ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ที่รักสายลับ 3 (จบ)

เริ่มโดย twintower, กันยายน 20, 2016, 12:44:05 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

twintower

จนถึงวันงานซึ่งจัดที่โรงแรมหรูแห่งแห่งหนึ่ง ริกรับทราบการรายงานของความคืบหน้าของงานโดยที่ ใน งาน ทาง CIA จะไม่ส่งคนแฝงตัวเข้ามาเพราะเห็นว่ามีริกแล้ว คนของ CIA จะสังเกตการณ์อยู่รอบนอกเท่านั้นก่อนงานเริ่มริกได้รับแจกวิทยุสื่อสารพร้อมไมค์และหูฟัง ระหว่างที่ริกกำลังจัดการกับไมค์และหูฟังและแอบตรวจปืนที่เหน็บอยู่ที่เอว เดือนได้เดินเข้ามาทักระหว่างที่ริกขยับหูฟังให้แน่นขึ้นเดือนบอกว่า

"คุณริกถ่ายรูปคู่กันสักรูปเถอะคะ  เราร่วมงานมานานหลายวันแล้วยังไม่มีรูปถ่ายคู่กันเลย"

"ได้สิครับ"

เดือนส่งโทรศัพท์ให้เพื่อนเธอที่เดินมาด้วยช่วยถ่ายให้ พอเรียบร้อยแล้วริกขอตัวเข้าไปดูในห้องจัดเลี้ยง เดือนนั้นส่งรูปไปให้ริกทางโทรศัพท์ทันทีตอนแรกเธอคิดจะส่งไปให้เตย แต่ฉุกคิดได้ว่ามันจะเป็นการทำร้ายน้ำใจเพื่อนรักของเธอหรือไม่เธอเลยไม่ส่ง แต่เอารูปนั้นเป็นรูปที่หน้าจอโทรศัพท์เธอทันที  แล้วงานเลี้ยงได้เริ่มขึ้น ริกได้ทำตามหน้าที่ ที่ได้รับมอบหมายรวมถึงบางครั้งจะเข้าไปช่วยเป็นล่ามให้กับ ภรรยาของ รมต.ซูดานเมื่อมีการติดขัดเรื่องการสื่อสาร ส่วนในเรื่องของตัว รมต.ไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไรมากในงานนี้ เพราะก่อนหน้านี้ริกได้รับรายงานจาก CIA ว่าตอนช่วงบ่าย รมต.คนนี้ได้มีการพบกับคนกลุ่มหนึ่งในโรงแรมที่พักและ 1 ในคนที่มาพบคือคนที่ริกเจอบนเครื่องบินที่มาพร้อมกับครอบครัวของชาวซูดานทำให้ยืนยันเรื่องการค้ามนุษย์ได้อย่างดี   และงานเลี้ยงผ่านไปด้วยดีหลังจากที่ริกแจ้งทีมงานผ่านวิทยุด้วยไมค์ที่ติดตรงข้อมือว่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของ UN ได้เดินทางกลับที่พักหมดแล้ว เดือนได้เดินเข้ามาหาก่อนจะพูดว่า

"เหนื่อยไหมคะริก"

"พอสมควรครับ ทำเอาแทบหมดแรง แล้วคุณเดือนละครับเป็นยังไงบ้าง"

"เหมือนกันคะ แล้วคุณริกจะกลับโรงแรมเลยหรือเปล่า"

"หิวข้าวครับ  ไปหาอะไรกินกันดีกว่า  ผมเบื่ออาหารตามโรงแรมหรือร้านหรูๆแล้วไปหาก๋วยเตี๋ยวหรือข้าวมันไก่กินกันดีกว่าครับคุณเดือน"

ประโยคสุดท้ายริกชวนเอาดื้อๆซึ่งมันตรงกับความต้องการของเธออยู่แล้ว

"ไปค่ะ  ไปรถเดือนก็ได้ เพราะคุณริกไม่ได้เอารถมา  แล้วเดือนจะไปส่ง"

ริกแจ้งทีมงานก่อนที่จะเดินไปกับหญิงสาว  เธอขับรถพาริกไปทานก๋วยเตี๋ยวตามที่ริกอยากกิน ระหว่างนั้นทั้งคู่คุยกันหลายเรื่องส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของงานเลี้ยงที่ผ่านมาแต่แล้วโทรศัพท์ของริกดังขึ้น เดือนเห็นริกยิ้มนิดนึงก่อนรับโทรศัพท์แล้วเธอก็รู้ว่าคนที่โทรหาริกคือเตยเพื่อนของเธอเอง แต่ที่ฟังจากการสนทนาก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่มันทำให้เธอรู้สึกแย่ขึ้นไปอีกแต่เดือนพยายามทำสีหน้าให้ปกติ แต่แล้วจังหวะที่ริกเก็บโทรศัพท์ใส่ซอง เธอเห็นด้ามปืนโผล่จากเสื้อสูทที่ริกสวมทับอยู่ เพราะริกแค่ถอดไทค์ออกแต่ไม่ยอมถอดสูทตามที่เธอบอกเพราะเห็นว่าอากาศค่อนข้างร้อน  แต่ริกเหมือนจะรู้ว่าเธอเห็นปืน ริกรีบบอกว่า

"คุณเดือนอย่าลืมสิครับในงานผมต้องทำหน้าที่คุ้มกันเจ้าหน้าที่ระดับสูงของ UN ด้วย เลยต้องพกอาวุธด้วย"

ทำให้เธอคลายความสงสัยแล้วถามต่อไปว่า

"แล้วที่ซูดานคุณริกพกด้วยหรือเปล่าครับ"

"แล้วแต่พื้นที่ครับ  ถ้ามันดูแล้วเสี่ยงๆก็พก แต่ผมไม่เคยยิงใครนะครับ  นอกจากยิงขึ้นฟ้าหนนึง ยิงไล่หมาในนะครับ"

จากคำตอบทำเอาเดือนยิ้มออกมาได้แล้วเปลี่ยนเรื่องไปว่า

"ริกคะ อย่าลืมพรุ่งนี้งานเลี้ยงขอบคุณเจ้าหน้าที่นะคะ

"ครับไม่ลืม"

"เดือนไปรับนะคะ"

"ก็ดีครับ  ผมกลัวขับรถหลง พึ่ง GPS ก็ไม่ได้  เมื่อวันก่อนไปหาปู่กับย่า ขับวนไปหลายรอบ  ถนนเปลี่ยนไปเยอะ"

หลังจากที่เดือนไปส่งริกที่โรงแรมแล้วเธอไม่รู้ว่าริกได้โทรศัพท์เพื่อพูดคุยกับเตยอีกร่วมชั่วโมง วันรุ่งขึ้นตอนเย็นริกได้โทรไปแจ้งเดือนก่อนว่าไม่ต้องมารับเพราะจะไปพร้อมกับทีมงานให้ไปเจอกันที่งานเลี้ยงแล้วงานเลี้ยงขอบคุณผ่านไปด้วยดี เดือนสามารถรั้งริกให้ไปต่อกับเธอได้อีก  เดือนพาริกไปที่ผับแห่งหนึ่งเธอดื่มค่อนข้างเยอะผิดกับริกซึ่งปกติริกเป็นคนที่ไม่ดื่มเหล้าอยู่แล้ว  ส่วนใหญ่จะไวน์หรือเบียร์อย่างมากไม่เกิน 2 แก้ว ขากลับริกเป็นคนขับไปที่โรงแรมก่อนเพราะกลัวว่าเดือนจะขับไม่ไหว แต่หญิงสาวยังมีสติอยู่ตลอดจนริกจอดรถที่ลานจอด ก่อนหันไปดูหญิงสาวที่นั่งเงียบมาตลอดทาง

"คุณเดือนครับ ขับรถกลับบ้านไหวหรือเปล่าครับ"

"ไหวคะ  เดือนไม่ได้เมานี่คะ"

"แน่ใจนะครับ"

ริกถามด้วยความเป็นห่วง

"แน่ใจคะ  เดือนรู้ตัวเดือนดี"

