🧡 XONLY 🧡

[size=9][backcolor=#66FF00]กดอ่านก่อนอ่านผลงาน [/backcolor][/size]  

หลังจากที่ผมพามะลิเข้าไปอาบน้ำ และป้อนรสสวาทให้เธอจนเลิกน้อยอกน้อยใจแล้ว มะลิก็นุ่งกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัว
ผืนใหญ่ออกมาแต่งตัวเงียบๆ จนแล้วเสร็จ ก่อนจะเดินออกจากห้อง ผมหันไปคว้าเอวคอดกิ่วของเธอเข้ามากอดพร้อม
จูบลาอีกครั้ง จนเธอเปิดประตูห้องเดินลับหายไป ผมจึงหันกลับมายืนเพ่งพิจารณาร่างเปลือยเปล่าของคุณดาที่ยังนอน
หลับสนิทอยู่บนเตียง ด้วยความอ่อนเพลีย  แม้รูปร่างของเธอยังไม่บุบสลาย แต่ข้างในจิตใจนั้นผมไม่ทราบเลยว่ามันจะ
ร้าวรานเพียงใด นึกๆแล้วให้สงสารกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเธอ

คุณดาเหมือนหญิงสาวที่เกิดขึ้นมาเพื่อชดใช้กรรม ที่ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นผลกรรมที่ตกทอดมาจากพ่อของเธอ หรือเป็นผลกรรม
ที่ติดตามตัวเธอมาจากชาติปางก่อน รักแรกกับพ่อของคุณเจน ก็เกิดขึ้นจากความอยากลองอยากรู้ตามประสาวัยสาวที่อยู่
ตามลำพังที่ต่างประเทศ และเกิดจากแรงกระตุ้นที่เพื่อนสาวร่วมห้อง แสดงบทรักกับแฟนหนุ่มให้เธอได้ดู ได้รับรู้มานาน

ส่วนรักครั้งที่สอง แม้ได้กับชายที่ถูกใจ และเหมาะสมกับเธอทุกเรื่องทั้งฐานะทางสังคมและหน้าตา แต่มันก็เลวเสียยิ่งกว่า
มนุษย์ จนเธอจำใจต้องเลิกลาเพื่อเห็นแก่ผู้เป็นพ่อ ทั้งๆที่ใจยังรัก จนกระทั่งพลาดท่ามีท้องติดมา นึกว่าจะหมดเวรหมดกรรม
แต่ไอ้ทัดเทพมันก็ยังมาตามรังควาญ จนเธอต้องสูญเสียบุตรในท้องไปให้กับความระยำผิดมนุษย์ของมัน

ครั้นพอมาถึงผม คุณดาก็เหมือนจำใจด้วยแรงเชียร์ของผู้เป็นพ่อ  จนบัดนี้ผมทราบดีแล้วว่าพ่อเสงี่ยมเชียร์ผมด้วยสาเหตุใด
นอกเสียจากต้องการให้ผมดึงคุณดากลับมาจากญาติผู้พี่ นั่นก็คือพี่ชิตนั่นเอง แม้เธอไม่ได้รักผม แต่เธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามี
ความสุขเช่นกันเมื่อได้ร่วมสวาทตามชั้นเชิงลีลาที่ผู้เป็นพ่อของเธอแอบสอนสั่งผมมา แต่แล้วผมกลับต้องตกเป็นเหยื่อ
แผนการณ์ของพ่อเธออีกครั้ง จนลูกสาวคนเดียวของเธอพลาดท่าตกเป็นเมีย แล้วหนีเตลิดไปเมืองนอก เมื่อพบความจริง
ที่ว่า ทั้งเธอและผมต่างก็รักกัน จึงไม่อยากทำให้มารดาเสียใจ แต่ถ้าเธอล่วงรู้สักนิดว่าแท้จริงแล้วคนที่คุณดารักนั้นมิใช่ผม
กลับเป็นนายทัดเทพพ่อเลี้ยงคนก่อนของเธอ เรื่องมันก็คงไม่กลายเป็นแบบนี้

แต่เมื่อเรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นและผ่านไปแล้ว สิ่งเดียวที่ผมควรจะต้องทำและแก้ไข เรื่องแรกคือการตามหาหัวใจของ
ตนเองที่มันเตลิดติดตามคุณเจนไปต่างแดน แม้ไม่แน่ใจว่าภาพถ่ายแต่งงานแผ่นนั้นมีความจริงมากน้อยแค่ไหนก็ตาม
ส่วนอีกเรื่อง คือความรับผิดชอบกับสาวๆที่อยู่รอบกาย ที่จะต้องทำให้เธอมีความสุขถ้วนหน้าไปขาดตกบกพร่อง

"คุณมองดาแบบนี้ คิดอะไรอยู่คะ.."

