ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ที่รักสายลับ 2

เริ่มโดย twintower, กันยายน 20, 2016, 12:37:00 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

twintower

ชิโอริพยักหน้าอย่างเข้าใจ ใจจริงเธออยากพูดอะไรมากกว่านี้แต่ไว้โอกาสหน้าดีกว่า แล้วทั้งคู่ก็หลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยภายใต้อ้อมกอดกันและกัน   ตอนเช้ามืดชิโอริตื่นก่อนจีน่าที่ยังหลับสนิทอยู่น่าเห็นใจจีน่าเหมือนกันที่เมื่อคืนเจอ2 ศึกหนัก ชิโอริเดินไปอาบน้ำเพื่อให้ร่างกายสดชื่อก่อนชุดเป็นชุดวอร์มซึ่งภายใต้เสื้อวอร์มชิโอริใส่แต่ยกทรงเท่านั้น เธอรูดซิปขึ้นมาปิดถึงลำคอ  ก่อนที่จะไปวิ่งตรงลานที่เตรียมไว้ให้ออกกำลังกาย ระหว่างวิ่งเธอเห็นร่างที่สูงใหญ่ริกวิ่งอยู่ข้างหน้า  เธอพยามยามจะวิ่งให้ทัน แต่วิ่งเท่าไหร่ก็ไม่ทัน แล้วเธอนึกขึ้นได้ว่าริกเป็นนักกีฬาบาสเก่า อย่างเธอคงลำบากที่จะวิ่งตามให้ทัน และเธอก็หมดแรงวิ่งก่อนริก ชิโอริมานั่งหอบที่เก้าอี้นั่ง พร้อมมองริกที่วิ่งผ่านหน้าพร้อมโบกมือทักทายเมื่อเห็นเธอจนริกวิ่งเสร็จพร้อมเดินหายใจหอบๆมาหาก่อนจะทักทาย

"อรุณสวัสดิ์ครับหมอ"

ชิโอริกล่าวทักทายริกตอบ ทั้งคู่คุยกันครู่หนึ่ง และชิโอริเหลือบไปมองเป้ากางเกงของริก ที่มันเด่นขึ้นมาให้เธอเห็นเพราะวันนี้ริกใส่กางเกงเหมือนกางเกงเล่นฟุตบอลมาวิ่ง  พอขยับตัวบางครั้งเป้ากางเกงมันก็เด่นขึ้นมาก่อนที่ริกจะขอตัวแยกกลับไปที่ห้องพัก  ภาพที่เธอเห็นเมื่อคืนมันผุดขึ้นมาทันทีทำเอาจิตใจเธอไม่ปกติสุขนักทั้งๆที่มันดับไปกับการเริงรักของเธอกับจีน่า แต่สิ่งที่เห็นมันปลุกอารมณ์ขึ้นมาอีก ชิโอริพยามยามนั่งสงบสติอารมณ์แต่พอสายตาที่มองตามหลังริกของไป

ชิโอริตัดสินใจเดินตามริกไปทันที ระหว่างที่ริกจะเปิดประตูห้อง ชิโอริส่งเสียงเรียกเบาๆ ริกหันมามอง พอชิโอริเดินเข้ามาใกล้ๆเธอมองซ้ายมองขวาเพื่อจะดูว่ามีใครเห็นหรือเปล่า เธอสบตาริกก่อนที่เดินเข้าไปในห้องก่อนเจ้าของห้องและหันมาสบตาริก  ริกอ่านสายตานั้นออกเดินตามเข้าไปก่อนที่จะล็อคห้อง ชิโอริเอามือคล้องไปคอริกพร้อมโน้นลงมาก่อนที่จะเงยหน้ารับการจูบของริกอย่างเร่าร้อน  ริกเอามือรูดซิปเสื้อของชิโอริและพบว่าภายในมีแต่ยกทรงเท่านั้น ชิโอริรีบถอดเสื้อของเธอทันที่ริกรูดออกจนสุด ริกจูงมือชิโอริมาที่เตียงก่อนที่ตัวริกจะนั่งลงพร้อมรูดกางเกงทั้งชั้นนอกชั้นในของเธอลงมา ชิโอริให้ความร่วมมืออย่างดีพร้อมถอดรองเท้าถุงเท้าที่ใส่วิ่งออกด้วย ร่างเปลือยเปล่าของชิโอริยืนเปลือยอยู่หน้าริก รูปร่างของชิโอริค่อนข้างอวบ สะโพกหนา แต่หมอยดกกว่าจีน่าเยอะและโคกหีก็สมกับตัว ริกเอามือโอบรอบก้นของชิโอริก่อนรวบตัวเข้าใกล้ๆแล้วจูบไปที่โคกหีอย่างแผ่วเบาแล้วเริ่มใช้ลิ้นเลียเข้าไปในโพรงหี ชิโอริเอามือตัวเองจับไปที่หัวชายหนุ่มพร้อมแอ่นกายรองรับการลงลิ้นของริก  ชิโอริครางออกมาอย่างสมปรารถนาในสิ่งที่จิตใจตัวเธอเองร่ำร้อง  เธอแอ่นกายพร้อมบิดตัวไปมา ริกลงลิ้นอย่างต่อเนื่อง กลิ่นกายและกลิ่นเหงื่อของชิโอริไม่เป็นที่น่ารังเกียจแถมยังปลุกอารมณ์ของริกได้อย่างดี จนในที่สุดชิโอริเกร็งตัวและครางเสียงยาวออกมา

ริกประคองตัวเธอในนอนลงบนเตียงก่อนถอดเสื้อผ้าตัวเองออก แล้วทาบไปบนร่างของชิโอริที่รอรับการจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง จนริกเลื่อนตัวลงดูดดื่มเต้านมที่ขาวผ่อง ชิโอริเริ่มครางออกมาจนบางครั้งเธอเผลอครางเป็นภาษาญี่ปุ่นซึ่งริกฟังไม่ออก แต่เดาเธอคงเสียวเต็มที่เพราะริกเอานิ้วกรีดไปทีร่องหีที่ชื้นแฉะของชิโอริ เธอเริ่มส่ายไปมา จนในที่สุดมือเธอป่ายไปโดนควยของริกที่เริ่มแข็งตัว ชิโอริรูดไปมากับท่อนในเอ็นในฝันของเธอ แล้วเธอบอกริกว่า

"ริกให้ชั้นทำบ้างเหอะ"

