ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

มันมืดเลยหน้ามืด COPY

เริ่มโดย tamanสี่, กรกฎาคม 16, 2016, 09:11:00 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

tamanสี่

      ผมชื่อนัธพลอายุก็ยี่สิบหกมีอาชีพการงานรายได้ดีเป็นคนชอบธรรมชาติ ผมอยู่กับชมรมนักเที่ยวเดินป่าวันหยุดหลายวันทุกครั้งไม่มีพลาดที่ผมจะไปเดินป่าค้างแรมอยู่กับธรรมชาติคืนหรือสองสามคืนผมไปได้เพราะผมโสด ผมทำกิจกรรมนี้ตั้งแต่เป็น นศ.จนทุกวันนี้  เหตุเกิดวันหยุดยาวผมไปเดินป่ากับกลุ่มเกือบยี่สิบอย่างที่เคย มีทั้งหญิงชายหนุ่มน้อยใหญ่ เราจัดหาที่พักเป็นสัดส่วนแบบธรรมชาติพออยู่ได้หรือใครอยากกางเต้นท์ก็ทำได้ วันแรกถึงที่ก็บ่ายเย็นผมเลือกกางเต้นท์นอนเช้าขึ้นเราออกเดินเที่ยวป่าคนนำทางพาไปหลายที่สวยๆทั้งนั้นจนบ่ายเย็นจะกลับที่พัก แต่เกิดการผิดพลาดมีคนหลงกลุ่มออกไปเป็นสาววัยสามสิบกว่าเห็นจะได้มากับสามีผมรู้จักเธออยู่บ้างเพราะเป็นสมาชิกชมรมเดียวกันเคยไปสังสรรค์กันบ้างสามสี่ครั้ง ก่อนมาครั้งนี้ทางกลุ่มก็นัดเจอกันเพื่อกำหนดเส้นทางและค่าใช้จ่ายผมก็ได้เจอพูดคุยกับเธอและสามีบ้างตามอัธยาสัย ผมรู้สามีเธอเป็นคนธรรมะธรรมโมอนุรักษ์ธรรมชาติ ครอบครัวเธอมีฐานะดีมากทั้งการเงินและสังคม สองคนนี่มาเที่ยวแบบนี้กับผมครั้งหนึ่งเมื่อเกือบสองปีที่แล้วๆเข้าใจว่าเธอท้องจึงหยุดไปแต่ก็ยังมาสังสรรค์กับชมรมเป็นครั้งคราว ผมเรียกเธอนามสมมุติว่าพี่เพ็ญเพราะเธออายุแก่กว่าผม วันนี้เธอกับสามีกลับมาอีก เธอกับสามีจัดว่าเป็นมือใหม่สำหรับการเที่ยวแบบนี้ก็เป็นธรรมดาที่มีโอกาสหลงป่า สามีเธอดูกังวลพวกเราที่ชำนาญป่ารวมทั้งผมด้วยช่วยกันออกตามหาผมก็พลัดหลงจากกลุ่มเพื่อนผมคิดว่าผมไม่หลงแค่หลุดเข้าไปลึกไกลหน่อยยังพอวิทยุติดต่อกันได้ผมไม่กลัวป่ามีเครื่องหลังมาด้วยพร้อมค้างแรมในป่าถ้าจำเป็น ตกเย็นผมคิดว่าจะกลับไปรวมกลุ่มไม่ทันจึงหาที่จะกางเต้นท์ค้างแรมพอดีผมเจอสาวที่หลงป่าเธอหลงจริงๆดูเธอกลัวจนตัวสั่นเมื่อเห็นผมเธอดีใจอย่างสุดๆผมบอกไม่ต้องกลัวแต่เราหลงเข้ามาลึกมากผมจะวิทยุเรียกเพื่อนก็ไม่ได้อยู่ในหุบมุมอับทั้งแบตฯก็อ่อน ผมบอกเธอนี่ก็เย็นมากจะมืดแล้วมันอันตรายที่จะเดินทางตอนกลางคืนเราคงต้องค้างกันในป่าคืนนี้เป็นความจำเป็นที่เธอต้องยอมรับ ผมมีเต้นท์เล็กๆมาแค่หลังเดียวพอนอนได้คนเดียวอาหารน้ำก็มีจำกัดดูเธออิดโรยและหิวผมแบ่งอาหารให้เอเกือบหมดกางเต้นท์ก่อไฟทำทุกอย่างเท่าที่จำเป็น ตกมืดค่ำเรานั่งคุยกันข้างกองไฟจนดึกค่ำมากพอผมให้เธอนอนในเต้นท์ผมจะอยู่ข้างนอก เธอเข้าไปนอนได้ครู่ใหญ่แน่นอนผมนั่งอยู่คนเดียวในความเงียบแน่นอนหลายอย่างเข้ามาในสมองผมรวมทั้งรูปภาพร่างสัดส่วนของพี่เพ็ญที่นอนอยู่ในเต้นท์ผมจินตนาการไปต่างๆนานๆแล้วตัดสินใจลองเสียงทำบางอย่างดู ผมเปิดเต้นท์มุดเข้าไปหาเธอๆดูตกใจร้องถาม
