ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ลูกไม้ใกล้ไฟ ภาคสอง ตอนที่ 4 - เงามืด

เริ่มโดย assasin008, ธันวาคม 27, 2016, 10:41:25 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

assasin008

ย้อนความเดิม (เนื่องจากดองไว้นาน)

โม นักศึกษาสาวสวยดาวมหาวิทยาลัย แอบรู้เห็นความร่านสวาทของแม่อุ้มตั้งแต่เด็ก เธอเติบใหญ่เป็นสาวสวยมากด้วยเสน่ห์อันร้อนแรง ภาพภายนอกนั้นเธอคือนักศึกษาสาวแสนสวยไร้เดียงสาขยันเรียนคนหนึ่ง หากทว่าเธอได้ผ่านประสบการณ์ทางเพศมาไม่น้อย

ผู้ชายคนแรกของเธอนั้นคือเภสัชกรหนุ่มข้างบ้าน แต่โมก็ต้องตีตัวออกห่างเนื่องจากภรรยาของเขาเริ่มระแคะระคาย โมเกือบเสียตัวให้ลุงข้างบ้านซึ่งเป็นผัวคนที่สองของแม่ หากทว่ามีชายหนุ่มเพื่อนสมัยเด็กมาช่วยเอาไว้ แต่จะเรียกว่าช่วยก็คงไม่ถูกต้องนัก เพราะสุดท้ายแล้วเธอก็ต้องเสียตัวให้กับมานิตย์เพื่อนวัยเด็ก และคบหาเป็นแฟนกัน

ระหว่างที่คบหากับมานิตย์นั้น โมได้ไปเที่ยวทะเลและมีสัมพันธ์กับชายคนอื่นอีก เธอใช้ปากทำให้นายอ้วนชายหุ่นล่ำผิวเข้มจนเสร็จในห้องน้ำ จากนั้นเธอก็โดนโน้ตนักดนตรีปลุกปล้ำในห้องน้ำจนเสร็จสมหนึ่งครั้ง

หลังจากนั้นมานิตย์ก็พาโมไปหาประสบการณ์แปลกใหม่ ซึ่งก็คือการสุ่มหาคู่นอนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แรกทีเดียวโมอิดออดไม่อยากทำเรื่องแบบนี้ แต่สุดท้ายเธอก็ยอมทำตามด้วยความอยากรู้อยากเห็น และนั่นทำให้เธอได้พบกับพี่เอก

ด้วยรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลา และความร่ำรวย รวมไปถึงลีลารักร้อนแรงยิ่งกว่าใคร ทำให้โมเผลอหลงใหลเอกจนหัวปักหัวปำ เธอพยายามตีตัวออกห่างจากมานิตย์ เพราะว่าไม่ได้มีใจให้อีกแล้ว แต่ก็ยังไม่กล้าพอที่จะเอ่ยปากบอกเลิก

เพื่อหลบหน้าชายคนแรกและชายคนที่สอง รวมถึงอยากหาโอกาสสนิทสนมกับเอกให้บ่อยครั้งขึ้น โมวางแผนย้ายออกจากบ้านมาอยู่หอพักได้สำเร็จ และในค่ำคืนแรกที่ย้ายออกมานั้น เธอก็ออกไปเที่ยวทะเลกับเอก เธอมีอะไรกับเขาอย่างเร่าร้อนบนรถยนต์

ด้วยความบังเอิญราวกับสวรรค์กลั่นแกล้ง โมได้เจอกับโน้ตอีกครั้ง เขาเคยปลุกปล้ำเธอจนสำเร็จความใคร่ไปแล้วหนึ่งครั้งเมื่อหลายวันก่อน และครั้งนี้โน้ตก็วางแผนลวงเธอเข้าไปในห้องลับและปลุกปล้ำเธออีกครั้ง ครั้งนี้เขาเกือบเสร็จสม แต่ว่าโมได้สติคว้าเอาโทรศัพท์เหวี่ยงใส่แล้วหนีเอาตัวรอดออกมาได้

อารมณ์อัดอั้นทำให้โมจูงมือเอกไปเสพสมต่อในห้องน้ำ จากนั้นทั้งคู่จึงค่อยไปมีอะไรกันต่อในโรงแรมจนสลบเหมือดไปตามกัน เอกพูดทิ้งท้ายไว้ว่าเขาจะไปธุระข้างนอกระยะหนึ่งในช่วงเช้า โมจึงตื่นขึ้นมาในห้องพักเพียงลำพัง

ลูกไม้ใกล้ไฟ ภาคสอง ตอนที่ 4 - เงามืด
.........................................
Assasin008 2016-12-27

   

        "หนูนอนหลับสบายดีค่ะแม่ เมื่อคืนออกกำลังกายหนักหลับสบายเลย ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ... แม่ล่ะคะหลับสบายดีหรือเปล่า ... ค่ะหนูก็เพิ่งตื่น กำลังจะอาบน้ำไปมหาลัยแล้วล่ะคะ แค่นี้นะคะ"

        โมส่งเสียงพึมพำคุยใส่โทรศัพท์มือถือทั้งที่ยังคงหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอน นักศึกษาสาวสวยอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไร้ซึ่งอาภรณ์ปกปิด บนร่างกายเปรอะเลอะไปด้วยริ้วรอยหลักฐานของเกมกามในค่ำคืนที่ผ่านมา โดยเฉพาะบริเวณตรงกลางหว่างขา 

        สาวสวยกดปิดโทรศัพท์แล้วขยับลุกขึ้นนั่งสะลึมสะลือมองหาแฟนหนุ่ม จากนั้นจึงค่อยหันไปมองดูนาฬิกา ก่อนจะได้คิดว่าเขาออกไปทำธุระอะไรบางอย่างข้างนอก เธอจึงล้มตัวลงไปหมายจะนอนต่ออีกสักระยะ หากทว่าเสียงโครกของกระเพาะอาหารกลับส่งเสียงดังประท้วงขึ้นมาเสียก่อน

        โมอยากจะนอนต่อหากทว่าหลับไม่ลง ถึงแม้ว่านี่เพิ่งจะเป็นเวลาแปดนาฬิกา หากทว่าค่ำคืนที่ผ่านมาเธอใช้เรี่ยวแรงเยอะเกินไป ร่างกายจึงต้องการพลังงานเข้ามาชดเชยจนส่งเสียงประท้วง สาวสวยจึงได้แต่ฝืนลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำแต่งตัวทั้งที่ดวงตายังลืมแทบไม่ขึ้น

        ความจริงแล้วเธอสามารถสั่งอาหารมารับประทานที่ห้องได้ เพียงแต่เธอเคยชินกับชีวิตของชนชั้นกลาง ในเมื่อเธอมีบัตรรับประทานอาหารเช้าของโรงแรมอยู่แล้ว เธอก็ไม่เห็นว่าจะต้องโทรสั่งมาให้เปลืองเงินทองแต่อย่างใด

        อาหารมื้อเช้าในห้องอาหารริมทะเลหรูหรานั้นถือว่าอร่อยลิ้น เพียงแต่บรรยากาศออกจะเหงาหงอยอยู่บ้าง เนื่องจากโมต้องนั่งทานอาหารอยู่เพียงลำพังอยู่ท่ามกลางสายตาของเหล่าบุรุษที่แอบมองอยู่เกือบตลอดเวลา

