พิศวาสมังกรหยก 5 ตอน ความลับของอึ้งย้ง-บุกค่ายกลดอกท้อ by Cobra

[areja]

(แว่น คัดเอามาจากสำนวนต้นฉบับเลยจึงมีข้อความท่านครบถ้วนสมบูรณ์ เรื่องนี้ลงบอร์ดบ้านเมื่อ  พฤศจิกายน 30,2011,12:41:26 AM)
................................................

        ตอน ความลับของอึ้งย้ง

    ส่วนอึ้งย้งเดินไปที่เสากลางห้องโถง เอามือกดเข้าไปในเสา ปรากฎพื้นห้องแยกออกกลายเป็นบันไดศิลาลงไปยังเบื้องล่าง บนเพดานทางเดินประดับด้วยมุกราตรีส่องสว่างดุจโคมไฟ นางเดินเลี้ยวไปอีกสองทอดถึงห้องกว้างห้องหนึ่ง เอาหินขัดไฟขึ้นจุดพลางวาดท่าร่างกรีดดรรชนีดีดประกายไฟที่จุดติดพุ่งเข้าหาโคมเทียนที่อยู่รอบห้องสว่างไสวขึ้นมาทันที อึ้งย้งดีดดรรชนีต่อที่เปลวเทียนที่พึ่งสว่างขึ้นต่อไปยังเทียนไขที่เหลืออีกสองสามครั้ง เทียนไขกว่าร้อยเล่มก็ส่วางขึ้นดุจกลางวัน

   นางแย้มยิ้มอย่างพอใจที่สามารถใช้นิ้วสุริยันของท่านอิดเต็งไต้ซือได้อย่างสัมฤทธิ์ผล ภายในห้องลับใต้ดิน อากาศกลับถ่ายเทสดวกทั้งที่อยู่ใต้พื้น ฟากหนึ่งของห้องมีชั้นหนังสือมากมาย ส่วนอีกด้านมีเครื่องดนตรีแขวนอยู่ ห้องลับแห่งนี้จัดเป็นสถาปัตยกรรมที่ท่านเจ้าเกาะดอกท้ออึ้งเอี๊ยะซือภูมิใจยิ่งนัก อีกด้านหนึ่งของห้องกลับมีเตียงนอนกว้างพร้อมเครื่องนอนสะอาดตา อึ้งเอี้ยะซือมักใช้ห้องนี้เป็นสถานที่คิดค้นวิชาฝีมือใหม่ๆขึ้นมาเสมอ จึงกินนอนในห้องนี้เสร็จ

   อึ้งย้งค่อยเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้น จนกระทั่งเอี้ยมตัวสุดท้ายได้หลุดออกจากกาย ยามนี้ร่างของนางเปลือยเปล่าขาวหมดจด แม้ทรวงอกจะหย่อนคล้อยไปบ้างแต่ยังกระชับเต่งตึงดูอวบอูมสมบูรณ์ยิ่งกว่ายามแรกรุ่นเสียอีก เอวคอดรับกับสะโพกที่ผายใหญ่ หน้าท้องแม้จะมีไขมันเพิ่มขึ้นบ้าง แต่ก็ดูงดงามรับกับเนื้อนูนโหนกตรงหว่าง ที่มีเส้นหมอยดกดำราวกำมะหยี่ ขึ้นบนโคก แต่ก็ไม่ได้บดบังรูสวาทยาวรีแต่อย่างใด อึ้งย้งยืนสำรวจตัวเองตรงแผ่นกระจกอย่างพอใจ ก่อนก้าวขึ้นนอนบนเตียง

   นางคำนึงถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา ภาพยอดยุทธพิศวาสปรากฏขึ้นในมโนภาพ ถ้อยคำหยาบคายที่องค์ชายเจอรูดัลพูดจาบจ้วงอยากร่วมรักกับนาง อึ้งย้งเอามือนึงลูบคลำหน้าอกบีบคลึงไปมา ส่วนอีกมือเริ่มลูบต่ำขยี้แถวหว่างขา พลันในใจกลับคิดถึงตอนที่เจ้าสองลูกศิษย์ที่เกือยรุมเย็ดนางในถ้ำ ภาพท่อนควยของ มันล่องลอยมาให้เห็น อึ้งย้งยิ่งเร่งมือขยี้เนินถี่ขึ้นบิดตัวไปมาอย่างเสียวกระสันต์

  โอ้...นี่อึ้งย้งนางถึงเกิดกำหนัดลอบเข้ามาสำเร็จความใคร่ในห้องลับแห่งนี้กระนั้นหรือ

..................................................................

    อีกด้านหนึ่งปรากฏร่างองค์ชายเจอรูดัล ยืนอยู่ใต้คบไฟ ตอนนี้ตลอดร่างของมันกลับเปลือยเปล่า แผงอกมีขนขึ้นรกรุงรัง องคชาติแข็งเป็นลำยาวราวๆ สี่เชี้ยะเศษ (เก้านิ้ว) แถมมีขนหมอยหยาบหนาขึ้นดกดำ มิหนำซ้ำขนหมอยยังดกขึ้นมารกถึงกลางลำควยยุบยับไปหมด อวดหัวบานทะโร่ด้วยอัดน้ำเงี่ยนอยู่ในนั้นจนเต็มที่ เป็นสีเขียวคล้ำเพราะผ่านการใช้งานมาอย่างโชกโชน มันจ้องมองดูอึ้งย้งที่กำลังช่วยตัวเองให้ดูอย่างกระสันต์

    อึ้งย้งกำลังช่วยตัวเองปรือตาขึ้นมองเห็น บุรุษลึกลับที่เจอเมื่อกลางวันซึ่งบัดนี้รู้แล้วว่าคือองค์ชายเจอรูดัล หนึ่งในยอดยุทธพิศวาสกลับส่งสายตายั่วยวนมาอย่างไม่สะทกสะท้าน เอามือแหวกเนินโคกอวดเนื้อในที่วาวด้วยน้ำกระสัน องค์ชายเจอรูดัลเดินตรงเข้ามาจับขาขาวสวยของอึ้งย้งแหวกออกก้มลงเอาหน้าซุกเข้ากลางหว่างขา

   ฉกลิ้นเข้าเลียตรงจงอยแตดปานงูฉก
    " โอว....ข้าเสียวยิ่ง อูยส์..สสสส "

    อะไรกันองค์ชายเจอรูดัลหนึ่งในยอดยุทธพิศวาสออกจากค่ายกลเกาะดอกท้อได้ตั้งแต่เมื่อใด เหตุไฉนจึงเข้ามาโลมเลียหีอึ้งย้งได้เช่นนี้ อึ้งย้งให้ก๊วยเจ๋งเข้านอนไปก่อน ส่วนตัวนางเองลอบลงมายังห้องลับ เพื่อนัดพบเล่นชู้กับยอดยุทธพิศวาสสวมเขาให้กับก๊วยเจ๋งผู้เป็นสามีอย่างนั้นหรือ หรืออึ้งย้งต้องมนต์มายาใดกันแน่

( ขอแทรกตอนนี้เข้ามาก่อน ตอนต่อไปกลัวจะยาวจะคอยกันนาน ขืนไม่เฉลยตอนนี้ก่อนโดนด่าแน่เลย )

.....................

