🧡 XONLY 🧡

แจงเพื่อนสาวคนแรกที่ฝากรอยแค้นไว้ในใจ



พี่หน่อย สาวใหญ่ผู้มุ่งมั่นในความรัก



เกวลิน ลูกครึ่งสาวผู้เย้ายวน

[size=8][backcolor=#FFFF66]กดอ่านก่อนอ่านผลงาน[/backcolor][/size]  

ร่างสุงเพรียวบอบบางของสาวหมวยวัยเพิ่งย่างยี่สิบ หนาวสั่นสะท้านเหมือนจับไข้ หอบหายใจดั่งเหนื่อยอ่อน จนต้องระบายลม
หายใจออกมาเป็นระลอก จนอกอวบก้อนเล็กในเสื้อยืด สะท้อนขึ้นลงไปมา ยามเมื่อเรียวปากแดงใหญ่และร้อนจัดของสมชาย
จูบไซ้ลงมาตามข้างแก้ม จนถึงกกหู แม้เธอจะจั๊กกะจี๋ แต่คราวนี้กลับไม่ขำจนหัวเราะออกมาเหมือนเช่นเคย ทำได้เพียงส่งเสียง
ครางอิ๊ๆในลำคอ ที่เงยหงายไปด้านหลัง ปล่อยให้สมชายจูบไซ้คลุกเคล้าต่ำลงมาจนถึงเนินอกก้อนเล็กๆในเสื้อยืดสีขาว

"พี่ชายขา..จะ..จะทำอะไรหมวยคะ..."

อรจิราส่งเสียงแหบโหยร้องถามเบาๆ แม้เธอจะบังคับเส้นเสียงเยี่ยงใด มันก็อดสั่นสะท้าน จนเธอแทบจะจำเสียงของตนเองไม่
ได้ แต่สมชายกลับไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาตอบ เขายังเพียรจูบไซ้เรียวปากลงมาจากซอกคอถึงเนินเนื้อหน้าอกและกำลังจะต่ำลง
ไปอีก

"พี่ชายขา..มะ..หมวยกลัว..."

ถึงที่สุดอรจิรา ต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้ ความอวดเก่งที่ยวนยั่วลุกเล้าจนสมชายอดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ ครั้นพอเขาเอาจริง จูบปากไซ้
ต่ำลงมาจนเกือบถึงหน้าอก อรจิราก็ถอดใจ สารภาพเสียงอ่อยๆ อายๆ ว่าหล่อนกลัวการกระทำของเขา

"ทีนี้ยังจะอยากเป็นแฟนพี่อีกมั๊ย.." สมชายเงยหน้าขึ้นร้องถาม พร้อมทำท่าจะอ้าปากงับลงไปบนยอดแหลมๆที่พุ่งดันเสื้อในออก
มาเป็นจุก

"ยะ....ยังอยากเป็นค่ะ....ตะ..แต่หมวยกลัวสิ่งที่พี่ชายจะทำ.."

อรจิรา แม้จะหวาดกลัวและตื่นเต้นจนใจเต้นแรงด้วยความระทึก จนเกรงว่ามันจะหยุดเต้นเอาให้ได้ แต่เมื่อสมชายร้องถาม หล่อน
ก็ยังยืนกรานว่า ยังอยากเป็นแฟนของเขาอยู่เช่นเดิม

"แล้วหมวยรู้หรือไม่..ว่าพี่จะทำอะไร..." สมชายถามยิ้มๆ ปั้นหน้าหื่นๆ ตาแวววาว หวังขู่ให้สาวน้อยขลาดกลัว

"เอ้อ..พี่ชายจะ..จะ..เอ้อ...จะ..ดูดนมหมวยใช่มั๊ยคะ...."

