ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_saradio

Survival Online ผจญโลกซอมบี้ ตอนที่ 25

เริ่มโดย saradio, พฤศจิกายน 07, 2016, 06:50:44 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

saradio

   "สาวกของโซดา"
   แดนทวนคำอย่างหูผึ่ง ในขณะที่โซกลับคิดในใจ ว่า เธอไปตั้งกลุ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ งานนี้ต้องมีคนแอบอ้างชื่อเธอไปหากินแน่ๆ แล้วโซก็อยากจะรู้ เลยถามเรนต่อว่า
   "มันมีกันเยอะมั๊ย"
   "ตอนที่เจอ มันมีหลายคน แล้วเราก็ยิงปะทะกัน มันฆ่าคนของฉันตายหมด ฉันขับรถหนีออกมา แต่มีพวกมันสามคนขี่มอเตอร์ไซด์ตามหลังฉันมาด้วย แต่รถฉันเสียหายมาจากตอนยิงปะทะกันทีแรก หม้อน้ำระบายความร้อนมันรั่ว ทำให้เครื่องมันน็อก มาถึงบริเวณนี้ มันก็ไปต่อไม่ได้ ทำให้ฉันต้องวิ่งหนีไปซ้อนตัวในป่าข้าวโพด แต่พวกมันก็ตามมาเจอจนได้ เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้แหละ"
   เรน เล่าโดยละเอียด โดยไม่ปิดบัง เพราะสองคนนี้ช่วยเธอเอาไว้ และดูไม่น่าเป็นศัตรู โซนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนพูดว่า
   "เราจะอยู่ที่นี่นานไม่ได้ เราต้องไปแล้ว พวกมันที่เหลือจะต้องตามมาอีก ไอ้คนที่หนีไปต้องไปตามพวกมันมา รีบเก็บของเถอะ"
   แดนพยักหน้ารับ แล้วรวบรวมของที่จำเป็นยัดใส่เป้ ส่วนปืนนั้นตอนนี้มีมากเกินจะขนไปแล้ว เพราะเฉพาะที่แดนได้มาจากเชอรีน ก็ 6 กระบอกเข้าไปแล้ว เป็นปืนกล 2 ปืนสั้น 4 และยังมีปืน เอ็ม16 และปืนสั้นของโซ อีก แถมยังมีปืนของพวกที่ถูกยิงตายข้างนอกอีก
   ดังนั้นจึงเลือกปืนพกไปกันพอความจำเป็น และเหมาะสมกับการใช้งานที่สุด โซยังใช้อาวุธของเธอที่มีอยู่ติดตัวเหมือนเดิม โดยเฉพาะปืนเอ็ม16เพราะกระสุนยังเหลืออยู่เยอะ และเป็นปืนที่มีอนุภาพใช้แทนไรเฟิลได้
   ส่วนแดนกับเรน เอาปืนสั้นคนละสองกระบอกเหน็บเอว และสะพายปืนกลเบา ใช้กระสุน 9 มม คนละกระบอก นอกนั้นที่เหลือ โซจัดการแยกชิ้นส่วน แล้วเอาซ่อนซุกไว้ ไม่ให้ใครเจอแล้วเอาไปใช้ได้
   เมื่อเรียบร้อยกันหมดแล้วทุกคนก็เคลื่อนตัวกันออกจากบ้าน แดนตอนนั้นต้องรู้สึกใจหาย ที่ต้องทิ้งที่นี่ไป เพราะเขาอยู่มาตั้งหลายวัน และที่นี่ก็ดูสงบสุขดี และไม่รู้ว่าจะมีโอกาสหาทีดีๆแบบนี้ได้อีกเมื่อไหร่   พวกเขาพากันไปขึ้นรถที่แดนขับมาที่นี่ในทีแรก มันถูกซ่อนไว้ในป่าข้างโพด และก็ยังมีน้ำมันพอเหลือที่จะไปได้