       "พลคุณเข้ามาทำไม" ผมบอก
       "น้ำค้างมันแรง"เธอพูดไม่ออกขยับตัวให้ผมเข้าถึงเต้นท์จะเล็กก็พอมีที่  ผมบอกเธอ
       "พี่อาหารน้ำเรามีเหลือไว้แค่มื้อเช้านิดเดียว"เธอถามแบบหวาดๆ
        "พี่รู้พี่กินของเธอหมด"ผมบอก
        "ผมหิว"เธอถาม
        "แล้วจะทำไง"ผมบอก
       "ผมจะกินพี่ได้ไม"เธอร้องว่า
       "บ้าจะกินอะไรทำได้ไง"ผมเอามือจับอกเต้านมเธอๆตกใจสะดุ้งหนีแต่หนีไม่พ้นที่มันแคบเธอเอามือปัอมือผมแล้วผลักดันเธอร้องบอก
        "อย่าทำบ้าๆนะ"ผมบอก
       "ไม่บ้าที่ผมรู้พี่พึ่งมีลูกคงมีนมให้ผมกินบ้าง"เธอร้องบอก
       "ไม่นะจะทำอย่างนั้นไม่ได้"ผมเป็นคนเที่ยวผู้หญิงอยู่บ้างตามแบบคนโสดแต่ไม่เคยเอาสาวที่ไม่ใช่มืออาชีพหรือลูกเมียใครคืนนี้ขอรองดูผมเริ่มปลุกปล้ำเธอๆดีดดิ้นพอเป็นพิธีเพราะรู้ดีว่าหนีไม่พ้นผมไม่เคยปล้ำผู้หญิงผมจับอกเธอบีบขย่ำจะกระชากดึงเสื้อออกเธอพูดเสียงสั้นหอบอย่างหวาดกลัว
       "อย่าๆเดี๋ยวเสื้อขาด"ผมผละมือออกเธอขยับตัวแกะกระดุดเสื้อให้ผมมองอะไรแทบไม่เห็นมีแค่แสงจากกองไฟนอกเต้นท์แตต่ผมเห็นเสื้อในยกทรงเธอขาวๆผมไม่รอช้าถลกปลิ้นมันขึ้นแล้วซุกหน้าลงจูบดูดหัวนมเธอคงอยากถีบผมออกหรือดิ้นหนีแต่เธอจำยอมปล่อยให้ผมดูดนมเป็นครั้งแรกที่ผมได้ดูดนมสดจากเต้าเธอยังมีน้ำนมมือผมจับนมอีกเต้าเธอลูบบีบคลึงเธอนอนหายใจระทวยเหนื่อยเพราะตื่นเต้นทั้งจากการดิ้นหนีสู้ผมเมื่อครู่ ผมดูดนมเธออยู่ครู่เธอนอนนิ่งเฉยตัวเกร็งมือผมที่ลูบคลำนมเธออีกเต้าลูบลงต่ำจับเป้ากางเกงเธอๆสะดุ้งตกใจร้อง
       "อย่าๆนะจะทำไร"ผมบอก
       "พี่ไอ้ไบ้ผมมันก็หิวอยากกินหอยพี่"เธอรู้ความหมายร้องบอกอย่างหวาดกลัวและตกใจ
       "ไม่ๆนะพี่มีลูกมีผัวแล้วจะทำอย่างนั้นไม่ได้นี่ก็มากเกินพอแล้ว"ผมไม่สนใจที่เธอพูดอาจเพราะผมหน้ามืดผมปลุกปล้ำปลดเข็มขัดเธอแกะขอรูดซีบกางเกงเธอๆพยายามดิ้นรนพูดเสียงสั่น
       "อย่าๆไม่ๆๆเอานะ"เธอดิ้นรนจะตบตีผมก็ไม่กล้า ถึงจะทุลักทุเลบ้างผมก็ถอดรูดกางเกงเธอลงได้จนถึงข้าเข่าขาพับก็พอจะทำให้เธอกางขาออกได้ เธอจะพอใจหรือไม่ก็ตามผมเอามือจับลูบบีบหีเธอในทันทีรู้สึกได้ถึงความอวบนุ่มถึงจะมืดมองไม่เห็นอะไรมือผมก็รู้สึกได้ว่าสากจากขนหมอย ผมรีบรุดกางเกงผมลงพลิกตัวขึ้นนอนทับร่างเธอๆดิ้นร้อง
