🧡 XONLY 🧡

ไม่ต้องแปลกใจครับ ว่าทำไมเรื่องนี้ยังไม่ทันครบ100รีพาย ก็ได้อ่านก่อน ทั้งนี้เป็นเพราะว่า

มันเป็นเรื่องสั้นๆ เพียงไม่กี่ตอนก็จบ อีกทั้งแนวเรื่องยังเป็นแนวแปลกใหม่ที่ผมไม่เคยเขียน

ผมเลยตั้งใจว่า จะเอามาลงให้อ่านกันทุกวัน วันละตอน ๆ แต่ยังอยู่ในกติกาเดิม คือ อย่าตอบ ขอบคุณ เพียงเท่านั้นครับ

suckzeed...............http://xonly69.com/read-xonly-tid-159448.html

"ดีมากอีนา..มึงคอยดุนะเดี๋ยวกูจะใช้ควยใหญ่แท่งนี้ เย็ดเบิกรูหีเพื่อนมึงให้บานไปเลย..." แม้ไอ้โรคจิตจะหัวเราะชอบใจเสียงหื่นๆ พร้อมพูดจาหยาบช้าลามก แต่แปลกที่นากลับฟังได้หน้าตาเฉย พร้อมนึกภาพตามที่มันบอก จนเกิดอาการสยองครั่นเนื้อครั่นตัว

แล้วไอ้มนุษย์ปริศนาโรคจิตผู้นั้น มันก็ทำตามที่มันบอกจริงๆ หลังจากแยงนิ้วยาวหยาบทั้งสองนิ้ว ใส่ร่องสวาทยัยน้อยจนเสียวสยิวดิ้นแทบตกจากเก้าอี้ได้แล้ว มันก็ร้องสั่งเสียงแหบๆหื่นๆ บอกให้ยัยน้อยถอดกางเกงใน แล้วลุกขึ้นมานั่งคล่อมบนควยอวบยาวใหญ่ของมัน
ข้างฝ่ายเพื่อนสาวของนา พอได้ยินคำสั่ง เธอก็กระดกเอวรูดบิกินี่รูดออกมาตามลำเพียงข้างเดียว จากนั้นก็ขยับลุกขึ้นปีนไปที่เก้าอี้ของไอ้โรคจิต มือเรียวเล็กของเธอจับลำอวบใหญ่กว่าข้อแขนขึ้นตั้งแล้วรูดถอกเล่นสองสามที ก่อนจะป่ายข้ามก้าวข้ามขึ้นไปคุกเข่ายองๆบนเก้าอี้โรงหนัง แล้วจัดตำแหน่งด้วยมือเล็กๆของเธอเอง ให้ปลายควยสีม่วงคล้ำตรงกับปากรูหี แล้วค่อยๆทิ้งน้ำหนักหย่อนก้นลงมา

"ซี๊ดดดด..อูยยย.." เสียงยัยน้อยร้องครางเบาๆ เมื่อปลายควยเงี่ยงบานหยักใหญ่กว่าลูกกอล์ฟ ชำแรกแหวกกลีบสาวของยัยน้อยเข้าไป
แม้นาจะพอรู้มาบ้างว่ายัยน้องเคยมีแฟน และเสียตัวมาแล้ว แต่ก็ไม่มีทางเชื่อเลยว่าควยของแฟนยัยน้องจะบานใหญ่และยาวเท่าควยของไอ้โรคจิต แต่เท่าที่เห็น ยัยน้องขย่มก้นหนืดๆลงไปนั้นไม่มีทีท่าว่าจะเจ้บจะตึงร่องหีแต่อย่างใด หล่อนยังขยับส่ายก้นพร้อมกดสะโพกลงไป จนร่องหีอมควยยาวใหญ่นั้นลึกเข้าไปอย่างเชื่องช้า ท่ามกลางเสียงครางเสียวจากปากยัยน้อย และเสียงหัวเราะหื่นๆจากปากไอ้โรคจิต