    เกาะดอกท้อ หากเอ่ยถึงชื่อเกาะดอกท้อแล้วในยุทธภพเวลานี้ไม่มีชาวยุทธคนใดที่ไม่รู้จัก

   หนึ่งนั้นเกาะดอกท้อเป็นสถานที่พักของยอดฝีมือที่เข้าขั้นปรมจารย์ ผู้บัญญัติกระบวนท่าฝีมือตั้งมากมาย รวมทั้งเป็นผู้เชี่ยวชาญทั้งบุ๋นและบู๊ ไม่ว่าจะเป็นด้านพิณ ภาพ กาพย์ กลอน ล้วนรู้แจ้งทั้งสิ้น อีกทั้งอุปนิสัยใจคอของเจ้าของเกาะออกแปลกประหลาด เป็นที่น่าเกรงขามและหวาดหวั่นของชาวยุทธทั่วไป จนตั้งฉายานามท่านว่า ภูตบูรพา อึ้งเอี้ยะซือ ทั่วทั้งแผ่นดินยากมีใครกล้าต่อกร

   สองคือ ค่ายกลของเกาะดอกท้อ ถูกยกย่องให้เป็นค่ายกลอันหนึ่งของแผ่นดินในเวลานี้

    ค่ายกลของเกาะดอกท้อ เป็นลักษณะค่ายกลซ้อนค่ายกล

   ค่ายกลชั้นนอกก่อตามหลักหยินหยาง รวมเอกภพเป็นหนึ่งเดียวเปลี่ยนแปรไม่รู้จบ เรียก ค่ายกลอิคุยติ๋ม( ค่ายกลพยุหะเอกธาตุ ) สามารถผันแปรพลิกพลิ้วไร้เงื่อนปม คล้ายจำลองจากความเป็นเอกภาพของจักรวาล ที่แม้ดูเป็นหนึ่ง แต่ประกอบด้วย ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวอื่นๆ มากมาย

   ค่ายกลชั้นในกลับก่อตั้งตามหลักยันต์แปดทิศ เรียก ค่ายกลพยุหะโปยก่วย หรือ ค่ายกลพยุหะอัฏฐทิศ ประกอบด้วย ประตูเป็น ประตูตาย ประตูออก ประตูไข ประตูลวง ประตูซุ่ม ประตูตกใจ ประตูหมดหวัง ดัดแปลงจากค่ายกลของท่านจูกัดเหลียง( ขงเบ้ง ) ในอดีตท่านขงเบ้งเคยใช้ค่ายกลนี้กักนายทหารนามลกซุน ทหารเอกของ กังตั๋ง ที่พาทหารเรือนหมื่นตามตีพระเจ้าเล่าปี่

   แต่ค่ายกลของเกาะดอกท้อกลับเปล่งอานุภาพมากกว่าเนื่องจากเกาะดอกท้อตั้งอยู่ในชัยภูมิที่เหมาะสมรับลมได้ถึงสามสิบสองทิศทำให้ค่ายกลมีชีวิตชีวาสำแดงอานุภาพทั้งจริงและมายา พลิกพลิ้วผันแปรไร้จุดเริ่มต้นและสิ้นสุด ไร้ทั้งเงื่อนปมและรอยต่อ ประดุจดังท้องคลื่นที่ถาโถมโจนทยานในท้องสมุทรที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ ประดุจธารน้ำตกที่ไหลหลากจากภูผาชันเสียดฟ้า ทุ่มตัวครืนครั่นสเทือนไปทั่วท้องนภา อานุภาพมากกว่าทหารเรือนแสนเมื่อคราวขงเบ้งใช้กักทหารของกองทัพลกซุนมากมายนัก แม้แต่นกที่บินตกลงมายังยากจะออกจากค่ายกลนี้ไปได้
( ที่มา สามก๊ก ฉบับ คนขายชาติ )

.......................................................

    ตอนนี้เกาะดอกท้อแห่งนี้ กลับมีคนหาญกล้าเข้ามาท้าทาย มิหนำซ้ำยังจะปั่นป่วนให้วุ่นวายได้ ขณะนี้แม่นางอึ้งย้งกำลังถูกชายผู้หาญกล้าเข้ามายังเกาะดอกท้อโดยมิเกรงกลัว กำลังเอาท่อนลึงค์ยาวใหญ่ รกขนหมอยหยาบหนา เคลียเคล้าคลึงกับโคกหีขาวสะอาดของนางลากขึ้นลากลงตรงรอยแยกอย่างอหังการ

   อึ้งย้งรู้สึกเสียวสะท้านเพลิน ต้องสดุ้งเฮือกเมื่อบุรุษผู้นั้นดันท่อนกระดอทิ่มพรวดเข้ารูหีนางอย่างจัง อึ้งย้งร้อง
    " เอื้อก..."

   ราวกับอะไรมาจุกคอได้คำเดียว ก็ถูกปากเข้าประกบกับปากนาง พร้อมบดขยี้ริมฝีปากนางอย่างหื่นกระหาย พร้อมกับเบื้องล่างก็ขยับท่อนกระดอเข้าใส่รูหีนางอย่างเอาเป็นเอาตาย พออึ้งย้งหลุดจากการจูบได้ต้องส่งเสียงร้องลั่น

    " เบาๆ ก่อนท่านพี่ขา...เดี๋ยวของข้าฉีกหมด......."

   องค์ชายเจอรูดัลยังจูบฟัดแก้มนวลของนางอย่างมันเขี้ยว กระเด้าเย็ดเอา เย็ดเอาไม่ยอมหยุด จนนางต้องร้องซ้ำ
    " โอย....ซี้ด...ท่านพี่ อย่าเพิ่งรุนแรง "
    " โอ้..ข้าลืมตัวไป รูหีเจ้าเย็ดมันส์จริงๆ "
    " คิก ๆ วันนี้ของท่านพี่ก็แข็งกว่าทุกวัน หากอึ้งย้งตัวจริงโดนมีหวังตายแน่ "
    " อย่าเพิ่งพูดอะไร ข้ากำลังเงี่ยนสุดทน เจ้าแสดงต่อไปก่อนเถอะนะ "

    ว่าแล้วทั้งคู่ก็ร่วมกันบรรเลงเพลงสวาทกันต่อ พลิกพลิ้วเปลี่ยนท่าทางพิศวาสกันอีกสองสามท่าก่อนองค์ชายเจอรูดัลจะกระฉูดน้ำกามเข้าถ้ำทองของนางมากมาย จนลำควยอ่อนตัวหลุดออกจากรูหีอึ้งย้งไป

    " คิกๆ วันนี้ท่านพี่เสร็จเร็วยิ่ง น้องเพิ่งเสร็จไปทีเดียวเอง มาช่วยน้องเสร็จอีกทีหนึ่งก่อน "

   องค์ชายเจอรูดัลหอบหายใจหนักๆ ก้มลงดูลำควยที่อ่อนตัวลงเล็กน้อย อึ้งย้งมองดูตามพลางพูดขึ้น
    " เดี๋ยวข้าจะช่วยท่าน คราวนี้ท่านลองเย็ดก๊วยฮู้ ลูกสาวอึ้งย้งดูบ้างเป็นไร "

    ว่าแล้วอึ้งย้งก็หันกลายกลับ ยกมือขึ้นลูบที่ใบหน้าตัวเอง ราวกับเล่นกลชั่วขณะใบหน้าของอึ้งย้งกลับเปลี่ยนเป็นใบหน้าของก๊วยฮู้ขึ้นมาทันที เจอดรูดัลมองเห็นวงหน้าใส ของดรุณีน้อย จิ้มลิ้มสะสวยไม่น้อย แฝงแววถือดี ปากนิดจมูกหน่อย จัดว่างามสะคราญตา แม้จะดูด้อยเสน่ห์กว่าอึ้งย้งก็ตาม แต่มีแววประพิมพ์ประพายคล้ายอึ้งย้งอยู่หลายส่วน

  พลันกระดอขององค์ชายเจอรูดัลก็กลับแข็งขันขึ้นมาใหม่
    " ลูกสาวอึ้งย้ง เป็นยังไงบ้าง "
    " อืม ก็ไม่เลว เจ้าช่างรู้ใจข้านัก..น้องรัศมีเทวี "

    ว่าแล้วองค์ชายเจอรูดัลก็ตรงเข้าสวมกอดอึ้งย้งซึ่งบัดนี้กลายเป็นก๊วยฮู้ไปแล้ว แสดงบทรักต่อทันที ที่แท้ก็คือ นางรัศมีเทวีนั้นเอง ซึ่งใช้วิชาเปลี่ยนกระดูกแปลงโฉมร่วมรักกับสามีนางภายในถ้ำที่จับตัวก๊วยฮู้มาเมื่อกลางวันนี่เอง ตอนนี้นางกลับขึ้นไปขย่มบนแทงทวนอย่างคล่องแคล่ว ส่วนองค์ชายเจอรูดัลก็แอ่นเอวขึ้นเสยเป็นระยะๆเมื่อนางกระแทกลงมา

   ที่สุดองค์ชายเจอรูดัลกลับทนไม่ไหวลุกขึ้นจับนางรัศมีเทวีในรูปโฉมของก๊วยฮู้โยกใส่บ้าง ต่างคนต่างนั่งโยกใส่กันอย่างสนุก ก่อนพลิกเปลี่ยนเป็นยืนขึ้นขาก๊วยฮู้ตวัดรอบเอวมือโอบคอฝ่ายชายเดินกระเด้าเย็ดกันรอบบริเวณถ้ำที่พักกัน

