ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เกมส์ตระกร้าปริศนา ep.2 ทิ้งความอาย

เริ่มโดย พัดลม, พฤษภาคม 23, 2016, 07:35:45 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

พัดลม

เรื่องนี้ เมียหลวง = เมียแต่ง = เมียเขียน  
แต่ละตอนอาจจะทิ้งช่วงนานหน่อยนะครับ [s:262]              
เพราะไม่มีการเร่งงาน [s:264]              [s:230]                            
ค่าเรื่องก็ไม่จ่าย  [s:250]               [s:222]            [s:271]                            


เกมส์ตระกร้าปริศนา ep.2 by พัดลมจิ๋ว                

ความเดิมตอนที่แล้ว


และจุดสุดท้าย ให้ทิ้งความอายไว้
ทั้งสองมองหน้ากัน

"ทิ้งความอาย..... มันคืออะไร"  

ขนม มองหน้าพี่นัท ที่กำลังพยายามสำรวจว่าตัวเองมีอะไรอยู่ใน
กระเป๋ากางเกงเหลืออยู่อีก อย่างร้อนรน

พี่นัทหันมามองหน้าขนมถามว่า "แล้วขนมมีอะไรพกมาบ้างไหม"

ขนมที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาว ตัวยาวเท่าเอว
กับกางเกงผ้าฝ้ายสีเข้มเอวสูง  เธอไม่มีกระเป๋าติดตัวมา  
เนื่องจากวางของไว้ที่โต๊ะ ก่อนมาร่วมทำกิจกรรม  เธอมาตัวเปล่า

---------------------------------------------------------------------------------------------------------


ขนมยังไม่ตอบอะไรพี่นัท แต่ล้วงมือเข้าไปในด้านหลังของเสื้อเชิ้ตแขนสั้น สีขาวของตัวเอง
เธอปลดตะขอเสื้อชั้นในออก  
แล้วล้วงมือเข้าไปในปลายแขนเสื้อเชิ้ตเพื่อดึงสายเสื้อชั้นในออกมาจากหัวไหล่ รูดผ่านข้อศอกออกมา
แล้ว ก็ทำอย่างนี้กับสายเสื้อในอีกข้างนึง  
จากนั้นเธอก็ล้วงมือเข้าในเสื้อเชิ้ตจากทางด้านล่าง
แล้วดึงเสื้อชั้นในตัวเองออกมาจากเสื้อเชิ้ตราวกับเล่นกล
เธอถอดเสื้อใน ทั้งที่ยังมีเสื้อตัวนอกอยู่!!!.. [s:235]           [s:253]           [s:233]              
แล้วเธอก็ หย่อนเสื้อชั้นในใส่ลงไปในตระกร้า อย่างรวดเร็ว

นาทีนั้นเธอรู้สึกว่า หน้าของเธอร้อนฉ่า หัวใจเต้นแรง เลือดสูบฉีดแรงสุด ๆ  

ธนัทเองก็สังเกตได้ว่า ขนมหน้าแดงแจ๋ แดงไปจนถึงใบหู
เขาเองก็อึ้งไปเหมือนกัน ไม่นึกว่าเธอจะทำอย่างนี้...
แว่บนั้นเองธนัทก็รู้สึกว่า ขนมน่ารักมากกก.....
ยามเธอเขินอาย เลือดสูบฉีดให้ใบหน้าขาวๆ กลายเป็นสีแดงอมชมพู.
เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงหน้าแดงในระยะประชิดขนาดนี้มาก่อน

"นั่นน่าจะใช้ได้....... ไปเถอะ...." ธนัทเอ่ยขึ้นทำลายความเขอะเขินของตัวเอง [s:260]            

ธนัทคว้ามือขนม จูงเธอวิ่งไปยังจุดสุดท้าย
ซึ่งมีเส้นวงกลมที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางขนาด 1 ฟุต เขียนอยู่บนพื้น
ขนมวิ่งตามมาติด ๆ  ธนัทหันมาหาขนมพร้อมเอ่ย "ขอโทษนะครับ"
แล้วเขาก็อุ้มขนมไว้ในอ้อมกอด
แล้วเดินเข้าไปในวงกลม ขนาด 1 ฟุตนั้น

