Survival Online ผจญโลกซอมบี้ ตอนที่ 3

[saradio]

การออนไลน์ ครั้งที่ 2
   แสงสว่างจ้าทำนัยตาแดนพร่าอีกครั้ง แล้วบรรยากาศรอบๆก็เริ่มเปลี่ยนเป็นทิวทัศน์เหมือนครั้งก่อน ก่อนที่แดนจะออกจากเกมส์ เขากลับมายังจุดสถานที่ที่เขาล็อกเอ้าท์ออกไป แต่สิ่งที่เปลี่ยนคือวันเวลาที่ไม่เหมือนเดิม เพราะเวลาในแมททริกก็ยังเดินต่อไปเรื่อยๆ เหมือนบนโลก
   ครั้งนี้แดนกลับมาด้วยความมั่นใจมากขึ้นกว่าเดิม เพราะเขาพอจะรู้ลึกตื้นหนาบางของเกมส์นี้แล้วจากการอ่านสมุดบันทึกของพี่ชิดชัย แถมยังได้กำลังใจอย่างเปรี่ยมล้นจากที่บ้าน หลังจากที่แดนเล่าเรื่องไอดีของเขาที่จะขายได้ 10ล้านให้พ่อกับแม่ฟัง พ่อกับแม่ของแดนจึงสนับสนุนอย่างเต็มที่ โดยให้แดนหยุดไม่ต้องมาช่วยพ่อแม่ทำงานที่ร้านสะดวกซ่อมอีก โดยให้ไปเล่นเกมส์อย่างเดียว แล้วอยู่ให้รอดเอาเงิน 10ล้านมาให้ได้ เพราะพ่อของแดนหวังจะได้เงินมาพัฒนาร้านสะดวกซ่อมของเขาให้ร้านใหญ่และและดีขึ้น
   แดนตอนนี้เลยไม่ได้เล่นเพื่อตัวเขาเองอย่างเดียวแล้ว แต่ต้องเล่นเพื่อความหวังของพ่อกับแม่ด้วย
   "เอาละ ตอนนี้เราไม่มีน้ำและอาหาร จำเป็นต้องหาแหล่งน้ำและอาหารก่อน"
   แดนพูดและกำหนดแผนขึ้นในใจ เพราะ 5 ชั่วโมงที่เล่นครั้งแรกเขาไม่ได้กินน้ำและอาหารเลย และเมื่อเข้ามาครั้งนี้ ความหิวและความกระหายน้ำจากความต้องการจากร่างกายมันจะต่อเนื่องจากคราวที่แล้ว แถมมันยังจะส่งผมกระทบต่อสภาวะร่างกายด้วย เหมือนกับคนที่เขาขาดน้ำและขาดอาหารในโลกจริงๆ ร่างกายก็จะเริ่มอ่อนแอลงและไม่มีแรง เผลอๆ ถ้าหาน้ำและอาหารไม่ได้เขาอาจจะนอนแห้งหมดแรงอดตายเลยก็ได้
   ในบันทึกของพี่ชิตชัย แหล่งน้ำและแหล่งอาหาร ก็เหมือนกับที่หาได้บนโลก ถ้าอยู่ในป่าก็คือหาได้จากธรรมชาติทั่วไป ถ้าอยู่ในเมืองก็หาได้ตามบ้านที่ถูกทิ้งร้างนั้นแหละ ตอนนี้แดนอยู่ใกล้ถนน แต่สองข้างฝั่งถนนเป็นป่าและทุ่งหญ้า ไม่มีบ้านคนให้เห็น ดังนั้นเขาต้องหาทุกอย่างที่กินได้ที่อยู่ในป่า รวมถึงอาวุธที่ใช้ป้องกันตัวด้วย
   แดนจึงมุ่งหน้าลงข้างทางเข้าป่าข้างหน้า ไม่เดินไปตามถนน แม้ในป่าจะอันตรายมากกว่าเดินบนถนน เพราะทัศน์วิสัยที่ถูกบดบัง แต่มันก็ต้องเสี่ยง เพราะแดนต้องการน้ำและอาหารอย่างมากในเวลานี้
   แดนค่อยๆเดินไปอย่างระมัดระวัง เพราะบางทีพวกซอมบี้อาจจะโพล่มาจะเอ๋เอาก็ได้ และสายตาก้ยังมองหาแหล่งน้ำจาก ลำธาร ต้นไม้ หรืออะไรที่พอจะให้น้ำกับเขาได้เพราะตอนนี้เขาเริ่มคอแห้งและกระหายน้ำแล้ว
   แล้วในที่สุดแดนก็เจอก่อไผ เขาดีใจและรีบตรงเข้าไป จากนั้นก็หาหินขนาดเหมาะมือแถวนั้นก้อนหนึ่ง แล้วเอาไปเคาะตามป้องไผ อันไหนเสียงดังกรวงๆ เขาจะผ่านไป แต่อันเสียงดังเหมือนมีอะไรอยู่ข้างใน เขาจะให้เห็นทุบกะเทาะเจาะตรงป้องนั้นให้เป็นรู แล้วในที่สุดน้ำก็ไหลจ๊อก ออกมา แดนรีบเอาปากไปรองดื่มอย่างกระหาย และน้ำที่ไหลออกมามันก็มากพอให้เขาดื่มได้จนอิ่ม แดนนึกเสียดายเหมือนกันที่เขาพบแหล่งน้ำแล้วแต่ไม่มีภาชนะเก็บน้ำเอาไว้ คิดจะตัดป้องไผ่มาทำที่เก็บน้ำไว้ดื่มต่อคราวหลัง ก็ไม่มีมีด จึงได้แต่ตัดใจออกจากกอไผ่ตรงนั้นเพื่อหาอาหารต่อไป แล้วแดนก็ไปเจอต้นฝรั่งป่า หรือฝรั่งขี้นก ผลมันเล็กและมีรสขมฝาด แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรกิน แดนปีนขึ้นไปเก็บมาเท่าที่เก็บได้และเอื้อมถึง แล้วเขาก็ยังเจอรังนกอยู่ด้วยลังหนึ่ง มันมีไข่อยู่3ฟอง และมีขนนกติดอยู่ในลัง 4-5 อัน ถ้าแดนไม่ได้อ่านสมุดบันทึกของพี่ชิตชัยมาก่อน ขนนกพวกนี้แดนอาจจะมองข้ามไม่สนใจมัน แต่เมื่อเขาได้อ่านแล้วเขารู้ว่า ขนนกพวกนี้ก็มีประโยชน์ มันเอาไปทำหางลูกดอกหรือธนูเอาไว้ล่าสัตว์เล็กๆได้ ถึงมันจะมีไม่กี่อันแดนก็เก็บมันมาไว้ก่อน
   ตอนนี้แดนเดินอยู่ในป่ากว่า 2 ชั่วโมงแล้ว ยังไม่เจอซอมบี้สักตัว ถือว่าซอมบี้แทบนี้เบาบางมาก นับว่าเป็นโชคดีที่เขาจะได้มีเวลาตั้งหลักเพื่อตั้งตัว หลังจากที่โดนชายหญิงคู่โหดโคตรเหี้ยมปล้นเขาไปจนหมดตัว
   แดนเมื่อลงมาจากต้นฝรั่ง ก็ตอกไข่นกใส่ปากกินดิบๆ ทั้งสามฟอง มันทั้งเลี่ยนทั้งคาวจนผะอืดผะอม แต่ก็ต้องฝืนกลืนลงไปจนหมด
   "นี่กูกำลังจะกลายเป็นแบกิลหรือว่ะเนี่ย"
   แดนบ่นกับตัวเองอย่างส่ายหัว นึกไปถึง แบกิล ชายผู้เอาตัวได้ทุกสภาพอากาศ ลุยไปทุกพื้นที่ที่หฤโหดของโลก และกินทุกอย่างที่กินได้เพื่อเอาชีวิตรอด จนโด่งดังเมื่อหลายสิบปีก่อน เขาดังตั้งแต่แดนยังไม่เกิด แต่ปัจจุบันเขาคือชายแก่ๆ ที่ขยับลุกไปเยี่ยวเองยังลำบาก จนหลายคนลืมเขาไปหมดแล้ว เว้นแต่แฟนพันธ์แท้ตัวยงอย่างพ่อของแดนที่ยังเก็บผลงานของแบกิลไว้อยู่ แดนก็เลยได้ดูและรู้จักไปด้วย
   แล้วจากนั้นแดนก็เริ่มเดินต่อ เป้าหมายคือการหาลำธาร แต่ก่อนที่จะเจอลำธารแดนกลับเจอซอมบี้เข้าตัวหนึ่งก่อน มันเดินป้วนเปี้ยนไปมา อยู่ข้างหน้า ความจริงเขาจะเลี่ยงหลบไปก็ได้ แต่แดนกลับไม่หลบ เพราะซอมบี้ตัวนี้ มีของที่เขาสนใจอยากได้อยู่ มันคือมีดสปาต้า ที่ซอมบี้ตัวนั้นพกเหน็บเอวมาด้วย แดนหลบไปใต้ลมเพื่อไม่ให้มันได้กลิ่น และขยับย่องเดินเบาๆ เพื่อให้เกิดเสียง ในขณะเดียวกันก็ต้องไม่ให้มันเห็นด้วย แดนรู้เคล็ดวิธีนี้ เพราะในสมุดบันทึกของพี่ชิตชัยบอกไว้หมด ว่าซอมบี้มีความสามารถอะไรบ้าง และวิธีหลบรอดจากซอมบี้ไม่ให้มันหาเจอต้องทำยังไง แดนเมื่อเจอไอ้ตัวนี้และต้องการเข้าไปใกล้มันโดยไม่ให้มันรู้ตัว เลยทำตามวิธีแนะนำในสมุดบันทึกของพี่ชิตชัย และนั้นต้องอาศัยความกล้าและใจต้องนิ่งด้วย หากจะแอบย่องเข้าหาซอมบี้ในระยะใกล้ ขนาดเอื้อมมือไปคว้ามีดจากเอวมันได้
   "เอาละว่ะ มันต้องเสี่ยงกันหน่อย ถ้าได้มีดเล่มนั้นเราก็จะสบายขึ้นมากเลย"   
   แดนท่องบอกตัวเองในใจ รวบรวมความกล้าขยับตัวเข้าไปใกล้อีก ซอบบี้ตัวนี้บางทีก็เดินไปเดินมา บางทีก็หยุดนิ่ง ครางแฮ่ๆ ในลำคอ แดนรอจนมันหันหลังให้ เมื่อได้จังหวะ ก็โพล่พรวดออกมา เอื้อมมือคว้าด้ามมีดที่เอวมัน พร้อมกับยกตีนถีบหลังมันไปด้วย ซอมบี้ล้มคะม่ำไปข้างหน้า ในขณะที่มีดก็หลุดจากเอวมันติดมือแดนมา แดนแย่งมีดได้สำเร็จ แต่ยังไม่มีเวลาดีใจ รีบตามไปซ้ำฟันหัวซอมบี้เข้าอีกทีหนึ่ง และอีกทีหนึ่ง จนมันแน่นิ่งไม่ขยับ
