🧡 XONLY 🧡

Choice ตอนที่ 12 – แอบกิน
..........................................
Assasin008 2016-09-03

        ผมยังไม่ทันได้ตั้งตัวอะไรมากก็ต้องรู้สึกเสียวแปลบที่หนอนน้อย แป้งสาวหมวยสุดสวยอันดับสองของคณะนั่งคร่อมแล้วขย่มลงมาช้า ๆ พอมองอีกทีผมก็เห็นว่าส่วนปลายหัวมันมุดผลุบเข้าไปในรูเสียวของแป้งเสียแล้ว ดูเหมือนว่าแป้งจะกำลังเงี่ยนมากทีเดียว เพราะว่าต้องทนแกล้งหลับฟังเสียงผมกับโบกี้เอากันเป็นชั่วโมง

        แป้งนาทีนี้เหมือนจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แต่ผมยังสนอยู่เพราะว่าโบกี้อยู่ในห้องน้ำ และใครจะรู้ว่าโบกี้จะเข้าห้องน้ำนานแค่ไหน ถ้าแค่ไปปลดทุกข์เบาก็คงครู่เดียว หรือถ้าทุกข์หนักก็คงไม่เกินห้านาทีสิบนาที ซึ่งคำนวณแล้วคงไม่ทันสนองอารมณ์หื่นของแป้งอย่างแน่นอน

        ความจริงแล้วสถานการณ์แบบนี้ผมไม่ควรเสี่ยงหาเรื่องใส่ตัว แต่ถ้าจะให้ละเลยแป้งผมก็คงใจดำไม่ไหว เอาเป็นว่านาทีนี้ผมต้องเสี่ยงพยายามช่วยแป้ง แล้วก็คอยระวังไม่ให้สุ่มเสี่ยงเกินไปด้วยพร้อมกัน ... อูย ... เสียวชะมัด

        ผมปล่อยให้แป้งทำอย่างที่เธออยากทำ แต่เธอก็คล้ายกับผมนั่นล่ะครับ เราทั้งคู่เพิ่งเข้าสู่วงการมีประสบการณ์กันแค่คนละนิดคนละหน่อย แถมแป้งก็เพิ่งโดนเปิดซิงไปเมื่อวาน หนทางมันก็เลยคับแน่นยากลำบากสักหน่อย แป้งต้องขยับโยกขย่มไปมาตั้งหลายครั้ง กว่าจะกลืนหนอนน้อยของผมเข้าไปได้จนสุดลำ

        "อือออ ซี้ดดดสส ... อูยยยยย"

        แป้งหยุดนิ่งหลับตาปี๋แล้วแลบลิ้นเลียรอบปากตัวเอง เธอส่งเสียงครางออกมาเบา ๆ เนื้อตัวขาวโพลนของเธอสั่นสะท้านระริกเหมือนจะเสียวมาก ส่วนผมเองก็เสียวมากเหมือนกัน ผมเพิ่งได้ลิ้มรสของโบกี้สาวสวยอันดับหนึ่งของคณะ ยังไม่ทันได้พักให้หายเหนื่อยก็ได้ลิ้มลองแป้งสาวสวยอันดับสองทันที รสชาติความเสียวที่แตกต่างของสองสาวทำให้อารมณ์หื่นของผมพลุ่งพล่านได้ดีสุด ๆ

        ผมนอนตัวเกร็งจิกเบาะนอนด้วยความเสียว แต่ผมก็ต้องคอยมองและฟังเสียงของโบกี้ในห้องน้ำไปด้วยพร้อมกัน มันก็เลยเป็นความตื่นเต้นเร้าใจพิลึกที่ต้องแอบ ๆ ทำ ตอนนี้ผมตั้งใจว่าถ้าได้ยินเสียงกดชักโครกหรือเสียงเปิดประตูเมื่อไหร่ ผมจะรีบผลักแป้งออกทันที

        แป้งอยู่นิ่งได้สักพักก็เริ่มขยับสะโพกบด ๆ วน ๆ ใส่ผม เธอสูดปากครางพร้อมกับจับสองมือของผมไปวางแหมะบนเต้านมขาวโพลน ผมเลยช่วยบีบขยำนมเนื้อแน่นของสาวหมวยด้วยความเมามันเพื่อปลดเปลื้องอารมณ์ของเธอ เกิดมาก็เพิ่งเคยโดนผู้หญิงปล้ำแบบนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตเลย แถมผู้หญิงที่ว่าก็ยังเป็นแป้งสาวสวยอันดับสองของคณะเสียด้วย นี่ถ้าพวกเพื่อนในคณะมันรู้เข้า พวกมันคงอิจฉาจนอกแตกตายแหง

