🧡 XONLY 🧡

ชัดชายเหลืบตามองซีกหน้าด้านข้างของคุณหมิว เมื่อเห็นหยาดน้ำตาไหลรินมาตามข้างแก้ม เขาก็ชะงักมือที่หมายจะเอื้อม
ไปกอด ชัดชายครุ่นคิดถึงสาเหตุที่ทำให้คุณหมิวร้องไห้ หรือเป็นเพราะว่าเธอกลังเสียใจในสิ่งที่ทำลงไป ครั้งแรกชัดชาย
ตกใจและแปลกใจที่เห็นคุณหมิวเป็นผู้กระทำกดร่องสาวให้อ้าอมควยของเขา จนกระทั่งเขาแตกข้างในโพรงสวาท ชัดชาย
จึงดีใจอิ่มสุขจนเหลือคณานับ เพราะคิดว่าคุณหมิวกำลังจะเริ่มรักเขา จนยอมให้ควยของเขาสอดเสียบเข้าไปแตกในโพรงหี
แต่พอมาเห็นเธอนอนร้องไห้แบบนี้ ใจของชัดชายก็แทบสลาย อยากกลั้นใจตายไปเสียตรงนั้น ด้วยประจักษ์แจ้งว่าคุณหมิว
กำลังเสียใจกับการกระทำ มือที่หมายใจจะเอื้อมไปกอดจึงชักกลับมาวางก่ายหน้าผากเสียแทน

ทางด้านคุณหมิวหลังจากที่เธอตัดสินใจในช่วงวินาทีสุดท้ายที่จะกดเนินสาวให้อ้าอมควยของชัดชายด้วยความรุ้สึกที่เธอไม่
สามารถบอกกับตัวเองว่า เพราะเหตุใด หลังจากที่ปล่อยให้เขาแตกข้างในโพรงสวาท คุณหมิวก็ซาบสร้านเสียวสยิวจนเสร้จ
ตามไล่หลังชัดชายกระชั้นชิด แล้วเธอก็หลั่งน้ำตาของความสุขสมออกมาก่อนจะพลิกตัวลงมานอนด้านข้าง แม้คุณหมิวจะ
อยากหันไปกอดเขารัดร่างของชัดชายขนาดไหน แต่เธอก็ไม่กล้าหันไปหา เพราะเธออายกับสายตาของเขาที่คงมองจับจ้อง
ด้วยความสงสัยใคร่รู้ว่าเพราะเหตุใดเธอถึงตัดสินยอมเป็นของชัดชาย คุณหมิวจึงได้แต่นอนนิ่งๆ ไม่กล้าขยับตัว ปล่อยน้ำตา
แห่งความสุขสมให้ไหลรินออกมาตามข้างแก้ม แต่แล้วชัดชายทำท่าขยับตัวจะเอื้อมมือมากอด คุณหมิวรอด้วยใจเต้นระทึก
แต่เขากลับชะงักชักมือกลับไปนอนก่ายหน้าผากเสียแทน

หรือเป็นเพราะว่าเขารังเกียจเธอจึงทำเช่นนั้น ชัดชายคงครุ่นคิดว่าเธอเป็นหญิงหลายใจ ชัดชายคงคิดว่าเธอเป็นหญิงร่าน
สวาท ที่ปากบอกไม่ยินยอม แต่ผลที่สุดเป็นเธอเองที่กดเนินสาวลงมาจนควยของเขายัดเข้าไปเต็มรู ยิ่งคิดคุณหมิวยิ่งเศร้า
เสียใจ จนน้ำตารินไหลออกมามากขึ้น ตัดใจนอนหันข้างตะแคงหันหลังให้กับชัดชายเสียแทน แล้วนอนครุ่นคิดถึงเรื่องราว
ที่ผ่านมาระหว่างตนเองกับชัดชายและพี่ชายฝาแฝดของเขาจนกระทั่งม่อยหลับไป
.................................

