🧡 XONLY 🧡

เรื่องเพื่อนรักหักเหลี่ยมสวาท เหลืออีกประมาณ10ตอน ก็จบแล้ว
 
ผมเลยลัดคิวมาลงให้อ่านกันไปทุกวัน จนกว่าจะจบ แล้วค่อยเอาเรื่องอื่นมาลงโพส
 
แควนๆนายสมชาย กับทองดี รอก่อนนะครับ ขอให้ชัยปืนโต ควงสองสาวบีและเพลง
 
บรรเลงเพลงสวาทหรือเพลงเศร้า กันไปก่อนจนกว่าจะจบนะครับ
 
suckzeed.....
  อ่านก่อนอ่านผลงาน http://xonly69.com/read-xonly-tid-159448.html  

ตอนที่ 36
 
"อุ๊ยที่รัก..."
 
จู่ๆเพลงก็ร้องขึ้นมา จนผมตกใจว่าเธอเป็นอะไรตกใจเรื่องอะไรพอซักถาม ตอนแรกดูเหมือนเพลงจะอ้ำอึ่ง ๆ ทำหน้าตื่นๆ
ก่อนจะสารภาพมาแบบอายๆว่า เพลงลงมาทั้งๆที่ไม่ได้ใส่จีสตริงลงมาด้วย ภายใต้กระโปรงพรีทนักศึกษาตัวสั้นๆนั้นจึง
ว่างเปล่าไร้อาภรณ์ชั้นในปกป้องของสงวน
 
ผมจึงทำหน้าล้อๆยิ้มๆ จนเพลงอายหน้าแดงๆ ใช้เล็บแหลมจิกแขนผมเบาๆ แล้วรีบจูงแขนผมเดินอย่างเร็วไปที่รถ แทนที่
จะเดินคลอเคลียกันไปเหมือนตอนแรกที่เดินออกมาจากห้อง
 
"ขับรถกลับบ้านดีๆนะเพลง..อย่าขับเร็วนะ..." ผมเดินมาส่งเพลงรักจนถึงรถ แต่เพลงยังอิดๆออดๆ ไม่ยอมขึ้นรถเสียที
 
"ชัย..คืนนี้ไปนอนกับเค้าที่หอเถอะนะคะ..เค้าไม่อยากให้ตัวเองกลับขึ้นไปที่ห้องพี่เอกอีกค่ะ...นะคะๆๆ" เพลงไม่ยอมปล่อย
มือของผม เธอยึดจับไว้แน่น พร้อมน้ำเสียงที่ดูซีเรียสจริงจัง
 
"ทำไมล่ะเพลง..ไม่เห็นจะต้อง...ทำแบบนี้เลย..." ผมถามด้วยความแปลกใจ ตีเจนตนาของเพลงรักไปว่าเธอคงอยาก
อยู่กับผมต่ออีกนานๆทั้งคืน
 
"ชัยไม่รู้จักเฉินเหมือนเพลง...เชื่อเพลงสักครั้งนะที่รัก..คืนนี้ไปนอนบ้านเค้า...แล้วพรุ่งนี้ไปรับบีที่โรงพยาบาลด้วยกัน..นะคะ...
เพลงขอร้อง.." น้ำเสียงของเพลงดูเหมือนไม่ใช่แบบที่ผมคิด ว่าเธออ้อนเพราะอยากอยู่กับผมนานๆ
 
"ไอ้เฉินมันทำไมหรอครับ..." ผมรีบถาม ไม่ใช่เพราะกลัวสักนิด แต่อย่างน้อยจะได้รุ้เบื้องหลังของมันว่า มันน่ากลัวจริงหรือเปล่า
 
"ไปกับเพลงก่อน แล้วจะเล่าให้ฟังนะคะ.."
 
เพลงรักพูดพร้อมเร่งรีบดันหลังผมให้ขึ้นรถ เมื่อผมยอมทำตาม เธอก็รีบวิ่งอ้อมไปด้านคนขับ แล้วสตาร์ทรถออกไปจากคอนโด
ทันที โดยที่ผมไม่รู้เลยแม้สักนิดว่าหลังจากที่ผมกับเพลงออกไปจากคอนโดได้ไม่ถึง5นาที รถเก๋งซีดานสีดำสองคันก็แล่นสวน
เข้ามาที่คอนโด ภายในรถมีชายฉกรรจ์อยู่เต็มคันรถ ต่างวิ่งกรูกันลงจากรถ เมื่อถึงคอนโดแล้ว สักครู่ไอ้เฉินมันก็เดินลงมาจาก
ห้องของไอ้คุณเอก แล้วเดินไปหาชายฉกรรจ์กลุ่มนั้น ก่อนที่จะพากันขึ้นรถขับออกจากคอนโดอย่างเร่งรีบ เสมือนกำลังตามหา
อะไรสักอย่างหรือตามล่าใครสักคน
 