       "อย่าๆทำพี่"เธอหนีบขาผมกดเธอไว้โดยไม่พูดอะไรแล้วกดทุบหน้าเธอๆคงเจ็บเผลอตัวกางขาออกผมได้จังหวะเข้าทับในหว่างขาเธอทันทีเธอร้องไม่ขาดเสียงว่า
        "อย่าๆ"ผมไม่รอช้าจับควยที่แข็งพร้อมทิ่มแทงเข้าในหว่างขาผิดๆถูกๆสองสามทีก็ถูกรูหีเธอแล้วผมกระแทกอัดมันเข้าไปเธอกรีดเสียงร้องถีบขาหนีและร่ำไห้ แต่ผมไม่สนใจกำลังหน้ามืดเลยเริ่มกระเด้าซอยเย็ดหีเธอทั้งที่เจ็บควยรูหีเธอคับแน่นมาก ผมกระเด้าเธออย่างเมามัน เธอร่ำไห้นอนตัวสั่นพร่ำสะอื้น
       "เอาออกไปพอแล้วไม่เอา"ผมไม่สนใจที่เธอร้องไห้กอดรัดเธอไว้แน่น ความรู้สึกที่ผมได้รับผิดจากที่เที่ยวผู้หญิงมืออาชีพทั่วไปมันทั้งตื่นเต้นเร้าใจสนุกเป็นที่สุดอย่างที่ผมไม่เคยได้รับมาก่อน ผมเย็ดซอยหีเธออยู่ครู่จากที่เธอนอนนิ่งตัวสั่นร่ำไห้ตอนนี้เสียงสะอื้นไห้ค่อยๆกลายเป็นเสียงครางหายใจหอบขาที่ถีบตัวหนีก็หยุดจนเกือบนิ่งแค่ขยับและสั่นๆเอวหน้าท้องเธอเริ่มส่ายขยับเหมือนกระเด้าร่อน หน้าเธอสะบับซ้ายขวาผมก้มลงจูบไซร้อกเต้าแล้วดูดหัวนมทั้งมืออีกข้างจับบีบขย่ำเต้านมอย่างมันมือจนนมไหลเลอะมือผมสลับดูดนมเธอซ้ายขาวควยซอยเย็ดช้าเร็วแรงบ้างไม่อยู่นิ่ง ผมจับเธอจูบดูดปากทั้งที่แทบไม่เห็นหน้ามันมืดมากเธอพยายามกัดฟันปิดปากแต่เมื่อโดนผมจูบปากควยซอยอยู่ในรูหีเธอก็อ้าให้ผมพอสอดลิ้นเข้าไปผมกลัวเธอกันเหมือนกันแต่ก็เสี่ยงดูเธอกลับดูดลิ้นผมอย่างหิวโหย ผมสลับจูบปากดูดลิ้นลงมาดูดนมเธอควยก็ซอยเย็ดจนเธอเกร็งขาแอ่นหีก้นลอยบิดร่างสั่นกระตุกแล้วหยุดดิ้นหายใจหอบสะอื้นไห้ผมซอยเย็ดเธอต่อไม่หยุดจนน้ำกามแตกทะลักใส่ในรูหีเธอๆสะอึกสะอื้นดันผมลงจากตัวเธอๆดึงกางเกงขึ้นใส่พลิกตัวหันหลังให้ผม นอนสะอื้นไห้ ผมไม่พูดหรือทำอะไรเธออีก ผมหมดแรงกับการที่ปลุกปล้ำเธอและร่วมเพศทุกอย่างอยู่ในความเงียบและมืดสนิทกองไฟก็มอดดับไฟราคะของผมก็ดับด้วย จนเราหลับกันไป จนฟ้าสางเธอตื่นลุกออกจากเต้นท์โดยไม่พูดอะไร ผมลุกมาเก็บเต้นท์และสิ่งของเธอนั่งซึมนิ่งไม่พูดอะไร ผมส่งอาหารแห้งที่พอเหลือให้เธอกินเธอก็รีบรับเอาไปกินพร้อมกับน้ำดื่มแล้วคำแรกที่เธอพูด
       "อยากอาบน้ำ" ผมมองเธอแล้วบอก
       "ธารน้ำห่างไปไม่ถึงยี่สิบเมตร"เธอลุกเดินไปตามที่ผมชี้ ผมบอกเธอ
       "อย่าหลงอย่ากินน้ำในลำธารนะครับพี่"เธอพูดโดยไม่หันมองผม
       "หลงก็ตามหาด้วย"ครู่ใหญ่ผมเก็บของเสร็จออกไปตามหาเธอเจอเธอนั่งที่ริมน้ำผมถาม
       "อาบน้ำแล้วเหรอ"เธอบอก
       "ไม่กล้าเอาแค่ล้างตัว"เธอลุกจะเดินผมจับมือเธอไว้เธอตกใจร้องถาม
