแยกจากกันแล้ว เดี๋ยวเลิกงานแล้วจะเดินตรงไปที่ร้านกาแฟเลยล่ะ ขอเข้มๆ ซักแก้ว งานเลิกแล้วผมเดินป่วยๆ ออกมาจากที่จัดงาน ตั้งใจจะไปกินกาแฟร้านประจํา

เมื่อเดินไปถึง....แม่ง เอ้ย ร้านปิดปรับปรุงห้องที่เคยเป็นร้านกาแฟ โดนตีด้วยไม้กระดานสีขาวแปะป้ายไว้ ผมถอนหายใจทําหน้าเซ็งจิต แล้วคิดว่าไปกินที่ปั้มน้ํามันก็ได้ อย่างน้อยกาแฟนมอัลมอนของที่นั่นก็อร่อยดี

     ผมเดินออกมาจากตรงนั้น พลันได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลัง

" พี่นักเขียน " เสียงสดใสไล่หลังผมมา ผมหันไปเป็นน้องฟรังนั่นเอง แล้วข้าง ๆ นั่น น้องแพรวาที่เล่นละครด้วยกันผมจําได้เพราะดูคลิปของเธอก่อนหน้านี้
" พี่นักเขียน หนูตามหาพี่ตั้งนาน พวกหนูรบกวนอะไรหน่อยได้รึเปล่า? " น้องฟรังถามออกมา
" ได้สิครับ...ว่ามาเลย " ผมหันไปยิ้มให้พวกเธอ
" พวกหนูเป็นแฟนหนังสือพี่อ่ะ....เลยอยากให้พี่เซ็นหน้าปกให้ " แพรวาบอกออกมา ผมหันไปมองหน้าเธอ เธอดูหน้าตาน่ารักหมวย ๆ แต่รูปร่างทะมัดทะแมง เธอคงเป็นนักกีฬาแน่
" ได้เลยครับ...ไหนล่ะหนังสือ? " ผมถามเมื่อมองไม่เห็นหนังสือซักเล่มในมือพวกเธอ
" หนูเอาไว้ที่บ้านน่ะ...คือจะรบกวนไปบ้านพี่ได้รึเปล่า? " น้องฟรังถามต่อ
" เอ่อ...พี่ไม่สะดวกที่บ้านน่ะ " จะสะดวกได้ไงล่ะ เกินบรรดาแม่สาวไวไฟก๊วนนั้นไปรออยู่จะทําไง เหวอกันพอดี

" แต่พี่จะไปกินกาแฟที่ปั้มน้ํามันเลยตรงนี้ไปหน่อย ถ้าแชร์ไม่ถูกเดี๋ยวพี่แชร์แผนที่ให้ก็ได้ พี่คงอยู่ตรงนั้นนาน เลยล่ะ " กินกาแฟหย่อนใจ กับแฟนคลับสาว ๆน่ารักก็ดีนะ
" ค่ะ...งั้นเดี๋ยวหนูรีบไปเอาหนังสือที่บ้านแล้วตามไปนะ " ฟรังตอบผม เธอสองคนยิ้มสดใจอย่างดีใจ
" ครับ...แล้วเจอกันนะ " ผมยิ้มส่งท้ายและเดินแยกมา ผมตรงไปที่ร้านกาแฟ สั่งแก้วโปรดของร้านนี้ แล้วนั่งละเลียดที่ระเบียงด้านนอกกินลมชมวิว

     บรรยากาศเย็นสบายใช้ได้ เนื่องจากแดดร่มลมตกแล้วอีกอย่างที่ผมเลือกนั่งข้างนอกเพราะวันนี้อยู่แอร์มาทั้งวัน รู้สึกเหนอะหนะตัวไปหมด ผมนั่งจิบกาแฟไปเรื่อยเกือบ ๆ ชั่วโมง พวกเธอก็มาพวกเธอกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดมาด้วย

พวกเธอใส่ชุดน่ารักทีเดียว ฟรังสวมกางเกงยีนขาสั้น เสื้อยืดแขนยาวสวมหมวกปีกกว้าง ส่วนแพรวานั้น ใส่เอี้ยมยีนสีเข้มกับเสื้อยืดสีแขนสั้นดูเข้ากันแถมใส่หมวกแก๊ปดูทอมบอยมาก ๆพวกเธอทั้งสองน่ารักมาก
                                        [align=center]
                                        [/align]  
     นี่คงเป็นแฟนคลับที่น่ารักที่สุดของผมล่ะนะ ผมทึกทักเอาเอง

