ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

OUT OF AMMO EP 13 คุณหนูใจร้ายกับไอ้ควายตัวเก่า

เริ่มโดย cd13579, มกราคม 19, 2017, 07:48:27 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

cd13579

โอวเย้ ทักทายกันเช่นเคยก่อนเนอะ
ก็ขอบคุณรีพลายส์ดีๆ ยาวๆที่น่ารักทุกคนนะคร้าบ เอาจริงๆเรื่องการตอบเนี่ยสำคัญสำหรับนะครับหน้าใหม่ๆแบบผมมากเลย
แต่ช่างมันไปก่อนตอนนี้เป็นตอนเบาๆปนซีนอารมณ์นิดๆ แน่นอนว่าจากนี้อีก 1-3 ตอนเราจะไม่มีอาหารตาให้เสพแน่นอน ::Hunger:: อดทนไว้นะทุกคน 5555 ::DookDig::
เรื่องโปรเจคใหม่มันอาจจะต้องเลื่อนไปก่อนนะครับ มันยังไม่พร้อมลง
หมดเรื่องหมดราวแล้ว เสพพพพ Enjoy  ::Falling::

ตอนที่13

2 วันหลังจากทลายแก๊งค์ค้ามนุษย์

08.58 น โรงพยาบาล


ดนัยเดินผ่านทางเดินของตึกในโรงบาลก่อนจะทักทายหมู่นาที่นั่งอยู่หน้าห้องก็จะบิดเปิดประตูเข้าไป ฉากเก่าๆก็เล่นซ้ำแบบเดียวกับทุกๆวันที่เขาเจอ


กล้อง: "ไปไกลๆพี่ผมเลย เพราะพี่ไงพี่สาวผมถึงมาอยู่แบบนี้ต้องมาเกือบตาย ออกไปไกลๆ" น้องชายตัวแสบของเลนส์ก็ยังจะกันเข้มจากพี่สาวตัวเองสุดฤทธิ์ เล่นเอาผู้กองหนุ่มหน้าเสียไปเลยเข้มเองก็เป็นคนที่พลาดให้โอกาสพวกมันจับเธอไปตามที่โดนด่าจริงๆ แน่นอนพอเข้มไม่ตอบโต้อะไรก็เป็นหน้าที่ของคนที่นอนบนเตียงที่ต้องยกมือตบหัวน้องตัวเองดัง แป๊ะ สนั่นห้อง
เลนส์: "เป็นเด็กเป็นเล็กจะไปรู้เรื่องอะไร หืมม ที่ฉันเกือบตายเพราะพวกมันไม่ใช่ฝีมือพี่เข้ม จริงๆต้องขอบคุณพี่เข้มที่ตามไปช่วยทันไม่ใช้มาด่าพี่เขาแบบนี้ เข้าใจมั้ยไอ้น้องเวร"
กล้องกุมท้ายทอยหันกลับมาตอบพี่ตัวเองทันควัน
กล้อง: "โหเจ๊ตบซะหัวเหือบทิ่ม ใช่สิมีหนุ่มแล้วลืมน้อง ถามจริงถ้าพี่เข้มไม่ใช้เจ๊เป็นเหยื่อล่อ เจ๊จะต้องมานอนตรงนี้มั้ย ถามจริงมันใช้เรื่องที่พี่สาวผมต้องมาเสี่ยงปะครับ"
ดนัย: "แล้วการที่พี่สาวแกเสียสละจนเรากวาดล้างมันหมดเนี่ยมันดีหรือไม่ดีละ จริงๆลองคิดตามสิวะถ้าพวกพี่เข้มยังจับมันไม่ได้พวกมันจะจับผู้หญิงไปอีกกี่คนละ อย่างร้ายสุดพี่มายด์ก็อาจจะซวยแทนก็ได้ หรือจะเป็นคนอื่นละไม่ได้ดูข่าวเหรอว่าสภาพในนั้นเป็นยังไง รู้มั้ยว่าเราต้องใช้เวลาเยียวรักษาร่างกายและจิตใจของเหยื่อมากแค่ไหน หรือแค่ว่าพี่เอ็งปลอดภัยลูกใครเมียใครจะซวยก็ช่างแมร่ง เอางั้นเหรอพี่เอ็งเสี่ยงเพื่อให้อีกหลายสิบปลอดภัย มองอีกแง่บ้าง"
เด็กชายอึกอักด้วยจนไม่รู้ว่าจะโต้แย้งยังไง