       "จะทำไรอีก"ผมบอก
       "ขอผมอีกทีได้ไม"เอร้องเหมือนด่าผม
       "ไอ้บ้า"เท่านั้นผมจับกดเธอลงคุกเข่ากดหลังให้หน้าคว่ำเธอพยายามดิ้นแต่ผมโอบรัดเอวเธอมือผมปลดเข็มขัดรูดถอดกางเกงเธอลงจนเปิดตูดก้นขาวให้ตายไม่เคยเห็นอะไรสวยแบบนี้มาก่อน ผมกดหลังเธอไว้เธอดิ้นพอเป็นพิธีผมรีบถอดกางเกงผมลงแล้วเอาควยทิ่แทงใส่ในร่องง่ามตูดเธอไม่ผิดเป้าทีเดียวโดนเข้าที่รูหีผมกระเด้าแทงเย็ดเธอๆร้องโอยๆไม่ร้องไห้แต่ปากพร่ม
       "ไอ้บ้าแกข่มขืนฉัน"ผมคิดคงใช้ผมปกติเป็นคนสุภาพให้เกียรติผู้หญิงเกียดที่สุดคือข่าวการข่มขืนแต่นี่ผมกำลังทำเอง ผิดถูกชั่วดีก็เพราะเธอเป็นคนสวยและเป็นโอกาสที่ผมจะได้เธอผมรู้สึกผิดแต่ต้องเย็ดเธอให้เสร็จอย่างอื่นว่ากันทีหลัง ผมเห็นเธอไม่ดิ้นหนีมือผมที่กดหลังเธอก็ปล่อยมาเกาะจับสะโพกก้นเธอแล้วโยกกระเด้าเธอสะบัดหัวส่ายหน้าจนผมที่ยาวกระจายสยายเสียงเธอไม่บ่นด่าแต่เป็นครางซี๊ดปากร้องโอยๆผมเย็ดเธอจนเธอหยุดร้องครางผมกระแทกควยสุดแรงแล้วหลั่งน้ำกามใส่ในรูหีเธอ ผมชักควยออกเธอฟุบตัวลงนอนคว่ำหน้านิ่งผมเอามือจับลูบก้นขาวเธอแล้วบอก
       "ผมขอโทษนะครับพี่" เธอถามผมโดยไม่หันหน้ามาทางผมเลย
       "พอหรือยัง"ผมไม่ตอบคำถามแต่ถอนใจว่า
       "ผมจะไปเก็บของเราจะหาทางกลับกัน"ผมเดินไปเก้บของอีกครู่ใหญ่เธอก้เดินมาหาแล้วถาม
       "เธอทำไมทำกับพี่แบบนี้ดูเธอเป็นคนดีไม่ใช่พวกบ้ากาม"ผมนั่งก้มหน้าสลดบอก
       "ผมขอโทษจริงครับเมื่อคนผมหน้ามืด"เธอพูดบ่นและถาม
       "ดูหน้าไม่รู้ใจ แล้วเมื่อกี่หละอย่าบอกนะว่าหน้ามืด"ผมอ้อมแอ่มบอก
       "คือพี่สวยๆจนผมห้ามใจไม่อยู่"เธอว่า
       "พี่มีลูกมีสามนแล้วนะ"ผมพยักหน้ารับพูดไม่ออกเอถามอีก
       "จะเอาไง"ผมส่ายหน้าว่า
       "แล้วแต่พี่"เธอถอนหายใจนิ่งครู่แล้วบอก
       "จะทำไงดี เอาหละจะให้ใครรู้ไม่ได้"ผมเลยบอก
       "เอาว่าบอกพวกเราว่าเมื่อคืนพี่หลบในป่าคนเดียวผมมาเจอพี่เช้านี้เองน่าจะเป็นทางดีที่สุดถ้าพี่ยอมรับ"เธออึดใจพยักหน้ารับว่า
       "เอาตามนี้ก็แล้วกัน"จากนั้นเราเริ่มออกเดินทางโดยเราไม่พูดอะไรกันอีก พอได้สัญญานวิทยุผมก็เรียกหาพรรคพวกแล้วบอก ผมเจอเธอแล้วเมื่อเช้านี้เราปลอดภัยดี เกือบเที่ยงผมถึงเจอพรรคพวกและสามีเธอๆขอบคุณผมๆก็บอกเขาไปตามที่ผมกับเธอตกลงกันไว้ทุกอย่างก็ดูเรียบร้อยดีไม่มีใครติดใจอะไร เพราะมันเป็นไปได้เมื่อหลงป่าตกดึกจากต้องหลบนอนเป็นธรรมดาเช้าผมเจอเธอก็นับว่าเป็นโชค เรากลับบ้านกันในบ่ายวันนั้น