แล้วเธอไม่รอคำตอบเธอพลิกตัวริกให้นอนหงายแล้วเธอใช้มือรูดควยของริกที่พองขยายสู้มือเธอ ชิโอริมองอย่างเต็มตากับสิ่งที่ทำให้เธอเงี่ยนจนทนไม่ไหวต้องเล่นรักกับจีน่า แต่ครั้งนี้เธอได้สมหวัง แล้วเธอใช้ลิ้นเลียไปมาทั้งแท่งควยของริก ก่อนที่จะใช้ปากครอบเข้าไปแล้วเอาลิ้นเลียที่หัวควยของริกที่บานขยายเต็มที่ ก่อนผงกหัวไปมา  ชิโอริใช้ปากอย่างชำนาญครั้งนี้ริกครางออกมาไม่เป็นภาษา  ชิโอริใช้ปากเก่งพอๆกับจีน่าจนริกเห็นท่าจะไม่ดี รีบดันหัวของชิโอริออกก่อนบอกว่า

"พอก่อนเหอะคุณหมอ  ผมจะไม่ไหวแล้ว"

แล้วครั้งนี้ริกพลิกตัวชิโอรอให้นอนหงาย เธอกางขารอรับดุ้นที่เธอฝันถึงมาทั้งคืน ริกดันควยเข้าไปเต็มที่ ชิโอรอผวาเล็กน้อยช่องทางรักของชิโอริยังกระชับอยู่  ริกไม่เร่งบทรักในคราวนี้ ริกกระเด้าอย่างช้าสลับกับการเด้งรับของชิโอริ

"โอ่วๆๆๆๆโนวววว ริกดีจังโอ่วววววโอ่ววววว โอ่วววววว"

เธอครวญครางทุกครั้งที่ริกกระเด้าใส่เธอริกเริ่มกระเด้าแรงขึ้นท่ามกลางเสียงหอบของทั้งคู่ แต่ก่อนที่จะทะลักริกถอนควยจากรูหีของชิโอริก่อนเอาควยมาจ่อที่ปากซึ่งชิโอริรับเข้าปากอย่างเต็มใจ ก่อนผงกหัว 2-3 ครั้ง จนน้ำกามของริกทะลักออกมาเต็มปากเธอ ริกค่อยๆถอนควยออกจากปาก แล้วล้มตัวลงนอนด้วยความรู้สึกที่เหนื่อยมาก ชิโอริเบียดตัวเข้ามาซบที่ไหล่

"มีความสุขไหมคะริก"

"เต็มที่เลยครับหมอ แต่........"

"อย่าโกรธชั้นนะริกเพราะว่าชั้น"

แล้วชิโอริก็สารภาพเรื่องที่เธอเห็นเมื่อวานจนทำให้ห้ามใจตัวเองไม่อยู่แต่เธอละเว้นเรื่องการที่เธอเลสเบี้ยนกับจีน่า ริกไม่พูดอะไรมากเพียงแต่กอดเธอให้แน่นขึ้น ทั้งคู่นอนกอดกันบนเตียงสักครู่ก่อนชิโอริจะลุกขึ้นเพื่อจะกลับห้องแต่ทิ้งสายตาบอกริกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่มีครั้งเดียวแน่นอน หลังจากนั้นการทำงานของในทีมเป็นไปตามปกติ แต่ทั้งชิโอริและจีน่าก็ผลัดกันมานอนกับริกโดยที่เธอทั้งสองต่างรู้ซึ่งกันและกัน รวมถึงเธอทั้งสองคนบางทีก็เล่นเพื่อนกันเองโดยที่ชิโอริพักอยู่ห้องเดียวกับจีน่าถาวร โดนตอนแรกริกไม่รู้เรื่องของทั้งสองสาว แต่แล้ววันหนึ่งระหว่างที่ริกกำลังบรรเลงเพลงรักกับชิโอริที่ห้องของเธอโดยที่วันนั้นจีน่ามีไปทำงานข้างนอกและยังไม่กลับแต่จีน่าทำงานเสร็จเร็วกว่าที่คิดเลยกลับมาเร็ว  แต่พอเธอแง้มประตูห้องเพราะก่อนหน้านี้เธอได้ยินเสียงครางของชิโอริ ภาพที่เธอเห็นคือชิโอรินอนคว่ำอยู่บนเตียง มีริกกำลังพรมจูบไปทั่วผ่านหลังก่อนไล่ลงด้านล่าง  ชิโอริครางออกมาต่อเนื่องไม่หยุด ภาพที่เห็นทำให้จีน่ามีอารมณ์ขึ้นมา เธอห่างหายเรื่องแบบนี้มาเกือบอาทิตย์  เธอก้าวเข้าไปในห้อง ริกเหลือบตามมาเห็นทำให้หยุดจูบแผ่นหลังชิโอริทันที ส่วนชิโอริเมื่อคู่ขาหยุดเธอก็รู้สึกตัวพร้อมมองเห็นจีน่าที่อยู่ในห้องอีกคน ริกตอนนั้นรู้สึกตกใจ แต่ชิโอริกลับเฉยๆแล้วจีน่าพูดขึ้นมาว่า

"เราขอร่วมด้วยคนนะ"

แล้วจีน่าไม่รอคำตอบเธอถอดชุดออกทันทีแล้วเดินเปลือยกายมาที่เตียง ก่อนที่เธอจะพยักหน้าให้ริก  ชายหนุ่มไม่รอช้าพรมจูบไปที่หลังของชิโอริอีกครั้ง โดยครั้งนี้จีน่าเข้าร่วมด้วย ก่อนที่จะพลิกตัวนอนหงายครั้งนี้ชิโอริโดนโจมตีที่เต้าพร้อมกัน 2 ข้าง จนริกเลื่อนมาจูบที่ปากกับเธอ ส่วนจีน่าเลื่อนตัวไปข้างล่างเพื่อเลียโคกหีให้เธอ ทำเอาชิโอริครางไม่หยุด จีน่าเลียให้เพื่อนสาวอย่างไม่หยุด  ก่อนที่ริกจะเลื่อนไปดูดนมอีกครั้ง ชิโอริเอามือกอดริกแน่นก่อนแอ่นตัวขึ้นแล้วมีอาการเกร็ง

"โอยๆๆๆจีน่าพอก่อนชั้นถึงแล้ว"

ริกเลื่อนหน้าไปจูบกับชิโอริแล้วบอกว่า

"งั้นผมขอกับจีน่าก่อนนะหมอ"