ดนัยเดินไปจับไหล่เขาก็จะพูดต่อ
ดนัย: "เออรู้ว่าห่วงพี่สาวคนสวย แต่คิดง่ายๆดิแบบว่าพี่เข้มทำพลาดก็จริงแต่พี่แกก็แก้ไขทุกอย่างจนเรียบร้อยด้วยดีแล้ว +1 -1 เท่าทุนพอดีไง เฮ้ยทำหน้าเครียดไปได้ไปๆลงไปซื้อของกัน"
ก่อนจะโอบไหล่ลากมันออกไป ทิ้งให้พี่ๆมีเวลาส่วนตัวกัน
แต่พอเดินออกจากห้องได้ไม่กี่ก้าวดนัยก็เห็นมายด์กำลังเดินมา เธออกจากโรงบาลได้สองวันแล้วและคงจะมาเยื่ยมเลนส์ที่ยังนอนอยู่ในโรงบาล ดนัยหันไปอีกทางรีบหลบหน้าเธอก่อนที่เธอจะเห็น
วิธีทำใจง่ายๆของเขาคือไม่ต้องเจอกัน เพราะมันอัดใจทั้งคู่ เขาหลบไปจะดีกว่า
แต่ว่าบางทีคนเรามันก็หนีไม่พ้นทุกเรื่อง

 

กล้อง: "พี่มายด์ครับ สวัสดีครับพี่เลนส์อยู่ข้างในเข้ามาเลยพี่ พี่ดนัยทำไมไปลงทางนู้นละ"
ดนัย: [มึงจะมารยาทดีไปไหนวะไอ้เด็กเวร] ตอนนี้เขาอยากกระชากปืนมายิงกรอกปากไอ้เด็กตรงหน้าจริงๆเลย อีแบบนี้หนีไม่พ้นแน่ๆ
มายด์: "ขอบใจนะจ๊ะ น้องกล้อง"ก่อนจะหันมาทักดนัยเสียงหวาน
มายด์: "สวัสดีนะคะ คุณตำรวจ"
ดนัย: "อะ เออ สวัสดีครับ กล้องพี่ลงไปก่อนนะเจอกันชั้นล่าง" ดนัยรีบคำส่งๆก่อนจะสั่งไอ้เด็กแสบและรีบชิ่งลงไปทันที ทิ้งให้ไอ้กล้องสงสัยว่าจะรีบไปไหนวะ แต่เด็กหนุ่มก็เปิดประตูนำมายด์เข้าไปในห้อง

เลนส์: "เป็นอะไรไปคะ น้องสาวของพี่?"
เลนส์เอ่ยถามทันทีหลังจากไถ่ถามตามมารยามเสร็จและไอ้เด็กแสบลงไปแล้ว
มายด์: "ไม่มีอะไร ทำไมถามแบบนั้นละพี่"
เข้ม: "ก็หน้ามันฟ้องขนาดนี้ แล้วเรื่องที่ฝากให้คิดละได้คำตอบยัง"
มายด์ยิ่งนั่งนิ่งกว่าเดิมก่อนจะตอบเบาๆ
"ค่ะ หนูคิดแล้ว แต่ว่า"
เข้ม: "แต่อะไร?" ทั้งสองคนต่างจ้อมมองเธอเป็นตาเดียว ทั้งเข้มและเลนส์เชียร์ดนัยกันอยู่แล้วพอเห็นทีท่าเธอก็ลุ้นคำตอบของเธอก็เต็มที่
มายด์: "แต่เหมือนเขาจะหลบหน้าหนู เหมือนว่าเขาจะพยายามหนีอะพี่"
เข้ม: "ผู้ชายเริ่มจาก100-0"
เลนส์: "ผู้หญิงเริ่ม0-100"
เข้ม: "พอผู้หญิงเริ่ม1"
เลนส์: "ผู้ชายก็เหลือ0"
ทั้งสองพูดสลับกัน และถอนหายใจยาวๆ
มายด์: "แล้วมันเกี่ยวกับที่ดนัยหลบหน้ายังไงพี่"