        แป้งหันมองไปทางห้องน้ำแวบหนึ่ง ท่าทางของเธอเหมือนจะกำลังกังวลเรื่องโบกี้มาเห็นเข้าเหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่าความเงี่ยนจะแรงกว่าความรู้สึกผิดชอบชั่วดี สะโพกของแป้งจึงเริ่มขยับยกขึ้นแล้วขย่มลง แป้งพยายามเร่งทำให้เร็ว แต่ว่าเธอยังไม่ค่อยถนัด พอยกสะโพกมากไปควยผมก็หลุดพล๊อกออกมาจากร่องรู แป้งเลยต้องจับตั้งตรงแล้วขย่มใส่กลับเข้าไปใหม่

        สาวหมวยลองทำได้สักพักก็เริ่มคล่อง เธอขย่มใส่ผมหนัก ๆ จนเตียงสะเทือน เธอยกมือขึ้นปิดปากตัวเองพยายามปิดเสียงครางเอาไว้ สายตาของเธอหันมองไปทางห้องน้ำเกือบตลอดเวลา อารมณ์ของเราในตอนนี้เลยกลายเป็นเหมือนลุ้นระทึกน่าตื่นเต้นสุดขีด

         แป้งโหมขย่มใส่ผมหนักขึ้นและเร็วขึ้น ยิ่งมาอารมณ์ของเธอก็ยิ่งรุนแรงขึ้น เธอคงพยายามจะเร่งให้ตัวเองเสร็จเร็ว ๆ นั่นแหละ แต่ว่าน่าเสียดายที่สถานที่และเวลาไม่เหมาะสม ตอนที่แป้งเริ่มชินกับการขย่ม พวกเราสองคนก็สะดุ้งพร้อมกันเพราะได้ยินเสียงกดชักโครกในห้องน้ำ แป้งหันไปมองทางห้องน้ำแล้วก้มลงมองผมด้วยท่าทางสับสน เธอคงรู้ว่าสมควรหยุด แต่ก็ไม่อยากหยุด

        "อดทนไว้ก่อนนะแป้ง"

        ผมเองก็ไม่อยากหยุดเพราะกำลังเสียวได้ที่ แต่ยังไงผมก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าถ้าถึงเวลาต้องหยุด ผมเลยบอกให้แป้งใจเย็น แล้วรีบพลิกตัวส่งแป้งลงไปนอนตรงตำแหน่งเดิม ผมขยับตัวอีกสองสามครั้งเราสองคนก็แยกออกจากกัน แป้งขยับไปนอนตะแคงอยู่ในท่าเดิม ส่วนผมก็นอนหงายเหมือนเดิม และผ้าห่มก็โดนดึงขึ้นมาปิดคลุมเนื้อตัวของเราสองคนที่เริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมา

        เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นเบา ๆ โบกี้คงเข้าห้องน้ำเสร็จพอดี ถือว่าผมรอดไป ตอนนี้ผมแกล้งนอนหลับตาทำเหมือนหลับไปแล้วทั้งที่หัวใจกำลังเต้นแรง ควยลุกโด่เป็นลำ แถมเนื้อตัวร้อนผ่าวเพราะว่ากำลังมีอารมณ์ได้ที่ แป้งเองก็น่าจะเป็นแบบเดียวกัน ผมไม่แน่ใจว่าโบกี้จะรู้หรือเปล่าว่าผมกับแป้งแอบทำอะไรกัน

        โชคดีที่โบกี้เหมือนจะไม่สังเกตเห็นอะไร ผมได้ยินเสียงเธอเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วไฟในห้องก็โดนปิดลงจนมืด โบกี้เธอคงเดินไปปิดไฟเตรียมนอน จากนั้นเบาะนอนก็ยวบลงเล็กน้อย โบกี้ขยับขึ้นมานอน ผมได้กลิ่นหอมของเธอ และตอนนี้ร่างนุ่มนิ่มของโบกี้ก็เบียดเข้ามาสวมกอดผมจากด้านข้าง เธอไม่ได้เปลือยแต่ว่ามีผ้าขนหนูรัดเอาไว้หนึ่งผืน สิ่งที่เบียดแขนผมอยู่เลยไม่ใช่เนื้อนมแต่เป็นผ้านุ่ม

        "เรารักหนุ่มนะ หลับฝันดี"

