ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ร้อยรักวัยสวาท ภาคแรก ตอนที่40

เริ่มโดย suckzeed, มีนาคม 14, 2016, 03:29:15 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

suckzeed

 อ่านก่อนอ่านผลงาน http://xonly69.com/read-xonly-tid-159448.html  





"พะ..พอแล้วค่ะ..พี่ชาย..น้องกันอาย.."

น้องกันรีบร้องห้ามผมเสียงสั่นๆ ทันทีที่ผมถอนปากออกมา เธอซุกซ่อนหน้าลงมาแนบที่ซอกคอของผมไว้แน่น ทำให้ผมใช้
ปากจูบดอมดมความหอมหวานจากเรียวปากน้องกันไม่ได้อีก

ผมจึงใช้มือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเล็กๆของเธอ ลูบไปจนทั่วแล้วต่อมาที่ลำแขนเรียวขาวๆ ปากผมจูบเบาๆแถวขมับแถวเรือน
ผม จนน้องกันตัวสั่นสะท้านเหมือนลูกนกตกน้ำ

"พี่รักน้องกันนะครับ..น้องกันไม่ต้องอายพี่หรอกจ๊ะ.."

ผมก้มหน้ากระซิบปลอบที่ริมหู น้องกันพยักหน้างึกๆเหมือนเข้าใจ แต่เธอก็ยังไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาให้ผมจูบ ผมจึงใช้มืออีกข้าง
ที่ว่างอยู่ ค่อยๆเชยคางเธอเงยขึ้น แม้น้องกันจะแข็งขืนบ้าง แต่ก็ไม่ทำให้ผมต้องออกแรงแต่อย่างใด ผมเชยคางน้องกันขึ้นมา
มองจ้องสบตาโตๆของเธอ แววตาใสๆดูไร้เดียงสา ฉายแววตื่นตระหนก หวาดกลัวอย่างชัดเจน

"ไม่ต้องหวาดกลัวพี่นะจ๊ะ..พี่ไม่ได้ฉวยโอกาสลวนลามน้อง..แต่พี่อดใจในความน่ารักของน้องกันไม่ได้จริงๆ.."

ผมกระซิบเสียงแผ่ว แล้วยื่นปากจูบไปที่โค้งหน้าผากของเธอ แล้วไซ้ริมฝีปากตามลงมาที่พวงแก้มใสๆ ที่บัดนี้มันแดงปลั่ง
มือลูบไล้จากข้อมือเล็กๆสูงขึ้นมาจนถึงลำแขน น้องกันขนลุกซู่ห่อตัวเหมือนกำลังเป็นไข้สบัดร้อนสบัดหนาว ปากผมไซ้จาก
แก้มใสๆลงมาจนถึงซอกคอ จนน้องกันต้องเงยแหงนคอให้ผมจูบไซ้ไปมา

"พี่ชายจ๋า..พี่กำลังฆ่าน้องกันด้วยความรักแล้ว..." น้องกันพึมพรำเสียงกระเส่าสั่นๆออกมาอย่างแผ่วเบา

ผมรีบแนบริมฝีปากลงไปประกบปิดปากเธอไว้ คราวนี้น้องกันไม่เม้มริมฝีปากอีกแล้ว เธอเผยอริมฝีปากรอรับปลายลิ้นของผม
ที่ฉกเข้าไป น้องกันก็ต้อนรับด้วยปลายลิ้น ผมเอาปลายลิ้นแตะเชิญชวนจนลิ้นน้องกันตามเข้ามาหาปากผม จึงโดนผมดูด
ลิ้นเธอพัลวัล ส่วนมือที่วางค้างไว้บนต้นแขน ผมขยับลูบไล้ทีนะนิดๆเข้าหาทรวงอก แล้วทรวงอกเล็กๆในชุดนิสืตสีขาวก็ถูก
ผมตะโบมโลมลูบด้วยฝ่ามือใหญ่ อย่างแผ่วเบา จนน้องกันส่งเสียงครางอือ..ในลำคอ ปากปล่อยให้ผมดูดลิ้นพัลวัลไม่หวาด
กลัวอีกต่อไป