แรกๆอรจิราไม่กล้าพูดอำๆอึ้งๆ ด้วยความเขินอายเหมือนคนติดอ่าง จนสุดท้ายตัดใจกลั้นความเขิลอายไว้ แล้วพูดด้วยเสียง
กระซิบจนสมชายแทบไม่ได้ยิน เมื่อพูดเสร็จเธอรีบก้มหน้างุดด้วยความอาย แต่ยังได้ยินเสียงหัวเราะขำๆเยาะๆของสมชายดัง
ก้องรถ ดั่งสะใจที่กลั่นแกล้งเธอได้

"ถ้ายังอยากเป็นแฟนพี่อีก ก็ได้นะ..แต่ต้องอยู่ห่างๆ อย่ามาทำตัวสนิทสนมเยี่ยงนี้..ไม่เช่นนั้นพี่จะคิดว่าเราให้ท่า และจะต้อง
โดนลงโทษแบบนี้อีก เข้าใจมั๊ย..."

สมชายขู่สำทับกลับกลับไปด้วยน้ำเสียงหื่นๆ แววตาวาวๆ เหมือนพยัคฆ์ร้ายเตรียมตระคลุบเหยื่อ จนอรจิราหวาดกลัว ด้วยไม่
คาดคิดว่านิยายรักในหนังสือที่อ่านมา กับนิยายรักเรื่องจริงที่เกือบโดนสมชายกระทำนั้นมันแตกต่างกันลิบลับ หล่อนจึงรีบเอน
ตัวออกห่างจนไหล่พิงกระจกอีกด้าน หลังจากที่สมชายดึงแขนจากการกอดรัดกลับคืนมา แล้วตั้งท่า
จะออกรถ

ก็อก ๆ ๆ ๆ..พลันมีเสียงเคาะกระจกด้านคนขับ อรจิรารีบหันกลับไปมอง ในขณะที่สมชายไขกระจกลดลง ให้เห็นร่างอวบอัดหุ่น
เซ็กบอม ของสาวคู่อริยืนอยู่ข้างๆรถกับเพื่อนสาว อารมณ์หวงแหนพลันแล่นปร๊าดเข้ามาที่หัวใจ จนมองเขม็งไปที่ร่างของแจง
อย่างเอาเรื่อง

"มีอะไรหรือแจง..." สมชายไขกระจกลดลง เพื่อสอบถาม เมื่อเห็นแจงเพื่อนเก่ายื่นมือมาเคาะกระจกเรียกรั้ง

"แจงยังไม่ทราบเลยว่าพี่ชายพักอยู่ที่ไหน...วันหลังจะได้ไปหาถูก..."

แจงจีบปากส่งเสียงหวานๆอ้อนๆร้องถามตรงๆ ไม่อ้อมค้อม แต่สายตาแลเขม็งไปยังร่างเพรียวบางของสาวหน้าหมวยที่นั่งคู่กับ
สมชายอย่างเอาเรื่อง

แม้สมชายจะล่วงรู้ว่าถ้าบอกที่อยู่ของตนเองออกไปให้แจงทราบ ชีวิตนับต่อจากนี้คงหาความสงบสุขอีกต่อไปไม่ได้แน่
ครั้นไม่ยอมบอก แจงก็คงไม่เลกลา ขยับถอยหนีให้เขาเลื่อนรถออกไปแน่ จะโกหก ก็หาใชวิสัยที่สมชายเคยกระทำ เขาคิดอยู่
หลายตลบ จึงบอกชื่ออพาร์ทเม้นท์ และที่อยู่ออกไปตามตรง

"ขอบคุณค่ะ..ไว้แจงจะไปเยี่ยมเยือนพี่ชายนะคะ..." จันทร์จิราพูดเสียงอ่อนหวาน พร้อมชะม้ายสายตาเยิ้มๆ หวานๆทิ้งท้ายก่อน
จะขยับร่างออกมาให้สมชายค่อยๆเคลื่อนรถออกไป

"ที่อยู่ที่..พี่ชาย...เขาจะบอกจะจริงหรือวะแก...." อุ้มร้องถามเพื่อนสาวทันทีที่รถของสมชายเคลื่อนไปลับตา

"ชั้นเชื่อว่าจริงนะ..นิสัยพี่ชาย..เค้ารู้ดี..." แจงตอบเพื่อนสาวด้วยความมั่นใจ จากนั้นทั้งสองสาวก็พากันไปขึ้นรถของตัวเองขับ
ตามกันออกไปจากห้าง แต่จุดหมายปลายทางนั้นคนละที

..............................................................................

