ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ก้อย season 2 ep 3 By ukisa

เริ่มโดย godgod610, กรกฎาคม 30, 2011, 12:59:28 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

godgod610

เช้านี้หงส์กลับมาทำกับข้าวให้พวกเรากินเหมือนเดิม เลยไม่มีใครมาปลุกให้ผมตื่นอีกเหมือนเมื่อวาน ผมก็นอนหลับสบายจนเริ่มพลิกตัวไปกอดเจนที่นอนอยู่ข้าง แต่ไม่เจอเลยลืมตาดู สาวๆ หายไปกันหมดแล้วผมเลยลุกขึ้นเดินออกมานอกห้องนอน เห็นแนนแต่งชุดนักเรียนแล้ว เจนกับหงส์ก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเหมือนกัน ผมเห็นแนนใส่กระโปรงสั้นมาก ผมเลยเข้าไปแกล้งกอด แนนโวยวายวิ่งหนีผมรอบห้อง เจนกับหงส์หัวเราะกันใหญ่ หลังจากแกล้งแนนแล้วผมก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าบ้าง เสร็จแล้วผมก็ออกมานั่งที่โต๊ะทานอาหารซึ่งสาวๆ นั่งรอผมกันอยู่แล้ว

"วันนี้มีคนทำกับข้าวให้กินแล้วไม่บ่นเลยนะ" 
"ใช่ คราวหน้าแกล้งพี่หงส์อีกนะจะหนีกลับไปอยู่หอจริงๆ ด้วย" แนน
"ไม่เป็นไรกลับไปเลยพี่อยู่กับหงส์กับเจนก็ได้"
"ใครเค้าบอกหละว่าจะไปอยู่คนเดียวหละ แนนจะเอาเจนกับพี่หงส์ไปอยู่ด้วย" แนน
"ใครเค้าจะไปกับเรา เอาแต่แกล้งคนอื่น"
"ใครบอกแกล้งหละ เจนยังชอบเลยใช่ไหม" แนนกอดแล้วหอมเจนเหมือนกับเป็นแฟนกัน
"นี่ๆ เกรงใจกันหน่อยมาหอมแฟนคนอื่นเนี่ย"
"อะไร แฟนใครให้รู้บ้าง เนี่ยแฟนแนนทั้งคู่แหละพี่ก้อยด้วย พี่บีอะเป็นแค่น้อยอย่าหือ" แนน

ผมไม่อยากแหย่แนนแล้วเลยไม่ตอบอะไร ส่วนเจนกับหงส์พอได้ยินแนนพูดแบบนี้ก็พากันหัวเราะ พอทานข้าวเสร็จหงส์กับแนนก็ช่วยกันเก็บจานและบอกให้เจนไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเพราะต้องกลับไปคอนโดพี่แจน ผมได้โอกาสก็เลยตามเจนไปในห้องนอน ผมแอบเข้าไปด้านหลังแล้วกอดเธอไว้แน่น

"ไม่กลับได้ไหม ยังไม่หายคิดถึงเลย"
"ไม่ได้หรอกค่ะ พี่แจนคงไม่ยอมให้เจนค้างอีกแน่ๆ" เจน
"แหม ยังไม่หายคิดถึงเลยนะ"
"เอาไว้เจนจะหาทางมาใหม่นะค่ะ เจนก็อยากมาที่นี่ค่ะ" เจน
"อยากมาเพราะพี่อยู่หรืออยากมาเจอแนนกับหงส์หละ"
"พี่บีก็ เจนก็ต้องอยากมาหาพี่ซิ คนอื่นๆ ก็เป็นของแถม" เจน
"นี่ มาอยู่กับแนนวันเดียวเริ่มพูดจาเหมือนกันแล้วหรอ พี่หึงนะ"
"หึงทำไมค่ะ ก็เมียพี่ทั้งนั้นนี่น่า ยังเหลือพี่ก้อยอีกคนเจนอยากเจอจัง" เจนยิ้มทำหน้าเจ้าเหล์
"นี่ติดเชื้อกันแล้วจริงๆ ด้วย ห้ามติดใจนะแบบนี้ พี่ไม่ยอมด้วย"
"แหมเจนล้อเล่นค่ะ แต่ว่ากับพี่ก้อยเจนก็ อิอิ" เจน
"นี่พอเลย มาพี่จะทำให้ลืมแบบผู้หญิงกับผู้หญิงเอง" ผมแกล้งปล้ำเจน
"ว้ายอย่าค่ะพี่ เดี๋ยวแนนไปมหาลัยสายนะ" เจน
"โหแค่สองวันเปลี่ยนเป็นห่วงแนนไม่ห่วงพี่ซะแล้ว"
"แหมน้อยใจหรอค่ะ เจนก็ห่วงพี่เหมือนเดิมแหละ" เจน

ผมจับแก้มเธอแล้วประกบปากจูบลา เพราะเย็นนี้เธอคงต้องกลับไปคอนโดพี่แจนแล้ว เรายืนจูบกันซักพักแนนก็เข้ามาตามเจน

"แอะแฮ้ม เสร็จหรือยังค่ะ แนนสายแล้วนะ" แนน
ผมกับเจนรีบแยกออกจากกัน
"เสร็จแล้วเราไปกันเถอะ" เจนรีบเดินออกไปนอกห้อง
"แหมคืนเดียวไม่พอหรอ ให้แนนชวนเจนอยู่ต่อไหมหละ" แนน
"จะทำได้หรอ"
"ได้ซิแต่ต้องมีรางวัลนะ" แนน
"เอาอะไรหละ"
"เอาไอติมสั่งมากินบ้าน เอาเยอะๆ" แนน
"ได้ซิ ถ้าพี่กลับมาแล้วเห็นว่าเจนยังอยู่ จะสั่งให้"
"สัญญาแล้วนะ" แนน
"สัญญา เราไปมหาลัยเถอะสายแล้ว"
"ค่ะ ไปแล้วนะค่ะ พี่ก็ไปทำงานดีๆ หละอย่าแกล้งพี่หงส์เค้าอีกหละกลับมาพี่หงส์ไม่อยู่ เจนก็ไม่อยู่เหมือนกัน" แนน
"อืม ไม่ได้ว่าอะไรเค้าซะหน่อย ไปได้แล้วไป"

แนนวิ่งออกไปนอกห้อง แล้วแนนกับเจนก็รีบลงไปที่รถก่อน ผมเองนั่งกินกาแฟรอหงส์เก็บกับข้าวแล้วก็ล้างจาน ผมนั่งรอซักพักก็นึกอะไรได้ ผมเดินไปดูหงส์ที่กำลังยืนล้างจานอยู่ ผมสอดมือกอดเอวเธอไว้แน่น หงส์ตกใจเล็กน้องแต่พอรู้ว่าเป็นผมเธอก็ยืนให้ผมกอดโดยไม่ว่าอะไร

"มีอะไรหรอค่ะ" หงส์
"เปล่านี่ไม่มีอะไร ทำไมหรอ"
"ก็พี่บีไม่เคยทำแบบนี้กับหงส์นานแล้วนี่ค่ะ" หงส์
ผมเลยคิดได้มันก็จริงนะ ตั้งแต่ผมคิดว่าไม่อยากให้เธอมาจมอยู่กับผม ผมก็ไม่เคยแสดงความรักกับเธอแบบนี้เลย นอกจากเวลามีอารมณ์ผมถึงจะแตะต้องเธอ แต่ก็นี่แหละที่ทำให้ผมสงสารเธอ เอาหละต่อไปผมจะทำให้เธอไม่รู้สึกว่าเป็นแค่ส่วนเกินของผมอีก
"ก็ต้องรีบๆ กอดไว้เดียวจะหนีไปอีก"
หงส์หันมายิ้มหวานแล้วหันกลับไปล้างจานต่อ
"แล้วหงส์น้อยใจบ้างหรือเปล่าที่พี่ไม่ค่อยได้มีเวลาให้"
"ไม่หรอกค่ะ แค่ได้อยู่ใกล้ๆ พี่หงส์ก็มีความสุขแล้ว" หงส์
"ต่อไปพี่จะไม่ปล่อยให้หงส์ต้องเหงาแบบที่ผ่านๆ มาแล้วนะ"
"ขอบคุณค่ะ" หงส์หันมาหาผมด้วยดวงตาที่เป็นประกาย