        โบกี้นอนกอดแขนผมครู่หนึ่ง แล้วเธอก็โน้มหน้ามาหอมแก้มผมและกระซิบบอกรักหวานแหววที่หูผมแผ่วเบา ผมรู้สึกร้อนวูบวาบในหัวใจ เพราะว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอพูดว่ารักผม ถึงเธอจะแอบพูดเพราะคิดว่าผมหลับไปแล้วก็ตามที กระนั้นอีกใจหนึ่งผมก็รู้สึกแย่เพราะว่าผมกำลังทำผิดกับโบกี้ แต่จะให้ผมทำยังไงได้ ผมกับแป้งนั้นไปไกลเกินกว่าจะกลับตัวแล้ว

        ผมนอนนิ่งแกล้งเป็นหลับ แต่ความตื่นเต้นทำให้ผมหลับไม่ลง ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแป้งก็เอื้อมมือมากุมมือของผมแล้วบีบเบา ๆ เธอคงส่งสัญญาณเพื่อบอกว่าเธอยังคงรอผมอยู่ ผมเลยบีบมือนุ่มนิ่มของแป้งตอบกลับไป แต่นอกจากนี้แล้วเราสองคนก็ไม่ได้ขยับตัวทำอะไรอีก

        เวลาผ่านไปอีกราวครึ่งชั่วโมงน่าจะได้ ผมถึงค่อยได้ยินเสียงกรนเบา ๆ ของโบกี้ที่ข้างหู พอได้ยินเสียงกรนผมก็แน่ใจว่าโบกี้คงหลับไปแล้ว ผมเลยค่อย ๆ ขยับตัวพลิกกลิ้งไปทางแป้งให้เงียบและเบาที่สุด ซึ่งยังดีที่โบกี้เองก็พลิกตัวจากท่านอนตะแคงกอดผมไปเป็นท่านอนหงายแล้ว ผมเลยพลิกออกมาได้ง่ายหน่อย

        ตอนนี้ผมกำลังนอนคว่ำทับอยู่บนร่างนุ่มนิ่มของแป้ง ผมมองไม่เห็นอะไรเพราะว่าความมืด แต่ผมรู้สึกว่าแป้งน่าจะกำลังพยายามมองผมอยู่เหมือนกัน เพราะว่าเธอยกมือขึ้นมากอดผมไว้แบบหลวม ๆ แต่สองมือนั้นลูบไล้บนแผ่นหลังของผมด้วยท่าทีที่เต็มไปด้วยอารมณ์ร้อนรัก ผมเลยก้มหน้าลงไปจะจูบปากเธอสักหน่อย แต่ดูเหมือนว่าผมจะกะตำแหน่งผิด เลยจูบลงไปที่หน้าผากของเธอแทน

        ผิดพลาดนิดหน่อยไม่มีปัญหา พอรู้ว่าตรงนั้นคือหน้าผาก ผมก็ขยับต่ำลงมาอีกหน่อย แล้วเราก็จูบปากแลกลิ้นกัน ลมหายใจของแป้งตอนนี้ร้อนผ่าวมาก ท่าทางเธอคงมีอารมณ์ค้างคาเต็มที่ เธอคงอยากให้ผมขย่มใส่เธอตอนนี้เลย แต่ผมคิดว่าแบบนั้นมันโจ่งแจ้งเกินไป ถ้าเตียงมันเด้งยวบไปมาดีไม่ดีโบกี้จะตื่นขึ้นมา

        ผมฟังเสียงกรนเบา ๆ ของโบกี้อีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธอยังหลับอยู่ จากนั้นผมก็ขยับตัวกลิ้งลุกจากเตียงช้า ๆ  แป้งเองก็คงรู้ว่าผมคิดจะทำอะไร เธอเลยค่อย ๆ ขยับลุกขึ้นจากเตียงช้า ๆ มายืนอยู่ข้างผมในความมืด ตอนนี้โบกี้ยังส่งเสียงกรนออกมาเบา ๆ เหมือนก่อนหน้า

        "เงียบ ๆ นะแป้ง อย่าส่งเสียงล่ะ"

        ผมคว้าร่างของแป้งมากอดแล้วกระซิบบอกเธอเบา ๆ แป้งเองก็ส่งเสียงอืมแทนคำตอบ จากนั้นเราก็ยืนกอดจูบกันอยู่ในความมืดโดยพยายามให้เสียงเงียบที่สุด ขนาดเสียงหายใจก็ยังต้องพยายามผ่อนให้เบาด้วยซ้ำ

