ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_jingjang

Psychopomps the series Ep.1

เริ่มโดย jingjang, สิงหาคม 07, 2016, 04:22:21 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

jingjang

แสงแดดยามเช้า ที่ละเลียดผ่านม่านสีขาวโปร่ง มาพร้อมกับเสียงนกร้องจิ๊บๆ ต้อนรับเช้าที่สดใส ในบรรยากาศแมกไม้ตามธรรมชาติ ของชนบทที่ห่างไกลจากความวุ่นวายในตัวเมือง
ชายหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นด้วยความสดใส แต่ติดอยู่นิดนึงตรงน้ำหนักของสิ่งที่กดทับอยู่บนหน้าอกของชายหนุ่ม
ผกา หญิงสาวสวยผมยาว ผิวขาวสดใส ดั่งดอกไม้แรกแย้ม นอนทับอยู่บนหน้าอกของชายหนุ่ม อย่างหวงแหน และความกลัวว่าชายหนุ่มจะจากเธอไปในยามเช้า
ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะไล่นิ้วไปยังเส้นผมยามสลวย เพื่อเปิดใบหน้ารูปไข่ หน้าตาจิ้มลิ้ม สวยสะดุดตา เพื่อให้ได้มองอย่างชัดเจนอีกครั้ง
ไม่ใช่ความฝันใช่ไหม คือคำถามแรกที่ดังขึ้นในห้วงคำนึงของชายหนุ่ม ถ้ามันเป็นความฝัน ก็เป็นฝันดีที่ชายหนุ่มไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลย ภาพใบหน้าของหญิงสาวที่นอนทับหน้าอกของชายหนุ่มอยู่นั้น สวยงามดั่งภาพวาดของจิตรกรเอก ความงามที่ไร้ที่ติ