ทางด้านไอ้เด่นพี่ชายของไอ้ดาวที่ได้รับคำสั่งจากเทวัญให้ย้อนมาที่ตึกร้างเพื่อดูว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น จึงติดต่อกับไอ้ดาว
ไม่ได้อีกเลย หลังจากที่ใช้เวลาไปพอสมควรกว่าจะมาถึงตึกร้างก็เลยเที่ยงคืนไปนานโข ทันที่มาถึงเห้ยว่าภายในตึกร้างเงียบ
สงบ มันรีบเดินนำหน้าลูกน้องอีสองคนเข้าไปในตึกทันที มองไม่เห็นไอ้ดาวที่โต๊ะหน้าห้องคุมขัง พอเดินไปถึงประตูที่ปิดไว้
แต่ไม่ได้ล็อคกุญแจ ก็เชื่อมั่นว่าไอ้ดาวมันต้องอยู่ในนั้น แต่ว่ามันเข้าไปในห้องคุมขังเพื่อเย็ดนังหมิวมล.ลูกผู้ดีคนนั้นตามที่
มันขอไว้ หรือว่ามันจะเข้าไปเป็นศพกันแน่ที่ไอ้เด่นยังไม่แน่ใจ มันจึงผลักประตูเข้าไปทันที สายตามองเห็นร่างไอ้ดาวน้อง
ชายของมันนอนหงายจมกองเลือด ทั้งร่างเหลือเพียงกางเกงในตัวเดียวส่วนกางเกงยีนส์ขายาวนั้นถลกลงมากองรวมกันอยุ่
ที่หัวเข่า ส่วนังหมิวและไอ้ชัดชายหายไปแล้ว ไอ้เด่นตรงเข้าไปคุกเข่าข้างศพน้องชายของมัน กัดฟันกรอดด้วยความเจ็บ
แค้น บ่นพำพัมออกมาว่า เป็นเพราะความหื่นร่านราคะของไอ้ดาวแท้ๆที่ทำให้มันพลาดท่าจบชีวิต

จากนั้นเริ่มเดินตรวจดูหาหลักฐานว่าสิ่งใดที่ทำให้น้องชายตนเองตาย สายตาก็พบถังดับเพลิงสีแดงมีเลือดเปื้อนอยู่ จึงคาด
เดาได้ว่าสิ่งนี้คงเป็นอาวุธที่ทำร้ายน้องชายมันแน่นอน หลังจากที่สั่งให้ลูกน้องอขงมันสองคนช่วยกันแบกร่างไร้วิญญาณ
ของไอ้ดาวออกไปจากห้อง ไอ้เด่นก็เดินสำรวจมาตามทางเดินจนออกมานอกอาคาร มันเห็นเลือดแห้งกรังหยดตามพื้นเป็น
จุดๆ แสดงว่าหนึ่งในสองคนนั้นต้องมีใครได้รับบาดเจ็บไปด้วยอย่างแน่นอน พออกมาถึงหน้าอาคารสายตาของไอ้เด่นมอง
เห็นกองไม้ไผ่ที่ถูกผ่าเป็นซีกเล็กๆ มันก้คาดเดาได้อีกว่าไอ้คนที่บาดเจ็บนั้นคงรุนแรงมากพอสมควรจนต้องหาไม้มาช่วยพยุง
หรืออาจะแขนขาหัก จึงเอาไม้ไผ่มาดามเอาไว้ ซึ่งถ้าเป็นจริงตามที่มันสันนิษฐาณ ทั้งคุณหมิวและชัดชายคงหนีกันไปได้ไม่
ไกล ช่วงเวลาที่ตั้งแต่มันโทรมาหาไอ้ดาวครั้งแรกแล้วมันไม่รับสาย จนกระทั่งถึงเวลาปัจจุบัน ห่างกันไม่เกินสี่ชั่วโมง ถ้ามัน
พากันเดินออกไปทางถนน น่าจะพ้นออกไปนอกพื้นที่เสียแล้ว

แต่เพื่อความแน่ใจ ไอ้เด่นสั่งให้ลูกน้องวิ่งเข้าไปในตัวตึกสั่งให้มันเปิดสปอร์ตไลท์ส่องมาที่หน้าประตูรั้ว แล้วเร่งเดินออกไป
ดูร่องรอย ในอดีตไอ้เด่นไอ้ดาวนั้นเคยเป็นพรานหาของป่าล่าสัตว์ แล้วพลาดไปล่าสัตว์สงวนเข้าจึงถูกจับดำเนินคดี พอพ้น
คุกออกมาทั้งพี่น้องก็เลยกระโจนเข้าสู่วงการผิดกฎหมาย เพราะได้รู้จักกับลูกน้องของนายเทวัญที่ติดคุกอยู่ด้วยกันมา พอ
พ้นโทษก็เลยมาสมัครเป็นลูกน้องของนายเทวัญ มันจึงมีความรู้ในทางแกะร่องรอย พอแสงสปอร์ตไลท์ส่องมาหน้ารั้วจน
สว่างแจ้งเหมือนกลางวัน ไอ้ดาวก็เดินออกไปสำรวจหาร่องรอย ตามทางเดินของถนนมีเพียงรอยยางรถที่มันเพิ่งขับเข้ามา
หาได้มีรอยเท้าแม้แต่อย่างใด แต่ทิศทางตรงข้ามนั้นกลับมีหลักฐานเป็นรอยเท้าสองคุ่เล็กกับใหญ่ แสดงชัดว่าต้องเป็น
คุณหมิวกับชัดชายอย่างแน่นอน แล้วพอไอ้เด่นมันเงยหน้ามองไปทางทิวไร่มันสัมปะหรังที่ยาวสุดลูกหูลูกตา มันก็แสยะยิ้ม
ออกมาทันทีที่สายตามันมองเห็นแสงไฟลิบๆวับๆแวมๆ มันเชื่อมั่นว่าทั้งสองคนนั้นคงต้องหลบไปอยุ่ที่กระท่อมร้างกลางไร่
มันสำปะหรังอย่างแน่นอน จึงร้องสั่งลูกน้องให้เตรียมอาวุธให้พร้อม แล้วพากันเดินไปทางทิศที่เห็นแสงไฟนั้นอย่างเร่งรีบ........