    เช้านี้เธอสวมใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดาที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวาน หากทว่าเสน่ห์ของเรือนร่างก็ยังคงดึงดูดจิตราคะของเพศตรงข้ามได้เป็นอย่างดี และนั่นทำให้เธอต้องพูดปฏิเสธหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่เสนอหน้ามาขอร่วมโต๊ะถึงสามครั้งด้วยกัน

    โมนั่งเหม่อลอยมองดูท้องทะเลแล้วครุ่นคิดไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งสายตาสังเกตเห็นว่ามีแสงสว่างแวบอยู่ในกระเป๋าถือของตนเอง เธอจึงค่อยล้วงมือลงไปหยิบต้นกำเนิดแสงนั้น แล้วนึกขึ้นมาได้ว่านี่คือโทรศัพท์ของโน้ต ชายหนุ่มที่พยายามจะข่มขืนเธอในผับเมื่อคืนที่ผ่านมา เธอเห็นเขาใช้โทรศัพท์เครื่องนี้พยายามถ่ายคลิปเธอเอาไว้ เธอจึงหยิบติดมือมาด้วยเพื่อไม่ให้เขาได้ใช้ประโยชน์จากคลิปนั้น

    แสงที่สว่างบนหน้าจอแล้วดับวูบไป ทำให้ทราบว่ามีคนโทรเข้ามาหา และจากข้อมูลบนหน้าจอทำให้เธอทราบว่ามีความพยายามโทรเข้ามาจากเบอร์เดียวกันซ้ำ ๆ มากถึงหนึ่งร้อยกว่าครั้ง ซึ่งเธอเดาได้ทันทีว่านั่นน่าจะเป็นโน้ต เขาอาจจะกำลังพยายามโทรมาทวงโทรศัพท์คืน เพราะโทรศัพท์นี้ก็เป็นรุ่นใหม่ราคาแพงไม่น้อย

    โมทำท่าจะจับโทรศัพท์มือของโน้ตโยนลงถังขยะเพื่อตัดรำคาญ แต่เมื่อคิดไปแล้วเธอพบว่าเขาอาจจะมีเรื่องจำเป็นบางอย่างต้องใช้โทรศัพท์มือถือนี้ เธอจึงลังเลและนั่งมองดูโทรศัพท์สว่างวาบแล้วดับลงอีกสองครั้ง ก่อนจะใจอ่อนยอมกดรับสาย

    "ฮัลโหล โม นั่นโมหรือเปล่าครับ ผมโน้ตนะครับ ดีจังที่รับ"

    เสียงของโน้ตดังขึ้นที่ปลายสายด้วยท่าทียินดีสุดชีวิตเมื่อเธอกดรับสายโทรศัพท์ หากทว่าโมยังคงเม้มปากนิ่งไม่ทราบว่าควรกล่าวทักทายไปดีหรือไม่

    "... ฮัลโหล ... ได้ยินหรือเปล่า ... โมเราขอโทษนะ เมื่อคืนเราเมา แล้วเราก็คิดถึงโมมาก เราก็เลยทำเรื่องบ้า ๆ ลงไป เราขอโทษจริง ๆ เรามันเลวมาก ๆ ที่ทำเรื่องบ้า ๆ แบบนั้นได้ แต่โทรศัพท์เรามีเบอร์ติดต่อนายจ้าง มีเบอร์บัญชีแม่ ถ้าไม่มีมันเราคงโอนเงินให้แม่ไม่ได้ เราขอโทษจริง ๆ นะโม จะให้ทำยังไงก็ได้แต่เราขอคืนเถอะนะ"

    โน้ตไม่ได้ยินเสียงตอบก็เริ่มแสดงน้ำเสียงเป็นกังวล เขาพยายามพูดขอโทษ และต่อว่าตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ทั้งยังยกเอาเหตุผลร้อยแปดขึ้นมาอ้าง โมทีรับฟังอยู่จึงถอนหายใจหนึ่งครั้ง แล้วตอบกลับไป

    "เอาคืนไปได้ค่ะ แต่โมขอรหัสผ่านเข้าเครื่อง เพราะโมจะเข้าไปลบคลิปของโมออกก่อน"

    โมตอบไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา หากทว่าทราบดีว่าในใจนั้นหายโกรธไปแล้วส่วนหนึ่ง ยิ่งได้ยินเขาพูดว่าโทรศัพท์นี้สำคัญกับเขามากและอาจกระทบกับแม่ของโน้ต เธอก็ยิ่งไม่อยากสร้างความลำบากให้แก่คนอื่น

    "โมจริง ๆ ด้วย ขอบคุณพระเจ้า ... เอ่อ ... รหัสผ่านเหรอ ... คือ ... เดี๋ยวเราไปเอาโทรศัพท์แล้วลบให้ต่อหน้าแทนดีกว่านะ"

    โน้ตส่งเสียงโพล่งดีใจขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงโมพูดตอบ ก่อนจะแสดงท่าทีกระอักกระอ่วนเหมือนไม่ยอมบอกรหัสผ่านให้โม

    "ไม่ค่ะ โมไม่ไว้ใจโน้ต ถ้าโน้ตบอกรหัสผ่านมา โมจะเข้าไปลบคลิปของโมออก แล้วก็จะเอาไปฝากคืนให้ที่เจ้าหน้าที่โรงแรม โมไม่อยากเจอโน้ตอีก ถ้าโน้ตไม่ยอมบอกมา โมก็จะเอาเครื่องไปหย่อนลงชักโครก"

        สาวสวยพูดเสียงแข็งไม่เปิดโอกาสให้เจรจา โน้ตจึงอึ้งเงียบไปพักใหญ่ก่อนจะพยายามพูดหว่านล้อมใหม่ แต่โดยสรุปแล้วก็คือไม่ยอมบอกรหัสผ่านให้โมทราบนั่นเอง

        โมรับฟังจนหงุดหงิดเธอจึงกดเลิกสายแล้ววางโทรศัพท์เพื่อให้อีกฝ่ายทราบว่าเธอเอาจริง จากนั้นรอให้เขาโทรมาอีกห้าครั้ง แล้วจึงค่อยกดรับสาย และการกระทำนี้ได้ผลเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าโน้ตแสดงน้ำเสียงตื่นตกใจเหมือนเกรงว่าเธอจะไม่ยอมรับสายอีก และสุดท้ายเขาก็ยอมบอกรหัสผ่านเข้าเครื่องให้เธอทราบ

        สาวสวยบอกว่าจะติดต่อกลับ แล้วเดินกลับเข้าห้องเพื่อไปเปิดดูคลิปในเครื่อง จากนั้นเธอก็ได้เห็นภาพตัวเองนอนแผ่กับพื้นแล้วดิ้นพล่านขณะโดนโน้ตข่มขืน

        โมโยนโทรศัพท์ลงไปบนเตียงด้วยความรู้สึกอดสูไม่กล้าดู หากทว่าเสียงร้องครางของเธอที่ดังออกมานั้นทำให้เธอเกิดความรู้สึกแปลกประหลาด สุดท้ายจึงขยับไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดดูซ้ำอีกครั้งด้วยความรู้สึกปั่นป่วนสับสน เธอรู้สึกคล้ายกับว่ากำลังมองดูใครอีกคนที่เธอไม่รู้จัก ใครคนนั้นรูปร่างหน้าตาเหมือนเธอทุกกระเบียดนิ้ว หากทว่าทำตัวราวกับกะหรี่ร่านสวาทที่พร้อมจะเสพกามกับใครก็ได้

