มารราคะ ตอนที่ 16 อำนาจและความรัก

[zeech]

เช้าวันรุ่งขึ้น มารราคะนอนกอดโซฟีในร่างเปลือย แล้วกำลังจะเริ่มบทรักของมันอีกครั้ง

โซฟีก็ขัดขึ้นว่า

"พอแล้วท่านพี่  ท่านจะหมกมุ่นอยู่เรื่องเดียวแบบนี้ไม่ได้นะ"



มารราคะเบิกตากว้างแล้วพูดขึ้นว่า

"โซฟี เมื่อซักครู่เจ้าเรียกข้าว่าอะไรนะ"



"ข้าเรียกท่านว่า ท่านพี่  ท่านเป็นสามีของข้า ข้าก็สมควรเรียกท่านเช่นนั้น"



มารราคะหัวเราะลั่นอย่างถูกใจ แล้วโอบกอดโซฟีเข้าแนบกายมัน

"โซฟี ต่อจากนี้เจ้าต้องอยู่ข้างกายข้าเสมอไป  อย่าได้ลืมว่าเจ้าเป็นภรรยาของข้า"



โซฟีซบหน้าอยู่ที่แผงอกของมารราคะ เธอไม่เคยคาดคิดว่าความรู้สึกของเธอจะเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้

"ท่านพี่ ตอนนี้ท่านเป็นผู้ปกครองสวรรค์ จะมานอนอยู่แบบนี้ไม่ได้  ท่านต้องทำหน้าที่ของท่าน"



"หน้าที่อะไร"



"ว่าราชการสวรรค์"



มารราคะส่ายหน้า  

"ข้าทำไม่เป็น"



"ท่านพี่   ข้าจะช่วยท่านเอง  ...ก่อนอื่นท่านต้องทำให้ชาวสวรรค์ รักและนับถือตัวท่านก่อน"



"โซฟี  เจ้าแนะนำข้าได้เลย ข้าจะทำตามที่เจ้าชี้แนะทุกอย่าง"



"งั้น อย่างแรก ท่านต้องปล่อยตัวเชลยที่ท่านจับขังไว้ทั้งหมดให้เป็นอิสระ และประกาศว่าไม่ติดใจที่จะเอาผิดพวกเขา"



"ได้เลย  ข้ามาต่อสู้กับมหาเทพผู้เดียว คนอื่นข้าไม่เคยอาฆาตแค้นผู้ใด"



โซฟียิ้ม

"อย่างที่สอง  ท่านต้องปรับปรุงวิมาน  และ พื้นที่สวรรค์ที่ท่านทำลายไป และมอบรางวัลชดเชยให้กับผู้เสียหาย"



"ข้อนี้ข้าเห็นด้วย  ข้าทำไปเพราะโทสะ ข้าเองก็ไม่อยากทำอย่างนี้ เจ้าช่วยจัดการให้ข้าด้วย"



"เรื่องนี้ท่านต้องขอให้แคทเธอลีนช่วย  เธอเป็นเทพนารีที่รักความสวยงาม เรื่องจัดสร้างวิมานใหม่เป็นงานที่เธอถนัด"

"อย่างที่สาม ท่านต้องได้ตัว สเตฟานี และโอลิเวีย มาไว้...."



"ข้าได้ตัวนางทั้งสองมาเรียบร้อยแล้ว"



โซฟี ตาเบิกกว้าง แล้วหยิกเข้าที่ท่อนแขนมารราคะ

"ไม่ใช่ได้อย่างน้าน....ข้าหมายถึงท่านต้องได้ใจของนาง"



โซฟีค้อนมารราคะ แล้วพูดต่อว่า

"สเตฟานี เชี่ยวชาญเรื่องการรบ  การจัดกำลังและบำรุงขวัญทหาร  นางจะช่วยได้อย่างมากในเรื่องนี้"

"ส่วนโอลิเวีย เป็นผู้ชำนาญการทางด้านพิธีกรรม และการรื่นเริง  ชาวสวรรค์ของเราจะมีความสุข
หากมีงานพิธีกรรม และจัดงานรื่นเริง ตามช่วงเวลามิให้ขาด



มารราคะมองหน้าโซฟี แล้วพูดขึ้นว่า

"ข้าดีใจที่สุด ที่มีเจ้าอยู่ข้างกายข้า"



