SCP FANFIC 7:พลังของเมก้าลาเนียร์

[ึthanossa]

กิ้งก่ายักษ์คลานไปบนพึ้นดิน ส่วนท้องครูดกับพึ้นดิน เป็นเสียง
ที่ดังไม่น้อย เสียงนั้นบ่งบอกถึงว่าราชันย์กิ้งก่า
กำลังต้องการอาหารดีๆ ที่มันควรจะได้กิน ตามสิทธ์


เพราะสถาบันแห่งนี้ เป็นที่เก็บกัก ตัวตนที่มีระดับความอันตราย
ต่อบุคคลภายนอกสูง จำนวนไม่น้อย


ไม่ว่าจะเป็นเมก้าลาเนียร์ ที่กลืนกินคนเป็นว่าเล่น
จอมดาบอาเบล ที่เป็นฝันร้ายของมนุษย์ธรรมดา


หรือแม้แต่ฮีโร่ไดน์ ที่ดูมีความเป็นอมตะ ก็มีความมืด
ซ่อนอยู่ลึกๆ แถมอาจน่ากลัว


กว่าทั้งอาเบล และเมก้าร์ลาเนียร์ด้วยซ้ำ
ราชันย์กิ้งก่าเดินไปหยุดอยู่ที่ประตูทางเข้า เกท โซน C


หางยาวลากผ่านพึ้นดิน ราชันย์กิ้งก่ากำลัง
เดินผ่านโซนป้องกันชั้นที่ 1 ที่เป็นทะเลเพลิง
อันมีพลังรังสีความร้อนมากพอ จะทำให้เลิอดเนึ้อของมนุษย์


สุกกลายเป็นบาร์บิคิวพร้อมย่างในพริบตา แต่นั่นทำอะไรราชันย์เมก้าร์ลาเนียร์ไม่ได้
เมื่อเดินเข้ามาถึงชั้นที่ 2 พริบตาที่น้ำหนักของร่างยักษ๊ที่หนักเกิอบ


10 ตัน กดลงมาใส่ตัวเซนเซอร์
พึ้นดินก็ได้ทำการ ฉีกกระชากตัวเองออก ก่อนจะลากร่าง
ของหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดของสถาบัน


ลงไปอยู่ในทะเลของกรดซัลฟิวริ่กความเข้มข้มสูง
ก่อนจะถูกช็อร์ตด้วยไฟฟ้า การโจมตีนี้ทำเอาหนึ่งในผู้พิทักษ์ร่างกายฉีกขาด
และขาหลังระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ก่อนจะละลายหายไปในน้ำกรดสีดำ


แต่สิ่งที่ทำให้เมก้าร์ลาเนียร์ เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าหวาดกลัวที่สุด
ไม่ใช่เพียงแค่ขนาดมหึมา และความดุร้าย แต่เป็นความสามารถ
ในการปรับเปลื่ยนร่างกายให้เข้ากับการเอาชีวิตรอด


และพร้อมจะทำการตอบโต้ได้ตลอดเวลา ร่างกายของราชันย์กิ้งก่า
เปลื่ยนแปลงกลายเป็นสีดำ มีเกล็ดสีฟ้าคล้ายหนามคมงอกขึ้นมาจากกระดูกทั่วตัว
ใช่แล้ว พลังงานสายฟ้าและสารละลายกรด กำลังถูกกิ้งก่ายักษ์ดูดกลืน


เข้าไปจนแทบหมดสิ้น ร่างท่อนล่างของกิงก่ายักษ์ฟึ้นฟูมาอย่างรวดเร็ว
ก่อนที่จะปรากฏนอแข็งสีฟ้า มีขนาดใหญ่กว่าหนามโดยรอบหลายเท่า


