ตำนานนักรัก ตอนที่ 98และตอนจบ

[suckzeed]

ที่จริงผมก็ไม่ได้อยากมาสร้างเรื่องดราม่าให้กับเวบนี้เลยครับ คนที่ตามอ่านเรื่องของผมมานานคงเข้าใจดีว่าผมเป็นคนอย่างไร รักษาคำพูดแค่ไหน แต่ให้ดิ้นตายเถอะ ผมไม่เข้าใจนักอ่านคนนี้ และรีพายของคุณเลย

 sirintorn
 UID：318763
 
ระดับ : Full Member

การที่จิตเป็นผู้ให้ ย่อมมีความสุข แต่ การเป็นผู้ให้แล้วหวังผลตอบแทน เพื่อตัวเองจะได้มีความสุข มันต่างกันจริงๆนะคะ ขอบคุณนะคะทึีกรุณาโพสท์เรื่องดีๆ ให้ได้อ่าน

ผมลงเรื่องเขียนเรื่องให้อ่านมานาน หวังเพียงจะได้รีพายความคิดเห็นติหรือชม หรือคาดเดานี่มันผิดหรือครับ
 เวลาคุณทำงาน หรือคุณทำเพื่อการกุศล ไม่หว้งเงินเดือนตอบแทน ผมถามหน่อย ผมเขียนเรื่องให้อ่านฟรีๆ ถ้าไม่หวังผลของการวิจารณ์ติชม ผมจะไปเขียนหาแป๊ะทำไม เอาไว้คุณเป็นคนเขียนก่อนดีกว่า ค่อยมาวิจารณ์เช่นนี้  
ขอหยาบคายหน่อยนะครับ เอาหัวคนคิดหรือหัวควยคิดวะไอ้เห้..................

ปล.สามสี่ตอนท้ายๆก่อนจบนี้ ผมไม่มีอารมณ์จะตรวจดูคำผิด และจัดหน้าบรรทัดให้อ่านครับ ขอโทษด้วย

คุณ suckzeed....

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
[backcolor=#660000]4/6/2559[/backcolor]

อ้างอิงโพสต์45 ต้นฉบับโพสต์โดยsirintornเมื่อ2016-06-04 10:37เผยแพร่ :
การที่จิตเป็นผู้ให้ ย่อมมีความสุข แต่ การเป็นผู้ให้แล้วหวังผลตอบแทน เพื่อตัวเองจะได้มีความสุข มันต่างกันจริงๆนะคะ ขอบคุณนะคะทึีกรุณาโพสท์เรื่องดีๆ ให้ได้อ่าน

:ตำนานนักรัก ตอนที่ 97( แบนตลอดชีพ 4/6/2559+ip แบน)
เอาแบนไปนะไปหาที่อื่นเสพนะเรา การมีมารยาทในการมาเสพงานเขา ของคุณนี่ น่าจะมีบางนะ
การแสดงความเห็นแบบนี้ ใครอ่านก็ส่ายหัว คุณมาวิจารณ์เพื่อ อยากให้โลกรู้ ฉันคออ่านนักวิจารณ์เรื่องเสียว
พอดี กระดานฉันไม่ต้องการคนประเภทคุณ กระดานฉันทำตามกฏมีน้ำใจ ก็อ่านได้แล้ว..บาย
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

[backcolor=#66FF00]กดอ่านก่อนอ่านผลงาน [/backcolor]  

ขณะที่ผมกำลังจะร้องตอบว่าที่ทำแบบนี้ ไม่ได้ต้องการจะยั่วคุณเจนเลยจริงๆ ผมทำไปด้วยความรัก และความใคร่ล้วนๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์มือถือที่คุณเจนที่วางอยู่ข้างตัวดังขัดจังหวะขึ้นเสียก่อน เธอจึงเอื้อมมือเปิดออกดู แล้วทำปากขมุบขมิบบอกผมว่าคุณแม่ จากนั้นจึงขยับตัวลุกขึ้นมาจากตักผม แล้วกรอกเสียงลงไป

"ค่ะคุณแม่..มีอะไรหรือคะ.."

"............................."

"ไม่ขัดข้องหรอกค่ะ...แต่จะไปกันตามลำพังหรือคะ..รอสักครู่ให้เจนเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้มั๊ยคะ..."

"....................."

"คุณแม่..!..." คราวนี้ผมได้ยินคุณเจนตวัดเสียงสูงเรียกคุณแม่ พร้อมอายจนหน้าแดงก่ำ

"..............."

