ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_saradio

Survival Online ผจญโลกซอมบี้ ตอนที่ 21

เริ่มโดย saradio, พฤศจิกายน 03, 2016, 11:37:58 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

saradio

"เฮ้ย โทรศัพท์"
   แดนร้องบอก ขณะถูกคลื่นมหาชนคนรักโซดาเบียดจนแทบจะล้ม พอเขาตั้งหลังได้ ก็เห็นโซถูกพาออกไปแล้ว ตอนนั้นต้องเกาหัวอย่างหงุดหงิด เพราะลายเซ็นก็ไม่ได้แถมเสียโทรศัพท์ไปอีก แดนหมุนขว้าง ไม่รู้จะทำยังไงอยู่พักหนึ่ง ก่อนนึกขึ้นได้ ว่าโทรเข้าเครื่องตัวเองก็ได้นี่หว่า ดีไม่ดีอาจจะได้คุยกับโซดาด้วย
   เขารีบวิ่งไปที่โทรศัพท์สาธารณะ แล้วเอาการ์ดเครดิตที่ใช้แทนเงินเสียบเข้าไป แล้วโทรเข้าเบอร์ตัวเอง เสียงเพลงรอสายของเขาดังขึ้น พร้อมหัวใจที่เต้นตึกๆตักๆ
   "เออ..สวัสดีค่ะ"
   เสียงใสๆ พูดขึ้นเมื่อต่อสัญญาณติด แดนถึงกับหน้าบานยิ้มไม่หุบ เพราะจำเสียงได้ว่าเป็นเสียงโซดา
   "เอออ ครับๆ เออผม คือเจ้าของโทรศัพท์ ที่ให้คุณเซ็น พอดี ผมรับมันคืนไม่ทัน ถูกเบียดกระเด็นออกมาก่อน เลยเออ.งอยากจะได้คืนนะครับ"
   "อ๋อ ค่ะๆ ฉันจะให้คนเอาไปฝากไว้ที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ที่ล็อกอินโดมให้นะค่ะ"
   "อ้า ครับๆ เออ..เดี๋ยวนะครับ ถ้าไม่รบกวนเกินไป คุณโซดาช่วยเขียนต่อท้ายลายเซ็น  ว่า สำหรับแดน ได้มั๊ยครับ"
   "แดน! คุณชื่อแดน เหรอ"
   "ครับ"
   โซดาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถามว่า
   "คุณเล่นเกมส์ Survival ด้วยหรือเปล่าค่ะ"
   "อ้อ ครับ ผมเล่นครับ แต่ยังไม่เก่งเท่าไหร่ แฮะๆ"
   "อืมส์ ค่ะ เดี๋ยวฉันจะเขียนให้นะค่ะ"
   "ครับขอบคุณครับ"
   แล้วเธอก็วางสาย แดนถึงกับปลื้มปลิ่ม จนเก็บอาการไม่อยู่ ร้องยาฮู้ ออกมา พร้อมย่อตัวกำหมัดชูกำปั้นอย่างกับนักฟุตบอลที่ทำประตูได้
   "กูได้คุยกับโซดาด้วยเว้ย ฮ่าฮ่า"
   แดนบอกตัวเองอย่าง ยิ้มกริ่มดีใจ แล้วรีบเดินไปรอที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์
    ตอนนั้นโซดาอยู่ที่ห้องแต่งตัว ที่เตรียมไว้สำหรับเธอ ให้ใช่เปลี่ยนเสื้อผ้า และตอนนี้เธอก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากลับมาใส่ชุดเดิมของเธอตอนขามาเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเป็นชุดง่ายๆที่เป็นเพียงแค่กางเกงยีนส์และเสื้อยืดธรรมดาเท่านั้น