พอรถของเพลงออกมาจากหน้าคอนโดได้สักครู่ ผมก็เห็นรถเก๋งซีดานสีดำติดฟีล์มมืดสนิทสองคันแล่นสวนมาอย่างเร็วเพลงรัก
รีบจอดรถที่ข้างทางริมถนนแล้วถามว่าผมขับรถของเธอได้มั๊ย เมื่อผมพยักหน้าตอบรับ เพลงรักก็รีบเร่งให้ผมเปลี่ยนมาทำหน้าที่
คนขับแทนเธอ จากนั้นเพลงรักรีบโทรศัพท์โทรหาใครบางคน
 
"ป๊าคะ...เพื่อนเพลงมีเรื่องค่ะ..."
 
ผมได้ยินเสียงเพลงรักเรียกอีกฝ่ายว่าป๊า..หรือป๋านี่แหละ ไม่ค่อยได้ยินชัดนัก เพราะแรงลมที่ประทะหน้าเนื่องจากรถสปอร์เปิด
หลังคาอยู่ ผมขับรถไปแบบเอื่อยๆ จนเพลงต้องหันหน้ามากระซิบบอกว่า ให้ขับเร็วกว่านี้ จากนั้นก็หันไปสนทนากับป๊าของเธอ
อยู่อีกสักครู่จึงวางสาย คราวนี้สีหน้าของเพลงค่อยดูดีขึ้นไม่ ซีเรียสวิตกกังวลเหมือนช่วงที่อยู่บนลานจอดรถของคอนโด
 
"จะบอกผมได้หรือยังครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น..." ผมถามขึ้นเพราะความอยากรุ้
 
"ชัยคะ...อย่าเพิ่งถามเลยค่ะ...เหยียบให้มิดเลยไปทางสุขุมวิทซอย26...รู้จักมั๊ยคะ.."
 
ผมพยักหน้าตอบรับ แม้จะไม่รู้จักไม่เคยไปที่ซอยนี้มาก่อน แต่พอรู้ว่ามันอยู่ช่วงไหนของถนนสุขุมวิทก็เลยรีบขับรถไปตามที่
เพลงรักร้องบอก แล้วดูเหมือนจะโชคดีมากที่คืนนี้กลับไม่มีด่านตำรวจเรียกให้เราหยุดเพื่อตรวจเลยสักครั้ง ฉนั้นเพียงไม่ถึง
30นาทีผมก็ขับรถเข้ามาในซอยที่เพลงบอก แล้วหยุดรถที่หน้าบ้านหลังใหญ่ประตูรั้วเป็นเหล็กหนาทึบ ล้อมรอบด้วยรั้วคอน
กรีตค่อนข้างสูง
 
เพลงรักบอกให้ผมกดแตรสองครั้ง ผมก็ทำตาม แป๊บเดียวประตูเหล็กสีเทาบานใหญ่ก็เปิดออก ผมจึงขับรถเข้าไปทันที
เสียงเพลงถอนหายใจดังเฮือกอย่างโล่งอก เมื่อผมจอดรถเทียบหน้าบรรไดหินอ่อนของบ้านทรงโรมัน ที่มีชายฉกรรจ์
ยืนรอรับอยู่หน้าประตูไม้สักแกะสลักบานคู่ขนาดใหญ่
 
"สวัสดีค่ะอาภพ.." เพลงรักลงจากรถได้ก็วิ่งถลาเข้าไปกอดชายฉกรรจ์วัยกลางคนผู้นั้น ส่วนผมก็ค่อยเดินตามลงมา
 
"ชัยคะ..นี่อาภพ น้องของป๊าเพลงเองค่ะ.."
 
เพลงรักรีบแนะนำว่าบุรุษผู้นั้นคือคุณอาชื่อภพ สั้นๆ เป็นน้องชายของป๊าเธอ ผมรีบยกมือไหว้ อาภพก็รับไหว้ แล้วตบไหล่
ผมเบาๆมองยิ้มๆ จากนั้นก็พากันเดินเข้าไปในห้องรับแขก ผมจึงได้เห็นว่าภายในห้องนั้น นอกจากอาภพแล้วยังมีชายฉกรรจ์
ยืนอยู่อีกสามคน พอพวกเราเดินเข้ามา ชายฉกรรจ์เหล่านั้นก็เดินสวนออกไปยืนประจำอยู่ที่หน้าบ้าน ท่าทางดูตื่นตัวระแวด
ระวังภัย เหมือนในภาพยนต์ที่มีบทของมือปืนคุ้มกันจริงๆ
 
"พี่ก้องโทรมาบอกอาแล้วละ...คืนนี้เพลงกับเพื่อนพักที่นี่แล้วกัน ปลอดภัยแน่นอน..." อาภพพูดพร้อมกับยังจ้องมองหน้าผม
ยิ้มแปลกๆ ทำให้ผมงุนงงสงสัยว่ามันเรื่องอะไรกันดูช่างลึกลับเหลือเกิน
 
"ขอบคุณค่ะอา...เดี๋ยวเพลงโทรบอกป๊าก่อนนะคะว่ามาถึงบ้านอาเรียบร้อยแล้ว..."
 