"พี่ชายคะ..ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่คะ..."

หลังจากที่อรจิราอดกลั้นนั่งเงียบๆมาตลอดทาง จนใกล้ถึงอพาร์ทเม้นท์ เธอก็อดรนทนไม่ไหว ต้องสอบถามแฟนของเธอให้
ล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างสมชายกับแม่สาวอกใหญ่ผู้นั้น

"แจงน่ะหรือ..เพื่อนรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าพี่..ถามทำไมรึ..." สมชายตอบเรียบๆ สายตามุ่งมองถนนเบื้องหน้าด้วยเกรงว่าจะขับ
เลยที่พักใหม่ เพราะยังคุ้นทาง

"แต่หมวยดูแล้ว..เหมือนเธอไม่อยากเป็นแค่เพื่อนพี่ชายนะคะ..."
 
"แล้วหมวยดูว่า..แจงอยากเป็นอะไรกับพี่ล่ะ..." สมชายย้อนถามยิ้มๆขำๆ ทั้งๆที่ตนเองก็รุ้คำตอบอยู่แก่ใจแล้วว่า ยัยแจงคิด
อย่างไรกับตัวเขา

"เหมือนอยากเป็นแฟน..แต่หมวยไม่ยอมนะ..พี่ชาย" อรจิรารู้สึกทั้งคัดเคืองและหมั่นไส้แฟนหนุ่ม ที่ทำทีท่าเหมือนไม่
รู้เรื่อง ว่าเพื่อนสาวรู้สึกเยี่ยงไรกับตัวเอง

"ไม่ยอมเรื่องอะไรล่ะ.." สมชายย้อนถาม เสียงเรียบๆเฉยๆ เหมือนไม่ใส่ใจ พร้อมหักรถเลี้ยวเข้าไปจอดใต้อพาร์ทเม้นท์

"ก็..ก็พี่ชายเป็นแฟนกับหมวยแล้วนี่คะ..."อรจิราโพล่งออกไปด้วยอารมณ์หึงหวง แสดงตนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอย่างเปิดเผย
จนสมชายขำหัวเราะฮาๆลั่นรถ

"อรจิรา..ฟังพี่พูดให้ดีนะ..เราอยากเป็นแฟนกับพี่..พี่ก็ยอมแล้ว..แต่ชีวิตพี่เป็นอิสระ..เรายังไม่มีอะไรกัน ที่จะผูกมัดตัวพี่ใจพี่
ไว้กับเธอ...เพราะใจพี่มีผู้หญิงอยู่แล้วเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น.."

สมชายจอดรถสนิท ก็หันหน้ามาพูดกับอรจิราด้วยน้ำเสียงจริงจัง โดยเฉพาะเรียกชื่อของเธอเต็มยศอย่างที่ไม่เคยเรียกมาก่อน
เลย จนอรจิราถึงกับหน้าเสีย ใจเสีย ยิ่งกว่าเก่า

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครคะ..." เสียงที่ถามออกมาจึงแหบโหย

"เราอย่าไปรู้เลย.." สมชายพูดตัดบทด้วยความอิดหนาระอาใจ กับเด็กสาวที่ซักไซ้ไม่เลิกลา จนอรจิราตัดสินใจพูดโพล่งออก
มาด้วยความรั้น

"แล้วถ้าหมวยยอมเป็นเมียพี่ชายตอนนี้..พี่ชายจะเลิกคิดถึงเธอคนนั้นมั๊ยคะ..."

อรจิราตัดสินใจยอมเสี่ยง เพียงเพื่อมัดใจสมชายไว้กับเธอเพียงคนเดียว แต่พอพูดออกไปแล้วแทบจะอยากกัดลิ้นให้สิ้นใจตาย
เมื่อสมชายหัวเราะขำๆลั่นรถ พร้อมมองหน้าทำตาล้อหลอกยั่วๆเหมือนคำพูดของเธอเป็นเรื่องชวนหัว สำหรับเขา

"ยังไม่เข็ดอีกหรือน้องหมวย..เมื่อกี้โดนพี่จูบเท่านั้น ก็ตัวสั่นเหมือนลูกนกตกน้ำ...ฮ่าๆๆๆ" สมชายร้องตอบขำๆ สายหัว ให้กับ
ความไร้เดียงสาในความคิดของสาวหน้าหมวยคนนี้

"พี่อย่ามาหัวเราะเยาะหมวยนะ..หมวยโตแล้ว..พูดจริง และทำจริงด้วย..." อรจิราตอบกลับดวยความโมโห และหมั่นไส้ พูดจบ
ก็โถมตัวเข้าหากอดรัดสมชายโดยไม่ให้เขาตั้งตัว

"เห้ย.!..."