ผมรีบประกอบปากจูบกับเธอ เราจูบกันด้วยความรู้สึกที่ต้องการถ่ายทอดความรักให้กับและกัน เราจูบกันอยู่นานจนหงส์ผละปากออก

"เดี๋ยวสายค่ะพี่บี" หงส์
"อืมงั้นพี่ไม่กวนแล้ว"

ผมกลับมานั่งรอหงส์อีกซักพักเธอก็ล้างจานเสร็จแล้วก็ไปหยิบกระเป๋า เราจึงลงมาที่รถผมด้วยกัน ระหว่างทางไปทำงานผมดึงมือหงส์มากุมไว้ ดูเธอนั่งมีความสุขมาก หงส์นั่งยิ้มตลอดทางจนถึงบริษัท พอลงจากรถผมจะจูงมือหงส์อีก แต่หงส์ไม่ยอมบอกว่าเจ้านายลูกน้องเดินจับมือกันมันไม่ดี

ผมกับหงส์ขึ้นออฟฟิตไปพร้อมกัน ผมไปถึงหน้าห้องทำงานแคทก็เรียกไว้

"พี่บีมาแล้วหรอ คุณนิคมบอกว่าถ้าพี่มาแล้วให้ขึ้นไปประชุมที่ห้องคุณไพศาลทันที" แคท
"ทันทีเลยหรอ ขอเก็บกระเป๋าก่อนได้ไหม"
"ได้แคทอนุญาต" แคท
"ขอบคุณนะครับคุณแคท"

แคทหัวเราะคงแปลกใจที่ผมไม่ว่ากลับเหมือนปรกติ ผมวางกระเป๋าเสร็จแล้วก็ออกจากห้องทำงานขึ้นไปที่ห้องคุณไพศาล ผมไปถึงก็เห็นพี่คมกับคุณไพศาลคุยกันอยู่ก่อนแล้ว

"สวัสดีครับ"
"มาแล้วหรอ" พี่คม
"มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับ เรียกประชุมกันแต่เช้า"
"เรื่องของบีนั้นแหละ" คุณไพศาล
"เรื่องของผม" ผมพูดด้วยน้ำเสียงสงสัย
"คือพี่คุยกันแล้วจะให้บีเลื่อนต่ำแหน่งขึ้นมาเป็นผู้บริหาร" พี่คม
"โหพี่ ผมคงไม่ไหวมั้งครับ"
"ไม่ไหวก็ต้องไหว ทีวางแผนหลอกผมกับคุณนิคมยังทำได้" คุณไพศาล
"ใช่แล้วเรื่องที่ทำมันก็เรื่องใหญ่ด้วย จะมาบอกว่าทำไม่ได้ตอนนี้คงสายเกินไปแล้วหละ" พี่คม
"นี่กลายเป็นว่าผมทำดีได้ชั่วหรอครับเนี่ย"
"ชั่วอะไรของแก ได้เลื่อนต่ำแหน่งใครๆ เค้าก็ว่าดีมีแกนี่บ้า ไม่ยอมรับอยู่ได้" พี่คม
"ไม่ใช่ไม่อยากรับนะครับแต่ว่า ถ้าผมเลื่อนก็หมายถึงต้องมีคนมาแทนผม ผมยังห่วงลูกน้องผมอยู่"
"เรื่องนั้นแกก็ลองไปคิดมาว่าจะเอายังไง เรื่องอื่นทำได้เรื่องภายในฝ่ายแค่นี้จัดการไม่ได้" พี่คม
"จะให้จัดการมันก็จัดการได้ครับ แต่จะจัดการให้มันไม่เกิดความแตกแยกนี่ซิ ผมไม่รู้จะทำยังไงเลย"
"อ้อ เหมือนแกตอนเลื่อนต่ำแหน่งใหม่ๆ ใช่ไหม" พี่คม
"มีเรื่องอะไรหรอตอนบีเลื่อนต่ำแหน่งใหม่ๆ" คุณไพศาล
"ก็เจ้าแคท เจ้าจอย และเจ้าหมวยหนะซิครับพี่ไพศาล ไม่ยอมรับเจ้าบีเป็นหัวหน้าเพราะบีมันเพิ่งมาทีหลัง ที่จริงคงเคืองๆ กันตั้งแต่เข้ามาเป็นรองผู้จัดการแล้วหละครับ" พี่คม
"แต่บีก็จัดการได้ไม่ใช่หรอเห็นตอนนี้ลูกน้องรักเราทุกคนเลยนี่ หรือว่าถ้าตัดสินใจยากผมจะรับคนใหม่เข้ามาแทน คุณก็ไม่ต้องไปคิดมากให้คนใหม่โดนแรงกดดันแทนคุณไป คุณก็บอกเป็นคำสั่งผู้ใหญ่ซะ แค่นี้พวกน้องๆ คุณก็ไม่ว่าคุณแล้ว" คุณไพศาล
"เรื่องนั้นผมขอให้เป็นทางเลือกสุดท้ายได้ไหมครับ"
"ก็ได้ตามใจคุณ ยังไงก็ทำแผนมาเสนอแล้วกันว่าจะเลื่อนต่ำแหน่งใครยังไงบ้าง" คุณไพศาล
"แบบนี้ก็ตกลงว่ารับต่ำแหน่งแล้วนะ" พี่คม
"ครับ เพื่อให้น้องๆ ได้ก้าวหน้ากันด้วย"
"ดีแล้ว ต่อไปแกไปทำงานห้องใหม่เลยนะ ใหญ่กว่าห้องเก่าแกด้วย แล้วจะเอาอะไรเพิ่มก็ทำเรื่องเสนอมา อ้อแล้วจะเอาใครเป็นเลขา หรือว่าจะรับใหม่" พี่คม
"เลขาด้วยหรอครับ"
"เออซิ เป็นผู้บริหารแล้วก็ต้องมีเลขาซิวะ จะได้เอาไว้ตามจิกแกเวลาหายตัว" พี่คมพูดแกมหยอกผม
"งั้นขอไปคิดด้วยอีกเรื่องนะครับ"
"อืมงั้นก็ตกลงแล้วนะ เดี๋ยวสายๆ จะมีหนังสือประกาศเรื่องนี้" คุณไพศาล
"ยังไงผมขออยู่ห้องเดิมก่อนนะครับผมขอจัดการเรื่องคนมาแทนผมให้ได้ก่อนแล้วผมค่อยย้ายไปห้องใหม่"
"ก็ตามใจ อ้ออีกเรื่องบีจะต้องดูแลฝ่ายตรวจสอบภายในด้วยนะ ตอนนี้ไม่ใช่รักษาการณ์แล้วนะ" คุณไพศาล
"ครับ"
"ผมเข็ดแล้วฝ่ายนี้คงต้องให้คนไว้ใจดูแล เดี๋ยวเกิดเรื่องขึ้นอีก" คุณไพศาล
"ครับ ผมจะดูแลให้ดีที่สุดอืมอีกเรื่องนะครับ ถ้าผมอยากจะหาคนเพิ่มให้ฝ่ายจัดซื้อซักคนสองคนได้ไหมครับ"
"ได้ซิทำแผนเสนอมาพร้อมกับเรื่องต่ำแหน่งงานเลย" คุณไพศาล
"ครับงั้นผมขอตัวไปคิดเรื่องต่ำแหน่งงานให้น้องๆ ก่อนนะครับ"
"เฮ้ย หวังว่าพนักงานใหม่แกคงไม่ใช่ผู้หญิงอีกนะ ตอนนี้ฝ่ายแกนี่ถือว่าเป็นฝ่ายที่รวมสาวสวยที่สุดในบริษัทแล้วนะ" พี่คม
"ไม่รู้ซิครับพี่ เอาไว้ดูก่อนนะครับ ผมไปนะครับ"