"ค่ะๆ...." คุณเจนตอบรับอีกครั้ง แล้วกดสายวาง ก่อนจะหันหน้าแดงๆอายๆมาพูดกับผม

"คุณแม่จะพาตามาร์คกับเพชรไปเที่ยวพารากอนค่ะ.."

คุณเจนพูดเสร็จก็ทรุดตัวลงนั่งตามเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเธอนั่งห่างจากผมไปเกือบศอก แล้วรีบยกมือห้าม เมื่อผมยื่นมือไปทำท่าจะไขว่คว้า

"เดี๋ยวคุณแม่ลงมาเห็น..."

คุณเจนร้องปรามผมเบาๆเสียงอ่อนๆ แล้วเสแสร้งคุยเรื่องอื่นกันต่อ สักครู่เดียวผมก็ได้ยินเสียงเด็กชายทั้งสองคนเจี๊ยวจ๊าวดังอยู่หน้าประตูทางเข้าบ้าน จึงหันกลับไปมอง เห็นทั้งสองคนกำลังแข่งกันวิ่งมายังสระน้ำที่ผมและคุณเจนนั่งคุยกันอยุ่ โดยมีสาวใช้คนใหม่วิ่งตามมาห่างๆ ส่วนคุณดาเดินไปขึ้นรถอัลพาร์ดแล้วขับเคลื่อนเข้ามาหา

"แม่เจนครับ..คุณยายจะพาเราไปเที่ยวพารากอน.." เพชรรีบวิ่งมาบอก พร้อมซบหน้ากอดตัวผู้เป็นแม่ไว้แน่น

"เพชรกับมาร์คอย่างวิ่งซนจนคุณยายปวดหัว รู้มั๊ยลูก..." คุณเจนพูดกับลูกชายของเราเบาๆ พร้อมจับหัวเด็กน้อยโยกไปมาด้วยความรัก

"ครับแม่..เพชรสัญญาจะไม่ซน..."

เด็กน้อยให้สัญญากับผู้เป็นแม่อย่างมั่นเหมาะ จนคุณเจนยิ้มตอบด้วยความดีใจ จากนั้นเพชรก็หันมาพูดกับผมด้วยท่าทางน้ำเสียงเกินเด็ก

"ลุงทองดีอยู่คุยกับคุณแม่เพชร..ต้องระวังด้วยนะครับ..ห้ามไม่ให้ใครมาจีบแม่เจนของผม..."

"ครับ..ลุงจะดูแลแม่เจนของลูกเพชรให้อย่างดีเลย..ว่าแต่ถ้าลุงขออนุญาตจีบแม่เจนได้มั๊ยครับ...."

ผมได้ทีรีบพูดล้อเล่นขำๆยิ้มๆไปกับลูก แล้วเผลอตัวเรียกแกว่าลูกเพชร ดีแต่ว่าแกคงไม่ได้ฉุกคิด แต่นึกครุ่นคิดคำขอของผมไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ไม่ได้หรอกครับ..แม้เพชรจะชอบที่ลุงใจดี..แต่แม่เจนของเพชรคงไม่ชอบใครหรอกครับ นอกจากพ่อของเพชรคนเดียว..."

น้ำเสียงและท่าทางที่ตอบผมมาดูเกินวัยเด็กน้อยอย่างเพชรก็จริง แต่ผมเชื่อว่ามันเป็นคำตอบที่ออกมาจากใจของเขา หาได้มีใครเสี้ยมสอนเลยสักนิด

"ว๊า...น่าเสียดาย...ว่าแต่พ่อของเพชรไปไหนเสียละครับ จึงไม่มาดูแลแม่เจน..."

"ผมไมทราบครับ..แม่เจนห้ามไม่ให้ถาม..แต่ผมเห็นว่าแม่เจนร้องไห้คิดถึงพ่อตอนกลางคืนบ่อยๆ..."

เด็กน้อยพูดออกมาเหมือนต่อยหอย จนคุณเจนต้องดึงตัวแกไปกอด แล้วเอามือปิดปาก ก่อนหัวเราะและยิ้มอายๆมาให้ผม เสียงคุณดาก็ร้องเรียกทางด้านหลังขึ้นมาในเวลานั้นทันที

"เอ้า..เด็กๆ ไปเที่ยวกับยายได้แล้วจ๊ะ..."