เข้มส่ายหัวอย่างแสนจะเซ็ง เลนส์เลยพูดแทน 
เลนส์: "ถามฉัน ฉันจะไปรู้ปะย่ะคงเข้าใจมั้ง แล้วแต่บุญกรรมแล้ว ว่าแต่จะลุกไปไหน"
เข้มลุกยืนแล้วนวดขมับ
เข้ม: "ไปเอาพารา ปวดหัวชิบ" ก่อนเสียงเลนส์จะไล่หลังออกจากห้องมา
"เผื่อฉันด้วยเม็ดหนึ่ง"

สามวันต่อมา
ร้ายกาแฟดังย่านสยาม
ดนัยเดินผ่านประตูเข้ามาในร้านในช่วงบ่ายที่อากาศมันร้อนไม่ต่างกับเตาอบ แบบนี้มันจะมีอะไรดีเท่านั่งจิบกาแฟตากแอร์ทอดอารมณ์และส่องสาวอีกละ เมื่อได้กาแฟแล้วดนัยก็ไปหามุมเงียบๆห่างจากโต๊ะอื่นนั่ง ริมรสลาเต้เย็นในมือให้อารมณ์ขุ่นมัวมันดีขึ้น หลังจากไปพบไอ้พวกอ้วนลงพุงที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติมา แน่นอนว่าโดนตำหนิที่ไปก้าวก่ายนอกอำนาจแถมยังไปบู๊ระห่ำไล่ยิงกันขนาดนั้นเล่นเอาพวกผู้ใหญ่แทบลมจับ

ข่าวยิงกันราวกับหนังบู๊ร้อยล้านในช่วงที่เมืองไทยเรียกได้ว่าสงบเรียบร้อยที่สุดในช่วง20ปี มันสั่นคล่อนความเชื่อมั่นในสายตาประชาชนและนานาๆประเทศอย่างมาก ยิ่งอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของไทยเฟื่องฟูเบียดแถบนี้ซะยับ การที่มีข่าวแบบนี้รัฐบาลคงไม่แฮปปี้แน่ๆ ผลเรียกมาซวยที่ผู้น้อยแบบดนัยซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจว่าเขาทำไรผิดก็คนที่เขายิงตายมันเป็นอาชญากรแถมยังขัดขืนต่อสู้เขาส่องมันด้วยลูกปืนแล้วทำไมต้องโดนด่าอีก แถมยังต้องไปขึ้นศาลอีกตำรวจยิงโจรตายก็ต้องไปขึ้นศาลแต่เขาไม่กลัวอะไรพยานก็มีหลักฐานก็มีอีกอย่างเขาทำตามหน้าที่แต่ประเด็นคือโครตขี้เกียจไปปกติเป็นพนักงานสอบสวนก็ต้องเดินเข้าออกศาลเป็นปกติอยู่ดีๆต้องมานั่งให้อัยการซักอีกมันสุดแสนจะโครตจะน่าเบื่อเลย


หลังจากกาแฟหดไปครึ่งแก้วอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้นผนวกกับแอร์เย็นๆเพลงเพราะๆก็ทำให้ดนัยนั่งมองเหล่าสุภาพสตรีที่ต่างมาเดินไปมาในย่านนี้อย่างแสนจะสบายใจ
ก่อนจะฉุกนึกขึ้นได้ว่าคณะที่มายด์เรียนนั้นไม่ได้ไกลจากตรงนี้เลย
ดนัย: "เอาอีกแล้วกู ตัดใจลืม ลืมดิวะ" เขาสะบัดหัวไล่ภาพเธอที่ฝุดออกจากสมอง ไม่นานก็ฟุบหน้าลงบนโต๊ะกาแฟอย่างหมดแรง
"อยากเจอหน้าจัง เฮ้อ แต่เขาคงไม่อยากเจอเรา" ก่อนจะหลับตาทิ้งให้เขาจมลงในห้วงอารมณ์นั้นซักพักแล้วจึงตั้งสติปรับอารมณ์เงยหน้าขึ้นมาสู้ชีวิตที่หม่นๆของตนต่อไป