" ดีค่ะ...พี่นักเขียน " ฟรังออกปากทักผมเมื่อผมหันไปมองพวกเธอ
" ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ " แพรวาก้มหัวหงุด ๆ อย่างเกรงใจ ผมไม่ได้ตอบอะไรผมยิ้มให้เธอ

     เธอสองคนเข้าไปสั่งเครื่องดื่ม ผมแนะว่าไม่ควรสั่งกาแฟแล้วนะ เพราะเดี๋ยวจะไม่ได้นอนนี่ก็เริ่มค่ำแล้ว เรานั่งคุยแลกเปลี่ยนไอเดียเรื่องนั่นนี่กันพักใหญ่ ๆ ผมรู้สึกว่ากาแฟที่กินไปก่อนหน้านี้ย่อยแล้ว ต้องหาที่ปล่อยซักหน่อยผมบอกกับพวกเธอแล้วลุกเดินไปเข้าห้องน้ําซึ่งอยู่ถัดไปเล็กน้อยจากร้านกาแฟนี้

ผมเดินไปด้านหลังห้องน้ําที่รางปลดทุกข์มีคนใช้อยู่ก่อน เค้ายืนปลดทุกข์ตรงล็อคกลาง ๆ ราง ผมเดินโผล่พรวดเข้าไปเค้าเงยหน้ามา ส่งยิ้มหวานให้ผมเอ่อ...ท่าทางจะเป็นยอดชาย ผมจะเสียบล็อคไหนคงไม่ปลอดภัย ผมเดินกลับมาเพื่อเข้าไปใช้ห้องน้ําที่เป็นโถมองเห็นหน้าประตูติดป้ายแยกชักโครกกับส้วมซึมไว้

ผมไม่ค่อยคุ้นชินกับแบบส้วมซึมเท่าไหร่ เดี๋ยวจะเล็งไม่แม่นซะเปล่า ๆ เอาแบบชักโครกนี่แหละสูงหน่อย ผมเดินเข้าไปห้องที่ติดป้ายนั่นซึ่งมีเพียงห้องเดียว ผมปลดทุกข์อย่างสบายอุรา พลันนึกในใจว่าถ้าไอ้ยอดชายนั่นมาดักหน้าห้องตูจะหลบออกตรงไหน วะเนี่ย แล้วก็กวาดตามองด้านบน มองไปมองมาซักพักก็เสร็จสมอารมณ์หมาย

     ผมเปิดประตูห้องน้ําไปกลับมีร่างหนึ่งกระแทกผมกลับเข้ามา ชิบหายแล้ว....ไอ้ยอดชาย ไม่ใช่ครับ ร่างนั้นเล็กกว่ามาก เล็กเหมือนเด็ก ไม่สินี่มันเด็กผู้หญิง ผมพยายามมองหน้าเธอ เอ้า....นี่มัน น้องฟรัง เธอหันหลังไปลงกลอนประตูอะลูมิเนียมแผ่นหนานั่น ผมมองเธอ งง ๆ ห้องน้ํามันเล็ก ผมอยู่ห่างกับเธอแค่เอื้อมเท่านั้น

     เธอเงยหน้าสบตาผม สายตาจริงจัง แล้วเอ่ยปากออกมา

" พี่คะ...ได้โปรด เย็ดกับหนู. เย็ดหนูให้ เหมือนกับเมียพี่ " เสียเธอออดอ้อนอย่างร้ายกาจ
" อ่า...หนูเด็กเกินไปนะ " ไม่รู้จะพูดอะไร...ข้ออ้างนี่น่าจะอ้างขึ้นนะ
" หนูอายุ 21 แล้ว ตามกฎหมายหนูพร้อมที่จะทํากับพี่ บางที...."