เพลงรักพูดจบก็กดโทรศัพท์ไปหาป๊าของเธอ คุยกันสองสามคำก็วางสาย แล้วหันมาส่งยิ้มให้กับผมอย่างอายๆ ส่วนตัวผมก็
รุ้สึกอึดอัดเล็กน้อย แม้อาภพจะดูใจดีไม่ได้ซักถามอะไรกับผม แต่เนื่องจากเรื่องราวที่มันดุมีลับลมคมนัย โดยที่ผมไม่เข้าใจ
ไม่รุ้เรื่องราวแม้สักนิดนั่นแหละที่ทำให้ผมอึดอัดวางตัวไม่ถูก
 
"เราไปทำอีท่าไหนล่ะ ถึงถูกแก็งค์ไอ้ตี๋มันตามล่า..." อาภพถามกับเพลงหลังจากที่เธอวางสายจากป๊าไปได้สักครู่
 
"เฉินเขาทำร้ายเพลงค่ะ ดีที่ชัยเข้ามาช่วย..อาภพดูข้อมือเพลงสิคะ เขียวช้ำเลย.."
 
เพลงรักเล่าเรื่องแค่ช็อตที่ตนเองโดนไอ้เฉินมันบิดข้อมือเท่านั้น แล้วผมเข้ามาช่วย แต่ไม่ได้เล่าลึกไปว่าเพราะเหตุใดไอ้เฉิน
มันจึงทำเช่นนี้ เพลงรักพูดพร้อมกับยื่นข้อมือของตนเองที่โดนบีบจนเขียวช้ำให้ผู้เป็นอาดู อาภพมองดูร่องรอยเขียวช้ำนั่น
แล้วก็ทำหน้าตึงด้วยความโกรธ กรามขบกัดฟันแน่นสักครุ่ ก็หันมาขอบใจผมที่เป็นผู้ช่วยเพลงไว้
 
"เอาไว้รุ่งขึ้นอาจะไปเจรจาให้เอง อาก็เตือนเพลงแล้วนิลูก ว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้พวกนี้ เราก็ไม่เชื่ออาเล้ย.."
 
ท้ายเสียงอาภพหันมาทำเสียงดุเบาๆกับเพลง แต่พอเจอรอยยิ้มอ้อนๆของเพลงรักเข้า สายตาของอาภพก็เปลี่ยนไปจากดุๆ
กลายเป็นเอ็นดูหลานสาวด้วยความรัก
 
"สัญญาค่ะอา..ต่อไปเพลงจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับพวกนี้อีก นะคะอาภพ...เชื่อเพลงนะคะ..."
 
เพลงรักพูดพร้อมขยับตัวลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้นแล้วซบหน้าที่ตักของผู้เป็นอาอย่างประจบเอาใจ อาภพก็ยื่นมือมาลูบผมยาว
สลวยของเพลงเบาๆด้วยความรัก ผมมองตามพร้อมกับเสียวใจจริงๆว่าเธอจะนั่งไม่ระวังตัว จนทำหวอออกให้ผู้เป็นอาเห็น
เพราะผมรุ้ว่าภายใต้กระโปรงพรีทนักศึกษาตัวนั้น มันหาได้มีอันเดอร์แวร์สวมใส่ปกป้องของสงวนแต่อย่างใด
 
"จุ๊ๆๆๆ..แปลกจริงๆ..คราวนี้ทำไมเราถึงว่านอนสอนง่ายขนาดนี้นี่...ฮ่าๆๆๆๆๆ"
 
อาภพจับหัวของเพลงเขย่าเล่นเบาๆพร้อมกับยีผมยาวสลวยเล่นด้วยความเอ็นดู พร้อมหัวเราะเสียงดังอย่างชอบใจ ทำให้
ผมพอสันนิษฐานได้ว่า เมื่อก่อนเพลงรักคงร้ายกาจและดื้อกับอาภพอยู่พอสมควรทีเดียว แต่แม้เธอจะดื้อจะร้ายกาจ เพียงใด
อาภพก็คงรักหลานสาวคนนี้อย่างมาก จึงมองความดื้อความร้ายกาจเอาแต่ใจของเพลงเป็นเรื่องน่าเอ็นดูไปเสียอย่างนั้น
ครั้นคราวนี้เพลงรักทำท่าออดอ้อนประจบเอาใจ อาภพถึงได้แปลกใจว่าทำไมมันหลานสาวถึงได้เปลี่ยนแปลงไปได้ถึง
เพียงนี้
 
"อย่าบอกอานะว่าเพราะหลานชายคนนี้ เราถึงเปลี่ยนแปลงตัวเองได้...หือ...ใช่หรือเปล่า..."
 