ย้อนกลับมาที่กระท่อมร้างกลางไร่มัน ชัดชายยังคงนอนหงายเอามือก่ายหน้าผากอยุ่ พยายามข่มตาหลับ แต่ไม่สำเร็จ ด้วย
จิตใจที่ครุ่นคิดฟุ้งซ่านในเรื่องของหญิงสาวที่ตนเองรัก ที่นอนอยู่เคียงข้างแต่หันหลังให้ แล้วชัดชายก็เริ่มรู้สึกถึงความผิด
ปรกติของสรรพสัตว์แมงเล็กๆที่อาศัยอยุ่ในไร่มัน ปรกติหลังจากที่ชัดชายกับคุณหมิวมาถึงเพิงพักแล้ว มันก้ส่งเสียงร้องกัน
ดังเส็งแซ่ แต่บัดนี้มันกลับเงียบสงบ เฉกเช่นเดียวกับตอนที่เขากับคุณหมิวเดินฝ่าทุ่งมันเข้ามา ในช่วงที่ยังเดินมาไม่ถึงเพิง
พักนั้นมันก็เงียบเช่นเดียวกันกับแบบนี้ แสดงให้ชัดชายรู้ว่าคงต้องมีใครเดินผ่านกลางไร่มันเข้ามาที่เพิงพักเป็นแน่ แล้วจะ
เป็นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่เหล่าสมุนของไอ้นายพลคนชั่ว

สมุนของมันคงกำลังออกจามล่าตัวเขากับคุณหมิวอย่างแน่นอน คงเพราะมันรู้และเห็นศพของไอ้ดาวที่ตึกร้างแห่งนั้น ชัดชาย
รีบขยับตัว แล้วเริ่มรู้สึกว่าครั้งนี้เขาขยับตัวได้คล่องขึ้น อาการเสียวแปล๊บที่ชายโครงนั้นหมดไป เหลือเพียงยังจุกๆเสียดๆ
อยุ่บ้างเล็กน้อย หรือเป็นเพราะตนเองเข้าใจผิดคิดว่าซี่โครงหัก มันอาจจะไม่ถึงขั้นนั้น อาจเพียงเดาะร้าวพอได้พักผ่อนมันก็
เริ่มดีขึ้นจนชัดชายแทบจะหายเหมือนเป็นปรกติ เขาขยับตัวเอียงหน้าไปมองซีกหน้าด้านข้างของคุณหมิว แลเห็นคราบน้ำตา
ยังปรกฎชัดบนแก้มนวนของเธอ หัวใจของชัดชายก็แทยสลาย รำพึงกับโชควาสนาของตนเองว่าทำไมมันช่างอัปโชคถึงปานนี้
ครั้งแรกเขานึกว่าคุณหมิวคงมีใจให้ แอบฝันแอบดีใจในความสุขและอนาคตข้างหน้า แต่เมื่อเห็นชัดๆว่าเธอเสียใจกับการ
กระทำของตนเอง ย่อมแสดงว่าเธอไม่เคยรักตนเองแม้สักนิด สิ่งที่ทำไปคงเป็นความพลั้งเผลอ ทำไปตามอำนาจราคะ

ชัดชายก็หันกลับมา แม้จะคิดว่าสาวไม่รัก แต่ตนเองนั้นกลับรักเธอนักหนา เขาจะไม่มีวันปล่อยให้คุณหมิวมีอันตรายเป็นอันขาด
ชัดชายค่อยขยับตัวลุกขึ้นนั่งเอื้อมมือคว้าปืนลูกโม่ที่ยังคงมีกระสุนอยู่เต็มรังเพลิง ค่อยขยับตัวลุกขึ้นอย่างแผ่วเบาด้วยเกรงว่า
คุณหมิวจะตกใจตื่น ชัดชายตัดสินใจออกไปจากเพิงร้างไปดักซุ่มรอ เพราะคิดไว้ว่าขืนรอให้พวกมันเข้ามาจนถึงกระท่อมร้าง
คุณหมิวอาจจะมีอันตราย และที่รีบเร่งออกไปเพียงลำพังนั้นก้หวังเพียงเบี่บงเบนเป้าหมายของพวกมันให้ห่างออกไปจาก
กระท่อมร้างแห่งนั้นนั่นเอง