สมชายร้องด้วยความตกใจ ที่เขาโดนสาวน้อยหน้าหมวยโผเข้าหา อ้าปากร้องออกมาได้สั้นๆ ปากแดงๆกว้างๆของตนเองก็
โดนปากเรียวบางเล็กๆของสาวน้อย ประกบปิดไว้แน่น แต่ก็เพียงแน่นเฉยๆ มือไม้เล็กๆเรียวๆอ่อนนุ่มลูบไล้แผงอกกว้างของ
สมชายชุลมุน แม้จะโดนสมชายผลักออก อรจิราก็ถาโถมกลับเข้าหาอีกครั้ง

สมชายรีบตัดสินใจที่จะสอนบทเรียนให้สาวน้อยได้ล่วงรู้ว่าไม่ควรจะทำเยี่ยงนี้กับเขา เมื่ออรจิราถาโถมร่างเข้ามาอีกครั้ง
สมชายจึงอ้าแขนรับ แล้วดึงร่างเพรียวบางเข้ามากอดรัด ปากแดงหนาพรมจูบไซ้แรงๆไปทั่วหน้า ก่อนจะมาบรรจบประกบจูบ
ขยี้ริมฝีปากเรียวบางอย่างหนักหน่วง จนมันเผยออ้า ปล่อยให้ลิ้นเรียวไวฉกเข้าไปในโพรงปาก แล้วโลมไล้เข้าไปที่ไรฟัน จน
อรจิราอ้าปากสูดลมหายใจเข้าปอดดังเฮือก ลิ้นเรียวแหลมของสมชายยังตามพัวพันลึกเข้าไปถึงปลายลิ้นของเธอ มันพริ้ว มัน
พันพัว จนใจสาวหน้าหมวยแทบขาดรอนๆด้วยความซาบซ่าน ดั่งครั้งแรกที่เธอโดนมาแล้ว แต่คราวนี้มันหาได้หยุดเพียงแค่นั้น
เมือทรวงอกกลมๆเล็กๆในเสื้อยืด ถูกมือใหญ่ของสมชายเอื้อมมาแปะ แต่ไม่ได้วางไว้เฉยๆ กลับบีบคลึงเน้นๆยวบๆ สร้างความ
เสียวสยิวซาบซ่าน จนเธอต้องระบายเสียงอิ๊ๆออกมาให้หายอึดอัด

อรจิรารู้สึกหวั่นไหววูบวาบ จนซาบซ่านเสียวสยิว แรงบีบคลึงไม่ได้แรงจนทำให้เธอเจ็บ มันกลับสร้างความรู้สึกเสียวสยิวจน
อกน้อยๆในเสื้อยืดแอ่นเกร็ง และหัวนมเล็กๆในบราเริ่มตั้งแข็ง จนดุนดันออกมาเป็นจุกแหลมๆ ให้สมชายบีบเน้นๆด้วยปลายนิ้ว
จนเธอผวาครางฮือๆ

ยิ่งเมื่อสมชายโถมร่างเข้าหา จนใบหน้าหล่อเข้มของเขาเลื่อนลงมาจากใบหน้าหมวยๆของหล่อน ลงมาคลุกเคล้าที่อกเล็กๆ
เต่งตึง ปากแดงๆร้อนฉ่า แนบลงมาบนยอดอก แม้จะเป็นเพียงภายนอกเสื้อ แต่ไอร้อนยังระอุซึมแทรกเข้าไปหาหัวจุกเล็กๆจน
มันตั้งแข็งยิ่งกว่าเก่า มิหนำซ้ำฝ่ามือใหญ่ของสมชายยังลูบลงมาตามลอนท้องที่แขม่วจนเกร็ง และสอดเข้าไปในชายเสื้อยืด
แล้วไต่คืบเข้าหาทรงอกคัดแข็งของเธอ จนพบเขาก็บีบคลึงเล่นเน้นๆยวบๆ