ขนมหน้าแดงหนักกว่าเดิม ไม่ใช่แค่เพราะเธอได้อยู่ในอ้อมกอดของพี่นัท
แต่.....มือของพี่นัทตอนนี้จับอยู่ที่เนินปทุมของเธอเข้าอย่างถนัดถนี่
ความรู้สึกที่ถูกสัมผัสเนิ้อเนินด้านข้าง แม้จะผ่านใยผ้า ก็ให้ความรู้สึกร้อนรุ่มไม่ใช่น้อย
ก็เธอถูกอุ้ม ต่อหน้าคนทั้งบริษัท
นาทีนั้น ขนมรู้สึกว่ามันยาวนานมากกกกก ราวกับเป็นสัปดาห์
เธอเงยหน้ามาสบตาพี่นัทแว่บหนึ่ง ซึ่งเธอรู้สึกว่าเขาก็มองเธอลงมาด้วยสายตาแปลกไปจากเดิม  
แต่เธอก็ก้มหน้าหนีทันที เพราะทนอายไม่ไหว

ธนัทหลบสายตาไปจากใบหน้าสีชมพูของขนม ก็พลันไปพบกับร่องระหว่างสองเนินนูนนั้นเบียดอยู่จากการอุ้มของเขา
ความขาวบางของเสื้อเชิ้ต. ทำให้เขาเห็นหัวนมสีชมพู ที่มีสีจัดจ้านกว่าเนื้อเนินใกล้เคียง.
ทั้งยังมองเห็นเนินนมผ่านสาบเสื้อเข้าไปอย่างชัดเจน ทำเอาเขาเองก็รู้สึกตื่นตัวขึ้นมาเช่นกัน [s:236]            


เสียงนกหวีดดัง ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เอาหล่ะครับ เราได้ผู้ชนะแล้ว......

สมแล้วจริง ๆ คร้าบบบบ  ที่อยู่พีเอส ช่างเป็นนักแก้ปัญหากันทั้งคู่ เข้าขากันได้ดีจริง ๆ นะครับฝ่ายนี้


ขอเชิญทุกท่านมาล้อมวงสรุปกิจกรรมสุดท้ายกันนะครับ  

ธนัท ปล่อยขนมลง  

ขนมก็เดินหันหลังให้และกอดอกไว้ตลอดเวลา  แต่ใบหน้าเธอยังเป็นสีชมพูอยู่

....พิธีกรกล่าวต่อ
...........
เอาล่ะคร้าบ....เรามาดูความหมายของกิจกรรมนี้กัน

เทียบได้ว่าการเล่นเกมส์ให้ชนะ

เป็นเป้าหมายหลักของงาน  เมื่อได้รับมอบหมายงานก็ต้องทำให้สำเร็จ  

เมื่อเป็นตัวแทนทำกิจกรรมก็ต้องเล่นให้เต็มที่  
ซึ่งผมเคยย้ำไปตั้งแต่เกมส์แรกๆ แล้ว
และรู้สึกดีมากที่วันนี้ท่านก็ทำเต็มที่เช่นกัน  

มีเสียงโฮ่ร้อง และพูดคุยดังกว่าปกติ  

"นั่นซี ถึงขั้นถอดเสื้อในกันเลยทีเดียว  วี๊ดวิ้ว..."

เสียงพี่แวว รุ่นพี่ในฝ่ายเดียวกันแซว พร้อมเสียงตบมือเกรียวกราว

"ครับทุกท่าน เห็นได้ว่า ความมุ่งมั่นที่จะทำงานให้สำเร็จ  ผลักดันให้เราทำสิ่งเกินความคาดหมายได้เช่นกัน"

"ในตระกร้าแต่ละใบที่ให้ท่านทิ้งสิ่งของไว้ตามปริศนา
เปรียบเหมือนปัญหาที่ต้องพบเจอในการทำงาน
บางปัญหาเราก็ต้องสละบางอย่างเพื่อทำให้ปัญหานั้นคลี่คลาย"

"เรามาดูกันนะครับว่า แต่ละทีมแก้ปริศนากันอย่างไร  

ทีมที่วิ่งมาถึงวงกลมเป็นทีมสุดท้ายนะครับ จากฝ่ายการเงินครับ
ได้ปริศนาอะไรบ้างครับ"


ทิ้งตัวตนไว้ - ทิ้งของมีค่าไว้ - ทิ้งของไม่มีค่าไว้- ทิ้งหัวใจไว้



โจทย์ทิ้งตัวตน แล้วท่านทิ้งอะไร

ทิ้งบัตรประชาชนไว้ครับ

ถูกต้องชัดเจนนะครับ



ทิ้งของมีค่า ท่านทิ้งกระเป๋าไว้ทั้งกระเป๋าเลยเหรอครับ

แต่คือรีบน่ะ เลยไม่ทันนึก [s:258]        



