🧡 XONLY 🧡

[backcolor=#ffffff].[/backcolor]
[backcolor=#ffffff].[/backcolor]
[backcolor=#ffffff]ก่อนลงตอนสุดท้ายขอกล่าวสักเล็กน้อย แหะ ๆ เรียกว่ากล่าวอำลาเลยละกันครับ ผมรู้จักบอร์ดนี้ได้ไม่นานนักแถมไม่ได้เข้าบ่อย ไม่เคยตอบอะไรด้วย ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าวันหนึ่งจะได้ใช้ชื่อประจำชื่อ "โทรจิตคุง" ชื่อนี้ก็ไม่มีที่มาซับซ้อนอะไรหรอกครับ นึกได้พร้อมกับพล็อตนิยายก็ใช้เลย[/backcolor]
[backcolor=#ffffff].[/backcolor]
[backcolor=#ffffff].[/backcolor]
[backcolor=#ffffff]สิ่งแรกที่อยากจะบอกแต่ลืมไปนานแล้ว เนื่องจากเนื้อหามีฉากรุนแรงสะเทือนอารมณ์ความรู้สึกผู้อ่าน หากชื่อตัวละครไปพ้องกับชื่อเล่นผู้อ่านท่านใดหรือญาติมิตรคนสนิท ถึงล้วนแต่เป็นเรื่องสมมติก็ตาม ผมก็ขอกล่าวขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับ [/backcolor]
[backcolor=#ffffff].[/backcolor]
[backcolor=#ffffff].[/backcolor]
รวมถึงถ้าบางฉากรู้สึกอ่านแล้วรู้สึกจิตตกก็ขออภัยเช่นกัน ผมพยายามดึงข้อได้เปรียบของงานใต้ดินออกมาใช้ให้มากที่สุด คือไหน ๆ ด้วยพล็อตเรื่องกับวิธีการเล่าของผมมันก็ไม่มีทางได้ตีพิมพ์แน่ ๆ จึงเอาให้มันคุ้มกับที่ต้องเขียนใต้ดินไปเลยดีกว่า ไม่ว่าจะเป็นคำหยาบที่คนเราพูดกันในชีวิตจริง เนื้อหา ฉากล้างแค้น เหตุการณ์บ้าคลั่ง หรือความรุนแรงใด ๆ ก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่ผมเพียงสมมติขึ้นเพื่อให้เรื่องดำเนินได้สมจริงและมีน้ำหนักครับ
.
.
มีบางท่านเคยตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับเนื้อเรื่อง ก็ขอเฉลยตรงนี้ว่าถูกต้องครับ พวกผู้มีพลังพิเศษคนอื่น ผมเพิ่มมาเพื่อให้ช่วยเดินเรื่อง หลังจากเขียนได้ช่วงแรก ๆ แล้วเริ่มตัน ทำอะไรต้องเล่าผ่านปากตัวเอกคนเดียวซึ่งก็มีมุมมองจำกัด เหนื่อยมากและเริ่มจะเขียนไม่ออก จึงเพิ่มตัวละครพวกนี้มาช่วยเดินเรื่อง ส่วนปมอื่น ๆ และโครงเรื่องหลักก็จบลงแบบที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกเลยครับ
.
.
นอกจากนี้ ขอให้เครดิตนิยายแก่คุณ "นักสะกดจิต" ครับ เป็นจุดกำเนิดไอเดียนิยายที่ผมเขียนอยู่นี้ ก็คือได้แรงบันดาลใจมาจากเขาครับ เรียกว่าหากไม่บังเอิญไปอ่านเจอนิยายของคุณนักสะกดจิต นิยายเรื่องนี้ก็คงไม่มีวันเกิดขึ้นแน่นอน จู่ ๆ อ่านงานของเขาปุ๊ป ก็แว่บขึ้นมาได้ว่า ยังไม่เคยเห็นพล็อตเรื่องการล้างแค้นด้วยวิธีที่ผมคิดอยู่ ก็น่าสนใจดี
.
.
.
แต่ถ้าเขียนต้องลงใต้ดินแน่นอน ไม่อยากเขียนตามเว็บทั่วไปครับ อารมณ์มันไม่สุดแน่ ๆ เว็บนิยายเกย์อื่น ๆ ก็เหมือนจะมีระบบบังคับให้ผู้อ่านตอบกระทู้เพื่อได้อ่านนิยาย ผมไม่ค่อยชอบวิธีกึ่งบังคับแบบนั้น สุดท้ายจึงเลือกลงที่บอร์ดนี้ครับ
.
.
และที่ขาดไม่ได้ ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับคงเอ่ยชื่อไม่หมด รวมถึงท่านที่ติดตามเงียบ ๆ ด้วยนะครับ ผมเขียนจนจบได้ก็เพราะรับรู้ว่ายังมีคนรออ่านอยู่ ถึงแม้รวบรัดตัดตอนบางส่วนแต่ยังไงก็ตั้งใจว่าต้องลงต่อให้จบ เพราะผมรู้ว่ามีคนรออ่านมากกว่าที่เห็น จากสิ่งนี้ครับไม่ขอพูดอะไรมาก
.
.

.
.
สุดท้ายขอขอบคุณบอร์ดนี้ที่มอบทั้งพื้นที่และเสรีภาพให้งานเขียนของผมครับ
.
.
.
สวัสดีครับ






+++++++++++++++++++++++++



























ตอนที่ 34
.
.
ครูวิไลยืนตัวแข็งทื่อนานจนปวดหัวเข่า เธอภาวนาให้อ้อยหลานสาวผ่านมาพบเข้าเสียที โทรศัพท์มือถือดังครั้งแล้วครั้งเล่าแต่เธอไม่สามารถรับสายได้ ทางพ่อลูกยอด-เมฆก็ตกอยู่ในสภาพไม่ดีไปกว่ากัน
.
.
"จะเอายังไงดีทีนี้" ยอดเปิดประเด็น
.
.
"มันตายแล้วรึเปล่าน่ะ" วิไลพูดขึ้น
.
.
"ถ้ามันตายแล้วเราจะต้องอยู่แบบนี้ตลอดจนกว่ามีคนมาช่วยเหรอ" เมฆเหลือกลูกตามองยังร่างของเต๋อที่แน่นิ่ง
.
.
ไม่มีใครทราบว่าจะต้องทำอย่างไร ดูเหมือนว่าสถานการณ์บีบให้ทั้งสามเป็นฝ่ายรอฟังผลลัพธ์เท่านั้น
.
.