"ไม่ต้องลีลาอีน้อย กดหีลงมาเร็วๆ ให้มันแหกเลย..กูอยากเห็นเลือดจากหีมึง.." ไอ้โรคจิตคำรามเสียงหื่นๆ สองมือยึดจับก้นเปลือยขาวผ่องของยัยน้อยแน่น แล้วเด้งเอวพรวดแรงๆในจังหวะเดียวกับที่ยัยน้อยกัดฟันขย่มก้นลงไป

"อืยยยยยซี๊ดดดดด..."นาได้ยินเสียงยัยน้อยคราง พร้อมตัวสั่นเหมือนลูกนกตกน้ำ ในขณะที่ร่องสาวโดนควยไอ้โรคจิตชำแรกเข้าไปจนมิดดุ้น มันไม่รอให้ร่องสาวของยัยน้องได้มีเวลาพักปรับสภาพ เร่งเด้งเอวเย็ดเสยๆใส่หีถี่ๆ จนยัยน้อยหวีดเสียงร้องครางอูยๆไม่อายใคร ทั้งๆที่ที่นั่งแถวหน้าๆ นามองเห็นหัวดำๆของผู้ชมหนังนั่งกันสลอน

"มันส์หีมั๊ยอีน้อย..เป็นไงวะควยกูเย็ดมันกว่าผัวมึงมั๊ย..." ไอ้โรคจิตถามเสียงหื่นๆ เหมือนดั่งว่ามันล่วงรู้ว่ายัยน้อยเคยมีแฟนมาก่อนหน้านี้แล้ว และนาก็ไม่คาดเลยว่ายัยน้อยจะร้องตอบคำถามจากไอ้โรคจิต

"มันส์หีค่ะ...ซี๊ดดด..ควยพี่.เย็ดมันส์กว่าควยผัวน้อยอีก..ซี๊ดดดดด.." ยัยน้อยตอบเสียงสั่นกระเส่า แล้วบิดเอวส่ายวนยึกๆ ก่อนจะเด้งขึ้นมาขย่มยวบๆ

"ควยเย็ดคาหีขนาดนี้แล้ว..ยังจะมาเรียกกูว่าพี่อีก..เรียกผัวสิโว๊ย!" ไอ้โรคจิตตวาดสั่งเสียงดังอย่างย่ามใจ

"ค่ะผัวขา..ควยผัวเย็ดหีเมีย...มันส์ที่สุดเลยค่ะ..." นาไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากเพื่อนรัก แต่ปากนาก็อ้าไม่ขึ้น จนไม่รู้ว่าจะร้องเตือนสติยัยน้อยได้อย่างไรดี

"ฮ่าๆๆๆ..มึงคิดจะเตือนเพื่อนมึงรึอีนา..มันไม่ฟังคำพูดมึงหรอก เพราะมันกำลังเสียวหี กำลังหลงควยกู..ฮ่าๆๆๆ.." นาไม่อยากเชื่อเลยว่าไอ้โรคจิตมาจะล่วงรุ้ความคิดในใจของนาได้ มันจึงหัวเราะเยาะเสียงหื่นๆใส่นา แล้วสำทับด้วยประโยคต่อมาที่ทำเอานาตัวสั่น

"มึงก็ช่วยตัวเอง แยงหีตัวเองไปก่อนสิวะ...เดี๋ยวมึงก็จะโดนกูเย็ดเป็นรายต่อไป..." ไอ้โรคจิตหันหน้ามาพูด พร้อมจ้องตาที่ทรงอำนาจมองตานาเขม็ง แม้นาจะพยายามหลุบตาไม่ประสานจ้องด้วย แต่ดวงตาแดงกล่ำของมันกลับทรงอานุภาพ จนทำให้นาไม่กล้าหลบสายตาของมัน

"นา.ไม่..นาไม่อยากทำ..." นาตอบไอ้โรคจิตไปด้วยสู้มเสียงสั่นๆ หวาดๆ

"แต่มึงต้องเงี่ยน..และเอานิ้วแยงหีตัวเองเดี๋ยวนี้.." ไอ้โรคจิตบังคับนาด้วยเสียงที่แหบหื่นของมัน พร้อมแสยะยิ้ม จนนารู้สึกหนาวเยือกเข้าไปถึงกระดูก มือเล็กๆของตัวเองค่อยๆเลื่อนขึ้นมาจับลำขาเรียวยาว แล้วลูบไล้ตามคำสั่งของไอ้โรคจิตอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง จนได้ยินเสียงหัวเราะหื่นๆจากปากมัน