ทิ้งของไม่มีค่าไว้ ท่านทิ้งอะไรครับ

รองเท้าแตะ ครับ

ทำไมทิ้งรองเท้าละครับ  

คือ ก็มันแค่แตะ ๆ ไม่มีค่าพอให้จับน่ะครับ

ผู้ชมฮากันใหญ่........  [s:261]         [s:261]         [s:261]         [s:261]         [s:261]        

เอ้อออ....เนอะ คิดได้  พิธีกรรำพัน [s:252]        



แล้วทิ้งหัวใจล่ะครับ ทำไมทิ้งปากกาไว้ล่ะครับ

คือ....ปากกาคือหัวใจ ไม่มีปากกาก็ทำงานไม่ได้ครับ

แต่เดี๋ยวนี้เค้าใช้คอมทำงานกันแล้ว ไม่ใช้ปากกาหรอก

แหม ก็มันพกมาแค่นี้นี่คะ 55555 [s:260]        



ต่อไปเป็นทีมที่มาถึงเป็นอันดับสอง

ทีมซ่อมบำรุง ได้ปริศนาอะไรบ้างครับ


ทิ้งหัวใจไว้ - ทิ้งของมีค่าไว้ - ทิ้งความอายไว้ - ทิ้งความเห็นแก่ตัว



หัวข้อทิ้งหัวใจ ทำไมท่านทิ้งกระเป๋าหล่ะครับ

ถ้าไม่มีกระเป๋าเงินก็อาจตายได้ครับ เมียกระทืบแน่



ทิ้งของมีค่าไว้ ทำไมท่านทิ้งนาฬิกาล่ะครับ

พิธีกรไม่เคยได้ยินเหรอ เวลาเป็นเงินเป็นทองไงครับ เวลาก็เป็นของมีค่าไงครับ  

โอเค ชัดเจนนะครับ



ทิ้งความอาย ทำไมท่านทิ้งกางเกงไว้ครับ

อืม.. คือมันน่าจะใช่น่ะครับ



แต่ไอ้โจทย์สุดท้าย ทิ้งความเห็นแก่ตัว  ทำไมอีกท่านถอดกางเกงอีกละครับ

ก็ถอดเป็นเพื่อน  เพื่อน น่ะครับ จะได้ดูไม่เห็นแก่ตัว ทิ้งให้เพื่อนอายคนเดียว ผู้ชมฮากันใหญ่ [s:248]      [s:248]      [s:248]      [s:248]          



"ทีมพีเอส ได้ปริศนาอะไรบ้างครับ"

นัทตอบ "ทิ้งของมีค่าไว้ - ทิ้งตัวตนไว้ - ทิ้งหัวใจไว้  และ ทิ้งความอายไว้ ครับ"



พิธีกรถามต่อ "แล้วได้ทิ้งของมีค่าอะไรไว้ครับ"

"ของมีค่า ทิ้งเงินสิบบาทครับ"

น้อยไปไหมคับ

ก็เขาไม่บอกนี่ครับว่า มีค่ามากหรือน้อย ....
กะเก็บไว้ใช้ในตะกร้าถัดไปด้วย


.... โอว จริงด้วย



หัวข้อทิ้งตัวตน น้องเขาทิ้งเส้นผมไว้

ตอนดึง เจ็บไหมครับ  

เจ็บค่ะ

แล้วคิดยังไงครับ  

เจ็บนิดหน่อยไม่เป็นไรค่ะ

ช่างอดทนจริงๆ



แล้วข้อทิ้งหัวใจทำไมท่านทิ้งรูปไว้

ทิ้งหัวใจผมคือทิ้งรูปครอบครัว เป็นรูปผมกับแม่ หัวใจผมคือครอบครัวครับ

พิธีกรแซวต่อ  ถามจริง ๆ แม่หรือเมีย .... พนักงานหัวเราะกันใหญ่  [s:261]         [s:261]         [s:261]         [s:261]        

นี่แหละครับ พนักงานตัวอย่างสามารถทิ้งเมีย เพื่อบริษัทได้  .... พนักงานหัวเราะกันใหญ่ [s:261]         [s:261]         [s:261]         [s:261]        

ท่านคิดอย่างนี้หรือเปล่าครับ

อ๋อไม่ใช่ครับ  แค่ตีปริศนาว่าหัวใจคือครอบครัว  แต่ถ้าเป็นเรื่องงานจริง  ผมจะทิ้งหัวหน้าครับ

เอ๊ะเดี๋ยว คุณก็เป็นหัวหน้าไม่ใชเหรอ ...... พนักงานพากันฮาครืน [s:261]        [s:261]        [s:261]          



ส่วนทิ้งความอาย...