ระหว่างที่ชายหนุ่มพินิจใบหน้าเธอ ให้มันฝังอยู่ในความทรงจำตลอดไปนั้น เปลือกตาของหญิงสาวก็ได้กระพริบขึ้นพร้อมกับดวงตากลมโตที่จ้องมายังชายหนุ่ม
"มองอะไรอยู่ค่ะ คุณ จิรัสย์" ผกามาส
"ผมกำลังมองชีวิตครับ ชีวิตที่สวยงามที่สุดที่ผมเคยสัมผัส" จิรัสย์
หญิงสาวอมยิ้ม ก่อนจะ พลิกตัวขึ้นมาจูบชายหนุ่มอย่างดูดดื่ม
"ปากหวานกับผู้หญิงอย่างนี้ทุกคนเหรอเปล่าค่ะ" ผกามาส
"ถ้าผมบอกว่าคุณเป็นผู้หญิงคนแรกของผมละ คุณจะเชื่อไหม" จิรัสย์
ชายหนุ่มจ้องไปยังดวงตาของหญิงสาว ด้วยความจริงใจ
หญิงสาวกรีดนิ้วเล่นไปบนแผงอกอันกำยำของชายหนุ่ม
"ผู้ชายหล่อมีเสน่ห์ อย่างคุณ หญิงสาวคนไหนบ้างที่จะ ไม่อยากทำความรู้จักอย่างใกล้ชิดกับคุณ" ผกามาส
หญิงสาวพูดความจริง รูปร่างหน้าตาของจิรัสย์ หล่อเหล่าดั่งเทพบุตร ฐานะการเงินก็จัดว่าดีเยี่ยม โปรไฟล์ดีขนาดนี้สาวคนไหนบ้างจะไม่อยากทำความรู้จักกับชายหนุ่มคนนี้
ย้อนกับไป เมื่อ 3เดือนก่อน
งานสังคมไฮโซสุดหรูหรา ของมหาเศรษฐีอันดับ 1ใน 10 ของโลก จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ในประเทศไทย เพื่อประกาศถึงตัวทายาท และ มรดกทั้งหมดของคุณ กิตติ ผู้นี้
แขกเหรื่อ มากันอย่างคับคั่ง ไม่ว่าจะจากแวดวงการเมือง นักธุรกิจอันดับต้น ดาราระดับซุปเปอร์สตาร์
ล้วนมากันอย่างพร้อมเพรียง เพื่อดูหน้าตาทายาทผู้ลึกลับของชายชราผู้นี้ ซึ่งไม่มีใครได้เคยเห็นตัวตนของเขามาก่อน ที่มันลึกลับก็เพราะชายชราผู้นี้ไม่เคยแต่งงาน ไม่เคยมีลูก เขาเริ่มตันธุรกิจมาด้วยความยากลำบาก จนประสบความสำเร็จทุกวันนี้ด้วยตัวคนเดียว ทุกคนในสังคมรู้หมดว่าชายชราผู้นี้ไม่เคยมีครอบครัว ครอบครัวเดียวที่ชายชราผู้นี้มี คือธุรกิจของเขา เท่านั้น
ก่อนจะถึงงานเลี้ยง บรรดาคณะผู้ถือหุ้น ได้จัดเปิดประชุมด่วน หัวข้อการหารือ คือทายาทของคุณกิตติ ที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนที่มาที่ไป รวมทั้งการขัดขวางการประกาศตัวสืบทอดธุรกิจ ทั้งตำแหน่งประธาน เพราะอาจจะทำให้ความน่าเชื่อถือของบริษัทอาจจะตกต่ำลงได้
การประชุมเป็นไปอย่างเคร่งเครียด พงศ์ แกนนำที่เข้าขัดขวางการประกาศตัวทายาท ของนายกิติ ชายหนุ่ม อายุไม่ถึง30 แต่สามารถผลักดันตัวเองจนถึงตำแหน่งกรรมการผู้จัดการ ได้ ย่อมแสดงให้เห็นถึงความสามารถของชายหนุ่ม
"คุณกิตติ พวกผมหารือกันแล้วไม่เห็นด้วยที่อยู่ๆคุณจะประกาศทายาทพร้อมทั้งยกตำแหน่งประธานบอร์ดของคุณให้ชายหนุ่มที่ไหนก็ไม่รู้มา ดูแล อาณาจักรธุรกิจของคุณ มันอาจจะทำให้มุมมองของนักลงทุนที่มีต่อบริษัทของเราตกต่ำลงได้ และอาจจะมีผลต่อธุรกิจของเรา"พงศ์
พงศ์มองหน้าชายหนุ่ม จิรัสย์ ที่ยืนอยู่ข้างชายแก่ ซึ่งชายหนุ่มจิรัสย์ แทบจะไม่สนใจบรรดาคนที่มาประชุมกัน เพราะมัวแต่สนใจของประดับในห้องประชุมนี้มากกว่า
"คุณพงศ์ ผมได้ตัดสินใจไปแล้ว และเรื่องนี้ผมไม่ได้ขอความเห็นจากพวกคุณ แต่มันเป็นคำสั่งของผมในฐานะ ประธาน กรรมการ บริษัท ขอให้พวกคุณเข้าใจกันไว้ด้วย" กิตติ
บรรดาคณะกรรมการต่างมองหน้ากัน เพราะ ไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งของ คุณกิตติ เพราะทุกคนรู้อยู่ว่าการตัดสินใจของคุณกิตติ ไม่เคยผิดพลาด ทุกคนรู้ถึงความสามารถของคุณกิตติดี