ท่ามกลางความเงียบอันตึงเครียด เต๋อเปิดเปลือกตาช้า ๆ รับรู้ความเป็นไปรอบตัว ก่อนประคองตัวเองลุกขึ้น
.
.
"แม่. . ." เป็นคำแรกที่เขาเอ่ยปาก เหยื่อทั้งสามได้แต่หุบปากเฝ้ารอดูท่าทีต่อไป
.
.
"แม่ครับ. . .ใครมาทำร้ายแม่. . .ผมไม่ยอม" เขาเริ่มพึมพำกับมุมหนึ่งในห้อง
.
.
"แม่แกตายแล้ว. . .ฉันรู้. . .เลิกปัญญาอ่อนซะที ถึงฆ่าพวกฉันไปแม่แกก็ไม่ฟื้นหรอก" ครูวิไลเอ่ย แต่แววตาเต๋อไร้การตอบสนอง
.
.
"ผม. . .ผม. . .คิดถึงแม่"
.
.
"ใจเย็นลงแล้วใช่ไหม เชื่อป๊ากูเหอะ เอาเงินค่าทำขวัญไป กูสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับมึงอีกตลอดชีวิตเลย" เมฆพยายามเจรจา
.
.
"อีครูนี่บงการทุกอย่าง! มันปั่นหัวตอนเรายังเด็กยังคิดเองไม่ได้! เอาเงินล้านไปนอนกอดให้ชื่นใจแล้วปล่อยกูกับป๊าไป ส่วนอีครูเลว ๆ นี่จะต้มยำทำแกงยังไงตามสบายมึง!" เขาโน้มน้าวย้ำเป็นคำรบสอง
.
.
"ไอ้คนเนรคุณ!!" ครูวิไลด่าเมฆ แต่ไม่ว่าใครจะพยายามเอาตัวรอดหรือแก้ต่างให้ตัวเอง ณ เวลานี้ เต๋อไม่อาจรับรู้ได้แล้ว เขาเยื้องย่างเข้าหาคนทั้งสามช้า ๆ
.
.
"ไป. . .ออกไปให้หมด" คำกระซิบจากเต๋อมอบให้อิสระให้คนทั้งสาม พ่วงด้วยภาวะถูกสะกดจิตอย่างสะเปะสะปะยากจะคาดเดาผลลัพธ์ ครูวิไล เมฆ และ ยอด เดินคอตกออกโรงเก็บของเงียบเชียบ
.
.
"แม่ครับ แม่อยู่ไหน. . .อื๋อ. . .ผมทำอะไรอยู่. . ." เต๋อพูดเองเออเองซ้ำไปมาและเดินวนเป็นวงกลมนับร้อย ๆ รอบอย่างไร้จุดหมาย จนกระทั่งอาการเทเลพาธิคดิสออร์เดอร์ลุกลามจนถึงขั้นถัดไป สมองจึงประมวลผลได้ซับซ้อนขึ้นอีกเล็กน้อย เต๋อเคลื่อนไหวและกระทำการอย่างมีจุดประสงค์ชัดเจนขึ้น
.
.
เขาเดินโต๋เต๋ออกไปอย่างเลื่อนลอย ผ่านไร่สวน และเข้าไปยังบ้านครูวิไล
.
.
"อ้าว คุณ!? ยังไม่กลับอีกเหรอคะ เห็นป้าวิไลไหม" อ้อยเอ่ยปากถามทันทีเมื่อเห็นเต๋อปรากฏกาย
.
.
"ขับรถเป็นไหม. . ." เต๋อเผยอปากครวญช้า ๆ อ้อยถูกอำนาจโทรจิตชอนไชสู่สมองในเสี้ยวนาที
.
.
"ข. . .ขับได้เพคะ คุณท่านจะให้อิชั้นไปส่งที่ไหนดีเพคะ" เธอโน้มตัวถอนสายบัวประหนึ่งผู้สูงศักดิ์อยู่เบื้องหน้า
.
.
"ตึกระฟ้า. . .แม็กซิมิเลียน ทาวเวอร์"
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
18:25 น.
.
.
.
หลังจากแจ้งข่าวให้มีนและธนิกทราบเป็นที่เรียบร้อย ณัฐนั่งข่มความว้าวุ่นในใจไว้ เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะพูดอย่างตรงไปตรงมาและทำให้คนเชื่อถือได้ง่าย ๆ ทางแบงค์เองก็ดูจะหนักใจไม่น้อย มีแค่เพื่อนสองสามคนเท่านั้นที่หลอกล่อให้ไปอยู่นอกเขตอันตรายได้ นอกนั้นพร้อมใจกันประสานมติอย่างพร้อมเพรียงกันว่า "ไร้สาระ"
.
.
"จะเกิดเหตุอย่างเดียวกับที่เคยเกิดในตลาดนัด. . .ถ้าพวกเขาไม่เชื่อ. . .ก็คงทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ" ณัฐใช้ฝ่ามือทาบใบหน้าแสดงความตึงเครียด
.
.
"อืม เราทำดีที่สุดแล้วว่ะ" แบงค์ยักไหล่ตอบ
.
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
18:48 น.
.
.
อ้อยซึ่งถูกสะกดจิตให้ดำรงตำแหน่งพนักงานขับรถจำเป็น พาเต๋อส่งถึงอาคารแม็กซิมิเลียน ทาวเวอร์ ซึ่งเป็นตึกระฟ้าที่สูงที่สุดในเมืองนี้ ด้านบนสุดเป็นภัตตาคารหรูและจุดชมวิว
.
.
"ถึงแล้วเพคะคุณท่าน" อ้อยเดินอ้อมไปเปิดประตูเชิญเต๋อลงมาจากนั้นจึงไปเก็บรถ เต๋อเดินก้มหน้ามองปลายเท้าและบ่นพึมพำตลอดเวลา ท่าทีส่อพิรุธนี้สะดุดตาพนักงานต้อนรับของอาคาร
.
.
"ขอโทษครับ ติดต่ออะไรครับ" พนักงานต้อนรับก้าวฉับ ๆ ออกหน้ารับ
.
.
"แม่. . ."
.
.
.
"แม่?" พนักงานขมวดคิ้ว
.
.
"คิดถึงแม่. . .แม่ครับ. . ." เต๋อครวญคำนึง
.
.
"คุณก็คงคิดถึงแม่. . . เหมือนผม. . .ไม่สิ. . .เอ๊ะ. . .เมื่อกี้ผมพูดอะไรนะ. . ."
.
.