พอมาถึงตรงนี้ฮากันมากกรี๊ดดดกันสนั่นหวั่นไหวห้องประชุม  [s:270]        [s:270]        [s:270]        [s:248]        [s:248]        [s:248]        [s:248]              

ทิ้งความอายครับทำไมท่านทิ้งเสื้อในละครับ

ไม่รู้เหมือนกันค่ะ  รู้แต่ว่าไม่เป็นไร  ทิ้งได้

นับว่าลงทุนมากเลยนะครับ เอ่อเป็นครั้งแรกตั้งแต่เป็นพิธีกรมา
ที่ผมรู้สึกว่า เอ่อ ไม่มีอะไรจะพูดเหมือนกันครับ.....5555555 [s:270]        [s:270]        [s:270]          



พิธีกร พูดต่อ

ปริศนาสุดท้าย ยืนในวงกลม ซึ่งแต่ละทีก็แก้ปัญหาต่างกันไป..

ทีมการเงิน คนนึงยืนบนเท้าอีกคนหนึ่ง ซึ่งทั้งสองคนต้องกอดกันด้วยไม่งั้นจะทรงตัวไม่อยู่

ทีมซ่อมบำรุง ขี่หลังกัน  ไม่มีกางเกงทั้งคู่  ติดเรทมากคร้าบ...5555 [s:261]        [s:261]        [s:261]        [s:261]            

ทีมพีเอสคนนึงยืน  แล้วอุ้มอีกคนนึงไว้...
ช่างสุภาพเหลือเกินคร้าบ  ผู้ชมฮากันอีกยกใหญ่ [s:248]        [s:248]        [s:248]        [s:248]            

เป็นพิธีกรมาหลายงานแล้ว  ผมว่างานนี้มันส์สุดแล้วล่ะครับ



เห็นไหมครับการแก้ปริศนา  หรือ แก้ปัญหา มันไม่มีที่สิ้นสุดหรอกครับ
ปัญหาเดียวกัน แต่ละคนก็มีวิธีการแก้ปัญหาที่แตกต่างกันออกไป
ปัญหาเดียวกันคิดคนละมุมมองก็ได้คนละวิธี
และแม้ปัญหาจะต่างกันก็อาจแก้ได้ด้วยวิธีเดียวกันได้

สิ่งสำคัญคือต้องแก้อย่างมีสติ คิดให้รอบคอบ และเรียนรู้จากประสบการณ์ครับ

พนักงานทุกคนปรบมือ  ให้พิธีกร [s:248]      [s:248]      [s:248]      [s:248]      [s:248]          

พิธีกรกล่าวต่อ  เอาละครับวันนี้เราตื่นเต้นกันมาทั้งวันแล้ว

เชิญมารับของในตระกร้าคืนได้แล้วครับ

รายการต่อๆไป เราจะไปทานข้าวกันที่ร้านเจ๊แดงนะครับเชิญขึ้นรถบัสได้เลย

เราจะเดินทางไปพร้อมกัน เพราะสำรองที่นั่งไว้แล้ว

พอทานข้าวเย็นเสร็จเชิญท่านพักผ่อนตามอัธยาศัย ได้นะคร้าบ  

ใครจะไปเที่ยวตลาดต่อให้แจ้งทีมงานไว้ด้วยนะครับ

พรุ่งนี้ ทานข้าวเช้า หกโมง  แปดโมงสรุปรายงานที่ห้องประชุมเดิมนะครับ

ขนมเดินไปที่ตระกร้าที่เธอทิ้งเสื้อในไว้ แต่เธอเขินอายเลยคิดจะเดินไปหยิบเป็นคนสุดท้ายไม่ให้ใครเห็น  
แต่พอเดินไปถึงตระกร้าปรากฎว่า มันไม่อยู่แล้ว  
เธอมองหาซ้ายขวาก็ไม่เห็นมีใคร

อ้าวแย่แล้ว...ทำไงดี ใครเอาไป  ใครแกล้งเนี่ย  [s:267]      

แต่เธอไม่กล้าบอกใคร  เลยเดินกัมหน้ากอดอกกลับไปยังที่นั่งของตัวเอง
เธอหยิบเอาผ้าพันคอจากในกระเป๋าขึ้นมาคล้องคอให้ปลายผ้าปิดบังเนินทั้งสองไว้

ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเจ็บที่ก้น เธอร้องโอ๊ยย  แล้วหันกลับไป

"พี่แววอ่ะ  แกล้งขนมเหรอ "

"แหมๆ ตีก้นแค่นี้ทำสะดิ้งไปได้ " แล้วแววก็ทำหน้าทะเล้นกระซิบถามต่อ

"เป็นไงหล่ะอ้อมกอดพี่นัทอ่ะ... แข็งแรงบึกบึนดีไหม"

"บ้าาา  พี่แววก้อ " ขนมหน้าแดงอีก

"ป่ะ  ไปกินข้าวกัน
          
            แล้วบอกมาซะดีๆ  ว่ารู้สึกยังไง"

แววกระเซ้าต่อ  ด้วยท่าทางสนุกสนานที่ได้แกล้งรุ่นน้อง

"ไม่มีอะไรสักหน่อย"

"แต่หล่อนน่ะหน้าแดงแจ๋เลยนะยะ รู้ตัวหรือเปล่า"

"จิงงงดิ ...

