มารราคะ ตอนที่ 14 มารผู้เรืองอำนาจ

[zeech]

ทางด้านของ เจ้าสมุทรและจอมปีศาจ เมื่อเข้ายึดสวรรค์ส่วนหน้าได้แล้ว  ก็จัดทัพของตนเตรียมพร้อมไว้รุกคืบ
เข้าสวรรค์ส่วนใน  ทั้งสองกะเกณฑ์แผนการบุกไว้ในวันรุ่งขึ้น

จอมปีศาจหันไปพูดกับเจ้าสมุทร
"สหายข้า  พรุ่งนี้ท้องฟ้าเริ่มจับแสง ข้าคิดว่าเรายกทัพของเราเข้าไปยึดส่วนกลางเลย จะดีไหม"  


"ข้าว่า  รอให้เจ้ามารนั่นมันบุกนำทางเราไปก่อนจะดีกว่า   เราจะตามซ้ำเติมในภายหลัง และยึดครองสวรรค์โดยง่าย"

"หึ ...สหายข้า ท่านเคยคิดบ้างหรือไม่ว่า  เจ้ามารนั่นมันจะปล่อยให้เรายึดครองสวรรค์ง่ายๆ หรือ "

เจ้าสมุทรนิ่งอึ้ง  เห็นจริงตามที่จอมปีศาจพูด

จอมปีศาจเอ่ยขึ้นอีกว่า
"แม้ในตอนนี้  เราก็ไม่เห็นมัน   ท่านรู้รึว่ามันอยู่ที่ไหน"
"ข้าเตือนท่านแล้ว  ว่ามันสนใจแต่กามราคะ  มันไม่เคยเห็นแก่ใคร"   จอมปีศาจตอกย้ำ

เจ้าสมุทรจึงว่า
"ถ้าเช่นนั้น ท่านคิดว่าเราควรทำอย่างไร"

"บุกสวรรค์ทันที อย่าให้ตั้งตัวติด   หากเรายึดครองได้ก่อน เราก็จะได้ที่ตั้งมั่น  ถึงตอนนั้นเราค่อยดูท่าทีมัน"

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังเจรจากันอยู่  ก็มีเสียงอึกทึก อื้ออึงของกองกำลังที่ตั้งมั่นไว้
ทหารวังบาดาล ก็ผลุนผลันเข้ามารายงาน ต่อ เจ้าสมุทร

"ท่านเจ้าสมุทร   มหาเทพยกกองทัพใหญ่เข้ามาประจันหน้ากับกองทัพเราแล้ว"
"หา....จริงหรือ .....ทำไมมันบุกเข้ามาได้เร็วอย่างนี้ "    เจ้าสมุทรพูดขึ้นอย่างตกใจ

แล้วทั้งเจ้าสมุทร และจอมปีศาจ ก็เร่งออกไปเผชิญหน้ากับทัพสวรรค์ ทันที



"เจ้าสมุทร   จอมปีศาจ  เจ้าบุกรุก และสร้างความเสียหายให้กับสวรรค์ที่ข้าปกครองอยู่   เจ้าไม่กลัวตายใช่หรือไม่"
มหาเทพ พูดออกมาด้วยเสียงอันดัง

เจ้าสมุทร หัวเราะเย้ยหยันแล้วตอบกลับว่า
"มหาเทพ  เจ้าอย่าคิดว่า พวกข้าจะเกรงกลัวเจ้า  ข้ารอคอยวันนี้มานานแล้ว  พวกเจ้าเหล่าเทพทั้งหลาย
ชอบดูถูกพวกข้าว่าต่ำชั้นกว่าพวกเจ้า   วันนี้ข้าจะพิสูจน์ให้ดูว่า  ใครจะเหนือกว่าใคร"