ในเช้าวันนั้นมารราคะ ออกว่าราชการในท้องพระโรงสวรรค์

เรียกผู้ที่ทำหน้าที่มาสั่งการ ตามคำชึ้แนะของ โซฟีทุกประการ  

สร้างความประหลาดใจ และประทับใจให้กับชาวสวรรค์ไม่น้อย

รวมทั้ง สเตฟานี และโอลิเวีย ทั้งสองยังไม่คุ้นเคยกับมารราคะในร่างใหม่

และยังกลัวต่อบทรักอันไม่รู้อิ่มของมารราคะในร่างก่อนนี้

จึงพยายามหลบการเผชิญหน้ากับมารราคะอยู่ตลอดเวลา

---------------------------


ในค่ำวันนั้น เทพคนสนิทของมหาเทพปลอมตัวปะปนไปกับชาวสวรรค์

แล้วลอบขึ้นหอคัมภีร์ต้องห้าม  จนพบกับเทพผู้เฝ้าประตู

"ที่นี่เป็นที่ต้องห้าม  เจ้าเข้าไปไม่ได้  ลงไปซะ"



"ข้าเป็นเทพรับใช้ใกล้ชิด องค์มหาเทพ พวกเจ้าจำข้าไม่ได้รึ"


เทพผู้เฝ้าประตูเพ่งมองที่ใบหน้า แล้วนิ่งอยู่

เทพคนสนิทฯ จึงพูดขึ้นอีกว่า

"หรือว่าพวกเจ้าได้นายใหม่ แล้วลืมองค์มหาเทพ"



"ไม่  ข้าไม่เคยลืมพระองค์"



"แล้วนายใหม่ของพวกเจ้า เป็นอย่างไรบ้างล่ะ  มันคงสร้างความปั่นป่วนให้กับสวรรค์มากเลยซินะ"


"ไม่เลยท่าน  ท่านมารสั่งให้คนซ่อมแซมวิมานที่เสียหายและปรับปรุงสวรรค์ให้สวยงามดังเดิม

ทั้งยังปล่อยตัวเชลยทุกตน  และกำชับให้เทพที่ทำหน้าที่ ดูแลชาวสวรรค์อย่างดี"



"ดูเหมือนเจ้าชื่นชมนายใหม่ของเจ้ามากนะ  ข้าไม่พูดกับเจ้าแล้ว ข้าจะเข้าหอคัมภีร์"



"ถึงท่านจะเป็นเทพรับใช้ท่านมหาเทพ  แต่ท่านมหาเทพก็เคยสั่งไว้ว่าผู้ที่ได้รับอนุญาติ

จะต้องมีมนต์เปิดประตู  ท่านจะพิสูจน์ได้หรือไม่"


เทพคนสนิทฯ พอได้ยินดังนั้น ก็หลับตาระลึกถึงมนต์ที่มหาเทพมอบให้

แล้วร่ายมนต์ออกมา


ประตูหอคัมภีร์อันสูงใหญ่ก็เคลื่อนตัวออกทันที

เทพผู้เฝ้าประตูเห็นดังนั้นก็ไม่ขัดขวาง ปล่อยให้ผ่านเข้าประตูไป

เมื่อเทพคนสนิทฯ  ได้คัมภีร์แล้ว ก็ออกจากหอคัมภีร์ตรงไปยังตำหนักเขานางฟ้าทันที





"ท่านมหาเทพ  ข้าน้อยนำคัมภีร์มาแล้ว"


มหาเทพรับห่อผ้าที่บรรจุคัมภีร์ แล้วพูดขึ้นว่า

"เจ้าได้ข่าวสวรรค์มาบ้างหรือไม่"



"ข้าน้อยได้พูดคุยกับ เทพผู้เฝ้าประตูมาเล็กน้อย  ได้ข่าวประหลาดมาก

เทพผู้เฝ้าประตูเล่าว่า  มารตนนั้น มันว่าราชการแทนท่าน มันสั่งการให้ปล่อยเชลย

ทั้งหมด และ ซ่อมแซมปรับปรุงสวรรค์ให้มีความสวยงามดังเดิม รวมทั้งสั่งการให้ดูแล

ชาวสวรรค์เป็นอย่างดี ดูเหมือนมันพยายามครองใจชาวสวรรค์"