เมือนายังไม่ได้ยินเสียงถอนคำสั่งจากปากไอ้โรคจิต นิ้วมือที่เพียงกดบดไปที่เนินสาว จึงค่อยๆกรีดไปตามแนวยาวของร่องสวาท เรียกน้ำหล่อลื่นซึมปุดออกมาจนทะลุผ้าบางๆ ยิ่งทำให้ลื่นและคล่องขึ้น เสียงของนาเริ่มครางซี๊ดเบาๆในลำคอเมื่อตามองเห็นสะโพกผายอวบกลมของยัยน้อยขย่มใส่ควยยาวใหญ่ของไอ้โรคจิตอย่างเอาเป็นเอาตาย พร้อมส่งเสียงร้องครางด้วยความเสียวสิยวเหมือนไม่เกรงใจใคร ปลายนิ้วชี้ของนาก็เริมแซะเข้าไปที่ขอบกางเกงตัวบางๆเล็กๆ ทันที่ที่ปลายนิ้วสัมผัสกับเนื้อแท้ นาก็ครางอูยยด้วยความเสียว
แล้วเลื่อนปลายนิ้วคลำหาตำแหน่งติ่งแตด ที่จะตอบสนองความเสียวสยิวได้อย่างเต็มที่

"อูยยยยพี่ขา...ซี๊ดดดด..นาเสียว...พี่ช่วยนาด้วยสิคะ...." นาร้องบอกเสียงกระเส่าและอ่อนหวาน ส่งสายตาชวนเชิญไปให้ไอ้โรคจิต พร้อมเร่งปลายนิ้วละเลงที่ติ่งแตดด้วยความรู้สึกเงี่ยนร่านไม่ต่างกับยัยน้อยเลยสักนิด

"เงี่ยนเต็มที่แล้วสิอีนา.." ไอ้โรคจิตมันร้องถาม เมื่อได้ยินเสียงนาอ้อนวอนร้องขอให้มันช่วย แล้วยื่นแขนที่ยาวเหยียดข้ามที่นั่งว่างๆของยัยน้อยมาที่เนินสาวของนา พร้อมปัดมือของนาออกจากเนินสวาท ก่อนที่มันจะส่งนิ้วเรียวยาวเข้ามาแทน

"ค่ะ...นาเงี่ยน...ซี๊ดดดด...แยงนิ้วเข้าไปลึกๆสิคะพี่ขา..." นาร้องบอกมัน พร้อมเอียงตัวไปหาไอ้โรคจิต แล้วถ่างขากางจนกว้าง เพื่อให้ลำนิ้วของมันแยงเข้าไปในโพรงสวาทได้สดวก โดยที่ไอ้โรคจิตไม่ได้ร้องสั่ง ส่วนตัวมันนอกจากเอื้อมมือมาแยงนิ้วใส่ร่องหีนาแล้ว ยังเด้งเอวรับแรงขย่มถี่ๆของยัยน้องได้อย่างต่อเนื่อง เสมือนมันเป็นเครื่องจักร ที่ตั้งโปรแกรมเย็ดขั้นเทพไว้ภายใน

"ผัวขา...ซี๊ดดดด..น้ำเมียจะแตกแล้ว..ซี๊ดดด..." เสียงยัยน้อยคร่ำครวญร้องบอก แล้วเร่งขย่มก้นลงมาถี่ๆแรงๆ กว่าเดิม จนมีเสียงดังป๊าปๆๆ สนั่นลั่นโรงหนัง แต่กลับแปลกประหลาดที่ผู้ชมรายอื่นๆ ไม่ยักจะมีใครสนใจ ยังคงตั้งหน้าตั้งตารับชมภาพยนต์ และมีอารมณ์ไปกับบทหนัง เสมือนหนึ่งว่า พวกเราและไอ้โรคจิตนั้น ไม่มีตัวตนร่วมอยู่ในโรงหนังด้วย