        "อืมมม"

        สาวสวยส่งเสียงลอดไรฟันออกมาแผ่วเบา ยิ่งมองดูภาพนั้นความรู้สึกร้อนแรงก็ย้อนกลับมา เธอเบียดหนีบสองขาเข้าหากันแน่น ลมหายใจกลายเป็นร้อนผ่าวกระชั้น

        เธอเปิดดูคลิปนั้นซ้ำไปซ้ำมานับสิบรอบ แต่ปลายนิ้วเรียวสวยก็ยังไม่ยอมกดลบอย่างที่ตั้งใจเอาไว้คราวแรก สุดท้ายเธอจึงต้องหยิบโทรศัพท์ตนเองขึ้นมาเพื่อส่งผ่านคลิปนั้นเข้าเครื่องตนเอง แล้วจึงค่อยสามารถทำใจลบคลิปที่อยู่บนเครื่องโน้ตทิ้งไปได้

        เมื่อลบคลิปล่าสุดบนเครื่อง เธอก็ได้เห็นคลิปอื่น ๆ อีกมากมาย ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วผู้หญิงจะเปลี่ยนไปไม่ค่อยซ้ำหน้า แต่ผู้ชายนั้นจะมีอยู่ด้วยกันสี่ถึงห้าคนซ้ำไปซ้ำมา และในนั้นมีคนที่เธอรู้จักอยู่สองคน ซึ่งก็คือโน้ตเจ้าของโทรศัพท์ และมานิตย์แฟนหนุ่มที่ยังไม่ได้เลิกราอย่างเป็นทางการ

        รูปนิ่งและคลิปภาพเคลื่อนไหวเหล่านี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่ามานิตย์และโน้ตอยู่ในกลุ่มที่มีรสนิยมชอบแบ่งปันแฟนสาวกับเพื่อนฝูง ตอนนี้เธอจึงรู้สึกใจหายวาบไม่น้อย เพราะรู้สึกว่าตนเองอาจจะกลายเป็นหนึ่งคนที่ต้องอยู่ในคลิปเหล่านี้หากยังคงทำตามที่มานิตย์พยายามให้ทำ

        โมหน้าแดงก่ำเมื่อไล่ดูคลิปและรูปอนาจารจนหมด เมื่อเธอพบก็จะส่งเข้าเครื่องตัวเองก่อนจะลบทิ้งไป จนกระทั่งเมื่อคลิปและรูปเกือบทั้งหมดโดนลบทิ้งไป โมก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงด้วยความรู้สึกปั่นป่วน เธอหลับตาพริ้มลูบไล้ฝ่ามือลงไปบนขาอ่อนตนเองแผ่วเบา ในจินตนาการนั้นกำลังตั้งข้อสงสัยว่าหากพี่เอกชวนเธอไปทำแบบนี้ เธอจะยอมทำตามหรือเปล่า หากทว่าก่อนที่อารมณ์จะนำพาไปมากกว่านี้โทรศัพท์ของโน้ตก็ดังขึ้นอีกครั้งจนเธอสะดุ้งโหยง

        เธอยอมรับนัดหมายเจอกับโน้ตเพื่อส่งคืนด้วยตนเอง เพราะเขากลัวว่าโทรศัพท์จะหายหากฝากคนอื่นไว้ แต่เธอก็ขอนัดไปเจอกันที่หาดทรายด้านนอกแทน เพราะไม่อยากให้เขาทราบว่าเธอพักที่ไหน จะอย่างไรนี่ก็เป็นเวลากลางวันที่มีผู้คนพลุกพล่าน ต่อให้โน้ตกะเหี้ยนกระหือรืออยากทำอะไรเธอก็คงไม่สามารถทำได้

         โน้ตนักดนตรีหนุ่มร่างผอมสูงเดินมาหาในชุดเสื้อเชิ้ตกางเกงขาสั้น เขามองเธอด้วยดวงตาเป็นประกายวาววับครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบเก็บอาการพูดขอโทษเธอรอบแล้วรอบเล่า โมจึงค่อยยื่นโทรศัพท์คืนให้เขาไป

        "โอย โมลบรูปกับคลิปหมดเลยเหรอ"

        เขาแสดงสีหน้าเจื่อน ๆ ไม่ค่อยพอใจนักเมื่อกดเปิดโทรศัพท์แล้วตรวจสอบสภาพ แต่สีหน้านั้นก็ปรากฏออกมาเพียงวูบเดียวก่อนจะเลือนหายไปอย่างรวดเร็ว

        "ถ้าเมื่อคืนโมเอาตัวรอดมาไม่ได้ โมก็จะกลายเป็นเหมือนผู้หญิงพวกนั้นใช่มั้ย"

        "ไปกันใหญ่แล้วโม ไม่มีทางหรอก เราชอบโมจริง ๆ นะ โมเป็นเหมือนนางฟ้าของเรา ถ้าเราได้โมเป็นแฟน เราสาบานเลยว่าจะดูแลอย่างดีไม่ให้ใครมาแตะต้องเด็ดขาด เราไม่ได้มีรสนิยมเหมือนไอ้มานิตย์ที่ชอบอวดแฟน แล้วจัดฉากให้แฟนตัวเองโดนคนอื่นเอาเสียหน่อย"

        โน้ตพูดแก้ตัวด้วยน้ำเสียงน่าเชื่อถือ ดวงตาที่มองดูโมก็บ่งบอกว่าเขาหลงเสน่ห์ของโมจนหัวปักหัวปำถึงเพียงไหน

        "ยังจะไปโทษคนอื่นอีกนะโน้ต เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับมานิตย์"

        "เกี่ยวซิ ถ้าไอ้มานิตย์มันไม่เปิดโอกาสให้ เราจะได้มีโอกาสมีอะไรกับคนสวยเหมือนนางฟ้าแบบโมเหรอ ขนาดไอ้อ้วนตัวดำปี๋ก็ยังได้แอ้มโมเลย คืนนั้นโมก็ออกไปหาสลับคู่กับมันไม่ใช่เหรอ มานิตย์มันชอบเห็นแฟนมันโดนคนอื่นเอาจริง ๆ แฟนคนก่อนมันก็ทำแบบเดียวกันนี่แหละ โมคิดถูกแล้วล่ะที่เลิกกับไอ้มานิตย์ คืนนั้นถ้าไม่ใช่เราเสียดาย เอ๊ย เป็นห่วงโม โมคงโดนมันวางยาแล้วให้พวกเรารุมโทรมแล้ว ดีนะที่เราค้าน แล้วไอ้อ้วนก็ช่วยค้านหัวชนฝาด้วยอีกคน"

        โมขมวดคิ้วเหมือนไม่อยากรับฟัง หากทว่าโน้ตยังคงบอกเล่าเรื่องราวออกมาอย่างต่อเนื่อง และเรื่องราวเหล่านั้นก็เป็นเรื่องจริง โมจึงได้แต่อ้ำอึ้งไม่ทราบว่าควรตอบว่าอย่างไร อย่างน้อยในฐานะคนเคยเป็นแฟนกันโมก็ยังมีเยื่อใยไม่อยากให้มีคนพูดใส่ร้ายมานิตย์ แต่ว่าเรื่องราวเหล่านี้ยากจะโต้เถียงได้