 

วันนั้นเองที่ดนัยรู้ซึ้งถึงสายตาอาฆาตมาดร้ายจากชายหนุ่มหลายคนที่แผ่พุ่งมาถึงเขา เพราะวันนี้เขาเดินมาเคียงคู่กับสาวสวย ดนัยพึ่งทราบว่าพลังอำนาจแห่งความอิจฉานั้นน่ากลัวเพียงใด(เพราะปกติมันเป็นคนที่อาฆาตเขา) สายตาคุกคามตลอดทางเล่นเอาดนัยอึดอัดไม่น้อย
มายด์: "อึดอัดเหรอ?"
ดนัย: "ไม่ๆ ไม่อึดอัดสบายๆ"
มายด์: "โกหกไม่เนียนนะ อย่าติดมากสิมันจะมองให้มองไปสนใจคนที่มาด้วยดีกว่าน่า มาช่วยเลือกหนังหน่อยสิ"
ดนัยก็เลยเลิกสนใจสายตาอำหมิตแล้วไปสนใจโปรแกรมฉายหนังที่หน้าโรง


มายด์: "นี่มั้ยรักโรแมนติก เรื่องรักแน่นรูหรือจะรักดราม่าดี น้ำแตกแล้วแยกทางภาค3 (มึงไม่น่ามีถึงภาค3นะ) หรือจะรักตลกดีเรื่องขำเจ็บคอ กระดอมิดลำดี เรื่องนี้เห็นกระแสมาแรงแซงสิบล้อเลยนะ"
ดนัย: "เราว่าหนังมันน่าเบื่ออะ มาดูอะไรตื่นเต้นมั้ย นี้ไงๆเรื่อง ตามไปเย็ดเจ็ดคาบสมุทรพระเอกโครตโหดเลยเพื่อนเล่าให้ฟังหรือจะเรื่องนี้ละแบบออกแนวสืบสวนหน่อยนะเรื่อง สายลับจับนมเด็ก เรื่องนี้ได้ข่าวนางเอกน่าดูมาก แต่ดูจากสายตามายด์เราข้ามเรื่องนี้กันดีกว่าเนอะ
นี้ๆแบบล่าสัตว์ประหลาด ล่าไอ้ฉลามซะขาถ่างได้ข่าวว่าตามล่ากันจนเข้าอ่อนเลยนะแต่ดูแลเวมายด์ไม่น่าชอบ เอาหนังจีนละกัน ปุ๊กลีไอ้หนุ่มพลังม้า หรือเรื่องนี้เลยย้อนยุคอุดหนุนหนังไทย พระยาเทครัวภาค4 ภาคเทยันไม้กระดานครัวเจ้าคุณเฒ่าหลอกเด็ก16-17มาเป็นเมีย ลุ้นอยู่นะระทึกมากเรื่องไม่รู้เจ้าคุณจะหัวใจวายตอนไหน แก่จนเดินจะไม่ได้แล้ว"
หลังจากยืนเถียงกันราวๆครึ่งชั่วโมงจึงตกลงกันที่เรื่อง ลากไปเย็ดเจ็ดหมื่นลี้ จากผู้กำกับลากไปเย็ดเจ็ดสิบลี้และพาไปเย็ดเจ็ดขอบโลก
แต่เวลาก่อนหนังฉายยังเหลือทั้งคู่เลยเดินเล่นรอเวลาแถวนั้นก็เลยไปเจอกับก้างขวางคอชิ้นโตเข้าให้ เพียงแค่ดนัยเดินไปซื้อไอติมให้แปปเดียวก็มีพ่อหนุ่มรูปงามสูงใหญ่และหล่อมาจอแจกับมายด์แถมยังสนิทกันไม้น้อยคุยกันสนุกสนานออกรสเชียวเล่นเอาอาการหึงของดนัยพุ่งปริ๊ดดด แต่เขาก็ต้องเก็บอาการ

