ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_saradio

Survival Online ผจญโลกซอมบี้ ตอนที่ 9

เริ่มโดย saradio, ตุลาคม 18, 2016, 04:28:46 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

saradio

   ทันใดนั้นไทเกอร์ ก็ตะโกนจากข้างบนลงมาว่า
   "คนที่อยู่ข้างล่างฟังให้ดี ฉันมีคนและมีปืนกลอยู่ ถ้าแกยังไม่อยากเป็นผีเฝ้าหลุดละก็ ขึ้นมาซะดีๆ"
   แดนฟังอย่างนิ่งคิดแต่ก็ยังไม่ตอบ ไทเกอร์เห็นยังเงียบอยู่จึงขู่สำทับลงไปว่า
   "ว่ายังไง ถ้าแกไม่ขึ้นมาพวกเราจะลงไปจัดการแกซะ ถ้าขึ้นมาอาจจะไม่มีใครต้องเจ็บตัว"
   แดนจำได้ว่า ผู้หญิงคนหนึ่งพูดว่าพวกมันกระสุนหมดแล้ว นี่คงเป็นแค่คำขู่มากกว่า ดังนั้นจึงพูดสวนไปว่า
   "แกโกหก แกมีปืน แต่แกไม่มีกระสุน เราได้ยินที่พวกแกคุยกันหมดแล้ว ดังนั้นอย่ามาขู่เสียให้ยาก ทางที่ดีรีบออกไปจากบ้านหลังนี้ดีกว่า"
   หน๋อย ไอ้บ้า ไทเกอร์ด่ามันเบาๆ ที่มันดันรู้ทันและได้ยินที่พวกมันคุยกัน แสดงว่ามันรู้ความเคลื่อนไหวข้างบนทั้งหมด ดังนั้นคิดว่าไม่มีความจำเป็นต้องขู่ โกหกมันอีก จึงพูดว่า
   "แสดงว่าแกได้ยินเสียงข้างบนมาตลอด ดี งั้นฉันจะพูดอย่างไม่อ้อมค้อม แกคงรู้นะว่า ผีดิบมันล้อมบ้านนี้ไว้หมดแล้ว แล้วเราจะไม่ไปไหน ไม่นานมันจะพังเข้ามา ถึงตอนนั้นฉันจะไม่ยอมตายคนเดียว ฉันจะเปิดฝาทางลงนี้ ให้พวกผีดิบมันลงไปจัดการพวกแกด้วย ฉันรู้นะว่าพวกแกก็ไม่มีทางออก ถ้ามี ก็คงหนีออกจากที่นี่ไปแล้ว"
   แดนฟังแล้วต้องคิดหนัก สบถว่า แม่งเอ้ย ไม่คิดว่ามันจะใช้ไม้นี้ ลำพังพวกมันตายก็แค่ไปเล่นใหม่ แต่ถ้าเขาตายนี่ถึงกลับจบเลยทีเดียว
   "เอายังไงดีหละแดน"
   เฟย์ถาม เพราะคิดแล้วรู้สึกหนักใจแทนแดนอยู่เหมือนกัน แดนคิดแล้วต้องตัดสินใจจึงบอกเฟย์ว่า
   "คงต้องเสี่ยงให้พวกมันลงมา"
   แล้วตะโกนขึ้นไปบอกคนข้างบนว่า
   "ก็ได้ พวกเราจะให้พวกนายหลบลงมา แต่ต้องทำตามที่เราบอก โดยการลงมาหาเราทีละคน"
   "ไม่ พวกนายต้องขึ้นมาให้เราเห็นก่อน"
   "ไม่มีทาง ถ้านายไม่ตกลงทำตามเรา เราก็จะรอเสี่ยงอยู่ในนี้ เพราะยังไงผีดิบต้องจัดการพวกนายก่อน ก่อนจะมาถึงเรา"
   ข้างบนเงียบไป เหมือนกำลังคิดตัดสินใจกันอยู่ แดนเห็นมันเงียบไปนาน จึงพูดต่อไปว่า
   "ว่าไง หรือพวกนายจะไม่ลงมาก็ได้ ถ้าไม่ตอบถือว่าการเจรจาสิ้นสุด แล้วถ้าใครลงมาเราจะยิงทันที"
   "ก็ได้ ๆ แต่เราจะไว้ใจนายได้แค่ไหน ว่านายจะไม่ฆ่าเรา"
   ไทเกอร์พูดอย่างยอมรับข้อเสนอ เพราะไม่มีทางเลือก แดนจึงบอกไปว่า
   "ฉันจะไม่ผิดคำพูด ถ้าพวกนายปฏิบัติตัวดี ฉันให้สัญญา พวกนายจะปลอดภัย"