พูดจบ เจ้าสมุทรก็หลับตา ร่ายมนต์  ท้องฟ้าที่แจ่มใสก็แปรเปลี่ยนเป็นดำครึ้ม เหมือนจะมีฝน  เสียงฟ้าคะนองลั่นอยู่ไม่ขาด
ท้องทะเล เกิดคลื่นสูงเท่าภูเขา  พลันมังกรทะเลทั้ง เจ็ดคาบสมุทรก็โผล่ขึ้นมาจากพื้นน้ำ ตรงขึ้นมาบนสวรรค์
ลอยตัวอยู่กลางอากาศ รอคำสั่งจาก เจ้าสมุทร

จอมปีศาจก็เช่นกัน ร่ายมนต์เรียกเหล่าปีศาจบริวารที่มีปีกขึ้นมาบนสวรรค์ ส่งเสียงอื้ออึงไปทั้งท้องฟ้า
เหล่าทหารวังบาดาล และของจอมปีศาจที่เตรียมจัดทัพไว้แล้วก็เตรียมพร้อม

เจ้าสมุทรตะโกนเสียงดังก้องไปทั่ว
"ทหารของข้า....บุก"

สิ้นคำสั่งของ เจ้าสมุทร กองทัพบาดาลและปีศาจ ทั้งบนอากาศและบนดิน ต่างส่งเสียงคำราม และโห่ร้อง
พุ่งตรงมายังทัพของสวรรค์ทันที

ข้างฝ่ายทัพสวรรค์   ประกอบไปด้วย เหล่าเทพนักรบ  เทพนารี  นางฟ้า  ถืออาวุธครบมือ เตรียมพร้อมอยู่แล้ว
มองดูมหาเทพเพื่อรอคำสั่ง  

มหาเทพเรียกธนูทองเข้ามา แล้วง้างออก  ปรากฏลูกธนูขึ้นมาพาดสายเจ็ดดอก แล้วยิงออกไปในอากาศ
ลูกธนูแปรเปลี่ยนเป็น  มังกรฟ้า เจ็ดตัว เข้าต่อสู้กับมังกรสมุทรทันที

แล้วมหาเทพก็สั่งด้วยเสียงอันดังต่อทัพสวรรค์ว่า
"เหล่านักรบแห่งสวรรค์   จงทำลายผู้บุกรุกสวรรค์ให้พินาศไป"
สิ้นคำของมหาเทพ  เหล่านักรบของสวรรค์ นับพันต่างเหิรขึ้นฟ้า ใช้อาวุธเข้าฟาดฟันกับ
ทัพของเจ้าสมุทร และจอมปีศาจอย่างชุลมุล

จอมปีศาจ บุกตรงมายังมหาเทพ เขวี้ยงค้อนยักษ์ของมัน  หมุนควงเข้าไปยังร่างของมหาเทพอย่างรวดเร็ว
มหาเทพยกมือขึ้นคว้าจับค้อนยักษ์นั้นอย่างง่ายดาย แล้วเขวี้ยงคืนใส่ร่างจอมปีศาจด้วยกำลังแรง
จอมปีศาจคว้าจับค้อนของตนถึงกับเซถลาถอยหลังหลายก้าว

เจ้าสมุทร เรียกสามง่ามมาไว้ในมือ แล้วทะยานเข้าต่อสู้กับมหาเทพ  มหาเทพตีโต้ด้วยคันธนู
ในแต่ละครั้งที่อาวุธสัมผัสกัน  เจ้าสมุทรรู้สึกสะท้านไปทั้งสองมือ จนอาวุธแทบหลุดมือ
มหาเทพตอบโต้อยู่ไม่กี่ครั้งก็พบช่องว่าง หวดด้วยคันธนู   จนเจ้าสมุทรลอยกระเด็นไป
จอมปีศาจลอยตัวเข้าไปรับร่างไว้  แล้ววางเจ้าสมุทรลงพัก แล้วหันมาบุกตอบโต้ด้วยค้อนยักษ์ของตนบ้าง
มันหวดเข้าที่มหาเทพสุดแรงของมัน  คาดหมายว่าหากมหาเทพยกคันธนูมารับ
แขนของมหาเทพก็จะหักทันที ด้วยกำลังแรงของมัน   แต่ไม่เป็นเช่นนั้น
มหาเทพรับค้อนที่เหวี่ยงมาด้วยกำลังแรงได้อย่างง่ายดาย  และตีโต้กลับมา
ด้วยกำลังที่แรงกว่า เร็วกว่า จนจอมปีศาจ ทรุดอยู่ตรงนั้น