               แล้วพี่นัทเขาจะเห็นไหมอ่ะ"

"ก็ต้องเห็นสิยะ แดงออกปานนี้

           ตอนอุ้มก็ไมรู้เห็นไปถึงไหนแล้ว"

"แหม.... ไม่เห็นหรอกม้าง เขามองแว่บเดียวเอง"

"ว่าไม่ได้นะ  พวกผู้ชายนะ ทะลึ่งจะตาย  อาจจะแอบเหล่ไม่ให้เราเห็นก็ได้  อิอิ"

ทั้งคู่คุยเพลินเดินมาจนถึงหน้าโรงแรม  ขนมก็หยุดเดิน

"พี่แวว  .... เสื้อในหนูหายอ่ะ"  ขนมกระซิบบอก

"มันไม่อยู่ในตระกร้าตอนไปเอาของคืนน่ะ"

"เห้ย  จิงดิ  ใครมันจิตทรามว่ะ  อย่างงี้ต้องเอาเรื่อง"

"ไม่ๆๆๆๆ  ไม่นะพี่ ไม่ต้องหาก็ได้  หนูอายอ่ะ"

"บ้า  ปล่อยไปได้ไง"

"เอาน่าๆช่างเหอะพี่  พี่บังๆให้หน่อยละกัน ไม่อยากให้ผิดสังเกตุ"

"เอ้าสองสาวเร็วๆหน่อย  รถจะออกแล้ว" เสียงทีมงานเรียก

"ค่าาาาาาา  ทั้งสองเร่งฝีเท้าขึ้น" ไปนั่งในรถบัส





-------------------------------------------------------------------------------------
ตอนเสียวๆยังไม่มาเช่นเดิม [s:260]                
แต่กลัวว่าจะหายไปนานแล้วคนอ่านลืม [s:259]                            
ยังคงตัดจบแบบคาใจ[s:268]                              คนอ่านเช่นเดิม


จะได้คิดถึงกัน           

แต่ใครนะบังอาจเอาเสื้อชั้นในน้องขนมไป [s:276]      
เอามาแบ่งกันดมด้วยสิโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย [s:263]      [s:263]      [s:263]      [s:263]          

เมียหลวง(เมียแต่ง)

ผัวจัดหนัก เอ๊ย จัดหน้า

http://xonly69.com/u.php?uid=304203
................................................................
ตามผลงานของคุณ padlom ที่ลิงค์วาล์ปนี่นะ.


ตระกร้าปริศนา
ep.01 http://xonly69.com/read.php?tid=163433


Starting@850 ค.ถ.จ. คนถูกใจ
ep.7 final http://xonly69.com/read-xonly-tid-163275.html
ep.5 ep.05 http://xonly69.com/read-xonly-tid-163158.html ep.6 http://xonly69.com/read-xonly-tid-163237.html
ep.3  http://xonly69.com/read-xonly-tid-163108.html  ep.4 http://xonly69.com/read-xonly-tid-163126.html
ep.1 http://xonly69.com/read-xonly-tid-163085.html ep.2 http://xonly69.com/read-xonly-tid-163093.html

Sex Myth Bros.
จุดเริ่มต้น The Origin http://xonly69.com/read-xonly-tid-162987.html

วางแผนจัดเพื่อนแฟน
S1.4 เมนูมื้อเย็น http://xonly69.com/read-xonly-tid-162867.html E1 ยามค่ำ กลางคืนแล้ว http://xonly69.com/read-xonly-tid-163050.html
S1.2 เล่นน้ำ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162776.html S1.3 เล่นน้ำ คลิป http://xonly69.com/read-xonly-tid-162822.html
S1 http://xonly69.com/read-xonly-tid-162741.html S1.1 ชุดเธอ http://xonly69.com/read-xonly-tid-162742.html