   ไทเกอร์รู้สึกหงุดหงิดตัวเองที่คนอย่างเขาต้องตกเป็นรองคนอื่นขนาดนี้ แต่สถานการณ์ตอนนี้ ทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว ได้แต่เสี่ยงยอมทำตาม
   "งั้นเราจะลงไปแล้ว"
   แดนจึงให้ผู้หญิงลงมาก่อน และลงมาทีละคน แล้วเขาก็ไปจุดคบเพลิงขึ้นใหม่เพื่อให้มีแสงสว่างมองเห็น คนแรกที่ลงมาคือสาวผมแดง เธอเป็นสาวสวยรูปร่างผอมเพรียวหุ่นเซ็กส์ซี่อย่างนางแบบ แล้วย้อมผมแดง ใส่เสื้อผ้าสั้นเล็กอย่างกับชุดชั้นใน และสวมรองเท้าบู๊ทกับถุงน่อง
   เธอไต่บันไดลงมาแล้วชูมือเหนือศรีษะ แดนเอาปืนเล็งเธอไว้ แล้วให้เธอเดินเข้ามาหาอย่างช้าๆ แล้วให้เธอปลดอาวุธออก จากนั้นก็จับเธอมัดด้วยลวด ระหว่างที่สาวผมแดงถูกมัดลวดอยู่นั้น เธอมองแดนด้วยสายตาหยาดเยิ้มยั่วยวนตลอด จนเฟย์รู้สึกหึงจนหน้าเง้างอ คนต่อมาคือสาวผมทอง เธอรูปร่างอวบกว่าคนผมแดง หน้าตาเธอสวยไม่แพ้กัน แต่แฝงความแสบเอาเรื่องอยู่ไม่น้อย และเธอดูไม่ยีหระอะไรเลย ให้แดนมัดได้ตามสบาย
   ส่วนคนสุดท้ายคือผู้ชายตัวใหญ่ ที่แขนขวาด้วนถูกสวมด้วยปลอกเหล็ก และติดดาบปลายปืนเข้ากับมือที่ด้วน
   "เป็นการต้อนรับที่ดูอบอุ่นดีนะ"
   ไทเกอร์พูดประชด เมื่อเห็นผู้หญิงทั้งสองคนถูกมัดนั่งรวมอยู่มุมห้อง มันแม้ชูสองมือเหนือหัว แต่แดนก็ยังไม่เข้าใกล้มัน เพราะดาบปลายปืนที่ติดอยู่กับปลอกเหล็กแขนข้างที่ด้วนของมันพร้อมฆ่าคนได้ทุกเมื่อ
   "ปลดดาบของนายก่อน"
   แดนบอกพร้อมขยับปืนเตรียมพร้อม
   ไทเกอร์ยิ้มหัวเราะ พูดว่า
   "โอเค ฉันลืมไป ไม่ต้องตื่นเต้นไปหรอกน่า"
    มันบอกพร้อมถอดดาบปลายปืนออกจากปลอกเหล็ก แล้วโยนไปข้างหน้าแดน  แดนให้มันนอนคว่ำลง แล้วจับมันมัดไว้เป็นคนสุดท้าย
   ทั้งสามคนจึงถูกจับมัดไว้รวมกันที่มุมห้อง ขยับไปไหนไม่ได้ แล้วแดนก็ไปเช็คฝาทางลง และเอาไม้มาขัดไว้ไม่ให้มันถูกดึงเปิดออกจากด้านบนอีก จากนั้นก็เข้าไปในห้อง นั่งลงคู่กับเฟย์ รอฟังเสียงข้างบนว่าพวกผีดิบจะพังบ้านเข้ามาตอนไหน หรือถ้าโชคดีพวกมันรู้สึกว่าไม่มีคนอยู่ข้างในแล้ว พวกมันอาจจะพากันไปที่อื่นก็ได้   
   ตอนนั้นไทกอร์จ้องมองแดนอยู่ตลอด และทำสีหน้าสบายๆอย่างเป็นมิตร เมื่อแดนหันมาสบตา ไทเกอร์ก็ถามว่า
   "นายชื่ออะไร"
   แดนทำเป็นไม่สนใจ และไม่ตอบ แต่ไทเกอร์ยังเซ้าซี้อีกว่า
   "ไม่เอาน่าพวก ยังไงเราก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกันแล้ว รู้จักกันหน่อยเป็นอะไรไป ฉันชื่อไทเกอร์ ส่วนนี่ อาเดล แล้วก็ เชอรีน"
    ไทเกอร์พูดแนะนำตัวก่อน พร้อมโบ้ยหน้าแทนมือที่ถูกมัดไปที่สาวผมทองกับสาวผมแดงตามลำดับ แล้วก็จ้องมองแดนเหมือนรอคำตอบ แดนเลยอดไม่ได้ที่จะตอบชื่อตัวเอง ทำให้เฟย์ต้องบอกแนะนำตัวตาม