พนักงานต้อนรับพิจารณาว่าเต๋อเป็นบุคคลไม่น่าไว้วางใจ จึงตั้งท่าติดต่อฝ่ายรักษาความปลอดภัย อันเป็นจังหวะเดียวกับที่คุณนายผมตีกระบังสูงนางหนึ่งเดินนวยนาดออกจากลิฟท์
.
.
"ผมก็คิดถึงแม่ที่บ้านนอก" จู่ ๆ พนักงานต้อนรับคนดังกล่าวหลั่งน้ำตาถวิลหาอดีต
.
.
"อายุท่านประมาณป้าคนนี้เลย คิดถึงแม่. . ." พนักงานต้อนรับมองยังไปยังคุณนาย
.
.
"อยากดูดนมแม่จ๊วบ ๆ เหมือนตอนเด็ก ๆ อีกจัง" ว่าแล้วเขาก็กรูเข้าไปบีบนมคุณนาย "ว้าย! อะไรกัน!" คุณนายกรีดร้องตกใจ
.
.
"ขอดูดนมหน่อย! เหี่ยวก็ไม่เป็นไร!! อยากดูดนมแม่!!" พนักงานปลุกปล้ำคุณนายอุตลุด ดูเหมือนฝ่ายรักษาความปลอดภัยที่พนักงานต้อนรับตามตัวมา จะต้องจัดการกับคนที่เรียกมาเสียเอง จังหวะนี้เต๋อเดินตุปัดตุเป๋เข้าลิฟท์กดขึ้นไปยังชั้นดาดฟ้า
.
.
.
ประตูลิฟท์เปิดออกอย่างนิ่มนวล ณ ชั้นจุดชมวิว พนักงานต้อนรับสาวสวยเดินหาแขกอย่างรู้งาน
.
.
"ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายจองโต๊ะไว้หรือยังคะ" พนักงานฉีกยิ้มเปี่ยมไมตรีจิต
.
.
"แม่. . .แม่. . .ผมมาหาแม่ครับ" เต๋อตอบหญิงสาวโดยแหงนหน้ามองเพดาน แววตาหลุกหลิก กระนั้นพนักงานผู้อัธยาศัยดีเยี่ยมก็หาได้ถือสา เธอพยายามบริการแขกทุกประเภทอย่างเต็มความสามารถ
.
.
"คุณแม่ท่านชื่ออะไรคะ เดี๋ยวดิฉันจะดูรายการจองให้ค่ะ" เธอถาม แต่เต๋อไม่สนใจ สิ่งที่อยู่ในสายตาเขาตอนนี้คือวงดนตรีออเครสตร้าซึ่งกำลังบรรเลงบทเพลงคลาสสิกกล่อมเกลาให้บรรดาผู้มีรสนิยมสูงส่งได้ละเลียดมื้อค่ำอย่างอิ่มเอมในสุนทรียะอันสุดแสนศิวิไลซ์
.
.
"แม่ครับ. . .อืม. . .เออ. . .เมื่อกี้ผมพูดอะไรออกไป. . .เอ๊ะ. . .คุณเป็นใคร. . .แล้วผมมาที่นี่ทำไม. . .ไม่ใช่สิ. . .ผมมาหาแม่ถูกแล้ว. . .อืม ๆ ๆ" เต๋อยังคงพึมพำฟังไม่ได้ศัพท์ เล่นเอาพนักงานผู้ใจเย็นถึงกับขนลุกขนชัน
.
.
.
"เอ่อ. . .คุณผู้ชายคะ. . .ดิฉันว่า. . ." พูดไม่ทันจบประโยค เธอก็ถูกอำนาจโทรจิตครอบงำ พนักงานสาวเดินกรีดกรายเข้าไปถอดเสื้อผ้าและเต้นโคโยตี้ส่งเสียงครางอู้วอ้าอยู่คนเดียวในลิฟท์
.
.
เต๋อเดินผ่านบริเวณภัตตาคารชมวิวไปยังวงดนตรีออเครสตร้า ยามนี้กระแสคลื่นโทรจิตของเต๋อแผ่ซ่านอย่างรุนแรง จิตของบรรดานักดนตรีทั้งวงถูกแทรกแซงในชั่วพริบตา
.
.
ท่ามกลางความงุนงงของแขกผู้ทรงเกียรติในภัตตาคาร เต๋อย่างเท้าสู่กลางวงดนตรีโดยไม่สนใจใคร
.
.
"ต่อจากนี้. . .ผมจะเป็น. . .เป็น. . .วาทยากรให้พวกคุณ"
.
.
.
"เพลงอะไรดีครับท่าน" นักไวโอลินถาม
.
.
.
"เรควีม แมส อิน ดี ไมเนอร์ (Requiem Mass in D Minor) โมสาร์ท . . ." เขาหลับตาพริ้มชั่วครู่ ก่อนจะเปิดดวงเนตรอีกครั้งพร้อมเปลวแห่งความเกลียดชังและท่วงทีการพูดที่ลื่นไหลคล่องตัวยิ่งขึ้น นักดนตรีขึ้นสายเตรียมบรรเลงอย่างแข็งขันเมื่อตกอยู่ภายใต้คำสั่ง สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีลุกจากโต๊ะอาหารยืนจัดเรียงแถวเป็นวงประสานเสียง
.
.
"แม่กับผม. . .ต้องเจ็บมาเท่าไหร่. . .เทวดาอย่างพวกเรา. . .ทำไม. . .ทำไม. . . ." เต๋อหยิบกุหลาบก้านยาวดอกหนึ่งในแจกันประดับโต๊ะสำหรับใช้ต่างไม้บาตอง "ขอมอบบทเพลงนี้ด้วยอาลัย. . .แก่คุณแม่. . .และพวกแก . . มนุษย์ เผ่าพันธุ์ที่ไม่รู้จักถ่อมตัวต่อโลกและชีวิตอื่น"
.
.
"นี่คือเพลงส่งวิญญาณสำหรับพวกแก. . ."
.
.
.
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
.
19:09 น.
พ่อลูกยอดเมฆเพิ่งกลับมาถึงบ้านตน ในหัวเต็มไปด้วยพิษอำนาจโทรจิตโลดที่ได้รับเมื่อเต๋อตื่นขึ้นจากภาวะเทเลพาธิค ดิสออร์เดอร์ขั้นแรก
.
.
"เรากลับบ้านพร้อมกันทำไมครับป๊า" เมฆเอ่ยขึ้น
.
.
"ไม่รู้ว่ะ กูจำได้คลับคล้ายว่ากำลังทำอะไรค้างไว้" ยอดเกาหัวแกรก
.
.
". . .อะไรอ่ะป๊า ผม. . .คิดไม่ออก"
.