        นอกจากนี้เธอยังนึกถึงนายอ้วนขึ้นมา อ้วนเป็นชายหนุ่มผิวดำหยาบกร้านเงียบขรึมไม่ค่อยพูด เขาชอบเล่นกล้ามจนบึกบึนเหมือนรถถัง ถึงภาพภายนอกจะไม่น่ามอง แต่ว่าอ้วนนั้นเป็นคนที่อ่อนโยนมารยาทดีคนหนึ่ง ด้วยเหตุนี้ทำให้โมพลั้งเผลอแอบมีสัมพันธ์สวาทภายนอกแบบฉาบฉวยกับอ้วนในค่ำคืนที่เธอหนีมาเที่ยวทะเลกับมานิตย์แฟนเก่า เธอใช้ปากและลิ้นบริการทำให้อ้วนถึงฝั่งฝันไปหนึ่งครั้ง

        โน้ตเห็นโมนิ่งอึ้งไปก็คล้ายจะมองเห็นช่องทางใส่ไฟ เขาจึงสาธยายเรื่องราวเบื้องหลังของมานิตย์ออกมาทีละเรื่อง ก่อนจะปิดท้ายด้วยแผนร้ายที่โมต้องอึ้ง เพราะโน้ตบอกว่ามานิตย์เริ่มรู้แล้วว่าโมตีตัวออกห่าง เขาก็เลยวางแผนจะขอมีอะไรกับโมเป็นครั้งสุดท้ายก่อนเลิก จากนั้นก็จะวางยาปลุกอารมณ์ แล้วเรียกเพื่อนมารุมโทรมเพื่อถ่ายคลิปเอาไว้ขู่บังคับขืนใจเพื่อจะได้มีอะไรอีกเท่าที่อยากมี

        โมรู้สึกไม่อยากเชื่อ และไม่คิดจะเชื่อ เพราะมานิตย์ในสายตาของเธอนั้นถึงจะไม่ได้เป็นคนดีนัก แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะสามารถทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้นกับผู้หญิงได้ เธอจึงหันไปมองหน้าโน้ตแล้วถามด้วยน้ำเสียงไม่เชื่อถือ

        "ถ้ามันเป็นจริง แล้วทำไมโน้ตต้องเอาเรื่องนี้มาบอกเรา"

        "เพราะเราชอบโมไง ตั้งแต่วันนั้นเราก็คิดถึงแต่โมมาตลอด ถึงเราจะไม่มีบุญได้แต่งกับโม แต่อย่างน้อยเราก็ไม่อยากให้โมพลาดท่าโดนพวกเลวนั่นรุมโทรมเอา ถ้าโมไม่เชื่อก็แล้วแต่ แต่ยังไงก็ต้องระวังตัวเองเอาไว้ด้วยล่ะ เราเป็นห่วงจริง ๆ นะ ถ้าโมเสียท่าพวกมัน เราคงกระอักเลือดตายแน่"

        โน้ตพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง สายตาของเขาทำให้โมรู้สึกเขินจนต้องเบือนหน้ามองออกไปทางทะเล ถึงแม้เวลานี้เธอจะยังไม่เชื่อสิ่งที่โน้ตเตือนเรื่องมานิตย์นัก หากทว่าแววตาจริงจังของเขากำลังทำให้เธอขวยเขิน และลดความรู้สึกเป็นศัตรูลงไปส่วนหนึ่ง ตอนนี้เธอกำลังถามตัวเองว่าหากพี่เอกพูดว่ารักกับเธอแบบนี้เธอจะมีความสุขมากถึงเพียงไหน

        "ขอบใจนะ เอาเป็นว่าเราจะระวังก็แล้วกัน ... โมขอให้โน้ตเก็บเรื่องของเราเป็นความลับ โน้ตห้ามบอกใครเด็ดขาดว่าได้เจอกับโมที่นี่"

        "สาบานเลย ขอแค่ให้โมหายโกรธเราก็พอ เราขอเป็นเพื่อนโมเหมือนเดิมนะ"

        "ก็ได้ แต่แค่เพื่อนนะ"

        โมตอบรับและเผยรอยยิ้มให้ เธอรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่ตัวเองโกรธโน้ตน้อยกว่าที่ควรจะเป็น ทั้งที่เมื่อคืนเขาเพิ่งปลุกปล้ำข่มขืนเธอจนเกือบสำเร็จความใคร่ แต่ว่าเธอกลับรู้สึกเหมือนยกโทษให้เขาไปเรียบร้อยแล้ว อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ติดใจอะไรในสิ่งที่เขาทำไป

        ทั้งคู่สนทนากันอีกครู่หนึ่ง ก่อนจะโบกมือลาแยกจากกัน โมรอคอยให้โน้ตเดินลับสายตาไปก่อนเพื่อความปลอดภัย เธอจึงค่อยเดินกลับเข้าไปยังโรงแรม ตอนนี้เธอพยายามครุ่นคิดเรื่องที่โน้ตบอกเอาไว้เกี่ยวกับมานิตย์

    เธอยังคงรู้สึกเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งในสิ่งที่โน้ตบอก แต่จะอย่างไรเธอรับฟังคำเตือน และพยายามไม่เปิดโอกาสให้มานิตย์ได้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำ จะอย่างไรเธอก็ไม่คิดจะกลับไปหามานิตย์อีกแล้ว นอกจากนี้เธอยังรู้สึกโล่งใจขึ้นที่ย้ายออกจากบ้านมาอยู่หอพัก อย่างน้อยโอกาสที่มานิตย์จะทำอะไรก็คงไม่ง่ายนัก ยกเว้นเสียแต่ว่าเขาจะใช้กำลังดักฉุดเธอไปทำมิดีมิร้าย

        โมเดินใจลอยครุ่นคิดเรื่องนี้ด้วยความรู้สึกหวั่น ๆ อยู่บ้าง กระนั้นในความหวาดกลัวกลับมีความตื่นเต้นแอบแฝงอยู่ด้วย เมื่อครู่ที่เธอไล่ลบคลิปลับในโทรศัพท์มือถือของโน้ตนั้น เธอได้เห็นเกมกามราคะไปหลายฉาก และเมื่อนึกไปว่าเธออาจจะโดนกระทำแบบนั้นบ้าง อารมณ์ส่วนลึกกลับรู้สึกตื่นเต้นร่วมไปด้วยจนเธองุนงงในตัวเอง

        "บ้าไปแล้วเรา"

        นักศึกษาสาวสวยส่งเสียงบ่นพึมพำพร้อมกับส่ายศีรษะไปมาเพื่อสลัดความคิดเหล่านั้นออกไป จากนั้นเธอจึงหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาเตรียมเปิดประตูห้องพัก และในเวลานั้นเองที่เธอได้ยินเสียงประตูห้องพักที่อยู่ตรงข้ามเปิดออกมา

        โมได้ยินเสียงหากแต่ไม่ได้คิดจะสนใจหันไปมอง เพราะคิดว่าเป็นแค่แขกที่มาพักในห้องตรงข้าม หากทว่าวินาทีถัดมาเธอกลับพบว่าเธอคิดผิด ใครคนนั้นขยับตัวอย่างรวดเร็วมาจับล๊อคร่างของเธอจากด้านหลังไว้อย่างแน่นหนา มือข้างหนึ่งของเขาจับก้อนอะไรบางอย่างยัดใส่เข้าไปในปากจนเธอไม่ทันส่งเสียงร้องออกมา ส่วนมืออีกข้างของเขานั้นขยับกอดรัดหน้าท้องของเธอแล้วอุ้มยกเหวี่ยงร่างบางกระชากเข้าไปในห้องที่ปิดไฟมืดจนเธอตั้งตัวไม่ทัน