   "แดนกับเฟย์" ไทเกอร์ทวนชื่อพวกเขา ก่อนจะพูดต่อ
    "พวกนายคงเป็นแฟนกันสินะ เหมาะสมกันดีจริงๆ"
   คำพูดของไทเกอร์ ทำเอาเฟย์เผลอยิ้ม
   " เอาละงั้นเรามาคุยทำความเข้าใจกันหน่อยมั๊ย .. จริงๆแล้วฉัน ไม่ได้มีเจตนาบุกรุกบ้านนายหรอกนะ แต่มันเป็นเหตุบังเอิญที่ฉันหนีพวกผีดิบมาทางนี้ แล้วก็เจอบ้านนายพอดี ทำให้พวกเราต้องพังประตูเข้ามาหลบ ตอนแรกเราไม่คิดว่ามีคนอยู่ด้วยซ้ำ นายคงเข้าใจนะ ว่าเราไม่ได้มีเจตนาร้ายตั้งแต่ต้น"
   ไทเกอร์พูดต่อ แถมวางท่าทางให้น่าเชื่อถือ แต่แดนกลับมีสายตาที่ครุ่นคิดพูดว่า
   "แต่นายข่มขู่เรา"
   "ก็ใช่ .แต่นายก็น่าจะรู้ว่าเกมส์นี้ไว้ใจใครไม่ได้ เราไม่มีกระสุน เราจึงต้องใช้วิธีขู่ให้นายออกมา เพื่อให้พาเราลงหลุมหลบภัยด้วยก็แค่นั้น ..น่าพวก ฉันไม่ใช่คนเลวร้ายอย่างหน้าตาหรอก ถ้ายังไงเห็นแกมิตรภาพใหม่ของพวกเรา นายพอจะช่วยแก้มัดให้พวกเราได้มั๊ย"
   ไทเกอร์มองแดนด้วยสายตาเชิงผูกมิตร แต่แดนกลับพ่นลมออกจมูกดังหึ เหมือนนึกขำ ถ้าเป็นแต่ก่อนเขาอาจจะเชื่อลมปากพวกนี้ แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้ว เลยพูดว่า
   "นายบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าเกมส์นี้ไว้ใจใครไม่ได้ เพราะฉะนั้น ฉันคิดว่าฉันมัดพวกนายไว้แบบนี้ หนะดีแล้ว"
   ไทเกอร์ชะงักค้างรู้สึกผิดหวังไม่น้อยที่แดนไม่หลงกล แต่ก็ยังฝืนยิ้ม นั่งเหยียดเอนหลัง พูดว่า
   "งั้น นายจะจัดการกับพวกเรายังไงต่อ"
   ไทเกอร์เปลี่ยนมาถามตรงๆ เพราะอยากรู้ความคิดของแดน
   "ก็ไม่จัดการยังไง รอจนพวกผีดิบไปหมดแล้ว พวกนายก็ไปตามทางของนาย พวกเราก็ไปตามของเรา แต่ตราบใดที่ยังอยู่กันในนี้ นายก็ต้องทนอยู่ในสภาพนี้ไปก่อน"
   แดนบอก ในขณะที่ไทเกอร์ซ่อนยิ้ม เมื่อรู้ว่าแดนไม่คิดจะฆ่าพวกมัน ทำให้มันเบาใจขึ้นมาหน่อย ตอนนั้นเสียงข้างบน อึกกระทึกโครมครามมากขึ้นทุกขณะ จนได้ยินเสียงข้าวของหล่นกระจาย
   ไทเกอร์ต้องแหงนมองเพดาน พูดว่า
   "พวกมันพังบ้านเข้ามาแล้ว"
   แดนก็รู้สึกแบบนั้น แต่มันก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งเงียบอดทนรออยู่ในนี้ สาวผมแดงที่ชื่อเชอรีน พลันมองมาที่แดนก่อนพูดว่า
   "พวกเธอมีอาหารให้เรากินกันบ้างมั๊ย อย่างน้อยน้ำแก้กระหายก็ยังดี"
   เธอพูดด้วยท่าทางที่ยั่ว แววตาส่อความเจ้าชู้และเล่นหูเล่นตา แดนต้องตกประหม่า ในท่วงท่า แววตาของเธอ เพราะเธอทำมันอย่างไม่อาย ทั้งที่ให้ท่าแฟนของคนอื่น และอยู่ต่อหน้าแฟนของเธอ แดนจึงหยิบน้ำขวดพลาสติกออกมาจากเป้ แล้วไปยื่นส่งให้ เขาตกอยู่ในความประหม่าจนลืมไปว่า เธอถูกมัดอยู่