อาภพช้อนคางของเพลงรักขึ้นมองสบตาอย่างคาดคั้น จนเพลงรักเอียงอายหลบตาไม่กล้ามองสบ แต่เธอก็พยักหน้าตอบรับ
เบาๆ ให้ผู้เป็นอารับรู้ อาภพเลยหันมามองจ้องเหมือนสำรวจตรวจตราตัวผมอย่างเป็นจริงเป็นจังอีกครั้ง จนผมรุ้สึกเหมือน
ตัวเองค่อยๆลีบเล็ก ค่อยๆแฟบลงทีละน้อยๆ
 
จากนั้นอาภพก็หันมาสอบถามเรื่องราวชีวิตของผมแบบจริงๆจังด้วยความอยากรุ้ ผมก็เล่าความจริงให้ฟังทุกเรื่องว่าเข้ามาอยู่
กรุงเทพเพื่อเรียนหนังสือได้อย่างไร แต่เรื่องความสัมพันระหว่างผมกับเพลงนั้น ผมไม่กล่าวถึงรายละเอียด อาภพนั่งฟังอย่าง
สนใจ จนผมเล่าจบ อาภพก็สรุปขึ้นมาว่า
 
"อาว่าหลานชายคงอยู่ที่นั่นลำบากแล้วละ..พวกไอ้ตี๋มันคงตามรังควาญ เห็นทีอาจะต้องเจรจากับพวกมันให้รุ้เรื่องเสียก่อน
หลานชายจึงค่อยกลับไปได้ หรือว่าถ้าไม่อยากกลับ จะอยุ่ที่นี่ก็ได้นะ บ้านอาใหญ่โต ลูกเต้าก็ไม่มี อาชอบใจหลานชายนะที่
รู้จักกตัญญูดี...อีกทั้งเราสามารถทำให้หลานสาวของอาเปลี่ยนนิสัยได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ"
 
คำพูดของอาภพนั้นทำให้ผมพอเข้าใจเรื่องราวว่าทำไมเพลงถึงได้รีบร้อนพาผมมาหลบภัยที่นี่ เป็นเพราะไอ้เฉินนั้นหาใช่ไอ้ตี๋
ธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น พ่อของมันก็พอมีอิทธิพลมากอยู่เช่นกัน
 
"อยู่ที่นี่เถอะชัย...อาของเพลงเป็นเจ้าพ่อสถานบันเทิงนะ..ถ้าชัยลำบากใจที่จะอยู่เฉยๆ.. อาภพคะ หางานพาสไทม์ให้ชัยทำ
ได้มั๊ยคะ..."
 
ประโยคตอนท้ายเพลงหันไปถามอาภพตรงๆ อาภพก็ยิ้มพร้อมพยักหน้าแล้วบอกว่าสบายมาก ทุกเรื่องราวมันช่างดูง่ายดาย
จริงๆ แต่ผมคงรับปากไม่ได้ เพราะหนี้บุญคุณของไอ้คุณเอกนั้นมันมากมาย อีกทั้งเรื่องที่ผมมีปัญหากับไอ้เฉินนั้น ก็หาใช่
ความผิดของไอ้คุณเอกมัน ผมจึงไม่มีเหตุผลที่จะทิ้งมันไม่คอยดูแลมันตามที่รับปากกับพ่อไอ้คุณเอกไว้ได้
 
"ขอบคุณครับอา ขอบใจนะเพลง แต่ผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ ขออยู่แค่สองสามวันเพื่อให้อาเคลียร์กับพวกนายเฉิน
เรียบร้อยก่อนก็พอครับ..." ผมตอบออกไปด้วยความรุ้สึกที่แท้จริง สีหน้าของเพลงรักดูผิดหวัง แต่อาภพกลับพยักหน้าหงึกๆ
พร้อมส่งยิ้มให้ผม
 
"อืมมมม..ดีมากหลานชาย..เจ้าเพลงดูคนไม่ผิดเลยคราวนี้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ...เอาตามนี้ก็ได้ แต่ถ้าลำบากใจเรื่องอะไรให้เจ้าเพลง
พามาหาอาได้ทุกเวลาเลยนะ...."
 