        เราสองคนกอดจูบกันแค่ระยะสั้น ๆ เพราะต่างคนก็กำลังอยากเต็มที่ ผมค่อย ๆ ผลักให้แป้งไปยืนพิงผนังห้อง ผมจับขาข้างหนึ่งของแป้งขึ้นมาพาดสะโพกเอาไว้ แล้วก็จับมังกรน้อยไปจ่อที่ปากร่อง แป้งถึงกับผวากอดผมแน่นแล้วส่งเสียงหอบหายใจฟืดฟาดตอนที่ผมเดินหน้าแทรกเข้าไปในตัวเธอ

        พอเดินหน้าเข้าไปได้มิดลำ ผมก็จับขาอีกข้างของแป้งขึ้นมาพาดบนสะโพกด้วย แล้วผมก็เริ่มขยับถอยเข้าถอยออกแบบช้า ๆ เพื่อไม่ให้เกิดเสียงกระแทก แล้วก็ไม่ให้แป้งเสียวมากเกินไปจนคุมเสียงครางไว้ไม่อยู่ สภาพตอนนี้คล้ายกับตอนที่ผมทำกับโบกี้เบา ๆ บนเตียง เพียงแต่ตอนนี้มันเร้าใจและน่าตื่นเต้นกว่า เพราะว่าถ้าโบกี้ตื่นขึ้นมาเรื่องราวจะใหญ่โตกว่ากันเยอะ

        ผมกระเด้าเอวซอยใส่แบบเนิบนาบไปเรื่อย ๆ ทางหนึ่งก็ต้องพยายามควบคุมเสียงตัวเอง ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ให้เผลอเร่งทำตามความอยาก อีกทางหนึ่งผมก็ต้องคอยเงี่ยหูฟังเสียงกรนของโบกี้ ถ้าเสียงกรนเบา ๆ นั้นเงียบลง ก็เป็นไปได้ว่าเธอรู้สึกตัวแล้ว สภาพตอนนี้เรียกได้ว่าโคตรตื่นเต้นเร้าใจสุดยอดเลยล่ะครับ

        แป้งเองก็คงเสียวและตื่นเต้นเร้าใจไม่แพ้ผม เธอกอดผมแน่นแล้วลูบไล้มือไปมาทั่วแผ่นหลัง ลมหายใจของเธอหนักขึ้นเรื่อย ๆ มีหลายครั้งที่เธอพยายามเด้งสะโพกเข้าหาเหมือนอยากจะโดนกระแทกให้แรงกว่านี้ แต่ผมไม่กล้าตอบสนองให้ เพราะถ้าแรงกว่านี้เราคงจะมีปัญหาเรื่องเสียงแน่ ๆ

        ตอนนี้จะบรรยายความรู้สึกออกมายังไงดีล่ะ มันตื่นเต้นหวาดเสียวกลัวจะมีเรื่อง แต่อีกทางก็เสียวลุ้นระทึก อารมณ์เหมือนกลัวแต่ก็เสียวสุด ๆ อะไรประมาณนั้น โอย บรรยายไม่ค่อยถูก เอาเป็นว่าคุณลองทำดูกันเองสักครั้งก็แล้วกัน ถ้าไม่โดนเชือดทิ้งเสียก่อนก็มาบอกผมด้วยนะว่ารู้สึกยังไงบ้าง

        ผมกับแป้งมีอะไรกันแบบเงียบ ๆ นานมากทีเดียว จนกระทั่งช่วงหนึ่งที่อารมณ์ของแป้งเริ่มแกว่งขึ้น เธอหอบหนัก ๆ แล้วกระซิบบอกให้ผมเร่งอีกหน่อย ผมยอมเสี่ยงออกแรงเพิ่มให้อีกนิด เพราะว่าผมเองก็อยากจะปลดปล่อยอารมณ์อัดอั้นนี้เต็มที่

        แป้งยกมือขึ้นปิดปากแล้วสะบัดหัวพราด ๆ เพราะต้องเก็บเสียงเอาไว้ทั้งที่เสียวมาก ส่วนผมเองตอนนี้ก็เม้มปากแน่นแล้วกระเด้าใส่แป้งหนักเร็วถี่ขึ้น บางครั้งพอผมเผลอก็จะได้ยินเสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังออกมาแวบหนึ่ง แต่โดยรวมแล้วก็ถือว่าไม่ได้ดังมากเท่าไหร่ อย่างน้อยเสียงกรนเบา ๆ ของโบกี้ก็ยังดังอยู่