เหล่ามังกรทะเลบนท้องฟ้า ก็เช่นกัน  ถูกมังกรฟ้าที่มีกำลังมากกว่า ไล่โจมตีจนบาดเจ็บหนีกลับทะเลไป
แล้วมังกรฟ้าทั้งเจ็ด ก็เปลี่ยนเป้าหมาย  มาจัดการกับบริวารปีศาจ จนแตกพ่ายหนีไปทั้งหมด
เหล่าไพร่พลของวังบาดาล และไพร่พลปีศาจที่เหลือ เห็นนายของตนพ่ายแพ้ต่อมหาเทพ
ก็ยอมจำนน   การสู้รบสิ้นสุดลงด้วยชัยชนะของทัพสวรรค์

เทพนักรบสี่ตน เข้าควบคุมร่างเจ้าสมุทร และจอมปีศาจ รอรับคำสั่งจากมหาเทพ

มหาเทพพูดขึ้นว่า
"เจ้าสมุทร จอมปีศาจ  เราจะตัดสินความผิดของพวกเจ้าในวันรุ่งขึ้น   เอาตัวไปขัง"





"หยุดก่อน    จะขังสหายของข้า เจ้าถามข้าหรือยัง มหาเทพ"  เสียงก้องกังวานไปทั้งท้องฟ้า ดังขึ้น

พลันปรากฎร่างบุรุษหนุ่ม  ผมสีเงินยาวประบ่า  เปลือยท่อนบน ลอยตัวอยู่กลางอากาศท่ามกลางกองทัพของมหาเทพ
ข้างกายของมัน ปรากฎร่างของเทพนารี แคทเธอลีนยืนอยู่เคียงข้าง

เจ้าสมุทรและจอมปีศาจ หันมามองหน้ากัน แล้วมีสีหน้ายินดี


มหาเทพถามขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า      

"เจ้าเป็นใคร"

มหาเทพเหลือบมองไปที่แคทเธอลีน

"แคทเธอลีน  มันเป็นใคร แล้วเจ้าถูกมันทำร้ายหรือไม่"


"ท่านมหาเทพ  ชายผู้นี้เป็นสามีข้า  ข้าเป็นปกติดี"


เหล่าเทพที่อยู่ในที่นั้น ต่างตกใจ ระคนแปลกใจ ที่แคทเธอลีนพูดออกมาเช่นนี้   ก็คนผู้นี้ เหล่าชาวสวรรค์ไม่เคยมีใครเห็นหน้ามัน
แล้วทำไม มาวันนี้จึงเป็นสามีของแคทเธอลีนได้

มหาเทพตวาดออกไปทันที

"เจ้าพูดจาเลอะเทอะ แคทเธอลีน  บอกข้ามามันเป็นใคร"


มารราคะจึงพูดขึ้นว่า

"มหาเทพ ข้าบอกเจ้าเองก็ได้  ข้าคือมาร  มารที่เจ้าเคยคุมขังข้า หวังจะให้ข้าตาย    มารที่เจ้าใช้อำนาจของเจ้าทำร้ายข้าจนสาแก่ใจเจ้า  
มารที่พวกเจ้าเรียกว่า  มารราคะยังไงละ"

สิ้นคำของมารราคะ  ทัพสวรรค์ก็ส่งเสียงครางฮือขึ้นมา


มหาเทพหันไปทางแคทเธอลีน
"มันคือมารราคะ จริงหรือ"


แคทเธอลีนพยักหน้ารับและพูดขึ้นว่า

"และเป็นสามีสุดที่รักของข้าด้วย"


"แคทเธอลีน เจ้าเลอะเลือน หรือโดนมนต์สกปรกของมัน  ทำไมเจ้าถึง...."