   จนที่สุด องค์ชายเจอรูดัลเดินพาก๊วยฮู้กลับมานอนราบลงบนพื้นที่นอนอีกครั้ง
    " โอว...ท่านพี่ ดียิ่ง ข้า จะ จวน ....แล้ว "
    " ข้าก็จะเสร็จ เช่นกัน อ้า....เจ้าช่วยแปลงเป็นอึ้งย้งอีกเถอะ "
    " คิกๆ ข้าก็คิดแล้วว่า ท่านต้องชอบอึ้งย้งมากกว่าลูกสาวนาง "

    นางรัศมีเทวียกมือขึ้นประสานเหนือศรีษะ แล้วเลื่อนลงมาที่ใบหน้า ปากนางคล้ายบ่นพึมพำมนต์อันใด เพียงชั่วครู่ใบหน้าของก๊วยฮู้ ก็กลับเปลี่ยนเป็นอึ้งย้งอีกคราว องค์ชายเจอรูดัลดวงตาคล้ายส่งประกายวาว แท่งกระดอคล้ายขยายขึ้นแน่นรูกว่าเดิม ยอดยุทธเจอรูดัลจับขานางรัศมีเทวีในรูปโฉมของอึ้งย้ง ดันโย้ไปข้างหน้าจนเข่านางอยู่กลางศรีษะ พร้อมกับซอยกระเด้าเย็ดถี่ยิบ

   จนในที่สุดทั้งคู่ต่างส่งเสียงร้องออกมา ต่างปล่อยน้ำรักออกโต้ตอบกันจนเนืองหนองออกมาจนล้นทลักรูหญิงสาว ก่อนนอนกอดกันอย่างสุขสม

.....................................................

    ส่วนในห้องลับใต้ดิน ตอนนี้อึ้งย้งตัวจริงกำลังเร่งขยี้นิ้วบี้ติ่งแตดตัวเองถี่ยิบ ลมหายใจกระเส่า ปากร้องครวญราวกับจะขาดใจ สักพักแลเห็นร่างนางกระตุกถี่ๆ ขมิบรูหีตอดนิ้วตัวเองแน่น ตอนนี้มองเห็นเปลวเทียนทุกเล่ม ต่างเอียงวูบเข้ามาหานาง ยิ่งนางเร่งมือเปลวเทียนกลับยิ่งกระพือ มีเปลวเทียนบ้างเล่มตอนนี้ คล้ายวิ่งออกจากแท่งเทียนตรงไปที่รูสวาทนาง อึ้งย้งคล้ายขมิบโยนีดูดเปลวเทียนเข้าไปข้างในจนสิ้น

   จนในที่สุด นางส่งเสียงร้องลั่น เปลวเทียนทุกเล่มคล้ายถูกดูดเข้าไปในโยนีนางจนหมด ตอนนี้ภายในห้องกลับมืดมิด คงมีแสงส่องสว่างอยู่เฉพาะบริเวณโยนีของอึ้งย้ง อีกชั่วขณะอึ้งย้งส่งเสียงร้องอีกครา คล้ายแสงไฟตรงบริเวณโยนีนางกระเด็นออกจากร่างกลับไปติดยังแท่งเทียนทุกเล่มดังเดิม แถมเทียนบางเล่มปรากฏมีเส้นขนกำลังไหม้ไฟหงิกงอปรากฏอยู่บนนั้นด้วย

    อึ้งย้งร้องอ้ายส์........อ้าปากผ่อนลมหายใจอย่างสุขสม
    " สำเร็จแล้ว....ในที่สุดข้าก็สำเร็จ "

    อึ้งย้งคล้ายรำพึงเอามือลูบตรงเนินโคกนาง รูหีเจิ่งนองด้วยน้ำสวาทเยิ้มไปหมด ที่แตกต่างก็คือ ตอนนี้เนินโคกนางกลับราบเรียบเกลี้ยงเกลาปราศจากเส้นหมอยที่ดกดำแม้แต่เส้นเดียว ราวกับว่านางไม่เคยมีเส้นขนหมอยใดอยู่บนเนินโคกอร่ามของนางมาแต่ก่อนเลย

   อึ้งย้งพักสักครู่ก้มลงมองดูโคกหีเกลี้ยงเกลาของตัวเองอย่างพอใจ นี่เป็นวิชาอะไรหรือที่อึ้งย้งลอบลงมายังห้องลับแห่งนี้ หรือเป็นวิธีกำจัดขนหมอยของนาง

..............................................

        ตอน บุกค่ายกลเกาะดอกท้อ

   ยามรัตติกาลคืนนี้ ท้องฟ้าสว่างไสว ดวงดาราเกลื่อนกลาดทั่วท้องนภา ล่วงเข้าสองยามเศษ หมู่ดาวจระเข้เริ่มหักเหหัวตก ชี้หางวาดขึ้นสู่บนฟากฟ้า ลมพัดเย็นสบายชวนให้นิทรายิ่งนัก ในยามนี้ปรากฎร่างชายหญิงคู่หนึ่ง ยืนอยู่หน้าดงดอกท้อที่บานสพรั่ง ทั้งคู่หาใช่มีแก่ใจที่จะมาชื่นชมความสวยงามของดอกท้อในยามราตรีนี้ไม่

   หากแต่มีเป้าหมายอื่นที่แฝงอยู่
   " ท่านพี่นี้หรือค่ายกลดอกท้อที่เลื่องลือหนักหนา ถึงขนาดที่ท่านพี่ต้องเสียเวลาไขปริศนามันตั้งหลายชั่วยามกว่าจะหลุดออกมาได้ "
   " อืม ใช่แล้วน้องรัศมีเทวี "
   " คิก คิก ข้าไม่เห็นว่าจะน่ากลัวอันใด "
   " ฮึ!  เจ้าอย่าได้ดูแคลนไป หากเจ้าจะลองทดสอบดูก็ได้ "
   " ข้ากำลังต้องการพอดี เพียงข้าอาศัยวิชาตัวเบาเหินไปตามยอดใบไม้ ค่ายกลนี้จะทำอะไรข้าได้ "

   ว่าแล้วนางก็กระโจนขึ้นไปบนยอดไม้ ยืนอยู่บนปลายกิ่งไม้ด้วยพลังตัวเบาเป็นเลิศ ทอดสายตามองเห็นทางออกอยู่ด้านหน้าแล้ว นางยิ้มอย่างลำพองใจ กระโดดแผล่วจากกิ่งไม้ที่ยืนอยู่ไปยังกิ่งไม้ด้านหน้าอย่างทนงด้วยความรวดเร็ว ฉับพลันดอกท้อราวกับสั่นไหวคล้ายมีชีวิต เบื้องล่างคล้ายมีแรงดึงดูดมหาศาล นางรัศมีเผลอก้มลงมองดูเบื้องล่างเพียงชั่วขณะ  มองเห็นดอกท้อละลานตาไปทั่ว

   เกิดมายาภาพคล้ายมีวงกลมซ้อนขึ้นมากมายจนลายตา เป้าหมายที่นางมองเห็นแต่แรกกลับมลายหายไป วงกลมรูปทรงเรขาคณิตผุดซ้อนขึ้นเป็นวงแล้ววงเล่าไม่มีสิ้นสุด ชวนให้พร่างพรายตาขึ้นคลื่นลมภายในปั่นป่วน จนนางต้องโจนทยานขึ้นราวกับเหิรบิน มองเห็นพื้นที่ว่างแห่งหนึ่งจึงกระโดลงอย่างมั่นใจ

   นึกในใจว่าคงหลุดพ้นจากดงดอกท้อได้แล้วอย่างดีใจ
   " เป็นอย่างไรบ้าง น้องข้า "

   นางรัศมีเทวีหันขวับกลับไปมองผู้ที่เอามือมาแตะบ่านาง เป็นองค์ชายเจอรูดัล จึงร้องอุทานขึ้น
   " ไฮ้ !  ท่านพี่ตามข้าออกมาจากค่ายกลตั้งแต่เมื่อใด "
   " ข้ายังไม่ได้ไปไหนเลยยังอยู่ที่เดิม "
   " ฮ่า ...."
   " ข้ามองเห็นเจ้ากระโดดเวียนวนไปมา แล้วก็ซวนเซลงมาที่เดิม "