แต่พงศ์ ก็ยังไม่ยอมลดความพยายาม "คุณอาจจะแก่เกินไปแล้วก็ได้คุณกิตติ การตัดสินใจของคุณอาจจะไม่เคยผิดพลาด แต่ครั้งนี้ ผมคิดว่าคุณทำพลาดไปแน่ๆ ผมไม่อยากให้ธุรกิจของเราต้องพังพินาศลงเพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดของคุณเพียงครั้งเดียว" พงศ์
"ผมต้องการให้พวกเราโหวต และหาคนเป็นประธานกรรมการคนใหม่" พงศ์ ชายหนุ่มพยายามผลักดันให้บอร์ด เลือกประธานบริษัทคนใหม่
ทุกคนพากันมองหน้ากันอย่างเคร่งเครียด
กิตติ มองพงศ์ อย่างโกรธ จัด แต่ก่อนที่ชายชราจะได้ทำอะไรลงไป มือของชายหนุ่ม จิรัสย์วางลงบนบ่าของชายชรา พร้อมทั้ง ส่ายหน้าช้าๆ
"ไม่เป็นไรคุณกิตติ ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องเสนอชื่อผมให้มาแทนตำแหน่งคุณในในบริษัทก็ได้ ไม่เป็นไร ผมว่าแค่คุณประกาศว่าผมเป็นทายาทแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว ผมว่าคุณเป็นประธานต่อไปก็ไม่เลวเหมือนกันนะ ชายหนุ่มพูดกับชายชรา" จิรัสย์
"ผมยังเป็นต่อได้ .....ผมยังมีเวลาใช่ไหม" กิตติ ชายชราถามชายหนุ่ม
"แน่นอน คุณกิตติ คุณยังแข็งแรง สามารถทำหน้าที่ประธานไปได้อีกหลายปี ไม่ต้องกังวลเรื่องของเวลานักหรอก" จิรัสย์ ชายหนุ่มตอบพลางมองไปยังผู้ถือหุ้นบางคนที่ยืนอยู่
"ผมว่าบางคนที่อยู่แถวนี้ ยังต้องเป็นห่วงเรื่องเวลามากกว่าคุณสักอีก" จิรัสย์
"เอาเป็นว่าเลิกประชุมเรื่องเครียดๆนี้เถอะ ผมไม่ได้กะจะมาแทนตำแหน่งของใครทั้งนั้น ทุกคนล้วนมีหน้าที่ของตนเอง และผมก็มีหน้าที่อื่นที่ต้องดูแลแล้ว เพราะฉะนั้น ผมคงไม่เข้าไปก้าวก่ายหน้าที่การงานของพวกคุณแน่ๆ แต่ก็มีบางคนที่อาจจะต้องเจอกับผมในเร็วๆนี้" จิรัสย์ ชายหนุ่มพูดพลางพยุงชายชรา กิตติให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ "เราไปกันเถอะ คุณกิตติ" จิรัสย์ 
ชายหนุ่มกับชายชรา เดินออกจากห้องประชุม ทิ้งให้บรรดาบอร์ดสับสนในสิ่งที่เกิดขึ้น
"คุณพงศ์ คุณควรไปขอโทษท่านกิตติ นะ" ชายคนนึงบอกแก่ชายหนุ่มที่ยืนหน้าเครียด
"ผมไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมผมต้องไปขอโทษ คุณมั่นใจแล้วเหรอว่าเด็กหนุ่มที่ไม่รู้ที่มาที่ไป จะมาบริหารบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับนี้ได้ ผมไม่เชื่อหรอก แล้วคุณกิตติเป็นอะไรไปแล้ว เชื่อชายหนุ่มคนนั้นทุกคำ เขาบอกอะไรก็ทำตามความต้องการเขาซะหมด" พงศ์
......
..
งานเลี้ยงจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ สมกับการเปิดตัวทายาทนักธุรกิจหมื่นล้าน อย่างคุณกิตติ
หญิงสาวมากหน้าหลายตา ทั้งคุณหญิง ลูกคุณหญิงพากันทอดสะพานเสริมใยเหล็กให้ชายหนุ่ม ราวกับว่าถ้าลักพาตัวกลับบ้านได้ ก็จะทำ ชายหนุ่มที่หล่อเหลามีเสน่ห์ เดินไปตามงาน อย่างเป็นจุดเด่น และจุดสนใจ
ทักทายแขกผู้คนอย่างเป็นกันเอง ภายใต้การแนะนำตัวของกิตติ
"เขาว่านายคนนี้ เป็นลูกลับ ๆ ของเจ้าสัว คุณว่าจริงไหม ไม่งั้นเจ้าสัวเขาจะดีใจขนาดนี้เหรอ  ถึงกับ ...."คำพูดมาถึงจุดนี้ คนพูดต้องรีบหยุดพูดเพราะการดึงแขนเสื้อของเพื่อนสนทนา
"สวัสดีครับ ท่านรัฐมนตรี ไม่เจอกันนานเลยนะครับ ตั้งแต่ท่านมาของบให้พรรคท่านก่อนการเลือกตั้ง"กิตติ
"อ้อ ครับคุณกิตติ พอดีช่วงนี้ผมยุ่งมากเลยครับ ก็เรื่องปากท้องของชาวบ้านแหละครับ คุณกิตติ" รัฐมนตรี
"55ครับ ท่านรัฐมนตรี ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ ผมเข้าใจ"กิตติ