"อูยยยย..เมียน้ำหีแตกแล้วผัวขา...ซี๊ดดดด..." ที่สุดยัยน้อยก็เป็นคนแรกที่ร้องบอก พร้อมเกร็งตัวสั่นกระตุก บดง่ามขาลงมาส่ายใส่ลำควยยาวใหญ่ของไอ้โรคจิตยึกๆยวบๆ แล้วก้มหน้าลงไปจูบบดปากควานลิ้นกับมันอย่างนึกรังเกียจหรือขยะแขยงแม้สักนิด นาไม่ทราบเลยว่าไอ้โรคจิตมันน้ำแตกไปพร้อมกับยัยน้อยหรือไม่ เพราะนาไม่เห็นมันแสดงอารมณ์เสียวซ่านแต่อย่างใด ออกมานอกจากน้ำเสียงและหน้าตาหื่นๆของมันเพียงเท่านั้น

เพียงครู่เดียวไอ้โรคจิตมันก็ดึงนิ้วที่สร้างความเสียวสยิวให้กับนาออกจากรูหี แล้วพลักร่างยัยน้อยที่คล่อมทับอยู่บนตักออกมานอนอย่างอ่อนแรงที่เก้าอี้ของหล่อนตามเดิม นาถึงได้ทราบว่าไอ้โรคจิตมันน้ำแตกตามยัยน้อยไปพร้อมกันด้วย เพราะคราบน้ำกามข้นขาวที่ส่งกลิ่นคาวคลุ้งนั้นไหลหยดแหมะไปออกมาจากรูหีปลิ้นอ้าของยัยน้อยลงมาเลอะบนโคนควยยาวใหญ่ของมัน แต่ที่น่าแปลกคือแม้ไอ้โรคจิตจะน้ำแตกไปแล้ว แต่ลำควยอวบเท่าข้อแขน และยาวกว่าคืบของมันกลับยังตั้งตระหง่าน ไม่มีทีท่าว่าจะยุบยวบลงมาแต่ประการใด

"เสียวสะใจมั๊ยอีน้อย..หีมึงทั้งบานทั้งปลิ้นเลยว่ะ...ฮ่าๆๆๆ.." ไอ้โรคจิตมันเอื้อมมือตามมาที่หว่างของของน้อย พร้อมยัดนิ้วลงไปล้วงควักน้ำกามข้นขาวที่มันปล่อยเข้าไป ออกมาจากโพรงหีจนมันส่งกลิ่นคาวคลุ่งมากยิ่งกว่าเดิม แล้วหัวเราะฮาๆชอบใจ ที่แลเห็นว่าหีของเพื่อนนาบานและปลิ้นย้อมออกมาด้วยความสะใจของมัน จากนั้นมันก็งัดควยยาวใหญ่กลับเข้าไปในกางเกงสีมอๆตามเดิม แล้วเดินผ่านที่นั่งของยัยน้อยเข้ามาหานา ทีแรกนาก็นึกว่ามันจะลุกเดินมาเย็ดนาต่อ แม้จะหวาดกลัว แต่ร่องสาวกลับขมิบยวบๆด้วยความเสียวสยิวและตื่นเต้นใจ อย่างที่ตนเองก็ไม่เข้าใจเลยแม้สักนิด

"พรุ่งนี้มึงต้องมาให้กูเย็ดอีก จำคำกูไว้อีนา..." พอไอ้โรคจิตมันเดินผ่านยัยน้อยเข้ามาถึงตัวนา มันก็เอื้อมมือมาคว้าเต้านมอวบอิ่มทั้งสองเต้าของนาบีบขยำหนักๆแรงๆ แม้นาจะรู้สึกเจ็บ แต่มันก็แทรกปนกับกับความเสียวและตื่นเต้น จากนั้นมันก็พูดเสียงแหบๆหื่นต่ำลึกๆเช่นนั้นกับนาแทน