   แล้วเมื่อแดนขับออกไปจนถึงถนน ก็เห็นมอเตอร์ไซด์วิบากสองคันจอดทิ้งไว้อยู่ เรน ชี้ให้ดูแล้วพูดว่า
   "มอเตอร์ไซด์ของพวกที่ตามฉันมา ความจริงมันมีอยู่สามคัน แต่ไอ้คนที่หนีไปได้ มันคงขับหนีไปแล้ว"
   โซ จึงบอกให้แดนจอดรถและเธอก็ลงไปดูมอเตอร์ไซด์ เห็นยังมีกุณแจเสียบคาอยู่ เลยทดลองสตาร์ท มันก็ส่งเสียงกระหึ่มดังขึ้น แล้วเธอก็พูดว่า
   "ฉันจะขับนำ แล้วนายตามมา"
   พูดจบเธอก็ขี่มอเตอร์ไซด์นำออกไป แดนจึงขับรถตามหลังเธอ จนมาถึงทางแยก โซก็จอดรถ แล้วลงมาคุยกับแดน
   "ฉันอาจ จะต้องไปทำธุระบางอย่าง เราอาจจะต้องแยกทางกันก่อน นายไปที่นิคมของบุช ไปรอฉันที่นั้น เรนเป็นคนของนิคม เธอรู้ทางเธอจะนำทางนายไปเอง"
   "เอ้า ทำไมละ เธอจะไปทำอะไร ทำไมต้องแยกทางกันด้วย หรือว่าเธอโกรธอะไรฉันหรือเปล่า"
   แดนถามอย่างงงๆ เพราะก่อนหน้านี้ ไม่มีท่าทีที่โซจะแยกทางจากเขามาก่อน ทำให้เขาตั้งหลักไม่ทัน
   "ไม่ได้โกรธหรอกน่า มันเป็นเรื่องที่ฉันจะต้องไปทำ มันไม่เกี่ยวกับเรื่องโกรธไม่โกรธนายสักหน่อย เอาละ ฉันต้องไปแล้ว"
   โซบอกอย่างตัดบท แล้วก็กลับไปที่มอเตอร์ไซด์ของเธอ แต่ตอนนั้น เธอเห็นแดนหน้าซึมเป็นหมาหง่อย ทำให้เธอถอนหายใจอย่างนึกสงสาร แล้วอดไม่ได้ที่จะเดินกลับมาหาแดน จากนั้นก็โน้มหน้าไปหอมแก้มเขา ก่อนจะเดินกลับไปที่มอเตอร์ไซด์ของเธออีกที
   แดนถึงยิ้มออก และรู้ได้ว่าเธอไม่ได้คิดจะทิ้งเขาไปไหน เรนมองดูคู่รักคู่นี้  จนต้องนึกอิจฉาเขินแทน เลยอดอมยิ้มขึ้นไม่ได้
   ตอนนั้นโซก็ขี่มอเตอร์ไซด์แยกทางจากไป แต่แดนกลับยังไม่ได้ขยับรถไปไหน เพราะนั่งคิดอยู่ว่าธุระของโซมันคืออะไรกันแน่ และจู่ๆก็มาเกิดขึ้นอะไรตอนนี้ หรือธุระของโซมันจะเกี่ยวกับพวกสาวกของโซดา
   "พวกสาวกของโซดา มันเป็นพวกไหนกันแน่นะ หึ"
   แดนพูดเปรยถามตัวเอง แต่เรนนึกว่ามันถามเธอ แต่ไม่แน่ใจ เพราะเสียงมันงึมงำ เลยถามว่า
   "นายถามฉันเหรอ"
   "อ๋อ.เปล่าๆ ฉันกำลังคิดอยู่"
   แดนบอก โดยไม่ได้หันไปมอง เรนเลยหน้าเหรอนิดหน่อย แล้วขยับตัวไปนั่งเหมือนเดิม แล้วพูดว่า   "ออกรถเถอะ"
     แต่แดนไม่ได้ฟังที่เธอพูด ยังกัดเล่นริมฝีปากตัวเองแล้งคิดอยู่
   "เราจะไปดีมั๊ยนะ"
   "อืมส์ ก็ไปสิ"
   เรยบอก แต่แดนกลับยกมือโบกเป็นความหมายว่า ไม่ได้พูดกับเธอ และมันก็ไม่ได้หันไปมองหน้าเรนด้วย แววตามันเหมือนกำลังกับจมอยู่กับความคิดของตัวเอง
   เรนเลยต้องถอนหายใจอย่างนึกฉุน เลยเอนหลังมานั่งเหมือนเดิม คิดในใจอย่างขุ่นใจเล็กๆ ว่ามันจะถามหรือมันจะพูดอะไรของมัน เอาให้แน่