หลังจากอาภพนั่งคุยกับเพลงและผมอีกสักครู่ ก็ร้องเรียกแม่บ้านมาสั่งให้จัดที่หลับที่นอนให้ผม จากนั้นอาภพก็แยกตัวขึ้นไป
บนเรือนชันสอง ทิ้งให้ผมอยุ่กับเพลงตามลำพังในห้องรับแขก
 
"คืนนี้นอนหลับให้สบายนะที่รัก..พรุ่งนี้เพลงจะไปเป็นเพื่อนเพื่อรับบีมาอยุ่ที่นี่กัน...ถ้าชัยยังไม่พร้อมอยุ่ แต่บีควรอยู่ที่นี่นะคะ...
อย่าให้บีกลับไปอยู่กับพี่เอกอีกเลย"

ตอนที่37
 
คืนนั้นผมเข้านอนในบ้านของอาภพ ผู้เป็นอาของเพลงรักด้วยจิตใจที่สับสนอึดอัด จนแทบจะนอนไม่หลับ ในหัวสมองครุ่นคิด
วกวนเกี่ยวกับเรื่องที่ผ่านมา เริ่มตั้งแต่บีเข้ามาในชีวิต ทั้งๆที่แต่ก่อนไม่ว่าไอ้คุณเอกมันจะพาหญิงสาวกี่สิบคนเข้ามาร่วมเสพ
สุขในบ้าน ผมก็ไม่เคยได้ยุ่งเกี่ยว คงใช้ชีวิตนักศึกษากับรับใช้ไอ้คุณเอกมันไปตามปรกติ ตั้งแต่มันพาบีเข้ามานั่นแหละที่ชีวิต
ของผมเปลี่ยนแปลงไป มันคงเกิดจากความรู้สึกสงสารบีที่ชีวิตของเธอกับผมนั้นไม่ค่อยแตกต่างกัน ผมเป็นหนี้รับใช้งานให้
กับไอ้คุณเอก ส่วนบีเป็นหนี้รับใช้ทางกามมารมณ์ให้กับมัน
 
ผมไม่ควรเอาตัวเองไปผูกพันกับบีเพราะความสงสารเลย ถ้าไอ้คุณเอกมันไม่ขู่ผมเช่นนั้น ผมก็คงไม่ล่วงเกินบี จนกลายเป็น
ความรักความผูกพันธ์ ที่ต้องคอยปกป้องบีไว้ไม่อยากให้ชีวิตของเธอต้องเจอกับเรื่องเลวร้ายเหลวไหลไปกับเรื่องเพศ และถ้า
ผมไม่ได้ไปร่วมในปาร์ตี้สวิงของไอ้พี่แจ็ค ก็คงไม่ต้องพบเพลงรัก สาวที่ถูกสปอยตามใจจนเสียเด็ก คงไม่ถลำลึกพาตัวเข้ามา
ผูกพัน จนเธอกล้าบอกว่ารักผม
 
รักแท้แน่จริง หรือเป็นเพียงรักเพื่อต้องการเอาชนะ ผมก็ยังไม่มั่นใจเสียเลย เพลงรักเป็นเด็กที่ถูกสปอยมาจนเคยตัว เธอต้อง
การอะไรสิ่งใดล้วนถูกตามใจจากคนในครอบครัว ไม่ต้องพูดถึงพ่อแม่ แม้แต่อาภพ ก็ยังแสดงออกให้เห็นได้ชัดเจนเลยว่าเขา
รักและตามใจหลานสาวคนนี้มากมายเพียงใด
 
เรื่องผู้ชายก็เช่นกัน เพลงรักคงไม่เคยถูกผู้ชายคนใดขัดใจมาก่อน ความสาวความสวยและมีสเน่ห์ของเพลง แม้เพียงแค่กระ
ดิกนิ้ว ผมก็เชื่อว่าคงไม่มีผู้ชายคนใดกล้าปฎิเสธ ล้วนคงยอมคลานเข้ามาหมอบราบคาตักของเธอเป็นแน่ คงมีเพียงแค่ผม
คนเดียว ที่กล้าปฎิเสธเพลง จนถึงขั้นประทะคารมกัน เมื่อเธอเอาชนะผมไม่ได้ด้วยความสวยความแกร่งกล้า หรือเพราะเหตุนี้
เพลงถึงได้เปลี่ยนแปลงไปภายในชั่วข้ามคืน กลายมาเป็นสาวสวยอ่อนหวานมีสเน่ห์มารยา เพื่อใช้มารยาของเธอพิชิตใจผม
แล้วทำให้ผมรักตอบ
 
[post]
สุดท้ายคงทิ้งผมไปด้วยความสะใจ รักของเพลงจึงเป็นความรักที่ผมต้องระมัดระวังจิตใจให้เป็นอย่างดี เพราะถ้าผมคิดผิด
เธอรักผมอย่างแท้จริง การกระทำของผมอาจทำร้ายความตั้งใจทีจะปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของเพลงรัก กลับกลายไปเป็นแบบเดิม
ก็ได้ ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นเช่นกัน
 