"มหาเทพ เจ้านี่ชอบสอดเรื่องของคนอื่น    วันนี้ข้าจะมาทวงความแค้นกับเจ้า   ข้าจะยึดครองสวรรค์ทั้งหมดของเจ้าด้วย"
มารราคะพูดตัดบท


"มาแต่เพียงผู้เดียว ทำพูดจาโอหังดี  เจ้าจะใช่หรือไม่ใช่ไอ้มารมากราคะตนนั้น  วันนี้ข้าก็จะต้องสั่งสอนเจ้าแล้ว"


มหาเทพพูดจบ ก็ให้สัญญาเหล่าเทพนักรบเข้าจับกุม

เทพนักรบถืออาวุธลอยตัวขึ้นสู่อากาศรายล้อมร่างมารราคะไว้  แล้วกรูกันเข้าโจมตีทันที

มารราคะยื่นแขนทั้งสองของมันโบกไปทางขวาและซ้าย เหล่าเทพนักรบที่บุกเข้ามา

ก็ปลิวลอยไปเหมือนต้องพายุ ไม่มีเทพตนไหนเหลืออยู่ขวางหน้ามันได้



เหล่าเทพนักรบตนอื่นๆ เห็น มารราคะกำจัดพวกของตนได้ง่ายดายอย่างนั้นก็ตกใจ ตื่นกลัวกันทั่ว


มารราคะปิดเปลือกตาลง ชั่วครู่นึงร่างของมันก็แตกตัวออกมา เป็นร่างโปร่งแสง จำนวนจากสิบเป็นร้อย  จากร้อยเป็นพัน

กลายเป็นกองทัพที่มันสร้างขึ้นด้วยอำนาจฤทธิ์ของมันเอง

แล้วเข้าโจมตีทัพของสวรรค์ที่ยืนตะลึงอยู่  เหล่าเทพนักรบถูกบุกด้วยเงาร่างโปร่งแสง  ที่ปราดเปรียวและว่องไว

มันเข้ารวบตัว เหล่านักรบของสวรรค์แล้วจับเป็นเชลยจนหมดสิ้น


มหาเทพ  เห็นเหตุการณ์โดยตลอด ถึงกับตกใจในอำนาจฤทธฺ์ของมันที่

สามารถสยบกองทัพของสวรรค์ได้ในเวลาอันสั้น

ในตอนนี้ข้างกายมหาเทพมีเพียง สามเทพนารี และเหล่านางฟ้านักรบ และนางฟ้าบริวารเท่านั้น


มารราคะก็พูดขึ้นว่า

"มหาเทพ อย่าให้เดือดร้อนไปถึงสตรีเหล่านั้นเลย  เจ้ากับข้า มาสู้กันให้รู้ผลกันตามลำพังจะดีกว่า"


"มาร  วันนี้ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าให้หลุดไปเหมือนครั้งก่อนอีกเด็ดขาด"


พูดจบ มหาเทพ ก็ง้างธนูทอง แล้วปล่อยไปทันที ลูกธนูแหวกไปในอากาศ แล้วมีขนาดขยายใหญ่ขึ้น ๆ  เรื่อยๆ ตรงไปยังมารราคะ

มารราคะง้างธนูสีนิล แล้วยิงตอบโต้ออกไป  ลูกธนูของมารราคะ  ก็เป็นไปในลักษณะเดียวกันกับของมหาเทพ

ลูกธนูของมหาเทพ  และของมาร พุ่งตรงเข้าหากันและกระทบกันกลางอากาศ  

เกิดเสียงสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วแผ่นฟ้า  ลูกธนูทั้งสองทำลายกันและกัน จนเป็นผุยผงไป


