ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ความสุขของกะทะ COPY  ตอน 6 คุรุทางวิญญาณของกะทะ by kankan

เริ่มโดย สองyu, พฤษภาคม 05, 2016, 12:11:44 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

สองyu

คืนนั้นหลังจากกะทะเสพกระสันต์กับพี่พลอยอีก 2 รอบในท่ามาตรฐาน ทำให้กะทะเริ่มชำนาญในเดินพลังปราณมากขึ้น เมื่อพี่พลอยออกจากห้องเค้าไป กะทะนอนนิ่งในมโนสำนึกกระจ่างในกระแสปราณที่สุกใสจากจักระหนึ่งไปอีกจักระ หนึ่งจนสู่จักระมงกฎที่อยู่กลางกระหม่อม จากกระแสปราณกระจายเป็นดุจน้ำพุ ในขณะที่เหมือนใกล้จะหลับเต็มที กะทะรู้สึกว่ากระแสปราณของเค้าเหมือนจะเชื่อมต่อกับมหาพลังอันยิ่งใหญ่

กะทะรู้สึกว่าขณะนี้เค้ากำลังสงบนิ่งอยู่ในอู่แห่งกำเนิดของมหาจักรวาล เป็นเหมือนมีเสียงกระซิบบอกเค้าเช่นนั้น ในความเงียบสงัดยิ่งกว่าความสงัด พลันบังเกิดเสียงใสกังวาลสะท้อนมาสู่การรับรู้ของเค้า เสียงนั้นไม่สามารถที่เปรียบเทียบกับเสียงใด ๆ ในโลกนี้ได้ จะว่าเหมือนเสียงดนตรี ก็เปรียบเทียบไม่ได้ จะเป็นเสียงผู้หญิงที่แสนไฟเราะก็ไม่ใช่ จะก้องทุ้มเหมือนเสียงผู้ชายที่เป็นนักร้องก็ไม่ใช่ กะทะไม่เคยได้ยินเสียงดนตรีหรือเสียงอะไรที่ก้องกังวาลและไพเราะเหมือนเสียง นี้มมาก่อน กระแสเสียงเหมือนดังก้องสะเทือนเข้าไปในจักระหัวใจว่า

"โอ..เธอผู้เปล่งประกายแสง ประสบการณ์นี้เกิดขึ้น ระหว่างลมหายใจเข้ากับลมหายใจออก คือ ภายหลังจากลมหายใจเข้า กับก่อนที่ลมหายใจออก ที่นั่นมีของขวัญจากฟากฟ้าดำรงอยู่"

กะทะได้ยินโศลกนี้ชัดเจน ทันใดก็เกิดความกระจ่างชัดว่าอะไรเกิดขึ้นกับเค้าเมื่อคืน กะทะเหมือนเกิดความยินดีวูบเดียว แล้วกลับเป็นสงบเป็นปกติ ก็ในยามที่กะทะสานพลังปราณในขณะที่ถึงจุดสุดยอดกับพี่พลอย แล้วเกิดวาบขึ้นในกระแสพลังที่จักระกำเนิดบริเวณท้องน้อย มันเกิดขึ้นในระหว่างลมหายใจเข้าและหลังลมหายใจออกนั้นเอง กระแสที่หมุนวนเวียนขวาหมุนเร็วจัด ยิ่งหมุนเร็วเท่าไหร่จิตใจของกะทะยิ่งกระจ่าง แล้วกระบวนการหลั่งก็เริ่มดำเนินการ สายพลังปราณของเค้ากับของพี่พลอยก็สอดประสานกันดุจม่านข่ายถี่ยิบในแต่ละปม ของการสอดประสานของพลังเหมือนจะกระพริบยิบ ๆ นี่เอง...คือของขวัญจากฟากฟ้า อยู่ตรงนี้เอง กะทะแปลกใจยิ่งนักเมื่อรู้สึกสายปราณพลังของเค้าเหมือนจะเบ่งบานเริงระบำจน ทำให้กายของเค้าคล้ายจะโปร่งใสเข้าไปเรื่อย ๆ แล้วมีเสียงจากสิ่งหนึ่งอีกว่า

[post]"เมื่อเธอถูกเล้าโลม เจ้าหญิงสุดที่รักของข้าเอย ขอเธอจงเข้าสู่ภายในการของการเล้าโลมนั้นเถิด และเพียงเธอตระหนักถึงชีวิตอันเป็นนิรันดรเท่านั้นเอง"