   ถึงตอนนี้นางรัศมีเทวีค่อยมองดูทัศนียภาพรอบตัว จึงค่อยรู้ว่าเป็นจริงตามที่องค์ชายเจอรูดัลกล่าว
   " เป็นไปได้ไง ข้าขอลองใหม่อีกครั้ง "
   " จะกี่ครั้งก็เหมือนเดิม หากเจ้าอยากเห็นความพิสดารของค่ายกลตามข้ามาทางนี้ดู "

   ว่าแล้วองค์ชายเจอรูดัลก็เดินนำหน้าเข้าไปในดงดอกท้อด้านหนึ่ง  เพียงชั่วขณะนางรัศมีเทวีรู้สึกเหมือนต้นดอกท้อคล้ายมีชีวิตเคลื่นย้ายไปมาได้เอง เสียงลมพัดหวีดหวิว กิ่งไม้คล้ายฟาดฟันลงมา

   เศษใบไม้ปลิวเข้าหาคล้ายดังอาวุธลับซัดมา จนนางต้องหลบหลีกวูบวาบ
   " อย่าได้แตกตื่นไป สงบไว้ที่เจ้าเห็นเป็นเพียงมายาภาพเท่านั้น "

   องค์ชายเจอรูดัลพานางรัศมีเทวีเดินวนเวียนไปมา บ้างคลาคล้ายเดินย้อนกลับไปที่เดิม นางอ้าปากจะร้องทักแต่สำรวมจิตใจ เดินตามต่อไปรู้สึกทางเดินคล้ายเบาหวิวราวกับเดินบนก้อนเมฆ อีกชั่วขณะค่อยรู้สึกบรรยากาศกลับมาเป็นปกติ ออกจากดงดอกท้อสู่ลานกว้างแห่งหนึ่ง

   " ไฮ้ นี้เราเดินออกมาที่เดิมอีกแล้วนี่ " นางรัศมีเทวีอุทานขึ้น เมื่อมองรอบๆ ที่ยืนอยู่
   " ฮะ ฮ่า..."  องค์ชายเจอรูดัลกลับหัวเราะขึ้นเบาๆ

   " เจ้าลองดูว่ามีที่ใดแตกต่างจากตอนแรกบ้าง "

   นางรัศมีเทวีพยายามมองดูรอบๆ แต่ดูไม่ออกว่ามีสิ่งใดแตกต่าง
   " ข้าไม่เห็นอะไรผิดเพี้ยนเลย "

   องค์ชายเจอรูดัลจึงเฉลยขึ้น
  " เจ้าดูดาวจระเข้นั้น ตอนก่อนที่เราจะเข้ามาอยู่ที่ใด "

   นางรัศมีเทวีจึงค่อยนึกออกว่า ก่อนเข้ามามองเห็นดูดาวนี้อยู่เบื้องหน้านางหันหัวลงชูหางขึ้นบนฟ้า นางใช้เวลาเดินในค่ายกลเพียงชั่วหม้อน้ำเดือด หากอยู่ที่เดิมตำแหน่งดาวก็น่าจะยังอยู่ที่เดิม แต่ตอนนี้นางมองเห็นหมู่ดาวจระเข้ กลับอยู่ทางด้านขวาเยื้องไปด้านหลัง

   นางพิจารณาสภาพแวดล้อมอีกครั้งคล้ายกับที่เดิมแต่มีบางอย่างที่สลับตำแหน่งกันบ้างเล็กน้อย
   " อ๋อ  ข้าเข้าใจแล้วที่แท้ ค่ายกลเกาะดอกท้อปลูกสร้างหมู่ดอกไม้ ก้อนหิน สภาพธรรมชาติแวดล้อมเหมือนๆกันทุกหนแห่งนี้เอง "
   " ถูกของเจ้าแล้ว นี่แหละที่เรียกว่าค่ายกลพยุหะเอกภาพ รวมจักรวาลเป็นหนึ่งเดียว "
   " ที่แท้ค่ายกลดอกท้อก็มีเพียงเท่านี้ เพียงตกแต่งสถานที่ให้เหมือนๆกันให้ผู้คนงุนงงเล่นเท่านั้นเอง "
   " ฮะ...ฮ่า...เจ้ายังสรุปเร็วไป ที่ผ่านมาเป็นเพียงค่ายกลชั้นนอกเท่านั้น หากไม่ใช่เราพาเข้ามาเจ้ายังมาเองไม่ได้เลย เมื่อเข้ามาได้แล้วยังต้องหลงวนเวียน แม้จะหลุดออกมาแล้วยังไม่รู้ว่าออกมา  พอหลุดออกมาได้ก็ยังต้องเจอค่ายกลอีกชั้นหนึ่ง "
   " อืม " นางรัศมีผงกหัวอย่างยอมรับ
   " ต่อจากนี้แหละที่พิสดารยิ่งกว่า เบื้องหน้าคือ ค่ายกลอัฐทิศ ปลูกตามหลักยันต์แปดทิศ ยึดเอาธรรมชาติทั้งแปด ได้แก่ ดิน น้ำ ลม ไฟ ไม้ หิน ฟ้ากำเนิด ฟ้าคำราม ก่อกำเนิด ประตูค่ายกลแปดอย่าง สามารถพลิกผันได้แปดแปด หกสิบสี่แบบ แต่ที่เจ้าเห็นเบื้องหน้าซับซ้อนยิ่งกว่าผันแปรได้ถึง 360 แบบ ตามการหมุนของโลก แถม ยังติดตั้งกลไกลเพิ่มเติมขึ้นอีก อาศัยชัยภูมิของเกาะนี้ หากขึ้นไปดูเบื้องบนอากาศเกาะนี้มีรูปร่างคล้ายยันต์แปดทิศไม่ผิด สมแล้วที่ค่ายกลเกาะดอกท้อ ถูกจัดเป็นค่ายกลอันดับหนึ่งในขณะนี้ "
   " อืม แต่ยังไงก็ต้องชมท่านพี่ยอดเยี่ยม สามารถค้นคว้าค่ายกลจนแตกฉาน "
   " เจ้าว่าเช่นนี้ ยังไม่ถูกต้อง "
   " เอ๊ะ "
   " ครั้งนั้นที่เราพ่ายแพ้แก่ห้ายอดฝีมือ ถึงแม้ว่าพวกมันจะโกงเราจนมีชัย แต่แพ้ก็คือแพ้ เราจึงยอมกลับชมพูทวีป แต่เราก็รู้สึกว่าวิชาของพวกตงง้วนมีหลากหลาย จึงจับตัวผู้เชี่ยวชาญด้านต่างๆกลับไปด้วย รวมทั้งผู้รอบรู้ด้านค่ายกล เราก็ศึกษาด้านนี้มามากหวังมาคราวนี้จะพิชิตพวกยอดฝีมือให้ได้ แต่ค่ายกลเกาะดอกท้อกลับล้ำลึกกว่าที่เราค้นคว้ามา "

   องค์ชายเจอรูดัลหยุดพูดชั่วขณะจึงกล่าวต่อ
   " แต่ต้องนับว่าพวกเราโชคดียิ่ง ที่เราได้เจอกับพิษปัจฉิม( อาวเอี้ยงฮง ) ก่อนมาที่นี้จึงได้แปลนเกาะดอกท้อที่มันทำตกไว้ "

   ว่าแล้วจึงล้วงเข้าไปในอกเสื้อหยิบแปลนเกาะดอกท้อ ที่เก็บได้เมื่อคราวต่อสู้กับอาวเอี้ยงฮงที่ริมทะเลสาบตั๊งโอ๊วออกมา

   ******( เมื่อครั้งที่อาวเอี้ยงฮงพาบุตรชายอาวเอี้ยงเค็ก มาขออึ้งย้ง ที่เกาะดอกท้อ ได้มีการประลองยุทธเพื่อเลือกคู่ ระหว่างก๊วยเจ๋งกับอาวเอี้ยงเค็ก ปรากฎว่าอาวเอี้ยงเค็กแพ้ อึ้งเอี้ยะซือจึงให้แปลนเกาะดอกท้อเป็นรางวัลปลอบใจ ภายหลังอาวเอี้ยงฮงจึงบุกมาก่อเรื่องบนเกาะดอกท้อครั้งหนึ่งแล้ว ต่อมาแปลนเกาะดอกท้อยังคงอยู่กับอาวเอี้ยงฮง )*********

   " เช่นนี้เป็นว่าท่านพี่ ก็สามารถทำลายค่ายกลเกาะดอกท้อแห่งนี้ได้แล้วซิ " นางรัศมีเทวีกล่าว
   " ฮ่า...... ฮ่า....... ฮ่า" องค์ชายเจอรูดัลหัวเราะกังวานอย่างพอใจ

   " ข้าไม่เพียงแต่ทำลาย ข้ายังมีแผนการณ์ที่ดียิ่งกว่านั้น "
   " เอ....ท่านพี่ช่วยเฉลยหน่อยเถอะ "  นางรัศมีเทวีเอ่ยอย่างงุนงง
   " ข้าจะทำให้พวกมัน ลองลิ้มรสค่ายกลแห่งนี้ดูบ้าง"

........................................