แล้วริกกับจีน่าเดินไปที่เตียงของเธอ จีน่านอนทอดกายรอรับการเย็ดของริกทั้งคู่ไม่เล้าโลมกันมากนักก่อนที่ริกจะกระเด้าใส่จีน่าอย่างต่อเนื่อง ชิโอรินอนดูจนเกิดอารมณ์ขึ้น ลุกขึ้นมาดูใกล้ๆ จนในที่สุดริกปล่อยน้ำรักออกมาในรูหีของจีน่า ส่วนจีน่าเกร็งไปทั้งตัว แล้วริกนอนซบบนตัวจีน่าครู่นึงก่อนที่จะลงมานอนข้างๆ ส่วนชิโอริไม่รอช้า  เพราะตัวเธอเองก็เงี่ยนอีกครั้ง เธอขึ้นไปคร่อมตัวจีน่าแล้วเอาโคกหีไปทับหีของจีน่าที่ยังชุ่มไปด้วยน้ำรักของริก แล้วโยกตัวไปมา จีน่าที่ยังเหนื่อยแต่เจอแบบนี้เข้าไปก็หยุดไม่อยู่เธอกอดรัดเพื่อนสาวแน่นแล้วขยับตัวให้ถนัดเพี่อรองรับการบดบี้ไปของโคกหีทั้งสองฝ่าย  ริกนอนดูอย่างตื่นเต้น ก่อนที่ทั้งคู่จะไปถึงสวรรค์กันอีกครั้ง แล้วทั้งสองสาวต่างพากันมารุมโจมตีที่ควยของริก ต่างช่วยกันใช้ทั้งมือและปากกับควยของริกอย่างเพลิดเพลินจนควยของริกแข็งตัวอีกครั้งคราวนี้ชิโอริเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมโดยจีน่าคอยช่วยอยู่ คืนนั้นริกต้องใช้แรงอย่างมากกับสองสาว ทั้งสามคนต่างไม่พูดอะไรมากเพราะรู้กันอยู่แก่ใจแล้วมันก็ยังมีต่อเรื่อยๆ ทั้งสามคน หรือจะแยกเป็นคู่ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของแต่ละคน

แต่แล้วริกก็ได้รับคำสั่งจากสำนักข้าหลวงใหญ่ให้เดินทางมาที่ประเทศไทยโดยจีน่าเป็นคนแจ้ง เพราะจะมี รมต.ของซูดานจะเดินทางไปประเทศไทยโดยเป็นแขกของรัฐบาลไทยและจะมีการระดมหาเงินทุนเพื่อมาเป็นกองทุนช่วยเหลือผู้ลี้ภัยและผู้ประสพภัยจากสงครามโดย UN เป็นเจ้าภาพ คำสั่งคือให้ริกไปคอยประสานงานเรื่องข้อมูลต่างๆในซูดานให้กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องโดยจะมีทีมงานของ UN จากสำนักงานใหญ่จะไปเจอริกที่ประเทศไทยพร้อมกันนั้นริกได้รับคำสั่งจากทาง CIA ด้วยว่าให้ไปรับฟังบรรยายสรุปที่ฝรั่งเศสก่อนจะเดินทางมาเมืองไทยพอริกได้รับคำสั่งจึงเตรียมเก็บเสื้อผ้า แต่จีน่ากระซิบบอกว่าเธอกับชิโอริจะช่วยกันเลี้ยงส่งริกก่อนไปเมืองไทยที่ห้องเธอตอนค่ำวันนี้  พอตอนค่ำริกเดินไปที่ห้องของสองสาวและเปิดประตูเข้าไปทันที ภาพที่เห็นคือ จีน่านอนเปลือยอยู่บนพื้นห้อง มีชิโอริที่เปลือยเช่นกันนั่งคร่อมอยู่ตรงปากจีน่าพอดีสีผิวของเธอทั้งคู่ตัดกันอย่างดี

"โอ๊วริก มาร่วมกับเราสองคนสิ"

ชิโอริเชิญชวนขณะที่จีน่ากำลังลงลิ้นให้กับหีของชิโอริอย่างต่อเนื่อง  ริกจัดการถอดเสื้อผ้าออกแล้วเดินไปตรงหน้าของชิโอริแล้วยื่นควยที่ยังอ่อนตัวไปตรงปาก  ชิโอริเอามือจับควยของริกรูดไปมาก่อนที่จะป้อนเข้าปาก เธอพยามเต็มที่เพราะท่อนล่างจีน่าก็ไม่หยุดเลียหีของเธอ แล้วควยของริกก็พองเต็มปากเธอ ริกค่อยดึงออก แล้วก้มมาหอมแก้มเธอเหมือนเป็นการขอบคุณก่อนที่จะเดินไปทางปลายเท้าของจีน่า  แล้วริกนั่งจับเอาขาของจีน่ายกขึ้นมารั้งที่เอวก่อนดันควยเข้าไปทันที ทำเอาจีน่าครางออกมาทันทีแต่ก็เลียหีให้ชิโอริย่างต่อเนื่อง จนพาชิโอริไปถึงสวรรค์ก่อนใคร  แล้วชิโอริก็เลื่อนตัวลงมาดูดนมของจีน่าที่ตัวกำลังสะเทือนเพราะริกกระเด้าไม่หยุด จนหนุ่มสาวทั้งคู่ไปสู่จุดหมายไล่ๆกัน แต่ริกพักได้ไม่นานเพราะชิโอริใช้ปากปลุกควยริกอีกครั้ง  ก่อนที่เธอจะขอให้ริกเย็ดเธอในท่าด็อกกี้ โดยมีจีน่าจ่อหีให้เธอเลียตรงหน้า  ทำเอาริกแทบคลานเพราะการเลี้ยงส่งของสองสาวนี้

ริกต้องเดินทางด้วยเครื่องบินลำเลียงที่เช่าเหมาลำจากซูดานบินมาที่ปารีส แล้วริกจึงเดินทางไปที่สถานทูตสหรัฐในปารีส ซึ่งมีหัวหน้าสถานีของ CIAที่มีหน้าฉากเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสถานทูตบรรยายสรุปงานให้ริกฟัง  เพราะงานอีกอย่างของริกคือจับตาดูความเคลื่อนไหวของ รมต.คนนี้เพราะที่ผ่านมา งานริกในซูดานก็จับตาดู รมต.คนนี้เป็นพิเศษ เนื่องจากมีข้อสงสัยว่าจะเกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์และยาเสพติดเพื่อนำเงินไปสนับสนุนกลุ่มก่อการร้ายและข้อมูลที่ริกสืบได้มาก็ค่อนข้างชี้ชัดว่าใช่ จึงต้องจับตามองเป็นพิเศษว่าที่เดินทางมาที่ไทยนี้มีเรื่องอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยหรือไม่  โดยให้ริกทำงานตามหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ UNHCR ไป โดยต้องประสานงานกับทีมของ CIA ที่บินไปรอริกอยู่แล้วที่กรุงเทพหลังจากสรุปงานให้ริกเรียบร้อยหัวหน้าสถานียื่นเอกสารให้ ริกรับมาดูพร้อมเห็นเช็คฉบับหนึ่งพอริกทำหน้าเป็นคำถาม เจ้าหน้าที่ CIA บอกมาว่า