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
กฏ-กติกา เงื่อนไขข้อปฏิบัติหลักๆเวป xonly
1.ห้าม emo เปล่า, ไม่เป็นคำ   do not use emoji only - Banned
2.ห้ามตอบเฉพาะคำย่อในเวปนี้ disallow short massage like lol thx ty omb omg etc. - Banned
3.ตอบ 3 คำไม่ใช่ 3 พยางค์ ๆๆๆๆๆ ไม่นับเป็นคำ if you comment less then 3 words as 'thank,wow,good,like,love' - Banned

4.ตอบมักง่าย ไม่ว่าจะยาวแค่ไหนก็โดนแบน




(จิ๋ว)


========== ( ^-^ ) ติดตามผลงานย้อนหลังได้ที่นี่ค่ะ ( ^-^ ) ==========
>>>>> รวมเรื่องเล่าของ จิ๋ว // พัดลมจิ๋ว <<<<<<<<    
====== ( ^-^ ) ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ( ^-^ ) ======

(อาจอย่า-ออดอ้อน.อาจอยู่-อย่างอยาก.อาจอย่าง-เอื้อนเอ่ย.อาจอยาก-แอบอิง.อาจแอบ-อำอดีต.อาจอ่าน-อ้างอวด.อาจอิอิ-อำอีก)
...ปริศนาอักษรจิ๋ว...


pongsan

#5
 ::DookDig:: ::Ahoo::  สงสัยจัดหนัก!...มันเครียดล่ะซิ ถึงอยากได้ยกทรงไปดม! ::Horror:: ::Sweat::   อ่ะ!...ล้อเล่น ::Cheeky:: 

ปล.  อ่านตัวอย่างตอนหน้าแล้ว....อยากกินขนมอ่ะ! ::Grimace:: ::Beggar::

(จิ๋ว)

อ้างจาก: pongsan เมื่อ มกราคม 29, 2017, 02:27:26 ก่อนเที่ยง
::DookDig:: ::Ahoo::  สงสัยจัดหนัก!...มันเครียดล่ะซิ ถึงอยากได้ยกทรงไปดม! ::Horror:: ::Sweat::   อ่ะ!...ล้อเล่น ::Cheeky:: 

ปล.  อ่านตัวอย่างตอนหน้าแล้ว....อยากกินขนมอ่ะ! ::Grimace:: ::Beggar::


ทานขนมดึก ๆ ระวังอ้วนนะคะ  ::Shy::

========== ( ^-^ ) ติดตามผลงานย้อนหลังได้ที่นี่ค่ะ ( ^-^ ) ==========
>>>>> รวมเรื่องเล่าของ จิ๋ว // พัดลมจิ๋ว <<<<<<<<    
====== ( ^-^ ) ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ( ^-^ ) ======

(อาจอย่า-ออดอ้อน.อาจอยู่-อย่างอยาก.อาจอย่าง-เอื้อนเอ่ย.อาจอยาก-แอบอิง.อาจแอบ-อำอดีต.อาจอ่าน-อ้างอวด.อาจอิอิ-อำอีก)
...ปริศนาอักษรจิ๋ว...


coong1963


Jamonly

ชอบพิธีกร ขอปรบมือให้อีกคน(สามมม...สี่ อ้าว รัวววววว)
อย่ามอง ขนมอาย อย่ามอง ขนมอาย เจอคุณชายทีเดียว ก็เขินเลย...

(จิ๋ว)

อ้างจาก: Jamonly เมื่อ มีนาคม 15, 2017, 01:33:59 ก่อนเที่ยง
ชอบพิธีกร ขอปรบมือให้อีกคน(สามมม...สี่ อ้าว รัวววววว)
อย่ามอง ขนมอาย อย่ามอง ขนมอาย เจอคุณชายทีเดียว ก็เขินเลย...

แหม๋ มันก็เป็นอีกหนึ่งความใฝ่ฝันของสาว ๆ นะ ที่จะถูกอุ้ม โดยคนที่รักอ่ะ  ::Shy::

========== ( ^-^ ) ติดตามผลงานย้อนหลังได้ที่นี่ค่ะ ( ^-^ ) ==========
>>>>> รวมเรื่องเล่าของ จิ๋ว // พัดลมจิ๋ว <<<<<<<<    
====== ( ^-^ ) ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ( ^-^ ) ======

(อาจอย่า-ออดอ้อน.อาจอยู่-อย่างอยาก.อาจอย่าง-เอื้อนเอ่ย.อาจอยาก-แอบอิง.อาจแอบ-อำอดีต.อาจอ่าน-อ้างอวด.อาจอิอิ-อำอีก)
...ปริศนาอักษรจิ๋ว...


cobra888

ถูกใจจัง วิธีแก้ปัญหาเดียวกันก็มีหลายหนทางที่บรรลุเป้าหมาย ::Beggar::