นั่นแหละเพชรกับมาร์คจึงรีบล่ำลาผมแล้ววิ่งแข่งกันกระโดดไปขึ้นรถ โดยมีสาวใช้คอยต้อนดูแล และติดตามไปด้วย คุณเจนจึงเดินไปริมชอบสระแล้วตะโกนบอกแม่ของเธอ

"ขอบคุณนะคะแม่..."

สิ้นเสียงคุณเจน รถของคุณดาก็วิ่งออกไปจากรั้วบ้านด้วยกุญแจรีโหมดสำหรับเปิดและปิดประตูรั้วไฟฟ้า จากนั้นคุณเจนจึงหมุนตัวกลับมาหาผมด้วยรอยยิ้มที่อาบไปด้วยความสุขและเก้อเขิน จนผมต้องเดินไปหา แล้วดึงตัวเธอกอดแนบอก คุณเจนก็เอนตัวให้กอดไม่มีท่าทางขัดขืน

ผมประคองพาคุณเจนกลับมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม แต่คราวนี้คุณเจนไม่ได้ซ้อนทับตักผมเหมือนครั้งแรก เธอกับนั่งซ้อนตักหน้าหน้ามาหาผม จึงโดนผมก้มหน้าลงไปจูบไซ้อกอวบหยุ่นสองเต้านั้นได้เต็มที่กว่าเดิม

"ตัวเอง..อ่ะ..อูยยย..ยะ..อย่าทำประเจิดประเจ้อนะ..เราไม่ใช่เด็กแล้ว..อายฝีสางนางไม้บ้าง..." คุณเจนร้องเตือนเสียงกระเส่า แต่ก็ไม่ได้ดิ้นหนี ซ้ำยังแอ่นอกหน้าผมซบลงไปจูบเคล้าโดยสะดวก

"ครับ..ผมเข้าใจ..แต่ผมอดใจไม่ไหวครับ..คุณเจนทิ้งผมไปนานขนาดนี้ได้ยังไงน่ะ..."

ผมงึมงำร้องบอกเสียงแหบสั่นออกมาจากร่องอกอวบใหญ่ทั้งสองเต้า ที่กำลังซุกหน้าเข้าคลุกเคล้า จนเจ้าของเต้าคู่งามผวาครางอืยๆ สองมือยื่นมาโอบกอดหัวผมอัดลงไป จนแทบหายใจไม่คล่อง

"ซี๊ดดด..ตัวเอง..ดูสิ..ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ...เค้าอายนะ....พะ..พอแล้ว..อูยยยยย...อย่าเม้ม..ตรงนั้น..เค้าเสียวนะ.."

เสียงคุณเจนร้องปรามสั่นๆ ทั้งอูยทั้งซี๊ดดด..แต่ผมไม่ฟังเสียงปรามของเธอ ริมฝีปากร้อนๆไล่จูบควานหาจนเจอจุกเม็ดเล็กกลางเนินอกอวบ ที่มันแข็งจนสะดุดลิ้นก็อ้าปากงับไว้ แล้วเม้มริมฝีปากบดคลึง จนคุณเจนครางเสียงหลง

"เชื่อเค้ามั่งสิที่รัก..เค้ารู้ว่าตัวเองต้องการเค้าแค่ไหน ไม่มันต่างจากใจเค้าหรอก..แต่ตรงนี้ไม่ได้เค้าอาย..."

คุณเจนร้องปรามผมอีกครั้งด้วยสุ้มเสียงสั่นกระเส่า แล้วงัดหน้าผมขึ้นมาร่องอก มองสบตาหวานเยิ้มของเธอที่มันสื่อความหมายว่า เธอทั้งรักและต้องการตัวผมมากเพียงใด

"ขอผมชื่นชมให้หายคิดถึงสักนิดเถอะครับ..."

ผมขอเอาแบบหน้าด้านๆ ไม่ฟังเสียงร้องปรามอ่อนๆหวานๆจากคุณเจน เพราะล่วงรู้ว่ามันไม่ได้จริงจังนัก และไม่รอให้เธออนุญาต ก็รีบถลกรั้งชายเสื้อเธอขึ้นสูงจนถึงทรวงอกอวบใหญ่ภายใต้บราลายลูกไม้สีชมพู โดยไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัว จนคุณเจนหน้าแดงก่ำ แต่ห้ามยังไงผมก็ไม่เชื่อ เธอทำได้เพียงดึงหน้าผมมาซบกับอก เพราะอายสายตาคมวาวหื่นกระหายของผม

"ดื้อจริงเชียว..รู้ยังงี้เค้าไม่กลับมาตัวเองหรอก...แกล้งทรมานเสียให้ตายไปเลย...อ่ะ...ตัวเองงงงง..ซี๊ดด.."