ผมออกมาจากห้องของคุณไพศาล ในหัวผมก็คิดว่าจะทำยังไงดี คนที่ผมคิดว่าจะสามารถขึ้นมาดูแลงานแทนผม ผมมีอยู่ในใจแล้วแต่ที่กังวลก็คือน้องคนอื่นๆ จะไม่ยอมรับแล้วจะกลายเป็นความแตกแยกในฝ่าย

ผมกลับมาถึงหน้าห้องทำงานผมก็เรียกแคทให้ตามเข้ามาในห้องด้วย

"มีอะไรค่ะพี่บี จะฉลองอะไรหรอ" แคท
"นี่แก อย่าเอาแต่เล่นซิ แล้วแบบนี้ฉันจะไว้ใจให้แกทำเรื่องสำคัญๆ ได้ยังไง"
"โถพี่ แหมทำเคียดไปได้ ก็แค่ถามเล่นๆ" แคท
"แคทพี่จะต้องเลื่อนต่ำแหน่งแล้วจะมีคนใหม่มาดูแลตรงนี้แทนพี่ แกคิดว่ายังไง" 
"โหพี่คนนอกมาอีกแล้วหรอ พวกหนูทำงานกันมาตั้งนานไม่ได้ขึ้นซะที" แคท
"นี่แกว่าฉันด้วยหรือเปล่า ฉันก็คนนอก"
"แหมพี่ก็ เรื่องพี่มันจบๆ ไปแล้วทุกคนก็ยอมรับพี่แล้วอย่ารื้อฟื้นมันขึ้นมาเลย" แคท
"งั้นหรอ แล้วแกว่าการได้เลื่อนต่ำแหน่งขึ้นมาแล้วโดนคนรอบข้างกดดันไม่ยอมรับมันเป็นยังไง"
"ก็คงอึดอัดแหละพี่ แต่แคทก็ไม่เคยเจอแคทไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง" แคท
"ถ้าเป็นแก แกคิดว่าจะทนได้ไหม"
"โหพี่ ได้เลื่อนต่ำแหน่งทั้งทีก็ต้องทนให้ได้ซิพี่" แคท
"แล้วแกคิดว่าแค่ทนอย่างเดียวมันพอหรือเปล่า"
"มันก็คงไม่พอนะพี่ มันคงต้องทำให้ลูกน้องยอมรับด้วย" แคท
"งั้นหรอ งั้นพี่จะให้แกขึ้นมาแทนพี่ แกคิดว่าจะไหวไหม"
"จริงหรอค่ะพี่ ไม่โกหกนะ" แคท
"พี่พูดจริง แต่ขอดูผลงานแกซักสองสามวันก่อน"
"ผลงาน ผลงานอะไรพี่" แคท
"แล้วแกก็จะรู้เอง ผลงานที่จะตัดสินว่าแกเหมาะสมที่จะขึ้นเป็นหัวหน้าหรือเปล่า"
"เรื่องงานหรอ" แคท
"เรื่องงานพี่คงไม่ต้องทดสอบแกแล้วหละ แต่พี่ยังต้องทดสอบแกเรื่องคนว่าแกเหมาะขึ้นเป็นหัวหน้าคนอื่นหรือเปล่า"
"เรื่องคน" แคท
"แล้วแกก็จะรู้เองแหละ ไปตามน้องๆ มาให้หมดพี่มีเรื่องจะคุยด้วย"
"ค่ะ" แคท

แคทออกไปตามน้องๆ ทั้งหมดในฝ่ายมาที่ห้องผม

"มากันครบแล้วนะ"
"ค่ะ" สาวๆ ตอบพร้อมกัน
"คือเมื่อเช้าผู้ใหญ่เรียกพี่ไปว่าเรื่องฝ่ายเราไม่ค่อยมีระเบียบกัน ที่จริงพี่ก็ไม่ได้ห้ามนะเรื่องกินขนมในเวลาทำงานหรือว่าเรื่องคุยโทรศัพท์เรื่องที่ไม่ใช้งาน หรือเรื่องจับกลุ่มคุยกันระหว่างทำงาน พี่เองขอแค่ให้งานเสร็จตามกำหนดก็พอ แต่ว่าผู้ใหญ่เขาไม่เห็นด้วย เพราะฉะนั้นวันนี้จะมีคนของแผนกอื่นหรือไม่ก็อาจจะมีผู้บริหารมาดูว่าพวกเราทำงานกันยังไง พี่อยากขอให้พวกเราทำกันตามระเบียบซักวันนึงพอจะทำได้ไหม"
"ทำไมหละค่ะ ผลงานเราก็ไม่ได้เสีย ทำไมต้องเข้มงวดกันด้วยหละพี่บี" แคท
"ก็มันเป็นคำสั่งและมีผลต่อการประเมิณผลงานสิ้นปีด้วยนะ"
"มีผลต่อการประเมิณด้วยหรอค่ะ" แคท
สาวๆ เริ่มหันหน้าคุยกัน
"ฟังก่อน เพราะมีผลกับการประเมิณ ผู้ใหญ่ได้สั่งให้พี่ทำการให้คะแนนด้วย ซึ่งพี่จะตั้งแคทเป็นหัวหน้าค่อยช่วยพี่บันทึกว่าใครทำผิดระเบียบบ้าง"
"ทำไมต้องแคทด้วยหละค่ะ" จอย
"ถึงพี่จะให้แคทเป็นหัวหน้าคอยจด แต่พวกเธอเองก็สามารถจดหักคะแนนแคทได้ถ้าแคททำผิดระเบียบแล้วส่งมาให้พี่"
"อ้อค่ะ พวกหนูเองก็จดได้ถ้าแคททำผิดใช่ไหมค่ะ" จอย
"ใช่ก็คือแคทมีหน้าที่ดูทุกคน แต่ทุกคนดูแคทคนเดียว เข้าใจนะ"
"ค่ะเข้าใจค่ะ" จอย
"อ้อ ทำผิด 1 ครั้งคือหัก 1 คะแนนนะ ส่วนแคทในเมื่อได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้านะจะหักตามจำนวนที่คนอื่นๆ แจ้งมาต่อให้ความผิดนั้นเป็นครั้งเดียวกันก็ตาม"
"มันยังไงค่ะพี่บี" แคท
"ก็สมมุติแคทแอบกินขนม 1 ครั้ง มี จอย หมวย แป้ง เห็น ทั้งสามคนส่งคะแนนมาให้พี่ แคทก็จะโดนหักคะแนนจากความผิด 1 ครั้ง ในขณะที่คนอื่นจะโดนหักคะแนนแค่ 1 จากความผิด1 ครั้ง"
"ค่ะ" แคท
"เอาหละหมดเรื่องแล้ว พรุ่งนี้พี่จะเรียกมาฟังผลกันนะ หวังว่าจะตั้งใจทำงานกันนะแค่วันเดียวช่วยๆ กันหน่อย"
"ค่ะ" สาวๆ ตอบพร้อมกัน
"แคทอยู่ก่อนคนอื่นๆ ไปทำงานกันได้แล้ว"
สาวๆ ออกไปนอกห้องกันจนหมดเหลือแต่แคทที่ยังยืนอยู่
"นั่งซิ"
"ค่ะ" แคท
"ที่พี่ให้เราเสียเปรียบคนอื่นเพราะเราเป็นหัวหน้านะ ถ้าเราทำผิดซะเองแล้วใครจะยอมทำตามกฎ เพราะฉะนั้นถ้าเราทำผิดเราจะมีโทษหนักกว่าคนอื่น เข้าใจหรือเปล่า"
"เข้าใจก็ดีแล้ว ออกไปทำงานได้แล้อย่าลืมจดคะแนนพวกน้องๆ ที่ไม่ยอมทำตามระเบียบด้วยหละ"
"ค่ะพี่" แคท