   ครั้งนี้แดนจึงค่อยดีใจออก และมีความมั่นใจขึ้นมาอีกอักโข ความกลัวต่อซอมบี้ของเขาลดน้อยลง ทำให้เขาคลายความกดดัน และทำใจให้สบายขึ้นได้
   "ไหนดูสิ แกมีอะไรติดตัวมามั่ง"
   แดนบอกแล้วก้มลงไปรื้อค้นศพซอมบี้ แล้วเขาก็พบชุดไม่ขีดเหล็กหินไฟที่นักเดินป่าชอบใช้ แถมที่เอวมันยังมีเชือกอีกขดหนึ่ง มันม้วนเป็นแท่งเชือกลูกเสื้อห้อยเอวไว้
   ."ไอ้หมอนี่ น่าจะเป็นนักเดินป่าแน่ๆ ดีที่เจอมัน มีแต่ของมีประโยชน์ทั้งนั้น"
   แดนยิ้มอย่างพอใจและเก็บของเข้าเป้หลังตัวเอง หลังจากนั้นก็เดินทางหาลำธารต่อ ไม่นานนักเขาก็หาลำธารเจอจนได้ แดนโล่งไปอีกเปาะหนึ่ง เพราะเมื่อเจอน้ำก็เหมือนได้เจอชีวิต เขาจึงรีบแก้ผ้าลงไปเล่นน้ำ และหาจับปลามากิน เมื่อแดนถอดถึงกางเกงในตอนนี้เอง เขาจึงเพิ่งสำรวจเห็นไอ้จ้อนของเขา
   "เฮ้ย ของกูใหญ่อย่างนี้เลยเหรอว่ะ"
   แดนอุทาน พร้อมยิ้มอย่างกึ่งขบขันกึ่งประหลาดใจ ขนาดมันยังไม่พองตัว ยังดูรู้เลยว่าใหญ่ ถ้ามันพองก็ยังเดาไม่ถูกเหมือนกันว่ามันจะใหญ่ขนาดไหน แดนนึกสนุกเลยจัดการชักว่าวสาวควยให้มันพองตัว ดู เพื่อจะดูว่ามันจะใหญ่ขนาดไหน แต่ด้วยบรรยากาศแบบนี้มันยังไม่ชวนควยลุกเท่าไหร่ จึงหลับตานึกมโนภาพถึงดาราสาวขวัญใจที่แดนชื่นชอบ และโด่งดังในตอนนี้ คือ ลริสา พมพ์พิรา หรือชื่อเล่นว่า โซดา สาวหน้าหมวยสวยใส อายุ20 แถมหุ่นเอ็กเซ็กส์แตก และผิวขาวเวอร์ ชนิดเห็นแล้วอยากเลียไปทุกส่วนสัด แล้วจับโซ้ยเล่นท่าให้หนำใจ
   "อู๊ยยยย ซีดดดศ์ โซดาจ๋า ดูดแรงๆ โอ้วววว สุดยอดจริงๆ น้องโซดาโอ้ววว"
    แดนร้องเสริมอารมณ์ แล้วนึกภาพน้องโซดากำลังดูดเลียดุ้นใหญ่ยาวของเขา ควยของแดนในร่างอวตารหนุ่มตี๋ก็แข็งเป็นลำจนเส้นเลือดปูด และหัวคล้ำจนเป็นสีม่วง  ควยมันใหญ่เต็มมือดีมาก และกำสองมือไม่มิดด้วย แค่นี้ก็รู้แล้วว่า มันต้องเกิน 6 นิ้วครึ่งของเขาแน่นอน เพราะความรู้สึกตอนจับสาวมันต่างกันมาก ส่วนจะเป็น 8 หรือ 9 นั้น คงต้องใช้ไม้บรรทัดวัดเอา โอ้ว นี่กูกลายเป็นไอ้หนุ่มตี๋ไซด์ฝรั่งไปแล้วเหรอเนี้ย ฮิฮิ ก็ไม่เลว วุ้ย   
   แดนยิ้มกริ่มเคลิ้มคิดอย่างลำพองคะนองใจ จนลืมสภาพแวดล้อมไปเสียหมด ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหนกำลังทำอะไร พลันมีสาวชาวนิโกรหน้าตาดุดันคนหนึ่ง โพล่มาข้างเขาห่างไปไม่ถึง 3 เมตร เหมือนสาวชาวนิโกรคนนี้เพิ่งล็อกอินเข้ามา และมาโพล่ตรงข้างแดนพอดี ทั้งสองต่างหันมาเห็นกันในระยะกระชั้นชิด เลยพากันตกใจร้องเอ้ยออกมาแทบพร้อมกัน หญิงสาวชาวนิโกร กระโจนถอยไป 2-3ก้าว ก่อนชักดาบซามูไรที่สะพายกลางหลังขึ้นมาถือไว้เตรียมพร้อม ส่วนแดนรีบคว้ากางเกงที่ถอดขึ้นมาปิดบังไอ้จ้อนยักษ์ของตัวเองเอาไว้ สีหน้าบ่งบอกความอายสุดขีด รีบพูดออกมาว่า
   "เธอโพล่มาจากไหน มาได้ไง"
   หญิงสาวชาวนิโกรหน้าตาดุดัน กลับไม่ตอบ ใช่สายตามองพิจาณาแดน อย่างครุ่นคิด แล้วเหมือนเธอจะคาดเดาออกว่าเมื่อครู่ผู้ชายคนนี้กำลังทำอะไรอยู่ เธอพลันยิ้มอย่างมีเลศรัย แล้วแสยะสีหน้าขึ้นอย่างสมเพศแถมแฝงไปด้วยความรู้สึกน่ารังเกลียด พลางก้าวถอยห่างออกไปเรื่อยๆ อย่างระมัดระวัง เมื่อห่างไกลกันจนได้ระยะปลอดภัยแล้ว เธอก็เก็บดาบซามูไรของตัวเองคืนฝัก แล้วก็รีบเดินจ้ำอ้าวไปอย่างไม่สนใจ จนไปไกลลับสายตาแดน
   "สัด ทำกูควยหดหมดเลย"
   แดนสบถหน้าเสีย ทั้งรู้สึกอายและขายหน้าในเวลาเดียวกัน แต่พลันคิดได้ว่า เขากลับเผลอเลออย่างมากที่มาทำอะไรบ้าๆ แบบนี้ได้ ถ้าเกิดที่โพล่มาไม่ใช่สาวชาวนิโกรคนนั้น แต่เป็นซอมบี้ หรือคนที่ไม่ดีคิดปล้นของๆเขา เขาก็คงต้องตายแน่ๆ เพราะเมื่อกี้ไม่ทันได้ระวังตัวอะไรเลย
   แดนเลยเปลี่ยนใจ ไปสวมเสื้อผ้าลงในลำธารแทนที่จะแก้ผ้า แถมเหน็บมีดสปาต้าติดเอวไว้ตลอด จากนั้นก็เริ่มจับปลาหาอาหาร วิธีจับปลาก็ใช้วิธีแบบชาวบ้านที่แดนเคยเห็น คือใช้หินทุ่ม ให้ปลาซ็อกแล้วมันจะสลบลอยขึ้นมา
   แดนได้ปลามาหลายตัว ถึงตัวไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็พอประทังความหิวได้ ส่วนแดนใช้มีมีดที่ได้มา ไปหาตัดไม้ไผ่มาทำเป็นกระบอก เอามาต้มน้ำฆ่าเชื้อก่อนดื่ม เพราะในบันทึกพี่ชิตเขียนถ้าดื่มน้ำในแม่น้ำลำธารโยไม่ผ่านการฆ่าเชื้ออาจมีโอกาสท้องเสียได้ ซึ่งเป็นไปตามหลักสุขอนามัยของโลกเราจริงๆ
   แดนใช้ชุดหินไฟ ก่อไฟย่างปลาและต้มน้ำ และยังไปตัดกิ่งไม้มาหลาวทำคันธนู และลูกธนูอีกด้วย ธนูที่ทำนี้ มันไม่ได้ดีอะไรมากมาย แต่ก็พอใช้ยิงได้ ส่วนลูกธนูแดนทำได้แค่ 3 ดอก เพราะขนนกมีแค่นั้น
   "เอาละ ทีนี้ ก็พอใช้ได้แล้ว"
   แดนยิ้มอย่างพอใจหลังจากดึงสายเชือกรั้งคันธนู ทดสอบการดีดตัวของมัน ซึ่งน่าจะแรงพอส่งลูกธนูไปได้ไกลพอควร ตอนนั้นฟ้าสลัวพระอาทิตย์ใกล้ตกดินแล้ว ในสมุดบันทึกของพี่ชิตบอกว่า ซอมบี้ตอนกลางคืนจะหน้ากลัวกว่าตอนกลางวัน มันจะเคลื่อนไหวเร็วขึ้น และจะมีแรงมากขึ้นด้วย เพราะฉะนั่นเขาต้องรีบหาที่ซ่อนตัวและที่นอน แดนเลยเขี่ยดินเกลี่ยกลบไฟที่ก่อไว้ แล้วเดินไปยังต้นไม้ใหญ่ที่หมายตาไว้ข้างหน้า ต้นไม้นี้ที่มีกิ่งไม้ที่ใหญ่และอยู่สูง เหมาะน่าจะอาศัยนอนอย่างยิ่ง เพราะมันดูปลอดภัยถ้าขึ้นไปอยู่บนนั้น แดนจึงปีนขึ้นไปจนถึงกิ่งไม้ แล้วนั่งเอนหลังพิงต้นไม้ จากนั้นก็ใช้เชือกมันเอวตัวเองติดกับต้นไม้ไม่ให้ตกลงมาตอนหลับ แล้วก็เริ่มหลับตาเพื่อพักผ่อน บรรยากาศกลางป่า ที่มีเสียงน้ำไหล และเสียงแมลง และนกกลางคืนร้อง มันกล่อมให้แดนค่อยค่อยเคลิ้มเข่าสู่ภวังค์ จนผอยหลับไป
   เขาหลับไปนานพอควร แต่แล้วก็สะดุ้งตกใจตื่น เมื่อยินเสียงปืนดังขึ้นติดๆกัน 3-4 นัด
   "เฮ้ย. อะไรว่ะ"
   แดนร้องสะดุ้ง แล้วรีบกวาดสายตามองหาที่มาของเสียง ภายใต้ฟ้าสลัวขมุกขมัว ในช่วงเช้ามืด แม้จะมีแสงพระอาทิตย์กำลังไต่ขึ้นขอบฟ้า แต่ก็ยังไม่สว่างพอให้แดนเห็นอะไรชัดนัก ตอนนั้นเห็นเงาคนสองคน วิ่งฝ่าแนวป่าตรงมาอย่างไม่คิดชีวิต ที่ด้านหลังมีซอมบี้ส่งเสียงคำรามอย่างดุร้ายตามมาหลายตัว ซอมบี้พวกนี้ไม่ได้เดิน แต่มันวิ่ง ถึงมันจะวิ่งไม่เร็วเหมือนสองคนที่กำลังหนี แต่มันก็ไล่กวดหลังกระชั้นเข้ามาทุกขณะ เพราะพวกมันไม่รู้จักเหนื่อย
   แล้ว 1ใน 2 คนที่กำลังวิ่งหนีก็สะดุดขาตัวเองล้มลง เสียงผู้หญิงร้องว่า
   "เจ รอ ก่อน ช่วยด้วย"