        "อื้ออออออออ"

        โมพยายามส่งเสียงร้องขณะที่ร่างบางลอยหวือเหมือนตุ๊กตาตัวน้อยไร้น้ำหนัก เธอเซถลาล้มลงไปบนพื้นเมื่อเขาปล่อยมืออย่างเร่งรีบกะทันหัน จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงประตูห้องโดนปิดใส่กลอนด้วยความเร่งร้อน แสงไฟที่ส่องมาจากด้านนอกหายไปทำให้ในห้องกลายเป็นมืดมิดจนแทบมองอะไรไม่เห็น และก่อนที่เธอจะหายจากความงุนงง ใครคนนั้นก็ขยับมาอุ้มช้อนร่างของเธอขึ้นอีกครั้ง

        "อื้ออออออออ"

        โมพยายามดิ้นรนและส่งเสียงร้องหาคนช่วยเพราะเพิ่งได้สติคืนมา หากทว่าอะไรบางอย่างที่อุดไว้เต็มปากนั้นทำให้เธอไม่สามารถส่งเสียงอะไรออกมาได้มากนัก นอกจากนี้อาการดิ้นรนของเธอก็ยังไม่ส่งผลอะไรเลยสักอย่าง ใครคนนั้นแข็งแรงมากพอที่จะยึดร่างเธอเอาไว้อย่างแน่นหนาจนแทบไม่สามารถกระดิกขยับตัวได้

        "อื๊ออออออ"

        สาวสวยส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บออกมาเล็กน้อย เพราะว่าร่างของเธอโดนเหวี่ยงโยนลงไปบนเตียงดังตุบ ถึงแม้จะไม่ได้เจ็บมากนักเพราะว่ามีเบาะนอนหนานุ่มรองรับไว้ แต่ก็ยังรู้สึกจุกนิด ๆ จากน้ำหนักตัวเองที่กดกระแทกลงไป

        โมยังไม่ทันจะได้ทำอะไรมากนัก ร่างของใครคนนั้นก็ขยับโถมขึ้นมาบนเตียงแล้วนั่งคร่อมเอวเธอเอาไว้จนดิ้นไปไหนไม่ได้ เธอพยายามดิ้นรนด้วยความตื่นกลัวแต่สองมือโดนจับรวบยกขึ้นไปด้านบน แล้วกดลงไปบนเตียงอย่างง่ายดายรวดเร็ว ถัดจากนั้นเธอก็รู้สึกเหมือนมีโลหะเย็นเยียบมารัดข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้ ตามด้วยเสียงดังแกร๊กเหมือนเสียงใส่กุญแจ

        นักศึกษาสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจยิ่งกว่าเดิม ใครคนนั้นปล่อยข้อมือเธอแล้ว หากทว่าสองมือที่โดนรวบไปด้านบนนั้นยังคงขยับเคลื่อนไหวไม่ได้อย่างที่อยากทำ เธอโดนอะไรบางอย่างที่คล้ายกับกุญแจมัดติดเอาไว้กับหัวเตียง อีกทั้งในปากยังโดนยัดเศษผ้าจนส่งเสียงร้องออกมาไม่ได้ หากเวลานี้ยังไม่ตกใจ เธอก็คงไม่ทราบว่าจะต้องตกใจตอนไหนแล้ว

        โมส่งเสียงอู้อี้ออกมาและพยายามเบิกตามองดุอีกฝ่าย หากทว่าแสงไฟในห้องนั้นไม่มี เธอจึงเห็นแต่เพียงเงามืดที่ขยับเข้ามาใกล้ ใครคนนั้นไม่ทราบว่าหื่นกลัดมันมาจากไหน เสียงหอบหายใจด้วยความตื่นเต้นดังใกล้เข้ามา ใครคนนั้นขยับตัวลงนอนทับร่างของเธอเอาไว้ พร้อมกับก้มหน้าลงมาจูบแก้มเธอ

        "อื้ออออออ ... อื้อออออ"

        สาวสวยพยายามเบือนหน้าหลบและส่งเสียงร้องห้าม เธอไม่ทราบว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่จากสัมผัสของร่างกายกำยำที่กดทับลงมาทำให้เธอแน่ใจว่าน่าจะเป็นผู้ชาย แรกทีเดียวเธอแอบหวังว่าอาจจะเป็นพี่เอกแกล้งเล่นตลกกับเธอ หากทว่ากลิ่นน้ำหอมจากชายคนนี้ไม่ใช่ อีกทั้งยังมีกลิ่นเหล้าเจือปนอยู่เล็กน้อย โมจึงใจหายวูบเพราะไม่คิดว่าน่าจะใช่พี่เอกสุดที่รักของเธอ

        ชายในเงามืดประทับจูบลงบนปรางแก้ม ก่อนจะซุกไซร้ไปที่ใบหูและลำคอขาวผ่องนวลเนียน โมส่งเสียงอู้อี้พยายามเบือนหน้าหนี หากทว่าในท่วงท่าเช่นนี้จะหลบอย่างไรก็ไม่พ้น ถึงแม้จะไม่ยินยอมพร้อมใจ หากทว่าเมื่อเธอโดนเขาจูบไซร้ด้วยลีลากลัดมันหื่นกระหาย ร่างกายของเธอกลับตอบสนองจนตัวกระตุกขนลุกวูบ

        "ฮื้ออออ"

        โมพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงส่งเสียงร้องห้ามพร้อมทั้งพยายามออกแรงดิ้นบิดตัวไปมา แต่เมื่ออีกฝ่ายเอื้อมมือลงไปตะปบขยี้ใส่เต้านมอวบเต่งแล้วบีบเคล้นอย่างหนักหน่วงด้วยอารมณ์ดิบเถื่อน ความเสียวซ่านสะท้านใจก็เล่นงานจนสาวสวยหลับตาปี๋แอ่นสะท้าน เธอทั้งรู้สึกเจ็บและเสียววาบไปพร้อมกัน

        ชายคนนั้นส่งเสียงครางเบา ๆ ขณะจูบไซร้ที่ซอกคอ เสียงนั้นคล้ายพึงพอใจในความอวบอิ่มเต่งตึงของเนื้อสาวอย่างยิ่ง และเพียงครู่เดียวเสื้อสายเดี่ยวเนื้อบางของโมก็โดนถลกขึ้นไปพร้อมกับยกทรงสีสวย เธอพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่เมื่อโดนนิ้วมือของเขาบดบี้ลงไปบนปลายถัน เธอก็ต้องหลับตาปี๋ตัวกระตุกสูดปากครางออกมาอีกครั้ง

        โมหลับตาปี๋ด้วยความรู้สึกอดสูอับอาย เธอกำลังโดนข่มขืนจากใครก็ไม่รู้ หากทว่าร่างกายของเธอกลับตอบสนองอย่างเต็มที่ เรื่องนี้ทำให้เธอรู้สึกย่ำแย่ แต่ในขณะเดียวกันลีลารักดิบเถื่อนร้อนแรงที่เขาปรนเปรอให้นั้นก็สร้างความตื่นเต้นสุขสมเร้าใจไปพร้อมกัน ในเวลานี้เธอจึงรู้สึกสับสนปั่นป่วนจนถึงขีดสุด

        ลีลารักเร่าร้อนทำให้สาวสวยไม่มีแรงขัดขืนดิ้นรนอีกต่อไป หรือต่อให้เธอคิดขัดขืนก็คงไม่สามารถทำอะไรได้ เธอหลับตาคล้ายยอมรับชะตากรรมปล่อยให้เขาจูบไซร้ไปตามซอกคอขาวเนียน ร่างของเธอสั่นสะท้านขนลุกวูบไปกับลีลาจูบตะกละตะกลามของเขา ลีลาดุเดือดรุนแรงของเขานั้นราวกับว่าอดอยากไม่ได้มีอะไรผู้หญิงมานานแสนนานเหลือเกิน

        "อื้ออออ ... อือออ ... อือออ ..."

        เสียงครางดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง โมพยายามปลุกเรียกสติตัวเองให้ต่อต้านขัดขืน เธอพยายามบอกตัวเองว่ากำลังจะโดนข่มขืน และเธอไม่ควรจะยอมเสียตัวให้ใครโดยง่าย เธอมีชายที่หลงรักแล้วและเธออยากจะมอบร่างกายให้เขาคนเดียว หากทว่าร่างกายของเธอไม่ให้ความร่วมมือแม้แต่น้อย ความรู้สึกรุ่มร้อนวาบหวามแล่นพล่านไปทั่วร่าง

        สติที่มีอยู่น้อยนิดยิ่งลดเลือนหายไปทุกที ชายคนนั้นขยับก้มหน้าลงไปอ้าปากงับแล้วดูดเลียใส่สองเต้าอวบอย่างหนักหน่วงจนเธอตัวกระตุกสูดปากส่งเสียงดังอู้อี้ สองมือของเขาบีบขยี้อย่างไม่ปราณีปราศัย ในขณะที่ปากและลิ้นของเขานั้นทั้งงับทั้งดูดทึ้งไม่หยุด เขาทำรุนแรงจนเธอรู้สึกเจ็บ หากทว่าในความเจ็บนั้นเธอกลับรู้สึกเสียวซาบซ่านไปกับความรู้สึกแปลกใหม่ของการโดนปลุกปล้ำข่มขืน

        "ฮื้ออออ ... อืออออ ... อืออออ"

        โมพยายามหนีบขาเข้าหากันเมื่อเขาล้วงมือลงไปทำท่าจะถอดกางเกงขาสั้นตัวจิ๋วของเธอออก แต่เวลานี้เธอแทบไม่มีเรี่ยวแรงทำอะไรได้ กางเกงขาสั้นรวมไปถึงกางเกงในจึงโดนเขาปลดถอดออกไปอย่างง่ายดายไม่เปลืองเรี่ยวแรงแม้แต่น้อย

        สาวสวยสะบัดหน้าไปมาพร้อมกับส่งเสียงอู้อี้เพื่อขอร้องด้วยความสิ้นหวัง หากทว่าอีกฝ่ายนั้นไม่มีท่าทีจะสนใจแต่อย่างใด เขาขยับมือตะปบลงไปบนเนินสาวโหนกนูน ก่อนจะงอนิ้วแล้วแหย่แยงพรวดเข้าไปจนสะโพกผายเด้งกระตุกเฮือก โมหลับตาปี๋นอนตัวเกร็งส่งเสียงครางสะท้าน ยิ่งเมื่อเขาลากนิ้ววิ่งเข้าวิ่งออกในร่องสาวคับแน่น เธอก็สะบัดหน้าดิ้นพราดด้วยความเสียวปานจะขาดใจ ความกระสันเสียวกำลังพลุ่งพล่านไปทั่วร่าง

        "อื้มมมมม ... อื้อออออ ... อืออออออ ..."

        เสียงครวญครางแว่วหวานดังออกมาอย่างต่อเนื่อง เขาทั้งจุบซุกไซร้ มือข้างหนึ่งขยำขยี้บีบเคล้นทรวงเต้า ในขณะที่มืออีกข้างนั้นกำลังบดบี้แหย่แยงกระตุ้นใส่จุดซ่อนเร้นอย่างไม่หยุดหย่อน โมดิ้นพราด ๆ ไปมา ร่างกายร้อนผ่าวหมดเรี่ยวแรง เธอรู้สึกได้ว่าเธอกำลังมีความต้องการอย่างรุนแรง ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ไม่ว่าเธอจะโดนข่มขืนหรืออะไรก็ตาม ตอนนี้เธออยากให้เขาทำต่อให้เสร็จ เธอต้องการเพียงแค่นั้น

        สะโพกผายเด้งขึ้นเด้งลงตามจังหวะของปลายนิ้ว ลีลาของเขารุนแรงกว่าที่เธอเคยเจอมา หากทว่ามันกลับกระตุ้นอารมณ์สีดำมืดของเธอได้อย่างดีเยี่ยม นิ้วของเขาทำให้สะโพกของเธอส่ายร่อนไหวไปมาอยู่ตลอดเวลาจนแทบไม่ได้สัมผัสกับเบาะนอนเลยด้วยซ้ำ

        อย่างไรก็ตามเมื่อเธอรู้สึกได้ถึงอาการเกร็งใกล้เสร็จสม ชายปริศนากลับขยับมือถอนนิ้วออกไปอย่างกะทันหัน โมส่งเสียงร้องอู้อี้พร้อมกับเด้งเนินสาวร่อนหานิ้วของเขาให้เข้ามาเติมเต็ม หากทว่าเขากลับทำท่าไม่สนใจจะทำตามที่เธอต้องการ สาวสวยจึงได้แต่นอนหอบกระเส่าหนักหน่วงใบหน้าแดงก่ำด้วยอารมณ์ค้างคา 

        เวลาผ่านไปครู่หนึ่งผ้าที่ยัดอยู่ในปากก็โดนดึงออกมา โมอ้าปากหอบหายใจสูดอากาศเข้าปอด เธอกำลังมีอารมณ์เต็มที่และอยากให้เขาสานต่อให้จบ หากทว่าเธอยังไม่ไร้ยางอายจนเอ่ยปากขอร้องเขา จะอย่างไรเธอก็กำลังโดนข่มขืนจากชายที่ไม่รู้จักหน้าตาด้วยซ้ำ

        "... คุณ ..."

        สาวสวยส่งเสียงแหบแห้งออกมาคำหนึ่งขณะนอนหอบกระเส่า เธอมองดูเงาร่างของเขาที่หยุดนิ่งอยู่เหนือร่างด้วยสายตาเว้าวอน ความรู้สึกอัดอั้นในร่างกายนั้นสุดจะทานทนไหว มันใกล้จะระเบิดออกมาเต็มที แต่ว่าชายที่หื่นกลัดมันราวกับสัตว์ป่ากลับเปลี่ยนเป็นหยุดนิ่งไม่ทำอะไรเลย อารมณ์ของโมจึงปั่นป่วนสับสนทำอะไรไม่ถูก เธอไม่รู้ตัวเลยว่าเวลานี้เธอไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความคิดที่จะเอาตัวรอดไปจากการโดนข่มขืน เธออยากให้เขาทำให้เสร็จเสียด้วยซ้ำ

        "... คุณ ..."