.
"เผี๊ยะ!!" ยอดตบหน้าลูกชายเต็มแรง "มึงก็ช่วยกูคิดบ้างสิไอ้ควายนี่!!"
.
.
"ป๊าตบผมอีกแล้ว!!" เมฆโพล่งขึ้น "ผมทนป๊ามานานแล้วนะ!!"
.
.
"ไอ้พ่อเหี้ย!! ไอ้สัตว์!! ไอ้หัวควยเอ๊ย!!" เมฆชกหน้ายอดเต็มแรง แต่ก็หาได้สะเทือน ผู้เป็นพ่อตั๊นท้องสวนกลับ
.
.
"กูให้มึงเกิดมา!! ดังนั้นกูจะทำอะไรกับมึงก็ได้!! จะฆ่ามึงให้ตายก็ยังได้!!" ยอดคำรามและลากคอเมฆไปยังห้องครัว
.
.
"กูสั่งให้ทำอะไรมึงก็ต้องทำ!!! กูเป็นพ่อมึง!!" ยอดปลดซิปกางเกงออกและชักควยออกมา
.
.
"อมเดี๋ยวนี้!! กูเงี่ยนแล้ว!!" ยอดสั่งเสียงแข็ง
.
.
"กูบอกให้อม!!" ยอดจับหัวลูกชายกดเข้ากับเป้า ลำควยค่อย ๆ พองตัวขึ้นจนไออุ่นแผ่ซ่านแนบหน้า เมฆค่อย ๆ เผยอปากรับเข้าไปในปาก
.
.
"ดีมาก! ไม่อยากโดนกูซ้อมก็ทำตัวว่าง่าย ๆ ซี๊ดดดดดด" ยอดเอ่ยปากชมลูกชายที่กำลังดูดควย ความกระสันต์ไต่ระดับจนต้องกระเด้าปากลูกชายไปด้วย เมฆจินตนาการว่าเขาเกิดมาจากท่อนเอ็นสีน้ำตาลคล้ำเงี่ยงบานท่อนนี้ อออกมาจากรูเยี่ยวที่กำลังดูดเลียอยู่นี้ ดังนั้นหากจะมอบความสุขตอบแทนบ้างก็ไม่เสียหายอะไร
.
.
"ดีมาก อาหหหหหห์" ยอดครวญครางพลางถอดเสื้อกางเกงไปด้วย เมื่อพึงใจระดับหนึ่งแล้วจึงกระชากคอเสื้อลูกชายขึ้นมา
.
.
"ป๊าจะทำไรผม!?" เมฆตกใจ "หุบปากไอ้ลูกเหี้ย!!" ยอดจับเมฆกดลงกับโต๊ะอาหาร ฉีกเสื้อยืดจนเห็นหน้าอกเด่นชัด
.
.
"มึงนี่หล่อฟิตเหมือนกูตอนหนุ่ม ๆ เลยนะ เชื้อไม่ทิ้งแถวจริง ๆ สมแล้วที่กูเต็มใจฉีดน้ำเงี่ยนเข้าหีแม่มึงจนมึงชิงหมาเกิดออกมาจากนรกได้ ไม่เสียข้าวสุกจริง ๆ!!" ยอดลูบเรือนหน้าเมฆอันแสนคมเข้มและดูดชิมหัวนมชมพูใส รูปร่างหน้าตานั้นได้จากพ่อ ส่วนผิวพรรณขาวเกลี้ยงเกลานั้นได้จากแม่ ยอดขบดูดเม้มหัวนมนั้นด้วยกะหาย อย่างเดียวกับที่ทำให้แม่ของเมฆ ลูกชายครางในลำคอ จากนั้นยอดจึงเลื่อนตัวขึ้นไปจูบปาก
.
.
"อาหหห์ ป๊าครับ ผม. . .ผม . . .อืม" เมฆแลกลิ้นกับพ่อบังเกิดเกล้าพัลวัน เขารู้สึกว่าอาวุธส่วนตัวค่อย ๆ ผงาดขึ้นช้า ยอดไม่รอช้าจัดการถกกางเกงเมฆออกพร้อมกางเกงใน เขาก้มลงเอาหน้าซุกไปกับควยลูกชายและใช้ลิ้นทิ่มแยงไปมาทั่วซอกมุม
.
.
"ป๊า. . .ป๊าครับ อูยยย" เมฆยินยอมให้พ่อเล่นควยอยู่เช่นนั้น เมฆเต็มใจอมควยให้ลูกชายและเลียน้ำหงี่ใส ๆ ที่หลั่งจากหัวควย รสชาติทั้งเค็มทั้งนุ่มนวลชวนชิม
.
.
"มึงอยากเอาคืนกูบ้างไหม วันนี้กูจะให้โอกาส" ยอดถามลูกชาย พลางปีนขึ้นไปนอนบนโต๊ะและยกขากางขึ้น
.
.
"เก็บกดมานานไม่ใช่เหรอมึง อยากทำก็เอาเซ่!! เก่งจริงล่อรูตูดพ่อมึงเลย!!"
.
.
"อย่าท้าผมนะป๊า" เมฆกระหยิ่ม
.
.
"กูไม่ได้ท้า กูกางขารอให้มึงเย็ดอยู่นี่ไง!!" ว่าแล้วหนุ่มเมฆก็ค่อย ๆ ยัดลำควยทะลวงเข้าไปในรูตูดของผู้เป็นพ่อ วันนี้เขาจะคืนน้ำเชื้อให้เป็นการแทนคุณบิดา ยอดกัดฟันแน่นทนความเจ็บปวดที่ถูกผู้ชายด้วยกันเปิดซิงรูตูดเป็นครั้งแรก แต่เขาก็ไม่เสียใจเลย เพราะคนคนนั้นคือลูกชายแท้ ๆ ผู้เป็นพ่อย่อมเสียสละให้ลูกได้เสมอ
.
.
"อูววว์ ป๊าครับ ทำไมของป๊ามันตอดควยผมอย่างนี้" เมฆถามขณะเริ่มโยกเข้าออกช้า ๆ.
.
"ไอ้สัตว์เย็ดไป ไม่ต้องถาม!!" ยอดตะคอกกลับ ลูกชายจึงได้แต่ก้มหน้าก้มตาเย็ดรูตูดพ่อต่อไป ยอดช่วยให้ลูกชายสุขสมโดยเกร็งขมิบรูตูดเพื่อบีบรัด เขาทราบดีว่าลูกชายเป็นพวกบ้าหี จึงพยายามทำให้รูขี้ตัวเองตอดรัดได้คล้ายหีที่สุด เมฆครางกระเส่าแฮ่ก ๆ เหงื่อกาฬม่วมตัว เขาไม่เคยรู้สึกรักพ่อมากเท่าวันนี้เลย
.