มหาเทพเห็นดังนั้น  ก็ง้างธนูทองแล้วปล่อยลูกธนูออกไปอีก เกิดเป็นฝนอาวุธนานาชนิด

ตกลงมาจากฟากฟ้า ตรงไปยังร่างมารราคะ

มารราคะ เห็นดังนั้นก็ปิดเปลือกตาลงแล้วนิ่งอยู่ พลันก็เกิดเป็นพายุหมุนรอบตัวมารราคะ

พัดพาอาวุธที่ตกลงมาลอยกระเด็นออกไปโดยรอบ จนฝนอาวุธนั้นหยุดลง  


มหาเทพเห็นว่า อาวุธของตนไม่สามารถทำอันตรายต่อมารราคะได้ ก็หวั่นใจ  

หาหนทางที่จะพิชิตศึกนี้โดยเร็ว  ก็นิมิตกายให้ใหญ่ขึ้นปานขุนเขา  

กวัดแกว่งคันธนูตรงเข้ามายังร่างมารราคะ

มารราคะก็กระทำแบบเดียวกัน นิมิตกายของตนให้ใหญ่ขึ้นเทียบเท่ากายของมหาเทพ  

กวัดแกว่งคันธนูสีนิลเข้าต่อสู้กับมหาเทพ

ร่างใหญ่โตปานขุนเขาทั้งสอง ต่อสู้กันอย่างน่าพรั่นพรึง  พื้นฟ้าสะเทือนเลื่อนลั่น

สะเทือนไปถึงไปยังพื้นดินและพื้นน้ำยังเบื้องล่าง

มหาเทพ ฟาดคันธนูเข้าใส่ร่างมารราคะอย่างรวดเร็วและว่องไว  

มารราคะก็หลบหลีก และต้านรับได้อย่างไม่เพลี่ยงพล้ำ

การรบดำเนินไปได้ระยะนึง  มารราคะก็ผละออกมา  แล้วพูดว่า


"มหาเทพ เจ้ามีดีแค่นี้หรือ   เจ้าทำอะไรข้าไม่ได้หรอก    ข้าขอเป็นฝ่ายรุกบ้างละนะ"

พอสิ้นคำ

ร่างของมารราคะ ก็ขยายใหญ่ขึ้นอีก ใหญ่ขึ้น จนมองไม่เห็นตัว เห็นแต่ขาสองข้างของมัน

ง้างไล่เหยียบมหาเทพ  มหาเทพในตอนนี้  ถึงกลายร่างใหญ่ปานภูเขา กลับต้องกระโดดหนี

การถูกเหยียบอยู่พัลวัล

มารราคะก้มตัวลงมา ใช้มือไขว่คว้าร่างของมหาเทพ  มหาเทพเหินบินหนีมืออันใหญ่โตนั้น  

ทันใดนั้นมันก็ใช้มืออึกข้าง ดักจับตัวมหาเทพ แล้วคว้าจับร่างของมหาเทพไว้ได้  

มันกำร่างของมหาเทพขึ้นมาอยู่จนเห็นใบหน้ามันแล้วพูดว่า


"ข้าจะทุบเจ้าให้แหลกคามือ  เหมือนที่เจ้าเคยทำกับข้าจะดีหรือไม่"


เทพนารีทั้งสี่ บินตามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นมหาเทพถูกจับ


แคทเธอลีนพูดขึ้นว่า

"ท่านพี่ อย่า  อย่าทำร้ายมหาเทพ  ท่านได้ชัยแล้วก็ปล่อยท่านไปซะเถอะ"


"ไม่ ตอนมันทำกับข้า เจ้าไม่เห็นรึ  "



สเตฟานี่พูดขึ้นบ้าง

"ก็เจ้ามันหยาบช้า  รังแกเหล่านางฟ้า พระองค์จึงทำเช่นนั้น"