ทั้งคู่สบตากันแน่นิ่งเหมือนมีแม่เหล็กดึงดูดเข้าหากัน  ริกยื่นหน้าเข้าไปหาเดือน ก่อนที่ปากทั้งคู่จะประกบกัน หญิงสาวรับการจูบของริกแต่โดยดี นี่คือสิ่งที่เธอคิดและรอมานาน  เดือนหวังว่าสิ่งนี้จะดึงริกไว้กับเธอ ถึงอีกไม่กี่วันริกจะกลับซูดานแล้ว อย่างน้อยเธอก็อาจจะชนะเตยได้ เพราะเธอได้ริกก่อน เพราะในช่วง2-3วันที่ผ่านมาเธอค่อนข้างจะมั่นใจว่าริกสนใจเตยอย่างจริงจังเพราะเตยโทรมาเล่าให้ฟังถึงเรื่องที่ทั้งคู่โทรคุยกัน และริกก็ไม่สานต่อความสัมพันธ์กับเธอ ริกทำตัวเหมือนกับเพื่อนเธอคนหนึ่ง  ริกถอนปากออกมาหญิงสาวหลับตาพริ้มดื่มด่ำกับรสจูบที่ริกมอบให้  และเธอไม่หยุดเท่านี้เธอผวาเข้าไปซุกกับอกริกก่อนที่จะเงยหน้าไปจูบกับริกอีกครั้ง   อารมณ์พิศวาสของริกที่มันสงบตั้งแต่มาถึงเมืองไทยมันถูกปลุกขึ้นอีกครั้งครั้งนี้ทั้งคู่สบตากันอีกครั้งต่างไม่พูดอะไรมาก ริกพาเดือนขึ้นไปที่ห้อง หญิงสาวเดินตามไปโดยดี พอเข้าไปในห้องริกรวบร่างงามเข้ามาในอ้อมกอด
เดือนกอดตอบและเงยหน้ารับการจูบอย่างเต็มใจก่อนที่ริกจะประคองเธอไปที่เตียง ริกปลดกระดุมเสื้อของเดือนตอนแรกหญิงสาวทำท่าขัดขืนโดยดึงมือของริกไว้ แต่ก็ต้านอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่  หน้าอกที่ขาวและเต่งตึงที่ถูกห่อหุ้มในบราเซียร์ปรากฏขึ้นต่อหน้าริก   ริกไม่รีบร้อน เพียงแต่ใช้มือลูบคลำหน้าอกเนื้อยังแน่นเต่งตึงอย่างเบาๆและปลดกางเกงเดือนออก ก่อนจะประคองเธอลงบนที่นอน พร้อมจัดการเสื้อผ้าตัวออกเกือบหมดเหลือแต่กางเกงในแต่ไม่ลืมที่จะปลดแม็กกาซีนออกจากปืนก่อนไปวางไว้ที่โต๊ะข้างหัวเตียง   ร่างอันงดงามได้สัดส่วนของเดือนนอนบิดกายอย่างเขินอายบนเตียงก่อนที่ริกจะลงไปนอนทาบบนร่าง แล้วพรมจูบบนหน้าหญิงสาวอย่างแผ่วเบาก่อนเอาปากประกบกับเดือนอีกครั้ง  หญิงสาวตอบรับอย่างดีพร้อมโอบกอดริกทันที ริกเริ่มซุกไซร้ไปตามลำคอ พอริกเอื้อมมือมาปลดตะขอยกทรงที่อยู่ด้านหน้า เดือนผวาเอามือมาปิดไว้ก่อน แล้วต่อมายอมให้ริกปลดยกทรงออกจากตัว หัวนมของเดือนยังสีชมพูอยู่  ริกเริ่มใช้ปากดูดอย่างเบาๆและมือบี้ที่หัวนมอีกข้าง เดือนผวาแอ่นกายตอบรับด้วยความรู้สึกที่เสียว ริกฟอนเฟ้นหน้าอกสลับไปมาทั้งสองข้าง  ก่อนที่จะเลื่อนลงมาด้านล่าง ริกจูบหน้าท้องที่แบนราบของเดือนและพอจะปลดกางเกงในออก เดือนเอามือมารั้งไว้และบีบขาแน่น แต่พอริกฝังหน้าลงไปตรงเป้ากางเกงที่เริ่มชื้นแฉะ เธออ่อนระทวยทันที ริกถอดชั้นในเธอออกทันที ก่อนโยนไปข้างๆเตียง โคกหีของเดือนช่างสวยเหลือเกิน มีหมอยปกคลุมประปราย และแคมยังสีชมพูแนบแน่นสนิทกัน ริกฝังจมูกลงไปที่ร่อง ก่อนที่จะใช้ปากจูบไปเบาๆแล้วจึงเริ่มใช้ลิ้นแตะเข้าไป ยิ่งสร้างความเสียวให้กับเจ้าของโคกหีที่งดงามอย่างยิ่ง เดือนเผลอครางออกมาแบบไม่ยั้งเสียง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกลิ้นสัมผัสที่โคกหีของเธอ  ใช่แล้วเดือนยังบริสุทธิ์อยู่เธอไม่เคยผ่านมือชายคนใดมาก่อน แต่ที่เธอยอมครั้งนี้เพราะเธออยากมัดใจริก เธอคิดมาตลอดในช่วง2-3 วันนี้ เธอไม่อยากแพ้เตย ถึงเพื่อนรักของเธอจะไม่รู้เรื่องนี้ เพราะที่ผ่านมาเธอมักจะคิดว่าเป็นรองเตยเสมอ ไม่วาผลการเรียนถึงจะห่างกันไม่กี่คะแนนแต่เธอก็ถือว่าแพ้ รวมถึงเรื่องต่างๆอีกหลายเรื่องตั้งแต่ตอนเรียนที่คนจะนึกถึงเตยก่อนเธอทุกครั้ง


ครั้งนี้เธอยอมไม่ได้ ถึงแม้อนาคตจะเป็นอย่างไรเธอจะได้เป็นคู่กับริกหรือไม่ เดือนไม่สนใจคิดว่าทำแบบนี้แล้วอย่างน้อยเธอก็ภูมิใจว่าเธอได้ริกก่อนเพื่อนเธอถึงแม้จะแลกด้วยความสาวของเธอที่เก็บถนอมมาตลอดและอย่างน้อยเธอก็คิดว่า ในอนาคตริกจะคิดอย่างไรกับเตย ก็ยังมีเธอที่มอบทั้งกายและหัวใจให้กับริกไว้ให้นึกถึงก่อนเสมอ เดือนยิ่งเสียวหนักเข้าอีกเมื่อเจอริกที่ทั้งเลียที่หีของเธอพร้อมเอามือมาบี้ที่หัวนม เดือนครางไม่หยุด จนริกเริ่มทนตัวเองไม่ไหว จัดการถอดกางเกงตัวเองออก แล้วเอื้อมไปหยิบถุงยางที่มีติดตัวตลอดที่ลิ้นชักโต๊ะหัวเตียง ริกจัดการสวมถุงยางแล้วมาทับที่ร่างเดือนอีกครั้ง พร้อมจูบเบาๆที่ปากและจับเอาควยค่อยๆยัดเข้าในรูหีที่ชุ่มชื้นของเดือน ทำเอาเดือนผวาและรู้สึกเจ็บขึ้นมา พร้อมเอามือมาดันอกริกโดยไม่รู้ตัว

"โอ๊ยริกขาเดือนเจ็บ"

"ผ่อนคลาย หน่อยครับเดือนอย่าเกร็ง"

ริกบอกพร้อมไซร้ไปที่ซอกคอและตามใบหู เพื่อสร้างความเสียวให้กับเดือน  หญิงสาวเผลอตัวอ้าขากว้างออกอีก ริกค่อยดันควยเข้าไปในช่องทางที่ฟิตแน่น ทำให้ริกมั่นใจเต็มร้อยว่า เดือนนั้นยังบริสุทธิ์อยู่ ทุกมิลลิเมตรผ่านเข้าไปด้วยความยากลำบาก เดือนเริ่มรู้สึกเสียวมากขึ้นแต่เผลอตัวเอาเล็บไปจิกที่ต้นแขนของชายหนุ่มทั้งสองข้างพร้อมบิดสะโพกไปมา ริกร้องออกมาเบา แล้วค่อยๆดันควยไปจนสุด ก่อนเริ่มกระเด้าอย่างช้าๆ

"ดีขึ้นหรือเปล่าครับเดือน"

"อูยยยซี๊ด ริกขา  ดีขึ้นคะ โอ้วเบาๆหน่อย เดือนไม่เคย"