   หลังจากที่เธอกดวางสายแล้ว ต้องแอบคิดว่า นายแดนคนนี้จะเป็นคนๆเดียวกันกับนายแดนในเกมส์หรือเปล่านะ จนเธออดไม่ได้ที่จะกดไปดูแกลอรี่ที่เก็บรูปภาพ ในโทรศัพท์ เพราะอยากรู้ว่า เจ้าของเครื่องหน้าตาเป็นยังไง เพราะตอนที่เธอรับโทรศัพท์ ก็ไม่ทันได้มองหน้าเขาเท่าไหร่นัก
   ในแกลลอรี่นั้น ภาพล่าสุดเห็น เป็นภาพชุดที่แดนพยายามถ่ายรูปโซดาที่อยู่บนเวที แต่เขาอยู่ไกลจากหน้าเวทีเสียจนได้มาได้แต่ภาพไกลๆ แล้วโซดาเลื่อนลงมา เห็นเป็นรูปถ่ายเซลฟี่ตัวเอง ของชายหนุ่มหน้าตาดี วัย20เศษ และก็ครอบครัว ด้วยท่าท่างกวนๆ เปิ่นๆ และตลก แต่ภาพทั้งหมดก็ดูเป็นธรรมชาติจนเธอดูแล้วต้องอดอมยิ้มไม่ได้ ถึงกับหลุดพูดเบาๆว่า
   "จะใช่นายหรือเปล่านะ"
   เธอพูดแล้วต้องชั่งใจคิด ก่อนจะบอกผู้จัดการสาวของเธอว่า   
   "พี่แตง เดี๋ยวนู๋มานะค่ะ"
   แล้วเธอก็เอาเสื้อยืดแขนยาวที่มีฮูดคลุมหัว มาใส่ทับเสื้อยืดของเธอ แล้วเอาแว่นตาดำที่ใหญ่ออกมาใส่ พร้อมใส่หน้ากากอนามัย ลักษณะนี้เธอคงคิดจะออกไปข้างนอกคนเดียว และเธอก็ทำบ่อยจนมีของพวกนี้ติดมาประจำตอนที่เธอออกงาน
   "เร็วๆ นะเดี๋ยวจะกลับแล้ว"
   "ค่า."
   ผู้จัดการของเธอบอก และโซดาก็รับคำ และเดินออกนอกห้องไปพร้อมกับโทรศัพท์ของแดน
   ที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์แดนรอด้วยใจจดจ่อ ชะเง้อไปชะเง้อมา ดูหาคนที่เป็นคนของโซดาเอาโทรศัพท์มาคืน แล้วเขาก็เจอในที่สุด เมื่อมีผู้หญิงใส่กางเกงยีนส์ สวมเสื้อชุดฮูดคลุมหัวสไตล์ฮิบฮอบแกงค์เตอร์ และสวมแว่นใส่หน้ากากอนามัย เดินมาทักเขา
   "นายแดนใช่มั๊ย"
   "อ้อ..ครับ มีอะไรเหรอครับ"
   "โซดาให้ฉันเอานี่มาคืนนาย"
   จริงๆถ้า เธอไม่ยื่นโทรศัพท์ให้แดน แดนยังคิดว่าเธอจะมาปล้นเขาเสียอีก เพราะท่าทางเธอดูห้าว และน่ายำเกรง แถมปิดหน้าปิดตาซะมิดชิด
   แดนจึงรับมาอย่างนอบน้อม และกล่าวขอบคุณ แล้วเขาก็แย้มยิ้มดูโทรศัพท์ที่มีลายเซ็นของโซดา แถมมีคำว่าสำหรับแดน ตามที่เขาขออีกด้วย เขาเก็บอาการตื่นเต้นดีใจไม่อยู่จนดูรุกรี้รุกรน พอจะเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกง ก็กลัวที่เซ็นไว้มันจะลอก พอจะเอาใส่กระเป๋าเสื้อก็กลัวหล่นหาย สุดท้ายก็ถือไว้ในมือ
   โซดา มองดูเขา ก็มั่นใจได้ถึง 80เปอร์เซ็น ว่าเป็นคนเดียวกัน เพราะแม้ร่างอวตารจะเปลี่ยนรูปร่างหน้าตา แต่บุคลิกท่าทางเฉพาะตัว และวิธีการพูด มันเปลี่ยนได้ยาก ถ้าคนๆนั้นไม่ได้เป็นนักแสดงแบบเธอ