มหาเทพได้ยินดังนั้น ก็ลุกขึ้นยืน แววตาวาวโรจน์ด้วยความโกรธ

แล้วระงับเอาไว้  ปรับสีหน้าให้ดูปกติ แล้วสั่งเทพคนสนิทว่า



"ในช่วงนี้ ข้าขอให้เจ้าคอยเฝ้าระวังข้า  หากข้ามีการเปลี่ยนแปลง

ไปในทางที่ไม่ดี อันเนื่องจากวิชามาร  ขอให้เจ้าหยุดข้า ด้วยข่ายใยเพชร

และอย่าให้ใครรู้เด็ดขาดว่าข้ากำลังศึกษา วิชามารอยู่"




-------------------------------

ข้างฝ่ายนางฟ้าสามพี่น้อง  ตั้งแต่ได้รับคำแนะนำจากมหาเทพ  ก็ร่วมกันคิดหาวิธีที่

จะนำโจกลับมาอยู่หลายวัน แต่ก็ยังหาวิธีที่เหมาะสมไม่ได้

เจมิน่าพูดขึ้นว่า

"พี่มองไม่เห็นหนทางเลย โจในร่างมารแข็งแกร่งเหลือเกิน

ลำพังแค่พวกเรา ไม่มีทางทำร้ายโจในร่างมารให้หมดสติได้"


ราเชลก็พูดขึ้นว่า

"หรือว่าเราจะทดลองใช้ควันหลับไหล  พวกเราลอบเข้าไป

รอโอกาสเหมาะ แล้วจุดควันหลับไหล ตอนโจเผลอดีหรือไม่"


เจมิน่านิ่งคิด  แล้วพูดว่า

"มันอาจจะใช้กับโจในร่างมารนี้ไม่ได้ผล  แต่ทดลองดูก็ไม่เสียหายอะไร"


แมรี่จึงพูดขึ้นบ้างว่า

"แมรี่ว่าพวกเราปลอมตัวลอบเข้าไป ดูเหตุการณ์ใกล้ๆดีกว่า

หากพบโอกาสเหมาะสม ที่จะใช้วิธีใด ก็ลงมือทันที  แมรี่เคยเห็นโจในร่างมาร

ตอนที่ถูกคุมขังอยู่บนสวรรค์  แมรี่มั่นใจว่า โจยังจำแมรี่ได้อยู่"



ราเชลได้ยินดังนั้นก็ถามแมรี่ว่า

"แมรี่ พบกับโจในที่คุมขังได้ยังไง"



แมรี่ก้มหน้าลง แล้วพูดว่า

"แมรี่เป็นคนปล่อยโจไปเอง  แมรี่สงสารโจ"



เจมิน่าก็ดุแมรี่ขึ้นทันที

"แมรี่ ทำไมไม่ปรึกษาพี่ก่อน  หากเกิดอันตรายขึ้นแล้วจะทำอย่างไร

ต่อไปนับจากนี้ แมรี่ต้องปรึกษาพี่ก่อนที่ทำอะไแบบนี้"



"ค่ะ พี่เจมิน่า  แต่ในครั้งนั้น แมรี่มั่นใจว่า โจจำแมรี่ได้จริงๆ"

แล้ว แมรี่ก็พูดต่ออีกว่า

"แมรี่คิดว่า หากพวกเรามีโอกาสได้พบกับโจ  โจอาจจะฟื้นคืนร่างได้"



ราเชลก็พูดขึ้นว่า

"งั้นพวกเราแฝงตัวเข้าไปใน สวรรค์ แล้วรอโอกาส  แต่ห้ามแมรี่ไปพบกับโจ

คนเดียวเด็ดขาด"