เดือนรองรับการเย็ดของริกได้อย่างดีถึงเธอจะไม่เคย แต่เธอก็เคยเห็นจากสื่อต่างๆ เธอรู้ว่าจะตอบสนองผู้ชายอย่างไร เพราะปกติเดือนก็จัดเป็นสาวไฟแรงสูงอยู่คนหนึ่ง แต่สิ่งที่ช่วยเธอมาตลอดคือนิ้วของเธอเองหรือไม่ก็หมอนข้าง แต่คราวนี้มันคือดุ้นขนาดมหึมาที่กำลังรุกล้ำเข้าไปอยู่ในตัวเธอ ถึงเธอจะเจ็บแต่ตอนนี้เธอกำลังแยกไม่ออกระหว่างความเจ็บกับความเสียวที่อันไหนมันมากกว่ากัน ยิ่งริกกระเด้าเดือนยิ่งรู้สึกเสียวมีบางครั้งที่เธอเด้งรับ แล้วเธอรู้ว่าริกกำลังจะพาเธอไปถึงฝั่ง เพราะริกเย็ดเธอเร็วและแรงขึ้น ส่วนเธอนั้นความเสียวพุ่งถึงขีดสุดก่อนที่ริกกระแทกครั้งสุดท้ายแล้วแอ่นตัวเต็มที่ พร้อมกับเธอที่เผลอจิกเล็บไปที่หลังริกอีกครั้งและร้องครางออกมาดังๆแบบสุดเสียง ริกหอมแก้มเธอทั้งสองข้างก่อนพลิกตัวไปนอนบนเตียงและถอดถุงยางทิ้งลงถัง ก่อนจะดึงเดือนเข้ามากอด เธอสบตาริกอย่างเขินอาย  ริกเลยไม่อยากทักว่าเป็นครั้งแรกของเธอเดือนเข้ามาซุกกับริก ส่วนริกก้มลงหอมที่ผมเธอเบาๆ ก่อนกระซิบถามเธอว่า

"ดีไหมครับเดือน"

"เกินพอคะริก"

ก่อนที่ริกจะก้มมาจูบเธออีกหน เดือนรับการจูบอย่างเต็มใจอีกหน ทั้งคู่ไม่พูดอะไรมาก แล้วเดือนเผลอหลับไปในอ้อมกอดของริก  ก่อนที่ริกจะปลุกเธอด้วยการหอมแก้มแรงๆ 

"เดือนครับคืนนี้จะพักที่นี่หรือเปล่าครับ"

"อืมมมมม  กี่โมงแล้วคะนี่"

"จะตีสองแล้วครับ"

"อุ๋ย  เดือนต้องกลับแล้วละคะ  ไม่ได้บอกที่บ้านไว้"

ริกนั้นไม่รั้งหญิงสาวไว้  แล้วเธอไปอาบน้ำก่อนที่จะมาแต่งตัวที่หน้ากระจก  ริกซึ่งสวมเสื้อคลุมเข้าไปกอดด้านหลังเธอเบาๆ

"ริกไม่ต้องไปส่งที่รถก็ได้นะคะ พักเถอะ  เดือนเดินไปเองได้"

"มันจะไม่ดีนะสิครับ"

"ไม่เป็นไรคะ พักเถอะ"

แล้วเธอหันมากอดและเงยหน้าเพื่อให้ริกจูบเธออีกครั้ง ก่อนที่เธอจะเดินมาที่ประตูและหอมแก้มริกแรงๆอีกครั้ง

"ฝันดีคะ"

เธอทิ้งท้ายด้วยคำพูดนี้ก่อนจะเดินลงไปที่ลานจอดรถด้วยความอิ่มใจ ทั้งสองนั้นคิดไปคนละอย่างเดือนลืมนั้นไปว่าถึงริกจะเป็นคนไทยแต่ใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกามาตลอด เรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นริกกลับคิดเรื่องการเป็นคู่นอนแบบข้ามคืนอย่างที่ริกเคยเจอมาตลอดถึงริกจะเคยมีแฟนสมัยตอนเรียนมหาวิทยาลัยแต่ก็ไม่ผูกพันธ์กันเท่าไหร่มันต่างกับที่หญิงสาวคิดไว้ตรงกันข้าม เดือนขับรถกลับบ้านด้วยความอิ่มใจถึงแม้จะรู้สึกแสบและระบมอยู่บ้างหลังจากนั้นเดือนแทบจะตัวติดกับริกตลอดและยิ่งช่วงนั้นเตยมีไฟท์บินไปต่างประเทศหลายวันยิ่งเป็นโอกาสดีของเดือน ที่จะได้ใกล้ชิดกับริกยิ่งขึ้น เธอไปค้างกับริกแทบทุกคืน จนคืนสุดท้ายก่อนที่ริกจะบินกลับซูดาน ซึ่งก่อนหน้านี้ช่วงบ่าย ริกได้ไปลาปู่กับย่าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เดือนพาริกไปทานอาหารไทยเป็นการเลี้ยงส่ง จริงๆแล้วเธอรู้สึกใจหายกับการที่ริกต้องกลับไปทำงานที่ซูดาน  ซึ่งไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ เพราะริกนั้นก็ให้คำตอบกับเธอไม่ได้พอรถจอดที่ลานจอดของโรงแรม  เดือนหันไปมองรอบๆข้างเห็นว่าปลอดคนเธอยื่นหน้าไปหอมแก้มริกแล้วเอามือไปขยำที่เป้ากางเกงเบาๆและกระซิบว่า

"ขึ้นห้องแล้วจะจัดหนักส่งท้ายให้นะคะ"

"จริงหรือ  เดี๋ยวผมไม่มีแรงกลับนะ"

"ดีซิจะได้อยู่เมืองไทยนานๆ"

ริกหอมแก้มเธอตอบเบาๆก่อนจะเดินโอบเอวพาเดือนขึ้นไปที่ห้อง พอเข้าไปถึงหลังจากล็อคประตู ทั้งคู่ต่างกอดและจูบกันนัวเนียไปหมด ต่างช่วยกันถอดเสื้อผ้าจนเปลือยเปล่าทั้งคู่  เดือนดันให้ริกนอนหงายบนเตียงก่อนที่เธอจะก้มลงไปนอนทับและจูบริกอย่างเร่าร้อน ครั้งนี้เดือนเป็นฝ่ายเริ่มเกมส์เธอไซร้ไปมาตามลำคอของริก  ส่วนริกนั้นเอามือไปลูบคลำก้นที่งอนและเต่งตึงของเดือน ก่อนที่เดือนจะเลื่อนลงไปที่หน้าอกและดูดหัวนมของริกพร้อมกับมือของเธอ ที่กำลังจับควยของริกพร้อมรูดไปมาจนมันเริ่มพองขยายสู้กับมือของเธอ  ริกครวญครางไม่เป็นภาษา และเดือนทำสิ่งที่ริกคาดไม่ถึงมาก่อนคือ เดือนเลื่อนหน้าลงไปที่ควยของริกก่อนที่จะใช้ปากอมแล้วผงกหัวขึ้นลง ถึงเดือนจะไม่เคยทำแต่เธอก็รู้ว่าทำแบบนี้แล้วผู้ชายส่วนใหญ่จะชอบริกก็เช่นกัน เธอนอนกับริกมา3-4ครั้ง เธอถูกริกใช้ปากทุกครั้งและพาเธอไปถึงสวรรค์ตลอดจนเธอติดใจในลีลารักของชายหนุ่ม  ครั้งนี้เธออยากจะตอบแทนบ้างเธอลองกลั้นใจใช้ปากและรู้สึกว่าไม่อยาก  ยิ่งริกครวญครางหนักเหมือนเป็นการกระตุ้นให้กับเธอเข้าอีก   ส่วนริกนั้นเจอกับสิ่งที่ไม่คาดคิดเข้าไป ถึงเดือนจะใช้ปากไม่คล่องแต่เป็นการกระตุ้นความเสียวให้กับเจ้าตัวได้อย่างดี จนถึงที่สุด

"โอ้วเดือนครับโอ้วววววววววว ผมทนไม่ไหวแล้ว"

พร้อมกับที่ริกปล่อยน้ำกามออกมาเต็มปากหญิงสาว  เดือนตนแรกรู้สึกตกใจแต่ลองฝืนกลืนกินเข้าไปอย่างที่เธอ
เห็นในหนังโป๊และเธอทำได้อย่างดี  เดือนเงยหน้าขึ้นไปมองริกที่ก้มหน้าลงมาและยิ้มให้ปากของเธอยังมีคราบน้ำรักของริกอยู่ แล้วเธอเดินไปบ้วนปากที่ห้องน้ำก่อนกลับมานอนซบไหล่ชายหนุ่ม

"เดือนครับผมนึกไม่ถึงจริงว่าคุณจะ"

"แล้วมีความสุขไหมคะริก"

เธอแทรกขึ้นมาก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดจบ

"เกินคาดครับ"

"งั้นริกตอบแทนเดือนด้วยสิคะ"