   ตอนนั้นแดนยังพูดกับตัวเองเหมือนกำลังใช้ความคิดต่อไปอีกว่า
   "อืมส์ .พวกสาวกโซดามันจะเกี่ยวกับโซดาหรือเปล่า หรืออาจจะเป็นพวกของโซดา แต่ทำไมพรรคพวกของเธอถึงได้นิสัยแย่กันอย่างนี้ว่ะ..ว่าเราไปสืบดูด้วยดีกว่ามั๊ย ..."
   คราวนี้เรยไม่ได้ตอบ นั่งเงียบเฉย รอดูมันจะเอายังไง แดนกลับหันมาพูดว่า
   "เอ้า ทำไมเงียบไปหละ ฉันถามเธออยู่นะ"
   "เอ้า...ฉันก็นึกว่านายบ่นคนเดียวอยู่ ตกลงคุยกับฉันใช่มั๊ย เมื่อกี้ถามว่าอะไรนะ"
   "ฉันถามว่า เราน่าจะไปสืบดูพวกสาวกโซดาอะไรนั้นดีมั๊ย"
   "อ๋อออออ...ถ้าถามฉันเรื่องนี้ละก็ ฉันว่ามันไม่ดีหรอก เพราะฉันอยากจะกลับไปนิคมเต็มทีแล้ว และอีกอย่างพวกมันน่ากลัวและอันตรายด้วย ที่หลังถ้านายจะถามหรือนายอย่างคิดอะไรคนเดียวของนาย ช่วยแบ่งช่วงให้ฉันรู้หน่อยนะ ฉันงงกับนายหมดแล้วเนี่ย"
   แดนไม่ได้ฟังที่เธอบ่นในตอนท้าย แต่กลับพูดว่า
   "นั้นแหละ ยิ่งอันตราย ยิ่งต้องไปช่วยโซ เพราะเธออาจจะอยู่ในอันตรายก็ได้ ใช่แล้วไปช่วยดีกว่า"
   แดนบอกพร้อมออกตัวกลับรถ ไปตามทางที่โซไปก่อนหน้านี้ เรนเลยโวยวายว่า
   "เฮ้ย เดี๋ยวๆ นายต้องไปส่งฉันก่อนสิ แฟนนายบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าให้นายไปรอที่นิคม"
   "ไม่เป็นไรหรอกน่า เชื่อฉันเถอะ เราแค่ไปดูให้รู้แค่นั้นเอง"
   แดนยิ้มบอกอย่างตัดสินใจแนวแน่ จนเรนพูดอะไรไม่ออก เพราะดันลงเรือลำเดียวกับมันแล้ว
   **
   โซขี่มอเตอร์ไซด์วิบาก ไปตามถนนย้อนกลับไปยังเส้นทางที่มา เพราะคิดว่าพวกมันจะต้องมาที่บ้านหลังนั้น ถ้าโชคดี เธอจะไปทันพวกมัน แต่ถ้าโชคไม่ดีพวกมันอาจจะมาแล้ว แล้วก็ไปแล้วก็ได้ หากถ้าเป็นอย่างนั้น โซจะไม่ได้ร่องรอยอะไรและจะหาพวกมันไม่เจอ
   เมื่อใกล้ถึงป่าข้าวโพด โซดับเครื่องจอดรถแอบซ่อนไว้ในป่าโพล่งหญ้าข้างทาง จากนั้นก็ซ่อนตัวค่อยๆ เดินฝ่าป่าข้าวโพดเข้าไป อย่างเงียบเชียบและพยายามไม่ให้เกิดเสียง จนกระทั้งมองเห็นบ้าน เธอก็ซุ่มแอบอยู่ตรงนั้น
   มันเป็นโชคดีของเธอ ที่พวกนั่นมาถึงแล้ว แล้วกำลังจะกลับ เพราะไม่เจออะไร คนเจ็ดแปดคน อาวุธครบมือ เดินออกมาจากบ้านด้วยท่าทางอารมณ์เสียที่ไม่เจอคน
   ตอนนั้นโซคิดจะเก็บพวกมัน แล้วจะเหลือไว้คนหนึ่งไว้ เพื่อจับตัวมาเค้นถาม ไม่คาดว่าในตอนนั้น 1 ใน 8 คนนั้นกลับไหวตัว ร้องตะโกนว่า
   "มีคนซ่อนอยู่ในป่าข้าวโพด"