   ภายในห้องแม่นางก๊วยฮู้กำลังหลับนิทราอย่างสุขสม เสียงทอดหายใจสม่ำเสมอ เห็นทรวงอกสท้อนขึ้นลง วงหน้าขาวเกลี้ยง สองแก้มใสดูน่ารักยิ่ง แม้ยามหลับใหลก็ยังดูสวยสคราญ บู๊ตงยู้เฝ้ามองดูนางรู้สึกรัญจวนใจยิ่ง แท้จริงเมื่อเกิดเหตุการณ์ร้ายขึ้นยามกลางวัน เป็นก๊วยเจ๋งได้มอบให้สองพี่น้องผลัดกันเป็นเวรยามช่วยดูแลก๊วยฮู้ผู้เป็นลูกสาวของตนอยู่หน้าห้องป้องกันไว้ชั้นหนึ่งเผื่อเกิดเหตุเปลี่ยนแปลงขึ้นจะได้ช่วยกันระวังภัย

   บู๊ตงยู้คนพี่เป็นเวรเฝ้าก่อนได้ลอบเข้ามาในห้องของก๊วยฮู้ที่แอบหลงรัก ทีแรกบู๊ตงยู้ลอบมองอยู่ห่างๆ แต่ต่อมาเริ่มเข้ามาใกล้ชิด ยิ่งพิศยิ่งมองนาง บู๊ตงยู้ยิ่งปั่นป่วนวาบหวามยิ่งนัก ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์ตอนที่มันลอบแอบมองนางแก้ผ้าเมื่ออาบน้ำยิ่งทำให้มันเกิดกำหนัดอดใจไม่ไหว จึงค่อยโน้มหน้าลงมาหอมแก้มนวลใสของนางเบาๆ

   " อา.....ชื่นใจข้าจริงน้องฮู้  ไม่รู้ว่าข้าจะได้มีโอกาสได้แต่งงานกับนางหรือไม่ "

   พลันคิดถึงเหตุการณ์ในถ้ำเมื่อตอนกลางวันคล้ายกึ่งจริงกึ่งฝันมันเกือบจะได้เชยชมนางอยู่แล้ว บู๊ตงยู้คิดแล้วยิ่งกระสันต์เอื้อมมือสั่นเทามาจับตรงเนื้อนูนเป็นกระเปาะที่สท้อนขึ้นลงตรงกลางหน้าอกนาง พลางค่อยชำเลืองดูว่านางจะตื่นหรือไม่  พอเห็นก๊วยฮู้ยังนอนสงบนิ่งจึงค่อยได้ใจออกแรงบีบเพิ่มขึ้น ก๊วยฮู้คล้ายครางกระเส่าออกมาเบาๆ บู๊ตงยู้เริ่มใช้มือซนปลดเสื้อนอนนางออก ก๊วยฮู้ใส่เพียงเสื้อนอนตัวเดียวไม่ได้สวมเอี้ยมชั้นใน จึงทำให้บู๊ตงยู้เห็นเต้านมขาววับๆแวม

   แม้จะไม่ชัดเพราะอยู่ในความมืดก็ตาม บู๊ตงยู้รู้สึกคอแห้งผาก อยากจะก้มลงดูดนมคู่อร่ามตรงหน้าเพื่อแก้กระหาย มันเอามือจับหมับตรงเต้านมเต็มมือ

   " อา...ก๊วยฮู้จ๋า ..นมเจ้าช่างยืดหยุ่น นุ่มมือดีแท้ "

   บู๊ตงยู้รำพึงในใจเอานิ้วชี้กับหัวแม่มือจับตรงเม็ดบัวกลางหน้าอกปั่นเล่นเบาๆเจ้าเม็ดบัว มันคล้ายมีชีวิตพอถูกมือสัมผัสกลับลุกโชนแข็งเป็นไตขึ้นมาทันที

   " อืม..อืม " ก๊วยฮู้ครางเบาๆ คล้ายกับพอใจที่ถูกสัมผัส ทั้งๆที่ยังหลับอยู่

   แกร๊ก .....แกร๊ก บู๊ตงยู้ถึงกับสดุ้งเมื่อได้ยินเสียงตรงหน้าประตู
   " ฉิบหายแล้ว....หรือเป็นอาจารย์ก๊วยเจ๋งมากูตายแน่ "

   บู๊ตงยู้รีบขยับเสื้อนอนก๊วยฮู้กลับที่เดิมอย่างหลวมๆ ถลันหลบไปแอบตรงด้านข้างตู้เสื้อผ้าอย่างรวดเร็วด้วนความประหวั่นพรั่นพรึง พลันประตูห้องของก๊วยฮู้ก็ถูกเปิดออก ปรากฎร่างชายผู้หนึ่งค่อยแอบย่องเข้ามาแล้วปิดประตูอย่างแผ่วเบา ค่อยย่องเข้ามาตรงข้างเตียงที่ก๊วยฮู้หลับใหลอยู่ บู๊ตงยู้มองฝ่าความมืดไปเห็นบุรุษที่เข้ามาหาใช่อาจารย์ก๊วยเจ๋งไม่ กลับเป็นบู๊ซิ่วบุ้นตี๋ตี๋มันนั่นเอง

   บู๊ซิ่วบุ้นตื่นมามองหากอกอมันไม่เห็นอยู่ที่หน้าห้องนอนก๊วยฮู้คิดว่าคงไปทำธุระที่ไหน รีบฉวยโอกาสลักลอบเข้ามาในห้องนอนก๊วยฮู้ พอเข้ามาบู๊ซิ่วบุ้นหันหน้าหลังมองซ้ายขวาอยู่พักหนึ่งไม่เห็นมีใครค่อยย่องมาที่เตียงนอนก๊วยฮู้ บู๊ตงยู้ตอนนี้นั่งยองๆอยู่มุมห้องเอาตะกร้าผ้าครอบตัวอำพรางไว้มิดมองลอดตะกร้า เห็นบู๊ซิ่วบุ้นจ้องมองก๊วยฮู้อยู่พักหนึ่งแล้วกลับก้มลงจูบระทับบนแก้มนวลใสของนาง

   บู๊ตงยู้เฝ้ามองอยู่ร้องโอ๊ย ในใจ อารมณ์หึงขึ้นวูบรำพึงในใจ
   " หนอย เจ้าตี๋ตี๋ซิ่วบุ้นช่างบังอาจนัก กล้าเข้ามาหอมแก้มน้องก๊วยฮู้ได้ "

   บู๊ตงยู้คำนึงขึ้นโดยลืมคิดไปว่าเมื่อสักครู่มันก็ทำเช่นนี้เหมือนกัน บู๊ซิ่วบุ้นนึกถึงภาพก๊วยฮู้ที่เปลือยเปล่าขาวโล่งโจ้งเมื่อตอนกลางวันยิ่งฟุ้งซ่าน เอาหน้าซุกลงตรงหว่างขาของนาง สูดดมตรงเป้ากางเกงนอนของก๊วยฮู้พลางรำพึงขึ้น

   " น้องฮู้ ขอกอกอชื่นใจอีกสักหนแม้ตอนหลับก็ยังดี "

   บู๊ตงยู้มองดูอยู่ต้องตกใจอารมณ์เดือดปุดๆ
   " บังอาจไปแล้ว เจ้าซิ่วบุ้นเมื่อกี้ข้าแค่จับนม แต่เจ้าบังอาจมาดมหม้อนาง "