อรจิราผว่าแอ่นอก แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าเพียงแค่รสจูบและรสสัมผัสจากฝ่ามือใหญ่ของสมชายเท่านั้นจะทำให้ร่างเธออ่อน
ระทวยไร้เรี่ยวแรงได้เช่นนี้

"พะ..พอแล้ว..พี่ชายขา..พอแล้ว..หมวยยอมแพ้แล้ว..อุ๊ย..อ๊าส์..."

[post]อรจิราพยายามร้องบอกว่าเธอยอมแพ้ ยอมล้มเลิกความตั้งใจที่จะยอมเป็นเมียเขาด้วยยังหวาดกลัวในคืนนี้ แต่สมชายกลับทำ
เป็นไม่ได้ยิน รีบสอดปลายนิ้วลอดใต้ขอบบรา จนสำเร็จ แล้วดันมันจนเลิกขึ้นไปเหนือทรวงอก แล้วไต่นิ้วไปจนพบจุกแข็งๆ
เขาสะกิดเพียงเบาๆ สาวหน้าหมวยถึงกับร้องอุ๊ยๆอ๊าส์ๆ ร่างระทวยเหมือนไร้เรี่ยวแรง

แต่สมชายกลับไม่รุกต่อเขาเพียงแค่อยากสั่งสอนยัยเด็กหัวรั้นที่เอาแต่ใจเพียงเท่านี้ ให้รู้ว่าอย่าได้ท้าทายเช่นนี้อีก พอเห็นว่า
ร่างของอรจิราอ่อนระทวย เขารีบดึงมือออกมาจากการสะกิดเขี่ยหัวนมเม็ดเล็กๆ แล้วผลักเธอออกได้ทันที่หางตาแลผ่านกระจก
ด้านข้างเห็นอรวีเดินตรงมาที่รถ

"หมวยนั่งลงไปที่พื้นรถเร็ว..หม่าม๊าเธอกำลังเดินมา..."

สมชายร้องบอกเสียงตืนๆ แล้วรีบจัดทรงผมยุ่งเหยิงของตนเองให้เข้าที่ ก่อนจะเปิดประตุออกมายืนข้างรถ เมื่อเห็นอรจิราหลบ
ลงไปแอบซ่อนได้มิดชิดแล้ว[/post]

  แปลกจัง ข้อความที่เคยโพสต์เอาไว้หายไปไหน

ไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นแฟนก็เป็นนะหนู ขำสาวน้อย เจอของจริงเข้าไป อิอิอุอุ 

คนอยากมีแฟนแต่กลัว  ดูแล้วตัวละครทุกตัวมีสีสรรน่าติดตาม  มากแต่ไม่สับสนในการอ่าน

ต้องเอาให้หลาบจำ

กำลังมันกับคนลูกคนแม่ดันเดินมาซะงั้น

555นึกว่าจะแน่

สนุกน่าติดตาม แต่าไม่ใช่แค่สั่งสอนแต่เอาจริงแน่ๆ

เกือบไปแล้วไม่แน่นะน้องหมวยอาจจะติดใจ อิอิ

น่าจะจวนได้เวลาของตัวเอกน้องแจงบ้างแล้ว..คงรอกันอีหไม่น่าจะนานแล้ว...ติกตามมาตลอด...อ้านซ้ำมาหลายครั้ง ก็ยังสนุกสนานชวนติดตามเฟมือนเดิม....ผลงานของอาจารย์suckzeed ฟากนำไปทำภาพยนต์หรือซีรี่ต้องดังแน่นอน...

เพิ่งรู้จักพี่ชายแค่วันเดียวน้องหมวยก็อยากเป็นเมียเพื่อมัดใจพี่ชายเลยหรอเนี่ย

งานนี้ใด้ทั้งแม่และลูกป่าว