   โซ ตกตะลึงไม่คิดว่าพวกมันจะรู้ตัว รีบขยับเอ็มสิบหก เตรียมกราดยิง แต่พวกมันกลับไม่ได้มุ่งมาทางที่เธออยู่ กลับพากันวิ่งไปอีกด้านหนึ่ง เสียงคนวิ่งลุยต้นข้าวโพดดัง สาก สาก สาก ไม่ขาดหู และไม่รู้ว่าคนที่โดนวิ่งไล่อยู่นั้นเป็น แต่เป็นโอกาสของโซ ที่จะตามไปเก็บพวกมัน เพราะพวกมันมั่วแต่สนใจคนข้างหน้า ไม่ได้ระวังคนข้างหลัง
   พวกมันกระจายตัวกันวิ่งออก เพื่อจะโอบล้อมคนทีหนีพวกมันอยู่ จึงเป็นโอกาสดีสำหรับโซที่จะลอบฆ่าพวกมันทีละคน เธอจึงเปลี่ยนมาถือดาบซามูไร แล้ววิ่งอ้อมไปจัดการไอ้คนขวาสุดก่อน
   โซวิ่งด้วยความเร็วสุดฝีเท้าของเธอเพื่อจะไล่กวดให้ทันและไม่กลัวที่มันจะเกิดเสียงให้พวกมันรู้ตัวอีก เพราะตอนนี้เสียงที่พวกมันวิ่งลุยป่าข้าวโพดก็ทำให้จำแนกไม่ออกแล้วว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร
   ในที่สุดโซก็วิ่งทันได้คนขวาสุด และวิ่งตัดเข้าไปโผล่ข้างหลังมัน มันพอรู้ตัวว่ามีคนโผล่มาข้างหลังก็ช้าไปเสียแล้ว เมื่อดาบซามูไรของโซ ตะวัดดังฉับ สับคอมันขาดในดาบเดียว
   พวกมันที่เหลือยังคงไล่หาตัวคนข้างหน้า โดยไม่มีใครรู้ตัวเงามัจจุราชกำลังคืบคลานตามมาข้างหลัง
   แล้วในตอนนั้นเสียงพวกคนหนึ่งในพวกมันก็ตะโกนบอกพวกเพื่อนของมันว่า
   "เฮ้ย มันเป็นผู้หญิง กูเห็นหลังมันไวๆ อย่ายิงนะเว้ย ท่าทางสวยด้วย"
   โซ ถึงได้รู้พร้อมกับพวกของมัน ว่าคนที่กำลังหนีอยู่เป็นผู้หญิง แล้วทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงพวกมันคนใดคนหนึ่ง ร้องดังอ๊ากกกก แล้วลงไปดิ้นร้องทุรนทุรายอย่างเจ็บปวด ทุกคนต่างพากันหยุดชะงัก เพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
   คนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มตะโกนถามว่า
   "เฮ้ย ใครเป็นอะไร"
   แล้วก็ได้ยินคนเคลื่อนไหว แหวกฝ่าป่าข้าวโพด ไปตามเสียงร้องนั้น แล้วก็ตอบมาว่า
   "ไอ้ เซ่เว่น ครอสโตเรล่า ดาวาโก้ มันถูกยิงบาดเจ็บ มันถูกยิงคอทะลุเลย"
   แม้ หัวหน้ากลุ่มมันจะหงุดหงิดกับคำตอบที่ได้รับ ว่าทำไมจะต้องเรียกชื่อเต็มมันขนาดนั้น แล้วแม่งไม่รู้จะตั้งชื่อหาเหวอะไรยาวนักหนา สมควรแล้วที่แม่งตาย แต่ก็ยังถามกลับไปว่า
   "ทำไมไม่ได้ยินเสียงปืน"
   "มันโดนยิงด้วยธนู ทุกคน เอ้อออ......"
   คนที่ไปดูไอ้เซ่เว่นบอก แล้วไม่คิดว่าขณะที่มันตะโกนโต้ตอบกับหัวหน้ามันอยู่นั้น ลูกธนูก็ถูงยิงจากทิศทางไหนไม่รู้ปักเข้าทะลุหัวมัน จนมันพูดไม่ทันจบก็ตายอย่างไม่ทันรู้ตัว ร่างล้มทับไอ้เซ่เว่นลงไป โดยไม่ทันได้ส่งเสียงร้องสักแอะ