พิธีกรบนเวที เริ่มกล่าวทักทายแขกผู้มีเกียรติ์ รวมทั้งเชิญคุณกิตติ และจิรัสย์ขึ้นบนเวที งานเลี้ยงเต็มไปด้วยบรรยากาศ สนุกสนาน จะมีก็เพียงคนกลุ่มนึง ที่ยืนอยู่เคาเตอร์บาร์ด้วยใบหน้าที่ไม่เป็นมิตรพงศ์ กระดก เหล้าสก๊อต หมดแก้วอย่างอารมณ์ เสีย
"นายจะเอายังไงต่อครับ" ชายสวมแว่นดำ กระซิบถาม
"กูไม่เอามันไว้หรอก ทุกสิ่งทุกอย่างที่กูฝ่าฟัน มาถึงจุดนี้ ไม่ยอมให้ไอ้ใครคนไหนมาชุบมือเปิปไปเด็ดขาด
สั่งลูกน้องเฝ้าสังเกตการณ์ หาจังหวะลงมือให้ดูเป็นอุบัติเหตุให้มากที่สุดนะ" พงศ์
"ครับนาย" สมุนของพงศ์
......
..
งานเลี้ยงจบลงแล้ว ชายแก่กับชายหนุ่มนั่งรถ ลีมูซีนกลับคฤหาส์ ย่านชานเมืองของ ชายแก่
"เรื่องในวันนี้ผมต้องขอโทษท่านด้วยที่คนของผมเสียมารยาทต่อท่านไป" กิตติ
"ไม่เป็นไร กิตติ มนุษย์ก็แบบนี้แหละ กลัวที่จะสูญเสีย กลัวในสิ่งที่ไม่รู้ อยู่ๆ ไอ้หนุ่มที่ไหนก็ไม่รู้ จะเข้ามาอยู่ในตำแหน่งที่ทุกคนใฝ่ฝันถึง เป็นใครก็ต้องห้าม เป็นใครก็ต้องปราม แต่ถ้าจะโทษ ผมโทษคุณคนเดียวเลยนะ ผมแค่อยากใช้ชีวิตในแบบของมนุษย์ธรรมดาดูบ้าง อยากรู้ว่าความรู้สึกเป็นมนุษย์ มันเป็นอย่างไร ทำไมใครๆถึงหวงแหนมันจัง แต่คุณ กลับทำให้เรื่องมันยุ่งยากมากขึ้น จะให้ผมไปรับตำแหน่งประธานบ้างละ ประกาศตัวว่าเป็นทายาทบ้างละ อย่าเอาบรรทัดฐานของมนุษย์มาใช้กับผมนะ"  จิรัสย์
"ผมต้องขออภัยท่านด้วยครับ แต่มันจะดีกว่า ถ้าท่านจะใช้ชีวิตมนุษย์สบายขึ้น ถ้ามีปัจจัยรอบด้านช่วยเสริม" กิตติพูดอย่างเกรงกลัว
"นี่คุณกำลังติดสินบนผมใช่ไหม" จิรัสย์พูด ขณะที่นัตย์ตาเริ่มเป็นสีดำทั้งหมด
"เปล่า นะขอรับ ท่านจิรัสย์ เปล่ากระผมไม่กล้า แค่ท่านให้เวลาผมแค่นี้ผมก็ถือเป็นบุญคุณมากแล้ว ให้ผมได้สะสาง งาน สะสางเรื่องที่ค้างคา ....ผมไม่กล้าขออะไรท่านไปมากกว่านี้แล้วครับท่าน" กิตติ ชายแก่พูดอย่างลนลาน และเกรงกลัว
"ก็ดี อย่าลืมนะ ว่าสถานะของผมคืออะไร และข้อตกลงคืออะไร ถ้าคุณละเมิดข้อตกลงของเรา ผมจะกลับทันที" จิรัสย์กล่าว พร้อมกับนัตย์ตากับเป็นขาวดำปกติ
สิ่งที่อยู่ในใจชายหนุ่มคือ กิตติผู้นี่เก่งในเรื่องอ่านใจมากๆ ตัวเขาจะเลือกใครก็ได้มาทำข้อตกลง แต่กับเลือกนายกิตติ ซึ่งเป็นเศรษฐีระดับหมื่นล้าน ก็เพราะต้องการใช้ชีวิตแบบมนุษย์ที่สะดวกสบาย แต่สิ่งที่ขัดใจชายหนุ่มคือ กิตติผู้นี้กับล่วงรู้ ถึงความต้องการที่แท้จริงของเขา และพยายามใช้เป็นข้ออ้าง เพื่อต่อเวลาให้ตัวเองมากขึ้น......
.....
..
ความว่างเปล่า ........ ตัวเราถือกำเนิดมาเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ เราอยู่กับสิ่งมีชีวิตแรกเริ่ม พร้อมกับสิ่งมีชีวิตทั้งมวล แต่กลับไม่เคยมีใครสัมผัสถึงเราได้ จะสัมผัสถึงเราได้ ก็ต่อเมื่อลมหายใจสุดท้ายของห้วงชีวิตได้หมดลง ใช้แล้ว เราคือยมทูติ  ยมราช เราคือความตาย ความมืด  ความเงียบ ฝันร้าย ความสงบ และอีกหลายๆนาม ในหลายๆภาษา ในหลายชนชาติ เราคือสิ่งที่เที่ยงแท้และแน่นอน เป็นทุกความจริงแท้ที่ทุกคนหนีไม่พ้น เราอยู่กับทุกผู้ทุกนาม อยู่ในทุกๆสรรพสิ่ง หลังจากที่ผ่านกาลเวลามาหลายล้านปี มันมีคำถามขึ้นมาในจิตใจของเรา ทำไมมีทั้งคนที่เกลียดเรา เกรงกลัวเรา นับถือเรา ปฏิเสธเรา  บูชาเรา แต่ทำไมไม่มีใครรักเราเลย ความรักคืออะไร ทำไมมนุษย์ถึงได้มีความรัก ความรักทำให้มนุษย์มีความสุข มีความทุกข์ ร่าเริง เสียใจ ในหลายๆอารมณ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่เข้าใจ ทุกวัน เราแค่ไปรับลมหายใจสุดท้ายของมนุษย์ มอบความสงบที่เป็นนิรันดร์ แต่มนุษย์ก็ยังปฏิเสธเรา