       จากเหตุการณ์วันนั้นผมไม่แน่ใจคุณเพ็ญกับสามีจะออกเที่ยวป่ากับพวกเราอีกหรือไม่และผมอาจไม่มีโอกาสเจอเธออีก ผมคิดอยู่หลายวันว่าผมทำกับเธอไปได้ยังไง ปกติผมไม่ใช่คนโหดเห็นแก่ตัวที่จะทำอะไรแบบนั้นแต่ผมก็ทำไปแล้ว ลึกๆผมคิดนี่ผมทำระยำปลุกปล้ำทำชำเลากับเมียชาวบ้าน แต่ก็อีกมันเป็นโอกาสเดียวที่เหมาะที่ผมจะได้เอาเธอๆเป็นคนสวย ในคืนนั้นผมไม่ได้เห็นสัดส่วนผิวตัวเธอเลยในป่ามันมืดมาก แต่ตอนเช้าที่ธารน้ำผมได้เห็นสัมผัสสะโพกก้นเธอที่ขาวสุดสวยภาพนั้นยังติดตาผมไม่มีเลือนหาย เวลาผ่านไปเดือนกว่าทุกวันผมคิดถึงเธอจนผมสุดทนผมคิดทำบางอย่างในวันที่ผมมีประชุมสัมมนาที่โรงแรมแห่งหนึ่งเป็นเวลาสามวันผมเปิดห้องพักไว้ผมตัดสินใจเสี่ยงอีกครั้งจะผิดถูกได้ผลยังไงก็ขอลอง ผมมีเบอร์โทรฯเธอผมทำใจกล้าโทรฯไปหาเธอๆรับสายพอรู้เป็นผมเธอเสียงเธอเงียบไม่พูดอะไรผมจึงเป็นฝ่ายพูดๆอย่างสุภาพถามทุกข์สุขเธอและทั่วๆไปเธฮไม่ให้เสียงตอบเลยแต่ไม่ตัดวางสาย ในที่สุดเธอพูดถาม
      "โทรฯมาทำไมคงไม่ใช่อยากถามทุกข์" ผมเลยบอกเธอ
      "ผมอยากเจอพี่ครับ"เธอเงียบไปครู่ผมนึกว่าคราวนี้เธอคงตัดสายแต่ไม่เธอถามกลับว่า
     "ทำไมถึงอยากเจอแล้วคิดหรือว่าพี่จะไปหาเธอ"ผมบอกไป
     "ผมคิดถึงพี่ครับส่วนพี่จะมาหาผมหรือไม่ผมไม่ว่าอะไรแต่ผมมีสัมมนาที่...สามวันสามคืนผมพักที่นี่ไม่ไปไหนทุกเย็นผมจะนั่นเล่นที่ห้องอาหารถ้าพี่มาก็เจอผมถ้าพี่ไม่มาผมก็ไม่ว่าตำหนิอะไรพี่จะลืมทุกอย่างลืมที่โทรฯมาวันนี้ด้วย ผมจะนั่งจนถึงเวลา...แล้วขึ้นห้อง"ผมพูดจบเธอไม่มีเสียงตอบอะไรอยู่ครู่แล้วเธอก็ตัดสาย ผมรู้สึกผิดหวังแต่ก็ไม่เกินจากที่คาดคิดไว้เธอจะคุยหรือมาหาผมทำไมผมก้ไม่ได้สนิทอะไรกับเธอมากนอกจากคืนนั้นเท่านั้นมันคงเป็นตราบาปที่เธอไม่อยากหวนคิดถึงมันอีก
     ตกเย็นนั้นผมนั่งเล่นแบบรอเธออย่างลมๆแล้งหวังว่าเธออาจมาแต่ที่สุดเธอก็ไม่มาผมไม่คิดอะไรมาขึ้นห้องนอน เย็นวันที่สองผมนั่งเล่นที่เดิมอีกจนจวนค่ำไม่คิดจะออกไปไหนแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มีสาวสวยในชุดดำดูภูมิฐานเป็นคนมีระดับเดินเข้ามาไม่ใช่ใครอื่นคุณเพ็ญที่ผมคิดว่ายังไงเธอก็จะไม่มา ผมแทบจำเธอไม่ได้ที่เคยเห็นเอไม่ได้แต่งตัวแบบนี้ เจอกันทีไรก็ที่นัดกันกับกลุ่มนักเที่ยวป่าเธอก็จะใส่กางเกงยินส์เสื้อยืดอะไรๆง่ายๆทำนองนั้น เธอเห็นผมก็ตรงเข้ามาหาผมๆรีบลุกเชิญเธอนั่ง เธอหันมองซ้ายขาวอย่างรนเหมือนกลัวใครจะมาเห็น เธอเริ่มพูดอย่างประหม่า
     "มีอะไรถึงอยากเจอพี่"ผมบอก
     "ไม่มีอะไรมากผมแค่คิดถึงก็แค่นั้น" เธอบอก
     "เราไม่ได้รู้จักมีอะไรกันจะมาคิดถึงอะไรกันนักหนา"ผมหน้าชาเธอพูดเหมือนต่อว่าหรือด่าผมเป็นนัยๆอย่างสุภาพ ผมทำใจพูดออกไป
     "ใช่ครับผมไม่รู้จักอะไรพี่มากนักแต่จากคืนนั้นที่หลงป่าผม.."เธอรีบพูดสวนกลับ
     "ไม่ต้องพูดถึงมันอีกลืมมันไปซะมันจบไปแล้วๆจะไม่เกิดขึ้นอีกหรือเธอคิดจะ blackmail พี่เธอต้องการอะไรหรือเท่าไรว่ามา"เธอพูดเหมือนดูถูกผมๆรีบสั่นหน้าบอกไป