        ผมซอยเอวไปได้สักพักแป้งก็ตัวกระตุกเกร็ง เธอจิกมือใส่ผมแรงจนเจ็บ แต่รูเสียวของเธอตอดใส่ผมแรงยิ่งกว่าจนผมไม่รู้สึกเจ็บ เธอโดนผมส่งถึงสวรรค์ไปแล้ว และผมเองก็ทนไม่ไหวฉีดกระฉูดน้ำเงี่ยนที่อัดอั้นในความเงียบใส่แป้งจนเต็มร่องเหมือนกัน

        แป้งกอดผมพร้อมกับหอบกระเส่า เราสองคนยืนกอดกันอยู่ในท่านั้นอีกครู่ใหญ่ จากนั้นแป้งถึงค่อยจูบปากผม แล้วเธอก็ขยับขาที่พาดบนสะโพกลงไปยืน เธอผลักผมเบา ๆ เหมือนจะบอกให้ผมรีบกลับไปนอนที่เดิม ส่วนแป้งนั้นเดินแยกไปทางห้องน้ำเงียบ ๆ

        ผมค่อย ๆ ขยับขึ้นไปบนเตียงช้า ๆ เงียบ ๆ ด้วยความลุ้นระทึก ดูเหมือนว่าโบกี้จะยังคงหลับสนิทอยู่ ผมนอนนิ่ง ๆ ในความมืดอีกพักหนึ่งก็รู้สึกได้ว่าเบาะนอนฝั่งแป้งยวบเล็กน้อย แป้งคงกลับมานอนเหมือนเดิมแล้ว

        ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ ผมเริ่มเคลิ้มหลับ ด้านซ้ายของผมนั้นโบกี้กำลังนอนหลับสนิท ส่วนด้านขวานั้นแป้งยื่นมือมาจับมือผมไว้ แล้วผมก็ได้ยินเสียงแป้งกรนเบา ๆ เหมือนหลับไปแล้ว ส่วนผมเองกำลังนอนยิ้มมีความสุขอยู่ในความมืด ก่อนหน้านี้โบกี้และแป้งก็เหมือนนางฟ้าแสนสวยที่อยู่บนฟ้า แต่วันนี้ผมกลับคว้าพวกเธอลงมาครองเหมือนฝันไป

        ผมแทบไม่กล้าหลับตาลง เพราะกลัวว่าสิ่งที่เห็นจะเป็นเพียงแค่ความฝัน แต่สุดท้ายสติของผมก็ค่อย ๆ หลุดลอย แล้วผล็อยหลับไปในความมืดอันหอมหวาน ... สองสามวันนี้ผมใช้พลังไปเยอะพอดูทีเดียวนี่นะ

        ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ตอนสายของอีกวัน โบกี้ซึ่งสวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วกำลังเก็บของใส่กระเป๋า ดูเหมือนว่าเธอจะอาบน้ำเสร็จแล้ว และเสื้อผ้าที่พวกเราตากเอาไว้หลังพัดลมแอร์จะแห้งแล้ว ตอนนี้ผมนอนอยู่บนเตียงแค่คนเดียว และผมได้ยินเสียงฝักบัวจากห้องน้ำ ผมเลยเดาว่าแป้งน่าจะกำลังอาบน้ำอยู่

        "นึกว่าหนุ่มจะหมดแรงตื่นไม่ไหวเสียอีก"

        โบกี้หันมามองผมแล้วพูดหยอกพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะคิกคัก ดวงตาของเธอทอประกายระยิบระยับมีความสุขจนทำให้สวยน่ารักกว่าเดิม ผมเลยหันไปยิ้มให้แต่ยังนั่งนิ่งอยู่บนเตียงเพราะยังไม่ตื่นดี

        ผมนั่งหาวด้วยความมึน ๆ สักพักโบกี้ก็ขยับมานั่งข้างผม เธอพิงหน้ากับไหล่ของผมแล้วนั่งนิ่งเงียบไม่ได้พูดอะไร แต่กลิ่นหอมและความน่ารักของโบกี้ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นวาบหวามในหัวใจ เธอทำให้ผมแน่ใจว่าผมไม่ได้ฝันไป ผมกับโบกี้กลายเป็นแฟนกันแล้วจริง ๆ

        "ไหวหรือเปล่า นอนต่อก็ได้นะ เดี๋ยวหนุ่มยังต้องขับรถอีก"

        เรานั่งนิ่งกันอีกสักพัก โบกี้ก็หันมาถามผมด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ตอนนั้นแป้งเพิ่งอาบน้ำเสร็จพอดี แป้งเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่มีแค่ผ้าขนหนูรัดพันไว้ผืนเดียว แป้งหันมามองผมแล้วยิ้มให้วูบหนึ่ง ก่อนจะพูดหยอกผมกับโบกี้