   เจ ผู้ชายคนที่วิ่งนำหน้าหันกลับมา ทำท่าจะย้อนกลับมาช่วย แต่แล้วเมื่อเห็นฝูงผีดิบตามมาใกล้จะถึง ก็เกิดอาการลังเล พลันตัดสินใจไม่ได้กลับไปช่วย พูดออกมาว่า
   "อย่าว่ากันเลยนะ ฉันยังไม่อยากกลับไปปั้นตัวใหม่ โชคดีนะ"
   แล้วมันก็หันหลังวิ่งหนีต่อไปโดยทิ้งผู้หญิงไว้ตรงนั้น  ผู้หญิงคนนั้นเลยตะโกนด่าไล่หลังมันว่า
   "ไอ้เจ ไอ้สารเลว ไอ้ผู้ชายเฮงซวย มึงอย่าให้กูเห็นหน้าอีกนะ"
   แล้วเธอก็กัดฟันลุกขึ้น รีบวิ่งอย่างกระโผกกระเผลก หนีซอมบี้ที่กำลังตามหลังมาจะถึงตัว แดนเห็นเหตุการณ์ตลอด มันอดไม่ได้ที่ต้องช่วย เลยตะโกนเรียกผู้หญิงคนนั้นว่า
   "เฮ้ ทางนี้ๆ"
   ผู้หญิงหันไปตามเสียงเรียก เห็นเงาคนอยู่บนต้นไม้โบกมือเรียกห่างออกไปไม่ไกล ต้องรีบบ่ายหน้าวิ่งไปทางนั้น ตอนนั้นซอมบี้ห่างจากเธอไม่มากแล้ว มันใกล้จะได้ตัวเธอทุกขณะ ในขณะที่หญิงสาวก็พยายามอย่างสุดกำลังเพื่อถอสังขารไปให้ถึงต้นไม้
   แดนมองด้วยความตื่นเต้นระทึกใจ พร้อมปลดเชือกที่มัดเอวตัวเองออก แล้วมัดมันทำเป็นปมแทนบันไดลิง จากนั้นรีบหย่อนลงไปรอ หญิงสาวเมื่อมาถึงก็รีบคว้าเชือกตะเกียดตะกายปีนเชือกขึ้นต้นไม้ โดยมีแดน ช่วยดึงเชือกอยู่ข้างบน
     เธอไต่มาได้แค่ช่วงตัว ฝูงซอมบี้ก็มาถึงหนึ่ง ซอมบี้ตัวหนึ่งคว้าขาของเธอเอาไว้ เธอต้องหวีดร้องสุดเสียง พร้อมกับสะบัดขาดิ้นสุดชีวิต แล้วตะโกนบอกแดนว่า
   "รีบดึงสิรีบดึง มันจะลากฉันลงไปอยู่แล้ว"
   แดนออกแรงสาวเชือกจนแขนล้า เพราะนั่งยันตัวบนกิ่งไม้ทำให้ออกแรงไม่ถนัด เลยดึงเธอขึ้นมาอย่างยากลำบาก ตอนนั้นแดนปวดแขนแทบจะหลุดอยู่แล้ว แต่คิดว่าให้ตายก็ปล่อยไม่ได้ เพราะถ้าปล่อยไปเธอตายแน่ จึงกัดฟันออกแรงสุดชีวิต ส่งเสียงดัง อ๊ากกกกกก เรียกแรงฮึดดึงเชือกขึ้นมา ทันใดนั้นนาฬิกาแดนก็ส่งเสียงดัง ติ๊ก เบาๆ พร้อมกับหน้าจอกระพริบแสงขึ้น level up
   ฉับพลันอาการแขนล้าของแดนบรรเทาลง และรู้สึกมีกำลังเพิ่มขึ้นมา ทำให้ดึงเชือกพาเธอขึ้นมาจนได้ แล้วก็ดึงเธอเข้ามากอดทับที่ตัวเอง เพื่อเธอใช้เป็นที่ยึดพักแรง ทั้งคู่หอบเหนื่อยแทบจะลมจับ ไม่มีแรงแม้แต่จะขยับตัว หญิงสาวจึงกอดทับอยู่ตัวแดนโดยไม่ไปไหน ที่ด้านล่างฝูงซอมบี้ที่ตามเธอมาก็ห้อมล้อมออกันรอกินเหยื่อนับได้ 8 ตัว
   สักพักเมื่อพอมีเรียวแรงแล้ว ทั้งคู่จึงค่อยขยับตัวออกจากกัน โดยแดนขยับตัวออกมาให้เธอนั่งอิงกับต้นไม้แทน หญิงสาวบอก ขอบคุณนะ แดนเลยบอกว่า ไม่เป็นไร แต่เมื่อเห็นหน้าเธอใกล้ๆชัดๆแบบนี้แดนก็จำได้ว่าเธอเป็นใคร ถึงกับร้องว่า
   "อ้าว เธอนี่เอง"
   หญิงสาวมองแดนอย่าง งงๆ ก่อนพูดว่า
   "เราเคยเจอกันมาก่อนเหรอ"
   "แน่นอนอยู่แล้ว ฉันคือคนที่โดนเธอกับแฟนปล้นบนถนนยังไงหละ จำไม่ได้หรือไง"
   หญิงสาวหน้าซีดเสีย มีสีหน้าเหมือนกำลังนึก เพราะเธอจำแดนไม่ได้จำ นั้นอาจเพราะคนที่เธอปล้นมีหลายคนและไม่เคยสนใจที่จะจำหน้าตามันด้วย แต่เมื่อแดนพูดเหตุการณ์ตำแหน่งแห่งหนมาแบบนี้เลยทำให้เธอพอจะนึกออก เลยยิ้มแห้งๆ ทำใจดีสู้เสื้อ พูดอย่างไขสือว่า
   "เธอจำคนผิดแล้วมั่ง ดูฉันสิ ฉันออกจะบอบบางอ่อนแอแบบนี้จะปล้นใครได้"
   "อย่ามาตอแหล ฉันจำเธอได้แม่นเลยหละ"
   แดนบอกอย่างไม่หลงเชื่อ พร้อมดึงมีดสปาต้าออกจากเอวมาถือไว้ หญิงสาวถึงกับผวาถอยตัวติดต้นไม้ ตอนนี้เลยเหมือนหนีเสือปะจระเข้ ร้องอย่างประหวั่นลนลานว่า
   "จะทำอะไร นายจะฆ่าฉันเหรอ อย่าเลยนะฉันขอร้อง ฉันผิดไปแล้ว ฉันแค่ทำตามไอ้ผู้ชายคนนั้นเท่านั้นเอง นายคิดดูสิ ฉันเป็นผู้หญิงตัวคนดียวนะ เล่นก็เล่นไม่เก่ง เขาบอกให้ฉันทำยังไงฉันก็ต้องทำตามเขาแหละ นานะสงสารฉันเถอะ ฮือๆๆๆ อย่าฆ่าฉันเลย"
   หญิงสาวร้องห่มร้องไห้ ยกมือไหว้ขอชีวิตอย่างน่าสงสาร แดนเลยเค้นเสียงดัง ฮึ เก็บมีดเข้าเอว ความจริงแดนก็ไม่คิดจะฆ่าเธอหรอก ก็แค่ต้องการขู่ให้สำนึก แต่เมื่อเธอสำนึกแล้วและจากที่ฟังเธอพูดก็อดสงสารไม่ได้ คิดว่าเธอคงพูดความจริงก็เลยไม่อยากจะเอาเรื่อง
   จากนั้นหันมองดูซอมบี้ที่ออกันอยู่ข้างล่างอย่างไม่ไปไหน แต่ละตัวตะกุยตะกายต้นไม้อยากจะปีนขึ้นมาแต่พวกมันก็ปีนไม่ได้ ตอนนี้มันสว่างแล้วพวกมันลดอาการคลุ้มคลั่งลง แต่ก็ยังนับว่าอันตรายอยู่ดี ถ้ามันอยู่รวมกันหลายๆตัว แถมแดนก็อยู่ในสถานะมุมอับติดอยู่บนต้นไม้แบบนี้ด้วย
   พลันต้องนึกถามตัวเองอย่างข้องใจว่า นี่กูคิดถูกหรือคิดผิดว่ะที่ช่วยยัยนี่มา สงสัยจะพากันตายหมู่ ก็ตอนนี้แหละ
   หญิงสาวเมื่อเห็นแดนไม่เอาเรื่องตัวเองแล้ว เลยเขยิบเข้ามาใกล้ๆ มองดูข้างล่างเหมือนกัน แล้วถามแดนด้วยเสียงที่อ่อน เหมือนพยายามเขามาตีสนิทด้วย ว่า
   "เราจะทำยังไงต่อไปดีหละ"
    แดนหันไปตามเสียงที่ถาม แต่ก็ต้องผงะเมื่อพบว่าใบหน้าของหญิงสาวเกือบจะชิดหน้าตัวเองอยู่แล้ว เลยสะดุ้งดึงหน้าห่างออกมาอย่างอัตโนมัติ ตอนนั้นรู้สึกหน้าร้อนวูบ ใจก็หวิวเต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะไม่คิดว่าสาวเจ้าจะเอาหน้ามาใกล้ขนาดนี้ จนหันไปจมูกแทบจะชนแก้ม
   "เออ.. ยะ ..ยัง ไม่ รู้เลย"
   แดนตอบอย่างประหม่าเสียงตระกุกคระกัก แล้วหน้าก็แดงขึ้น ยิ่งเป็นหนุ่มตี๋ผิวขาว เวลาหน้าแดงยิ่งเห็นชัด หญิงสาวต้องแอบยิ้มเล็กๆหัวเราะเบาๆอย่างน่ารัก นึกขำในอาการของแดน แล้วจู่ๆ เธอก็ถามว่า
   "นายชื่ออะไรอ่ะ"
   เนยถามด้วยท่าทางน่ารัก พร้อมยิ้มด้วยนัยน์ตาหวานแฝงความเจ้าชู้ ผิดกับตอนที่ปล้นเขาริบลับ แดนพยายามข่มความประหม่าของตัวเองที่ต้องคุยกับสาวทีมีจริตยั่วยวนแบบนี้ ให้เสียงราบเรียบเป็นปกติ ตอบว่า
   "ผมชื่อแดน"
   "ฉันชื่อเนยนะ"
   เธอยิ้มบอก แดนถึงได้รู้ว่าหญิงสาวคนนี้ชื่อเนย เธอยังพูดต่อด้วยเสียงอ่อนอ่อมแอ้มว่า
   "ว่าแต่... เออ นายมีอาหารมั่งมั๊ยอ่ะ ฉันหิวมากเลย"
   น่าน น่ารักหลอกแดก แดนคิดในใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะหยิบเอาฝรั่งขี้นก ออกจากเป้มาให้เธอหลายลูก
   เนยรับไปอย่างดีใจ แต่พอกัดไปคำหนึ่งต้องร้อง ยี้ เพราะรสชาติมัน ฝาดเปรี๊ยวหน่อยๆ ไม่ค่อยมีรสชาติอะไรมากนัก เพราะผลมันยังไม่สุขดี แถมเนื้อมันก็นิ่มด้วยไม่กรอบเหมือนฝรั่ง
   "ยี้..อะไรเนี่ย ไม่เห็นเหมือนฝรั่ง ฉันนึกว่ามันเป็นฝรั่งเสียอีก"