ชายแก่อายุ 60 กว่าคนนี้ก็เป็นอีกคน อีกสิ่งมีชีวิต ที่เราจะมอบความสงบอันเป็นนิรันดร์ ในห้องทานข้าวคฤหาส์หลังงามหลังนี้ ฐานะไม่ใช่สิ่งที่จะช่วยเหลือเขาได้ เมื่อเขาทานอาหารคำสุดท้าย หัวใจที่อ่อนแอของเขา ก็จะหยุดทำงาน และนั้นก็เป็นหน้าที่ของเราในการเก็บเกี่ยวลมหายใจสุดท้ายของเขา ทำให้เขาได้พบกับความสงบในชีวิต การพักผ่อน หรือก็คือความตาย
อุ๊ก.... (มันเริ่มแล้ว) แค๊กก... มีใครอยู่บ้าง แค๊ก (มือของชายแก่เริ่มกุมหัวใจ) ได้โปรดดดด ช่วยด้วยยย ชัยแกอยู่ไหน แค๊กกกก  โครมมม ชายแก่ล้มลงจากเก้าอี้ ลงไปสู่พื้น สีหน้าบ่งบอกถึงความอึดอัด ยา .....โอ้ยยย ยา ชัย หยิบยาให้ที แค๊กกก แฮกกก !!! แฮกกก (ลมหายใจเริ่มขาดห้วง) หน้าจากสีแดง เริ่มซีดลง เป็นสีขาว
นั้นใครอยู่ตรงนั้น ช่วยยย..แฮกก หยิบบ. ย.....า.....ให้..หน่อย คำพูดกระท้อนกระแท่น ที่พยายามจะพูดออกมาเป็นประโยค แต่ติดที่ การหายใจเริ่มติดขัด
"จะดิ้นรนเพื่ออะไร กิตติ ไม่อยากพ้นทุกข์หรือ" เสียงไร้ทิศทาง
ชายแก่เห็นเป็นเงารางๆๆ อยู่ตรงงหน้า " ขอออ  ...ยาแฮกแฮก...."กิตติ  ชายแก่พยายามขอความช่วยเหลือ
"ทำไมละ เจ้าเหนื่อยมามากแล้วนะ ไม่อยากพักเหรอ" เสียงไร้ทิศทาง
"ไม่ ผมยังมีสิ่งที่ต้องทำ ยังมีอีกหลายเรื่องที่ต้องสะสาง" กิตติ
"มนุษย์ก็เป็นแบบนี้แหละ ก็รู้ทั้งรู้ว่าจะต้องมีวันนี้ไม่ช้าก็เร็ว แต่ก็ยังพยายามสร้างห่วงขึ้น ไม่เตรียมพร้อมกลับความจริง ความแน่นอนทีสุดในชีวิต แต่กลับไปดิ้นรนในสิ่งที่ไม่แน่นอน" เสียงไร้ทิศทาง
"คุณเป็นใคร ช่วยยยยผม...ด้วย"กิตติพยายามพูดขอความช่วยเหลือ
"เอาเป็นว่าคุณลุกขึ้นมาคุยกันก่อนดีไหม" เสียงไร้ทิศทาง
ชายแก่ที่เมื่อกี้กำลังทรมานอยู่ กลับหายจากการอึดอัด เมื่อสักครู่นี่ราวกับว่าไม่เคยมีอาการหัวใจล้มเหลวเกิดขึ้นเลย ก่อนจะประคองตัวเองลุกขึ้นจากพื้น ขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ในอาการงง งง
ชายแก่มองไปยังเบื้องหน้าที่ขณะนี้เห็นเงาดำ รูปร่างเหมือนมนุษย์ แต่เป็นมนุษย์ที่เบลอๆ อยู่บนเก้าอี้ ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหาร
"คุณ...ไม่สิ ท่านเป็นใคร"กิตติ
"อย่าถามในสิ่งที่คุณก็รู้คำตอบอยู่แล้วสิ" เสียงไร้ทิศทาง
"งั้นท่านต้องการอะไร จากผม" กิตติถามด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อบสุดชีวิต
นั้นสิ ผมต้องการอะไรน๊า ถ้าเป็นปกติ ผมก็แค่รับลมหายใจสุดท้ายแล้วก็จากไป ไม่มานั่งพิรี้พิไรอะไรแบบนี้หรอก แต่อาจจะเป็นเพราะความอยากรู้ก็ได้มั้ง
"ชีวิต เราอยากลองเป็นมนุษย์ดูสักครั้ง เผื่อเราจะได้คำตอบ" เสียงที่ไร้ทิศทาง
"คำตอบอะไรครับท่าน" กิตติ
"นั้นไม่ใช่สิ่งที่เราต้องอธิบาย แต่เอาเป็นว่า เราต้องการสถานะทางสังคม ได้ลองใช้ชีวิตแบบมนุษย์ดู" เสียงไร้ทิศทาง
"ครับท่าน แต่กระผมขอถามสักเล็กน้อยนะครับท่าน นานแค่ไหน ที่ท่านอยู่เป็นมนุษย์"กิตติ
"เอาเป็นว่าจนกว่าเราจะได้คำตอบ หรือไม่ก็จนกว่าเราจะเบื่อ" เสียงไร้ทิศทาง
"ต่อไปนี้เรียกเราว่า จิรัสย์" เสียงไร้ทิศทาง นี้บัดนี้ มีรูปร่างชัดเจนขึ้น อยู่ในชุดสูทสีดำ เป็นชายหนุ่มอายุ 25 ปี
......
....