คุณเจนบ่นอุ๊บอิ๊บอายๆ แล้วผวาร้องเรียกตัวเองเสียงยาวๆ ก่อนจะครางซี๊ด เมื่อผมใช้ปลายฟันงับขอบบราคุณจนจนมันเลื่อนหลุด เผยให้เห็นเม็ดทับทิมสีแดงก่ำเล็กเท่าปลายนิ้ว ชี้ตั้งแข็งเด่อยู่กลางเนินอกอวบขาวเนื้อเนียนตาจนเป็นสีชมพูอ่อนๆ ผมก็รีบขยับปากเข้าไปหา แล้วอมไว้เพื่อดูดดุนเบาๆสลับกับเน้นครูดด้วยซี่ฟัน จนคุณเจนผวาส่ายสะโพกให้เนินสาวอูมๆของเธอเสียดสีกับท่อนลำแข็งโด่ของผมไปมา

"ตัวเองพอแล้วน๊า..พาเค้าขึ้นไปบนบ้าน..แล้วจะทำอะไรเค้าก็ยอม...นะตัวเอง..." คุณเจนขอร้องอีกครั้งด้วยใบหน้าที่แดงสร้าน คงทั้งอายทั้งเสียวสยิวซาบซ่าน หลังจากที่ห่างหายบทรักพิศวาทมาหลายปี ผมตัดสินใจดึงชายเสื้อคุณเจนกลับลงตามเดิม พร้อมขยับดันตัวคุณเจนลุกขึ้นมาพร้อมกันกับผม

"ไปกันครับคุณเจน...." ผมออกปากชวนพร้อมดึงมือเธอให้ก้าวตาม แต่คุณเจนกลับขืนตัวไว้ แล้วบอกเสียงจริงจัง

"ไม่ไป.." สิ้นเสียงปฏิเสธ ผมถึงกับหน้าเหว๋อ..ก่อนจะรู้สึกว่าคราวนี้คงโดนคุณเจนหลอกเล่นเป็นแน่ ก็พอดีเธอพูดยิ้มๆขำออกมาเสียก่อน

"ตัวเองให้เค้าขี่หลังเหมือนซีรีย์เกาหลีสิ..เค้าถึงยอมไป....."

คำขอเพียงเท่านี้ ทำไมผมจะทำไม่ได้ ต่อให้คุณเจนเรียกร้องขอมากกว่านี้อีกหลายร้อยเท่า ถ้าผมทำได้ ก็พร้อมจะทำให้เธอทันที จึงรีบทรุดตัวลงนั่งยองๆ ให้คุณเจนขึ้นมาขี่หลัง พร้อมเสียงหัวเราะขำๆอย่างชอบใจ แล้วพาเธอเดินดุ่มกลับเข้าบ้านไปแทบจะทันที


ตอนจบ

ใครที่ต้องการติดตามไปอ่านเรื่องของผมต่อ ส่งพีเอ็มมาขอทางไปได้ครับ จะพิจารณาจากรีพายตอนที่94
ของพวกคุณถ้าใครไม่เคยรีพายในตอนนั้น เสียใจด้วยครับ ท่านพลาดอีกครั้งขณะนี้เวลา17.45น.วันที่4มิย.
ใครรีพายหลังจากนี้ผมก็ไม่พิจารณาเช่นกัน

แม้ผมยังมีข้อข้องใจอยากถามคุณเจนอีกมากายหลายข้อ ในขณะที่แบกเธอใส่หลังเดินกลับเข้าบ้าน แต่ก็คิดอีกทีว่าในขณะนี้ สิ่งที่คุณเจนต้องการจากผมคือความรักความสุข หาใช่ต้องการจะตอบคำถามที่ผมข้องใจ ผมก็เลยไม่พูด รอไว้ก่อนย่อมได้ จึงเดิยดุ่มๆโดยมีร่างบอบบางเล็กๆ ของคุณเจนอยู่บนหลังขึ้นบันไดไปชั้นบน แล้ววางเธอลงบนเตียงท่ามกลางเสียงหัวเราะขำๆของเธอ
 จบบริบูรณ์