     "ไม่ๆเลยผมปิดปากเงียบรับรองแล้วผมก็ไม่คิดเอาอะไรจากพี่ด้วย"เอพูดสวน
     "แล้วนัดพี่มาทำไม"ผมบอก
     "ก็บอกแล้วไงว่าผมแค่คิดถึงผมเองก็ไม่หวังหรือคิดว่าพี่จะมาแล้วผมก็ไม่คิดจะตอแยอะไรกับพี่อีกด้วยแต่นี่พี่มาผมก็ดีใจตอนนี้พี่จะกลับผมก็ไม่ว่าอะไนผมขอบคุณพี่ครับที่แวะมา" เธอนิ่งเงียบอยู่ครู่มองหน้าสบตาผมสองมือเธอกำประสานกันแต่ขยับไม่อยู่นิ่งดูเหมือนเธอสับสนแล้วเธอถาม
      "พักอยู่ที่นี่เหรอ"ผมบอก
      "ก็แค่สามวันประชุมผมไม่อยากเดินทางไปมาที่พักผมไกล"เธอนิ่งขบคิดแล้วก้มหน้าพูดถามซ้ำ
      "บอกมาตรงๆเธอจะเอายังไงกับพี่"ผมถอนหายใจพูดอย่างอึดอัดใจ
      "ผมอยากได้อยากนอนกับพี่"เธอหันจ่องหน้าผมด้วยสายตาแข็งผมรีบสั่นหน้าพูดไป
      "ไม่ๆครับพี่ไม่ต้องตอบรับผมแค่คิดฝันอยาก..เออ..ถ้าพี่จะกลับก็เชิญแล้วอย่างที่บอกผมจะไม่ตอแยหรือกวนพี่อีกผมรับรอง" เธอพูดเหมือนต่อว่า
      "เธอคิดอย่างนั้นได้ไงพี่มีลูกมีสามีคิดเหรอพี่จะทำตามที่เธอต้องการอย่างนั้น"ผมบอก
      "ก็รู้ครับว่าพี่คงไม่ทำผมก็ไม่หวังอะไรแค่ผมฝันลมๆแล้งๆคิดถึงพี่ก็เท่านั้น พี่มาผมก็ดัชีใจเราก้ควรจบกันแค่นี้"ผมกับเธอนั่งเงียบอยู่ครู่ใหญ่แล้วผมเป็นฝ่ายบอก
      "เอาหละครับผมจะไม่กวนเวลาพี่ๆจะกลับก็ตามสบายผมก็จะขึ้นห้องหละ"ผมลุกเดินเธอลุกตามผมนึกเอจะเดินออกประตูโรงแรงกลับไปแต่เธอกลับเดินตามผมๆหันถาม
      "พี่จะไปไหนไม่กลับเหรอ"เธอก้มหน้าพูดเสียงอ่อย
      "เราคุยกันยังไม่จบตรงนี้มีคนพลุกพล่านไม่สะดวกไปคุยต่อที่ห้องเธอดีกว่า"ผมได้ยินก็ใจสั่นขึ้นมาถามไป
      "จะเอาอย่างนั้นเหรอ"เธอพูดสวยกลับ
      "ไม่ต้องพูดให้มากเรื่องรีบๆไปเดี่ยวเกินมีคนรู้จักมาเห็นพี่จะเดือดร้อน"ผมรีบไปขึ้นลิฟล์ในลิฟล์มีคนขึ้นไปด้วยหลายคนเธอยืนชิดผมๆลองจับมือเธอๆสะดุ้งแต่ไม่ดึงมือหนีจนถึงชั้นที่ผมพัก ออกจากลิฟล์มีคนสี่ห้าคนออกมาด้วยเราไม่พูดอะไรกันจนผมเปิดประตูเข้าห้องเธอรีบหลบเข้าตามแล้วยืนนิ่งหันหลังให้ผมๆไปจับสองต้นแขนเธอจากข้างหลังเธอสะดุ้งผมรู้สึกได้ว่าตัวเธอสั่นๆผมถามเธอ
      "พี่กลัวเหรอ"เธอไม่พูดขยับตัวเดินหนีเอากระเป๋าถือไปวางที่โต๊ะผมถาม
      "พี่ขึ้นมาทำไมผมไม่ได้บังคับ"เธอหันมาเม้มปากเอียงหน้าก้มหลบสายตาผมเธอบอก
      "ข้างล่างคนเยอะ..ก็แค่ต้องการหาที่ส่วนตัวคุยกันให้จบ"ผมเดินไปยืนตรงหน้าเธอๆยังก้มหน้าผมถามเธอ
      "พี่ใส่ชุดดำจะไปงานศพเหรอ"เธอส่ายหน้า
      "ไม่มีงานศพ..แต่ถ้าไม่ใส่ชุดดำจะมีข้ออ้างอะไรที่จะหลีกเวลาแวะมาหาเธอ"ผมลองเอามือลูบที่ท้องน้อยเธอนอนกระโปรงดำเธอจับแขนผมไว้เงยหน้ามองด้วยสายตาสลดเธอพูดสั่นๆ
      "ม..ไม่ๆได้..พี่มีลูกมีสามีแล้วเราจะทำอย่างนี้อีกไม่ได้"ผมไม่รอช้าเอพูดขาดคำผมดึงเธอเข้ากอดประกบจูบปากเธอที่สั่นระริกเธอผวากอดผมแล้วตอบรับจูบผมด้วยลิ้นมือผมที่ท้องน้อยเธอเลื่อนลงถลกชายกระโปรงขึ้นแล้วสอดเข้าลูบขาอ่อนจนถึงเป้ากางเกงในเธอๆสะดุ้งผละตัวหันหลังหลบทันทีพร่ำเสียงสั่น
      "พี่ทำไม่ได้"ผมเข้ากอดเอวเอมือลูบสะโพกก้นแล้วพูดอย่างใจเย็นสุภาพ