ชัดชายเดินอ้อมออกไปทางด้านขวาของตัวกระท่อมร้าง เร่งรีบเดินย่องเพื่ออกไปเผชิญหน้าเหล่าร้ายที่มองเห็นแสงไฟฉาย
ส่องมาตามทางเดินบุกฝ่าไร่มันตรงเข้ามาหากระท่อมร้างอย่างที่ชัดชายคาดการไว้ ชัดชายหมอบลงกับพื้นข้างๆทิศทางที่คาด
ว่าเหล่าสมุนวายร้ายของนายพลชั่วจะต้องเดินผ่าน เขากลั้นใจรอเวลาจนกระทั่งพวกมันเดินเข้ามาใกล้ จริงอย่างที่ชัดชาย
คาดการไว้มันกำลังเดินมาตามทางที่เขาหมอบตัวดักซุ่มรออยุ่ ชัดชายกำด้ามปืนพกแน่นจนเหงื่อซึมออกมา ชัดชายรอจน
พวกมันเดินผ่านร่างของเขาช้าๆ พวกมันมาด้วยกันสามคน พอพวกมันเดินคล้อยหลังชัดชายก้ขยับลุกขึ้นยืน ใครจะกล่าวหา
ด่าว่าเขาไม่ใช่ลูกผุ้ชายที่ซุ่มยิงคนด้านหลังก็ให้ว่าไป ในเมื่อถ้าเขาไม่ทำเช่นนี้ ประทะกันซึ่งๆหน้าตามแบบหนังไทย มีหวัง
คนที่ลงไปแดดิ้นกลิ้งกับพื้นคงเป็นตัวเขาอย่างแน่นอน เมื่อตัดสินใจได้แล้วก็พร้อมประทับท่าเล็งปืนไปเบื้องหลังชายร่างสูง
ที่เดินรั้งท้าย จากนั้นก็บรรจงค่อยๆเหนี่ยวไกปืน เสียงดังเปรี้ยงๆๆซ้อนๆกันสามนัด ร่างสมุนโจรสองคนล้มกลิ้งอย่างไม่เป็นท่า
แต่ไอ้คนเดินหน้ากระโดดหลบทัน พร้อมกับยิงสวนมาที่ทิศทางที่มันเห้นแสงไฟจากปากกระบอกปืน

ชัดชายกะไว้เช่นกันจึงกระโดดหมอบหลบไปก่อนหลังจากที่ลั่นกระสุนสังหารออกไปสามนัด เขาค่อยๆคืบคลานออกจากจุด
เดิมอ้อมไปทางด้านซ้าย แต่ไอ้คนที่เดิหน้ามันก้ฉลาด ชำนาญทางไม่ต่างจากเขา มันจึงซุ่มเงียบหลังจากที่ลั่นกระสุนสวน
ไปแล้วพลาดเป้าหมาย ต่างคนต่างซุ่มตัวเงียบๆ แต่คุณหมิวที่นอนหลับอยุ่ในเพิงร้างนั้นกลับตกใจสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียง
ปืนยิงกันสนั่นหวั่นไหว

สิ่งแรกที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาคือการมองหาชัดชายสามีของเธออีกคน เมื่อแลเห็นว่าเม่ได้อยู่ที่เพิงร้างคุณหมิวก้ใจหายวูบ ตกใจ
จนแทบจะทำอะไรไม่ถูก แต่ด้วยความเป็นห่วงชัดชาย คุณหมิวจึงค่อยๆลงมาจากเพิ่งร้างแล้วคลานไปหลบอยู่ในพงไร่มัน แต่
เธอไม่ได้หลบอยู่นิ่งๆเฉยๆ เหมือนที่ชัดชายกับไอ้เด่นมันทำ เธอหลบพร้อมขยับคลานไปข้างหน้าช้าๆ จนยอดมันไหววุบๆ ไอ้
เด่นมองเห็นชัดว่ายอดมันไหววุบมาตามทิศทางที่มันแอบซุ่มอยู่ ชัดชายก็มองเห็นเช่นกัน ว่าทิศทางที่คุณหมิวกำลังคลานมา
นั้น น่าจะเป็นทิศทางที่คนร้ายที่เหลืออีกคนแอบซ่อนอยุ่ เขาจึงตัดสินใจตะโกนก้อง

"คุณหมิวหยุดครับ อย่ามาทางนั้น..เปรี้ยง!"