แคทออกไปจากห้องด้วยสีหน้ากังวล ผมคิดแผนนี้ขึ้นมาเพราะรู้อยู่แล้วว่าจอยกับหมวยต้องไม่ยอมรับแคทเป็นหัวหน้าแน่ๆ เพราะทำงานมาพร้อมๆ กัน และคงยุให้น้องๆ ไม่ทำตามระเบียบด้วย แต่ผมคิดแผนนี้ก็ย่อมมีทางออกรออยู่แล้ว ผมทำงานจนเกือบเที่ยงก็โทรบอกให้แคทเรียกหงส์มาหาที่ห้อง

"พี่บีมีอะไรจะใช้หงส์หรอค่ะ" หงส์
"หลังจากที่ประชุมกันมีใครทำผิดกฏบ้าง"
"เออคือ" หงส์
"บอกพี่มาเถอะพี่ไม่บอกหรอว่ารู้มาจากใคร"

หงส์บอกผมว่าจอยกับหมวยยุให้เธอ แป้ง นก และ พลอย ทำผิดกฏไม่ต้องไปกลัว แคท ซึ่งผมก็คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ผมเลยให้หงส์บอกผมว่าใครทำผิดอะไรบ้าง ผมบันทึกทั้งหมดลงใน notebook

"จะดีหรอค่ะ ถ้าเกิดพวกพี่ๆ รู้ หงส์แย่แน่" หงส์
"ไม่ต้องกลัวหรอก เดี๋ยวหงส์ไปข้างนอกกับพี่นะ แค่นี้พวกนั้นก็ไม่คิดว่าหงส์เป็นคนบอกแล้ว"
"ค่ะแต่จะไปไหนหรอค่ะ" หงส์
"ก็ไปดูอะไรแต่งห้องทำงานใหม่ อีกอย่างก็หาเรื่องออกไปนอกออฟฟิตด้วย พวกนั้นจะได้ไม่คิดว่าหงส์เป็นสปายให้พี่"
"ค่ะ"

ผมพาหงส์ออกจากห้องแล้วบอกแคทว่าช่วงบ่ายจะไม่อยู่ไปธุระข้างนอกกับหงส์แล้วจะกลับมาเย็นๆ หรือไม่ก็ไม่เข้ามาแล้ว ผมพาหงส์ไปดูห้องทำงานใหม่ที่เดิมเป็นของไอ้บิ๊ก

"พี่บีจะต้องย้ายมาทำงานห้องนี้หรอค่ะ" หงส์
"ใช่นะ"
"แบบนี้ก็ห่างจากพวกหงส์เลยซิค่ะ" หงส์
"ก็ไม่ได้ห่างมากนี่ มีอะไรก็เดินมาหาได้"
"แต่ก็ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกันเหมือนเดิม" หงส์
"ทำไมหละนั่งห่างพี่แล้วคิดถึงหรอ"
"เปล่าค่ะ" หงส์ยิ้มอายๆ
"ถ้าคิดถึงมาเป็นเลขาพี่ไหมจะได้นั่งใกล้กัน"
"ได้หรอค่ะ" หงส์
"ได้นะถ้าหงส์สนใจ หงส์ลองคิดดูแล้วกันว่าสนใจหรือเปล่า แต่งานเลขามันไม่เหมือนงานจัดซื้อนะ หงส์อาจจะไม่ชอบก็ได้"
"หงส์ขอคิดดูก่อนได้ไหมค่ะ" หงส์
"ได้ซิ อืมเราไปข้างนอกกันเถอะแวะกินข้าวก่อนแล้วค่อยไปเดินดูเฟอนิเจอร์กัน"
"ค่ะ"

ห้องทำงานใหม่ผมใหญ่มากจนแทบจะเป็นห้องประชุมย่อยๆ ได้เลย ไอ้บิ๊กมันคิดจะทำอะไรของมันนะถึงได้ให้ทำห้องทำงานซะใหญ่ขนาดนี้ 

ผมพาหงส์ไปกินข้าวที่ร้านเดิมที่เธอเคยทำงานอยู่ ไหนๆ ผมก็มีโอกาสอยู่กับเธอสองต่อสองแล้วก็เลยเอาใจเธอเพื่อชดใช้ความผิดที่ละเลยเธอมานาน

"อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะ"
"ขอบคุณค่ะ" หงส์

หงส์ดูเมนูไปก็ยิ้มไปเธอคงรู้ว่าผมพาเธอมาที่ร้านนี้เพราะต้องการเอาใจเธอ เรานั่งทานอาหารและคุยกันเรื่องเก่าๆ ตอนที่ผมมาเจอเธอที่ร้านนี้ครั้งแรก ก่อนจะกลับผมก็สั่งอาหารเอาไว้ทานตอนเย็นที่คอนโดด้วย ผมนึกถึงเจนนะเจนชอบกินอาหารร้านนี้เหมือนกัน ไม่รู้ว่าเธอจะค้างอีกคืนได้หรือเปล่า แนนจะทำสำเร็จไหมนะ แต่ผมคิดว่ายากพี่แจนคงไม่ยอมแล้วแน่ๆ พอได้รับอาหารที่สั่งกลับบ้านผมก็จ่ายเงินและพาหงส์ออกจากร้าน

หลังจากออกจากร้านอาหารโทรศัพท์มือถือผมก็ดังขึ้น ผมยกดูเบอร์ที่โทรมาแล้วกดรับ

"มีอะไรจ๊ะก้อย"
"พี่บีว่างมารับก้อยไหมค่ะเย็นนี้" ก้อย
"มีอะไรหรอก้อยอยากไปไหนหรอ"
"ก็ตัวเล็กซิค่ะโทรมารบเร้าก้อยให้ไปค้างให้ได้" ก้อย
"แหมเดี๋ยวนี้จะมาค้างห้องพี่ได้ต้องให้แนนชวนแล้วหรอ พี่น้อยใจนะเนี่ย"
"ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ แต่ก้อยก็ยังเหนื่อยจากวันเสาร์อยู่เลย วันอาทิตย์ก็หลับเป็นตายทั้งวันเพราะพี่แกล้งก้อย" ก้อย
"ว่าพี่แกล้งหรอ ต่อไปพี่ไม่แกล้งก้อยแล้วนะ" 
"ถ้าต่อไปไม่แกล้ง วันนี้ไปค้างห้ามยุ่งกับก้อยนะ" ก้อย
"ใครจะอดใจได้หละ กลัวแต่จะมีคนยุ่งแทนจนพี่ไม่ได้ยุ่งหนะซิ"
"พี่บีก็ ไม่เอาแล้ว ตกลงว่าว่างมารับก้อยไหมค่ะ" ก้อย
"ได้ซิพี่ไปรับหน้าบริษัทเหมือนเดิมนะ"
"ค่ะแล้วเจอกันนะค่ะ" ก้อยวางสาย
"พี่ก้อยจะมาค้างหรอค่ะ" หงส์
"อืมใช่นะ สงสัยเพราะตัวเล็กชวนเจนอยู่ไม่สำเร็จเลยชวนก้อยมานอนเป็นเพื่อน"
"งั้นเราไปกันเถอะค่ะเดี๋ยวเย็นแล้วไปรับพี่ก้อยช้า พี่บีจะไปดูเฟอนิเจอร์อีกไม่ใช่หรอค่ะ" หงส์
"ใช่นะ เราไปกันเถอะ เอาไว้พี่จะพาหงส์มาทานอาหารที่ร้านนี้อีกนะ"
"ขอบคุณค่ะ" หงส์