      "อยู่ที่พี่จะตัดสินใจผมไม่บังคับ"เธอพร่ำ
      "พี่มีลูกมีสามีแล้วๆยัง..คนอื่นอีก"ผมบอก
      "ลืมๆไปบ้างที่นี่ไม่มีใครรู้เห็นมีแค่เราสองคน"มือผมที่กอดเอวเธอเลื่อนขึ้นจับราวนมลูบคลำเต้านอกชุดดำอย่างแผ่วเบามือที่จับสะโพกสอดล้วงเข้าในกระโปรงลูบหน้าท้องแล้วลงจับลูบบีบๆเป้ากางเกงในผมคลุกหน้าลงไซร้ไหล้ซอกคอเธอๆเสียงสั่น
      "ไม่ๆนะเธอจะให้พี่ทำอะไร"ผมกระซิบที่หูเธอ
      "พี่ใส่ชุดดำผมอยากรู้ชั้นในพี่สีดำด้วยหรือเปล่า"เธอพยักหน้าอึดใจพูดเหมือนไม่รู้จะพูดอะไร
      "ชั้นในก็สีดำ"ผมกระซิบบอก
      "ถอดผ้าเถอะครับผมอยากดู"เธออึดใจพยักหน้าผละตัวหนีไม่หันหน้ามาหาผมๆก็ถอยเธอค่อยๆแกะกระดุมเสื้อถอดกระโปรงชุดดำอย่างช้าๆเหมือนลังเลผมรีบถอดเสื้อผ้าออกทันทีเสื้อกระโปรงเธอถูกถอดวางไว้เรียบร้อบที่เก้าอี้ วันนี้ไม่ใช่กลางคืนในป่ามืดที่ไม่เห็นอะไร ให้ตายผมได้เห็นชัดๆผิวเธอเนียนขาวตัดกับยกทรงกางเกงในสีดำมันยั่วกิเลสผมเหลือเกินอยากโดดเข้าไปปลุกปล้ำฝัดแต่ก็ห้ามใจไว้ต้องทำสุภาพจะหักหาญจิตใจเธอแบบที่ทำในป่าไม่ได้ เธอหันกลับมาเอามือปิดร่องอกหน้าท้องเธอร้อง อุย!เมื่อเห็นผมเหลือแค่กางเกงลิงที่เป้าตุงเธอก้มหน้าอายผมบอก
     "พี่สวยจัง"ผมโอบไหล่เธอไปที่เตียงเธอยังยืนตรงหน้าแต่ผมนั่งเธอพูดสั่นๆ
    "พี่ไม่เคยทำแบบนี้นะ"ผมบอก
    "ไม่เป็นไรครับ"เธอบอก
    "พี่..อายไม่เคย..แก้ผ้าให้ใครดูนอกจากสามี"ผมยิ้มบอก
     "มีผมอีกคนถอดเถอะครับ"พูดจบผมจับขอบกางเกงในเธอค่อยๆรุดลงไรขนหมอยค่อบๆปรากฎตรงที่โหนกนูนเมื่อกางเกงในหลุดพ้นตาผมลุกวาวให้ตายขนหมอยเธอลกดกดำจนแทบไม่เห็นร่องผ่าพูกรีบหีเธออายเอามือป้องปากปิดหน้า ผมเอามือลูบขนหมอยแล้วสอดลูบล้วงลงในร่องหว่างขาลูบจับแคมในเม็ดแตดอย่างแผ่วเบาผมบอกเธอ
     "หีพี่สวยจังนุ่มอวบเต็มมือลื่นแฉะด้วย"เธอไม่พูดอะไรผมจับให้เธอลงนั่งข้างเธอเอียงหน้าหลบก้มอายผมรีบถอดกางเกงลิงผมจับมือเธอมาจับควยผมเธอถึงกับสะดุ้งหันมามองร้องออกมา
     "อุย!อะไรเนี่ยแข็งใหญ่ยาวจัง"ผมยิ้มบอก
     "ในป่าเมื่อเดือนก่อนก็อันนี้หละที่ผมใช้กับพี่"เธออุทานทั้งที่มือยังจับกำควยผมไม่ปล่อย
    "เป็นไปได้ไง" ผมบอก
     "เป็นไปแล้วๆผมก็จะขอใช้กับพี่อีกวันนี้"เธอส่ายหน้าหันหลบพูดอ่อยๆ
     "ใหญ่ขนาดนี้พี่จะรับได้ไง"ผมเอามือแกะขอยกทรงข้างหลังเธอออกเธอขยับไหล้ถอดมันผมจับเธอหันกลับ หัวใจผมแทบวาบหยุดเต้นเมื่อได้เห็นเต้านมเธอที่เป็นเต้าโตขาวผมเต่งตึงไม่หย่อนยานหัวนมสีชมพูคล้ำสวยจับใจผมผ่ายเด็กสาวมาก็หลายคนไม่มีใครนมสวยเท่านี้ ผมเอามือประคองจับเต้านมเธอบีบคลึงเธอก้มหน้าอายยื่นมือกลับมาจับควยผมๆก้มลงหอมจูบแก้มเอๆเงยหน้าผมประกบปากจูบดูดแลกลิ้นกับเธอในทันทีมือผมก็จับบีบคลึงเต้านมเธออย่างสนุกมือๆเธอก็กำถอดรูดควยผมอย่างมันมือ ผมจับเธอเอนลงขึ้นนอนหงายเธอไม่ขัดขืนผมจับขาเธอให้กางออกแล้วผมขยับขึ้นเตียงเข้าไปอยู่ในหว่างขาเธอๆเอามือปิดหีเมินหน้าหลบผมจับมือเธอออกแล้วเอามือผมจับปิดหีแทนทั้งเอานิ้วสอดแยงลงในร่องรูหีที่แฉะลื่นผมเอาสองมือปัดขนหมอนแหวกแหกร่องหีจนเห็นแตดติ่งเล็กๆผมก้มหน้าลงซุกไซร้ใช้ลิ้นเลียปากขบดูดเธอตกใจร้อง ว้าย!ยันศอผงกหัวขึ้นมาดู