   ตอนนั้นหัวหน้าเห็นมันเงียบไป เลยตะโกนถาม แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบ อีกคนตะโกนว่าจะไปดูให้ แต่หัวหน้ากลุ่ม ฉุกคิด รีบปรามว่า
   "อย่ามันเป็นแผน ทุกคนอยู่นิ่งๆก่อน " 
   หัวหน้ากลุ่มรีบสั่ง เพราะรู้สึกว่าคนที่กำลังไล่ตามอยู่นี้  คงไม่ใช่ธรรมดาแล้ว เพราะรู้จักใช้วิธี ใช้คนเจ็บล่อเหยื่อ
   แต่ทันใดนั้นกลับเกิดควันไฟขึ้น และไฟก็ลุกลามต้นข้าวโพดอย่างรวดเร็ว ไล่มาทางพวกมัน
   "ฉิบหายแล้ว รีบหนีออกไปกันเร็ว มันใช้ไฟเผาพวกเรา"
   หัวหน้ากลุ่มรีบร้องบอกคนอื่น แล้ววิ่งหนีกันอย่างอลม่าน โซเองก็ตระหนกไม่น้อย เพราะเธอก็อยู่ในบริเวณที่ไฟลามถึง ต้องมองหาทิศทางลม แล้ววิ่งหนีไฟก่อนไฟจะลามโอบจนไม่มีทางหนี
   ตอนนั้นโซต้องนึก ชมผู้หญิงคนที่โดนพวกนี่ไล่ในใจ ที่มีไหวพริบดี รู้จักใช้ไฟโจมตีพวกมัน เพราะพวกมันทั้งหมดอยู่ใต้ลม แถมซากต้นข้าวโพดก็เป็นเชื้อไฟอย่างดี จนมันลุกลามไปอย่างรวดเร็ว แต่นั้นก็ทำให้โซพลอยซวยไปด้วย เพราะเธอเองก็อยู่ใต้ลมเหมือนกัน
   โซเลยวิ่งตัดขวางแล้วอ้อมไปทางเหนือลมจนพ้นแนวไฟลาม ไม่คาดว่า กลับเจอผู้หญิงคนหนึ่ง นั่งชั้นเข่าข้างหนึ่ง ง้างธนูรออยู่ แล้วเธอยิงมันใส่โซ แต่โซยังปฏิกิริยาไว แม้โผล่มาเห็นกะทันหัน และตกใจที่เห็น แต่ก็พุ่งตัวหลบพร้อมสะบัดดาบฟันลูกธนู จนมันขาดท่อน
   ผู้หญิงคนนั้นหลังยิงธนูไปแล้วพลาดเป้า เธอทิ้งธนูแล้วจะชักปืนสั้นออกมาจะยิงซ้ำ แต่โซก็เร็วพอ ที่ชักปืนสั้นของตัวเองด้วยมือซ้ายออกมาจ่อเล็งที่ผู้หญิงคนนั้นก่อน ทั้งที่ตัวล้มไปกับพื้นจากการพุ่งตัวหลบลูกธนู
   "อย่า ฉันไม่ใช้ศัตรูของเธอ"
   โซบอกห้าม ขณะที่ผู้หญิงคนนั้นเพิ่งชักปืนออกมา
   ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าตกเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำแล้ว เลยต้องชะงักท่าทีเอาไว้ก่อน แล้วพูดว่า
   "ฉันจะเชื่อเธอได้ยังไง"
   "เชื่อได้สิ ก็เพราะฉันไม่ยิงเธอไง ทั้งที่เธอพยายามจะฆ่าฉัน"
   โซบอก แล้วเก็บปืนของตัวเองพร้อมกับลุกขึ้น ผู้หญิงคนนั้นจึงลดท่าทีเป็นศัตรูลงเก็บปืนของตัวเองเข้าเอวเหมือนเดิม แล้วโซก็พูดว่า
   "ฉันชื่อโซ.. เธอชื่ออะไร"
   "ฉันชื่อเฟย์"
    ที่แท้ผู้หญิงคนนี้ก็คือเฟย์นี่เอง เธอออกจากป่ามาแล้ว แล้วมุ่งหน้าผ่านมาทางนี้ บังเอิญมองเห็นป่าข้าวโพด เลยคิดจะมาเก็บเอาไว้ไปกินเป็นเสบี่ยง ไม่คิดว่าจะมาเจอกับคนพวกนี้เข้า