.
เมฆจับยอดก้มโค้งลงแล้วกระแทกรูตูดในท่ายอดฮิตที่นิยมใช้เวลาเย็ดหีสาว วันนี้จะขอเอาพ่อเป็นเมียสักครั้ง
.
.
"แรง ๆ เลยไอ้ลูกชาย!! มึงลูกกู!! มึงต้องเย็ดเก่งไม่แพ้กู โอววว!!" ยอดคำรามด้วยความซาบซ่าน ขณะเมฆขยับบั้นเด้ารัวระริก พลางมองลำควยบวมเป่งผลุบเข้าออกผ่านรูตูดพ่อตัวเอง
.
.
จังหวะเดียวกับที่แม่ของเมฆกลับมาบ้านพอดี เธอแง้มประตูครัวเข้ามาเห็นถึงกับต้องปิดปาก พ่อลูกที่เสพสมกันอยู่ไม่รู้ตัวว่าแม่และเมียของตนรับรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว เธอทรุดตัวลงตรงนั้น ปากสั่นระริก ราวกับอยากจะพูดอะไรออกไปแต่แรงโน้มถ่วงรอบตัวมันหนักเสียจนทำอะไรไม่ได้นอกจากลงไปนั่งกองกับพื้น
.
.
เธอพยายามดันตัวเองขึ้นแม้จะรู้สึกว่าแข้งขาหนักดุจมีลูกเหล็กถ่วงไว้ ค่อย ๆ ประคองตัวออกไปจากจุดเกิดเหตุอย่างทุลักทุเล หัวใจสั่นรั่วเจียดทะลุออกจากอก
.
.
"ป๊า! ผมเย็ดเก่งเหมือนป๊าไหม!!" เมฆถามขณะกำลังซอยถี่เต็มพิกัดในท่าสุนัข
.
.
"เยี่ยมมากไอ้ลูกชาย แตกคารูตูดพ่อมึงเลย!!" ยอดตอบรับขณะใช้มือสาวควยตัวเองจนใกล้ถึงจุดหมาย
.
.
"โอววววว!!" เมฆหลับตากัดฟันพร้อมกระแทกบั้นเด้าส่งแรงฮึดสุดท้ายพร้อมปล่อยน้ำเชื้อสายพันธุ์เดียวกับพ่อพรั่งพรูออกมาคารูดาก ขณะที่ยอดก็เสียวจนต้องหลั่งพรมน้ำว่าวลงโต๊ะกินข้าว
.
.
.
"มึงนี่สุดยอดจริง ๆ ไอ้ลูกรัก" ยอดนอนกอดกับลูกชายบนโต๊ะและลูบไล้แก้มอย่างทะนุถนอม เขาคิดว่ามีลูกชายที่ทั้งหล่อน่าเอ็นดูและเย็ดเก่งขนาดนี้เป็นศรีแก่ตัวอย่างหาที่สุดมิดได้ ต่อไปนี้จะไม่ใช้ความรุนแรงกับลูกชายอีก
.
.
ทว่าน่าเสียดาย คงไม่มีโอกาสได้ทำตามปณิธานที่ตั้งไว้. . .ตลอดกาล
.
.
แม่ของเมฆเปิดประตูครัวเข้ามาอีกครั้งพร้อมปืนลูกซอง ใบหน้าแดงก่ำด้วยน้ำตาแห่งความผิดหวังและบูดเบี้ยวไม่เป็นรูปด้วยความโกรธแค้น ไม่สามารถบอกได้ว่าตัวสั่นด้วยหัวใจแตกสลายหรือโทสะกำลังจะระเบิดออกมากันแน่
.
.
"ทำอย่างนี้ทำไม. . ." เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ
.
.
เพราะยังไม่มีใครได้ทันขอโอกาสให้คำอธิบาย เธอก็สาดกระสุนลูกปรายมรณะใส่สามีและลูกทันที
.
.
เมื่อเห็นว่าทุกอย่างปราศจากการเคลื่อนไหวแล้ว เธอจึงจ่อคางตัวเองและเหนี่ยวไกตามไป
.
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
19:32 น.
.
.
ครูวิไลนั่งในรถแท็กซี่พร้อมชวนคนขับคุยไปด้วย เธอบอกความต้องการว่าอยากขับรถวนแล่นรอบเมืองสักรอบและยินดีให้ค่าตอบแทนล่วงหน้าในราคาสูงลิ่ว โชเฟอร์จึงน้อมรับแต่โดยดี แท้จริงแล้วเธอแอบเอามือสอดใต้กระโปรงใช้นิ้วเบ็ดหีตัวเองอยู่ในเบาะหลัง ความสุขของเธอคือได้มองไปตามข้างทาง จะเป็นเด็กหนุ่มวัยเรียน ผู้ชายวิ่งออกกำลังกายรอบสวนสาธารณะ หนุ่มออฟฟิศ หรือคนเดินถนนทั่วไปหน้าตาน่ารักน่าชังก็ช่วยให้เธอสุขกับการเกี่ยวเบ็ดยิ่งขึ้น และสิ่งที่น่าท้าทายคือ พฤติกรรมทั้งหมดนี้โชเฟอร์สังเกตไม่ออก
.
.
รถเบนซ์สีเงินด้านหลังรถที่ครูวิไลนั่งส่งสัญญาณบีบแตรลั่นดุจไม่ได้ดั่งใจ เมื่อโชเฟอร์หันไปจึงเห็นคนขับเป็นสตรีสวยสง่าวัยกลางคนตีหน้าตาถมึงทึง
.
.
"ฮ่วย คนสวยหน้ายักษ์" โชเฟอร์แซว
.
.
"แม่คะ บีบดังไปหน่อยรึเปล่าคะ" เด็กสาววัยมัธยมปลายในรถเบนซ์หรูเอ่ยกับผู้เป็นแม่ซึ่งได้รับสารพิษตกค้างจากคนไข้งี่เง่าน่ารำคาญตลอดวัน
.
.
แพทย์หญิงผู้เป็นแม่ไม่ตอบสนองคำทัก แต่กลับชูประเด็นใหม่ที่ตนใคร่สนทนา
.
.
"วันอาทิตย์นี้ไปวิปัสสนากับแม่นะ เตรียมชุดขาวไว้ด้วย"
.
.
"แต่หนูอยากไปว่ายน้ำกับเพื่อนนี่คะ" ลูกสาวตัดพ้อ
.
.