     เธอทําท่าครุ่นคิดแล้วยิ้มมุมปาก

" นี่อาจจะ เปลี่ยนความคิดพี่ " เมื่อจบประโยคเธอเธอพุ่งเข้ามาปลดเข็มขัดกับกางเกงผมอย่างรวดเร็ว มันเร็วมาก ผมโดนแรงอัดตอนเธอพุ่งเข้ามาปะทะยังไม่ทันตั้งตัวกางเกงก็ถูกปลดไปแล้ว

     เธอดันผมถอยไปนั่งบนชักโครกนั่น แล้วยืนอยู่ห้องน้ําในปั้มมันต่างระดับ เธอยืนอยู่ด้านล่างแต่ผมนั่งอยู่บนชักโครกที่ยกระดับสูงขึ้นมา เธอสบตาผมแล้วก้ม ตัวลงไปใช้มือและปากจัดการกับดุ้นของผมที่เริ่มมีปฎิกิริยาตอบสนองผมไม่คิดจะขัดขืนอีกแล้วกับเรื่องแบบนี้ ปล่อยมันไปตามธรรมชาติ ผมครางในคอ พยายามไม่ให้เกิดเสียง... นี่มันปั้มน้ํามัน..

ดุ้นเอ็นของผมแข็งตัวเต็มที่ตอบรับการจัดการด้วยปากและลิ้นของฟรังอย่างดี ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมยืนขึ้นแล้วคว้าตัวเธอลงมานั่งบนชักโครกแทนผมจากนั้นจัดการปลดกางเกงขาสั้นเธอออกและถกเสื้อเธอขึ้นไป เผยให้เห็นชุดชั้นในสีเหลืองส้มสดใสและจีสตริงสีเดียวกัน ผมลดตัวลงไปซุกหน้าลงหว่างขาเธอจัดกับการหีของเธอ โดยไม่ถอดกางเกงในเธอออก

    เธอเริ่มครางระหว่างผมยุ่งอยู่กับพื้นที่ต้องห้ามของเธอ มือข้างหนึ่งของผม ก็พยายามจะเอื้อมไปปลดตะขอบรา แต่หายังไงก็หาไม่เจอ

" พี่คะ...ตะขอ...หน้า " เธอพูดเสียงตะกุกตะกัก สั่นกระเส่า ผมจัดให้ตามที่เธอบอกปลดกระดุมออกแล้วลากลิ้นเลียยาวขึ้นมาดูดฟัดเต้านมกลมกลึงคู่น้อยของฟรัง

     มือสองข้างลูบไล้ไปตามเรือนร่างบอบบางของเธอแล้วก็ล้วงเข้าไปในจีสตริงสีสดนั่น เธอฉ่ําแฉะจนเยิ้ม ผมรู้สึกได้ถึงความหนืดเมื่อถูกนิ้วไปตามร่องของเธอ ผมรูดมันออกแล้วจัดการกับเธอด้วยลิ้นของผม ผมละเลงลิ้นเข้ากับติ่งเสียว สลับกับแหย่ลิ้นเข้าโพลงหีของเธอน้ําเงี่ยนของเธอทะลักหลั่งมาอย่างล้นหลาม

     เธอครางกระเส่าเสียงแหบพร่า

" พี่คะ...เย็ดหนูเลย...หนูไม่ไหวแล้ว หนูอยากได้ควยใหญ่ ๆ ของพี่แล้ว " เธอพยายามรวบรวมเสียงของเธอบอกกับผม

     ผมยืนขึ้นแล้วขยับตัวให้ได้มุมเธอใช้มือข้างหนึ่งคว้าดุ้นไว้แล้วลากไปจ่อโพลงหีอย่างกระหาย ผมค่อย ๆ แทรกลําเอ็นเข้าไปในโถงถ้ําสีชมพูของเธอมันรัดแน่นถึงกับทําให้ผมครางในลําคอ ส่วนฟรังน่ะเหรอกัดฟันครางยาว เธอคงทรมารมากที่ต้องเก็บเสียงผมยัดมันเข้าไปจนสุดแล้วเริ่มหมุนควง ร่างเธอแอ่นรับกับ จังหวะการควง

พักเดียงเท่านั้นเธอก็ครางยาวในลําคอแล้วสั่นกระตุกอย่างแรง ผนังหีของเธอก็ตอดระริก ผมจึงตัดสินใจที่จะจบภารกิจนี้ผมดึงควยถอดออกมาแล้วกดกับเข้าไปเต็มแรง เธอร้องลั่นด้วยความลืมตัว แต่จังหวะนั้นผมไม่สนใจคนจะได้ยินแล้ว ผมกระหน่ำแทงหีแน่น ๆ ของฟรังอย่างต่อเนื่อง