ผมวนเวียนครุ่นคิดเรื่องราวของเพลงรัก และบี จนเผลอตัวหลับไปเมื่อไหร่ไม่รุ้สึกตัวเลย จนกระทั่งรู้สึกคันๆแถวจมูกเหมือน
มีแมลงมาไต่ตอม จนยกมือขึ้นปัดแล้วจามออกมาเสียงดัง ก็ได้ยินเสียงหัวเราะคิกๆสดใสหวานไพเราะดังอยุ่ใกล้ๆหู จึงรีบลืม
ตาตื่นขึ้น ใบหน้าหญิงสาวแสนสวยลอยอยู่ในระยะประชิด จนผมต้องกระพริบตาถี่ๆ ภาพวงหน้าของเพลงจึงค่อยกระจ่างชัด
เธอขึ้นมานอนคว่ำยื่นหน้ามาใกล้ใบหน้าผมจนแทบจะประชิดติดกัน เมื่อเห็นผมลืมตาเพลงก็ส่งยิ้มสดใสมีความสุขมาให้
 
"ตัวเองหลับสบายมั๊ยคะ..." เพลงยื่นริมฝีปากมาจุ๊บปากผมเบาๆเร็วๆ แล้วร้องถาม ผมพยักหน้าตอบรับ แล้วถามเวลากับเธอ
 
"จะ9โมงเช้าแล้วค่ะ..."
 
คำตอบของเพลงรักถึงกับทำให้ผมสะดุ้ง เพราะปรกติผมไม่เคยนอนตื่นสายขนาดนี้มาก่อนเลย เพราะมีหน้าที่ต้องตื่นมาทำ
อาหารเช้าให้กับไอ้คุณเอกมันเสมอ แต่ครั้งนี้ทำไมผมถึงนอนหลับเพลินจนตื่นสายได้ขนาดนี้ ผมเลยพยามยามจะรีบลุกขึ้น
แต่เพลงกับใช้มือทั้งสองข้างกดอกของผมไว้  แล้วซบหน้าลงมาแนบกับอกของผม
 
"ไม่ต้องรีบหรอกค่ะ..เหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาไปรับบี.."
 
เพลงรักพูดเสียงกระซิบ ส่วนมือก็ลูบไล้ตามแผงอกของผมเล่นแผ่วๆ ก่อนจะเลื้อยไต่ปลายนิ้วมือลงไปเบื้องล่าง แล้วหยุดยั้ง
ไว้ที่ตรงขอบกางเกงของผมชั่วขณะ เมื่อผมไม่พูดตอบโต้อันใด มือของเพลงก็ไต่ไปจนถึงท่อนลำแข็งขันของผมที่ลุกแข็ง
โด่ตามธรรมชาติของเหล่าบุรุษในตอนเช้าๆเยี่ยงนี้
 
"อูยยยย..แข็งเชียว...อิอิ.."
 
เพลงทำตาโต พูดยิ้มๆทำหน้าล้อๆ แล้วคลึงฝ่ามือบดบีบนวดยึกๆยวบๆ จนท่อนลำในกางเกงของผมกระดกตัวงึกๆดันกางเกง
ขึ้นมาเป็นท่อนเป็นลำเป็นรุปร่างยาวเหยียดจนส่วนปลายแทบจะพ้นขอบกางเกงออกมาทีเดียว
 
"อืยยยย..เพลง..อย่าซนสิครับ..."
 
ผมพ้อเบาๆ ควยกระดกงึกๆโงกๆ เพลงเห็นอากัปกิริยาตอบสนองเช่นนั้น เธอก็หาฟังเสียงร้องบอกของผม ยิ่งขยำบีบ ยิ่งรูด
ปลายนิ้วมาจนถึงส่วนปลายลำ แล้วกดนิ้วลงไปละเลงเล่นยึกๆ จนผมเสียววาบๆ กระดกควยงึกๆโยกๆ พร้อมแอ่นเอวหรา
 
"อืยยยย...ของที่รักนี่มันน่า...จริงๆเลยค่ะ.." เพลงรักพูดพร้อมทำหน้าเสแสร้งแยกเขี้ยวเหมือนจะบอกให้ผมรู้ว่ามันน่า...อะไร
ตามที่เธอขยักคำพูดค้างไว้
 
"ลุกเถอะเพลง..อย่าไปกวนมันแต่เช้า เดี๋ยวมันโมโหเอานะ...." ผมพูดพร้อมยิ้มขู่ หวังให้เพลงนึกขยาดกลัวจะได้เลิกตอแย
ก่อกวนมันแต่เช้าเยี่ยงนี้
 
"โมโห..แล้วจะเป็นยังไงคะ..ซี๊ดดดด..กลัวจัง..." เพลงรักยังตอแยล้อเล่นกับท่อนลำของผมไม่เลิก แถมยังทำหน้า ทำเสียง
เสียวสยิวหยอกแหย่เล่นกลับมาอีก
 
"โมโห..ก็จะทำแบบนี้ไงล่ะ..."
 