"ลูกแคทคะ เล่นน่ะเมื่อไหร่ก็เล่นได้ แต่บุญ ศีล ภาวนา ถ้าไม่หมั่นฝึกหมั่นสั่งสมไว้ ตายไปไม่มีอะไรติดตัวนะลูก" เธอตอบเสียงเรียบ
.
.
"ตายไปก็เอาอะไรติดตัวไปไม่ได้อยู่แล้วนี่คะ" ลูกสาวแย้งด้วยเสียงที่พยายามดัดให้ฟังรื่นหูผู้ใหญ่ที่สุด
.
.
"ยกเว้นดวงจิตที่บริสุทธิ์ไงจ๊ะ จะทำให้เราได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดี. . . เอ๊ะ ทำไมป่านนี้รถยังติดอีกเนี่ย. . . แย่ชะมัด" ว่าแล้วแพทย์หญิงก็หักพวงมาลัยเลี้ยวไปอีกเส้นทาง เธอจุ๊ปากหัวเสียเพราะเป็นทางลัดที่เธอไม่ใคร่ผ่านถ้าไม่จำเป็น แต่เห็นทีเวลานี้คงไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
.
.
ถนนเส้นนี้รายเรียงด้วยแหล่งอโคจร ทั้งบาร์เหล้า อาบอบนวด ผับ สารพัดความบันเทิงสำหรับนักท่องราตรี แพทย์หญิงชายตามองเห็นหญิงบริการชูป้ายเชิญชวนลูกค้า แลคนดื่มเหล้าเบียร์ควงแขนเต้นรำกันสนุกสนาน
.
.
"นี่ไงแคท ลูกดูตัวอย่างคนประมาทพวกนี้ ตายเมื่อไหร่หนีไม่พ้นเปรต อสูรกาย โชคดีหน่อยคงได้เกิดเป็นสัตว์ พวกนี้ตอนมีชีวิตเอาแต่มัวเมาตักตวงความสุขใส่ตัว ไม่รู้จักถือศีลเข้าวัด ตายไปจะรู้ว่ารักสนุกทุกข์ถนัดมันเป็นยังไง"
.
.
"แม่ไม่ได้แช่งเขาใช่ไหมคะ" แคทถาม
.
.
"แน่นอน ไม่ได้แช่ง มันเป็นกฎธรรมชาติอยู่แล้ว ทำอย่างไรต้องได้อย่างนั้น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว"
.
.
"หนูสังเกตหลายครั้งแล้ว ทำไมเวลาแม่พูดถึงคนกลุ่มนี้ แม่ต้องใส่อารมณ์ด้วยคะ เหมือนแม่เป็นเดือดเป็นร้อนแทนชีวิตเขา. . . .
.
.
. . .แต่เขาไม่ได้ทุกข์ร้อนไปกับแม่เลย"
.
.
.
"แคท! ลูกพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง!! นี่ลูกแขวะแม่หรือ!!" เธอขึ้นเสียง
.
.
"ถ้าแม่บอกว่านุ่งขาวห่มขาวนั่งวิปัสสนาแล้วทำให้จิตใจสงบเย็น แล้วที่เป็นอยู่นี่เรียกว่าอะไรคะ หนูก็เบื่อเหมือนกันนะคะ"
.
.
"นี่! พูดหยั่งงี้ได้ไง! เถียงพ่อเถียงแม่กรรมหนักนะ!!" แพทย์หญิงเลียบรถจอดข้างทางเพื่อตักเตือนลูกสาว
.
.
"เมื่อก่อนคนไข้จะสูงต่ำแค่ไหนแม่ก็ยิ้มให้เขาเท่ากันทุกคน หนูชอบแม่เวลามองคนด้วยสายตานั้นมากกว่า ตอนนี้แม่เริ่มเปลี่ยนไปแล้วรู้ไหมคะ"
.
.
"ยัยแคท!" แพทย์หญิงตีแขนลูกแรงเอาการ แคทผลุนผลันเปิดประตูหนีออกไปด้วยน้อยใจ
.
.
"แคท! กลับมา! อย่าเดินในที่แบบนี้ ใครเห็นเข้าจะคิดยังไง แม่จะเอาหน้าไว้ไหน!!" เธอรีบลงจากรถตามลูกสาวไป
.
.
)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
.
.
19:40 น.
.
.
แทน จตุรเทพข้าวหลามตัดและสมุนน้อยใหญ่นั่งร่ำสุราเคล้านารีในสถานบันเทิงใต้ดินแห่งหนึ่งซึ่งเปิดแต่หัวค่ำ สาวนั่งดริ้งค์วัยรุ่นในชุดวาบหวามหลายคนรายล้อมแกงค์นักเลงนักเรียน เป็นที่รู้กันว่าพวกของแทนแม้จะยังอยู่ในวัยเรียนแต่กระเป๋าตังค์หนาพอที่จะนั่งร้านแบบนี้ จนเจ้าของร้านไว้ใจ ยิ่งไปกว่านั้นยังกำชับให้เด็กในสังกัดบริการเต็มที่อย่าให้ขาดตกบกพร่อง
.
.
ต๊ะติดสอยห้อยตามแทนมาด้วย เนื่องจากแรงศรัทธาและความพิศวาสส่วนตัว จริงอย่างที่เอฟเคยพูดไว้ว่า ต๊ะไม่มีวันหนีตัวเองพ้น เพราะตั้งแต่ย้ายมาอยู่โรงเรียนช่างกลแล้วอาการหลงรักชายผู้มีลักษณะพ่อพันธุ์ที่สมบูรณ์ก็ไม่มีทีท่าลดน้อยถอยลง บ่อยครั้งต๊ะต้องจินตนาการว่าถูกแทนกระซวกประตูหลังอย่างดุเด็ดเผ็ดร้อนขณะช่วยตัวเอง เป้าที่นูนเด่นเป็นสง่า ผิวหน้าหล่อเหลาสะอาดเกลี้ยง ทว่าทั้งตัวและสันดานกลับโชกโชนไปด้วยความดิบเถื่อนในแบบฉบับลูกผู้ชายเลือดร้อน
.
.
"มานี่เด๊ะไอ้ต๊ะ" แทนเรียกรุ่นน้องหน้าละอ่อนเข้ามาใกล้ ๆ
.
.
"เดี๋ยววันนี้กูจะพามึงขึ้นครู . . .เคยยังวะ" แทนกระซิบถาม ต๊ะทั้งดีใจที่รุ่นพี่ในดวงใจจำชื่อตนได้และตกใจในคราเดียวที่แทนยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด เขาเคยร่วมรักแล้วกับเอฟแฟนเก่าโดยที่ตนเป็นฝ่ายรับ แต่จะพูดออกไปว่าเคยมีประสบการณ์กับผู้ชายแล้วก็คงไม่เป็นการดีกับตัวเองนัก
.