สิ้นเสียงพูดของชัดชาย ไอ้เด่นก็ยิงสวนเดาสุ่มมาทางทิศที่เป็นต้นเสียง ให้บังเอิญเสียเหลือเกินที่กระสุนยิงมั่วๆลูกนั้น เจาะ
โดนร่างชัดชายเต็มๆจนเขาล้มกลิ้งลงกับพื้น เจ็บแปล๊บจนแทบสิ้นสติ ก่อนจะค่อยๆชาวุบๆวาบๆ ตรงบาดแผลที่ถูกคม
กระสุนเจาะ

ep.58

เข็มวินาทีกระดิกเดินไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งถึงเวลา24.00น. ผู้การอภิสิทธิ์ก็ลุกขึ้นจากหัวโต๊ะที่ประชุมวางแผนกัน บรรดา
ผู้ใต้บังคับัญชาต่างลุกขึ้นตามอย่างพร้อมเพรียง

"เอาละครับได้เวลาแล้ว..ผมขออวยพรให้ทุกท่านปลอดภัย และงานของเราสำเร็จเรียบร้อย"

หลังพูดจบผู้การอภิสิทธิ์ก็เดินนำหน้าไปขึ้นรถฮัมเมอร์หุ้มเกราะ จากนั้นบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาต่างทยอยกันไปยังรถที่จัด
เตรียมไว้สำหรับงานปราบนายพลเดชนี้โดยเฉพาะ รถของผู้การอภิสิทธฺค่อยๆเคลื่อนนำขบวนออกจาเซฟเฮ้าส์ กองบัญชาการ
ของกรมสอบสวนคดีพิเศษ จะเห็นได้ว่าในบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ร่วมไปจัดการงานนี้ หาได้มีตำรวจกองปราบหรือตำรวจ
จากสถานี้ตำรจท้องที่แม้แต่คนเดียว เนื่องจากผู้การอภิสิทธิ์เกรงว่า แผนจะรั่วไหล เพราะนายพลเดชนั้นหาใช่คนธรรมดา มี
ตำแหน่งหน้าที่และอิทธิพลในกรมตำรวจอย่างมากมาย

หลังจากที่รถผู้การอภิสิทธิ์เคลื่อนตัวออกไป ได้มีรถแยกกันไปสามทางขบวนแรกตามผู้การไปยังท่าเรือแหลมฉบัง จำนวน
มากกว่าสิบคันรถ ขบวนที่สองมุ่งตรงไปบ่อนกาสิโนย่านทองหล่อ ส่วนรถคันสุดท้ายมุ่งหน้าไปตามถนนสายเอเซีย เพื่อไป
ช่วยเหลือคุณหมิวกับชัดชายที่ถูกคุมขังไว้ โดยที่ไม่รู้ข่าวเลยแม้สักนิดว่าทั้งสองคนได้หนีออกจากที่คุมขังตึกร้างแล้ว และ
กำลังอยู่ในช่วงอันตรายอาจถึงแก่ชีวิตได้ตลอดเวลา

ขบวนรถชุดที่มุ่งหน้าไปบ่อนกาสิโนย่านทองหล่อนั้นถึงจุดหมายปลายทางก่อนเป็นอันดับแรก เริ่มทยอยตัวโอบล้อมพื้นที่
เอาไว้ แต่ยังไม่บุกเข้าทลายรังโจร เพราะจำเป็นต้องรอเวลาของขบวนท่านผู้การก่อนจะได้ลงมือพร้อมๆกัน ส่วนรถที่จะไป
ช่วยเหลือคุณหมิวกับชัดชายนั้น ในแผนการที่วางเอาไว้นั้นให้ลงมือได้ทันที่ที่ไปถึง
......................................

"คุณหมิวหยุดครับ อย่ามาทางนั้น..เปรี้ยง!" สิ้นเสียงพูดของชัดชาย ไอ้เด่นก็ยิงสวนเดาสุ่มมาทางทิศที่เป็นต้นเสียง ให้
บังเอิญเสียเหลือเกินที่กระสุนยิงมั่วๆลูกนั้น เจาะโดนร่างชัดชายเต็มๆจนเขาล้มกลิ้งลงกับพื้น เจ็บแปล๊บจนแทบสิ้นสติ
ก่อนจะค่อยๆชาวุบๆวาบๆ ตรงบาดแผลที่ถูกคมกระสุนเจาะ ชัดชายเอื้อมมือไปจับบาดแผลตรงหน้าท้องจากคมกระสุนกด
ไว้แน่น กรามสองข้างขบกันจนเสียงดังกรอด ก่อนจะค่อยๆคืบคลานออกจากจุดนั้นไปทางขวาอย่างแผ่วเบา พยายามไม่
ทำให้ต้นมันสำปะหลังเคลื่อนไหว เพราะมั่นใจว่าไอ้โจรคนที่ยิงเขานั้นมันต้องติดตามาดูผลงานของมันเป็นแน่