   "นายควรจะเปิดฝา และป้อนฉันด้วยสิ นายจับฉันมัดอย่างนี้ฉันจะกินยังไง"
   เธอบอกพร้อมยิ้มอย่างอ่อนหวาน แดนจึงได้สติ เปิดขวด แล้วเอาไปจอที่ปากเธอ แต่แทนที่เธอจะกินน้ำแบบธรรมดา เธอกลับเผยอริมฝีปากอ้ารับปากขวด ก่อนจะโลมลิ้นเลียปากขวดอย่างนุ่มละมุน และรับน้ำเข้าปากจนมันเออล้นไหลหยาดออกข้างแก้มลงมาที่เนินหน้าอก เธอทำอย่างกับทำออรัลเซ็กส์ขณะที่ผู้ชายกำลังแตกใส่ปาก แดนมองค้างจนควยลุกอย่างเลี่ยงไม่ได้ นึกถึงปากขวดเป็นควยเขา มันคงจะสุขสรรสุดหรรษาเป็นแน่
   แต่ทันใดนั้นก็ต้องสะดุ้ง เมื่อเฟย์พูดมาว่า
   "น้ำมีน้อย ช่วยกินประหยัดกันหน่อยก็ดีนะ"
   น้ำเสียงของเฟย์ ทำให้แดนสะดุ้งมือกระตุก จนน้ำกระฉอกใส่หน้าเชอรีน เสียงหัวเราะครืนดังขึ้นจากไทเกอร์และแม่สาวผมทองที่ชื่ออาเดล เพราะตอนนี้ดูสาวน้อยหน้าแบ๊วจะออกฤทธิ์แรงหึงเสียแล้ว
   เชอรีนรู้สึกเสียหน้าเล็กน้อย จึงพูดแหย่เฟย์ แก้เสียหน้าว่า
   "ขี้หึงแบบนี้ระวัง สามีทิ้งนะจ๊ะ"
   เฟย์ไม่อยากต่อปากต่อคำ หันหน้างอไปทางอื่น แดนรู้สึกว่าตัวเองงานเข้า ทำท่าจะกลับไปหาเฟย์ แต่สาวผมทองอาเดลกลับพูดว่า
   "นี่ ฉันยังไม่ได้กินเลย"
   แดนจึงต้องเอาไปให้อาเดลกินอีก เฟย์จับจ้องมอง ดูว่าอาเดลจะมีวิธีกินพิสดารเหมือนแม่ผมแดงที่ชื่อเชอรีนหรือเปล่า แต่อาเดลก็กินอย่างปกติ เพียงแต่มองแดนอย่างนึกขำ ที่เห็นมันเป็นคนกลัวเมีย เมื่ออาเดลกินเสร็จ แดนก็เอาไปให้ไทเกอร์ต่อ
   จากนั้นทุกคนก็นั่งเอนฟังเสียงข้างบนต่อ ตอนนั้นเฟย์มีอาการงอนแดนเล็กๆ จนแดนต้องเข้าไปง้อ เพียงแต่ต่อหน้าคนอื่น ไม่สามารถทำได้โจ่งแจ้ง จึงได้แต่แอบงอนง้อกัน แต่นั้นก็ไม่พ้นสายตา พวกไทเกอร์อยู่ดี
   เวลาผ่านไปเนินนาน ยังไม่มีที่ท่าว่า ผีดิบข้างบนมันจะไปไหน ก็เลยต้องจับเจ่ารอกันอยู่แบบนั้น ครั้นจะล็อกเอ้าท์ออกเกมส์หนี ก็ทำไม่ได้ เพราะอยู่ในรัศมีที่ไม่ปลอดภัย เกมส์จึงไม่ให้ล็อกเอ้าท์ออก
   แล้วเวลาก็ผ่านไปอีกหลายชั่วโมง จนบางคนเริ่มหลับ แต่บางคนยังตื่นอยู่ เฟย์ตอนนั้นหลับไปแล้ว และสองสาวอาเดลกับเชอรีนก็หลับไปแล้วด้วย เหลือแต่ไทเกอร์กับแดนที่ยังตื่นอยู่ แล้วจู่ๆ ไทเกอร์ก็โบ้ยหน้าให้แดนดูเชอรีน ก่อนพูดค่อยๆยิ้มเป็นนัยๆว่า
   "นายสนใจเชอรีนมั๊ยหละ เธอเก่งเรื่องเซ็กส์มากเลย อาเดลก็ด้วย ฉันรับประกันเลยหละ"
   "นายกำลังจะพูดอะไร"
   "ก็ไม่มีอะไร เพียงแต่คิดว่านายอาจสนใจอยากจะแลกคู่สวิงกิ้งกันก็ได้ ก็คิดดู ฉันมี 2 นายมี 1 นยกำไรเห็นๆ เรามาเล่นเซ็กส์หมู่แก้เครียด ฆ่าเวลาดีกว่ามั๊ย"