"เข้าใจมั๊ยอีนา..." มันสำทับย้ำคำถามอีกครั้ง เมื่อนายังไม่ตอบ

"ค่ะพี่ขา..พรุ่งนี้นาจะมาให้พี่เย็ด..." นารับปากออกไปเหมือนกำลังละเมอตกอยู่ในพวัง เมื่อมันได้ได้ยินเสียงรับปากจากนามันก็แสยะยิ้มและหัวเราะฮึๆ เสียงกังวาลบาดลึกเข้าไปถึงในหัว จากนั้นก็เดินผ่านนาออกไปที่ทางเดิน และค่อยๆเดินไปทางออกอย่างไม่สะทกสท้านแต่อย่างใด

จนร่างของมันหายลับออกไปจากสายตานาแล้วนั่นแหละ สติของนาจึงกลับมาอีกครั้ง ด้วยความตกใจที่เห็นตนเองนั่งถ่างขากว้าง ขอบกางเกงในเลิกถลกออกมาด้านข้างจนแลเห็นเนินสาวและร่องแคมที่เปียกลื่น นารีบจับกางเกงเข้าที่ แล้วตลบกระโปรงกลับลงคลุมขา ก่อนจะหันไปมองยัยน้อย ที่ลืมตาทำหน้าอ่อนเพลียและงุนงง กอ่นที่เธอจะส่งเสียงร้อง

"ว๊าย!..." เสียงร้องด้วยความตกใจที่ค่อนข้างดัง ปลุกให้ผู้ชมภาพยนต์รายอื่นๆ หันกลับมามองด้วยความสงสัย จนยัยน้อยรีบเอามือตะคลุบปิดปาก รอจนผู้ชมภาพยนต์หันหน้ากลับไปหมดแล้ว ยัยน้อยจึงร้องถามนาเบาๆด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น

"เกิดอะไรขึ้นกับน้อยนี่...ทำไมถึงเป็นแบบนี้........."

"มันเกิดอะไรขึ้นกับชั้นนี่..นาช่วยบอกที...." ยัยน้อยยังคงส่งเสียงสะอื้นร้องถามด้วยความเสียใจ หลังจากที่นานิ่งอึ้ง ไม่รู้ว่าจะลำดับเล่าเรื่องราวที่พบเห็นอย่างไรดี

"เรารีบออกไปจากโรงหนังบ้าๆนี่ก่อนเถอะ..แล้วจะเล่าให้ฟังเมื่อถึงหอ..." นารีบตัดบท เพราะในสมองกำลังลำดับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่ในยามฉุกละหุกเช่นนี้ สิ่งแรกที่นาอยากทำ คือรีบกลับไปตั้งหลักในสถานทีที่ปลอดภัยเสียก่อน นั่นคือหอพักของเราทั้งคู่ พูดเสร้จก็เร่งรัดให้ยัยน้อยแต่งตัวจัดเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยให้เข้าที่ แล้วสองคนก็จูงมือพยุงกันออกมา เนื่องจากยัยน้อยยังเดินขัดๆ เพราะความชอกช้ำที่ได้รับมาจากไอ้โรคจิตคนนั้น

ระหว่างเวลาที่นาขับรถกลับบ้าน เสียงสะอื่นร่ำไห้ด้วยความเสียใจของยัยน้อยดังคงดังแผ่วๆ ออกมาจากเบาะนั่งด้านข้าง แต่หล่อนก็ไม่ได้พูดซักถามอะไร ยังคงนั่งร่ำไห้เงียบๆ และห่อตัวซุกลงไปกับเบาะที่นั่งดั่งอ่อนแรง

"พรุ่งนี้มึงต้องมาให้กูเย็ดอีก จำคำกูไว้อีนา..." เสียงแหบต่ำลึกทรงอำนาจ ยังคงดังหลอกหลอนอยู่ในหัวของนาตลอดเวลาที่ขับรถ จนกระทั่งเกือบถึงหอพัก