ทางด้านคุณหมิวนั้นหลังจากที่เธอได้ยินเสียงตะโกนบอกของชัดชายไม่ให้มาทางนั้น เธอก็หยุดนิ่งไว้ แต่ทันที่ที่เธอได้ยิน
เสียงปืนดังขึ้นพร้อมๆกับสิ้นเสียงร้องบอกของชัดชาย เธอก็ตกใจแทบสิ้นสติ เพราะรู้ว่าคนร้ายคงยิงปืนไปที่ตัวของเขา
ตามต้นเสียงที่ได้ยิน คุณหมิวยกมือไหว้ดินฟ้าภาวนาในใจของให้พระคุ้มครองเขา เพราะไม่แน่ใจว่ากระสุนนัดนั้นยิงถูก
ชัดชายหรือไม่ เนื่องจากเอไม่ได้ยินทั้งเสียงร้อง และไม่ได้เห็นการเคลื่อนไหวอีกเลย คุณหมิวทำได้เพียงหยุดยั้งตัวหมอบ
นิ่งอยู่กับพื้นดินที่ตรงนั้น

ส่วนไอ้เด่นหลังจากที่ลั่นกระสุนไปตามทิศทางของเสียงที่ได้ยินมานั้น มันก็พุ่งตัวหลบตามสัญชาติญาณด้วยกลัวว่าจะถูกยิง
สวนกลับมา แต่ปรากฎว่าหาได้มีไม่ มันจึงค่อนข้างมั่นใจว่าลูกกระสุนที่มันยิงมั่วๆไปนั้นจะต้องถูกเป้าหมายอย่างแน่นอน แม้
ไม่ได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดก้ตาม มันจึงค่อยๆเคลื่อนตัวอ้อมตีวงไปทางด้านหลังของเป้าหมาย หวังจะตามไปดู
ผลงาน ถ้าชัดชายยังไม่ตายมันจะได้เข้าไปยิงซ้ำ

ส่วนชัดชายหลังจากที่เคลื่อนตัวออกจากจุดแรกที่โดนยิงไปแล้ว ก้ค่อยๆลุกขึ้นยืนอย่างระมัดระวัง มองไปตามยอดต้นมัน ก็
เห็นจริงตามที่ตนคาดการไว้ว่าไอ้โจรมันต้องเข้ามาหาตัวเขาที่จุดนั้น แต่มันก็ฉลาดเหมือนกันแทนที่มันจะเคลื่อนตัวตัดตรง
เข้ามา มันกลับเคลื่อนตัวโอบไปด้านหลังเป้าหมาย กะสังหารยิงเขาซ้ำอีกครั้งทางเบื้องหลัง ชัดชายจึงกัดฟันยกมือเล็งปืน
ค้างรอไว้ กะระยะที่มันเข้ามาใกล้พอหวังผลการยิงได้เมื่อไหร่ จึงค่อยลั่นไกปืน

เปรี้ยง! เสียงปืนดังกึกก้องท่ามกลางความมืดสนิทและความเงียบสงัดอีกครั้ง ติดตามมาด้วยเสียงร้องโอ๊ย อย่างเจ็บปวด
จากนั้นไร่มันก็ลู่ไหวไปเป้นทางเมื่อไอ้เด่นโดนยิงเต็มๆเข้าที่หัวไหล่ข้างซ้าย แต่กระสุนยังไม่โดนอวัยวะภายในที่สำคัญ
ของมัน มันจึงเพียงถลาล้มแล้วรีบพุ่งตัววิ่งหนีไปทางท้ายไร่มัน ซึ่งติดกับลำน้ำสายใหญ่ พร้อมกราดยิงมั่วซั่วออกมาติดต่อ
กันเป็นชุดห้าหกนัดตามแสงไฟที่เห็นจากปลายกระบอกปืน จนชัดชายต้องหมอบราบลงกับพื้น รอจนเสียงปืนเงียบลงก็ลุก
ขึ้นยืนมอง เห็นยอดมันไหวลู่ไปเป้นทางยาวไปอีกด้านหนึ่งที่ไม่ใช่เส้นทางที่ตรงไปกระท่อมร้าง และไม่ใช่เส้นทางที่จะกลับ
ไปยังตึกร้างที่คุมขัง