   แดนแอบหัวเราะ เพราะคนสมัยนี้หาคนรู้จักฝรั่งขี้นกได้น้อยมาก จะพูดว่ามันเป็นผลไม้ที่ถูกลืมไปแล้วก็ว่าได้ เพราะรสชาติมันไม่ค่อยถูกปากคนมากนัก คนเลยไม่นิยมกิน ที่แดนรู้จัก เพราะย่าแดนปลูกไว้ต้นหนึ่งไว้กินหรือทำเป็นยา เพราะมันมีประโยชน์มากกว่ารสชาติมัน
   "ไม่อร่อยเลยอ่ะ."
   เนยกัดไปอีกคำแล้วทำหน้าเบ้บ่นมาอีก จนแดนนึกรำคาญ ที่เธอเรื่องมาก เลยพูดว่า
   "กินๆ ไปเหอะ ผมก็มีแต่อันนี้แหละ มันแก้กระหายน้ำได้ด้วยนะ"
   "ไม่เอาอ่ะ นายเก็บไว้กินเองเหอะ ฉันกินของฉันดีกว่า"
   ว่าแล้วเนยก็ล่วงเอาอาหารของเธอออกมาจากเป้ มันเป็นอาหารกระป๋องรสชาติเยี่ยม ที่เมื่อเปิดฝาออกแล้วมันส่งกลิ่นหอมยั่วน้ำลายจนเตะจมูกแดน แล้วเธอก็ตั้งหน้าตั้งตากิน อย่างไม่เอ่ยปากชวนแดนสักคำ
   แดนพูดอะไรไม่ออกได้แต่แอบมองค้อนเธอ แล้วเอาฝรั่งขี้นกที่เธอคืนมาให้ กัดเคี้ยวเข้าปากอย่างไม่สบอารมณ์
   จากนั้นแดนก็เหมือนคิดอะไรออก คิดจะลองใช้ธนูที่ทำมาลองยิงมันดู ถึงจะฆ่ามันไม่หมดแต่ก็พออาจลดจำนวนมันลงได้บ้าง จึงเอาคันธนูที่คล้องกับเป้ออก และเอาลูกธนูมาขึ้นลำ
   เนยเห็นเลยถามขึ้นว่า
   "อะไรหนะ ธนูเหรอ นายทำมันเองเหรอ"
   "ใช่ ทำไม"
   "เก่งจัง ฉันไม่เคยเห็นใครทำธนูใช้เองเลย ส่วนใหญ่เห็นทำจาก รีซีฟของเกมส์ทั้งนั้น มันยิงได้ดีมั๊ย"
   "ก็กำลังจะลองนี่แหละ"
   แดนตอบอย่างภาคภูมิใจ แล้วง้างธนูเล็งไปที่ซอมบี้ตัวหนึ่ง แล้วแดนก็ยิงใส่มัน ลูกธนูพลาดเป้าแทนที่จะโดนหัวซอมบี้ กับเฉียดเลยไปปักพื้น เนยเหลือบสายตาไปมองแดน เหมือนใช้สายตาถามว่า ใกล้แค่นี้นายยิงพลาดอีกเหรอ
   แดนเสียหน้าเล็กน้อย จนต้องกระแอมไอในลำคอชมความอาย แล้วตั้งสติลองอีกที
   ฟิวววว ฉึก คราวนี้ลูกธนูปักเข้ากลางกระบาลซอมบี้ แดนถึงกลับชูกำปั้นโก่ร้องอย่างดีใจว่า เป็นยังไงเล่า
   แต่มันจะเป็นยังไง ในเมื่อซอมบี้ตัวนั้น แค่หัวผงะไปหน่อย จะตายก็ไม่ตายจะล้มก็ไม่ล้ม ยังคงตระกุยตระกายต้นไม้ พยายามจะขึ้นไปกินคนข้างบนให้ได้ มันเลยบ่งบอกให้รู้ว่า ธนูของแดน มีอนุภาพไม่พอที่จะเจาะหัวกะโหลกซอมบี้เข้าไปทำลายสมองได้
   "กระจอก จัง"
   เนย พูดขึ้นอย่างผิดหวัง แล้วขยับตัวไปนั่งเอนหลังพิงต้นไม้ต่อ แดนเกาหัวแกรกๆ คิดว่า ธนูที่เขาทำขึ้นมาคงใช้ได้แค่ล่าสัตว์เล็กๆ ละมั่ง เพราะคันธนูมันเล็ก และหัวลูกธนูก็เป็นแค่ไม้เหลาแหลม ไม่ใช่ธนูหัวเหล็ก มันก็เลยมีอนุภาพได้เท่านี้
   ทั้งคู่เลยติดอยู่บนต้นไม้อยู่นานโข ยังหาทางออกไม่ได้ โดยต่างคนต่างคิด จนพักใหญ่ เนยก็เหมือนคิดอะไรออกบอกแดนว่า
   "นี่ เราใช้เชือกคล้องมันขึ้นมาฆ่าทีละตัวดีมั๊ย"
   "ยังไง จะให้เอาเชือกไปคล้องมัน แล้วให้ฉันสาวขึ้นมานะเหรอ ไม่ไหวหรอก แค่ตอนฉันช่วยเธอ แขนฉันก็แทบจะหลุดอยู่แล้ว"
   "แหม่นายก็ นายก็หาเครื่องทุ่นแรงสิ นายเห็นกิ่งไม้บนนั้นมั๊ย นายใช้เชือกไปผาดกิ่งนั้นใช้แทนรอก แล้วก็เอาปลายเชือกทำเป็นบ่วงหย่อนลงไปคล้องคอมัน แล้วดึงมันขึ้นมาไง"
   แดนฟังแล้วถึงได้เกร็ท คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะฉลาดแบบนี้ เขาเลยลองทำตามดู ทั้งคู่ตกลงแบ่งหน้าทีกัน แดนเป็นคนสาวดึง จึงโยนเชือกไปผาดกิ่งไม้ข้างบน แล้วทำปลายเป็นบ่วงกระตุกรัด จากนั้นก็ส่งบ่วงเชือกให้เนย เนยก็หย่อนเชือกลงไปพร้อมแกว่งเชือกไปมา ให้มันเข้าไปคล้องคอซอมบี้ตัวใดตัวหนึ่งเหมือนตกปลา
   "ได้แล้วๆ ดึงขึ้นเลยๆ"
   เนยบอกแดนหลังจากไปคล้องคอซอมบี้ได้ตัวหนึ่ง แดนออกแรงดึงสาวมันขึ้นมา เชือกที่พาดกิ่งไม้แทนรอกใช้ทุนแรงไปได้เยอะ แต่กระนั้น มันก็ยังหนักอักโขอยู่ไม่น้อย แดนต้องหาที่ทรงตัวเหมาะๆ เพื่อออกแรงสาวได้เต็มแรง และไม่ให้ตัวเองพลาดตกลงไป
   ตอนนั้นซอมบี้ที่ถูกรัดคอดึงขึ้นมา มันดิ้นห้อยต่องแต่ง ในสภาพสองมือไขว่คว้าอากาศ เท้าก็แกว่งไกว แล้วลอยสูงขึ้นจากพื้นดิน จนหัวถึงใต้กิ่งไม้ที่ทั้งสองคนอยู่
   "พอแล้วๆ "
   เนยบอก เมื่อเห็นว่าได้ระยะพอ จากนั้นก็ก้มลงไปเอามีดสปาต้าของแดน เฉาะหัวมัน ซอมบี้ตายอย่างง่ายดายเพราะไม่มีทางดิ้นหนีไปไหน ทั้งสองดีใจ ที่มันง่ายอย่างที่คิด เนยรีบกระตุกเงือนเชือกให้หลุดปล่อยตัวที่ตายแล้วทิ้งลงไป แล้วเริ่มเอาขึ้นมาทำบวงจัดการกับตัวใหม่ ด้วยวิธีนี้เลยทำทั้ง 2 คน สามารถจัดการซอมบี้ที่อออยู่ข้างล่างได้หมดทั้ง 8 ตัว
   จากนั้นทั้งสองจึงลงจากต้นไม้ได้อย่างปลอดโปร่งโล่งสบาย แล้วเนยก็รีบไปจัดการไปค้นซากซอมบี้ว่าจะได้อะไรบ้าง การค้นศพซอมบี้หาของ มันเหมือนเป็นการหาของดรอปในเกมส์ แต่ใช่ว่าซอมบี้จะมีของติดมาทุกตัว อย่างซอมบี้พวกนี้ เนยค้นไป 4-5 ตัวแล้วยังไม่เจออะไรเลย แต่พอไปค้นตัวที่6 เนยได้อาหารกระป๋องมากระป๋องหนึ่ง เธอเลยรีบเก็บมันเข้าเป้ตัวเอง แดนเมื่อเห็นแบบนั้นจึงหามั่ง เพราะเขาก็คงไม่อยากกินฝรั่งขี้นกอย่างเดียว
   ก็เลยก้มลงค้นศพที่ใกล้ขาตัวเอง และสิ่งที่เจอมันทำให้แดนถึงกับตาลุกวาว และร้องออกมาอย่างดีใจ
   "แผนที่ แผนที่นี่หว่า"
   เสียงร้องของแดนทำให้เนยต้องหันไปมอง และเห็นแดนถือเท็บเล็ตอยู่ในมือ และโชว์ให้ดูอย่างดีใจ
   "อะไรอ่ะ"
    เนยถามอย่างสนใจ และลุกขึ้นไปดู
   "ก็แผนที่ไง มันเป็นของหายากมากเลยนะ ถ้ามีมันละก็ เราจะรู้ว่าเราอยู่ที่ไหน และรอบๆเรามีอะไร ภูมิประเทศเป็นยังไง มันจะทำให้เรารู้ว่าเราควรไปทางไหน และทางที่จะไปมีอะไร ฮ่าฮ่า เจ๋ง"
   แดนบอกอย่างดีใจและยิ้มไม่หุบ เพราะการเจอแผนที่ เท่ากับเขามีโอกาศเจอพี่ชิตชัยได้เร็วขึ้น แดนจึงรีบกดใช้งานแผนที่ โดยแสกนนิ้วมือตัวเองลงไป แผนทีก็แสดงตำแหน่งของแดนขึ้นบนจอ บอกตำแหน่งที่อยู่ และพื้นที่รอบๆ
    "นี่ไงเห็นมั๊ย.. เดินไปทางทิศเหนือประมาณ 10กิโล ก็จะเจอกับหมู่บ้านด้วย ดีเลย เราอาจจะหาที่พักและหาของใช้อะไรดีๆ ที่หมู่บ้านนั้นก็ได้"
   แดนบอกแล้วเอาแผนที่ไปให้เนยดู เนยดูแล้วยิ้มรับพยักหน้าเป็นเชิงว่าเห็นด้วย ทั้งคู่ตอนนี้ดูสนิทกันพอควร เลยพากันมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ ไปยังหมู่บ้านที่เห็นในแผนที่
   ทั้งสองคนใช้เวลาเดิน กว่า 3 ชั่วโมง ลุยป่าไปทางทิศเหนือ เจอซอมบี้ ตัวสองตัว บางประปราย แต่ก็ไม่เป็นปัญหาอะไร เพราะแดนจัดการเก็บมันลงได้อย่างง่ายดาย