ผมพาหงส์ไปช่วยกันดูเฟอนิเจอร์ ผมให้หงส์ช่วยจดรุ่นผมจะได้เอาไปเสนอกับพี่คม จากนั้นผมก็พาเธอไปเดินดูทีวี LCD ผมเห็นแล้วอยากเอามาติดที่ห้องทำงานเพื่อเอาไว้คอนเฟอเรนท์และเอาไว้ดูหุ้นด้วย ไหนๆ ก็เริ่มยุ่งกับเรื่องหุ้นของบริษัทแล้ว เราเดินดูกันอยู่จนสี่โมงครึ่ง ผมก็พาหงส์ไปรับก้อยที่บริษัท 

ผมไปถึงบริษัทก้อยห้าโมงนิดๆ ก้อยออกมายืนรอผมอยู่แล้ว หงส์ลงจากรถให้ก้อยนั่งด้านหน้าแทน ก้อยเข้ามานั่งในรถ

"ที่จริงไม่ต้องให้พี่นั่งหน้าก็ได้นะหงส์ ไม่เป็นไรหรอก" ก้อย
"ไม่ได้ซิ คุณนายที่ 1 ก็ต้องนั่งหน้าซะ จริงไหมคุณนายที่ 4"
"บ้าจังพี่บี ใครคุณนายที่ 1 คุณนายที่ 4 ของพี่กันเนอะน้องหงส์เนอะ" ก้อย
ผมแกล้งหอมแก้มก้อยไปฟอดใหญ่
"ว้าย นี่ตาบ้า ดูซิคนบริษัทก้อยมองกันใหญ่แล้วรีบๆ ออกรถเลย" ก้อย
"ก็ไม่ยอมเป็นคุณนายที่ 1 เองนี่ ยอมหรือยังหละ ไม่ยอมจะได้เอาอีกที" 
"โอ้ย คนบ้าอายคนอื่นเค้าบ้าง ยอมแล้วๆ ไปเร็วๆ เถอะ" ก้อยอายคนมองจนหน้าแดง

ผมขับรถออกจากหน้าบริษัทก้อย ผมแอบมองหงส์ทางกระจกหลังดูเธอยิ้มแย้มไม่แสดงความน้อยใจผมก็ค่อยสบายใจหน่อย หงส์กับก้อยนั่งคุยกันไปเรื่อยตลอดทาง แล้วหงส์ก็บอกก้อยเรื่องที่เจนมาค้างเมื่อวาน

"เจนมาค้างหรือค่ะพี่บี เสียดายจัง" ก้อย
"ไม่รู้ว่าจะน่าเสียดายหรือว่าโชคดีนะที่ก้อยไม่เจอ"
"ทำไมหละ ก็ต้องน่าเสียดายซิ" ก้อย
"ก็เจนดูเหมือนจะติดเชื้อตัวเล็กเข้าไปแล้วหนะซิ ไม่เชื่อถามหงส์ซิ"
"ว้ายจริงหรอค่ะ" ก้อยหน้าแดงแล้วรีบยื่นหน้าไปซุบซิบกับหงส์
"นี่ๆ ถ้าอยากคุณกันสองคนมากขนาดนั้น ปีนข้ามไปเลยก็ได้นะ พี่นั่งเป็นคนขับรถให้ก็ได้"
"โอ๋ น้อยใจหรอค่ะ มาก้อยปลอบให้นะค่ะ" ก้อยหอมแก้มผมแล้วเอาลิ้นแหย่รูหูผมทำเอาผมเสียวจนเกือบหักพวกมาลัยรถไปชนกับคนอื่น
"นี่ ติดเชื้อตัวเล็กอีกคนหรอ อีกหน่อยสงสัยต้องกั้นห้องให้ตัวเล็กนอนคนเดียวแล้ว ไม่งั้นติดเชื้อทะเล้นกันหมด"
"กั้นห้องให้ตัวเองนอนคนเดียวมั้งค่ะ แนนเค้าคงไม่ยอมนอนคนเดียวหรอก" ก้อย
"หรองั้นวันนี้พี่จะนอนโซฟาคนเดียว ไม่ง้อหรอก" จริงๆ มันเป็นการส่งซิกระหว่างผมกับก้อย เพราะทุกครั้งที่ผมแกล้งนอนข้างนอกก้อยก็จะตามมานอนกับผมทุกครั้ง
"แหมขึ้น้อยจัยจัง มาให้ก้อยหอมให้หายน้อยใจนะ" ก้อย

ก้อยดูแปลกๆ แฮะวันนี้มีเรื่องอะไรปิดผมอยู่หรือเปล่านะ ผมแกล้งทำไม่สนใจจนถึงคอนโด ผมพยายามมองหารถเจนแต่ก็มองไม่เห็น เธอคงกลับไปอยู่กับพี่แจนแล้ว หลงคิดว่าแนนจะทำได้ตามที่พูดจริงๆ ซะอีก ผมขึ้นไปที่ห้อง ในใจก็แอบคิดว่าแนนกับเจนคงยังไม่กลับผมเลยไม่เห็นรถของเจน แต่พอผมเปิดประตูเข้าไปในห้องแนนก็พบว่าแนนกลับมาเรียบร้อยแล้ว

"ไงเป็นไงวันนี้"
"ก็สนุกดีแนนพาเจนไปเจอเพื่อนๆ เราเลยไปกินข้าวแล้วก็ไปเที่ยวกันทั้งวันเลย" แนน
"อืมอยู่คนเดียวแบบนี้ก็แปลว่าทำไม่สำเร็จตามที่คุยไว้หละซิ"
"ใช่ทำไม่ได้ตามที่คุยไว้" แนน
"แหมกะแล้ว งั้นก็อดไอติมนะ"
"ไม่อดซิ ต้องสั่งมากินด้วยตามสัญญา" แนน
"ทำไม่ได้แล้วจะเอาอะไร"
"พี่ก้อยพี่บีไม่รักษาสัญญา" แนน
"สองคนนี้ทะเละอะไรกันอีกแล้ว" ก้อย
"ก็พี่บีซิสัญญาว่าจะเลี้ยงไอติมวันนี้เยอะๆ ด้วย" แนน
"ทำไม่ได้ก็อด มันก็ถูกแล้วนี่"
มีเสียงคนเปิดประตูห้องนอนออกมา
"สวัสดีค่ะพี่ก้อย" เจน
"อ้าวไหนว่าทำไม่สำเร็จไง"
"ก็ชวนค้างอีกคืนไม่สำเร็จแต่ว่าเจนจะมาค้างจนกว่าจะกลับไปเรียนต่อแทน" แนน
"อ้าวทำไมหละ พี่แจนยอมหรอเจน"
"ก็แฟนพี่แจนเค้ากลับมาแล้วนี่ ให้เจนไปอยู่ด้วยมันก็ไม่สะดวกแนนเลยเสนอให้เจนมาอยู่กับแนน พี่แจนเลยตกลง" แนน
"อย่างงั้นหรอเจน"
"ค่ะเจนเองก็ไม่อยากอยู่ด้วยกลัวเกะกะพี่แจนกับแฟนเค้าห้องนอนก็มีห้องเดียว" เจน
"งั้นหรอแล้วทำไมพี่ไม่เห็นรถเจนหละ"
"ก็แนน" เจนไม่กล้าบอก
"ก็กะให้คนบางคนไม่เห็น ดูซิจะทำหน้าจ๋อยเปล่าพอรู้ว่าเจนไม่มาค้างแล้ว" แนนหัวเราะ
"นี่รู้กันหมดทุกคนแล้วใช่ไหม ก้อยรู้เรื่องนี้แล้วด้วยซินะ"
"เค้าก็รู้กันหมดแล้วแหละมีแต่ตัวเองที่ไม่รู้" แนน
"เฮอ น่าน้อยใจจริงๆ พออยู่ด้วยกันก็รวมหัวกันแกล้งพี่ ไปเที่ยวข้างนอกดีกว่า"
"ลองไปซิ คืนนี้นอนหน้าห้องเลยนะ เมียอุสาห์อยู่กันครบยังจะไปเที่ยวอีก" แนน
"เชอะ อยู่ก็ได้แต่ไม่เลี้ยงไอติมแล้ว อยากหลอกกันดีนัก"
"พี่ก้อยช่วยแนนด้วย พี่บีผิดสัญญาพี่ก้อยจัดการเลย" แนน