   บู๊ตงยู้ยกตะกร้าพ้นจากตัวก้าวออกมาหวังจะไปห้ามปรามตี๋ตี๋ของมัน แต่ต้องชงักงัน เมื่อมีมือมาสัมผัสด้านหลังไม่ทันจะเหลียวไปดู กลับถูกสกัดจุดตัวแข็งทื่อ บู๊ซิ่วบุ้นเงยหน้าขึ้นจากหม้อน้องก๊วยฮู้คนสวย เห็นเสื้อนอนก๊วยฮู้สวมใส่ไม่เรียบร้อย ค่อยเอานิ้วค่อยๆแหวกออกเบาๆ จนขยับแยกออกมองเห็นนมขาวๆ ค่อยๆโผล่พ้นออกมา บู๊ซิ่วบุ้นมองดูอย่างตื่นเต้น

ขณะที่กำลังคิดจะเอาปากก้มลงดูดนมนาง อยู่ๆ ก๊วยฮู้กลับลืมตาแป๋วขึ้นมา บู๊ซิ่วบุ้นผงะตกใจไม่คิดว่าจู่ๆ น้องก๊วยฮู้จะตื่นขึ้นมา หน้าซีดตัวสั่น ก๊วยฮู้พอลืมตาตื่นขึ้นเต็มตา ถึงกับตาลุกโพลงวี้ดร้องขึ้นอย่างตกใจ

   " ว๊าย.....! ท่าน...ท่าน เข้ามาได้ยังไง "

   บู๊ซิ่วบุ้นคิดในใจคราวนี้กูตายแน่ รีบพูดตะกุกตะกัก
   " คือ...คือ...กอกอ  กอกอ มิได้ ...มิได้ "
   " ว๊ายท่านจะทำอะไร อย่านะ  ๆ  ชะ..ช่วยด้วย ท่านพ่อ..ท่านแม่ "
   " ฉิบหายแล้ว อาจารย์ก๊วยเจ๋งเอากูตายแน่คราวนี้ "

   บู๊ซิ่วบุ้นร่ำร้องในใจ พลางพูดขึ้น
   " น้องฮู้ อย่าร้อง กอกอ ไม่ได้ทำอะไร อย่าร้อง  อุ๊บ.."

   บู๊ซิ่วบุ้นร้องลำลัก แต่ถูกสกัดจุดข้างหลังขยับตัวไม่ได้ ก๊วยฮู้หวีดร้องช่วยด้วย ๆ นางรัศมีเทวีที่อยู่ข้างหลังรีบตรงเข้าหาก๊วยฮู้ตรงเข้าโอบอุ้มนางทันที ที่แท้นางรัศมีเทวีกลับเข้ามาในห้องนอนก๊วยฮู้ตั้งแต่เมื่อใด

   พอดีก๊วยฮู้ตื่นขึ้นมาพบเลยร้องอย่างตกใจ
   " ก๊วยฮู้น้องสาวเจ้าไปกับเจ๊เจ๊เถอะ "
   " ไม่นะ ท่านพ่อท่านแม่ช่วยข้าด้วย "

   เสียงร้องของก๊วยฮู้ทำให้ก๊วยเจ๋งตื่นขึ้น รีบถลันตัวไปยังห้องนอนของลูกสาวอย่างรวดเร็ว พบสองพี่น้องตระกูลบู๊ถูกสัดจุด ก๊วยเจ๋งเข้าแก้ไขอย่างว่องไว

   " เกิดอะไรขึ้น "
   " น้อง..น้องก๊วยฮู้ถูกคนร้าย...."
   " ท่านพ่อ  ช่วยด้วย "

   เสียงก๊วยฮู้ร้อง ก๊วยเจ๋งรีบตะบึงไปตามต้นเสียงโดยมีสองพี่น้องตามไปติดๆ
   " นังแพศยา  ปล่อยตัวลูกสาวเราเดี๋ยวนี้ "

   ก๊วยเจ๋งตะโกนด่า ขณะที่ตามนางรัศมีเทวีซึ่งแบกก๊วยฮู้อยู่บนบ่ายืนหยุดอยู่ตรงหน้าดงไม้ ซึ่งเป็นประตูเข้าค่ายกลแห่งหนึ่ง
   " คิก คิก ก๊วยเจ๋งแน่จริงเจ้าก็ตามมาจับเราให้ได้เถอะ "

   นางว่าแล้วก็กระโจนเข้าประตูค่ายกลทันที ก๊วยเจ๋งเห็นดังนั้นถึงผงะ เพราะหนทางที่นางรัศมีเทวีเข้าไปนั้นกลับเป็นประตูค่ายกลที่มีชื่อว่าประตูตาย หากเป็นธรรมดาหากเเป็นศัตรูที่หลงเข้าไปในค่ายกลด้านนี้ต้องได้รับอันตรายอาจถึงชีวิตได้ แต่ยามนี้ศัตรูกลับพาลูกสาวของตนเข้าไปด้วย ก๊วยเจ๋งใจร้อนยิ่งกว่ากองเพลิง

   อึ้งย้งเคยกำชับว่าอย่าเข้าไปในประตูค่ายกลทางด้านนี้ แต่ยามนี้ก๊วยเจ๋งจำต้องเข้าไปช่วยลูกสาวไม่มีเวลาคิดมาก
   " พวกเจ้าไปตามอาจารย์หญิงมา ตอนนี้นางอยู่ในห้องลับใต้ดิน ข้าจะล่วงหน้าเข้าไปช่วยลูกฮู้ก่อน "

   ก๊วยเจ๋งหันมาบอกสองพี่น้องก่อนรุดเข้าไปยังประตูตายทันที สองพี่น้องได้แต่หันหน้ามามองกันเลิ่กลั่ก

............................................

   ในห้องลับใต้ดินตอนนี้กลับมีเสียงสนมนาของชายสองคน
   " กอกอ ท่านว่าเราเข้าไปเรียกอาจารย์หญิงดีหรือไม่ "
   " อา...แต่ว่าเราจะเข้าไปยังไงละ ก็อาจารย์หญิงกำลังเปลือยกายอย่างนั้น "
   " นั้นซิ....อาจารย์หญิงช่างงามยิ่ง ทั้งขาวโคกอร่าม "
   " จุ๊ๆ ตี๋ตี๋เจ้าอย่าได้ทลึ่ง "

   ที่แท้สองพี่น้องตระกูลบู๊เข้ามาในห้องลับ พบเห็นอึ้งย้งนอนแก้ผ้าเปลือยกาย อวดเรือนร่างอวบอัด โคกอร่ามขาวจั๊วะ ขาวสะอาดราวกับเด็กแต่เป็นเด็กยักษ์ สองพี่น้องได้แต่มองดูจนควยตุงด้วยกันทั้งคู่ไม่รู้จะทำยังไงดี
อึ้งย้งรู้สึกเหมือนมีคนมาพูดกันอยู่ข้างหู

   พลันลืมตาตื่นขึ้นมาพบสายตาสองคู่กำลังจ้องมองดูของดีนางอยู่จึงอุทานขึ้น
   " ว๊าย......เป็นพวกเจ้าเข้ามาได้ยังไง " อึ้งย้งรีบลุกขึ้นคว้าเสื้อคลุมออกมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว
   " พวกข้า...มิกล้าเพียงแต่อาจารย์ก๊วยเจ๋งสั่งพวกเรา "

   สองพี่น้องตระกูลบู๊ตกใจรีบคุกเข่ากราบอึ้งย้งอย่างลนลาน
   " ข้าเคยสั่งพวกเจ้าหากไม่มีเรื่องอันใดห้ามเข้ามาในห้องลับนี้ ไฉนอาจารย์เจ้าจึงยังสั่งให้พวกเจ้าเข้ามาได้ "

   อึ้งย้งส่งเสียงเขียวนึกตำหนิสามีในใจ
   " หมดกันป่านนี้ทั้งนมทั้งของดีข้าถูกเจ้าลูกศิษย์สองตัวนี้เห็นไปถึงไหนถึงไหนหมดแล้ว ท่านพี่นะท่านพี่ "

   อึ้งย้งคิดในใจหน้าทั้งแดงทั้งเขียวด้วยความโกรธและความอาย
   
................................................................