กะทะอุทานในใจ เค้าเข้าใจแล้ว รู้แล้ว ทั้งหมดเป็นปริศนาเพื่อบอกให้เค้ารู้ ว่าต้องนำความรู้สึกเค้าไปหลอมรวมกับพลังอันเป็นหนึ่งกับพลังและเป็นหนึ่ง เดียวกับพี่พลอยในขณะนั้น ไม่ว่าสายพลังสีขาวกับสีแดง และสายพลังสีขาวกับสีชมพู เมื่อหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน พลังทั้งสองก็จะเชื่อมประสานกับพลังของนิรันดร์ตามเสียงบอกนั้นเอง เค้าจะได้สัมผัสกับสิ่งนั้น สิ่งที่ที่เรียกว่า "นิรันดร" กระแสเสียงดังขึ้นอีกว่า

"แม่นางเทวีผู้เป็นชายาของพระศิวะเจ้า ทรงตรัสถาม พระศิวะว่า โอ..พระศิวะท่านเอย ตัวตนที่แท้จริงของพระองค์นั่นเป็นฉันใดกันแน่ โลกที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ในอันนี้ คือ สิ่งใดกัน เมล็ดพันธุ์ของสรรพสิ่งถือกำเนิดมาจากสิ่งใด ใครคือผู้ที่อยู่ ณ ตรงศูนย์กลางของกงล้อแห่งมหาจักรวาล ชีวิตที่ข้ามพ้นรูป และดำรงอยู่ในทุกรูปที่หลากหลายเหล่านี้ คือ สิ่งใดหรือ"

"พวกเราจะข้ามพ้นรูปกับนามและกาลเวลากับสถานที่เข้าไปอยู่ในสิ่งนั้น อย่างบริบูรณ์ได้หรือไม่ ขอพระองค์ได้ทรงโปรดขจัดความสงสัยของหม่อมฉันด้วย เพคะ..."

กระแสเสียงที่กะทะบอกไม่ได้ว่าเป็นเสียงของหญิงหรือชาย แต่ไพเราะกังวาลเป็นที่สุด กะทะนึกถามไปว่า

"ท่าน..ท่าน..เป็นใคร...ผมคุ้นเคยเหลือเกิน...."
"จำเราไม่ได้เหรอ...คุรุของท่านไง...เราเคยเป็นครูของเธอมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว"

แล้วเหลือแต่ความเงียบสงบ กะทะอยากจะถามต่อ แต่ก็ไม่สามารถทำได้ กะทะดิ่งเข้าห้วงนิทราอย่างที่ไม่อาจหักห้ามได้ การหลับของกะทะครั้งนี้เป็นหลับสมบูรณ์ที่มนุษย์น้อยคนนักจะได้รับ[/post]

7.00 น. กะทะตื่นนอนตามปกติ แต่วันนี้ของกะทะไม่เหมือนวันก่อน ๆ แบบนี้ใช่หรือเปล่าก็ไม่รู้ที่ตัวหนอนลอกคราบออกมาเป็นผีเสื้อ
กะทะเข้าห้องน้ำอาบน้ำ เค้ารู้สึกว่าผิวกายเรียบลื่นไม่มีความสากเหมือนเช่นทุกวัน กายก็เบา ใจก็ปลอดโปร่งยิ่งนัก มองเห็นโลกเหมือนความว่างที่เป็นอนันต์ และเหมือนกับว่าเค้ายืนมองธรรมชาติยามเช้าอยู่บนขุนเขาอันสงบสันติ

กะทะออกมาทานอาหารที่พี่พลอยคนดีของกะทะจัดเตรียมให้ กะทะสัมผัสรอยยิ้มของพี่พลอยที่วันนี้ดูจะเป็นยิ้มที่ใสกระจ่างตา จนกะทะแย้มยั่วแล้วรำพึงในใจว่า วันนี้เป็นวันที่ดีจริง ๆ นะ พี่พลอยเห็นรอยยิ้มของกะทะจึงพูดขึ้นว่า

"หน้าบานเชียวกะทะวันนี้...เมื่อคืนดีมากใช่อ๊ะป่าว...." แล้วค้อนให้กะทะนิดนึง กะทะพยักหน้า
"พี่พลอย..ดีที่สุดในชีวิตเลย..." แล้วยิ้มชื่นให้พี่พลอย
"เดี่ยวสายรีบกินเถอะ..."

กะทะเดินทางไปโรงเรียน ก่อนเข้าเรียนกะทะพบน้องหมวยสาวน้อยวัยใส ที่บอกกะทะว่าเย็นอยากจะคุยด้วย

suriyamahajit