---------------------------

มารราคะ ขึ้นว่าราชการสวรรค์ทุกวัน โดยมี โซฟี คอยให้คำแนะนำ

ส่วนแคทเธอลีน ก็ให้ความร่วมมืออย่างดี จนงานปรับปรุงความสวยงาม

ของสวรรค์คืบหน้าไปอย่างมาก


มารราคะมีความสามารถในการอ่านจิตใจของสตรี

จึงสามารถเอาใจสตรีได้ตรงความต้องการ  ทั้งยังแบ่งเวลาและความรัก

ให้ทั้งสองนางอย่างเท่าเทียมกัน  จึงทำให้ทั้งแคทเธอลีน และโซฟี ต่างก็รักใคร่

ปรองดองกันดี    



แต่มารราคะก็ยังต้องการให้ สเตฟานี่ และ โอลิเวีย มีความรักต่อมันบ้าง

ถึงแม้ว่า ทั้งสองนางจะให้ความร่วมมือในงานที่สั่งไป  แต่ก็คอยหลบหน้ามันอยู่เสมอ



ในคืนนึง มารราคะจึงตัดสินใจ ไปพบ โอลิเวีย ที่วิมานของเธอ


"โอลิเวีย  ...โอลิเวีย  ขอข้าเข้าไปได้หรือไม่"

โอลิเวียได้ยินเสียง ก็จำได้ว่าเป็นมารราคะ  เธอตกใจและหวาดกลัวอย่างมาก

จึงแกล้งเงียบเสียง นิ่งอยู่



"เจ้าก็รู้ว่า เจ้าหลบข้าไม่ได้  เปิดประตูให้ข้าเข้าไปเถอะ"



โอลิเวีย จึงตัดสินใจพูดออกไปว่า

"ท่านมีธุระอะไร  ก็พูดออกมา"



"ข้าต้องการเห็นหน้าเจ้า  ข้าคิดถึงเจ้า"



"ท่านกระทำกับข้าอย่างทารุณ ท่านยังกล้าพูดเช่นนี้อีกหรือ"

โอลิเวีย พูดด้วยเสียงสั่นเครือ  



มารราคะได้ยินดังนั้น ก็หยั่งรู้ว่า โอลิเวียเสียใจ ที่ถูกมันย่ำยีในคืนนั้นอย่างไม่เต็มใจ

มันใช้อำนาจของมันแทรกกายผ่านประตูเข้าไป ยืนอยู่ตรงหน้าโอลิเวีย


โอลิเวียเห็นมารราคะจู่โจมเข้ามาเช่นนั้นก็ตกใจ  จะผงะหนี

มารราคะตรงเข้าใช้แขนของมันโอบกอดร่างของเธอเอาไว้

โอลิเวีย สบัดร่างอย่างเต็มที่เพื่อที่จะให้พ้นอ้อมกอดของมัน  แต่ไม่สามารถทำได้



"โอลิเวีย  ข้าขอโทษ   ข้าทำไปเพราะโทสะ  ตอนนี้ข้าคิดได้แล้ว"



โอลิเวียเหลือบมองหน้ามารราคะ เธอคิดในใจว่า  มารตนนี้ ไม่เหมือนมารที่ย่ำยีเธอเลยซักนิด

มารตนนี้ มีความสุภาพต่อสตรีมากกว่า ทั้งยังรูปงามกว่ามากนัก



"ท่านช่างพูดง่ายเหลือเกิน  ท่านย่ำยีข้าแล้ว ก็หายกันใช่หรือไม่"



"ถ้าข้าบอกเจ้าว่า ในวันนั้นถึงข้าจะทำไปเพราะโทสะ แต่เมื่อโทสะหายไปแล้ว

ข้าก็ยังคิดถึงเจ้าไม่เสื่อมคลาย เจ้าจะเชื่อข้าหรือไม่"


"ข้ามาวันนี้ เพื่อจะบอกเจ้าว่า  ข้ารักเจ้า ข้าอยากให้เจ้ามาเป็นภรรยาข้า"



มารราคะพูดพลางโอบกอดร่างโอลิเวียอย่างแนบแน่น ทำให้หน้าของมัน

และโอลิเวียอยู่ใกล้กันแค่คืบ  มารราคะบรรจงจูบโอลิเวียอย่างอ่อนโยน

โอลิเวียพยายามดิ้นหนีจากอ้อมกอด และผลักไสร่างของมันออกไป แต่ไม่สำเร็จ

มันซุกไซ้เธอไปตามลำคองามระหง แล้วต่อไปที่เนินอก มันโลมเลียอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยน



จนที่สุดโอลิเวียเลิกดิ้นหนี มือของเธอตกลงข้างกาย ยอมให้มันช้อนร่างไปที่แท่นที่นอนอย่างไม่ขัดขืน