ผมแตะบดคลึงอกน้องกันอย่างแผ่วเบาทนุถนอม แล้วถอนปากออกมาจากการจูบปาก ไซ้ลงมาตามลำคอก่อนจะลงต่ำถึง
ทรวงอก เสียงลมหายใจของน้องกันดังเฮือกๆ เหมือนดั่งคนขาดอากาศหายใจ มือเธอยกมาลุบไล้เส้นผมของผมเล่น เมื่อผม
ซบหน้าส่ายจูบไปทั่วทรวงอกของเธอ จนน้องกันครางฮือๆออกมา แล้วใช้สองมือของเธองัดใบหน้าร้อนผ่าวของผมขึ้น ผม
ไม่แข็งขืนเงยหน้าขึ้นมาตามแรงงัดดึงของน้องกัน

"พี่ชายขา..พอเถอะค่ะ.." น้องกันร้องบอกเบาๆ แล้วลูบใบหน้าร้อนผ่าวของผมเบาๆด้วยความรัก

"น้องกันรังเกียจพี่หรือครับ..." ผมตัดพ้อเสียงเบาๆ

"ปะ..เปล่าค่ะ..." น้องกันรีบตอบกลับมา แล้วซบหน้าเธอลงมาที่ซอกคอผมพร้อมบอก

"น้องกันไม่ได้รังเกียจพี่ชาย..ไม่เช่นนั้นจะนัดมาพบหรือคะ.." น้องกันตอบอุ๊บอิ๊บเบาๆมาจากซอกคอผม

"ตะ..แต่พี่ชายทำแบบนี้..เหมือนกำลังจะฆ่าน้องกันรู้มั๊ยคะ..." น้องกันพูดเสียงกระเส่าบอกออกมา ในขณะที่โดนผมโอบกอด
ลูบหลังไหล่เธอเบาๆ

"พี่ทำร้ายน้องกัน..ที่ไหนครับ..พี่ทำเพราะพี่รักน้องต่างหาก..."

"นั่นแหละค่ะ..พี่ชายรัก..แต่ทำแบบนี้มันเหมือนฆ่าน้องกันรู้มั๊ย..."

น้องกันต่อว่าผมเบาๆ จนผมอึ้ง สติสตังค์เริ่มกลับคืน ไม่ถูกครอบงำด้วยไฟกิเลส ไฟปรารถนา เมื่อผมชะงักนิ่งอึ้งน้องกันเธอ
คงคิดว่าผมโกรธจึงรีบถามเสียงสั่นๆ

"พี่ชายโกรธกันหรือคะ..." น้องกันเธอถามเสียงสั่นๆตาแดงๆ

"เปล่าจ๊ะ..พี่ขอโทษ..ที่ทำไม่ดีกับคนรักของพี่..." ผมสารภาพผิด รู้สึกอายๆ ที่ตนเองควบคุมอารมณ์ปรารถนาไม่อยู่ ไม่ดูแม้
แต่สถานที่ว่าจะมีใครมาพบมาเห็นบ้างแค่ไหน

"อย่าโกรธน้องกันนะคะ..." เมื่อเห็นผมนิ่งอึ้ง น้องกันก็เริ่มอ้อนส่งเสียงหวานๆพร้อมรอยยิ้มที่มัดใจผมไว้กับเธอมาให้
ผมยิ้มตอบ

"อย่าโกรธน้องกันน๊า...เดี๋ยวให้รางวัล..."

น้องกันเอามือสองข้างจับข้างแก้มผม แล้วมองจ้องเข้าไปในดวงตาพร้อมพูด พอเธอพูดจบก็ก้มหน้ามาลงจุ๊บแก้มผมแรงๆ
เป็นรางวัล แล้วยิ้มอายๆ แต่เมื่อเห้นผมยังทำหน้านิ่งๆ น้องกันก็เอียงแก้มผมแล้วจูบอีกข้าง คราวนี้ผมเลยยิ้มตอบแล้วแกล้ง
ทำปากจู๋ น้องกันรู้ว่าผมต้องการให้เธอจูบปาก จึงแลบลิ้นหลอก

ผมคิดว่าเธอคงไม่กล้า แต่ทันใดนั้น น้องกันก็หันมองรอบตัวเร็วๆ แล้วเป็นฝ่ายรีบก้มหน้าลงมาแนบปากประกบจูบปากผม
อย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังช้ากว่าปลายลิ้นของผม ที่สอดเข้าไปในปากเธอ แล้วตวัดม้วนรัดลิ้นเล็กๆของเธอเกี่ยวกระหวัดรัดไว้
ตอนแรกน้องกันทำท่าตกใจ แต่ครู่เดียวเธอก็จูบตอบผมมันเป็นรสจูบที่เธอเต็มใจมอบให้ มันจึงทั้งอ่อนหวาน และซาบซ่าน
ยิ่งกว่าครั้งแรกที่โดนผมจูบปากเสียด้วยซ้ำ

ไฟปรารถนาในตัวผมลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เมื่อยังจูบปากแลกลิ้นดูดตอบกันพัลวัลอยู่นั้น ผมโอบดึงตัวน้องกันยกขึ้นมาเบาๆ
เธอก็เผลอตัวขยับตามจนขึ้นมานั่งบนตักผม มือผมตะโบมลูบ บีบเบาๆไปที่ทรวงอกทั้งสองข้าง จนน้องกันต้องบิดปากออก
มาร้องครางอือๆเบาๆ พร้อมแอ่นอกของเธอให้มือผมบีบคลึงได้ถนัดถนี่ขึ้น

"พี่ชายขา.."น้องกันเรียกชื่อผมด้วยเสียงที่สั่นกระเส่า แล้วเงยหน้าแหงนคอเมื่อซบซบหน้าลงคลุกเค้าที่ซอกคอและเนินอก
ตูมๆสองเต้านั้น

"กันทราบค่ะว่าพี่ชายต้องการอะไร..เพราะกันเรียนมา..กันก็ไม่ต่างไปจากพี่ชายเลยค่ะ..แต่เราต้องมีสตินะคะ..อย่าปล่อย
อารมณ์พา...ไป..ซี๊ดด..."

[post]ผมไม่ปล่อยให้น้องกันพูดจบ เมื่อปากไล่ควานเข้าหาอกอวบ จนพบเม็ดเล็กๆที่ตั้งแข็งสะดุดปลายลิ้น ผมก็อ้าปากเม้มงับเบาๆ
แล้วกดปากจูบ จนน้องกันครางซี๊ดดดด แล้วพลิกตัวขยับขาข้างหนึ่งก้าวข้ามขาผมจนกลายเป็นหันหน้าเข้าหากัน ในขณะที่
ปากผมยังไม่ละไปจากหัวนมจุกเล็กๆที่ดันบราแข็งขึ้นมาเป็นไต

น้องกันก็ทรุดตัวลงมานั่งทับกึ่งกลางลำตัวผม เธอร้องอุ๊ยเมื่อรู้สึกถึงท่อนลำแข็งโด่ตำก้นเธออยู่เยี่ยงนั้น ผมผงะหน้าออกมา
สุดลมหายใจดังฟืด ในขณะที่น้องกันก็นั่งหอบเหมือนเธอเพิ่งวิ่งรอบสวนลุมมา หน้าแดงกล่ำ ดวงตาหวานเยิ้ม

"แค่กอดจูบกันก็พอนะคะพี่ชาย..." น้องกันซุกหน้ามาที่อกผมแล้วร้องบอกเสียงกระเส่า

"ครับ..." ผมรับปาก แล้วสอดมือลูบโค้งสะโพกเล็กๆของน้องกันบีบเล่นไปมา จนเธอส่ายก้นเบาๆ แล้วหลับตาปี๋

"พี่ชายดูคนด้วยนะคะ..." เธอกระซิบบอกผมแล้วขยับสะโพกโยกเสียดสีเป้ากางเกงตุงๆของผมยึกๆ

ผมเอื้อมมือไปที่ทรงอกน้องกันทำท่าจะปลดกระดุมเหล็กตรามหาวิทยาลัยออก แต่น้องกันรีบเอามือมาจับไว้แล้วส่ายหัว
จากนั้นก็โหย่งตัวลุกขึ้นยืน มองไปรอบๆตัวก่อนจะเอามือจับชายกระโปรงพองๆบานๆสีดำของเธอด้านหลังเปิดออกแล้วนั่ง
ลงมาบนตัวผมอีกครั้ง ความรู้สึกผมบอกกับตนเองเลยว่าคราวนี้น้องกันนั่งทับลงมาโดยที่ไม่มีกระโปรงขวางกั้นอีกต่อไปแล้ว
ผมอยากร้องถามว่าน้องกันจะทำอะไร แต่ก็หุบปากเสียสนิท เมื่อเธอยื่นมือมาขยุกขยิกปลดเข็มขัดกางเกงผมแล้วรูดซิปออก

"กันจะช่วยทำให้พี่ชายไม่ต้องอึดอัดนะคะ.."