   "อืมหืม นายนี่เก่งกว่าที่ฉันคิดอีกนะ ฉันดีใจมากเลยที่มีนายอยู่เป็นเพื่อนรวมทางแบบนี้"
   เนย เข้ามาเกาะแขนชื่นชมแดนหลังจากที่แดน ฟันหัวซอมบี้ตัวสุดท้ายลงไปนอนหงาย จนแดนรู้สึกภูมิใจในตัวเอง ตอนนั้นแดนมีความรู้สึกที่ดีกับเนยอยู่มาก เพราะตลอดทางที่เดินมา เนยทำตัวเป็นผู้ตามที่น่ารัก จนเขารู้สึกว่าเนยนั้นเป็นผู้หญิงที่น่ารักและน่าถนุถนอม จะมีเสียก็อย่างเดียวที่เธอคอนข้างจะงกของและเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่ด้วยความน่ารักช่างพูดและออเสาะฉอเลาะของเธอ ก็ทำให้แดนมองข้ามข้อเสียของเธอไป และเริ่มที่จะชอบเธอขึ้นมา ซึ่งความจริงแดนก็ปิ้งเธอตั้งแต่วันที่เขาโดนเธอปล้นวันแรกแล้ว ตอนนั้นแดนยังรู้สึกเสียดาย ที่เธอเป็นคนโหดเหี้ยม แต่เมื่อได้มาคลุกคลีกัน เธอกับเป็นคนที่น่ารักอย่างคิดไม่ถึง
   หรือจะเป็นตามที่เธอบอก ว่าเธอต้องทำตามผู้ชายคนนั้นสั่ง
   "ไปค้นตัวมันเถอะว่ามันมีอะไร"
   แดนบอกพร้อมเก็บมีดเน็บเอว อย่างเท่ห์ แต่ไม่ขยับตัวไปค้นศพซอมบี้ ปล่อยให้เนยเข้าไปจัดการคนเดียว เหมือนเปิดทางให้เธอเอาของที่เจอไปได้ตามใจชอบ เพราะแดนรู้ว่าเธองก
   เนยเหมือนจะรู้เจตนาของแดน เธอก็ยิ้มให้อย่างสดใสและอ่อนหวานเป็นการขอบคุณ นั่นทำให้แดนหัวใจพองโตที่เธอรู้เจตนาของเขา ถึงกับยิ้มไม่หุบ ตอนนี้รู้สึกว่าความสุขของเนย ก็เป็นความสุขของแดนไปด้วย
   "เอาละไปกันต่อเถอะ"
   แดนบอกด้วยเสียงสมาร์ทมาดแมน เดินนำหน้าอย่างผู้นำสมชายชาตรี เพราะต้องการแสดงให้เนยรู้ว่าเขาปกป้องเธอได้ จนมันลืมไปว่า id ของมันนั้นตายไม่ได้
   จนมาถึงเขตหมู่บ้าน และเริ่มเห็นสิ่งปลูกสร้างและอารยะธรรมของมนุษย์บ้างแล้ว ทั้งสองจึงเข้าไปสำรวจหมู่บ้าน ที่เงียบเชียบและไร้ผู้คน หมู่บ้านนี้มีไม่กี่หลัง และเหมือนจะร้างทั้งหมด สภาพบ้านแต่ละหลังของที่นี่ ดูเก่าทรุดโทรมและผุพัง แต่ก็พอจะมีบ้านที่ดูจะปลอดภัยสามารถใช้เป็นที่พักก่อนเวลาคำคืนจะมาถึงได้
   แดนเลือกบ้านหลังหนึ่งที่ดูดีและดูปลอดภัยที่สุด มันเป็นบ้านหลังเล็กชั้นเดียว และประตูหน้าต่างมันแน่นหนาและมีน้อยบาน บ้านสร้างด้วยอิฐ แทนที่จะสร้างด้วยไม้เหมือนหลังอื่น ทำให้มันยังอยู่ในสภาพที่ดีและมั่นคง
   แดนเดินไปถึงหน้าประตูแล้วขยับลูกบิดหมุน มันไม่ได้ล็อกและเปิดเข้าไปได้ ทั้งสองคนช่วยกันสอดส่องดูข้างใน เพียงใช้สายตาก็แทบสามารถสอดส่องภายในบ้านหลังนี้ได้เกือบทั่ว เพราะมันเล็กมีเพียงห้องโถงห้องเดียว ที่เป็นทั้งห้องนอนและห้องนั่งเล่นในทีเดียวกัน จะมีมุมลับตาหน่อยก็ทางด้านหลัง ที่เป็นมุมห้องครัวและห้องน้ำ แดนจึงใช้มีดเคาะประตูทำให้เกิดเสียง เพื่อจะดูว่า ไอ้ตรงมุมลับตานั้นจะมีตัวอะไรโผล่มาหรือเปล่า แต่ก็ไม่มี เท่ากับว่า บ้านหลังนี้ปลอดภัยทั้งหมด
   แดนจึงหันไปบอกเนยว่า
   "ไม่คิดว่าบ้านแบบนี้จะมาอยู่กลางป่ากลางเขาได้นะเนี้ย เหมือนบ้านพักรีสอร์ทเลย"
   เนยยิ้มพยักหน้าเห็นด้วย และดูจะชอบสถานที่นี้อย่างมาก แดนเลยก้าวเข้าไปคนแรก เนยเดินตามเข้ามาแล้วปิดประตูล็อก ทั้งคู่ช่วยกันเช็คประตูหน้าต่างทุกบานว่าปิดเรียบร้อยดีหรือไม่ จากนั้นค่อยสำรวจหาของภายในบ้านว่ามีอาหารหรืออะไรใช้ประโยชน์ได้บ้าง แต่ไม่มีอะไรเหลือเลย
   ตอนนั้นเนยไปที่ห้องครัว ลองเปิดหมุนก๊อกน้ำ ปรากฏว่ามีน้ำไหลออกมา ต้องร้องขึ้นอย่างดีใจว่า
   "อย่างน้อยๆ ที่นี่ก็มีน้ำนะ ดีเลยฉันจะได้อาบน้ำด้วย"
   นั้นก็เพราะบ้านหลังนี้ไม่ได้ใช้น้ำประปาแต่ใช้น้ำจากแท็งค์สำรองน้ำ จึงยังมีน้ำไหลอยู่
   แดนพอฟังว่าเธอจะอาบน้ำต้องใจเสียววูบ พลางนึกเลยเถิดไปไกล ชายหญิงหนุ่มสาวอยู่ในที่เปล่าเปลี่ยวกันสองต่อสอง ในโลกที่ไร้กฎ ไร้ศีลธรรมแบบนี้ มันก่อกิเลสให้แดนคิดไปถึงไหนต่อไหน ยิ่งดูแล้วเนยเองก็ดูจะมีใจให้อยู่ด้วย ถ้าจับปล้ำซะคืนนี้เลยมันจะดีมั๊ยเนี่ย อย่าเลยไอ้แดนใจเย็นไว้ เกินเธอไม่ยินยอม เราจะเสียหมา ถึงแม้จะใช้กำลังข่มขืนมันจะมองหน้ากันไม่ติด และก็ได้แค่ครั้งเดียว ช้าๆไว้ไ ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม แดนหลับตาข่มบอกตัวเองในใจ แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาก็ต้องสะดุ้งร้องดังอุ้ย เมื่อเจอวงหน้าเนยอยู่ข้างหน้าห่างไม่ถึงคืบ
   เธอมองหน้าแดนแล้วยิ้มอย่างกรุ่มกริ่ม ถามว่า
   "นายกำลังคิดอะไรอยู่"    
    "เปล่าวววว"แดนร้องเสียงสูง พลันหน้าแดงหลบสายตาเธอ แต่เนยมองแดนเหมือนจะอ่านใจออก เลยอดหัวเราะน้อยๆไม่ได้
   แดนเลยทำเป็นกลบเกลื่อนไปตรวจสอบประตูหน้าต่าง ทั้งที่ทำไปแล้ว เนยยิ้มอย่างดูออก เธอเลยพูดว่า
   "มันปลอดภัยดีแล้วหละ เรามากินกันดีกว่า ฉันหิวแล้ว"
   เธอบอก พร้อมนั่งลงเอาเป้ของเธอมา แล้วล่วงเอาอาหารกระป๋องออกมา สองกระป๋อง เปิดรอให้แดนกระป๋องหนึ่ง และของตัวเองอีกหนึ่งกระป๋อง เธอทำเหมือนภรรยาเตรียมอาการให้สามี จนแดนรู้สึกใจวาบหวิว เพราะเนยที่ดูงก ยอมแบ่งปันอาหารให้เขาแบบนี้ มันย่อมต้องมีใจให้เขาบ้าง
   แล้วเนยก็เรียกเร่งให้แดนมากินด้วยกันอีก แดนเลยไปนั่งตรงข้ามและลงมือกินด้วยกัน ระหว่างที่กินอยู่นั้น แดนอยากรู้เกี่ยวกับผู้ชายที่อยู่กับเนยก่อนหน้านี่ ว่าทั้งคู่เกี่ยวกันยังไง จึงแกล้งอ้อมๆถามว่า
   "ผู้ชายที่มากับเธอก่อนหน้านี้เป็นแฟนเธอเหรอ"
   "เธอถามทำไม สนใจฉันเหรอ เลยอยากรู้ว่าฉันมีแฟนแล้วหรือยัง"
   เนยพูดอย่างจับไต๋แดนได้ พร้อมกับยิ้มจ้องมองแดนอย่างรอคำตอบ แดนถึงกับสำลักจนติดคอ ต้องหันไปดื่มน้ำ แล้วแกล้งกลบเกลื่อนว่า
   "เปล่า แค่อยากรู้เฉยๆ ว่า ถ้าเป็นแฟนกันทำไมเขาถึงทิ้งเธอได้ลงคอโดยไม่ช่วย แค่นั้นแหละ"
   "ฮึ..อย่าไปพูดถึงไอ้สารเลวนั้นเลย พูดแล้วโมโห..."
   เนยเหมือนของขึ้นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้น แล้วเธอก็เปลี่ยนเป็นแสยะสีหน้าใส่แดนอย่างไม่พอใจ บ่นงุบงิบในลำคอเสียงตัดพ้อเหมือนพูดกับตัวเองเบาๆว่า
   "ไอ้เราก็หลงดีใจ นึกว่าสนใจเราเสียอีก ที่ไหนได้ ชิ.."
   คำพูดบ่นทอดสะพานแบบนี้ เจตนาบ่นให้แดนได้ยิน แดนถึงกับหัวใจพองโต เลยไม่อยากถามถึงแฟนเก่าเธออีก แต่เปลี่ยนเป็นยิ้ม พูดงุบงิบตอบเหมือนพูดกับตัวเองเหมือนกันว่า
   "จริงๆ ก็สนใจแหละ เลยแกล้งถาม"