ทุกคนต่างหัวเราะที่แนนพยายามฟ้องก้อยเอาไอติมจากผม คืนนั้นเราก็สั่งไอติมกับพิสซ่ามาเพิ่มเพราะไม่คิดว่ก้อยและเจนจะมาค้างด้วย ผมสั่งไอติมมา 4 กล่องใหญ่ให้แนนกินให้เบื่อไปเลย หลังกินข้าวเสร็จผมก็ไปนั่งทำงานปล่อยให้สาวๆ ได้มีเวลาคุยกัน พวกเธอคุยกันซักพักก็เริ่มหายเข้าไปในห้องนอนกัน ผมเองก็คิดอยู่แล้ว เรื่องที่ชวนก้อยมานี่คงความคิดแนน แต่เจนก็คงเห็นด้วยแน่ๆหลังจากติดใจที่ได้หงส์จากเมื่อวาน ผมนั่งทำงานจนเบื่อก็มานั่งที่โซฟาแล้วเปิดทีวีดูประมาณห้าทุ่มก้อยก็ออกมาหาผม

"ออกมาได้แล้วหรอนึกว่าวันนี้พี่ต้องนอนคนเดียวซะแล้ว"
"แหมน้อยใจน้องๆ กันหรอค่ะ" ก้อย
"ไหนพี่ดูซิช้ำตรงไหนหรือเปล่า"
"พี่บีก็ ไม่ช้ำหรอก แหมห่วงเมียคนนี้ด้วยหรอค่ะ" ก้อย
"หวงซิ" ผมดึงแขนก้อยให้นั่งลงข้างๆ แล้วกอดตัวเธอไว้
"พี่บีตัดสินใจที่จะให้น้องหงส์เป็นเมียอีกคนแล้วหรอค่ะ" ก้อย
"ก้อยคิดว่าไง มันไม่ดีหรอ"
"ก้อยก็เคยบอกแล้วนี่ค่ะว่าตามใจพี่ ก้อยเองก็รักน้องเค้าเหมือนน้องสาว" ก้อย
"งั้นหรอ พี่เองไม่ได้คิดว่าจะรับหงส์มาเป็นเมียอีกคนนะ พี่ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าหงส์น่าจะได้เจอคนที่รักเค้าได้มากกว่าพี่ แต่ว่าการที่พี่ไปบังคับให้เค้าต้องหาคนใหม่มันก็กลายเป็นการทำร้ายให้เค้าเสียใจ พี่ก็เลยตามใจเค้า ตราบเท่าที่เค้าอยากอยู่กับพี่พี่ก็จะให้เค้าอยู่ด้วยจนกว่าเค้าจะเจอคนที่ใช่แล้วขอจากไปเอง"
"แบบนั้นก็ดีเหมือนกันค่ะ" ก้อย
"คืนนี้โทรทัศน์บอกว่ากรุงเทพจะมองเห็นดาวชัดเจนนะ เรามานอนดูดาวกันไหม"
"ดูยังไงหละค่ะ" ก้อย
"ลุกขึ้นก่อนซิ"

ก้อยลุกขึ้นจากโซฟา ผมก็เลื่อนมันไปที่ระเบียงและปรับให้มันกลายเป็นเตียงนอน จากนั้นผมก็ปิดไฟปิดโทรศัทน์และเปิดมู่ลี่ออกเพื่อให้มองเห็นท้องฟ้า

"นี่ไง มานอนตรงนี้ซิ"
"ไม่เอาหรอก อยู่ๆ มาชวนนอนด้วยก้อยไม่ใช่สาวใจง่ายนะ" ก้อย
"นี่ เดี๋ยวนี้พูดเก่งนะ จะมาเองหรือว่าจะให้ไปอุ้มมา"
"ไม่" ก้อยแกล้งหันหลังทำท่าจะหนีกลับไปที่ห้องนอน

ผมวิ่งไปกอดเธอไว้แล้วอุ้ม ก้อยแกล้งดิ้นผมเลยไซด์ไปตามซอกคอและหน้าอกเธอจนก้อยหยุดดิ้น คืนนี้เราทั้งคู่ก็นอนดูดาวกันหลายครั้งกว่าจะหลับ

จบตอนที่ 3 อ้าวไม่มีบนเสียวเลยนี่หน่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

X-File 03 

พี่บีนี่ไม่เขียนบทเสียวอีกแล้ว ลำบากแนนอีกแล้วซิ งั้นแนนจะเล่าส่วนที่ขาดหายไปจาก Koy Season 2 ep 2 และ 3 ให้อ่านกันนะค่ะ

เมื่อวานนี้หลังจากที่แนนไล่พี่บีลงไปซื้อกับข้าว แนนก็ได้โอกาสแสดงความเป็นแมนกับเจนด้วยการกอดเจนไว้ในอ้อมแขน เจนหลับตาพริ้มดูมีความสุข แนนเลยถามถึงเรื่องเซ็กที่เพิ่งจบไป

"ชอบที่เราทำให้ไหมจ๊ะเจน" แนน
"ชอบซิ" เจนอายจนเอาหน้าซุกหน้าอกแนน
"แต่ต่อไปเจนต้องทำให้แนนแบบที่แนนทำให้เจนบ้างนะ" แนน
"หมายถึงใช้ปากหรอ" เจนยิ่งอายใหญ่
"ใช่ แนนจะได้มีความสุขเหมือนที่เจนมีไง หรือเจนรังเกียจแนน" แนน
"เปล่านะ เจนไม่รังเกียจแนนหรอก แนนยังทำให้เจนได้เลย" เจน

เจนยิ่งเอาตัวซุกแนนแน่น เจนนี้อ้อนเก่งมากๆ แนนเริ่มหลงซะแล้วซิ

"งั้นวันไหนพี่ก้อยมาค้างเรามาทำแบบนี้พร้อมกับพี่ก้อยกันนะ" แนน
"แนนทำแบบนี้กับพี่ก้อยด้วยหรอ" เจน
"ใช่ พี่หงส์ด้วย และก็ยังมีพี่ๆ ที่บริษัทฯ อีก" แนน
"แนนทำกับพี่ก้อยพี่หงส์แล้วพี่บีไม่ว่าเอาหรอ" เจน
"ไม่กล้าหรอก เพราะพี่ก้อยกับพี่หงส์เองก็ชอบให้ทำ" แนน
"หรอ แล้วหุ่นพี่ก้อยกับพี่หงส์เป็นไงบ้าง" เจนเริ่มทำหน้าสนใจ
"พี่ก้อยหุ่นดีมากเลย หน้าอกสะโพกกลมเป็นก้อน ใหญ่กว่าแนนกับเจนอีก" แนน
"หรอ" เจน
"วันนี้เสียดายพี่บีไม่รู้ว่าอะไรพี่หงส์ พี่หงส์เลยงอนกลับห้องไปทั้งแต่เช้า ไม่งั้นนะ เจนได้ดูดนมพี่หงส์แล้วจะติดใจ" แนน
"ทำไมหละ" เจน
"ก็หน้าอกพี่หงส์ 34 กว่าๆ ใหญ่กว่าพี่ก้อยด้วย แถมยังได้รูปอีก แนนนะชอบขย้ำมันดี" แนน
"หูใหญ่จัง แนนเล่าแบบนี้เจนชักอยากจะดูดนมพี่หงส์แล้วซิ แล้วก็อยากจะเห็นหุ่นพี่ก้อยด้วย" เจน
"พรุ่งนี้แนนว่าจะชวนพี่ก้อยมาค้าง เจนอยู่ต่ออีกคืนซิ" แนน
"คงไม่ได้หรอกพี่แจนคงไม่ให้ค้างแล้วหละ" เจน
"แย่จัง นึกว่าจะได้สามคนกันซะอีกเอาให้พี่บีอิจฉาเลย" แนน
"แนนอะ พูดซะเจนอยากเลย" เจน
"อยากอีกแล้วหรอ พอดีเลยมาแนนทำให้อีกนะคราวนี้มีเครื่องช่วยด้วย" แนน
"อะไรหรอเครื่องช่วย" เจน
"เดี๋ยวก็รู้เองแหละรับรองจะติดใจ ใครโดนไปติดใจกันหมดแหละ" แนน