เช้าวันนี้ หนังสือพิมพ์ พาดหัวข่าว ชายหนุ่มปริศนา ทายาทเจ้าสัวใหญ่ ธุรกิจหมื่นล้าน
พงศ์ โยนหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ ทำงาน ในห้องกรรมการผู้จัดการ ก่อนจะสบถด้วยความโกรธ
"อย่าอารมณ์เสียไปเลย คุณพงศ์ ยังไงคุณก็ขัดขวางไม่ให้เขารับตำแหน่งได้แล้วนี่" นิชา สาวสวยหุ่นเซ็กซี่ เลขาส่วนตัว และ คู่นอนรู้ใจของชายหนุ่ม โอบกอดเข้ามาด้านหลังก่อนจะ คลายเน็คไทที่คอของชายหนุ่มพร้อมทั้ง เลื่อนตัวไปอยู่ด้านหน้า


ชายหนุ่มเห็นทรวดทรงที่อยู่ในชุดทำงาน รัดรูปของหญิงสาว ก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะก้มตัวลงมาเพื่อจูบหญิงสาว แต่หญิงสาวก็หลบออกก่อนจะดึงเน็คไทชายหนุ่มให้เดินตามมายังโซฟา ก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟา และปลดเข็มขัดของชายหนุ่มที่อยู่ด้านหน้า ออก พร้อมทั้งงัดเจ้าโลกของชายหนุ่มออกมารูดเล่น
"ให้นิชาช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นนะค่ะ" นิชา พูดจบก็อมหัวบานๆของชายหนุ่มพร้อมทั้งดูดเลียอย่างชำนาญ
จ๊วบๆๆ บ๊วบบๆๆ อ้า ชายหนุ่มแหงนหน้าด้วยความเสียว จ๊วบบ  แผล่บๆๆ ลิ้นสีชมพู เลียดุ้นทั้งอันจนสะอาด ก่อนจะอมดูดที่พวงไข่ของชายหนุ่ม
"ขอผมกินบ้างนะ" พงศ์ จับตัวหญิงสาวโก่งตูดขึ้นมา ก่อนจะถลกกระโปร่งสั้นขึ้นไปเหนือเอว และลงมือสูดดมกลิ่นจาก จีสติงของหญิงสาว อ๊าาากรี้ดด...หญิงสาวครางด้วยความเสียว  ชายหนุ่มดุนลิ้นอย่างชำนาญ จนจีสติงของหญิงสาว เปียกไปทั่ว ทั้งจากน้ำลาย และน้ำจากร่องสวาทของหญิงสาว
"เสียบเข้ามาเลยเถอะคุณพงศ์ขา นิชาไม่ไหวแล้ว" นิชาพูดพลางกระดกตูดพร้อมประคองท่อนเอ็นให้ชายหนุ่มเสียบเข้ามา
"อุ้บบ!!  เบาๆก่อนค่ะ" นิชาบอกขณะที่ท่อนเอ็นของพงศ์ดันเข้าไปได้แค่ครึ่งลำ
แต่ชายหนุ่มไม่เบาตามเสียงของหญิงสาว
"อย่ามาสั่งผมนะคุณนิชา ผมเท่านั้นที่เป็นคนสั่ง" พงศ์ ดึงตัวนิชาขึ้นมาในท่ากว้างเหลียวหลังพร้อมทั้งเร่งกระแทกอย่างหนักหน่วง