เสียงร้องถามเบาๆจากปากคุณดานั่นแหละที่ปลุกให้ผมตื่นจากความคิด พอกระพริบตาสองสามครั้งก็เห็นว่าคุณดาพลิก
ร่างเปลือยของเธอเป็นนอนหงาย ดวงตากลมโตกำลังจับจ้องมองหน้าผมด้วยความงุนงง ที่เห็นผมจ้องร่างเปลือยของ
เธอนิ่งค้างอยู่เนิ่นนาน

"เอ้อ...ไม่มีอะไรหรอกครับ..ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ก็ยังเห็นคุณดานอนหลับอยุ่เลยเผลอตัวจ้องนานไปหน่อยน่ะครับ..."
ผมรีบแก้ตัวเสียงอ่อยๆ แต่ดูเหมือนคุณดาจะไม่ค่อยเชื่อถือนัก

"คิดถึงลูกเจนใช่มั๊ยคะ..บอกดามาตามตรงเถอะค่ะ...ดาเข้าใจดีว่ารักแรกนั้นมันยากจะหักใจลืมได้ง่ายๆ.."

คุณดาพุดเสียงเรียบๆ ไม่มีทีท่าว่าจะเศร้าเสียใจเลยสักนิด ที่รู้ว่าผมนั้นรักลุกสาวของเธอมากกว่าตัวเธอ จึงทำให้ผมกล้า
ที่จะยอมพยักหน้าตอบรับว่าผมคิดถึงคุณเจนเธอจริงๆ ตามที่คุณดาสันนิษฐาน




"มาหาดาสิคะคุณ..ดามีเรื่องจะบอก..." คุณดาผุดลุกขึ้นนั่ง พร้อมยกมือตบเตียงข้างๆตัวเธอให้ผมเดินไปหา

"ดาไม่โกรธคุณหรอกค่ะ...ที่คุณรูสึกกับลูกเจนแบบนี้..เพราะดาเองก็เป็นฝ่ายหลอกว่ารักคุณมาก่อน..ดาขอโทษค่ะ..ดา
จะโทรไปหาลูกเจน..อธิบายให้ลูกเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด ดีมั๊ยคะ...ถ้าลูกยังไม่ได้แต่งานกับตาเอ็ม แกคงดีใจและกลับ
มาหาคุณ...เมื่อแกกลับมาแล้ว..ดาจะเป็นคนหลีกทางให้...."

"อ่ะ...ไม่ได้นะครับ...คุณดาจะทำแบบนั้นไม่ได้....ผมไม่ยอมสูญเสียคุณดาไปหรอกครับ..." ผมรีบปฏิเสธ เมือได้ยิน
ชัดเจนว่าคุณดาต้องการจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเธอ

"อ้าว..ทำไมล่ะคะคุณ..." คุณดาเลิกคิ้วร้องถามด้วยความแปลกใจ คิดว่าผมจะยินดีที่ได้ยินเช่นนี้ แต่กลับตรงข้าม ผม
ปฏิเสธทันที่จะให้เธอจะทำเช่นนั้น

"ผมไม่อยากสูญเสียใครไปสักคนครับ...ผมคงเป็นคนโลภมาก...เราก็รักกันและมีความสุขกันแบบเมื่อครู่นี้ได้นี่ครับ
คุณดา....รึว่า..คุณดาคิดจะกลับไปหานายทัดเทพมันอีก"

"อื้อ...ไม่หรอกค่ะ..ดายอมรับว่าในชีวิตที่ผ่านมาของดา ดารักทัดเทพ และคงรักไปตลอด แต่ดาคงไม่หวนกลับไปหา
เค้าหรอกค่ะ..เพราะภาพที่เค้ากับพรรคพวกลุมทำร้ายดา มันคงตามหลอกหลอนดาไปจนชั่วชีวิต ส่วนเรื่องที่คุณต้อง
การอยู่กับเมียทั้งสามคนนั้น ลูกเจนจะยอมรับได้หรือคะแบบนั้น...คุณต้องการทั้งดาทั้งมะลิ แล้วก็ลูกเจน..สามคนเชียว
นะคะ..คุณจะให้ความสุขทั่วถึงได้อย่างไรกัน..."

"เอาเถอะครับ..ถ้าผมทำได้..คุณดามีอะไรขัดข้องมั๊ยล่ะครับ..."