   คำพูดของแดนบ่งบอกความในใจของตัวเอง เพราะอดไม่ได้ จนเนยหน้าแดงหันมากึ่งยิ้มกึ่งค้อนใส่ ทั้งคู่สบตากันเหมือนรู้ความในใจของกัน แล้วเนยก็แกล้งกลบเกลือนความอาย โดยเอาช้อนไปแย่งตักอาหารของแดน แล้วพูดว่า
   "กินของนายมั่ง"
   แดนรู้ว่าเนยแกล้งแหย่ เลยแกล้งไม่ยอม โวยวายด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มว่า
   "อะไร ของเธอก็มี ก็กินของเธอไปสิ"
   แล้วเอาช้อนตัวเองกันช้อนของเนย จนเกิดเป็นสงครามช้อนสู้กัน แล้วแดนก็แกล้งแพ้ให้เนยตักไปกินจนได้ เนยหัวเราะชอบใจ แดนก็หัวเราะอย่างดูมีความสุข หลังจากทั้งคู่กินเสร็จ แล้วนั่งพักอาหารให้ย่อย บรรยากาศในห้องก็ดูจะเปลี่ยนไป จากที่ครึกครื้นกลายเป็นเงียบลง ทั้งคู่พูดกันน้อย แต่แอบมองกันและกันมากขึ้น บรรยากาศอึดอัดแต่รู้สึกเต็มไปด้วยความวาบหวามมีความสุข ทั้งคู่รับรู้ความในใจของกันและกันแล้วมันจะมีอะไรที่มีความสุขมากไปกว่านี้ของหนุ่มสาว
   ตอนนั้นแดนยิ่งเห็นเนยสวยน่ารักมากขึ้นกว่าเดิม จนมักมองเธอและยิ้มตลอด จนเนยเริ่มอาย และร้องยิ้มอย่างแงงอน
   "อะไร นายจะมองฉันทำไมนักหนานะ"
   แดนหัวเราะชอบใจในอาการอายแงงอนของเธอ ต้องพูดหัวเราะว่า
   "ก็คนมันน่ารักอ่ะ มองไม่ได้เหรอ"
   เนยยิ้มเขินแต่ทำหน้างอ เค้นเสียง ดัง ชิ พูดว่าบ้า อย่างไม่อยากเชื่อลมปาก แล้วก็พูดต่อไปว่า
   "ไปอาบน้ำดีกว่า"   
   เธอพูดพร้อมยิ้มจ้องมองแดน สายตาเธอเหมือนจะบ่งบอกอะไรสักอย่าง แล้วเธอก็เดินไปเข้าห้องน้ำ
   แดนถึงกับใจสั่น พูดกับตัวเองว่า เอาว่ะไอ้แดน ไม่เอานี้จะไปเอาตอนไหน ตอนนั้นแดนหน้ามืดตัดสินใจ ลุกขึ้นตามไปที่ห้องน้ำ แล้วไปทันกันตรงหน้าประตูห้องน้ำ เนยเลยหันมาถามว่า
   "มีอะไรเหรอ"
   แดนจึงรวบรวมความกล้า พูดว่า
   "คือ. ฉัน ฉัน อาบด้วยได้มั๊ย"
   คำพูดนี้เมื่อพูดออกมาเนยถึงกับยิ้มอายก้มหน้า แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ แดนใจเต้นตูมตาม อีแบบนี้มันเท่ากับไม่ปฏิเสธ เขารีบถอดเสื้อผ้าตัวเองทิ้งกองไว้ข้างนอกจนหมด เหลือแต่กางเกงใน กับนาฬิกาที่มันถอดออกไม่ได้ แล้วก็ค่อยๆเปิดประตูเข้าไป
   ภาพที่แดนเห็น คือเนยกำลังเปลือยผ้าของตัวเองออกเหมือนกัน แล้วเธอก็เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า เปิดนั้กบัวอาบยืนหันหลังให้แดน รูปร่างของเธอนั้นมันยั่วยวนจนแดนทนไม่ไหว มันชวนให้อยากเข้าไปสัมผัสกอดรัดเสียเหลือเกิน
   แดนจึงเข้าไปกอดประกบเธอจากด้านหลัง แล้วหอมจูบซอกคอ เนยสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็รอคอยอยู่แล้ว เธอหันหน้าไปคลอเคลียกับการจูบไซด์ซอกคอของแดน
   "อืมส์ ..ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจริง ฉันชอบเธอตั้งแต่เห็นเธอวันแรกแล้ว"
   แดนบอกพร้อม จูบเม้มไปถึงติงหู มือหนึ่งก็ลูบไล้หน้าท้อง อีกมือหนึ่งก็เคล้าคลึงนมที่อูมเต่งเต็มมือ เนยมีสีหน้าเคลิบเคลิ้ม เหมือนกำลังตกอยู่ในอารมณ์พิศวาส ถามว่า
   "จริงเหรอ วันที่ฉันปล้นนายอ่ะนะ นายนี่ตกหลุมรักคนง่ายจัง"
   เสียงของเธอกระเส่าเว้าวอนยั่วยวน ตัวก็บิดไปมาเพราะสยิวมือของแดนที่ลูบไล้ไปทั้งตัว และน้ำจากฝักบัวราดรดคนทั้งสองจนเปียกชุมไปด้วยกัน แล้วเนยก็เหมือนทนความต้องการตัวเองเองไม่ไหว เธอพลิกตัวหันหาแดน แล้วเธอก็เป็นผ่ายรุก โดยการโอบคอแดนแล้วประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม เนยมีอารมณ์ที่เร้าร้อน การดูดปากแลกลิ้นก็ชำชอง เธอใช้ลิ้นตวัดโรมรันชักชวนลิ้นแดน มานัวเนียในปากของตัวเอง
   แดนถึงกับเคลิบเคลิ้มใจวาบหวาม กอดรัดร่างเนยอย่างสมมาดปารถนา จากนั้นเนยก็ไล่จูบซุกไซด์ลงซอกคอแดน แล้วดูดจนเป็นรอยจ้ำ ส่วนมือก็เลื่อนลงไปจับของสงวนแดนที่ตอนนี้ตั้งลำผงาดภายใต้กางเกงใน สัมผัสแรกที่จับ ทำเอาเธอถึงกับยิ้ม อุทานว่า
   "อุ้ย ใหญ่จัง นายนี่ซ่อนรูปเหมือนกันนะ"
   แดนแอบยิ้มอย่างภาคภูมิ พูดกระซิบที่ข้างหูเธอว่า
   "แล้วเธอชอบมั๊ยหละ"
   แทนคำตอบ เนยย่อตัวลงไปนั้งคุกเข่า แล้วค่อยๆบรรจงถอดกางเกงในของแดน จนควยของแดนค่อยเผยตัวออกมาข้างนอกและหลุดเด้งตัวผงาดชี้หน้าเนย เนยกำมันรูดช้าๆ และเงยหน้ายิ้มมองแดน ก่อนจะเผยอริมฝีปากจูบหัวควยแดนอย่างนุ่มนวล แล้วค่อยๆห่อปากอมมันอย่างช้าๆ
   ซีดดดดส์
   แดนซีดส์ปากเสียวสยิวจนต้องเอามือท้าวผนังห้องน้ำเพื่อทรงตัว ความเสียวมันทำให้เขาเกือบขาอ่อน เนยเงยหน้ามองแดนตลอดเหมือนกับอยากดูว่าแดนมีความสุขกับการที่เธอทำรักด้วยปากให้เขามากแค่ไหน
   แล้วเธอก็จัดการโลมเลียมันไปทั้งดุ้น ควยใหญ่ๆยาวๆมันถูไถกับหน้าเธอ มันเป็นภาพที่แดนเห็นแล้ว เพิ่มความกระสันรัญจวนใจให้เขาอย่างยิ่ง จากนั้นเธอก็เริ่มโม๊กให้ทั้งดูดทั้งเลียและอมอย่างอร่อย
   "อ้ออออออฮฮ ซีดดดส์ อูออออออ โอ้ววววววว"
   แดนครางลมหายใจระบายเสียวอย่างอดไม่ได้ บางครั้งถึงกับต้องห่อตัวงอ
   "อืมส์... จ๊วบๆๆ อืมส์ จั๊บๆๆ เธอชอบมั๊ยแดน"
   เนยถามขณะอมดูดควย เมื่อเห็นแดนห่อปากครางไม่หยุด แดนเลยต้องตอบว่า
   "ชอบสิ มันเสียวไปหมดแล้ว เธออมควยเก่งจัง โอ้วววววว ซีดดดส์"
   แดนยิ่งบอกแบบนี้ เนยยิ่งเร่งทำให้แดน
   "อุ๊ย ซีดส์ โอ้ยยยย  ซีดดดส์ อู๊ยยยยย "
   แดนครางจนหน้านิ้ว เอามือไปกดหัวเนยอย่างอัตโนมัติ เขารู้สึกเสียว จนจะทนไม่ไหว เหมือนน้ำมันกำลังจะแตกทะลัก ตอนนั้นความรู้สึกแวบหนึ่งวูบขึ้นมา คิดว่าเพิ่งมีเซ็กส์กับเธอครั้งแรกจะแตกใส่ปากเลย มันออกจะหน้าเกลียดไปหน่อย ก็เลยส่งสัญญาณดันไหล่เนยเบาๆเหมือนจะให้จะให้พอก่อน แต่เนยกลับต้องการ เธอไม่ยอมหยุดยังดูดอมควยแดนอย่างเร้าร้อน จนโม๊กใส่เร็วๆ เร่งให้แดนแตก
   เมื่อเธอไม่ยอมหยุดแถมยังเร่งใส่แบบนี้ แดนก็ไม่ไหวแล้ว คิดในใจว่า เอาวะแตกก็แตก แดนไม่อั้นอีก ปล่อยน้ำแตกทะลักออกมา พอน้ำเข้าปากเนย เนยก็รีบอ้าปากรอแล้วเอามือช่วยสาวควยรีดให้ จากนั้นเธอก็เอาควยถูไปกับปากบ้วนน้ำควยจนอาบเลอะหน้าไปหมดและยิ้มให้แดนด้วยนัยน์ตาหวานฉ่ำ แดนยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์ เพราะการจะเจอผู้หญิงยอมทำให้แบบนี้มันหากันไม่ได้ง่าย