แนนขึ้นคล่อมตัวเจน เราประกอบปากจูบกัน แนนงับไปตามริมฝีปากนุ่มๆ ของเจน ปากเจนนิ่มมากเลย บวกกับเสียงครางน่ารักๆ แล้วทำเอาแนนรู้สึกอยากจนหัวนมตั้ง แนนจูบปากเจนไปมือก็คลึงหน้าอกเล็กๆ ของเจนไปด้วย เจนตัวเล็กกว่าแนนนิดหน่อยอะไรๆ เลยเล็กกว่าแนนไปหมด แต่มันก็ยิ่งทำให้น่าขย้ำมาก เจนเสียวที่แนนคลึงหน้าอกเธอเลยเอื่อมมือขึ้นมาจับหน้าอกแนนบ้าง แต่เจนขย้ำมันแรงมากจะแนนตัวงอ ไม่รู้เจนหมั่นเคี้ยวอะไรหน้าอกแนน หรือเพราะไม่เคยได้ขย้ำหน้าอกผู้หญิงมาก่อน พอได้ลองแล้วเลยติดใจ เจนขย้ำหน้าอกแนนจนหัวนมแนนที่กำลังแข็งบีบไปมา แนนเสียวจนรู้สึกว่าน้ำไหลออกมาจากร่องเลย แนนพยายามทนแต่มันก็ไม่ไว้จริงๆ แนนต้องรีบผละปากจากเจนแล้วรีบเลื่อนหน้าอกแนนมาที่หน้าของเจน เจนเห็นหน้าอกแนนมาอยู่ตรงหน้าก็รีบยกหัวขึ้นมาดูดทันที่ เจนดูหน้าอกแนนเหมือนเด็กเล็กๆ ที่กำลังหิวนม แนนต้องกัดฟันแน่นไม่ให้ร้องครางออกมา เจนดูดนมแนนซ้ายทีขวาทีสลับกันก่อนจะเปลี่ยนข้างแต่ละครั้งก็ดูดหัวนมแนนอย่างแรงแล้วดึงจนแนนรู้สึกว่าหัวนมมันแทบจะหลุดติดปากเจนไปด้วย เจนดูดนมแนนจะจนแนนเริ่มใจหวิวๆ พี่บียังไม่เคยดูดนมแนนแรงขนาดนี้เลย แนนเสียวมาจนต้องลูบหัวเจนแล้วชมเธอ

"เมียจ๋าดูดเก่งจัง ผัวเสียวไปหมดแล้ว" แนน

พอเจนได้ยินดูเหมือนมันจะยิ่งทำให้เธอมีอารมณ์มากขึ้นเจนเริ่มกัดหัวนมแนนแรงๆ แนนทนเสียวไม่ไหวจนต้องแหง่นหน้าร้องโอ้ววว เจนยิ่งได้ใจกัดหน้าอกแนนใหญ่จนแนนทนไม่ไหวต้องจับหน้าเจนไว้ เจนเหมือนจะรู้เธอหยุดกัดหน้าอกแนน เลยรีบเลื่อนตัวลงมาดูดหน้าอกให้เจนบ้าง เจนรีบแอ่นอกใส่ปากแนน เลยรีบรีบดูดงับมันแรงๆ บ้างแต่ก็พยายามไม่ให้ช้ำกลัวเดี๋ยวพี่บีเห็นแล้วจะโกรธแนนอีก แนนดูดหัวนมเล็กของเจนแรงๆ บ้าง เจนเสียวจนต้องแอ่นตัวเอาแขนกอดแนนแน่น

"แนนจ๋าเจนเสียว โอ้ววววว" เจน

แนนลองเอามือไปแตะที่ร่องเจนดูว่าน้ำเยิ้มหรือยัง น้ำเจนไหลออกมาเปียกมือแนนไปหมดแนนเลยเลื่อนตัวต่ำลงมาหาเนินสาวของเจน เจนเองก็เอามือกดหัวแนนให้ลากลิ้นต่ำลงมาด้วย พอถึงร่องเจนแนนก็รีบลากลิ้นไปจนทั่วแคมด้านนอก เจนดิ้นไปมาร้องกรี๊ด

"โอ้ยแนน เจนเสียววจนใจจะขาดแล้ว" เจน

แนนลากลิ้นกินน้ำรักเจนที่ไหลออกมาด้านนอกร่องสาวจนหมดแนนก็เริ่มแหย่ลิ้นเข้าไปในร่องสาวเจนช้าๆ เจนดิ้นร้องครางเอามือดึงที่นอนแน่น แนนค่อยแหย่ลิ้นไปจนสุด จากนั้นก็เริ่มควนลิ้นไปมา เจนเริ่มกระเด้าเอวเอาร่องถูหน้าแนน แนนเลยจับเอวเจนไว้แล้วควานลิ้นแรงๆ เจนร้องกรี๊ดดิ้นไปมาเหมือนจะขาดใจก่อนจะแอ่นเอวแนบหน้าแนนแน่นน้ำรักไหลออกมาเต็มหน้าแนน แนนค่อยๆ วางเอวเจนลงบนเตียง เจนมองหน้าแนนตาเยิ้มเจนคงเสร็จไป 1 รอบแล้ว แนนเลยอยากให้เจนท