น้องกันก้มหน้ามากระซิบเสียงกระเส่าที่หูผม ผมก็รู้แล้วว่าเธอจะทำอะไรจึงก้มหน้าแนบริมฝีปากไปจูบแต่ไม่ได้สอดลิ้นเข้า
ไป ผมทำเพียงเพื่อให้หน้าตัวเองบดบังสายตาของน้องกัน ส่วนมือผมล้วงลงไปควักท่อนลำแข็งโด่ออกมาจากกางเกง
แล้วจับมันซุกเข้าไปที่ง่ามขาน้องกันอย่างรวดเร็ว เธอร้องอ่าเมื่อง่ามขาเธอสัมผัสความร้อนจากท่อนลำที่แข็งโด่ น้องกันลืม
ตาหรี่ปรือหวานหวามขึ้นมองหน้าผม แล้วเธอก็ค่อยๆขยับสะโพกเสียดสีลำลึงค์ของผมที่ง่ามขาช้าๆ

"น้องกัน..." ผมร้องเรียกชื่อเธอเสียงกระเส่าด้วยความเสียว

"พี่ชาย.." น้องกันเรียกชื่อผมกลับด้วยซุ่มเสียงที่ไม่ต่างกัน

ผมปล่อยให้น้องกันขยับสะโพกโยกช้าๆ แต่ตาคอยมองรอบๆตัวด้วยเกรงกลัวว่าจะมีใครเข้ามาขัดขวางความสุขของ
ผม มันรวดเร็วและตื่นเต้นอย่างที่ผมไม่เคยพานพบ แล้วเพียงชั่วครู่ น้องกันก็เริ่มขยับเร็วขึ้นๆ พร้อมส่งเสียงครางอิ๊ๆๆ
ในลำคอ ผมก็สุขเสียวจนหูอื้อตัวชา น้องกันครางซี๊ดออกมาเบาๆเมื่อสุดท้ายตัวเธอเริ่มเกร็งแล้วบดอัดลงมาแนบแน่น จน
ท่อนลำผมกระตุกวาบๆ แล้วน้ำกามร้อนๆก็แตกทะลักออกมา จนน้องกันร้องอูยยยแล้วรีบป่ายขาผละตัวออกมานั่งหอบๆ
ข้างๆ ไม่มองด้วยซ้ำว่าท่อนลำผมมันกำลังส่ายตัวโงกๆ พ่นน้ำรักที่เหลือลงมาจนเปรอะเลอะกางเกงเป็นดวงใหญ่

น้องกันยื่นมือลงไปในกระเป๋าใบเล็กๆของเธอแล้วหยิบทิชชุ่ส่งมาให้ ผมเห้นเธอเหลือบสายตามามองกลางลำตัวผมแว๊บๆ
แล้วหน้าแดงสร้านหันไปมองทางอื่นทันที ผมเอาทิชชู่ที่ได้รับจากน้องกันมาบรรจงเช็ดรอบๆขอบเงี่ยงจนดูสอาด ก่อนจะ
พับมันเก็บเข้าที่จนเรียบร้อย หันไปมองทางน้องกัน เห็นเธอเอาทิชชู่สอดลอดเข้าไปในกระโปรง แล้วเช็ดคราบน้ำกาม
ระลอกแรกที่ผมทำเลอะใส่ จนเรียบร้อยเช่นกัน ก็หันมาแลบลิ้นหลับตาหลอกใส่ผม

แล้ววันนั้นผมก็พาน้องกันกลับมาส่งที่มหาวิทยาลับทันเวลาก่อนหกโมงเย็น ตามที่น้องกันบอก แล้วสัญากับเธอว่าวันจันทร์
หน้าจะมาพบกันใหม่ แต่ใครเล่าจะร่วงรู้ว่า นับจากวันนั้น อีกหลายปีผ่านไป ผมถึงได้มีโอกาสพบน้องกันอีกครั้ง
ในขณะที่เธอเป็นกุมารแพทย์หญิงประจำที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งไปแล้ว[/post]

johnywalker

แหม่ ท่าน suckzeed เกริ่นเอาไว้อย่างงี้ ใจแป้วเลย อีกตั้งหลายปีกว่าจะได้เจอกัน

st23652

ไม่นะ TT กว่าจะเจอกันต้องจากกันอีกแล้ว

samrong

อื้อหือ ไม่นึกเลยว่าน้องกันจะทำเป็นด้วย

aeadza

ไม่น่าเชื่อน้องกันเด็กเรียบร้อยจะกล้าทำแบบนี้ได้

devilzoa

โธ่อีกนานเลยกว่าจะได้พบกันอีกครั้งน่าสงสารทั้งคู่

kew2826454

ไม่นึกว่าน้องกันจะเก่งเหมือนกันนะเนี่ย

pum33