     "ไม่ๆนะหีๆเธอทำอะไรกับหีพี่"เธอซี๊ดปากครางร้อง โอยๆมือจับขยุ่มส้นผมบนหัวผมทั้งแอ่นหีเธอครางร้อง
     "ไมๆอย่าทำแบบนี้หีๆมันไม่สะอาดพี่เสียวเงี่ยนเหลือเกิน"ผมเที่ยวมาพอประมาณตามอายุผมๆไม่เคยดูดเลียกินน้ำหีใคร ผมไม่รังเกียดหีเธอที่มีกลิ่นสาบคาวบ้างน้ำเมือกที่รสชาติแปลกแต่ผมชอบและแน่ใจว่าเธอสะอาด ผมยังสนุกกับดูดกินหีเธอๆดิ้นครางร้องไม่ขาดเสียง ผมขยับตัวขึ้นทาบทับบนร่างเธอแล้วบอก
     "พี่เงี่ยนผมจะเย็ดให้พี่หายเงี่ยนนะครับ"หน้าเธอบูดเบี้ยวแต่พยักหน้ารับผมเอาหัวควยลงถูในร่องหีเธอๆพูดเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้
     "เบาๆนะพี่กลัวควยเธอใหญ่"ผมยิ้มแล้วค่อยๆกดควยแทงเข้ารูหีเธอๆกัดฟันจนกรามปูดซีดปากคราง ฮือๆตาจ่องหน้าผมๆเริ่มค่อยๆซอยกระเด้าเย็ดเธอสะบัดหน้าไปมาผมก้มลงจูบไซร้ดูดหัวนมเธอๆโอบกอดรัดผมๆกระเด้าแรงขึ้นดูดกินน้ำนมสดจากเต้าเธอเพื่อเพิ่งพลัง เธอดิ้นเหมือนปลาถูกทุบหัวทั้งถีบขาแอ่นหีจนก้นลอย ผมซอยควยเร็วหนักกระเด้าแรงขึ้น เธอจับผมที่กำลังดูดนมให้เงยหน้าขึ้นและจูบปากดูดลิ้นผมอย่างหิวโหยผมกระเด้าเอหนักจนเต้านมสั่นกระเพื่อมเธอไม่ร้องห้ามแม้แต่คำเดียว ผมกระเด้าเย็ดหีเธออย่างเมามันทั้งโยกส่ายแทงเสยงัดควยแทบทุกลีลาในท่านอนทับ ผมจูบปากให้เธอดูดลิ้นผมบ้างสลับผมก้มลงดูดกินน้ำนมเธอที่แสนอร่อยผมเย็ดเธอช้าเร็วอยู่นานจนเธอเกร็งร่างขาสั่นกระตุกผมกระแทกควยสุดแรงอีกสามสี่ทีใสส่รูหีเธอแล้วกดแนบสนิทนิ่งไว้ปลดปล่อยน้ำกามให้พุ่งใส่มดลูกเธอๆหายใจหอบระทวยเหนื่อยอย่างหมดแรงผมจูบปากเออีกแล้วดูดนมเธอก็ไม่ว่าอยู่ครู่ใหญ่จนเธฮเริ่มมีแรงแล้วบอก
    "พอเถอะพี่ต้องรีบกลับเดี๋ยวทางบ้านจะสงสัย"ผมสุดเสียดายอยากเอาอีกทีแต่ก็ต้องผละลงจากร่างเธอๆลุกไปหยิบเสื้อผ้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำนานพอควรเสียงเธอคงอาบน้ำล้างตัวแล้วแต่งตัวออกมายืนข้างผมที่นั่งใส่ผ้าขนหนูพันตัวดูทีวีอยู่เธอพูดกับผม "จะกลับแล้วนะ"ผมหันพูดกับเธอ
     "ครับพี่แล้วผมจะมีโอกาสได้เจอพี่อีกไม"เธอยิ้มๆถาม
     "ยังอยู่ที่นี่พรุ่งนี้อีกคืนใช่ไม"ผมยิ้มถาม
     "พรุ่งนี้พี่มีงานศพอีกเหรอ"เธออมยิ้มไม่พูดอะไรแล้วหันเดินออกจากห้องผมไป...

mongk


kabyala

นี้ละครับคุณสามีทั้งหลาย อย่ามัวแต่สวดมนต์ ถึงเมียๆจะดีแค่ไหนแต่ถ้าพวกคุณมัวแต่สวดมนต์ก็จะเกิดเรื่องแบบนี้ละครับ ขอบคุณครับ

sthanya


xonly-1092

หิวอยู่ในป่าไม่มีขอบกิน ขอกินนมกับหอยพี่ ................... ::DookDig::

bump


hanabombam

พี่เขาออกมาให้เอาแล้ว ยังจะแซวเขาอีก เดี๋ยวรอบหน้าก็อดหลอก

rastafari


yuthana

ว่าแต่ว่า เธอจะกลับมาอีกเปล่าคับ555 ขอบคุณคับ

oxigen


jackkie

ขอบคุณผู้แต่งน่ะครับ​  น่าจะแต่งเพิ่มอีกน่ะครับ​  ชวนติดตามเนื้อหาและตัวละครดีครับ