เธอมองหน้าของมันแล้วถามขึ้นว่า


"เจ้าใช่ มารราคะตนนั้น จริงหรือ"



"ไม่ใช่ ข้าเป็นสามีของเจ้า"



มารราคะ วางร่างโอลิเวียลงบนแท่น แล้วเอนกายลงนอนข้างๆ

มันพรมจูบตั้งแต่หน้าผาก พวงแก้ม  ปาก ลำคอ  ติ่งหู  

มือของมันก็ลูบไล้อยู่ที่ทรวงอกของเธอ แล้วเกี่ยวเสื้อคลุมกายเธอออกจากร่าง

หน้าของมันไล่ลงมาโลมเลียที่เต้าอวบอิ่มของเธอทันที  มันวนใบหน้าของมันเคล้าคลึงอยู่กับ

เตากลมกลึงของเธอทั้งสองข้าง  



โอลิเวีย โอบกอดร่างของมันแน่นด้วยความเสียว  เธอแอ่นอกให้มันโลมเลียอย่างมีความสุข

จนลืมไปว่า มันคือมารราคะที่เคยทรมานเธอมาแล้ว


มารราคะไล่ใบหน้าของมันลงมาที่หน้าท้องแบนราบ นวลเนียนของเธอ  มันใช้ลิ้นของมันลากผ่านไปมา

บริเวณสะดือ และใต้สะดือลงมา



โอลิเวียแอ่นหน้าท้อง ครางออกมาอย่างแผ่วเบา  เธอจับหัวของมันแล้วยีอย่างลืมตัว

"อู้วว......ซี๊ดดด....ซี๊ด.....


เธอครางเสียงดังออกมา เมื่อลิ้นของมารราคะ ตวัดลิ้นมาที่โคนขาอ่อน และแคมของเธอ

เธอเสียวจนลืมตัว แบะขาแยกออกจากกัน มารราคะเลื่อนหน้ามันไปที่ช่องว่างนั้นทันที

ปากของมันจ่ออยู่ตรงร่องสวาทของเธอ  มันจู๋ปากดูดเลีย แล้วสอดปลายลิ้นลงไปควานจนทั่ว

โอลิเวียแอ่นสะโพกของเธอขึ้น จนโคกนูนลอยเด่น มารราคะเม้มปากงับติ่งเธอแล้วดูดทันที


"อ๊ายยยยยย......อ๊ายยยยยยย........อ๊ายยยยย"


เธอจิกผมมารราคะอย่างแรง  ท่อนแขนทั้งสองแข็งเกร็ง    สะโพกแอ่นลอยค้าง

เธอเสร็จคาปากมารราคะ  อย่างเสียวซ่านที่สุด


มารราคะ เลื่อนกายขึ้นไปมองหน้าโอลิเวีย มือของมันยังคงเคล้าคลึงอยูที่เนินสวาทของเธอ

มันยิ้ม แล้วถามขึ้นว่า

"เจ้ามีความสุขหรือไม่"


[post]โอลิเวีย มีนิสัย ชอบยั่วให้ชายหลงเสน่ห์  เธอมีความกล้าในเรื่องเช่นนี้

"ท่านคิดว่า ท่านทำได้ผู้เดียวหรือ"


พูดจบ โอลิเวีย ก็พลิกกายขึ้นคร่อมร่างมารราคะ เธอใช้ปากของเธอ

ซุกไซ้ไปตามร่างของมัน เธอเรียนรู้จากมันแล้วทำตามอย่างไม่ผิดเพี้ยน

หน้าของเธอ เลื่อนลงมาที่แผงอกของมัน แล้วเธอ ก็เลียวนอยู่ที่หัวนมของมัน

มารราคะรู้สึกเสียวซ่านจนอ้าปากร้องครางออกมา

โอลิเวีย ไล่ลิ้นลงมาที่หน้าท้อง แล้วทำตามอย่างมันทุกอย่าง


"อ้าาา....ซี๊ด...เจ้าเก่งจริงๆ...โอลิเวีย"


เธอไม่หยุดอยู่แค่นั้น  ปากของเธอไล่ต่ำลงมาอีก เธอตวัดลิ้นเลียที่พวงไข่ของมัน

"โอ้ววว.....โอลิเวีย  ยอดรักของพี่....เจ้าช่างเก่งจริงๆ.."