hnumhnum99

มาตามนัดสุดยอดครับ
เข้ามาดู วันละหลายรอบ

sparrow_ap

เจอกันแล้ว... โซกับเฟย์   ::Horror::
จะเกิดรักสามเศร้ามั๊ยเนี่ย   ::Shy::
แดนงานเข้าหล่ะคราวนี้   ::Oops:: ::Sweat::


jingjang

รถไฟจะชนกันซะแล้ว เสร็จแน่พ่อแดน  ::Oops::
หรือจะกลายเป็นรัก3ต้องห้าม ::HeyHey::
ขอบคุณครับ ::Thankyou::

whitebag

ผูกเรื่องได้สนุกและเข้มข้นมากครับ รอทุกวัน

aof55555

เฟย์กับโซเจอกันแล้วถ้าไปเจอแดนจะเป็นยังไงนะ

ananda

เย้ๆๆ เฟย์มาแล้ว จะได้เจอกับแดนมั้ยเนี่ย  ::DookDig::

กำพล

แดนคงทำใจลำบากเมียทั้งคู่มีสวิงกิ้งไหม

Augeas The

 ::DookDig::โอ้ยอยากอ่านตอนต่อไปเร็วจังเมื่อเจอแฟนที่รักมากและแฟนใหมอยู่ด้วยกัน ทันทีที่เฟย์เจอแดนจะทำยังไงลุ้นๆมันมาด

may_290607908

 ::GiveMe::เฟย์มาแล้วครับตอนต่อไปพระเอกจะทำยังไง

cd13579

รางเอกสองคนมาเจอกัน อีแดนได้มันส์แน่ๆ
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ


freedoms

มาแล้วสินะ รักสามเส้าเราสามคน แล้วโซดาจะยอมบอกที่อยู่ของแดนมั้ยระ

biggiggog

งานนี้ลุ้นอยู่ว่าจะประสานงาน หรือประสานงา
::Horror::
ขอบคุณมากๆครับ