   คำพูดของไทเกอร์มันเย้ายั่วเสียจนแดนต้องขยับตัว แต่มันไม่ใช่วิสัยเขาที่จะทำเรื่องแบบนี้กับผู้หญิงที่ตัวเองรัก แดนจึงพ่นลมหายใจดัง หึ อย่างฟังไม่เข้าท่า ก่อนจะหลับตาทำเป็นไม่สนใจ
   ไทเกอร์เลยหัวเราะเบาๆ พูดว่า
   "นายนี่ดูจริงจัง จังนะ เธอเป็นแฟนนายบนโลกจริงๆหรือไง ถึงได้หวงแบบนี้ ถ้าไม่ใช่นายจะไปสนใจทำไม เพราะเธอก็แค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป หากตายก็ต้องไปเล่นใหม่ ใครจะไปเกิดโพล่ที่ไหนก็ไม่รู้ กว่าจะเจอกันอีกมันก็ยาก หรือถ้าบังเอิญเจอกันอีกที่ ตอนนั้นเธออาจจะเป็นคนใหม่ที่อยู่กับผู้ชายคนอื่นแล้วก็ได้ สู้มาหาความสุขกันตอนที่ยังมีโอกาส ไม่ดีกว่าหรือไง"
   ไทเกอร์พูดเรื่องจริงที่เกิดขึ้นและมีให้เห็นอยู่ในเกมส์นี้เป็นประจำ ความรักที่แท้จริงมันไม่มีในโลกแมททริกแห่งนี้ พอตายจากกัน ต่างคนก็ต่างไปเล่นใหม่ มีคู่ใหม่ เพราะในโลกจริงพวกเขาไม่เคยรู้จักพูดคุยหรือมีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน เพราะแต่ละคนไม่เคยเปิดเผยตัวจริงให้ใครรู้ แม้แต่คนที่เคยเล่นด้วยกันหรือเป็นคู่รักกันในเกมส์
   อย่างไทเกอร์ อาเดลและเชอรีนเองก็เหมือนกัน พวกเขาเป็นสามคนผัวเมียกันเฉพาะในเกมส์ ที่ตัวจริงก็ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นใครอยู่ที่ไหน ถึงพวกเขาอาจจะมีการติดต่อกันทางโทรศัพท์หรือแอปแชทเพื่อนัดแนะการออนไลน์บ้าง แต่ก็ไม่เคยเปิดเผยตัวตนจริงให้กันรู้
   แดนเริ่มหวั่นไหว เขามองไปทางเฟย์ที่หลับอยู่แล้วอดคิดตามไม่ได้ว่า ถ้าเฟย์เกิดตายไป แล้วเธอไปเล่นใหม่ เธอจะตามหาเขา แล้วจะมาอยู่กับเขาแบบนี้อีกหรือไม่ หรือเธอจะเป็นแบบที่ไทเกอร์พูด เล่นตัวใหม่ เจอคนใหม่ แล้วลืมเราไป เพราะนี่มันเป็นแค่เกมส์เท่านั้น
   แต่แดนก็เรียกสติของตัวเองคืนมาได้ คิดว่าอยู่กับเธอได้เท่าไหนก็เท่านั้น จึงไม่คล้อยตามไทเกอร์ที่พยายามกล่อม แดนจึงพูดว่า
   "นายอย่าเสียเวลา กล่อมฉันให้แก้มัดนายเลย มันอาจจะทำให้ฉัน ไม่ไว้ใจนายมากขึ้น หรือฉันอาจจะตัดปัญหา โดยการฆ่านายทิ้งก็ได้"
   "โอเคๆ ฉันแค่พูด เสนอในสิ่งที่คิดว่านายสนใจเท่านั้น ไม่มีเจตนาอื่น ถ้านายไม่ชอบฉันเงียบก็ได้"
ไทเกอร์ทำท่าถอนหายใจเหมือนยอมจำนน แล้วก็เงียบไม่พูดอะไรต่อ แต่สักพักมันก็เปลี่ยนเรื่องพูดถามว่า
   "ธนูของผู้หญิงคนนั้น เธอได้มันมาจากไหน"
   "ฉันทำให้เธอเอง"
   "ลูกธนูด้วยรึ"
   แดนพยักหน้าแทนคำตอบ
   "นายมีรีซีฟ คราฟ ธนู กับลูกธนูอย่างนั้นสินะ"
   .แดนส่ายหน้า ก่อนพูดว่า
   "ไม่มีหรอก ฉันทำมันขึ้นมาเองด้วยมือ"