   ยิ่งแดนด้วยแล้ว ลักษณะซื่อๆเปิ่นๆของเขา มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่หาคนเลียนแบบได้ยาก และมันก็แสดงออกมาให้เธอเห็นในตัวแดนคนนี้ แล้วเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า
   "โซดาบอกฉันว่า นายบอกเธอว่ายังเล่นไม่ค่อยเก่งใช่มั๊ย"
   "อ๋อใช่ครับ"
   แดนรีบตอบ เพราะเผื่อเธอจะมีคำแนะนำอะไรดีๆ แต่สิ่งที่ได้รับคำตอบมา ทำเอาแดนถึงกับยิ้มแห้งๆ จนหน้าเจื่อน เมื่อเธอพูดว่า
   "ถ้านายยังเล่นไม่เก่ง แล้วทำไมไม่รู้จักไปซ้อมให้มันเก่งๆ จะมาวิ่งตามตูดดาราอยู่ทำไม ไรสาระสิ้นดีเลย"
   เธอพูดจบก็เดินสะบัดตูดไป ทิ้งให้แดน งง จนเซ่อ
   "อะไรว่ะ นึกว่าจะบอกอะไร มาด่ากูเสียฉิบ อีทอม นี่มันกินยาผิดซองหรือไงว่ะ"
   แดนบ่นอุบ อย่างไม่เข้าใจ ว่ามันเรื่องอะไรของมัน ที่จะต้องว่าเขา แต่แป๊บเดียวเขาก็เลิกสนใจ หันไปสนโทรศัพท์ของเขาแทน ว่าจะทำยังไง ที่จะทำให้รอยจารึกบนฝาหลังโทรศัพท์ของเขาไม่หลุดลอกไป   
   ------------------------------------------------------
   ในขณะที่แดนอยู่บนโลกจริงนั้น ในโลกของเกมส์ เฟย์กำลังหนีผีดิบฝูงใหญ่ ที่เป็นฝูงผีดิบอพยพ ร่วมตัวกันมากกว่าสามถึงสี่ร้อยตัว เฟย์ไปจ๊ะเอ๋กับฝูงนี้โดยบังเอิญ และมันกระจายตัวเป็นวงกว้าง ทำให้เธอเดินหลุดเข้าไปอยู่ในวงล้อมของมันโดยไม่รู้ตัว
   ตอนนี้เธอต้องหาทางหนีออกมาให้พ้น เพราะถ้ามืด พวกผีดิบพวกนี้จะรุมทึ้งเธอจนไม่เหลือซาก เธอใช้ของที่มีในตัว ทั้งธนูและมีด เพื่อจะฝ่าวงล้อมออกไปให้ได้
   เธอใช้มีดฆ่าผีดิบที่เข้ามาประชิดตัวเธอสองตัว ก่อนจะใช้ธนูยิงฆ่าตัวที่อยู่ข้างหน้าใสเส้นทางที่เธอจะฝ่าออกไป ธนูหลายสิบดอกของเธอที่ทำไว้ ตอนนี้ใช้ยิงจนใกล้จะหมดแล้ว เพราะมันไม่มีเวลาได้เก็บเอาดอกที่ยิงไปมาใช้ใหม่
   "ฉันจะไม่ยอมตายที่นี่หรอก ฉันต้องหาแดนให้เจอ"
   เฟย์บอกพร้อมเอามีดเสียบเจาะหัวอีกตัวที่เข้ามาด้านข้าง แล้วเธอก็ยังวิ่งต่อไปข้างหน้า แม้จะเหนื่อยแสนเหนื่อยเธอก็ยังไม่ยอท้อ ร่างกายของเธอนั้นเปื้อนไปด้วยเลือดผีดิบที่เธอฆ่า จนมันอาบแดงเถือกไปทั่วร่างกาย
   ตอนนี้เธอไม่เหลือคาบคุณหนูผู้อ่อนแอให้เห็นอีกแล้ว กลายเป็นผู้หญิงแกร่งที่สู้อย่างไม่ย่อท้อด้วยตัวคนเดียว ประสบการณ์และต้องเอาตัวรอดเพียงลำพังหล่อหลอมให้เธอเข้มแข็งขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ
   แต่แล้วโชคชะตาเหมือนไม่เข้าข้างเธอ เมื่อเธอหนีมาเจอทางตัน ซึ่งข้างหน้าเป็นหน้าผา ข้างหลังเป็นฝูงผีดิบที่มุ่งตรงมาทางนี้และกำลังโอบล้อมเข้ามา