อ๊าาาา...กรี้ดดด อ้  าา อูยยยยตับบบตับ ตับ ตับบบ ตับ   อ๊างงงงงอ๊า
เสียงครางสยิวของนิชาดังไปทั่วห้อง ชายหนุ่มไม่มีที่ทางว่าจะหยุดกระเด้า "กร็ฮดดดด ร้องดังขึ้นอีก ร้องดังขึ้นอีกนิชา"พงศ์ ตับ ตับ ตับ

อ๊า เสร็จแล้วเสร็จแล้ววว ...ชายหนุ่มกระตุกฉีดน้ำรักเข้าเต็มร่องสวาทของหญิงสาวจนล้นออกมา อ๊าาา........
.......
....


....
....
...
...
...
คุยท้ายเรื่อง ครับ นี่เรื่องใหม่ครับ ส่วนเรื่องเก่าขอค้างไว้ก่อนนะครับ อาจจะเป็นเพราะ กำลังใจ ที่หดหาย ไฟที่มอดลง หรืออะไรก็ตามแต่ ขอบิ้วอารมณ์ อีกนิด แล้วจะมาจบให้นะครับ ไม่ซ่อนแล้วครับ เอาเป็นว่าถ้าอยากติดตามกัน ก็มาคอมเม้นกันเยอะๆนะ ครับ ผมจะได้มีกำลังใจ ท้ายนี้ขอบคุณนักอ่านดีๆ ทุกท่านที่คอมเม้น กันเข้ามา และคอยให้กำลังใจผม นะครับ ขอบคุณครับ ::Shy::