มายด์: "ดนัยๆ นี้เพื่อนเราชื่อเมฆ เมฆนี้ดนัยเพื่อนสมัยมัธยม" ชายทั้งสองยิ้มและกันตามมารยาทแต่ดวงตาของทั้งสองมันจ้องเขม็งไม่มีใครยอมใครเพราะทั้งคู่ต่างจุดประสงค์ของอีกฝ่ายออกอย่างชัดเจน
เมฆ: "สวัสดีครับ เป็นเพื่อนกันหลายปีแล้วเหรอไม่เห็นมายด์จะเคยเล่าให้ฟังเลย แต่ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
ดนัย: "แล้วทำไมเธอต้องเล่าเรื่องผมให้ฟังด้วยละ คนเรามันก็มีหลายระดับความสนิทนะครับ และก็โครตจะยินดีที่ได้รู้จักเลยวะครับ"

มายด์เองก็สัมผัสได้ว่าถ้าไม่ทำอะไรก็อาจเกิดมวยสดกันตรงนี้ก็ได้ เพราะฉะนั้นเธอต้องเบี่ยงความสนใจ
มายด์: "เราว่าไปหาอะไรเล่นทีโซนเกมดีกว่าเนอะ" ก่อนจะเดินนำไปแต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นการเบี่ยงแบนที่พลาดที่สุด
 

เมฆ: "มันหลับหรือเปล่าวะ หรือกลัวแพ้เลยไม่กล้าต่อยเหรอไง โธ่ๆน่าสงสารเนอะ"
ผู้ชมโดยรอบบางคนหัวเราะคิกๆเพราะคิดเช่นเดียวกับเมฆ แต่มายด์ก็ยังแอบหวังให้ดนัยพลิกกลับมาชนะ
 

ดนัยกุมมือนุ่มๆมาจนถึงจุดขายขนมหน้าโรงหนัง ดนัยยกนาฬิกาขึ้นดูก่อนจะหันมาหามายด์
ดนัย: "จะซื้อไรไปกินข้างในมั้ย?"
มายด์: "อืม เอาสิน้ำกับป็อปคอร์นชุดกลางก็พอเนอะ แล้วก็ปล่อยมือด้วยค่ะ" เธอเน้นเสียงในคำสุดท้ายและปั้นหน้าในเชิงดุๆ แต่ทำไมในสายตาดนัยมันกลับดูน่ารักไปซะหมด
เขาเผลอมองเธอจนเคลิ้มนิ่งจนเธอต้องยิกแขนแรงๆหนึ่งทีดนัยถึงสะดุ้งและยอมปล่อยมือ
มายด์: "เผลอนิดเผลอหน่อยไม่ได้เลย ถามจริงเราไว้ใจแกได้นะ ไม่ใช้มาหยอดยาแล้วพาไปปล้ำอะไรแบบนี้นะ นี้เริ่มไม่ไว้ใจแล้ว"
ดนัย: "เอาซะตัวร้ายในละครไทยเลย เราเป็นตำรวจนะเฮ้ยไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก นี้ดูเป็นคนเลวขนาดนั้นเลย? หืม คิดดีๆว่าถ้าเราเป็นคนแบบนั้นมายด์ไม่รอดมาถึงวันนี้หรอก"
มายด์: "ไม่รอดยังไง ก็จริงๆเราก็ไม่เคยมาเที่ยวสองต่อสองกับดนัยซักหน่อย ดนัยอย่ามาอ้างมั่วๆไปหน่อยเลย" หญิงสาวขมวดคิ้วอย่าสงสัย แต่ฝ่ายชายหน้าตากลับเปลี่ยนไปอมยิ้มเล็กๆ แววตาหรี่ลงทำให้ดูเจ้าเล่ห์กรุมกริ้มขึ้น
ดนัยยืนหน้าไปใกล้ๆแล้วก็พูด
 
ดนัย: "โอยยๆ เจ็บๆปล่อยก่อน คนสวยคร้าบปล่อยก่อนยอมแพ้แล้ว" เธอเพิ่มแรงหยิกหนักๆก่อนจะปล่อย ดนัยลูบแขนด้วยความเจ็บแต่มายด์กลับหัวเราะชอบใจก่อนจะยกกำปันมาขู่(แบบน่ารักๆ)และเดินออกไปซื้อขนมทิ้งให้ดนัยยืนแอบส่องก้นไปพลางๆ