ผมพูดพร้อมกับดันตัวของเพลงลงนอนหงาย เธอก็โอนอ่อนผ่อนตาม ล้มตัวลงนอนหงายลืมตามแป๋วแหววมองสบตาผม เมื่อ
เห็นผมขยับตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วคล่อมมือมากางคล่อมร่างของเธอ พร้อมกับค่อยก้มหน้าลงมาจนใบหน้าของเราสองคนแทบจะ
แนบชิดติดกัน เพลงรักจึงค่อยๆหลับตาพริ้ม เผยอริมฝีปากบางเรียวเชิญชวน
 
ด้วยคิดว่าผมคงก้มลงแนบปากประกบจูบ แต่ผมกลับใช้จังหวะนั้น ผุดลุกขึ้นยืนจนเพลงรัก ต้องรีบลืมตามองมายังผมด้วย
ความแปลกใจ จากนั้นเธอก็อายหน้าแดงรีบลุกขึ้นออกมาจากเตียงแล้วไล่หยิกไล่ตีผมออกมานอกห้องพร้อมหัวเราะคิกๆ
น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรักความสุข แต่ครั้นพอเราสองคนออกมานอกห้องนอนแล้ว เพลงก็เลิกลาไม่แสดงอาการเฉกเช่น
นั้นต่อ เมื่อแลเห็นผู้เป็นอากำลังเดินลงมาจากชั้นสองของตัวบ้าน ด้วยเสื้อผ้าที่บ่งบอกว่าท่านกำลังจะออกไปทำธุระ
ข้างนอก
 
"เป็นไงบ้างหลานชาย..นอนหลับสบายมั๊ย.." อาภพน้องชายป๊าของเพลงร้องทักเมื่อผมยกมือไหว้สวัสดีทันที่ที่เห็นท่านเดิน
ลงมาจนถึงห้องรับแขก
 
"ขอโทษครับที่ตื่นสาย เผอิญเมื่อคืนมีเรื่องคิดให้กังวลหลายเรื่องน่ะครับ.."
 
ผมตอบกลับเบาๆ รู้สึกอายเช่นกันที่เป็นแขกบ้านเขา แต่มาตื่นนอนสายกว่าผู้เป็นเจ้าของบ้าน แต่เมื่ออาภพได้ยินก็หัวเราะ
เบาๆ พร้อมบอกให้ผมเลิกกังวล วันนี้จะออกไปเคลียร์เรื่องของผมให้ จากนั้นก็เดินไปขึ้นรถเบ็นซ์สีดำคันใหญ่ที่จอดรอรับ
อยู่หน้าตึก
 
"ตัวเองไปอาบน้ำล้างหน้าเหอะ..แล้วมาทานข้าวกัน.."
 
เพลงรักพูดพร้อมกับดุนหลังผม กลับมายังห้องนอนอีกครั้ง จากนั้นเธอก็เดินจากไป ผมจึงเดินเข้าไปที่ห้องน้ำที่อยู่ภายใน
ห้องนอน อาบน้ำทำธุระจนเสร้จเรียบร้อย แล้วเดินออกมา ก็เห็นเพลงนั่งรออยู่บนเตียงข้างตัวเธอมีห่อเสื้อผ้าใส่ถุงพสาสติค
ใสๆวางอยุ่ เพลงแกะถุงพลาสติคดึงเสื้อผ้าออกมากางให้ผมดู เป็นกางเกงวอร์มชุดกีฬาพร้อมเสื้อยืดยี่ห้อแบรด์ดัง ส่งให้ผม
"ใส่ได้มั๊ยคะ..ขนาดxxl..แล้วนะคะ..." เพลงส่งเสื้อผ้าให้ผมยิ้มๆ แล้วนั่งจ้องตาแป๋ว ไม่มีทีท่าว่าจะออกไปจากห้อง
 
"เพลงไปรอข้างนอกก่อนครับ...ชัยขอเวลาเปลี่ยนชุดแป๊บเดียว.."
 
ผมร้องบอกเบาๆยิ้มๆ แต่เพลงกับส่ายหน้าปฎิเสธ ยังคงจ้องตาแป๋วๆหวานๆมายังร่างสูงใหญ่ของผมที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวสีขาว
ผืนใหญ่ห่มคลุมท่อนล่างเอาไว้เท่านั้น แผงอกเปลือยพร้อมกล้ามเนื้อแน่นๆของผมยังคงเปลือยเปล่าอวดสายตาหวานๆ
หวามๆของเพลงที่จ้องมองค้างนิ่ง
 
"ตัวเองอายเค้าหรอ..เห็นมาหมดแระ..ยังจะมาอายทำไม"
 