.
"ยังครับ. . ." ต๊ะตอบเสียงเบา แต่แทนกลับช่วยขยายเสียงให้เกินความจำเป็น "อะไรนะ. . .ยังไม่เคย!!! หัวเปิดรึยังมึงน่ะ!! ฮ่า ๆ ๆ เดี๋ยวกูจัดสาวให้" ว่าแล้วแทนก็ปรบมือสองสามแปะส่งสัญญาณเรียกสาวสวยในสังกัดมาหนึ่งคน
.
.
"อีต่าย กูวานสอนเด็กมันให้โตเป็นหนุ่มหน่อย ค่าน้ำชามาเอาที่กู" แทนหันไปพูดกับสาวนั่งดริ้งค์ที่จัดมาให้ต๊ะ
.
.
แต่ต๊ะอึดอัด เขาจะรู้ไหมหนอว่าสิ่งที่ปรารถนาคือท่อนลำของลูกผู้ชายอกสามศอกอย่างแทน หาใช่รังไข่อิสตรี ต๊ะพยายามบ่ายเบี่ยงไปมา ขณะที่แทนซึ่งเมาได้ที่พยายามเชียร์ให้ฮึกเหิมปน ๆ ไปกับปรามาสว่าอย่าขี้ขลาด
.
.
ในที่สุดต๊ะก็คิดอุบายขึ้นได้ เขาเสนอว่าอยากนอนกับผู้หญิงที่แทนเล็งไว้แล้วต่างหาก และอยากลองให้พี่แทนสอนลีลาให้ชนิดตัวต่อตัว นั่นหมายถึงหญิงหนึ่งชายสอง
.
.
"มึงพูดเหี้ยอะไรนะ?. . ." แทนกระแทกแก้วเหล้าลงโต๊ะ แม้เพลงในร้านจะส่งเสียงดังแต่เสียงปึงปังของแทนนั้นดังกว่าและทรงประกาศิตยิ่งกว่า ทุกคนหันมามองเป็นสายตาเดียวอย่างกริ่งเกรง
.
.
ต๊ะใช้น้ำเย็นเข้าลูบ เขาอ้างว่าได้ยินกิตติศัพท์ว่าพี่แทนท่วงท่าเด็ดดวง ขนาดใหญ่โตโอฬารกระชากใจสาว ๆ หากแทนให้เกียรติเป็นติวเตอร์ให้ก็คงเป็นบุญอย่างล้นพ้น
.
.
"ปากหวานนะมึง. . .ไอ้น้องชาย" แทนขยี้ผมต๊ะอย่างเอ็นดู เขากระดกเหล้าอีกสองแก้วเพื่อเพิ่มดีกรีความเร่าร้อนในเส้นเลือดแล้วจึงลุกขึ้นจูงมือเด็กที่ตนหมายไว้ เตรียมขึ้นไปห้องส่วนตัวชั้นบน
.
.
"ตามมาดิวะ. . .อย่าเซ่อ" แทนหันไปเรียกต๊ะ เด็กหนุ่มดีใจเนื้อเต้นเมื่อได้รับอนุญาต
.
.
.
ในห้องรับรองแขก สาววัยรุ่นผิวงามผุดผ่องผู้ให้บริการขอทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำชั่วครู่ ขณะที่แทนและต๊ะนั่งดวดเหล้ากันพอเป็นกระสัย ทั้งคู่ถอดเสื้อผ้ารอฝ่ายหญิง เหลือเพียงกางเกงในติดตัว ต๊ะต้องพยายามกลั้นหัวเราะเมื่อเห็นรอยสักรูปไจแอนท์กลางแผ่นหลังลูกพี่ แต่ที่น่าสนใจยิ่งกว่าคือเป้ากางเกงในสีดำของแทนนั้นช่างนูนโป่งเย้าสายตา จนต๊ะต้องเก็บอาการไม่ให้ของขึ้นผิดที่ผิดเวลา
.
.
"ทำไมมึงกล้าจังวะ ตัวแค่เนี๊ยะ . . .ไม่อายไงวะ" แทนถามขณะส่งแก้วเหล้าให้รุ่นน้องชง
.
.
"ผมนับถือพี่นานแล้ว ผมอยากเท่แบบพี่แทน อยากทำได้อย่างพี่แทนทุกอย่าง" ต๊ะตอบอย่างเอาใจพลางชงเหล้าไปด้วย
.
.
แทนส่ายหัว. . ."ถึงมึงจะเลียนแบบกูได้แค่ไหน สุดท้ายมึงก็เป็นมึง ไม่ใช่กู. . . ." เขารับแก้วเหล้าจากต๊ะ "คนเราเท่ได้ในแบบตัวเองทุกคนเว้ย" แทนกระดกเหล้าเข้าปากตาม
.
.
"ขนาดเพื่อนม.ต้นที่กูเคยแกล้งจนหงอ วันหนึ่งมันยังกล้าลุกขึ้นมาเอาคืนกับคนที่เคยทำมันจนคนกลัวหัวหดไปทั่ว แม่งบ้า กล้าท้ากูต่อยด้วยนะไอ้สัตว์ ฮ่า ๆ ๆ ผ่านมาตั้งกี่ปีแล้ว"
.
.
"พอมันล้มกูถึงไม่ซ้ำมันไงล่ะ อดีตมันเคยทุเรศช่างหัวแม่ง ตอนนี้ถือว่าแม่งเท่ใช้ได้" แทนตักกับแกล้มเข้าปากพร้อมพร่ำสอนรุ่นน้องไปด้วย
.
.
"มึงก็เหมือนกันไอ้ต๊ะ ถ้ามึงเก๋าพอตัว อีกไม่กี่ปีคงได้แทนที่กู ถึงตอนนั้นมึงจะภูมิใจได้ไงวะ ถ้ามีคนชมมึงว่าเท่เหมือนถอดแบบจากกู. . . ."
.
.
"ให้น้องมันนับถือเพราะว่าเป็นตัวมึงสิ"
.
.
ต๊ะก้มหน้าครุ่นคิด จังหวะเดียวกัน สาวนั่งดริ๊งค์หรืออีกด้านหนึ่งของเธอคือหญิงบริการก็เปิดประตูออกจากห้องน้ำ นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวเตรียมพร้อม ทั้งสองหนุ่มรอคอยอยู่แล้ว
.
.