   หน้าค่ายกลประตูตาย อึ้งย้งเดินสำรวจได้รอบอยู่อย่างครุ่นคิด โดยมีสองลูกศิษย์ที่เดินตามลอบชมบั้นท้ายนางอยู่ตลอด อึ้งย้งรับแจ้งเหตุก็รีบรุดมาโดยสวมเสื้อคลุมตัวบางมาเพียงตัวเดียวข้างในยังโล่งโจ้งเหมือนเดิม เจ้าสองพี่น้องคล้ายดังพยายามมองให้ทะลุผ้าของเสื้อคลุมนั้นให้ได้ 

   อึ้งย้งครุนคิดอยู่ชั่วครู่จึงหันมา สองพี่น้องสดุ้งรีบทำตัวสำรวมอย่างรวดเร็ว
   " อา...พวกเราจะตามอาจารย์ก๊วยเข้าไปเลยหรือไม่ "

   บู๊ตงยู้ชิงกล่าวถามขึ้นอย่างหวังดีห่วงใย
   " ค่ายกลประตูนี้อันตรายยิ่ง หากพลาดไปถูกกลไกกับดักอาจอันตรายถึงชีวิตได้ "

   อึ้งย้งกล่าวตอบ แล้วหยุดสักครู่ก่อนก่อนพูดต่อคล้ายรำพึงขึ้น
   " ข้าหวังว่าท่านพี่( หมายถึงก๊วยเจ๋ง ) คงจดจำตำแหน่งกลไกที่ข้าเคยบอกได้
   " ถ้าเช่นนั้นเราควรทำอย่างไรดี " เป็นบู๊ซิ่วบุ้นเอ่ยขึ้นบ้าง
   " พวกเจ้าคงจดจำที่ข้าเคยบอกได้ การจะเข้าไปค่ายกลจำต้องเข้าทางประตูเป็น ค่อยตีโอบทางประตูตายจึงปลอดภัย "

   สองพี่น้องคิดในใจ อึ้งย้งสมกับเป็นผู้ที่ชาวยุทธยกย่อง แม้เกิดเหตุการณ์คับขันยังสามารถสำรวมจิตใจค่อยใช้สติปัญญาแก้ไข พลางผงกศรีษะรับ อึ้งย้งจึงกล่าวต่อ

   " ค่ายกลที่อาจารย์ปู่( หมายถึงอึ้งเอี้ยะซือ ) เจ้าสร้างขึ้น ยากที่จะหายอดฝีมือฝ่าประตูลวงเข้ามาถึงในนี้ได้ เราคาดไม่ถึงว่าศัตรูที่มาคราวนี้จะเชี่ยวชาญด้านค่ายกลอย่างสูงเช่นกัน แล้วถ้าหากว่า......."

   อึ้งย้งกล่าวแล้วกลับชงักพูดขึ้น ราวกับสิ่งที่นางจะกล่าวเป็นเรื่องที่ร้ายแรงอย่างยิ่ง สองพี่น้องสังเกตเห็นต้องขมวดคิ้วร้องถามขึ้นพร้อมกัน

   " ถ้าหากว่า   เช่นไรท่านอาจารย์หญิง "
   " โอ....ขอให้เป็นเพียงแค่สังหรณ์ที่ข้าคิดมากไปเองเถอะ "

   อึ้งย้ง เว้นวรรคสักครู่จึงกล่าวต่อ
   " ข้าเพียงแต่คิดว่า หากศัตรูแตกฉานด้านค่ายกลจนสามารถเขามาถึงในนี้ได้ หากมันสามารถเข้าไปยังศูนย์กลางควบคุมกลไกของค่ายกล อาจารย์ก๊วยกับก๊วยฮู้จะยิ่งอันตรายยิ่ง "
   " อะ....หา.." สองพี่น้องตระกูลบู๊อุทานขึ้นพร้อมกัน
   " ยังไงหากข้าอ้อมไปทางประตูเป็น ค่อยวกไปยังประตูตายก็จะเสียเวลาไม่ทันการณ์ ข้าคงต้องลัดไปยังศูนย์กลางควบคุมค่ายกลจะเร็วกว่า ทางหนึ่งคือปิดกลไกกับดักที่ประตูตายด้วย "

   ว่าแล้วอึ้งย้งก็เดินอ้อมไปยังดงไม้ด้านหนึ่ง ยกมือจับเอากิ่งไม้บนต้นสนโบราณ กลับเป็นกลไกที่ซุกซ่อนไว้ พลันดงไม้นั้นกลับแยกออกเป็นทางเดิน มองเห็นละอองหมอกหนาทึบพวยพุ่งออกมา อึ้งย้งขยับเท้าจะก้าวเข้าไป บู๊ซิ่วบุ้นกลับร้องทักด้วยความเป็นห่วง

   " อ๊ะ.. อาจารย์หญิงทางนี้ใยมิใช่ ทางไปประตู......"

   ยังไม่ทันที่บู๊ซิ่วบุ้นจะกล่าวจบ อึ้งย้งกลับพูดสวนกลับ
   " ข้ารู้แล้ว พวกเจ้าคอยเฝ้าตรงทางออกประตูฟ้ากำเนิด( ประตูไข )ไว้ อย่าได้วิ่งเพล่นพล่านเข้าไปยังค่ายกลเด็ดขาด "

   สองพี่น้องรับคำ
   " พวกเราจะระวังทางนี้ ขออาจารย์หญิงจงประสบชัย ช่วยอาจารย์ก๊วยเจ๋งกับน้องก๊วยฮู้กลับมาโดยสวัสดิภาพได้ดังหวังตั้งใจ "

   คำพูดที่บู๊ตงยู้พูดขึ้นด้วยความห่วงใย ยามนี่อึ้งย้งกลับฟังดูประหลาด ตามปกติอึ้งย้งไม่ค่อยเชื่อเรื่องโชคลาง แต่คำพูดของลูกศิษย์นางทำให้อึ้งย้งกลับรู้สึกเหมือนเป็นลางร้ายยังไงชอบกล อึ้งย้งไม่พูดอะไรหันหลังกลับเดินเข้าไปยังทางเข้าประตูแห่งนั้น ในยามนี้นางก็ตั้งความหวังที่จะเข้าไปช่วยสามีกับลูกสาว แต่ทางเข้าประตูนั้นกลับมีชื่ออัปมงคลยิ่งว่า " ประตูสิ้นหวัง " หรืออึ้งย้งจะสิ้นหวังที่จะช่วยก๊วยเจ๋งกับลูกสาวในคราวนี้ได้..


จบช่วงที่ 2 ต่อไปจะเป็นการต่อสู้กันในค่ายกล
.....................................
หอคัมภีร์ ผลงานของ คุณ  Cobra
พิศวาสมังกรหยก
1  :  พิศวาสมังกรหยก 1     
2  :  พิศวาสมังกรหยก 2 ตอนโฉมตรูมีภัย     
3  :  พิศวาสมังกรหยก 3 ตอนระบำอสูร    
4  :  พิศวาสมังกรหยก 4  ตอนกำเนิดยอดยุทธพิศวาส คัมภีร์มารนพเก้า

( แว่นได้นำลงให้ คุณ cobra ตามคำอนุญาตโดยตรงที่จะแบ่งปันสมาชิกใน บอร์ด xonly8.
แว่น เลยคัดสำเนาต้นฉบับมาลงชนิดไม่มีเล็ดแม้ตัวอักษรเพื่อเป็นเกียรติ์แก่เจ้าของผลงานผู้อนุญาต และไว้ใจให้ดูแลผลงานท่าน
31/8/2559 )

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[areja]

พอดี คุณ cobra pm มาอนุญาตด้วยตัวเองให้แว่นดูแลผลงานท่านในการนำมาลงในบอร์ดเราด้วยตัวเอง
แต่ท่านไม่สะดวกและมีงานประจำ  แว่นจึงขอทำหน้าที่ดูแลลงผลงานชิ้นนี้ให้ท่านแทนและลงต่อตามเจตนาของเจ้าของผลงงานที่อนุญาตมา
และขออนุญาตเคาะเรียงเพื่อเหมาะกับรูปแบบบอร์ด
อนึ่งเพื่อนสมาชิก ถ้าจะรีพลายให้สร้างสรรค์นิด เพราะเจ้าของผลงานจะแวะเวียนมาดูรีพลาย ความจริง แว่นแนะให้ท่านลงงาน..( 30/8/2559 )