gai

 ::Angry:: เนื้อหาที่ขาดหายไป

ทำให้บ้าง
"เมียจ๋าทำให้ผัวบ้างซิ" แนน
เจน เบียงตัวให้แนนลงไปนอนแทนที่จากนั้นเจนก็มุดไปที่หว่างขาแนน ความรู้สึกแรกที่แนนได้รับก็คือเจนกัดแตดแนน มันทั้งเจ็บทั้งเสียว แนนไม่คิดว่าเจนจะชอบกัดแบบนี้ แนนพยายามกัดฟันทนให้เจนกัดไปทั่วแตดแคมนอกแคมใน ถึงแนนจะพยายามกลั้นเสียงร้องแต่แนนก็กลั้นน้ำรักที่มันอัดแน่นจนไหลออกมา ไม่หยุด นอกจากเจนจะเลียให้แนนแล้วเธอยังเอามือขย้ำสะโพกและก้นแนนไปด้วย เจนขย้ำมันแรงมากจนแนนรู้สึกเจ็บ แต่มันก็ทำเอาแนนเสียวจนไม่อยากให้เธอหยุดทำ เจนกัดแตดแนนจนพอใจเธอก็จับให้แนนนอนคว่ำ ตอนแรกแนนก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเจนทำแบบนี้ แต่แล้วแนนก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อเจนกัดก้นแนนเต็มแรง แนนทั้งเจ็บทั้งเสียวแต่ก็ทนไม่ไหวต้องรีบบอกให้เจนเบาๆ กับแนนหน่อย
"เมียจ๋าเบาๆ ผัวช้ำไปหมดแล้ว" แนน
เจน กัดก้นแนนเบาลงแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี แนนต้องกัดหมอนกั้นความเจ็บและเสียว เจนกัดก้นแนนไปทั่วแล้วก็เอานิ้วแหย่ร่องแนนไป ด้วย แนนเสียวจนทนไม่ไหวต้องเด้งเอวสวนนิ้วเจนไปด้วย เจนทั้งกัดก้นทั้งแหย่นิ้วแบบไม่กลัวแนนจะบุบสลายเลย แนนได้แต่กัดหมอนแอ่นร่องให้เจนทำจนพอใจ พอเจนเลิกกัดก้นแนนก็รีบพลิกตัวกลับมาแล้วดึงเจนขึ้นมาจูบ เจนทำท่าเหมือนยังไม่หายหมั่นเคี้ยวก้นแนน แต่แนนไม่ไหวแล้ว แนนพลิกตัวขึ้นคล่อมเจนอีกครั้งแล้วหยิบเอาดิลโด้สองด้านที่แอบไว้มา เจนมัวแต่จูบปากกันแนนจนไม่รู้ว่าแนนกำลังจะเอาดิลโด้แทรกเข้าไปในร่องเธอ แนนเอาดิลโด้ถูไปมาตามร่องเจนจนเจนเริ่มแอ่นเอวตอบ แนนก็กดมันเข้าไปจนมิดด้าน
เจนผละปากจากแนนร้องกรี๊ดกอดแนนแน่น
"โอ้วววว อะไรหนะแนน" เจน
"ขอดีไง ขอที่แนนจะได้เป็นผัวเจนได้ไง" แนน
"เสียวจัง แนน" เจน
แนนรี บเอาอีกด้านมาจ่อที่ร่องตัวเองแล้วค่อยๆ กดมันเข้าไปจนมิดด้าม แนนเองก็เสียวจนต้องซูดปากเหมือนกัน จากนั้นแนนก็เริ่มกระเด้าเอว เจนครางเสียวน่ารักมากจนแนนต้องเร่งกระแทกเอวใส่เธอไม่หยุด ทั้งแนนทั้งเจนแข่งกันครางลั่นห้อง แนนแนบตัวลงไปหาเจนแล้วกระเด้าเอวจนเตียงเด้ง น้ำรักเราทั้งคู่ไหลเยิ้มออกมาเต็มดิลโด้ทั้งสองด้าน
แนนก ระแทกเจนท่านี้จนหน่ำใจก็ถึงดิลโด้ออกจากร่องเจนแล้วจับให้เจนโก้งโค้งหัน หลังให้แนน จากนั้นแนนก็เอาดิลโด้กระแทกเข้าไปในร่องเจนอีก เจนผงกหัวตามจังหวะที่แนนกระแทกดิลโด้เข้าไป แนนเริ่มกระแทกดิลโด้ใส่เจนดัง ผับ ผับ ผับ ก้นเล็กๆ ของเจนสั่นกระเพื่อม แนนเห็นว่าเจนดูจะชอบท่านี้มากแนนเลยหยิบเอาไข่สั่นใส่ถุงยาง จากนั้นแนนก็หยิบเจลหล่อลื่นมาทาไปตามรูก้นเจน พอรูก้นเจนโดนนิ้วแนนเจนร้องซีดดด รูก้นขยับเข้าออก ทาเจลเสร็จแนนก็ค่อยๆ เอาไข่สั่นที่ใส่ถุงยางแล้วดันเข้าไป มันดันเข้าไปได้ไม่ยากนัก เจนซูดปากด้วยความเสียวตลอดเวลา พอไข่มันเข้าไปได้หมดทั้งอันแนนก็เปิดให้มันสั่น เจนร้องกรี๊ดเด้งร่องเด้งก้นไม่หยุด แนนเลยเปิดดิลโด้ให้มันสั่นด้วย เจนเสียวจนสะบัดหัวไม่หยุดแนนเองก็เสียงร่องมากเหมือนกัน เราทั้งคู่เร่งกระแทกร่องใส่กันจนสุดพร้อมกัน แนนดันตัวเจนให้นอนราบลงโดยที่ดิลโด้ยังสั่นไม่หยุด แนนกดเจนไว้แน่น เจนเองก็กำผ้าปูที่นอนแน่นเหมือนกัน พอเราคลายความเสียวแนนก็เปิดดิลโด้และไข่สั่นแล้วค่อยดึงมันออกจากร่างเจน
เจน รีบหันมากอดแนนแล้วซุกเหมือนเด็กที่ซุกหาความอบอุ่น แนนนอนลงให้เจนมาซุกตามที่เธอต้องการ แนนปล่อยให้เจนซุกอยู่ซักพัก แนนก็ชวนเจนไปอาบน้ำกันเพราะตอนนี้น้ำเราทั้งคู่เลอะหน้าขาไปหมดแล้ว
แนนกับเจนอาบน้ำด้วยกันเสร็จก็ใส่ชุดนอนออกมานั่งรอพี่บีที่โซฟา เจนเริ่มถามถึงของที่ทำให้เธอเสียว
"เมื่อกี่มันอะไรหรอ" เจน
"ดิลโด้ไง เหมือนของผู้ชายแหละแต่มีสองด้านเอาไว้ให้ผู้หญิงเล่นกันสองคน" แนน
"ดีจังตอนมันสั่นนะเจนเสียวจนเห็นดาวเลย" เจน
"เห็นมะหละบอกแล้วว่าต้องติดใจ นี่แค่สั่นนะถ้าหมุนด้วยหละก็..." แนนวรรคให้เจนคิดเอาเองว่ามันจะเสียวขนาดไหน
"หมุนได้ด้วยหรอ แค่สั่นตุมเล็กๆ ของมันก็ทำเอาเจนจะขาดใจแล้ว ถ้าหมุนเจนตายแน่ๆ" เจน
"แล้วอยากลองหรือเปล่าหละ" แนน
เจนพยักหน้า
"แล้วที่ใส่มาที่ก้นเจนหละ" เจน
"ก็คล้ายๆ กันแหละแต่มันแค่สั่น" แนน
"หรอดีจัง เจนเคยแอบคิดบ่อยๆ ตอนพี่บีทำกับเจนว่าอยากให้มีอะไรใส่ด้านหลังด้วยมันคงจะเสียวน่าดู" เจน
"เอาไว้ให้แนนทำด้านหน้าแล้วให้พี่บีทำด้านหลังเจนพร้อมๆ กันไหมหละ" แนน
"ว้ายทำได้หรอ แบบนั้นเจนแย่แน่ๆ เลย" เจน
แนน กับเจนนั่งคุยกันว่าคืนนี้จะทำอะไรบ้าง เจนดูอยากลองโดนหน้าหลังพร้อมกันมาก ยิ่งแนนบอกว่ามันเสียวแค่ไหนเจนก็ยิ่งอยากรีบให้มันถึงเวลานอนเร็ว แต่พอพี่บีกลับมาพร้อมกับพี่หงส์ แนนก็รู้ได้ทันทีว่าแผนเปลี่ยนซะแล้ว เจนมองหน้าอกกับก้นพี่หงส์ตาไม่กระพริบ แล้วก็เป็นอย่างที่แนนคิด เจนบอกแนนว่าอยากกอดพี่หงส์กันสามคน แนนเลยต้องไล่พี่บีไม่ให้เข้าห้องอีกแล้ว เฮอทำบ่อยๆ กลัวพี่บีน้อยใจจัง อ้าวนี้มันจะเกินโควต้าตัวอักษรแล้วนี่ งั้นแนนพอแค่นี้ก่อนนะ เอาไว้ค่อยมาต่อตอนแนนเจนพี่หงส์ และแนน เจน พี่หงส์ พี่ก้อย กันคราวหน้า