"เราไปแจ้งความดีมั๊ยนา..." เสียงยัยน้อยร้องถามออกมาเบาๆ

"ก็ได้..แต่แกแน่ใจนะว่าแกไม่รุ้สึกอะไร..ถ้าพรุ่งนี้ข่าวพาดหัวตามหนังสือพิมพ์จะลงว่า....สองนักศึกษาสาว ถูกไอ้โรคจิตลวนลามข่มขืนในโรงหนังชานเมืองกรุง..." แม้นาจะรุ้สึกว่าตนเองพูดแรงเกินไป แต่นาไม่ยอมไปแจ้งความแน่ เพราะเท่าที่ประเมินเหตุการณ์จะมีใครเชื่อว่าเราโนข่มขืน ทั้งๆที่ไอ้โรคจิตมันมาเพียงลำพัง และไม่มีอาวุธ จะมีใครเชื่อว่าเราถูกมันบังคับด้วยอำนาจพิเศษจนต้องยอมให้มันทำเช่นนั้น คงมีแต่คนจะแอบซุบซิบนินทาว่าเราสองคนสมัครใจไปหาความสุขกับมันในโรงภาพยนต์เท่านั้น เพราะผู้ชมคนอื่นๆในโรงหนัง ต่างก็ไม่มีใครได้ยินเสียงร้องของความช่วยเหลือจากเราทั้งสอง แต่ถ้ายัยน้อยยังยืนยันว่าต้องการแจ้งความ นาก็พร้อมจะไปเป็นเพื่อน และไปเป็นพยานยืนยันว่าพวกเราถูกกระทำเช่นนั้นจริงๆ

"เอ้อ...ไม่ดีกว่า ลงข่าวแบบนั้นพ่อแม่ชั้นคงรับไม่ได้..." ที่สุดยัยน้อยก็เปลี่ยนใจ ครอบครัวเธออยู่ต่างจังหวัด เป็นครูสอนในโรงเรียนอาชีวะกันทั้งคู่ ล้วนแล้วแต่มีคนนับหน้าถือตา ถ้ามาเกิดเรื่องอื้อฉาวชวนอับอาย ผู้คนในอำเภอนั้นคงรู้กันทั่วเป็นแน่

เมื่อยัยน้อยเปลี่ยนใจไม่ไปแจ้งความ เราทั้งสองคนต่างก็เร่งรีบขึ้นไปบนห้องพัก เมื่อเปิดประตุเข้าไปในห้อง ก็พบกับความตกใจและแปลกใจอีกครั้ง เมื่อข้าวของเครื่องใช้หลายๆอย่างของเราทั้งคู่ ต่างเคลื่อนย้ายออกไปจากจุดเดิมที่เคยอยู่ รวมทั้งของกระจุกกระจิกของผู้หญิงก็ถูกรื้อค้นไม่เป็นระเบียบเรียบร้อยทั้งๆที่ก่อนออกจากห้องไปเรียน พวกเราต่างช่วยกันจัดจนเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้ว

จึงเร่งสำรวจข้าวของ ก็ไม่พบว่าถูกโจรกรรม ไม่มีของมีค่าสิ่งใดสูญหาย รวมทั้งไม่มีร่องรอยงัดแงะแต่ประการใด นาจึงเร่งมือเก็บจัดข้าวของ พร้อมบอกให้ยัยนาไปอาบน้ำให้สบายใจเสียก่อน ที่จะออกมารับฟังว่าเกิดอะไรขึ้นในโรงหนังบ้าๆแห่งนั้น

"แกไปอาบน้ำให้สบายเนื้อตัวก่อนก็ได้น้อย ข้าวของพวกนี้เดี๋ยวชั้นจัดการเอง..อ้อ..เอ้อ..สำรวจเนื้อตัวด้วยนะว่ามีอะไรบุบสลายไปแค่ไหน..." นาร้องบอกและเตือนเพื่อน เพราะยังจำคำพูดของไอ้โรคจิตมันได้ดีว่าจะ..เอ้อ..เย็ดจนยัยน้อย..บานและปลิ้น...และก็เชื่อจริงๆว่ามันทำได้แน่ เพราะขนาดของมันเท่าที่ตาเห็นมันธรรมดาเสียที่ไหนกัน