อ่านไปเรียงไปช่วงแรกแว๊ปเลยนึกในใจเอาแล้ว อึ้งยงคบชู้ซะแล้ว อ่านไปๆ อ๋อ เยี่ยมว่างโครงเรื่องมากเด็ดๆ เมื่อเฉลย
มีบทแทรกความรู้เรื่องค่ายกลผสมผสานลงตัวสุดๆ แต่วิชารัศมีนี้เด็ดนะใครได้คำภีร์มาหใ้ภรรยาที่บ้านได้นี้สบายคุรสามีกันเลย อิอิ
อ้าวๆ ไอ้สองว้ายร้ายนี้แสบใช้เล่นแต่ก็กินสมหวังเช่นเดิม ฮาๆชอบๆ ว๊าวแต่ไปๆมาๆสองพี่น้องมารนี้ไม่ธรรมาดาใช้ดาวนำทาง
ฝ่าค่ายกลมาจนได้ คงต้องตามกันต่อตอนหน้า อ้าวมีทิ้งท้าย 2 พี่น้องหื่นจะทำไรอึ้งยงไหมเล่นแอบดูซะ??
ขอบคุณมากนะคะ คุณ cobra แว่นพลอยได้อ่านด้วยเลยดีเยี่ยม


            ขอฝากกฏหน่อย ยังมีพวกไม่อ่าน กฏ ก่อนรีพลาย

การตอบ รีพลายอย่าง พอเหมาะพอควรถ้าเจ้าของกระทู้แจ้งมา จะพิจารณา เป็นรายกรณี

ถ้าตอบ เช่น zzzzddd xxxx2222 อิอิ,ลุ้นๆ,555, ดีดี,ดี, ต่อ,ติดตาม,ty,thx,thx kub(Thx ขี้หมาThanx พิมพ์ไม่ถูก
ห้ามใช้ทุกกระดานที่ฉันดูแล),ใจจร้า,ใจครับ,แจ่ม,เยี่ยม,สนุกดี,สุดยอด,อ่านต่อ,Good (เฉยๆ) emo  เปล่าๆ
อาจเตือนเห็นอีก ถ้าเตือนไปแล้ว ผิดซ้ำซากก็จะแบนเหมือนกัน รีพลายตอบซั่วๆ ตอบแล้ว mod ไม่เข้าใจ จะโดนแบนทันที
มักง่ายต่างๆ จะแบนครั้งแรก 3 เดือน คราต่อไปแบนยาวขึ้น แล้วจะหายเมื่อไม่ปรับปรุง

พวก ก๊อปตอบ รัวๆรวดเดียวเป็น 10 กระทู้ โพสต์ละ 1 นาทีนะเจอจะ แบน ถ้ามักง่ายเช่นนี้  ถือว่าไม่ให้เกียรติ
คนแบ่งปัน/คนลงงาน..ยังไม่อ่านมักง่าย ก๊อปตอบ เปิดรัวๆ ประโยคเดียวเป็น 10 มันควรหรือ?และห้ามใช้
ข้อความจากระบบตอบรีพลายเด็ดขาด มักง่ายประเภทเดียวกับก๊อปตอบ (อนุโลมใช้ได้ เฉพาะตอนให้คะแนนเท่านั้น)
แบน 90 วัน ครั้งต่อแบนเพิ่มขึ้นอีก และ หายจากบอร์ด

          และ ตอบซ้ำมาหลาย ดอกใน กระทู้เดียวกัน นะอาจโดนพักใช้ได้เหมือนกัน เมื่อ คุณได้โพสต์แล้ว
มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากปั้มกระทู้ ระวังหน่อย โดนลบบ่อยๆ จะแบนนะรู้ไหม? ,

            ผลงานที่ สมาชิก อุตสาห์ นำมาลง ไม่ว่าจะเขียนเอง หรือขอมาลงล้วนได้มาด้วยการสละเวลา
            ถ้าจะตอบมามักง่ายอย่างนั้น..ก็ อย่าใช้ห้องนี้ เสพผลงานเลยไปหาเสพที่ใดแล้ว รีพลายตอบ
            อย่างนั้นได้ ก็ไป..มา เปรี้ยว มา เกรียน ลอง  สด ,เก๋า อย่าเลย จะเสียน้ำใจเสียความรู้สึกเปล่าๆ
            เพราะถึงคุณมี 100 ยูส 1000 ชื่อ ถ้ารีพลายผิดกฏ-กติกากระดานนี้ ฉัน ก็จะแบนหมด

...................................................................

ถ้าถูกแปะเตือนที่ กระทู้คุณและส่งไปที่ pm คุณ จงรีบปรับปรุงรีพลายซะ ขอบคุง ขอบหี ขอบควย ขอบหมา ขอบแมว
ขอบคุน เตือนนะอย่าลองของ ใครโดนเตือนไปให้ปรับปรุงการรีพลายเจอ ครั้ง 2 จะลบทุกกระทู้ที่ตอบ และพบอีกรอบ
แบน 3 เดือนเหมือนโทษ ป้วนเกรียนอื่นๆ....

คำขอบคุณยังเขียนไม่ถูกความหมายจะถูกไหม? ที่ต้องมาเข้มงวดเรื่องนี้ เพราะชักเยอะพวกมักง่าย เยอะ
ไรต์ คนลงงาน ก็ติมาด้วย..เครนะ ขอกันดีๆ จะไม่โดนลบของเก่าทิ้ง แต่ยังรีพลายอีก ถ้าเตือน เตรียมหาที่อ่านใหม่เลย..
แว่น ยกตัวอย่างคำ ขอบคุณเขียนไม่ถูกชัดไหม?

ใคร ขอบคุณ รีพลาย เขียนไม่ถูกต้องแบนแล้วนะ ให้โอกาสเตือน 1 ครั้ง ..เดือนที่ผ่านมาแปะบอกล่วงหน้าเพื่อปรับตัวกันมาพอล่ะ..
มันเป็นคำขอของ ไรต์ และ คนลงงาน เรื่องความมักง่าย เพราะ ขอบคุณ เฉยๆก็ดูเอียนจริงๆ แต่ก็เป็นคำสากลในการตอบแทนน้ำใจ
ฉะนั้น ขอเถอะเขียนให้ถูก เมื่อต้องปรับเปลี่ยนก็ต้องคล้อยตามกัน กฏไม่ได้ใช้กับใคร? เพียงคนเดียว และไม่ยากเกินไปเนอะ
คิดว่าสร้างมาตรฐาน กันใหม่อีกสิ่ง ถ้ายากก็ไม่ต้องเข้ามาใช้ กระดานนี้ เพราะ ฉัน แบนแน่.. 

อ๋อ thx ขี้หมานี้หรือ เขียนไม่ครบ thank กระดาน แว่น ดูแลอย่าให้เห็นนะ แบน ย้ำซะขนาดนี้พิมพ์มาอีกถือว่าลอง

กฏที่ว่างนี่ไม่ได้เขียนเอาฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน แบนจริง
หรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆ จะเสียความรู้สึก ด้วย รีพลาย คุณเองเลย เขียน ขอบคุณ ให้ถูก
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือแล้ว
ไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไป..

[review1972]

เข้มข้น เร้าใจ ดีจริงๆครับ ขอบคุณมากๆคร้าบบ

[kaose]

เลิศครับรอติดตามเลยยย

[stupid_dull]

ขอบคุณครับ ชอบมากๆ

[sawatcat]

ขอบคุณครับ อยากให้มีตอนต่อไปเรื่อยๆจนจบ

[areja]

ขอบคุณครับ อยากให้มีตอนต่อไปเรื่อยๆจนจบ

ภาคแรกนี้มี 10 ตอน ภาค 2 ณ.วันนี้ลงตอนที่ 6 แล้วเดียวได้อ่านทุกตอนนะคะ
ท่านอนุญาตไว้แล้ว เดียวทะยอยนำมาลง..

[biggiggog]

งานนี้เอาใจไปเต็มๆเลย

ขอบคุณมากๆครับ

[panu98765panu]

เหมือนเอามังกรหยกสองภาค มารวมกันครับ

[noom1]

ขอบคุณมากครับ

[shatto]

สนุกมากครับ ขอบคุนครับ

[pp1659]

ขอโทษด้วยครับ แต่งเรื่องได้สนุกมากครับ

[therasak]

วิชาพิศดารพันลึกแถมเซ๊กซี่อีกต่างหาก ทั้งสนุกและเสียวครับ

[sixdevil7]

ประตูตายกับประตูสิ้นหวังงานนี้จะสมชื่อประตูไหมรอลุ้นครับ.....ขอบคุณมากครับ

[feleeona]

ขอบคุณคับสนุกมากเลย