   ไทเกอร์ฟังแล้ว ต้องขยับตัวมีท่าทีสนใจขึ้นมาอย่างมาก ถามว่า
   "หัวดอกธนูที่เป็นเหล็ก นายก็ทำเองเหรอ"
   "ใช่..ทำไม"
   ไทเกอร์ยังไม่ได้ตอบ แต่มองเขานิ่ง ในหัวมันเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ แดนกลับคิดว่ามันนึกหัวเราะเยาะ ที่เขามาเสียเวลาทำอะไรบ้าๆ จึงรีบพูดว่า
   .โอเค ฉันรู้ว่าเกมส์นี้มันมีรีซีฟ มีการคราฟ มันทำได้ง่ายกว่า แต่ฉันไม่มีนี่หว่า ฉันทำขึ้นมาเองมันผิดตรงไหน"
   แดนรีบพูด เพราะกลัวโดนหัวเราะเยาะว่า โง่ แต่ไทเกอร์กลับไม่ได้หัวเราะ
   "มันไม่ผิดหรอกเพื่อน แล้วนายยังทำอะไรได้อีกมั่ง"
   แดนต้องหยุดคิด แล้วตอบว่า
   "ฉันคิดว่าตอนนี้ เกี่ยวกับพวกหลอมเหล็ก หรือของที่ทำขึ้นจากเหล็ก ฉันทำมันได้หลายอย่างเลยหละตอนนี้"
   แดนบอกอย่างนึกไปคิดไป เพราะ จริงๆ ตัวเขาตั้งแต่หลอมเหล็กเป็นจนเลเวลอัพ ความรู้ทางด้านงานโลหะของเขาก็พัฒนาขึ้น เขามีของหลายอย่างที่คิดจะทำในหัว แต่ก็ยังไม่มีโอกาส วัตถุดิบและเวลา
   ไทเกอร์ฟังแดนตอบอย่างอึ้งทึ่ง สายตาเกิดประกาย จ้องมองดูแดนก่อนยิ้มพูดว่า
   "นายนี่เจ๋งหวะ"
   มันพูดแค่นั้น แล้วไม่พูดอะไรต่อ แต่หัวเราะเหมือนเจออะไรถูกใจ
   เฟย์ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงหัวเราะของไทเกอร์ ทำให้แดนต้องหยุดสนทนากับไทเกอร์ เพราะกลัวมันชวนคุยเรื่องบ้าๆ อย่างเซ็กส์หมู่อีก
   เวลาผ่านไปอีกนาน จนเสียงข้างบนเริ่มซ่าลง เมือนพวกผีดิบ พากันไปหมดแล้ว แดนจึงคิดขึ้นไปดู โดยเฟย์ตามไปด้วย
   ทั้งคู่ถือปืนมายืนที่ทางออก แดนปีนบันไดขึ้นไป ดึงไม้ที่ขัดออก แล้วลองแง้มฝาครอบปิดทางลงใต้ดินออกให้พอส่องสายตาเห็นข้างนอก
   ตอนนั้นเป็นช่วงเวลากลางวันแล้ว ทำให้มองเห็นภายนอกได้อย่างชัดเจน ภาพที่เห็นเบื้องหน้า คือบ้านที่เละเทะไปหมด ข้าวของเกลื่อนกลาดกระเจื่อนกระจาย ประตูบ้านฟัง หน้าต่างแตกเป็นช่อง ฝาผนังบางด้านแตกพังออก แสดงว่าผีดิบพังบ้านเข้ามาอยู่ในนี้เต็มไปหมด แต่ตอนนี้เหมือนจะไม่อยู่กันแล้ว
   แดนจึงพลักฝาครอบขึ้น แล้วขึ้นไปข้างบน เรียกเฟย์ให้ขึ้นมาตาม เฟย์เมื่อขึ้นมาก็เห็นผีดิบตัวหนึ่ง เดินโงนเงนเข้ามาทางหน้าประตู พวกมันยังคงหลงเหลือและไปกันไม่หมด เฟย์จะใช้ปืนยิงแต่แดนห้ามไว้
   "เสียงปืนจะเรียกพวกมันมาอีก ฉันจัดการเอง"
   แดนรอมันเดินเข้ามา ก็ยืนมือไปค้ำคอ แล้วเอาขวานของเขาสับเจาะหัวมัน จากนั้นก็มีอีกตัวกำลังตามเข้ามา แดนก็จัดการดันมันไปที่พนังแล้วก็เอาขวานสับมันอีก เฟย์รีบเก็บปืน แล้วเอาธนูที่พาดบ่าออกมาถือไว้ เตรียมพร้อม