        เขาหยุดนิ่งอยู่นานนับนาทีจนโมสุดจะทานทนไหว เธอส่งเสียงแฝงความหมายเว้าวอน สองขาของเธอพยายามขยับยกขึ้นตวัดรัดรอบบั้นเอวกำยำของเขาพร้อมกับแอ่นเด้งสะโพกเข้าหา

    ท่าทีร่านสวาทที่ตนเองเพิ่งกระทำลงไปนั้นทำให้โมรู้สึกอดสู แต่จะอย่างไรเธอก็ยอมรับว่าตนเองไม่อาจทานความต้องการสีดำมืดได้ไหว หากว่าเวลานี้มือทั้งสองข้างไม่โดนจับมัดเอาไว้ เธออาจจะลุกขึ้นนั่งคร่อมขย่มใส่เขาเองก็ได้ เธอเองก็เป็นผู้หญิงร่านสวาทเหมือนกับแม่ เธอเป็นผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศสูงลิบ

        ในความมืดนั้นโมรู้สึกเหมือนว่าเขากำลังยิ้ม ถัดจากนั้นเงาร่างของเขาก็ขยับลุกขึ้นทำท่าเหมือนถอดเสื้อผ้า แล้วจึงค่อยขยับมานั่งคร่อมตรงบริเวณแถวทรวงอกอวบอิ่ม แท่งเนื้อร้อนผ่าวแข็งกระด้างยาวใหญ่วางพาดลงไปบนร่องอก สาวสวยหอบหายใจกระเส่าหนักหน่วงกว่าเดิม เพราะว่าขนาดของเขานั้นไม่ใช่น้อย เรียกได้ว่ายาวใหญ่ทรงพลังไม่แพ้ของพี่เอกที่เธอหลงใหลจนหัวปักหัวปำเลยสักนิด   

        "อืมมมม"

        สาวสวยบิดส่ายตัวพร้อมกับส่งเสียงครางแผ่วเบา ชายหนุ่มขยับบั้นเอวช้า ๆ เพื่อให้แท่งเนื้อเสียดสีอยู่ตรงกลางร่องนม สองมือของเขาตะปบเต้านมเต่งทั้งสองข้างแล้วประกบบีบใส่แท่งเนื้อเพื่อเพิ่มความคับแน่น โมก้มหน้านอนปรือตามองดูเงาของวัตถุยาวใหญ่ที่เคลื่อนไหวอยู่ตรงร่องนมด้วยอารมณ์เร่าร้อน         

        เขาส่งเสียงครางแผ่วเบาคล้ายกำลังพึงพอใจในความเสียวที่ได้รับ บั้นเอวของเขาขยับสาวเข้าสาวออกอย่างไม่รวดเร็วและไม่เชื่องช้า แต่สองมือนั้นเคล้นขยี้สองเต้าอย่างหนักหน่วงจนสาวสวยทั้งเจ็บทั้งเสียว และไม่ทราบว่าเขาตั้งใจหรือไม่อย่างไร แต่เมื่อเขาขยับเดินหน้าส่วนปลายหัวบานก็ทะลวงขึ้นมาจนใกล้กับริมฝีปากบาง โมหอบหายใจกระเส่าขณะมองดูเงายาวใหญ่ในความมืด

        ไฟราคะทำให้โมไม่อาจควบคุมตัวเอง เธออ้าปากแลบลิ้นเลียลิ้มรสส่วนปลายหัวที่บานร่าราวกับดอกเห็ดของเขา ครั้งแรกนั้นเพียงแตะสัมผัสแผ่วเบา ครั้งที่สองเธอเริ่มตวัดเลียรับ ในครั้งถัดมานั้นเธอเริ่มอ้าปากกว้างเปิดทางให้เขาสอดใส่เข้ามาจนเต็มปาก กระบวนท่าลีลารักที่ละเล่นทั้งทรวงอกและปากไปพร้อมกันนี้หากฝ่ายชายไม่ยาวใหญ่พอก็ยากจะกระทำได้

        ชายคนนั้นขยับกระเด้าเอวอยู่อีกครู่ใหญ่จนร่องนมของโมนั้นเต็มไปด้วยเมือกลื่นเป็นมันวาว เขาคล้ายจะเริ่มหนำใจจึงขยับเปลี่ยนท่วงท่า เวลานี้เขาจับเอาแท่งเนื้อมายัดใส่ริมฝีปากบาง ในขณะที่สาวสวยอ้าปากรับตวัดลิ้นดูดเลียอย่างเต็มที่ เขาขยับกระเด้าซอยอยู่ระยะหนึ่ง ก่อนจะขยับตัวถอนออกมาจากปากสวย

        "... พี่เอก ..."

        โมแลบลิ้นเลียรอบปากตัวเองด้วยความกระหายร้อนร่านก่อนจะส่งเสียงเรียกเร่าร้อนออกมา เธอชอบรสชาติและขนาดของเขา ถึงแม้เธอจะยังไม่แน่ใจว่าเขาเป็นใคร ถึงแม้ว่ากลิ่นตัวของเขาจะไม่คุ้นเคย ถึงแม้ลีลารักของเขาจะดุเดือดรุนแรงกว่าปกติ แต่ว่าเธอรู้สึกคุ้นเคยกับขนาดและรสชาติของสิ่งนี้ เธอคิดว่าเธอไม่น่าจะจดจำผิด

        ชายในเงามืดไม่ส่งเสียงตอบรับหรือปฏิเสธ เขาขยับตัวถอยลงต่ำแทรกลงไปที่กลางหว่างขายาวเรียว โมอ้าขากว้างพร้อมกับเลียรอบริมฝีปากตนเอง เธอคิดว่าเธอน่าจะเดาไม่ผิด แต่ต่อให้เดาผิด นาทีนี้เธอก็คงไม่มีอารมณ์ขัดขืน ไม่ว่าจะใครก็ตามเธอคงได้แต่เปิดรับความสุขที่เขากำลังจะมอบให้

        "ซี้ดดสสส ... อูยยยยย ... เสียวค่ะพี่เอก ... อืออออ"

        โมหลับตาปี๋ร้องครางเรียกชื่อเขาออกมาด้วยน้ำเสียงหวานฉ่ำ เธอมั่นใจมากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ว่าต้องเป็นพี่เอก และโอกาสที่จะไม่ใช่เขานั้นก็เป็นส่วนหนึ่งที่สร้างความตื่นเต้นเร้าใจให้เธอ ความยาวใหญ่ของเขากำลังกดแทรกเข้ามาในร่างอย่างช้า ๆ จนกระทั่งส่วนปลายสอดลึกเข้าไปชนเข้ากับปากมดลูกดังกึก สาวสวยหอบหายใจฟืดฟาดสูดปากครางออกมาอย่างสุดเสียว

        ชายในเงามืดยังคงไม่ส่งเสียงอะไรออกมา เขาแค่เพียงสูดปากครางแผ่วเบา ก่อนจะเริ่มขยับบั้นเอวกระเด้าซอยเริ่มจากเชื่องช้า และเร็วขึ้นทีละน้อย ส่วนปลายหัวบานร่าวิ่งเข้าวิ่งออกเสียดสีครูดคราไปตามผนังร่องสร้างความเสียวซาบซ่านจนสาวสวยอ้าปากเหวอ เธอส่งเสียงแว่วหวานปริ่มว่าจะขาดใจ ยิ่งโดนเขาโหมกระหน่ำกระแทกถี่ยิบ อารมณ์ของเธอก็ยิ่งพุ่งกระฉูดโลดแล่นไปตามกระแสแห่งความหฤหรรษ์สีดำมืด