"เอ้อ...สำหรับดา..ยังไงก็ได้ค่ะ..ถ้าทำแล้วคุณและลูกเจนของดามีความสุข..ดาทำได้ทุกเรื่อง..." คุณดานั่งคิดเพียง
ครู่เดียวเธอก็ตอบกลับมายิ้มๆ ไม่ขัดข้อง ถ้าในอนาคตผมจะครองเรือนกับเมียทั้งสามคน




"แล้วเมื่อไหร่คุณดาถึงจะโทรไปบอกคุณเจนครับ..." ผมถามขึ้นอย่างร้อนใจ หลังจากพูดคุยตกลงกับคุณดา
ได้เรียบร้อยแล้ว

"ค่ะๆ..ดาจะรีบโทรไปหาลูกเจนทันทีเลย..."

แม้คุณดาจะพูดว่าทันทีเลย แต่หลังจากที่เธอพูดจบ ก็ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ คงเพื่อชำระร่างกาย ผมจึงเร่งแต่งตัวจน
เรียบร้อย แล้วนั่งรอเพื่อให้เธออาบน้ำเสร็จ พอคุณดาออกมาจากห้องน้ำ ก็อ้อยอิ่งกับการแต่งเนื้อแต่งตัว จนดูเหมือนกับ
ว่าเธอลืมเรื่องที่จะโทรศัพท์ไปหาคุณเจน ผมก็ไม่อย่าเร่งรัด มันดูเหมือนเป็นการเซ้าซี้ไม่เข้าเรื่อง จนคุณดาแต่งตัวเสร็จ
จึงพากันเดินลงมาชั้นล่าง

พบว่าทั้งพ่อตาและคุณวิ รวมทั้งพี่ชิตกับเมียสาว ต่างกำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขก พอได้ยินเสีงฝีเท้าและเสียงคุย
กระจุ๊กกระจิ๊กหวานๆของคุณดา ต่างก็พร้อมใจเงยหน้าขึ้นมามองบนบันได จนผมต้องรีบร้องถาม

"เอ้อ..รอผมกับคุณดาอยู่หรือครับ...พ่อ"

"เปล่าหรอก..พอดีมันใกล้เวลาอาหารกลางวันของพ่อแล้วนั่นแหละ เลยชวนไอ้ชิตกับหนูอรให้อยู่ทานข้าวกันก่อนค่อย
กลับ..ก็เลยนั่งคุยกัน..." พ่อตาผมตอบยิ้มๆเสียงแหบๆตามสไตล์ของแก

"ขอโทษครับ..ผมมัวแต่นอนตื่นสาย..เมื่อคืนทานเหล้าหนักไปหน่อย..." ผมแก้ตัวตอบอุ๊บอิ๊บเบาๆ แต่พอตาผมได้ยินแล้ว
ถึงกับส่งเสียงหัวเราะขำ

"เอ็งนอนตื่นสาย..หรือว่ามัวแต่ทำอะไรอยู่จึงลงมาสายกันแน่วะ..ฮ่าๆๆๆ.."

สิ้นเสียงพ่อตาผม ตามมาด้วยเสียงหัวเราะ จนพี่ชิตและคุณอรรวมทั้งคุณวิต่างหัวเราะตาม มีเพียงคุณดาและมะลิเท่านั้น
ที่ยืนทำหน้าแดงๆ ด้วยความอาย เมื่อล่วงรู้ว่าเสียงหัวเราะของทุกคนเป็นเพราะไม่มีใครเชื่อคำแก้ตัวของผม

[post]"ไปทานข้าวกันดีกว่าครับพ่อ...แล้วพี่ชิตทำไมถึงรีบกลับล่ะครับ น่าจะอยู่เที่ยวต่ออีกสองสามวัน..." ผมรีบเปลี่ยน
เรื่องสนทนาทันทีที่พ่อตาผมหยุดหัวเราะ แล้วแสร้งร้องถามพี่ชิตแก้เขิล

"ทิ้งร้านไปหลายวันไม่ได้หรอกครับ คุณ.." พี่ชิตตอบยิ้มๆกลับ พร้อมจูงมือเมียสาวเดินตามหลังพ่อตาผมกับคุณวิเข้าไป
ในห้องอาหาร ส่วนผมก็จูงมือคุณดาเดินตามรั้งท้าย แต่มะลิกลับยื่นมือมาสะกิดแขนผม แล้วขยิบตาให้ผมเดินตามหล่อน
เข้าไปในครัว หลังจากพาคุณดาไปนั่งเก้าอี้ประจำของเธอเรียบร้อยแล้ว

"พี่..กินนี่ก่อน..." มะลิรีบยื่นแก้วอุ่นๆ ทรงสูง ยัดใส่มือผมทันที ที่ผมเดินตามหล่อนเข้าไปในครัว ผมยืนมือไปรับแล้วยก
ขึ้นมาพิจารณา ก็พบว่าภายในแก้วน้ำนั้นมันเป็นไข่ลวก สีแดงๆถูกต่อยซ้อนอยู่ถึงสามใบในแก้วนั้น