   แดนเพิ่งจะน้ำควยแตก แต่เจอภาพน้ำควยอาบหน้าเนย มันก็ปลุกเร้าอารมณ์แดนให้รุกโชนจนอยากเย็ดต่อ แดนก้มลงมาประคองเนยให้ลุกขึ้น แล้วดันเธอให้ไปยืนท้าวชักโครกโดยโก่งโค้งแอ่นตูด เนยทำอย่างรู้ท่า ยืนท้าวชักโครกโก่งโค้งแอ่นตูดเอวงออย่างกับดาราหนังเอวี แดนจึงย่อตัวลงใช้สองมือแหวกแก้มก้น ซุกหน้าเลียหีเนยอย่างดูดดื่ม เหมือนต้องการสนองคืนความสุขให้เธอกลับคืน
   "อ้อยยยยย แดน อืมส์ อ้อยยยย เสียวหีดีจัง เลียแบบนั้นแหละ อ้อยยยย ซีดดส์"
   แดนได้ยิน เนยร้องอย่างเสียว รู้ว่าเขาเลียถูกจุด ยิ่งละเลงลิ้นโลมเลียอย่างไม่หยุด เนยเสียวจนต้องส่ายสะโพก บางครั้งก็ดันหีสู้ลิ้น จนน้ำหีเยิ่มเหนียวติดลิ้นแดนออกมา
   "อ้อยยยย ซีดดดส์อย่าหยุดนะ อ้อยยย เสียวเหลือเกิน ซีดดดส์ ดูดแตดเนยด้วยแดน ซีดดดส์"
   เนยร้องบอกอย่างต้องการ จนแดนต้องทำตาม แล้วเธอก็ร้องระงม เมื่อแดนดูดตอดแตดเธอไม่ยั้ง
   "อ้ออยยยยยย เสียวเหลือเกิน จะเสร็จแล้ว อ้ออยยยยย น้ำหีจะแตกแล้วววว"
   เนยร้องด้วยสีหน้าทรมาน ตัวเกร็ง จากนั้นก็ขยับตัวเอาหีหนีปากแดน ปล่อยน้ำหีพุ่งแตกออกมาเหมือนฉี่ ตอนนั้นนาฬิกาแดนส่งเสียงดังติ๊ดและหน้าจอกระพริบ level up แต่แดนไม่ได้สนใจเพราะมั่วแต่ดูน้ำหีที่ไหลออกมา
   "อ้อยยย แดน อ้อยยย เนยอยากโดนควย อยากโดนเย็ด เย็ดเนยนะ เย็ดนะ"   
   เนยก้มหน้าหอบ พร้ำบอกระร่ำระรัก หลังจากปล่อยน้ำหีจนหมด แดนฟังแล้วมันเงี่ยนจนทนไม่ไหว จับควยเข้าไปถูร่องหีที่เปียกไปด้วยน้ำก่อนดันควยยาวใหญ่มุดเข้าไป มันทั้งรัดทั้งฟิต จนแดนอู้ปาก เสียวหัวควยสุดๆ ในขณะที่เนยหลับตาปี้ และขยับขาถ่างออกจนกว้างเพื่อให้แดนสอดควยเย็ดด้านหลังได้ถนัดๆ
   "อ้อยยยย ซีดดส์ ใหญ่เหลือเกิน เต็มรูหีไปหมดแล้วว ซีดดส์ "
   เนยเหลียวหลังมาบอกมองหน้าแดน สีหน้าเธอดูทรมานและผสานไปด้วยความยั่วยวนชวนเย็ด แดนจึงอดไม่ได้ที่จะดันควยเขาไปจนมิด เสียงติ๊ดของหน้าฬิกาของการ level up ดังขึ้นอีกครั้งแต่ก็ไม่ทำให้แดนหันไปสนใจมันสักนิดเดียว
   แดนค่อยๆบรรจงเย็ดหีเนยอย่างช้าๆ ก่อน ก่อนจะเริ่มเร่งเร็วตามจังหวะ ควยยาวๆ มันสอดใส่เข้าออกได้ถึงใจเนย จนเธอยู่หน้าหลับตาเอียงและเสียวเกร็ง ส่ง อี้ อี้ ตามจังหวะการเด้าเย็ดช้าๆของแดน แล้วจากนั้นการควยก็เริ่มรูดลื่นขึ้น เมื่อน้ำเงี่ยนของเนยอาบควยแดนจนเปียกมันลื่น
   "อู๊ยยยย ซีดดดส์ เย็ดมันควยดีจริงๆ หีทั้งรัดทั้งรูดอะไรอย่างนี้ ซีดดดดส์"
   แดนครางบอกเบาๆเหมือนพร่ำบอกตัวเอง และเริ่มกระเด้าควยใส่เร็วขึ้น จนเสียงเนื้อกระทบกันดังตับ เนยก็มันหีจนน้ำหีชุ่มไปหมด เธอเสียวจนห่อไหล่ มือที่ท้าวยันตัวก็อ่อนแรง และขาก็เริ่มย่ออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเป็นแบบนั้นแดนจึงเปลี่ยนท่า จับเนยลงไปนอนหงายกับพื้นห้องน้ำ แล้วจับเนยถ่างขาเย็ดด้วยท่าเบสิก   
   ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
   แดนซอยอย่างเร็ว จนเนยเสียวตัวโยง ผวาเขากอดโน้มคอแดน พร้ำบอกใส่หูแดนว่า
   "น้ำหีจะแตกอีกแล้ว น้ำหีจะแตกอีกแล้ว แดน อ้อยยยยย"
   แดนได้ฟังยิ่งโถมใส่ไม่ยั้ง เพราะตัวมันเองก็ใกล้จะเสร็จแล้วเหมือนกัน แดนกัดฟันดังกรอด กระเด้าถี่ยิบ ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
   จนเนยน้ำหีแตกสวนออกมา แล้วแดนก็ชักควยแตกใส่หีเนยข้างนอก จากนั้นแดนก็ล้มตัวลงกอดเนยแล้วจูบไซด์นัวเนียแสดงความพิศวาสต่อกันท่ายกลางสายน้ำที่สาดลงมาจาฝักบัวเหมือนสายฝน
   เสีนงนาฬิกาดังติ๊ด level up อีกครั้ง ครั้งนี้แดนเห็น แม้สงสัยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
   สักพักเนยก็ชวนแดนให้อาบน้ำล่างตัว และยังถูหลังให้ด้วย ทำเหมือนเมียอาบน้ำให้ผัวยังไงยังงั้น แดนรู้สึกหัวใจพองโต หลงรักเนยจนหมดใจ คิดว่าเขาโชคดีจริงๆ เนยนั้นทั้งสวย ทั้งน่ารักและเร้าร้อนสุดๆ ตัวมันเองในโลกจริงคิดจะหาเมียแบบนี้ ชาตินี้คงได้แต่ฝัน เลยคิดว่าโลกแมททริกมันก็ดีอย่างนี้นี่เอง เมื่อเสร็จแล้วก็พากันออกจากห้องน้ำไปใส่เสื้อผ้า แล้วก็พักผ่อน เพราะเนยบอกเหนื่อย คืนก่อนก็หนีซอมบี้จนไม่ได้นอน คืนนี้โดนเย็ดจนเสร็จไม่รู้กี่ที เนยพูดแบบนี้ทำเอาแดนหัวเราะยิ้มไม่หยุดและภูมิใจตัวเอง เลยบอกให้เนยไปนอนก่อน มันจะอยู่ยามให้
   เนยจึงไปนอนที่เตียง โดยมีแดนอยู่เฝ้ายาม คืนนี้ที่นี่ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงทุกอย่างดูเงียบเชียบและปลอดภัย  แดนเองก็อ่อนเพลียเหมือนกัน กลับเผลอหลับสัปหงกไป ค่ำคืนนั้นผ่านไปอย่างเงียบสงบ แม้มีซอมบี้ สี่ห้าตัวผ่านหมู่บ้านนี้มา แต่มันก็ผ่านไป โดยที่ไม่รู้ว่ามีคนซ่อนอยู่ในบ้าน
   แดนหลับจนถึงตอนสาย กว่ารู้สึกตัวงัวเงียตื่นขึ้นมา เพียงแค่ขยับตัวงัวเงียตื่น ก็รู้สึกถึงความผิดปกติของร่างกาย ตัวของแดนกับถูกพันธนาการด้วยเชือก แดนตกใจสุดขีดคิดไม่ออกว่ามันเกิดอะไรขึ้นตอนเขาหลับไป วินาทีแรกนึกเป็นห่วงเนยขึ้นมา ต้องตะโกนเรียกเธออย่างสุดเสียง แต่ก็ไร้เสียงตอบ
   "บ้าชะมัด มันเกิดอะไรขึ้นว่ะ"
   แดนสบถพร้อมมองไปรอบๆ แต่แล้วก็เข้าใจแจ่มแจ้ง เมื่อเป้ของเขาอันตรธานหายไป แม้แต่ธนูกระจอกจัง ก็หายไปด้วย เหลือแต่ฝรั่งขี้นกกองกระจัดกระจายอยู่แทน ความรู้สึกของแดนเหมือนฟ้าถล่มแผ่นดินถลาย ทั้งโมโหทั้งแค้นสุดขีด ค่ำคืนที่เหมือนฝันของเขาพังถลายลงไปสิ้น ฉับพลัน พลันตะโกนออกมาว่า
   "อีเหี้ยยยยยยยยย อย่าให้กูเจอนะมึงงงงงงง"
   แดนร้องระบายความแค้นเสียงโหยหวน ไม่ได้เสียดายของ แต่เสียดายความรู้สึก อกหักครั้งสาหัสนัก แทบอยากจะกัดลิ้นฆ่าตัวตายขณะก้มหน้ารับชะตากรรม เพราะถูกมัดไปไหนไม่ได้ พลันเหลือบเห็นมีดพกอเนกประสงค์ตกอยู่ใกล้ๆ จึงได้เห็นแสงสว่างทางรอดอยู่รำไร คิดว่าอย่างน้อยฟ้าก็ปราณีอยู่ บันดานให้อีนั้นทำมีดพกเล่มนี้ตกไว้
   แดนเลยรีบขยับตัวเข้าไปหา แล้วทิ้งตัวทับ เอามือที่ถูกมัดไพร่หลังหยิบมันขึ้นมา เขาพยายามอยู่นานกว่าจะดึงมีดออกจากบานพับ จากนั้นก็ใช้มันถูตัดเชือกจนขาด และหลุดออกมาได้ แล้วเขาก็รีบลุกขึ้นม้วนเชือกเก็บไว้ และเอาฝรั่งขี้นก 7-8 ลูกยัดใส่กระเป๋ากางเกง แล้วออกไปตามหาเนยอย่างไร้จุดหมาย
   แต่แล้วเมื่อออกไปสักพักก็คิดได้ ว่าไม่มีทางหาเจอแน่นอน ปานนี้เธอคงโกยแน่บไปไหนต่อไหนแล้ว คิดแล้วแค้นใจพาลหมดอารมเล่น เลยล็อกเอ้าท์ออกจากเกมส์ไปทำใจก่อน