        "เฮ้อ อิจฉา คนมีความรัก เมื่อคืนก็จู๋จี๋กันทั้งคืนจนคนอื่นไม่ได้หลับไม่ได้นอน ตื่นเช้ามาก็ยังจู๋จี๋กันต่ออีก เดี๋ยวเถอะระวังจะโดนมดรุมตอม หวานเกินเหตุ"

        "สมน้ำหน้า ใครใช้ให้แกล้งหลับแอบฟังล่ะ"

        โบกี้หยิบหมอนแล้วปาใส่แป้งด้วยท่าทีเขิน ๆ ส่วนแป้งเองก็กระโดดหลบแล้วส่งเสียงหัวเราะคิกคักน่ารักออกมา สองสาวปะทะคารมกันเล็กน้อยแล้วก็พากันส่งเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกัน ผมเลยอดหัวเราะไปด้วยไม่ได้

        ผมนั่งบิดขี้เกียจอีกพักใหญ่ก็ไปอาบน้ำแต่งตัว เพราะท้องเริ่มหิวขึ้นมา ผมไม่ได้กินอะไรมาหลายชั่วโมงแล้ว สองสาวก็คงจะหิวเหมือนกัน พออาบน้ำออกจากห้องพัก เราก็ตรงดิ่งกันไปหาอะไรกินในฟาร์มแถวนั้น เราเที่ยวเล่นไปเรื่อยจนกระทั่งถึงยามเย็น ผมจึงค่อยขับรถกลับบ้าน

        การเดินทางรอบนี้ทำให้ผมสนิทและรู้จักกับสองสาวได้มากขึ้นเยอะ ถึงช่วงแรกผมจะอาศัยข้อมูลว่าพวกเธอชอบอะไรเพื่อเข้าหา แต่พอได้สนิทกันจริง ๆ แล้ว ผมรู้สึกได้ว่านิสัยพื้นฐานของเราสามคนใกล้เคียงกันกว่าที่คิด ผมเลยอดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากฝันของผมเป็นจริง ถ้าหากผมได้สองสาวเป็นคนรักแบบเปิดเผยทั้งคู่ ชีวิตของผมจะมีความสุขมากถึงเพียงไหน ... และฝันที่ว่าใช่ว่าจะเป็นจริงไม่ได้ เพราะว่าผมยังมีแว่นวิเศษเป็นตัวช่วยอยู่

         

       

        จบภาคแรก แว่นวิเศษ (จบกันดื้อ ๆ แบบปาหมอนนี่แหละ)



คุยท้ายตอน

เดี๋ยว ๆ อย่าเพิ่งปาหมอนใส่ผม  ;D ;D ;D ;D

นิยายเรื่องนี้ผมเขียนขึ้นมาเพื่อทดลองแนวทางที่ให้คนอ่านมีส่วนร่วมเลือกแนวทาง
ซึ่งก็คือว่ามีคนสนใจในระดับหนึ่ง เพียงแต่ผมยังมีนิยายที่รอการระบาย (ดอง) อยู่อีกหลายเรื่อง
ไม่ว่าจะเป็น รักยม XO SOSO น้องผิง หมอผีสีเหียบ โบนัสปีใหม่ (จบภาคแล้วนี่นาเรื่องนี้) และอื่น ๆ อีกมากมายนับร้อยเรื่อง
ดังนั้นเรื่องนี้ผมจึงขอจบภาคไว้ที่ตรงนี้ครับ

แต่จบภาคไม่ได้หมายความว่าจะอวสานตรงนี้ เอาเป็นถ้ามีเวลาและมีมโนเมื่อไหร่ ผมก็จะวกกลับมาเขียนใหม่

นักเขียนท่านใดสนใจการเขียนแนวให้คนอ่านเลือกทาง ก็ลองกันดูนะครับ
ผมว่าสนุกสนานดี ได้อะไรแปลกใหม่มาเยอะเลย  ;) ;)

ด้วยความเคารพนับถือ
นักอู้หมายเลขแปด
       

  มาจองที่ก่อนอ่าน

"สมน้ำหน้า ใครใช้ให้แกล้งหลับแอบฟังล่ะ"

โบกี้กล่าวไว้



น่าคิดน่ะ
โบกี้หลับจริง รึว่า แกล้งหลับ
แล้วให้แป้งปลดปล่อยกับหนุ่ม
เพราะหนุ่มเองก็ยังอยากอยู่ก็เลย ให้ไปจัดกับแป้งต่อเลย
ส่วนตัวเอง(โบกี้)อิ่มแล้ว แบ่งเพื่อนม้าง