"ไปได้แล้วไอ้ต๊ะ เดี๋ยวกูสอนให้" แทนปิดขวดเหล้าส่งสัญญาณ หญิงสาวนอนรอบนเตียง
.
.
"มึงไปลองดูดปากเค้าก่อน ดูว่ากูทำยังไงแล้วจำไว้" ลูกพี่หนุ่มชี้แนะรุ่นน้อง ต๊ะยอมฝืนใจแลกลิ้นกับผู้หญิง ขณะเดียวกันก็เหลือบตามองเห็นแทนกำลังไซร้ตามเรือนร่างหญิงสาว ดูดยอดปทุมถันเต่งตึง ต๊ะสังเกตเป้ากางเกงในของแทนเริ่มนูนโด่งขึ้นเป็นลำพาดยาว นี่ต่างหากคือสิ่งที่ประสงค์จนถึงกับยอมเปลืองตัว
.
.
"อา. . . ." หญิงสาวบิดครางเมื่อแทนลงลิ้นลงร่องสวาท ขณะที่ต๊ะต้องจำใจดูดนมผู้หญิงตาม แต่เพียงเท่านี้ก็คุ้มแล้วที่ได้เห็นหนังสดที่พระเอกในฝันเป็นคนเล่นให้ดูต่อหน้า และต่อมาก็ต้องดูดเลียหีให้สาวเจ้าเช่นกัน ต๊ะรู้สึกกระอักกระอ่วนจนคลื่นไส้แต่ต้องฝืนทำตัวเป็นคนไม่มีปัญหา เพื่อก้าวบันไดไปสู่ขั้นที่สูงกว่าและสูงกว่าไปเรื่อย ๆ
.
.
ต่อมาหญิงสาวคุกเข่าลงและขอให้สองหนุ่มยืนขนาบข้าง เธอรูดกางเกงในของทั้งสองออก และจัดการดูดควยให้สลับไปมา ต๊ะหลับพริ้มพึงใจเมื่อได้เห็นลำควยของพี่แทนในดวงใจ ช่างโอฬารสมกับเป็นคนตัวสูงใหญ่ หัวสีน้ำตาลคล้ำบ่งบอกว่าผ่านศึกมาอย่างโชกโชนพอ ๆ กับรอยแผลตามตัว ช่างสมเป็นชายชาตรี
.
.
"ชอบไหมมึง" แทนเอ่ยปากถามน้องขณะถูกดูดควย ต๊ะได้แต่พยักหน้าเงียบ ๆ ยอมให้หญิงสาวบรรเลงเพลงโอษฐกาม เขาอยากบอกเหลือเกินว่าควยพี่แทนที่หัวบานเป็นดอกเห็ดขนาดสากกระเบือต่างหากที่กระตุ้นอารมณ์เขา ถ้าไม่กลัวโดนตีนอยากถีบชะนีลงจากเตียงแล้วโม้คควยให้พี่แทนด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม ทั้งจินตนาการส่วนตัวบวกกับความเสียวที่หญิงบริการมอบให้ทำให้ควยต๊ะแข็งเต็มที่พร้อมใช้งาน
.
.
หญิงสาวสวมถุงยางให้สองหนุ่ม
.
.
"มึงก่อนเลย กูเคยกับน้องเขาแล้ว" แทนเพยิดหน้าบอกเชิง
.
.
"นอนลงสิคะน้อง" หญิงสาวจับต๊ะนอนลงแล้วนั่งคร่อม ช่างเป็นความเสียวที่แปลกใหม่สำหรับเด็กหนุ่ม เขาไม่เคยลองกับผู้หญิงมาก่อนเลย ขณะเดียวกันแทนก็ยืนกางขาให้หญิงบริการดูดควยไปด้วย ต๊ะจึงได้เห็นพวงกระโปกใหญ่เป็นไข่เป็ดแกว่งไกวไปมาช่วยเร่งเร้าอารมณ์เสน่หา
.
.
ต่อมาสาวบริการเสนอให้ลอดยัดสองท่อนเข้าในรูเดียว
.
.
"เจ๋งมากชะนี!!" ต๊ะคิดในใจ ไม่รู้ว่าเธอได้ไอเดียนี้มาจากไหน รู้แต่ว่ามันช่างยอดเยี่ยมจนยากจะสะกดกลั้นความคึกในใจให้เป็นปกติได้ เมื่อสอดเข้าไป ลำควยของแทนและต๊ะเสียดสีเบียดกันอยู่ในรูหีอย่างแนบแน่น ทั้งสามทำกันบนโซฟา โดยต๊ะอยู่ล่างสุด หญิงบริการคั่นกลาง และแทนกางขาเย็ดอยู่บนสุด เด็กหนุ่มแหงนจ้องใบหน้าอันเปี่ยมสุขสุดเสียวของหนุ่มแทนขณะกระหน่ำรักถี่ยิบจนเหงื่อท่วมตัวกลิ่นสาบชายคละคลุ้ง ซ้ำยังฉวยโอกาสแกล้งทำเป็นจับควยให้เข้าที่โดยมือได้แอบลักสัมผัสถุงไข่แทนที่ห้อยไปมาขณะเย็ด สัมผัสจากแก่นกายลูกผู้ชายแมนดิบเถื่อนอย่างแทนผ่าวร้อนกว่าช่องคลอดเป็นไหนๆ เขาจินตนาการภาพภายในว่าลำควยของเขากับลูกพี่สุดที่รักจะแนบชิดถูไถกันแค่ไหน เพียงแค่คิดก็เสียวจนไม่อาจยับยั้งไว้ได้ ต๊ะใกล้ถึงสวรรค์นำแทนล่วงหน้า
.
.
"พี่แทนครับ ผมรักพี่!!" ต๊ะคิดในใจก่อนพรั่งพรูน้ำรักคาถุงยาง ไม่นานนักแทนก็เร่งจังหวะตามไปติด ๆ
.
.
"อาหหหหห์!!" แทนเกร็งควยกระแทกแรง ๆ ทิ้งท้ายก่อนปลดปล่อยน้ำเชื้อออกมาตุงถุงยาง
.
.
หลังเสร็จกิจ แทนขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนเพราะปวดฉี่ ขณะที่หญิงบริการอยากรีบใช้ห้องน้ำเช่นกันจึงขอตัวออกไปเข้าห้องน้ำด้านนอก ต๊ะใช้โอกาสที่อยู่คนเดียวนี้หยิบกางเกงในแทนซึ่งเลอะคราบน้ำหงี่และอับด้วยกลิ่นสาบเหงื่อขึ้นมาดมและเลียเป็นที่ระลึก ก่อน