dryice32

น่าติดตามมากๆครับ ขอตอนต่อไปแบบด่วนเลยนะครับ 

kabyala

เดินเรื่องมาก็ชวนให้ขนแขนสะแตนอัพละครับ เนื้อเรื่องแบบนี้ผมว่ามันแปลกดีครับฉีกแนวไม่จำเจดี ขอบคุณมากครับ

cd13579

แต่งเรื่องไหนก็อ่านหมดครับ ส่าแต่ท่านยมมาเที่ยวเป็นคนแล้วใครเก็บวิญญาญแทนท่านละฮะ
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

navy868

สนุกดีครับ  งานนี้ท่านยมมาเองเลย

Asura4237

ขอบคุณนะครับ อย่างน้อยก็ทำให้บอร์ดคึกคักขึ้นมาบ้าง รออ่านตอนต่อไปเลยครับแบบนี้

Halan

เรื่องใหม่  ขอให้ออกตอนต่อไปเร็วนะครับ น่าติดตามมากๆเลย

ziggy2

 ::Glad:: ขอบคุณครับ น่าติดตามมากเลยครับ ท่านผู้ประพันธ์ ดูๆ ตัวละครน่าจะเยอะด้วย

naitoom

เพราะชื่อเรื่องแท้ๆ ที่ทำให้อ่านเรื่องแล้ว ต้องคิดหนัก จะออกมารูปไหนเอ่ย?
ในเมื่อชื่อเรื่อง Psychopomp แปลว่า ยมทูต (ถ้าแปลไม่ผิด)
ต้องติดตาม...ครับ

thum2520

อืม แบบว่ามาอีกแบบ ขอติดตามและให้กำลังใจครับ

babyfinger28

เงียบเหงาเหลือเกินค่อยๆๆหายไปทีละคน  ขอบคุณนะครับสำหรับผลงานที่นำมาให้เสพ ::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou::

peddo

แนวน่าสนใจมากเลยครับ นึกว่าซิตี้ออฟแองเจลซะอีก อยากรู้จังว่า ยมทูตถูกเปิดซิงจะเป็นยังไง น่าจะสนุก อีตาตัวร้ายนี่ก็หื่นเชียว เครียดแล้วเซ็กส์นี่อาจตายได้นะครับ ขอบคุณครับ

tokkatoramma

ขอบคุณครับ งานคุณภาพมาให้เสพกันอีกแล้ว ::WowWow::

biggiggog

เนื้อเรื่องคุ้นๆ เหมือนเคยดูเป็นหนังที่แบรท พิต เล่นไว้
สนุกดีครับ
ขอบคุณมากๆครับ

jibxonly

เริ่มเรื่องได้น่าสนใจมาก เป็นกำลังใจให้และจะคอยติดตามผลงานตลอดครับ