จิ้นเอาเอง 


            ขอฝากกฏหน่อย ยังมีพวกไม่อ่าน กฏ ก่อนรีพลาย

การตอบ รีพลายอย่าง พอเหมาะพอควรถ้าเจ้าของกระทู้แจ้งมา จะพิจารณา เป็นรายกรณี

ถ้าตอบ เช่น zzzzddd xxxx2222 อิอิ,ลุ้นๆ,555, ดีดี,ดี, ต่อ,ติดตาม,ty,thx,thx kub(Thx ขี้หมาThanx พิมพ์ไม่ถูก
ห้ามใช้ทุกกระดานที่ฉันดูแล),ใจจร้า,ใจครับ,แจ่ม,เยี่ยม,สนุกดี,สุดยอด,อ่านต่อ,Good (เฉยๆ) emo  เปล่าๆ
อาจเตือนเห็นอีก ถ้าเตือนไปแล้ว ผิดซ้ำซากก็จะแบนเหมือนกัน รีพลายตอบซั่วๆ ตอบแล้ว mod ไม่เข้าใจ จะโดนแบนทันที
มักง่ายต่างๆ จะแบนครั้งแรก 3 เดือน คราต่อไปแบนยาวขึ้น แล้วจะหายเมื่อไม่ปรับปรุง

พวก ก๊อปตอบ รัวๆรวดเดียวเป็น 10 กระทู้ โพสต์ละ 1 นาทีนะเจอจะ แบน ถ้ามักง่ายเช่นนี้  ถือว่าไม่ให้เกียรติ
คนแบ่งปัน/คนลงงาน..ยังไม่อ่านมักง่าย ก๊อปตอบ เปิดรัวๆ ประโยคเดียวเป็น 10 มันควรหรือ?และห้ามใช้
ข้อความจากระบบตอบรีพลายเด็ดขาด มักง่ายประเภทเดียวกับก๊อปตอบ (อนุโลมใช้ได้ เฉพาะตอนให้คะแนนเท่านั้น)
แบน 90 วัน ครั้งต่อแบนเพิ่มขึ้นอีก และ หายจากบอร์ด

          และ ตอบซ้ำมาหลาย ดอกใน กระทู้เดียวกัน นะอาจโดนพักใช้ได้เหมือนกัน เมื่อ คุณได้โพสต์แล้ว
มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากปั้มกระทู้ ระวังหน่อย โดนลบบ่อยๆ จะแบนนะรู้ไหม? ,

            ผลงานที่ สมาชิก อุตสาห์ นำมาลง ไม่ว่าจะเขียนเอง หรือขอมาลงล้วนได้มาด้วยการสละเวลา
            ถ้าจะตอบมามักง่ายอย่างนั้น..ก็ อย่าใช้ห้องนี้ เสพผลงานเลยไปหาเสพที่ใดแล้ว รีพลายตอบ
            อย่างนั้นได้ ก็ไป..มา เปรี้ยว มา เกรียน ลอง  สด ,เก๋า อย่าเลย จะเสียน้ำใจเสียความรู้สึกเปล่าๆ
            เพราะถึงคุณมี 100 ยูส 1000 ชื่อ ถ้ารีพลายผิดกฏ-กติกากระดานนี้ ฉัน ก็จะแบนหมด

...................................................................

ถ้าถูกแปะเตือนที่ กระทู้คุณและส่งไปที่ pm คุณ จงรีบปรับปรุงรีพลายซะ ขอบคุง ขอบหี ขอบควย ขอบหมา ขอบแมว
ขอบคุน เตือนนะอย่าลองของ ใครโดนเตือนไปให้ปรับปรุงการรีพลายเจอ ครั้ง 2 จะลบทุกกระทู้ที่ตอบ และพบอีกรอบ
แบน 3 เดือนเหมือนโทษ ป้วนเกรียนอื่นๆ....

คำขอบคุณยังเขียนไม่ถูกความหมายจะถูกไหม? ที่ต้องมาเข้มงวดเรื่องนี้ เพราะชักเยอะพวกมักง่าย เยอะ
ไรต์ คนลงงาน ก็ติมาด้วย..เครนะ ขอกันดีๆ จะไม่โดนลบของเก่าทิ้ง แต่ยังรีพลายอีก ถ้าเตือน เตรียมหาที่อ่านใหม่เลย..
แว่น ยกตัวอย่างคำ ขอบคุณเขียนไม่ถูกชัดไหม?