ลิ้นของเธอลากไปมาอยู่ที่พวงไข่  จนมารราคะ ต้องยีผมเธอด้วยความเสียว

แล้วในที่สุด เธอก็ถอกควยของมัน แล้วใช้ลิ้นระรัวที่หัวอันแดงแจ๋ใหญ่โตของมัน

มารราคะถึงกับกำผมของเธอแน่น

"ซี๊ดดดดด......ซี๊ดดดดดดด......ซี๊ดด....."



แล้วเธอก็อ้าปากอมควยของมัน รูดเข้า  รูดออก  สลับกับการดูดอย่างรุนแรง

คราวนี้มารราคะถึงกับแอ่นสะโพกบ้าง

"อูยยย  .....ข้ามีความสุขจริง ....โอ้ว....โอ้ว  ..ข้า .ข้า ...แตกแล้ว.."


มารราคะถึงจุดสุดยอด พ่นน้ำควยของมันออกมาจนเต็มปากโอลิเวีย

แล้วผ่อนลมหายใจหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข    
[/post]
......................................................
ติดตามผลงาน by zeech ได้ที่นี้...
มารราคะ ( ฉบับใหม่ )
ตอนที่ 15 โซฟี เทพนารีแห่งความกรุณา http://xonly69.com/read-xonly-tid-163090.html
ตอนที่ 14 มารผู้เรืองอำนาจ http://xonly69.com/read-xonly-tid-163045.html
ตอนที่ 13 แคทเธอลีน – เทพนารีโฉมสะคราญ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162943.html
ตอนที่ 12  มารร่างที่สามปรากฎกาย http://xonly69.com/read-xonly-tid-162871-page-1.html
ตอนที่ 11  โอลิเวีย-เทพนารีผู้เย้ายวน http://xonly69.com/read-xonly-tid-162850.html
ตอนที่ 9  สเตฟานี - เทพนารี เจ้าโทสะ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162789.htmlตอนที่ 10  มารสิ้นฤทธิ์  http://xonly69.com/read-xonly-tid-162837.html
ตอนที่ 7  มารราคะร่างที่สอง http://xonly69.com/read-xonly-tid-162756.htmlตอนที่ 8  มารราคะบุกสวรรค์ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162758.html
ตอนที่ 5  ราเชลยอดรัก http://xonly69.com/read-xonly-tid-162715.htmlตอนที่ 6  เจมิน่า ผมรักพี่ครับ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162740.html
ตอนที่ 3  คืนแสนสุข http://xonly69.com/read-xonly-tid-162712.htmlตอนที่ 4  กำเนิดมารราคะhttp://xonly69.com/read-xonly-tid-162714.html
ตอนที่ 1 นางฟ้า 3 ตน http://xonly69.com/read-xonly-tid-162710.htmlตอนที่ 2 แมรี่ผู้น่ารัก http://xonly69.com/read-xonly-tid-162711.html
[/size] TAXI นรก  
ภาค 2 ตอน จบhttp://xonly69.com/read-xonly-tid-157749.html
ภาค 2 ตอน 2  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157670.html ภาค 2 ตอน 3  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157707.html
ภาค 1 http://xonly69.com/read-xonly-tid-157646.html ภาค 2 ตอน 1  http://xonly69.com/read-xonly-tid-157655.html
[/size] นางฟ้า 3 พี่น้อง (ต้นฉบับ)
ตอนที่  7 น่าอิจฉา [ตอนจบ] http://xonly69.com/read-xonly-tid-158032.html
ตอนที่  5  มารราคะร่างที่สอง http://xonly69.com/read-xonly-tid-157937.htmlตอนที่  6  สุขสมกับความรัก http://xonly69.com/read-xonly-tid-157983.html
ตอนที่  3  ค่ำคืนอันเงียบเหงา http://xonly69.com/read-xonly-tid-157795.htmlตอนที่  4  กำเนิดมารราคะ http://xonly69.com/read-xonly-tid-157850.html
ตอนที่ 1  ทำความรู้จักกับนางฟ้า http://xonly69.com/read-xonly-tid-157770.htmlตอนที่่ 2  แมรี่ผู้น่ารัก       http://xonly69.com/read-xonly-tid-157776.html
[/size]

[pukdee]

ตอนนี้ชนะใจเทพนารี สามตนแล้ว