"เจนัสคุณเอาเงินไปซื้อชุดสูทให้เรียบร้อย คุณคงแต่งตัวแบบนี้ไปทำงานไม่ได้"

"ก็คุณเรียกตัวผมแบบนี้ผมก็ไม่โอกาสไปเอาชุดที่บ้านสิครับ"

หัวหน้าสถานีไม่ตอบอะไร  ริกมีเวลาพักอีก 1 วันก่อนเดินทาง จึงใช้เวลาที่เหลือจัดการกับตัวเองทั้งตัดผม หาซื้อเสื้อผ้าสำหรับทำงานและดีอย่างที่งานนี้  CIA จองตั๋วเครื่องบินชั้นธุรกิจให้ริก

บนเครื่องบิน  เตยที่กำลังไปพัก เธอยังเห็นริกนั่งอ่านเอกสารอยู่สลับกับการดูหน้าจอของเครื่องแม็คบุ๊คสีดำเธอเลยเดินเข้าถาม

"ไม่พักซักหน่อยหรือคะ  อีกนานกว่าจะถึงเมืองไทย"

"ไม่ง่วงนะครับ  อีกอย่างผมพักมาเต็มที่แล้วครับ"

"รับเครื่องดื่มเพิ่มไหมคะ"

"ดีเหมือนกันครับ  ผมอยากน้ำที่เสริฟก่อนเครื่องขึ้นนะครับ  แต่เรียกไม่ถูกว่าน้ำอะไร"

"อ๋อ นั้นน้ำตะไคร้คะ แล้วรับกาแฟด้วยหรือเปล่าคะ"

"กาแฟคงไม่ละครับ กาแฟที่เสริฟบนเครื่องมันจืดไปสำหรับผม"

"งั้นเตยชงให้ใหม่ก็ได้คะ รอสักครู่นะคะ"

แล้วเธอจัดการตามทีริกขอพร้อมกาแฟที่เธอชงให้เอง ริกกล่าวขอบคุณอีกครั้งก่อนที่ เธอจะไปพัก  ริกนั่งอ่านรายชื่อผู้ประสานงานอีกครั้ง แล้วนึกไปถึงเจ้าหน้าที่ของไทยที่ชื่อเดือน  เมื่อ 3 ปีก่อน ริกมาทำงานที่ไทยครั้งนั้นเดือนก็เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายไทยที่ให้การประสานงานและรับรองคนจาก UN ตามกำหนดนั้นริกจะอยู่เมืองไทย 1เดือน ระหว่างนั้นความสัมพันธ์ของคู่เริ่มพัฒนาขึ้น  แต่ผ่านไปได้ 3อาทิตย์ก่อนที่ริกจะขอเบอร์ติดต่อหรืออีเมลของเดือน ริกมีคำสั่งด่วนให้กลับมาที่ซูดาน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เลยหายไปกลับสายลม แต่ครั้งนี้ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น ผ่านไป 3ปี เธอจะแต่งงานมีครอบครัวไปหรือ อีกไม่นานคงมีคำตอบ  จนได้เวลาเครื่องลงที่ประเทศไทย  ก่อนหน้านั้นเตยที่กลับมารับหน้าที่ต่อ ก็ได้รับคำบอกเล่าจากเพื่อนว่า หนุ่มไทยที่เป็นเจ้าหน้าที่ของ UN ไม่ได้นอนเลยนั่งพิมพ์งานกับอ่านเอกสารตลอด จนเครื่องลงเตยซึ่งมายืนส่งผู้โดยสารตรงประตูเครื่องเห็นริกที่สวมเสื้อสูทเรียบร้อยเธอสังเกตุไปที่ปกเสื้อสูทด้านซ้ายซึ่งติดเข็มกลัดเป็นเครื่องหมายของสหประชาชาติ  ก่อนหน้านั้นริกได้พบกับครอบครัวของคนซูดานที่ยืนรออยู่เพื่อขอบคุณริกอีกครั้ง และริกได้อวยพรในเรื่องการเดินของครอบครัวนี้ ก่อนที่จะหันไปเจอเจ้าหน้าที่แอร์มาแชลของไทยริกผงกหัวนิดนึงซึ่งฝ่ายนั้นก็ตอบรับก่อนที่ริกจะเดินออกจากเครื่อง  ส่วนเตยเธอนึกว่าหลังจากนี้เธอคงติดต่อเดือนที่เป็นเพื่อนรักของเธอตั้งแต่สมัยเรียนเพื่อขอข้อมูลของริกเพราะเธอเริ่มประทับใจในบุคลิกของริกเข้าให้แล้ว

ด้วยหนังสือเดินทางและรายชื่อที่ทางกระทรวงการต่างประเทศของไทยแจ้งมาก่อน ริกผ่านด่านตรวจเข้าเมืองอย่างสะดวกและพอออกมาริกเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยแทนที่จะเป็นเจ้าหน้าที่ของ UN แต่กลับเป็นเจ้าหน้าที่ CIA มารับและริกรู้อยู่แล้วว่าใครจะมารับเพราะทาง CIA แจ้งมาก่อนว่าไบรอัน เจ้าหน้าที่สถานทูตจะมารับริกไปสรุปงานที่สถานทูตสหรัฐก่อน ทั้งคู่ต่างเดินมาจับมือทักทาย ไบรอันกับริกต่างรู้จักกันเป็นอย่างดีเพราะต่างฝึกอบรมงานภาคสนามของ CIA มาด้วยกัน ไบรอันช่วยริกเข็นกระเป๋าไปที่รถ ริกหลังจากที่เก็บกระเป๋าใส่รถคันสีดำที่มีคนขับเป็นคนไทย ทั้งคู่ต่างไม่พูดอะไรกันมากจนรถเข้ามาในเขตสถานทูตสหรัฐหลังจากรถจอด ไบรอันพาริกเดินไปที่ห้องๆหนึ่ง แต่ริกยื่นปากกาให้และบอกว่า

"ไบรอัน ผมเจอคนซูดานบนเครื่อง 7คนผู้ใหญ่ 6 เด็ก 1 บอกว่าจะไปมาเลเซีย  แต่แปลกที่จะมาเปลี่ยนเครื่องที่ไทย และแถมไม่มีใครพูดอังกฤษได้เลย มันน่าสงสัย ผมถ่ายรูปมาแล้วช่วยตรวจสอบด้วย"