เธอพูดพร้อมให้ริกมานอนทับเธอก่อนกดไหล่ของริกลงไปที่โคกหีของเธอ ถึงเดือนจะพึ่งมีประสบการณ์กับริกเป็นคนแรกแต่เรื่องแบบนี้สาวไฟแรงสูงอย่างเธอไม่ต้องมาสอนให้มากทุกอย่างมันเป็นไปตามความต้องการของเธอเอง และยิ่งมาเจอกับริกทำเอาเธอหลงใหลในตัวริกเพิ่มมากขึ้น   ริกสนองตอบเธอทันทีคราวนี่เดือนเป็นฝ่ายครางจนเธอทนไม่ไหวเป็นฝ่ายร้องขอ

"อู้ววววโอ้วววซีดดดดดดดด ริกทำเหอะ เดือนทนไม่ไหวแล้ว"

ริกเลื่อนมาดูดนมจากเต้าที่เต่งตึงของเธอก่อนที่จะทำตามคำขอ  ช่องทางรักมันยังฟิตอยู่ถึงริกจะทะลวงมาหลายครั้งแล้วก็ตาม ริกดันควยเข้าอย่างยากลำบากแต่ได้รับการสนองตอบอย่างดีของคู่นอน พอริกเริ่มโยกตัวไปมา เดือนมีการส่ายรับและกอดรัดริก บางครั้งทั้งคู่จะแลกจูบกันแต่เอวของริกก็ทำหน้าที่อย่างต่อเนื่อง  ในห้องมีแต่เสียงของสองหนุ่มสาวที่ดังจนริกเริ่มโยกแรงขึ้นพร้อมกับการกอดรัดที่แน่นขึ้นของเดือนก่อนที่ริกจะซบตัวลงมานอนทาบพร้อมด้วยเสียงหายใจเหนื่อยหอบของทั้งคู่  คืนนั้นเดือนจัดให้ริกหนักจริงๆ  ก่อนที่เธอจะอำลาริกทั้งน้ำตาในตอนเช้าเพราะริกจะไปตอนบ่ายด้วยเครื่องเช่าเหมาลำเดือนติดงานเลยไปส่งไม่ได้  พร้อมคำสัญญาของริกที่บอกว่าจะติดต่อเธออย่างสม่ำเสมอ ภายในใจของทั้งสองนั้นมันต่างกันมากริกก็รู้สึกเศร้าเหมือนจากเพื่อนคนหนึ่งแต่เดือนเหมือนจากคนที่เธอรักทั้งๆที่ริกไม่สร้างความหวังอะไรให้กับเธอเลยนอกจากเรื่องเซ็กส์ เท่านั้น   พอได้เวลาริกและทีมงานได้ขึ้นเครื่องเช่าเหมาลำกลับไปที่สหรัฐก่อนเพื่อสรุปการทำงานครั้งนี้ และก่อนหน้านี้ 1 วัน  ริกได้ไปที่สถานทูตสหรัฐเพื่อคืนปืนและฟังบรรยายสรุปงานครั้งนี้ซึ่งมันชี้ชัดแน่นอนแล้วว่า ความเข้าใจของ CIA ไม่ผิดเพราะ รมต.คนนี้อยู่เป็นคนหาเงินทุนสนับสนุนการก่อการร้ายจริงโดยหาเงินจากการค้ายาเสพติดค้ามนุษย์และขายอาวุธเถื่อน  หน้าที่ของริกในซูดานนั้นยังเหมือนเดิมให้ติดตามความเคลื่อนไหวและถ้าได้ข้อมูลเรื่องการขนยาหรือขายอาวุธให้รีบแจ้งทันที

ก่อนขึ้นเครื่องริกโทรไปลาเดือนอีกครั้งทำเอาเธอแทบกลั้นน้ำตามาอยู่และหวังว่าเธอจะได้พบริกอีกครั้งในเร็วๆนี้ ริกเดินทางไปถึงสหรัฐและสรุปการทำงานที่กรุงเทพฯก่อนที่จะไปเยี่ยมพ่อกับแม่ และถึงบินกลับไปทำงานที่ซูดานริกนั่งเครื่องไปลงที่เมืองหลวงคาร์ทูม ก่อนนั่งเครื่องบินเล็กไปที่ค่ายพักพอไปถึงสนามบินริกแปลกใจเล็กน้อยที่คนมารับเป็นชิโอริ เพราะทุกครั้งจะเป็นเพื่อนผู้ชายไม่ก็เจ้าหน้าที่พื้นเมืองที่จะขับรถมารับ

"อ้าวหมอแล้วคนอื่นละครับ"

ริกทักพร้อมกับส่งยิ้มให้ก่อนที่จะสะพายกระเป๋าเดินตามชิโอริไปที่รถ

"คนอื่นติดงานหมดนะสิ ชั้นว่างอยู่คนเดียว  เป็นไงบ้างเมืองไทย"

"เหมือนเดิมครับ รถติดอากาศค่อนข้างร้อน"

"งานเรียบร้อยดีสิ หมอกับจีน่าเห็นจากรายงานแล้ว"

"ครับ"

ริกตอบสั้นๆ พอไปถึงรถชิโอริเป็นคนขับริกนั่งข้างๆ ตลอดทางไปค่ายพักทั้งคู่มีเรื่องพูดคุยกันตลอด ชิโอริจะเล่าถึงความคืบหน้าของงานให้ฟังจนก่อนจะถึงค่ายชิโอริบอกมาว่า

"จีน่ากว่าจะกลับ เรายังมีเวลานะริก"

ริกรู้ความหมายเป็นอย่างดีก่อนที่จะบอกว่า

"แล้วไม่รอจีน่าก่อนหรือหมอ"

"ชั้นอยากอยู่กับเธอคนเดียวมากว่านะริก"

"แล้วช่วงที่ผมไม่อยู่หมอกับจีน่า"

"ก็มีแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ริกต้องเข้าใจนะว่าเราไม่ใช่เลสเบี้ยนที่มันเกิดขึ้นเพราะเราอยากผ่อนคลายมากกว่า ยังไง
ก็สู้ผู้ชายไม่ได้"

ชิโอริตอบก่อนที่จะเลี้ยวรถเข้าไปที่ค่ายพัก  ริกขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน ส่วนชิโอริจะรออยู่ที่ห้องพอริกเคาะประตูชิโอริซึ่งเดินมาเปิดและนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวอย่างเดียวริกก้มลงจูบทันทีซึ่งชิโอริรับการจูบอย่างเต็มใจ ก่อนที่ผ้าเช็ดตัวจะหลุดจากร่าง ริกอุ้มชิโอริไปที่เตียงแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนที่จะก้มลงไปดูดที่เต้านมทั้งสองเต้า ชิโอริแอ่นตัวรับแล้วเริ่มครางออกมา แต่ริกก็เลื่อนตัวเอาควยมาจ่อที่ปาก ชิโอริรับมาอมทันที เธอทั้งเลียทั้งดูดจนควยของริกแข็งขึ้นมาแล้วเธอก็ดันตัวริกให้หน้าของริกไปตรงโคกหีของเธอแล้วกดหน้าริกลงไปทันที  ริกสนองตอบทันทีเอามือยกก้นของชิโอริให้สูงขึ้นพร้อมลงลิ้นไปที่โคกหีของคู่ขาสาวทันที ชิโอเอามือมาจับที่ไหล่ริกแน่น จนริกที่ตัวเองก็ทนไม่ไหวเงยหน้าขึ้นและจับชิโอรินอนคว่ำและยกก้นให้สูงขึ้นก่อนจะจับเธอเย็ดในท่าด็อกกี้ชิโอริเด้งรับทุกครั้งที่ริกกระแทกเข้ามาแล้วทุกอย่างมันก็เหมือนเดิม ชิโอริปรนเปรอให้กับริกอย่างเต็มที่เหมือนคนที่กระหายน้ำแล้วมาเจอบ่อน้ำตรงหน้าชิโอริตักตวงความสุขจากริกเต็มที่ ในความคิดของริกเมื่อเทียบกับเดือนแล้ว
ชิโอรินั้นชำนาญกว่าหลายเท่าตัว

ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติในส่วนของงานริกยังปฏิบัติงานทั้งในนามเจ้าหน้าที่  UN และเจ้าหน้าที่ CIA อย่างไม่บกพร่อง ส่วนเรื่องเซ็กส์นั้นทั้งสามคนยังทำกันเหมือนเดิมแต่ลดเรื่องเซ็กส์หมู่ลง และการติดต่อกับเดือนนั้นริกอีเมลไปหา2-3ครั้งแต่กับเตยริกทั้งส่งอีเมลและเมื่อรู้ว่าเตยได้พักริกจะใช้โทรศัพท์ผ่านดาวเทียมโทรไปหาไม่ว่าเตยจะอยู่ที่ไหน ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่คืบหน้าไปมากจนในที่สุดริกต้องไปประชุมที่ เจนีวาแทนจีน่า ซึ่งตรงกับที่เตยมีไฟท์บินไปที่นั่นพอดี ทั้งคู่นัดเจอกันและระหว่างที่ทานอาหารริกได้บอกมาว่า