        "ไม่ไหวแล้ว ... อึ๋ยยยย ... ซี้ดดดสสสสส"

        ความเสียวซ่านขั้นสุดยอดทำให้โมสุดจะทานทนไหว เธอส่งเสียงหวีดร้อง ร่างงามกระตุกเกร็งสะท้าน สะโพกของเธอเด้งโยกสุดแรง ขณะที่ร่างกายลอยล่องขึ้นไปบนสรวงสวรรค์ชั้นเจ็ด เธอกระตุกเฮือกอีกหลายครั้งจึงค่อยนอนนิ่งหอบกระเส่าหนักหน่วงเหมือนจะขาดใจตาย

        เมื่อความอัดอั้นถูกปลดปล่อย สาวสวยก็รู้สึกได้ถึงความง่วงและความเหน็ดเหนื่อยที่สะสมมาตั้งแต่เมื่อคืน เธอพยายามปรือตามองดูเงาร่างของชายหนุ่มในเงามืดอีกครั้งเพื่อหาคำตอบ เธออยากรู้ว่าเขาคือคนที่เธอคิดหรือไม่ หากทว่าเพียงแค่ครู่เดียวความเหนื่อยล้าก็เอาชนะความอยากรู้อยากเห็นได้สำเร็จ เธอหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อนเพื่อเข้าสู่สภาวะหลับใหล

        โมยิ้มน้อย ๆ แล้วส่งเสียงพึมพำเรียกชื่อเอกออกมาอีกครั้ง เธอรู้สึกได้ถึงกระแสความสุขอีกครั้ง เขาคนนั้นกำลังขยับเร่งบั้นเอวกระเด้าเสพสมกับเรือนร่างของเธอต่ออีกรอบ สาวสวยอยู่ในสภาพคล้ายจะหลับใหลแต่ก็ยังมีสติเหลืออยู่ เธอรู้สึกว่าร่างของเธอเด้งกระดอนไปมาอยู่ท่ามกลางพายุแห่งความสุขหฤหรรษ์ จากนั้นไม่นานนักเขาก็หยุดเคลื่อนไหวและปลดปล่อยหยาดน้ำร้อนผ่าวทะลักเข้ามาในร่างอย่างท่วมท้น

        สาวสวยแลบลิ้นเลียรอบปากรอบหนึ่งด้วยความรู้สึกอิ่มเอมในความสุขที่ชายในเงามืดมอบให้ เธอยกแขนกอดรัดลูบไล้บนแผ่นหลังแกร่งกำยำเมื่อเขาก้มตัวลงมานอนทาบทับ ก่อนจะหลับใหลดำดิ่งลงไปสู่ห้วงความฝันแสนหวาน

   
.......................................

   
เวปส่วนตัว - http://www.novel008.com
Discord - https://discord.gg/DkT2Mf8q

kaithai

#1
เรื่องนี้ ดองไม่นานนะ จริงๆ นะ  แค่ตอนที่ 3 ออกเมื่อกุมภาพันธ์   นี่เพิ่งธันวาคมเอง
จนกระทั่ง ต้องตามหาตอนแรกๆอ่านอีกรอบ 
สำหรับท่านที่ต้องการ ย้อนอดีตว่าเป็นอย่างไร ตามไปดูได้ที่

1  :  ลูกไม้ใกล้ไฟ ภาคสอง ตอนที่ 1 – เด็กหอ    
2  :  ลูกไม้ใกล้ไฟ ภาคสอง ตอนที่ 2 – คนคุ้นเคย    
3  :  ลูกไม้ใกล้ไฟ ภาคสอง ตอนที่ 3 – แม่เสือสาว     


br007


DevilArt

พี่เอก.......ใช่คนเดียวกับที่ผมคิดหรือเปล่านี่  เห็นทีคงต้องไปตามอ่านในซีรีย์ทั้งหมดเสียแล้ว (น้ำหมดตัวอีกตามเคย  ::Hunger::) ถึงจะได้รู้ว่าเชื่อมโยงกันยังไง สำหรับเรื่องนี้ยอมรับเลยว่าไม่เคยเห็นผ่านตามาก่อน คงต้องตามหาอ่านภาคแรกก่อนล่ะ  ขอบคุณท่าน Assassin มากๆด้วยนะครับ

artmanna

จะใช่พี่เอกมั้ยนะ ลุ้นจริงๆ ขอบคุณท่านแอสมากครับ ว่าแต่ คงต้องย้อนกลับไปอ่านตอน3อีกรอบล่ะมั้ง มึนๆ

sunnyman

ขอบคุณมากครับ ลีลาตื่นเต้นเร้าอารมณ์มากๆ แสดงความโหยหาที่ดิบเถื่อนของนางเอกได้เป็นอย่างดีเลยครับ นอกจากนี้ยังผูกโยงปริศนาให้กับเรื่องเพิ่มได้อีกหนึ่งขั้น ขอบคุณมากนะครับ

outsider

แวบแรกผมคิดว่าพี่เอกแน่เลย แต่มันจะง่ายจนเดาทางได้ขนาดนั้นเลยเหรอ รอลุ้นต่อไปครับ

midnightblusie

จะมีหักมุมไหมน้อ ต้องติดตามชมตอนต่อไปครับ

sarawalee0967

ขอบคุณครับ  สาธุ  ขอให้เป็นนายเอกของเราทีเถอะ  ไม่ชอบดราม่าเลย

pinmonkey

ตื่นเต้นจริงๆ เลยครับ พี่เอกของเราหรือเปล่าละนี่ หรือจะเป็นคนที่แอบชอบโมนะ ขอบคุณมากครับ

navy868

ไม่อยากเดาเลยว่าเป็นใคร...กลัวโดนสลับขาหลอกเดาผิด อยากจะเดาว่านายเอกแต่มันง่ายไปหน่อยมั้ย?...

jaster ja

#11
ให้เดาก็คงเป็น พี่เอกของน้องโมแน่เลย แต่ก็กลัวว่าจะไม่ใช่เหมือนกันนะครับ ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะครับ

5969sp

ขอบคุณครับท่สนass.ขอให้เป็นเอกเเบบที่จัดการฝนนะไม่อยากให้โมช้ำจนเกินไป5555

yedke

คาดเดาไม่ถูกเลยครับว่าเป็นพี่เอกรึเปล่า หรือว่าจะสับขาหลอก แต่จะเป็นพี่เอกหรือตัวละครใหม่ คงมีดราม่าเข้มข้นๆผูกเรื่องให้ซับซ้อนแน่ๆเลยครับเรื่องนี้ ผมชอบเรื่องนี้มากที่สุดเลยครับ มันดูเป็นชีวิตจริงที่จับต้องได้ ดาร์กๆเรียลๆ เล่นกับความรู้สึกของมนุษย์มากๆ มีรัก ราคะ ที่เป็นพื้นฐานอยู่ในตัวมนุษย์ทุกคน

sunnie06

ใช่พี่เอกหมอผีหรือเปล่า ไปเล่นสาวๆหลายเรื่องเลย