(S)Kater

ปกติผมจะอ่านนิยายที่ชอบเท่านั้นนะ เช่นเชอร์ล็อคโฮล์มส์ นิยายสืบสวนหรือแนวลึกลับ
และผมก็ไม่ค่อยชอบงานกิจกรรม งานอีเว้นท์ งานเฮฮาปาตี้ของบริษัทหรือที่ทำงานเท่าไหร่
ทั้งที่ปกติผมชอบแก้ปริศนา ชอบปัญหาเชาว์ ชอบเกมที่ใช้สมอง เพราะถึงจะรู้ว่างานพวกนี้
จัดเพื่อสร้างความสามัคคี สนิทสนมของทุกคนหรือวัดไหวพริบต่างๆอะไรก็เถอะ

เข้าเรื่อง ทำไมอ่านเรื่องนี้แล้วต้องยิ้มตลอดเวลา.......
อ่านทีไรก็ยิ่งรับรู้ได้ถึงพรสวรรค์ของผู้เขียนในการบรรยาย เรียบเรียงเรื่องราวออกมาเป็นตัวหนังสือ
บรรยายให้รู้ถึงบรรยากาศ สามารถจินตนาการถึงสภาพแวดล้อมต่างๆได้ชัดเจนเหมือนเช่นบ้าน
ในเรื่องของผู้โดยสารที่ทำให้รู้ว่าพื้นที่ต่างๆโดยรวมของบ้านเป็นเช่นไร การคุยกันที่สื่อความรู้สึก
ของตัวละครได้ชัดเจน เหม่ ตัดจนตอนสองอีกและ เล่นเอาค้าง ขอไปแอบอ่านตอน3นิดนะ

สาวเหนียมขี้อาย ดูใสซื่อแบบนี้เป็นสาวในฝันของหลายๆคนนี่นะ ผู้แต่งปั้นเธอมาแบบนี้ใครจะไม่หลง
เพราะสมัยนี้หายากแล้ว เหมือนลูกคุณหนูที่เรียนจบมาจาก รร หญิงล้วนเริ่มทำงานใหม่ๆแอบชอบ
หัวหน้าสุดหล่อแต่ไม่กล้าบอกออกไป แต่ถ้าสาวในลักษณะนี้เป็นคนบอกชอบก่อน จะมีใครกล้าปฏิเสธมั้ยหนอ
เหมือนผู้เขียนว่า การเริ่มต้นคือการเปิดใจพูดคุย ถ้าไม่คุยกัน แล้วจะรู้จักตัวตนของกันและกันได้ยังไง






อ่านกาตูนโดจินแปลไทยทั้งหมดของ (S)Kater คลิกที่รูปภาพได้เลย

(จิ๋ว)

อ้างจาก: cobra888 เมื่อ กรกฎาคม 30, 2017, 12:28:44 ก่อนเที่ยง
ถูกใจจัง วิธีแก้ปัญหาเดียวกันก็มีหลายหนทางที่บรรลุเป้าหมาย ::Beggar::

มันมีสองทางน่ะค่ะ 
ปัญหาเดียวกัน  แก้ได้หลายวิธี
กับคนละปัญหา แต่แก้ด้วยวิธีเดียวกันก็ได้ 
ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ และประสบการค่ะ

::Thankyou::  ขอบคณที่แวะมาค่ะ

========== ( ^-^ ) ติดตามผลงานย้อนหลังได้ที่นี่ค่ะ ( ^-^ ) ==========
>>>>> รวมเรื่องเล่าของ จิ๋ว // พัดลมจิ๋ว <<<<<<<<    
====== ( ^-^ ) ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ( ^-^ ) ======

(อาจอย่า-ออดอ้อน.อาจอยู่-อย่างอยาก.อาจอย่าง-เอื้อนเอ่ย.อาจอยาก-แอบอิง.อาจแอบ-อำอดีต.อาจอ่าน-อ้างอวด.อาจอิอิ-อำอีก)
...ปริศนาอักษรจิ๋ว...