ใคร ขอบคุณ รีพลาย เขียนไม่ถูกต้องแบนแล้วนะ ให้โอกาสเตือน 1 ครั้ง ..เดือนที่ผ่านมาแปะบอกล่วงหน้าเพื่อปรับตัวกันมาพอล่ะ..
มันเป็นคำขอของ ไรต์ และ คนลงงาน เรื่องความมักง่าย เพราะ ขอบคุณ เฉยๆก็ดูเอียนจริงๆ แต่ก็เป็นคำสากลในการตอบแทนน้ำใจ
ฉะนั้น ขอเถอะเขียนให้ถูก เมื่อต้องปรับเปลี่ยนก็ต้องคล้อยตามกัน กฏไม่ได้ใช้กับใคร? เพียงคนเดียว และไม่ยากเกินไปเนอะ
คิดว่าสร้างมาตรฐาน กันใหม่อีกสิ่ง ถ้ายากก็ไม่ต้องเข้ามาใช้ กระดานนี้ เพราะ ฉัน แบนแน่.. 

อ๋อ thx ขี้หมานี้หรือ เขียนไม่ครบ thank กระดาน แว่น ดูแลอย่าให้เห็นนะ แบน ย้ำซะขนาดนี้พิมพ์มาอีกถือว่าลอง

กฏที่ว่างนี่ไม่ได้เขียนเอาฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน แบนจริง
หรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆ จะเสียความรู้สึก ด้วย รีพลาย คุณเองเลย เขียน ขอบคุณ ให้ถูก
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือแล้ว
ไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไป..

จบแบบใจหายเล็กๆ กำลังอินและฟินกับตัวละครเลยครับ ยังกะมีตัวตนกันจริงๆทั้งสามคน ถ้าทุกอย่างลงตัวมาแต่งให้พวกเราอ่านกันอีกนะครับ ขอบคุณมากครับ

โดนตัดจบ ดังฉับเลย รอภาคต่อครับ

จบแบบหักมุมครับ 
แต่ยังคงสนุกและน่าติดตามอยุ่เสมอ 

ส่วนตัวเข้าใจกับความพยายามในการพิมพแต่ละบรรทัด เพื่อให้งานเขียนออกมาดี 

ยังคงให้กำลังใจอย่างต่อเนื่อง 
และอยากบอกว่า
ขอบคุณมากสำหรับการแบ่งปันครับ 

รอภาคต่อไปครับ
ใสๆแบบนี้น่ารักดี

อ้าวจบ ขอบคุณครับ ท่านนักอู้ แต่อย่าอู้นานครับ นักอ่านจะลงแดงแล้ว

ขอกราบขอบพระคุณสำหรับผลงานที่ท่านนำมาให้พวกเราได้เสพกัน จะขอติดตามเป็นแฟนพันธ์แท้ในทุกๆผลงานครับ

ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆครับ...รอติดตามต่อไปครับ เรื่องไหนก็ได้ไม่เกี่ยงครับ

ขอบคุณครับ มาเร็วแฮะขยันเขียนดีจิงๆ

ผมชอบแนวทางการเขียนแฐนี้นะครับ มันสนุกไปอีกรูปแบบหนึ่ง คือเหมือนให้ผู้เสพได้สื่อสารกับผู้แต่งในแบบโพล  ใช้มาตอบสนองทางความคิดของนักอ่าน น่าสงสัยว่าโบกี้คงรู้ว่าแป้งมีความต้องการเลยแกล้งหลับกลายเป็นหงับจริงไปเลย แต่มีตอนที่โบกี้ปลุกหนุ่มนั้นยังบอกว่าพักต่ออีกหน่อยเพราะเมื่อคืนใช้แรง มาก

หมายเลข 8 ผมจำได้แม่น. ไม่เคยทำให้ผิดหวัง

นักอู้ มันทรมานผู้อ่านยิ่งกว่านักฆ่าอีกนะครับ ช่างคิดได้นะ
ชอบและติดตามผลงานทุกชิ้นครับ เรื่องนี้ก็เป็นอีกประสพการ์ณที่ดีมีส่วนร่วมในการตัดสินใจของหนุ่มจนอินไปกับตัวละคร สำหรับผมจบแบบนี้ก็ถือว่าสมบูรณ์แล้วครับ

จบหวานๆแบบนี้ ชอบจังครับ หวังว่าภาคสองจะไม่นานนะครับ เรื่องอื่นก็รออยู่นะครับ (ดันเขียนน่าอ่านทุกเรื่องซะนี่)

 ::Yes!::ลุ้นสุดยอดเกือบหัวใจวาย  ขอบอกว่าสุดยอด