   เฟย์หมุนตัวมอง ไปทั่ว เพื่อหาช่องทางหนี สมองและร่างกายเธอเคลื่อนไหวและคิดไม่ได้หยุด จนเห็นต้นไม้ใหญ่ที่ขึ้นอยู่ริมผา เธอจะไม่ขึ้นต้นไม้แน่นอน ในสถานการณ์อย่างนี้ เพราะมันจะทำให้เธอถูกล้อมจนอดตายบนนั้น มันก็เหลือทางเดียวที่เธอต้องเสี่ยง คือล่อให้ผีดิบที่ตามเธอมาตกหน้าผานี้ไปให้หมด
   เธอใช้เชือกที่ถักทอขึ้นมาเอง และมีอยู่ติดตัว ไปมัดรอบโคนต้นไม้ แล้วปลายเชือกก็ทำเป็นบ่วงคล้องตัวเธอไว้ เธอต้องแข่งกับเวลา เพราะตอนนี้ฟ้ามืดแล้ว แล้วพวกผีดิบจะวิ่งมาหาเธออย่างไม่ต้องสงสัย
   เมื่อเธอทำเสร็จแล้วเธอยืนรออยู่ริมผา ลุ้นด้วยใจระทึกว่ามันจะสำเร็จหรือไม่ ถ้าไม่สำเร็จเธอก็ตาย เพราะมันไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว
   ตอนนั้นผีดิบเริ่มโพล่มาให้เห็นในสายตาเธอ และมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วเธอก็ตัดสินใจตะโกนว่า
   "เฮ้... ฉันอยู่ทางนี้"
   พวกผีดิบพอได้ยินเสียงต่างพากันกรูวิ่งมาหาเธอ เธอรอจนถึงวินาทีสุดท้ายที่พวกมันจะมาถึงแล้วทิ้งตัวลงหน้าผา เกาะจับเชือกของเธอจนแน่นรับแรงกระตุก
   ร่างของเธอเกาะติดเชือกห้อยต่องแต่งลงไปไม่กี่เมตร แต่พวกผีดิบที่วิ่งเข้ามาพยายามจะกินเธอ ถลำตัวร่วงลงผาลงไปเป็นทิวแถว เฟย์เหวี่ยงตัวไปเกาะแนบตัวติดขอบผนังหน้าผามากที่สุดเท่าที่จะมากได้เพื่อไม่ให้ ผีดิบที่กำลังหล่นร่วงเอื้อมมือมาเกาะจับเธอลากลงไปไปด้วย
   "มาเซ่ ไอ้พวกบ้า มาจับฉันเลย"
   เฟย์ตะโกนใช้เสียงกระตุ้นให้พวกมันวิ่งตามกันลงมา ผีดิบที่อยู่เป็นฝูงมักจะทำอะไรตามๆกัน ไอ้ตัวแรกพอลงไปไอ้หลังก็วิ่งตามลงไปด้วย ผีดิบหลายสิบตัวจึงร่วงลงตกไปข้างล่างตามติดๆกัน
   เฟย์เกาะผนังหน้าผาลุ้นตัวสั่น แล้วนาฬิกาเธอก็เลเวลอัพขึ้นมา พร้อมกับเสียงผีดิบข้างบนที่เบาบางลงจนฟังได้ชัด และดูเหมือนพวกที่เหลือไม่ได้สนใจจะมาทางนี้
   ตอนนั้นเธอต้องพ่นลมหายใจอย่างโล่งอกและรอดมาได้ ตอนนั้นกำลังคิดจะปีนกลับขึ้นไป แต่แล้วก็ต้องเปลี่ยนใจ เมื่อเห็นพื้นที่วางริมผาพอที่เธอจะอาศัยนั่งนอนได้ มันจะปลอดภัยกว่า ถ้าเธอจะไปอยู่ตรงนั้น เธอจึงเหวี่ยงตัว พยายามเกาะไต่ จนในที่สุดก็เหยียบยืนได้ แล้วแนบกายเอนตัวนอนพักเอาแรง อยู่ตรงพื้นที่วางเพียงน้อยนิดตรงริมหน้าผานั้น
--------------------------------------------------------------