ที่แท้ปากกาที่ริกเอามาจดตอนนั้นเป็นกล้องบันทึกภาพด้วย ไบรอันรับปากกาก่อนจะพาริกไปที่ห้องประชุม ที่นั่นริกเห็นคนที่นั่งรออยู่ 5 คน 1 นั้นคือผู้ช่วยทูตพาณิชย์ของสหรัฐประจำประเทศไทยแต่จริงๆแล้วคือหัวหน้าสถานีของ  CIA ประจำประเทศไทยนั่นเองริกจับมือกับทุกคนในห้อง  ก่อนที่จะเป็นคนเริ่มบรรยายสรุปเรื่องของ รมต.ของซูดานให้ทุกคนฟังซึ่งเจ้าหน้าที่ในห้องมีเอกสารอยู่ในมือเรียบร้อยแล้ว หน้าที่คอยติดตามจะเป็นทีมจาก CIA  4  คน ส่วนริกจะรับรายงานและคอยดูในนามของเจ้าหน้าที่ UN อย่างเดียวและริกได้เล่าเรื่องถึงการเจอชาวซูดานบนเครื่องพร้อมข้อสงสัยซึ่งไบรอันบอกว่ารูปกำลังอัดอยู่ก่อนจะไปหาข้อมูล จนการบรรยายสรุปเสร็จ  หัวหน้าสถานีได้ส่งปืนกล็อก 19ที่อยู่ในซอง ให้ริกพร้อมแม็กกาซีนสำรองอีก 2 แม็ก

"ริกติดตัวคุณไว้  แบบเดียวกันกับที่คุณใช้ที่แอฟริกา"

ริกรับมาอย่าง สงสัยก่อนถามไปว่า

"ผมทำงานในนามเจ้าหน้าที่ UN นะบ็อบ ไม่ได้ลงสนามด้วย"

"ติดมือไว้ก็ดีกว่าริก"

ริกตรวจดูปืนด้วยความชำนาญก่อนจะถอดแม็กและสไลด์เอาลูกปืนที่ขึ้นลำไว้แล้วออกมา ด้วยความชำนาญก่อนจะมองหน้าหัวหน้าสถานีอีกครั้ง บ็อบรู้ว่าหมายถึงอะไรก่อนจะโยนกล่องกระสุนให้อีกกล่อง

"มือระดับท็อปอย่างคุณ คงจะต้องทดลองยิงเพื่อปรับศูนย์ก่อน ผมจะให้คนพาคุณไปลองปืนก่อนที่คุณจะไปพักที่โรงแรม เจ้าหน้าที่ของ UN ในทีมของคุณมาถึงตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ทางผมจองรถให้คุณเรียบร้อยแล้ว มันจอดรอคุณที่โรงแรมไปติดต่อขอรับกุญแจรถได้ที่เคาท์เตอร์โรงแรมได้เลย เผื่อคุณจะได้แวะไปหาปู่กับย่าของคุณ"

แล้วบ็อบเดินออกจากห้อง ไบรอันพาริกไปส่งที่รถก่อนที่คนขับจะพาริกไปที่สนามยิงปืนก่อน แล้วพาไปโรงแรมที่พักก่อนที่ริกจะเรียกทีมงานทั้งหมด 5 คนมาประชุมก่อนและหนึ่งในทีมงานแจ้งว่าพรุ่งนี้รถจะมารับไปที่ทำการสหประชาชาติตอน 9โมงเช้าก่อนที่ทุกคนจะแยกย้าย ตอนแรกริกกะจะไปเยี่ยมปู่กับย่าแต่เพราะเหนื่อยจากการเดินทางมากกว่า ริกสั่งอาหารมากินบนห้องก่อนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย


ฝ่ายเดือนหรือ"กชพร"เจ้าหน้าที่ของกระทรวงการต่างประเทศ หลังจากที่เห็นรายชื่อของเจ้าหน้าที่ UNHCR ที่จะมาร่วมงานคราวนี้เธอแอบยิ้มเมื่อเห็นชื่อ" ฤทธิรงค์"หรือริก เจ้าหน้าที่ของ UNHCR ที่เคยมาร่วมงานกับเธอเมื่อ 3 ปีที่แล้ว แล้วจู่ๆเค้าก็หายไป ทั้งๆที่ความสัมพันธ์ของเธอกับริกเริ่มจะเริ่มจะคืบหน้าไปมากแต่ก่อนที่เธอจะขอเบอร์ติดต่อหรืออีเมล ริกก็หายหน้าไป  สอบถามคนอื่นๆก็ได้รับคำตอบว่า ริกมีงานด่วนต้องรีบกลับไปที่ซูดาน ทำเอาเธอรู้สึกหงุดหงิด หลังจากนั้นเธอลองหาข้อมูลของริกดู พบว่าริกจบมหาวิทยาชื่อดังก่อนที่จะมาทำงานที่ UNพูดได้หลายภาษาและต่อมาไม่นานนักเธอเห็นภาพข่าวที่ เจ้าหน้าที่ระดับสูงของ UN ไปเยือนซูดาน แต่ในภาพเธอผู้ชายคนหนึ่งแต่งกายคล้ายทหารสวมเสื้อเกราะแต่ไว้หนวดเครา มีแว่นตากันแดดคาดที่หน้าผากเดินนำหน้าเจ้าหน้าที่ของUN เธอดูอยู่ครู่หนึ่งเธอแน่ใจว่าผู้ชายคนนั้นคือริกแน่นอน เพราะเธอจำแววตาคู่นั้นได้แล้วข่าวของริกก็เงียบหายไป จนเธอเกือบลืมเค้าไปแล้ว แต่จู่ๆชื่อของริกก็โผล่มาให้เธอเห็นซึ่งถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่คบกับใครจริงจังถึงจะมีคนมาจีบเธอหลายคน อาจเป็นเพราะงานและเดือนยังไม่เจอคนที่ถูกใจ ระหว่างที่เธอกำลังนั่งนึกถึงอดีตที่เธอทำงานร่วมกับริก  โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น  เดือนเห็นชื่อของเพื่อนรักของเธอขึ้นอยู่ที่หน้าจอ

"ว่ายังไงจ๊ะคุณเตยคนสวย"

"แหมปากหวานเชียวนะคุณเพื่อน"

"เธอหยุดหรือเปล่านี่"

"พึ่งมาถึงบ้านนะ ได้หยุด 2 วัน"

"แล้วมีอะไรจ๊ะ หรือจะนัดชั้นกินข้าว"

คำชักชวนนี้มันเข้าทางของเตยพอดี

"ดีสิเราไม่เจอกันมาเกือบ 2 เดือนแล้ว เย็นนี้เลยเป็นไง  ชั้นจะได้นอนก่อน"