นอนี้คือแหล่งพลังงานสายฟ้าหลัก ของราชันย์กิ้งก่า เจ้าหน้าที่ชุดดำจำนวน
สิบกว่าคน พุ่งเข้าไปหาเจ้าสัตว์ร้าย ที่มีขนาดใหญ่จนรถบรรทุกยังอาย


แต่ก็ถูกเล่นงานด้วยน้ำกรดจำนวนมหาศาล
และกระแสไฟฟ้าจำนวนมาก ที่ถูกปลดปล่อยออกจากนอของราชันย์กิ้งก่า
บางร่างถูกเผาไหม้จนลุกเป็นเพลิง บางร่างถูกน้ำกรดกัดกร่อนจนถึงกระดูก ความตายกำลังจะมารับวิญญาน
ของเหล่าผู้ต้องคำสาปเหล่านั้น พร้อมกับเสียงกรีดร้องของเหล่าร่าง


ที่เหลือแต่กระดูก และร่างที่กำลังเผาไหม้อย่างน่าเวทนา ใช่แล้ว
ที่ผ่านมาเมก้าร์ลาเนียร์ ยังไม่เคยใช้พลังที่แท้จริงแม้สักนิด


ก่อนราชันย์กิ้งก่า จะทลายผนังห้องเข้าไป แววตาเบิกโพลง
เมื่อมองเห็นสภาพร่างกายของแซนดี้


ร่างงามของสาวแซนดี้ ถูกน้ำลายเหนียว
ของสิ่งมีชีวิตที่เป็นนักล่าสวาท ตรึงติดกับผนัง
พูหอยงามมีลักษนะที่บวมแดง หน้าอกใหญ่มีน้ำนมหลั่งไหลออกมาไม่หยุด
"อ้า อ้า อ้ารรรร์" หญิงสาวกรีดร้องเพราะถึงจุดสุดยอด ขณะที่พ่นไข่ของลูกๆ สไลม์ที่กำลังฟักหัวออกมา
แต่ก็ถูกกิ้งก่ายักษ์ใช้สายฟ้าเผาทำลายจนสิ้น


เจ้าสไลม์หนวดปรากฏตัวออกมา เตรียมต่อสู้กับเมก้าร์ลาเนียร์ที่ยิ่งใหญ่
ราชันย์กิ้งก่าปลดปล่อยกระแสไฟฟ้า จู่โจมใส่สไลม์ยักษ์ ทำให้มันชะงักไปชั่วครู


ก่อนจะหวดร่างอีักฝ่ายจนแหลกเหลวเป็นชิ้นๆ ด้วยหางขนาดมหึมา
ที่ใหญ่โตกว่าท่อนซุง ทว่าร่างของเจ้าสัตว์ประหลาดของเหลว


กลับมารวมตัวกันไหม่ ก่อนจะจูโจมใส่กิ้งก่ายักษ์ด้วยระยางค์พิษ


มันควรสังหารปลิดชีพอีกฝ่ายลง
พิษร้ายนี่ควรกัดกร่อนอวัยวะภายในจนถึงตาย
ถ้าอีกฝ่ายเป็นมนุษยฺ์ธรรมดา


แต่การโจมตีระดับนี้ไม่อาจทำอันตรายกับสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกขานว่า
ราชันย์แห่งสัตว์เลี้อยคลาน


เจ้ากิ้งก่ายักษ์ยังคงสงบนิ่งและเยือกเย็น ราวกับไม่มีอะไรในโลกนี้
จะทำให้มันกลัวได้ หางยักษ์ถูกฟาดใส่สไลม์จนแหลกอีกครั้ง ก่อนจะสะสมพลังงานสายฟ้า
แล้วยิงออกไปเป็นสายฟ้าเส้นเล็กๆ นับร้อยนับพัน
"ถ้าทุบเป็นชิ้นๆ แล้วไม่ตาย ชั้นก็จะเผาแกด้วยสายฟ้านี่ละพวก"

[่jub2520]

ได้ใจทุกบททุกตอนเลย  สนุกดี