ผมได้ยินแล้วก็อดขำไม่ได้ ความจริงคำพูดนี้น่าจะออกมาจากผมเสียมากกว่า เมื่อเพลงไม่อายที่จะจ้องมองผมเปลี่ยนเสื้อผ้า
ผมก็เลยสวมวิญญาณหน้าด้านปลดผ้าเช็ดตัวทิ้งลงกับพื้น อวดเรือนร่างเปลือยแข้งแกร่งให้เพลงเห็นเต็มๆตา ได้ยินเสียง
เพลงรักร้องอืยๆ อุ๊ยๆ เบาๆนั่งหน้าแดงๆอายๆ แต่ตากลับจ้องมองรูปร่างผม โดยเฉพาะตรงกึ่งกลางลำตัวเขม็งไปยอมละสาย
ตาไปไหน
 
"หุ่นตัวเองนี่เป็นนายแบบได้สบายเลยเนอะ..." เพลงพูดออกมาเบาๆ แล้วขยับตัวเข้ามาหายืนมือลูบไล้แผงอกของผมแผ่วๆ แล้วกระซิบกระซาบว่า
 
"แต่ห้ามเป็นนายแบบนะ..เค้าหวง.."
 
เพลงรักพูดยิ้มๆ แล้วก็เช่นเดิมเมื่อฝ่ามือของเพลงไม่หยุดนิ่งที่แผงอก เธอไล้ลูบแผ่วๆลงมาตามสีข้างลำแขนก่อนจะถึงซิก
แพ็คที่เห็นเป็นลอนเป็นลูกคลื่น
 
"ชัยขา..เพลงหิวแล้ว..."
 
เวลาที่เพลงรักมายืนเทียบกับผมนั้น สังเกตุได้ชัดว่ารูปร่างของเพลงนั้นสุงกว่าบีเยอะเลยเชียว เพราะตัวเธอสูงเฉียดใบหู
ของผมต่างจากบีที่สุงเพียงแค่ไหล่เท่านั้น เพลงร้องบอกว่าหิวแล้วแต่ยังคงยืนเบียดเอาอกอวบแนบต้นแขนผมอัดเสียดสี
เบาๆแผ่วๆ ทำหน้าสยิวๆ
 
"หิวข้าวก็ปล่อยให้ชัยแต่งตัวซิครับ..มายืนเบียดเสียดสีแบบนี้ ใครจะแต่งตัวได้.."
 
ผมร้องบอกเพราะรู้สึกว่ามือของเพลงที่จับแตะลำยาวของผมนั้นเธอเพิ่มน้ำหนักบีบรูดขึ้นช้าๆ จนมันเริ่มมีปฎิกิริยาตอบโต้
พองตัวขึ้นมาทีละนิดๆ
 
"เพลงไม่ได้หิวข้าว..เพลงหิวตรงนี้ของที่รักต่างหาก.."
 
เพลงพูดพร้อมกับโอบนิ้วมือมากำลำยาวอวบของผมรูดยึกๆ จนมันพองตัวขึ้นเต็มอุ้งมือนิ้วยาวๆของเพลง แล้วส่งสายตา
หวานหวามยวนยั่วใส่ตาผม เสียงพูดก็กระเส่าระทึกวาบหวิว
 
"พอแล้วเพลง...ไปกินข้าวกันเถอะ.." ผมร้องห้ามเบาๆยิ้มๆ พร้อมรุ้สึกสยิววาบๆ เมื่อท่อนลำยาวเริ่มแข็งแกร่งขึ้นจน
ล้นออกมาจากอุ้งมือของเธอ
 
"ขอเพลงกินตรงนี้ก่อนนะคะ...จุ๊บบบบ"
 
เพลงรักพูดเสร้จก็เขย่งตัวจุ๊บแก้มผมเบาๆ แล้วค่อยทรุดตัวลงคุกเข่า จนหน้าของเพลงตรงกับร่างกายส่วนที่เธอบอก
ว่าอยากกิน จากนั้นเพลงรักก็แลบลิ้นเรียวแหลมสีชมพูออกมาแตะชิมตามขอบลำเงี่ยงสีแดงของผมโดยรอบ ผมสยิว
วาบๆจนมันกระดกงึกๆ เพลงรักเงยหน้าช้อนตาหวานหวามขึ้นมองสบ แล้วอ้าปากกว้างครอบเงี่ยงบานๆแดงๆของผม
ใส่เข้าปาก แล้วกวาดลิ้นดุนไล้รอบๆขอบหยักช้าๆเน้นๆ จนผมครางซี๊ดดท่อนลำขยายตัวยาวยืด น้ำเงี่ยนใสๆ ไหล
ปุดๆออกมาตรงปลายหัว
 
[/post]

ไม่ฟิตจริงๆอยู่กับเพลงลำบากนะครับ เอะอ่ะจับเข้าปากตลอดเลย

หิวแต่เช้าเลยนะ. จัดให้กินไส้กรอกสอดใส้เลยครับ

หิวไส้กรอดแต่เช้าเลย

เฮงเหลือเกินนายชัย แต่ดวงกำลังขึ้นก็ต้องระวังจะลงแรง เดี๋ยวรับไม่ไหว