"อือ..ขอบใจนะ..เดี๋ยวน้อยจะรีบอาบน้ำแล้วออกมาช่วย..." ยัยน้อยพูดพร้อมกับลงมือแกะกระดุมและถอดเสื้อผ้าต่อหน้าของนาทันที เป็นเรื่องปรกติของเราทั้งสองสาวอยู่แล้วที่ไม่อายถ้าจะต้องเปลื้องเสื้อผ้าต่อหน้ากัน จนร่างเปลือยเปล่าขาวโพลนที่ยังคงมีร่องรอยแดงช้ำตามทรวงอกของยัยน้อยเคลื่อนตัวจากไปเข้าห้องน้ำ นาก้ลงมือจัดข้าวของใหม่จนเป้นระเบียบเรียบร้อยอีกครั้ง ก่อนที่ยัยน้อยจะเปิดประตุห้องน้ำออกมาด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว พร้อมน้ำตาคลอเต็มสองเบ้าตา

"เกิดอะไรน้อย..." นารีบร้องถามเพื่อนสาว เมื่อเห็นเธอเดินขัดๆหน้าซีดเซียวออกมาจากห้องน้ำ แต่นั้นน้ำตาที่คลอสองเบ้าก็ร่วง
เผลอะๆ ไหลงอาบแก้ม แล้วยัยน้อยก็ผวาโผเข้ามากอดรัดนาไว้แน่น พร้อมพูดเสียงสะอึกสะอื้นออกมา

"หมดแล้ว..ฮือๆๆๆ ของน้อยยับเยินหมดเลย...ฮือๆๆๆๆๆๆๆ"

"ยับเยินยังไงแค่ไหน เอามาดูสิ..." นาร้องถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง ลืมไปเสียสนิทไปเลยว่าคงเป็นเรื่องไม่เหมาะแน่ที่ยัยน้อยจะมาถ่างขาให้นาสำรวจพื้นที่ของสงวน

"บ้าหรอนา...เค้าอาย ให้ดูได้ที่ไหน..." ยัยน้อยหยุดเสียงสะอื้นไปชั่วขณะที่ร้องตอบอายๆ

"งั้นอธิบายก็ได้...." นารีบถามไปใหม่ คราวนี้ยัยน้อยจึงอธิบายความยับเยินที่หล่อนสำรวจพบออกมาช้าๆ พร้อมสะอื้นร่ำไห้ด้วยความเสียดายของรักอีกครั้ง

"ก็ยับเยินจนฉีกขาด....จน..เอ้อ...จนบานและปลิ้นเลยอ่ะ..ฮือๆๆๆ...เค้าคงต้องไปหาหมอแล้วละ..ไม่งั้นพี่นพรู้แน่เลย..." ยัยน้อยอธิบายคร่าว แม้ไม่ละเอียด แต่นาก็พอเดาออกว่ามันคงเสียหายยับเยินมากจริงๆ จนยัยน้อยคิดจะไปพึ่งหมอ ไม่เช่นนั้นแฟนคงรู้แน่ว่าของรักของหวงของหล่อนไปโดนอะไรมา

"แล้วที่สำคัญกว่านั้น..เค้ากลัวท้องอ่ะ..น้ำบ้าอะไรไม่รู้ขังอยู่ในจิ๋มเค้ามากมายก่ายกอง...แหวะ..เหม็นมากด้วยละนา..." คำพูดต่อมาของน้อยถึงกับทำให้นาคลื่นไส้ตาม

"มันจะเหม็นอะไรมากขนาดนั้นวะ..น้ำของผู้ชายก็กลิ่นคาวๆแบบนี้ทั้งนั้น.." นาพูดปลอบใจเพื่อนไม่ให้เธอกังวลเกินไปถึงเรื่องที่อาจจะตั้งท้องได้

"ไม่เหมือนนะนา...ของพี่นพก็แค่กลิ่นคาวๆนิดหน่อยเท่านั้นเอง..แต่ของไอ้นี่..มันกลิ่นเหม็นเน่า...เหมือนหนูตายเลยละ..." คราวนี้นารู้สึกสะอิดสะเอียนจนคลื่นไส้จะอวกจริงๆ เมื่อได้ยินยัยน้อยอธิบายเพิ่มเติมให้ฟัง

  น่าสงสาร โดนน้ำอะไรไม่รู้ เหม็นอีกต่างหาก

น้ำอะไรเนี่นเหม็นมาก
น่าสงสารจัง