"เตยครับถึงเราจะรู้จักกันไม่กี่เดือน และผมจะทำงานอยู่ในที่ห่างไกลติดต่อกันลำบาก แต่ผมรู้ตัวเองดีว่า ผมชอบคุณมากคุณจะยอมคบกับผมเป็นแฟนได้หรือเปล่าครับ"

ประโยคนี้ทำเอาหญิงสาวทั้งตกใจและทั้งขำที่เจอกับคำพูดขอเป็นแฟนแบบดื้อ ๆแต่เธอตอบตกลงเพราะมันตรงกับใจเธออยู่แล้ว พร้อมกับที่ริกบอกว่าเดือนหน้าริกจะขอลางานสัก 1อาทิตย์เพื่อจะมาหาเธอ เตยบอกว่าจะขอดูก่อนว่าลางานได้หรือเปล่าหรือมีไฟท์บินไปที่ไหนจะได้นัดเจอกับริกอีกครั้ง และเป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้ถ่ายรูปคู่กัน เตยรีบเอารูปขึ้นในเฟสบุ๊คทันที ส่วนริกนั้นไม่ได้เล่นเฟสบุ๊คเพราะมันเกี่ยวข้องกับเรื่องของงานซึ่งมันเปิดเผยตัวมากไม่ได้ แต่ทั้งคู่ไม่รู้ว่ามันไปกระทบกับความรู้สึกของเดือนที่ได้เห็นรูปนี้ ทันทีที่เธอเห็นเธอรู้ทันทีว่าริกนั้นสนใจเตยจริงๆ เธอเป็นคนที่พ่ายแพ้โดยที่เตยไม่รู้ตัวทำเอาเธอย้อนไปนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาของเธอกับริก ถึงริกจะติดต่อกับเธอแต่ข้อความที่ส่งมาก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษและเรื่องความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง ทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่าริกมองเธอเป็นคู่นอนมากกว่าแฟน เรื่องนั้นจะโทษริกก็ไม่ได้ เพราะเธอเป็นฝ่ายเสนอเองและริกโตมากับวัฒนธรรมของต่างชาติเรื่องแบบนี้อาจมองเป็นเรื่องปกติ แต่เดือนก็เป็นสาวยุคใหม่ไม่มานั่งคร่ำครวญกับสิ่งที่เสียไป   เธอทำได้แต่ถอนความรักของเธอที่มีต่อริกและอวยพรให้กับความรักของเพื่อนสนิทเธอและเดือนจะเก็บเรื่องความประทับของเธอที่มีให้กับริกไว้ลึกที่สุด เธอไม่โกรธไม่เกลียดริก เพราะตัวริกเองก็ไม่เคยให้ความหวังอะไรกับเธอมีแต่เธอที่คิดไปฝ่ายเดียวเท่านั้น

และริกก็ได้ลางานมาพบเตยที่ฝรั่งเศสเพราะเตยมีไฟท์บินมาฝรั่งเศสและได้หยุดพัก 2 วัน ซึ่งเท่านี้ริกก็พอใจแล้วเพราะที่ผ่านมาทั้งคู่ได้แต่โทรศัพท์คุยกัน ริกพาเตยไปหลายที่ซึ่งทั้งคู่มีความชำนาญในพื้นที่เป็นอย่างดีจนวันสุดท้ายก่อนที่เตยจะบินกลับเมืองไทยในวันรุ่งขึ้นริกขับรถมาส่งเตยที่โรงแรมที่พักส่วนริกนั้นพักอีกโรงแรมหนึ่ง พอจอดรถเตยมองหน้าริกส่วนริกตอนนั้นนึกอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ยื่นหน้าไปหอมแก้มหญิงสาวโดยที่เธอไม่ทันรู้ตัว  ทำเอาเตยตกใจอย่างมากและเธอเอามือไปตบหน้าริกเบาๆทีนึง

"ริกคุณทำอะไรนะ"

ริกไม่ตอบแต่ยิ้มให้และยื่นหน้าไปหอมอีกครั้ง แล้วมือของเตยก็มาสัมผัสใบหน้าของริกอีกครั้งอย่างแผ่วเบาเพราะ
หน้าริกอยู่ใกล้และอีกอย่างใจของคนตบก็เกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมาทั้งดีใจและตกใจและก่อนที่เธอจะทำอะไรเพื่อตอบโต้ ริกเอาปากมาทาบริมฝีปากเธอทันที ยิ่งทำเอาใจของหญิงสาวเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วเตยเผลอตัวรับการจูบของริกเธอหลับตาพริ้มจากมือที่เตรียมจะตบริก กลับเปลี่ยนไปโอบรอบคอของริกแทนพอริกถอนปากออกมา เตยยังหลับตาพริ้มแต่พอรู้สึกตัวความรู้สึกอายเข้ามาแทนที่

"คนบ้า"

เธอพูดเบาๆ

"ไม่ตบอีกแล้วหรือครับ ถ้าตบอีกผมจะได้จูบเตยอีก"

ริกบอกด้วยเสียงกระซิบที่ข้างๆหูของเตย

"คนบ้า เอากำไรกับเค้า"

"แล้วอยากขาดทุนฝ่ายเดียวหรือครับ"

พูดจบริกเชยคางเตยขึ้นจูบอีกครั้งคราวนี้เตยรับการจูบของริกแต่โดยดี มันสร้างความอบอุ่นให้กับหัวใจทั้งคู่เป็นอย่างแล้วริกโอบกอดเตยซึ่งเตยรับการโอบกอดอย่างเต็มใจก่อนที่ริกจะบอกว่า

"คืนนี้อยู่กับผมนะ"

หญิงสาวไม่กล้าสบตาแต่พยักหน้าอย่างอายๆเพราะไฟสวาทมันเกิดขึ้นมาแล้วยากที่จะดับได้ริกหอมผมของเตยอีกครั้งก่อนที่จะชวนหญิงสาวขึ้นไปที่ห้องพัก เตยนั้นมีอาการเขินอายตลอดเธอไม่กล้าสบตาริกแต่ยอมให้ริกจับมือตลอดจนไปถึงห้องของเธอพอเข้าไปในห้อง ด้วยความเขินอายเตยเดินหนีริกไปตรงหน้าต่างทำเป็นมองวิวข้างนอก ริกเดินเข้ามาสวมกอดเธอทางด้านหลังแล้วหอมไปที่ผมของเธออีกครั้งเธอปล่อยให้ริกกอดเธอ พอริกก้มมาหอมที่แก้มเธออีกครั้ง เตยพลิกตัวกลับมากอดริกทั้งคู่อยู่ภายใต้อ้อมกอดอันอบอุ่นของอีกฝ่ายซึ่งมันสื่อถึงความรักที่มีให้กันของทั้งสองคู่ ก่อนที่ริกจะเชยคางเตยขึ้นและจูบไปอีกครั้งก่อนจะพาไปที่เตียง ริกประคองร่างเตยลงที่เตียงแล้วเดินไปรูดม่านก่อนจะเดินกลับมาหาเตยแล้วก้มลงไปนั่งข้างๆพร้อมก้มลงไปหอมแก้มเตยทั้งสองข้าง แต่ไฟสวาทที่มันระอุขึ้นทำให้เตยโอบรอบคอของริกแล้วดึงเข้ามาหาเธอ แล้วจูบริกทันที ริกเลื่อนตัวมานอนบนตัวเตยแล้วเริ่มไซร้ไปตามซอกคอส่วนมือล้วงเข้าไปในเสื้อสัมผัสกับอกที่ยังเต่งตึงก่อนจะถอดเสื้อของเตยออก หน้าอกที่ชูชันโผล่ให้ริกเห็นก่อนที่ริกจะเอื้อมมือไปด้านหลังของเตยแล้วปลดตะขอ พร้อมโยนยกทรงไปอีกทาง  หน้าอกของเตยสวยจริงๆหัวนมสีชมพูและดูใหญ่กว่าของเดือน ริกก้มลงไปซุกหน้าของเต้าที่ขาวจากการสัมผัสทั้งปากและมือหน้าอกของเตยนั้นเต่งตึงจริงๆแน่นไปทั้งหมด เหมือนกับไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน ริกไม่รีบเร่งดูดสลับไปมาเพื่อสร้างอารมณ์ให้กับหญิงสาว แล้วพลิกตัวเตยให้นอนคว่ำ ริกจูบไปทั่วแผ่นหลังที่ขาวผ่อง ไล่จนไปถึงสะโพกที่งอนงามและเม้นกัดเบาที่ขอบกางเกงในและเลื่อนไปจูบที่ขาทั้งสองข้างไล่จนถึงขอเท้า เตยเอามือจิกหมอนแน่นและกางเกงชั้นในก็ถูกปลดไปอย่างง่ายดาย ริกจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองทันที

ก่อนจะระดมจูบไปที่หลังของเตยอีกครั้ง แล้วถึงพลิกตัวกลับมา โคกหีของเตยดูสมส่วนมีหมอยพอสมควร เตยไม่กล้าสบตาริกได้แต่นอนหลับตาและครางด้วยความเสียว ริกก้มหน้าลงไปที่โคกหีของแฟนสาวและเริ่มใช้ลิ้นเลียเข้าไปในโพรงหีที่เริ่มชุ่ม เตยผวาทันทีเพราะเสียวกับสิ่งที่อ่อนนุ่มที่รุกล้ำเข้าไปในตัวเธอทำเอาเตยครางออกมาไม่เป็นภาษาพร้อมตัวที่ส่ายไปมาแถมริกเอานิ้วมาคลึงที่หัวนมของเธอด้วยยิ่งเพิ่มความเสียวให้กับเธอเข้าไปอีก จนริกเห็นว่าปลุกอารมณ์ของเตยได้ที่แล้วจึงเลื่อนตัวมาทับอีกครั้งก่อนบอกเตยว่า

"เตยครับเป็นของผมนะที่รัก"

"คะริก"

หญิงสาวรับคำอย่างเขินอายริกค่อยๆดันควยเข้าไปที่รูหีของเตยและบอกว่า

"เตยครับอ้าขากว่านี้อีกนิด  ถ้าเจ็บบอกผมนะ"

ริกบอกเพราะมั่นใจว่าเตยไม่เคยมีประสบการณ์ในเรื่องนี้มาก่อนเหมือนกับเดือน แต่ความรู้สึกของริกคืออยากทะนุถนอมเตยเพราะมันเกิดจากความรักล้วนๆ ริกค่อยดันเข้าไปทีละนิด ส่วนเตยนั้นมีความรู้สึกเจ็บอยู่บ้างแต่เธอพยายามผ่อนคลายตัวเองไม่เกร็งและรู้ว่าริกพยายามที่จะช่วยเธอ เพราะบางครั้งริกจะก้มลงจูบกับเธอไม่ก็เอามือบี้ที่หัวนมเพื่อเพิ่มความเสียวริกดันควยไปจนสุดและเริ่มโยกตัวอย่างช้าๆ ใบหน้าของหญิงสาวนั่นบูดเบี้ยวไปบ้างเพราะความเจ็บและความเสียวและส่วนสะโพกส่ายไปมาเพื่อรองรับควยของแฟนหนุ่มที่เข้ามาอยู่ในตัวเธอแต่เตยเอามือมาโอบริกไม่ยอมปล่อย จนเธอคลายความเจ็บปวดลงได้บ้างและมีความเสียวเพิ่มเข้ามากับความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อนในชีวิตเธอโอบรัดริกแน่นขึ้นและครางอย่างแผ่วเบา

"ริกขา  เตยเสียวซี๊ดดดดดดดดดด อู่ววววววววว เบาหน่อยคะโอ่วววววววว"

"หายเจ็บหรือยังครับที่รัก"

"ซี๊ดดดดดดีขึ้นโอ่วๆๆๆๆ"

ริกนั้นไม่เร่งจังหวะไม่เอาแต่ใจ เขาตั้งใจที่จะเติมความรักให้กับสาวคนรักอย่างสุขสันต์พอทุกอย่างเข้าจังหวะอารมณ์ของเตยก็คุมไม่อยู่แล้วเมื่อเธอรู้ตัวว่าเธอใกล้จะถึงจุดหมายเธอครางออกมาอย่างต่อเนื่องพร้อมส่ายตัวเพื่อรองรับกับการกระเด้าของริก

"ริกขา อีกนิดคะอีกนิด เตยๆๆๆทนไม่ไหวแล้ว"

แล้วเธอกอดรัดชายหนุ่มแน่นขึ้น ริกรู้ว่าหญิงสาวไปถึงจุดหมายเพราะโพรงหีตอดรัดควย ริกกระเด้าอีก 2- 3ครั้งก่อนปล่อยน้ำรักออกมาเต็มรูหีของเตย ก่อนที่จะก้มไปหอมแก้มเตยแรงทั้ง2 ข้างแล้วพลิกตัวมานอนข้างก่อนพร้อมดึงหญิงสาวเข้ามากอดแน่นๆ เตยเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมาก่อน

"รักริกนะคะ"

"เหมือนกันครับ"

ริกตอบพร้อมหอมที่ผมของเธออีกครั้ง  สิ่งที่พึ่งเกิดขึ้นคือความรักของคนทั้งสอง ทั้งๆที่พึ่งรู้จักกันไม่นานเท่าไหร่ แต่ทั้งคู่ต่างมั่นใจว่าเจอเข้ากับรักแท้แล้ว  ริกมั่นใจตั้งแต่ได้พูดคุยกับเตยไม่กี่ครั้งทั้งๆที่ตอนนั้นใจของริกเริ่มชอบเดือนแต่พอมาเจอกับเตยทำให้ใจของริกเปลี่ยนไป  เตยมีอะไรหลายๆอย่างที่ถูกใจริกแล้วมันก็กลายเป็นความรัก ส่วนเตยนั้นหลังจากที่เข้าใจผิดริกบนเครื่องแล้ว จนกลายมาเป็นความสนใจและยิ่งได้ข้อมูลจากเพื่อนรักของเธอจนได้มาพูดคุย ริกสร้างความประทับใจให้กับเธอมากยิ่งตอนที่ริกขอเธอเป็นแฟน เพราะดูริกทั้งเขินทั้งประหม่ามันสร้างความประทับใจให้เธอเพิ่มขึ้นจนมันกลายเป็นความรัก จนทำให้เธอปล่อยทั้งตัวทั้งความสาวและหัวใจให้กับชายหนุ่มที่เธอรักอย่างสุดหัวใจ  คืนนั้นทั้งคู่ต่างอยู่ในอ้อมกอดซึ่งกันและกันจนตอนเช้ามืดริกกลับไปโรงแรมก่อนเพราะไม่อยากให้เพื่อนของเตยรู้เรื่องนี้มันจะดูไม่ดี เพราะลูกเรือทุกคนต้องไปพร้อมกันที่ล็อบบี้ของโรงแรมก่อนไปสนามบิน  ริกได้ไปรอส่งเตยที่สนามบินที่นั่นเพื่อนของเตยได้ถ่ายรูปคู่กับทั้งสองเป็นภาพที่เตยที่อยู่ในชุดฟอร์มยืนเกาะแขนริก  ก่อนที่เธอจะไปขึ้นเครื่องบินริกได้ให้สัญญาว่าจะตามไปพบเธอที่เมืองไทยให้เร็วที่สุด

วันต่อมาริกเดินทางกลับไปที่ซูดานซึ่งริกตั้งใจว่าจะเลิกมีความสัมพันธ์กับทั้งชิโอริกับจีน่าเพราะไม่อยากนอกใจเตยคนที่ริกรักสุดหัวใจ แต่ริกยังต้องแฝงตัวไปหาข่าวของ รมต.อยู่ และริกรู้ว่าถ้าสถานะตัวเองถูกเปิดเผยหมายถึงตายสถานเดียว แต่งานผ่านไปด้วยดี และเหมือนริกจะโชคดีเพราะทางที่ทำการของ UNในไทย  ต้องการคนมาช่วยงานเป็นเวลา 1เดือน  ริกรีบเสนอตัวเองทันทีโดยการสนับสนุนของจีน่าเพราะริกได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้หัวหน้างานฟัง ซึ่งจีน่าเข้าใจและเห็นใจริก  พร้อมนึกว่าริกคงจะอยู่ที่นี่ไม่นาน อีกอย่างที่ริกอยากไปพบกับเดือนเพื่อขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะริกพยายามติดต่อไปแต่ได้แค่พูดคุยสั้นๆ และมีอีเมลของเดือนที่พิมพ์มาสั้นว่า "ขอแสดงความยินดีกับความรักของริกด้วยคนค่ะ" จนริกเดินทางมาที่ไทยก่อนที่เตยจะบินกลับจากอังกฤษอีก2วัน ริกนัดเจอเดือนได้เธอยอมมาพบกับริกจน เดือนมาหาริกตามที่นัดไว้พอเจอหน้าริกเอ่ยทันที

"เดือนครับผมขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น"

หญิงสาวส่ายหน้าก่อนพูดด้วยเสียงเครือ

"ไม่เป็นไรคะ ริก  เดือนเข้าใจเรื่องแบบนี้มันบังคับกันไม่ได้  ริกเลือกแล้วกับคนที่เหมาะสมกับริกที่สุด  เดือนไม่คิดโกรธอะไรริกเลยได้แต่ยินดีตั้งแต่เตยโทรมาบอกว่าริกขอเตยเป็นแฟน  เดือนเลยส่งเมลไปหาไงคะ"

เธอพูดพร้อมเอามือไปจับมือริกไว้แน่นและพยายามกลั้นน้ำตาก่อนพูดต่อว่า


"สิ่งที่ผ่านมาของเราทั้งสองคนขอให้เป็นเหมือนความฝันคะ  เดือนรักเพื่อนไม่อยากทำร้ายเตยไปมากกว่านี้ เรื่องของเราเดือนจะเก็บไว้กับตัวเองตลอด คะริก ขอบคุณสำหรับทุกอย่างคะริก ต่อไปนี้เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันและเดือนหวังว่าริกจะมีข่าวดีกับเพื่อนเตยเร็วๆนี้"

ริกรู้สึกตื้นตันกับน้ำใจของเดือนถ้าไม่ติดว่าอยู่ในร้านอาหารริกอยากจะเข้าไปกอดเดือนเพื่อแทนการขอบคุณ ริกทำได้แต่บีบมือเตยแน่นขึ้นและเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่เริ่มจะไหลลงมา เดือนพยายามจะกลั้นน้ำตาให้ถึงที่สุด เธอดีใจที่ริกติดต่อมาเพราะเธอนึกว่าริกจะไม่สนใจปล่อยให้เรื่องมันหายไปแต่นี่เค้ายังมาขอโทษเธอ ทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันได้ จนมีแต่ความรู้สึกที่ดีๆให้กัน   แล้วริกทำงานไปพร้อมกับรอให้เตยกลับมาหลังจากที่เธอกลับมา ริกพาเตยไปหาปู่กับย่าพร้อมแนะนำว่านี่คือแฟนจองริกทำเอาปู่กับย่าดีใจที่ริกมีแฟนเป็นคนไทย และพอถามว่าริกจะอยู่กี่วันและพักที่ไหน ริกบอกว่าจะอยู่ประมาณเดือนนึงและพักที่โรงแรม  แต่ปู่กับย่าอยากให้พักที่บ้าน ริกบอกว่าไม่สะดวกในการเดินทางแต่วันหยุดจะมาหาปู่กับย่าให้บ่อยแต่จริงๆแล้วเตยมาพักกับริกที่โรงแรมตลอดริกยังไม่อยากให้ปู่กับย่ารู้เรื่องนี้จนถึงการคุยช่วงนึงปู่ได้บอกว่า

"ริกมาทำงานที่เมืองไทยเหอะลูก  ปู่เป็นห่วงไปทำงานที่นั่นมันอันตราย"

"ถ้าผมออกจาก UN ปู่จะให้ผมทำอะไรละครับ"

"ก็บริษัทที่ของปู่ ที่ส่งของไปให้พ่อของริกอยู่นี่ไง พ่อริกนะทิฐิอยากสร้างครอบครัวด้วยตัวเองเลยไปทำงานที่นั่น แต่ปู่ก็ยังห่วงเลยหาทางช่วย กลับมาเหอะลูกกลับมาทั้งบ้านเลย ไม่ต้องไปทำมาหากินที่ต่างประเทศ กลับมาที่บ้านเรา มาอยู่กับปู่นี่บ้านออกกว้าง ถ้าไม่สะดวกปู่สร้างให้ใหม่ ส่วนเรื่องที่จะคุยกับพ่อริกนะ สงกรานต์ที่จะถึงเค้าคงกลับมา  ปู่จะคุยเอง"

เป็นเรื่องที่ริกไม่เคยรู้มาก่อนว่าทางปู่มีบริษัทที่ส่งของไปให้บริษัทของพ่อริกเพื่อเป็นการเกื้อหนุนพ่อกับแม่ไม่เคยบอกริกเลย  และริกรับคำเพราะมันเริ่มตรงกับใจตัวเอง ริกไม่อยากทำงานที่เสี่ยงอันตรายอีกแล้วเมื่อก่อนริกไม่มีอะไรที่ต้องห่วงมากนักนอกจากพ่อแม่แต่ตอนนี้ห่วงที่เพิ่มขึ้นคือเตย ริกรู้ว่าเตยไม่อยากให้ริกอยู่ที่ซูดานแต่ไม่พูดออกมา ส่วนเตยนั้นดีใจที่ปู่ของริกบอกมาแบบนี้เพราะเธอรู้ว่าริกเคยนอนฝันร้ายจนเธอต้องกอดเพื่อปลอบโดยที่ริกไม่รู้ตัวแต่มีเสียงพึมพัมเหมือนตกอยู่ในอันตรายแต่พอตื่นมาริกไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป ทำให้เธอยิ่งห่วงริกยิ่งขึ้น จนทั้งสองลาปู่กับย่ากลับ ระหว่างทางริกที่ขับรถบอกเตยว่า

"เตยครับริกสนใจที่ปู่บอกมากเลย ไว้ริกจะดูอีกทีนึงว่ามันเป็นไปได้แค่ไหน"

"หมายความว่า"

เตยพูดออกมาด้วยความดีใจ

"ใช่ครับ  ริกเริ่มเบื่อกับชีวิตแบบนี้แล้ว อยากทำอะไรที่มันปลอดภัยมากกว่า"

ได้คำตอบแบบนี้เธอดีใจอย่างยิ่งเตยซบไหล่ของริกอย่างมีความสุข จนถึงกำหนดที่ริกต้องกลับก่อนหน้านั้นเตยมาพักกับริกตลอดและพาริกไปพบกับพ่อแม่ของเธอแล้ว เพราะเธอมั่นใจในตัวของริกมากขึ้น ทั้งคู่เดินทางไปสนามบินพร้อมกันเตยมีไฟท์บินพอดี ทั้งคู่อำลากันริกกอดเตยเบาๆและบอกว่าจะติดต่อมาตลอดส่วนเรื่องที่จะลาออกจาก UN ถ้าคืบหน้าแล้วจะรีบบอกเธอแต่คงต้องใช้เวลา แค่นี้ก็ทำให้เตยมีความสุข จนริกกลับไปถึงซูดานได้ 2 อาทิตย์ก็มีคำสั่งจาก CIA ว่า รมต.ของซูดานกำลังส่งมอบอาวุธล็อตใหญ่ให้กับกลุ่มก่อการเป็นข้อมูลที่ยืนยันได้ คำสั่งคือให้ริกยืนยันตัวตนของรมต.ก่อนที่จะเดินทางไปพบกลุ่มก่อการร้าย โดย CIA จะลอบสังหารรมต.คนนั้นแต่วิธีลอบสังหารนั้นไม่แจ้งกับทางริกว่าจะใช้วิธีใด ริกรับคำสั่งอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะที่ผ่านมาริกก็ทำหน้าหน้าอย่างนี้มาหลายครั้งแล้ว  ระดับแกนนำของผู้ก่อการร้ายหลายคนถูกริกเป็นคนชี้เป้ามาแล้ว เรื่องนี้ทำให้ริกตัดสินใจง่ายขึ้นริกเบื่องานแบบนี้มากขึ้น และคิดว่านี่เป็นงานสุดท้ายก่อนที่ริกจะขอลาออกจาก  CIA และตามด้วย การลาออกจาก UN หลังจากงานนี้เสร็จสิ้น

ซึ่งวันนั้น รมต.มีกำหนดที่จะไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในเมืองที่อยู่ใกล้ๆกับค่ายพักของริกก่อนเดินทางไปดูการส่งมอบอาวุธริกตัดสินใจชวนจีน่าไปด้วยเพราะจะได้ใช้จีน่าเป็นข้ออ้าง  ริกบอกจีน่าว่าอยากซื้อของใช้ เพิ่มอยากให้จีน่าไปช่วยดู ซึ่งเป็นไปตามปกติที่ริกชวนจีน่าไปบ่อยครั้ง จนถึงวันริกพาจีน่าไป และชวนไปทานอาหารร้านเดียวกับ รมต.ซึ่ง รมต.มากับภรรยาและจำริกและจีน่าได้อย่างดี เลยมีการพูดคุยกันพอสมควร และริกกับจีน่าออกไปนอกร้านก่อน รมต.จะออก ริกชวนจีน่าเดินดูของอยู่ใกล้ๆและพยายามมองบนฟ้า เพราะไม่ใจว่า CIA จะใช้โดรนในการลอบสังหารหรือเปล่าแต่มองไม่เห็น พอเห็น รมต.ออกจากร้านและขึ้นรถไปพร้อมภรรยา  ริกเอาโทรศัพท์ที่ใช้ติดต่อกับ CIA  โดยส่งข้อความไปว่า"สัมภาระพร้อมส่ง " และริกมองไปที่ขบวนรถก่อนขออโหสิกรรมกับภรรยาของ รมต.ที่ต้องมารับเคราะห์ด้วย  ริกหมดหน้าที่แล้วเลยชวนจีน่ากลับค่ายพัก ระหว่างเดินไปที่รถริกหยิบโทรศัพท์ของตัวเองส่งข้อความหาเตยว่า