ปล.สุดท้าย ผมได้ทำตามสัญญาแล้วว่าจะเขียนให้จบ และหน้าที่ของผมก็เสร็จสิ้นแล้ว

ผมขอลาครับ..ลาก่อน (แต่ไม่ได้ลาตาย) ผมยังคงวนเวียนว่ายอยุ่ในเวบนี้ หรือไม่ก็เวบน้องแว่น  เท่านั้น

แต่จะไม่เขียนเรื่องมาลงให้อ่านอีก

ส่วนเรื่องที่ค้างๆอยู่นั้น เอาไว้ถ้าผมมีอารมณ์อยากเขียน ก็จะเขียนลงในบล็อคครับ แล้วจะบอกเพื่อนๆเป็นรายบุคคล

เชิญให้ไปเยียมเยือน

[birdkung]

ต้องขอบคุณ คุณ suckzeed นะครับ ที่ได้แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน

ผมอาจจะไม่สามารถตอบทุกอันของคุณได้ ขออภัยด้วยครับ

เนื้อเรื่องโดยรวมแล้วผมชอบนะ เพราะผมเป็นคนชอบอ่านรายละเอียด ยิ่งบรรยายเยอะ ยิ่งทำให้ผมเข้าใจเนื้อเรื่่อง ความรู้สึกนึกคิดของตัวละคร

หวังว่าคุณ suckzeed จะกลับมาที่เวปนี้อีกครั้งแล้วได้อ่าน คอมเมนต์ของผมนะครับ

ปล. ตอนกลางๆเรื่องไม่คิดเลยว่า ทองดีจะได้กับคุณเจน 5555

[holovelove]

ขอบคุณมากครับที่แต่งเรื่องดีๆให้อ่านติดตามตั้งแต่ตอนแรก สนุกมากๆครับ

[p_hart]

  ขอบคุณในน้ำใจที่เขียนนิยายที่ดีให้อ่านครับ

[shatto]

ขอบคุนมากครับสำหรับเรื่องดีนำมาให้อ่าน

[tamagot123]

อยากจะบอกว่า คุณsuckseedมีพรสวรรณในการเขียนนิยายนะครับ เนื้อเรื่องทั้งมีดราม่า มีตลก มีมิติ เหมือนเห็นตัวละครมันออกมาโลดแล่นจริงๆ ต่างจากเรื่องที่คนอื่นๆเค้านำมาลง ขอบคุณมากนะครับ

[pj4105]

ขอบคุณครับ ตอนจบซึ้งมาก

[moonoycub]

ตอนจบไม่ใช่แบบนี้นี่ที่เคยอ่าน

[Skyioi]

ขอบคุณ​ครับ​
นานจะเจอนิยายที่เขียนจนจบ
เป็นนิยายดีน่าอ่านนะครับ
ใครไม่เคยอ่านแนะนำนะครับ 

[secretyes1]

แม้จะไม่ได้ตอบทุกตอบ แต่ก็สนุกมากครับ มีครบทุกรสชาติเลย ลุ้นจิงๆ

[jo2035]

ต้องขอขอบคุณนะครับสำหรับเรื่องดีๆที่แต่งมาให้อ่านเป็นเรื่องยาวที่ดีมากเรื่องหนึ่งเลยละครับ

[จ๊อด ยุทธนา จร้า]

ขอบคุนมากนะครับที่นำผลงานดีๆมาให้อ่าน

[P Eet ✦Diamond✦]

Dearest writer, please don't feel bad that most people did not reply to your story. I would ask you to jut look at the number of readers that you have, over 9k !!! You have almost 10k of readers !!!  That in itself is a great success my friend!  You are one very very very talented story weaver. It would be a great shame to let your talent goes to rest! You truly belong among the stars, shining on us poor mere mortals who actually benefited through your generosity! 

Please return to do what you do best ... Being one of the great story teller of the decades! 

Your readers/fans awaits.....

[?-?]

ขอบคุณมากครับที่เขียนเรื่องสนุกอย่างนี้ให้อ่าน คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเขียนให้เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อคาดเด้าไม่ได้ในระดับหนึ่ง อยากให้ทำผลงานดีๆมาให้อ่านอีกนะครับผมรอติดตามอยู่

[aum691]

ชอบงานคุณsuckzeed มาก อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกก็ไม่เคยเบื่อ