ในโรงหนัง
ดนัยเดินนำมามายด์มานั่งที่เตรียมรอหนังฉาย
มายด์ที่นั่งรอหนังฉายก็เลยชวนดนัยคุย
มายด์: "ถามจริงๆนะเราสงสัยอะ ว่าแกแอบไปเห็นเรา เออ โป๊ตอนไหน?" ดนัยก็ยิ้มกวนให้ก่อนจะพูดเสียงหื่นกาม
ดนัย: "จะเอาเที่ยวไหนดีละคนสวย แฮกๆ"
มายด์ยกมือตีแขนเขาแรงๆ
มายด์: "บ้า ไอ้ผู้ชายลามกไม่คุยด้วยแล้ว"
ดนัย: "โอ้ๆ คนสวยไม่งอนสิคร้าบ ง้อๆ"
ดนัยจับแขนเขย่าเบาๆพร้อมน้ำเสียงออดอ้อนซึ่งเธอฟังแล้วนึกถึงแมวเวลามาอ้อนเลย
และหลังจากเล่นตัวจนพองามเธอก็หันกลับมา
มายด์: "เล่ามาเดียวนี้เลยที่ไหนเมื่อไหร่บ้าง ไม่งั้นเราจะกลับบ้านตอนนี้เลย" ดนัยเลยจำใจเล่า 

พอหนังเริ่มจะถึงครึ่งเรื่องดนัยก็เห็นว่ามายด์นั่งขดตัวเพราะความหนาว
ดนัย: "หนาวมากมั้ย เสื้อก็ลืมในรถเอางี้ละกันวะ ขออนุญาตินะครับ" ดนัยฉวยมือเธอมาจับมายด์สะดุ้งเบาๆกับมืออุ่นๆ ไออุ่นจากมือเขาช่วยคลายหนาวให้เธอได้ส่วนหนึ่ง ดนัยดูเธอนั่วตัวสั่นสะท้านอยู่พักหนึ่งก่อนจะตัดสินใจดึงเธอมานั่งเบียดกับตัวเองมือกอดไหล่ไว้หลวมๆ
มายด์ตะลึงค้างไปซักพักก่อนจะอ้าปาก แต่นิ้วดนัยก็มาแตะเบาๆที่ริมฝีปากของเธอ
ดนัย: "มันหายหนาวก็ทนๆกอดเราไปก่อน เพราะยังไงนี้ก็เป็นโอกาสที่ไม่มีบ่อยหรอกรับรองเลยว่าเราจะไม่ทำอะไรตามใจตัวเองหรือถ้ารังเกียจกันจริงๆเราออกไปซื้อเสื้อกันหนาวให้ก็ได้"
มายด์หันไปมองใบหน้าใกล้ๆที่พึ่งส่งเสียงเศร้าๆออกมา จากที่อยากจะผลักออกก็เริ่มอ่อนยวบไม่กล้าเอ่ยไล่กันตรงๆ แต่เพียงแค่สีหน้าของมายด์ดนัยก็เดาได้เลยว่าเขานั้นฝันไกลเกินไปแล้วจริงๆ  
ดนัย: "ลองดู!!!  โอววว เออน่ะ ลองดูความรู้สึกเรามันน่าทดลองเนอะ น่าสนุกจังเลยเย้ๆ ดีใจเลย" ดนัยตวาดตัดบท ก่อนจะยิ้มไปพูดไปราวกับคนกำลังสนุก
ดนัย: "เล่นกับความรู้สึกเราพอยัง" เขาพูดเสียงเรียบเย็นชาก่อนแววตาปวดร้าวจะฉายแววบ้าคลั่งขึ้น
ดนัย: "ถามว่าสนุกพอยังวะ อยากฟังความรู้สึกเราชัดๆใช่ปะ เออใช่กูเฮ้ยไม่สิ เราดีใจมากที่วันนี้มายด์ชวนเรามาเที่ยวด้วย โครตเหมือนฝันเลยคิดดิคนเราฝันลมๆแล้งๆมาเป็นปีอยู่ดีๆ ฝันมาหาถึงที่ด้วย โครตฟินเลยเรานึกนะว่าเราจะมีหวังเพราะวันนี้ เฮ้ย กูมีลุ้นวะ ฝันเล็กๆของกูมีโอกาสวะแต่สุดท้ายมันก็แค่ฝันอยู่ดี"
ดนัยใส่อารมณ์ระบายใส่เธอเต็มที่ เมื่ออยากจะฟังนักเขาก็จะให้ฟัง 
ดนัย: "นี้คงสิ่งสุดท้ายที่เราจะให้มายด์ได้"
ก่อนจะยื่นดูเธอขึ้นรถแต่ก่อนเธอจะออกรถ
มายด์: "ดนัยๆ มาดูนี้แปปหนึ่ง" เขาส่ายหัวอย่างขัดใจแต่ก็เดินไปหาเธออยู่ดี
มายด์: "มาดูเลขหน้าปัดหน่อยสิมันแปลกๆ"  
ดนัย: "รอมา 5 ปี พึ่งจะได้เริ่มต้น เอาวะรออีกซักปีกูคงไม่ตาย" ก่อนจะหมุนตัวเดินไปออกไปพร้อมกับหัวใจ(และท่อนเอ็น)ที่พองโต