"เตยครับผมจะกลับไปเมืองไทยแล้ว  หัวใจผมอยู่ที่นั่นครับ รอผมด้วย"

แล้วริกกดส่งข้อความ  ซึ่งพอดีกับที่เตยกลับมาถึงบ้านที่เมืองไทยและกำลังจะนอนเพราะเหนื่อยจากการทำงานที่แสนหนักบนเครื่อง เตยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข้อความก่อนที่จะส่งจูบให้กับรูปที่อยู่ในกรอบโต๊ะข้างๆหัวเตียง เป็นรูปที่เธอกับริกถ่ายคู่กันที่สนามบินนั่นเองแล้ววางโทรศัพท์ไว้ข้างๆกรอบรูปเตยกะว่าจะขอนอนพักก่อน ตื่นมาแล้วค่อยส่งข้อความกลับแล้วเธอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เธอหลับสนิทโดยไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เตยตื่นขึ้นมาแล้วหยิบโทรศัพท์ด้วยความงัวเงีย มือเธอพลาดไปโดนกรอบรูปทำให้หล่นลงพื้นจนกระจกแตก เตยร้องออกมาด้วยความตกใจแต่เธอรับโทรศัพท์ก่อนเพราะเห็นชื่อของเดือนที่หน้าจอ

"ว่าไงจ๊ะเดือน ชั้นยั้งหลับอยู่เลย"

"เตยเธออยู่ที่ไหน"

เสียงของเดือนนั้นร้อนรนและเริ่มสะอื้น ทำเอาเตยตกใจ

"อยู่บ้านพึ่งกลับมา เดือนเธอเป็นอะไรร้องไห้ทำไม"

"ริกๆๆเค้า..........."

เสียงของเดือนร้องไห้หนักขึ้น

"เตยเปิดทีวีช่องของข่าวต่างประเทศเลย ริกๆๆๆไม่นะไม่ๆๆ"

เสียงเดือนสะอื้นหนักขึ้นก่อนที่สายจะหลุดเตยรีบหยิบรีโมทมาเปิดทีวีพร้อมหาช่องข่าวที่เพื่อนเธอบอก พอเห็นข่าวเตยใจแทบสลายเพราะมีรูปของริกกับผู้หญิงผิวดำปรากฏที่หน้าจอและเป็นข่าวด่วนที่ผู้ประกาศบอกว่ามีการวางระเบิดขึ้นใจกลางเมืองของซูดานมีคนเสียชีวิตจำนวนมากและมีเจ้าหน้าที่ UNHCR 2 คนเสียชีวิตรวมอยู่ด้วย1ในนั้นเป็นคนไทย เธอทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้ออกมาพร้อมพึมพัมว่า

"ริก ริก ไม่จริง ไม่จริง"

ก่อนหน้านั้นหลังจากที่ริกกดส่งข้อความหาเตย เสียงระเบิดก็ดังขึ้นพร้อมกับทุกสิ่งทุกอย่างของริกดับวูบลง

เวลาผ่านไป 1เดือน ที่วัดแห่งหนึ่งในเมืองไทย เตยพร้อมครอบครัวของริกกำลังเอาโกศที่ภายในบรรจุรูปของริกเข้าไปบรรจุในเจดีย์ที่ทำขึ้นใหม่ หลังจากที่รู้ข่าวเตยช็อคไปชั่วขณะจนหมดสติไป แต่พ่อกับแม่ของเตยได้ยินเสียงเตยร้องไห้เลยรีบขึ้นมาดูพร้อมเห็นข่าวต่างช่วยกันแก้ไขให้เตยฟื้นขึ้น  ตอนแรกเธอทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้ จนเดือนที่เสียใจไม่น้อยกว่าเธอได้มาที่บ้านในทันที ทั้งคู่ตั้งสติและเตยชวนเดือนไปหาปู่กับย่าของริกที่บ้าน  พอไปถึงปู่กับย่ารู้เรื่องแล้วเพราะพ่อกับแม่ริกโทรมาบอก  ทั้งหมดได้แต่ช่วยกันปลอบใจ ตอนแรกเตยจะบินไปหาพ่อกับแม่ริกที่อเมริกาทันทีแต่ทางปู่ห้ามไว้ก่อน เพื่อรอความคืบหน้า  แต่ทุกคนก็ใจสลายหนักเข้าไปอีก  เพราะทั้งศพของริกและจีน่าหาแทบไม่เจอ เจอแต่ซากที่แหลกเหลวไม่เป็นชิ้นดี มีแต่ชิ้นเนื้อกับเลือดที่ตรวจ DAN และยืนยันได้ว่าเป็นของริกกับจีน่า  ตามข่าวที่ทาง UN แจ้งคือริกกับจีน่าถูกลูกหลงของการลอบวางระเบิดของพวกก่อการร้ายและห่างกันไม่กี่นาที ขบวนรถรมต.ของซูดานก็ถูกลอบโจมตีจากกองกำลังไม่ทราบฝ่ายเช่นเดียวกันจน รมต.และภรรยารวมถึงคนติดตามได้เสียชีวิตทั้งหมดเช่นกัน

ทางครอบครัวของริกเลยตัดสินใจที่จะทำพิธีโดยไม่มีร่างของริกและบรรจุรูปของริกแทนอัฐิ  หัวใจของเตยที่สลายแทบไม่ต่างจากครอบครัวของริกโดยเฉพาะแม่และย่าที่เป็นลมไปไม่กี่ครั้งจนถึงวันบรรจุ เตยเอารูปของริกที่รับมาจากพ่อของริกมาจูบก่อนวางลงในโกศเพื่อเตรียมบรรจุแล้วเธอบอกว่า

"ริกคะหัวใจของริกอยู่กับเตยแล้วและจะอยู่ตลอดไป แต่หัวใจของเตยมันสลายไปหมดแล้วคะ มันสลายไปพร้อมกับร่างของริก เตยสัญญาเตยจะไม่มีใคร รอเตยด้วยนะคะที่รัก"


*********************************************************************


ป.ล.เพิ่มเติมจากผู้เขียน  เรื่องชุดนี้จบสมบูรณ์แล้วนะครับ ไม่มีแต่งเพิ่มครับ

therasak

เศร้าเลยครับ เศร้าจริง ๆ หักมุมอย่างนี้ใจสลาย

songsak

ขอบคุณครับ ตอนจบหักมุมดีครับ นึกว่าจะได้อยู่ด้วยกันซะแล้ว

biggiggog

OMG ดราม่าซะงั้น ::Sweat::
ขอบคุณมากๆครับ

br007

ขอบคุณครับ

เอ จบแบบมีติ่งอะครับ ริกยังไม่ตายหรือเปล่าครับ

pitsanume

ขอบคุณครับ ไม่คิดว่าตอนจบจะหักมุมแบบนี้ นึกว่าจะจบด้วยความสุขซะอีก รอติดตามเรื่องต่อไปครับ

cd13579

อ้าวเฮ้ย ไหงตายง่ายแบบนั้นมีภาคต่อรึเปล่าครับ  ::Beggar::
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

peddo

เขียนได้น่าอ่านมากเลยครับ พออ่านช่วงท้ายนี่รู้เลยว่ามันต้องออกมาอีหรอบนี้ เศร้าไปเลยครับ แต่ก็ชื่นชมนะครับ หักมุมได้สวยปนเศร้าจริงๆ ขอบคุณครับ

spr566

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า สายลับในชีวิตจริงไม่ใช่แมว 9 ชีวิตแบบในภาพยนค์ ขอบคุณนะครับ

sunnie06


2000HP


sthanya


cking


dikky

แนวสืบสวนสอบสวนหรือเปล่าครับ ขอบคุณครับ

peat

ใจสลายจริงๆ..จะได้กลับอยู่แล้วเชียว