ในขณะเดียวกันที่รถฮัมเมอร์คันที่เดินทางมาช่วยเหลือคุณหมิวกับชัดชายก็มาถึงที่ตึกร้างเช่นกัน กองกำลังจำนวนสามนาย
ต่างพุ่งตัวเข้าไปในตึก หลังจากที่ตรวจดูสถานที่อยุ่ชั่วครู่ พอเห้นว่าไม่มีผู้คนอยู่ที่จุดนั้นแล้ว มีเพียงรถกระบะสีดำสี่ประตุ
คันเดียวที่จอดอยู่ และบนท้ายกระบะนั้นมีศพของผู้ร้ายนอนเสียชีวิตอยุ่เพียงศพเดียว แล้วพลันก็ได้ยินเสียงยิงต่อสู้กันมา
อีกทางด้านหนึ่งของตัวตึกร้าง จุดนั้นมีเพียงแสงไฟวับๆแวมๆ พอมองให้เห็นรางๆ กองกำลังทั้งหมด7นายจึงล่วงรู้ได้โดย
สัญชาติญาณที่ได้รับการฝึกปรือมาว่า เป้าหมายที่ตนเองมาช่วยนั้นคงหนีรอดออกไปได้ก่อนหน้านี้แล้ว และคงกำลังยิงต่อสู้
กันกลางไร่มันที่สูงท่วมหัวอย่างแน่นอน จึงได้พากันกระโดดขึ้นรถฮัมเมอร์ขับตะลุยฝ่าไร่มันสำปะหลังไปยังจุดเป้าหมายทันที

หลังจากชัดชายมองเห็นยอดมันไหวลู่ไปตามทางที่ไอ้เด่นวิ่งหนีไปนั้น เขาก้เคลื่อนตัวพุ่งตามหลังไปทันที แม้จะเจ้บปวดจน
แทบสิ้นสติจากบาดแผลที่ถูกยิง แต่ชัดชายก็จำเป็นต้องตามกัดอย่างไม่ยอมปล่อยในเมื่อไอ้ดจรร้ายมันยังไม่ตาย ชีวิตของ
เขากับคุณหมิวก้ยังไม่ปลอดภัย แม้จะต้องเสี่ยงชีวิต เขาก้จำเป็นต้องแลก เพื่อความปลอดภัย ของคุณหมิว สาวคนที่ชัดชาย
หลงรัก เพราะมันคือรักแรกในชีวิตเสเพลที่ผ่านผุ้หญิงมาอย่างโชกโชน แต่ไม่มีแม้สักคนเดียวที่ชัดชายรู้สึกทั้งรักทั้งห่วงเฉก
เช่นคุณหมิวคนนั้น ทางด้านคุณหมิวนั้นเมื่อไม่ได้ยินเสียงปืนยิงตอบโต้กันสักครู่เธอก็ค่อยลุกขึ้นยืนมองไปตามยอดมันเห้น
มันไหวลู่ไปตามทางเสมือนมีคนสองคนกำลังวิ่งไล่ตามกันอยุ่ เธอมั่นใจว่าคงเป็นชัดชายที่วิ่งไล่ตามไอ้โจรร้าย พลันก็มีแสง
ไฟจากรถฮัมเมอร์สาดส่องวิ่งตรงเข้ามาทางทิศที่ตั้งของกระท่อมร้าง คุณหมิวไม่แน่ใจว่าคนที่ขับรถตะลุยเข้ามานั้นจะเป็น
เจ้าหน้าที่มาช่วยเหลือ หรือจะเป็นกลุ่มโจรที่ยกกำลังมาสมทบกันแน่ เธอจึงตัดสินใจวิ่งตามไปทางที่เห็นชัดชายวิ่งไป
ด้านหน้า

ชัดชายก็เช่นกันที่เห็นแสงไฟจากรถที่สาดส่องวิ่งบุกตะลุยฝ่าไร่มันเข้ามา เขาก็ไม่แน่ใจว่าคนที่มานั้นเป็นกองกำลังช่วยเหลือ
ข้างใดกันแน่ ถ้าเป็นเจ้าหน้าที่มาช่วยเหลือตนเองกับคุณหมิว ชีวิตของเขาและสาวคนรักคงปลอดภัยเสียที แต่ถ้าเป้นฝ่าย
ตรงข้าม คราวนี้คงแย่กันไปใหญ่ที่จะต้องเปิดศึกถึงสองด้านพร้อมๆกัน เขาคงลำบากแน่ เพราะเพียงแค่คนเดียวเขายังไม่
แน่ใจเลยว่าจะปกป้องคุณหมิวให้ปลอดภัยได้แค่ไหน จึงตัดสินใจอย่างรวดเร็วที่จำต้องเผด็จศึกด้านที่พอสู้ไหวไปเสียก่อน
จึงเร่งสาวเท้าวิ่งไล่ไอ้เด่นไปอย่างกระชั้นชิด จนทะลุผ่านไร่มันออกไปถึงริมตลิ่งสายน้ำกว้างใหญ่ ทันได้เห็นหลังของไอ้คน
ร้ายวิ่งลงไปที่ชายน้ำ