artmanna

#1
สุดยอด ตื่นเต้นได้ใจทุกตอน แต่ก็งงกับโซดานะ อยากมาเจอนายแดน แต่ยังมาว่ากันต่ออีก ปากไม่ตรงกับใจจริงๆ




การตอบ รีพลายอย่าง พอเหมาะพอควรถ้าเจ้าของกระทู้แจ้งมา จะพิจารณา เป็นรายกรณี

ถ้าตอบ เช่น zzzzddd xxxx2222 อิอิ,ลุ้นๆ,555, ดีดี,ดี, ต่อ,ติดตาม,ty,thx,thx kub(Thx ขี้หมาThanx พิมพ์ไม่ถูก
ห้ามใช้ทุกกระดานที่ ฉันดูแล
),ใจจร้า,ใจครับ,แจ่ม,เยี่ยม,สนุกดี,สุดยอด,อ่านต่อ,Good (เฉยๆ)
emo เปล่าๆ
อาจเตือนเห็นอีก ถ้าเตือนไปแล้ว ผิดซ้ำซากก็จะแบนเหมือนกัน รีพลายตอบซั่วๆ ตอบแล้ว mod ไม่เข้าใจ จะโดนแบน
รีพลายมักง่ายต่างๆ จะแบนครั้งแรก 6 เดือน คราต่อไป แบนยาวขึ้น แล้วจะหายเมื่อไม่ปรับปรุง

พวก ก๊อปตอบ รัวๆรวดเดียวเป็น 10 กระทู้ โพสต์ละ 1 นาทีนะ เจอจะ แบน ถ้ามักง่ายเช่นนี้ ถือว่าไม่ให้เกียรติ์
คนแบ่งปัน/ คนลงงาน..พวกเปิดรัวๆ ประโยคเดียวเป็น 10 มันควรหรือ? ตอบซ้ำมาหลายครัง ในกระทู้เดียวกัน
อาจโดนพักใช้ได้เหมือนกัน และห้ามใช้ ข้อความจากระบบในการตอบรีพลายเด็ดขาด! มันมักง่ายประเภทเดียว
กับก๊อปตอบ จะแบน ครึ่งปี ครั้งต่อแบนเพิ่มขึ้นอีก และ หายจากบอร์ด
         

            ผลงานที่ สมาชิกอุตสาห์นำมาลง ไม่ว่าจะเขียนเอง หรือขอมาลงล้วนได้มาด้วยการสละเวลา
            ถ้าจะตอบมามักง่ายก็ อย่าใช้ห้องนี้ เสพผลงานเลยไปหาเสพที่ใดแล้ว รีพลายตอบ นั้นได้ ก็ไป
            อย่าทะลึ่งมา เปรี้ยว มา เกรียน ลอง  สด ,เก๋า อย่าเลย จะเสียน้ำใจเสียความรู้สึกเปล่าๆ
            เพราะถึงคุณมี 100 ยูส 1000 ชื่อ ถ้ารีพลายผิดกฏ-กติกากระดานนี้ ฉัน ก็จะแบนหมด

...................................................................

ถ้าถูกแปะเตือนที่ โพสต์หรือกระทู้คุณ และส่งไปที่ pm คุณ จงรีบปรับปรุงรีพลายซะ ขอบคุง,ขอบหี,ขอบควย
ขอบหมา,ขอบแมว,ขอบคุน
เตือนนะอย่าลองของ ใครโดนเตือนไปให้ปรับปรุงการรีพลายเจอ อาจโดนแนทันที
6 เดือนเหมือนโทษ ป้วนเกรียนอื่นๆ....

คำขอบคุณยังเขียนไม่ถูกความหมายมันจะถูกไหม? ที่ต้องมาเข้มงวดเรื่องนี้ เพราะชักเยอะพวกมักง่าย เยอะ
ไรต์ คนลงงาน ก็ติมาด้วย..เครนะ ขอกันดีๆ แว่น ยกตัวอย่างคำ ขอบคุณเขียนไม่ถูกชัดไหม?