   แดนเมื่อจัดการตัวที่เข้ามาในบ้าน 2 ตัวเรียบร้อย ก็ค่อยๆย่องไปดูนอกบ้าน เห็นมันเดินวนเวียนอยู่รอบๆ อีกหลายตัว แต่ก็อยู่ในระยะห่างพอควร แดนจึงให้เฟย์ใช้ธนูจัดการ
   เฟย์ยิงอย่างแม่นยำ 1 ดอกต่อหนึ่งตัว พวกที่หลงเหลืออยู่รอบนอก 5-6 ตัวก็ตายหมด เมื่อโล่งปลอดภัยแล้ว แดนจึงคิดจะไปปล่อยพวกนั้น
   ตอนแรกแดนแก้ลวดที่มัดพวกมัน ที่ขาก่อนให้พวกมันเดินได้ พอขึ้นมาข้างบนแล้วจึงแก้มัดให้ที่มือต่อ
   "เอาล่ะ ตอนนี้ก็ทางใครทางมันแล้ว พวกนายเป็นอิสระแล้ว"
   แดนบอกหลังจากแก้ลวดให้ไทเกอร์เป็นคนสุดท้าย แต่ไทเกอร์ยังไม่ไป กลับพูดว่า
   "แดน นายไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ นายมีอาวุธ มีอาหาร และมีน้ำ แต่พวกฉันมีแต่ปืนที่ไม่มีกระสุน จะเป็นยังไงถ้าพวกฉันเจอกับฝูงซอมบี้ขึ้นมาอีก"
   "มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ฉันไม่มีอะไรจะแบ่งให้นาย"
   "ไม่ นายไม่จำเป็นต้องแบ่ง ฉันแค่อยากให้นายรวมทางไปกับฉันแค่นั้นเอง.... เอาละ ฉันจะไม่ปิดบังนายหรอกนะ ฉันคือพ่อค้าไอเทม ที่ชื่อไทเกอร์ ฉันชอบที่นายหลอมเหล็กได้ และอยากได้นายมาทำงานด้วย ที่ที่ฉันอยู่เป็นที่ที่ปลอดภัย มีอาหารการกินสมบูรณ์ นายจะได้ใช้ชีวิตสุขสบายที่นั้น"
   แดนฟังแล้วต้องหันไปมองหน้าเฟย์ สายตาเฟย์ เหมือนให้แดนเป็นคนตัดสินใจ แดนนั้นยังไม่ไว้ใจพวกเขา จึงตอบว่า ไม่ แล้วก็พาเฟย์จะเดินจากไปตามทางของเขา จังหวะที่แดนหันหลัง ไทเกอร์ใช้มือข้างที่ด้วนไปแตะไหล่ขวาเขา พร้อมเรียกพูดว่า
   "เดี๋ยวซี เดี๋ยว"
   แดนหันไปตามไหล่ที่ดดนแตะ แต่จังหวะนั้น มือไทเกอร์ข้างซ้ายกลับตะปบคว้าปืนที่เหน็บเอวของแดนทางซ้าย แดนตกใจจนตื่นตะลึง เขาพะวงกับหัวไหล่ เลยไม่ทันได้ระวังเอว ถูกไทเกอร์ฉกปืนไปได้ ไทเกอร์จอปืนไปที่แดน ยิ้มพูดว่า
   "ไม่มีใครบอกนายเหรอ ว่าอย่าหันหลังให้กับคนที่นายยังไม่ไว้ใจ"
   แดนพูดอะไรไม่ออก เฟย์ก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน แต่เธอก็รีบพูดว่า
   "พวกเราช่วยนายเอาไว้นะ นายจะทำร้ายเราเหรอ"
   ไทเกอร์หันไปยิ้มให้เฟย์ ก่อนพูดว่า
   "ไม่ต้องกลัวหรอกน่าสาวน้อย ฉันไม่ฆ่าแฟนเธอหรอก ฉันแค่จะแสดงให้ดูว่าฉันเป็นคนไว้ใจได้"
   ไทเกอร์บอก และลดปืนลง ม้วนปืนยืนด้ามจับส่งคืนให้แดน
   "ที่นี่เชื่อใจฉันได้หรือยัง"
   แดนยื่นมือไปรับปืนกลับมาช้าๆ แล้วต้องคิดว่า ไทเกอร์ได้โอกาสแล้วแต่ไม่ทำ ทั้งที่มันจะฆ่าแล้วเอาของไปทั้งหมดก็ได้ ดังนั้นสิ่งที่มันพูดน่าจะจริงอยู่ จึงพยักหน้ารับ พูดว่า
   "ได้ เราจะไปที่พักของนายกัน"
   ไทเกอร์ยิ้มเข้าไปโอบไหล่แดนอย่างถือสนิท ก่อนยิ้มพูดว่า
   "งั้นก็ไปกันเลยไอ้น้องชาย"