"รังแกรึ  ข้าไม่ได้ใช้กำลัง พวกนางล้วนมีความสุขทั้งนั้น  รวมทั้งเจ้าด้วย  ฮ่าๆๆๆ"


สเตฟานีทั้งเจ็บใจ ทั้งอับอายจึงหยุดพูดเสีย


โซฟี จึงถามออกไปว่า  

"แล้วทำอย่างไร เจ้าจึงจะยอมปล่อยท่านไป"


มารราคะ เพ่งมองหน้าโซฟี แล้วยิ้มอย่างพบของถูกใจ


"ข้าจะปล่อยมันทันที  ถ้าเจ้ารับปากว่า จะยอมเป็นเมียข้า"


โซฟี เทพนารีผู้มีชื่อเลื่องลือทางความกรุณา ได้ยินดังนั้นถึงกับนิ่งอึ้ง


มหาเทพพูดแทรกออกมาทันที

"โซฟี  เจ้าช่างโง่เขลานัก ข้ายินดีจะรบกับมันจนตาย"


นางเทพเจ้างามถูกใจข้านัก  ขอเพียงเจ้ารับปาก ข้าจะปล่อยมันไปพร้อมบริวารให้ไปรับใช้มันด้วย


"ข้าตกลง  ปล่อยท่านมหาเทพไปซะ"
โซพี พูดออกมาอย่างองอาจ

มารราคะหัวเราะออกมาอย่างถูกใจ


มารราคะทำตามที่พูดไว้  มันปล่อยตัวมหาเทพ  รวมทั้งบริวารเทพคนสนิทของมหาเทพที่เป็นชายออกมา

แล้วขับไล่ให้ออกจากสวรรค์ไป


"มหาเทพ  เดิมทีข้าไม่เคยมีความต้องการอยากได้สวรรค์ของเจ้า   แต่เจ้ากลับทำร้ายข้าก่อน

ตั้งแต่วันนี้ไป  เจ้าและเหล่าบริวารของเจ้า อย่าเข้ามาเหยียบสวรรค์ให้ข้าเห็นเป็นอันขาด"


[post]เมื่อมหาเทพ และบริวารออกจากสวรรค์ไปแล้ว  มันก็สั่งปล่อยตัว จอมปีศาจกับเจ้าสมุทรออกมา

"ท่านเจ้าสมุทร  ท่านจอมปีศาจ  ข้าช่วยท่านครั้งนี้ ถือเป็นการตอบแทนที่พวกท่านเคยช่วยข้า

พวกท่านกลับไปยังที่อยู่ของพวกท่านได้แล้ว"


"ท่านมาร  ท่านพูดเช่นนี้ก็ไม่ถูก พวกข้าบุกสวรรค์ครั้งนี้ ก็เสียไพร่พลไปมากมาย
สมควรได้รับส่วนแบ่งในการยึดครองสวรรค์บ้าง"  เจ้าสมุทรเอ่ยขึ้น

"ท่านเจ้าสมุทร  ข้าบุกสวรรค์ขึ้นมาเพียงลำพัง   แล้วเปิดทางให้ท่านแล้ว
ข้าทำตามสัญญาที่เคยบอกไว้ว่าจะช่วยบุกสวรรค์แล้ว  แต่ท่านกลับทำไม่สำเร็จเอง
แล้วถูกจับตัวเป็นเชลย    ท่านยังกล้าทวงส่วนแบ่งจากข้าอีกหรือ"

เจ้าสมุทรได้ยินมารราคะพูดดังนั้นก็นิ่งอึ้ง

มารราคะก็พูดขึ้นมาอีกว่า

"ข้าต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายทวงสัญญาจากท่าน  ท่านสัญญาว่าจะมอบนางสมุทรพันนางให้ข้า
ท่านจำได้หรือไม่  เมื่อท่านถึงวังของท่านแล้ว โปรดทำตามสัญญาด้วย"