     น้ำเงี่ยนของเธอกระฉอกตามจังหวะกระแทกเธอเอามือปิดปากตัวเอง น้ําตาคลอ ส่วนผมไม่สนใจสภาพรอบข้าง ยังคงแทงอย่างต่อเนื่อง

" น้องฟรัง....พี่จะ...เสร็จแล้ว " ผมบอกกับเธอขณะที่เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีก
" แตก....ใน " เธอละล่ําละลัก

" แตกในตัวหนูเลย " เธอปะติดปะต่อคําพูดสําเร็จ
" โอ้....แตกแล้ว " ผมอัดควยเข้าไปมิดลําแล้วกระฉูดน้ําเงี่ยนเข้าไปสุดลึกในโพรงหีของเธอ

     เธอหมดแรงยื้อสั่นตามจังหวะที่น้ําเงี่ยนถูกฉีดเข้าไปผมถอดควยออกมา น้ําเงี่ยนของผม ก็ถูกหีของฟรังพ่นน้ำหงี่ออกมา เป็นจังหวะ ไหลเยิ้มลงบนพื้นห้องน้ํา เธอยิ้มให้ผม

" หนูไปนอนกับพี่ได้รึเปล่าคืนนี้? " เธอถามออกมาขณะที่จัดแจงกับเสื้อผ้าตัวเอง
" หือ? " ผมฉงนกับสิ่งที่เธอพูด

" ทําไมเหรอ? "
" หนูอยากได้อีกรอบคืนนี้ " เธอยิ้มแล้วหลบสายตาอย่างขวยเขิน ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฟรัง แต่ไม่ตอบคําถาม

     เราสองคนเดินออกมาจากห้องน้ําดีว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้นตอนนี้ฟ้าค่ําแล้ว เราเดินกลับไปที่โต๊ะ เห็นแพรวานั่งรอกดโทรศัพท์เล่นอยู่เมื่อเธอสังเกตุเห็นเรา เธอก็เอ่ยปากถาม

" ฟรัง...ไปนานจังอ่ะ? " แพรวาขมวดคิ้ว
" ก็มันไม่ถูกใจอ่ะดิ " ฟรังยิ้มตอบแล้วหยิบลูกอมขึ้นมา
" แค่เลือกลูกอมเลือกนานขนาดนี้เลยเหรอ? " แพรวาเอียงคอ
" ก็ต้องเลือกบ้างแหละ " ฟรังชม้ายตามาทางผม

     ผมได้แต่ยิ้มให้พวกเธอสองคน เราแยกย้ายกันกลับโดยผมกลับไปบ้าน ส่วนฟรังกับแพรวาแยกกลับบ้านตรงนั้นและฟรังก็ขับรถตาม ผมไปที่บ้านทีหลัง อ่า...คืนนี้คงจะเป็นอีกค่ำคืนที่ยาวนานของผมแล้วล่ะ


โปรดติดตามตอนต่อไป ....
......................................
ประพันธ์ในเงา by Lustlow Zuseติดตามตอนเก่าๆได้ที่นี่นะ....

ตอนที่ 1http://xonly69.com/read-xonly-tid-154974-fpage-2.html
บทเสริม ตอนที่ 1.1http://xonly69.com/read-xonly-tid-154995-fpage-2.html
ตอนที่ 2+ บทเสริม ตอนที่ 2.1http://xonly69.com/read-xonly-tid-155087.html
ตอนที่ 3http://xonly69.com/read-xonly-tid-155245.html
ตอนที่ 4http://xonly69.com/read-xonly-tid-155388.html
ตอนที่ 5http://xonly69.com/read-xonly-tid-155432.html
ตอนที่ 6http://xonly69.com/read-xonly-tid-155587.html
ตอนที่ 7http://xonly69.com/read-xonly-tid-155828.html
ตอนที่ 8 http://xonly69.com/read-xonly-tid-155905.html
ตอนที่ 9 http://xonly69.com/read-xonly-tid-156060.html