tarokub


oymfoyp00

ต้องบอกว่าประสบการน้อยจนน่าสมเพชเลยพระเอกเรา แต่ก็นะเป็นเรื่องปกติของคนธรรมดาที่ไม่ได้ฝึกมาหรือมีประสบการณ์ตรงอะนะ ที่สำคัญพระเอกสายคาฟหรออย่างนี้จะลอดหรือฟะ

boyboyboy

กราบจินตนาการของผู้เขียนเลยครับ นึกถึงตอนเล่นซิมใหม่ๆ เลย อยากทำอะไรที่ในชีวิตจริงทำไมได้ ทำให้หมด สนุกและน่าติดตามจริงๆ เดาทางไม่ถูกเลย ชอบมากครับ

1145nineza

#4
ผมรอตอนใหม่อยู่ครับ เนื้อเรื่องเหมือนได้อ่านนิยายดีๆเรื่องหนึ่งเลย ขอบคุณสำหรับของดีๆที่ทำมาให้อ่าน

gritkin

สนุกมากครับ เนื้อเรื่องเข้มข้นไม่เเพ้เรื่องอื่นๆ ขอบคุณมากๆครับ

itschelsea11

แปลก แหวกแหนว น่าสนใจ น่าติดตามมากๆครับ ^^

phozis

ขอบคุณครับติดตามตอนต่อไปอยู่ครับ  ::Thankyou:: ::Thankyou::

3hman


wilunx

ขอบคุณมากๆ ครับ
ไม่รู้ว่าพระเอกของเราจะโดนหลอกอีกมั้ย ดูไม่ค่อยทันคนเลย
รอติดตามตอนต่อไปอย่างจดจ่อ
::Glad::

whitebag

บางครั้งรู้สึกว่าเรานี่โง่แล้วโง่อีก แต่ความโง่ก็จะสอนให้เราเก่งึ้น และทุกครั้งมันก็ได้สิ่งดีดีกลับมาทุกที ::Thinking::

cd13579

พ่อค้าขายของกับช่างตีเหล็กสินะ แต่แม่นางโยดาจพตามมาตีหัวให้ปะวะ 
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

barrybella

 ::Beggar:: สนุกมากครับ
รอตอนใหม่ มาเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น กิ๊บกิ้ว  ::DookDig::
อยากจิให้เซ็กส์หมู่เหลือเกิ๊น

biggiggog

แต่งได้เยี่ยมมากครับ
เล่นเอาซะติดหนึบเลย
::JubuJubu::
ขอบคุณมากๆครับ

earlybird

มิตรภาพในแดนเถื่อน คงยั่งยืนนะนเส้นทางนี้