ซ่าาาาา............ แปะ แปะ แปะ แปะ
เสียงหยาดน้ำที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้าตกลงมากระทบผืนดินดังไปทั่วค่อยๆจางหายไป เหลือเพียงเสียงน้ำที่เหลือค้างคาอยู่บนที่ต่างๆทยอยกันหยดลงมาตามแรงโน้มถ่วงของโลก
อากาศอันเย็นชื้นและเสียงจิ้งหรีดที่ร้องระงมในคืนหลังฝนพร่ำ น่าจะช่วยให้ใครหลายคนรู้สึกอยากเอนกายหลับตาฟังเสียงดนตรีจากธรรมชาติและเข้าสู่นิทราอย่างสบายอารมณ์ แต่ตัวผมที่ล้มตัวลงนอนบนเตียงอันอ่อนนุ่มกลับรู้สึกเจ็บปวดเหมือนมีมีดมากรีดตรงกลางใจ ผมนอนตะแคงข้างขดตัวกอดเข่าเอาไว้เผื่อว่ามันจะช่วยบรรเทาความรู้สึกนี้ได้ น้ำใสหลั่งไหลออกมาจากดวงตาอันแดงช้ำจนเปียกหมอนเป็นดวงใหญ่ ห้องนอนอันหรูหรากว้างใหญ่กลับมืดสนิทและเดียวดายเฟอนิเจอร์ต่างๆถูกคลุมไว้ด้วยผ้าสีขาว แสงจันทร์ฉายหลังหมู่เมฆครึ้มลอยผ่าน ส่องทะลุหน้าต่างกระจกของคฤหาสน์หลังงามเข้ากระทบกับกรอบรูปอันหนึ่งที่ตั้งอยู่ข้างเตียง เผยให้เห็นรูปของชายคนหนึ่งอ้าสองแขบโอบไหล่ของผู้หญิงหน้าตาสะสวยสองคนในชุดเจ้าสาวพิงไหล่ไว้ ในรูปนั้นทั้งสามกำลังยิ้มอย่างมีความสุข ผมเอื้อมมือเพื่อจะหยิบกรอบรูปนั้นมาดูใกล้ๆ แต่....มือของผมกลับไม่สามารถสัมผัสกับกรอบรูปอันนั้นได้ ความเจ็บปวดกลางหน้าออกทวีความรุนแรงขึ้น ผมร้องตะโกนสุดเสียงเป็นชื่อของผู้หญิงสองคนที่ผมรักสุดหัวใจ
" เดือนนนนนนน!!!! ดาววววววววว!!! "
โฮ่ง!! โฮ่ง!! บรู๊ววววววววววววว......
เสียงหมาหอนรับกันเป็นทอดดังไล่มาจากคฤหาสน์ร้างท้ายหมู่บ้าน บรรดาผู้คนที่อาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงต่างขนลุกขนพองกันหมด เพราะทุกคนต่างรับรู้ถึงกิติศัพท์ความเฮี้ยนของคฤหาสน์ร้างหลังนี้เป็นอย่างดี ถึงแม้เหตุการ์ณแบบนี้จะเกิดขึ้นบ่อยครั้ง แต่ก็ยังไม่มีใครชินซักที
.
.
.
.
.
.
.
ไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องสั้น แนวผีสาง+Erotic+ความรัก+ความเศร้า
ห่างหายไปนานทั้งๆที่ครั้งที่แล้วบอกว่าจะกลับมาซะดิบดี แต่ปรากฎว่าการ์ดจอผมหลับยาวเลย
ก็เลยถือโอกาศเก็บข้อมูล+ขัดเกลาสำนวนเพิ่มเติม จนตอนนี้คิดว่าได้เวลาจะต้องกลับมาลงงานต่อแล้ว (เพราะเมียถามบ่อยๆว่า ไม่แต่งแล้วเหรอๆ)
ยังไงอ่านแล้วคอมเม้นท์กันด้วยนะครับ ว่ารู้สึกยังไง ติดขัดไหม แปลกไหม และได้อารมณ์ยังไงบ้าง
ขอบคุณสำหรับคนที่ติดตามผลงานและเฝ้ารอครับ เร็วๆนี้จะกลับมาต่อเรื่อง 7Sin ไม่รับปากว่าวันไหนยังไง แต่เร็วๆนี้แน่นอน
ปล. กดโพลด้วยก็ดีนะครับ ขำๆ
โพลล์