ชัดชายวิ่งตามไปทันทีจนห่างกันไม่ถึง30เมตร จึงลั่นกระสุนนัดแรกออกไปเปรี๊ยง! แต่พลาดเป้าหมาย ไอ้เด่นจึงหันกลับมา
ยืนปักหลักนิ่ง ค่อยยกปืนในท่าประทับยิงอย่างบรรจง ในขณะที่คุณหมิวก้วิ่งพ้นไร่มันออกมาในที่โล่ง มองเห็นชัดชายกับไอ้
คนร้ายต่างยืนประจันหน้าห่างกันพอควร จากนั้นทั้งสองก้ต่างลั่นไกกระสุนออกไปแทบจะพร้อมๆกัน เสียงดังเปรี้ยง! เปรี้ยง!

"กรี๊ดดดดดดด..." เสียงกรีดร้องของคุณหมิวดังลั่นก้องทุ่งก้องชายน้ำ เมื่อเธอเห็นชัดเจนว่าพอต่างคนต่างลั่นกระสุนสังหาร
ออกไปแทบจะพร้อมเพรียงกันนั้น ร่างสุงโปร่งของชัดชายก็โดนยิง เข้าเต็มๆ จนโซเซ แล้วผลัดตกไปจากริมตลิ่ง เสียงตก
น้ำดังตุมใหญ่ ส่วนไอ้โจรอีกคนก็โดนยิงเช่นกัน แต่มันกองฟุบอยุ่กับที่ คุณหมิวรีบวิ่งถลาไปหาชัดชาย ทันที่ที่กองกำลังของ
ท่านผู้การก็มาถึง หน่วยจุ่โจมต่างวิ่งกรูแยกกันไปสองจุด จุดแรกคือวิ่งตามคุณหมิว แต่อีกลุ่มวิ่งเข้าไปหาไอ้เด่นที่นอนฟุบ
อยู่กับพื้น หลังจากเคลียร์พื้นที่ดูแล้ว จึงรู้ว่าไอ้คนร้ายโดนยิงเข้าหัวใจตายคาที่ ส่วนหน่วยจุ่โจมที่วิ่งตามคุณหมิวลงไปนั้น
ได้ยึดจับตัวเธอไว้ทันก่อนที่คุณหมิวจะถลาร่างหล่นลงไปจากตลิ่งที่สุงเกือบห้าเมตรกว่าจะถึงสายน้ำ

"ช่วยคุณชัดด้วยค่ะ..."

คุณหมิวจำได้ว่าเพียงคำสุดท้ายที่เธอร้องบอกเจ้าหน้าที่ เธอก็เป็นลมล้มสิ้นสติฟื้นกลับมาอีกทีรอบห้องเธอก็สว่างไสว ร่าง
อ่อนเปรี้ยของเธอนอนอยู่บนเตียงสีขาวสะอาดสอ้าน ที่แขนมีสายน้ำเกลือห้อยติดอยู่

"คุณชัด...."
เป็นประโยคแรกที่เธอเรียกหาหลังจากลืมตาคืนสติ ฉัตรชัยและพ่อแม่ของคุณหมิวต่างกรูกันวิ่งเข้ามายืนรอบๆเตียง

"คุณชัด...ไม่เป็นอะไรใช่มั๊ยคะ..."

คุณหมิวยื่นมือไปจับมือของฉัตรชัยมากุมไว้แน่น เนื่องด้วยสายตาเธอยังปรับสภาพจำแนกไม่ออก คิดเพียงว่าบุคคลที่มายืน
ข้างเตียงของเธอนั้นเป็นชัดชาย แต่เมื่อฉัตรชัยยื่นมือมาลูบศรีษะของเธอเบาๆอย่างปรอบประโลม คุณหมิวก็ล่วงรู้จากการ
สัมผัสว่า เขาผุ้นั้นหาใช่ชัดชาย แต่เป็นฝาแฝดอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นคู่หมั้นและสามีของเธอเท่านั้น น้ำตาของคุณหมิวก็ไหล่ปรี่
ทะลักออกมาอาบสองแก้มพร้อมเสียงสะอื้นไห้ แม้จะยังไม่ล่วงรุ้ว่าชัดชายเป็นอันตรายแค่ไหน แต่เธอกลับมีรางสังหรณ์อย่าง
ประหลาดว่า ต่อนี้เป็นต้นไปเธอคงไม่มีโอกาศได้เห็นได้สัมผัสตัวเขาอีกแล้วเป็นแน่

  รักใครก็อยู่กับคนนั้นเถอะครับ