ทั้งคู่นัดเจอกันที่ร้านประจำในตอนค่ำ จนได้เวลา  เตยไปถึงก่อนเดือนเล็กน้อย เมื่อเจอหน้ากันทั้งคู่ต่างจับมือกันแน่น แสดงถึงมิตรภาพอันแน่นแฟ้นของทั้งคู่ที่มีมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว ถึงจะจบแล้วแยกย้ายไปทำหน้าที่การงานของแต่ละคน  แต่มิตรภาพของคู่ก็ไม่จืดจางลง ต่างฝ่ายต่างทักทายพูดคุยกันก่อนสั่งอาหารระหว่างที่นั่งทานอาหาร  เตยไม่อ้อมค้อม เธอเล่าเรื่องของริกให้ฟังและที่มาถามเดือนเพราะเห็นรายชื่อของเดือนในเอกสารที่ริกขอร้องให้เธอเขียนชื่อเป็นภาษาไทยให้เธออยากได้ข้อมูลของผู้ชายคนนี้เพิ่มเติม  เดือนนั่งฟังพร้อมนึกไปว่าเตยเพื่อนของเธอคงหลงเสน่ห์ของริกเข้าให้แล้ว ทั้งๆที่เพื่อนของเธอคนนี้มีคนมาจีบมากถึงขนาดมีผู้โดยสารที่เคยเจอบนเครื่องมาดักรอเพื่อมอบดอกไม้ให้ที่สนามบิน แต่ฟังจากที่เตยเล่าถึงริกทำไมเธอจะไม่รู้ เพราะเธอเคยเจอเหมือนกัน  ริกไม่ใช่คนเจ้าชู้หรือคนที่รูปหล่อแต่มันมาจากบุคลิก การพูดคุยความสามารถที่หลากหลาย ถ้าใครได้ร่วมงานกันแล้วจะรู้ดี ลึกๆแล้วเดือนนั้นคิดตลอดว่าเตยเหมือนคู่แข่งของตัวเธอเองตั้งแต่สมัยเรียนโดยที่เตยไม่รู้  เดือนพยายามที่แข่งกับเตยทุกอย่างทั้งเรื่องเรียนการแต่งตัว ถึงจะเป็นเพื่อสนิทแต่เรื่องบางเรื่องเธอไม่อยากน้อยหน้าเตยเท่าไหร่  แต่เดือนก็บอกเรื่องของริกให้ด้วยข้อมูลตัววเองมีอยู่ยกเว้นเรื่องที่เธอเคยหลงชอบริก  และรับปากว่าจะพยายามหาข้อมูลเพิ่มให้  เพราะยังไงพรุ่งนี้เธอจะเจอกับริกอยู่แล้ว จนได้เวลาทั้งคู่ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน


ส่วนริกนั้นตื่นนอนแต่เช้ามืดตอนแรกริกคิดจะวิ่งข้างนอก แต่เพราะยังไม่ชินเส้นทางริกเลยเปลี่ยนใจมาออกกำลังในฟิตเนสของโรงแรม ซึ่งเจอกับทีมงานอีก 2-3คนที่มาออกกำลังกายด้วยจนได้เวลาอาหารเช้าทั้งหมดลงมาทานพร้อมกันก่อนที่จะมีเจ้าหน้าที่ของไทยที่เป็นคนประสานงานมาแจ้งว่ารถพร้อมแล้ว ทั้งหมดเดินไปขึ้นรถ SUV สองคันพร้อมรถนำได้เดินทางไปที่อาคารของสหประชาชาติ ที่นั่นริกได้พบกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงหลายคนของ UN ก่อนที่การประชุมกับฝ่ายไทยจะเริ่มขึ้น เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วริกกับทีมงานเดินไปที่ห้องประชุม ซึ่งก่อนจะเข้าห้องประชุม ริกเห็นเดือนที่ยืนคุยกับเจ้าหน้าที่ของไทยอยู่  เดือนเงยหน้าขึ้นมาเจอริกพอดี เธอจึงเดินเข้าไปหาริกที่ยืนรออยู่ เธอยื่นมือไป แต่ริกกับยกมือไหว้เธอก่อนทำเอาเธอชักมือกลับมาแทบไม่ทันก่อนที่จะรับไหว้ และริกถึงยื่นมือให้เธอจับพร้อมบอกว่า

"ผมยังไม่ลืมวัฒนธรรมของไทยครับคุณเดือน สบายดีนะครับเราไม่เจอกัน 3ปีกว่า"

"สบายดีคะคุณริกคงจะสบายดีเหมือนกันนะ"

"ครับ ตามสภาพของการทำงานครับ"

"แล้วครั้งนี้คุณริกจะอยู่กี่วันคะ คงไม่หนีหน้าหายไปเหมือนครั้งก่อนนะคะ"

หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะเหน็บตามอารมณ์ ริกยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะบอกว่า

"ครั้งนี้คงเดือนเศษๆนะครับ  แต่ครั้งก่อนคุณเดือนคงโกรธผมที่หายไปก่อนโดยไม่ได้ลา แต่ผมก็มีงานสำคัญครับ  ถ้าคุณเดือนจำได้ ตอนนั้นมีขบวนขนของบรรเทาทุกข์ของ UN โดนโจมตีในซูดานจนเจ้าหน้าที่ UN ตาย 2คน และทั้ง 2 คนนี้ก็เป็นเพื่อนผมครับเลยทำให้ผมต้องรีบกลับด่วน  แต่ถ้าคุณเดือนยังโกรธอยู่ผมถือโอกาสขอโทษด้วยครับ"

ริกพูดพร้อมก้มหัวให้ ทำเอาหญิงสาวฉุกใจคิดใช่แล้ว ช่วงนั้นเป็นข่าวดังทั่วโลกในเรื่องนี้  นี่คงเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาต้องรีบไป ทำเอาเธอเสียใจไม่น้อยกับคำพูดของเธอที่พูดออกมา

" เดือนขอโทษและเสียใจด้วยนะค่ะ  เดือนนึกไม่ถึง"

ทำเอาริกสะท้อนใจเมื่อนึกถึงเหตุการณ์นั้นซึ่งจริงๆแล้ว        ยังมีคนตายอีกคนแต่ไม่เป็นข่าวเพราะเป็นทหารของหน่วยกรีนเบเร่ต์ที่แฝงตัวเข้าไปคุ้มกันขบวนนี้ซึ่งทหารคนที่ตายเป็นครูฝึกของริกด้วย ริกยิ้มรับคำขอโทษ  ก่อนที่จะเดินเข้าไประชุมด้วยกัน ระหว่างการประชุมริกเป็นคนสรุปข้อมูลทั้งหมดของฝ่ายซูดาน ว่า รมต.ที่มาพร้อมภรรยาพูดภาษาอังกฤษและฝรั่งเศสได้คล่อง แต่ส่วนใหญ่ที่ซูดาน รมต.คนนี้จะใช้ภาษาอาหรับเป็นหลัก  ส่วนคณะผู้ติดตามพูดภาษาอังกฤษได้คล่องทุกคน แต่ถ้ามีใครใช้ภาษาพื้นเมืองจะมีริกกับเจ้าหน้าของ UN อีกสองคนที่มาจะช่วยเป็นล่ามให้ ส่วนเจ้าหน้าระดับสูงของ UN ที่เดินทางมาประชุมด้วยริกจะเป็นหนึ่งในผู้ประสานงานให้ด้วยระหว่างการบรรยายสรุป เดือนคิดย้อนไปถึงเมื่อ 3ปีก่อน ริกไม่เปลี่ยนไปเลยทั้งบุคลิก ทั้งน้ำเสียงในการพูด เค้าให้เกียรติทุกคนในที่ประชุมเป็นอย่างดี ไม่ละเลยรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ขนาดเตยเพื่อนของเธอได้เจอเพียงไม่กี่ชั่วโมงยังหลงเสน่ห์ริกเข้าจนได้ จนการประชุมจบเรียบร้อย  เดือนได้เดินเข้าไปคุยกับริกอีกรอบ