"ต้องกินด้วยรึ.." ผมร้องถาม มะลิจึงพยักหน้าตอบ แล้วจ้องมองผมเทไข่ลวกในแก้วกินเข้าไปจนหมด เธอถึงยิ้มแป้นออก
มาด้วยความดีใจ ที่ลอบทำอาหารบำรุงสูตรนี้มารอรับการลงมาของผม

หลังจากผมกินไข่ลวกที่มะลิทำให้เรียบร้อยแล้ว ก็เดินกลับไปนั่งข้างๆคุณดา แล้วลงมือทานอาหารที่สาลี่กับมะลิยกออก
มาวางบนโต๊ะ จนอิ่มหนำเรียร้อยแล้ว พี่ชิตกับคุณอรก็ขอตัวลากลับอยุธยาทันที โดยมีผมและคุณดาเดินไปส่งที่รถกระบะ
สี่ประตูป้ายแดงที่พี่แกเพิ่งถอยออกมาจากโชร์รูมได้ไม่กี่วัน ดูๆไปแล้วชีวิตของพี่ชิตมันช่างน่าอิจฉาในความสุขเสียเหลือ
เกิน กับชีวิตที่เรียบง่ายอยู่ในชนบท กับสาวคนรัก ไม่ต้องแก่งแย่งดิ้นรนต่อสู้เหมือนคนในเมื่องใหญ่ เช่นผมซึ่งยังไม่รู้เลย
ว่าจะมีวาสนาได้อยู่กับหญิงสาวคนที่รักแค่ไหน

"ไว้ว่างๆผมจะพาคุณดาไปเที่ยวที่บ้านพี่นะครับ..." ผมบอกลาเมื่อพี่ชิตก้าวเท้าขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับเรียบร้อยแล้ว

"ได้เลยครับคุณทองดีกับน้องดา..บ้านพี่ยินดีต้อนรับเต็มที่...มีปํญหาอะไรอย่าลืมส่งข่าวบอกพี่กับหลานๆนะครับ..บอกลา
คุณอาด้วย..."

"พี่ทองดีคะ..ตามยัยเจนกลับมาให้ได้นะคะ....ขอให้พี่โชคดี..." ก่อนรถจะออก คุณอรชะโงกตัวข้ามสามีวัยคราวพ่อของเธอ
มาร้องบอกผมเป็นครั้งสุดท้าย

"ว๊ายตายละ!...." คุณดาร้องอุทานด้วยความตกใจทันที่ ที่รถพี่ชิตค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากบ้าน

"ตกใจเรื่องอะไรครับคุณดา..." ผมรีบร้องถามด้วยความตกใจเช่นกัน

"หนูอรพูดทำให้ดานึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้โทรไปหาลูกเจนเลย...." คุณดาร้องตอบพร้อมผลุนผลันรีบเดินกลับเข้าบ้านโดย
มีผมสาวเท้าก้าวตาม แล้วรีบจูงมือคุณดาเดินกลับขึ้นห้อง เพื่อให้เธอโทรหาคุณเจน โดยเปิดแฮนด์ฟรี เพื่อผมจะได้ฟัง
ด้วยว่าแม่ลูกสนทนากันอย่างไร

พอกลับขึ้นมาบนห้อง คุณดารีบกดหมายเลขโทรหาคุณเจนทันที แม้ขณะนั้นมันเป็นเวลาบ่ายโมงที่เมืองไทยแล้วก็ตาม
จนได้ยินเสียงสัญญาณเรียกเข้าดังอยู่หลายครั้ง แต่ทว่าคุณเจนก็ยังไม่รับสาย อาจเพราะมันดึกเกินไปจนเธอนอนหลับ
ไปแล้วก็ได้ คุณดาจึงตัดสายทิ้ง แล้วลองโทรใหม่อีกสองสามครั้ง แต่ก็ยังเป็นเช่นเดิม

"ที่เมืองนอกคงดึกแล้วน่ะครับ..คุณเจนจึงไม่ได้รับสาย ไว้โทรใหม่พรุ่งนี้ดีกว่าครับ..." ที่สุดผมก็เป็นฝ่ายเอ่ยปากบอก
เบาๆ ให้คุณดายุติความพยายามโทรหาลูกสาวตนเอง[/post]

ยิ่งอ่านยิ่งสนุกไปกับผู้เขียนที่ให้ความสำราญกับผู้อ่าน

ลุันๆจะได้ครอง๓คนไหม

รอลุ้นคับว่าคุณเจนจะกลับมามั้ยคับ

ไม่รู่คถณหนูเจนจะกลับมายังจะรักทองดีรึป่าวนี้สิ