"ส่วนท่าน  ท่านพ่อตา บุตรสาวของท่านเมื่อเป็นภรรยาของข้าก็ควรอยู่กับข้า เมื่อท่านกลับวังปีศาจแล้ว
ข้าจะจัดขบวนพิธีไปขอรับนางมาเป็นภรรยาอย่างสมเกียรติ หวังว่าท่านจะไม่ขัดข้อง"


เจ้าสมุทรและจอมปีศาจ ต่างมองหน้ากัน แล้วนิ่งอึ้ง ไม่เอ่ยคำพูดใดๆออกมาอีก

ทั้งสอง เดินทางกลับไปยังวังของตนแต่โดยดี และปฏิบัติตามคำขอของมารราคะทุกประการ

ด้วยความเกรงกลัวต่อฤทธิ์ของมาร
[/post]
......................................................
ติดตามผลงาน by zeech ได้ที่นี้...
 มารราคะ ( ฉบับใหม่ )
ตอนที่ 13 แคทเธอลีน – เทพนารีโฉมสะคราญ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162943.html
ตอนที่ 12  มารร่างที่สามปรากฎกาย http://xonly69.com/read-xonly-tid-162871-page-1.html
ตอนที่ 11  โอลิเวีย-เทพนารีผู้เย้ายวน http://xonly69.com/read-xonly-tid-162850.html
ตอนที่ 9  สเตฟานี - เทพนารี เจ้าโทสะ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162789.htmlตอนที่ 10  มารสิ้นฤทธิ์  http://xonly69.com/read-xonly-tid-162837.html
ตอนที่ 7  มารราคะร่างที่สอง http://xonly69.com/read-xonly-tid-162756.htmlตอนที่ 8  มารราคะบุกสวรรค์ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162758.html
ตอนที่ 5  ราเชลยอดรัก http://xonly69.com/read-xonly-tid-162715.htmlตอนที่ 6  เจมิน่า ผมรักพี่ครับ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162740.html
ตอนที่ 3  คืนแสนสุข http://xonly69.com/read-xonly-tid-162712.htmlตอนที่ 4  กำเนิดมารราคะhttp://xonly69.com/read-xonly-tid-162714.html
ตอนที่ 1 นางฟ้า 3 ตน http://xonly69.com/read-xonly-tid-162710.htmlตอนที่ 2 แมรี่ผู้น่ารัก http://xonly69.com/read-xonly-tid-162711.html
[/size] TAXI นรก  
ภาค 2 ตอน จบhttp://xonly69.com/read-xonly-tid-157749.html
ภาค 2 ตอน 2  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157670.html ภาค 2 ตอน 3  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157707.html
ภาค 1 http://xonly69.com/read-xonly-tid-157646.html ภาค 2 ตอน 1  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157655.html
[/size] นางฟ้า 3 พี่น้อง (ต้นฉบับ)
ตอนที่  7 น่าอิจฉา [ตอนจบ] http://xonly69.com/read-xonly-tid-158032.html
ตอนที่  5  มารราคะร่างที่สอง http://xonly69.com/read-xonly-tid-157937.htmlตอนที่  6  สุขสมกับความรัก http://xonly69.com/read-xonly-tid-157983.html
ตอนที่  3  ค่ำคืนอันเงียบเหงา http://xonly69.com/read-xonly-tid-157795.htmlตอนที่  4  กำเนิดมารราคะ http://xonly69.com/read-xonly-tid-157850.html
ตอนที่ 1  ทำความรู้จักกับนางฟ้า http://xonly69.com/read-xonly-tid-157770.htmlตอนที่่ 2  แมรี่ผู้น่ารัก       http://xonly69.com/read-xonly-tid-157776.html
  [/size]

[xonly-1013]

ถ้ามันจบแค่นี่ก็ถือว่าแฮปปี้เอนดิ่งใช่ป่าว

[pukdee]

ตอนนี้มารยึดอำนาจไว้หมดแล้ว