"คุณริกเดือนอยากจะขอโทษอีกครั้ง เดือนไม่ทราบเรื่องนั้นจริงๆ"

"ไม่เป็นไรครับ"

"งั้นเดือนจะขอไถ่โทษด้วยการเลี้ยงมื้อเย็นนี้นะคะ"

"ยินดีครับ"

"คุณริกอยากทานอะไรคะ เดือนได้หาร้านได้ถูก"

ริกนิ่งคิดไปสักครู่ก่อนบอกว่า

"ผมอยากทานข้าวมันไก่ครับ  ไม่ได้กินมาหลายปีแล้ว"

คำตอบทำเอาหญิงสาวหัวเราะแล้วบอกว่า

"ได้คะ แล้วเดือนจะไปรับ  คุณริกพักที่ไหนคะ"

ริกบอกโรงแรมที่พักก่อนที่เดือนจะบอกโทรไปหาหลังจากได้เบอร์โทรจากริกแล้ว ทั้งคู่ต่างแยกกัน ริกมีงานที่ต้องไปคุยกับเจ้าหน้าที่อีกหลายคน จนเย็นหลังจากที่ริกถึงโรงแรมแล้ว ไบรอันโทรบอกให้ริกมาที่สถานทูตอีกครั้ง ริกขับรถที่เช่ามาไปสถานทูตที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่พักนัก พอไปถึงไปรอันพาริกไปพบหัวหน้าสถานีและทีมงานที่พบกันเมื่อวานก่อนที่จะเอาภาพที่ริกแอบถ่ายมาก่อนที่ไบรอันจะเป็นคนบรรยายสรุปถึงครอบครัวชาวซูดาน ว่ามีอยู่คนนึงที่ไม่ได้เป็นคนในครอบครัวคาดว่าจะเป็นคนที่ควบคุมครอบครัวนี้  เพราะจริงๆแล้วครอบครัวนี้ไม่ได้แวะพักต่อเครื่องที่เมืองไทยแต่ได้เข้าประเทศไทยและเดินทางไปที่มาเลเซียโดยทางรถยนต์ ข้อมูลที่ได้มาล่าสุดคือผ่านด่านเข้ามาเลเซียไปแล้วไม่สามารถติดตามต่อไปได้ ซึ่งไบรอันสรุปว่าน่าจะเกี่ยวกับเรื่องการค้ามนุษย์ เพราะมีคนควบคุมมา ทำเอาริกสะท้อนใจนึกถึงชะตากรรมของครอบครัวและเด็กเล็กคนนั้นว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป  ก่อนการประชุมจะเสร็จหัวหน้าสถานีบอกริกว่า มีข่าวว่าหน่วยงานความมั่นคงของไทยตรวจสอบชื่อของริก  คงจะเป็นเพราะเรื่องบนเครื่องที่ริกเข้าไปช่วยเป็นล่าม ดูแล้วไม่น่ามีปัญหาริกรับทราบและนึกว่าคงจะเป็นแอร์มาแชลคนนั้นที่แจ้งไปแน่นอน แล้วริกกลับไปที่พัก พร้อมขอตัวกลับทีมงานที่จะชวนไปท่องราตรีบอกว่ามีนัดแล้ว
จนได้เวลานัด เดือนมารอริกที่โรงแรม ตอนแรกเธอชวนให้ริกไปกับเธอแต่ริกขอให้ไปรถที่เช่ามาดีกว่าแต่ขอร้องให้เธอขับเพราะริกยังไม่ชินเส้นทางในกรุงเทพ เดือนทำตามด้วยความเต็มใจและพาชายหนุ่มไปร้านข้าวมันไก่ชื่อดัง ทั้งคู่ได้นั่งโต๊ะบนฟุตบาท เดือนมองริกด้วยความขำ  เพราะตั้งแต่มาถึงทั้งคู่ไม่พูดอะไรกันเลยจนข้าวมันไก่จานที่ 2 ของริกหมดเธอถามด้วยใบหน้ายิ้มๆว่า

"ท่าทางคุณริกคงอยากกินมาก"

"ครับ จัดว่าเป็นของโปรดของผม  แต่หากินลำบากมาก ผมชอบตั้งแต่ตอนเด็กๆที่พ่อกับแม่พามาเมืองไทยเลยติดใจตั้งแต่ตอนนั้นครับ"

แล้วทั้งคู่ต่างพุดคุยเรื่องที่ผ่านมารวมถึงการทำงานของทั้งคู่ทำเดือนสนใจมากที่ริกเล่าเรื่องการทำงานในซูดานจนเธอ วกไปถึงเรื่องที่เธอเห็นรูปของริกที่แต่งกายคล้ายทหาร ริกให้คำตอบว่าปกติส่วนใหญ่จะแต่งตัวแบบนั้นอยู่แล้ว แต่ครั้งนั้นต้องหน้าที่ช่วยคุ้มกันเจ้าหน้าที่ระดับสูงของ UN  ด้วยเลยต้องแต่งตัวแบบเต็มที่ แล้วเดือนพาริกไปส่งที่โรงแรม ริกเดินไปส่งเธอที่รถแล้วบอกว่า

"คุณเดือนครับ ถ้าพรุ่งนี้ไม่รังเกียจผมจะขอเลี้ยงมื้อค่ำคุณเดือนนะครับ"

"เนื่องในโอกาสอะไรคะ"

"ฉลองมิตรภาพของเราสองคนที่กลับมาอีกครั้งครับ"

"แล้วจะโทรมาบอกว่ามากี่โมงนะคะ"