ใคร ขอบคุณ รีพลายเขียนไม่ถูกอาจโดนแบนเลนทันที ขอบคุณ เฉยๆก็ดูเอียนจริงๆ แต่ก็เป็นคำสากลในการตอบแทนน้ำใจ
ฉะนั้น ขอเถอะเขียนให้ถูก เมื่อต้องปรับเปลี่ยนก็ต้องคล้อยตามกัน กฏไม่ได้ใช้กับใคร? เพียงคนเดียว และไม่ยากเกินไป
  คิดว่าสร้างมาตรฐาน ถ้าใครคิดว่ายากก็ไม่ต้องเข้ามาใช้ กระดานนี้ เพราะ ฉันแบนแน่.. 

อ๋อ thx ขี้หมา นี้หรือ เขียนไม่ครบเป็นคำ thank อย่าให้เห็นนะ แบน ย้ำซะขนาดนี้พิมพ์มาอีกถือว่าลอง บางคนโวยวาย
ขำ thx ขี้หมา แค่นี้ก็แบน ถุย! ก็ตรรกะเอ็งมันมักง่ายไง เงื่อนไขง่ายๆถึงออกมาแถ มันยากนักก็ไม่ต้องเข้ามาใช้ เวปนี้ไม่ง้อ
บอร์ดอยู่มาได้ไม่ต้องพึ่งคนมักง่ายใช้ตรรกะปลิง จ้องจะสูบทั้งที่ใช้ฟรี เสือกเยอะ ไรต์เขียนมาหาข้อมูลมากว่าจะจบแต่ละตอน
ไอ้ซากปลิง เข้ามา Thx  เหอะๆ เอาใช้ไปหาที่เสพที่อื่นเถอะ เวปนี้แบน

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
เขียน ขอบคุณ ให้ถูก ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,
ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น.
.


kabyala

นับถือใจเฟร์จริงๆ นี้ละนะที่เขาบอกว่าผู้หญิงถ้าลงว่ารักใครสักคนก็จะทำได้ทุกอย่าง แต่ถ้าแค้นก้หน้ากลัว ขอบคุณครับ

tarokub

 ::Glad::ขอบคุณครับ รออ่านอย่างใจจดใจจ่อ

pgh22

ทั้งคุณหนูทั้งดาราเลือกไม่ถูกเลยจริงๆขอบคุณครับ

jingjang

สนุกมากครับ เนื้อเรื่องน่าติดตามมากลุ้นทุกตอนทั้งเรื่องสาวๆ และเรื่องเอาชีวิตรอด ขอบคุณมากครับ ::Thankyou::


strikef.

ขอบคุณครับ เรื่องจริงยิ่งกว่าละคร ถ้าเราไม่ละความพยายาม วันนึงมันก็ต้องสำเร็จ สู้ๆ นะเฟย์

myidol

แอบสงสารน้องเฟย์ ตัวจริงดันพิการอีก แถมถ้าโซดาชอบพระเอกจริง แห้วแน่ๆ

แอบเศร้านะครับเรื่องนี้

cd13579

มีความค้างมีความอยากอ่านต่อ ถ้าให้นังเฟย์กับโซตบกันแย่งพระเอกคงจะมันไท่น้อย
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

pisanuman3

ติดตามทุกตอน  ไม่ผิดหวังเลย  ขอบคุณครับ

songsak

ขอบคุณครับ โดนรู้ตัวจริงซะแล้วหนุ่มแดน เฟย์ก็พยายามเข้านะ

freedoms

ผมว่าที่โซดาเป็นแบบนี้เพราะเธออยากให้แดนรักในตัวเธอไม่ใช่มาวิ่งตามตัวเธอที่เป็นไอดอล

err

อ่านแล้วก็อมยิ้มไปด้วยโซ  มาจากโซดานี่เอง  แดนก็เซ่อได้ใจจริง  ตำตออย่างจัง

rai2000

อ่า เจอผลไม้วิเศษหรือเปล่า ชอบขึ้นในที่แบบนี้ 
/////////////////////////////////////////////
อิอิ เป็นกำลังใจให้นะครับ อัพสกิลติดตัวให้ แดนตัวนะคร้าบบ