End credits
01.44 น
คอนโดของมายด์  


เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

swss2511

ไม่รู้เมื่อไหร่สองคู่ชู้ชื่นจะเปิดใจกันลงตัวเสียที มัวแต่ยึกยักเดี๋ยวก็เกิดเรื่องจะมานั่งเสียใจ

thanee

อยากรู้จิงๆเลยว่าที่คอนโดของมาย ดนันจะทำอะไรต่อไปน๊า ( มันต้องมีอะไรในกอๆผ่แน่ๆ ) ขอบคุณบทความดีๆอีกหนึ่งตอนนะครับ

surway2532

อ่านไปแล้วรุ้สึกว่าชื่อตอนเหมาะมากคับ อยากให้คุ่นี้มันสมหวังซะที สงสารดนัยมันมาหลายตอนแระ ::Shy::

kongrith

โถๆๆ พ่อดนัยไก่อ่อน จีบผู้หญิงไม่เป็น ลองใช้วิธีดิบเถื่อนแบบหมวดเข้มดูดิ เผื่อจะเวิร์ค

runanime


kidxero

สงสัยต้องกลับไปอ่านตอนเก่าแล้วละครับ แวะเข้ามาดู แต่ว่าสนุกกว่าที่คิดไว้นะครับเนี่ย

gritkin

โอย อยากให้คู่นี้ลงเอยกันได้ดีซักทีครับ ซื่อบื้อจังฝ่ายพระ ฝ่ายนางก็อายเกิน 555 อ่านเพลินๆสนุกดีครับ ขอบคุณมากๆครับผม ติดตามต่อไปครับ

tantawanjames

ต้องไปกินปลาเยอะแล้วดนัยจะได้ไม่โง่ สงสัยต้องให้พี่เข้มช่วยติว

sushinmana

สงสัยไรต์จะรีบพิมพ์ รีบลงนะครับ พิมพ์ผิดเล็กน้อย เช่นคำว่า ตอน -คอน / แล้ว-แลเว 55555 แต่แปลกที่อ่านแล้วเข้าใจว่าแปลว่า แล้ว ตอน ไรงี้

ดนัย สู้ๆหน่อย อย่าไปกลัว จัดไปสัก3ดอก จบปึ๊ง ^^

midnightblusie

เห็นทีต้องหาเวลาย้อนไปอ่านตอนแรกๆ ซะแล้วครับ ขอบคุณมากครับ

่jub2520

อ่านสนุกดี  ไม่ทำให้ความตื่นเต้นในการอ่านแต่ละตอนลดลงเลยชอบมาก

thep59

ดนัยพ่อไก่อ่อน ยังจีบผู้หญิงไม่เป็นเลย แล้วจะมีแฟนไหมเนี่ย ต้องคอยลุ้นนะครับ


kgerrard

สนุกครับ มีเนื้อเรื่องที่เป็นเรื่องราวดี อ่านแล้วลุ้นไปกับตัวเอกด้วยครับ