เธอยิ้มด้วยความดีใจก่อนที่จะขับรถออกไป วันรุ่งขึ้นช่วงบ่ายริกมีเวลาว่างจึงขับรถไปเยี่ยมปู่กับย่า  ส่วนตากับยายของริกนั้นเสียนานแล้วตั้งแต่ช่วงริกยังเรียนไฮสคูลอยู่  ปู่กับย่าดีใจมากที่เห็นหลานชายมาเยี่ยมริกใช้เวลาอยู่นานพอสมควรก่อนที่จะขอตัวลากลับและบอกว่าพองานเสร็จแล้วจะแวะมาหาอีก ระหว่างนั้นความสัมพันธ์ของริกกับเดือนคืบหน้าไปพอสมควร จน รมต.ของซูดานมาถึงประเทศไทย งานของริกกับทีม CIA จึงเริ่มขึ้น มีรายงานส่งเข้ามาตลอดจากทีมภาคสนามที่คอยติดตามดูพฤติกรรมแล้วก่อนงานเลี้ยงจะเริ่มขึ้น 2 วัน เดือนซึ่งนึกอะไรขึ้นมาได้จึงนัดเตยที่ช่วงนั้นไม่มีบินมาทานอาหารเย็นพร้อมบอกว่าจะแนะนำริกให้รู้จัก ทำเอาเตยตื่นเต้นเป็นอย่างมาก จนได้เวลาเดือนชวนริกให้มาที่ร้านอาหารที่เธอนัดเตยไว้ พอทั้งคู่เห็นหน้ากันริกดูประหลาดใจตรงข้ามกับเตยที่ดูดีใจอย่างมาก  เดือนเป็นคนแนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกันอีกครั้ง ทั้งริกและเตยต่างคุยกันถูกคอเป็นอย่างดีจนเดือนรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดที่แนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกันเร็วเกินไป เพราะจริงๆแล้วเดือนอยากจะบอกให้เตยรู้ว่าริกกับเธอกำลังเริ่มจะคบกัน ซึ่งมันน่าจะเป็นตอนที่ทั้งคู่ตกลงเป็นแฟนกันแล้วจะดีกว่าค่อยพามาให้รู้จักกัน แต่พอเห็นทั้งคู่เริ่มคุยกันถูกคอเธอยิ่งหวั่นใจ

ตอนนั้นริกยังไม่คิดอะไรมากแต่รู้ว่าเตยเป็นคนที่ฉลาดและเข้าใจพูดเธอสอบถามชวนคุยเรื่องความสามารถทางภาษาของริกซึ่งริกก็ไม่ปิดบังว่าทำไมตัวเองถึงสนใจ  ก่อนที่จะจากกันทั้งคู่ต่างแลกเบอร์กับอีเมลกัน โดยที่เดือนซ่อนความไม่พอใจอย่างมิดชิด ระหว่างทางที่ริกขับรถไปที่โรงแรมเพราะเดือนจอดรถไว้ที่นั่น เดือนไม่กล้าพูดอะไรมากเพราะกลัวเก็บความไม่พอใจไม่อยู่และเธอกับริกก็ยังไม่เป็นแฟนกัน เธอพยายามชวนริกคุยเรื่องอื่นๆโดยไม่พาดพิงถึงเตยจนริกพาเธอมาส่งที่รถก่อนที่เธอจะพูดประโยคนี้ออกมาก่อนขับรถออกไป

"ฝันดีนะคะริก"

ประโยคนี้เธอไม่เคยพูดกับริกมาก่อน  ฝ่ายเตยนั้นรู้สึกพอใจกับการสนทนาของเธอกับริกอย่างมาก ยิ่งได้คุยเธอยิ่งรู้สึกผิดที่เข้าใจริกผิดในครั้งนั้นเขาไม่มีทีท่าเจ้าชู้เหมือนคนอื่นๆที่เธอเคยเจอการพูดจาให้เกียรติเธอตลอดทำเอาเธอเพิ่มความประทับใจในตัวของริกเพิ่มขึ้น   ซึ่งตรงกับริกเพราะริกนั้นเริ่มสนใจในตัวของเตยทั้งหน้าตาท่าทางของเตยที่แสดงออกมามันสร้างความประทับให้กับริกโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว แล้ววันรุ่งขึ้นริกขอนัดทานข้าวเย็นกับเตยอีกครั้งซึ่งเตยตอบตกลงด้วยความยินดี ทั้งสองต่างแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องต่างๆได้อย่างดีและมันกลายเป็นการสร้างความประทับใจให้อีกฝ่ายเพิ่มขึ้น จนเตยกลับไปถึงบ้านด้วยความดีใจเธอโทรไปเล่าเรื่องวันนี้ให้เดือนฟัง ทำเอาเดือนซึ่งรับฟังและคุยด้วยอย่างดีกับเพื่อนรักของเธอแต่ภายในใจเธอสับสนไปหมด หรือว่าริกคิดจะจีบเตยอย่างจริงจังแล้วเธอละจะทำยังไงดี ทั้งที่โอกาสของเธอในการใกล้ชิดริกมีมากกว่า เธอมีคู่แข่งขึ้นมาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว แต่เธอยังทำเสียงปกติในการพูดคุยกับเพื่อนรักของเธอจนวางสาย

johnyred59

สนุกและชวนให้ติดตามดี ขอบคุณครับ

biggiggog

เดินเรื่องได้กระชับดีครับ
ขอบคุณมากๆครับ

therasak

รักสามเส้าใครจะได้ชิ้นปลามันหรือได้ครบทุกคน ลุ้นครับ

songsak

ขอบคุณครับ เนื้อเรื่องน่าอ่านมากครับ ชวนให้ติดตามทีเดียว

br007

ขอบคุณครับ

ริก เหนื่อยน่าดูแน่นอนครับ

pitsanume

ขอบคุณครับ น่าติดตามครับ

cd13579

อีริกครับควบสองเลยครับ แต่อ่านเรื่องนี้ได้ไอเดียไปเติมเรื่องตัวเองเลย cia น่าเขียนๆ
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

peddo

มีศึกชิงหนุ่มโผล่ขึ้นมาแล้วครับ ตามคาดสาวแอร์ยังไม่โดนในตอนนี้แต่ชักสงสารสาวเดืือนซะแล้ว พระเอกเราจะตัดสินใจอย่างไรนะ หรือจะรวบสองเหมือนที่ซูดาน ขอบคุณครับ

spr566

สนุกครับ ขอบคุณนะครับ รอตอนจบครับ

sunnie06


sthanya

เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดรึเปล่าไม่รู้ ขอบคุณครับ

dikky

แต่งได้เยี่ยมครับ สนุกน่าติดตาม ขอบคุณครับ

elviswhat

ขอบคุณมากครับ ติดตามตอนต่อไปครับ

eka1325

สนุกครับ เดินเรื่องดีมากครับ ขอบคุณครับ