[songsak]

ขอบคุณครับ สงสัยเพลียจัด ลองใหม่อีกสักรอบละกัน

[tadds]

น่าติดตามมากคาบ ขอบคุณคาบ   

[cd13579]

แมร่งงงง นึกว่าจะอยู่ยาววว แบบนี้มันต้องตามล่ากันซะหน่อย

[v340]

ต้องเก็บไอเท็มใหม่อีกแล้วแดนเพราะหำแท้ๆเลย

[biggiggog]

ไอ้ตี๋กูโดนเข้าแล้ว

ขอบคุณมากๆครับ

[xonly-1092]

thank you

[earlybird]

เจอรอบต่อไปต้องเยดให้เดินไม่เป็นเลยนะ

[may_290607908]

ได้เวลาเป็นคนใหม่แล้ว

[koboy]

เจอทีเด็ดสาวกะล่อนเสียแล้ว ขอบคุณมากครับ

[sthanya]

ร้ายจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้ คราวหน้าต้องระวังกว่านี้

[nankung]

หนุกแน่งานนี้

[dekduer55]

โดนเข้าให้แล้วไงนายแดนต้องตามล่าจับมาให้ได้เลย ขอบคุณคับ

[pitsanume]

ขอบคุณครับ แล้วสวรรค์ก็พังทะลาย แต่ก็ยังดีที่เป็นโลกในเกมส์ แต่ก็แอบเสียใจเหมือนกันนะ รอติดตามครับ

[tantawanjames]

ได้จัดแต่เสียของไปจนหมดแดนเอ้ย