(จิ๋ว)

อ้างจาก: Kater เมื่อ กันยายน 06, 2017, 08:00:44 หลังเที่ยง
ปกติผมจะอ่านนิยายที่ชอบเท่านั้นนะ เช่นเชอร์ล็อคโฮล์มส์ นิยายสืบสวนหรือแนวลึกลับ
แล้วน้องขนม (นิยายของจิ๋ว) ดีพอที่ @kater จะชอบไหมคะ

อ้างจาก: Kater เมื่อ กันยายน 06, 2017, 08:00:44 หลังเที่ยง

และผมก็ไม่ค่อยชอบงานกิจกรรม งานอีเว้นท์ งานเฮฮาปาตี้ของบริษัทหรือที่ทำงานเท่าไหร่
ทั้งที่ปกติผมชอบแก้ปริศนา ชอบปัญหาเชาว์ ชอบเกมที่ใช้สมอง เพราะถึงจะรู้ว่างานพวกนี้
จัดเพื่อสร้างความสามัคคี สนิทสนมของทุกคนหรือวัดไหวพริบต่างๆอะไรก็เถอะ
แหม่ ชีวิตมันก็ต้องมีปน ๆ ผสมกันไป เรื่องที่ชอบกับไม่ชอบ
เก็บไว้เป็นประสบการณ์  หวังว่าคงไม่ถึงขั้นต่อต้านสังคมนะคะ
แต่ดูจากอาการเกรียนแล้ว สงสัยมีเฮ  555

อ้างจาก: Kater เมื่อ กันยายน 06, 2017, 08:00:44 หลังเที่ยง

เข้าเรื่อง ทำไมอ่านเรื่องนี้แล้วต้องยิ้มตลอดเวลา.......
อ่านทีไรก็ยิ่งรับรู้ได้ถึงพรสวรรค์ของผู้เขียนในการบรรยาย เรียบเรียงเรื่องราวออกมาเป็นตัวหนังสือ
บรรยายให้รู้ถึงบรรยากาศ สามารถจินตนาการถึงสภาพแวดล้อมต่างๆได้ชัดเจนเหมือนเช่นบ้าน
ในเรื่องของผู้โดยสารที่ทำให้รู้ว่าพื้นที่ต่างๆโดยรวมของบ้านเป็นเช่นไร การคุยกันที่สื่อความรู้สึก
ของตัวละครได้ชัดเจน เหม่ ตัดจนตอนสองอีกและ เล่นเอาค้าง ขอไปแอบอ่านตอน3นิดนะ

สาวเหนียมขี้อาย ดูใสซื่อแบบนี้เป็นสาวในฝันของหลายๆคนนี่นะ ผู้แต่งปั้นเธอมาแบบนี้ใครจะไม่หลง
เพราะสมัยนี้หายากแล้ว เหมือนลูกคุณหนูที่เรียนจบมาจาก รร หญิงล้วนเริ่มทำงานใหม่ๆแอบชอบ
หัวหน้าสุดหล่อแต่ไม่กล้าบอกออกไป แต่ถ้าสาวในลักษณะนี้เป็นคนบอกชอบก่อน จะมีใครกล้าปฏิเสธมั้ยหนอ
เหมือนผู้เขียนว่า การเริ่มต้นคือการเปิดใจพูดคุย ถ้าไม่คุยกัน แล้วจะรู้จักตัวตนของกันและกันได้ยังไง

ยิ้มมาก ๆ ระวังเมื่อยแก้ม ตีนกาขึ้นน๊าาาาาา
ขอบคุณอย่างสูงสำหรับคอมเมนท์ดี ๆ ขนาดนี้ ถ้าจิ๋วมีกำลังใจกลับไปเขียน
ชม.เล่นเกมส์อาจจะน้อยลงนะคะ  55555 แต่นาทีนี้ไม่ไหว ๆ งานกะเกมส์กินหมด
แต่แหม๋ สองประโยคสุดท้าย เหมือนจะแอบเดาอะไรบางอย่างได้นี่ คนเขียนขัดใจนะ
เพราะพยายามให้เดาไม่ถูกทางอยู้....อิอิ

::Thankyou:: ขอบคุณสุดซึ้งเลยที่แวะเข้ามา

========== ( ^-^ ) ติดตามผลงานย้อนหลังได้ที่นี่ค่ะ ( ^-^ ) ==========
>>>>> รวมเรื่องเล่าของ จิ๋ว // พัดลมจิ๋ว <<<<<<<<    
====== ( ^-^ ) ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ( ^-^ ) ======

(อาจอย่า-ออดอ้อน.อาจอยู่-อย่างอยาก.อาจอย่าง-เอื้อนเอ่ย.อาจอยาก-แอบอิง.อาจแอบ-อำอดีต.อาจอ่าน-อ้างอวด.อาจอิอิ-อำอีก)
...ปริศนาอักษรจิ๋ว...


Oumale

บทบรรยายเป็นธรรมชาติมากครับ อ่านได้ในระดับดี ส่วนเนืัอเรืีองทึ่เป็นแนวเกมก็ถูกจริตผมอยู่ ติดตามกันยาวๆอ่ั